หัวข้อ: ก็คนมันรักทำไงได้ # IMG PAI 2-6-58 #

[CHADMM]

โอเคค่า  แอบมาส่อง+รอแต่เช้าแล้วจ้า 

[goonglovenut]

ตอนที่ 55

“เหนื่อยโว้ย”เสียงไอ้หวายพูดออกมา แต่เหมือนตะโกน เหยียดขา เหยียดหาง เต็มฟูก พวกเรามาถึงที่นี่ได้ห้าวันรวมตัวเช็คชื่อกันเสร็จก็แบ่งกลุ่มไปตามอำเภอที่ได้เลือกไว้แล้ว วันนี้กลุ่มผมเพิ่งกลับจากพาน้องๆไปซ่อมแซมวัด และอาคารเรียน แต่พวกปีสี่และน้องผู้ชายปีสามหนักหน่อยต้องทำห้องน้ำใหม่ให้วัดและโรงเรียน หลังจากที่ได้วางแบบกันมาแล้วโดยมีคณะวิศวกรรมโยธามาร่วมด้วย มีวิทยากรมาให้คำแนะนำและช่างผู้ชำนาญมาช่วยควบคุมด้วยอีกทีเพื่อความปลอดภัย  ดูน้องและทุกคนรู้สึกสบายใจที่ได้ทำประโยชน์เป็นแบบค่ายอาสา เมื่อปีที่แล้วตอนปีสามก็ไปภาคอีสานกันครับ  คราวนี้มาภาคเหนือบ้างเปลี่ยนบรรยากาศไอ้เจย์ลัลล้ามาก อู้คำเมืองม่วนใจเลย

“เสนียดที่นอนฉิบหาย”ไอ้เจย์ เอาตีนเขี่ยมันและเหยียบๆแต่ไม่แรงหรอกเกือบถึงหน้าอก พร้อมกับบ่น

“เหยียบหน้ากูเลยก็ได้ สัด ตีนจะเข้าปากกูอยู่แล้ว”ไอ้หวายเอามือตีขามัน ก่อนจะถีบซ้ำ ผมถอดเสื้อออกหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กมาเช็ดหน้าหยิบน้ำขึ้นกระดก พอวางไอ้สองตัวนั่นมองอ้าปากหวอ

“ไม่เคยเห็นคนหล่อเหรอ”ผมถามพวกมัน ที่เบือนหน้าไปมองกันแล้วเบะปากใส่

“กูว่าแล้วว่ามึงต้องพูดแบบนี้ แต่แม่เจ้าโว้ย นี่มึงไปฟัดกับแมวที่ไหนมาวะ”ไอ้หวายตบที่นอนแบบอย่างที่มันคิด ก่อนจะพูดและชี้มาที่ตัวผม ก่อนจะลุกขึ้นนั่งมองหน้าอกที่มีรอยเล็บ หลังก็ใช่ย่อย อาบน้ำโคตรแสบเลย

“จะแมวที่ไหน นอกจากเมียมัน รุนแรงอ่ะ”ไอ้เจย์พูดยิ้มๆ ก่อนจะทำเสียงดัดๆตอนท้ายได้น่าถีบมากกว่าน่ารัก ที่จริงวันแรกยิ่งกว่านี้อีก ก็อย่างที่พวกมันพูดแหละครับ จะแมวที่ไหนนอกจากเมีย ทั้งจิก กัด ทึ้ง ก่อนจะมาผมฝากรักมันเกือบทุกวัน

“ทำไมกูไม่เห็นวะ”ไอ้หวายพูดแบบสงสัยตัวเอง ซึ่งไม่รู้ว่ามันจะต้องสงสัยทำไม เรื่องไม่เป็นเรื่องทำอย่างกับมันไม่เคย แต่มันไม่เคยเห็นผมในสภาพแบบนี้ไง

“แล้วทำไมมึงต้องเห็น”ผมย้อนถามมัน ยกน้ำดื่มอีกก่อนจะเทใส่ผ้าเอามาเช็ดหน้าเช็ดตัว

“เออ ทำไมมึงต้องเห็นด้วย”ไอ้เจย์แปรพักต์มาเข้าข้างผม หันไปพยักหน้าเหมือนหาเรื่องไอ้หวาย

“ก็กูอยากเห็น เป็นไปได้รายงานกูด้วยก็ดี กูขอมึงหน้าด้านๆเลยได้ไหม”มันก็ย้อนได้หน้าตาจริงจังมาก เม้มปาก

“กูไม่ให้ดูได้ไหม”ผมถามมันเรียบๆแต่พูดเล่นตามมันแหละ

“แล้วไป กูขอไปงั้นแหละ เผื่อฟรุ๊ค”มันก็ยักคิ้วใส่ ก่อนจะต่อยิ้มๆ

“สัด กูนึกว่าจะเซ้าซี้ต่อ เผื่อจะได้ด้วย”ไอ้เจย์ปาผ้าที่เช็ดเหงื่อตรงรักแร้แล้วใส่หน้ามัน

“ไอ้เชี่ยะเจย์ เหม็นฉิบ มึงเช็ดร่องตูดมาไงวะ แหวะ”ไอ้หวายโวยใส่ ก่อนจะยัดไปเช็ดตรงเป้า วิ่งไปโปะหน้าไอ้เจย์บ้าง สถุลพอกัน ผมส่ายหน้าขำๆกับพวกมัน ถ้ารุ่นน้องหรือสาวๆมาเห็น ภาพพจน์พวกมึงถ้าเป็นเส้นกราฟคงวิ่งลงดิ่งทันทีแน่ 

“พวกมึงจีบกันได้สกปรกดีเน๊าะ”ผมพูดกับพวกมัน ๆ หยุดกันทันที

“จวย”พร้อมเพรียง ผู้ชายมีไม่กี่คำที่จะสรรหามาด่า ไม่อวดของตัวเอง เดี๋ยวคนอื่นก็ให้มา สักพักไอ้บลูกับไอ้พายเข้ามาปิดประตูได้ ไอ้บลูถอดเสื้อล้มใส่ที่นอนทันที มันสักตรงต้นแขนเป็นรูปนกอินทรี ร้านเดียวกันกับผม จำได้ว่าเมื่อตอนปีสอง ไอ้เจย์ ไอ้หวายก็เหมือนกัน ยกเว้นไอ้พายมันกลัวเจ็บ แต่ที่สำคัญคือไอ้บลูไม่ชอบบอกผิวเกลี้ยงๆอย่างนี้ดีแล้ว แต่ทำไมผมนึกถึงรอยสักไอ้ฝิ่นก็ไม่รู้ ยิ่งเห็นยิ่งเร้าอารมณ์ สวยดี ถามมันว่าสักที่ไหน มันบอกว่าออสเตรเลีย ช่วงปิดเทอมมันไปบ้านเพื่อนมันที่โน่นสมัยเรียนนานาชาติ มันเอารูปให้ดูด้วยเป็นผู้หญิงน่ารักดี เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น-ออสซี่ แม่เพื่อนมันสักให้เขาชำนาญทางนี้โดยตรง ผมโล่งใจอย่างบอกไม่ถูกที่ได้รู้แอบยิ้มด้วย มันยังเสือกตาดีเห็นเลยถามว่ายิ้มอะไร บ้าเปล่า ผมก็กวนตีนกลบเกลื่อนมันไปจะได้เลิกถามซะ

“เมื่อยฉิบ”ไอ้บลูพูดเอามือนวดแขน นวดขาไปด้วย

“กูเหยียบให้ไหม”ไอ้เจย์ไปเสนอหน้าใส่ไอ้บลู ไอ้พายนั่งข้างผม ผมมองหน้ามันว่ามานั่งข้างผมทำไม ๆ ไม่ไปนั่งข้างแฟนมึง

“เสือก เอาไปลูบหน้าไอ้เชี่ยะหวายโน่น”ไอ้บลูด่าพยักเพยิดไปทางไอ้หวายที่ยังไม่เลิกสำรวจตัวผม ๆ ก็ปัดมือมันที่หัวเราะคิกคัก  หันไปเจอไอ้พายที่มองอยู่


“นี่มึงไปโดนอะไรมาวะ”ไอ้พายสงสัยขึ้นมาบ้าง จ้องตาไม่กระพริบเลย ทำให้ไอ้บลูเงยหน้ามามอง สักพักก็อมยิ้มเป็นที่รู้กันเพราะมันก็ต้องเคยมาก่อน และต่อไปไม่แน่เร็วนี้ไอ้คนถามอาจจะสร้างรอยให้มันบ้างก็ได้ใครจะไปรู้

“จะโดนอะร๊ายยยย ก็น้องสะใภ้มึงไง เขาประทับตราบอกไว้ว่าผัวข้า ห้ามใครมายุ่ง”ไอ้หวายลากเสียงได้ดัดจริตมาก พูดยิ้มๆใส่ไอ้พายที่อ้าปากหวอ ก่อนจะหน้าแดงทันที

“ขนาดนี้เลยเหรอวะ”ไอ้พายพูดออกมาอย่างไม่เชื่อ

“อืม”ผมตอบมันสั้นๆ ก่อนจะลุกแต่ไอ้พายดึงเอาไว้ เอามือจิ้มๆ

“เจ็บเปล่าวะ”มันถามผมอีก ไอ้พวกนั้นปล่อยก๊ากเลย กับคำถามบื้อๆของมัน

“มึงต้องถามไอ้บลูว่ามันเจ็บเปล่า”ไอ้หวายพูดล้อ ๆ หันไปยักคิ้วใส่ไอ้บลูที่นั่งยกยิ้ม

“เกี่ยวไรกับไอ้บลู”ไอ้พายยังไม่เลิกบื้อ

“ก็นี่เมียไอ้ไผ่มันทำ และไอ้บลูมันก็ โอ้ยยยย”ไอ้หวายพูดแต่ยังไม่จบดี ไอ้พายดึงหูทันที เมื่อรู้แล้วว่าอะไรเป็นอะไร

“สัด เดี๋ยวให้แดกตีนแทนข้าวเลย”มันข่มขู่หน้าแดงหน่อยๆ ก่อนจะปล่อย ไอ้หวายคลำหูป้อยๆ “ทำไมมันแรงจังวะ”แต่มันก็ยังให้ความสนใจผมอยู่

“ก็กูทำมันเสียว”ผมบอกแค่นั้นผลักหัวมัน เข้าห้องน้ำไปทันที ได้ยินแต่เสียววี๊ดวิ๊วตามหลัง ไอ้พายเอ๋อแดก ไม่คิดว่าผมจะตอบมันแบบนี้ อย่าไปอายครับเด็กมันอยากรู้เราต้องบอกมันไป ยิ่งเป็นเพื่อนด้วยแล้วยิ่งอย่าไปปิดมัน หึหึ
v
v
v
v
ตอนนี้พวกเรานั่งกันที่โรงอาหารประจำโรงเรียน ที่พวกเรานอนก็เป็นอาคารเรียนแยกชายหญิงตามชั้นปี มีรุ่นพี่คอยคุมแต่เรียกให้ความช่วยเหลือกันดีกว่า ห้ามพกพาของมึนเมาเข้ามา บุหรี่ที่จริงก็ห้ามแต่ก็มีแอบบ้าง ก็ได้แต่เตือนกันไป หลังกินข้าวเสร็จก็มีกิจกรรมแล้วแต่ใครจะสรรหาอะไรมาเล่น อาจารย์ไม่คุมยกหน้าที่ให้รุ่นพี่ดูแล แต่ก็ไม่ได้มีอะไรล่อแหลมหรือไม่เหมาะสม ทุกอย่างเรียบร้อยดี มีชาวบ้านแถวนั้นมาร่วมด้วยก็สนุกกันไป ไอ้กราฟ ไอ้เทรนด์ ทำหน้าที่ประธานได้ดีมากมันเก่งเรื่องเอนเตอร์เทรนด์ น้องๆนี่ชอบนอกจากหน้าตาดีแล้ว มนุษยสัมพันธ์มันก็ดี หมุนเวียนผลัดเปลี่ยนกันร้องเล่นเต้นกันไป ก่อนจะปล่อยให้ไปพักผ่อนตามอัธยาศัย พวกผมหามุมสงบเลยครับ ไอ้เจย์เลือกทำเลได้ดีมาก ข้างเมรุ สงบ เงียบเหมาะแก่การสูบบุหรี่และปรึกษาปัญหาทั้งปวง มันคงคิดว่าถ้าไม่สบายใจให้มองเมรุ แล้วปลงซะ

“มึงคิดว่ามีไหม”ไอ้เจย์ปากสว่างพูดออกมา

“มึงจะพูดทำเชี่ยะไรเนี่ยะ”ไอ้หวายตบกบาลมัน ก่อนจะอัดอีกสองสามที รุ่นพี่ที่ดีมากมึงเพิ่งว้ากน้องไปแหมบๆ สุดท้ายมึงไปยึดเอามาสูบเอง งามม้ามมาก เดี๋ยวถ้าพวกมันรู้มึงได้โดนสาวไส้แน่ จะพาพวกกูซวยไปด้วย

“กูลูกครึ่ง ผีไม่หลอกกูหรอก”ไอ้เจย์อ้างเหตุผล ที่ไม่ช่วยอะไรเลย

“ผีมันไม่เลือกหรอกโว้ย ต่อให้มึงครึ่งบกครึ่งน้ำก็เถอะ”ไอ้หวายพูดใส่หน้ามันอีก

“แล้วพวกมึงจะเถียงทำเพื่อ ห๊ะ”ไอ้พายแว็ดขึ้นมาทันที นั่งแทบจะเกยตักไอ้บลูอยู่แล้ว ผมเปิดดูโทรศัพท์ไม่มีสัญญาณเลย ตอนมาถึงที่นี่ใหม่ๆ ก็ส่งข้อความไปบอกมันแล้ว เมื่อวานก็เพิ่งคุยกัน แต่ไม่ได้หวานอะไรหรอกครับ มีแต่ตีนกับหมาใส่กันเป็นคอฟฟี่เมตก่อนวางก็ใส่น้ำตาลยี่ห้อรักและคิดถึงหน่อยก็เจ้มจ้นแล้ว ผมกับมันพยายามทำเป็นปกติเหมือนไม่ได้มีใครไปไหนแค่อยู่คนละบ้านต่างคนต่างมีธุระ เสร็จแล้วก็ค่อยมาหากัน จะได้ลดระยะทางการห่างออกไปหน่อย คิดอย่างนี้ก็สบายใจดีนะครับ ถึงในใจจะโหวงๆไปบ้าง

“พวกมึงหมดที่จะนั่งกันไงวะ”เสียงไอ้กราฟโผล่หน้ามา ทำเอาได้หวายตกใจ กระโดดขี่เอวไอ้เจย์จนหงายหลังทั้งคู่ทำเอาฮาเลยครับ ผมปรายตามองมันยกยิ้มหน่อยๆ ก่อนจะมานั่ง


“สัด เดี๋ยวเยี่ยวใส่หน้าแม่งเลย”มันด่าไอ้กราฟที่หัวเราะขำ ข้างหลังก็ไอ้เทรนด์ที่ยกโค้กกระป๋องขึ้นดื่ม และก็แจกให้พวกผมด้วย ไม่ได้ซื้อครับแต่อาศัยหน้าที่ประธานยักยอกของน้องเป็นทรัพย์สินส่วนกลาง แต่ไม่เคยมีใครถือหรอกครับ เพราะบางครั้งพวกรุ่นพี่ก็เลี้ยงกลับคืน บางทีรุ่นน้องที่นิยมชมชอบก็เอาขนมมาให้

“ไอ้ไผ่”ไอ้เทรนด์เรียกผม ๆ ก็หันไปมองหน้ามันเลิกคิ้วใส่

“มึงทำอะไรไอ้ต้าร์เปล่าวะ”มันถามผม ทำเอาไอ้พวกนั้นมองหน้า

“เฮ้ย มึงนอกใจเมียมึงเหรอ”ไอ้หวาย

“สัด มึงตายแน่”ไอ้เจย์

“ได้กันเมื่อไรวะ”ไอ้บลู

“เฮ้ย อะไรของพวกมึงเนี่ยะ เกิดมาไม่เคยเห่าไง ฟังมันพูดโน่น”ไอ้พายขัดทันที สวดไปนึกดอก เงียบกริบ

“ทำอะไร”ผมถามไอ้เทรนด์

“ก็ปกติ กูเห็นมันชอบตามมึงจะตาย แต่ตั้งแต่มามันไม่เข้าใกล้มึงเลยวะ”ไอ้เทรนด์พูดออกมา ทำเอาไอ้พวกนั้นเริ่มคิดและพยักหน้าเห็นด้วย ยกเว้นไอ้พายที่ยกยิ้มแปลกๆ เหมือนจะรู้อะไรมา

“ไม่รู้ กูไม่ได้สนใจ”ผมตอบตรงๆ ไม่ใช่ว่าใจร้าย ผมดูแลสนใจรุ่นน้องนะถ้ามาปรึกษาหรือพูดคุยดีๆด้วย แต่ถ้าส่วนตัวเกินไปผมไม่อยากยุ่งเดี๋ยวจะมีเรื่องตามมา

“จริง”ไอ้หวายทำหน้าใส่

“กูเคยเหรอ”ผมย้อนถามมัน ให้เอาสมองส่วนตรงเขาคิดเอาเองว่า ผมเคยฉวยโอกาสกับใครไหม นอกจากเมีย ก่อนหน้าจะคบกับไอ้ฝิ่น ก็มีบ้าง

“กูไม่ทำไมหรอก เมื่อเย็นกูวานให้มันเอาเอกสารไปให้มึง มันรีบบอกว่าไม่ว่างทันทีเลย ซึ่งมันผิดปกติมาก ถึงมันจะรู้ว่ามึงมีเมียแต่มันก็ยังเข้าหาอยู่นะก่อนหน้านั้น หรือโดนเมียมึงด่าก่อนมาวะ”ไอ้กราฟเล่าให้ฟังบ้างถึงความผิดปกติของไอ้ต้าร์แต่เป็นความสบายใจของผม
 
“ก็ดีแล้ว”ผมตอบมัน แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่าวันนั้น ไอ้ฝิ่นกับมันคุยอะไรกัน แต่เหมือนจะไม่ร้ายแรงเพราะไอ้เมียตัวดีขำแทบกลิ้งไม่ได้มีสีหน้าว่าจะแดกไอ้ต้าร์เลย แถมไอ้ต้าร์ยังกอดแขนมันเหมือนจะให้ช่วยอะไรสักอย่าง มันยังทำท่าทางแกล้งแบบผลักไสด้วยซ้ำ พอถามก็ทำหน้าทำตาใส่แต่ดูเจ้าเล่ห์มาก

“มึงไม่นึกหน่อยเหรอ”ไอ้หวายเซ้าซี้ต่อ มันหยุดไม่ได้เพราะต่อมเสือกมันเริ่มทำงานแล้ว และมันชอบที่จะมีไว้ยิ่งกว่าต่อมลูกหมากมันอีกในความคิดผมนะ

“วันนั้นพวกมันคุยกันด้วยนะโว้ย กูยังแปลกใจเลยที่ไม่มีเรื่อง เมียมึงไม่น่าพลาด”ไอ้เจย์ที่เก็บรักษาได้ดีไม่แพ้ไอ้หวายออกความเห็นแถมพาดพิงถึงสันดานเมียผมไปด้วย

“กูขี้เกียจนึก”ผมบอกพวกมันสั้นๆ

“ที่เอามึงไม่ขี้เกียจวะ”ถ้ามีอับดุล ไอ้หวายก็เป็นอับปรีย์ที่รู้ดีไปซะทุกเรื่อง

“มึงไม่น่าที่จะไม่รู้นะเรื่องแบบนี้ กระทั่งมดเป็นเมนส์กูว่ามึงยังรู้เลย”ผมยกยิ้มบอกมัน เล่นเอาไอ้พวกนั้นขำก๊ากเลย ที่นานๆผมจะพูดแบบนี้ซักที

“กูเห็นด้วยว่ะ อย่างแรงส์”ไอ้บลูชอบใจเป็นอย่างมาก

“เออ กูว่าจะล่อมันด้วยมดน่ะ”ไอ้หวายเลยยอมรับแถมประชดกลับมาอีก

“ไม่ต้องถึงกับล่อหรอกว่ะ แค่เขย่าใส่ไข่แล้วมึงสแคชก็น่าจะมันส์แล้วนะ กูแนะนำมดคันไฟ คริคริ”ไอ้เจย์ ที่ความคิดจังไรไม่ต่างจากไอ้หวายเสนอแนะพร้อมทำท่าสแคชตรงเป้าไปด้วย

“สัด ไว้มึงหลับกูจะเอาใส่ปากมึงนั่นแหละ”ไอ้หวายไล่ถีบมันแต่ไม่โดน

“ไข่มึงหรือมดวะที่จะใส่ปากไอ้เจย์น่ะ”ไอ้บลูสอดขึ้นมาอีก ทำเอาฮาอีกรอบ

“ใส่จวยมึงแหละไอ้บลู ไอ้เชี่ยะ”ทั้งคู่มันเลยทีนี้ หันไปจวกไอ้บลูเข้าให้ ที่เหลือจะทำอะไรล่ะครับขำกันไป ถ้าไอ้รุ่นน้องมาได้ยินมันคงเพิ่มศรัทธาให้รุ่นพี่พวกมันยิ่งขึ้น ก่อนจะคุยวางแผนงานกันต่อเสร็จก็แยกย้ายกันเข้าห้อง วันนี้อากาศเย็นสบายเลยเปิดหน้าต่าง สักพักมีดาวตกไอ้พวกนั้นก็จี้เส้นอธิษฐานขอพรกันโดยเฉพาะไอ้หวายเซ้นซิทีฟคิกขุมาก เอามือประสานกันหลับตา ก่อนจะลืมตายิ้มแป้น

“พวกมึงทายสิกูขออะไร”มันหันมาถามพวกผม ไอ้เจย์ที่ยังขอไม่เสร็จแต่มันลืมตาข้างหนึ่งมองไอ้หวาย ผมไม่ได้ขอหรอกนอนพิงกำแพงเปิดไอโฟนดูข้อความที่มันส่งมาให้ มีรูปด้วยแบบตลกๆๆ มันถ่ายเล่นกับเพื่อนมัน ไอ้แฝดไปรับไปส่งทุกวัน ก่อนกลับมันบ้านมันจะแวะคอนโดไปรดน้ำต้นไม้บนดาดฟ้าให้ก่อน วันไหนออกไปเที่ยวกับมันก็ส่งข้อความมาบอก

“ขอให้ไอ้เจย์เป็นผัวมึง”เสียงตอบออกมา แต่จากปากไอ้พายครับ ทำเอาฮาอีกแล้ว

“กูขอให้ไอ้บลูได้ล่อมึงด้วยคืนนี้ไปเลย มึงจัดไปไม่ต้องเกรงใจพวกกูที่จะแอบดูพวกมึง พูดไม่สร้างสรรค์”ไอ้หวายว่าไอ้พายยาวเหยียดเลย ไอ้บลูลิ้นห้อยพยักหน้ารับทันที เลยโดนไอ้พายถีบให้เข้าไปกองรวมตรงไอ้หวายพอดี

“ทายถูกกูเลี้ยงผับพี่กี้วันที่กลับ”มันยื่นข้อเสนอที่น่าสนใจมาก

“กูว่าเรื่องผู้หญิง”ไอ้เจย์พูดยิ้มๆ ยักคิ้วด้วย

“มึงรู้ได้ไงวะ”ไอ้หวายพูดพยักเพยิดใส่มัน แสดงว่ามันทายถูกจะมีซักกี่เรื่องที่บันเทิงใจสำหรับมันนอกจากบ้ากีฬาโดยเฉพาะกีฬาในร่มนี่เน้นเป็นพิเศษ

“กูสังเกตจากพฤติกรรมการกินของมึงไง”ไอ้เจย์พูดแบบวิชาการมาก แต่โคตรงงเลย

“เกี่ยวไรกันวะ”เด็กชายพายสงสัยอีกแล้ว

“เออ กูก็อยากรู้ว่ะ”ไอ้บลูเอามั่ง ส่วนผมไม่ถามเดี๋ยวมันก็บอก
 
“มึงสังเกตดูสิ เวลากินอะไรกันโดยเฉพาะ สุกี้ จิ้มจุ่ม ไอ้หวายจะนั่งหน้าหม้อประจำ บ่งบอกว่ามันเป็นคนหน้าหม้อไง”คำตอบไอ้เจย์ทำเอาเงียบกริบ ก่อนจะหงายเงิบใส่ที่นอนกัน ขำกันแบบพอเพียง คือขำมากแต่ออกเสียงไม่ได้ เดี๋ยวห้องอื่นได้ยินจะลุกมาแจมด้วย

“ฮ่าๆๆ ไอ้สัด คิดได้ไงวะ”ไอ้บลูเอาหมอนปิดหน้าถาม ไอ้พายไม่ต้องพูดถึงเส้นตื่นอยู่แล้วกลิ้งไปมาเลย


“ไอ้เหี้ยะ ตอนแดกพวกมึงก็นั่งหน้าหม้อเหมือนกูแหละ”ไอ้หวายโวยใส่มัน แต่ตัวมันเองก็อดจะยิ้มกับมุกเส้นลึกของไอ้เจย์ไม่ได้ ขนาดผมยังขำเลยมันคิดได้ไง

“กูแถมให้อีก แม้กระทั่งขนมมึงยังแดกข้าวเกรียบปากหม้อเลย ฮ่าๆๆๆ”ไอ้เจย์เอาอีกดอก ฮาอีกรอบกว่าจะหยุดได้เล่นเอาเหนื่อย นี่ขนาดไม่ได้กินเหล้ากันนะ ถ้าไอ้ฝิ่นกับเพื่อนมันอยู่ได้กลิ้งตามกัน ขำตาย


“แสดงว่าไอ้เจย์ทายถูกสิมึง”ไอ้บลูพูดเยาะใส่มัน

“เออ กูขอว่าเกิดกี่ครั้งขอให้ใกล้ชิดสาวๆสวยๆอึ๋มๆ”ไอ้หวายสารภาพทำหน้าเคลิ้มฝัน

“มึงก็เกิดเป็นผ้าอนามัยซะสิ แนบสนิทเลยมึง”ไอ้พายที่ตั้งตัวได้ เล่นไอ้หวายไปอีกดอก ทำเอาไอ้บลูปล่อยก๊ากเอาใจว่าที่เมียมันเลย

“ฮ่าๆๆ สะใจว่ะ”ไอ้บลูขำได้นอกหน้ามาก ไอ้เจย์กลิ้งมาขำใกล้ผม

“หึ กูเอาพวกมึงไปด้วย อยู่ในกล่องเดียวกันแม่งเลย ไอ้เพื่อนเชี่ยะ”ไอ้หวายแสยะยิ้มเถียงกับไม่ยอมแพ้ ไม่มีใครเถียงมันกลับได้แต่ขำ

จนได้เวลานอน ต่างแยกย้ายฟูกใครฟูกมัน สักพักก็เงียบกริบผมหยิบสิ่งหนึ่งออกจากเป้ นึกแล้วก็ขำตัวเองที่หยิบติดมาด้วย ไอ้ตัวแสบมันไม่รู้หรอกผมหยิบมาใส่ก่อนเดินทาง

“ถ้ามึงรู้คงจะยิ้มแป้นเลยสิ ที่กูเป็นขนาดนี้ สมชื่อจริงๆ”ผมพูดกับตัวเองก่อนจะเอาปลอกหมอนที่มันหนุนมากอดนอนไปด้วย ถึงห่างไกลแต่ก็อุ่นใจเหมือนมันอยู่ใกล้ๆ “มึงทำให้กูเป็นโรคจิตเปล่าวะ หึหึ”ผมยิ้มอีกครั้งก่อนจะหลับตาลง และคงต้องตื่นก่อนไอ้พวกนั้นไม่งั้นได้ล้อตาย
V
V
V
V

ต่อ

[goonglovenut]

Part Fin

“ครับ วันนี้แน่นอน ส่งให้ถึงบ้านเลย ไม่เป็นไรพี่ ดูงานก่อนถูกใจก็โอน ไม่ชอบก็แก้ไข โอเคนะ”

“ส่งของเหรอว่ะ”ไอ้โอมถามผม หลังจากวางนิตยสาร FHM เล่มล่าสุดบนหัวไอ้อาร์มสที่นอนหมอบอยู่ข้างๆ นังออยคุยโทรศัพท์คิกคักอยู่ข้างนอก

“เออ ดีนะเมื่อคืนกูทำเสร็จพอดี พวกมึงไปกับกูหน่อยสิ”ผมพยักหน้าบอกมัน ก่อนจะหยิบงานออกมาดูอีกที มีลูกค้าสั่งตัดสติ๊กเกอร์ไปติดรถ หรือตามใจคนที่สั่งว่าจะไปติดอะไร แต่ส่วนใหญ่จะติดใจผมนะที่ทำออกมาได้ดี หุหุ

“อยากไปแต่กูไม่ว่างว่ะ นัดเด็กไว้”มันบอกพร้อมยักคิ้วใส่

“นัดที่ประตูไหนวะ”นังออยยื่นหน้ามาถามทันที หลังคุยเสร็จ

“ประตูเดียวกับพวกมึงนั่นแหละ”ไอ้อาร์มสเป็นคนตอบแทน พวกผมก็พยักหน้าเป็นอันเข้าใจ อ้อ ประตูหลัง

“ผัวมึงกลับวันไหนล่ะ”มันหันมาถามผมต่อ ก่อนจะเก็บงานเข้าซอง

“อาทิตย์หน้ามั้ง ถ้ากูจำไม่ผิดนะ”ผมตอบส่งๆ เรื่องจริงที่ผมไม่อยากจำ ไม่อยากนับ ยิ่งจำยิ่งนับยิ่งนาน 

“แล้วมึงเอางานไปให้พี่จุ๊บเหรอวันนี้”นังออยถามผม

“เออ มึงว่างหรือเปล่า”ผมรับและถามกลับมัน

“สำหรับเพื่อนกูว่างเสมอ”มันตอบยิ้มๆเหมือนจะจริงใจแต่แอบแฝง“ช่วงโสดเท่านั้นนะ คริคริ”และมันก็พูดต่อไปอีก

“มึงไม่ว่างก็ได้ วันนี้ไอ้แจ๊บมันบินมาจากแคนาดาด้วย กูว่าจะดินเนอร์กับมันสักหน่อย”ผมยักไหล่ก่อนจะยื่นหน้าไปบอกมัน ยกยิ้มยักคิ้วใส่ มันตาโตทันที เบิ่งเต็มพิกัด

“ดอกกกก กูยิ่งว่างและไปตอนนี้เลยก็ได้ ไปไป”มันว่าก่อนจะระริกระรี้ ไอ้แจ๊บเป็นเพื่อนร่วมรุ่นพวกผมสมัยเรียนนานาชาติ มันไปเรียนต่อที่แคนาดา เป็นน้องพี่จุ๊บ เขาเคยกิ๊กกั๊กกับนังออยอยู่ แบบ Pupylove ของมัน

“ดีซ่านมาก”ไอ้โอมว่ามัน แทนคำว่า ร่าน ที่ดูจะแรงไป หึหึ

“กูไม่แคร์”มันก็ลอยหน้าใส่ พวกผมก็ขำมัน ไม่รู้มันจะตื่นเต้นอะไร ทุกวันนี้ก็เห็นหน้าได้ยินเสียงทางสไกปจนจะเอียนแล้ว แต่อย่างว่ามันก็ไม่เหมือนเจอตัวจริง เหมือนผมที่ได้ยินเสียงแต่ก็ไม่เหมือนตัวจริงที่กระซิบใกล้ๆ ฟินอีกแล้วกู

“อีนี่เคลิ้ม คิดถึงผัวสิมึง”นังออยเอานิ้มจิ้มหน้าผม พูดแบบรู้ทัน

“เออ”ผมยอมรับตรงๆขี้เกียจอ้อม ไกล

“เซ็งกับมึง อีใจง่าย”มันถอนหายใจแบบเซ็ง ก่อนจะพากันเก็บเครื่องมือ ตรวจงานอีกครั้ง ก่อนจะแยกย้ายกันไป

“ไอ้แจ๊บ แม่งหล่อว่ะ กูว่าในสไกปดูดีแล้วนะ ตัวจริงแม่ง หล่อน่าลากจริงๆ”นังออยยังเพ้อกับกิ๊กเก่าไม่เลิก หลังจากไปบ้านพี่จุ๊บ แกเลี้ยงข้าว เลี้ยงเหล้าเต็มที่ ไอ้แจ๊บวิ่งมากอดพวกผมอย่างดีใจ คุยน้ำไหลไฟดับ ฟังจนหูแฉะ จนได้ที่ก็กลับ

“ลากและงาบด้วยเปล่า”ผมถามมันยิ้มๆ เมื่อจอดรถที่ห้างแล้ว

“เพื่อนกัน”มันพูด

“จริง”ผมเลิกคิ้ว

“ได้ฟันก็ดี ฮ่าๆๆๆ”นั่นไง ผมส่ายหน้า แต่จริงๆไม่มีอะไรหรอกครับ คุยแหย่กันเล่นๆ ก่อนจะพากันเข้าห้าง ไปซื้อของเข้าบ้านสักหน่อย นังออยก็ซื้อด้วย

“มึงนอนคอนโดเหรอ”นังออยถาม มือก็หยิบของใส่รถเข็นไปด้วย ผมทำหน้าที่เข็น ส่งรายการของให้มันหยิบเผื่อด้วย มันเป็นคนละเอียดซื้อของแต่ละครั้งมันดูหมด

“อืม”ผมบอกก่อนจะบอกให้มันหยิบหมากฝรั่งให้ด้วย เวลาสูบบุหรี่เสร็จต้องเคี้ยว แต่น้อยลงแล้วทั้งผมทั้งมัน เหล้าพักหลังไม่แตะกันเลย นอกจากไปเที่ยวหรืองานเลี้ยงก็มีบ้าง

“มันก็เป็นธรรมดาของคนห่างกัน เดี๋ยวแกก็กลับมา”มันพูดเรียบๆแต่รู้ว่ามันปลอบผม ผมก็พยักหน้า เข็นรถไปอีกล็อคดูของไปคุยกันไป เหลือบไปเห็นผู้หญิงกำลังเอื้อมหยิบของแต่ตัวเธอเล็กหยิบไม่ถึง ผมเข็นรถไปใกล้ก็เลยหยิบส่งให้ ดูเธอตกใจนิดหน่อย ก่อนจะเอ่ยออกมา

“ขอบคุณคะ”เธอขอบคุณพร้อมกับยิ้มให้ ผมก็พยักหน้ารับกำลังจะเข็นรถไป”เดี๋ยวคะ เออ พี่ฝิ่นคะ”น้องเรียกชื่อผมยิ้มแหยๆ ผมยังไม่ตอบรับมองหน้าสงสัย”คือ เอลเรียนที่เดียวกับพี่น่ะคะ คณะนิเทศ เอล เอ้อ”น้องบอกให้ผมหายสงสัยก่อนจะพูดอึกอักไปมา ยิ้มอายๆ

“มีอะไรกับพี่หรือเปล่า ถ้าไม่พี่ขอตัว”ผมถามเฉยๆ ก่อนจะเข็นรถไป ออยหันมามองแต่ไม่ได้เดินเข้ามา

“เดี๋ยวคะ”น้องเอลเรียก จับมือผมด้วย “เอลชอบพี่คะ”น้องเอลพูดเร็วๆ ผมมองหน้าน้องยิ้มหน่อยๆไม่ได้ตกใจหรือแปลกใจอะไรเพราะเคยมีเข้ามาหาผมบ่อยบางคนจะเปลี่ยนผมให้ได้เลยนะทำเอาผมขำมากกว่าจะโกรธหรือว่าอะไรกลับไป ผมมองหน้าน้องที่มือยังไม่ปล่อยผมก็ไม่ได้เอาออก เพราะไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้ว

“ชอบพี่”ผมย้ำ น้องพยักหน้า”ทั้งที่พี่เป็นเกย์”ผมถามอีกยิ้มๆ อย่าคบพี่เป็นแฟนเลย คบไว้ไปเดินแฟชั่นวีคด้วยกันดีกว่า หุหุ

“เอลรู้ และรู้ด้วยว่าพี่เป็นแฟนกับพี่ไผ่ เอลแค่อยากบอกเฉยๆ”น้องพูดเสียงเบาๆ ก่อนจะยิ้ม”เอลดีใจที่ได้คุยกับพี่ ขนมอร่อยไหมคะ”น้องพูดต่อไปอีก ทำเอาผมถึงบางอ้อเลยว่าใครฝากขนมมาให้ ไอ้ไผ่ก็รู้นะและมันทายถูกด้วยว่าผู้หญิง มันบอกดูจากการเลือกและลายมือ มันยังบอกเลยถ้าสวยก็พิจารณาไว้ ผมไม่เอาก็ให้นึกถึงมันหลังพูดจบมันก็จุก ผมต่อยท้องมันทีเผลอ หยิกและก็ข่วนมันอีก สม

“อร่อยดี รู้ได้ไงว่าพี่ชอบกินพุดดิ้ง”ผมรับก่อนจะถามกลับ ถ้าผมเป็นผู้ชายเต็มร้อย น้องเอลเสร็จผมแน่ น่ารัก ดูจริงใจดี

“เอล สังเกตเอาน่ะคะ เห็นพี่ซื้อที่ร้านเบเกอรี่ข้าง ม. บ่อยๆ”น้องเอลบอก ก่อนจะจับหลังมือผม”พี่ฝิ่นหล่อนะคะ หล่อมากด้วย เอลไม่เคยมองว่าพี่เหมือนผู้หญิงเลยนะ เอลมองพี่เหมือนมองผู้ชายคนหนึ่ง”น้องเอลสบตาผมตลอดที่พูด

“พี่ขอบใจนะกับความรู้สึกดีๆที่มีให้ แต่อย่างที่บอกพี่เป็นเกย์ มีแฟนแล้ว คงชอบเอลไม่ได้ ก็คิดว่าเป็นพี่น้องร่วมสถาบันแล้วกัน เจอก็ทัก”ผมบีบมือน้องเอลก่อนจะตกใจเมื่อน้องเอลกอดผม

“จริงนะ เอลทักพี่ได้นะ”ดูน้องตื่นเต้นมาก

“ได้สิ พี่ไม่ได้เป็นซุปตาร์นิ”ผมก็บอกน้องอีก ก่อนจะคุยกันและเดินซื้อของไปด้วยกันดูน้องดีใจมากทำเอาปลื้มเหมือนกัน ผมเดินไปส่งน้องที่รถเพราะตอนนี้ลานจอดรถก็ไม่ค่อยมีใครแล้ว น้องกอดหอมแก้มผมด้วย อีออยได้แต่หัวเราะชอบใจ แซวผมไปตลอดทางจนถึงบ้านมันถึงได้หยุดมีการหอมแก้มผมล้อเลียนน้องเอลอีก สตอออมาก ก่อนจะขับรถกลับคอนโด

“เฮ้อ เมื่อไรจะกลับนะ น้องคิดถึงจังเลย”ผมถอนหายใจล้มตัวลงนอนบนเบาะที่ห้องทำงานส่วนตัวของมัน มีโมเดลจำลองเต็มไปหมด ภาพถ่าย ภาพเขียน บนเพดานมีวอล์เปเปอร์ที่มันทำลวดลายเอง ทุกอย่างเป็นฝีมือมันทั้งนั้น แต่ก่อนไม่เคยมีรูปผม ตอนนี้มีเต็มไปหมด ถ่ายแบบไม่ตั้งใจทั้งนั้น ล่าสุดก็รูปที่ไปเที่ยวบ้านมัน ๆ ก็เอามาติดเรียงเป็นลำดับเหมือนเล่าเรื่องด้วยภาพว่าไปไหน ทำอะไรที่ไหนบ้าง บางรูปมันก็แต่งให้เป็นขาวดำเหมือนภาพถ่ายสมัยก่อน ที่จริงภาพถ่ายก็เหมือนความทรงจำคอยบันทึกเรื่องราวต่างๆและมีความหมายในตัวมันเอง แต่ถ้าเมื่อไรเราหมดความทรงจำมันก็คือภาพถ่ายธรรมดาที่ไม่มีความหมายอะไรแต่ผมจะไม่ทำความทรงจำนี้หายไปแน่นอนไม่ว่าอนาคตจะเป็นยังไงก็ตาม กำลังนอนมองเพลินๆ ไอโฟนก็ดัง ผมยิ้มกดรับทันที

“โทรช้าจัง เล่นของตัวเองอยู่ไง”ผมพูดแหย่มันทันทีเลย

“หรือจะให้เล่นของคนอื่น”มันพูดกลับมา ถึงผมไม่เห็นหน้าผมก็รู้ว่ามันต้องยกยิ้มแน่ๆ

“ก็ลองสิ จะเตรียมเป็ดไว้รอ”ผมก็บอกกลับยิ้มๆ ที่มันไม่เห็นหรอกแต่น่าจะสัมผัสได้จากน้ำเสียง

“เอาไว้ล้างห้องน้ำเหรอ”มันก็ย้อนผมอีก

“ก็ถ้าเหลือจากกรอกปากมึงเสร็จ ก็จะล้างแล้วกัน”ผมก็ย้อนมันไปบ้าง ผมคุยกันกวนๆอย่างนี้เกือบทุกวัน เพื่อจะได้ไม่ลืมกำพืดของเรา หุหุ

“หึหึ”มันหัวเราะอย่างที่ชอบ ผมกับไอ้ไผ่นิสัยเหมือนกัน ไม่ชอบคุยโทรศัพท์ไม่รู้จะคุยอะไร ทั้งที่คิดถึงนะแต่ก็ไม่รู้จะพูดอะไรมันตื้อๆ ตันๆ ไม่เหมือนเจอหน้ามีอะไรผมปล่อยหมดเลย ตอนนี้เราก็เลยเงียบกันได้ยินแต่เสียงลมหายใจ

“อยู่ไหน”มันถามผม

“อยู่ห้องเรา”ผมก็บอกกลับ มันเขินนะเวลาพูดคำนี้ ทั้งๆที่ก็มาเกือบทุกวัน

“ส่วนไหน”

“ห้องข้างๆ”บอกแค่นี้มันก็รู้แล้ว

“ห้ามทำเปรอะนะ”มันพูดอีก ฟังเหมือนธรรมดา แต่ผมเมียมันจะไม่รู้ความหมายได้ไง

“เสร็จแล้วก็เช็ดทุกครั้งแหละ บ่นไปได้”มันเล่นมาก็เล่นกลับ มันหัวเราะชอบใจ

“รูปกูไม่เป็นคราบหมดแล้วเหรอ”มันยังแหย่ต่ออีก

“คงพอๆกับปลอกหมอนกูแหละมั้ง”ผมก็ย้อนมันไปบ้าง มันเงียบเลยครับ”ฮ่าๆๆๆ คิดว่าไม่เห็นหรือไง ไม่มีแรงแต่ตาไม่ได้บอดนะอ้าย”ผมพูดแหย่มันอยากเห็นหน้ามันจริงๆ

“แรดหลาย”มันว่าผม แม่ง ต้องเขินแน่เลย กลับมาก่อนกูจะล้อให้เปื่อยเลย

“ไม่เอากางเกงในกูไปล่ะ ได้ใจกว่ากันเยอะ”ผมล้อมันอีก

“กูก็ยัดในปลอกหมอนนี่ไง”มันก็เล่นตามผมมั่ง

“ฮ่าๆๆๆๆ”ไม่รู้จะพูดอะไร ก็หัวเราะใส่กัน

“พี่ไผ่”

“ครับ”

“คิดถึง”

“รู้แล้ว”

“น้องรักพี่ไผ่นะ”ผมพูดบอกมัน อีกฝ่ายหัวเราะเบาๆ

“ครับ”มันตอบสั้นๆ แต่เสียงโคตรนุ่มเลย “พี่รักน้องนะ”ก่อนจะพูดเบาๆตอนท้าย ทำเอาผมยิ้มแป้น

“อยากฟังอีก”ผมพูดขออีก

“โลภ”มันว่ากลับ ผมจิ๊ปากขัดใจที่ไม่เล่นตามแต่ก็ยิ้มกว้างแทบไม่ทันเมื่อเสียงทุ้มพูดต่ออีก”กลับไปพี่จะพูดข้างหูนะ ฟังให้ทันแล้วกัน อย่าเอาแต่คราง หึหึ”พูดได้หม้อแกงมากมึง ทั้งหื่นทั้งหวาน

“เคยกลัวเหรอ”ผมพูดท้าทาย”ยี่ห้ออะไรดูด้วย ไม่งั้นเป็นเมียพี่ไม่ได้หรอก”ตบท้ายยกยอตัวเอง


“อย่าพูดแต่ปาก ช่วงล่างฟิตไว้ด้วย ไอ้หนอน”มันว่ากลับมาอีก

“แล้วคอยดู ไอ้เหลือม”ผมก็ว่ามันบ้าง ก่อนที่ไม่รู้จะคุยอะไรอีก เดี๋ยวก็วกกลับมาหม้อใส่กันอีก เงียบไปพัก

“รัก/รัก”พูดแทบจะพร้อมกันหัวเราะนิดหน่อย ก่อนจะวางสาย แค่นี้ก็ทำให้ผมฝันดีแล้ว มันอาจเป็นถ้อยคำธรรมดาที่ฟังแล้วไม่น่าประทับใจอะไร แต่สำหรับเรามันอยู่ที่ความรู้สึกที่ใส่ไปในคำพูด ที่ไม่มีอะไรมากแค่ความรู้สึกรักและคิดถึงก็เพียงพอแล้ว

**********************************************************************************
ปล.ท้ายสุดแต่ไม่สุดท้ายสำหรับคู่นี้ ให้ไปพักร้อนกันตามสบาย แต่วนเวียนอยู่กับเพื่อนฝูงนี่แหละจ๊ะ  ตอนนี้อย่าเพิ่งเบื่อกันนะให้เขาได้ส่งใจถึงใจกันก่อน ตอนหน้าบลูพายแน่นอนไม่หลอกหลอน โอยยไปธุระมาเหนื่อยมากลืมเอาไฟร์ติดไปด้วยตั้งแต่เมื่อวาน ขอบคุณคะที่มารออ่านและให้กำลังใจกัน ขอบคุณหลายยยยยจ๊ะ

[naiin]

                    ไผ่นี้หนักมากนะติดฝื่มากเลย น่าอิจฉาขนาดพกปลอกหมอนแทนตัวเลย

[Rafael]

ตอนแรกที่บอกว่าเอาของที่พกมาด้วยออกมา
คิดว่าจะเป็นกางเกงในจริงๆเสียอีก 555555
อ่านไปๆถึงได้รู้ว่า อ๋อ ปลอกหมอน
รอบลู กับพายนะคะ

[golffel]

หยอดกัน น่ารักอ่า

ไผ่ฝิ่น

น่ารักกกกก

 

[่patsaporn]

 :impress2:น่ารักโพดอ่ะคู่นี้...พี่ไผ่มีเอาหมอนน้องไปด้วย งื้อออ ป้อจายคนนี้จะทำให้หลงไปถึงไหน
แล้วโทรศัพท์ตอนท้ายบอกรักอิอ๊างกันไปมาแบบหวานมว๊ากกกก คนอ่านเขินแล้วค่ะ
ส่วนใหญ่จะด่ากันก่อนแล้วตบด้วยหวานนะคู่นี้ รักกันแบบเถื่อน ๆ จริง ๆ 555 ชอบค่ะ

แก็งค์ไผ่แต่ละคนนี่โคตรฮาเถื่อนกันมาก เล่นกันแต่ละอย่างเนอะ สาว ๆ มาเห็นคงเรตติ้งตกจริง ๆ
นี่ถ้าหน้าตาไม่ดีไม่เกิดนะเนี่ย บลูพายลุ้นกันต่อไปค่ะ พายใสซื่อมาก

มีสาวมาบอกชอบน้อง หอมแก้มด้วยกอดด้วย น้องชัดเจนดี ถูกใจ แต่ถ้าพี่ไผ่รู้่ว่ามีหอมถามว่าจะถึงมั้ย 

ขอบคุณค่า

[aoihimeko]

น่รักกันจริงๆคนขียนด้วย

[omyim_jjj]

ไผ่ กับ ฝิ่น หวานมาก

[koikoi]

เป็นเอามากแหละพี่ไผ่จริง ๆคงอยากจิ๊กเอากกนน้องไปด้วยล่ะสิ

[harumi]

หวานกันแบบฮาๆดีคู่นี้

[gupalz]

พี่ไผ่มีการเอาปลอกหมอนไปด้วย น่ารักเวอร์อ่ะคู่นี้

[gumrai3]

พี่ไผ่ติดฝิ่น คิกคิก แอบเอาปลอกหมอนไปด้วย

[ทานตะวัน]

ต่างคนต่างก็ติดกันเหอะ น่ารักอ่ะเรื่องนี้
ไม่ได้หวานเลี่ยนหรอกค่ะเรื่องนี้
เป็นความหวานที่แสดงออกมาอย่างที่เรารู้สึกเท่านั้นเอง
เพราะในวันเวลาที่อยู่ด้วยกันก็รักกันอย่างเต็มที่
แต่ในเวลาที่ห่างกันเราก็คิดถึงกันก็เท่านั้นเอง
ขอกรี้ดดดด บลูพายล่วงหน้าค่ะ ^^

[yayee2]

เข้าเล้ามาถ้าเจอเรื่องนี้อัพทีไรเป็นดีใจทุกที ก็เพราะเรื่องนี้ทำให้หน้าเปื้อนยิ้มทุกครั้งที่อ่าน
อิ อิ ไผ่เป็นเอามากนะนายน่ะ คิดว่าแอบแล้ว ลักลอบแล้ว ฝิ่นก็ยังตาน้อยสอดเห็นจนได้
แถมยังมาล้อกันผ่านทางโทรศัพท์ให้ได้เขินกันอีกด้วย หุ หุ หุ
แต่...ว่า..โทร.ตอนท้ายนี่ซี้ มีหยอดน้ำผึ้งเคลือบน้ำตาลให้คนอ่านตาร้อนผ่าวๆเลยนะจ๊ะหนูฝิ่นนายไผ่
ตั้งหน้ารอ..บลูกับพายนะ อยากรู้ว่าเด็กด้อยประสบการณ์แบบพาย เมื่อเจอ นี้แล้วจะอะไรยังไง  โฮะ โฮะ

[Still_14OC]

น้องรักพี่ // พี่รักน้อง   ตายยยยยยย อิจฉาโว้ยยยยยยย

[mengsama]

สนุกมากคะเรื่องนี้ ไม่ดราม่ามากมีแซมหน่อยๆ อ่านได้เรื่อยๆไม่เบื่อเพราะปล่อยมุกกันกระจาย .....สู้ๆคะคนเขียน ....รออ่านอยู่นะคะ...ก็คนมันชอบเรื่องนี้ไปแล้ว ทำไงได้ ><

[AKFC2010]

พี่ไผ่น่ารักมาก... มีพกปลอกหมอนน้องฝิ่นไปนอนกอดด้วย 
แก๊งเพื่อนพี่ไผ่ก็ยังฮากันเหมือนเดิม ชอบมาก 
ยังขำต้าร์ไม่หาย อะำำไรจะกลัวพี่ไผ่ขนาดนี้
แต่ดีแล้วละ ผู้ชาย(ซาดิส)แบบพี่ไผ่มีแต่ฝิ่นเท่านั้นแหละที่รับไหว 

[greensnake]

คู่นี้ทำให้เรารู้ว่าระยะทางไม่เป็นอุปสรรคแต่อย่างใด
จะมีก็แต่ความคิดถึงที่มากขึ้นและรักที่เพิ่มขึ้น
ยิ่งห่างก็ยิ่งหวาน เรานับวันรอแทนทั้งคู่ละ
จะคู่ไหนก็รอค่ะ รักทุกคนทุกคู่เลย
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ

[CHADMM]

โอ้ยยย  พี่ไผ่น่ารักเว้ยยยย  มีพงมีพกปลอกหมอนน้องไปด้วย เป็นหนักนะพี่(แต่ชอบบบนะ  555)

[choijiin]

น้องฝิ่นสเน่ห์กับผู้หญิงยังใช้ได้นะลูกนะ
แบบนี้พี่ไผ่ก็ลำบากหนักเลยนะเนี่ย
 

[yeyong]

ไม่คิดว่าไผ่จะติดฝิ่นขนาดนี้ ยังดีเอามาแค่ปลอกหมอน

ชอบมุกหน้าหม้อของเจย์มากเลย คิดได้ยังไง อ่านแล้วขำก๊าก

[Ryoooo]

เข้าทำนองตัวไกลแต่ใจใกล้นะเนี่ย
พี่ไผ่ติดฝิ่นมากถึงขนาดเอาปอกหมอนไว้ดูต่างหน้า น่ารักอะ
คู่นี้น่ารักกันตลอดแม้ว่าไม่ได้อยู่ด้วยกัน ยังหยอดกันได้หวานบวกกวนขนาดนี้ ชอบบบบบ

รออ่านบลูพายคะ

[Yunatsu]

กวนกันเสมอต้นเสมอปลาย แต่บทจะหวาน ก้หวานเว่อร์

โอ้ยยยยยย กลับมา ฟ้าเหหลืองแน่นอนฝิ่น

[kenghan]

หวานกันแบบนี้ชอบมาก แต่พี่ไผ่ ทุกตอนนนนนนนนนนน

[ao16]

พี่ไผ่น่ารักนะ พกปลอกหมอนน้องฝิ่นไปด้วยอ่ะ คิดได้งัย 

[donutnoi]

น่ารักหลายเด้อคู่นี้ ทันกันตลอด   

[dokkaew]

เพิ่งได้มาอ่านเรื่องนี้ เพิ่งได้เม้นด้วย
อยากจะบอกว่าสนุกมากกกกกกกกกกกก
ชอบพี่ไผ่น้องฝิ่นและผองเพื่อนมากๆ
อ่านไปยิ้มไปขำไปแทบทุกตอน 
จะติดตามเรื่องนี้ไปเรื่อยๆ เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะค่ะ

[HISY]

ใกล้จะได้อ่านบลูพายแล้ว

[noy]