ตอนที่ 37
หลังผ่านเหตุการณ์วันนั้นมาสามวัน ทุกอย่างก็ดูปกติดีเราไม่ยกเรื่องนี้มาคุยกันอีกรวมถึงคำพูดที่ผมพูดกับมันไป มันก็ไม่เอามาถามหรือมาล้อแต่แสดงออกว่าอารมณ์ดี เป็นที่ขัดหูขัดตาผมมากเลยกวนตีนมันซะ
“ได้ผัวใหม่ไง ยิ้มอยู่ได้”ผมพูดใส่มันเฉยๆที่กำลังเก็บของใส่ตู้ ไม่ต้องดูก็รู้ของมันทั้งนั้น ของผมนะเหรอ โน่น โดนเนรเทศไปอยู่ซอกลืบข้างตู้บ้าง ลิ้นชักบ้าง เคอฟิลไม่พอยึดพื้นที่กูอีก มันทิ้งกระปุกครีมดังผลั่ก ผมสะดุ้งนึกว่ามันจะเอาเขวี้ยงใส่กบาล หันไปมอง มันท้าวเอวก่อนจะกระแทกเสียงใส่
“เออ เมื่อสามวันก่อน กูได้ผัวอยู่โรงน้ำตาล แต่ตอนนี้สงสัยแม่งเปลี่ยนงานไปทำปศุสัตว์ ปากถึงได้กลายพันธ์”ได้ผล มันแว๊ดใส่เหมือนเคย โคตรน่ารักเลย ผมยักคิ้วเดินผิวปากออกจากห้อง ได้ยินเสียงมันคอรัสตามหลังมาอีก สะใจว่ะ แกล้งกันวันละนิดจิตแจ่มใส
แหย่ให้มันหงุดหงิดเป็นปกติแล้ว แต่ผมเนี่ยะสิที่ตอนนี้คงไม่ค่อยปกติเท่าไร ไม่รู้เป็นอะไรช่วงนี้เกาะติดสถานการณ์แต่กับเมีย ไม่ว่ามันจะไปไหน ทำอะไร รู้สึกอยากมีส่วนร่วมไปหมด มันเป็นไปโดยอัตโนมัติไม่ได้กำหนดวันเวลาว่าเกิดขึ้นเมื่อไร ขนาดเพื่อนรอบข้างยังแปลกใจจนออกปากพูด
“ไอ้ไผ่ พักนี้มึงติดเมียมากไปมั้ย”ไอ้หวายผู้สังเกตการณ์ โดยมีไอ้เจย์ที่กลับมาแล้วพร้อมของฝาก เมื่อเช้าไอ้ฝิ่นก็รับไปแล้วผลไม้เหมาะกับตัวมัน สตอร์เบอรี่ มันบ่นเป็นนกกระจิบว่าผมจะทำรอยอะไรนักหนาเยอะไปหมด ตอนทำมึงไม่ท้วงนี่หว่าเห็นมีแต่ร่วมด้วยช่วยกัน พอหมดอารมณ์บ่นกูซะงั้น
“เช้าลากมาเย็นลากกลับ เพลามั่งนะครับเดี๋ยวจะช้ำในตายซะก่อน”ไอ้บลูที่นานๆจะเอ่ยสักทียังล้อผมเลย ตั้งแต่เกิดเรื่องจนวันนี้มันยังไม่ได้กลับบ้านสักวัน ไปเอาเสื้อผ้าหนังสือและก็มา ป้านวลก็เอาของกินมาให้เพียบ แกไม่เคยถามอะไรจริงๆ ได้แต่บอกให้ขี่รถกันไปดีๆ คุณน้องก็ให้พูดเพราะๆหน่อย อย่าดื้อ อย่าทำรก ทุกสิ่งที่แกบอกคุณน้องของป้าทำหมดคือตามใจมันแต่ขัดใจป้า ส่วนผมรับฟังและจัดเก็บซะ รอมันเก็บโน่นต้องอารมณ์ดีก่อน
“และตาแม่งจะเขียวพอกับเมียมันแหละ เวลาเห็นใครมาคุยด้วย ยิ่งไอ้นิวนี่ กูว่าได้โดนสักวัน”ไอ้เจย์สำรอกออกมาบ้าง พักหลังมันดูเหมือนไม่ค่อยคิดอะไรแล้วคุยเหมือนเพื่อน เจอผมมันก็ทักทายดี ก็ขอให้ไม่มีอะไรจริงๆก็แล้วกัน ถ้าหมกเม็ดกูจัดเก็บมึงแน่ ผมหันไปทางไอ้พายที่ยังนั่งเงียบฟังเฉยๆ
“มองกูทำไม”จนได้ ไอ้พายถามออกมา ตอนนี้มันกำลังเสียใจกับสิ่งที่ไอ้เอริธ์ทำกับผม วันนั้นมันได้ยินพอกับที่ผมเดินมาพอดี มันยืนน้ำตาไหลผมกอดไหล่มัน และส่งให้ไอ้บลูเอาไปปลอบใจต่อ
“จะเห่าเหมือนพวกมันมั้ย”ผมถามมัน อีกเรื่องมันนึกว่าไอ้ฝิ่นโกรธมันเรื่องไอ้เอริธ์ มันเลยดูเงียบไป จนไอ้ฝิ่นไปคุยด้วยเหมือนปกติ มันถึงยิ้มได้ มันบอกผมว่ากลัวไอ้ฝิ่นคิดว่ามันเข้าข้างเพื่อน ผมบอกมันว่าไอ้ฝิ่นถึงมันจะกวนตีนในบางเรื่องแต่มันก็แยกแยะได้ว่าอะไรควรไม่ควร ย้ำ บางครั้งนะ
“ปล่อยพวกมันเหอะ”มันพูดเหมือนปลงๆ หันไปมองไอ้บลูที่นั่งยิ้มหวานเป็นกำลังใจให้อยู่ข้างๆ อารมณ์ดีครับไอ้บลูไปไล่กระทืบไอ้แซนด์มาอีกรอบ โทษฐานอยู่ดีๆแต่กวนตีนในสายตามัน พวกผมไม่มีใครรู้สักคนแม้แต่ไอ้พาย มารู้เมื่อนี่เอง
“แล้วมึงจะตอบได้ยังว่าพักนี้มึงติดเมียจริงเปล่า”ไอ้หวายยังต้องการจะเอาคำตอบให้ได้
“ก็ปกติของกู”ผมบอกมันหน้าตาเฉย แปลกตรงไหนไม่ติดเมียแล้วจะให้กูติดใคร ลองกูไปติดคนอื่นมันก็งอนแถมขู่จะตัดของกูอีก เมื่อวานเย็น แม่ง หยิกแขนผมซะเป็นรอยแค่คุยกับกระต่ายใต้คอนโด แต่ดันเป็นกระต่ายแบบบันนี่ที่ทั้งขาว ทั้งอึ๋ม คือ น้องกระต่ายเขาเป็นลูกพี่ลูกน้องกับไอ้กราฟเพื่อนร่วมห้อง เพิ่งย้ายเข้ามาอยู่กับเพื่อนอีกคน มันก็เลยแนะนำและฝากให้ผมช่วยดู ผมก็ดูเฉยๆไม่ได้อะไรมาก มีอะไรช่วยได้ก็ช่วย พอดีน้องเขามาทักพร้อมกับเพื่อนที่รูปร่างสูสีกัน แต่คงจะใกล้มากไปหน่อยเลยโดนมันซะ ผมนะไม่ใช่น้องกระต่าย
“ปกติคือความเงียบปนเงี่ยนของมึงนะเหรอ”ไอ้เจย์ถามกวนๆ
“แล้วต่างจากมึงตรงไหน”ผมถามมันบ้าง
“ก็ไอ้เหี้ยเนี่ยะเขาเงี่ยนแบบร่าเริงไง”ไอ้หวายได้ทีเอาจนได้
“ก็พอกันแหละพวกมึง”ไอ้บลูทำตัวมือที่สามเสียบเข้าไปอีก
“แหมไอ้คนดี ทำอย่างกับมึงไม่เป็น แค่ลิมิตต่ำกว่าพวกกู สูงกว่าไอ้ไผ่หน่อยทำคุย ถุย”ไอ้หวายหันไปโวยใส่ ก่อนจะทำท่าถุยพร้อมไอ้เจย์คู่หูมัน ไอ้พายส่ายหน้าขำอย่างเดียว
“เมียมึงลงของเหรอวะ ถึงได้ไม่เห็นมีใครมาป้วนเปี้ยนใกล้มึงเลย”ไอ้หวายเลิกสนใจไอ้บลูหันมาสนใจผมต่อ ดีแล้วไม่มายุ่งกับกู ไม่งั้นมันก็เอามาเป็นข้ออ้างไม่ให้ซั่มมัน
“แล้วมึงเห็นว่ามันลงนะหน้ามันติดที่หน้ากูมั้ยล่ะ”ผมย้อนถามมัน ให้แม่งงงไปเลย
“เออว่ะ ถ้าจะขลังกว่านะหน้าทอง ถึงได้ไม่ค่อยมีใครกล้าเข้าใกล้ คริคริ”ไอ้หวายพยักหน้าเห็นด้วยแบบกวนตีน เสือกเข้าใจอีก บางครั้งมึงช่วยเข้าอะไรยากบ้างก็ได้นะ ไอ้ควาย เปลี่ยน ห เป็น ค แม่งเลย
“ไม่เหมือนมึงลงแต่นะหน้าหม้อ มีทั้งหูทั้งฝาพร้อม”ไอ้พายหมั่นไส้เลยจิกมันเข้าให้ โคตรชอบเลยถูกใจกู
“ถูกใจกูว่ะไอ้พาย กูหอมทีดิเพื่อน ม๊วบบ”ไอ้เจย์ชอบทำปากจะจูบไอ้พาย แต่เจอยันสกัดที่เรียกว่าส้นตีนของไอ้บลูก่อน
“กากและมึง จูบตีนกูนี่”ไอ้บลูปกป้องเอกราชของไอ้พายเต็มที่ แต่ที่จริงเพื่อตัวมันเองล้วนๆ
“ทำไมเพื่อนกันหอมกันไม่ได้ ไอ้พายมันเพื่อนกูนะโว้ย ถึงสเตตัสจะขึ้นว่าเป็นแฟนมึงก็เถอะ”ไอ้เจย์เถียงมันยิ้มกวนๆใส่ แต่พวกผมรู้อยู่แล้วว่ามันแหย่เล่น
“งั้นมึงก็มาม๊วฟฟกูนี่ กูก็เพื่อนมึง มา”ไอ้บลูยื่นหน้าเข้าไปทำท่าจะม๊วฟฟมัน นึกสภาพถ้าผมทำปากแบบมันคงทุเรศชิ๊หาย
“หยะแหยง เชี่ยะ หน้าตาอุบาทว์ บ้านก็ยากจน ยังตีตัวเสมอกูอีก อีเดียด”ไอ้เจย์ทำท่าแขยงใส่มัน ไอ้บลูก็ทำท่าใส่มันบ้าง
“ไอ้เชี่ยะ ทำแอ๊บนะพวกมึง ไปได้กันเลยไป”ไอ้หวายทำเป็นส่ายหน้าระอา
“มึงหึงไอ้เจย์ละสิ”ผมถามมัน ได้โอกาส
“ไอ้ไผ่ ฉิบหายนั่งเงี่ยนๆเงียบๆนึกถึงเมียไปเถอะมึง ชงจริง”มันหันมาด่าผม ไอ้พายขำคิก
“เออ เดี๋ยวกูแช่งให้เมียมึงหา ผะ”ไอ้เจย์เอ่ยออกมา แต่ยังไม่จบดี ผมเหล่มัน”หาผัวที่ดีกว่ามึงไม่มีแล้ว เป็นบุญประตูเหลือเกินได้มึงทำผัว เน๊าะ”มันรีบเปลี่ยนคำอวยพรทันทีก่อนที่จะโดนตีนผมประเคนเข้าไป สัด กูยิ่งหงุดหงิดอยู่ อาทิตย์นี้ปู่มันจะมาแล้วหลังจากเลื่อนอาทิตย์ที่แล้วมาเป็นอาทิตย์นี้แทน ลัลล้ามาก บอกว่าจะอยู่กับปู่ทุกวันไม่ไปไหนเลย แล้วก็ดี๊ด๊าไม่เกรงใจกูเลย เหมือนไม่อยู่ในสายตา พูดไปพูดมาเหมือนน้อยใจอยากจะงอนมันบ้างแต่ทำแล้วคงไม่น่ารักเท่ามัน
“พายไม่เห็นไปชมรมเลย”เสียงทักที่ค่อนข้างชัดดังขึ้น พวกผมก็ยกมือไหว้เพราะเป็นอาจารย์สอนวิชาดนตรี และเป็นอาจารย์สอนลีลาศ เป็นชาวสเปน รูปหล่อเลยครับ ไอ้บลูไม่ค่อยถูกชะตาเพราะแกค่อนข้างสนิทกับไอ้พายและไอ้หวานที่เข้าชมรมนี้ ที่จริงมันอยากเข้าชมรมว่ายน้ำ แต่ไอ้บลูมันขัดไว้ ทะเลาะกันเกือบตายไปข้าง สุดท้ายไอ้พายเลยตัดปัญหาไปเข้าชมรมลีลาศแทน นึกว่ามันจะพอใจหนักกว่าเดิม มันพูดตรงๆว่ามันหึง แต่ยังไม่ถึงขั้นจะกระทืบอาจารย์
“ไม่ว่างก็เลยไม่ได้ไป ครับ”ไอ้บลูตอบแทนเสียงเรียบ มีต่อท้ายช้าๆตามหลัง
“ผมถามพายนะ ทำไมคุณต้องตอบด้วยล่ะ”อาจารย์ถามกลับยิ้มๆ แกรู้ว่าไอ้พายเป็นอะไรกับไอ้บลู เพราะเจอกี่ครั้งไอ้บลูแสดงออกทุกครั้ง และแกคงรู้ว่าไอ้บลูรู้สึกยังไงกับแกๆ ก็แหย่มันทุกครั้งเหมือนกัน
“ก็”ผมรู้ว่ามันจะบอกว่าเป็นแฟนกัน แต่ไม่เหมาะที่จะพูดกับเขาแบบนั้น ถึงแกจะไม่ถือสาก็เถอะ อย่าไปมีปัญหาดีกว่า
“บลู เสียมารยาท” ไอ้พายขัดขึ้นก่อนและพูดต่อ ” แต่ผมไม่ว่างจริงๆช่วงนี้ เอาไว้จะเข้าไปนะครับ”
“เสียดายนะ พายเก่งมากหัวไว ลงแข่งได้เลย”แกพูดชมไอ้พายต่อ ไอ้หวายกับไอ้เจย์อมยิ้มใส่กัน เมื่อเห็นไอ้บลูเริ่มกระดิกตีน มือก็จับข้อมือไอ้พายไว้
“อาจารย์ก็ชมเกินไป ยังไม่ขนาดนั้นหรอก”ไอ้พายถ่อมตัว ไอ้พวกนี้เคยลากผมไปดูมัน ผมว่ามันเก่งนะพลิ้วมาก ผู้หญิงที่คู่กับมันสูงพอกับมันเลย บางทีก็เต้นคู่กับอาจารย์เอนริเก้ ชื่อแกครับ ไอ้บลูบอกแรกๆมันก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกคิดว่ามันเป็นการแสดง พอหนักเข้ามันบอกไม่ได้คิดไปเอง และดูแกจะชอบไอ้พายไม่ว่าจะทำอะไรเรียกไอ้พายตลอด มันบอกอย่าให้มันเหลืออด มันไม่ใช่คนหึงไม่มีเหตุผลแต่ครั้งนี้ผมว่าน่าจะจริง ในสายตาผู้ชายด้วยกันผมว่าแกสนใจไอ้พาย
“ยังไงอาทิตย์หน้าก็เข้าไปหน่อยนะ ผมอยากให้ช่วยฝึกรุ่นน้องด้วย โอเคนะ”แกพูดรวบรัดตัดตอนทันที
“เฮ้ย ไม่ถามก่อนเหรอว่างเปล่า”ไอ้บลูหลุดแล้วครับ แต่ฝ่ายนั้นยังยิ้ม สงสัยคงนึกว่ามันทักทาย ว่า ไฮ สบายดีบ่ ประมาณ
นี้มั้ง
“ผมไม่ได้บังคับนะ แต่ขอร้อง หรือถ้าไม่ว่างก็บอกได้”แกยังพูดต่อยิ้มๆแบบอารมณ์ดี แต่ไอ้บลูคงไม่ดีด้วย ถ้าไม่ใช่อาจารย์ผมว่าโดนไปแล้ว ยืนยิ้มแต่แววตาท้าทายกวนส้นมากๆ ผมไม่ได้พูดเข้าข้างมันแต่ผมเห็นอย่างนั้นจริงๆ ไอ้สองตัวก็คงเห็นด้วยมันถึงได้ฉุดแขนมันไว้ให้ใจเย็น
“ครับ ยังไงผมขอดูก่อนแล้วกัน ช่วงนี้ก็ติดสอบย่อยด้วย”ไอ้พายเลยพูดเลี่ยงๆไป
“ยังไงขอบใจล่วงหน้านะ ไปล่ะ บาย”แกยังอารมณ์ดีพูดยิ้มใส่ไอ้พาย ก่อนจะโบกมือลา
“แม่ง วอนกูซะแล้ว”ไอ้บลูสบถออกมา ก่อนจะนั่งลงตามเดิม ไอ้พายส่ายหน้าแต่มันไม่เคยรำคาญไอ้บลูนะที่เป็นแบบนี้ มันก็คงจะดูออกว่าคิดยังไงกับมัน แต่ด้วยสถานะมันคงไม่อยากให้ไอ้บลูมีปัญหาด้วย
“หัวมีไว้คั่นหูอย่างเดียวเหรอ ถึงไม่รู้จักคิด”ไอ้พายถามมัน
“คิด และก็คิดอีกด้วยว่าอยากให้ออก แต่ถ้าพูดก็จะหาว่างี่เง่า เอาเรื่องส่วนตัวมาปนเรื่องเรียน”ไอ้บลูก็บอกกลับ คนข้างบ้านอย่างพวกผมก็เงียบกันไว้ก่อน
“แล้วจริงหรือเปล่า”ไอ้พายย้อนถาม
“พาย เป็นเพื่อนจนเป็นแฟนกัน ไม่รู้จักนิสัยกันเหรอ”ไอ้บลูถามเรียบ ไอ้พายอึ้งไป เพราะรู้ไอ้บลูไม่ใช่ ถึงมันจะหึงหวงบ้างแต่มันก็ดูก่อนทุกครั้งว่าลิมิตไหน
“ไอ้บลูมันเป็นห่วงมึง กูว่าแกคิดอะไรกับมึงนะ”ไอ้หวายพูดขึ้นมาอย่างเห็นด้วย
“กูก็ว่างั้น เห็นอะไรๆก็มึง อย่ามองพวกกูแบบนั้น กูไม่ได้เข้าข้างใครพูดตามที่เห็น จริงมั้ยไอ้ไผ่”ไอ้เจย์เห็นด้วย พอไอ้พายมองด้วยสายตาว่าพวกเดียวกันมันก็ออกตัว ก่อนจะหันมาหาผม
“อะไร”ผมถามมัน
“เชี่ยะ กูเห็นนั่งฟังเหมือนตั้งใจ มึงช่วยสนใจเพื่อนมึงบ้าง”ไอ้เจย์ด่าก่อนจะตบไหล่ผมดังผลั่ก
“กูหมายถึงว่ามึงไปยุ่งอะไรด้วย มันคิดของมันเป็นหรอก”ผมบอกมันก่อนจะมองหน้ามันสองคน”ไอ้พายมันห่วงมึง ไม่อยากให้มีเรื่องกับเขา ส่วนมึงก็ห่วงไอ้พายว่าจะไม่รู้ว่าเขาคิดอะไร”
“เออ มึงพูดมั่งสิเผื่อจะฟังบ้าง กูพูดอะไรก็งี่เง่าหมดแหละ”ไอ้บลูเออออก่อนจะพูดเหมือนน้อยใจ มานั่งข้างผมแทน
“ก็จริงนิ”ไอ้พายว่า ก่อนจะยื่นหน้ามาใกล้โดยมีผมนั่งตรงกลาง
“จริงอะไร”ไอ้บลูยื่นไปมั่ง
“โอ้ย/โอ้ย”เสียงมันสองคนที่ถูกผมจับหัวชนกัน ไอ้สองคนหัวเราะชอบใจ
“กูไม่ใช่รั้วจะได้มาจีบข้ามกันอยู่ได้”ผมบอกก่อนจะลุกเตรียมเดินหนี แต่ไอ้พายดึงไว้ก่อน
“เชี่ยะ อย่าหนีนะมึง แม่ง”ไอ้พายบ่นก่อนจะดึงผมให้นั่งลง
“สัด ทำเสร็จเตรียมชิ่งหาเมีย”ไอ้บลูจับอีกข้าง เสือกรู้ทันกูอีก
“แหม กัดกันแป๊บๆดีกันแล้ว หมดหนุกเลยอ่ะ”ไอ้หวายพูดแซวทำหน้ากวนตีน
“มึงก็ทะเลาะกับผัวมึงสิข้างๆน่ะ”ไอ้บลูหันไปว่าเข้าให้ จนโดนมันถีบแต่ไม่โดน วันนี้รู้สึกพวกมันปัญญาอ่อน
“เอาเป็นว่ากูจะพยายามไม่ให้มีปัญหา ถ้าเลยเถิดมากกูจะออก ตามนี้ รับทราบห้ามพูด”ไอ้พายตัดปัญหาพูดเองเออเองเสร็จสรรพ ไอ้บลูอ้าอย่างเดียว ก่อนจะพยักหน้ายิ้มได้
“ไอ้สัด บทจะเข้าใจก็เข้าใจง่าย แล้วจะงอนหาอะไรวะ”ไอ้หวายบ่นออกมา
“งอนเรียกหาส้นตีนมั้ง”ไอ้เจย์จัดให้ตามไปติดๆ
“เรื่องของกู”พร้อมกันไอ้พายไอ้บลู ไอ้สองตัวเบะปากใส่
“มึงจะไปส่งเอริธ์มั้ย”ไอ้พายถามผมขึ้นมา หลังจากจบปัญหามันก็วกมาปัญหาเดิมที่ผมจบไปแล้ว มันบอกว่าถึงจะเสียใจแต่อีกใจก็นึกถึงที่มันดีด้วย จะตัดมันซะเลยก็คงไม่ได้ และมันคิดว่าไอ้เอริธ์ก็น่าจะคิดได้ด้วย ถ้ายังอยากเป็นเพื่อนกันอยู่ถ้าคิดไม่ได้ก็ทางใครทางมัน ผมเข้าใจความรู้สึกมันนะ
“ไม่ล่ะ”ผมบอกทันที ไม่ได้กลัวหรืออะไรหรอก แค่อยากให้มันสำนึกบ้าง
“ไปส่งมันหน่อยเถอะ”ไอ้หวายช่วยพูด ผมไม่ได้ใจร้ายแต่ถ้ามันยังไม่เปลี่ยนความคิดก็อย่างที่บอกไม่ต้องมาคุยกันอีก
“กูไม่อยากพูดเรื่องนี้อีก”ไม่กี่ครั้งที่ผมจะขัดมัน พวกมันเลยพากันเงียบ มันรู้ว่าผมไม่ชอบซ้ำซาก
“เออ แล้วเมียมึงเลิกกี่โมงวะ”เสียงไอ้เจย์ถามขึ้น มันคงไม่อยากให้บรรยากาศอึดอัดเลยเปลี่ยนเรื่อง อืม มึงเป็นคนดีมากเข้าใจเปลี่ยนเรื่องที่มันดูสดชื่นหน่อย
“อีกครึ่งชั่วโมง”ผมบอกออกไป พูดไม่ทันขาดคำมันเดินมาพอดี ไม่มีมองอะไรตรงดิ่งมาอย่างเดียว ผ่านไอ้กลุ่มเด็กนิเทศที่เรียกและถามอะไรไม่รู้ มันหยุดก่อนจะดูกระดาษในมือไอ้นั่น มันพยักหน้าสองสามที ก่อนจะหยิบดินสอในมือมาขีดๆเขียนนิดหน่อยยื่นกลับไอ้นั่นยิ้มกอดมัน ๆ ก็ตบหัวกลับบ้าง คุยสักพักก่อนจะเดินมานั่งข้างผมที่ว่างทันที
“ไหนมึงบอกครึ่งชั่วโมงไง”ไอ้หวายหันมาถามผม ไอ้ฝิ่นทำหน้างงๆ ว่าคุยอะไรกันวะ หันไปหาไอ้พายที่หยิบขนมออกมาให้ ดูมันจะชอบไอ้ฝิ่นมาก มีขนมติดมาตลอดและเป็นของที่มันชอบทั้งนั้น ไอ้พายเป็นคนช่างสังเกตคนหนึ่งที่รู้ว่าเพื่อนชอบหรือไม่ชอบอะไร
“มึงก็ถามมันสิ”ผมบอกไอ้หวายให้ถามเมียผมเอง
“เพื่อนกูเองแหละ มันให้ช่วยดูแบบให้ ชื่อไอ้เทสต์ แฟนชื่อ น้องแยม เรียนคณะ แหวะ”มันตอบคนละเรื่อง ผมเลยเอาขนมอุดปากมันที่ยังสาธยายไม่จบ
“มึงเพิ่งไปเยี่ยวมาเปล่าเนี่ยะ เค็มฉิบ”มันบ่นผมเบะปากหน่อย แต่ไอ้พวกนั้นขำล่วงหน้าไปแล้ว
“เจ๋งวะ เมียมึงรู้ดีฉิบหาย”ไอ้หวาย
“สงสัยรังสีอำมหิตจะส่งไปถึง รีบบอกเลย”ไอ้เจย์
“แล้วว่าแต่กู”ไอ้บลูส่ายหน้า
“พี่อย่าพูดไป เดี๋ยวเขาจะหาว่าหลงตัวเองคิดว่าเขาหึง”มันลอยหน้าพูดใส่ได้ดัดจริตมาก ไอ้พายชอบใจที่มันแขวะผม
“เออว่ะ ไม่มี๊ไม่มี”ไอ้หวาย
“สักนิดก็ไม่มี”ไอ้เจย์
ไอ้แฝดหน้าหม้อคนละเบอร์ทำเป็นเออออตามมัน ผมมองหน้าไอ้ฝิ่นที่ทำเป็นหน้าเอ๋อใส่
“เขาเรียกเสือก ไม่ได้ถามแต่เสือกบอก”ผมว่ามัน ก่อนจะหยิบน้ำมาเปิดให้มันดูด
“ก็มึงทำหน้าเสือกอยากรู้ทำไมล่ะ”มันก็ตอกผมกลับ นี่กูแสดงออกขนาดนั้นเลยเหรอวะ
“ฮ่าๆๆๆๆ สะใจ”ไอ้พวกเพื่อนผมแต่ตอนนี้พวกมัน มันยิ้มได้ใจก่อนจะยักคิ้วใส่ ไม่เข็ดครับสงสัยจะโดนน้อยไป ผมผลักหัวมันซะ ย้อนกูทุกแมต มันก็ยิ้มก่อนจะจับมือผมไว้แต่ไม่มีใครเห็นหรอก สะกิดด้วยเป็นการบอกว่าล้อเล่น ถ้าสะกิดบนที่นอนก็ล่อซะ ผมเข้าใจอย่างนั้นนะ
“เดี๋ยวจะโดนหลายดอก”ผมทำปากใส่มัน ที่ทำหน้าใส่
“กูเบื่อโว้ย”ไอ้หวาย
“ขัดตาว่ะ”ไอ้เจย์
“ทำอย่างกับไม่เคยได้กัน”ไอ้บลู ที่พูดแต่โดนไอ้พายตบหลังเข้าให้
“อิจฉาล่ะสิ สมอยากมีสุนัขติดหลัง”ไอ้ฝิ่นทำหน้าใส่ไอ้บลู แต่เดี๋ยวมึงพูดผิดหรือเปล่า
“เขาเรียก ชนักติดหลังโว้ย”ไอ้หวายสวนขึ้นมา ไอ้ฝิ่นหัวเราะ
“พูดถูกก็ไม่มีใครขัดขึ้นมาสิ คริคริ”มันบอกไอ้หวาย ฟังให้ดีเหมือนว่ามันสอด
“กูฝากอีกดอก จัดการเมียมึงหน่อย”ไอ้หวายผลักหัวมันจนเซไปซบไอ้พายเข้าให้ ข้ามหน้ากูเลยนะมึง ไม่ผลักหัวกูกระทบมันเลยล่ะ
“มึงไม่ต้องฝากหรอก กูดูแล้วน่าจะหลายดอกอยู่ คริคริ”ไอ้เจย์เอ่ยแซวขึ้นมา มันลอยหน้าใส่แบบไม่กลัว สงสัยจะเจ็บและเสียวจนชินไปเองแล้วล่ะสำหรับมัน
“เดี๋ยว พี่ทำอะไรไว้วะ เคลียร์หน่อยอย่าวางระเบิดอย่างเดียว”ไอ้บลูยังงงไม่หาย ว่าไอ้ฝิ่นว่ามันเรื่องอะไร
“ทำสมองเสื่อมนะมึง”ไอ้พายได้ทีผสมโรงไปด้วย หันไปขยิบตากับไอ้ฝิ่นที่รู้กัน
“ไม่รู้ ทำเองเคลียร์เอง เน๊าะ”มันยื่นหน้าใส่ก่อนจะเออออกับไอ้พาย ที่พยักหน้ารับ
“เรื่องเกรชเคลียร์แล้ว ไม่เคยเลยโทรเลยนะ ไอ้กายก็ไม่ได้ไปยุ่ง แล้วอะไรวะ ไม่มีหรอก บลูทำตัวดีแล้วนะ ไม่งั้นวันนั้นพายจะ ยะ”ไอ้บลูพูดไปคิดไป ก่อนจะเกือบหลุด ไอ้พายอุดปากทันที
“นี่มึงเสร็จมันแล้วเหรอ”ไอ้หวายตาโต
“เออ เมื่อไรวะ ทำไมพวกกูไม่ได้แอบดู ทั้งที่ติดตามแอบฟังมาตลอด”ไอ้เจย์หน่วยเสริม ส่วนผมอยากรู้แต่ไม่อยากถาม อาศัยแนวร่วมอย่างเดียว เมียไม่ต้องพูดถึงหูตั้งขึ้นมาทันที
“จริงเหรอ พี่พาย เป็นไงมั่งล่ะ”ถามได้หน้ามึนมาก ไอ้พายเหวอเลย ผมเลยบีบก้นสั่งสอนมัน ๆ ก็หยิกขาผมกลับ แทบซี๊ด
“ไม่ใช่ ไม่มีอะไร ไอ้บลูปากเสียนะมึง”ไอ้พายรีบปฏิเสธ ก่อนจะหันไปดึงหูไอ้บลู
“โอ้ย พายเบาๆ หูจะฉีก”ไอ้บลูจับหูป้อยๆ
“กูไม่ตัดออกก็ดีแล้ว”ไอ้พายขึงตาใส่ หน้าแดง ไอ้พายมันซื่อตรงนี้แหละ มันจะอำเขาแต่พอโดนเขาอำบ้างมันก็คิดเป็นจริงเป็นจังโดนย้อนศรทุกที เป็นความน่ารักของมันอีกอย่างหนึ่ง
“มึงรีบๆได้กันซะทีเถอะ ไอ้บลูแม่งจะหดหมดแล้ว กูสงสารมันวะ”ไอ้หวายสนับสนุนให้มันเสียตัวสักที
“มึงก็แหกก้นให้มันไปก่อนสิ สัด”ไอ้พายแว็ดใส่เน้นๆ
“อย่าไปยุเลย แกเก็บไว้ให้พี่เจย์ คริคริ”ไอ้ฝิ่นตอนนี้กลายเป็นหน่วยเสริมไอ้พาย มันสองคนคิกคักชอบใจ
“ไอ้ไผ่ มึงทำยังไงก็ได้ให้มันเดี้ยงไปเลย กูหมั่นไส้”ไอ้เจย์สวนก่อนไอ้หวายที่อ้า มันเลยหันไปหาไอ้บลูแทน
“มันไม่ยอมเดี๋ยวกูช่วย แม่งเข้าขากันดีนัก มึงจัดเลย”ไอ้หวายสนับสนุนไอ้บลูที่มีสีหน้าระรื่นทันที
“กูจะผสมให้พวกมึงแดกแล้วได้กันเองสามคนนั่นแหละ ยุดีนัก”ไอ้พายแสยะยิ้มด่าพวกมัน ที่เงียบทันที เพราะทุกวันนี้ไอ้พวกนี้กินกับข้าวฝีมือไอ้พายทั้งนั้น
“เดี๋ยวฝิ่นตั้งกล้องถ่ายคลิปเอง คิดซะว่าเป็นรายได้อกุศลปนอุจาด สมทบทุนเพื่อการท่องเที่ยวในกลุ่มดีมั้ย”ไอ้ฝิ่นเสนอความคิดได้เจิดมาก คิดได้ไงวะเมียกู
“ไอ้ไผ่ ไอ้เชี่ยะนั่งยิ้มอยู่ได้ มึงสั่งสอนเมียมึงยังไงเนี่ยะ เดี๋ยวกูตบนึกว่าไม่ใช่เมียเพื่อนเลย”ไอ้หวาย ไอ้บลู ไอ้เจย์ แย่งกันพูดแถบไม่ทัน ผมหันไปมองหน้ามันสองคนที่ยังหัวเราะอยู่ ก่อนจะหันมามองพวกมัน
“กูเห็นด้วย”จบครับ เมียนี่ครับไม่เข้าข้างมันๆก็ไม่ให้เข้าข้างหลังมันสิ ไอ้ฝิ่นชอบใจหอมแก้มผมเลย ไอ้พายยิ้มส่ายหัวกับความช่างกล้าของมัน
“ดีมาก พี่ไม่ต้องน้องจัดให้”มันยักคิ้ว พูดยั่วๆ
“ถุย”
“แหวะ”
เสียงพวกมัน ที่ทำหน้าใส่กันแบบหมั่นไส้สุดๆ
“กูฝากไว้ก่อนเถอะ ไปนอนบ้านกูเมื่อไร พวกมึงโดน”ไอ้หวายขู่ทำหน้าอาฆาต
“พายต้องไม่ทำกับบลูแบบนั้นนะ รับไม่ได้ถ้าเอาไอ้พวกนี้ทำเมีย”ไอ้บลูแย้งทันทีด้วยสีหน้าขยาด
“ไอ้ฉิบหาย ถามกูยังว่าอยากเป็นเมียมึงหรือเปล่า”ไอ้เจย์ขัดขึ้นมา
“ถ้าเป็นผัวพวกมึงก็ไปอย่าง”ไอ้หวายพูดหน้าตาเฉยๆ พวกมันหันขวับ มันก็หัวเราะออกมา กวนตีน พวกผมนั่งคุยนั่งแหย่กันสักพัก ก็แยกกันไปตามทาง ผมพาไอ้ฝิ่นขี่มอไซด์เกือบถึงคอนโดก็แวะเซเว่น หาอะไรไปกินก่อน ซื้อถุงยางด้วยก็ดีจะหมดแล้ว นี่คือความคิดผม แต่มันไม่รู้หรอกคิดว่าแค่ซื้อของกินอย่างเดียว หึหึ มันตรงดิ่งสั่งขนมจีบซาลาเปา ชีสไบร์ท เบอร์เกอร์ข้าวเหนียว และอีกเยอะจัดเต็มจริงๆเรื่องกิน
“ไม่เคยแดกเหรอ สั่งซะ”ผมถามมัน มือก็หยิบซีดีหนัง
“แล้วอย่ามาแดกนะ”มันก็เน้นใส่บ้าง ตลอดแรงเถียงไม่มีตก
“กินคนซื้อไปก็ได้”ผมพูดใส่มัน ที่หยิบซีดีเพลง หูแดงเลย อะไรไรนิดอะไรหน่อยก็แดงไปหมด
“กินมากติดคอนะมึง”มันค้อนใส่ปากก็ว่าผม
“ก็เคี้ยวและบีบเค้นก่อนสิ จะได้ไม่ติด”ผมก็หม้อมันอีก ให้ตัวมันไหม้ไปเลย หื่นเน๊าะ ก็เมียนี่ครับไม่หื่นกับมันจะไปหื่นกับใคร
“หื่นจังนะมึงพักนี้ ตั้งแต่น้องกระต่ายมาอยู่คอนโดเนี่ยะ”อ้าว เปลี่ยนเรื่องซะงั้น จิกตาใส่ก่อนจะหยิกพุงผมที่ไปยืนซ้อนมันหน่อยๆ ผมจับมือมันให้หยุดก่อน
“เฮ้ย คนละเรื่องเลย”ผมเลิกคิ้วใส่มัน ประมาณว่ามึงพาลนี่หว่า
“ก็ลองเป็นเรื่องเดียวกันสิ กูจะถอนขนกระต่ายและหักลำไผ่ซะ”มันลอยหน้าทำเสียงขู่ใส่ ผมยกยิ้มใส่เอามือจับแก้มมัน
“รสชาดกระต่ายมันไม่นุ่ม หอม เท่าดอกฝิ่นหรอก เสพมันกว่ากันเยอะ”ผมก้มไปพูดใกล้ๆมัน ที่เบือนหน้าไปอมยิ้มอายๆ
“ไอ้หม้อ”มันทำเสียงใส่ก่อนจะเดินหนีไปทางตู้น้ำ กดสเลอบี้ แก้เขินซะงั้น ผมยิ้มกับความน่ารักของมัน ก่อนจะเดินไปเลือกหนังสือ สักพักได้ยินเสียงมันเหมือนคุยกับใครอยู่
“ซื้อของ”เสียงมันตอบ
“มาคนเดียวเหรอ”เสียงทุ้มถามอีก ผมเลยเดินไปดูแต่ยังไม่แสดงตัว ก็เห็นไอ้แทนคนที่จะจีบเมียผมที่ผับพี่กี้ มาทำเชี่ยะอะไรเซเว่นแถวคอนกูวะ
“มากับแฟน”มันบอกได้ถูกใจผมมาก ผมเชื่อแหละว่าปากกับใจมันตรงกัน
“เหรอ แล้วไปไหนซะล่ะ”มันถามอีก ไอ้ฝิ่นยิ้มใส่
“เลือกถุงยางอยู่มั้ง”ตรงได้อีก ผมเกือบจะหัวเราะกับหน้าไอ้นั่นอยู่แล้วที่มันเหมือนจะสำลักกับความตรงของเมียผม ก่อนมันจะยิ้ม
“ไม่เปิดโอกาสเลย แต่ไม่เป็นไร พี่ชอบแบบนี้แหละ”มันพูดยิ้มๆ แต่มันคือความจริง มันชอบเมียผม ดูตามันก็รู้ ไอ้ฝิ่นมันมีเสน่ห์ในตัวเองมาก ถึงมันจะพูดห้วนๆ แต่ถ้ามันพูดยั่วยวนชวนเคลิ้มเมื่อไร ผมว่าเสร็จทุกราย
“เอากี่กล่องดี”ผมเดินไปแสดงตัวโอบไหล่ถามมัน
“ตามใจ”มันก็รับมุกผม ไอ้แทนมองหน้าผมที่เอามือจับแก้มมัน
“สองโหลแล้วกัน ไม่พอค่อยซื้อใหม่ พักนี้เมียน่ารักแถมตามใจ เลยเยอะหน่อย นี่แค่สองวันก็หมดแล้วมั้ง”ผมบอกมันยิ้มทั้งปากทั้งตา มันก็ตอบรับผมทั้งปากทั้งตาเหมือนกัน ชักเริ่มสปีย์ชี่ส์เดียวกันแหละ
“ขอตัวก่อน”มันพูดเรียบๆแสดงความถือตัวออกมาทันทีกับผมนะ ไม่ใช่กับเมียผม มันเดินออกไปจากร้านทันที แสดงว่ามันจงใจเข้ามาทัก ผมคงจะจ้องมันนานไปหน่อย มือนุ่มๆบีบมือผมทำให้ใจผมลดความร้อนคลายความหงุดหงิดขึ้นมาหน่อย ผมมองหน้ามันที่ยิ้มให้ แค่นี้ผมก็ดีใจแล้ว
“กลับห้องกันดีกว่า เดี๋ยวน้องนวดให้นะ”มันพูดเสียงอ้อนๆ ผมยิ้มกับความเอาใจของมัน ก่อนจะพากันไปจ่ายเงิน พนักงานมองหน้าเลยตอนที่หยิบกล่องถุงยาง เมียผมนึกว่าจะอายเสือกทำหน้าตายช่วยเลือกอีก ออกจากร้านได้มองหน้าและหัวเราะชอบใจกับความด้านของเรา
“อายทำไมก็เขาบอกให้ยืดอกพกถุง เน๊าะ”มันมีหน้าบอกสโลแกนกับผมอีก ผมไม่รู้จะพูดอะไรขยี้ผมมันแทนก่อนจะใส่หมวกกันน็อคให้และพามันไปจากตรงนั้น เพื่อที่จะกลับห้องไปรับการนวดจากเมีย และผมคงจะนาบเป็นการตอบแทน อืม สมดุลกันดี ไม่มีใครได้เปรียบเสียเปรียบ หึหึ
**********************************************************************************
ปล. มีกำลังใจขึ้นเยอะเลย อ่านเม้นท์แล้ว ขอบคุณมากกกกก ที่ชอบเรื่องนี้ อ่านสบายๆๆ ไม่ต้องเครียด ถ้าเจอคำผิดบอกด้วยคะ ขอโทษด้วยที่ช้าไปบ้างจะพยายามไม่ให้เกินสามวันจ๊ะ เน็ตก็ช้าๆๆๆมาก บ้านอยู่เขตกันดารก็งี้ล่ะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
