หัวข้อ: ก็คนมันรักทำไงได้ # IMG PAI 2-6-58 #

[CarToonMiZa]

กอดคนเขียนแน่น
น่ารักมากมายไม่มีมาม่ามาแจก

เลิฟเลิฟนู๋ฝินกะพี่ไผ่

[donutnoi]

ชอบๆๆๆๆๆๆๆ ไปเที่ยวงานวัดคงสนุก รอตอนต่อไปค่ะ

สำหรับคนเขียนก็สู้ๆเรื่องงานนะคะ 

[yeyong]

ทั้งฝิ่นทั้งไผ่ ดูแล้วเริ่มผูกพันกันมากจนแยกจากกันลำบากแล้ว
ในงานวัดจะมีใครมาจีบฝิ่นบ้างมั้ยหนอ

[gupalz]

น่ารักปนเสื่อมกันไป555
แต่คู่เจย์หวายนี่มันชวนคิดจริงๆนะ

[route rover]

ชอบเวลาที่ฝิ่นอ้อนพี่ไผ่ แล้วพูดว่า "พี่ไผ่ น้องหิวข้าว"

น้ิองฝิ่นน่ารักที่สุด

[zero3]

นึกว่าพ่อพี่ไผ่มีเมียใหม่ หรือเสียไปแล้วซะอีก(เห็นพี่ไม่พูดถึง)
พอรู้เรื่องครอบครัว เศร้ามาก
หลวงพ่อท่านไม่ว่าหรอก(มั้ง) ท่านตัดทางโลกแล้ว 555++
ตอนหน้าพี่ไผ่จะพาน้องเที่ยวงานวัด อย่าลืมปาโป่งนะ
เอาตุ๊กตาควายตัวใหญ่ๆเลย คิคิ

[gumrai3]

น่ารักมากอ่านเพลินเลยทั้งๆที่ยาวเเต่รู้สึกเหมือนสั้น คิกคิก

[l3iZal2l2e]

อยากเห็นพี่ไผ่ตอนเด็กๆจัง 
ชอบแบบนี้แหละค่ะ ไปเรื่อยๆ
นานๆก็ให้น้องฝิ่นปะทะคารมกับชะนีร้ายๆบ้างแก้เซ็ง ฮ่าๆๆๆๆ
 

[bulldog17]

แสดงความรัก(?)กันตล๊อดๆ

[HISY]

น่ารักจริงๆเลยน้า

[kenghan]

สั้นๆเลย หวานนนนนนนนนนนนนนนนน

[only_u]

ชอบมากมายยยคร่า ไม่มีดราม่า

[Salome]

สนุกทุกตอนอะเรื่องนี้
ถ้าพี่ไผ่ไม่หื่นนี่ไม่ใช่ตัวจริงนะ
รักผองเพื่อนพี่ไผ่กับน้องด้วย
แอบลุ้นให้พี่เจย์พี่หวายคู่กันนะ 

[thejaoil]

น่ารักมากขึ้นเรื่อยๆเลย คู่นี้

[noy]

 

[Ball]

กำลังสงสัยตัวเองว่าไปอยู่ที่ไหนมา
ถึงเพิ่งมาเจอเรื่องนี้ในตอนที่49

อยากบอกว่าสนุกมากกกกกกกกกกกก
ก๊วนเพื่อนไผ่เพื่อนฝิ่นนี่มันฮายกแก๊งค์เลย
แต่ชอบคู่พระนายสุดแล้ว
ฝิ่นปากดีมาก ไผ่ก้ปากเสียแถมกวนตีนอีก
ชอบบบบบบบบ ยิ่งไม่มีดราม่ายิ่งชอบมากไปอีก
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ
รอตอนต่อไปและ+1ให้ค่ะ

[yayee2]

ฝิ่นเวอร์ชั่นอ้อนก็น่ารักน่า..ใคร่เนอะ เวอร์ชั่นต่อปากต่อคำกับฝิ่นก็น่ารักน่าฟัด

[faratellll]

  หวานละมุน รักละมัยจริงๆ นู๋ฝิ่นกะไอ้ไผ่. 

เจ๊ว่าไม่ต้องไปก็ได้นะงานวัด นะ ถ้าทาง
P.S.  ชวิตเทอช่าง ดราม่าดีแท้ไผ่ พงศธร

[makimaki]

สนุกมาก ๆเลย พี่ไผ่ น้องฝิ่น น่าร๊าก 

[aoihimeko]

น่รักกันจริงๆ

[beery25]

 

[greensnake]

ไม่รู้ว่าบรรยากาศพาไปหรืออย่างไร
ทั้งน้องฝิ่นและพี่ไผ่หว๊านหวาน
ได้รับรู้เรื่องราวของพี่ไผ่มากขึ้นด้วย
เปิดตัวและเปิดใจในคราวเดียวเลย
แถมยังจะได้พบกับคุณพ่อพี่ไผ่อีกด้วย
รักออกขนาดนี้พี่ไผ่ไม่กล้าทิ้งหรอก
ตอนหน้าตามไปเที่ยวงานวัด
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ
บวกเป็ดให้น้องฝิ่น อ้อนได้น่ารักมากๆ

[haruko]

ครอบครัวน้องผ่านฉลุย
เหลือครอบครัวพี่ไผ่แล้วแหละ
ก็คงจะราบรื่นเหมือนกันล่ะน้า

[Yunatsu]

เหมือนทุกอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดีนะ

[lekkatid]

+1เป็นครอบครัวที่เข้าใจกันดี เพื่อนๆพี่ไผ่ก็น่ารัก

[่patsaporn]

เพิ่งตามอ่านทันค่ะ...

ยิ่งอ่านยิ่งติดนะเรื่องนี้ พระเอกหล่อเถื่อนจริงใจได้ใจจริง ๆ บทจะหวานนี่มาเต็ม แบบม้วนๆๆ ตามน้องฝิ่นไปเลยทีเดียว
ส่วนน้องฝิ่นนี่เรียกว่านายเอกในดวงใจเช่นกัน ก็เธอสวย เธอน่ารัก เธอตรงไปตรงมา และเธอรักเดียวใจเดียว
ชอบคู่ที่แบบรักเดียวใจเดียวแบบนี้อ่ะ ยังไงก็ความสุข ถึงมีเห็บเหาเข้ามากวนบ้างแต่ก็ผ่านไปได้ ก็ทั้งไผ่ทั้งฝิ่นรักกันมาก
แถมไม่มีหวั่นไหวซักนิด...แล้วก็ชอบที่สองคนทำตัวแบบธรรมดาทั้งที่บ้านสองคนเป็นคนมีตังค์อ่ะ ไม่อวดร่ำอวดรวย

เพื่อนทั้งแก๊งค์นี่อย่างฮา อย่าได้รวมตัว ทั้งแก๊งค์ทางน้องฝิ่น...โอ๊ย สวยแรงได้ใจกันทุกคน เมาท์ใครแต่ละทีไฟนี่แล่บแปล๊บๆ
รักกันมากด้วย ที่สุดอ่ะ  ส่วนแก็งค์ทางไผ่ก็เพื่อนแท้เพื่อนตาย ขาดกันไม่ได้จริง ๆ แม้คุยกันแต่ละทีจะออกไปแนวหื่น 555

บลู พาย คู่รอง น่ารักน่าลุ้น น้องพายใจแข็งและเป็นตัวของตัวเองดี ชอบมากค่ะ ดีใจที่ตกลงคบกันได้
ปล่อยชะนีกวนใจมาตั้งนานเนอะ ๆๆๆ เมื่อไรน้องพายจะยอมบลูล่ะ คนอ่านลุ้นอยู่นะ...ถ้าได้กันจริงเพื่อนล้อยันลูกบวชแน่

เจย์ กับ หวาย อยากให้ได้กันจริง ๆ โคตรคู่หูคู่ฮา ขาดกันไม่ได้อ่ะคู่นี้ ฮาตอนเพื่อนล้อทั้งสองคนมาก...

สรุปว่าเป็นนิยายที่โหดมันฮามากค่ะ ผู้แต่งมีแต่งเรื่องอื่นอีกป่ะคะเนี่ย อยากตามไปอ่าน

เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอบคุณค่า

[goonglovenut]

ตอนที่ 50

ตอนนี้อยู่ที่งานวัดกันแล้วครับ หลังจากไปไหว้พระในอุโบสถและก็ทำบุญตามซุ้มต่างๆ เสียงผู้คนคุยกันจ้อกแจ้กปนกับเสียงดนตรี ที่มีทั้งลำซิ่ง หมอลำ ลูกทุ่ง สตริง ลิเก รวมไปถึงร้านขายของเสียงเชิญชวน ปวดประสาทหูเลยผม  ก่อนจะมาพี่อ้อกับไอ้หลิวพาเมียไปกราบพระแต่หัวค่ำแล้ว บอกให้ระวังตัวอย่าไปมีเรื่องมีราวอะไรกับใคร ให้ใจเย็นกันไว้ยังไงก็งานบุญ พวกผมก็รับปากแต่ในใจก็ภาวนาอย่าให้ใครมากวนตีนใส่เลยไม่อยากเสียคำพูดกับพี่สาว ระหว่างทางก็เดินคุยกันมาตลอด ไอ้ออม กับ ไอ้อากิ ที่วันนี้พวกมันแต่งตัวสวยเชียวจนพวกผมอดแซวไม่ได้ ว่ามาเที่ยวงานวัดนะโว้ยไม่ใช่มาดูตัว พวกมันด่ากราดเรียงลำดับเลย ก่อนไอ้ออมจะดึงไอ้แกรนด์ให้เข้าไปดูเมียงูกับผีกระสือ ทำให้ไอ้อากิฉุดไอ้พายและเมียผมเข้าไปด้วย ไอ้ฝิ่นจะไม่เข้าเพราะเคยเห็นแล้วแต่โดนแรงไอ้อากิฉุดเข้าไปเลยต้องตามเลย พวกผมรออยู่ข้างนอก ซื้อสายไหมกินกันสักพักไอ้กลุ่มนั้นพากันออกมาแล้ว ไอ้แกรนด์หัวเราะนำมาก่อนเลย ตามด้วยไอ้พาย ไอ้ออม ไอ้ฝิ่น  ไอ้อากิ ที่ทำหน้าแบบบอกไม่ถูกว่ากลัวหรือยังไง ไอ้พายจับแขนไอ้ฝิ่นที่ทำหน้ากลั้นขำอยู่ข้างๆ



 “ไม่มีอะไรตอนแรกก็ดูกันดีๆ นี่ ไอ้ออมกับไอ้กิอยากเห็นใกล้ๆเอาหน้าไปจ่อแบบใกล้มาก พอจังหวะโผล่มาร้องซะซุ้มแทบแตก ถอยไปชนไอ้พายนั่งจ้ำเบ้ากับพื้น ส่วนไอ้กิ คริคริ กระโดดไปขี่เอวเมียมึงเข้าให้เกือบหงายดีนะตั้งตัวทัน แม่งอย่างฮาเลย”ไอ้แกรนด์เล่าจบพวกผมก็ขำ ยิ่งไอ้สามตัวนั้นทั้งหัวเราะทั้งล้อเลียน ไอ้อากินี่อายมากไล่ตีไอ้สามคนนั้น ผมหันไปมองหน้าไอ้ตัวบางที่แย่งขนมผมกินมันสบตาก่อนจะหันไปทางอื่น


“เอวไม่หักเหรอ”ผมถามมันเบาๆ


“ไม่รู้ รู้แต่นิ่มดีวะ”มันบอกยิ้มๆ ผมเขกหัวมัน



“มึงเป็นเกย์แน่เปล่าวะ”ผมพูดเสียงระอาหน่อยๆ มันไม่ตอบยักคิ้วให้  หลังจากแหย่ปนเยาะนิดหน่อยก็เดินมาจนถึงซุ้มปาเป้า โดยมีตุ๊กตาเป็นของรางวัลล่อใจ เลยวัดฝีมือกันซะหน่อย ได้บ้างไม่ได้บ้าง ไอ้พายยังแม่นเหมือนเดิม ไอ้ออมกับ        ไอ้แกรนด์ พลาดไปนิดหน่อย พากันจิ๊ปากก่อนจะเอาใหม่ ไอ้อากิก็ใช่ย่อยได้ตุ๊กตากันมาคนละสองตัว ส่วนไอ้หวาย ไอ้เจย์ ไอ้บลู ไอ้วอร์ม  ยิงปืนที่เป็นเป้านิ่งอยู่

“มึงไม่ปาเหรอ”ผมถามไอ้ฝิ่นที่ตอนนี้ กินไอ้ติมแท่งสีแดงเสียบไม้ที่เป็นถังเขย่าๆ จนปากมันแดงเข้าไปอีก


“ไม่อ่ะ”มันตอบพลางส่ายหน้า ก่อนจะเลียแล้วก็ดูดแถมอมเข้าไปอีก กูอยากกลับบ้านพามึงไปกินไอติม


“ปาไม่เป็นน่ะสิ”ผมแกล้งว่ามัน มันยักไหล่ไม่จี้เส้นตาม ผิดแผนกูมากเลย


“มันไม่มีตุ๊กตาควายกูเลยไม่อยากปา”มันบอกเหตุผล ก่อนจะเดินไปซุ้มยิงปืน มึงพูดจริงหรือหลอกด่ากูวะก่อนจะเดินตามมัน ที่ตอนนี้กำลังล้อไอ้หวายกันยกใหญ่ ไอ้เจย์เล่าที่มาฉายามัน


“ไอ้หวายอ่อนด๋อย ฮ่าๆๆๆ”เสียงไอ้ออม กับไอ้แกรนด์


“สมชื่อจริงวะ”ไอ้อากิเยาะตามมาติดๆ


“กูซ้อมโว้ย นี่เดี๋ยวมึงดูของจริง”ไอ้คนโดนล้อมันก็ยังไม่ยอม


“โอ้โห ไอ้หวายสามรอบนี่เรียกซ้อมเหรอ ที่บ้านกูเขาเรียกซ้ำซ้อนว่ะ”เสียงไอ้บลูพูดขำๆ แต่ยักคิ้วใส่ได้กวนมาก


“แต่แถวบ้านกูเขาเรียกซ้อม มึงจะทำไม”ไอ้หวายยอมรับแบบกวนตีนมาก ก่อนจะเสียตังค์เอาใหม่ ขนาดเด็กที่ซุ้มยังขำเลย

“เอาจริงเหรอวะ”ผมถามมัน


“ทำไม มึงไม่เชื่อกูเหรอ”มันหันมาถามผม


“เปล่า แต่กูกลัวมึงซ้อมหลายรอบว่ะ”ผมพูดกับมันยิ้มๆ มันหันมาส่งปืนให้ผม


“กูไม่โชว์ก็ได้ เห็นแก่มึงนะ เอ้า มึงเอาไปรอบนี้”มันพูดได้หน้าตาเฉย จนโดนโห่เลย


“สัด ทำคุย”ไอ้วอร์มเหยียดปากใส่แบบดูถูกมาก แต่ยังขำไม่หาย ก่อนจะส่งเป้าที่ไอ้หวายยิงให้ดู


“เก่งว่ะ ยิงแบบพอเพียง”ผมบอกมันที่ทำหน้างงๆ เกี่ยวอะไรกับเศรษฐกิจพอเพียง


“ยังไงวะ”มันสงสัยกับมุกที่ไม่เก็ทของผม กูเซ็ง ไม่แสนรู้เท่าเมียกูวะ เพราะมันยืนยิ้มอย่างรู้ความหมาย


“ประหยัดเป้าไง ร้านเขาจะได้มีเหลือเยอะ” ผมบอกมัน ๆเดินเข้ามาเตะผมเลย ทำเอาหัวเราะ ก่อนมันจะหันไปหาไอ้ฝิ่น


“เฮ้ย ทำท่าเหมือนจะพูดอะไร”มันถามไอ้ฝิ่นที่มองหน้ามันสลับกับเป้า เออ เป้ายิงปืนครับไม่ใช่เป้าไอ้หวาย


“ไม่มีอะไร”ไอ้ฝิ่นปฏิเสธ แต่ตาระยิบระยับเลย


“พูดเลยฝิ่น”ไอ้อากิเดินมากอดคอพร้อมกับบอกมัน


“จะบอกว่ายิงแบบนี้แถวบ้านเขาเรียกว่า มือปืนเป้าสะอาด แถมสะอาดมากด้วยไม่มีรอยเลย”มันบอกพร้อมกับชูป้ายล้อไอ้หวาย พวกผมฮาเลยครับ


“ฮ่าๆๆ ไอ้หวายอ่อนด๋อยแถมเป้าสะอาด”ไอ้เจย์ปล่อยก๊ากเลย


“ไหนวะดูสิเป้าสะอาดจริงเปล่า”ไอ้บลูสัปดนเอามือไปเปิดเสื้อให้เห็นเป้ามัน


“มึงดมเลยมั้ยล่ะ เชี่ยะ”ไอ้หวายโวย ก่อนจะหันมาทางผมสองคนบอกตาพวกผมแล้ว ผมก็เลยจัดให้มันไป เอามาดูตามที่คิดพระเอกครับยังไงก็เข้าทุกแมท ยักคิ้วให้มันที่จิ๊ปากใส่เมื่อเห็นว่าเข้าเน้นๆ ก่อนจะส่งตุ๊กตาแรดให้มัน น่ารัก ถ้าจะชอบยิ้มใหญ่เลย


“แม่นเหมือนเคยโว้ย สงสัยเป้าที่บ้านจะดี”ไอ้เจย์แซวล้อๆ ผมก็ยักคิ้วรับคำมัน ก่อนจะหันไปทางไอ้ฝิ่นที่คงจะไม่ได้ยินเพราะกำลังสนใจตุ๊กตาควายตัวใหญ่มาก มองตาวาววับเลย เมื่อกี้ไม่เห็นวะ


“ธรรมดาของพระเอก”ผมยกยิ้ม แต่พวกมันพากันยกตีนพร้อมกับแหวะใส่ อะไรวะพูดเรื่องจริงก็ไม่ได้


“ตามึงแล้ว ถ้ายิงเข้าทุกนัดนะกูจะเลี้ยงทุกอย่างในงานนี้เลย”ไอ้หวายท้าไอ้ฝิ่น ที่ผมไม่รู้ว่ามันยิงเป็นไหม มาอยู่นี่ก็มีสิ่งที่ผมรู้ว่าไอ้เด็กตัวบางมันทำไม่ได้ก็มี เด็ดสุดมันขี่จักรยานไม่เป็น ไอ้หวายเลยแซวว่าไอ้ฝิ่นอ่อนด๋อย มันหน้างอ บอกฝากไว้ก่อนเถอะทีใครทีมัน แต่มันแกล้งทำไปงั้นแหละก่อนจะยิ้มหวานๆบอกกลับ ถ้าทำให้คนสูงอายุหัวเราะมีความสุขก็ดีใจด้วยมันจะได้ได้บุญไอ้พวกที่กำลังขำล้อมันหุบปากแทบไม่ทัน มันก็เลยหัวเราะใส่บ้าง



“จริงนะ”มันถามตาโตก่อนจะยิ้มมุมปาก


“เออ ป๋าพูดแล้วไม่คืนคำ แต่ถ้าหนูทำไม่ได้ต้องเลี้ยงป๋านะ”มันยืดอกพูดแบบป๋ามาก


“อย่ากลับคำนะโว้ยไอ้ป๋าหมาก”ไอ้เจย์รีบสวนทันทีเติมยศให้อีก ผวนเอาเองครับ


“เออ กูไม่ได้หล่ออย่างเดียวโว้ย พูดคำไหนคำนั้น ผิดคำพูดกูคลานให้ดูเลย”มันยืนยันหน้ามึนมากๆ ก่อนจะส่งปืนให้ มันยกยิงมือเดียวแบบไม่ต้องเล็งนาน แถมมือซ้ายด้วย แต่ยังไม่รู้ว่าถูกหรือเปล่าจนหมดนัด เด็กมองที่เป้าและมองที่หน้ามันแบบทึ่งๆ ก่อนจะส่งให้มันที่ยิ้มพร้อมกับยื่นให้ไอ้หวายดู


“ฮ่าๆๆ ป๋าเอาเงินมาไว้ที่หนูดีกว่าม๊ะ”มันหัวเราะแบมือขอเงินไอ้หวายที่ดูเป้ามันแบบพูดไม่ออก ก่อนไอ้เจย์จะหยิบไปดูกันถ้วนหน้า


“แม่นโคตร อีซ้ายด้วยนะมึงไอ้ป๋าหมาก”ไอ้เจย์ชมมันหันไปแขวะไอ้หวายที่ยังเงียบเพราะถูกประณาม


“เออวะ ไอ้ป๋าเอาเงินให้น้องมันเลย”ไอ้ออมรีบทับถม ไอ้หวายหันไปหาไอ้บลูที่ตอนนี้ถือตุ๊กตาให้ว่าที่เมียมันอยู่ คิกขุจริงเพื่อนกู ส่วนกูถือตุ๊กตาแรดอยู่


“กูไม่เกี่ยว มึงพูดเองกลับคำคลานเป็นหมานะโว้ย”ไอ้บลูแสยะยิ้มบอกเลย ทำเอาพวกผมชอบใจ


“ฝิ่น พี่มีแต่บัตรเครดิต”มันหันไปบอกไอ้ฝิ่นที่ตอนนี้ยิ้มกับตุ๊กตาควายตัวสีเทาเกือบดำ ปากแดงแปร๊ดแสยะยิ้ม น่ารักตรงไหนวะ ของกูที่ให้น่ารักกว่าอีก


“งั้นทำอย่างพี่บลูบอกเลย”มันพูดหน้าตาเฉย ไอ้บลูยักคิ้วใส่ไอ้หวายทันที ไอ้วอร์มจับหัวมันให้ก้มเตรียมคลาน มันก็ปัดออกถีบไอ้วอร์มด้วยแต่ไม่โดน


“เออ ทำเลย”ไอ้ออม ไอ้แกรนด์ ไอ้อากิพูดพร้อมกันเลย ไอ้หวายจิ๊ปากหันมาหาผม


“ไอ้ไผ่กูยืมตังค์เลี้ยงเมียมึงก่อนสิ”มันหันมาเกาะแขนผม ทำตาละห้อยเหมือนหมาไม่มีผิด


“มีแต่ตีน”ผมบอกพร้อมกับยกให้ จะยกพร้อมกันก็กลัวล้มหงายหลังไปอายตายห่า


“เออ ไอ้พวกใจดำกูจ่ายก็ได้ ไปฝิ่นอยากกินไรพี่เลี้ยง พี่ก็แกล้งพูดไปงั้นแหละ แหมเลือกตุ๊กตาหน้าเหมือนผัวเลยนะ”ไอ้หวายโวยก่อนจะแหย่มันแต่ลามมาถึงผม ไอ้ฝิ่นหัวเราะคิกคักชอบใจ


“สัด”ผมด่ามัน ยอมให้มันบ้างมันโดนมาเยอะ ก่อนจะพากันไปกินก๋วยเตี๋ยวที่ไอ้หวายเป็นเจ้าภาพ ไม่มีหรอกครับชามเดียวยิ่งก๋วยเตี๋ยวเรือชามเล็กๆด้วย ขั้นต่ำห้าคนต่อชาม แถมมีแข่งกันอีก สรุปแพ้เมียผมอีกแล้ว ไอ้พายเจ็ด ไอ้ฝิ่นสิบ มันมองหน้าและก็หัวเราะใส่กันแบบแดกเข้าไปได้ไงวะไอ้สามสาวยังหัวเราะเลยบอกแม่งกินหรือยัดวะ ไอ้หวายจ่ายไปห้าร้อยกว่าบาท ก่อนจะพากันเดินย่อยชมโน่นชมนี่ไปเรื่อยๆ ระหว่างทางก็คุยหยอกกันเสียงไม่เบา แต่หน้าตาดีครับเลยไม่มีใครว่า ฮ่าๆๆๆ เกี่ยวกันไหม เดินไปจนถึงชิงช้าสวรรค์ไอ้พวกผมไม่เท่าไรแต่สาวๆและก็ไอ้พายอยากขึ้นรีบจับคู่ซื้อตั๋วขึ้นทันที ไอ้บลูมันค่อนข้างกลัวความสูงแต่ขัดไม่ได้ มันมองผมประมาณว่ามึงกับเมียไม่ขึ้นเหรอ ผมยกยิ้มโบกมือบ๊ายบายให้มันไปดีเถิดครับ


“สนุกมั้ย”ผมหันมาถามไอ้คนข้างๆที่ยืนชื่นชมตุ๊กตาควายกับแรดอยู่ มันเดินแบก เรียกว่าแบกดีกว่ามาตลอดทางไม่มีบ่น มีแต่ไอ้พวกนั้นบ่นว่าทำไมมึงไม่ถือให้เมียดูไอ้บลูสิรักไอ้พายรีบคาบให้เลย ไอ้บลูหน้าบานรับคำชมส่วนไอ้พายหน้าตาเฉย ส่วนไอ้หวายไอ้เจย์ไอ้วอร์มรับหนักหน่อยถือให้พวกสาวๆ ผมนึกว่ามันกัดไอ้บลูกับไอ้พายจนลืมไปแล้วหันมาบ่นผมต่อ จนผมบอกว่าเมียกูยังไม่บ่นเลย ไอ้ฝิ่นส่ายหน้าบอกมันยอมแบกดีกว่าทนฟังผมเห่าใส่มัน ไอ้พวกนั้นขำคิ๊กเลย ผมยักไหล่บอกมันว่า เป็นเมียกูต้องอดทน มันก็สวนกลับแต่กูไม่ทนอดหรอกนะ เป็นประจำเวลาว่ามันแบบนี้ทีไร


“อืม สนุกดี ดูชาวบ้านเขาก็ร่วมด้วยช่วยกันดี”มันบอกด้วยรอยยิ้ม วางตุ๊กตาไว้ข้างๆ โต๊ะหินเรานั่งพักรอไอ้พวกนั้นอยู่


“แล้วเคยไปเที่ยวงานวัดบ้างป่ะ”ผมถามมันพลางจะจุดบุหรี่สูบ มันมองหน้าบอกให้รู้ว่าอย่าสูบเพราะเป็นเขตวัด ผมเลยต้องเก็บไม่ได้กลัวมันนะแต่เกรงใจวัดต่างหาก


“เคย ที่โน่นเขาก็จัดทุกปี คนก็เยอะแบบนี้แหละ บางปีมีตีกันด้วยนะโว้ย”มันบอกก่อนจะพูดขำๆ


“แล้วมึงไปกับใคร”ผมถามมันอีก อยากจะตบปากตัวเองที่ถามอะไรโง่ๆ มันยิ้ม


“อืม ปู่ ถ้าแม่มาก็ไปด้วย แล้วก็ไอ้พวกนั้นแหละ”มันบอกก่อนจะหยุดและพูดต่อ” มึงอยากรู้ว่ากูไปกับแฟนหรือเปล่ามากกว่ามั้ง”มันบอกก่อนจะตบท้ายยิ้มๆ


“รู้แล้วได้อะไร ถึงมึงไปจริงแล้วจะทำอะไรได้มันผ่านมาแล้ว”ผมพูดเรียบๆ มันเบียดเข้ามาใกล้จนได้กลิ่นหอมๆ ที่ผมชอบดม


“เหรอจ๊ะ”มันทำเสียงกวนๆ ยิ้มหวาน ผมผลักหัวมันที่ทำปากจู๋แบบจะจูบ



“เขตวัดนะมึงสำรวมซะมั่ง อย่าแรด”ผมว่ามันพร้อมกับยิ้มมุมปาก มันเบะปากยักไหล่



“งั้นวันนี้ก็งด เพราะเป็นวันพระ”มันบอกผมหน้าตาเฉย เขยิบออกห่างผมคว้าเอวมันไว้เลย



“มึงอย่ามั่ว กูดูปฏิทินแล้ว”ผมบอกมัน ทำเอามันหัวเราะใส่หน้าเลย นึกได้เสียรู้มันอีกแล้ว แม่งไม่น่าให้กิเลสครอบงำเลยกู



“ฮ่าๆๆ นี่มึงอยากล่อกูขนาดดูปฏิทินเลยเหรอ คริคริ”มันหัวเราะเยาะเย้ยแบบสะใจมาก เอานิ้วจิ้มแก้มผมอีกก่อนจะพูดล้อๆ “เขตวัดนะมึงหัดสำรวมทางความคิดซะมั่ง สันดานจริงๆ”นั่นไงเจอเข้าให้แม่งย้อนศร ผมเลยเขกหัวมัน เพราะเถียงมันไม่ออก


“หิวน้ำอ่ะ”มันบ่นแต่ตามองผม


“ไปซื้อสิ”ผมบอกมันเพราะขี้เกียจลุก


“ตังค์มา”มันแบมือ ผมก็เลยควักให้มันไป


“อยู่นี่อย่าไปไหนนะ เดี๋ยวมา”มันพูดยิ้มๆ


“เดี๋ยวถีบ กูไม่ใช่เด็ก”ผมบอกมัน


“กูบอกน้องควายกับน้องแรดต่างหาก บ้าเปล่า ฮ่าๆๆๆ”มันทำดัดจริตใส่ก่อนจะหัวเราะชอบใจ


“สัด รีบไปเลยเดี๋ยวมึงจะได้แดกอย่างอื่นแทนน้ำ”ผมผลักหัวมันที่ยังหัวเราะอยู่ก่อนจะเดินไปยังมีการหันมาหัวเราะขยิบตาให้อีก เลยยกส้นเท้างามๆให้มันหนึ่งที แม่งอ้อนตีนจริงๆ แล้วไม่รู้เป็นไงเสียรู้มันทุกที ไม่เป็นไรเพราะมันก็เสียตัวให้ทุกครั้ง หึหึ


“น่า บอกหน่อยสิ ชื่ออะไรครับ”


“มาจากกรุงเทพเหรอ”


“น่ารักจัง มีแฟนหรือยัง”


กำลังนั่งมองเพลิน เสียงอะไร รบกวนโสตประสาทวะ เหมือนวัยรุ่นกำลังแซวสาวอยู่ ช่างแม่งขี้เกียจสนใจ


“จะหยิ่งไปไหน ถามก็ไม่พูด”


“นั่นสิ”


“นี่ไม่รู้จักพี่แวน ลูกเถ้าแก่ร้านทองเหรอ”


นั่นไงพอเขาไม่บอกก็เอาชื่อพ่อแม่มาอ้างว่าเป็นลูกใคร มึงจะบอกเขาทำไมเขาอาจจะไม่อยากรู้จักก็ได้


“แล้วไง ทำไมกูต้องรู้จัก”หึหึ เป็นไงเหมือนที่คิด แต่เสียงคุ้นๆว่ะ


“จริงเหรอ คนแถวนี้เขาอยากรู้จักเพื่อนพี่กันทั้งนั้นแหละ”ไอ้เหี้ยตัวไหนไม่รู้พูดแบบเชิดชูเพื่อนมันมาก


“กูไม่ใช่คนแถวนี้ ถึงใช่ก็ไม่อยากรู้จัก หลีกไป”ตอบได้ดีมาก หันไปดูซะหน่อย อ้าว เมียกูนี่หว่า หมารุมล้อมเลยโว้ย  หน้าบึ้งตึงคงอยากจะซัดหน้าไอ้คนที่ยื่นเข้าไปแน่ๆ แต่ไอ้เหี้ยนั่นคุ้นๆ เอามือจับแขนเมียผม มันสะบัดใส่ด้วยมือที่ถือน้ำกินอยู่จนหกรดเสื้อมันไปหมด มันผงะก่อนจะมองยิ้มๆแบบนักเลงมาก


“พูดดีๆไม่ชอบต้องให้ออกกำลัง”มันแสยะยิ้มใส่ เมียผมที่เตรียมจะประเคนส้นตีนให้แน่ถ้าเข้าไปใกล้มัน นึกออกแล้ว ไอ้แวนที่ชอบแกล้งผมตอนเด็กๆ และก็ล้อว่ากลุ่มผม เป็นผัวเมียกัน แบบจับคู่ให้ไม่ซ้ำเลย และที่สำคัญมันเคยล้อว่าพ่อผมเป็นบ้า


“มีอะไร”ผมเดินเข้าไอ้ฝิ่นถลามาหาผมทันที


“เสือกไรด้วยวะ”มันถามผมทั้งที่ผมน่าจะถามมันมากกว่า


“ก็อยากเสือก”ผมกวนมันกลับ


“เจ๋งหรือมึง แล้วนั่นกูจีบก่อน”มันท้าก่อนจะชี้มาทางไอ้ฝิ่นที่ยกตีนให้มัน


“เรื่องของมึง แต่นี่เมียกู”ผมบอกมันเอามือโอบไหล่ไอ้ตัวบางไว้ มันอึ้งก่อนจะแสยะยิ้ม


“พูดจริง”มันถามแบบไม่เชื่อ


“เออ นี่ผัวกูเอง”เป็นไงเมียกูกระแทกเสียงใส่เลย เต็มๆ มันเงียบเลย


“สันดานไม่เปลี่ยนนะมึง ไอ้แวน”ผมเตือนความจำมันหน่อย มันมองหน้าผมอย่างพิจารณา


“มึงเป็นใคร รู้จักกูได้ไง”มันถามเสียงแข็ง


“ก็เพื่อนมึงเพิ่งประกาศเมื่อกี้ไม่ใช่เหรอว่ามึงชื่ออะไร ลูกใคร”ผมย้อนใส่หน้ามัน กับเพื่อนมันที่ดูกวนตีนไม่ต่างกัน


“อย่ากวนตีน กูหมายถึงประโยคที่มึงพูดก่อนหน้านั้นเหมือนมึงรู้จักกูมาก่อน”มันเริ่มขึ้นแล้ว แม่งตอนเด็กหน้าเหี้ยยังไงโตมาก็ยังงั้น แต่ไม่ถึงกลับขี้เหร่หรอก หน้าตามันเจ้าเล่ห์ ผิวขาวแบบลูกคนจีนทั่วไป สูงน้อยกว่าผมหน่อย อยากกระทืบฉิบหาย แต่สัญญากับพี่อ้อไว้แล้วว่าจะไม่มีเรื่อง ไม่งั้นมึงไม่ได้ยืนปากดีอย่างนี้แน่แถมจีบเมียกูอีก


“มีไรวะ”เสียงแข็งๆของไอ้หวายพูดข้างหลังก่อนจะเดินมายืนข้างผม ตามด้วยไอ้เจย์ ไอ้บลู ไอ้พาย ไอ้วอร์ม ส่วนที่เหลือยืนไม่ไกลนัก ไอ้หวายคงบอกให้รอตรงนั้นอย่าเข้ามา ไม่งั้นพวกมันคงมาแล้วแหละยิ่งไอ้กินี่โคตรเกลียดไอ้แวนเลย มันบอกว่าไอ้เหี้ยตีกันแทบตายโตมาเสือกมาจีบมัน ๆ ก็ด่าไปหลายครั้งมันไม่กล้าหรอกครับเพราะพ่อแม่มันที่เป็นอาผมก็ไม่ใช่ตาสีตาสาที่ไหนให้มันมาข่มเหงได้



“ไอ้หวาย ไม่ใช่เรื่องของมึง”มันเรียกชื่อก่อนจะทำหน้าใส่แบบกวนตีนมาก


“ไม่ใช่ได้ไง นี่มันเพื่อนกู”ไอ้หวายแสยะยิ้มบอก



“และเพื่อนกูด้วย”ไอ้วอร์มพูดออกมาบ้าง ส่วนไอ้พายไอ้บลูไม่ได้พูดอะไรแต่ถ้าปรี่เข้ามามึงได้โดนแน่ ไอ้บลูบอกให้ไอ้พายไปยืนรวมกับไอ้แกรนด์ ไอ้ออม ไอ้อากิ แต่มันไม่ยอม ไอ้พายมันไม่มีทางทิ้งเพื่อนแน่ ไอ้พวกนั้นก็ด้วยแต่ยังไงมันก็ผู้หญิงไม่อยากให้เสื่อมเสียชื่อและเจ็บตัวเกิดพลาดขึ้นมา


“เพื่อนมึงเหรอ งั้นมึงก็บอกให้มันทำตัวดีๆหน่อยสิ อย่ามาปาดหน้ากู”มันเลิกคิ้วแถมพูดให้ไอ้หวายมาบอกผม ผมบอกให้ไอ้ฝิ่นไปยืนกับพวกนั้นแต่มันไม่ไป จนผมถลึงตาใส่มันไอ้พายเลยดึงแขนให้มันไปยืนกับไอ้อากิที่จับมือมันก่อนจะถามว่าเกิดอะไรขึ้น


“มึงบอกตัวเองดีกว่ามั้ย ว่ากูปาดหน้าอะไรมึง นั่นเมียกู”ผมย้อนมันชักเริ่มอยากประเคนตีนให้มันแล้ว


“เมียไอ้ไผ่มัน มึงนั่นแหละที่ต้องถอยไป”ไอ้หวายย้ำให้มันรู้อีกครั้ง


“ไอ้ไผ่ มึงอย่าบอกนะว่าไอ้นี่คือไอ้หน้าหวานที่เป็นตุ๊ดตอนเด็กๆ”มันทวนชื่อทำท่านึก ก่อนจะเอ่ยออกมาอย่างไม่เชื่อ สัด เดี๋ยวได้โดนตีนตุ๊ดแน่ เอ้ย ตีนกูแน่คราวนี้กูจะกระทืบไม่เลี้ยงเลยถ้ามึงไม่ถอยไป แม่งความจำสั้นไงวะ มันจำไอ้หวายกับไอ้พายได้แต่มันจำผมไม่ได้


“เออ แต่ตอนนี้มันดูแมนว่ามึงอีกไอ้แวน”ไอ้วอร์มตอบแบบเยาะๆ


“หึ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าโตมามันจะหายนี่หว่า แม่งยังมีเมียเป็นตุ๊ดเลย ฮ่าๆๆ”มันหัวเราะเยาะ ลามปามเมียกูนะมึง แล้วไม่ใช่กูคนเดียวนะโว้ย ไอ้บลูนี่ชักสีหน้าแล้วครับพอกับไอ้พาย ไอ้เจย์ไม่มีมาดขี้เล่นแล้วตอนนี้


“หึ ไม่แปลกก็เมื่อกี้ไอ้พวกเหี้ยยังเดินตามอยากจะแดกขี้เมียกูอยู่เลย จริงไหมไอ้เหี้ยแวน”ผมด่ามันกลับ มันหยุดหัวเราะเลยครับ


“ไอ้ไผ่ ไม่เข็ดนะมึงแผลเก่าที่หน้ามึงหายยังวะ กูจะได้สร้างแผลใหม่ให้มึงอีก”มันเน้นชื่อผม ก่อนจะเอ่ยสะกิดแผลเก่าที่มันฝากไว้ ตอนเด็กๆ


“แต่หนนี้กูมากกว่าที่จะได้ฝากให้มึงแทน”ผมบอกมันตาลุกเลย ไอ้หวายกับไอ้วอร์มจับแขนให้ผมใจเย็น มันบอกสัญญากับพี่อ้อไว้แล้ว


“เมื่อไรล่ะไอ้ตุ๊ด วันนี้เลยไหม”มันท้าผม


“ได้ แต่ไม่ใช่ในวัด หวังว่าหน้าเหี้ยๆ สมองด้อยกว่าหมา ปัญญาน้อยกว่าควายอย่างมึง คงเกรงใจสถานที่ศักดิ์สิทธ์เป็นนะ”ผมรับคำมันทันที ด่ามันไปด้วย


“ไอ้สัด เจอกันที่ลานฟุตบอลหมู่บ้าน ใครแพ้ต้องกราบตีน”มันพูดเสียงดังใส่ผมด้วยความโกรธที่ผมด่ามัน


“มึงกราบตีนกูล่วงหน้าเลยก็ได้ กูไม่ถือ”ผมพูดใส่หน้ามันไปอีก สั่นเลยมึงโกรธเข้าไป กูจะได้มันมือมันตีนหน่อย


“มึงรีบมาเลย อย่าให้กูรอนาน”มันชี้หน้าก่อนจะเดินไป แต่ตามันมองไอ้ฝิ่นไม่เลิก ไอ้สัดแล้วว่ากูมีเมียเป็นตุ๊ด ไอ้เหี้ย


“เจอมันได้ไงวะ”ไอ้พายถามทันทีที่มันเดินไป ไอ้ฝิ่นเดินเข้ามาหาผมมองอย่างเป็นกังวล


“ไม่ได้อยากเจอ มันวอนหาเรื่องเอง”ผมบอกไอ้พาย


“แต่มึงรับปากพี่อ้อแล้วนะ”ไอ้แกรนด์พูดขึ้นมา


“กูรู้ แต่กูไม่ได้เริ่มก่อนกูบอกมันดีๆแล้วแต่มันรนหาที่เอง”ผมพูดกับไอ้แกรนด์ ไอ้ฝิ่นมองหน้าผมไม่รู้จะพูดอะไร มันคิดว่ามันเป็นต้นเหตุ “เป็นไร อย่าบอกนะมึงคิดว่าเพราะความสวยมึงเป็นเหตุ กูจะอ้วก”ผมแกล้งกวนตีนใส่มัน  ไอ้พวกนั้นหน้าเหวอเลยไม่คิดว่าผมจะมามุกนี้


“ไอ้เหี้ย ไม่ตลกนะมึง”มันด่าผมทุบหน้าอกเข้าให้ จุกฉิบหาย


“ไอ้สัด ยังมีหน้าพูดเล่นอีก”ไอ้หวายด่า พอกับไอ้บลูที่ส่ายหน้า


“หน้าตามันกวนตีนจะตาย กระทืบซะทีก็ดีจะได้หายซ่าส์”ไอ้อากิพูดอย่างเกลียดเลย


“ไหนๆ มึงชำระเผื่อพวกกูด้วยเลย”ไอ้ออมเลยสนับสนุนทันที ไอ้แกรนด์จับมือผมก่อนจะพูดเน้นๆ


 “เล่นแม่งเลย”จบคำค้าน ก่อนจะพากันไปที่รถเพื่อไปยังที่มันบอก ทุกคนเงียบมาตลอดทางไม่มีใครพูดอะไร ผมขับรถไปตามทางโดยมีไอ้ฝิ่นนั่งหันหน้าไปนอกรถ ไอ้หวาย  ไอ้เจย์ ไอ้วอร์ม นั่งข้างหลัง ก่อนจะมาบอกว่าให้พวกมันรอที่นี่ แต่เมียกูนี่สิดื้อฉิบหายจะมาให้ได้ ผมก็ว่ามันๆก็ด่าผมไหนบอกว่าเป็นผัวเมียกันมีอะไรต้องเผชิญหน้าด้วยกัน ผมจะพูดมันก็ขัดบอกไม่รู้แหละกูจะไปๆๆๆ ไอ้พายเลยบอกว่าพวกกูก็เป็นห่วงเหมือนกันนะ สุดท้ายใจอ่อนตามเคยเลยต้องพาพวกมันมาหมด โดยให้ไอ้บลูไปรถกับไอ้พาย ไอ้ออม ไอ้แกรนด์ ไอ้อากิ

ต่อ

*
/

[goonglovenut]

“ไม่มีไรหรอก”ผมพูดกับมัน มันก็ยังนิ่ง


“มึงจะนิ่งอีกนานมั้ย”ผมถามย้ำมันอีก


“ไอ้ฝิ่น”ผมเรียกมันเสียงแข็งเลย


“เฮ้ย ไอ้ไผ่ใจเย็นๆ น้องมันใจไม่ดีอยู่”ไอ้เจย์ตบไหล่ผม


“มึงค่อยๆพูดก็ได้ ไอ้ห่า”ไอ้หวายบอก ก่อนจะจับแขนไอ้ฝิ่นเชิงว่าให้พูดกับผม


“กูเป็นห่วงมึง”มันเอ่ยออกมา หันมามองผม


“ก็พูดสิ เงียบทำห่าไร”ผมบอกมันอย่างฉุนๆ ไอ้สามคนส่ายหน้าเลย


“ก็มึงอารมณ์ไม่ดี”มันบอกผมอีก


“แล้วกูถามทำไมมึงไม่ตอบ”ผมเหวี่ยงมันอีก


“ไอ้เหี้ย กูไม่พูดแล้ว ฮึก”มันด่าผมเสียงสะอื้นเลย


“อย่าเพิ่งร้อง กูยังไม่ตายไม่ต้องรีบดีใจหาผัวใหม่”ไม่รู้จะบอกอะไรปากหมาใส่มันซะจะได้เงียบ


“ไอ้ไผ่ ไอ้เหี้ยกูว่ามึงเงียบไปเลยดีกว่าถ้ามึงจะพูดแบบนี้”ไอ้วอร์มด่าผมเลย ปกติมันไม่เคยด่าเลย


“เออ พอมันพูดก็ปากหมาใส่ มึงไม่ต้องพูดกับมัน”ไอ้เจย์เข้าข้างมัน


“กูพูดให้หายเครียดไง”ผมบอกพวกมันหน้าตาเฉย


“ไอ้สัดพาเมียมึงกับพวกกูเครียดกว่าเดิมอีก มึงเงียบไปเลย”ไอ้หวายด่าทำท่าให้ผมปิดปาก

 
“หายเครียดยังวะ”ผมเอามือหยิกแก้มมัน ๆ ตีมือผม “หึหึ แสดงว่าหายแล้วไม่งั้นมึงไม่นั่งยิ้มหรอก”ผมแหย่มันอีก


“มึงอย่ามั่ว กูไม่ได้ยิ้ม”มันหันมาแหวใส่


“มึงยิ้ม”


“ไม่”


“ยิ้ม”


“ไม่”


“โอ้ยพอแล้ว ไม่ต้องไปแล้วมึงกลับไปล่อกันเถอะ ถามจริงคิดไงเอามันทำผัววะ”ไอ้หวายโวยออกมาอย่างทนความสวีทกันของพวกผมไม่ไหว หันไปถามมัน


“คิดผิดไง”มันก็ตอบไอ้หวายทันควัน ไอ้สามตัวหัวเราะ แสดงว่าหายเครียดกันแล้ว


“กูว่าแล้วมึงต้องตอบแบบนี้”ผมก็แหย่มันไปอีก มันเอามือมาตีไหล่ผมที่หัวเราะหึหึใส่มัน ก่อนจะมาถึงที่นัดหมาย ไอ้สามคนลงจากรถไปก่อนดูแล้วพวกผมมาถึงก่อนไอ้เหี้ยแวนอีก หันมาอีกทีไอ้ตัวดีมาคร่อมทับพร้อมกับจูบปิดปากผมทันที ผมก็สนองสิครับ เมียเสนอเราต้องสนอง


“ถ้าแพ้กูจะมีผัวใหม่”มันบอกผมหน้าง้ำเลย

“ฝันไปเถอะมึง”ผมบอกมันยิ้มๆก่อนจะจุ๊บปากมันอีกสองสามที ก่อนจะพากันลงจากรถ มันตกใจที่เห็นไอ้สามคนยืนยิ้มอยู่


“ฮ่าๆๆ หนังสดเว้ย”ไอ้หวาย


“เสียดายไม่ได้ยินเสียงว่ะ”ไอ้เจย์


“น้อยไปหน่อยว่ะ”ไอ้วอร์ม


“อายมั้ยละมึง”ผมถามไอ้ฝิ่นที่ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้


“อายทำไม อยากดูก็ดูไปเลย”มันลอยหน้าบอกก่อนจะเดินหนีไปยืนท้ายรถ ทำปากหงุบหงิบ


“สัด กวนตีนใส่เมียแต่พอเขาง้อหน่อยระริกระรี้เชียวมึง”ไอ้วอร์มกระแทกไหล่ใส่ผม


“ถามจริงมึงไม่เห็นพวกกูเหรอวะ”ไอ้หวายถามแต่ทำหน้าล้อเลียนผมกับมันอยู่


“กูเห็นแต่มันไม่เห็น”ผมบอกมันตรงๆ ผมเห็นแล้วว่าพวกมันยืนกันอยู่แต่ไอ้ฝิ่นมันไม่เห็นก็เลยโชว์ซะเลย อายทำไมล่ะครับ มีดีต้องโชว์


“ว่าแต่มึงคุยอะไรกันวะ”ไอ้เจย์ถามอย่างอยากรู้


“ยังเสือกไม่พอเหรอ”ผมถามมันเฉยๆ มันจิ๊ปากขัดใจ สักพักรถไอ้บลูก็มาถึง


“ระวังด้วย เผื่อมันเล่นไม่ซื่อ”ไอ้หวายตบไหล่บอกผม


“ถ้ามันไม่ซื่อได้เจอกูแน่”ไอ้วอร์มหรี่ตาพูดเลย ไอ้ที่เหลือพยักหน้า


“ไม่ถึงพวกมึงหรอก”ผมบอกอย่างมั่นใจ แต่ไม่ได้อวดเก่ง เคยคิดมานานแล้วอยากเอาคืนมันเหมือนกัน


“อย่างที่บอกแพ้กราบตีน”มันเริ่มทันที เมื่อลงไปถึงสนามที่ไม่มีใครนอกจากผมกับพวกมัน


“มึงก็กราบสิ”ผมบอกมันกวนๆ จังหวะที่พูดมันปรี่เข้ามาทันทีปล่อยหมัดเกือบโดนหน้าผมแต่ดีกันไว้ก่อนเลยเฉียดมุมปากไปหน่อยมันลอยหน้าลอยตา ผมแสยะยิ้มก่อนจะตั้งรับมันที่คิดว่าได้เปรียบปล่อยใส่ทั้งซ้ายทั้งขวาสไตล์นักมวย มันเป็นนักมวยโรงเรียนครับและตอนนี้รู้สึกว่าจะของมหาวิทยาลัยด้วยไอ้กิบอกผม ผมหลบพอได้จังหวะต่อยเต็มเข้าหน้ามันก่อนจะตามด้วยตีนไปติดๆ ทำเอามันลงไปกองเลย พวกมันก็ไม่กล้าเข้ามาเพราะเพื่อนผมดูเชิงอยู่  เมียผมก็ยืนเฉยแต่หน้ามันดูเป็นห่วงผมมากโดยมีไอ้พายจับมือมันเหมือนไม่ต้องเป็นห่วงมันเชื่อว่าผมต้องไม่เป็นอะไร ไอ้ออม ไอ้แกรนด์ ไอ้อากิ ยืนอยู่ด้วย


“ไงมึงเจอตีนเข้าไป”ผมแสยะยิ้มบอกมัน


“คราวนี้มึงตายแน่”มันลุกขึ้นเข้ามาเตะผมแต่ไม่โดน กลายเป็นผมฟาดใส่มันแทน ทีนี้ผมไม่อยากยื้อแล้วอัดใส่หน้ามันเข้าไปอีกคาดว่าปากแตกแน่เพราะได้กลิ่นเลือด มันเซก่อนจะควักมีดออกมา ไอ้พวกนั้นฮือเลย


“ไอ้เหี้ยแวน ไอ้ขี้โกง”เสียงไอ้หวายตะโกนอย่างดังเลย มันไม่ฟังอะไรแล้วมันปรี่เข้ามาผมหลบพร้อมกับเตะมือมันจนมีดหลุด ก่อนจะเตะซ้ำมันอีกทั้งมือทั้งตีนประเคนแบบไม่เลี้ยงเลย จนมันนิ่ง


“ลุกสิมึง เก่งนักไม่ใช่เหรอ”ผมพูดใส่มัน ตอนนี้ผมได้เปรียบก็จริงแต่ไม่คิดจะเหยียบมันซ้ำ ผมเดินไปหยิบมีดที่หลุดจากมือมัน ไอ้พวกนั้นเงียบเลยครับ เหมือนมันบอกให้ผมใจเย็น ไอ้พวกเพื่อนมันเริ่มทำหน้าไม่ดีแล้วครับจะเดินเข้ามาช่วยมันแต่ไม่ทันเมียผมที่เตะขาพับไอ้นั่นจนทรุด หักข้อมือตีนเหยียบ อีกคนถือไม้ปรี่จะมาตีผม


“ไอ้สัด”ไอ้บลูโดดถีบจนมันหน้าคว่ำไม้หลุด ลุกขึ้นแต่โดนไอ้พายต่อยหน้าหันเลย ไอ้เจย์ ไอ้หวาย ไอ้วอร์มเข้าไปทันที


“คิดจะรุมเพื่อนกูเหรอ ไอ้เหี้ย”ไอ้หวายเตะเข้ากลางท้อง ตามด้วยไอ้พวกนั้นจัดการพวกที่เหลือ เมื่อเรียบร้อยทางนั้น ผมเดินเข้าไปหามันขึ้นคร่อมเอามีดจ่อคอที่ตอนนี้สั่นเลยครับ


“มึงจำได้ไหมว่าแต่ก่อนมึงต่อยหน้ากูตรงไหน”ผมเค้นเสียงถามมัน


“มึงอยากสู้กูไม่ได้นี่หว่า”มันกลัวแต่ยังปากดีอยู่ ผมตบมันจนหน้าหัน


“นั่นเมียกู”ผมชี้ไปไอ้ฝิ่นที่ยังเล็งไอ้พวกนั้นตาแทบไม่กระพริบเอามีดจ่อคอหอยมันอีก มันร้องออกมาเมื่อรู้สึกถึงการกดปลายลงไป


 “โอ้ย กูไม่ยุ่งแล้ว กูยอมแล้ว”มันร้องก่อนจะพูดออกมา ผมง้างมีดขึ้น เสียงไอ้พวกนั้นร้องห้าม ไอ้หวายปาดเข้ามาเกือบถึงผมแต่ไม่ทัน


“อย่า กูบอกว่ายอมแล้ว”ฉึก เสียงมีดเสียบกับพื้นหญ้าข้างคอมันเฉียดๆ มันค่อยลืมตาอ้าปากพะงาบๆ ไอ้หวายถอนหายใจอย่างโล่งอก


“มาเก็บเพื่อนมึงไป”ผมหันไปบอกพวกเพื่อนมัน ที่รีบเข้ามาพยุงมันทันที มันปัดออกคุกเข่าลง


“กูลูกผู้ชายพอ จะทำตามที่พูด”มันพูดเสร็จจะก้มกราบแต่ผมเอามือปัดออก มันมองหน้างงๆ


“ให้จบกันแค่นี้”ผมพูดแค่นั้น เดินออกไปหาไอ้ฝิ่นวิ่งมาหาสำรวจผมใหญ่เลยว่าเป็นไง ผมลูบหัวมัน


“มึงไม่เจ็บตรงไหนนะ”มันถามผม ตาก็มองมือก็จับไปทั่ว


“กูจะเจ็บตอนมึงคลำนี่แหละ อย่างกับเอาตีนเหยียบ”ผมแกล้งว่ามันแก้เขินพยายามทำหน้าปกติ


“ปากหมา”มันว่าผมพร้อมกับตีปากเต็มๆเลย


“โอ้ย”ผมร้องเลยครับ สำออยเน๊าะแค่โดนเมียตี

 
“ไอ้สัด ปากดีจริง”ไอ้แกรนด์ด่าผมอย่างหมั่นไส้


“สมน้ำหน้า น่าจะเอาตีนยัดปากมันแทนมากกว่า”ไอ้กิเสริมทันที โดยมีไอ้ออมพยักหน้าเห็นด้วย


“เดี๋ยวก่อน”เสียงไอ้แวนเรียก ก่อนจะเดินเข้ามาหยุดตรงหน้าผม


“ขอบใจและก็ขอโทษที่ดูถูกมึง”มันพูดอย่างสำนึกจริงๆ


“ตอนนั้นมึงต่อยไอ้ไผ่เรื่องไรวะ”ไอ้หวายถามทันที



“ก็มึงแย่งเด็กกู”มันบอกและชี้หน้าไอ้หวายที่ทำหน้างง
 

“แล้วมึงไม่ต่อยไอ้หวายมาต่อยกูทำไม”ผมถามมันกลับ


“เออ ไอ้เหี้ย เด็กมึงใครวะ”ไอ้หวายด่าอีกก่อนจะถามอย่างสงสัย


“น้องพีชไง แม่งไปกับกูพูดถึงแต่มึงแถมยังไม่ชอบหน้าไอ้ไผ่อีกที่มาแย่งมึงไปจากเขา”มันพูดแบบเหมือนกักเก็บมานาน กี่ปีแล้ววะเนี่ยะเพิ่งรู้ว่ามันตีกับกลุ่มผมเรื่องอะไร แม่งเรื่องผู้หญิง


“สัด กูไม่ได้ชอบซะหน่อย และพวกกูไม่ได้แดกกันเองอย่างที่มึงคิด จวย”ไอ้หวายด่าพร้อมกับถีบไปที มันเซเลยครับดีที่เพื่อนมันรับไว้


“กูนึกออกแล้ว ถึงว่าผ่านที่ไรแขวะกูทุกที เห็นเป็นผู้หญิงเลยไม่อยากจะด่า”ผมนึกถึงน้องผู้หญิงหน้าตาน่ารักแถมเป็นดาวโรงเรียนด้วย


“เออ นั่นแหละแต่ตอนนี้แม่งลูกสามแล้ว”มันเล่าต่อแบบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น


“ใครวะผัวมัน”ไอ้พายถามมั่ง มันก็เริ่มนึกได้เหมือนกัน ยกเว้นไอ้ฝิ่น ไอ้เจย์ ไอ้บลู ที่ทำหน้า งง แต่ก็ฟัง


“หึหึ ไอ้วัฒน์ลูกเจ๊เขียงหมูในตลาดไงวะ”มันพูดจบพวกผมปล่อยก๊ากเลย คือไอ้วัฒน์มันเป็นเด็กเรียนเก่งมาก นิสัยดี แบบไม่ค่อยทันคนเท่าไรเจอหญิงประเลาะกินไปเยอะมันก็ไม่เคยว่าบอกทำบุญ


“กูนึกว่าพอมึงไม่อยู่แม่งจะมองกู ที่ไหนได้เสร็จไอ้วัฒน์แทน”มันพูดถึงตอนที่พวกผมไปเรียนต่อแล้ว


“แล้วมึงไม่ไปกระทืบไอ้วัฒน์วะ”ไอ้วอร์มถามมันอีกอย่างอยากรู้


“กูก็อยากทำอยู่ แต่พอเห็นหน้ามันกูก็ทำไม่ลงเพราะมันไม่สู้คนเหมือนมึง ส่วนไอ้ไผ่ที่กูแกล้งมึงเพราะไอ้หวายมันสนิทกับมึงมากและมึงก็ตัวเล็กน่าแกล้ง ไอ้พายยังไม่น่าแกล้งเท่ามึงเลย หึหึ”แม่งพูดจบพวกผมปล่อยฮาเลย ไอ้สัดพูดมาได้


“และตอนนี้ล่ะวะ”ผมถามมัน มันส่ายหน้าทันที


“ตีนหนักฉิบหาย ถ้าไม่เจอพวกมันกูก็ไม่รู้หรอกว่าเป็นมึงตัวยังกับตึก แล้วนั่นเมียมึงจริงๆเหรอวะ”มันพูดแบบขยาดมากก่อนจะถามย้ำ


“มึงเอาอีกมั้ยล่ะ”ผมยกตีนเตรียมเลย


“เออ กูเชื่อแล้ว ขอโทษด้วยแล้วกันดันสวยโดนใจ”มันรีบบอกยังไม่วายหยอดไอ้ฝิ่น


“เลยโดนตีนเข้าให้ อร่อยมั้ยล่ะ”หึ เป็นไงเมียกู ไอ้พวกขำคิ๊กเลยที่เห็นมันย้อนใส่


“เออ แต่เมียมึงเล่นเพื่อนกูซะขาลากเลย”มันพูดยิ้ม ๆ ไอ้คนนั้นรีบโบกมือทันทีแบบไม่เอาแล้ว ก่อนจะคุยกันนิดหน่อย


“กูดีใจวะที่ได้เคลียร์กับมึงให้มันจบๆ กูขอโทษจริงๆ”มันพูดพร้อมกับยิ้มให้แถมยื่นมือมาจับด้วยผมก็จับตอบ ตกใจแม่งเข้ามากอดผมร้องไห้ด้วยครับ “ไอ้สัด ทำไมมึงไม่น่ารักเหมือนตอนเด็กวะ”มันพูดได้น่าขนลุกมาก เชี่ยแล้ว มึงอย่าบอกนะว่า


“ปล่อยเลย ไอ้ฉิบหายเมียกูมองตาขวางเดี๋ยวมึงได้โดนตีนมันหรอก”ผมพูดกับมันหันไปทางไอ้ฝิ่นที่ยืนถลึงตาใส่ กว่าจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไรไอ้เพื่อนเหี้ยๆของผมปล่อยก๊ากเต็มที่เลย ไอ้ฝิ่นเกือบหลุดแต่ยืนแก็กหน้าอยู่ สักพักก็แยกกันไปไม่ติดค้าง


“ตุ๊กตากูล่ะ”กำลังเงียบๆ ไอ้ฝิ่นร้องหาตุ๊กตามันทันทีที่นึกออก


“กูทิ้งไปแล้ว หน้าแม่งโครตทุเรศ ตุ๊กตาเหี้ยไรก็ไม่รู้”ผมพูดบอกมันเฉยๆ มันอ้าปากหวอ ไอ้หวายจะพูดผมกระทุ้งให้มันเงียบ ก่อนจะมองไอ้วอร์ม ไอ้เจย์ที่ไปขับรถแทนผม เป็นเชิงว่าพวกมึงเงียบ มันพากันส่ายหน้า


“มึงทิ้งไว้ที่ไหน ไอ้เหี้ยนิ พากูไปเอาเลย”มันร้องบอกผม มือก็ทุบไปด้วย


“มึงบ้าไง ให้กูพาไปเอาตอนนี้”ผมแกล้งย้อนมัน จนมันเหวอ ไอ้พวกนั้นขำคิ๊กเมื่อเข้าใจความหมายลึกๆ มันนึกได้ทั้งด่าทั้งทุบ


“ไอ้ทุเรศ กูหมายถึงไปเอาตุ๊กตา”มันรีบพูดหน้านี่แดง มือก็หยิกไปทั่ว


“สัด หื่นไม่เลือก”ไอ้หวาย


“กวนตีน”ไอ้เจย์ ไอ้วอร์มพยักหน้าเห็นด้วย


 “พี่เจย์กลับไปวัดเดี๋ยวนี้”มันบอกไอ้เจย์มือก็เอื้อมไปดึงแขนด้วย จนมือหลุดจากพวกมาลัยข้างหนึ่ง


“เฮ้ยๆๆ เดี๋ยวรถคว่ำ ไอ้ไผ่ไอ้เชี่ยะ เคลียร์เลยมึง”ไอ้เจย์ร้องบอก ไอ้หวายมองหน้าผมที่นั่งยกยิ้ม ก่อนจะดึงมันมานั่งตักรัดเอวมันไว้


“ปล่อย ไอ้บ้า ไอ้ควาย ไอ้เหี้ย”มันด่าผมเป็นชุดเลย ไอ้สามคนอมยิ้มชอบใจที่เห็นผมโดนด่า


“มึงโชคดีนะมีผัวบ้าแถมสารพัดสัตว์ด้วย”ผมแกล้งแหย่มัน ไม่รู้เป็นอะไรอยากแกล้งมันให้อายต่อหน้าไอ้พวกนี้บ้าง


“ซวยสิไม่ว่า ถ้ากูรู้ว่ามึงเป็นแบบนี้นะกูไม่เอาหรอก”มันแหวใส่มือก็หยิกผมไปด้วย

 
“ไม่ทันแล้ว”ผมบอกมันด้วยหน้ากวนๆ มันหน้างอหันไปหาไอ้หวายที่หันหน้าออกนอกรถทันที มองไอ้สองคนข้างหน้าที่ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ในใจผมว่าพวกมันคงขำมากกว่า

 
“มึงก็แกล้งมันอยู่ได้ อยู่รถไอ้พายโน่น”ไอ้เจย์ทนไม่ไหวที่เห็นมันทำหน้างอไม่พูดอีก ทิ้งตัวใส่ผมเต็มๆ มันหันขวับ


“จริงนะ”มันหันไปถามอย่างดีใจ


“เออ กูเก็บใส่ไว้ให้”ไอ้เจย์ยืนยันอีกครั้ง


“ขอบคุณครับ มึงทำตัวดีๆแบบนี้เป็นไหม”มันพูดอย่างเพราะกับไอ้เจย์หันมาว่าผมที่ทำหน้ากวนตีนใส่มัน


“มันต้องทำตัวดีสิ ก็จ้องจะเอาเพื่อนมึงอยู่นิ”ผมพูดเรียบๆ แต่ยิ้มมุมปากให้ไอ้เจย์ ไอ้หวาย ไอ้วอร์มที่รู้เรื่องแล้วยิ้มเลยครับ


“ไอ้เหี้ยยย กวนตีนเมียไม่พอเสือกกวนตีนกูอีกเดี๋ยวน้องมันนึกว่ากูไม่จริงจังไปบอกยาหยีไม่ให้ชอบกู ซวยเลย ตบกระบาลมันให้หน่อยสิ นั่งหัวเราะอยู่ได้ พอดีกันล่ะเข้ากันดีจริง”ไอ้เจย์โวยยาวเลยครับ พวกผมก็พากันหัวเราะชอบใจ ทะเลาะกับเมียปิดท้ายที่ได้เจย์ได้ไงวะ แต่กลับบ้านนี่สิจะบอกยังไงดี ช่างเถอะ ตอนนี้กอดเมียก่อน กำลังใจล้วนๆ เลี่ยนไหมครับ

**********************************************************************************

ปล. คุณ yeyong & คุณ Zero3 แอบมีรู้ทันคนเขียนด้วยอ่ะ เก่งจังเลย 5555555และเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เขียนคะคุณ o’patsaporn  เจอคำผิดบอกด้วยคะ ขอบคุณกันเช่นเคยไม่รู้จะเขียนยังไง รู้สึกดีทุกทีที่ได้อ่านเม้นท์ ชอบคะ ส่วนตัวเป็นคนชอบพูดมากกว่าชอบเขียนนะ (เหรอ) ยังไงก็ติดตามเป็นกำลังใจให้กันต่อไปนะ อีกนี๊ดส์นึงช่วงนี้อาจมาช้าไปบ้าง งานเยอะจริงๆคะได้แต่แวบมาอ่านบ้าง แต่ยังไงจะพยายามลงให้ไวที่สุดเลย อย่าเพิ่งลืมกันนะๆๆๆ

[iforgive]

ฝิ่นของเขาน่ารักจริง ๆ  ขำหวายที่ได้ฉายา มือปืนเป้าสะอาด

[CarToonMiZa]

หวานกันไม่ทันไร
เกรียนกันอีกล่ะ
คู่นี้