ก็คนมันรักทำไงได้ # IMG PAI 2-6-58 #
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ก็คนมันรักทำไงได้ # IMG PAI 2-6-58 #  (อ่าน 2561515 ครั้ง)

ออฟไลน์ goonglovenut

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 810
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1188/-10
ตอนที่ 25

ตอนนี้พวกผมอยู่บ้านพี่พายและก็พี่หวายกัน อีออย อีโมนิค ไอ้โอม ไอ้อาร์มส นังชะนีสองตนมาไม่ได้ติดงานด่วน ทำเอาพี่หวายกับพี่เจย์บ่นเสียดายไม่ได้เจอมันสองคน  พอดีเมื่อสองอาทิตย์ก่อนพวกมันแวะมาหาผมที่ ม. เจอกลุ่มเพื่อนไอ้ไผ่ด้วยเลยแนะนำให้รู้จักกัน


“เสียดายอ่ะ งานอะไรวะเดี๋ยวกูไปบอกเลิกแม่งเลย”พี่เจย์พูดแบบป๋ามาก ดูแกจะสนใจยาหยีเป็นพิเศษมีการแลกเบอร์แลกพินกันด้วย พวกผมมารู้เมื่อนี่เอง นังหนูจ๋าบอกว่าตอนแรกมันไม่กล้าบอกกลัวจะด่ามัน แต่มึงมาบอกตอนนี้พวกกูก็ด่า กิตติศัพท์พี่เจย์ใช่ย่อย


“ไอ้เจย์ มึงนอกหน้าไปมั้ย”พี่หวายขัดคอขึ้นมาทันที


“ถามจริงๆเถอะพี่ เปิดอกแบบเกย์ๆเลย”อีออยยกเบียร์ดื่มก่อนจะมองหน้าพี่เจย์


“อะไรน้องออย”แกถามครับเสียงอ่อนมาก


“พี่ชอบอีหยีมันเหรอ”อีออยเรียกชื่อได้เสียวมาก


“อืม พี่รู้สึกดีนะแต่น้องบอกคุยกันแบบนี้ไปก่อนดีกว่า พี่ชวนไปกินข้าว ดูหนัง ก็ไม่ไปบอกว่าถ้าไม่มีเพื่อนคนใดคนหนึ่งไปด้วยไม่ไปหรอก”พี่เจย์ยอมรับก่อนจะพูดบ่นนิดหน่อยแต่แกก็ยิ้มสดใสเหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร


“มันกลัวพี่ฟันมันนะสิ”อีออยโพล่งตรงๆเลยครับ

 
“เฮ้ย ตรงไปเปล่า”พี่เจย์อุทาน


“กูว่าน้องมันพูดถูกแล้ว หน้ามึงหื่นจะตายพอกับไอ้ไผ่นั่นแหละ อ้อ ไอ้เหี้ยบลูด้วย ยกเว้นกู ฮ่าๆๆๆ”พี่หวายพูดอย่างเห็นด้วยพร้อมกับว่าเพื่อนแกแต่อวยตัวเอง ไอ้ไผ่ตบกระบาลแกไปที


“ไอ้สัด พวกกูหน้าหื่น มึงก็ก็บ้ากาม ไอ้ฉิบหาย หนูจ๋ารู้ทันมึงนะสิว่าไปจีบน้องนุ่นที่ร้านพี่กี้อยู่เลยไม่เล่นด้วย”พี่เจย์ด่าพร้อมประจาน

“ตั้งแต่เมื่อไรเนี่ยะ”ผมถามเลยครับ


“แค่คุยกันเฉยๆไม่ได้จีบโว้ย”พี่หวายรีบพูดทันที ผมหรี่ตามองแก


“อย่าให้รู้นะว่าคิดจะหลอกฟันเพื่อนหนูเล่นๆอ่ะ”อีโมนิคเอามั่ง ทำเอาขำกัน ที่จริงพวกผมไม่ได้กีดกันอะไรหรอกมันเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนอีกอย่างพวกพี่ๆเขาก็รู้ว่ามันสองคนก็เพื่อนผมคงไม่คิดที่จะทำอะไรที่มันเกินเลยไปนักแต่ถ้าเต็มใจกันเองก็แล้วไป



“โอ้โห ไอ้พายกูนึกว่ามึงโดนปล้ำในครัวไปแล้วซะอีก กว่าจะออกมาได้”พี่หวายแซวพี่พายที่เดินหน้างอออกมา แต่พี่บลูยิ้มปากบานยกกับแกล้มมาเพิ่ม แกเดินมานั่งข้างๆผม


“แดกๆเข้าไปไอ้หวาย พูดมากจะได้แดกอย่างอื่นแทน”พี่พายถลึงตาด่าพี่หวายที่ยิ้มกริ่ม


“แหม หวายหยอกเล่นเอง พายอ่ะ”พี่หวายแซวอีก ทำท่าแอ๊บมาก


“ต๊าย เพิ่งรู้ว่าพี่หวายแอ๊บแมน เปิดตัวเลยมั้ย”อีออยหันไปแซวพี่หวาย พี่พายที่อ้าปากเลยเปลี่ยนเป็นขำแทน


“Noooooo”เสียงพี่หวายที่สำเนียงได้ชัดมากและยาวไกล


“มึงไม่ร้อง  Oh Yesssss ด้วยล่ะ”พี่เจย์แซวพี่หวายทำหน้าแบบหื่นๆใส่ด้วย


“มึงสิไอ้เจย์ ไอ้เหี้ยดูแม่งทุกคืน”พี่หวายโบ้หัวเข้าให้


“แสดงว่าพวกมึงได้กันแล้วล่ะสิถึงได้รู้ใจกัน”ไอ้ไผ่พูดเสริม แบบหน้ากวนมากๆ


“ไอ้ส้นตีน มึงน่ะตัวดี”พี่เจย์หันมาด่ามันก่อนจะใส่มั่ง


“เออ ไอ้เชี่ยะพูดเอาความชั่วออกจากตัวนะมึง”พี่หวายหันมาว่ามัน ผมหันไปมองหน้ามัน แทนที่มันจะตกใจกับแสยะยิ้มใส่


“กูเป็นคนชอบศึกษาหาความรู้ เพราะฉะนั้นไม่แปลก”มันพูดหน้าตาเฉย แต่ทำไมผมต้องหน้าแดงด้วยวะ


“ถุยทำเป็นพูดให้ดูดี”พี่หวายทำท่าใส่ พี่บลูเอามือปิดหูพี่พายแบบไม่ให้ฟังแต่โดนปัดออกถลึงตาใส่ด้วย หดเลยครับ มือครับมือ ไม่ต้องจิ้นไกล


“มึงด้วยไอ้เชี่ยะบลู ไม่ต้องมาเนียน”พี่เจย์พูดอย่างหมั่นไส้พี่บลู แกเลยยกนิ้วกลางให้ไป ไม่สลดหรอกครับ


“แล้วมึงได้ท่าใหม่เปล่าวะ”อีออยกระซิบถามผม ไอ้พวกนั้นคิกคัก


“อีบ้ามึงจะพูดทำห่าไร”ผมกัดฟันบอกมัน หันไปมองไอ้ตัวต้นเรื่องก็ทำหน้าไม่ทุกข์ร้อน


“นั่นสิ ไอ้ไผ่มึงได้เอาไปใช้ในชีวิตประจำวันเปล่าวะ”พี่เจย์แม่งหูดีถามมาได้แต่ยิ้มกริ่ม


“ใช้เปล่าวะ”มันหันมาถามผม ทำเอาเหวอเลย ไอ้บ้าจะหันมาถามกูทำไม


“หอยหลอด มึงบอกสิว่าได้ใช้เปล่า กูอยากรู้อ่ะ”อีโมนิคเอามั่ง


“ไม่รู้ ไม่เคยจำ”ผมตอบแม่งอย่างนี้แหละ กลายเป็นขำกันก๊าก


“ เหรอ  แสดงว่าเยอะ เลยจำไม่ได้ แน่จริงๆมึงไอ้ไผ่ ฮ่าๆๆๆๆ”พี่หวายได้ทีใส่ใหญ่เลย ไอ้ต้นเรื่องเงียบกริบแต่อมยิ้ม


“ทำสตอจำไม่ได้ กูเห็นเดินที อุ๊บ อี๊”อีออยจะพูดอีกผมปิดเปิดมันเอาไว้ ไอ้บ้านั้นก็นิ่งไม่หือไม่อือ นี่มึงไม่คิดจะพูดอะไรเลยใช่ไหม


“หุบไม่ลงนะเหรอ”ไอ้โอม โพล่งออกมา ทำเอาขำกัน มันก็พูดเวอร์แค่เดินช้ากว่าปกตินี๊ดสสนึง ยิ่งไม่ได้เจอกันมันยิ่งจัดหนัก


“ไอ้เชี่ยะ ไอ้ควาย พวกมึงหยุดเลยนะ”ผมด่าพวกมันครับ หันไปจิกตาใส่ไอ้หน้านิ่งเป็นเป่าสาก


“มึงก็จี้เส้น ยิ่งมึงอายก็ยิ่งโดนล้อ”มันว่าผมอีกไม่มีสำนึก


“ไอ้หน้าด้าน”ผมหยิกแขนมัน มันจิ๊ปากก่อนจะเอาปัดมือผมออก

“ไอ้บลู ไอ้สัดยิ้มอยู่ได้เมื่อคืนเสียงอะไรวะ”นั่นไงโดนจนได้ พี่พายอ้าปากหวอ เอาเถอะครับผมรอดแล้วเชิญพี่ตามสบาย


“อะไรของมึง”พี่พายถามพี่หวาย


“กูรู้กูจะถามเหรอ”พี่หวายก็ย้อนมั่ง


“อะไรกันวะ”พี่เจย์เสนอหน้าทันที พวกผมก็ลุ้นอย่างตั้งใจ


“เมื่อคืนไม่รู้แม่งอะไรกัน ซี๊ด ซ๊าด มึงบอกกูมาเลยว่าแอบกินอะไรกันถึงได้เผ็ดขนาดนั้น”พี่หวายทำเป็นบ่นใส่


“ไอ้สัด มึงหูฝาดนะสิ”พี่พายด่าแต่หน้าแกแดงมาก


“เมื่อคืนเหรอ”พี่บลูพูดลอยๆเหมือนนึกอะไรอยู่


“อะไร ไอ้ห่ารีบเล่ามาเลย”พี่เจย์ตาโตเลยครับ


“พาย อืม เสี้ยน”พี่บลูพูดออกมาแต่เว้นวรรคเหมือนจะนึก


“ไอ้พายเสี้ยน”ตะโกนแทบพร้อมกัน ไอ้ไผ่ยิ้มมุมปาก พวกผมอึ้งเลยครับ

“ไอ้เชี่ยะ มึงไม่พูดให้มันถูกๆ ว่ากูโดนเสี้ยนตำ”พี่พายหันไปด่าพี่บลูที่ยัง งง อยู่ พี่จะงงอะไร


“เออใช่ เมื่อคืนบ่งเสี้ยนให้พายอยู่ บอกว่าอย่าร้องดังเห็นมั้ยไอ้หวายล้อเลย”พี่บลูนึกได้แล้วมีหน้าไปว่าพี่พายอีก

“ก็มึงทำกูเจ็บนิ ไอ้เชี่ยะแทงเข้ามาได้”พี่พายด่าอีก แต่คงจะติดเรท


“สงสัยจะเจอเข็มใหญ่แน่เลยว่ะ”พี่เจย์พูดยิ้มๆกับพี่หวาย


“ขนาดเข็มเย็บผ้าแม่งยังร้องซะ แล้วถ้าเข็มไอ้บลูไม่ตายห่าเลยเหรอ”พี่หวายก็พูดแบบเดียวกับพี่เจย์ ยิ้มให้กัน

 
“สัด ลามกจกเปตร มึงเห็นมั้ยว่าน้องมันนั่งอยู่ด้วย ไอ้เหี้ยยยย”พี่พายด่าปิดหน้าปิดหลัง


“โอ้ย ไอ้พายมีแต่มึงนั่นแหละที่ยังรักษาประตูได้ยอดเยี่ยม เขารุดหน้าไปไหนต่อไหนกันแล้ว มึงดูคู่ไอ้ไผ่สิยิงไปกี่ประตูแล้ว”พี่หวายว่าใส่แกก่อนจะหันมาแซวผมอีก ผมเลยเขวี้ยงถุงขนมยังไม่ได้แกะใส่แกไป



“พี่หวาย จะบ้าเหรอพวกหนูก็อายเป็นนะ”อีออยทำเสียงวี๊ดว๊ายแต่หัวเราะคิกคัก


“นี่มึงอายแล้วเหรอ อีห่าหน้าระรื่นเชียว”อีโมนิคจิกหัวมันเข้าให้  ไอ้ไผ่มองหน้าผมยิ้มๆ ไม่ต้องมายิ้มกูยังสะโพกครากไม่หายเลย

“กูก็อยากนะ แต่พายแม่งไม่ยอม”พี่บลูสงสัยแกจะเก็บกดโพล่งออกมา


“ไอ้บลู นี่มึงจ้องจะฟันกูทุกวินาทีว่างั้นเถอะ”พี่พายหันไปตบตีใหญ่เลย

 
“อ้าว มันเหมือนเห็นอาหารอยู่ตรงหน้าแต่ปล่อยนานไปมันบูดเสียของเลยกินไม่ได้”พี่บลูยอมรับแถมพูดอะไรก็ไม่รู้ ทำเอางง แต่พี่พายนี่ปรี๊ดเลย


“มึงว่ากูหมดอายุเหรอ ไอ้บลู”พี่พายแม่งเข้าใจได้ไงวะ


“เปล่า บลูไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น โธ่ยังไม่ได้เสพเลยจะหมดอายุได้ไง”พี่บลูแถไปเรื่อยๆแต่ไม่รอดเงื้อมมือและง่ามตีนงามๆของพี่พายไปได้ที่ถีบจนกลิ้งไปซบพี่เจย์ พวกผมหัวเราะเลยไม่เคยเห็นพี่บลูที่ดูดีต่อหน้าสาวๆมาตลอดจะมาจอดให้คนๆนี้ได้ เป็นไงครับคล้องจองมั้ย ชักเริ่มติดอีออยแล้วผม


“เฮ้ย ไอ้บลูมึงคิดจะงาบกูเหรอมาซบกูน่ะ ไม่นะ เจย์ไม่ยอม”พี่เจย์ทำเสียงแมนมากในตอนแรก ก่อนจะสาวแตกในตอนท้าย ตอนนี้หัวเราะกันจนน้ำตาเล็ดแล้วครับ


“จวยเหอะ แค่คิดกูก็จะอ้วก”พี่บลูด่าเข้าให้ ก่อนจะหันไปง้อพี่พายต่อ


“มันยอมไอ้หวายคนเดียว”ไอ้ไผ่แม่งพูดใส่พี่เจย์ที่ทำท่าจนหยุด


“ไอ้ไผ่ ไอ้หน้าเหี้ยน มึงนั่งเงียบๆก็ดีแล้ว”พี่เจย์บอกมัน

“ไอ้พาย มึงก็ยอมๆๆมันไปเถอะดูสิน้ำไม่ออกมานานแล้วมั้งมึง หน้าตาหมองคล้ำ”พี่หวายเอาอีกดอกพี่บลูรีบพยักหน้าทันที


“มึงก็ยอมมันสิ ไอ้เชี่ยะ นี่กูยังไม่ได้ชำระเรื่องวันนี้อีกนะ แม่ง”พี่พายแว๊ดใส่ ก่อนจะหันไปเขม่นพี่บลู อีกแล้วครับมีเรื่อง


“โธ่ พายนึกว่าเข้าใจแล้วซะอีก”พี่บลูทำหน้าปลงเลยครับ

“กูเข้าใจ แต่มันแสยะยิ้มใส่กูทำไม อีกากนั้นน่ะ”พี่พายหน้าตาเอาเรื่องมาก

“ใครวะ อีกาก สงสัยแม่งสกปรก”พี่เจย์มึงเล่นมุกเปล่านี่ เขากำลังซีเครียดกัน

“ไอ้สัดเจย์ มึงอย่าเพิ่งเล่นมุก ให้มันเคลียร์ก่อน ใครวะ”พี่หวายหันไปด่าพี่เจย์ที่เล่นไม่เลิก

“ไอ้กาย คณะบัญชีเป็นรุ่นน้องกูตอนเรียนมัธยม มันเข้ามาทักและกอดกูแค่นั้น”พี่บลูพูดเอง หันไปทางพี่พาย

“เออ แล้วมึงเป็นอะไร”พี่หวายซักต่อ อย่างกับในศาลที่มีการถามทั้งโจทย์และจำเลย

“ไอ้กอดกูไม่ว่าอะไร แต่มันมองกูแปลกๆตอนไอ้บลูบอกว่ากูเป็นแฟน แสยะยิ้มใส่แถมพูดรำลึกสมัยอยู่ที่โน่นว่าเคยเข้าค่าย กินนอนด้วยกัน ไปนั่นไปนี่ กูรำคาญเลยเดินหนี ไอ้นี่ก็ยังดึงให้กูอยู่ฟังอยู่นั่นแหละ”พี่พายใส่เป็นชุดเลยครับ


“กาย คณะบัญชี เฮ้ย เด็กเก่ามึงนี่หว่า ไอ้แฝด”อีออยทำท่านึก ก่อนจะโพล่งออกมา ไอ้สองคนมองหน้ากัน


“คนที่มึงพาไปวันเกิดกูเปล่าวะ คนตัวขาวๆ หน้าดูเรียบร้อย แต่แรดฉิบหาย”อีโมนิคเอ่ยมาบ้าง ทุกคนหันไปมองหน้าไอ้แฝด

“เออ”มันยอมรับแต่ไม่พูดอะไร


“แล้วคบกับคนไหนวะ”พี่หวายถามต่อ


“ทั้งคู่นั่นแหละพี่ เห็นหงิมๆแม่งปลาไหลผสมแรดจับไม่ได้ไล่ไม่ทันเลย”อีออยด่าใส่เลย


“เออ ใช่ที่มันนั่งร้องไห้กระซิกๆที่มึงจับได้ไง ไอ้โอม”อีโมนิคพูดขึ้นหันไปทางไอ้โอม ไอ้อาร์มส


“กูงงว่ะ”พี่เจย์ทำหน้างง


“พวกมึงจะถามอะไรมาก ไม่ใช่เรื่องของเรา”ไอ้ไผ่ขัดขึ้นมา ผมว่ามันคงไม่อยากให้มองว่ายุ่งเรื่องเพื่อนผม


“ไม่เป็นไรหรอกพี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร คือผมเป็นคู่แฝดมักจะชอบอะไรๆที่มันเหมือนกันเป็นธรรมดารวมทั้งคนด้วย พูดตรงก็สามผี นั่นแหละ แต่กายไม่ได้คบแค่ผมสองคนตามที่ตกลงกันไว้ ยอมรับว่าผมกับไอ้อาร์มสชอบมันมากในตอนนั้นแต่มันหายหน้าไปประมาณสองอาทิตย์บอกว่ามีธุระที่บ้านบอกมีปัญหานิดหน่อยพวกผมก็เป็นห่วงตามไปดู แม่บ้านบอกมันไปหัวหินกับเพื่อนผู้ชายอีกคนในคณะ ผมก็ตามไปที่นั่นจับได้จะๆว่ามีอะไรกัน ก็เลยเลิก”ไอ้โอมเล่าจบก็ยกเบียร์ดื่ม


“แต่ก่อนเลิกผมก็กระทืบไอ้นั่นไปเกือบตายเสือกเบ่งเอาพวกมาเล่นพวกผม แค่หกเจ็ดคนไม่คณามือผมสองคนหรอก ไอ้กายมันกลัวเลยร้องไห้บอกว่าไม่ได้ตั้งใจจะให้เป็นแบบนี้ มันอ้างว่ามันไม่อยากมีผัวสองคนแต่ก็ทำใจเลือกไม่ได้ เหตุผลแม่ง”ไอ้อาร์มพูดเยาะในตอนท้าย


“ตอแหลสิไม่ว่า มันรู้อยู่แล้วตั้งแต่ตกลงคบเสือกมากระแดะทำใจไม่ได้”อีออยใส่อีก


“หนูกลัวว่ามันจะมายุ่งกับพวกพี่ไม่เลิกน่ะสิ อีนี่นะถ้ามันจ้องใครมันต้องเอาแน่”อีโมนิคพูดอย่างมั่นใจว่ามันทำแน่ถ้ามีโอกาส


“พี่ไม่ได้คิดอะไรจริงๆ ไม่ใช่ว่าดูไม่ออกว่ามันเป็นยังไง ไม่เคยมีอะไรกับเขาเลย สักนิดก็ไม่คิด”พี่บลูพูดและหันไปทางพี่พาย


“กูรู้ แต่มันมองได้กวนตีนมาก เอาเถอะถ้าไม่เลิกกูได้ถวายตีนใส่แน่มึง”พี่พายกระแทกเสียงใส่ ผมว่าแกเอาจริง ไอ้ไผ่บอกว่าพี่พายดูอินโนเซ็นท์ในบางเรื่อง แต่เรื่องต่อยตีแกก็ไม่เป็นรองใครเหมือนกัน


“แม่ง กูเห็นมึงวนเวียนอยู่แต่อักษร ก. อยู่นั่นแหละ อักษรกาลกิณีมึงควรเลี่ยง ไม่งั้นอาจโดนตีน อักษร พ. ได้”พี่หวายพูดเป็นอักษรย่อ


“มึงเป็นซ้อแปดเปล่าวะ”พี่เจย์แซวแก


“เออ กูเขียนอยู่ที่นิตยสาร อึ๊บ คู่แข่งอุ๊บโว้ย”พี่หวายก็ย้อนกลับแก นิตยสารบ้าไรวะ


“อุ้ย หนูอยากไปเจอบอกอ นิตยสารนี้มั่กๆ”อีออยรีบบอก ทำเอาพวกผมขำกับมุกหื่นๆของแก


“อยากโดนสิมึง ถึงได้อยากไป”อีโมนิคแสยะปากว่ามัน


“อีห่า กูก็ลากมึงไปด้วยไงจะได้แบ่งๆกัน ไม่ใช่อีฝิ่นเดี๋ยวนี้เขามีส่วนตัว”มันพูดใส่อีโมนิค หันมากัดผม


“แน่นอน ของส่วนตัวใครจะแบ่งให้คนอื่นใช้โดยเฉพาะแฟน”ผมว่ามันก่อนจะหุบปากแทบไม่ทัน


“ฮิ้ว ไอ้ไผ่ ระวังนะมึง”พี่หวายโห่ล้อ เอาอีกแล้วกูปล่อยแม่งทั้งฟาร์มเลย


“ประกาศขนาดนี้ เผลอไปโดนเชือดแน่”พี่เจย์ทำท่าเอามือเฉือดคอ ชักแง่กๆ ตลกมาก


“ดอกกกก แล้วบอกว่าไม่หวงไม่หึง แต่อย่าเผลอนะพี่อีนี่เอาจริง”อีออยแม่งประกาศสันดานผมอีกแล้ว


“ใช่ๆๆ ปากมันพูดไปอย่างนั้นแหละ แต่อย่าได้มาเกาะแกะแทะเล็มเป็นเด็ดขาด หนูเชื่อแล้วว่าของพี่นี่ดีจริง ทำเอาอีนี่องค์ลงได้”อีโมนิคเสริมทัพคู่หูมันเข้าไปอีก ไอ้สองแฝดหัวเราะใส่หน้าผม ที่ตอนนี้ทำหน้าไม่ถูกเลย


“หึหึ อย่าให้รู้บ้างแล้วกัน”ไอ้ไผ่หัวเราะสองหึ เอามือบีบคางผมจนปากจู๋


“รู้อะไร”ผมสะบัดหน้าออกก่อนจะแหวใส่



“รู้ว่า เด็กพี่มีชู้ไง”มันพูดใส่หน้าผมยิ้มๆ แถมยักคิ้วกวนตีนด้วย


“ฮิ้วววววว ไอ้เชี่ยะ ทำข่มขู่แต่ตาเยิ้มนะมึง”พวกเพื่อนมันล้อและก็หัวเราะรวมถึงเพื่อนผมด้วย ไม่รู้จะเอาหน้ามุดที่ไหนมุดอกมันดีไหมเนี่ยะ พวกเราอยู่คุยกันต่ออีกจนเกือบสี่ทุ่มก็กลับ ผมกลับกับไอ้แฝด ตอนแรกมันจะไปส่งแหละแต่ผมเห็นว่ามันมีเรียนตอนเช้าจะได้กลับไปพัก หอมแก้มมันเสร็จกำลังจะเดินออก ก็ถูกดึงเข้าไปกอดอย่างแรงก่อนจะโดนจับให้แหงนหน้าไปบดจูบมันลากผมไปจูบตรงหน้าห้องครัว


“อื๊อ อือ”เสียงครางปนประท้วงเมื่อรู้สึกว่ามันจูบนานไปแล้ว เกิดใครมาเห็นเข้า ผมจิกไหล่ประท้วงมันแต่ก็ยังไม่รู้สึก มึงจะหนาไปถึงไหนทั้งหน้าทั้งตัว เมื่อสี่วันก่อนก็เล่นกูซะสะโพกคลาก ขนาดป่วยนะมึง


“อะไรวะ”เสียงมันหงุดหงิดเมื่อโดนดึงหัวให้ปล่อย นี่ต้องแบบนี้


“พอแล้ว”ผมบอกมันก่อนจะมองซ้ายมองขวาแบบล่อกแล่กมาก


“ทำไม”


“เดี๋ยวคนเห็น”


“ก็ใช่ไง หมามันไม่มามองหรอก”แม่ง กวนตีนกูอีก ผมเลยเตะขามัน


“กูหมายถึงเพื่อนมึงกับเพื่อนกูเดินมาเห็นโว้ย ไอ้ อะ อุ๊บ อื้อ”ผมเลยพูดใส่หน้ามัน เข้าทางอีกมันจูบปิดปากผมทันทีเลย ไม่รู้จะทำไงเลยปล่อยเลยตามเลย มันผละออกยักคิ้วกวนๆให้ ผมเลยกัดปากล่างมันซะเลยก่อนจะปล่อยให้กลับออกมา แต่คงหนักไปหน่อยปากเลยเจ่อประจานให้พวกมันล้อผม  อีออยไปนอนกับอีโมนิค ช่วงนี้เขาสามัคคีกันมาก กัดผมอีกบอกเรื่องของคนโสดจะไปทำตัวโฉดแต่ไม่สำส่อนกับใครก็ได้


“กลับบ้านแน่นะ”มันถามผมเดินมาส่งที่รถ

“เออ กูไม่ไปหาชู้ที่ไหนหรอก”ผมเลยประชดมันกลับแต่อมยิ้มหน่อยๆ มันเลยเอานิ้วจิ้มหน้าผมก่อนจะดันขึ้นรถที่ไอ้แฝดสตาร์ทรออยู่แล้ว


“ไม่ไปนอนด้วยกันซะเลย”ไอ้โอมแซวผม มันหัวเราะ


“ปล่อยให้พักมั่ง เดี๋ยวเครื่องในพังหมด”มันพูดจบไอ้สองตัวหัวเราะชอบใจ


“เชี่ยะ”ผมเน้นใส่มันส่งท้าย ก่อนไอ้สองคนจะออกรถ หันไปมองก็เห็นมันยืนมองก่อนจะคร่อมมอไซด์ออกตัวไป ผมหันกลับไปไอ้สองคนก็ยิ้มล้อเลียน จนผมต้องเขกหัวมันสองคน พอถึงบ้านขึ้นห้องอาบน้ำได้ ก็ได้รับข้อความที่จะทำให้ผมนอนได้สักที “ถึงห้องแล้ว มึงล่ะถึงที่ยัง” ดูมัน ใช้คำกับผม กูยังไม่ตายโว้ย ผมเลยส่งมั่ง”กูถึงแล้ว ดีใจด้วยที่มึงก็ถึงฮวงซุ้ย” อิอิ ฮ่าๆๆๆๆ สบายใจกูแหละ
**********************************************************************************
ปล. เสร็จธุระสักที  คงไม่ลืมกันเน๊าะ ตอนนี้สั้นๆสบายๆ ขอบคุณทุกคนเลยทั้งคนเม้นท์คนอ่าน ถึงไม่มากมายแต่ดีใจที่มีคนอ่านและติดตามจ๊ะ





















ออฟไลน์ yeyong

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5857
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +917/-26
แต่ละคน ขนมุขมาตบกันไม่ยั้ง ปากทันกันทั้งนั้น

ออฟไลน์ gupalz

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4911
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +604/-20
ปากจัดกันยกแกงค์เลย

ออฟไลน์ Yunatsu

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3650
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +233/-5
ปากหมาเหมือนกันทั้งกลุ่ม และหื่นอีกตั้งหาก มิน่าเปนเพื่อนกันได้ อิอิ

ออฟไลน์ didi

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1000
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +98/-8

ออฟไลน์ bulldog17

  • ❤GOT7
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3689
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +265/-12
เฮฮายกก๊วน 5555

ออฟไลน์ NY_JK

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 639
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-0
 :laugh: อ่านเรื่องนี้กี่ทีก็ฮา แต่ละคนกัดจิกกันได้ฮามาก
พอรู้ว่าอีกคนมีเรื่องไม่สบายใจก็รีบเคลียร์ปัญหาทันที ชอบไผ่ก็ตรงนี้แหละ

ออฟไลน์ numay

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1035
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-1
แต่ละคนปากสุดยอดอ่ะ

ออฟไลน์ love AJ

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 298
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-2

ออฟไลน์ CarToonMiZa

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +820/-41
ปากจัดกันยกแก๊ง :z2:

บวกเป็ด

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ goonglovenut

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 810
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1188/-10
ตอนที่ 26

ตอนนี้ผมกับอีออยเดินเล่นกันที่ห้างหลังไม่มีเรียนตอนบ่าย ไอ้ไผ่ส่งข้อความมาบอกให้กลับเองวันนี้มันเลิกเย็นจะต้องซ้อมบาสด้วยเพราะจะมีแข่งกันในงานมหาวิทยาลัยและจะเข้าไปที่ร้านเลย พักหลังมันทำให้ผมแปลกใจหลายอย่างเดี๋ยวนี้เวลาไปห้องมัน ในตู้เย็นที่แต่ก่อนมีแต่น้ำกับเบียร์และของสดนิดหน่อยเดี๋ยวนี้มีนมเปรี้ยว โยเกริต์ เยลลี่แจมอยู่ด้วย ในความคิดคนอื่นไม่เห็นจะแปลกตรงไหนแต่สำหรับผมมันทั้งแปลกใจและดีใจไปกับสิ่งเล็กๆน้อยๆที่มันทำเพราะมันเป็นของที่ผมชอบกินเป็นประจำ ผมไม่เคยรู้ว่ามันสังเกตด้วยทั้งที่ผมไม่เคยบอก ผมไม่ถามมันหรอกเวลาหยิบกินทีก็เดินไปหอมแก้มมันที มันก็ทำหน้างงนิดหน่อยแต่ก็ปล่อยเลยตามเลย ไม่ถามหรอก แต่สายตาถามประมาณว่ามึงเป็นบ้าอะไรหอมแก้มกูอยู่ได้ เดี๋ยวจะโดนมากกว่านี้หรอก ฮี่ฮี่ อันนี้ผมคิดเอง


 “มึงจะเหมาห้างหรือไง”อีออยถามผมหลังจากมันได้เสื้อสีฉูดฉาด กางเกง รองเท้า และกระเป๋าที่มันเล็งมานานแล้ว แต่มันก็ไม่ได้รบกวนเงินทางบ้านหรอกถึงคนที่บ้านมันจะตามใจให้ใช้ไม่เคยขาด มันกับผมขายของทางอินเตอร์เน็ตกันแต่คนละประเภท ของมันเกี่ยวกับความสวยความงาม ของผมส่วนมากจะเป็นพวกอุปกรณ์ตกแต่งรถราคาไม่แพงมากแต่ได้คุณภาพ เพราะลุงผมที่อยู่อิตาลีเขาทำธุรกิจพวกนี้อยู่ และก็รับตกแต่งซ่อมโดยมีบริการถึงบ้าน ไม่ถึงกับมีรายได้มากแต่ก็พอได้ บางครั้งไอ้ไผ่ก็ไปเป็นเพื่อน แม่งเกือบทำลูกค้าผมหายก็เพราะหน้ามันที่นิ่งได้โล่นี่แหละ แต่มันก็ช่วยผมได้มากนะ


“แหมมาว่ากูทำอย่างกับมึงไม่ซื้อ”ผมว่ามันก่อนจะหยิบเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวและกางเกงชั้นในมาห้ากล่องเป็นสีขาวกับสีดำ เห็นมันมีสีนี้เยอะ สีอื่นน้อยมาก ดูมันซึนๆอย่างนั้นมันทำงานบ้าน ซ่อมของใช้เอง ผ้าถ้าผมไม่รีดมันก็รีดเองอยู่แล้ว นอกจากมันเหนื่อยจริงๆหรือขี้เกียจก็จะส่งให้แม่บ้านประจำที่นั่นทำ


“อุ้ย ซื้อให้ผัวเหรอคะคุณนาย”มันแซวผมทำเป็นยื่นหน้ามาจับพลิกไปมา


“อืม”ผมรับคำมัน ทำเอามันหุบยิ้ม


“มึงง่ายไปไหม”มันว่าผมที่ยอมรับง่ายๆ


“อีห่า เวลากูอ้อมๆมึงก็หาว่ากูปากแข็ง ดัดจริต สตอร์เบอรี่ พอกูรับตรงๆบอกว่าง่าย มึงจะเอาไง”ผมเลยใส่มันบ้าง ยิ่งมันอยู่กับอีโมนิคนะเข้ากันได้ดีมาก พูดถึงพวกมันวันนี้ผมก็ชวนแต่ไม่ว่างกันไปนอกสถานที่กับชมรมที่ ม.  เลยอดเม้าท์กระจายเลย


“หึหึ ยอมรับแล้วล่ะสิว่ามึงชอบพี่เขามาก”อีออยพูดยิ้มๆใส่ผม ผมมองหน้ามันก่อนจะส่งของให้พนักงานขายและเดินไปจ่ายเงินเสร็จแล้วเดินออกมาหันไปมองมันอีกที


“ใช่กูชอบมันมาก”ผมพูดออกไปนิ่งๆ แต่ในน้ำเสียงเจือไปด้วยความกังวล ถึงเราจะเป็นแฟนกันและไปถึงไหนๆแล้ว ยิ่งตอนนี้มีแต่คนรู้จนทั่ว ม.แล้วว่าผมกับมันเป็นอะไรกันแต่บางครั้งก็อดหวั่นใจไม่ได้ผมไม่รู้ว่าตอนนี้ผมกับมันผูกมัดกันด้วยคำว่าแฟนและเซ็กส์ใช่หรือเปล่า ขนาดมันก็พูดบ้างแล้วนะความรู้สึกมันน่ะ แต่ก็ยังไม่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไรอีกวะ



“มึงกังวลเหรอ”อีออยถามผมไม่พูดเล่นแล้ว มันคงเห็นหน้าผมที่เป็นอย่างนั้นจริงๆ



“อืม มึงรู้มั้ยความมั่นใจที่แต่ก่อนกูมีเต็มร้อยนะหายไปเกินครึ่งตั้งแต่เป็นแฟนกับมัน กูพยายามเผื่อใจนะไม่คาดหวังว่าจะคบกันได้นานแค่ไหนอยากปล่อยไปเรื่อยๆถึงบางครั้งมันจะนิ่งเฉยเหมือนไม่ใส่ใจแต่บทมันจะทำอะไรๆให้ก็รู้สึกดีทุกครั้ง”ผมบอกมันก่อนจะแวะร้านเซเวนเซ่น


“อีฝิ่น พี่ไผ่น่ะกูว่าเขาไม่ใช่คนปากแข็งอะไรหรอก เขาเป็นคนแสดงออกทางการกระทำมากกว่าคำพูด กูกับไอ้แฝดยังพูดกันเลยว่าพี่เขาดูแลมึงดีนะไปรับไปส่งทุกครั้งที่มีเวลา กอดคอจับมือมึงเดินไปไหนมาไหนไม่เห็นแกจะอายใคร และยิ่งชัดเจนมากเขาไม่เคยปฏิเสธเวลาใครถามว่าเป็นแฟนมึงหรือเปล่ายอมรับอย่างเป็นเรื่องปกติมากๆ อีโมนิคมันบอกว่าขนาดไอ้กานต์ยังอายเลยในบางครั้งที่คนอื่นดูรู้ว่ามีเมียเป็นกระเทยถึงจะแปลงแล้วก็เถอะแต่ถ้าใครไม่ถามหรือดูไม่ออกมันก็จะยิ้มรับและภูมิใจที่มีแฟนสวย กูว่ามึงโชคดีนะในตอนนี้”อีออยบอกผมยาวเลยแต่ในคำพูดก็แฝงไปด้วยการให้กำลังใจ


“แค่คิดเฉยๆ กูยอมรับว่ามีความสุขที่อยู่กับมัน ๆ ไม่เหมือนคนอื่นที่เข้ามาหากู ไม่เรียกร้องหรือบอกให้กูเป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ถึงบางทีมันจะปากเสียใส่กูบ้าง”ผมอดจะยิ้มไม่ได้เมื่อนึกถึงมัน ป่านนี้คงกำลังเรียนอยู่แน่ๆ


“หวานนะมึง พูดถึงผัวยิ้มปากแถบจะฉีก รักษาไว้ให้ดีเถอะระวังจะโดนแฮบ โดยเฉพาะนังคุณเอมที่นิ่งๆแต่ดูแล้วลึกสุดใจ”อีออยแหย่ผมก่อนจะพูดถึงความกังวลอีกอย่าง ผมเคยคุยกับเอมตอนไปรอมันที่สนามบาส เอมมาทักและชวนผมคุยก่อน เป็นผู้หญิงที่น่ารักดูใสๆ แต่งตัวไม่รัดรูปเหมือนเดี๋ยวนี้ที่นิยม พูดจาเป็นกันเองมากมีการแสดงความยินดีด้วยที่ผมคบกับไอ้ไผ่ ผมพยายามจับความผิดปกติแต่ก็ไม่มีให้เห็นเลย ไม่เหมือนพวกนังแอนนี่ ไอ้ต้า หรือคนอื่นๆที่เข้ามายุ่งกับมัน


“มึงคิดว่าเอมเป็นอย่างนั้นเหรอ”ผมถามอีออยที่ตักกล้วยเข้าปากโดยการดูดเข้าไป ติดเรทนะมึง


“ยังไม่รู้ แต่กูอยากให้มึงดูไปก่อนไม่ใช่ว่าให้ไประแวงจนไปหาเรื่องผัวมึงเข้านะ”อีออยส่ายหน้าขนาดมันว่าแน่ๆยังดูไม่ออกเลย ก่อนจะบอกเตือนตอนท้าย
 

“รู้สึกมึงจะเข้าข้างมันมากไปมั้ย บางทีมันก็หาเรื่องกูนะมึง”ผมแขวะมันที่ออกหน้าออกตาเรื่องไอ้ไผ่มาก


“กูว่าส่วนน้อย และแน่นอนกูเข้าข้างผู้ชายทุกคนทั้งนั้นแหละ”มันลอยหน้าตอบ ก่อนโทรศัพท์จะดังขึ้น ผมรับทันทีไม่ต้องดู


“เลิกเรียนแล้วเหรอ”ผมถามไอ้คนในสายที่นานๆมันจะโทรหาสักที ส่วนใหญ่มันจะส่งข้อความมากกว่าไม่ได้หวานๆหรอก


“ไม่เลิกกูจะโทรเหรอ”นั่นไงกวนตีนกูอีก อีออยกูอยากให้มึงได้ฟัง


“โทรมาทำไม”ผมเลยใส่มันเลย อยากพูดไม่ดีกับกู


“กูเปลี่ยนโปรเลยลองดู”หนอยเห็นกูเป็นตัวทดลองโปรมึงเหรอ


“แล้วไง”ผมก็ย้อนมันอีก



“ไม่มีไร”มันบอกสั้นๆ


“เหรอ งั้นกูเปลี่ยนโปรมึงมั่งดีกว่า”ผมลากเสียงใส่มัน อีออยนั่งแทบจะสิงร่างผมเลย


“จะให้เพิ่มออฟชั่นการกระแทกช่วงล่างให้ถี่ขึ้นเหรอ”มันพูดได้หื่นมาก อีออยกดไลท์ นี่มึงได้ยินเหรอผมเลยถอยออกห่าง มันจิ๊ปาก


“ไอ้หน้าหม้อไม่มีฝา อุบาทว์”ผมด่ามันแต่ในใจโคตรเขินเลย ดันไปนึกถึงตอนมีอะไรกับมันซะได้ ยิ่งเวลาพีคสุดๆหน้ามันโคตรเซ็กซี่เลย


“หึหึ”มันหัวเราะก่อนจะมีเสียงแทรกเข้ามา “พี่ไผ่ซ้อมได้แล้วคะ เอมเอาผ้ากับน้ำไว้ตรงนี้นะ”เสียงพูดที่ร่าเริงไม่ต้องบอกว่าคนพูดน่ารักขนาดไหน


“อืม”เสียงมันตอบรับ


“แค่นี้นะ”ผมบอกมัน


“เป็นอะไร”มันถามผม


“เปล่า ก็มึงต้องซ้อมบาสไม่ใช่เหรอ พอดีกูซื้อของเสร็จแล้วก็จะกลับบ้าน”ผมรีบบอกมันกลัวว่าจะจับความผิดปกติผมได้ ชั่ววูบผมรู้สึกหวงอยากจะด่าคนที่มาขัดผมกับมันคุยกัน แต่ต้องอดกลั้นไว้บอกว่าไม่มีอะไร เชื่อใจมัน หายใจเข้าไม่มีอะไร หายใจออกเชื่อใจ นับหนึ่งถึงสิบโดยมีควายกระโดดข้ามรั้วประกอบไปด้วย


“บ้านไหน”มันถามผมอีก


“บ้านกูสิจะบ้านไหนล่ะ ไปซ้อมได้แล้วเดี๋ยวแพ้เขานะมึง”ผมก็บอกมัน ก่อนจะโบ้ยไปเรื่องอื่น


“มึงอยู่ไหน ไล่กูจริง”มันพูดเสียงนิ่งๆ


“อยู่ห้าง และกูก็ไม่ได้ไล่”ผมบอกมัน


“กับใคร”มันถามอีก

 
“อีออย คุยกับมันมั้ย”ผมบอกก่อนจะประชดนิดหน่อย ถามเหมือนกูมีชู้เลยนะมึง


“เยอะไป”มันว่าผมอีก


“ก็เอาออกสิ”ผมว่ามันบ้าง อีออยเริ่มทำหน้าสงสัยแล้วจากติดเรทตอนนี้เสียงผมเหมือนจะเริ่มงอนมันแล้ว


“เออ”มันพูดเสร็จก็วางไป


“ไอ้บ้า มึงนะมึง”ผมด่ามันก่อนจะเม้มปาก


“เป็นอะไรอีกล่ะ เมื่อกี้ยังยิ้มชมผัวอย่างนั้นอย่างนี้ ตอนนี้ด่าซะงั้นทำไมเขาไม่ปรับโปรให้มึงเหรอ”อีออยถามผมที่ตอนนี้หน้างอสุดๆ


“มันกวนกูมั้ยล่ะ กูพูดดีๆหาว่ากูประชดใส่อุตส่าห์ไม่งี่เง่า”ผมพูดใส่อีออยเล่าให้มันฟัง


“มึงก็ประชดจริงๆนิ กูฟังยังรู้เลย”มันว่าผม ผมเชิดหน้าใส่มันเตรียมจะพูดแต่ไม่ทันมัน “อีฝิ่นตอนแรกมึงทำตัวนางเอกกูรู้ แต่พอมึงได้ยินเสียงชะนีมึงก็พูดด้วยน้ำเสียงงอนๆและปิดท้ายด้วยการประชดเขา”อีออยดักคอผม


“ก็มันกวนตีนกูก่อน”ผมไม่ยอมรับ


“เขาแหย่มึงน่ะสิ แหมขนาดยุ่งอยู่ยังปลีกตัวโทรหาเมีย ออกจะปลื้ม”อีออยทำหน้าปลื้มใจมัน


“กูก็ปลื้มแต่ตอนหลังมันทำเสียงแข็งใส่กูด้วยทำยังกับกูมีชู้งั้นแหละ”ผมก็ยังพูดให้มันฟังเพื่อจะได้รู้ว่าไอ้นั่นมันก็มีส่วนผิด


“ก็มึงไล่เขาอยู่นั่นแหละ เขาก็นึกว่ามึงมีชู้นะสิ นี่ก็แสดงว่าแกหึงมึงนะโว้ย”อีออยก็ยังเข้าข้างมันอยู่ แต่เดี๋ยว


“มึงคิดอย่างนั้นเหรอ”ผมถามอีออยอย่างไม่แน่ใจ ตั้งแต่คบกันมาผมไม่เคยเห็นมันพูดหรือแสดงท่าทีอะไรเวลาที่คนมองหรือเข้ามาคุยกับผม มันจะเฉยหรือไม่ก็มองผ่านๆตาแค่นั้น ไม่ใช่ว่าผมอยากให้มันหึงหรือหวงอะไรมากนักหรอกแต่บางครั้งก็อยากให้มีบ้าง ผมก็เหมือนกันถ้ามีคนเข้าหามันมากเกินไปก็จะแสดงออกทันทีหนักเบาขึ้นอยู่กับเคสที่ปรากฎให้เห็น


“เออ คิดบวกไว้จะได้สุขใจมัวแต่มานั่งคิดโน่นคิดนี่ คิดๆๆๆๆ ไม่ต้องทำเหี้ยอะไรแล้ว”อีออยพูดใส่หน้าผมก่อนจะบ๊วบกล้วยชิ้นสุดท้ายเข้าปากไปไม่พอมันยังเอาลิ้นออกมาเลียที่เปรอะปากจนทั่ว ไอ้ผู้ชายโต๊ะข้างๆมองเป็นตาเดียวเลย มันไม่รู้ตัวหรอกว่ามันเซ็กซี่นะทั้งหน้าตาท่าทาง ผิวก็ขาวละเอียด หน้ามันออกหมวยๆที่จริงต้องเรียกว่าตี๋แต่มันบอกให้เรียกแบบนี้รู้สึกดีกว่า ตามันชั้นเดียวแต่ไม่ตี่ออกจะโตด้วยซ้ำขนตายาวตรงมันต้องเอาไอ้ที่ดัดขนตาดัดทุกวันมีปัดมาสคาร่าด้วยแต่ไม่เด่นมากนักอย่างน้อยมันก็บอกให้เกียรติสถาบัน ยิ่งกิจกรรมสถาบันนี่ไม่ต้องพูดถึงมันเต็มที่แถมยังลากผมไปช่วยด้วยไม่ว่าจะแต่งหน้า ซ้อมลีด จินตะลีลา ไอ้แต่งหน้าแต่งผม ผมพอช่วยได้แต่ให้แสดงอะไรผมไม่เอาเลยชอบดูอย่างเดียว ส่วนไอ้แฝดจะเน้นไปทางกีฬามากกว่าโดยเฉพาะว่ายน้ำกับฟุตบอลพวกมันถนัดมาก


“จริงอย่างมึงว่า กูจะไปอะไรกับมันนักหนาในเมื่อมันเป็นคนแบบนี้ ขอบใจมึงวะ”ผมยอมรับในคำพูดมัน


“ดีแล้วที่มึงคิดได้อย่างนี้ กอบโกยเอาไว้เถอะความสุขมันไม่ได้อยู่กับเรานานนักหรอกนะไม่เหมือนความทุกข์กับความเหงาที่แทบจะสิงร่างแบบผีอีแพงเลยนะมึง”มันตบไหล่บอกผมก่อนจะพูดอะไรแบบมีสาระแต่หน้ามันไม่ได้เครียดกับยิ้มระรื่น



“มึงอยากจะออกหนังสือเป็นของตัวเองมั้ย”ผมแซวมัน มือก็กดส่งข้อความกลับไปให้ไอ้คนบ้าๆบอๆแต่ผมก็ชอบมันมากกว่าใคร


“อีเลว เอ๊ะถ้าจะดีเหมือนกันโดยเฉพาะประสบการณ์ด้านเซ็กส์ อิอิ”มันจิกตาด่าก่อนทำหน้าหื่นๆ พาเอาผมขำไปกับมัน ก่อนจะพากันเดินต่ออีกนิดหน่อยและแยกย้ายกันกลับ ก่อนกลับบ้านผมแวะไปห้องมันก่อนเอาของไปให้ มันยังไม่กลับมา เลยเขียนโพสอิสแปะไว้ที่ขวดรังนกแช่ใส่ตู้เย็นไว้ให้มัน ก่อนจะกลับบ้านตัวเอง ไม่เห็นมันตอบกลับมาเลย ไม่เอาไม่คิดพรุ่งนี้ก็เจอกันแล้ว ถึงบ้านพอดีผมจ่ายค่าแท็กซี่เสร็จก็หิ้วของเตรียมจะเข้าบ้าน สะดุ้งสุดตัวของแทบร่วงเมื่อถูกดึงให้ไปอีกทางตรงกำแพงข้างบ้าน


“ไอ้บ้า ตกใจหมด”ผมบอกอย่างตกใจจริงๆ เมื่อเห็นหน้าไอ้คนดึง ที่อยู่ในชุดเสื้อกล้าม กางเกงวอร์มขายาวสีเทาเข้ม ไปดูมันซ้อมทีไรก็ชุดนี้ บางทีมันล่อใส่กางเกงมวยเลย สงสัยมันคงอยากส่งมวยไทยไปบาสโลก (เลียนแบบมุกพี่โน้ตหน่อยนะ)


“กลับช้า”มันบอกหน้านิ่งๆ มือยังกระชับแขนผมอยู่ ดึงของในมือไปวางที่พื้น ดันจนหลังผมติดกำแพง


“รถมันติด แล้วทำไมไม่เข้าไปรอในบ้าน”ผมบอกก่อนจะถามมัน มือก็หยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋ามาเช็ดหน้าให้มันที่มีเหงื่อเกาะอยู่


“ไปไหนมา”มันถามผมอีก เสียงดีขึ้น


“ไปห้องมา”ผมก็บอกมัน


“แล้วไม่รอที่นั่น”มันถามผมอีก มือก็กอดเอวผมเอาไว้


“ถามมากจริง แล้วมาทำไม”ผมว่ามันก่อนจะถามกลับ


“ก็อยากมา”มันพูดหน้าตาเฉย ก้มมาใกล้ๆ


“เหม็นอ่ะ”ผมแกล้งยี้จมูกใส่มัน


“ดัดจริต”มันว่าผมเอามือบีบจมูก ผมก็แยกเขี้ยวใส่มัน


“กินข้าวยัง”ผมถามมันเอามือประคองหน้ามันไว้


“อยากกินมึงมากกว่า”มันยักคิ้วใส่ผม


“ไม่ให้กิน”ผมก็ทำใส่มันบ้าง


“หวง”มันเลิกคิ้ว


“กินมากไม่ดีเดี๋ยวเลี่ยนพาลให้เบื่อง่าย”ผมพูดใส่หน้ามันบ้าง


“ไม่เลี่ยนหรอก กู เงี่ยะ”มันบอกแต่ไม่จบผมเอามือปิดปากมัน


“ไม่ต้องพูดเลย ทะลึ่ง”ผมว่ามัน หน้าแม่งหื่นอีกแล้ว


“ไม่ไปเหรอ”มันถามผม ผมส่ายหน้าเกือบอาทิตย์แล้วที่ผมไม่ได้ไปนอนห้องมัน ช่วงนี้รายงานเยอะมาก


“ต้องทำงานให้เสร็จ”ผมบอกมันที่ตอนนี้มือไม่อยู่สุขเลยจับโน่นคลำนี่ไปเรื่อย


“เดี๋ยวช่วย”มันพูดเหมือนจะมีน้ำใจ แต่ตานี่ระยิบระยับมากบ่งบอกเลยว่าคิดอะไร


“ช่วยตัวเองไปก่อนเถอะ อย่ามาหลอกซะให้ยาก”ผมเขย่งไปกัดปากมันเลยโดนจูบเข้าให้ แม่งโคตรสูงเลย เดินคู่กันอย่างกับเสาไฟฟ้ากับหลักกิโล ผมก็ไม่ได้เตี้ยนะสูงตั้งร้อยเจ็ดสิบสามมันนั่นแหละสูงเกินไปร้อยแปดสิบหกได้มั้ง


“ทำเป็นรู้ทัน”มันกระซิบบอก ผมก็ยักคิ้วสลับไปมาใส่ ขนาดรู้ทันกูยังไม่ค่อยจะรอดเลย


“เข้าไปกินข้าวด้วยกัน”ผมชวนมันเข้าบ้านให้ไปกินข้าวด้วย คิดว่ามันคงปฏิเสธแน่มันเข้าบ้านผมไม่ถึงห้าครั้งด้วยมั้ง แต่ห้องมันผมไปเกือบจะร้อย หุหุ


“ชุดนี้เหรอ”มันถามผมว่าจะให้มันเข้าในบ้านชุดนี้เหรอ


“อืม หรือมึงจะแก้ผ้าเดินเข้าไปก็ตามใจ”ผมพยักหน้าพูดยิ้มๆใส่


“แล้วมึงคิดว่ากูจะแก้คนเดียวมั้ย”มันก็พูดยกยิ้มกลับมามั่ง ผมจิกหัวมัน มือก็ฉุดให้เดินตามพร้อมกับหิ้วของมาด้วย เดินไปจนถึงในบ้านก็เจอป้านวลยืนอยู่ มันยกมือไหว้ป้านวล มันมากี่ครั้งก็ไหว้ทุกครั้งไม่ว่าจะเป็นลุงชิต พี่น้อย



“คุณไผ่ป้าบอกแล้วไม่ต้องไหว้หรอก ไปคะเข้าบ้านก่อนซื้ออะไรกันมาเยอะคะ”ป้านวลบอกมันก่อนจะถาม มันก็ยิ้มเฉยๆ เพราะมันก็เคยบอกคนในบ้านว่าไม่ต้องเรียกมันคุณหรอก แต่ก็ไม่มีใครฟังยังเรียกเหมือนเดิมเหมือนกับที่มันก็ยังไหว้เหมือนเคย


“ของน้องเองแหละ มีขนมที่ป้านวลชอบด้วยนะ วันนี้มีอะไรกินบ้าง”ผมบอกแกก่อนจะวางกระเป๋าตรงโซฟา จูงมือมันเดินเข้าครัวไปทันที


“ขอบคุณคะ วันนี้มีไข่ยัดไส้ ต้มจืดเต้าหู้หมูสับ น้ำพริกกะปิผักทอด ตักข้าวเลยมั้ยคะ”ป้านวลขอบคุณผมก่อนบอกรายการอาหาร ผมพยักหน้า


“ของน้องเอาข้าวเยอะๆนะวันนี้หิวมาก พี่ไผ่เอาเยอะมั้ย”ผมบอกป้านวล ก่อนจะหันไปถามมันที่มองหน้าผมที่ยิ้มล้อๆ มันรู้ว่าผมแกล้งเรียกมันไปงั้นแหละเพราะผมเรียกไอ้ทีไรป้านวลบ่นทุกที


“เรียกให้ตลอดนะคะทั้งในบ้านและก็นอกบ้านด้วย คุณน้อง”ป้านวลบอกผมยิ้มๆอย่างรู้ทัน ผมทำหน้ามึนใส่ แกก็ยิ้มก่อนจะให้พี่น้อยตักข้าวให้และก็เดินออกไป ผมลงมือทันที ตักไข่ยัดไส้ให้มันก่อนจะตักน้ำพริกใส่ให้


“เผ็ดมั้ย”ผมถามมัน


“ก็ดี”มันบอกและก็กินต่อ ผมก็ตักให้มันอีกมองมันกินก็เพลินดี“ไม่กินล่ะ หิวไม่ใช่เหรอ”มันถามผมก่อนจะตักให้ผมบ้าง ผมก็รีบกินทันที ผลัดกันตักให้จนอิ่ม ก็เดินไปบนห้องผมลากมันขึ้นมาเองแหละ


“อาบน้ำที่นี่แหละจะได้ไปร้านพี่กี้เลย ไม่เสียเวลาด้วยเสื้อผ้าก็เอามาอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ”ผมบอกมันที่นั่งตรงโซฟาในห้อง ผมรื้อของออกมาจากถุงเก็บเข้าที่ เหลือไว้แต่เสื้อเชิ้ตสีขาวสองตัวที่จะเอาลงไปซัก

 
“มึงใส่ไซส์นี้เหรอ”มันไม่ตอบแต่ถามผมแทน


“เปล่า”ผมส่ายหน้ายิ้มๆ หวังให้มันพูดต่อแต่ร้อยละเก้าสิบอย่าคาดหวังกับมัน ผมเลยเดินเอาไปทาบตัวมัน


“พอดีเลย”ผมพูดลอยๆ มันคว้าเอวผมให้นั่งบนตัก


“ซื้อมาทำไม”มันถามผมหน้าไม่บอกว่าอารมณ์ไหน


“อยากซื้อ ถ้าไม่ชอบเอาไปให้คนอื่นก็ได้”ผมพูดใส่หน้ามันยิ้มๆ เผื่อมันจะหึงมั่ง


“กูจะตามไปเตะไอ้นั่น”มันพูดออกมาอีก


“ลุงชิตเนี่ยะนะ”ผมเลิกคิ้วใส่มัน แต่อดรู้สึกดีกับคำพูดมันไม่ได้ คิดว่ามันคงจะบอกว่าก็เรื่องของมึงอะไรประมาณนี้


“งั้นกูเตะมึงก่อน”มันพูดแล้วบีบจมูกผมอย่างหมั่นเขี้ยว


“ใจร้ายอ่ะ”ผมบอกมันด้วยเสียงแบบ น่ารักอ่ะ
 

“แรดจริงๆ”มันก็ว่าผม


“ใช่สิ ใครจะน่ารักเรียบร้อยเหมือนคุณน้องเอมล่ะ”ผมแกล้งทำเสียงน้อยใจใส่มัน แกล้งจริงๆนะไม่ได้รู้สึกอะไรเล๊ย


“แกล้งพูดป่ะเนี่ยะ”มันเลิกคิ้วใส่


“กูพูดเล่นแต่จากใจ”ผมเอาคำพูดมันมาย้อนใส่ ยักคิ้วให้ด้วย


“ไม่เชื่อใจ”มันพูดอีก


“เชื่อสิ ทำไมจะไม่เชื่อ”ผมกอดคอมันยิ้มให้แบบหวานมาก มันมองหน้าผมแบบไม่เชื่อ


“ไม่คุยแล้ว ไปอาบน้ำไปเดี๋ยวไปสายนะ”ผมตัดบทดีกว่า ดึงให้มันลุกขึ้นแต่ไม่ขยับเลยสักนิด


“กูกลับก่อน”มันพูดก่อนจะลุกหยิบเป้มาสะพาย


“โกรธอะไรอีกล่ะ”ผมดึงมือมันเอาไว้


“เปล่า”มันบอก


“แล้วทำไมไม่อาบ”ผมลอยหน้าถามมัน


“เกรงใจ”มันพูดสั้นๆ



 “ไม่เห็นเป็นไรเลย เพื่อนกูก็มาเปลี่ยนบ่อยไป”ผมก็ย้อนมันอีก



“แล้วกูเพื่อนมึงเหรอ”มันก็เอามั่ง ผมหุบปากไม่ลงเลยเสือกยิ้มซะกว้างกับคำพูดมัน เพราะมันมีความหมายแอบแฝงอยู่ มันคงจะเขินเลยแถพูดต่อ “มึงอย่าถามอีกนะ คนที่บ้านมึงเขาจะมองไม่ดี กูมาหามึงในชุดนี้แล้วกลับลงไปอีกชุดนึง โดยเฉพาะป้านวล ถึงป้าแกจะไม่พูดแต่ไม่ได้หมายความว่าแกไม่รู้เรื่องกูกับมึง เข้าใจมั้ยครับคุณน้อง”มันพูดยาวเหยียดเลยก่อนจะตบท้ายยิ้มๆ อื้อหือ ยิ้มอีกสักดอกถูกใจจริงๆ


“เข้าใจครับคุณพี่”ผมก็ล้อมันกลับเลยโดนเขกหัวเข้าให้ ก่อนจะเดินออกนอกห้อง มันก็รั้งผมเข้าไปกอดและก็จูบผมจนต้องโต้กลับไป ผมเบียดตัวเข้าหามันอย่างคิดถึงมาก แค่ไม่กี่วันที่เราห่างกัน



“น้องคิดถึงพี่ไผ่”ผมบอกอย่างที่ใจสั่งให้พูดไปเลยว่ารู้สึกยังไง ดูมันอึ้งไปหน่อยทำหน้าไม่ถูกเหมือนจะเขินที่ผมอ้อนมัน


“อืม”มันตอบรับในลำคอ ผมกอดมันแน่นเลย ก่อนจะผละออกนิดหน่อย “กูชอบมึงไม่ได้ชอบคนอื่น จำเอาไว้”ถึงไม่ได้เป็นคำบอกว่ารักแต่แค่นี้ผมก็ดีใจที่มันยอมพูดความรู้สึกของมันออกมาบ้าง


“รู้แล้ว จะไม่งี่เง่า”ผมบอกด้วยเสียงกระซิบเบาๆชิดริมฝีปาก จนมันต้องจูบปิดปากอีก


“จะคิดบัญชีทีหลัง ยั่วนัก”มันพูดยิ้มๆ จูบอีกครั้งก่อนจะพากันลงมาข้างล่าง มันลาป้านวลพร้อมกับขอบคุณที่แกจัดขนมใส่กล่องไปให้ ผมเดินไปส่งที่หน้าประตูบ้าน


“พักผ่อนบ้างนะ เหนื่อยก็หยุดมั่ง”ผมบอกมันอย่างเป็นห่วง พักหลังดูมันเหมือนอดหลับอดนอน พี่กี้กับพี่บีมไม่ได้เรื่องมากหรอกแกบอกว่าถ้ามันจะหยุดก็หยุดได้ แต่ด้วยความที่มันเป็นคนที่มีความรับผิดชอบสูงมากก็เลยไม่ค่อยจะหยุดเท่าไร นอกจากจำเป็นจริงๆ


“กลัวไม่มีเงินมาเลี้ยงมึง แดกเก่งช้อปเก่งโคตร”มันพูดกับผมยิ้มๆ


“เออ  กูจะกินน้อยลง  ช้อปน้อยลง  มึงจะได้ไม่เหนื่อยหาเลี้ยงกู”ผมกอดมันที่คร่อมรถอยู่ พูดงอนๆใส่ที่มันหาว่าผมกินเก่ง ช้อปเก่ง กูไม่ได้อยากซื้อแต่อดใจไม่ได้แค่นั้นเองในนั้นก็มีของมึงด้วยแหละถึงจะน้อยกว่า กูก็นับรวมด้วย แต่จะว่าไปก็ความผิดมึงนั่นแหละพักหลังๆไม่ค่อยจะขัดกูเท่าไร แต่ผมไม่พูดหรอกเดี๋ยวมันกวนตีนใส่และจะพาลไม่ซื้อให้ หุหุ


“ไม่ต้องมางอน กูจะเหนื่อยอะไร อาหารตาเยอะแยะ เห็นก็ลืมเหนื่อยแล้ว”มันพูดยิ้มๆใส่ผม


“มึงอยากตายเหรอ”ผมผละออกเปลี่ยนเสียงทันที เอามือบีบคอมันเขย่าไปมาแต่ไม่แรงหรอก กลัวมันเตะเอา


“ไหนบอกเชื่อใจไง”มันย้อนใส่ผม ยักคิ้วให้ด้วย



“พูดเล่นไม่ได้ไง”ผมเลยแถไปตามน้ำ มันผลักหัวผมให้เข้าบ้านไปได้แล้ว ผมหอมแก้มมันอีกที


“ฝันดีแต่อย่าฝันเปียกนะโว้ย ไปล่ะ”มันพูดกวนๆ ก่อนจะขี่ออกไป


“ไอ้บ้า”ผมตะโกนส่งท้ายมัน ก่อนจะเดินยิ้มเข้าบ้าน ไอโฟนผมก็ดังขึ้น


“ครับ พี่พาย”ผมแปลกใจนิดหน่อยที่พี่พายโทรหา


“ไอ้ไผ่อยู่นั่นเปล่า”พี่พายถามผม



“กลับไปแล้วพี่”ผมบอกตามตรง


“แหม ไอ้ห่าไปหาเมียก็ไม่บอกรีบซะจนลืมเอาโทรศัพท์ไปด้วย”พี่พายบ่นมันนิดหน่อย


“มันไม่ได้ซ้อมบาสเหรอพี่”ผมถามอย่างสงสัย


“ซ้อมสิ แต่เกือบจะซ้อมเพื่อนรวมทีมเข้าให้ ไม่รู้มันโมโหอะไร เหวี่ยงลูกยังกับจะฆ่าแป้นบาสจนไอ้หวายต้องบอกให้มันพอก่อน สักพักมันหยิบเป้บอกมีธุระแล้วก็ไปเลย ทะเลาะกันหรือเปล่า”พี่พายเล่าให้ฟังก่อนจะถามผมที่อึ้งไป ถึงว่าแม่งเจอหน้าผมทั้งหน้าทั้งเสียงแข็งเป็นสากกระเบือเลย อย่าบอกนะว่าผมไปสะกิดต่อมโกรธมันเข้า


“เปล่านะ เหมือนมันอารมณ์ไม่ค่อยดีเหมือนกันนั่นแหละตอนแรกน่ะ สักพักก็ดีขึ้นหลังจากกินข้าวไป สงสัยมันโมโหหิวมั้งพี่พาย”ผมบอกแกแบบขำๆ ก่อนจะได้ยินเสียงพี่บลูกับพี่เจย์แย่งอะไรกันไม่รู้ พี่พายหันไปด่าเข้าให้ นึกภาพออกเลยผม


“โมโหหิวหรือโมโหเมียวะ”เสียงพี่หวายแทรกเข้ามาในเครื่อง
 

“ไอ้หวายเสือกจริงมึงนิ”พี่พายด่าเข้าให้ ผมเลยขำ


“จะโมโหเรื่องไร พี่นั่นแหละไปแกล้งขัดขามันหรือเปล่า”ผมเลยแซวแกกลับ ตอนนี้เปลี่ยนเป็นพี่หวายแล้วครับ


“ขัดบ้าอะไร มีแต่มันนั่นแหละจะก้านคอสิไม่ว่า สงสัยแม่งจิตหงุดเงี้ยวแน่ๆเลย”พี่หวายว่ามันก่อนจะตบท้ายแบบแซวเล่น


“พี่ไม่ช่วยมันล่ะ”ผมก็บอกแกกลับไป


“โอ้ย แค่นี้มันยังอารมณ์เสียขืนไปจับของมันได้โดนตีนแน่ๆ เห็นมีก็แต่เอ็งล่ะมั้งที่จับได้น่ะ”พี่หวายว่ามันอีกก่อนจะแซวผม


“แสนรู้จริงๆ”ผมว่าแก แต่ถ้าเห็นหน้าผมตอนนี้นะแกต้องล้อแน่ๆ เพราะมันน่าจะแดงแล้วล่ะ


“ไม่ใช่หมีแพนด้าโว้ย”แกก็ตอบกลับ ทำเอาผมหัวเราะ


“มันอารมณ์ดียังวะ”แกถามอีก


“น่าจะดีนะ”ผมก็ซื่อตอบแกไป ได้ยินพวกแกหัวเราะชอบใจ


“ทำอะไรใส่มันล่ะถึงได้อารมณ์ดี อย่าบอกนะว่า งุ๊งิ๊ๆๆกันน่ะ”พี่หวายแซวต่ออีก


“มั่วแล้ว แค่ให้ข้าวมันกินก็อารมณ์ดีแล้ว”ผมพูดใส่แก


“จริงดิ”แกเหมือนไม่เชื่อ ทำเสียงได้แรดมาก


“เอางี้ พี่ไปหามันที่ร้านเลยไป”ผมท้าแก


“พูดเล่นโว้ย เดี๋ยวโทรบอกพี่กี้ก่อนว่ามันลืมของไว้ ที่โทรมาไม่ใช่อะไรหรอกกลัวเมียมันจะหงุดหงิดคิดว่ามันติดกิ๊กอยู่ เพราะโทรเท่าไรก็ไม่มีคนรับสายเลยหวังดี จริงๆนะ แค่นี้จริงๆ ไม่มีอะไรแอบแฝง”พี่หวายพูดแซวเพราะพวกแกรู้ว่าผมต้องโทรหามันว่าไปถึงร้านหรือยังไม่ได้จับผิดแต่เป็นห่วงจริงจริ๊ง ขอบอก


“นั่นไง บอกแล้วว่าพี่แสนรู้จริงๆ”ผมบอกไปอีก แกโวยใส่ก่อนจะกดวาง ทำเอาผมส่ายหน้ายิ้มๆ ก่อนจะเดินขึ้นห้องอาบน้ำทำรายงานต่อให้เสร็จจะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันตามที่มันกระซิบบอก อย่าถามนะครับว่าทำไมคุณอ่านแล้วไม่เห็นหรือได้ยินหรือสงสัยว่าประโยคนี้ซ่อนตรงไหน มันกระซิบครับ ย้ำ มันกระซิบให้ผมได้ยินแค่คนเดียว อิอิ
**********************************************************************************************

ปล. ขอบคุณหลายๆๆๆๆ สำหรับทุกเม้นท์ที่เป็นกำลังใจ จะเขียนต่อไปแม้จะตันบ้างในบางครั้ง อย่าว่ากันนะถ้ามันสนุกบ้างไม่สนุกบ้าง ติได้ชมได้ไม่ว่ากัน จะได้ปรับปรุงซ่อมแซมส่วนที่สึกหรอ หุหุ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 08-05-2012 09:05:48 โดย goonglovenut »

ออฟไลน์ gupalz

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4911
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +604/-20
เหมือนจะมีมือที่สามเข้ามาอ่ะ

paradoxxx

  • บุคคลทั่วไป

ชอบบบบบบบบบบบบบบบ
อย่าดราม่านะๆๆ



ออฟไลน์ naiin

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2421
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +141/-9
                        หึงแรงจังคนนี้ แค่ไปชอปปิ้งนี่นะ  แต่แฟนเขาน่ารัก  :L1: :L1:

ออฟไลน์ yeyong

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5857
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +917/-26
พี่ไผ่น่ารัก ไม่พูดแต่แสดงออก
อุตส่าห์ออกจากซ้อมบาสมาหาเมียถึงที่บ้าน
บอกว่าไม่รัก ไม่เชื่อแล้ว

ออฟไลน์ aoihimeko

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3132
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +155/-9
นังชนีนั่นคงม่อ๊บทดีช่หม

spisyjames

  • บุคคลทั่วไป
พี่ไผ่แอบหวานนะเนี้ย 

ออฟไลน์ bulldog17

  • ❤GOT7
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3689
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +265/-12
ขี้หึงทั้งคู่ :laugh:

ออฟไลน์ Yunatsu

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3650
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +233/-5
ขี้หึงทั้งคู่อ่า
แค่ก้เชื่อใจกันอยู่ดี
ดีแล้วววว

จาได้รักกันนานๆ

ออฟไลน์ didi

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1000
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +98/-8
ชอบมากค่ะ :pig4: :pig4:
ขอกอดคนแต่งที :กอด1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ CarToonMiZa

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +820/-41
ชอบอ่ะ
สนุกดี
น่ารักด้วย :L1:

บวกเป็ด

ออฟไลน์ NY_JK

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 639
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-0
บางการกระทำของไผ่ ฝิ่นก็ต้องคิดให้ลึกซึ้งเพราะไผ่ไม่ชอบพูด
แล้วฝิ่นจะรู้ว่าจริงๆไผ่ก็ใส่ใจและโรแมนติก  :laugh:

ออฟไลน์ topphy

  • มีสิทธิ์ไหมที่จะรักใครสักคน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 219
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-0
 :haun4: อ๊ายยย หลงรักพี่ไผ่ไม่พูดแต่ทำเลย เพอร์เฟคแมนอ่ะ

น้องฝิ่นก็น่ารักเหมาะสมกันมาก :impress2:

+1 ให้คนแต่งจ้ามาต่อบ่อยๆนะ :t3:

ออฟไลน์ goonglovenut

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 810
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1188/-10
ตอนที่ 27

“ซี๊ด”

“อืม”

“โอย”



*
*
*
*



“เฮ้ย มึงจะหยุดซี๊ดได้ยัง จะแซ่บอะไรนักหนา”ผมนั่งมองมันนานแล้ว นั่งกินซูกิชิ แต่อย่างกับนั่งดูหนังเอ็กซ์ ร้องแม่งอยู่ได้


“ทำไม มึงเสียวไงได้ยินเสียงกูเนี่ยะ”ไม่สำนึกยอกย้อน แลบลิ้นมาเลียริมฝีปากอีก


“เออ กูเสียว เสียวจะถีบเข้าให้”ผมว่าก่อนจะยกตีนถีบหน้าแข้งมัน แต่ไม่แรงมากหรอก ไม่งั้นมันต้องง็องแง็งเอาค่าทำขวัญ


“ไอ้เชี่ยะ กางเกงกูเปรอะหมด ไม่รู้ไปเหยียบขี้มาหรือเปล่า”แทนที่มันก้มไปเช็ด เสือกยกขึ้นมาเช็ดบนเก้าอี้ที่นั่ง ดีนะไม่วางพาดบนโต๊ะ ผมยกยิ้มแถมยักคิ้วให้มันด้วย


“ไม่ใช่กางเกงกู”ผมย้อนมัน ก่อนจะคีบเข้าปาก มันหันมาจะด่าเปลี่ยนเป็นลุกมานั่งข้างผมทันที ฉวยโอกาสจริงๆ ผมนะไม่ใช่มัน ตอนแรกบอกให้นั่งข้างเดียวกัน มันบอกกินไม่ถนัด ผมก็เลยแกล้งมันซะ ไอ้ฝิ่นมันสำอางจะตายหัวจดเท้าต้องเนี้ยบสะอาด ไม่รู้มันชอบทำรถได้ไง เพราะมันต่างกันลิบลับ เวลามันแต่ง ซ่อม มันไม่ห่วงสะอาดเลยชุดช่างมันนะอย่างเน่าแบบอีเดียดมาก มันใช้จนคุ้มทั้งที่มันมีหลายชุดแต่มันบอกให้พังเป็นชุดๆไป


“ของกูนะ ชอบคาบไปแดกเรื่อยเลย”มันว่าผม น่าจะเป็นแมวน้ำนะผมว่า


“มึงอยากช้าเอง และกูเป็นเจ้ามือนะโว้ย”ผมเลิกคิ้วบอกมัน ที่จริงไอ้เรื่องใครจ่ายไม่ใช่ปัญหาหรอกสำหรับเรา แต่วันก่อนผมแพ้พนันมันเรื่องมวย คือผมชอบดูมวยไงทั้งไทยและเทศ คนละมุมเลยครับกางเกงมวยคนละตัวผมน้ำเงิน มันแดง สรุปผมแพ้ต้องเป็นทาสมัน อย่างแรกเลยที่มันสั่งคือห้ามอึ๊บมัน ก่อนมันจะได้ใจจิกหัวใช้ผมใหญ่เลย และที่มากินไอ้นี่ก็เพราะมันเห็นโฆษณาเกิดอยากจะแดกขึ้นมา ก็เลยต้องจัดให้ ยังไม่หมดตบท้ายด้วยการช้อปอีก มันเมมโมรี่ในหัวไว้หมดแล้วว่าจะซื้ออะไรบ้างเอาไว้ถึงทีกูมั่งจะเอา (คืน) ให้หนำใจเลย เอาวะ ยังไงก็มีมันคนเดียวให้ตามใจเกิดไม่มีมันจะเหงาใจเหงากายเหงาปากซะเปล่าๆ หึหึ


“แต่กูเป็นเจ้านายมึงนะวันนี้ อย่าทำเป็นขี้เลื่อย”มันลอยหน้าแถมเอานิ้วจิ้มหน้าผากอีก



“ไม่ใช่ผัวมึง งั้นกูก็”ผมถามอีกยิ้มๆ แต่ไม่ทันปากมันที่ขัดซะก่อน


“เออ แต่มึงก็มองใครไม่ได้ ไม่งั้นกูจะปิดตาแล้วจูงมึงแทน”มันกระแทกเสียงรับก่อนจะข่มขู่ ซึ่งกูกลัวมาก เสือกรู้ทันกูอีก ผมว่าเรื่องธรรมดาถึงเราจะมีแฟนแต่ถ้ามีอะไรล่อตาล่อใจก็ต้องมีบ้าง ขึ้นอยู่ว่าจะอดใจได้ในลิมิตไหน คู่ผมก็พอกันแหละถ้ามีคนที่ดูดีผ่านตาก็มอง แต่ไอ้ฝิ่นมันชอบแกล้งผม บางทีมันผิวปากใส่เลยพอเขาหันมามันก็ทำหน้าตาเฉย ส่วนผมไม่ทันอาศัยหน้านิ่งอยู่แล้วเลยดีหน่อย แต่ถ้าเขามองแล้วยิ้มให้มันจะจิกแขนผมทันที ทำเองเล่นเองเสร็จสรรพ


“สัด หวงกระดูก”ผมจิ้มมันมั่ง


“กูหวงกระ......มากกว่า”ไม่ต้องบอกมั้งครับว่ามันกระซิบใส่หน้าผมด้วยคำว่าอะไร


“เพิ่งสำนึกได้ไงว่าของกูมันน่าหวง หืม”ผมกอดคอมันเข้ามาใกล้ๆมันหน้าแดงเลย มีคนมองด้วยแต่สายตาต่างกัน แต่อย่างที่บอกผมไม่ใส่ใจหรอก


“ก็มึงเป็นแฟนกูนิ”มันก็ลอยหน้าตอบ


“หวงแค่ตรงนั้น”ผมเลิกคิ้วใส่มันอีก


“ทั้งหมด”มันยักคิ้วใส่ ทำเอาผมหัวเราะ


“จูบทีดิ”ผมพูดใส่มัน เล่นเอามันหน้าเหวอ


“ไม่เอา”มันเอาหน้าซบไหล่เขิน


“จูบ ไม่ได้เอา”แกล้งมันอีก


“ไม่ให้”มันทุบอกก่อนจะบอก


“ทีเดียว”


“คนเยอะ”


“ใต้โต๊ะไหม”


“ไอ้บ้า”


“หึหึ”ผมหัวเราะก่อนจะหันไปกินต่อ ผมแกล้งมันไปงั้นแหละเวลามันอายน่ารักดี กำลังจะเข้าปากก็โดนสะกิดยิกๆ ผมหันไปมอง เมียผมมองซ้ายมองขวามองหน้ามองหลัง ก่อนจะยิ้มๆเมื่อไม่มีใครแล้วตรงที่พวกผมนั่ง หันมาทำปากแบบจูจุ๊บ


“ทำไร”ผมถามมัน


“อูบอิ (จูบดิ๊)”เสียงอู้อี้ ผมเกือบปล่อยก๊ากกับหน้ามันตอนนี้มาก ทำไปได้


“กูขอปากไม่ใช่ตูด”ผมเอาตะเกียบจิ้มปากมัน นึกว่ามันจะหลบเสือกดูดปลายตะเกียบเข้าให้ “ตะกละ”ผมว่ามันๆก็ยักไหล่ใส่ก่อนจะหรี่ตามองผม


“จะจูบเปล่าเนี่ยะ กูเมื่อยแล้วนะ”มันโวยใส่


“กูแกล้งมึง”ผมบอกมัน


“ไอ้เชี่ยะ”มันทำปากด่าใส่หันหน้ากลับไปทางเดิม ค้อนผมประหลับประเหลือก ผมเลยโน้มหน้าเข้าไปใกล้ๆ สักฟอดวะ


“แค่นี้ก่อน”ผมกระซิบบอกมันที่หู เม้มจนมันย่นคอหนี  ก่อนจะกินต่อจนหมดนั่งสักพักคิดเงินแล้วก็พากันเดินออก


“อิ่มจังตังค์อยู่ครบ”มันลูบท้องตัวเองที่ยัดเท่าไรก็ไม่ปลิ้นสักที สงสัยมันจะมีพยาธิงูเห่า วันนี้มันใส่เสื้อกล้ามลายฟ้าขาว กางเกงยีนต์ผ้ายืด รองเท้าผ้าใบหุ้มข้อ ผมมันก็ถักเป็นเปียเล็กรอบหัวเห็นรอยไถข้างๆ ดูร็อคเล็กๆดี ผมก็ไม่ต่างจากมันเพียงแต่เป็นเสื้อยืด จะใส่เสื้อกล้ามมันก็บ่นหาว่าจะใส่ไปอวดใคร ผมก็ย้อนมันบ้างแล้วมึงล่ะ มันบอกว่ามันใส่แล้วน่ารักส่วนผมใส่แล้วเหมือนกระเทยคูโบต้า ผมเลยขี้เกียจเถียงกับมันจะเอาชนะมันเรื่องเถียงนี่ยากถ้าเอาอย่างอื่นผมกินขาด ฮ่าๆๆๆๆ


“ไปไหนก่อน”ผมถามมัน เอามือเสยหัวก่อนจะหยิบแว่นใส่ กันมันรู้ว่ามองอะไรอยู่ หึหึ หันไปมันก็ใส่มั่ง      มันชอบใส่ของ Ray-ban ยี่ห้ออื่นมันก็มีเป็นร้อย เมื่อเดือนก่อนผมก็เพิ่งถอยให้มันไปห้าอัน ผมถามมัน มึงไม่เอาให้ครบเจ็ดไปเลยจะได้ครบสัปดาห์ มันเลยสนองถอยอีกสอง ยังมีหน้าย้อนว่าไม่นับนักขัตฤกษ์นะ สุดยอดกับความหน้ามึนของมัน แต่ดีหน่อยเป็นช่วงจัดโปรโมรชั่นเลยหมดไม่เท่าไหร่ ส่วนมันก็ถอยรองเท้าให้ผม เหตุผลคือจะได้เข้ากับทรงผมที่ตัดใหม่ มันใช่เหรอวะ


“แล้วแต่ป๊า”มันพูดแหย่ผมทำตาวิบวับ ผมแสยะยิ้ม


“งั้นกลับห้อง”ผมพูดจบ มันดึงมือผมให้เดินตามทันที “ไหนบอกแล้วแต่กูไง”ผมพูดไม่มองหน้ามัน แต่สายตากำลังมองผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งดูเซ็กซี่มาก เดรสเข้ารูปกับร่างสูงโปร่ง อวดขาขาวเรียวที่สวมส้นสูง ผมดัดเป็นลอน ถ้าไอ้ฝิ่นมันใส่ชุดนี้ล่ะจะเป็นไงวะ หึหึ


“ไม่สร้างสรรค์ และนี่”มันตอบ ก่อนจะเน้นๆ


“ซี๊ด หยิกกูทำไมเนี่ยะ”ผมซู๊ดปากเลยเมื่อโดนเหน็บสีข้างเข้าให้


“คิดว่าใส่แว่นแล้วกูไม่รู้เหรอว่ามึงมองอะไรอยู่”มันลอยหน้ายักคิ้วใส่ ผมจิ๊ปาก มันรู้ได้ไงวะ เหมือนรู้มันเลยพูดต่อ”เพราะกูก็มองอยู่ ชาติก่อนทำบุญด้วยฟาร์มนมกับฟาร์มหมูเปล่าวะ แม่ง อึ๋ม ขาว เซ็กส์แตกฉิบ”มันตอบผมด้วยน้ำเสียงแบบผู้ชายเจ้าชู้เลยล่ะ


“สตอนะมึง แล้วว่าแต่กู”ผมโบ้หัวมันไปที มันก็ทำหน้าทำตาใส่


“กูมองแต่ไม่ได้คิด แต่มึงคิด”มันหาเหตุอ้าง


“รู้ได้ไงกูคิด”ผมถามมัน พอเดินเข้าไปใกล้เป้าหมาย อืม ดูดีจริงๆ มากับผู้ชายมาดไฮโซ สงสัยจะแฟน เพื่อนอีกสองสามคนดูแล้วคงเป็นลูกคนมีฐานะ


“กูเดา มีไรไหม”มันตอบได้กวนอวัยวะเบื้องล่างมาก หมายถึงตั้งแต่เข่าลงไป เลยเขกหัวมันอีก ก่อนจะเดินผ่านเลย แต่เหมือนในละครไม่มีผิด ชนกันเข้าให้  ที่จริงผมไม่ผิดหรอกแต่คุณเธอมัวแต่คุยโทรศัพท์ไม่ได้มอง จนของหล่น ผมก็เลยเก็บให้ ไอ้ฝิ่นก็ช่วยด้วย แทนที่จะขอบคุณกลับแว๊ดใส่


“ตาบอดเหรอ เกิดข้าวของชั้นเสียหายขึ้นมาจะทำไง”เจ้าหล่อนกอดอกพูดพลางเชิดหน้า ดีกอดเข้าไปช่วยดันหน้าอกให้ล้นขึ้นมาอีก แต่ไม่เร้าอารมณ์ผมหรอก


“เธอสิตาบอด แถมมือพิการ เลยสงเคราะห์ช่วยเก็บให้ ยังไม่สำนึกอีก”คนที่คุณก็รู้ว่าใคร ทนายปากเอกผมเองครับ ดูแล้วไม่น่าจะถึงมือผมหรอก



“นี่ ผิดแล้วยังไม่ยอมรับอีก”เพื่อนอีกคนของเธอพูดมั่ง สงสัยจะซื้อร้านเดียวกัน แต่งไม่ต่างกันเท่าไร




“เฮ้ย ใจเย็นก็ได้เรื่องนิดหน่อย และพวกเขาไม่ผิดนะนิ้ง เธอต่างหากเดินไปชนเขาเอง”คนนี้พูดจาดีดูเป็นมิตร เอ่ยเตือนเพื่อนตัวเองที่ดูจะพูดเกินไปหน่อย



“ยูเพื่อนใครกันแน่ และไอไม่ผิด”หันไปใส่เพื่อนชายตัวเอง อ้าว เป็นฝรั่งซะแล้ว


“ฉันเพื่อนเธอ แต่พูดตามความจริง”หมอนั่นพูดกลับก่อนจะหันมาทางพวกผม”ไม่มีไรแล้วครับ เชิญพวกคุณตามสบาย”


“ยูไม่มี แต่ไอมี ไปไหนไม่ได้”เจ้าหล่อนไม่ยอมครับ ไอ้ฝิ่นขยับปากจะพูด ผมดึงมันไว้ไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่


“แล้วจะเอาไง”ผมถามเธอที่ตอนนี้ไม่เซ็กซี่แล้วกลายเป็นเซ็กส์เสื่อมแทน


“ก็ชดใช้มาสิ มีปัญญาไหม”เจ้าหล่อนพูดลอยหน้าใส่ ทำท่าดูถูกด้วย


“มีและน่าจะมากกว่าคุณด้วย”ผมพูดกลับ ไม่ได้อยากจะยอกย้อนใส่ผู้หญิง แต่ทำกิริยาไม่สมกับหน้าตาเลย เล่นเอาอึ้งไปครับกำมือทำท่าเหมือนจะกรี๊ด แต่เพื่อนเธอดึงแขนไว้ก่อน


“มีอะไรกัน”เสียงทุ้มแหวกอากาศมา ไอ้คนเมื่อกี้แหละครับที่ผมบอกว่าน่าจะเป็นแฟน


“ฮันนี่ ช่วยนีน่าด้วย”เธอถลาไปเกาะแขนแฟนเธอทันที โดยมีเพื่อนเธออีกคนช่วยพูด แต่อีกคนส่ายหน้าอย่างระอา หันมามองหน้าพวกผมเหมือนจะขอโทษ



“เดี๋ยวไอจัดการให้”มันพูดปลอบแฟนมัน ที่ยิ้มเยาะใส่ กูนึกว่ามีแต่ในละครซะอีก



“กระแดะ ไอมากๆ ไม่ไปหายาแดกวะ”เสียงเมียผมพูดขึ้นมาลอยๆ ไม่ระบุว่าแขวะใคร ผมยิ้มเอามือกอดคอมัน เล่นเอาเงียบไปสงสัยไม่เก็ทกับมุกเมียผม ได้กำไรไปมึง  แต่สองสาวกำมือเม้มปากเลยครับ


“เอาไง เสียเวลาจะได้ไปสักที มีไหมของเน่าน่ะ”เอาอีกดอก มันเริ่มหงุดหงิดแล้วครับ เพื่อนมันคนที่พูดดีหยิบของที่วางไว้ออกมาตรวจดูแทน ก่อนจะส่ายหน้า


“ไม่มี งั้นก็จบเถอะเสียเวลาเปล่าๆ”เพื่อนมันชักเริ่มเซ็งเหมือนกัน


“ชิต รู้สึกว่านายจะนอกหน้าไปนะ”เพื่อนสาวอีกคนหันมาพูดกับคนชื่อชิต


“ก็เรื่องจริง เธอก็เห็นอยู่ว่านิ้งผิดแล้วไปหาเรื่องเขาอีก ทิมนายจะเอาไง”ว่าเพื่อนสาว ก่อนจะหันไปถามไอ้หมอนั่น แฟนมันหน้าเจื่อนไปเหมือนกันแต่ก็ปรับสีหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น


“ยังไงนีน่า ยูผิดเหรอ”มันหันไปถามแฟนมัน



“นี่ ฮันนี่ไม่เชื่อนีน่าเหรอ”ตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จ


“ไม่ใช่ไม่เชื่อ แต่ชิตไม่เคยโกหกไอ”มันก็แบ่งรับแบ่งสู้



“ฮันนี่ ก็ชิตประเภทเดียวกับเขานี่”ไม่รู้จะพูดอะไร อ้างเรื่องนี้ซะงั้น



“มันไม่เกี่ยวหรอก เธองี่เง่าเอง”คนชื่อชิตพูดกลับอย่างโมโห ผมดูแล้วเขาน่าจะเป็นเกย์ ดูสำอาง แต่ก็ดูเป็นคนดี อีกอย่างเขาไม่ได้มองพวกผมด้วยสายตาพิศวาสแต่มันดูเป็นมิตรมากกว่า


“นีน่า ทำไมยูพูดจาไม่ให้เกียรติคนอื่นแบบนี้ ชิตเป็นเพื่อนไอ และสองคนนั้นเราไม่ได้รู้จักเขาสักหน่อยไปว่าเขาได้ไง”เออ ไปๆ มาๆ ไอ้คนชื่อทิมที่ดูไฮโซ กลับพูดจาดีเหมือนกัน



“ทุกทีเลย ไม่ว่าชิตจะพูดอะไรยูก็เชื่อไปหมด ไอชักสงสัยแล้วสิว่ายังไงกันแน่”เริ่มพาลแล้วครับ ที่จริงเรื่องมันไม่ได้มีอะไรเลย ผมว่าเธอเรื่องมากเองแถมหาเรื่องใส่ตัวอีก



“อีกแล้วนะ ที่ยูพูดเรื่องนี้ แต่ตอนนี้มันใช่เวลามั้ย สรุปว่ายังไง”มันขึ้นเสียงแล้วครับ ทำเอาแม่สาวนั่นชักลนทำตัวไม่ถูกแล้วเมื่อโดนแบบนี้ เพื่อนเธอรีบดึงแขนทันที ทีเมื่อกี้ไม่ห้ามเลยนะ อย่ามาส่งสายตาให้ผม เดี๋ยวจะโดนเมียผมเข้าให้



“เอ้อ นีน่าขอโทษที่งี่เง่า สงสัยจะร้อนก็เลยอารมณ์ไม่ดี”พูดจบก็กอดแขนอย่างประจบ ห้างก็แอร์เย็น แต่งตัวก็ลดโลกร้อนยังร้อนอีกเหรอวะ


“กูนึกว่าเป็นเมนส์”อีกแล้วเมียกู ผมปิดปากมันไม่ทัน ทำเอาหล่อนหันขวับเลย แฟนเธอกับคนชื่อชิตยังขำเลยแต่ไม่มาก และก็พูดต่อ“จบแล้วใช่มั้ยละคร จะได้ไปสักที อากาศเย็นจนหงุดหงิดแล้วอ่ะ ที่รัก”มันพูดนิ่งใส่ทางนั้น ก่อนจะหันมากอดเอวผมพร้อมกับทำเสียงหวาน ซึ่งดูรู้ว่ามันแกล้งยั่วอีกฝ่าย ผมเลยเล่นกับมันหน่อยโดยการโอบไหล่มัน


“ขอโทษแทนแฟนผมด้วยแล้วกัน เอางี้ให้ผมเลี้ยงดีไหม”ไอ้คนชื่อทิมบอกก่อนจะเสนอแนะ


“นั่นสิ”ชิตพูดอย่างเห็นด้วย มีแต่สองสาวที่เบะปากทำหน้าเบื่อใส่กัน


“ไม่เป็นไร เราอิ่มแล้ว ขอตัว”ผมตัดปัญหาก่อนจะดึงให้เดินตาม


“เดี๋ยวสิ แต่ผมรู้สึกคุ้นหน้าคุณนะ เหมือนเคยเห็นที่ไหน”คนชื่อทิมรั้งไว้ก่อนจะพูดต่อ แต่ไม่ได้เป็นการยื้อเหมือนจะเรื่องจริง ไอ้ฝิ่นมองหน้าผมมือก็กอดเอวยังไม่ปล่อย ก่อนจะขึงตาใส่สองสาวนั่นทำเอาหล่อนสะดุ้ง


“อาจจะจำผิดก็ได้”ผมบอกเขา อย่าว่าแต่เขาเลยผมก็คุ้นเหมือนกัน แต่ผมขี้เกียจนึกไง


“ไม่ล่ะ บอกชื่อหน่อยสิ ถ้าไม่เป็นการรบกวน”เขาถามย้ำอีก มึงจะอยากรู้อะไรนักหนาวะ ผมก็เลยบอกไป คาดว่ามันคงไม่รู้จักหรอกเพราะผมไม่ใช่คนเด่นคนดังอะไร แต่มันเบิกตายิ้มอย่างยินดีเสมือนเจอญาติที่พลัดพรากกันตอนแยกเกาหลีเหนือ-ใต้ โยงไปทำไมวะ


“ว่าแล้ว น้องไอ้หลิวใช่ไหม จำพี่ไม่ได้เหรอ ทิมไงที่เคยเจอกันที่อังกฤษน่ะ พี่เคยไปกินที่ร้านอาไอ้หลิวด้วย”มันพูดยาวเลยครับ น้ำเน่าหรือโลกกลมวะมาเจอเพื่อนไอ้หลิว ผมพยายามนึก


“จำไม่ได้ล่ะสิ ก็มึงน่ะเคยสนใจอะไรที่ไหนใครจะไปใครจะมา ไม่แปลกหรอก จริงไหมชิต”มันพูดต่อ สนิทเลยครับ ส่วนที่เหลือก็เหมือนตัวประกอบไม่มีบทยืนทำรีวิวอย่างเดียว


“เออ แต่กูก็จำไม่ได้จริงๆว่ะ ดูโตขึ้นมากไม่นึกว่าจะเป็นน้องไอ้หลิว”เริ่มสนิทอีกคน เอาวะเพื่อนพี่ก็เพื่อนพี่


“ไหนถอดแว่นสิขอดูชัดๆหน่อย”มันจับไหล่ผม ก่อนจะบอกผมก็เลยต้องถอด


“ชัดเลย ไอ้ไผ่ตาแบบนี้ หน้านิ่งอย่างนี้ น้องไอ้หลิวหน้าหื่น”ไอ้พี่ทิมพูดขำๆก่อนจะหันไปหาไอ้พี่ชิตที่พยักหน้า


“แล้วพี่มึงทำไรอยู่วะตอนนี้”แกถามผม


“อยู่บ้านช่วยพี่สาวทำงาน และมันก็แต่งงานแล้ว”ผมก็บอกไป


“ใครวะ หน้ามืดเอามัน แม่ง มีเบอร์มั้ยกูขอหน่อยจะโทรแซวมัน”แกพูดกลั้วหัวเราะพอกับพี่ชิตก่อนจะขอเบอร์ เพราะแกบอกว่าตั้งแต่กลับจากอังกฤษก็ขาดการติดต่อกัน เบอร์เดิมมันไม่ได้ใช้แล้ว ไอ้นี่เขาเปลี่ยนเบอร์บ่อยไม่รู้เปลี่ยนหนีกิ๊กหรือเปล่า ผมก็บอกไป จนเมียผมเริ่มสะกิดแล้ว


“แฟนมึงเหรอ”แกถามผม


“ครับ”ผมก็รับ ก่อนจะบอกให้มันไหว้พี่เขา


“เออ ๆ เหมาะกันดีว่ะ ปากดีได้ใจ”แกรับไหว้ก่อนจะชมมัน (เหรอ) แฟนแกเริ่มหงุงหงิง แกเลยไล่ให้ไปร้านเครื่องสำอางหรือร้านเสื้อผ้าก็ได้ เดี๋ยวตามไปจ่ายให้คุณเธออารมณ์ดีฉับพลันหายร้อนรีบไปทันที


“โทษที นีน่าแม่งงี่เง่า ลูกคุณหนูเอาแต่ใจตัวเอง ถ้าไม่เลิกนิสัย สงสัยกูต้องเลิกเอง กูจะได้เป็นตัวของตัวเองเสียที ส่วนมึงชินแล้วมั้ง”แกบ่นก่อนจะหันไปหาเพื่อนแกที่ชื่อชิต


“เออ พอทะเลาะกันทีไรกูทุกที ทำอย่างกับกูเป็นชักโครก กูไม่เท่าไรหรอกแต่แฟนกูน่ะจะจัดหลายหนแล้ว”พี่ชิตพูดอย่างหงุดหงิดตอนนี้แกทิ้งมาดคุณชายแล้วครับ สงสัยจะเก็บกด


“ไม่เป็นไร พี่ก็โทรไปหามันแล้วกัน เดี๋ยวผมขอตัวก่อน”ผมบอกแกอย่างไม่ถือสาจริงๆ แต่ตอนนี้เมียผมคงคันตีนอยากจะเดินไปที่อื่นสักที


“เออๆ มีไรก็โทรหากูได้นะ เอ้า นามบัตร”แกบอกก่อนจะส่งนามบัตรให้ ผมก็รับมาดูนิดหน่อย อืม แกเป็นลูกเจ้าสัวส่งออกนี่เอง ไอ้หลิวมีเพื่อนไฮโซขนาดนี้ด้วยเหรอวะ ไม่ยักรู้ แต่ดูก็เป็นกันเองดี ไม่ถือตัว คุยกันนิดหน่อยก่อนจะแยกกัน


“เฮ้อ กูนึกว่าจะมีเรื่องซะอีก”ไอ้ฝิ่นถอนหายใจเซ็งๆ ไม่ใช่โล่งใจ


“ทำไม อยากจะปล่อยหมาออกจากปาก”ผมแหย่มัน ได้ผล


“เออ กูอยากกัดคน โดยเฉพาะอีนั่น แหมทำเป็นด่าแต่มองมึงให้ตาวิบวับ กูว่านะแม่งต้องทำเป็นหาเรื่องมึงแน่ ถ้าเพื่อนพี่มึงไม่อยากมีเขาอยู่บนหัวนะ รีบเขี่ยทิ้งซะ กูขอบอก”มันกระแทกใส่เป็นชุดๆเลยครับ ก่อนจะกอดเอวผมต่อ


“มึงก็พูดไป กูเห็นทั้งด่าทั้งดูถูก”ผมขยี้หัวมัน ผมพูดจริงๆ ไม่ได้ถ่อมตัว ผมไม่ใช่คนหล่ออะไรขนาดนั้น ทุกวันนี้ยังแปลกใจเลยไปจีบไอ้ฝิ่นได้ไง ตอนนั้นอาศัยความมั่นใจบวกความด้านล้วนๆเลย


“ปากน่ะเหมือนจะด่ามึง แต่ตาเสือกมองมาทางกู ยิ่งเพื่อนมันนะพอกันแหละ โว้ย ไม่พูดแล้ว อารมณ์เสีย”มันร่ายยาวก่อนจะจบด้วยความไม่สบอารมณ์ ผมส่ายหน้ายิ้มๆก่อนจะเดินตามมันไป ก่อนจะดิ่งเข้าร้านเสื้อผ้า


“มึงว่าตัวไหนสวย”มันหยิบเสื้อมาทาบตัวมันและถามผม


“มึงเอาไปสองตัวแหละ จะได้ไม่ต้องตัดสินใจยาก ลำบากกูด้วย”ผมบอกมันโดยไม่หันไปมอง มือก็จับกางเกงยีนต์ไปด้วย ก่อนจะมองในกระจกก็เห็นมันยืนท้าวเอว ทำปากขมุบขมิบใส่  ตู้เสื้อผ้าห้องมันใหญ่มากแถมมีห้องแต่งตัวแยกอีกต่างหากเวลาเปิดตู้เห็นมันบ่นอยู่สองอย่าง “ใส่ตัวไหนดี” กับ “จะเก็บไว้ตรงไหน” แล้วมึงจะซื้อไปทำไมนักหนา พอผมพูดก็ตอบด้วยประโยคยอดฮิต “เรื่องของกู” เออ ถ้ามันไม่ลามมาถึงตู้เสื้อผ้ากูนะ ก็ไม่เป็นไรหรอก หันไปอีกที อ้าว แม่งไปไหนวะ อย่าบอกนะว่ามึงงอนแล้วเดินออกไปแล้ว ผมกวาดตามอง


“อยู่ในห้องลองคะ”พนักงานบอก ลงท้ายด้วยคะ แต่เป็นกระเทยครับ ยิ้มแบบกว้างมาก ผมก็พยักหน้าหงึกๆ


“เฮ้ย มานี่ดิ๊”ตายยากจริงมึง โผล่หน้ามาพอดี กวักมือเรียกด้วย ผมเดินไปถึงมันฉุดให้ผมเข้าไปทันที”กูเอาสองตัวเลย ไว้ใส่กับกางเกงตัวนี้ โอมั้ย”มันบอกก่อนหมุนๆให้ผมดู มันก็ไม่ได้เป็นชุดที่พิเศษแปลกแหวกแนวอะไรหรอก เสื้อยืดพอดีตัวแต่คอคว้านลึกกับยีนส์ขาสั้น โชว์ขาขาวๆ จนเห็นรอยสักมันเล็ดลอดออกมา แต่ทำเอาผมอึ้งไปเหมือนกัน มันไม่รู้หรอกตอนนี้ยั่วสายตาผมขนาดไหน มัวแต่หมุนจับโน่นจับนี่ มันหันมายิ้มแป้นใส่”ซื้อนะ กูหยิบมาแล้วสี่สีเลย”

 
“แล้วมึงจะถามกูเพื่ออะไรวะ หยิบของเขาเข้ามาลองซะขี้ติดแล้วมั้ง”ผมบอกนิ่งๆ แต่มือชักอยากจะจับก้นมันจริงๆ แต่จับไม่ได้เพราะมันกอดแบบรวบแขนผมด้วย สงสัยมันจะรู้ทัน


“เว่อร์ แค่เยี่ยวเอง”จนได้ ย้อนกูอีก แล้วมันก็มองหน้าผมวิ้งๆ ผมว่ามันต้องมีอะไรแน่

“มึงมีอะไรจะบอกกูหรือเปล่า”ผมถามมัน ที่ยิ้มเจื่อนๆ กอดอีกแล้ว กลัวกูตบไงวะกอดรวบกูซะแน่นเลย


“วันนี้ กูคงไปนอนกับมึงไม่ได้แล้วล่ะ”มันพูดแค่นั้น มองหน้าผมที่นิ่งๆ


“..........”ผมเอง


“รุ่นพี่กูน่ะ  สนิทกันมาก แกเพิ่งกลับมาจากออสเตรเลียก็เลยจัดปาร์ตี้”มันพูดต่อ


“..........”ผมเอง



“อย่าเงียบสิ เอางี้ไปด้วยกันนะ ชวนเพื่อนมึงไปด้วย โอมั้ย”มันขึ้นมาเหยียบบนหลังตีนผมแล้ว ขย่มตัวเบาๆให้ผมตอบมันก่อนจะเสนอความคิด


“ตัวผู้ตัวเมีย”ผมไม่ตอบแต่ถามกลับ มันงงนิดหน่อยก่อนจะบอก


“ตัวผู้ แต่ไม่เต็มร้อย”มันตอบยิ้มๆ


“ที่ไหน”


“พัทยา”


“จัดเหี้ยไรไกล”


“ไม่รู้”


“ตามใจ”


“มึงไปด้วยสิ กูอยากให้ไป”มันบอกผมอีก


“ไม่”สั้นๆ จบมั้ย มันทำหน้าหงอย ดูๆไปก็น่าสงสาร ผมไม่ได้โกรธมันจริงๆ เพียงแต่อยากให้มันอยู่ด้วย ไม่ได้คิดแต่เรื่องอย่างนั้น สามอาทิตย์แล้วที่ผมกับมันยุ่งมากไม่มีเวลาเจอกันเลย 


“โกรธเหรอ”มันถามอีก


“เปล่า”พูดจบผมก็เดินออก เพราะมันนานไปแล้วที่เราอยู่ในนี้ สักพักมันก็เดินออกมา ส่งของให้พี่คนเมื่อกี้เอาไปคิดเงิน


“รับอะไรเพิ่มเติมอีกมั้ยคะ”แกถามมันยิ้มๆ ถ้าปกติมันคงจะเอาแล้วล่ะ แต่ตอนนี้ส่ายหน้าอย่างเดียว พอจ่ายเสร็จก็พากันเดินออกมา ไอโฟนมันดังมันหยิบมาดูก่อนจะมองหน้าผม และกดรับ

“เออ ๆ กูรู้แล้ว แกโทรมาเมื่อกี้ ว่าจะโทรไปบอกว่ากูไม่ไป อืม เอาไว้ว่าจะไปหาแกที่บ้านดีกว่า อะไรนะ ไม่ใช่ ไม่มีอะไร อืม”มันพูดกับใครไม่รู้ในสายคงเป็นเพื่อนมัน ผมมองหน้ามันก่อนจะเสียมารยาท ไม่เคยเลยที่ผมจะทำแบบนี้


“คุยกับใคร”ผมถามแทรกเข้าไป


“อีออย”มันตอบ ส่งให้ดูด้วย ผมรับเอามา


“จะมารับกี่โมง อืม ตามนั้น หึหึ นิดหน่อย”ผมพูดเสร็จก็คืนมัน ที่ยืนทำหน้างงๆ


“เออ อะไร ไม่มี อีนี่ แค่นี้นะ”มันเปลี่ยนทั้งสีหน้าและน้ำเสียงเลย กดวางเสร็จก็เกาะแขนผม”ให้ไปเหรอ”


“กูพูดเหรอว่าไม่ให้ไป”ผมย้อนมัน


“เปล่า แต่มึงโกรธ”มันพูดเบาๆแต่ตาก็เหล่มองผม ๆ กอดไหล่มัน


“ไม่ได้โกรธ แค่คิดว่าทำไมต้องมีอะไรมาขัดด้วย”ผมบอกมัน ที่เงยหน้ามามอง ก่อนผมจะพามันไปนั่งตรงที่พัก


“กูไม่ไปแล้วไง เอาไว้ไปหาที่บ้านก็ได้”มันบอกผมอีก


“อย่าเลย ถ้าเป็นกูก็ต้องไปเหมือนกัน ยิ่งสนิทด้วย มึงปฏิเสธไปทำไม”ผมพูดอีก ยังอดอึ้งไม่ได้ที่มันตัดสินใจได้ไวมาก ผมจะมางี่เง่ากับมันทำไมเรื่องแค่นี้ มันยังเสียสละให้ผมสบายใจได้เลยแล้วทำไมผมจะให้มันไม่ได้


“กูแคร์มึงมากกว่า”มันพูดอีก พอเถอะแค่นี้กูก็ก้าวขาติดกับดักมึงจะทั้งตัวแล้ว ยิ่งพูดอย่างนี้เดี๋ยวเปลี่ยนใจแม่งเลย


“เหรอ”ผมเลยแถมันแก้เขิน มันเอาหัวชนอกผม


“ใจกูคิดอะไรปากก็พูดอย่างนั้นแหละ ไม่ใช่ปากแข็งเป็นสากอย่างใครบางคน”มันยกหางตัวเองแต่ฟังแล้วชื่นใจก่อนจะแขวะใส่ ใครเหรอ หึหึ



“แข็งมากมั้ย”ผมยื่นหน้าไปใกล้มัน ๆ ก็หลบตาแต่ปากอมยิ้ม”เวลากูจูบไม่เห็นมึงบ่นเลยว่าแข็ง หืม”ผมพูดแหย่ให้มันอาย ซึ่งก็ได้ผล ใครว่ามันเย็นชา กระด้าง ปากจัด แต่ทุกอย่างที่เป็นมันผมชอบหมดแหละ



“มั่ว”มันว่ายิ้มๆ ผมบีบจมูกมัน ก่อนจะเดินต่อ ไปหาซื้อของขวัญให้รุ่นพี่มัน สงสัยจะไม่เต็มจริงๆ เพราะมันเลือกกางเกงหนังลายเสือดาวแบบเปรี้ยวมากให้ มันจะเอาบ้างผมรีบจิกหัวมันเลย ฉิบหาย ลายงูที่ซื้อไปยังไม่ได้ใส่เลย มันสะบัดหน้าใส่หิ้วของเดินออก องค์หงอยออกแล้ว กลับร่างเดิม


V
V
V
V
V
V

เผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้หลังจากมันโทรมาบอกว่าถึงงานแล้ว รับรู้เสร็จผมก็เก็บของที่เป็นของมัน 99.99 % ใส่ตู้ของผมที่โดนยึดพื้นที่ไปแล้ว มารู้สึกตอนที่ไอโฟนดังเลยหยิบมาดูโชว์หลาเลยหน้ามัน


“ลงมาแบกกูหน่อย ที่ร้ากกกก”เสียงลากแบบภาษาวิบัติมากของไอ้ขี้เมา


“เออ”รับคำซะไม่งั้นยาว แค่นั้นผมก็เดินลงไปจนชั้นล่าง เจอเข้าให้ หมดสภาพจริงนอนท้ายรถเอาตีนคาขอบประตูไว้ น้องออย น้องโมนิค ไม่ต่างกัน หนูจ๋า ยาหยี หลับพิงกัน ไอ้อาร์มสหลับ เหลือไอ้โอมที่สติดีกว่าเพื่อนไม่ค่อยเท่าไร แต่มึงยัดกันมาได้ไงวะ


“รีบเลยพี่ แม่งโวยวายมาตลอดทาง จะขับเอง”ไอ้โอมส่ายหน้าอย่างระอา ผมพยักหน้าก่อนจะอุ้มเข้าเอว มันปรือตาเยิ้มๆ ยิ้มแป้น ไม่ทันตั้งตัวจูบปากผมดังจ๊วบ เหม็นเหล้าโคตร ผมต้องเอามือตบก้นมันให้ปล่อย มันกระซิกๆๆๆ เอาหน้าซุก หันไปไอ้โอมกลั้นหัวเราะ ก่อนจะโบกมือสตาร์ทรถออกไป ผมพยักหน้าก่อนจะแบกสัมภาระที่เรียกว่า เมีย ขึ้นห้อง


“ไม่อาบ ไม่เอา จะนอน”มันเริ่มโวย ปัดไม้ปัดมือไม่ให้ถอดเสื้อผ้า ตอนนี้ผมจับมันนั่งชักโครก


“ดีดี เช็ดตัวเฉยๆ จะได้นอน”ผมบอกมัน เช็ดต่อจนเสร็จหันไปจะหยิบเสื้อผ้ามาใส่ให้ ต้องรีบใส่ ไม่งั้นจะปล้ำคนเมาเข้าให้


“โอ้ก อ้วกกกก”เสียงยาวเลย  ก่อนจะพรวดออกมาเต็มๆ


“เชี่ยะเอ้ย เลอะกูอีก ทีหลังมึงไม่ต้องแดกเผื่อกูนะ”ผมสบถเลย เปรอะพื้นไม่ว่า ดันพ่นมาเต็มกางเกงกับตีนผมเต็มๆเลย


“กูมีน้ำจายยยย”เสือกตอบกูอีก ผมส่ายหน้าก่อนจะเช็ดมันอีกรอบ ตัวเองด้วย กว่าจะได้นอนปาไปจะตีห้าแล้ว ล้มตัวได้มันกอดผมทั้งตัวทันที



“กลับมาแล้ว ดีใจป่ะ จุ๊บๆๆ”มันพูดปากก็ทำจุ๊บๆๆ”อุ๊บๆๆดิ”มันหงุงหงิงอีก เปลี่ยนเป็นอึ๊บสิกูจะรีบเลย แต่พอเห็นมึงอ้วกกูหมดอารมณ์เลย ผมไม่ทำมันก็เบียดอีก มือก็เปะปะไปทั่ว จนผมต้องกอดรวบมันไว้ ไม่งั้นผมอาจโดนข้อหาไม่เมาแต่ขี่

 
“เออ จุ๊บๆๆ”ผมเลยต้องจุ๊บมัน ไม่งั้นมันก็ทำปากเป็นตูดอยู่นั่นแหละ มันยิ้มก่อนจะสนิทกรนเบาๆ เอาไว้พรุ่งนี้กูจะชำแหละมึง แต่ก็อดยิ้มไม่ได้ที่มันยังกลับมาถึงจะสภาพทุเรศแต่ดูดีก็เถอะ หึหึ
**********************************************************************************************

ปล. สโลแกนเดิมๆแต่จากใจ ขอบคุณมากๆๆๆๆๆ สำหรับกำลังใจที่เกินความคาดหมาย เรื่องนี้ไม่ค่อยซีเรียสเพราะแต่งซีเรียสเครียดๆไม่ค่อยเป็นถ้ามั่วๆได้อยู่ หุหุ




 
 













 



ออฟไลน์ CarToonMiZa

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +820/-41
เมาเละไม่เป็นท่าเลย :really2:

บวกเป็ด

ออฟไลน์ gupalz

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4911
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +604/-20
5555 น่ารักกันจริงๆ
ฝิ่นนี่ปากจัดมาก ทันตลอด

paradoxxx

  • บุคคลทั่วไป


ปากจัด กับ ปากหนัก
5555

ออฟไลน์ Alone Alone

  • ขอตายในอ้อมกอดฮยอกแจ
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-0
ชอบไผ่ รักฝิ่น เหอๆ

ออฟไลน์ naiin

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2421
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +141/-9
                        ดีนะมีน้ำใจมาอ๊วกใส่เนี้ย

ออฟไลน์ yeyong

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5857
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +917/-26
เมาเละเลยหนูฝิ่น
แต่สามีดี อุตส่าห์ดูแลและเก็บความหื่นไว้

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด