หัวข้อ: ก็คนมันรักทำไงได้ # IMG PAI 2-6-58 #

[CarToonMiZa]

คู่นี้เล่นกันแรงจริงๆๆ

[กล้วยปั่น]

พี่ไผ่ตีน้อง โดนน้องลงโทษ แต่อยากรู้ว่า น้องจะทนข้อห้ามของตัวเองได้ถึงเมื่อไหร่

ไม่ใช่ว่าห้ามพี่ไผ่ น้องจัดเองนะ อิอิ

 

[greensnake]

ชื่อเก๋ดีเนอะ ป้าโบลีน  ท่าทางจะสวย
เล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับฝิ่นอนงค์ของเราได้
นี่ยังไม่เต็มที่เท่าไรนะ ไม่งั้นสงสัยหาทางกลับไม่เจอ
พี่ไผ่ตีน้องซะร้องไห้เลยอ่ะ สมควรโดนงด
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ

[a_tapha]

พี่ไผ่ถนอมน้องหน่อย 

[BeeRY]

เพิ่งตามอ่านจนทัน ใช้เวลาสามวันพอดิบพอดี งานการไม่ทำ อยากอ่านจนหยุดไม่ได้
พี่ไผ่ น้องฝิ่นน่ารักมากกกกก ชอบสุดๆ
เหมือนกับว่าจะไม่มีอะไรหรือใครมาแยกทั้งสองคนจากกันได้เลย
รอลุ้นที่บอกว่าตอนหน้าจะเคลียร์ เรื่องป้าโบรีนใช่ไหมคะ 

[lovely1714]

สมหน้ายัยวัตถุโบราณ

[bytoey]

จัดไปอีกดอกคะหนูฝิ่น

[choijiin]

โถๆๆน้องฝิ่นของพี่
โดนพี่ไผ่ใจร้ายตีซะก้นช้ำหมด
ทำแบบนี้ได้ไงเนอะ
ไม่รู้รึไงว่าก้นมันทำงานหนักนะ
เลยสมน้ำหน้าอดไปเลย 555
  

[indy❣zaka]

คุณน้องนี่ฝีปากชนะเลิศตลอดเลยนะคะ 

ถึงฝิ่นจะแรด  แต่ฝิ่นก็น่ารัก  
และคนน่ารักทำอะไรไม่ผิดอยู่แล้วเนอะ  อิอิ   

[Salome]

มารอน้องฝิ่นจัดเต็มอิปร้าดีกว่า
ตอนนี้โกรธพี่ไผ่นะ มาตีน้องได้ไง
จะให้น้องไปขอโทษป้าอีก
ไม่ย๊อม ไม่ยอม 

[CHADMM]

อ่านตอนนี้แล้ว.. อยากอ่านฉากแบบฝิ่นงอนแบบจริงๆจังๆบ้างอ่ะ ให้พี่ไผ่ตามง้อ อยากจะรู้พี่ไผ่จะง้อน้องยังไง 

ปอลอ วันนี้จะมาไหมคะ รออยู่น้า

[kanda53]

สงสารน้อง...พี่ไผ่ตีซะแรงเลย..แล้วไงเจ็บเองใช่ไหมล่ะ...
นาทีนี้ใคร ๆ ก็หลงรักและตามใจน้องฝิ่นกันทั้งนั้นแหละ...เด็กแสบตัวป่วนที่น่ารัก
แล้วป้าพิมก็ช่างแหย่เด็กนะ...กะให้พี่ไผ่เค้าทะเลาะกับน้องฝิ่นละซิ..
ขอโทษ...ไม่ดุแถมพี่ไผ่ยังให้ท้ายอีก..สะใจคนอ่านซะ..

  & 

[lalalai]

ขณะนี้นั่งพิมพ์ไปก็ยิ้มไปด้วย มันน่ารว๊ากอ้ะ แอร๊ยยยยยยยยยยยย >//<

กรี๊ดดดดด พี่ไผ่อ่ะ แคร์เมีย ใส่ใจ(ความรู้สึก)เมีย ดูแลเมีย รักเมีย ทุกอย่าง ดีเวอร์ ได้โล่ห์ไปเลยค่ะ
ตั้งแต่ให้หวายลงไปข้างล่าง เพื่อเอา ของกินที่เมียชอบขึ้นมาให้เมียแทนตัวเองเพราะตัวเองต้องรีบไปดูงาน (โอ่ยยยย จะละลายแล้ววววววกรี๊ดดดดๆๆ )
มันเป็นความน่ารักและละเอียดอ่อนของพี่ไผ่ที่ซุกซ่อนอยู่ เป็นมุมน่ารักที่ไม่มอบให้กะใคร ให้น้องฝิ่นเมียรักคนเดียว คนอ่านอย่างเราก็ยิ้มแก้มแตกเขิลแทนไปสิ กรี๊ดดดดดดอ้ะ

ส่วน ป้าพิม กับ คณวัฒน์ ก็ค่อยแลดูเป็นผู้หลักผู้ใหญ่ขึ้นมาหน่อย เพราะเป็นคนที่มีเหตุผลไม่ใช่สักแต่ว่าร้ายไม่ลืมหูลืมตากูจะเกลียด กูจะเอา อืมมมๆๆ
แต่ก็ยั๊งจะเป็นผู้ใหญ่ขี้แกล้งนะ ป้าพิม โดนเด็กถอนหงอกมันสนุกนักรึไง แต่ก็วางใจนางไม่ค่อยได้นะ ออกแนวแหย่ๆ เผื่อฟลุ๊ค ได้ก็ดี ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร แน่ะ!!!
ขอน้องฝิ่นจัดหนักๆ อย่ามาแหยมแม้แต่จะคิดลอง ฮึ่มมมมม

ส่วนเรื่องคดีรักระหว่างพี่ไผ่กะน้องฝิ่น เราไม่โทษฝิ่นนะ ก็คนมันระแวงอยู่แถมมาปิดเครื่องอีก มันก็ต้องคิดไปใหญ่ไปโตเป็นธรรมดา
ยิ่งหายไปกะคนที่(โคตร)ไม่น่าไว้ใจ ยอมไม่ได้เด็ดๆ (เอ๊!!! อินแทนฝิ่นมากไปรึเปล่าฮึ 555) แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าระแวงแล้วจะทำอะไรแล้วไม่ผิดก็ไม่ช่ายย
เพราะมุมของฝิ่นที่ยังไม่รู้ ไม่ได้มาได้ยินป้าพิมกะคุณวัฒน์คุยกันเหมือนที่ไผ่ได้ยินนี่นา สรุป ฝิ่นไม่ผิด เราเข้าใจฝิ่น กร๊ากกกกกกกกกก

รออ่านตอนต่อไปค่ะ คนเขียน สู้ สู้

[harumi]

รออยู่แล้ว
จะนั่งรอทั้งวันนี่แหละ
เพราะงั้นต้องมานะ

[goonglovenut]

ตอนที่ 63

“ฝิ่น วันนี้มึงขับไปส่งให้พี่หน่อยนะถ้าเสร็จแล้วน่ะ”พี่เกริกเรียกผมที่ตอนนี้กำลังตรวจสภาพใต้รถเฟอรารี่ที่เหลืออยู่อีกคัน หลังกลับจากพัทยาผมต้องรีบเคลียร์ให้แกด่วนเลย เพื่อนแกเร่งมาอยากได้ไวไว แต่ไม่นึกถึงกูเลยว่ามาม่าแค่ไหน ต้องมานั่งหลังขดหลังแข็งแต่งรถให้มึงขับไปหลีหญิง เหตุผลเพื่อนพี่เกริกมัน ไหนต้องคอยอดทนอดกลั้นไม่ให้ความหื่นครอบงำลักหลับผัวเพราะไปคาดโทษมันไว้ แม่งได้ใจทำเป็นถอดเสื้อผ้าโชว์อยู่นั่นแหละ คิดแล้วน้ำลายไหลอยากกินบ้องไผ่ตันอ่ะ

 “แถวไหน”ผมถาม มือก็ทำไปด้วย แกไม่บอกส่งแผนที่ให้ ผมรับมาดูก็พยักหน้า

“เออ เอาไอ้กริชไปด้วยนะ เผื่อฉุกเฉิน”แกกำลังจะเดินไปเหมือนนึกได้หันมาบอก

“อะไรนะ เอาไอ้กร๊วกนั่นไปด้วย”ผมร้องถามแก แต่ไม่ดังมากหรอก แกพยักหน้ายิ้มๆ”มันยอมเหรอ”ผมถามอีก

“ไม่ยอมก็ต้องยอม กูสั่ง”แกพูดให้รู้ว่า ไม่มีใครขัดอำนาจมืดเฮียได้ ผมไม่ได้กลัวมันหรอก แต่มันเนื่ยะสิรู้หรือยัง แค่คิดกูก็สนุกแล้ว คริคริ

“มึงรู้ยังว่าต้องไปกับกู”เหมือนมีลางสังหรณ์ว่ามันต้องตามมาเห่าผมในห้องน้ำ ที่กำลังล้างมืออยู่เพื่อจะออกไปกินข้าวกลางวันแถวนี้  หันไปผมก็สลัดมือไปมา มันทำหน้าทำตาพร้อมกับหลบ ผมหยิบผ้าออกมาเช็ดมือ มองหน้ามัน

“เออ”ตอบมันสั้นๆ ให้มันเข้าใจ

“กูไม่อยากไปกับมึง”มันพูดออกมา

“ก็เรื่องของมึง ไม่เกี่ยวกับกู”ผมยืนกอดอกตอบมันยิ้มๆ

“เกี่ยวสิ มึงรับผิดชอบไอ้รถนั่น มึงต้องไปบอกพี่เกริกให้กู”มันก็กอดอกเอาตีนเหยียบบนถังขยะข้างๆ

“มึงไม่บอกเองล่ะ”ผมก็ย้อนถามมัน

“..........”มันพูดไม่ออก เพราะถึงมันจะเป็นญาติ แต่พี่เกริกก็ไม่ยกเว้น กฎต้องเป็นกฎ คำสั่งคือคำสั่ง ไม่งั้นเสียการปกครองหมด

“หมดเรื่องแล้วใช่ไหม”ผมถามมันเรียบๆ ก่อนจะเดินออกไป

“ไอ้ตุ๊ดเอ้ย ทำไมกูต้องมาทำงานร่วมกับมึงด้วยวะ”สุดท้ายมันคิดอะไรไม่ออก ก็เอาตรงนี้มาพูดจนได้

“กูจะถือว่าไม่ได้ยิน หลีกไป”ผมพูดเรียบๆกับมันอีกครั้งอย่างระงับสติอารมณ์ จะเดินออกไปแต่มันก็ขวางอีก

“มึงต้องไปบอกพี่เกริกให้กูก่อน ทำไงก็ได้ ไม่งั้น”มันพูดพร้อมข่มขู่ อยากบอกว่ากูกลัวมากจนฮอร์โมนเพศชายกูลดลงไปอีกครึ่งต่อครึ่งเลย

“ไม่งั้น จะทำไม”ผมถามมัน เอาผ้าม้วนมือไปด้วย มันชักสีหน้าใส่ ตัวใหญ่กว่าไม่ใช่ปัญหา ๆ คือ กูตัวเล็กกว่ามึง แต่สู้โว้ยย

“กูไม่อยากรังแกตุ๊ด ให้ใครว่าเอาได้ ทำตามที่กูบอกซะ”มันตอบไม่ตรงคำถาม และพูดคุกคามผมต่อ

“กูไม่ทำ และตั้งแต่กูจำความได้ กูไม่ได้เกิดจากอสุจิกับรังไข่พ่อแม่มึงซะหน่อย เพราะฉะนั้นไม่น่าจะไปหนักหัวมึงเลยที่กูเป็น”ผมก็เน้นทุกคำพูดใส่มันเหมือนกัน มันขึงตาใส่

“มึงลามปามพ่อแม่กูเหรอ”มันพูดแบบโกรธมาก

“เปล่า กูแค่เตือนสติให้มึงนึกดู ว่ามึงมายุ่งอะไรด้วยที่กูเป็น ถามจริงเหอะมึงอกหักรักคุดตุ๊ดเมินมาก่อนเปล่าวะ ถึงได้มีปมด้อยทางความคิด หรือว่าที่จริงมึงแอบ”ผมบอกแสยะยิ้มใส่มันอีก ทำเอามันตาลุกเลยครับ

“ปากดีนักมึง”มันพูดเสร็จก็หยิบขวดที่ล้างมือขว้างใส่ผม ๆ ปัดออกเกือบไม่ทัน ก่อนจะเซเมื่อมันผลักจนหงายหลังจุกเหมือนกันแทบร้องแต่ไม่ผมแสดงออกมาหรอก มันยกยิ้ม”เป็นไงไอ้ตุ๊ด”พูดเยาะก่อนมันจะปรี่เข้ามาหาผมที่ตั้งตัวได้แล้ว อาศัยว่าเล็กและเปรียวกว่าหลบหมัดก่อนจะถีบมันหน้าคว่ำ ผมไม่ข้ามคนล้มหรอกครับ แค่เหยียบซ้ำให้จุกไว้ก่อนจะได้ไม่ลุกมากระทืบกูเข้าให้

“อั๊ค เหี้ยะ มึง”มันคงจะจุก ผมก็เหยียบลงไปอีกแก้แค้นที่บังอาจผลักกูหงายเกือบเสียโฉม

“จุกไหมมึง เจอตีนตุ๊ดเข้าไป”ผมถามมันยิ้มๆ “ทำสำออย กูไม่ได้เหยียบแรงเลย ร้องซะอย่างกับเป็นตุ๊ดซะเอง”ผมแหย่มันไปอีกเน้นตรงคำท้ายให้มันกระอักไปเลย

“กูไม่ได้เป็น โอ้ย”มันบอกก่อนจะร้องอีก เมื่อโดนซ้ำ ก่อนจะถอยปล่อยให้มันลุกขึ้นมา

“กูว่ามึงเป็น แต่มึงไม่ยอมรับตัวเองมากกว่า”ผมพูดใส่มันอีก

“กูไม่เสียชาติเกิดเหมือนมึงหรอก”มันย้อนกลับมาเหยียดๆ

“เสียชาติเกิดตรงไหน กูภูมิใจด้วยซ้ำที่เกิดมาเป็นแบบนี้”ผมยักไหล่พูดบอกมัน

“ปลอบใจตัวเองไปเถอะมึง”มันก็ว่าอีก

“เปล่า กูไม่ได้ปลอบใจตัวเอง กูพูดจริง ไม่ใช่เป็นกันง่ายๆนะโว้ย ต้องใจถึงนะมึงถึงจะเป็นได้”ผมทำหน้ากวนๆพูดใส่มัน

“ใจถึงตรงไหนวะ กูเห็นมีแต่กรี๊ดกร๊าด กระแดะ แรดหาแต่ผู้ชาย”มันว่าใส่ทำหน้าแบบดูถูกมาก

“ถูกต้อง ตุ๊ดบ้านมึงเขาเข้าหาผู้หญิงเหรอ ถ้าคบไว้ไปซื้อเครื่องสำอางค์กูไม่เถียง”ผมก็ย้อนมันไปอีก มันพูดไม่ออกเลยเมื่อเจอผมกวนตีนใส่มัน”และที่ใจถึงน่ะ มึงคิดดูนะ การที่เราจะให้ก้นใครไป ไม่ใช่ง่ายๆนะ ต้องคิดแล้วคิดอีกว่าสมควรหรือเปล่า อย่างเช่น มึง กูบายเลย”ผมบอกมันไปอีก เถียงแม่งไปงั้นแหละให้มันงงเล่น ไม่ได้อยากจะเอาชนะอะไรหรอก

“ให้ฟรีกูก็ไม่เอา ทุเรศ”มันทำหน้าอีเดียดใส่

“อย่างมึงน่ะ กูบอกได้เลย โดนเอาแน่นอน อยากเปิดตัวเองก็เปิดเถอะ อายทำไม”ผมพูดใส่มันยิ้มๆ มันกำลังจะอ้าปาก แต่พอดีเริ่มมีพนักงานเข้ามาก็เลยต้องหยุดกันแค่นั้น ผมเป็นฝ่ายเดินออกไปก่อน นึกแล้วก็ขำเถียงกับมันอย่างกับเด็กเถียงกันไอ้บ้านั่นผู้ชายแท้เปล่าวะเถียงใส่ผมฉอดๆๆ แล้วด่ากูเป็นตุ๊ด

“เห็นไอ้กริชไหม”พี่เกริกถามผมที่สวนออกมาจากห้องน้ำ ผมก็พยักเพยิดไปทางห้องน้ำ แกพยักหน้ารับก่อนจะเดินไป พอลับตาได้

“อูย สัดผลักมาได้บั้นเด้ากูพังหมด”ผมบ่นอุบเลย เชี่ยะเอ้ย ผมไม่คิดจะบอกเรื่องนี้กับใครหรอกแล้วก็แล้วกันไปแต่ถ้ามีอีกผมก็พร้อมเหมือนกัน ไม่ใช่ว่าผมไม่เคยโดนต่อยนะ ตั้งแต่เด็กจนโตหน้าแหกไม่รู้กี่หนก็เพราะไอ้เรื่องโดนแซวว่าเป็นนี่แหละบางทีเรื่องผู้หญิงก็มีนะ กลับบ้านสภาพไม่หนักหนามากนักปู่ผมเห็นนี่ขำก๊ากเลย ท่านไม่เคยโอ๋หรือไปจัดการให้นะ นอกจากเรื่องใหญ่จริงๆท่านถึงจะยื่นมือเข้ามาช่วย แถมพูดอีกรักจะเป็นแบบนี้ก็ต้องดูแลตัวเองไม่ให้โดนรังแกให้ได้

“เย็นนี้เหรอ ของฝากกูด้วยนะ อีโมนิค”ผมรับสายอีโมนิค นังจ๋า นังหยี ที่บินกลับมาแล้วนัดเจอเย็นนี้ นานแล้วไม่ได้ไปไหนพร้อมกัน

“ทวงจังนะมึง ปี้มากไหมมึงช่วงนี้”มันก็จิกมาตามสาย

“มึงเติมแฮบข้างหน้าด้วย แต่ถึงไม่เติมก็พอตัวอยู่ คริคริ”ผมก็แหย่มันกลับ

“แรด ได้ข่าวผัวจะโดนฉกอยู่ไม่ใช่เหรอ”มันว่าก่อนจะถามกลับได้ดัดมาก

“มึงไม่ต้องมาเต้าข่าวหรอก อีสตอออยเล่าหมดแล้วสิ แล้วกูทายพวกมึงสุมหัวกันเป็นรองเท้าอยู่นั่นละสิ”ผมเสียดสีมันกลับ สักพักได้ยินเสียงหัวเราะชอบใจมาตามสาย

“อุ้ย Spong มากคะ อีฝืด”มันทำเสียงดัดจริตชมแบบแหลๆมาตามสาย ก่อนจะย้ำให้ไปเจอกันที่ไหน ผมวางสายเสร็จก็รับสายซ้อนทันที

“กินเตี๋ยวอยู่”ไม่ใช่ใคร พี่ไผ่ของผมเอง โทรเข้ามาพอดี

“กับใคร”มันถามผมเสียงกวนๆ

“กับปากกูนี่แหละ มีไรไหม”ผมก็บอกมันไปขำๆ มันหัวเราะสองหึตามเคย

“กลับดึกหน่อยวันนี้ ไปกับโทนี่”มันบอกผม ก่อนผมจะได้ยินเสียงอีป้าโบรีนเรียกมัน

“แค่นั้น”ผมถามอีก

“อืม”มันก็บอกแค่นั้น

“เออ วันนี้น้องอาจไม่ได้กลับห้องนะ”ผมรับคำก่อนจะบอกมัน เกิดเมามากนอนห้องอีโมนิคเลย

“ไปแรดไหน”นั่นคือคำถามที่ต้องตอบ

“เดอะแก็งค์ชวนไปดิ้งค์”ผมบอกออกไป ก่อนจะหันไปทำมือกับแม่ค้าขออีกชาม

“ต้องค้างด้วย”มันย้อนมาอีก ถ้าอยู่ตรงหน้ามันต้องเลิกคิ้วใส่แน่

“พี่มารับเปล่าล่ะ”ผมไม่ตอบถามมันแทน

“เลิกแล้วโทรหา อย่าให้ซ้ำซ้อน”มันพูดเรียบๆ”ระวังตัวกันด้วย”มีเตือนตบท้าย

“ครับ คุณผัว”ผมก็บอกมันเสียงหวาน แต่รู้ได้ว่าแรดแน่นอน

“ใคร”มันถามเสียงกวนๆ อ้าว มึงผิดคอนเซ็ป

“ผัวใหม่กูมั้ง”ผมก็กวนมันมั่ง

“บอกให้มันอยู่ด้วยนะตอนกูไปรับน่ะ”มันก็ใส่อีก”แรดเอ้ย”ก่อนจะตบท้ายด้วยความเอ็นดู เหรอ

“เออ ค่อยใช่ตัวตนกูหน่อย ไอ้ควายยย”ผมรับคำก่อนจะลากเสียงว่ามันบ้าง คุยกันสักพัก ก่อนมันจะวางไป ยายป้านั่นหลังจากกลับมายังไม่เลิกสีมันเลย สงสัยโบรีนไม่พอเสริมยางมะตอยโบกคอนกรีตเข้าไปอีก หึ ไม่แกดัดยากจริง สงสัยต้องเผาอย่างเดียว ผมสลัดความคิดระแวงออกไปก่อนจะกลับไปทำงานต่อให้เสร็จ เย็นนี้จะได้ออกไปแรดตามที่มันว่า หุหุ พอกลับเข้าไปไอ้กริชยิ้มหน้าบานส่งสายตาวอนโดนตีนมาให้ หลังจากที่พี่เกริกบอกว่าไม่ต้องไปกับผมแล้ว แหม มึงนึกว่ากูอยากไปด้วยตายห่า อย่าให้กูรู้ว่ามึงแอ๊บเก็บตะโปดนะ โดนแน่

*
*
*

“กว่าจะโผล่มาได้นะมึง กกผัวอยู่ไง”เสียงอีโมนิคถึงตัวผมก่อนจะนั่งอีก

“อยู่ให้กกก็ดีสิ ไหนของฝากกูอ่ะ”ผมบอกก่อนจะแบมือทวงของมัน”มึงสองตัวด้วย”และหันไปที่นังนีสองตัว ที่วันนี้พริ้งมาเลย ผู้ชายมองให้น้ำลายหกแหมะๆ มากกว่าดัง ถุย พวกมันก็ยื่นให้

“เอาไปมีของฝากผัวมึงแต่ของพวกกูด้วย”อีจ๋าเอ่ยออกมาได้แรดมากไม่มีเก็บยาง

“อย่ามาส่วนรวม”ผมก็แกล้งว่าใส่มัน ทำเอาพวกมันเบะปาก

“คะ อีเสียวไม่ฟอร์เวริด์”อีโมนิคทำหน้าใส่ ดูมันสดใสขึ้น อีสองตัวบอกมีลูกไฮโซมาจีบมัน ดูเป็นผู้ใหญ่มากแต่มันยังไม่ปลงใจคบด้วยแต่ก็ไปกินข้าวบ้างตามโอกาส มันบอกว่าตัดใจจากไอ้กานต์ได้แล้ว เห็นก็ไม่รู้สึก ผมก็ดีใจกับมันด้วย  สักพัก อีออย ไอ้แฝดก็มา ทักทายให้ของฝากกันเสร็จก็สั่งอาหารและคุยกันที่ร้านอาหารข้างผับเป็นร้านประจำ จะเข้าไม่เข้าค่อยตัดสินใจอีกที

“ไอ้แฝดมึงยังไง”อีโมนิคถามไอ้แฝด ใครก็ได้ตอบมันที

“เรื่องอะไร”ไอ้โอมเป็นคนพูดก่อน ไอ้อาร์มสพยักหน้าสมทบ

“มึงจีบใครอยู่ เอาจริงเหรอ”อีหยีถามมั่ง หลังจากปัดมาสคาร่าเสร็จ  ผมกับอีออยมองหน้ากันเฉยๆ เพราะรู้แล้วว่าช่วงนี้มันตามจีบไอ้ต้าร์อยู่ ไม่รู้เป็นคราวซวยหรือเปล่าครอบครัวพวกมันดันรู้จักกันอีก

“ยังไม่รู้”ไอ้อาร์มสตอบบ้าง

“ถ้าไม่จริงจัง อย่าไปยุ่งกับมันเลย”ผมพูดกับมัน

“ทำไม่ล่ะ ไม่สะใจเหรอ”อีโมนิคถามผมยิ้มๆ

“มึงเห็นกูเป็นแบบนั้นเหรอ”ผมยื่นหน้าไปหามัน

“เออ กูเห็นนางฟ้าในคราบแม่มด มีไรไหมคะ”มันก็ว่าทำตาปริบๆใส่ ผมเลยจิ้มหน้าผากมัน ๆ พูดเล่น ผมไม่ใช่คนเจ้าคิดเจ้าแค้นอะไรจบก็คือจบ ไม่จบก็เจ็บกันไป

“อีนี่ช่วงนี้เขานางเอก ผัวอบรมมาดี”อีออยว่ามั่ง ตักเอ็นไก่ทอดให้ผม

“แต่จะกลายร่างเร็วๆนี้”ไอ้แฝดพูดแทบจะพร้อมกัน

“สัด ทำเป็นรู้สันดานกู”ผมเลยจิกตาจิกปากใส่มัน”เรื่องกูไว้ก่อน สรุปมึงสองคนยังไง”ผมเปลี่ยนเรื่องไปก่อน

“เออ กูตามจีบมันอยู่ ตอนแรกก็แหย่นั่นแหละ”ไอ้โอมยอมรับแต่ครึ่งหนึ่ง

“พอนานเข้า มันน่ารักว่ะ ดูไร้เดียงสายิ่งเวลาเห็นหน้ากูสองคน มันจะเม้มปาก เดินหนีทันทีเลย”ไอ้อาร์มสพูดไปยิ้มไป ผมว่ามันน่าจะชอบจริงซะมั้ง ไอ้สองคนถ้าชอบใครจริงจังมันจะคุยให้ฟังได้ไหลลื่นมาก
 
“มันกลัวพวกมึงแซนวิชมันน่ะสิ”อีออยพูดอย่างรู้ทัน

“กูก็ว่างั้น”อีโมนิคเห็นด้วย

“ก็ปกติพวกกูอยู่แล้ว”พวกมันก็ยอมรับ

“แต่ไม่ปกติมัน”ผมบอกมันไป

“เดี๋ยวก็ปกติเองแหละ”มันก็ยืนยันตามเดิม พวกผมเลยส่ายหน้า

“อย่าจู่โจมมันมากนัก พวกมึงน่าจะรู้นะว่าเด็กเคยกับไม่เคยมันต่างกัน และถึงเคยบางคนเขาก็ไม่ได้มีรสนิยมแบบนี้เสมอไป ชอบมันจริงพวกมึงควรมีวิธีดีกว่านี้”ผมบอกแกมเตือนมันไป ที่จริงไม่ต้องบอกพวกมันก็รู้

“รู้แล้วครับ”มันบอกผมเสียงอ้อนๆ เหมือนตอนเด็กๆไม่มีผิด

“เข้าเรื่องมึงดีกว่า สรุปยายป้านั่นจะเอาผัวมึงให้ได้”อีโมนิคเปลี่ยนมาหาผมทันที

“ถ้าดูจากท่าทางนะก็ตามนั้น”ผมบอกก่อนจะจุดบุหรี่สูบ มวนแรกตั้งแต่กลับมาจากที่นั่น

“มึงก็ประกาศไปเลยสิว่าของมึง”อีหยีออกความเห็นบ้าง

“ของอย่างนี้ไม่ต้องประกาศหรอก ยายป้านั่นไม่ได้โง่ที่จะดูไม่ออก แต่เขาทำเนียนไม่รับทราบต่างหาก”ผมบอกมันไปตามจริง ผมต้องใช้วิจารณญาณอย่างมากในการแยกแยะความเนียนของยายพิม บางทีเขาก็โทรมาคุยเรื่องงานจริงๆ ถ้าอยู่ด้วยกันไอ้ไผ่จะเปิดโฟนให้ผมได้ยินทุกครั้ง แต่จบงานมีคุยตอดก็เจอผมคลื่นแทรกเข้าไป

“กูเห็นด้วย อีกอย่างพี่ไผ่ไม่ใช่คนแบบนั้น มึงสบายใจเรื่องนี้ได้เลย กูเคยเจอมาแล้ว”อีออยพูดเห็นด้วยกับผม

“งั้นก็ไม่มีอะไรน่าหนักใจ เดี๋ยวก็เปิดเทอมแล้ว คิดซะว่าทำบุญให้คนสูงอายุแล้วกัน”อีโมนิคพยักหน้าพร้อมกับพูดไปด้วยขำๆ

“ทำบุญแทะเล็มแทะโลม กูอนุโลมได้ แต่ถ้าคิดจะสะเดาะเคราะห์ทางกายเมื่อไร กูจะเสริมดวงลดอายุให้ดู”ผมพูดอย่างอดหมั่นไส้ยายสตรีสูงอายุคนนี้ไม่ได้ พวกมันก็หัวเราะชอบใจ ก่อนจะได้เวลาเข้าผับมาแล้วไม่เข้าเขาจะหาว่ามาไม่ถึงที่
*
*
*

ต่อข้างล่าง



 



 

[goonglovenut]

“อีฝิ่น พี่ไผ่มาแน่เหรอ”อีออยถามผมหลังจากออกจากผับหลังเข้าไปแค่สองชั่วโมง มันรู้สึกเนือยๆกัน บอกเอาไว้คราวหน้าจัดเต็มดีกว่า

“อืม มันกำลังมา”ผมบอกมันที่นั่งข้างๆ อีโมนิคลากอีนีสองตัวกลับไปก่อนแล้ว ไอ้โอมไอ้อาร์มสยืนยิ้มเล่นไอโฟน สงสัยแกล้งไอ้ต้าร์แน่  สักพักมันก็มาผมก็ลุกขึ้นโบกมือให้พวกมันก่อนจะขึ้นรถไป

“ห้ามอ้วก”มันหันมาบอกยิ้มๆ

“เยี่ยวได้ไหม”ผมก็กวนมันกลับ “เห่ย ไปไหนเนี่ยะ”ก่อนจะรู้สึกว่าไม่ใช่ทางกลับห้อง

“โรงแรม”มันบอกมียิ้มกริ่มด้วย ผมชอบเวลามันยิ้มและทำตาเจ้าชู้ใส่ มันเซ็กซี่ดีต่างจากเวลาที่มันทำหน้านิ่งๆ

ผมขยับเข้าไปใกล้ เอามือลูบคางมัน”ขอห้องสวีทนะ เตียงมันน่าจะเด้งดี”กระซิบข้างหูมันไปด้วย

“มันอยู่ที่คนทำไม่ใช่เตียง”มันก็บอกผมกลับมาบ้าง เอามือลูบหัวผมที่พิงไหล่แต่ตามองข้างหน้าตลอด

“คนถูกทำก็มีส่วนนะ”ผมบอกมันไปอีกยกยิ้มใส่

“ไม่เชื่อ ต้องลอง”มันก็พูดอีก ผมเอามือโอบคอกระซิบใส่หู

“ยังไม่พ้นโทษเลยนะ คริคริ”ผมก็ยักคิ้วให้มันไปสองจึ๊ก

“เซ็งว่ะ กูอุตส่าห์บิ้วยังไม่หลงกลอีก”มันผลักหัวผมออกทันทีเลย ผมหัวเราะชอบใจที่ทำมันเซ็งได้ แต่มันอมยิ้ม ก่อนจะเลี้ยวเข้าโรงแรมหรูมากริมแม่น้ำ ก่อนลงไปผมหยิบน้ำหอมมาแต้มอีกหน่อย ฉีดสเปรย์ดับกลิ่นเหล้า

“ที่จริงกูกลับพร้อมไอ้พวกนั้นก็ได้ มึงจะได้ไม่ต้องลำบาก”ผมเดินไปกอดข้างหลังมัน ที่ล็อครถอยู่ มันหันมากอดรวบผม ก่อนจะจูบปิดปากสอดลิ้นให้ผมจูบตอบ เรารู้อยู่แล้วว่าต้องการอะไร ผมแกล้งมันไปงั้นแหละถ้าคืนนี้มันต้องการผมก็สนองให้อยู่แล้วไม่ใช่ด้วยความอยากแต่เป็นด้วยความรัก

“ไม่อยากนอนคนเดียว”มันบอกก่อนจะจูบปากที่เผยอยิ้มอย่างพอใจของผม

“ก็เหมือนกันแหละ”ผมบอกมันกลับไปบ้าง จะว่าติดแล้วมั้งถ้านอนไม่ได้กอดมันผมนอนไม่ค่อยหลับ ยิ่งเวลามันกล่อมโดยการเกาหลังให้ยิ่งชอบ อารมณ์ดีก็จะร้องเพลงให้ฟังด้วย มันก็ยิ้มรับ

”ไปข้างในก่อน”มันจูงมือให้ผมเดินแต่ยังไม่ถึงไหนมันเดินกลับไขรถอีกครั้ง ผมก็มองว่ามันทำอะไร พอได้เห็นทำเอาอดหัวเราะน้อยๆไม่ได้ มันหยิบเสื้อคุมที่ติดรถไว้มาใส่ทับเสื้อกล้ามลายธงชาติสหรัฐที่ผมใส่อยู่

“กลัวกูหนาวเหรอ”ผมถามยิ้มๆ มันเอามือกอดคอ

“ต้องให้บอกเหรอ กูหวง”มันก็ตอบกลับเรียบๆ แต่ยิ้มทั้งปากทั้งตา ก่อนจะเดินจูงมือผมเข้าไปในนั้น

“น้อง มิสเตอร์โทนี่ เจ้านายพี่”มันแนะนำผมให้รู้จักโทนี่ ที่ยิ้มยื่นมือมาแต่ผมลืมตัวยกมือไหว้ ก็เลยคาดกัน ก่อนจะรีบยื่นมือไปจับใหม่

“ฮ่าๆๆ ไม่เป็นไร ดีๆๆ มารยาทไทย หล่อไม่ใช่เล่นนะเนี่ยะ”โทนี่หัวเราะอย่างเอ็นดูพร้อมชมผมไปด้วย ยายป้าพิมยืนอยู่ตรงนั้นกับแขกอีกสองคนหันมามองนิดหน่อย ก่อนจะหันไป สักพักก็เดินกลับมา

“อ้าว มาได้ไงล่ะ”ยายคุณพิมทำเป็นอุทานที่เห็นผม

“ผมไปรับมาเองครับ”พี่ไผ่ของผมเป็นคนตอบแทน

“เหรอ พิมก็นึกว่าไผ่ไปไหนซะอีก”หันไปยิ้มและพูดเสียงหวานมือก็เริ่มจับมันอีกแล้ว ผมยอมรับว่าเธอสวยจริงๆ หน้าตาห่างจากคำว่าป้ามาก ถ้าไม่คิดจะมางาบไอ้ไผ่นะ ผมไม่เรียกอย่างนี้หรอก ก่อนจะพากันนั่งแต่ไม่คุยเรื่องงานหรอกคุยเรื่องอื่นซะมากกว่า ไอ้ไผ่บอกว่าโทนี่เลี้ยงที่งานผ่านไปด้วยดี ไม่มีใครรู้มาก่อนเรียกว่าเซอร์ไพรส์พนักงานมากกว่า พี่แน็คกับพี่อาร์ทพอเห็นผมก็เดินมาคุยด้วยทันที ถามหาพวกเพื่อนมันด้วย งานก็เป็นไปอย่างสนุกสนานดี ยายป้าตอนนี้ดูเป็นผู้บริหารที่ดีมากไม่มีทีท่าว่าจะเป็นอย่างที่คิดเลย คุยให้คำปรึกษาแบบเป็นกันเองไม่ได้ทำโดยเสแสร้งด้วย ทำไมต้องมายุ่งกับคนของผมด้วยนะ 

“เมายัง”มันกระซิบถามผม หลังจากเห็นผมจิบไวน์ไปหลายอยู่ รสชาติกลมกล่อมมาก นึกไปถึงตอนที่ไปงานวันเกิดพี่โดมและคืนนั้นเราก็มีอะไรกัน ขำที่มันขอผมตรงๆไม่มีประเลาะด้วยถ้อยคำหวานๆ จนอดหัวเราะไม่ได้

“ขำอะไร”มันถามอีก ดูมันไม่สนใจใครเลยที่มองมา 

“เปล่า เขยิบไปหน่อยสิ”ผมบอกก่อนจะดันมันนิดหน่อย ผมไม่ได้อายที่เราเป็นแฟนกัน แต่ผมกลัวคนที่ทำงานมันเขาจะว่าเอาได้ คนชอบก็ดีไป คนไม่ชอบก็ว่าเราเสียหาย ผมไม่อยากให้ใครมองพี่ไผ่ของผมไปในทางไม่ดี

“ทำไม”มันถามแต่มือกระชับเอวผมเข้าไปอีก พี่แน็คกับพี่อาร์ทรู้อยู่แล้วเลยทำเป็นคุยกันไม่สนใจ โทนี่กับแขกที่เป็นฝรั่งเหมือนกันก็ไม่ได้สนใจ ยายพิมมองแต่ไม่แสดงอาการอะไร พี่ไปป์กับพี่รินทร์ก็ยิ้มๆ พี่วิวที่ออกสาวยิ้มพร้อมทำหน้าแบบอิจฉาหน่อยๆ พอกับพี่สองสาวที่ทำเสียงวี๊ดว้ายเบาๆ ไม่ได้มีทีท่าไม่ชอบแต่อย่างใด แต่ผมก็อายอยู่ดี

“พี่ไผ่ ไม่ใช่ที่ห้องนะ”ผมเตือนมัน ก่อนจะมองไปรอบๆให้มันรู้จะได้ผละออก แต่ไม่มีประโยชน์เลยกลับโน้มหน้าเข้ามาอีก

“แล้วไง”มันก็หน้าตายเช่นเคย

“ก็คนมอง น้องไม่รู้จักเลยไม่ชิน”ผมบอกออกไปถ้าเป็นต่อหน้าเพื่อนมันเพื่อนผมหรือที่บ้านผมไม่อายหรอกเต็มที่เลย

“อายเป็นด้วย”มันก็ถามยิ้มๆอีก

“เออสิ เอาไว้ชินก่อนจะจูบปากโชว์เลย”ผมบอกแกมเหน็บไปด้วย

“จูบเลยไหม”มันก็ยื่นเข้ามาอีกทำท่าจะทำจริงๆ

“เฮ้ย”ผมร้องเบาๆ ก่อนจะเมินหน้าออกไปทางริมน้ำแก้เขิน 

“รู้นะว่าคิดอะไร”มันก็หันมาพูดใส่ผมอีก

“อะไร”ผมย้อนถามมัน

“ถ้าทายถูกล่ะ”นึกแล้วฟรีไม่มีหรอก สำหรับพี่(หื่น)กาม

“ไม่ได้อะไร”ผมก็ลอยหน้าบอกมัน

“หึ ทนให้ได้แล้วกัน”มันบีบจมูกผมพูดจาดูได้ถูกมาก

“ตอบมาสิ”ผมท้ามันอีก

“นึกถึงวันที่เสียตัวให้กูล่ะสิ”มันตอบด้วยความมั่นใจมาก ผมอึ้งเงิบไปเลย

“ไม่ถูก”ผมบอกมันหยิบไวน์กระดกเข้าไปอีก ไม่ละเลียดแล้วกู

“ไอ้หนอน กูทายถูกก็บอกมาเถอะ”มันทำเสียงล้อผมอีก ผมเลยบิดมันแทน รู้ได้ไงวะ หน้ากูนี่ปิดบังอะไรมึงไม่ได้เลยไง

“คุยอะไรกันคิกคักเชียว คุยด้วยได้ไหม”เสียงขัดขึ้นทำเอาผมหันไปมอง ไอ้ไผ่ทำหน้าเฉยๆ ผมอยากจะบอกว่าคุยเรื่องได้กันครั้งแรกและก็ไม่อยากให้นั่งด้วย แต่เกรงว่าจะกลายเป็นการทำร้ายจิตใจสตรีสูงอายุได้

“เชิญครับ”ไอ้ไผ่เลยต้องตอบไม่ให้เธอเสียหน้า เธอนั่งลงตรงข้ามมัน ว่าแต่ลุงวัฒน์ไปไหนวะไม่ยักกะมาขัดคอ ไอ้ไผ่บอกมันคุยกับลุงแกรู้เรื่องแล้ว มันไม่ได้บอกอะไรมากพูดแค่ว่าดูลุงจะมีใจให้ยายพิมแต่ทางนี้ไม่เห็นใจเท่าไร ผมก็รับทราบอย่างเดียว มันกำชับผมว่าเจอก็อย่าเรียกเขาว่าลุงอีกล่ะ ผมก็ทำหน้าเอ๋อใส่มันไป

“เออ ไผ่ โทนี่เรียกแหนะ”คุณพิมทำท่าเหมือนนึกขึ้นได้ ก่อนจะชี้ไปทางโทนี่ที่พยักหน้าให้มัน

“เดี๋ยวมานะ”มันบอกผมด้วยประโยคธรรมดา แต่แววตาสั่งว่าอย่ามีเรื่องนะจ๊ะจะบอกให้ มันก็เดินไป ไม่ต้องสงสัยอยู่กันสองคนจะปรองดองหรือคุยเรื่องธรรมมะสยบราคะคงไม่ใช่ ผมก็เงียบไว้ก่อนผัวบอกไว้

“ไผ่ นี่ดูดีนะทั้งการวางตัว การทำงาน คิดอย่างนั้นไหม”เธอเอ่ยออกมาอย่างชื่นชมมัน

“ครับ”ผมก็ตอบเธอสั้นๆ ยกไวน์ขึ้นจิบอีก

“แถมมีน้ำใจคอยช่วยเหลือตลอดเวลาออกไปข้างนอกสองคนทีไร ไม่ใช่แบบที่ทำต่อหน้านะ ลับหลังนี่ต่างกันเลย ฉันชอบมากรู้สึกดีที่มีคนดูแล เป็นผู้ชายที่อบอุ่นขัดกับบุคลิคมาก”เธอยังพูดเรื่อยๆ ชมไม่ขาดปาก ยกยิ้มใส่  อีกแล้วเริ่มจะให้กูปากเสียใส่อีกแล้ว

“อืม ผมก็ว่างั้นเวลาพี่ไผ่เขาช่วยเหลือคนมีอายุทีไร พวกป้าๆยายๆก็ชื่นชมอย่างนี้ทุกที ไม่คิดว่าคุณพิมจะรู้สึกอย่างนั้นเหมือนกัน”ผมพยักหน้ารับก่อนจะพูดต่อไปด้วยความชื่นชมผัวไม่ต่างจากเธอ หุหุ เธอชักสีหน้าก่อนจะพูดต่อ

“เธอคงจะภูมิใจสินะมีพี่ชายแบบนี้”เธอพูดกับผมยิ้มๆ ทำเอาผมอึ้งนิดหน่อยว่าเธอไม่รู้จริงๆเหรอ

“ผมภูมิใจ แต่คุณคงเข้าใจผิดเรื่องที่เขาเป็นพี่ชาย ผมว่าอายุขนาดนี้ผ่านอะไรมาคงไม่ใช่น้อย ไม่น่าจะไม่รู้นะ”ผมก็พูดกลับเธอยิ้มๆเหมือนกัน

“อ้าว เหรอ เห็นเรียกแทนตัวว่าน้อง ก็เลยนึกว่าพี่น้องกัน”เธอยังทำเสียงทำหน้าแอ๊บนอมอล์ต่อไป

“สถานะอื่นเขาก็ใช้เรียกกัน อย่างผัวเมียไง คุณพิมมีโอกาสได้ใช้เรียกไหมล่ะ”ผมก็บอกไปอีก ทำเอาเธอหุบยิ้ม

”ผมเบื่อที่จะอ้อมค้อมถอนงอกคุณเต็มทีแล้ว พูดตรงๆมาเลยดีกว่า”ผมพูดออกไปอย่างไม่รักษามารยาทแล้ว

“เก่งนี่ ฉันดูเธอผิดไปจริงๆ วัยขนาดนี้พูดจาวางตัวฉลาด ไม่โวยวายเหมือนเด็กเสียของทั่วไป”เธอยักไหล่พูดใส่ผม ก่อนจะจิบบ้างหลังจากฟังมานาน

“ผมยังไม่ได้เสียของ และไม่มีทางจะเสีย แน่นอน”ผมก็เน้นทุกถ้อยคำบอกไปอีก ผมสองคนไม่มีเรื่องแบบนี้มานานแล้ว ถึงที่ผ่านมาจะแทรกแซงให้ระคายใจระคายปากบ้าง แต่ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ครั้งนี้ก็ไม่ใหญ่สำหรับผมแต่มันติดที่ว่าไอ้ไผ่มันเพิ่งเริ่มต้นทำงานที่นี่ ผมไม่อยากสร้างความลำบากให้มัน อยากให้มันแสดงความสามารถในงานที่มันรักให้เต็มที่ กลับกลายเป็นคนในที่สร้างความอยากจะดันมันซะเอง

“แน่ใจขนาดนั้นเลยเหรอ เด็กน้อย”เธอยื่นมือจะมาจับปลายคางผม แต่โดนผมจับไว้ซะก่อนดึงเธอเข้ามาใกล้ๆ ทำเอาเธอผงะไปเมื่อผมยกยิ้มพูดใกล้ๆเธอ

“คุณพิม กับคนอื่นๆคุณใช้เวลานานไหมกว่าจะได้น่ะ บอกหน่อยสิ”ผมจับบีบข้อมือเธอลงไปอีก ไม่แรงนักหรอกแต่ทำเอาเธอนิ่วหน้าได้ “ทำไมล่ะ พูดไม่ออกเหรอ ผมไม่ได้แอ๊บแบ๊วอย่างที่คุณคิดหรอกนะ แค่สงเคราะห์ความสนุกให้ชั่วครั้งชั่วคราว”ผมบอกเธอไปอีก ตอนนี้คนเริ่มทยอยกลับไปบ้างแล้ว โอกาสโคตรดีเลย

“เธอไม่กลัวว่าฉันจะยกเลิกงานของเขาเหรอ ฉันสนใจเขาก็จริงแต่ฉันจะไม่เอาก็ได้ถ้ายังไม่ปล่อยข้อมือฉัน”เธอพูดขู่ผมโดยเอาเรื่องงานมาอ้าง ผมหัวเราะออกมาทำเอาเธออึ้งไป

“นี่ คุณพิม คิดว่าบริษัทคุณแน่แค่ไหน ถึงเขาไม่ทำงานบริษัทคุณก็ไม่เดือดร้อนอะไรเลยสักนิด ผมโล่งใจด้วยซ้ำถ้าเขาจะบอกเลิกตอนนี้เลยก็ได้ แต่ที่เขายังทนอยู่ไม่ใช่เพราะคุณหรือว่าค่าจ้างที่มันยั่วใจหรอก เขาแค่ต้องการรับผิดชอบงานให้มันเสร็จ ถ้าคุณไม่ย้ายสมองและลูกตาไปที่ตาตุ่มคงจะดูรู้นะ”ผมแสยะยิ้มพูดใส่เธอแบบชัดถ้อยชัดคำไปเลย

“เด็กเมื่อวานซืน คิดว่าฉันจะกลัวเหรอ”คุณพิมสะบัดมือออกผมก็ยอมปล่อย

“ใช่ ผมเป็นเด็กเมื่อวานที่จะโตเป็นผู้ใหญ่ในวันหน้า แต่คุณเนี่ยะสิเป็นผู้ใหญ่คงไม่โตแล้วนอกจากจะรอไปเกิดเป็นเด็กใหม่ในชาติหน้าอย่างเดียว”ผมเน้นฟันพูดใส่เธอไปอีก ทำเอาเธอเม้มปาก กำมืออย่างระงับอารมณ์”จุ๊ๆ ระวังความดันขึ้นนะเกร็งซะขนาดนี้”ผมทำมือพร้อมกับยื่นหน้าไปบอกอีกไม่ให้เธอพูดแทรก
 
“อย่ามาฝากอะไรไว้กับผม ๆ ไม่ชอบรับฝาก ถ้าคุณยังดื้อดึงยื้อให้เรื่องมากตามเหนียงคุณล่ะก็ ผมจะบอกตรงนี้เลย อายุ เพศ และสถานะภาพคุณไม่ใช่ปัญหาสำหรับผม อีกอย่างชีวิตคู่ผมหรือของคนอื่นไม่ใช่ของเล่นหรือก๊อตทาเล้นที่คุณมีสิทธิ์จะกดให้ผ่านหรือไม่ให้ผ่าน”ผมพูดขัดเธอขึ้นมาอีกด้วยสีหน้าที่จริงจัง ต่างจากทุกครั้งที่ยั่วประสาทเธอเล่นๆ เธอผงะไปนิดเมื่อได้ฟังจนจบ

“หึ ฉันจะรอดูว่าขาเตียงของพวกเธอมันแข็งแรงแค่ไหนถึงไม่หักน่ะ ขนาดหินมันยังกร่อนได้เลย”เธอยังมีแรงแช่งผมต่อพูดใส่แบบเหยียดๆอีก

“อยู่ให้ถึงนะครับและผมมีวิธีป้องกันถ้ากลัวเตียงหักก็นอกฟูกสิ จะไปยากอะไร แค่มีที่รองรับเวลาทำกันแล้วไม่เจ็บหลังก็พอแล้ว”ผมก็พูดกวนเธอไปอีก

“เด็กเวร ก้าวร้าวที่สุดเกิดมาไม่เคยพบเคยเจอ มารยาททราม”เธอเหลืออดลุกขึ้นชี้หน้าว่าผมที่นั่งกอดอกยกขาไขว้ห้าง

“แหม แม่คนพูดเพราะมารยาทงามแต่การกระทำตรงกันข้ามสิ้นดี จำเอาไว้ก็ดีนะครับ หาดูไม่ได้ง่ายๆ”ผมพูดยิ้มๆใส่เธออีก ก่อนจะยกไวน์ขึ้นมาจิบทำเอายายป้าเชิดหน้าจะเดินไปอยู่แล้ว

“น้อง คุณโทนี่จะกลับแล้ว” พี่ไผ่ของผมเดินกลับมาพร้อมกับบอก ผมเลยต้องลุกไปลาเขา คุยกันนิดหน่อยก่อนโทนี่จะเดินออกไป ที่เหลือก็เริ่มแยกย้ายกัน ยายป้าพิมก็เดินมาหามันทันที

“ไผ่ พิมขอคุยด้วย”เธอพูดเสียงเรียบๆ

“เชิญครับ”ไอ้ไผ่มันก็ตอบรับ

“น้องไผ่พูดจาก้าวร้าวพิมมาก ไม่สนใจเลยว่าจะกระทบกับงานไผ่แค่ไหน ทั้งที่รู้ว่าพิมเป็นใคร ก็ยังทำพูดจาหมิ่นประมาทใส่”เธอพูดออกมาอย่างคงจะเหลืออดกับผมแล้ว มันหันมามองหน้าผม

“พูดจริง”มันเลิกคิ้ว ยายคุณพิมเหมือนจะยิ้มๆ

“เออ”ผมก็รับคำ ทำเอาเธอมองผมเหมือนจะงง ว่าทำไมรับง่ายจัง

“พิมบอกตามตรง รับไม่ได้กับกิริยามารยาทของน้องไผ่”เธอพูดใส่ผมเข้าไปอีก

“แล้วจะให้ทำยังไงครับ”ไอ้ไผ่หันไปถามเธอ ที่ยิ้มออกมาได้

“ก็ขอโทษพิมซะ แล้วจะไม่เอาความ เราก็ยังทำงานร่วมกันได้ พิมพร้อมสนับสนุนอยู่แล้ว”เธอเอ่ยความต้องการออกมา เอามือกอดอกมองผมด้วยท่าทีที่เหนือกว่า

“ว่าไง”มันหันมาถามผม

“ไม่ว่าไง ไม่ขอโทษ และออกจากงานนี้ซะ”ผมยักไหล่ก่อนจะเน้นเสียงบอก จ้องหน้าเธอเขม็ง 

“เอางั้นเหรอ”มันถามผมอีก

“อย่าให้น้องพูดซ้ำ”ผมบอกไปอีก ยายคุณพิมหน้าเหวอเลยครับ

“ก็ได้ นี่ไม่ได้กลัวนะบอกไว้ก่อน”มันยอมรับก่อนจะพูดยิ้มๆใส่ผมที่ยิ้มแป้นเกาะแขนมัน

“ไผ่ เธอจะบ้าเหรอ แล้วงานเธอล่ะ”ยายป้าพิมร้องท้วงทันที

“ก็หาใหม่”มันก็ตอบสั้นๆ

“ไผ่ นี่ ธะ”ยายพิมเรียกมันอีกจะพูด แต่โดนขัด

“ผมคุยกับโทนี่แล้ว เขาไม่ได้ว่าอะไร ถ้ามีงานเขาจะติดต่อผมเอง”พี่ไผ่ของผมบอกเหตุผลเธอไป ทำเอาเธออึ้งพูดไม่ออก”ผมขอบคุณสำหรับความกรุณาที่มีให้ ผมยอมรับคุณในเรื่องงาน แต่ถ้างานที่ทำร่วมกันมันทำให้ผมกับ เมีย  มีปัญหาและลามไปถึงคุณ ผมก็คงต้องพิจารณาตัวเองโดยการลาออกไปเอง ลานะครับ”มันพูดต่อไปเน้นสถานะภาพผมให้เธอฟังชัดๆ อีกก้มหัวให้นิดหน่อยเป็นการลาและจูงมือผมเดินไป

“ไผ่ เดี๋ยวก่อน ไผ่”เสียงเธอเรียก แต่พวกผมก็ไม่ได้หันกลับไป พอพ้นตรงนั้นมันกอดไหล่ผม ๆ มองหน้ามันเอามือกอดเอว

“ทีนี้มีเวลาให้พอไหม”มันถามผมยิ้มๆ

“เหลือเฟือเลย”ผมก็ตอบมันยิ้มๆ ก่อนจะพูดต่อ”แต่ดีแล้วเหรอ”

“ดีแล้วล่ะ ถึงไม่เกิดเรื่องกูก็ว่าจะไม่ทำต่อแล้ว มันก็แค่เป็นการเริ่มต้น เอาไว้เรียนจบค่อยวางแผนใหม่”มันบอกผมอีก ทำเอากอดมันแน่นเลย”มึงก็ทำใจหน่อยนะ”มันพูดต่ออีก ผมขมวดคิ้ว

“อะไรอีกล่ะ”ผมเลิกคิ้วถาม มันอมยิ้ม ก้มมากระซิบใกล้ๆ

“ก็มีผัวหล่อไง”พูดจบมันจูบหัวผมดังฟอด

“ฮ่าๆๆๆ หลงตัวเองว่ะ”ผมหัวเราะว่ามันพูดต่อไปอีก “แต่ก็เรื่องจริง มึงก็เหมาะกับคนหน้าตาดีอย่างกูแล้วล่ะ”ทำเอาหัวเราะกับความหลงตัวเองด้วยกันทั้งคู่

“ไอ้กากเอ้ย”มันว่าผมอย่างหมั่นไส้เอามือโยกหัวไปมา

“เฮ้ย ไม่ไปที่รถล่ะ”ผมท้วงเมื่อเห็นมันพาผมเดินเข้าลิฟท์ พอปิดได้มันจูบผมทันที แม่ง ไม่อายกล้องไงวะกลัวน้อยหน้าต้องตอบรับไป

“ไหนๆก็มาแล้ว ลองห้องสวีทก็ดีนะ”มันผละออกบอกผมที่ทำหน้านึกไม่ถึง

“จริงอ่ะ”ผมถามย้ำ มันก็ยักคิ้ว”แต่มันแพงนะ เปลืองเงิน ไม่เอาหรอก มึงบอกเองไม่ใช่เหรอว่าอยู่ที่คนทำไม่ใช่เตียงสักหน่อย”ผมแย้งมันเพราะคืนหนึ่งโรงแรมระดับห้าดาวราคาไม่ใช่เล่นๆ มันหัวเราะชอบใจกับประโยคหลังทำเอาคิดได้ว่าพูดเรื่องน่าอายออกไปอีกแล้ว

“เถอะน่า นานๆผลาญเงินกันสักที กูจองไว้แล้วด้วย หรือจะให้คนอื่น อุ๊บ”มันบอกชิวๆก่อนจะทำหน้าเจ้าเลห์บอก ผมเลยต่อยท้องมัน

“ฝันไปเถอะมึง เรื่องอะไรจะให้คนอื่นมาผลาญ”ผมเน้นฟันบอกมัน พอลิฟท์เปิดเดินถึงหน้าห้องที่มันบอกจองไว้”เดี๋ยวน้องจะผลาญเองทั้งเงินทั้งตัวเลย อย่าพูดนะว่าพอแล้ว ไม่ปล่อยหรอก”ผมบอกมันยิ้มๆ โน้มคอมันลงมาจูบแม่งตรงหน้าห้องนั่นแหละ มันก็จูบตอบกลับมา มือก็รูดคีย์การ์ดไปด้วย

“ใครกันแน่ ครวญเมื่อไรมีซ้ำ”มันบอกผมด้วยเสียงที่ผมชอบ

“แล้วถ้าครางล่ะ”ผมถามมันเสียงยั่วๆมือก็ลูบหน้าไล่ลงมาอก มันยกยิ้มอุ้มผมเข้าเอว

“ก็ดีสิ แจกโบนัสเพิ่มให้อีก หึหึ”ก่อนจะดึงเข้าห้องไปฟัดต่อทันที เอาเป็นว่าถ้าอยากรู้ว่าเข้าห้องแล้วผมทำอะไรกัน ให้พี่ไผ่เขาเล่าให้ฟังเองแล้วกันเน๊าะถ้าเขาอยากเล่านะ ตอนนี้ผมพูดไม่ออกแล้วครับตื้นตันเพราะกำลังจะโดนผลาญทั้งตัวทั้งใจ หุหุ

**********************************************************************************************
ปล. จะเคลียร์ยังไง ผัวเมียคู่นี้เขาก็นอนเคลียร์ให้เพลียกันไปข้างเลย พอดีเขาปิดห้องตามไปส่องมาเล่าไม่ทัน เอาไว้คราวหน้านะ ขอไปถามพีไผ่ก่อนเดี๋ยวเขาว่าเอา แต่คิดว่าคงเบื่อไม่อยากฟังหรอกมั้งเน๊าะ เขาแอบน้อยใจที่มีแต่คนสงสารก้นหนูฝิ่นไม่มีใครเห็นใจหูพี่ไผเลย หุหุ   แว่บมาลงก่อน อ่านโลด


********เจอกันช่วงเย็นๆคะ ไม่น่าจะเกินห้าโมง ขอบคุณคะ

[a_tapha]

  คึคึ ทันรึเปล่าว้า

[golffel]

จิ้มๆๆๆ  ก่อนอ่าน

ไปอ่านแระนะ

 

[gupalz]

ป้าพิมนี่ไม่ไหวจะเคลียกะแกเหลือเกิน
ฝิ่นนี่จัดเต็มเจ๊แกไปเลย ชอบมากอ่ะ
รอลุ้นตอนหน้า หึหึ

[choijiin]

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 
มันสะจายมั้ยป้า
อยู่ดีไม่ว่าดีเสี้ยนซะจนโดนเด็กมาตอกซะหน้าหงาย
ปูนที่พอกหน้าก็แตกกระจายตามเก็บไม่ได้เลยทีนี้
  

พี่ไผ่นี่แน่จริงๆตอกหน้าอิป้าได้สะใจคนอ่านมาก
ตอนนี้ถูกใจอย่างแรง แจก + แจกเป็ดไปเลยพี่น้อง
 

[Angel]

ตอนนี้น้องฝิ่นตอกกลับยัยป้าพิมพ์ได้ใจมากๆๆๆๆๆ 
ที่พี่ไผ่บอกว่าไม่ได้กลัวนี่แค่เกรงใจใช่ไหมอ่ะ 55 

[armmyrine]

      อุ้ยยยยยย. หัวเราะจนเงิบบบบบบบ.    ปิดฉากยัยป้าโบรีนซะทีนะ. กิ๊วๆ

[harumi]

สมน้ำหน้าอิป้านั่น

[@Iriz]

กร๊ากกก สมน้ำหน้ายัยป้า 
พี่ไผ่นี่ชัดเจนดีมากกก น้องฝิ่นแฮปปี้เลยทีนี้

[iforgive]

สะใจว่ะ  555+

[route rover]

นู๋ฝิ่นเจ๋งมากลูก 

พี่ไผ่ก็เจ๋งอ่ะ รักเมีย

[qq_oo]

555 หลงตัวเองกันทั้งคู่ ทั้งพี่ทั้งน้อง
คุณพิม อยู่ดีไม่ว่าดี มาให้น้องด่าซ่ะงั้น

[lalalai]

หึหึหึ สะใจว้อยยยยยยยยยยยยยย อิคุณป้าพิม
ชอบประโยคนี้อ่ะ "ถ้าคุณยังดื้อดึงยื้อให้เรื่องมากตามเหนียงคุณล่ะก็" แทบจะตบเข่าฉาดใหญ่ กร๊ากกกกกกกกกก สะใจมากกก
ตอนที่แล้วก็ดูเหมือนนางจะมีสปิริตอยู่นะ สงสัยจะเจ็บที่โดนเด็กถอนหงอกซะเกือบหมดหัวเลยลืมตัวจนแยกแยะอะไรไม่ออก ปวดกบาลกะนางจริงๆ โว๊ะ!!!!
ไม่ไหวจะทำงานด้วยนะแบบนี้ เอาการงานมาต่อรองให้เค้ารับรักตัวเอง อายุเท่าไหร่แล้วเนี่ย คิดว่าเล่นขายของอยู่เหรอป้า
โดนน้องฝิ่นจัดซะหลายดอกเลย แต่ละดอกก็ถูกจิตถูกใจแม่ยกเหลือเกินนนนนน เก่งมากค่ะลูก ชนะเลิศศศศศศศศ 


กลับมากรี๊ดพระเอกต่อ พี่ไผ่เด็ดขาดมากอ่ะ อะไรที่ทำให้เมียไม่สบายจิตไม่สบายใจ(จริงๆก็รำคาญเองด้วยแหละ กร๊ากก) ก็ไม่ทำ ชอบที่พูดใส่หน้ายายป้าพิมด้วย หล่อมากอ้ะ พระเอกมากอ้ะ แบบนี้น้องฝิ่นรักตายเลย ^ ^
 

[bulldog17]

ฮาป้าอ่ะ 55555

หงอกหมดหัวหรือยังจ๊ะ?

คริคริคริ

[tuckky]

  พี่ไผ่มาให้กอดที
 โดนฝิ่นกระโดดถีบ 

ชอบจังผู้ชายชัดเจนแบบพี่ไผ่

รอคู่น้องต้าร์ 3P