หัวข้อ: ก็คนมันรักทำไงได้ # IMG PAI 2-6-58 #

[bytoey]

น่ารักที่สุดเลย

ไม่ต้องมีดราม่าหรอกค่ะ เป็นแบบนี้ดีแล้ว

[maruko]

ฮากันได้ทุกที่ทุกเวลาจริงๆ ชอบบบบบบ ขำตามตลอดเวลาแก๊งนี้เค้าเถียงกันด่ากัน
บางอันนี่แบบ คิดได้ไง คนเขียนสุดยอดมากค่าา ถูกใจ ขอยืมไปใช้ด่าเพื่อนบ้าง 555555
ไม่ต้องมีมาม่าก็ได้นะคะ เรากลับชอบที่มันเรื่อยๆแบบนี้ มันก็เป็นสเน่ห์ให้ติดตามอีกแบบหนึ่ง

[bulldog17]

ไม่นะเราไม่ชอบมาม่านะ

พวกมาม่าน้ำเน่าๆเข้าใจผิด

เบื่อมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!

เราชอบเรื่องนี้ที่มันไม่งี่เง่านี่แหละ

[ao16]

 

[kiyomaro]

โอ๊ะ น้ำลายเหี่ยยยยยย
ดีนะไม่ยำมาม่า
 

[yayee2]

อยากกินแหนมเนือง น้องฝิ่นขากลับหิ้วแหนมเนืองชุดใหญ่ชุดนึงมาฝากนำเด้อ อิ อิ
พี่ๆน้องไผ่นี่เขาดูตรงๆ จริงใจ เฮฮาดีเนาะ แถมทุกคนดูจะเอ็นดูฝิ่นอนงค์สะใภ้เล็กของบ้านมากเลยแหละ
สมใจคนอ่านด้วยที่บ้านนี้เขาก็ไม่มีปัญหา ยอมรับความรักในแบบนี้ของน้องชายได้

[mulli]

แซ่บอีหลีอีหลอ กระเดี้ย กระด้อ เค้าพูดกันแบบนี้ใช่มั๊ย 

[donutnoi]

ดีแล้วที่ไม่ดราม่า ชอบมาก  พี่ไผ่น้องฝิ่นทันกันทุกเรื่องเลย

[Ryoooo]

สนุกมากกกกก ชอบมากกกคะ
ที่บ้านทั้งสองคนยอมรับแล้ววว
น่ารักกันทั้งครอบครัว
กวนกันทุกคน
ไม่มีดราม่าถือว่าเป็นลาภอันประเสริฐ 5555

[yeyong]

ไม่ผิดหวังเลยค่ะ ชอบสบายๆ มีมุขตลกเรื่อยๆ
แต่วันไหนคนแต่งเฮี้ยน ดราม่าขึ้นมาก็ขอแค่กรุบกริบและก็จบในตอนน๊า

[only_u]

ไม่มีดราม่าก้อดีแล้วค่ะ....
ชอบแบบนี้ น่ารักดี หวานๆๆ

[kenghan]

ฝิ่นฮาตลอดดดดดดดดดด

[nunamicky]

แซวกันบ่อยๆ แบบนี้
เจย์กับหวายเค้ามีหวั่นไหวกันบ้างรึเปล่าน๊า

[BBSS]

ชะแวบ มาอ่านต่อหลังจากหายไปจากเล้ามาหลายวัน

หุหุๆ  ปู่ยอมรับ พี่ๆ ไม่เป็นก้าง  และฝิ่นกับไผ่ ก็รักกันแบบ แนวๆ เหมือนเดิม

[zero3]

เมนูอาหารน่ากินอ่ะ ต้มแซ่บบบบบ~
พี่อ้อเป็นพี่ที่ดีมากจริงๆ
ดีใจที่พี่ไผ่กับน้องฝิ่นไม่มีดราม่า ^^

[greensnake]

ดีใจค่ะที่ทุกอย่างราบรื่น อ่านแล้วชื่นใจ
ใครก็ไม่สำคัญเท่ากับคนในครอบครัว
ที่รักและเข้าใจในสิ่งที่เราทำและเราเป็น
ตัวละครหลายคนโชคดีเรื่องครอบครัว
และทุกคนก็ยังเฮฮาครื้นเครงเหมือนเคย
ตอนนี้มีซีนสวีทหวานเล็กๆด้วยล่ะ
ยิ่งอ่านก็ยิ่งหลงรักน้องฝิ่นและพี่ไผ่
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ

[CHADMM]

เพิ่งตามอ่านค่ะ แรกเรื่องอาจจะเฉื่อยๆไปบ้าง แต่ตอนหลังเริ่มน่ารักมากขึ้นเรื่อยๆเลย ตอนนี้ชอบเรื่องนี้มากกกกกกกกกกกกก ขอเป็นเอฟซีคนแต่งด้วยน้า   มาต่อเร็วน้าๆ

ขอบคุณค่ะ 

[l3iZal2l2e]

ชอบแบบไม่มีดราม่านี่แหละค่ะ อิอิ
อ่านแล้วสบายใจดี
 

[gupalz]

ชอบตรงไม่มีมาม่าเนี่ยแหละ

[kenghan]

พี่ไผ่นี่ปากแข็งตลอดดดดดดดด

[trafu]

รีบมาต่อเร็วนะๆๆๆๆๆ
 

[CHADMM]

ตามอ่านทันแล้ววว  *แอบตาลาย* หลงรักน้องฝิ่น+พี่ไผ่ไปอีกเท่าตัว  ฮิฮิ

จะบอกว่าสิ่งที่ทำให้ชอบเรื่องนี้ก็คือมันไม่มีมาม่าเนี้ยแหละ เพราะงั้นอย่ามีเลยน้า บางทีชีวิตจริงเรามีเรื่องเครียดเยอะแล้วว ชอบเรื่องที่อ่านสบายๆแบบนี้ที่สุดเลยล่ะ  เป็นแบบนี้ไปเรื่อยก็ชอบที่สุดแล้วจ้า

รอติดตามต่อน้า

[goonglovenut]

ตอนที่ 49

เมื่อตอนเย็นก่อนไปงานเลี้ยงพี่อ้อมาให้ผมไปช่วยเลือกชุดให้  ผมก็เลยช่วยแต่งหน้าทำผมให้ ไอ้ไผ่บอกแกเองแหละว่าผมทำได้ ดูแกจะถูกใจมากมีแต่คนชมว่าสวย พี่อ้อไม่ใช่ผู้หญิงสวยจัดแต่ดูสวยแบบเย็นตายิ่งเวลาแกยิ้มจะมีเสน่ห์มาก แกพูดกับผมตรงๆว่า ”ดูแลกันให้ดีความรักแบบนี้บางครั้งก็ไม่จีรังเท่าไรแม้แต่คู่หญิงชายก็ยังมีเลิกลาระหว่างที่อยู่ด้วยกันก็ให้ทำให้ดีที่สุดอย่าตั้งใจทำขอให้ทำจากใจ ชอบไม่ชอบอะไรก็บอกกันอย่าถอยหลังคนละก้าวให้เดินหน้าเผชิญปัญหาเพื่อแก้ไข”ผมไหว้แกกับตักดีใจที่ไม่รังเกียจตอนแรกผมกลัวมากคิดแบบอคติเลยว่าแกเรียกผมไปในห้องคงจะบอกให้ผมเลิกกับมันแน่ๆ แต่พอได้ฟังทำให้ผมสบายใจมากขึ้น  ตอนนี้เรามานั่งกันที่ศาลาริมน้ำแล้วครับสวยมากๆผมถ่ายเกือบทุกซอกทุกมุมเลย  หลังจากจัดการข้าวเย็น ก็ล้อมวงนั่งคุยกันไม่ใช่คุยอย่างเดียวหรอก ก็ตามสเต็บแหละครับ กำลังได้ที่กันเลย พี่ออมเปิดประเด็นเผา  ไอ้ไผ่ก่อนเลยเป็นการต้อนรับที่มีแฟนและเป็นสิ่งที่ผมเพิ่งรู้ แกเล่าประมาณว่าตอนเด็กๆมันน่ารักมาก หน้าโคตรหวานเลยพอกับพี่พายนั่นแหละแต่มันสูง มีทั้งผู้ชายผู้หญิงมาติดมัน ผมหันมองหน้ามันอย่างไม่เชื่อก็ต้องเชื่อเมื่อมีรูปถ่ายสมัยเรียนเป็นหลักฐานเห็นๆ แสดดด หน้าหวานกว่ากูอีก ตอนแรกมันทำหน้าประมาณอย่านะมึง หันไปหาพี่หวายกับพี่พายที่บอกว่ากูคงช่วยอะไรไม่ได้หรอก


“ตอนนั้นมันโคตรน่ารัก มีอยู่ครั้งมันโดนเลือกให้ทำกิจกรรมอะไรของโรงเรียนนี่แหละ หน้าแม่งงอเป็นปลาตีนเลย พอกับไอ้หวาย แต่ไอ้ไผ่ดีหน่อยไม่ค่อยโวยวาย ไอ้หวายนี่โวยวายไม่พอเสือกไล่กระทืบหัวหน้าห้องอีก และหัวหน้ากับรองแม่งเป็นกระเทยทั้งคู่ มึงจำอีหยอยกับอีหวินได้มั้ยที่มันชอบสีพวกมึงไง นั่นแหละ แม่งอย่างฮา ร้องกรี๊ดกร๊าดหนีไอ้เหี้ยหวายที่ไล่เตะไม่พอจะจับมันแก้ผ้าอีก ไอ้วอร์มนี่แหละที่ช่วยมึง ส่วนไอ้ไผ่นั่งกระดิกตีนดูเฉยๆ เหี้ยมาก”พี่ออมเล่าแบบได้ฟิลลิ่งมากทำเอาฮาเลย ยิ่งได้พี่อากิ  พี่วอร์ม        พี่แกรนด์ ช่วยเสริมยิ่งฮากระจาย


“มึงจะวกมาหากูทำไมเนี่ยะ อีกอย่างมันไม่โวยแต่แม่งตามไปเตะตอนปิดงานโน่น อีสองตัวเสือกชอบอกชอบใจ บอกรุนแรงถึงใจดี  พวกมึงไม่รู้หรอกเอาแต่ว่ากูอยู่ได้”พี่หวายพูดมั่งที่ทำภาพพจน์แกเสีย ไอ้ไผ่ยกยิ้มแบบภาพพจน์กูดี ทำเอาฮาเลยออกปากว่าไม่เคยรู้เลยถ้าพี่หวายไม่พูดให้ฟัง ส่วนผมก็ฟังอย่างตั้งใจมือก็พลิกเปิดรูปไปด้วย    พี่พายน่ารักมากตัวเล็กสุดเลยอย่างกับตุ๊กตา      พี่บลูมีแอบจิ๊กรูปครับเลยโดนจิกซะ ผมมองรูป มองหน้ามัน สลับไปมา จนมันเห็นเข้าเอามือผลักหัวแถบทิ่ม สาบานว่ามึงใช้มือ


“มองไรวะ”มันถามผมเสียงโคตรหาเรื่องเลย ผมยักไหล่


“เปล่า มองให้แน่ใจเฉยๆ”ผมบอกมันเฉยๆแต่หน้าคงกวนตีนมัน มันเลยหรี่ตาแบบไม่เชื่อ


“แน่ใจ”มันย้ำอีก


“เออ”ผมก็รับคำ มันยังไม่เลิก


“เฮ้ย มีไรก็พูดมาเถอะ”พี่เจย์เอ่ยมาด้วยความอยากรู้เป็นเรื่องปกติของแก ผมก็อมยิ้ม


“มึงมีไรปิดกูเปล่า”ผมถามมันนิ่งๆ ทุกคนเริ่มมองแล้วครับ



“ปิดเชี่ยไร”มันก็ถามผมกลับงงๆ



“ถ้ามึงอยากเปิดตัวแบบอีโมนิคกูไม่ว่านะ กูจะแนะนำที่มันไปทำให้”ผมพูดพร้อมกับตบไหล่มัน มันตบหัวผมทันทีที่พูดจบไม่แรงนัก พวกเพื่อนมันขำเลยก่อนจะบอกให้พวกที่เหลือฟังว่าอีโมนิคเป็นใคร ถึงได้ขำกัน


“เออๆๆ กูก็ว่างั้นแหละ ไอ้ไผ่ ฮ่าๆๆๆ”พี่ออมขำแบบดีดดิ้นเลย


“สัด โดนเข้าให้”พี่หวายเช็ดน้ำลายแทบไม่ทัน พอกับพี่บลูและพี่พาย



“กูว่ามึงน่าจะรู้นะว่ากูอยากเป็นแบบเพื่อนมึงหรือเปล่า หืม ไอ้ความจำสั้น”มันย้อนผมยิ้มๆ ทำเอาเงียบเลยกู ที่นี้กูเลยตกที่นั่งลำบากต้องนั่งเป็นนางอายให้เขาล้อเลียนจนได้



“จำไม่ได้ เพราะกูไม่อยากจำ”ผมก็แถเลี่ยงๆ แต่ไม่วายโดนโห่ ฝากไว้ก่อนเถอะ



“แต่มึงก็เปลี่ยนไปเยอะจริงๆวะ หน้าก็ดูคมเข้มขึ้น รู้งี้จีบมึงซะก็ดี”พี่ออมเอ่ยมาบ้าง พี่แกรนด์หันไปมองก่อนจะเคาะกะโหลกเข้าให้ แกไม่ได้หึงหรอกแต่หมั่นไส้ ถ้าผมเป็นดี้มีแฟนเป็นทอมเท่ห์ขนาดนี้ก็เอาวะ


“ไม่ทันแล้ววะ มึงเข้าชมรมดนตรีไทยไปเรียบร้อยแล้ว แต่มีอีกทาง”พี่วอร์มพูดออกมา


“ทางไหนวะ”พี่ออมถาม


“มึงต้องหาผัวให้ไอ้แกรนด์ซะ จะได้หลุดพ้น”พี่วอร์มพูดจบฮากันเลยครับ


“ไอ้วอร์ม ไอ้สัดแดกตีนแทนเหล้าเลยมึง”พี่แกรนด์ยกตีนจะถีบพี่วอร์มที่หลบไปข้างหลังพี่เจย์


“แต่มึงก็สูงขึ้นจริงๆนะ ตอนที่กลับมาจากอังกฤษใหม่ๆ เห็นได้ชัดเลย ไอ้พายได้มาแต่ความขาว ไอ้หวายก็สันหลังยาวตามความสูง”พี่อากิเอ่ยมาบ้างหลังจากชงเองดื่มเองโนแสตนด์อิน แกเพิ่งเลิกกับแฟนด้วยเห็นพี่ออมบอก แต่แกไม่เสียใจเท่าไรบอกว่าแกดีเกินไปผู้ชายเลยขอเลิก ก็ปล่อยให้มันไปหาคนชั่วๆซะจะได้ไม่ถ่วงชีวิตแกไว้ 


“ว่าแต่กู ไอ้พายมันจะเอาที่ไหนมาสูง นมก็ไม่กิน กีฬาก็ไม่เล่น แดดก็ไม่ยอมออก”พี่หวายหันไปแขวะพี่พายที่นั่งดูรูปอยู่


“ลามปามไอ้หวาย นมกูก็กิน กีฬากูก็เล่น ไม่ใช่มึงที่สูงเพราะกระเสือกกระสนแดกกระดูกเข้าไปต่อสันหลังให้ยาวขึ้น”พี่พายวางลงก่อนจะด่าพี่หวายเข้าให้

 
“แคลเซี่ยมโว้ยไม่ใช่กระดูก กูเห็นเล่นกระโดดเชือกอยู่อย่างเดียวไม่ถึงสิบครั้งลิ้นปลิ้นเลยมึง”พี่หวายก็ว่าต่อ


“กระโดดเชือกเนี่ยะนะ”พี่บลูหันไปถามพี่พาย


“เออ มึงจะทำไม”แกแว็ดใส่พี่บลู


“เปล่าจะบอกว่าเก่งจัง โดดได้ตั้งเกือบสิบครั้ง”พี่บลูรีบชมทันที


“กูเชื่อและความรักทำได้ทุกอย่าง ขนาดเปลี่ยนเหี้ยให้เชื่องได้”พี่เจย์พูดเหมือนประทับใจแต่ประโยคหลัง พี่บลูเหมือนอยากจะประทับตีนให้นะ ผมว่า


“เออว่ะ กูเห็นด้วย”พี่หวายตามเสียบอีกคน



“ผัวเมียเขาความคิดเดียวกันโว้ย ดูดิ”พี่บลูแสยะยิ้มพูดกลับมั่ง เลยพากันจิกใส่กันไม่เลิก สนุกดีครับ เห็นพวกแกคุยกันแบบนี้ดูต่างจากเวลาไม่คุยมาก คือถ้าอยู่นอกกลุ่มกับคนที่ไม่ค่อยรู้จักพวกแกจะเฉยๆ ถ้าคุ้นแล้วกวนไม่เลิก


“เฮ้ย ไอ้เต็มมันบอกให้ไปร้าน มันจะเลี้ยง”พี่อากิประกาศยุติเปลี่ยนเรื่องทันทีเลยครับ หลังตั้งสติได้ พี่เต็มเป็นเพื่อนอีกคนที่วันนี้ก็มาไม่ได้ติดงานที่ร้าน ไอ้ไผ่บอกว่าเพื่อนมันคนนี้ชอบทำกับข้าว แต่ตอนเรียนเกมากเรียนไม่จบแต่งงานมีลูกแล้ว พี่อากิบอกว่ามันขยัน เหล้า บุหรี่ เจ้าชู้ เลิกหมดเลยตั้งแต่มีลูกมีเมีย แต่เหมือนแกจะกรึ่มๆแล้วนะ พวกเพื่อนมันก็รับทราบ


“ไอ้กิ มึงเมาเปล่าวะ”พี่แกรนด์หันไปถามเพื่อนสาวด้วยความเป็นห่วงหรือแกล้งวะ


“ กูไม่เมา มึงคอยดู”พี่อากิรีบออกตัวอย่างมั่นใจเลย


“คอยดูหรือคอยลากวะ”ไอ้ไผ่สวนทันที มือมันตอนนี้โอบเอวผมแล้ว ฮาเลยครับ พี่อากิปรี๊ดทันที


“ฝิ่นเอาตีนตบปากมันให้พี่หน่อย โทษฐานหยาบคายมาก”แกหันมาพูดกับผมที่กำลังจะกระดกผมจ้องหน้ามัน   ผมว่าพี่อากิตบเองดีกว่ามั้ยครับผมยังไม่อยากมีคดีเพิ่มแต่อดไม่ได้จริงๆ


“พอเหรอพี่แค่ตีนผมน่ะ”ผมตอบเอาใจแกหน่อย แกชอบมากฮาเลยครับ มันเลยตบหัวผมแต่ไม่แรงหรอก


“นั่นไง เมียมึงยังไม่เข้าข้างเลย”พี่อากิสะใจมาก พวกเพื่อนมันขำคิ๊กเลย


“กูเข้าหลัง”มันต่อให้อีก ฮากันหนัก แต่หน้ากูนี่สิ ผมเลยเหน็บพุงมัน ๆ ก็ปัดและจับเอาไว้


“กูว่ามึงประคองตัวเองก่อนดีกว่าวะตอนนี้”พี่ออมหันมาบอกพี่อากิอีกที


“กูก็ว่างั้นแหละ”พี่แกรนด์บอกอีกคน


“เฮ้ยแล้วพวกเราล่ะวะ”พี่วอร์มถามขึ้นมา


“เด็กๆโว้ยแค่นี้เอง”พี่หวายบอกก่อนจะกระดกเข้าปาก เพรียวๆเลย ตบตูดด้วยน้ำ


“กูยิ่งไม่มีทาง เพราะว่า หึหึ”พี่บลูแม่งทำหน้าหื่น


“เพราะมึงจะทำการเพราะพันธ์ไอ้พายเหรอวะ”พี่เจย์พูดออกมา ทำเอาฮาเลยครับ


“รู้ทันกูอีก ไอ้ส้นตีน”พี่บลูตบหัวพี่เจย์


“อ๋อ นี่มึงยังไม่เข็ดใช่มั้ยไอ้บลูคิดจะมอมเหล้าแล้วลักหลับกูเหรอ คืนนี้มึงไปนอนบ้านไอ้หวายเลยนะมึง หรือไม่ก็โน่นกับไอ้ตึ๊งหนืดใต้ถุนบ้านกูเลย”พี่พายไม่ด่าอย่างเดียวยกตีนถีบเข้าให้เกือบหงายหลังดีนะที่แกเกาะเสาไว้ได้ทัน


“ไปเชื่อไอ้เจย์มัน บลูก็แค่พูดให้เสียวเล่น ขำๆแค่นั้นเอง”พี่บลูรีบบอกเลยครับ


“ไอ้สัด หน้ามึงแม่งแสดงออกซะขนาดนั้น กามก็เริ่มบาน ใครเห็นก็รู้แล้ว เชื่อกูไอ้พาย”พี่เจย์แม่งการันตีเข้าไปอีก


“ไอ้เหี้ยเจย์ มึงนี่ไม่เคยจะเข้าข้างกูเลย กูขอให้มึงโดนไอ้หวายเข้าข้างหลังไปซะคืนนี้”พี่บลูด่าพร้อมแช่งเสร็จสรรพ


“อ้าว พวกมึงฟันดาบกันเองก็ไม่บอก”พี่วอร์มใส่เลยครับ


“จวยเหอะ”พร้อมกันเลยครับทั้งสองคน


“เห็นมั้ยด่ามันยังพร้อมกันเลย พวกมึงดู”พี่บลูได้ทีเอามั่ง ทำเอาฮากันเลยครับ ตอนนี้แกรอดจากตีนพี่พายแล้ว

 
“ไอ้สัดบลูถ้ามึงไม่หยุดพูดกูไม่ยกไอ้พายให้มึงแน่ จะไปแฉกับน้ากูให้หมดเลย”พี่หวายไม่ยอมแพ้เอาพ่อแม่พี่พายมาอ้าง


“กูก็จะบอกพ่อแม่มึงว่าพฤติกรรมมึงที่โน่นเป็นยังไงเหมือนกัน ดูสิเขาจะเชื่อมึงที่เป็นลูกหรือกูที่เป็นเพื่อนมึงกันแน่”พี่บลูขู่บ้างแต่ฟังแปลกๆ ชอบกล


“ไอ้บลูนั่นพ่อแม่กูนะโว้ย ที่มึงขู่น่ะ”พี่หวายย้ำให้แกคิด


“กูรู้ ไม่ได้โง่”พี่บลูก็ยืนยันคำเดิมหน้าตาเฉย ทำเอาฮาปนงงกันไปเลย


“มึงไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ”ผมถามมันที่นั่งดูด้วยความรื่นรมย์มือก็เพลินกับก้นกูมาก มึงนี่มันหื่นจริงๆ แต่ก็พอกับกูที่เสี้ยนตามมึง อิอิ


“ปล่อยให้มันกัดกันไปเถอะ ถ้าไม่เลิกก็เอาน้ำสาดซะ”มันพูดเฉยๆ


“ไอ้นี่เขารอเสียบอย่างเดียว”พี่เจย์ว่ามัน ที่ยักคิ้วให้ ก่อนจะมองพี่บลูกับพี่หวายที่เถียงกันไปมา พี่พายเลยยันโครมทั้งคู่ จบ


“เป็นไร เงียบเชียว”เสียงคนข้างตัวดังขึ้นพร้อมกับถามอย่างแปลกใจ ที่เห็นผมเงียบไป


“เปล่า ไม่มีไรนึกถึงไอ้พวกนั้นที่ป่านนี้แม่งลัลล้ากันแล้ว”ผมบอกยิ้ม ๆ เห็นแล้วนึกถึงไอ้พวกนั้นที่อยู่กันก็ฮาอย่างนี้แหละ
 

“อยากไปกับเพื่อนเหรอ”เสียงมันถามผมนิ่งๆ แต่ชั่วแวบผมว่าเห็นมันทำหน้าเหมือนน้อยใจนะ ขอให้จริงเถอะจะได้ล้อมันมั่ง


“ขนาดบ้านกูยังไม่กลับเลย ต้องให้สื่ออะไรอีกเนี่ยะ หืม”ผมพูดย้อนเอามือก็บีบจมูกมัน ได้ยินเสียงคิกคัก หันไปก็เห็นพวกเพื่อนมันมองอย่างล้อๆ ยิ้มใส่เลย มันยักคิ้วรับส่วนผมยกเหล้ากินกลบเกลื่อนหน้าแดงๆแม่งเลย ก่อนจะหันไปทางต้นเสียง


“เฮ้ย อย่าเพิ่งโลกส่วนตัว พรุ่งนี้มีงานวัดประจำปีเขาจัดใหญ่นะปีนี้ มีอะไรให้ดูเยอะนะโว้ย”พี่ออมเอ่ยขึ้นมา


“จริงเหรออยากไปอ่ะ”ผมบอกอยากตื่นเต้น นานแล้วที่ไม่ได้ไป


“กูเห็นมึงอยากไปทั้งนั้นแหละ”มันว่าผม


“กูชอบนี่หว่า มึงไม่ไปกูไปกับพี่ๆเขาก็ได้ส่วนมึงก็นอนเฝ้าคอกไปเถอะ”ผมบอกมัน เพื่อนมันขำเลยครับ


“อยู่ดีไม่ว่าดี”พี่พายว่ามันขำๆ


“เดี๋ยวคืนนี้ได้ไปนอนคอกหรอกมึง”พี่อากิแซวมัน มันก็ยักไหล่


“มีกี่วันวะ”มันถามไม่เจาะจง แต่คนที่ตอบก็ไม่ใช่ใคร


“สี่วันนะถ้ากูจำไม่ผิด ใช่เปล่าวะ”พี่ออมหันไปถามพี่อากิ


“น่าจะใช่ เออๆๆ ใช่แล้ว”พี่สองคนก็พยักหน้าว่าถูกต้องแล้ว


“พวกมึงก็เหนื่อยแย่สิ”มันถามกับไปอีก ทำเอางง


“เหนื่อยอะไรวะ”พี่อากิสงสัย พอกับคนอื่นๆที่ทำหน้างง ผมก็เหมือนกัน



“ก็สองคนมึงต้องไปโชว์เมียงูกับผีกระสือไง”มันบอกกับให้หายสงสัย สองสาวอึ้งก่อนจะกรูมารุมตีมัน พวกเพื่อนมันวี๊ดวิ๊วชอบใจเลย



“ไอ้ไผ่ ไอ้เชี่ยะ ตั้งแต่โอท็อบแล้วนะมึง ฝิ่นหลบดิ๊”พี่อากิสั่งผมรีบหลบให้เลยครับแต่มันดึงผมกันไว้ ผมก็อดหัวเราะไม่ได้ขนาดกั้นไว้แล้วนะ


“กวนตีนจริง ไอ้ห่า”พี่ออมครับ หน้าเริ่มกรึ่มแล้ว


“แล้วมีรถไต่ถังด้วยเปล่าวะ”มันถามอีก แต่ไม่มีใครตอบ แต่พี่อากิอีกนั่นแหละอดใจไม่ได้คันปากมากๆ


“มึงจะทำไมอีก”แกถามแบบรู้ชะตาเลยว่าไอ้นี่ถามต้องไม่ธรรมดา


“ไม่ทำไม ก็แค่จะบอกว่าระวังเวลาขึ้นไปดู”มันก็บอกแบบไม่มีพิรุธ


“มึงแน่ใจว่าห่วงพวกกู”พี่ออมพูดแบบไม่เชื่อเพราะเห็นมันยกยิ้มเจ้าเล่ห์มากๆ


“ล้อมถังแน่นๆก็ดีเดี๋ยวถังแตกเพราะรับน้ำหนักมึงสองคนไม่ไหว”มันต่ออีกครับ ก่อนจะกระโดดลงจากแคร่หนีสรรพสิ่งที่ปาใส่มันผมอยากลงไปหัวเราะกับพื้นเลยแต่เกรงใจ คนอื่นๆปล่อยก๊ากเลยครับไม่คิดว่ามันอัดเข้าไปอีกดอก


“กูไม่อยากจะบอกว่าฝากไว้ก่อน เดี๋ยวแม่งก็พูดอะไรออกมาอีก สงสัยจะตีนเดียวไม่พออย่างเมียมึงบอกต้องเอาตีนกูสองคนถึงจะปิดได้”พี่อากิพูดยาวเลยแบบชีแค้นมากแต่ก็ยังไม่กล้าฝากกลัวมันจัดให้อีก มันไปยืนหัวเราะก่อนจะจุดบุหรี่สูบทำให้   พี่หวาย พี่เจย์ พี่บลู พี่วอร์มต้องลุกไปแจมด้วย พวกเราคุยกันต่ออีกจนตีอะไรไม่รู้แล้วเสียงเริ่มอ้อแอ้ อย่างที่คิดครับ พี่อากิสลบก่อน ตามติดๆมาด้วยพี่ออม พี่แกรนด์สติดีสุดพอขับรถพาเมียแกกับพี่กิกลับไปก่อน


“เฮ้ย ไหวเปล่าวะ”เสียงพี่เจย์ทักผมที่ยังนั่งอยู่ข้างพี่พายที่คอยดันพี่บลูไม่ให้มาใกล้


 “มึนนิดหน่อย”ผมบอกแก


“คอแข็งเหมือนกันนี่หว่ากลัวเสียตัวเหรอวะ”พี่วอร์มแซวผม แกน่ารักดียิ้มเห็นเขี้ยวเลย ผมเกรียนๆ อีออย อีโมนิคเห็นต้องกรี๊ดแน่ๆ


“ไม่มีทาง”ผมส่ายหัวก่อนทำหน้ามั่นใจมาก


“เคยรอดเหรอ”มันว่าผมยิ้มๆ ส่วนมันไม่ค่อยเมาเท่าไร ถึงหน้าจะดูมึนๆแต่ตาเยิ้มใส่กูเชียว อนุโลมกูบ้างเถอะ


“กูว่าแล้วซื้อหวยไม่ถูกอย่างนี้วะ ว่าไอ้กิต้องไปก่อน ฮ่าๆๆๆ”พี่หวายตบมือชอบใจเลย แกแอบพนันกันว่าใครจะเมาก่อน


“จะถูกได้ไงมึงไม่เคยซื้อ ไอ้ห่า”พี่เจย์สวนกับ เลยตบกะโหลกเข้าให้


“แต่ถึงซื้อก็โดนแดกอยู่ดี”พี่บลูพูดเสียงอ้อแอ้เลยตอนนี้ ผมว่าอีกสักพัก แกก็คงจะฟุบแล้วล่ะ


“ไอ้ไผ่ไปนอนบ้านกูป่ะ”พี่หวายถามมัน


“มึงจะถามมันทำไม เป็นกูกูก็ต้องนอนบ้านตัวเองแถมนอนกับเมียด้วยเรื่องไรจะไปนอนบ้านมึง”พี่เจย์บอกแทนครับ


“แสนรู้จริงๆมึงนิ”ไอ้ไผ่เอามือลูบหัวพี่เจย์


“เชี่ยะ กูไม่ใช่ไอ้ติ๊งหนืดนะโว้ย”พี่เจย์ว่ามัน เป็นชื่อหมาบ้านพี่พายครับ เป็นสุนัขพันธ์ทางทั่วไป แต่มันแสนรู้มาก ขนาดมันเพิ่งเห็นผมมันยกขาหวัดดี  เอาคางซบประจบเวลาให้อะไร โยนอะไรให้มันก็ไปคาบมาให้ น่ารักดี แต่มันเห็นไอ้ไผ่มันเมินหน้าหนี มันเลยด่าไอ้หน้าหมาใส่ไอ้ติ๊งหนืดไป เล่นเอากูงงแทนหมาเลย

 
 “เฮ้ย กลับ”มันเดินมาเรียกผมสลึมสลือนั่งปรับสายตาและสติตัวเอง


 “งั้นกูไปนอนบ้านมึงแทนนะไอ้ไผ่”พี่หวายพูดกับมัน ลิ้นแทบจะพันกันแล้ว


“บ้านมึงก็มี”มันก็ย้อนถามเสียงได้กวนตีนมาก


“เอ้า ไอ้นี่มึงจะหวงไปถึงไหน อยู่โน่นก็ไม่ค่อยจะค้างบ้านใคร จะไปค้างคอนโดมึงก็ไม่ให้ไป ยังไงวะ”พี่หวายโวยใส่มันยิ้มๆ


“กูไม่ได้หวงที่นอน ถ้ามึงไม่มีจุดประสงค์อื่นแอบแฝง”มันก็พูดกลับไปมั่งเหมือนรู้ทัน นั่นสิ พี่จะไปทำไม


“ให้กูคนไปนอนบ้านมึงนะ นะ”พี่หวายยังวอนโดนเตะต่อ พี่เจย์พยักหน้าขอไปด้วย


“มึงก็ไปนอนด้วยกันสิ ทำเป็นไม่เคย หึหึ”มันบอกใส่เพื่อนมันก่อนจะตบท้ายได้ฮามาก


“ไอ้ชั่ว”



“ไอ้จวย”



“ใหญ่”มันต่อให้และยิ้มรับเอามือกอดเอวผมให้ยืนตรงๆ กูจะเคารพธงชาติไม่ไหวแล้ว เพิ่งจะสำนึกว่ารับไปเยอะ พรุ่งนี้ต้องโยคะและดีท๊อกขับออกซะหน่อย ไม่ได้ๆๆ สุขภาพที่ดีต้องมาก่อน ว่าแต่มองหน้าผมทำไมครับพวกพี่ๆ


“กูว่ามึงอดว่ะ”พี่เจย์


“ดูแล้วแม่งหลับยาวแน่ สมน้ำหน้ามึง”พี่หวายทำหน้าใส่มัน


“ลักหลับสิจะไปยากอะไร”แว่วว่าลักหลับ เออ ได้ใจดี ไอ้บ้ามึงพูดซะขนาดนี้กูคงหลับลงหรอก


“เงี่ยนฉิบ”พี่บลูออกปากครับ  โดนพี่พายตบปากเข้าให้เงียบกริบเลยทีนี้ก่อนจะหันมาทางพวกผม


“พวกมึงจะเถียงให้ได้อะไรวะ จะนอนไหนก็นอนๆๆไปเถอะ มันไม่ให้ไปก็เสนอหน้าจะไป”พี่พายคงทนไม่ไหวเอ่ยปากเลยครับ


 “จะนอน”บอกมันไม่ดังนัก เสียงเริ่มงอแงแล้ว


“เออ”มันตอบรับผม


“โดนสะกดจิตสิมึง คริคริ”พี่เจย์บอกขำๆ


“มึงยังไม่บอกเลยว่าให้พวกกูไปเปล่า”พี่หวายยังเร้ารื๊อหรือไม่เลิก


“มึงจะไปก็ไป”มันบอกแบบตัดความรำคาญ ก่อนจะลากผมขึ้นซ้อนท้ายจักรยานผมเอามือกอดเอวหน้าซุกหลังมันทันที รูแมนทิคจริงๆ ขี่ไปดูดาวไปด้วย มันคงไม่แวะชำแระผมข้างทางหรอกมั้ง จะเปลี่ยนบรรยากาศไม่ว่า หลังกูห้ามเป็นรอย


“ฮ่าๆๆ ในที่สุดก็สำเร็จ ไปไอ้เจย์”พี่หวายบอกพี่เจย์ที่ยิ้มชอบใจ

 
“กู รอมานาน”พี่เจย์เอ่ยมั่ง พวกพี่เขารออะไรกันวะ


“งั้นกูไปด้วยนะ”พี่วอร์มหลังจากตั้งสติได้เอ่ยมาบ้าง ผมนึกว่าแกหลับไปแล้วนะเนี่ยะ


 “เฮ้ย ไอ้ไผ่ ไอ้เหี้ย พวกกูจะไปยังไง ไอ้สัด ทำไมไม่เอารถยนต์มา มึงกลับมาเลย”พี่หวายคงนึกขึ้นได้ว่ามันเอารถอะไรมา ผมได้ยินเสียงแว่วๆตามหลัง ไอ้คนขี่หัวเราะดังลั่น แกมารถพี่พายครับ พี่พายหันไปด่าพวกแกว่าจะกลับไหม ไม่กลับจะออกรถทันที ที่จริงไม่ไกลหรอกครับแต่ที่เอารถมาก็เพราะต้องลากพวกขี้เมากลับไปด้วย


“เรื่องของพวกมึง”มันตะโกนกลับไปบ้างก่อนจะขี่เร็วขึ้น ผมก็อดหัวเราะตามไม่ได้ ที่จะได้กลับไปโดนลักหลับ เอ้ย นอนสักที



V
V
V
V

ต่อ

[goonglovenut]

Part Pai

ผมยืนมองไอ้เด็กตัวขาวที่กำลังซ่อมรถตัดหญ้าให้ลุงเทียนอย่างตั้งอกตั้งใจ จนสตาร์ทได้ ลุงเทียนขอบอกขอบใจมันใหญ่ ดูมันมีความสุขสนุกสนาน ใส่เสื้อกล้ามลายๆ กางเกงขาสั้นสีแดงแปร๊ด  ผมเห็นมันยิ้มก็ดีใจที่มันมีความสุข


“เฮ้ย”แม่งตีมาได้ กำลังคิดอะไรเพลินๆ ปากมันก็เคี้ยวสตอร์เบอรี่ที่เมื่อวานพี่ตวงซื้อมาให้ ยิ้มแป้นแล่นเลยมึง ป้าพิณเมียลุงเทียนก็ขำ ก่อนจะวางจานใส่มะม่วงพร้อมน้ำปลาหวานและน้ำหวานอีกสองแก้ว 


“ขอแม่กูยัง”ผมแกล้งว่ามันโดยใช้มุกแม่เหมือนเดิม


“พ่อกูขอให้แล้ว”มันก็ตอบกวนตีนด้วยมุกพ่อมัน แถมยักคิ้วให้อีก“เออ ไม่ปลุกกูล่ะว่าป้านงค์มา”มันนึกได้หันมาโวยใส่ ก่อนจะหยิบมะม่วงใส่ปาก  เมื่อเช้าป้านงค์แม่ไอ้หวายแวะเอาขนมมาให้  มันก็ฟาดเรียบ


“เอาตีนถีบยังไม่ลุกเลย”ผมว่ามันก่อนจะหยิบกินมั่ง แม่งเปรี้ยวฉิบนึกว่ามัน เลยไม่ได้จิ้มน้ำปลาหวาน แต่มันก็ไม่จิ้มกินหน้าตาเฉย ท้องเปล่าวะ หึหึ



“เวอร์แล้วคุณพงศธร”มันทำปากก่อนเรียกชื่อนักร้องที่ชื่อเล่นเหมือนผม


“ทะลึ่งและ กูพูดเรื่องจริง ป้านงค์กับพี่กูเดินเข้าไปเห็นมึงนอนกลิ้งมาปลายตีนยังขำเลย”ผมตบหัวมันก่อนจะเล่าให้มันฟัง


“จริงดิ ทำไมมึงทำกับกูแบบนี้ ไอ้บ้าเสียภาพพจน์กูหมด”มันตาโตก่อนจะโวยวาย


“มึงยังเหลืออีกเหรอ ตั้งแต่บ้านไอ้พายที่มึงละเมอจนหมดสภาพไปจนถึงนอนผ้าเช็ดตีนที่คอนโด กูว่าไม่น่าจะเหลือแล้วนะ”ผมก็ย้อนมันแบบเยาะๆ มันหน้าเหวอไปเลยที่โดนผมย้อนศรมันบ้าง
 

“เชอะ ยังไงกูก็หน้าตาดี”มันไม่รู้จะเถียงอะไรเอาเรื่องมันหน้าตาดีมาอ้าง


“ถุย”ผมทำเสียงกับท่าทางใส่หน้ามัน ก่อนมันจะลุกมาตีผม ๆ ก็ปัดมันขำๆ จนมันเหนื่อยไปเอง


 “อิ่มยัง”ผมถามมันๆ ที่พยักหน้าก่อนจะพาเดินไปอีกทาง ผมกอดคอมันๆก็กอดเอวผมเดินมาจนถึงสวนกุหลาบที่มีบ้านหลังเล็กๆ ที่สร้างมาหลายปีแล้วแต่ยังดูใหม่ได้เพราะการดูแลรักษาเป็นอย่างดี รอบๆก็มีต้นไม้ดอกไม้ และมีน้ำพุเล็กๆ ตรงกลางสระมีปลาว่ายไปมา มันปล่อยเอวผมวิ่งไปดูทันที


“สวยจัง บ้านใครอ่ะ”มันอุทานอย่างชอบใจก่อนจะถาม ผมเดินไปเปิดประตูบ้าน มันเดินตามมาทันทีข้างในเป็นโล่งๆ มีรูปถ่ายประดับไว้ไม่มากนัก ผมเปิดหน้าต่างให้ลมเข้า มันเดินไปชะโงกดูตรงหลังบ้านเป็นคลองที่ขุดขึ้นเองเอาไว้ใช้ตอนหน้าแล้งน้ำยังใสอยู่


“มานี่”ผมกวักมือเรียกมันให้มานั่งตรงหว่างขาผมที่ตอนนี้นอนบนเตียงหวายมีเบาะไม่หนามากปูอยู่ มันก็ทำตามอย่างว่าง่ายก่อนจะนอนลงมาหัวมันอยู่ตรงอกจนได้กลิ่นหอมของเส้นผมสลวยของมัน


“ยังไม่บอกเลยว่าบ้านใคร”มันเงยหน้ามาถามผม มือนุ่มๆก็จิ้มแก้มผม


“บ้านกูเอง ทรัพย์สินกูมีแค่นี้แหละ”ผมบอกมันยิ้มๆ มันมองนิ่งๆ


“เรื่องของมึง แต่ห้ามให้กูอด”มันบอกผมก่อนจะเน้นมากๆเรื่องอย่าให้มันอดยาก


“ถ้ายังอยู่กับกูมึงก็เก็บผักเก็บหญ้ากินไปสิ”ผมบอกและบิดจมูกมันอย่างหมั่นเขี้ยว


“จะไล่แล้วเหรอ ล่วงหน้าหน่อยสิ”มันบอกเสียงอ้อนๆ


“ล่วงหน้าเท่าไร”ผมก็แกล้งถามมันอีก


“สิบปีมั้ง”มันพูดอุบอิบ มองผมตาแป๋ว ยอมรับว่าตามันสวยจริงๆดูมีชีวิตชีวาดี


“นานจังวะ วันเดียวก็พอแล้ว”ผมก็แหย่มันกลับอีก มันถลึงตาใส่เอามือบิดหัวนมผมอีก เสียวนะโว้ย

“ตีนแหนะ ฝันไปเถอะกูไม่ยอมหรอกได้ไม่คุ้มเสียเลย กอบโกยอะไรก็ยังไม่ได้”มันด่าเน้นๆเลย งกจริงมึงได้ไปหลายดอกไม่พออีก


“กูก็เสียตัวให้มึงแล้วไง เจ๊ากัน”ผมก็พูดใส่มัน


“ไอ้บ้า กูเป็นฝ่ายโดนเสียบนะโว้ย”มันก็ย้อนผมอีก


“มึงไม่บอกนี่หว่าอยากเสียบกู เห็นไม่พูดอะไรก็ซั่มซะ แต่อย่างน้อยก็ได้ความเสียวนะ ไม่ดีเหรอ”ผมย้อนมันก่อนจะกระซิบในตอนท้าย


“พูดอะไรได้ล่ะ มึงตั้งหน้าตั้งตาซั่มกูอย่างเดียวเลย”มันแหวใส่ไม่ดังนักหน้าแดงแล้ว


“แล้วดีไหม”ผมก็ย้ำอีก


“อืม”เสียงหงุงหงิง


“ไม่ได้ยิน”ผมแหย่มันอีก


“เออ”เสียงมันดังเลยก่อนจะซบหน้ากัดแขนผมไม่แรงมาก


“เดี๋ยวโดนกัดมั่งหรอก”ผมบอกมันที่ตอนนี้เงียบไปแล้ว


“ฝิ่น”ผมเรียกมัน


“หืม”มันก็ตอบรับเอามือลูบหน้าอกผมไปด้วย


“ไปหาพ่อกัน”ผมบอกมัน
 

 “แล้ว พ่อมึงไม่ว่าเหรอ ถ้ารู้ว่ากูเป็นใคร”มันถามผมเสียงแฝงไปด้วยความกังวล


“ไม่รู้สิ”ผมบอกมันก่อนจะพูดต่อ“ก็บอกรุ่นน้องมาเที่ยวบ้าน” มือก็ลูบหัวมันไปด้วย


“ก็ได้”มันตอบเบาๆ เสียงเหมือนน้อยใจ


“อยากให้กูบอกอะไรล่ะ”ผมถามมันอีก


“ก็บอกตามนั้นแหละ พ่อมึงเขาจะได้สบายใจ”มันพูดก่อนจะกอดผมแน่น


“จริงเหรอ”ผมทำเสียงแบบไม่เชื่อ


“อืม”มันตอบสั้นๆ“ว่าแต่ทำไมพ่อไม่อยู่บ้านล่ะ”มันถามต่ออย่างสงสัย ว่าทำไมตั้งแต่มันมาไม่เห็นพ่อเลย สงสัยเพิ่งนึกได้เลยถาม ไม่เอะใจมั่งไงวะว่าพ่อกูไปไหน


“เขาอยู่ไม่ได้”ผมบอกมัน


“ทำไม แล้วเขาไปอยู่ที่ไหนล่ะ”มันก็ถามอีก


“วัด พ่อกูเขาไปบวชตั้งแต่กูไปเรียนต่อแล้ว”ผมบอกมันอีก มันมองหน้าก่อนจะพยักหน้าไม่ถามต่อ


“ไม่ถามเหรอทำไมพ่อกูไปบวช”ผมถามมันต่อ มันส่ายหัว


“ไม่อยากรู้”ผมถามอีก มันเงยหน้ามอง


“ถ้าเต็มใจบอกก็จะฟัง”มันบอกผม นี่เป็นอีกข้อที่ผมชอบนอกจากความพยายามของมันแล้ว ตอนแรกๆเวลามันต้องการจะอยากรู้อะไรมันจะเซ้าซี้ให้ผมตอบทันทีเหมือนเด็กเอาแต่ใจตัวเอง พอผมไม่บอกมันก็จะงอนใส่ แต่อย่างที่บอกไอ้ฝิ่นมันงอนไม่นานหรอกเดี๋ยวก็หายและเริ่มเรียนรู้นิสัยผมไปเอง ผมชอบมันที่รู้จักปรับตัวไม่เอาตัวเองเป็นที่ตั้งอย่างเดียว ผิดกับผมที่รู้สึกหลังๆจะง็องแง็งใส่มัน กลับกันเลย

“แม่กูตายตอนกูอยู่ปอห้าได้มั้ง เป็นอุบัติเหตุรถชน พ่อกูเป็นคนขับ เขาทำใจไม่ได้ที่เป็นสาเหตุทำให้แม่ตายถึงใครจะบอกว่ามันเป็นอุบัติเหตุแต่พ่อก็ยังโทษตัวเองอยู่ดี ขังตัวเองอยู่แต่ในห้องกอดแต่รูปกับโกศแม่ จนปู่กับย่าต้องเกลี้ยกล่อมเป็นเดือนๆกว่าพ่อจะยอมออกมาจากห้อง แต่ก็ไม่พูดอะไรกับใคร พี่สาวกูต้องทำทุกอย่างแทนพ่อเรียนไปด้วยดูแลกิจการที่เริ่มเติบโตไปด้วย และดูแลน้องอีกสองคนไม่เคยปริปากโดยมีลุงกับอาช่วยสอนให้ พ่อกูคงเห็นก็เลยคิดได้กลับมามีกำลังใจอีกครั้งเริ่มชีวิตใหม่จนเข้าที่เข้าทาง ก็ใช้เวลาหลายปีเหมือนกันพอกูจบม.สามก็ส่งไปเรียนที่อังกฤษพร้อมไอ้พายไอ้หวายเพราะอากูเขาเปิดร้านอาหารที่นั่น แกตั้งใจอยากให้เรียนจนจบมหาลัยที่โน่นแต่กูเป็นห่วงพ่อกับพี่อ้อที่อยู่ทางนี้เลยบอกขอแค่จบไฮสคูลพอปล่อยให้ไอ้หลิวเรียนต่อไปคนเดียว ช่วงนั้นกูก็เกไม่น้อยเหมือนกันผลาญเงินไม่ใช่น้อยพอๆกับไอ้หวาย อากูเลยจัดการขั้นเด็ดขาด พ่อกูไม่พูดอะไรแต่พี่สาวกูร้องไห้ เลยทำให้คิดได้มาหน่อย กูทำตัวดีขึ้น พ่อกูที่ยังนึกถึงแม่เสมอไม่เคยลืม ก็เลยตัดสินใจบวชอุทิศให้แม่ ตอนนั้นมีคนล้อกูด้วยนะหาว่าเป็นลูกคนบ้า แม่ก็ไม่มี กูนี่ต่อยกับเพื่อนแทบทุกวัน  ไอ้หลิวก็ทำเหมือนกัน จนครูมาบอกพี่สาวนั่นแหละโดนตีทั้งคู่เลยไอ้หลิวโดนหนักหน่อยเพราะมันไม่ห้าม”ผมเล่าให้มันฟังดูเศร้าๆในตอนแรกแต่ยิ้มในตอนท้ายที่นึกถึงตัวเองที่ไล่ต่อยเพื่อนที่มาล้อ ไอ้ฝิ่นตาแดงน้ำตาไหล


“เฮ้ย ร้องทำไมวะ”ผมถามมัน


“กู ฮึก กูสงสารพ่อ พี่อ้อ พี่หลิว และก็มึง”มันบอกมือก็เช็ดน้ำตาไปด้วย


“มันนานมาแล้ว ตอนนี้พ่อและก็พวกกูสบายดีแล้ว แม่เขาก็ไปสบายแล้ว ถ้าไม่สบายแกคงกลับมาแล้วล่ะ”ผมช่วยเช็ดให้บอกมันขำๆ


 “มันไม่ตลกนะมึง และเกิดท่านรับไม่ได้ล่ะ”มันบอกผมด้วยเสียงเป็นกังวลมาก


“แล้วจะทำไงล่ะ กูพามึงมาแล้วนิอีกอย่างพี่อ้อ ไอ้หลิวก็รู้แล้ว”ผมก็ถามมันกลับอีก


 “เกิดท่านไล่กูล่ะ”มันพูดก่อนจะทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ เอาแล้วไงกูแค่พูดแหย่เล่นทำมันดราม่าซะได้


“ไล่ก็กลับ”ผมก็แหย่มันต่อทำหน้าไม่รู้สึกอะไรเป็นเรื่องปกติ


“ฮึก พูดง่ายจัง ไล่กูก็กลับอยู่แล้ว ฮึก แถมมึงก็ต้องเลิกกับกูด้วยใช่ไหมล่ะ”มันสะอึกสะอื้นเลยครับแต่ไม่ดังมากนัก


“เฮ้ย ร้องทำไมเนี่ยเรื่องยังไม่เกิดเลย เอาไว้ให้เกิดก่อนค่อยร้องเอาแบบเต็มที่เลยนะไม่ต้องกลั้น”ผมพูดกลั้นหัวเราะ มันทุบอกผม


“ไอ้เชี่ย กูไม่ไปแล้วพรุ่งนี้กูจะกลับกระบี่ไปหาปู่”มันด่าพร้อมกับบอกทำท่าจะลุก ผมรวบมันไว้ต่อมันก็ดิ้นผมก็รัดมัน


“ไอ้หนอนขี้แง เอะอะอะไรก็หาปู่ หาปู่ แล้วอย่างนี้จะไปเผชิญชะตากับกูได้ไง”ผมว่ามันมือก็เช็ดน้ำตาไปป้ายปากมัน ๆ เลยกัดนิ้วผม


“ก็มึงไม่ให้ความมั่นใจอะไรกับกูสักอย่างทำเป็นเรื่องตลกไปหมด พอกูบอกอย่างนี้มึงก็แถไปอย่างอื่น ไอ้บ้า”มันด่าผมที่ตอนนี้หัวเราะแล้วขำหน้ามันที่เลอะไปหมด ซ๊กม๊กจริงๆ


“กูแหย่เล่น เอาหลานเขามาแล้วก็ต้องดูแลให้ดี ไม่งั้นปู่มึงได้ส่งคนมาฆ่ากูตายแน่ที่ทำหลานเขาเสียน้ำตาแถมเสียตัวด้วย”ผมบอกให้มันคลายกังวล มันเหมือนจะอมยิ้มแต่ยังแก็กอยู่


“ไอ้บ้า ไม่ต้องมาพูดเลย”มันว่าผมก่อนจะซบหน้าลงที่เดิม


“หึหึ มึงคิดมากไม่เข้าเรื่อง อย่าลืมสิพ่อกูเขาเป็นพระ ไม่ยุ่งเรื่องทางโลกแล้ว และกูก็โกหกท่านไม่ได้ด้วย จะไปไหม”ผมถามมันอีกครั้ง เอามือเกลี่ยผมมันทัดหู


“อืม”มันตอบรับ ทำเอาผมอมยิ้มก่อนจะกอดมันแน่นขึ้น  มันเบียดไถตัวเองจนหน้าเสมอหน้าผม ก้มจุ๊บปากผมก่อนจะบดเบียดให้ผมจูบตอบมัน ผมกดท้ายทอยให้มันเข้าชิดอีกจูบตอบมันทั้งเร่าร้อน ทั้งเลาะเล็ม มือผมก็ลูบไปที่หลังก่อนจะลงไปบีบบั้นท้ายกลมกลึงที่น่าจับทุกครั้งโดยเฉพาะเวลาไม่ใส่อะไรเลยยิ่งดีมาก ผิวมันเนียนนุ่มไปหมดจับทีไรก็กลัวจะช้ำแต่อดไม่ได้ที่จะฟัดมันแรงๆ


“อย่าเพิ่งทิ้งกันนะ กูอยากไปดูพญานาคก่อน”มันบอกผมอีกเสียงอ้อนๆ ผมอดหัวเราะไม่ได้ จะมาดูอะไรตอนนี้มีที่ไหนล่ะแต่อยากกวนมันต่อ


“กล่องไม้ขีดไงไม่ดูเข้าไปล่ะ”ผมแหย่มัน มันเลยกัดปากผมก่อนจะไล่เข้าไปกัดลิ้นควานไปทั่วก่อนจะยั่วให้ผมจูบตอบมัน


“พอก่อนเดี๋ยวไม่ได้ไปงานวัด หึหึ”ผมผละออกบอกมัน ก่อนจะจุ๊บปากอย่างเอ็นดู


“ไม่ไปก็ได้ ถ้าอยาก”มันพูดอย่างเอาใจสีหน้าอายๆ


“เอาไว้กลับมาก่อน จะไม่ให้ลุกไปไหนเลย”ผมพูดกระซิบข้างหูมัน ก่อนมันจะกอดผมเอาจมูกซุกไซ้ไปมา จนผมอดทำตอบมันไม่ได้


“ให้มันจริงเถอะ เมื่อคืนเมาผงกหัวยังไม่ขึ้นเลย”มันพูดยั่วผมยิ้มๆ เมื่อคืนผมก็กะจะฟันมันแหละ แต่พอถึงที่นอนง่วงฉิบหาย เลยต้องปล่อยมันไปก่อน อีกอย่างมันก็หลับก่อนผมด้วย ผมเป็นคนแบกมันเข้านอนเองแหละ


“ทำเป็นท้า ไม่เข็ดนี่หว่า คืนนี้ได้ผงกทั้งคืนแน่อย่ามาร้องว่าพอแล้วกัน หึหึ”ผมแสยะยิ้มบอกมัน


“ถ้าเข็ดแล้วจะท้าเหรอตาลุง คริคริ”มันพูดล้อผมหัวเราะคิกคัก เอามือลูบอกขึ้นลงด้วย ชะตาขาดจริงเลยมึง ยั่วอยู่ได้


“เหรอ เดี๋ยวได้รู้ว่าฤทธิ์ลุงเป็นไง หึหึ”ผมเลิกคิ้วใส่มันก่อนจะจี๋เอวทำเอามันหัวเราะตัวขดตัวงอจนมันบอกพอแล้วนั่นแหละ ถึงได้ปล่อยไม่งั้นมันได้ตายแน่ มันนอนหอบหายใจก่อนจะกอดผม ไม่รู้มันพึมพำพูดอะไรก่อนจะหลับตาลงทำให้ผมอดเคลิ้มหลับตามมันไม่ได้ เอาแรงไว้คืนนี้ ไปเที่ยวงานวัดครับ ไอ้เรื่องนั้นผมยังไม่ได้คิด จริงๆนะ เชื่อผมเถอะ

**********************************************************************************************

ปล. ฮ่าๆๆๆๆ หลังจากอ่านเม้นท์เกือบจะหนึ่งหมื่น(ตรงไหนวะ)ก็สรุปได้ว่า ไม่มีมาม่าหรอกจ๊ะ แค่กลัวจะเบื่อ แต่ตอนนี้คนเขียนเบื่อที่สุดเลยคือ เคลียร์งานนี่แหละเยอะไปไหนวะ แต่ได้กำลังใจจากคนเม้นท์คนอ่านก็ปลื้มมีแรงกระเสือกกระสนเขียนต่อ ขอบคุณหลายๆๆๆๆๆๆ อุ้ย ขอบคุณที่เตือนคำผิดด้วยคะ คุณ iforgive & คุณ Praradoxx ถ้าใครเห็นช่วยบอกด้วยคะ แก้ให้แล้วคะ ไปแล้วววววว

[Rafael]

น่ารักตลอด หุหุ
ชอบจังไม่มีมาม่าเนี่ย

[harumi]

ไม่มาม่าแต่นั่งอ่านไปเรื่อยๆ
ตอนแรกยังหัวเราะอยู่เลย
หลังๆน้ำตาเริ่มไหล
แล้วก็กลับมาหัวเราะอีก
พี่สาวนั่งทำงานอยู่ใกล้ๆ
ยังทักเลยว่าสติดีอยู่รึเปล่า

  เค้าไม่ได้บ้าน่าาาาาาาาาาาาาาา

[Ryoooo]

อ๊ายยย อ่านไปยิ้มไปอะ ชอบรักกันแบบครอบครัวรับรู้แล้วนะ
น่ารักทั้งไผ่ทั้งฝิ่นเลย อ่านแล้วปลื้มฝิ่นมากขึ้น 3 เท่าเลยอะตอนนี้

ไม่มีดราม่า แต่เรื่องก็ดำเนินได้ดีคะ ชอบๆคะ
ฃอ่านเพลินอ่านดี อยากอ่านอีก 555

[qq_oo]

ไม่มีดราม่า ไม่เบื่อจ้า
แต่ที่เบื่อ ก็คือเรื่องที่มีดราม่าอ่ะ
อ่านเพื่อคลายเครียด ไม่ใช่อ่านเพื่อที่จะเครียด
เป็นกำลังใจให้จ้า
ปล. ON DRAMA

[BBSS]

 กรี๊ดๆๆ วี้ดวิ้ว  รอคืนนี้อย่างใจจดใจจ่อ

ไม่ใช่อะไร อยากรู้ว่างานวัดมีอะไรบ้าง

[Angel]

คู่นี้น่ารักกันจริงน่ารักกันจัง 


ปล.ไม่เบื่อค่ะ ชอบๆ อ่านแล้วไม่เครียด แถมฮ่าด้วย