ตอนที่ 36
“คงไม่เหลือแล้วล่ะ ถ้าทำกันขนาดนี้” เสียงเรียบๆแข็งๆที่ฟังดูก็รู้แล้วว่าใคร มันเดินมาคนเดียว
“ผะ ไผ่ เรา มะ”พี่เอริธ์เรียกมันตะกุกตะกักเลย มันมองหน้าผมไม่สนใจท่าทีเพื่อนมัน
“ไผ่ ฟังเอริธ์ก่อน เอริธ์แค่ลองใจน้องเฉยๆนะ”พี่เอริธ์พยายามพูดต่อพลิกสถานการณ์ให้เบาลง แต่ผมดูแล้วความสั่นสะเทือนริกเตอร์ยังแรงอยู่ โดยเฉพาะคนข้างผมที่มองด้วยสายตากระด้าง
“ลองใจถึงขนาดมึงประจานตัวเองเลยเหรอ”มันถามกลับ ทำเอาแกเม้มปาก
“ขึ้นรถ”มันพูดเรียบๆ ผมมองหน้ามันว่าสั่งใคร มันแบมือขอกุญแจรถ แกก็ส่งให้ ผมกำลังจะเดินออกไป คิดว่าให้มันไปเคลียร์กันเองดีกว่า ไม่ได้นายเอกหรือพ่อพระ แต่เหตุการณ์ดูตึงเครียดไม่เหมือนทุกครั้งที่ดูชิวๆ
“จะไปไหน”เสียงถามพร้อมจับแขนผมให้หยุด
“กลับบ้าน”ผมบอกมัน ไม่รู้เป็นไงเกิดสำนึกรักบ้านขึ้นมาซะงั้น
“ไปด้วยกัน” มันสั่ง มึงถามเขายังว่าให้กูไปเปล่า ”ขอร้อง” มันพูดออกมาอีกเรียบๆแต่แววตาอ่อนไม่เหมือนเสียง พี่เอริธ์เปิดประตูข้างหน้า มันหันไปสั่ง ”ไปนั่งข้างหลัง” รถเขานะมึง แกเม้มปากก่อนจะสะบัดหน้าไปขึ้นแต่โดยดี และยัดผมนั่งข้างหน้า ตอนนี้กูไม่รู้สึกดีใจอะไรทั้งนั้น อย่างกับ ผัวหนึ่งเมียสองมานั่งเคลียร์ปัญหากัน แต่ที่รู้ กูไม่ยอมเป็นเมียน้อยนะโว้ย ก่อนมันจะขับออกด้วยความเร็วมาก ผมมองหน้ามันไม่พูดอะไรเอื้อมมือไปแตะแขนมันให้รู้ว่า มึงเบาๆหน่อย เดี๋ยวจะตายก่อนเคลียร์ มันเลยเหยียบเบาลง คนข้างหลังนั่งกอดอกเชิดหน้า เหล่มองผมเป็นระยะๆ อย่ามาจิกหัวกูนะมึงได้มีตบในรถแน่ ก่อนมันจะจอดรถที่สะพานแห่งหนึ่ง คนไม่เยอะ ผมเปิดประตูรถลงไป หยิบบุหรี่ในกระเป๋ามาจุดสูบ ผมไม่ได้เครียดอะไรกับเรื่องคลิปนั่นหรอก ผมพูดจริงๆ มันตามลงมาก่อนจะสูบบ้าง พักหลังผมกับมันเพลาไปเยอะเรื่องสูบ
“เหมือนกันซะไม่มี”พี่ เปลี่ยนใหม่ดีกว่า ไอ้เอริธ์กอดอกเบะปากพูดใส่พวกผม
“ก็ผัวเมียกัน”ไอ้ไผ่บอกแกด้วยสีหน้าปกติ ไม่ได้เสแสร้งแกล้งประชดอะไร มันนิ่งยังไงก็อย่างนั้น แต่กูฟังแล้วโคตรชอบเลย
“รู้ ไม่ต้องย้ำ”แกเสียงดังใส่
“ไม่เคยย้ำ มีแต่มึงที่ย้ำตัวเองตลอด ทำไมต้องให้มีปัญหา มึงสะกดคำว่าจบไม่เป็นเหรอ”มันถามแกเสียงเฟสเดิม ไม่มีขึ้นลง มีแต่ความแข็งที่เพิ่มขึ้น”ทำแล้วได้อะไร ไหนบอกกูสิ”มันถามอีก ก่อนจะอัดเข้าไปอีก เดี๋ยวสำลักหรอกมึง
“สะใจไง ชัดมั้ย”แกลอยหน้าใส่ยิ้มๆ แต่แววตาดูไม่ใช่
“หึ ไอ้หวายมันก็พูดถูกแล้ว ที่ส่งควายไปเรียนนอก แต่ควายฉลาดกว่ามึงเยอะ”มันยกยิ้มพูดใส่แก
“ไอ้ไผ่”แกเติมไอ้แล้วครับ เรียกเสียงดังอย่างคนเอาแต่ใจ
“หลุดจนได้นะมึง” มันพูดเรียบๆ ก่อนจะถามกลับ “มึงรักกูเหรอ”
“...............”
“ตอบกูสิ”
“...............”
“กูเห็นมึงพร่ำบอกทุกครั้ง เวลาที่มึงทำอะไรลงไป มึงรักกูแน่เหรอ”มันพูดอีก
“แล้วมึงล่ะเคยรักกูหรือเปล่าที่ผ่านมา”แกย้อนถามมัน
“ไม่เคย”มันตอบทันทีไม่มีลังเล “แม้แต่นิดเดียว”มันต่อให้อีก ฟังดูทำร้ายจิตใจมาก แกเชิดหน้า”เหมือนที่มึงก็ไม่ได้รักกู มึงแค่ต้องการเอาชนะ เพราะไม่เคยมีใครปฏิเสธมึงๆพูดอะไรต้องได้ พอมึงไม่พอใจขอเลิก จะต้องฟูมฟายขอร้อง แต่กูไม่เป็นอย่างที่มึงต้องการ นั่นแหละคือเหตุผลที่มึงสร้างปัญหาให้กูมาตลอด”ไอ้เอริธ์ยังเงียบ แต่ตาดูหวั่นๆ
“กูมีความเป็นเพื่อนให้ แต่มึงไม่คิดอย่างนั้น ประสบการณ์ครั้งนั้นกูไม่โทษใครหรอก และกูไม่ได้ติดใจอะไร ก็เหมือนกับมีเซ็กส์ทั่วไป”มันพูดต่ออีก
“ไม่ติดใจแล้วไอ้ที่ยืนข้างมึงน่ะ ตัวเมียเหรอ”แกย้อนถามมันอีก มันเอามือกอดไหล่ผม
“กูมีแฟนเป็นผู้ชายไม่ได้หมายความว่ากูติดใจเพราะมีเซ็กส์กับมึง มันต่างกัน”มันพูดเรียบ
“ต่างกันตรงไหน มันแปลงแล้วไง”แกถามอีก คิดไปได้ว่ากูแปลงเพศ
“ตรงความรู้สึกไง กับมึงกูรู้สึกเฉยๆเหมือนเข้าห้องน้ำเสร็จแล้วก็ออก แต่กับเมียเป็นเหมือนบ้านไม่ว่าจะเข้าห้องไหน กูรู้สึกดีทุกอย่างไม่ใช่แค่ร่างกายแต่รวมไปถึงหัวใจ พอสัมผัสก็ไม่อยากปล่อย อยากอยู่ด้วยนานๆ ไม่กระเสือกกระสนดิ้นรนเหมือนที่มึงเป็น”มันพูดได้จริงจังเหมือนหน้าตามาก ทำเอาใจผมเต้นกับความรู้สึกที่มันมีให้ ไม่ใช่คำพูดที่สวยหรูหรือสาบานว่าจะรักตลอดไป แต่ฟังแล้วซึ้งใจ ใครจะว่าผมเว่อร์ก็ช่างเถอะ แค่มันพูดอะไรได้ขนาดนี้ก็โอแล้วสำหรับผม
“ฮึกๆๆฮือๆๆ ใจร้าย มึงใจร้าย ทำไม”แกร้องไห้เดินมาทุบตีมัน ๆ ก็ไม่ได้ปัดป้อง ผมยกแขนกอดมันกลัวมันเจ็บ แกก็ทุบอีกเกือบโดนผมแต่มือใหญ่ที่บางครั้งก็ชอบจับโน่นคลำนี่ กับยกกันมือที่ทุบลงมาไม่ให้โดนผม
“เพราะมึงใจร้ายกับคนอื่นก่อน เอาความรู้สึกคนอื่นมาล้อเล่น มึงลองคิดให้ดีๆ และกูไม่เคยเกลียดมึง”มันบอกด้วยเสียงที่คลายความแข็งลงแต่ไม่ถึงกับนุ่ม ต่างคนต่างเงียบ ผมที่ตอนนี้ไม่มีบทบาทอะไรได้แต่ทำตัวเป็นดอกโศกเงียบๆ ไปดีกว่า
“วันที่มึงกลับกูไม่ไปส่ง”มันพูดอีก เล่นเอามองหน้ากันเลยครับ
“ไหนบอกไม่เกลียดไง”แกท้วงทันที หน้าง้ำ
“กูไม่ได้เกลียดแต่รำคาญ มึงชอบดราม่า”มันตอบออกไป ผมเกือบจะขำแล้ว
“ไอ้ไผ่ ไอ้เชี่ยะ บ้ายังไงมึงก็บ้าอย่างนั้น”แกโวยใส่มัน เตะขามันๆ ก็เตะกลับไม่แรงแต่เกือบทรุด “แต่กูมีคลิปมึงอยู่นะ เยอะด้วย อันนี้เมียมึงบอกแค่เบสิค เอาไว้กูจะส่งอันอื่นมาให้ดูก็ได้”แกกอดอกพูดอย่างเหนือกว่า แต่ผมดูแกแกล้งนะ มันยกยิ้มแกมยักไหล่
“เรื่องของมึง ถึงจะส่งมากูกับเมียก็ไม่ได้ใช้หรอก คิดเองเป็น”ดูมันตอบไร้ยางอายฉิบหาย เล่นเอาแกหน้าเหวอไปเลย”แต่กูขอเตือน มึงไม่ควรทำอย่างนี้ เกิดมันหลุดไปไม่ว่าจะเพราะมึงหรือว่าคนอื่นที่มึงคบ คนที่จะเสียใจที่สุดคือพ่อแม่มึง เลิกซะ แต่ไม่เชื่อก็ตามใจ”มันเตือนกลับไปอีก ซึ่งผมเห็นด้วย แกเงียบไปอีก ตอนนี้ดูเหมือนเด็กสับสน ผมว่าลึกๆแกคงรู้สึกดีกับมันนะ เพียงแต่ไม่แน่ใจว่ารักหรือเปล่า
“ไป กลับ แล้วมึงไม่คิดจะพูดอะไรเหรอ”มันชวนกลับ ก่อนจะหันมาถามผมแบบกวนตีนมาก
“มึงแค่ขอร้องให้กูมา ไม่ได้บอกให้พูดสักหน่อย”ผมยักไหล่พูดลอยหน้าใส่มัน ให้กูพักปากบ้างเถอะ ภาพพจน์กูเสียหมด
“อืม ทำตัวโง่ก็เป็น”มันบอกอีก ก่อนจะเดินไปขึ้นรถ ทิ้งให้ผมกับไอ้เอริธ์ยืนหน้าซื่อบื้อ
“ไอ้กระบือบาล”กูไม่รู้จะสรรหาอะไรมาด่า ได้แต่เดินฮึดฮัดขึ้นรถ”ไม่ไปไง จะยืนรอเทศกิจมาจับเหรอ”ผมยังมีน้ำใจหันไปบอกแกให้ขึ้นรถแกเอง
“รถก็รถกู ยังปากเสียทั้งผัวทั้งเมียอีก ไอ้เชี่ยยยยย”ได้ยินเสียงแกสรรเสริญด้วยความยินดี ก่อนจะเดินขึ้นรถปิดประตู เป็นอีกหนึ่งวันและหนึ่งเหตุการณ์ที่น่าจดจำตั้งแต่คบกันมา ถ้ามีอีกจะจัดอันดับเหตุการณ์ยอดนิยมของชีวิตคู่ที่ต้องเจอ
มันขับรถมาเรื่อยๆ จนเกือบถึงหน้าปากซอยหมู่บ้านที่มีอันจะกิน มันยังสำนึกดีนะที่พาไปเคลียร์ที่อื่นคงไม่อยากให้ตกเป็นเป้าสายตาคนบริเวณนั้น อีกอย่างเพื่อนแกคนนี้ก็ฐานะมีอันจะกิน พ่อแม่เป็นที่นับหน้าถือตาเลยไม่อยากให้เสียชื่อ
“กูส่งมึงแค่นี้แหละ”มันพูดขึ้นหลังจากดับเครื่อง ผมโคตรชอบเลยเสียงนุ่ม นั่งสบาย ถ้าเหยียบมิดคงมันน่าดู ของลุงผมก็มี แกจะส่งมาให้เป็นของขวัญวันเกิด แต่ปู่ผมห้ามไว้ไม่อยากให้ดูเกินตัวจนเกินไปที่มีอยู่ก็ต้องรู้จักใช้รักษาดูแลไม่ใช่พอเบื่อก็อยากได้ใหม่ อันไหนท่านให้ได้ก็ให้ ยกเว้นเรื่องรถที่ท่านต้องขอพิจารณาเป็นพิเศษ อีกอย่างปู่กลัวผมซิ่งด้วยแหละ ตอนแรกผมงอนเลยนะปู่ไม่ง้อเลยให้คิดเอง จนใจเย็นลงถึงคิดได้ว่าปู่หวังดี
“แป๊บนึง”พี่เอริธ์เอื้อมมาจับแขนมันที่กำลังจะขยับลง
“มึงไม่ไปส่งกูจริงๆเหรอ”แกพูดกับมัน
“กูบอกเหตุผลไปแล้ว”มันบอกอีก
“กู”
“มึงอย่าพูดเลย เอาไว้มึงอยากเป็นเพื่อนกับกูจริงๆ ค่อยมาคุยกัน”มันพูดอีกก่อนจะแกะมือและเดินลงไป จูงมือผมให้เดินตาม ผมหันกลับไปมองรถคันสวยก็ยังอยู่ที่เดิม จนพากันขึ้นแท็กซี่ เราก็ยังนั่งเงียบแต่มือยังจับกันอยู่ ผมบีบมือมันไว้ หันหน้าออกไปอีกทาง ยังไม่อยากถามอะไร มันเอามือออกเปลี่ยนเป็นโอบเอวและดึงเข้าไปใกล้จนหัวชิดไหล่มัน เอ้อ มึงจะมาสวีทอะไรตอนนี้ อายคนขับบ้างก็ได้ แต่ลุงแกก็ไม่ได้สนใจอะไรตั้งหน้าตั้งตาขับอย่างเดียว จนกระทั่งมันบอกให้จอดตรงทางข้างหน้า จ่ายเสร็จก็ลงจากรถเดินตรงดิ่งเข้าไปร้านส้มตำ มีคนมาจดรายการ มันมองหน้าผม สรุปกูสั่ง
“แค่นี้แหละ”ผมบอกเด็กผู้ชายน่าจะอายุประมาณสิบสองสิบสาม
“ตามนี้นะพี่สาว”มันทวนรายการก่อนจะยิ้มเห็นฟันขาวจั๊วะ
“เออ เดี๋ยวตบเกรียนเลยไอ้รูปหล่อ”ผมเลยบอกกลับยิ้มๆ คุณผัวยังเงียบกริบ
“เสียดายไง”ผมถามมัน มันหันมามอง
“อะไร”
“ก็เพื่อนเก่ามึงไง นั่งหงอยเป็นหมาเหงา”
“หาเรื่อง”
“พูดจริง”
“ฝิ่น”
“ครับ”
“มึงพูดจริง”
“เออ”ผมบอกมัน ก่อนจะลอยหน้าใส่”แต่กูไม่ให้ไป คริคริ” หัวเราะเสร็จหน้าเกือบทิ่มโต๊ะ
“เจ็บนะ ตบมาได้”ผมร้องเลย ไม่เจ็บหรอก แต่เรื่องการแสดงผมล้ำเสมอ
“อยากกวนตีน สม”มันแสยะยิ้มใส่ อารมณ์ดีแล้ว ต้องให้กระตุ้น กูยิ่งวังเวงอยู่
“เมื่อกี้ไม่อิ่มเหรอ”ผมถามมัน หลังจากเทโค้กให้มันกับตัวเองเสร็จ
“อิ่ม แต่กูอยาก”มันบอกหน้าตาเฉย
“อ๋อ ตะกระ”ผมก็พยักหน้ารับ
“มึงอย่าแดกนะ”มันเอานิ้วจิ้มหน้าผม
“เรื่องของกู”ผมก็เอาหน้าผากดันนิ้วมัน ก่อนจะดึงลงมากัดแต่มันชักหลบก่อน พอดีกับของที่สั่งไปมาพอดี
“หยุดจีบแล้วทานก่อนครับ”ไอ้รูปหล่อตัวเล็กแซวพวกผมอีก ก่อนจะรีบเดินไป ผมส่ายหน้ายิ้มๆ
“เอ้า ยัดเข้าไปร่างกายจะได้หลั่งสารเอ็นโดฟิล จะได้สดชื่น”ผมยื่นกระติ๊บข้าวเหนียวส่งให้มันๆ ก็ยังนั่งมองหน้าผมอยู่อย่างนั้นแหละ”เป็นอะไร”ผมถามมัน จับมือมันไว้ มันก็บีบตอบตาก็มอง
“ป้อนหน่อยสิ”อ้อนกูซะงั้น แต่พูดแข็งอย่างกับสาก
“ตีนได้ไหม”ผมถามมันยิ้มๆ เอาส้อมจิ้มข้าวเหนียวไปด้วย ปกติอยู่ห้องจกด้วยมือครับ
“ครับ”ตอบอย่างกับนักเรียน ไม่รับมุกกูอีก ผมขี้เกียจเซ้าซี้ ก็เลยจัดให้ไป ผมกินมั่งมันกินมั่ง สองคนสั่งเป็นสิบ แต่รสชาดแซ่บอีหลี
“เอาอีกป่ะ”ผมถามมันหลังจากป้อนน้ำตกคำสุดท้าย ตั้งแต่ต้นจนจบมันมองผมอย่างไม่ละสายตาเลย ถึงจะทำกันมากกว่านั่งจ้องยังไม่รู้สึกว่าอายขนาดนี้เลย คือไอ้อย่างนั้นมันทำก็เพราะเรามีอารมณ์ร่วมกัน แต่ไอ้ที่นั่งจ้องไม่รู้ว่ามันจ้องทำไม
“เผ็ดเหรอ”มันถามผม
“เปล่านิ”ผมบอกก่อนจะดูดโค้กจนหมดแก้ว อยากจะเรอรดหน้ามันจริงๆ ดูสิจะจ้องอีกมั้ย
“หน้าแดงทำไม”มันถามผมอีก
“ก็จ้องทำไมล่ะ”ผมบอกมัน
“จ้องไม่ได้ไง”มันถามเสียงเหมือนหาเรื่องแต่ปากอมยิ้ม อย่าทำหน้าแบบนี้เดี๋ยวกูโดดถีบอีโต๊ะข้างๆที่มองอยู่นั่นแหละ
“.........”
“มองทางอื่นก็ได้ เฮ้ย”มันยังพูดไม่จบหันไม่เสร็จ ผมจิกหัวมันกลับมาทันที จิกตาใส่มัน
“จ้องได้ เลิกเมื่อไรโดน”ผมเน้นเสียงใส่มัน
“แล้วทำเป็นหวง”มันยังแหย่ผมต่อ
“ไม่ได้หวง แต่อายโว้ย มองอยู่ได้”ผมบอกมันก่อนจะอุบอิบใส่
“ตอนแก้ผ้ากูจ้องไม่เห็นอายล่ะ”มันกระซิบพูดกับผม แหมเหมือนที่กูคิดเลย
“ก็ตอนนั้นกูมีอารมณ์และมึงก็แก้เหมือนกัน กูเลยไม่อายไง”ไม่รู้จะบอกไง ตอบแม่งด้านๆอย่างนี้แหละ
“หึหึ กล้าพูด”มันหัวเราะ หึหึ เอามือโยกหัวผมไปมา
“แล้วมองทำไมล่ะ”ผมถามมันอีก มันอมยิ้มยื่นมาใกล้ๆ
“มึงน่ารัก”เป็นประโยคบอกเล่าเรียบๆ แต่ทำเอาเขินว่ะ
“เพิ่งจะรู้ไง”ลอยหน้าตอบกลบเกลื่อนซะเลย
“รู้นานแล้ว แต่เพิ่งนึกออก”มันพูดต่อยักคิ้วให้ ผมเลยค้อนมัน ก่อนจะเรียกเด็กมาเก็บเงิน
“รีบกลับทำไมล่ะพี่ จีบกัน ดูกำลังเพลินเลย คริคริ”มันแซวผมอีกแล้ว
“จะกลับไปจีบกันต่อ ตามไปมั้ย”มันหันไปถามเด็กหน้าทะเล้นที่ยิ้มกว้าง
“จริงดิ”มันก็เส้นตื้นตาม
“มากไป ทำเนียน แม่เรียกแล้ว”ผมแกล้งว่ามัน ก่อนจะหลอกให้มันรีบไป ก่อนไปมันยกมือไหว้ที่ผมไม่เอาเงินทอน ให้มันเป็นทริปค่านั่งดูคนจีบกัน ก่อนจะพากันเดินออกไป ผ่านโต๊ะสาวๆกลุ่มนั้นที่มอง ผมกำลังจะกอดมันสักหน่อยแต่ไม่ทันมันโอบเอวผมก่อน ทำเอาหุบยิ้มกันถ้วนหน้า ทำไมมึงน่ารักจังวะวันนี้ แต่กูก็ชอบนะ
V
V
V
V
กลับมาถึงห้องก็พากันไปนั่งตรงโซฟา เปิดทีวีดู กำลังดูเพลินๆ หันไปก็เจอผี เอ้อ ผัวที่นั่งมองหน้าตาหวานโคตร ผมชอบตามันนะ ดูมีอำนาจเหมือนเฮียบอกจริงๆเวลามันโกรธมองทีแทบทรุด แต่พอเวลามันนิ่งก็ดูสงบไม่บอกว่าคิดอะไร และเวลาแบบนั้นดูเว้าวอน เรียกร้องให้ตอบสนองทุกอย่างเล่นเอาแทบทรุดเหมือนกัน หุหุ
“มองอยู่ได้ คิดอะไรป่ะเนี่ยะ กูรับปากแล้วไงว่าจะช่วยทำรายงาน ไม่ต้องมาทวงด้วยสายตาหรอก”ผมว่ามันแบบไม่รู้จะอ้างอะไรเลยเอาเรื่องนี้ขึ้นมา มันเอื้อมมือมาจับหน้าผมก่อนจะก้มมาใกล้ๆ ผมหลุบตาลงมันก็เอามือจับหน้าให้เงยขึ้น
“มึงน่ารัก”มันพูดอีก
“รู้แล้ว”ผมพูดเบาๆ ก่อนจะรู้สึกว่าปากร้อนจูบลงมาเบียดไปมาให้เปิดปาก ผมก็จูบตอบ แหมจะจูบก็จูบเถอะทำเป็นมาชม ทุกทีไม่เห็นชมเลย
“จริงๆ”มันย้ำอีก ลิ้นก็เริ่มสอด
“อืม อื๊อ”ผมก็ตอบรับก่อนจะสอดไปไล่มันบ้าง
“อยู่ด้วยกันก่อน”มันกระซิบชิดปาก จูบผมอีกอย่างเรียกร้อง
“อืม”ผมครางเป็นการตอบรับ
“อย่าเพิ่งไปไหน”มันพูดอีก เสียงอ่อนโยน ผมผลักมันออกเบาๆ หอมแก้มมัน
“เป็นอะไร หืม”ผมถามตอนนี้นั่งคร่อมกอดคอมัน มือก็ลูบผมที่เริ่มยาว จูบหน้าผากมันอีกที
“กูไม่ได้ดีอะไรมากนัก ไม่ได้เอาใจเก่ง ตังค์ก็พอมีบ้าง”มันพูดออกมา ตาก็มองผม เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นว่ามันดูสับสน แต่ตลกตรงพูดเรื่องตังค์นี่แหละ พูดทำบ้าอะไรมันไม่ใช่เรื่องสำคัญสักหน่อย แค่ให้กูทุกวันนี้ก็เหลือเฟือแล้ว แต่ไม่บอกหรอกปล่อยให้มันพูดไป น่ารักดี ไม่เคยเห็นอ่ะ
“แล้วไงอีก”ผมถามมันยิ้มๆ เอาจมูกถูจมูกมันไปมา
“มึงเบื่อหรือเปล่าที่กูเป็นแบบนี้”มันถามผมเหมือนคนไม่มั่นใจอะไรเลย
“เบื่อ”ผมบอกมัน ๆ ดูอึ้งไป ผมเลยจูบปากมันเป็นการปลอบใจ”น้องจะเบื่อมากถ้าพี่ไผ่ไม่เป็นแบบนี้”ผมจ้องหน้ามันที่ดูจะงงๆ”น้องไม่ได้อยากมีแฟนที่พยายามจะเป็นคนอื่นสักหน่อย น้องชอบที่แฟนน้องเป็นแบบนี้แหละ ถึงบางครั้งจะไม่มีความพอดีแต่มันเป็นความดีพอที่ชอบไปแล้ว อื๊อ”ผมพูดจบกำลังจะจูบมันสักหน่อยเพราะอายที่พูดแต่ไม่รู้เป็นไงอยากพูดอ่ะ แต่ไม่ทันเจอมันสวนเข้าให้ซะก่อน
“พูดซะใจเสีย”มันบอกยิ้มๆ ใจเต้นจังที่มันก็รู้สึกแบบนี้เป็น
“ใจเสียเป็นด้วย ทุกทีเห็นหน้านิ่งเป็นกระบือ”ผมแกล้งว่าก่อนจะเปรียบมัน น่ารักจะตายคุณกระบือ
“ก็เพราะมึงนั่นแหละ”มันพูดสวนผมทันที เล่นเอาผมอึ้งเลย
“รู้มั้ย เห็นครั้งแรกก็ใจสั่น พอเป็นแฟนจนถึงตอนนี้ใจก็สั่งว่าห้ามปล่อย ยังไงก็คนนี้”โอย ตอนนี้หัวใจผมจะวายกับคำพูดที่ได้ยินออกมาจากปากผู้ชายที่ดูนิ่งๆทื่อๆไม่มีความโรแมนติกเอาซะเลยในบางครั้งแต่เวลาทำก็ดูเป็นธรรมชาติมาก ปากก็ไม่อยากจะหุบยิ้ม
“แค่คนนี้คนเดียว”มันพูดย้ำอีก ผมทนฟังไม่ไหวแล้วกลัวจะตายซะก่อนกับความหวาน ที่พยายามควานหาแต่ไม่เคยเจอ บทจะเจอก็เล่นซะแทบใจละลาย
“มึงก็น่ารัก ยิ่งตอนนี้น่ารักซะจนอยากจะให้รัก ได้มั้ย”ผมขอโดยไม่รอคำตอบ จูบบดเบียดมันก่อน มือก็ปลดกระดุมเสื้อออกจนแทบจะกลายเป็นกระชากออกจากตัว มันก็ไม่ต่างกันทั้งปลดทั้งลูบไล้ ปากก็ไซ้ไปทั่วหน้า
“อา พี่ ไผ่”เสียงผมหลุดครางเมื่อโดนเม้มซอกคอ ไล่ขึ้นไปติ่งหู
“ที่ห้องเรานะ”เสียงมันเซ็กซี่มาก ไม่ต้องรอให้ตอบ ตัวก็ลอยขึ้นขาเกี่ยวอย่างรู้หน้าที่ ปากก็ไม่ผละออกจนรู้สึกหลังกระทบกับที่นอน ผมโน้มคอมาจูบต่ออย่างไม่อยากปล่อย ก่อนจะรู้สึกเปล่าเปลือยไปทั้งตัวแล้ว สบตาคมที่ยกยิ้มก่อนจะ โน้มตัวลงมาคลอเคลียซอกคอขบเม้มนิดหน่อยพอสยิว ซุกไซ้ไปมาเลื่อนตัวขึ้นจูบที่ริมฝีปาก มือก็ลูบไปหยอกล้อที่ยอดอก บีบคลึงจนขึ้นเป็นไต
“ อืมมม อา ”ผมครางอย่างอดใจไม่อยู่ กับสัมผัสที่ได้รับ ก่อนจะเลื่อนลงมาหยอกล้อกับเม็ดตุ่มไตสีชมพูด้วยลิ้น มืออีกข้างก็ไม่ปล่อยให้ว่างลูบไล้ไปทั่วก่อนที่จะบีบเค้นบั้นท้าย เปลี่ยนมาไล้ลิ้นอีกข้างจนแดงเท่ากัน ก็ไล่จูบไปที่ท้องน้อย ไล้วน ไซ้ไปจนถึงต้นขา ก่อนจะพลิกข้างจูบตรงรอยสักที่สะโพกไล่จนถึงก้น ก่อนจะวกกลับมาข้างหน้าจับขาแยกออกอีกนิด ซุกหน้าลงตรงกลางแก่นกายดูดเม้ม จนแทบอยากจะปลดปล่อยแต่ต้องกลั้นไว้
“ อ๊ะ ! ”
“อา ฝิ่น ชอบมั้ย”เสียงทุ้มนุ่ม ครางกระซิบเป็นคำถาม
“อื๊อ ชะ ชอบ อา”ผมตอบรับด้วยเสียงกระเส่าบิดตัวด้วยความเสียวซ่านเกินจะทน มือทึ้งผมอีกฝ่ายให้แนบลงไป สะโพกลอยไม่ติดที่นอนเมื่อโดนเค้นมากขึ้นทั้งมือทั้งปาก
“ อ๊ะ..พี่ไผ่....อื้อออ ”
“ อื้อออ...อืมมม อา ”ร้องเสียงแทบหลงเมื่อนิ้วเข้าไปในช่องทางที่ไม่ได้ตั้งตัว ขยับเข้าออกเพื่อขยายช่องทางรอรับสิ่งที่ใหญ่กว่าไม่ว่าจะกี่ครั้งก็ไม่เคยเห็นว่ามันจะเล็กสักที
“ อ๊า อา”ผมแหงนหน้า มือจิกไหล่ สะโพกไม่ติดเมื่อโดนส่วนแข็งขึงสอดเข้าไปช้าๆ จนต้องโน้มหน้ามันลงมาจูบระงับความต้องการที่อยากจะให้ขยับอย่างแรง
“อืม ซี้ด ฝิ่น ฝิ่น”เสียงครางข้างหูพร้อมกับเรียกชื่อผมด้วยความต้องการ ยิ่งกระตุ้นให้ผมเร่งเร้ามากขึ้นจนต้องเป็นฝ่ายขยับตัวเองสอดรับก่อน
“อา ฝิ่น”ดูเหมือนจะพอใจ ก่อนจะถูกกระชับและขยับสะโพกถี่ ขยับเอวเข้าออกเรื่อยๆจนสุดลำก็เร่งจังหวะเข้าใส่ทันที
“ อ๊ะ ....อา .....อืมมมม ”ผมจิกหลังมันแรงขึ้นเมื่อโดนขยับโยกใส่จนสั่นคลอนไปตัว
“ อ๊า อ๊า !!! ”ก่อนจะถูกยกเอวขึ้นสูงให้รับแรงกระแทกใส่เข้าไป และผ่อนคลายลง พลิกให้ผมหันหลังในท่าคุกเข่าแต่ส่วนนั้นยังไม่ได้หลุดก่อนจะรู้สึกเหมือนถูกถอดออก
“ไม่ อย่าออกนะ”ผมหันไปบอก แต่โดนปิดปากซะก่อน มือใหญ่กอบน้องผมขยับไปมา ผมจูบตอบสะโพกก็เบียดเข้าหา
“ใครว่าล่ะ หืม”เสียงนุ่มทุ้มกระซิบเบาๆ แต่แรงช่วงล่างที่เกือบหลุดกลับสวนเข้ามาอย่างแรง
“อา อ๊ะ อ๊ะ”คราวนี้สมใจอยากเลยครับ ทั้งเน้นทั้งถี่ จนต้องจับหัวเตียงเป็นที่ยึด ถ้าทำท่านี้โดยการยืน ผมต้องทรงตัวไม่อยู่แน่ เพราะแรงที่ควบใส่ตอนนี้แรงดีไม่มีตกเลย
“อืม ขยับอีกสิ”เสียงมันบอกให้ผมขยับเข้าหาบ้าง ผมก็ทำตามเพราะรู้สึกดีอยู่แล้ว จนใกล้จะสุดทางถอนออกเกือบหมดแล้วใส่เข้าไปอีก ก่อนจะเร่งเร้า
“อืม จะออก แล้ว อา”
“อีกนิดนะ อืม” สิ้นเสียงที่บอกไม่รู้แรงอะไรต่อมิอะไรของเราต่างขยับโยกใส่กันจนสุดท้ายก็ปลดปล่อยจนหมดแรงลงไปนอนมีร่างข้างบนทาบมาติดๆ แต่ไม่ได้ทิ้งน้ำหนักมากนัก ปากจูบซับเหงื่อให้ทั้งหน้า ไรผม ไหล่ ผมก็หันไปจูบตอบบ้าง จนหายใจเป็นปกติ ก่อนจะพลิกตัวหันข้าง มือหนาก็รวบตัวผมเข้าไปกอดทันที
“ไม่เอาออกก่อนเหรอ”ผมลูบหน้าคม ที่มองมาอย่างสื่อความหมายตามที่พูด แค่คนเดียวที่ต้องการ ระหว่างเรายังไม่ได้หลุดคำที่คิดว่าเป็นธรรมดาที่อยากบอกให้รู้ เราไม่ได้กั๊กความรู้สึกหรอกแต่ไม่รู้ทำไม เหมือนไม่อยากพูดออกมาอยากเก็บไว้ในใจมากกว่า แต่แสดงออกทางการกระทำแทน
“เผื่อจะต่อ ดีมั้ย”ถามได้หื่นทั้งหน้าทั้งสายตาเลย ผมเลยกระทุ้งเข้าให้ มันก็กระทุ้งบ้าง
“ซี๊ด บ้าไงกระทุ้งมาได้”ไม่ต้องบอกมั้งครับมันกระทุ้งด้วยอะไร สมแล้วที่กูเรียกกระบือบาล อึดจริงๆ
“ก็ผลัดกันไง”มันยักคิ้วใส่ ผมจะผละออก มันก็ดึงเข้าไปอีก”ขอกอดหน่อย นะ อยากกอด”เสียงหวานโคตร ผมอึ้งเลยวันนี้ไม่รู้อาหารทะเลหรืออาหารอีสานสำแดงฤทธิ์มันถึงได้ทำตัวน่ารักขนาดนี้ เล่นซะเคลิ้มเลยจนต้องหลับตาทนเห็นตัวเองอายไม่ไหว
“ขอบคุณที่เชื่อใจ”
“อยู่กับพี่ก่อนนะ”
พอเถอะจะสำลักอยู่แล้ว ตอนนี้ทั้งหน้าทั้งตัวผมแทบจะไหม้ไปหมดกับคำกระซิบที่วันนี้ขยันบอกเหลือเกิน แล้วผมจะพูดอะไรได้นอกจาก
“น้องรู้แล้ว”ผมบอกและจุ๊บปาก ก่อนจะถูกกอดอีกครั้งและหลับตา แต่ปากยังยิ้มอยู่เลย อืม ขอหลับก่อนนะครับ ไม่รู้จะพูดอะไรต่อแล้ว ทั้งเจอทั้งโดนซะไปไม่เป็นเลย
*************************************************************************************
ปล. เขียนเองเลี่ยนเอง ก็ให้เขาหวานกันบ้างเน๊าะ ถึงจะไม่มาก ก่อนจะเข้าโหมดรักแบบปกติต่อไป 5555555555 บอกแล้วไม่มาม่า มีแต่ไวไว มาเร็วเคลมเร็ว ไม่รู้ถูกใจคนอ่านมากน้อยแค่ไหน ติชมได้จ๊ะ และ
:pig4:ทุกกำลังใจ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
