ตอนที่ 32
“หาววววววววว”เสียงอีออยอ้าปากหาวออกมาหลังจากจบคลาส
“มึงไม่เขมือบหัวกูเลยล่ะ”ผมว่ามัน ก่อนมันจะยื่นหน้าอ้าปากจะมางับหัวผม
“อีวึ่ง”ผมด่ามัน
“อีสก๊อย ทำเป็นกระแดะเอาภาษาบ้านผัวมาด่ากู”มันเบะปากด่ากลับ ก่อนจะหันไปเห็นแฝดนรก”เฮ้ย รีบไปไหน”มันยกตีนขึ้นสกัดเก้าอี้ทันทีไม่ให้ออก
“ป๊ากูให้รีบกลับ”ไอ้โอมเอ่ยออกมา ท่าทางมันได้พูดเล่นหรือพูดเลี่ยง ป๊ามันดุมากแต่ก็ยอมม๊ามันคนเดียว แต่กับพวกผมท่านก็ใจดีนะ ไปกินไปนอนเมาขี้แตกขี้แตนก็ไม่เคยด่ามีแต่บอกห้ามขับใครกลับตาย อันนี้ผมพูดเล่น ท่านเป็นห่วงโดยเฉพาะไอ้สองตัวลูกชายสุดโปรดขับรถอย่างกับสิบล้อเมายา แต่เรื่องเวลาหรือระเบียบวินัย นี่เป๊ะมาก ไอ้สองคนกลัวแค่เรื่องนี้เรื่องเดียว
“พวกมึงก่อเรื่องหรือเปล่า”ผมถามมันทันที พวกมันมองหน้ากัน
“ไม่มี”ไอ้อาร์มสรีบตอบแต่หลบตา ไม่รอดสายตาอันฉลาดและหน้าตาดีของผมหรอก หุหุ
“จริง”ผมย้ำอีก จนพวกมันถอนหายใจทรุดตัวลงนั่ง
“ฝิ่น กูทำไงดีอ่ะ”จนได้ ไอ้โอม
“พวกมึงไปล่อใครมา แล้วท้องเหรอ”อีออยถามตาโตพอกับปากที่อ้ากว้าง จนไอ้อาร์มสต้องปิดปาก ก่อนจะลากมันและพยักหน้าให้พวกผมออกจากห้อง พากันไปนั่งตรงมุมลับตา
“ล่อ แต่ไม่ได้ท้อง”ผมตอบแทบจะพร้อมกัน
“คือ เมื่อวานป๊ากูปรี๊ดแตก พวกกูไม่ไปกินข้าวรวมญาติกับเขา กูโกหกเขาว่ามีกิจกรรมที่ ม.”ไอ้อาร์มสพูด ก่อนจะหันมองไอ้โอม
“แล้วบังเอิญมาก กูสองคนนัดเด็กไปกินอาหารที่โรงแรม และก็xxกัน ป๊ากูไม่รู้โผล่มาจากไหน เต็มๆ”ไอ้โอมเล่าต่อก่อนจะทำหน้าเซ็งๆ
“คาตาเลย”ไอ้อาร์มสพูดต่ออีก
“กูว่าคาตูดด้วยแหละ ฮ่าๆๆๆๆ”อีออยต่ออย่างขำๆก่อนจะหัวเราะชอบใจ ผมก็เกือบจะขำแต่พอเห็นหน้าพวกมันก็สงสาร
“กูเครียดอยู่นะโว้ย”พวกมันตะโกนแทบจะพร้อมกัน
“เออๆๆๆ โทษที”อีออยขอโทษแต่ปากยิ้มๆ
“ม๊าไง”ผมบอกมัน เพราะมีปัญหาทีไร ม๊ามันเคลียร์ทุกที
“ถ้าม๊าช่วยกูไม่กลุ้มใจหรอก”
“คราวนี้ม๊าเข้าข้างป๊าเต็มๆ”ไอ้อาร์มสบอก
”เพื่อนม๊ากูเอง”ไอ้โอมพูดต่อ
“แล้วทำไมพวกมึงไม่ไปตามที่ป๊าบอกวะ”อีออยถามมันต่อ
“ถ้าแค่กินข้าวในหมู่ญาติกูไม่หนีหรอก”ไอ้อาร์มสพูดพลางเสยผม ผมสองคนเลิกคิ้ว
“นี่เอาเพื่อนมาด้วย แบบให้ดูตัวจะหมั้นหมายกัน กูไม่เอาอ่ะ”ไอ้โอมพูดพลางเบะปาก
“แต่พวกมึงก็น่าจะไปก่อน เอาไม่เอาก็ค่อยมาคุยกับป๊าทีหลัง”ผมบอกมัน สมควรที่เขาจะโกรธ
“ผู้หญิงผู้ชายวะ ลูกเพื่อนม๊ามึงอ่ะ”อีออยถามได้สิ้นคิดมาก
“ผู้หญิงสิ”มันพูด กูไม่เคยเห็นเขาดูตัวเกย์ กระเทยกันสักที มันอาจจะมีก็ได้นะแต่ผมไม่เคยเห็น
“ไม่สวยเหรอ”มันถามอีก
“ก็น่ารักดี กูก็รู้จักเล่นกันมาตั้งแต่เด็ก แต่พวกกูไม่ได้คิดไกลขนาดนั้น”ไอ้อาร์มสบอกก่อนจะมองไอโฟน และมองหน้ากัน
“ยายสองคนนั้นเป็นแฝดเหมือนกูนี่แหละ แถมเป็นเลสเบี้ยนด้วย”ไอ้โอมพูดเหมือนจะขำแต่ขำไม่ออก
“อ้าว แล้วพวกมึงต้องกังวลอะไร ก็บอกเขาไปสิ”อีออยพูดใส่
“เออ ไม่เห็นจะน่ากลุ้มเลย”ผมเสริมต่อ
“บ้านเขากับบ้านกูไม่รู้ ต่อหน้าพ่อแม่มันและผู้ใหญ่มันจะเรียบร้อยมาก ดูไม่ออกเลย เมื่อวานมันก็โทรมาบอกว่ายังไม่รู้จะบอกพ่อแม่มันว่าไงเลย กูก็เห็นใจมันนะ”ไอ้อาร์มสเล่าให้ฟังอย่างเห็นใจจริงๆ
“แต่ตอนนี้พวกกูต้องเห็นใจตัวเองก่อนว่าจะบอกป๋าเรื่องเมื่อวานยังไงดี และเรื่องสองคนนั้นอีก”ไอ้โอมพูดต่ออย่างเซ็งๆกลุ้มๆ
“กูว่าพวกมึงกลับไปขอโทษป๊ากับม๊าก่อน และพูดกับเขาตรงๆว่ารู้สึกยังไง ส่วนเรื่องสองคนนั้นพวกมึงก็ไม่ต้องพูดให้เขาเป็นฝ่ายบอกเอง”ผมแนะมันเพราะมันผิดจริงๆ
“มันไม่ใช่ปัญหาใหญ่ เขาเสียใจที่พวกมึงโกหกเขามากกว่าจะโกรธ”อีออยบอกมันอีก มันพยักหน้าอย่างจำนน ผมตบไหล่มัน”พอแล้วเลิกแซด ปัญหาเท่าเจี๊ยวมด ทำพวกมึงหำหดเลย คริคริ”อีออยพูดใส่พวกมันขำๆ แต่พวกผมรู้ว่านี่แหละคือการปลอบใจของมัน
“เออว่ะ ขอบใจ”พวกมันบอกก่อนจะรีบอีกเมื่อโดนกระหน่ำโทรเข้ามาอีก ก่อนจะรีบโกยทันที ทำเอาขำ พวกมันจะแบดบอยยังไง แต่ก็ทำนิสัยเด็กในบางเรื่องเหมือนผมกับอีออยนี่แหละ
“สัด โกยอ้าวเป็นหมาโดนตอนเลย”อีออยพูดขำ ๆ ผมก็หัวเราะเห็นด้วย “แล้วมึงนั่งเจ๋อทำไม ผัวไม่มารับเหรอ”เสร็จทางนั้นกัดทางนี้
“มันเรียนเพิ่ม”ผมบอกก่อนจะหยิบหมากฝรั่งมาเคี้ยว มันพยักหน้ารับรู้
“เดี๋ยวนี้ไอ้ต้ายังมายุ่งกับผัวมึงมั้ย”อีออยถามขึ้นมา หลังจากจิ๊กที่เหลืออีกครึ่งเข้าปากไป
“ไม่เห็นนะ”ผมสั่นหัวบอก ก่อนจะเอามือเท้าคางมองโน่นมองนี่ มีกลุ่มผู้หญิงน่าจะเป็นน้องปีหนึ่ง ยิ้มอายๆให้ผม ๆก็ยิ้มให้
“ดีโว้ย ชะนียิ้มให้เก้ง”อีออยพูดยิ้มๆแล้วมันก็พูดต่อ “แต่ไอ้ต้า กูเห็น”
“อะไร มึงเห็นมันทำอะไร”ผมหันขวัญทันทีโดยที่มันยังพูดไม่จบ
“ฮ่าๆๆๆๆ มึงไม่สนใจไม่ใช่เหรอ”มันหัวเราะก่อนจะลอยหน้าใส่ผม
“ยังไง มึงจะพูดอะไร”ผมคาดคั้นมัน
“อะไรของมึง”มันจิ้มหน้าผม “กูพูดไปงั้นแหละ อิจฉาไง รู้จักมั้ย”มันทำหน้าแรดสไตล์มัน
“ไอ้เป๊บเด็กมึงไง”ผมล้อมันบ้าง
“อีฝืด มึงหุบปากอ้าขาอย่างเดียวพอ ไม่ต้องนำเสนอให้กู”มันพูดใส่ ผมหัวเราะคิกคัก เมื่อเช้ามันซื้อขนมมาให้อีออย อีนี่ด่าใหญ่หาว่าเอาแต่ของอ้วนๆมันๆมาให้ แต่สุดท้ายฟาดเรียบ
“ว่าแต่กู ระวังเถอะ”ผมจิ้มหน้ามันกลับ มันแสยะยิ้ม
“ทำไม ระวังจะเดินขาโก่งแบบมึงนะเหรอ”หุบเลยผม จากจิ้มกลายเป็นจิกหัวมันแทน พูดแล้วอยาก เอ้ย ยอกไม่หาย ว่ามันไม่ได้ ยิ่งห้ามยิ่งโดน ติดสัดไงไม่รู้
“อีหื่น พูดถึงผัวทำนั่งเพ้อฝันอมยิ้ม นึกถึงตอนโดนล่อสิมึง”มันพูดเห็นภาพเลย นี่ผมยิ้มอยู่เหรอ
“มึงสิหื่น กูยังไม่ได้คิดอะไรเลย”ผมตีมันที่ดันรู้ทันผม มันก็คิกคักล้อผมจนเหนื่อยไปเอง
“อีสามตัวนั้นกลับมายังวะ”ผมถามถึงอีสามสาว ที่ตอนนี้ไปออกค่ายกับ ม. ที่เรียนอยู่
“อาทิตย์หน้าโน่น”อีออยบอก
“มึงกลับเลยเปล่า”ผมถามมัน
“เลี้ยงกูเหรอ”มันเกาะแขนผมทำเล่นหูเล่นตาใส่
“แสนรู้นะมึง” ผมพูดจบมันก็ยักไหล่ ก่อนจะพากันไปกินอาหารอิตาเลี่ยน ที่นานแล้วไม่ได้กิน ถ้าแม่ผมกลับมาทำให้กินเรื่อย พูดแล้วก็คิดถึง อีกตั้งสองเดือนกว่าจะมา สักพักอาหารก็มา สปาเก็ตตี้ พาสต้า พิสซ่า ร้านนี้เป็นร้านประจำของพวกผมเลย ไม่ได้ตั้งในโรงแรมหรือห้างเป็นร้านเล็กๆแยกมาจากตัวบ้าน เจ้าของเป็นคนไทยได้แฟนเป็นคนอิตาเลี่ยน อร่อยมาก ทั้งเส้นทั้งแป้งเขาทำเองรวมถึงเครื่องปรุงต่างๆด้วย สดใหม่ตลอด ไอ้ไผ่เคยมากับผมแค่สองครั้ง มันไม่ค่อยชอบกินอาหารฝรั่งเท่าไร แต่มันทำได้หลายอย่างนะอร่อยด้วย เก่งกว่าผมอีก
“อร่อยเหมือนเคย มึงว่าถ้าเอาปลาร้าราดแทนซอสจะแซบมั้ยวะ”อีออยพันสปาเก็ตตี้เข้าปาก ก่อนจะถาม
“ไม่รู้วะ คราวหลังมึงก็ลองใส่สิ”ผมบอกมันอย่างไม่คิดอะไร กำลังเพลินกับพิสซ่าที่แป้งนุ่มกรอบแถมขอบชีสอีก
“อืม ความคิดดี เอาไว้กูไปเอาที่ห้องผัวมึงดีกว่า”มันเสือกเห็นด้วย
“ไปเอาบ้านพี่พายโน่น ห้องมันไม่มีหรอก”ผมบอกมัน เพราะส่วนใหญ่จะอยู่บ้านพี่พายมากกว่า
“ฮ่าๆๆๆ มึงโดนมากไปเปล่ากูพูดเล่นก็เส้นตื้นตามกู อีรอยหยักน้อย”มันหัวเราะแทบจะสำลักก่อนจะว่าผม
“ฮ่าๆๆๆๆ กูก็เล่นตามมึงไง กลัวมึงเก้อ อีปรสิต”ผมแกล้งหัวเราะและพูดใส่มัน อีเวร กูนึกว่าจะเอาจริงเลยเผลอจี้เส้นตาม ดีนะไหวตัวทันแก้ลำกลับ
“อีฟอร์มจัด”มันว่ายิ้มๆอย่างรู้ทัน ผมก็ยักไหล่ ก่อนเจ้าของร้านจะเข้ามาทักเป็นภาษาอิตาลี ผมก็พูดกลับ แกใจดีมากดูแล้วน่าจะรุ่นเดียวกับปู่ผม ก่อนจะขอตัว พวกผมก็กินกันต่อ
”เพื่อนผัวมึงจะมาเหรอ”จู่ๆมันก็ถามผม
“อืม รู้ได้ไง”ผมรับก่อนจะถามกลับ
“เผอิญกูเอาหูหนีไม่ทัน ได้ยินอีหยีมันคุยกับพี่เจย์น่ะ”มันพูดกวนๆ
“มึงแน่ใจว่าว่าเอาหนี”ผมบอกกลับ หน้าอย่างมันเหรอจะเอาหูหนีไม่มีทางหรอก มันก็ยักไหล่
“ไอ้ไผ่ไม่เห็นมันตื่นเต้นเลย พี่พายบอกกูเห็นมันทำหน้าปกติ พยักหน้าหงึกหงัก”ผมพูดต่อ พี่พายบอกมัน ๆ ก็พยักหน้าไม่พูดอะไร แต่ดูพี่พายเป็นกังวลแปลกๆ ไม่รู้ผมคิดไปเองหรือเปล่า ตอนมันไปส่งที่บ้านผมก็ไม่ได้ถามเพราะมันปิดด้วยปากเลยอดถามเลย เอาความเคลิ้มมาบดบังคำถามกูได้ไงวะ
“กูว่าหน้าปกติแกมากกว่า ถ้าแกทำหน้าระรื่นฉีกยิ้มปากบาน ได้โดนมึงสงสัยแน่”อีออยพูดแสดงความคิดเห็นที่ฟังแล้วเข้าท่าปนเข้าข้างมันเต็มๆ
“ทำไมกูต้องสงสัย แค่เพื่อน”ผมย้อนมัน
“มึงเคยเห็นผัวมึงเขาตื่นเต้นอะไรมั้ยล่ะ นอกจากล่อมึงแล้วอ่ะ”มันย้อนผมอีก
“มึงเห็นไงว่ามันตื่นเต้น”ผมพูดอีก พูดออกมาได้
“แสดงว่ามึงไม่มีน้ำยาทำแกตื่นเต้นไม่ได้”มันว่าเข้าให้ จี๊ดโคตร
“มันไม่ตื่นเต้น แต่เร้าใจโว้ย”ผมตอกมันกลับ กูอยาก ไม่สิ ไม่อยากให้ใครเห็นทั้งนั้นแหละ
“กูไม่เชื่อ”มันย้อนอีกยื่นหน้ามาใกล้ๆ
“เรื่องของมึง”ผมก็ยื่นไปบ้าง
“คริคริ ร้อนตัวนะมึง กลัวไม่รู้ไง หืม นังดอกกกฝิ่น”มันคิกคักก่อนจะลากเสียงใส่
“อีเลว”ด่าแม่งเลย แต่คงไม่เจ็บเพราะมันอมยิ้ม ก่อนจะยกน้ำกีวีดื่ม”แต่กูว่ามึงต้องสงสัยวะเรื่องเพื่อนพี่ไผ่”มันพูดต่อ
“แสนรู้คงธรรมดาไปสำหรับมึง จะใช้คำว่าสอดรู้ก็ดูจะเกินไป”ผมทำเป็นส่ายหน้าพูดชมมันแบบทึ่งมาก
“มึงว่ากูเสือกเลยก็ได้ หมดเรื่อง อีสำเพ็ง”มันเลยเท้าเอวจิกตาด่ากลับ ทำเอาผมหัวเราะ
“กูยอมรับก็ได้ ไม่รู้กูคิดไปเองหรือเปล่า วันที่พี่พายบอกมัน ดูแกทำหน้าแปลกๆ เหลือบมองกูเป็นระยะๆ”ผมเล่าให้มันฟัง
“ผัวมึงไม่ออกอาการเลยเหรอ”มันถามกลับ
“อืม” ผมพยักหน้าพูดกับมัน อย่างที่บอกมันนิ่งมาก
“แล้วมึงคิดว่าไง กูอยากฟังมึงก่อนว่าคิดตรงกับกูมั้ย”มันถามผมกลับ
“กูบอกตามตรง ต้องไม่ใช่เพื่อนธรรมดาแน่นอน”ผมตัดสินใจพูดกับมัน มันเลิกคิ้ว”กูว่าแฟนเก่าหรือไม่ก็แบบเซ็กส์เฟรนด์ อะไรประมาณนี้”ผมพูดต่อตามลางสังหรณ์ตัวเอง
“แล้วถ้าเป็นตามที่มึงคิดล่ะ”มันถามอีก ผมยกยิ้ม
“กูไม่ทำไม แต่ถ้ามาทำตัวของหายอยากได้คืนกับกูเมื่อไร เห็นดีกันแน่”ผมบอกมันอย่างไม่พูดเล่น เพราะอย่างที่บอกเราไม่สนอดีต อะไรที่ดีเก็บไว้เป็นความทรงจำ ไม่ดีก็จำไว้เป็นบทเรียนเอามาแก้ไขปัจจุบันที่เป็นอยู่ ว่าจะไม่ทำมันอีก
“เอ้อ แค่คิดยังไม่ได้เกิด มึงปรี๊ดมากไปป่ะ”มันท้วงผมขำๆ”คิดตรงกับกู แล้วมึงจะถามแกมั้ย”มันบอกก่อนจะถามอีก
“อาจจะ แต่ต้องเลือกเวลาและสถานการณ์ อย่างเวลาแบบนั้นดีมั้ย คริคริ”ผมบอกยิ้มๆ ไปปรี๊ดใส่มันไม่ได้คำตอบอาจจะได้อย่างอื่นแทน
“อีมารยา ปลาไหล”มันเบะปาก
“อีเชี่ยะ เขาเรียก สาไถ”ผมบอกก่อนจะตีแขนมันที่หยิกแขนผม ก่อนมันจะหุบยิ้ม
“สี่นาฬิกา”พูดกระซิบกระซาบ
“อืม จะครึ่งแล้ว”ผมยกนาฬิกาดูบอกมัน
“ดอก มุกเอาไว้ที่ผัวอย่าเพิ่งเล่นตอนนี้ กูหมายถึงให้มึงหันไปตามที่กูพูด”มันเน้นเสียงว่ากลับ ผมเลยหันไป ชะงักนิดหน่อยก่อนจะหันกลับ เมื่อเห็นว่าเป็นบุคคลที่ควรเลี่ยงไม่ใช่กลัวแต่รำคาญ
“โห ทำหน้าเหมือนไม่อยากเจอเลยอ่ะ”มันพูดเสียงตัดพ้อ แต่ปากยิ้มกริ่ม
“มึงตัดคำว่าเหมือนออกไปเลย”ผมบอกมันเฉยๆ อย่างนั้นแหละ อีออยเอาตีนเหยียบให้ผมใจเย็น ผมไม่ได้เกลียดมันหรอก แต่รำคาญ พักหลังมันตอแยผมมากขึ้น นี่ยังไม่ได้ถามไม่รู้ไปเอาเบอร์ผมมาจากไหนส่งข้อความแถมโทรมาอีก ผมลบหมดแหละ ว่าจะเคลียร์กับมันให้จบไม่อยากให้เป็นปัญหา แต่ยังหาโอกาสไม่ได้ มาก็ดีแล้ว
“โธ่ ใจร้ายอีกแหละ”มันพูดอีก ถ้าใครเห็นต้องอดขำและใจอ่อนกับมันแน่
“แล้วนี่บังเอิญหรือจงใจ”อีออยถามมันยิ้มๆ มันหันไปทันที
“บังเอิญจริงๆ พอดีมาส่งเพื่อน ก็เลยแวะซื้อพิชซ่าไปฝากน้องน่ะ”มันรีบพูดกลัวว่าจะโดนอีก
“จริงดิ”อีออยทำเป็นตาโตใส่ มันก็พยักหน้า ก่อนอีออยจะขอตัวรับโทรศัพท์ คงเป็นพี่มันโทรมา เลยเหลือผมกับมัน
“ฝิ่นอิ่มแล้วเหรอ”มันถามผมเสียงเพราะมาก ถ้าเอาหน้าผัวมาใส่คงจะดี
“อิ่มตอนเห็นหน้ามึงนี่แหละ ว่าจะแดกต่อเลยกระเดือกไม่ลง”ผมใส่มันอีก ดูสิกูสันดานเสียขนาดนี้มึงยังอยากเป็นเพื่อนกูมั้ย มันอึ้งพอสมควร ก่อนจะยิ้มขำๆ
“ฝิ่นตลกอ่ะ ดูพูดจาไม่เข้ากับหน้าตาเลย เดี๋ยวๆๆ ไม่ได้ด่าหมายถึงหน้าตาสวยแต่ไม่นึกว่าจะเป็นคนพูดจาตลก”มันพูดเหมือนจะชม พอผมขยับปากมันรีบแก้ทันที
“ไม่ได้พูดตลกพูดจริงๆ เลิกโทรเลิกส่งข้อความมาได้แล้ว”ผมพูดจริงจัง
“เพื่อนกันโทรหาไม่ได้เหรอ”มันพูดอ้อนๆ
“กูเป็นเพื่อนกับมึงตอนไหน”ผมย้อนมันอีก
“ก็ตอบรับหน่อยสิ”มันบอกยิ้มๆ ผมจ้องมัน
“อยากเป็นเพื่อนหรืออยากเป็นแฟน”ผมถามมันตรงๆ
“เฮ้ย หลงตัวเองไปเปล่า”มันยิ้มล้อๆ ผมแสยะยิ้มก่อนจะพูดออกมา
“ใช่ กูเป็นคนหลงตัวเอง แล้วไง”ผมกอดอกมองหน้ามันที่เงียบไป
“ไม่แล้วไง ไม่สนเหรอ”มันพูดยิ้มๆใส่ผม แต่แววตามันเจ้าเล่ห์มาก
“ไม่”ผมตอบทันที
“ทำไมล่ะ มีอะไรที่ด้อยเหรอ”มันถามต่ออีก ลูกอีช่างถาม ๆ แม่งอยู่ได้
“ทุกอย่าง และถึงเหนือกว่าก็ไม่สน ไม่ชอบคือไม่ชอบ”ผมพูดตรงๆ
“เป็นเพื่อนก็ไม่ได้”มันย้ำอีก
“เป็นได้ ถ้าอยากเป็นด้วยความจริงใจก็จะเป็น แต่ถ้ามากกว่านั้นกูตอบรับไม่ได้ ซึ่งมึงน่าจะรู้ว่าทำไม”ผมก็ย้ำมันเหมือนกัน มันเงียบไปก่อนจะยิ้มออกมา
“ไม่เหมือนที่คิดไว้”มันส่ายหน้าบอกผมยิ้มๆ
“มึงคิดเหมือนที่คนอื่นเขาพูดถึงกูล่ะสิ ว่าง่าย ขอแค่มีเงินก็เอาได้แล้ว”ผมแสยะยิ้มพูดใส่หน้ามัน
“ใช่ แต่พอได้คุยด้วย มันไม่ใช่และยิ่งเข้าใกล้บอกตรงๆว่าตกหลุมรักเข้าให้ อิจฉา อยากจะแย่งมาเป็นของตัวเอง และก็มั่นใจด้วยว่าต้องได้ แต่ผิดคลาด ขอโทษนะที่มองผิดไป”มันยอมรับก่อนจะพูดความรู้สึกของมันออกมา ผมไม่อยากจะพูดอะไรเลยตอนนี้
“กูอยากถีบหน้ามึงจริงๆ ที่ดูถูกกู”ผมบอกมันอย่างที่คิด นึกว่ามันจะโกรธ มันกลับหัวเราะเสียงดัง
“ฮ่าๆๆๆ”มันเอามือกุมท้อง
“ญาติมึงเผาไม่ไหม้ไงหัวเราะอยู่ได้”ผมด่ามัน สัด ไม่อายไงวะ
“ก็ขำอ่ะ พูดมาได้อยากถีบหน้า ขาถึงเปล่า คริคริ”มันยังไม่หยุด
“ถึงสิ ถ้ากูถีบตอนนี้”ผมยกตีนขึ้นมาเลย มันรีบจับทันที ผมสะบัดออก
“เฮ้ย ใจเย็น ๆ”มันเลยยกมือแบบยอมแพ้ อีออยกลับมาพอดี
“มึงไม่มาพรุ่งนี้เลยล่ะ”ผมประชดมัน
“พี่กูน่ะสิ ไม่รู้จะคุยเชี่ยะอะไรนักหนา ถามอยู่นั่นแหละ แล้วคุยอะไรกันวะเสียงดังเชียว”มันบ่นเซ็งๆก่อนจะถามเมื่อเห็นไอ้นิวยังนั่งทำหน้ากลั้นหัวเราะอยู่
“ไม่มีไรหรอก เคลียร์กันนิดหน่อย แล้วเป็นเพื่อนได้ยัง จริงใจนะ”มันรีบบอกอีออยทันที ก่อนจะขออีก
“นี่ พูดมาได้ความจริงใจเขาแสดงออกทางการกระทำไม่ใช่คำพูด ยกตัวอย่าง จ่ายมื้อนี้เพื่อฉลองการเป็นเพื่อนกัน เข้าใจ๊”อีออยนำเสนอได้ดีมาก
“เรื่องเล็ก สั่งไปกินที่บ้านด้วยมั้ยล่ะ”มันโบกมือก่อนจะถามต่อ
“งั้นไม่เกรงใจนะ”อีออยรีบรับทันที นี่มึงไม่คิดจะถามอะไรให้มากกว่านี้เหรอ สรุปมื้อนี้มันจ่ายหมด ก่อนกลับมันขอไปส่งเพราะไปทางเดียวกัน มันยังย้ำอีกว่ารับมันเป็นเพื่อนแล้วนะห้ามคืนคำ และพรรณาปนแพร่มไปเรื่อย
“ถ้ามึงยังไม่หยุดพูด กูจะ”ผมชักรำคาญมันอีก
“ครับๆๆ หยุดแล้ว ดุจังวะ พี่ไผ่แม่งทนได้ไงวะ”มันรีบพูดขัดก่อนจะอุบอิบตอนท้าย ผมหยิบกล่องทิชชู่เขวี้ยงใส่หัวมันดังโป๊ก มันร้องทำหน้าแหยๆ
“นินทากูนะมึง”ผมว่ามัน อีออยเหล่มองสบตากับผมอย่างรู้กัน ถามว่าทำไมง่ายนักแค่มันพูดขอโทษก็จบแล้ว ผมวัดใจกับมัน ถ้ามันคิดจะตีสองหน้าใส่ผม ๆ ก็ไม่ปล่อยมันเหมือนกัน ผมลงก่อนที่คอนโดไอ้ไผ่ ปล่อยให้มันฟังอีออยพูดไปให้หูชาตลอดทาง
V
V
V
V
V
“อืม กลับมาแล้วเหรอ”ผมงัวเงียตื่นขึ้นมาเมื่อรู้สึกว่าเตียงยวบ เพราะแรงคนที่ขึ้นมานอนข้างๆ
“ยัง”มันตอบกวนๆ ผมเลยกระทุ้งมันด้วยเข่า”เฮ้ย เดี๋ยวน้องกูจุก”มันงอขาสกัดทันที
“กลับดึกจังอ่ะ”ผมถามมัน มือก็กอดเอว เอาหัวไปซุกอก
“มึงนอนไวมากกว่า”มันเอามือลูบผม ว่าผมอีก ผมลุกนั่งทับพุงมัน
“มึงแหละไปไหนมา”ผมถามมัน ยื่นหน้าไปใกล้ๆ พิสูจน์กลิ่น
“ดมเสร็จก็หอนด้วยล่ะ”มันยักคิ้วใส่
“มึงก็เห่ารับด้วยแล้วกัน”ผมก็เอามั่ง”กินที่กูซื้อมายัง”ผมพูดต่อ อันนี้ผมจ่ายเอง อะไรที่เป็นของผัวและส่วนตัว ไม่ต้องมาจ่ายให้
“อืม ขี้ออกไปแล้วด้วย”มันตอบรับได้กวนตีนมาก
“เยอะแหละ”อีกสักที ก่อนมันจะไถลตัวขึ้นไปพิงหัวเตียง ผมเกือบหงายหลังแต่มันดึงเข้าไปหาซะก่อน จนปากประกบกัน ผมกอดคอมันบดจูบใส่ ส่งลิ้นเข้าไปเกี่ยวลิ้นมันที่ทำเป็นหนี เพื่อล่อให้ผมเข้าไปอีก ผมก็ไล่เข้าไปสนองตอบซะ
“อืม อื๊อ”เสียงผมลอดออกมา เมื่อมันโต้กลับมั่ง เล่นซะหอบเลยหลังจากผละออก เราจ้องตากัน
“มีไรจะบอก”ผมพูดใกล้ปากมัน ๆ มองหน้าไม่ถามกลับว่าเรื่องอะไร แต่ตามันสื่อให้รู้ว่าเล่ามาเลย ผมเล่าให้มันฟังถึงเรื่อง
ไอ้นิวตั้งแต่ที่ผ่านมาจนถึงวันนี้ มันเงียบเหมือนเคย
“กูไม่ได้ตั้งใจจะปิดนะ คิดว่าจะเคลียร์เอง”ผมพูดต่อเมื่อเห็นมันเงียบ ก่อนมันจะดึงผมเข้าไปกอด
“นานนะกว่าจะพูดออกมา”มันกระซิบข้างหู ผมตกใจจะผละออก แต่มันกอดแน่นกว่าเดิม”รู้ไหมกูเกือบจะกระทืบคนตายข้อหาแอบซ้อนท้ายหัวใจกู”มันพูดต่ออีก ฟังเหมือนจะพูดเล่นแต่น้ำเสียงแข็งมาก”กูไม่ชอบให้ใครมาซ้อนเกิน รู้ใช่มั้ย”
“ขอโทษ จะไม่มีแล้ว เชื่อกูนะ”ผมกอดมันตอบ เกือบจะร้องไห้ออกมา ไม่รู้ว่าด้วยความรู้สึกยังไงกันแน่ แต่ที่แน่ๆตอนนี้ไม่อยากให้มันโกรธมันเกลียด มันเอามือลูบหัวผม
“กูเชื่อใจมึง และถ้ามึงเคลียร์ไม่ได้กูจะเคลียร์เอง”มันกระซิบข้างหูได้สยอง ถ้าไอ้นั่นมันได้ยินและเจอด้วยตัวเอง ไอ้ไผ่มันไม่ใช่คนทะนงตัวว่าเก่ง แต่ผมรู้ว่ามันทำจริงๆ
“ขอโทษ ขอโทษ อื๊อ”ผมอยากบอกมันอีก แต่โดนปิดปากซะก่อนเหมือนเป็นการยกโทษให้ พอผละออกมันเช็ดน้ำตาที่ไม่รู้ว่าไหลตั้งแต่เมื่อไร ผมยกมือขึ้นมาเช็ดแต่คงแรงไป
“มึงไม่ควักออกมาเช็ดเลยล่ะ”มันว่าก่อนจะจับมือผมไว้และเช็ดให้ โครตซึ้งเลย เอาชายเสื้อกูเช็ดให้ ทิชชู่หัวเตียงมีไม่ใช้ดีแต่เอาไว้เช็ดอย่างอื่น แต่แค่นี้ก็ดีใจแล้วที่มันไม่โกรธ
“นอนแล้วเหรอ”ผมถามมันทั้งมือทั้งขากอดมันแน่น
“อืม”มันบอกผม
“มึงไม่โวยวายหน่อยเหรอ มันง่ายไปอ่ะ แบบ มึงทำอย่างนี้ได้ยังไง ปิดบังกูทำไม หรือลงโทษแบบตบจูบๆ ไม่มีเหรอ”ผมโวยใส่มันนิดหน่อย อะไรวะ แค่นี้ไม่มันส์อ่ะ
“มึงเลิกดูซะมั่งก็ได้ละครน่ะ”มันผลักหน้าผมออก ผมทุบอกมัน ๆ ก็หลับตาทำเงียบ ผมสะกิดมันยิกๆๆ จนมันลืมตา ผมชี้ให้มันดูปฏิทินว่าวันนี้วันอะไร
“กูเหนื่อย ง่วงด้วย”มันไม่สนใจ ทำท่าจะหันหลังหนี ผมเลยดึงโน้มตัวไปกระซิบข้างหูมัน
“แต่กูอยาก”ผมบอกมัน ปากก็เม้มหูจนมันดันหน้าผมออก
“อีกแล้วเหรอ”มันถามเสียงเบื่อๆ
“นะ นะ”ผมอ้อนมันอีก จูบแก้มมันด้วย
“เสร็จแล้วนอนเลยนะไม่ต่อ กูมีเรียนเช้า”มันพูดจบ ผมเกี่ยวเอวมันแน่นเลย
“ขอบคุณครับ”หอมแก้มสี่ฟอดเลย
*
*
*
*
“อ๊ะ”
“อื้อ”
“ออกมาแล้ว”
“ถ้ากลัวแล้วมึงจะดูทำไม”มันถามมือก็กอดรวบผมที่นั่งตักมันอยู่
“ก็กูชอบอ่ะ”ผมแว็ดใส่มัน ตอนนี้เรื่องดราม่าจบไปแล้ว เลยกล้า หุหุ
“ชอบเชี่ยะไร เห็นกลัวแม่งทุกที ลำบากกูอีก เมื่อไรจะจบวะ และทำไมมึงไม่ไปดูในยูทูป”มันบ่นผมยาวเหยียดเลย แค่ให้ดูรายการ คนอวดผี เป็นเพื่อนทุกพุธ บ่นแม่งอยู่นั่นแหละ
“มันไม่ได้อารมณ์โว้ย”ผมแว๊ดอีก ก่อนจะเบียดมันเอามือมากอดผมให้แน่นอีก เป็นช่วงล่าท้าผีที่เขาบรรยายเสียงได้เยือกเย็นมาก และพิธีกรสาวตาทิพย์ก็พูดอยู่ตรงนั้น อยู่ตรงนี้ ลุ้นสุดๆ
“เดี๋ยวมึงจะได้อารมณ์กูแทน จบยัง”มันว่าอีก เป็นอย่างนี้ทุกครั้งที่ดู มันบ่นๆๆๆๆ ผมก็แว็ดๆๆๆๆๆ แต่ก็นั่งดูด้วยกันทุกที เอ หรือว่าผมจะสมัครไปโดยใส่ชื่อมันไปด้วยแต่ไม่ให้มันรู้ดีหว่า ฮ่าๆๆๆๆๆ
******************************************************************************************
ปล. กลับมาแล้วเหมือนไม่ได้ไปไหนเน๊าะ หุหุ อ่านเม้นท์แล้วรู้สึกดีที่มีคนชอบและติดตาม มาม่าไม่มี มีแต่ยำยำและไวไว มาเร็วเคลมเร็ว เรื่องนี้ไม่เครียด ไม่ซีเรียส รักใสๆ มั้ง 5555555555
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
