หัวข้อ: ก็คนมันรักทำไงได้ # IMG PAI 2-6-58 #

[zero3]

พี่ไผ่เป็นเอามาก ขนาดเอาปลอกหมอนเมียไปด้วย ^^
แต่อะไรไม่เท่าที่บอกพายหรอกนะ
พูดไปได้ ก็กูทำมันเสียว
ประโยคโดนจายยยยยย 5555++

[nunamicky]

อยู่ไกลกันแล้วยิ่งแสดงออกว่ารักกันมากขึ้น
โดยเฉพาะไผ่

[beery25]

 

[aishiteru.]

พี่ไผ่เริ่มไม่ไหวแล้วว หลงน้องฝิ่นยิ่งกว่าอะไรๆๆมากมายย
เก็บปลอกหมอนน้องฝิ่นไปด้วยอ่ะ สุดยอดดด ฮ่าๆๆๆ แบบนี้ต้องล้อกันยันลูกบวช? กร๊ากกกก
น่ารักน่าหยิกกันจริงๆเล๊ยสองคนนี้ รออ่านบลูกับพายอยู่น้าาา
คนแต่งสู้ๆๆ 

[goonglovenut]

ตอนที่ 56 บลู & พาย

หลังจากพักได้สามวันหลังกลับมาจากออกค่าย ก็เริ่มเข้าสู่ช่วงสอบทำให้ตอนนี้เราขะมักเขม้นอ่านหนังสือกันมาก แม้แต่ไอ้ไผ่กับไอ้ฝิ่น ยังแทบไม่ได้เจอกันเลย วันที่กลับมาก็สวนกันไอ้ฝิ่นกลับกระบี่ด่วน เห็นว่าปู่ไม่ค่อยสบายมันเลยรีบเดินทางทันที พวกผมก็ได้แต่ฝากเยี่ยมและอวยพรให้ท่านหายไวไว พอกลับมาคณะมันก็ออกปฏิบัตินอกพื้นที่ กลับกันบ้างแหละครับ พวกผมได้แต่ล้อมันที่ อดๆๆๆๆ สะใจ แต่ดูมันก็ชิวๆนะ ไม่หงุดหงิดเหมือนทุกครั้งแสดงว่าเมียมันปลอบมาดี 

“เฮ้ย ปิดเทอมไปไหนดีวะ”ไอ้หวายเอ่ยออกมาหลังจากออกจากห้องสอบ

“มึงห่วงเรื่องสอบก่อนไหม ควาย คิดเรื่องไปเที่ยวและ”ไอ้เจย์หันไปว่ามันเข้าให้

“กูผ่านอยู่แล้ว ถึงกูควายก็ควายเปบทีน ไม่ใช่ ควายที่แดกขี้เลื่อยแทนหญ้าอย่างมึง”มันยักไหล่ยกเขาตัวเอง ทำหน้าใส่ไอ้เจย์ได้กวนตีนมาก 

“เดี๋ยวมึงจะเป็นควายโซ้ยตีนแทน สัด”ไอ้เจย์ว่ากลับยกตีนถีบมันไปด้วย

“ไอ้ไผ่ เมื่อวานอาจารย์ชัยเรียกมึงทำไมวะ”ไอ้บลูที่เงยหน้าจากหนังสือ ถอดแว่นสายตาออก มันสายตาสั้นแต่ไม่มากปกติมันจะใส่คอนเทค แต่เมื่อวานตาเจ็บก็เลยใส่แว่นแทนพวกผมไม่แปลกหรอกเพราะรู้อยู่แล้ว แต่คนอื่นที่ไม่เคยเห็นจะมองยิ้มๆ ไม่ใช่อะไร ชอบบบบ เน้น ว่าชอบบบ ทั้งสาวทั้งเกย์รุ่นน้อง รุ่นเดียวกัน พูดว่าเหมือนคุณหมอเลย ถ้าเป็นหมอนะจะให้จัดยาจัดเข็มให้สักชุด น้องคนที่พูดหุ่นแมนมากแต่ใจสาวน้อยพูดทำตาหวานกัดปากให้มันด้วย อย่างฮาเลย มันรีบพูดเลย

“กูมีเมียแล้ว” นั่นคือคำพูดมันที่กอดผมทั้งมือทั้งขา จะดิ้นก็ดิ้นไม่หลุด ผมก็ปล่อยมัน แต่หลายวันมานี่จ้องกูจังนะมึง ยิ้มก็เจ้าเล่ห์พอกับหน้าที่มีเสน่ห์ของมัน ใช่ว่าผมไม่รู้ว่ามันต้องการจะสื่ออะไร ความจำดีฉิบหายมึงเรื่องเสี้ยนนี่ไม่ใครเกินมึงและก็พวกมึงจริง ยกเว้นกู อิอิ

“มึงไปทำไรแกวะ”ไอ้หวายที่เริ่มจะเป็นไอ้ควายถามได้หน้ามึนและสิ้นสติปัญญาสิ้นดี

“ไอ้ไผ่มันจะไปทำอะไรอาจารย์ แดกเปบทีนไม่ดีก็โซ้ยตีนแทนเถอะ ถามมาได้”ผมอดไม่ได้ที่จะว่ามัน เป็นญาติกูได้ไงวะ ไม่ฉลาดเอาซะเลย แต่มันก็เรียนดีนะครับถึงจะต่ำทางไอคิวไปบ้าง

“เรื่องงาน”ไอ้ไผ่ตอบสั้นๆ ก่อนจะกดไอโฟนดู เป็นใครไม่ได้นอกจากเมียมันที่ส่งข้อความเข้ามา 

“ที่มึงเคยไปฝึกงานน่ะเหรอ”ไอ้บลูถามอีก ก่อนเน้นข้อความในหนังสือ ดูอย่างนี้มันเหมือนหมอจริงๆ

“อืม”คำตอบของมัน ไม่เน้นปริมาณ เนื้อล้วนๆ แต่คงชิ้นไม่ใหญ่พอ ถึงได้มีเสียงแทรกขอพิเศษเพิ่มลูกชิ้นเข้าไปอีก

“มึงก็พูดยาวอีกหน่อยสิ พวกกูจะได้ไม่ถามอีก”ไอ้เจย์คงทนไม่ไหว เอ่ยปากตัดหน้าไอ้หวายซะ มันเหล่ก่อนจะหุบปากไป

“งานที่กูรับทำให้เขามันผ่าน เขาก็เลยนัดให้กูเข้าไปคุย”มันตอบเรียบๆตามแบบของมัน พวกผมก็พยักหน้า ไอ้ไผ่มันเหมือนคนไม่สนไม่ดิ้นรนอะไร แต่อย่างที่รู้นิสัยมันไม่ชอบพูด ถ้าทำมันทำเลย มันมักจะทำงานเสนอบริษัทต่างๆ ผ่านมั่งไม่ผ่านมั่งก็ถือเป็นประสบการณ์ แต่ส่วนใหญ่ก็เข้าตานะ หลังเรียนจบผมกับไอ้หวายก็คุยกันว่าอาจจะเรียนและทำงานไปด้วยที่บ้านก็ไม่ได้ว่าอะไร ไอ้บลูคงไม่ได้ไปทำที่ไหนเพราะพ่อมันปล่อยวางให้มันกับพี่สาวสืบทอดต่อไม่ใช่ปัญหาเพราะมันทำมาตั้งแต่เรียนมัธยมแล้วแต่มันจะลากผมไปด้วยนี่สิคือปัญหาผมอยากหาประสบการณ์ไกลตัวมากกว่า คุยเรื่องนี้ทีไรทะเลาะกันทุกทีผมเลยต้องใจเย็นก่อนเอาไว้อารมณ์ดีๆค่อยคุยกัน แต่มันก็เสือกทำให้อารมณ์เสียทุกครั้งเลยหยุดคุยเลย ส่วน ไอ้เจย์ต้องไปต่อนอกเพราะพ่อมันอยากให้ไปช่วยดูงานที่โน่นด้วย ไอ้ไผ่ผมว่ามันก็คงคิดเหมือนผมกับไอ้หวายนะ ถ้าผมเดาไม่ผิดมันอยากอยู่จนกว่าเมียมันจะเรียนจบด้วยซ้ำ มันรักและเป็นห่วงไอ้ฝิ่นมาก

“ดีว่ะ กูจำเจ้าของได้ หุ่นแม่งน่าเซี้ยะจริงๆ”ไอ้หวายความจำเป็นเลิศเรื่องสรีระเพศตรงข้ามไม่เคยพลาด

“กูเห็นมึงจำได้แม่นจริงๆไอ้เรื่องหม้อเนี่ยะ ถ้าบอกเบอร์ได้มึงคงพูดออกมาด้วย”ไอ้เจย์แขวะมันไปอีกดอก เห็นมันแล้วก็อดนึกถึงวันที่มันจะไปเรียนต่อไม่ได้ คงคิดถึงมันมาก เล่นเอาไอ้หวายซึมไปเลยที่จะขาดคู่หู มันเป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ ดีมากด้วย

“มึงก็ไม่ต่างจากกูหรอก แปะที่หน้าเลยมั้ง สัดทำมาว่ากู”ไอ้หวายเบะปากว่ามันกลับ

“เบอร์ห้ากูเอาอยู่”ไอ้เจย์พูดอีกยิ้มๆ

“ทำไมวะ”ผมเองที่สงสัย

“เบอร์นี้ประหยัด เขารู้จักใช้ของโว้ย”ไอ้เจย์ตอบเล่นเอาฮาเลย สัด เปรียบเทียบไปได้ เก่งจริงมึง

“ก็เหมาะกับมึงแล้วเบอร์นี้ เพราะของมึงมันประหยัด มีน้อยใช้น้อย ฮ่าๆๆๆๆ”ไอ้หวายได้ทีเสียบเข้าไปอีก ถ้าขาดพวกมันก็ไม่มีสีสันนะ

“ถ้าแยกกัน มึงสองคนจะกัดใครวะ”ไอ้บลูถามพวกมันยิ้มๆ มันบอกใจหายเหมือนกันที่รู้ว่าไอ้เจย์จะไปเมืองนอก ไอ้ไผ่ก็ด้วยวันที่รู้มันเงียบได้แต่จับไหล่พยักหน้ารับรู้ พวกไอ้ฝิ่นก็ออกปากถ้ามันไม่อยู่คงเหงาตาย พี่หวายก็ขาดคู่ ทำพวกกูฮากับความคิดพวกมึง ความสัมพันธ์มันกับน้องยาหยีผมว่าตอนนี้ดูจะพี่น้องมากกว่า ถึงมันจะหม้อแต่ก็ไม่ใช่เชิงชู้สาวอะไร

“กูก็กัดกันผ่านสไกปไง”ไอ้เจย์บอกยิ้มๆ

“ใช่แล้ว ดีมาก ไอ้สัด หัดฉลาดบ้าง”ไอ้หวายก็เข้าคู่ มันแหย่กันแต่พอคุยเรื่องนี้ทีไรก็อดคิดถึงมันไม่ได้ นี่ขนาดมันยังไม่ไปนะยังขนาดนี้ ถ้าไปส่งมันผมปล่อยโฮแน่เลย พูดตามตรงไม่อายหรอกครับ

“มึงไม่ไปแต่งงานกันที่โน่นเลยล่ะ”จู่ไอ้ไผ่ก็พูดขึ้นมา ทำเอาผมกับไอ้บลูขำเลย ส่วนมันสองคน

“จวย กูเห็นเงียบไปนึกว่าคิดเรื่องงาน”ไอ้เจย์แจกอีกแล้วครับ

“ประจำนะมึง เสียบเมียไม่พอ รอเสียบเพื่อนอีก”ไอ้หวายเอาหนังสือตีไหล่มัน ที่นั่งอมยิ้ม

“ไอ้เจย์มึงจะไปจริงๆเหรอวะ”ผมถามมัน บอกตามตรงแม้ตอนนี้ผมก็อยากจะร้องไห้ออกมา

“เออ อย่างที่บอกพ่อกูเขาอยากให้ดูงานที่โน่นด้วย คิดถึงกูล่ะสิ”มันพูดยิ้มๆ เอามือขยี้หัวผม

“เพื่อนนะโว้ย ถ้าเป็นไปได้กูไม่อยากให้มึงไปเลยว่ะ ถึงมึงจะปากเสีย เหี้ยะไปบ้าง หม้อทุกวัน กูก็รักมึงนะ”ผมบอกมันพยายามยกแขนสั้นๆโอบไหล่มันที่กว้างอย่างกับหลังควาย

“ไอ้พายพูดดูดีนะมึงตอนแรก หลังๆสันดานกูล้วนๆเลย”มันผลักหัวผมออกจนไปซบไอ้บลูที่นั่งยิ้มรอรับอยู่แล้ว

“แต่ก่อนไปกูขออะไรมึงได้ป่ะ”ไอ้เจย์พูดขึ้นมาอีก มองหน้าผมเหมือนจะสั่งเสียก่อนลา นี่ผมไม่ได้เว่อร์นะ

“อะไรล่ะ ถ้ามันเผาส่งไปให้มึงได้กูจะทำ”ผมก็เล่นตามมัน

“สัด มึงจะเผาคลิปมึงกับไอ้บลูไปให้กูไง”มันด่าพร้อมกับพูดออกมา ทำเอาผมงงเลย

“เกี่ยวไรกันวะ”ผมถามมันอย่างสงสัย ไอ้หวาย

“กูอยากให้พวกมึงเกี่ยวกันไง แบบขาเกี่ยวเอวน่ะน้อง รู้จักมั้ยจ๊ะ”ไอ้เจย์พูดใส่หน้าผม ไอ้พวกนั้นหัวเราะเลย ไอ้บลูนี่นอกหน้ามากยกมือสาธุขอให้เป็นจริงเลย

“สัด พวกมึงไปเกี่ยวกันเองเลยไป”ผมเอาหนังสือโบกหัวมัน ตีนก็ยันไอ้บลูไปด้วย

“อย่ามาผิดคำพูด”ไอ้บลูไม่สำนึก เสือกทวงต่อหน้าไอ้พวกนี้อีก

“กูพูดอะไร”ผมลอยหน้าถามมัน

“บอกว่าหลังกลับจากค่าย เราจะกินตับ”ไอ้บลูแทบจะป่าวประกาศ

“ตับๆๆๆๆๆ”ไอ้เจย์ ไอ้หวาย ทำเสียงใส่ไปด้วย ไปจับมือไอ้ไผ่ให้ตบแต่โดนมันยันออกมาซะก่อน แต่หน้ามันอมยิ้ม

“แดกตีนแก้เงี่ยนไปก่อนเลยมึง”ผมเลยถีบมันไปอีกที กูว่าจะยอมอยู่แล้ว เสือกทำท่ากระเหี้ยนกระหืน

“ไม่เป็นไรไอ้บลู มึงก็เล็มตีนก่อน แล้วค่อยไล่ไปเล็มตอ ขึ้นไปอีก ก็เจอ ว๊ากกกก”ไอ้หวายสนับสนุนการได้เสียของพวกผมอย่างเป็นทางการ พูดพร้อมทำท่าประกอบไปด้วยท่าทางเคลิบเคลิ้ม ก่อนจะกลิ้งไปบนพื้นด้วยตีนเบอร์ห้าแต่ไม่ประหยัดแรงใส่มันเต็มๆ จะเหยียบซ้ำก็ใช่ที่ เว้นไว้เพราะเห็นเป็นญาติ

“รู้ดีนัก ไอ้เจย์ก่อนไปมึงช่วยเป็นผัวมันให้หน่อย เดี๋ยวกูจ่ายค่าเสียหายให้”ผมหันไปเสนอข้อต่อรองให้ไอ้เจย์

“คุ้มเหรอวะ”ไอ้เจย์ถามกลับ ไอ้หวายตอนนี้ลุกได้แล้ว มองหน้า

“สองแสน ไอ้บลูจ่าย”ผมยื่นข้อเสนอเลย ไอ้บลูมองหน้าว่าเอาจริงเหรอ

“เสียวไม่คุ้มเจี๊ยวเลย เสียดายของตัวเองว่ะ”ไอ้เจย์ก็รับมุกเล่นตาม

“ไอ้ควายยย เจี๊ยวมึงก็ไม่คู่ควรตูดกูหรอก โดนมึง กูซื้อร็อตไวเลอร์มาเลียตูดยังมันกว่าอีก”ไอ้หวายด่าไอ้เจย์พากันขำเลยที่มันเล่นมุกหมาๆๆออกมาจากปากมัน กำลังจะต่อก็ได้เวลาขึ้นไปสอบอีกหน่วย เลยได้แต่แหย่กันมาตลอดทาง

*
*
*

“โอ้ย สบายสักที”ผมร้องออกมาทันทีที่สอบเสร็จ ตอนแรกว่าจะกลับบ้าน แต่แม่ไอ้บลูโทรให้มากินข้าวที่บ้านก็เลยมา ชวนไอ้พวกนั้นแต่พวกมันก็แซว

“มึงไปเถอะ แม่ผัวเขาคงอยากเจอ”ไอ้หวายปากดีเช่นเคย

“และกูว่าคืนนี้ มึงคงเข้าหอด้วยเสร็จสรรพ”ไอ้เจย์ตามติด

“เชี่ยะ”ไม่รู้จะด่าอะไรมัน ด่าไปก็เท่านั้น ไอ้ไผ่ชิ่งไปรับเมียตั้งแต่สอบเสร็จ

กำลังนอนหลับตาคิดอะไรเพลินๆ ก็รู้สึกว่าจะโดนผีอำ และคงเป็นผีไอ้บลูที่มันคิดไว้แล้วว่าจะเป็นผีเอาในตอนกลางคืน ถามว่าผมกลัวไหม มันก็มีบ้างก็คนไม่เคยนี่ครับ ถึงจะดูหนังและเห็นจากรอบข้างมาบ้างแล้วก็เถอะ มันไม่ตื่นเต้นเท่ากับเจอของจริงหรอกนะผมว่า
 
“หายเหนื่อยไหม”เสียงกระซิบติดปาก จูบผมไปมา มือก็ลูบไปทั่ว ผมก็ไม่ได้ห้ามอะไรปล่อยตัวปล่อยใจไปกลับสัมผัสที่มันมอบให้ เท่าที่ผ่านมาเราก็ทำกันมาเรื่อยแต่ภายนอกเท่านั้น เรียกว่าปูทางลดความกระดากอายมั้ง

“อืม อ๊ะ”ผมตอบรับก่อนจะร้องนิดหน่อย เมื่อโดนเม้มใบหู ไซ้ซอกคอ จากเบาเริ่มแรงขึ้น

“รักพาย อยากกินพายแล้ว”มันพูดได้เสียงกระเส่ามาก ทำเอาผมต้องยิ้มออกมา มันไม่ได้หื่นถึงมันจะอยากทำมากแค่ไหนแต่ก็ไม่เคยฝืนบังคับสักครั้งและตั้งแต่คบกันมันไม่เคยไปนอนกับใครอีกทั้งที่ลับหลังผมมันจะไปก็ได้เพราะเราไม่ได้ตัวติดกันตลอดเวลา ผมไม่เคยเห็นไม่เคยได้ยินมาเข้าหูแต่ผมเชื่อใจมัน ช่วงที่ผมวัดใจมันผมก็ช่วยเท่าที่ทำได้ ไม่ได้ปล่อยให้อดยากปากแห้งสักหน่อย อิอิ แต่ก็รู้ว่ามันไม่พอหรอก แต่มันก็อดทนได้ดี

“ก็จะให้กินแล้วไง”ผมบอกมัน จูบปากที่เลื่อนขึ้นมา มันชมว่าผมจูบเก่งขึ้น ก็มึงทั้งเชี่ยวทั้งเสี้ยนกูจะง่อยกว่ามึงได้ไง ในเมื่อตกลงที่จะเอามึงแล้ว ของแบบนี้กูก็ต้องหัวไวเช่นกัน ผมจำได้ว่าบอกมันไปอย่างนั้น ทำเอามันหัวเราะเลย

“พายแน่ใจนะ”มันเงยถามอีกครั้ง เอามือลูบหน้าผม ผมโน้มคอมันลงมาจูบ

“มานอนให้ท่าซะขนาดนี้คงไม่มั้ง”ผมตอบมันยิ้มๆหลังจากผละออก “หรือจะเปลี่ยนใจ”ผมแกล้งทำท่าคิด

“ไม่ยอมหรอก”มันก็งับปากล่างผม

“และมึงจะถามทำไม”ผมก็งับมันบ้าง

“บลูไม่อยากให้พายคิดว่า เป็นข้อตกลงหรือคำมั่นสัญญาอะไร บลูแค่พูดไปอย่างนั้นแหละถ้าพายไม่พร้อมบลูก็จะรอ”มันพูดจริงจังสบตาผม

“กูอยากอ้วกว่ะ เลี่ยนฉิบ”ผมแกล้งแถแก้เขินใส่มัน ผมเชื่อว่ามันทำได้ ไอ้บลูดูเพลย์บอยแต่ที่จริงมันเป็นคนรักเดียวใจเดียวนะ ตั้งแต่รู้จักมันมาผมไม่เคยเห็นมันคบพร้อมกันเลย แฟนที่มันคบเป็นตัวเป็นตนมีอยู่สองคนมั้ง คนแรกสมัยเรียนมัธยมที่เลิกไปก็เพราะระยะห่าง คนที่สองตอนกำลังจะขึ้นปีสอง ไปกันไม่ได้ก็เลิกไปแม้แต่น้องเก้ที่ว่าหนิดหนมก็ไม่ใช่แฟน หลังจากนั้นมันก็กิ๊กไปเรื่อยแต่ไม่ใช่ควบไปพร้อมกัน ผมรับรู้ตลอดเพราะมันลากผมไปด้วยเสมอยกเว้นเวลานั้น เวลาที่ผมรู้สึกเสียดในใจที่รู้ว่ามันไปนอนกับใคร และทำอะไร

“แม่ง พูดจริงใจก็ว่าเลี่ยน เดี๋ยวเงี่ยนแม่งเลย”มันบิดจมูกผมพูดหื่นๆใส่ ไอ้บลูบุคลิกโดยรวมจะคล้ายไอ้ไผ่ แต่เงียบไม่เท่าไอ้นั่นแต่ตั้งแต่มีเมียแสดงออกขึ้นเยอะ แต่สงสัยความหื่นจะไม่ต่างกัน

“สัด นี่มึงยังไม่เงี่ยนมั้ง แข็งโปกแทงหน้าขากูอยู่เนี่ยะ”ผมตบหัวมันว่าไปด้วย

“พาย นิสัยว่ะ ถามจริงเหอะ ไม่เคยแต่ทำไมพูดไม่กระดากปากเลยวะ”มันว่าผมยิ้มๆ มันหล่อนะแบบคุณชายมาก แต่ทำตัวติดดินไม่เรื่องมาก

“ก็คนรอบข้างกูเป็นไง ก็ต้องปรับตัวตามนั้น มึงนี่แหละตัวดี”ผมจิ้มหน้าผากมันจนหงาย แต่มันแกล้งก่อนจะโถมมาใส่ ไซ้ซอกคอ มือก็จี๋ไปด้วย “สัด เชี่ยะ พอแล้ว เยี่ยวจะแตก”ผมว่ามันให้หยุด ผมไม่ได้บ้าจี้เท่าไอ้ฝิ่น แต่ก็เสียวเป็นครับ

“อะไรแตกไวจัง เกิดทำกันอยู่ พายแตกก่อน บลูไม่หยุดซอยหรอกนะ”มันใส่ผมอีกดอก ยักคิ้ว

“สันดานพูดมาได้ งั้นมึงไม่ต้องทำแล้ว”ผมหน้าแดงเลยเสือกไปนึกภาพตามมัน

“หน้าแดง คิดตามล่ะสิ”มันเอานิ้วจิ้มแก้ม

“ไม่ใช่มึง”ผมถึงตาใส่ เสือกรู้ทันกูอีก มันหัวเราะก่อนก้มมาจูบอีก ผมก็ตอบกลับ ฟัดกันไปมาบนเตียง

“พาย”

“อะไร”

“อยากอ่ะ”

“จวย มืดก่อน”

“น่าจะทันนะ”

“กินข้าวก่อน”

“อืม อา รักนะ”

“เออ กูรู้” ผมตอบมันในลำคอ ปากก็บดขยี้กันไปทั่ว ลิ้นเกี่ยวกันไปมา มือมันเริ่มล้วงไปในเสื้อ ผมก็ล้วงมันบ้าง จน จน

“ปังๆๆๆๆ”เสียงเคาะประตูอย่างแรง ผมตกใจถีบมันออกอย่างแรง ลงไปนอนราบกับพื้นที่เป็นพรม

“โอ้ย พายถีบทำไมเนี่ยะ”มันร้องเลยครับ สงสัยจะจุก

“เดี๋ยวคนเห็น”ผมบอกพยักหน้าไปทางประตู

“ประตูล็อคอยู่ อูย”มันบอกพร้อมกับครวญไปด้วย

“กูลืม”ผมตอบสั้นๆ

“ปังๆๆๆๆ พี่บลูเปิดโว้ย”เสียงเคาะพร้อมเสียงเรียก

“กูไม่เปิด”ไอ้บลูลุกขึ้นได้ตะโกนบอกไป ไม่มีใครหรอกครับ ไอ้บราวน์น้องมัน แต่ซี้ผม

“เขาจะหาพี่พาย”มันพูดอ้อนๆ ผมเลยลุกไป

“พายไม่ต้องเปิด ยังอีก”ไอ้บลูดึงแขนผม พร้อมขู่ กูกลัวมาก”โอ้ยยยยย พาย”มันร้องเสียงหลงเลยผมดึงหูมันก่อนจะยันอีกทีให้ลงไปกองที่พื้น

“เดี๋ยวกูซ้ำ มึงจะเอาไหมคืนนี้”ผมยกเท้าก่อนขู่มันกลับบ้าง มันเงียบกริบ ก่อนจะนึกตั้งสติได้พูดรัวพันกันไปหมด สัดเอ้ย

“โอเค กูหื่น กูยอม เอ้ย บลูยอม”มันพูดพร้อมพยักหน้ารับข้อเสนอทันที ผมส่ายหน้าก่อนจะเดินไปเปิดประตู

“พี่พาย เล่นเกมกันเขามีเกมใหม่”มันถลามากอดผม พร้อมกับรีบบอก ปรายตามองไอ้บลูยกยิ้มยักคิ้วใส่

“เดี๋ยวมึงโดนตีนกู”ไอ้บลูเน้นใส่ ก่อนจะดันมันออก

“พี่พาย ไป ถ้าอยู่พี่โดนล่อแน่เลย”ไอ้บราวน์ชวนผมพร้อมกับพูดได้น่าถีบมาก ผมมองหน้ามันอย่างคิดไม่ถึง แต่ไอ้บลูอมยิ้มชอบใจ

“หึหึ มึงเลิกกังวลได้เลย ไอ้บราวน์”มันแสยะยิ้มเดินไปหาน้องมันไม่พูดอะไร ก่อนจะหัวเราะร่าอย่างกับคนบ้า ผมเลยถีบมันอีกทีก่อนจะเดินออกไป มันไม่บ่นผิวปากอารมณ์ดี

*
*
*
*
หลังกินข้าวคุยกับพ่อแม่ พี่โบว์เสร็จ ผมก็เดินขึ้นห้องมาพร้อมมันที่จับจูงมือประหนึ่งจะพาไปเข้าห้องหอ ถามว่าตอนนี้ตื่นเต้นไหม ผมพูดตรงๆนะ ไม่ตื่นเต้น แต่ ตื่นกลัว หน้ามันมากกว่าทำไมดูมันเหมือนเพิ่งโดนข้อหาโรคจิต ข่มขืน ซาดิส ออกมาจากคุกยังไงยังงั้น

“ใจเย็น นะพาย”มันบอกผมด้วยรอยยิ้มกรุ้มกริ่มมาก กอดผมแนบอกแทบจะประคองเลยตอนนี้

“มึงบอกตัวเองดีกว่า ทั้งใจทั้งจู๋มึงจะทะลุออกมาแล้ว”ผมบอกมันอย่างเซ็งๆ ก่อนจะเดินตามมันเข้าห้อง

“ดูหนังกันก่อนไหม”มันถามผม ที่นั่งบนเตียงมัน ก่อนจะไถลตัวลงไปนอน

“ปลุกอารมณ์เหรอ”ผมเลิกคิ้วถามมัน ยกขาก่ายหมอน มันหันมามอง

“เซ็งว่ะ รู้ทันอีก”มันทำเป็นบ่นก่อนจะเอาหัวมาหนุนขาผม แหงนหน้ามองทำปากยื่น น่ารักตายล่ะมึง ตัวโตเป็นก๊อตซิล่าทำหน้าอย่างกับคิตตี้

“บลู”ผมเรียกมันก่อนจะลุก เอามือลูบผม

“ครับ”มันก็ตอบรับ

“มึงแน่ใจใช่ไหม”ผมถามมันในคำถามที่มันน่าจะถามผม มันทำหน้างงก่อนจะตอบ

“ถ้ารัก บลูแน่ใจ บลูรักพาย”มันบอกผมก่อนจะจับมือผมไปจูบ ผมกุมมือมัน

“ขอบใจนะ”ผมบอก ก่อนจะพูดต่อ”มึงรู้ไหมทำไมกูถึงยื้อและเยอะใส่มึงมาตลอด”ผมถามมัน

“ก็บลูเคยทำตัวไม่ดี พายพูดว่าถ้าบลูดีเมื่อไรพายจะยอมเป็นแฟนด้วยในตอนแรก พอบลูเริ่มปรับตัว พายก็ใจอ่อนลงมาบ้างและตอนนี้บลูไม่รู้ว่าบลูดีพอหรือยังที่พายจะยอมให้ ถ้าพายยังเห็นว่าบลูไม่ดีพอก็ไม่เป็นไร มันไม่ใช่เรื่องใหญ่แค่มีพายข้างๆก็พอแล้ว”มันพูดซะยืดยาวเลย ฟังสวยหรูแต่เป็นความจริงจากปากผู้ชายคนนี้

“บลูฟังนะ”ผมจับมือมัน”ที่กูยื้อเวลาไม่ใช่ว่ากูกลัวการมีเซ็กส์หรือว่าทดสอบว่ามึงรักกูจริงหรือเปล่า ที่ถามว่าแน่ใจไหมไม่ใช่เรื่องรักมึงพูดให้กูฟังทุกวันไม่ใช่ท่องจำมันมาจากใจและรู้ว่ามึงไม่ได้คิดกับกูแค่เรื่องนี้ แต่กูให้เวลาตัวมึงเองว่าแน่ใจแล้วใช่ไหมที่จะกอดกูที่เป็นผู้ชายเหมือนมึง ไม่มีอะไรที่เป็นผู้หญิงอย่างที่มึงเคยสัมผัสมาก่อน”ผมกระชับมือมันอีก มันจะพูดผมปิดปาก”กูรักมึงนะตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้คบเป็นเพื่อนกันกูคิดมาตลอดพยายามห้ามใจ เพราะมึงเป็นเพื่อนและไม่ได้เป็นเกย์เหมือนที่กูเป็น และถ้ามึงยังยืนยันคำเดิม”ผมบอกก่อนจะจับมันลุกนั่ง มันมองหน้าผมเหมือนถูกสะกด ก่อนจะปลดกระดุมเสื้อมันออก

“พายรักบลูนะ”ผมกระซิบติดปากจูบมัน ไล่ลิ้นเข้าหา จับมือมันที่ยังนิ่งอยู่ให้ลูบไล้ตัวผมไปมา มันเริ่มตั้งสติได้

“ที่รัก บลูก็รักพาย รักมาก”มันบอกผมด้วยเสียงที่หวานมาก ก่อนจะค่อยผลักผมลงบนที่นอน ปากเรายังไม่แยกจากกัน มือเราก็กอดก่ายไต่ไปตามตัว จนตอนนี้ไม่เหลืออะไรติดตัวแล้วนอกจากผิวหนังที่เสียดสีกัน และเสียงในลำคอ มันผละออกลุกมองไล่ตั้งแต่หน้า

“พายสวย ไม่มีหน้าอกก็สวย แต่ที่บลูรักพายเพราะพายคือพาย ไม่ใช่ผู้หญิง ไม่ใช่ผู้ชาย ไม่ว่าจะเป็นอะไรต้องเป็นพายเท่านั้น”มันบอกด้วยรอยยิ้ม แววตาฉายถึงความรักเหมือนที่มันบอกจากปาก

“พายก็รักบลู รักพายหน่อยนะ พายอยากเป็นของบลู”ผมลุกไปหามันก่อนจะโผเข้าหาประกบจูบอย่างร้อนแรง บดเบียดเข้าใส่เสียดสีกันทั้งตัว มันจับผมเข้าเอว มือลูบไล้ผ่านหน้าอกที่เริ่มจะชูชันสู้

“อืม อ๊ะ อา บลู”ผมครางออกมาทันทีเมื่อโดนผลักให้เอนไปข้างหลัง ปากร้อนครอบลงพร้อมกับดุนดัน พอกับลิ้นที่ไล่เลีย ขบเม้มไปมา ผมแอ่นตัวมากขึ้นกับความรู้สึกที่ได้รับ

“ครับ”มันขานรับแต่ปากไม่ได้ผละออก มือประคองบั้นท้ายผมไปด้วย

“อีก จับอีก นะ อา”ผมร้องขออย่างไม่เหลือความอาย เหมือนมันจะยิ้มยิ่งทำให้มากขึ้น จับผมลงไปนอนราบ โน้มตัวมาจูบปากอีกครั้งก่อนจะไล่ลงไปต้นคอ แวะที่ยอดอกทั้งสองข้าง ต่ำไปวนที่สะดือจนต้องชันเข่า ก่อนจะหลังไม่ติดที่นอน มือกำผ้าปูเตียง

“อ๊ะ อา “เสียงผมครางออกมาเมื่อมันครอบปากลงบนน้องผมที่ต้อนรับมันอย่างดี มันไม่เหมือนทุกครั้งที่เคยได้รับ วันนี้รู้สึกมันอัดแน่น ดีใจ บอกไม่ถูก เมื่อเจอทั้งปากทั้งมือปรนเปรอให้ ผมปรือตาดูมันที่กำลังเม้มขึ้นลงทั้งช้าทั้งเร็วสลับกัน

“อา บลู พะ พายจะ”ผมบอกมือทึ้งหัวมันไปด้วยอย่างกลั้นไม่อยู่ มันก็ยิ่งเร่งทั้งมือทั้งปาก จนผมปล่อยออกมาสุดเสียงเมื่อปลดปล่อยออกมา นอนหอบหายใจมือเท้าคลายการเกร็ง มันยังคงก้มอยู่ตรงนั้น ผมรู้ว่ามันทำอะไรทุกครั้งไม่เคยรังเกียจจัดเก็บให้หมด สักพักมันเงยขึ้นมาผมดึงมันมาจูบ มือมันก็ยังจับอยู่ตรงนั้นก่อนอีกมือจะเลื่อนไปเปิดลิ้นชัก ผมผละออกมองตาม

“พร้อมนะ บลูจะทำให้พายรู้สึกดีที่สุด นะครับ”มันบอกอีกครั้ง ผมยิ้มให้มันอย่างที่รู้ว่าไม่มีทางที่ผมจะเลี่ยงมันอีกแล้ว เราจูบกันอีกครั้งมือก็ปลุกปั่นไปทั่ว ก่อนจะรู้สึกเย็นตรงช่องทางที่เตรียมจะรับมัน ว่าจะไม่สั่นแต่พอเห็นไอ้ที่เห็นบ่อยๆก็ชักหดเหมือนกันเพราะอีกสักครู่มันจะเข้าไปสำรวจข้างในแล้ว

“อึก อ๊ะ บะ บลู”ผมร้องออกมามือจิกไหล่มันทันที เมื่อมันสอดสิ่งที่เล็กกว่าของมันเข้าไป

“ครับ นิดเดียวนะ คนดี”มันจูบปลอบผม จนแทบจะลืมก่อนจะขยับไปมา และเพิ่มเข้าไปอีก

“อื๊อ อา อา”ผมร้องออกมาตอนนี้รู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น แต่พอมันขยับเร็วขึ้นรู้สึกว่าน้องผมจะชะเง้ออีกแล้ว มันยกสะโพกผมขึ้นแนบตรงหน้าท้องมัน จนของเราเสียดสีกัน ผมเลยเอื้อมมือไปทำให้มันบ้าง จนมันสู้ผมเต็มมือเลย ก็สมตัวมันแหละครับ

“อา ซี๊ด พาย พาย ดะ เดี๋ยว”เสียงมันครางมือผมบดบี้หัวมันบ้าง ตาเยิ้ม ปากก็ร้องคราง พระเอกหนังที่เคยดูมาทุกเรื่องชิดซ้ายไปเลยตอนนี้ ไอ้บลูพีคสุดๆ ผมกำลังเพลินกับน้องมันดีๆ มันจับมือผมออกให้เกาะไหล่

“ถ้าเจ็บก็จิกให้สุด เพราะบลูจะไม่หยุดแล้ว”มันปลอบผมพร้อมแสดงเจตนารมณ์อันแน่แน่วว่าจะต้องทะลวงประตูผมให้ได้ ผมไม่ตอบแต่มือจิกมันไปแล้ว มันโน้มตัวมาจูบอีกครั้งคราวนี้มีเท่าไรเราใส่กันหมด จนรู้สึกถึงความตึงแน่นที่ถูกสอดแทรกแต่ยังไม่หมดดีน่าจะแค่ส่วนหัวที่ขยับโยกเข้ามา

“อา จะ เจ็บ”ผมร้องบอก มือก็จิกไหล่ แต่กัดฟันไว้ บีบรัดมันโดยไม่รู้ตัว โดนต่อยยังไม่จุกขนาดนี้เลย

“ผ่อนหน่อยครับ อย่าเกร็ง”มันกระซิบข้างหูพร้อมกับดันเข้าไปอีก ขาผมที่เกี่ยวเอวมันไว้แยกออกกว้างโดยอัตโนมัติ มันหยุดมองหน้าผมที่หายใจพร้อมกับยิ้มให้มัน

“บลู พายรักบลู รัก รัก”ผมพูดบอกมัน ก่อนจะจับสะโพกให้มันเข้ามาชิดอีก

“รัก รักนะครับ พาย ซี๊ด”มันก็ตอบรับก่อนจะดันเข้ามาอีก ขยับอีกสองสามครั้ง จนในที่สุดก็ทีเดียวทำเอาผมเกือบร้องออกมาสุดเสียงแต่เจอมันประกบปากเสียก่อนจึงเป็นแค่เสียงครางในลำคอ มือมันก็ปลอบผมไปทั่วให้ผ่อนคลาย

“อาอา บลู”พอผละออกผมเรียกมันที่ตอนนี้หน้าเหยไปหมดเหมือนอดกลั้นปล่อยให้ผมได้คลายตัวเอง ผมเริ่มเป็นฝ่ายขยับก่อน มันมองอย่างแปลกใจแต่ก็ยิ้ม

“อย่าสิ เดี๋ยวบลูไปก่อน”มันล้อผมที่เริ่มก่อน มันเริ่มขยับสะโพกตอบรับ ช้าๆ เน้นๆ ก่อนจะเริ่มแรง เริ่มเร็วขึ้น ทีนี้เสียงไม่ต้องยั้งแล้วครับ ทั้งผมทั้งมัน

“อ๊ะอ๊ะ”

“อืม อา อา”

เสียงเราสองคนครางแข่งกันอย่างไม่รู้จะบอกว่าถ้าเป็นดนตรีมันจะอยู่ที่คีย์ไหน มันถูกบรรเลงแทบจะทุกคีย์ ยิ่งคีย์ไอ้บลูตอนนี้ซอยไล่ลำดับใส่ผมไม่หยุดเลย จากเจ็บก็หายกลายเป็นเสียวซ่านที่หยุดไม่ได้ จนใกล้จะปลายทางมันจับผมขึ้นมาแนบชิดอกปากก็จูบ สะโพกก็ซอยไม่ยั้งทั้งช้าทั้งเร็ว ผมก็ตอบรับมันไม่ต่างกัน

“อา อา บลู บลู”ผมร้องเรียกแต่ชื่อมันสลับเสียงครางไปตลอด

“พาย อีกนิด อา อา”มันก็ครางตอบแต่ซอยไม่หยุด จนกระทั่ง ผมจิกมันแน่นมันกระแทกใส่ไม่ยั้งจนปลดปล่อยพร้อมกันเล่นเอาหอบรับประทานแต่ปากและส่วนล่างยังตอบรับกันก่อนมันจะโถมใส่ผมที่นอนลงไป มันจูบหน้าผาก ตา แก้ม ซับเหงื่อที่ออกให้ ผมก็ทำให้มันบ้าง เราสบตากันเอามือลูบปลอบกันไปมา

“เจ็บมากไหม”มันถามผม

“มากกกกก เชี่ยะ ไม่เบากูเลยนะ”ผมบอกมือก็จิกมันไปด้วย

“ก็บอกแรงๆ บลูก็จัดให้น่ะสิ”มันก็ตอบยิ้มๆกลับมา เสือกขยับไปด้วยอีก

“อ๊ะ ไอ้บลู มึงหยุดก่อนเลย อึดอัดว่ะ เอาออกก่อนสิ”ผมตีแขนมันก่อนจะบอกให้มันเลิกขยับและเอาออกก่อน

“อีกไม่ได้เหรอ”มันอ้อนผมขอต่ออีก

“เสี้ยนอีกและ”ผมค้อนใส่มัน มันก้มมาจูบปิดปากไม่ให้พูดอีก ผมยอมมันสักพักดันหน้ามันออก”รู้สึกดีไหม”จู่ๆผมก็ถามมัน

“ที่สุดเลย ทั้งรัด ทั้งแน่น ทั้งตอด สุดยอด”มันก็กระซิบบอก ทำเอาผมเขินเลย อุตส่าห์หน้าด้านมาแต่แรกมาตกม้าตายตอนนี้ซะได้

“ไอ้บ้า รู้สึกแค่นี้มึงไปนอนกับใครก็ได้มั้ง”ผมว่ามันงอนๆ มันยิ้มเอามือบีบจมูก

“ใครว่าล่ะ รู้ไหมจะสำลักตายคาอกแล้วเนี่ยะ คนอะไรร้อนแรง เสียงก็เพราะ แต่ไม่เท่ากับเรารู้สึกตรงกันหรอก พาย บลูรักพาย เป็นของขวัญที่วิเศษมากขอบคุณครับที่มอบให้ บลูจะรักษาเอาไว้ทั้งตัวทั้งใจพายให้ดีที่สุดเลย”มันพูดหวานอีกแล้ว ผมเอาหน้าซุกอกมันกอดมันเอาไว้

“พายก็เหมือนกัน ไม่เสียใจเลยสักนิดที่ให้ ถึงไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นยังไง พายจะจำเอาไว้ว่าครั้งหนึ่งได้รักและถูกรักจากคนๆหนึ่งอย่างมาก”ผมอดจะบอกมันบ้างไม่ได้

“วันข้างหน้าก็จะเหมือนวันนี้ เรารักกัน”มันพูดสวนขึ้นมาทันที จูบกันอีกวันนี้ขยันครับไม่เมื่อยอยากจูบมันยันเช้าเลย

“ให้บลูรักพายนะ รักอีก”มันพูดเว้าวอนอย่างไม่พอจริงๆ

“ไม่ได้”ผมปฏิเสธ มันทำหน้าหงอยก่อนจะยิ้ม

“ก็ได้ ให้พายพักก่อนเรายังมีเวลาอีกเยอะ”มันยอมรับก่อนจะถอดออก

“ที่ให้ออกเพราะมันต้องเปลี่ยนไม่ใช่เหรอ มันเต็มแล้วนี่”ผมพูดเบาๆก่อนจะกอดมันแน่นเลย อายอิ๊บอ๊ายเลย พูดไปได้นะกู

“พาย โอ้ย พาย น่ารักอะไรอย่างนี้ หืม”มันร้องเรียกชื่อผมอย่างดีใจ ก่อนจะค่อยๆถอดออกทำเอาเสียวเลยครับ ก่อนจะต้องเสียวใหม่เมื่อเปลี่ยนเสร็จ และบรรเลงกันอีกครั้ง รู้แต่ว่าพรุ่งนี้คงนอนยาวแน่ แต่จะกลัวอะไรมีคนๆนี้ดูแลอยู่ ยังไงก็สบายอยู่แล้ว นับแต่นี้ผมก็ไม่ได้เป็นพายอย่างเดียวแล้ว ต้องกลายเป็นพายบลูเบอรี่หรือเปล่าน้าเพราะโดนมันสอดไส้ไปแล้ว หุหุ

********************************************************************************

ปล. โอย ในที่สุดก็โดนกินจนได้ สมใจอยากแต่ไม่รู้จะสมใจคนอ่านไหม อาจจะไม่ร้อนแรงเท่าไรเน๊าะ แต่มันแค่เริ่มต้น หุหุ ส่วนไอ้คู่นั้นให้มันพักบ้าง อดซะบ้าง 55555555

[harumi]

 

[Salome]

แม่ยกเสียเลือดดดด ในที่สุด อิอิ 
ชอบตอนอยากกินพายที่ซู๊ดดดเลยยยย
รักคนแต่งเรื่ิองนี้ เนื้อเรื่องสนุก ไม่ต้องกลัวว่าอ่านๆไปจะเจอเทศกาลมรสุมมาม่า
ไม่เคยเบื่อเลย แถมยังแอบหื่นด้วย หุหุ
กดเป็ด กดบวกให้เน้อ

[Zarunghaja]

ตามอ่านทันแล้ววววววว เย้ๆๆ 

พึ่งเข้ามาเจอเรื่องนี้เมื่อวันก่อน นั่งอ่านทั้งวันทั้งคืนเลย สนุกมากเลยค่ะ

น่ารักทุกคู่ แอบลุ้นเจย์กับหวายเบาๆ 

 

[Ryoooo]

อ๊ายยย เขิน
อ่าไปก็เขิไป หวานมากก เป็นการทำรักที่หวานมากกก
พายบลูเบอรี่คงน่ากินมากก โดนจัดไปสองยกเลยย
ชอบค๊าาา สมการรอคอย ไม่้อนรงมาก แต่เต็มไปด้ยบรรยากาศหวานๆสมกับคู่นี้
ชอบมากกก

[makimaki]

บลูได้กินพายแล้ว แถมเป็นพายไส้บลูเบอร์รี่อีกด้วย 

[mulli]

ร้อนแรงร้อนเร่า 

[ka[ze]na]

อ่านแล้วอยากกินพายบลูเบอร์รี่ เหอะๆๆๆ

สงสัยวันนี้ไปซื้อคงไปยืนบิดอยู่หน้าตู้แทน เพราะเขิน 55555+++
น่ารักมากจร้า!!!

[zero3]

ไหนบลูบอกว่าสอบเสร็จ กินตับ
ที่ไหนมี กินพายต่างหาก 5555++
บลูจะเป็นเบาหวานก็คราวนี้ล่ะ พายน่ารักมาก
อ่านแล้วมันก็เขิน หวานกันจัง

[Rafael]

แอร๊กกกกก
สลบคากองเลือด
คู่นี้ก็น่ารักไม่ไหวแล้วววว
พายสอดใส้บลูเบอรี่ แอร๊ยย เขินนน

[route rover]

น้องพายโดนกินซะแระ 

พี่ไผ่อดเบยยย สงสาร 

แต่อยากอ่านคู่ของเจย์กะหวายอ่ะ  ใครจะกินใคร 

[HISY]

กรี๊ดดด ในที่สุด

[yayee2]

วันนี้ฉันชงกาแฟมาจิบกับพายพายไปพร้อมๆกับบลู กรี๊ดดด...
พายเร่าร้อนจริงอะไรจริงเมื่ออยู่บนเตียง กร๊ากกก..
ด้วยความขอบคุณจากแม่ยก

[gupalz]

เลือดจะไหลหมดตัว

[bulldog17]

อั๊ยยะห์

พายบลูเบอร์รี่

 

[noy]

วันนี้ที่รอคอย
 

[choijiin]

อ่านจบแล้วจุดพลุ
 
ยินดีปรีดากับอิน้องบลูของแม่ยกจริงๆ
เป็นไงล่ะอดเปรี้ยวไว้กินหวานคราวนี้
อิ่มทั้งใจ อิ่มทั้ง...เลยมั้ยจ้ะ
 

ชอบที่น้องพายบอกว่าต่อไป
พายจะเป็นพายบลูเบอร์รี่แย้ว
 

[Ari]

ฝิ่นอะๆๆๆ  ขอซีนน่ารักๆๆ ฝิ่นสวยเลือกได้ อยากให้มีคนมาจีบฝิ่นอีก

อยากให้คนเย็นชาอย่างไผ่กระอักเลือดบ้างไรบ้าง ให้มันหวงจนลงแดงตายไปเลย หัดถนอมฝิ่นบ้างนะๆๆ ชิชิ

[beery25]

พายสอดใส่ เอ้ย สอดไส้บลูเบอร์รี่

[greensnake]

555+ ถูกใจและสมใจคนอ่านที่ซู้ดดดด
พายน่ารักน่าหลงยกกำลังสิบ
พายชิ้นนี้คงจะอร่อยที่สุดสำหรับบลูแน่ๆ
กลายเป็นสะใภ้เต็มตัวและเต็มใจแล้วนะ
ถ้าพรรคพวกรู้จะเป็นยังไงน๊า
เป็นฉากอัศจรรย์ที่หวานมากๆค่ะ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ

[CarToonMiZa]

ฮ่าๆๆในที่สุดบลู
ก็ได้กินพายสมใจอยาก

[่patsaporn]

  อะหุๆๆ ในที่สุด ก็นะ...เป็นอันรู้กัน... คนอ่านลุ้นค่า ก็พายใจแข็งมาก ๆ
คู่นี้เค้ารักกันอ่อนละมุน อีกคู่ออกแนวเถื่อน และเร้าใจ 555 แต่ก็น่ารักไม่แพ้กันเลยนะ

ขอบคุณค่า

[golffel]

แอร้ยยยย

น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 

เขินพาย

บลูก้อหวาน

โอ้ยยยยยยยยยย

 

[gumrai3]

ชอบพายสอดไส้บูลเบอร์รี่  อิอิ

[donutnoi]

พายบลูเบอร์รี่ คู่นี้ก็ชอบ 

[koikoi]

 :mc3:งานนี้ต้องฉลอง