ตอนที่ 69
ตอนนี้เรากำลังขับรถไปเที่ยวน้ำตกตะเคียนทองหรือเรียกกันคุ้นปากก็น้ำตกซองกาเลีย ซึ่งเกิดจากการไหลรวมกันของแม่น้ำซองกาเลีย หลังจากเมื่อวาน เราทำระบบนิเวศวิทยาเกี่ยวกับแรงขับเคลื่อนของน้ำกันว่าจะรับมืออย่างไรเมื่อน้ำท่วม ปรากฏว่าเขื่อนแตก ทำให้น้ำไหลท่วมพื้นที่ที่เรียกว่าที่นอนเต็มไปหมด กว่าจะฟื้นฟูก็ใช้เวลาเต็มวัน ใช้ชีวิตอยู่แต่ในรีสอร์ท นั่งมองแม่น้ำ วิวทิวทัศน์ อาหารก็สั่งมากินในห้อง ตกดึกมีพาไปสำรวจธรรมชาติและความแข็งแรงของระเบียงห้องด้วยว่ามีประสิทธิภาพรองรับน้ำ(หนัก)ได้ดีแค่ไหน ผลออกมาให้ห้าดาวสำหรับศูนย์พักพิงชั่วคราวแห่งนี้ หุหุ
“อืม ไปน้ำตก น้ำตก ส่วนน้ำแตกน่ะเมื่อวาน เออ”ผมตอบอีออย อีโมนิค ที่โทรมาหาและแซว ไอ้คนขับหันมามองแว่บนึงก่อนจะสนใจทางข้างหน้าต่อ
“กูพูดตรงๆก็หาว่าหน้าด้าน ถ้างั้นพวกมึงที่ฟังก็หน้าไร้นันยาง แหม หัวเราะคิกคัก เออๆๆสวย เหมาะแก่การเที่ยวและเสียตัวพวกมึงควรรีบมา ฮ่าๆๆๆ แค่นี้นะะ”ผมคุยสักพักก็วาง หันไปมองหน้าคนข้างๆ “แวะเซเว่นก่อนนะ”ผมบอกมัน ก่อนจะถ่ายรูปหน้ามันตอนขับรถไว้ด้วย สันจมูกมึงโด่งพอกับสันลำไผ่มึงเลย หุหุ
“ซื้อถุงยางเหรอ”มันถามผมยิ้มๆ
“เออ ซื้อมาครอบหัวมึงนั่นแหละ ประจำ เดี๋ยวนี้ไม่บอกก็ไม่ใส่ โทษกูทุกที หาว่าพามึงมันส์เลยไม่ป้องกันการตั้งครรภ์”ผมเลยแว็ดมันให้มั่วไปหมด มันก็ทำหน้าขำๆ ไม่อยากจะเอ่ย ถ้าทำกันบางทีช่วงเปลี่ยนถุงใหม่ยังพอมีเวลาตั้งตัวพักหายใจ เมื่อวานจัดสดตลอดทริป ไอ้คนทำบอกสบายไม่เสียเวลาถอยเข้าถอยออก ไม่ห่วงตัวถังกับโช้คกูเลยที่ต้องรับแรงกระแทกทั้งกดทั้งดัน บ่นไปก็เท่านั้นแหละ เพราะยังไงคนซ้อนอย่างผมก็ให้ความร่วมมือกับคนขี่อย่างมันทุกครั้ง
“ครอบหัวมึงดีกว่า ถึงก่อนทีไหลเปรอะกูทุกที”มันยังมีหน้ามาย้อน
“ถุย ของกูเปรอะแค่หน้าท้อง ส่วนของมึงนี่เปรอะยันลำไส้เลย”ผมหันไปทำท่าใส่ทุบไหล่มันหลายปึก
“แล้วมึงท้องไหม”มันยังมีหน้ามาถาม
“ไม่ท้อง เพราะกูนับหน้าเจ็ดหลังเจ็ด เลยช่วงตกสเปิร์มกูไปแล้ว”ผมก็ยังมีหน้าไปตอบมัน
“และจะบ่นทำไม”มันก็ยังเล่นต่อไปถามเรียบๆ แต่อมยิ้ม
“ก็มันรำคาญ เสียเวลาล้าง”ผมลอยหน้าทำปากยื่นใส่มัน
“กูคนล้างคนล้วงยังไม่บ่นเลย มึงแค่ยืนถ่างขายังบ่นอีกเหรอ”มันย้อนมาอีก เล่นเอาจุกเสียดเสียวปรี๊ดๆ
“มึงไม่ล้วงอย่างเดียวนี่หว่า ล่อปิดท้ายกูทุกที โอ้ย”ผมตะโกนใส่หูมัน แต่โดนมันเอามือผลักหน้าหงายซะก่อน แม่ง หัวโขกกระจกรถเลย
“ก็มึงอยากซี๊ดซ๊าดทำหน้าเสียว กูก็นึกว่ายังไม่เสร็จน่ะสิ เลยสะเดาะเคราะห์ให้”มันหันมาพูดใส่ยิ้มๆ มึงก็คิดไปได้เน๊าะว่ากูไม่เสร็จ เคยที่ไหนทำแล้วค้างคาไม่มีซะหรอกโดนมึงจัดเก็บจนเสร็จทุกครั้ง
“เป็นคนดีเน๊าะ”ผมประชดเบะปากใส่อย่างหมั่นไส้
“หล่อด้วย”มันอวยเข้าไปอีก
“จวย”ผมยกนิ้วกลางให้สองข้างเลย มันจะได้ไม่บอกว่าผมเล็ก
“มีอันเดียวแต่แจกให้ไม่อั้น บุพเฟ่สำหรับมึงเลย”มันพูดและยักคิ้วใส่
“กูไม่กินแล้ว เสียสุขภาพปากกับก้นฉิบหาย”ผมพูดก่อนจะหันหน้าออกกระจก ไม่ใช่อะไรยิ้มชอบใจ ได้ยินมันหัวเราะเบาๆเอามือมาจับก้นกูอีก โรคจิตจริงๆเดี๋ยวกูจับกระปุกเกียร์ออโต้มึงมั่งหรอก หลังจากคุยแต่เรื่องที่ทำให้สุขภาพจิตใจเบิกบาน เลือดไปหล่อเลี้ยงสมองและสูบฉีดไปที่หัวใจให้ชุ่มชื่นแล้ว เราก็มาถึงเซเว่นสักที
“พี่เอาอะไรเปล่า”ผมถามมันที่ไม่ลงไปด้วย มือก็หยิบตังค์ในกระเป๋ามันนั่นแหละ
“เอาเอ็มสามร้อย”มันบอก ผมก็พยักหน้าเข้าใจเป็นอันรู้กันว่ามันคือเอ็มร้อยห้าสิบสองขวด แป้กทุกครั้งที่เล่นแต่มันก็ชอบบอกว่าดีไม่ซ้ำใครเพราะไม่มีใครเอาไปเล่น พี่หวายเลยบอกให้มันไปจดลิขสิทธ์ไว้ซะ จะได้ไม่มีใครแป้กอย่างมัน พอได้ของมันจัดการโด๊ปหนึ่งขวดกับอีกครึ่ง ที่เหลือส่งให้ผมโด๊ปต่อเป็นการเรียกพลังงานให้กลับคืน
“พี่ถ่ายรูปกัน”ก่อนเข้าข้างใน ก็ถ่ายรูปตรงปากทางเข้าก่อน ให้รู้ว่ากูมานะ มาจริงๆ ถ่ายเดี่ยวก่อนจะวานเขาถ่ายคู่ให้ ก่อนจะซื้อเฉาก๊วยกิน แก้ร้อนในดี
“หน้าตาเหมือนกันเลย พี่น้องกันเหรอจ๊ะ”คุณป้าขายเฉาก๊วยถามไอ้ไผ่ที่ยิ้มเฉยๆ
“ป้าเขาดูไงว่าหน้าเหมือน แสดงว่ากูขี้เหร่เหรอ หน้าเหมือนมึง”ผมถามหลังจากเดินมาแล้ว
“บางครั้งมึงยอมรับความจริงบ้างก็ได้นะ อย่าเอาแต่หลอกตัวเอง”มันพูดเสียงเรียบๆยกยิ้ม เอามือลูบหัวผมแปะๆแล้วเดินนำหน้าต่อไป ก่อนจะหันมาถ่ายรูปผมที่อ้าปากด่ามัน
“ส้นตรีนนนน มึงนั่นแหละ”ผมโวยใส่มันที่เหน็บแนมใส่ผม มันหัวเราะที่ถ่ายผมตอนหน้าทุเรศได้ พอเดินเข้ามาภายในเขตได้ยินเสียงน้ำตกแต่เรายังเพลินกับการถ่ายรูปรอบข้าง ผลัดกันถ่ายไปมา แต่หน้ามันแม่งมีหน้าเดียวจริงๆไม่เหมือนตอนอย่างว่าเลย ทำหน้าพีคสุดๆ หรือว่าผมจะกระตุ้นมันดีจะได้ถ่ายรูปมีหลายหน้า
“พี่ ยิ้มหน่อย”ผมบอกมัน ที่กำลังยืนใต้ต้นไม้ตัวตรงหน้าตรง อย่างกับถ่ายรูปทำบัตรประชาชน
“ยิ้มทำไม”มันถามผมกลับมา เอามือกอดอก
“จะได้ดูดีขึ้น หน้างอเป็นปลาตีนเลย มึงมาเที่ยวนะไม่ใช่เปลี่ยนสถานที่คุมขัง เอ้ายิ้มอีก”ผมแว็ดใส่มัน ที่ยักไหล่กลายเป็นท่าฟินนาเล่ประจำตัวมันไปแล้ว นึกว่าจะยิ้มเสือกหันข้างอีก โชว์หูที่มันบานกว่าปากมึงเหรอ
“เออ แม่งเหมือนถ่ายรูปพวก นช.เลยว่ะ ใส่เสื้อลายขวางหันหน้า หันข้าง มึงหันดากมาเลยก็ได้”ผมสุดจะทนเลยตะโกนใส่ซะเลย และมันก็หันจริงๆ หันไปหัวเราะเพราะไหล่มันกระเพื่อมหน่อยๆ
“พอยัง กูเมื่อยแล้ว”มันคงตั้งสติได้หันกลับมาถาม ผมที่เดินไปใกล้พอดี
“ก็น่าจะเมื่อยหรอก หน้าตึงซะขนาดนั้น เอาตีนนวดคลายหน่อยไหม”ผมบอกพร้อมกับยกให้
“ยกมากๆระวังกูจับไถนานะ”นั่น ทำหน้าทำตาลามกอีก ไม่ต้องบอกมั้งครับว่าท่าอะไร
“ตลอดดดดดด ที่อย่างนี้เสือกยิ้ม สัด”ผมทำเสียงใส่มัน ที่ยกยิ้มชอบใจ เดินหนีมันซะแต่จะไปไหนได้ทัน มันเอามือมากอดคอให้เดินไปพร้อมกัน อีกมือก็เสยผมให้ ก่อนจะดึงชายเสื้อผมนั่นแหละมาซับเหงื่อให้
“กินไรก่อนไหม”มันถามผมหลังจากเราเดินกลับมาที่รถ เพื่อจะขับเข้าไปข้างในใกล้ๆน้ำตกอีกหน่อย เพราะผมตั้งใจจะเล่นน้ำด้วย
“สั่งไปกินใกล้ๆที่เล่นน้ำดีกว่า เล่นไปกินไป นะ”ผมหันไปบอกและกอดเอวมัน เงยหน้าบอกยิ้มๆ มันจ้องสักพัก ก็จุ๊บปาก ผมก็จุ๊บตอบ ไม่งงไม่ถามด้วยว่าหม้อกูทำไม
“ตามใจ จุกแล้วอย่ามาบ่น”มันบอกก่อนจะเปิดประตูรถ ผมตบก้นมันอย่างแรง จนมันตกใจ เป็นไงโดนมั่ง
“เด็กๆ จุกกว่านี้เคยมาแล้ว”ผมยิ้มแป้นยักคิ้วใส่ เตรียมจะโกยหนีมันที่ต้องเอาคืนแน่
“หึ กลับไปจะเอาอีกสักจุกไหมล่ะ”มันดึงแขนผมที่จะวิ่งไปขึ้นอีกข้างไว้ ก้มมากระซิบ ผมส่ายหน้าทันที แหมเหมือนเป็นใจก้นกูตรงกับเป้ามึงพอดีเลย ว่าแต่มันไม่ได้มืดมึงพกไฟฉายมาทำไมวะ อย่าบอกนะจะสำรวจถ้ำทอง
“พอเหอะให้กูพักปรับปรุงประตูชั่วคราวก่อน”ผมบอกทำเอามันขำ ก่อนจะหิ้วผมทั้งอย่างนั้นแหละไปใส่รถ
“สวยจัง”ผมพูดอย่างไม่รู้ตัวแต่สวยจริง บรรยากาศธรรมชาติมาก น้ำใสแจ๋ว แตกกระเซ็นเป็นหย่อมๆ ถึงจะไม่มากชั้นเท่าน้ำตกใหญ่ๆทั่วไป แต่ความสวยงามไม่แพ้เลย ผมเดินลุยไปตรงริมๆที่น้ำไม่แรงมากนัก เก็บภาพจนพอใจก็มานั่งบนเสื่อที่มีส้มตำปูไทย ตอนแรกจะสั่งปูปลาร้าแต่ไอ้ไผ่ไม่ให้สั่ง มันกลัวท้องเสียเกิดเขาทำไม่สะอาด มันไม่ค่อยกินปลาร้าที่อื่นที่ไม่ใช่ของที่บ้าน ไม่ใช่ว่ามันเรื่องมากหรือรังเกียจแต่มันเคยกินแล้วเป็นก็เลยเลี่ยงไม่กินดีกว่า อย่างอื่นก็น้ำตกหมู ไก่ย่าง ปลาเผา ข้าวเหนียว อืม จกก่อนดีกว่า
“จะเล่นน้ำจริงๆเหรอ”มันถาม มือก็ฉีกไก่ใส่ปากให้ ผมก็อ้ารับ ก่อนจะแกะปลาเผาใส่ปากให้มันบ้าง พวกผมเห็นว่ามีคนมองอยู่แต่ทำเฉยดีกว่าสนใจไปก็เท่านั้น ที่จริงเราไม่ได้ทำอะไรน่าเกลียดสักหน่อยแค่ผลัดกันป้อนแค่นั้นเอง เอาเป็นว่าอิจฉาล่ะสิ ชิมิ ชิมิ หุหุ
“จริงสิ น้องเตรียมตัวเตรียมชุดมาแล้ว พี่ก็ต้องลงด้วย เพราะน้องกลัวน้ำอ่ะ”ผมเขยิบเข้าไปอ้อนใกล้ๆอีกหน่อย
“ถ้ารู้ว่าเป็นบ้าจะลงทำไม เดี๋ยวน้ำลายมึงก็ไหลยืดลงไปในน้ำ”มันมองเหล่ๆพูดด้วยความเป็นห่วง ไม่ใช่ มันเหน็บผมว่าเป็นโรคกลัวน้ำ
“สัด กูไม่ใช่ปลาบ้า จะได้กลัวน้ำ”ผมเลยจิกหัวมันแทน ชอบให้กูจิกนัก
“ไม่เอาล่ะ ขี้เกียจเปลี่ยนเสื้อผ้า มึงก็ลงริมๆนี่ก็พอ เพราะมันเป็นน้ำเหมือนกัน”มันผลักหัวและส่ายหน้าไม่ยอมทำตามแถมแนะนำได้กวนตีนมาก
“รู้แล้วว่าน้ำเหมือนกัน แต่มันตื้นนี่หว่า นะ มึงตัวสูงพากูไปกลางๆหน่อย ถ้าเป็นน้ำทะเลกูจะไม่ง้อเลย”ผมอ้อนมันอีก ผมเคยจมน้ำในแม่น้ำเลยเข็ด แต่กับน้ำทะเลที่ผมโตมากับมันไม่เคยกลัวเลย มันก็น่าแปลกนะทั้งที่เป็นน้ำเหมือนกัน
“ไม่เอา จะเล่นไหมไม่เล่นจะได้ไปล่องแพต่อ”มันไม่ยอมมีขู่อีก ก่อนจะยัดปากผมด้วยตีนไก่ ดีนะไม่ใช่ตีนมัน
“ถุย อะไรวะ แค่นี้ตามใจก็ไม่ได้ ทีเมื่อวานกูยังตามใจมึงตลอดทริปเลย ไอ้เห็นแก่ตัว ไอ้บ้าๆๆๆ”ผมถุยตีนออกจากปากชักเริ่มโมโหแล้ว ลุกขึ้นยืนค้ำหัวผัวซะเลย รู้ว่าไม่ดีแต่ตอนนี้มารยาทความงามกูไม่เหลือแล้ว
“กูเห็นแก่ได้ต่างหาก โดยเฉพาะได้มึง”มันแสยะยิ้มพูดพร้อมหน้าที่กวนบาทามาก จนอยากจะยกถีบให้หน้าหงาย
“เออ กูไปเล่นคนเดียวก็ได้ มีผัวไว้พึ่งพาแค่ยามอยาก แต่ตอนนี้ไม่รู้จะมีไว้ทำซากอะไรก็ไม่รู้ สัด”ผมสะบัดหน้าเดินลุยน้ำไปด่ามันไป ถ้าผมหันกลับไปมองสักนิดจะได้เห็นสีหน้ามันที่กลั้นหัวเราะอย่างสุดตีนแน่ ลางสังหรณ์ผมบอกอย่างนั้น ผมเลยเดินลุยไปตามโขดหิน ค่อยๆจับ ค่อยๆแตะ ก่อนจะยิ้มได้เมื่อเห็นว่าไม่ลึกมาก ก้มลงเอามือช้อนน้ำ ตาก็มองลอดหว่างขาเห็นมันยกกล้องถ่ายอยู่
“ไอ้โรคจิต ถ่ายก้นกูทำไม”ผมตะโกนด่ามัน ที่ยักคิ้วและถ่ายต่อ ผมยกตีนให้มันซะเลยก่อนจะค่อยๆหย่อนตัวลงไป ขนลุกเลยแหะไม่ใช่ปวดเยี่ยวแต่น้ำมันเย็นมาก หันไปมันก็ยังถ่ายต่อ ปล่อยมัน
“ระวังน้ำลึกตรงนั้นนะ”มีเสียงพูดซ้อนข้างหลัง หันไปก็เจอผู้ชายตัวโตยิ้มให้ ผมมองอย่างอึ้งไปพัก ดูดีมาก ท่อนบนเปลือยอก ส่วนท่อนล่างใส่แค่กางเกงเสมอเข่า
“จริงเหรอ”ผมถามเสียงสั่นๆ ไม่ใช่เพราะหวั่นไหวกับคนตรงหน้า แต่เพราะน้ำมันเย็นต่างหาก
“อืม เมื่อกี้เพื่อนผมก็เพิ่งตกไป มันเหมือนแอ่งน่ะ ถ้าน้ำแห้งถึงจะเห็น ว่ายน้ำเป็นเปล่า”เขาบอกก่อนจะก้าวมายืนข้างๆ ดูก็ไม่มีทีท่าอะไร
“เป็น แต่ก็กลัวเหมือนกัน”ผมพยักหน้าบอก
“ยังดี แต่ก็ประมาทไม่ได้ ว่าแต่ทำไมลงมาคนเดียวล่ะ”เขาพยักหน้าเหมือนกันก่อนจะถามทำปากบุ้ยๆไปทางฝั่ง ที่ไอ้ไผ่ยังถือกล้องถ่ายอยู่ แต่เปลี่ยนจากนั่งมายืนเต็มความสูง
“เขาขี้เกียจน่ะ แต่เดี๋ยวก็จะขึ้นแล้วล่ะ ว่าจะไปล่องแพต่อ”ผมบอกพร้อมทำท่าจะผละไปอย่างที่พูด
“เดี๋ยวสิ ไหนๆก็ลงมาแล้วเปียกซะขนาดนี้ เล่นอีกหน่อย ไปตรงโน้นไหมน้ำไม่แรง”เขาเหมือนจะจับแขนแต่เปลี่ยนจับชายเสื้อแทน ชี้มือไปตรงโขดหินอีกก้อน อยากไปก็อยาก แต่พอมองไปบนฝั่งไอ้คนตัวโตมันวางกล้องและเอามือกอดอกจ้องมาเขม็งเลย เอาไงดีวะ มันคงไม่โกรธหรอกมั้งไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย และตัวเองก็ไม่เล่นนี่หว่า
“เอาสิ ไม่ลึกแน่นะ”ผมตัดสินใจตกลง ก่อนจะถามให้แน่ใจ
“เกาะเราไว้ก็ได้ พี่คงไม่ว่าหรอกมั้ง”มันยื่นมือมาให้จับพูดยิ้มๆ เหอเหอ พี่กูจริงๆถ้านับตามอายุ แต่ทางกายท้องแนบชิดกูทุกทีที่มีโอกาส
“นายเดินไปก่อน เราจะได้รู้ว่าไม่ลึก”ผมไม่เกาะเลี่ยงพูดอย่างอื่นแทน หันไปมองอีกที อ้าว ผัวหายแต่รถยังอยู่ ไปไหนวะสงสัยปวดเยี่ยวมั้ง
“ไปพร้อมกันนั่นแหละ”เขาพูดจบก็ดึงข้อมือผมให้เดินตาม จนมาถึงที่เขาบอกและพอยืนได้ ทำเอายิ้มออก”เป็นไง ลึกไหม”เขายักคิ้วพูดยิ้มๆ ตาตี๋ๆน่ารักดี
“เออ”ผมตอบสั้นๆ มันหน้าเหวอก่อนจะหัวเราะ
“ชื่ออะไร เรานิค”เขาถามพร้อมกับบอกชื่อตัวเอง ถ้าเป็นตามผับผมคงโกหกไปแล้ว แต่คนตรงหน้าดูเป็นมิตร ผมก็เลยไม่อยากให้เขาเสียน้ำใจ
“ฝิ่น”ผมบอกไป เขายิ้มกว้าง
“มิน่าล่ะ”เขาพูดยิ้มๆ
“อะไร”ผมถามกลับ
“เราถึงได้เดินมาติดกับไง”เขาพูดล้อๆ เหมือนจะจีบนะ และผมว่าเขาเป็นแน่นอน
“พูดไม่เกรงว่าน้ำจะเน่าเลยเน๊าะ”ผมเลยย้อนเขาไปบ้าง
“พูดจริงๆ น่ารัก เห็นตั้งแต่รีสอทร์แล้ว แต่ไม่กล้าไปทัก ดูพี่ชายท่าจะหวง”นิคพูดก่อนจะหย่อนตัวลอยคอบ้าง
“รู้ว่าหวงยังกล้ามาคุยอีกเหรอ”ผมถามอีก เอามือจับโขดหินลอยตัวบ้าง เหมือนกำลังว่ายน้ำคู่กันแต่ไม่ได้ชิดกันมาก ผมระวังตัวพอสมควรถึงคนตรงหน้าจะมอบไมตรีที่ดีให้ แต่ในตอนนี้ตอบรับได้แค่เพื่อนเท่านั้น
“ก็แค่คุย ไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย คงไม่เป็นไรใช่ไหม”นิคพูดต่อ ทำหน้าทะเล้น จนผมอดยิ้มไม่ได้ กำลังจะพูดบอก
“ไม่เป็นไรถ้าแค่คุย”เสียงเรียบๆไม่รู้ว่าโผล่มาตอนไหน จะหันไปมองแต่โดนสอดเอวมาใกล้ตัวเรียบร้อยแล้ว ผมกอดทันที
“พี่ไปไหนมา น้องมองไม่เจอ”ผมถามก่อนจะเบียดเข้าไปอีกก็มันหนาวและผมไม่ต้องการผ้าห่มผืนไหนนอกจากยี่ห้อนี้
“เก็บของ น้องมาไกลไปแล้วนะ จมน้ำไปจะทำไง”ตอบพร้อมกับจ้องนิ่งๆ ก่อนจะกระชับผมเข้าไปอีก นิคมองเฉยๆแต่ดูจากหน้าตาเขาคงรู้แล้วล่ะว่าอะไรเป็นอะไร
“นิคบอกว่าไม่ลึก น้องก็เลย”ผมบอกก่อนจะยิ้มแหยๆเมื่อเจอสายตาดุๆ “น้องขอโทษ นะๆ”ผมบอกเอาหน้าซุก ขาก็เกี่ยวเอวเอาไว้ มือมันก็ประคองอยู่ตรงก้นพอดีเหมือนท่าอะไรสักอย่าง ที่ผมไม่สมควรจะเอามาคิดในตอนนี้ มันไม่ถูกเวลา
“ผมชวนเองครับ ถ้ายังไงขอโทษพี่ด้วย”ไอ้นิคพูดแทรกขึ้นมาหวังจะให้ดีขึ้น มันหันไปมองยกยิ้ม
“ผมไม่ได้โทษคุณ แต่ผมกำลังโทษคนของผมอยู่”มันพูดเรียบๆแต่บอกได้ว่า อย่าเสือกพูดแทรกกูอีก ผมลูบหลังมองหน้ามันบอกทางสายตาว่าไม่มีอะไร อย่าเพิ่งโมโหและฆ่าคนในตอนนี้ กูไม่อยากเป็นหม้าย ได้โปรด ซึ่งมันน่าจะได้ผล
“เล่นต่อไหม”มันถามผม เอามือลูบน้ำที่หน้าให้
“พี่อยู่ด้วยนะ”ผมบอกและกอดมันอ้อนๆ
“เคยปล่อยเหรอ รออีกนิดก็ไม่ได้”มันพูดหน้าเฉยๆแต่เสียงทุ้มแบบที่ชอบ แสดงว่าเมื่อกี้มันแกล้งให้ผมอารมณ์เสียทั้งที่ตั้งใจจะลงด้วยอยู่ด้วย กูอยากจะหัวเราะขอบคุณตัวเองที่ใจร้อน และไอ้นิคมึงเข้ามาถูกสถานการณ์มาก กระตุ้นให้มันลงมาหากูจนได้ หุหุ
“คงไม่รบกวนแล้ว มีอะไรอีกไหม”มันหันไปบอกและถามไอ้นิคด้วยเสียงต่างกันลิบลับ
“ไม่มีครับ งั้นขอตัว ไปนะฝิ่น คงได้เจอกันอีก”มันก็พูดกลับเสียงเดียวกันตาจ้องไอ้ไผ่แต่ความเฉียบขาดต่างกันลิบ ก่อนจะหันมาบอกผมด้วยรอยยิ้ม
“อืม ขอบใจนะ”ผมก็บอกมันด้วยรอยยิ้มเหมือนกัน มันยกมือบายก่อนจะเดินไป ผมมองไอ้นิคที่ไปไกลแล้วก่อนจะหันมามองคนที่กอดผม
“กูห่างไม่ได้เลย รังสีออแรดนี่แผ่กระจาย”นั่น ไอ้ผัวปากหมาคนเดิม จิกกูเข้าให้ ดีนะแค่ออแรด ถ้าออร่านกูเคืองตาย
“ก็ผัวควายๆมันไม่อยากลงมาแช่น้ำด้วยนี่หว่า กูก็ต้องเชิดนอหาคนช่วยสิ”ผมเลยประชดมันกลับไปบ้าง ถ้าเป็นคนอื่นโดนมันว่าอย่างนี้นะ หมื่นพอดีไม่ต้องทอน ร้องไห้และโกรธมึงแน่นอน แต่กูไม่มีทางต้องเอาคืนมึงให้ได้ หึหึ ยืมมาใช้มั่ง
“ทำไม จะลงโทษอะไรกูอีกล่ะ”ผมลอยหน้าใส่มันที่ยังกอดผมอยู่ พาเดินไปอีกที่ ขาผมที่ปล่อยมันเมื่อกี้เริ่มไม่ติดพื้นแล้วยกเกี่ยวเอวมันทันที หรือว่ามันจะจับผมกดน้ำ ไม่นะผมไม่อยากตายทรมานสภาพศพลิ้นจุกปาก อุบาทว์สิ้นดี จะตายทั้งทีขอตายในหน้าที่เมียมึงที่บนเตียงดีกว่า มันแสยะยิ้ม
“กูไม่กดมึงจมน้ำหรอก เอาไว้กลับไปตายน้ำตื้นที่ห้องดีกว่า แบบให้สำลักออกปากไปเลย”นั่นไง กูคิดเรื่องอกุศลไม่เคยพลาด เพราะเราเป็นผัวเมียประเภทเดียวกัน
“เคยกลัวด้วย”ผมลอยหน้าใส่มันอีก มันจับผมขึ้นมาคร่อมบนตัวมันที่ลอยอยู่ แต่หลังพิงโขดหิน ลับตาจนน่าได้เสียกันจริงๆ แต่ไม่เอาดีกว่าตะคริวกินก่อนเสร็จจะแย่เอา
“รู้ว่าไม่กลัว เพิ่มกินวิบากเข้าไปด้วย โอไหม”มันยื่นหน้ามากระซิบใกล้ๆ
“กินวิบากหรืออมวิบาก จะได้จัดให้ถูก”ผมก็ยื่นเข้าไปพูดทะลึ่งๆใส่มันบ้าง มันบีบก้นผมก่อนจะจูบลงมา มือก็กอดรัดคลายความหนาว ก่อนจะผละจากกันเพราะได้ยินเสียงคนเข้ามาใกล้
“ทั้งสองอย่าง ตรงนี้อมก่อน ส่วนนี้เอาไว้กิน”มันพูดเอามือชี้ปาก อีกมือก็บีบก้น ผมหัวเราะคิกคัก
“โอเค จัดไปเอาให้เสียว ไม่เสียวไม่แตกแจกเบิ้ลไปอีก สู้”ผมพูดพร้อมทำหน้าจริงจัง กำมือสู้ตาย จนมันอดหัวเราะไม่ได้กับท่าทางของผม ๆ ก็หัวเราะไปด้วยทั้งที่จริงอายนะแต่อยากมากกว่า พอกันระดับเดซิเบลความอยากไม่มีใครรองใคร
“ไอ้กากฝิ่น ไม่มีสลด”มันส่ายหน้าก่อนจะจุ๊บหน้าผากอีกที ผมก็ทำมั่ง ก่อนเราจะเล่นน้ำกันต่อ
*
*
*
ต่อ
หัวข้อ: ก็คนมันรักทำไงได้ # IMG PAI 2-6-58 # (อ่าน 2561675 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก