หัวข้อ: ก็คนมันรักทำไงได้ # IMG PAI 2-6-58 #

[CarToonMiZa]

 

[goonglovenut]

ตอนธรรมดาไม่ได้พิเศษอะไร หนึ่งวันของคนรักกัน

 “ พี่ พี่”เสียงเรียกอย่างดีใจ

“.........”กูเงียบ

“ มึง มึง มาดูนี่เร็ว”เริ่มแปรเสียงเมื่อไม่ได้รับการตอบรับ ไอ้เมียตัวขาวกระโดดซอยเท้าไปมา

“............”ปรายตามองไปยังเสียงหันกลับอย่างเนือยๆแต่ไม่เบื่อเพราะน่ามอง น่าคลำ น่าแม่งทุกอย่าง บอกตรงๆเห็นแล้วเกิดอารมณ์ทุกที หน่วยบรรเทาทุกข์ผีหื่นก็เอาไม่อยู่หรอก ผมมันพวกชอบสัมผัสและขยับไปด้วย หึหึ

“ควายยยย มึงต้องให้กูลากที่วัดส่วนสูงไปหาไหม กูรู้ ว่าบอกไปแล้วเมื่อวาน แต่วันนี้มันขึ้นมาอีกสองเซ็น มึงมาดู”เหตุผลที่เบือนหน้าหนี กับแค่ส่วนสูงมันเพิ่มขึ้นอีกนิด และตรงกันข้ามถ้าน้ำหนักมันขึ้นจะแอ็คทีฟตัวเองจากที่นอนโดยไม่ต้องเสียพลังงานเสียงและท่าทางในการปลุกมันแต่อย่างใด แต่ลำบากกูอีกต้องไปวิ่งรอบบนดาดฟ้าท่ามกลางสวนอันสวยงามของเราเอง และมึงได้ยินไหมว่ากูขี้เกียจ ถึงกูไม่พูดก็ดูหนังหน้ากูบ้างก็ได้ว่าสื่ออะไร ทุกทีเห็นรู้ดีไปซะทุกอย่าง

“แล้วไง ก็แค่หลังมึงยาวอีกนิด”ผมบอกมันก่อนจะหยิบหูฟังขึ้นมาใส่เตรียมหนีมลพิษทางเสียง แต่เกือบตกโซฟาสารพัดประโยชน์”อีน้องแรด คอกูหักแล้วมั้งโดดขึ้นมาได้” แม่งกระโดดขึ้นมาขี่คอผม เอามือดึงหูฟังออก ก่อนจะพูดใส่หูแต่ผมดันหน้ามันไว้แต่ไม่เป็นอุปสรรคแต่อย่างใด

“กูสูงขึ้นนนนนนนแล้วววววววววววววว อ๊าคคคคคค”ตะโกนและเอามือจิกหัวผมไปมาด้วย ก่อนจะร้องเมื่อโดนดึงลงไปกองกับพื้นข้างล่าง และโดนผมตามลงไปกดเอาไว้ทั้งตัว

“งั้นมึงก็เตี้ยเหมือนเดิมไปซะ”ผมแสยะยิ้มใส่มัน เล่นซะกูมึนหัวไปหมด มันดิ้นหนีแต่ไม่พ้น เมื่อโดนไซ้ซอกคอและกัดไหล่มันเอาไว้ จะได้หนีไม่ได้

“อ๊ะ ไอ้ซาดิส กัดกูทำไม อื๊ออออ”มันร้องโครตได้ฟิลเลย ด่าแต่อมยิ้ม ตกลงมึงอารมณ์ไหน”คิ๊กๆๆ กัดอีกข้างดิ นะๆๆๆ  อุ๊บ“มันหัวเราะคิกคักหันมาพูดใส่ ผละจากไหล่เลยจูบปิดปากช่างอ่อยซะ มันก็ตอบกลับเอาขาเกี่ยวเอว มือจิกตรงรอยสักผมแรงๆ เล่นเอาต้องซี๊ดในลำคอก่อนจะค่อยๆลากลงไปถึงบั้นเอวเอามือไปขยุ้มก้นผมเหมือนที่ชอบทำกับก้นมัน ชักเริ่มทำตัวจีน(ก๊อบปี้)เข้าไปทุกที แต่ก็รู้สึกดีเหมือนกันแฮะ มิน่ากูขยำทีไรสู้มือตลอดเลย

“อืม พอแล้ว กูบิวส์นิดเดียวขึ้นเชียวนะ”ไอ้คนข้างใต้เอามือดันไหล่ผมให้ผละออกจากตัว ทำเสียงใส่

“ของมึงแค่ปลวกยังขึ้นเลย”ผมว่ามันมั่ง เอามือจับนิดๆ ก่อนจะลงไปนอนข้างๆ มันเอาขาก่ายมือกอด หน้าซุกซอกคอผม แล้วมันก็ฟัดผมไปมา เสียดสีกูอีกแล้ว

“อื๊อๆๆๆๆ อ้ำๆๆๆๆ งั่มๆๆๆ”เสียงเมียกับหมาตอนนี้แยกไม่ออกเลย

“ไอ้ฝิ่น เดี๋ยวของกูโด่ขึ้นมา มึงรับผิดชอบฟัดมันให้เหมือนที่ฟัดกูตอนนี้เลยนะ”ผมบอกมันเรียบๆแต่ใจลุ้นสุดๆให้มันทำต่อ แต่ฝันสลายน้ำอุดตันอยู่ในท่อตามเดิม เมื่อมันหยุด ผมมองหน้ามันที่ยิ้มกริ่ม

“หยุดก็ได้นึกว่าชอบซะอีก หว๊า แย่จัง”มันทำเสียงและท่าทางแอ๊บใส่ แบบเด็กญี่ปุ่นใสๆ

“กูพูดเมื่อไรว่าไม่ชอบ”ผมถามมันก่อนจะตะปบก้นมันที่จะลุกออกเอาไว้ได้

“พี่ไม่พูดน้องก็รู้ ดูทำหน้าสิ เหมือนรำคาญ เบื่อหน่าย ใช่สิ เขาเก่าแล้วนิ กระซิกๆๆๆ”มันทำเสียงกระซิกๆแต่หน้าระริกระรี้ น่าถีบด้วยบั้นท้ายของผมจริงๆ

“กูจะเบื่อมึงก็ตอนนี้แหละ มาทำให้อยากแล้วเอาดากหนี”ผมทำเป็นว่ามันทั้งที่จริงเกือบจะขำอยู่แล้วนะ มันเอามือป้องปากหัวเราะดัดจริตได้อีก

“มันก็ต้องมีหนีกันบ้างดิ แบบง่ายแต่ได้ไม่ยาก น้องแจกให้คุณพี่ไปเยอะแล้วนะ”มันโน้มหน้ามาพูดใกล้ๆ สะโพกส่ายไปมาตรงหน้าขา มือก็ลูบหน้าอก

“กูเป็นผัวมึงเปล่าล่ะ ถ้าไม่ใช่จะได้ อุ๊คค เชี่ยะเอ้ย”ผมถามมันก่อนจะจุกเสียดเมื่อมันยกตัวและกระแทกลงมาเต็มๆ ไม่ให้โดนตอกูไปเลยวะจะได้เข้าที่พอดี

“มึงจะไปแหย่ใคร ห๊ะ กูนี่ ทั้งขาว ทั้งสวย รวยลีลา ยังจะไปรูดปรี๊ดๆรูอื่นอีกเหรอ”มันพูดถึงสรรพคุณตัวเอง ทุบหน้าอกผมไปมา

“ก็มึงไม่ยอมนี่หว่า”ผมพูดยิ้มๆเอามือปัดไปด้วย โมโหเยอะๆ พอมึงงอนกูจะได้มีเรื่องง้อ และก็ อะจึ๊ยๆๆ

“กูพูดตอนไหนว่าไม่ยอม”มันลอยหน้าใส่

“น้องไม่พูดพี่ก็รู้ ดูทำหน้าสิ”ผมพูดใส่มัน แต่หยุดไว้ก่อน ขืนแอ๊บพูดตามมันทั้งประโยค คงไม่น่ารักเท่ามันแน่

“มึงพูดเลียนแบบกูให้จบดิ เก่งจริงอ่ะ”มันยักคิ้วพูดใส่

“กูยอมรับว่าไม่เก่งเรื่องปัญญาอ่อนแบบมึงก็ได้ แต่เรื่องอื่นมึงด๋อย”ผมยักคิ้วใส่มันบ้าง

“เชอะ เถียงสู้กูไม่ได้ ก็ยกเรื่องเอาเก่งมาอ้าง ควายเอ้ย”มันสะบัดหน้า ด่าเสร็จ ก็สะบัดก้นลุกหนี

“ทำงอน มึงก็เก่ง”ผมลุกขึ้นพูดชมมัน ที่หันขวับกลับมา

“พูดจริง”มันถามเหมือนไม่เชื่อ

“อืม”ผมพยักหน้าเดินเข้าไปหาดึงมันมากอดและกระซิบ”นอนให้เอาอึดจริงๆ”

“สาดดดดด อื๊อๆ เอี้ยะๆๆ”มันด่าและดิ้นกระแด่วๆอยู่ในแขนผม

“โถ กูชมแค่เนี่ยะก็ดีใจซะชักแง่กๆ หึหึ”ผมบอกมันและยักคิ้วใส่ ไอ้เมียที่พยายามจะกัดผมให้ได้
*
*
*
“พวกนั้นไม่อยู่ก็เหงาเหมือนกันเน๊าะ”มันบ่นถึงเพื่อนมันกับเพื่อนผม ที่อพยพไปฮันนีมูนกันส่วนตัว ไอ้หวายกับไอ้เจย์ก็ไปสองคนนะ มันบอกว่าไปหาเอาข้างหน้า ไอ้ฝิ่นยังแซวว่าไปหาเอาข้างหน้าหรือไปเอากันเอง เลยเจอมันสองตัวไล่เตะเข้าให้

“โง่”ผมบอก

“กูบอกว่าเหงา ไม่ได้บอกว่าโง่สักหน่อย”มันเถียง

“มึงโง่”ผมบอกอีก

“อ้าว อีกและ”มันทิ้งไพ่ในมืออย่างเสียรมณ์ รอบที่ห้า โง่ทุกตา “มึงสอนยังไงให้กูโง่วะ”มันพูดพาลๆ

“มึงโง่เอง เสือกไม่จำว่าเก็บอะไรไปบ้าง หน้าไหนยังไม่ได้เกิด สมมุติฐานความน่าจะเป็นมึงเป็นไหม”ผมพูดเรียบๆ มือก็รวบไพ่มาสับใหม่

“เบื่อว่ะ ทำไมกูต้องมาสนใจเรื่องนี้ด้วย อบายมุขเป็นสิ่งไม่ดี มึงเคยเรียนไหม”กูว่าแล้ว แพ้ทีไรโทษอบายมุขทุกที

“งั้นไปเล่นอวัยวะแก้เบื่อกัน”ผมชวนมันไปทำอย่างอื่นที่ใช้อวัยวะ แทนที่มันจะยิ้มแป้นและตอบรับ

“ไม่ กูขี้เกียจ เหนื่อย เมื่อยสะโพก มึงไม่ต้องมาหื่นมาเงี่ยนใส่กูเลย”มันแว๊ดใส่ลุกหนีไปนอนยกขาพาดบนพนักโซฟา เบื่อ เมื่อย แต่เสือกขึ้นไปนอนให้ท่ากูเนี่ยะนะ

“คิดลึกนะมึง กูหมายถึงไปเตะตะกร้อกันไหม”ผมเก็บสำรับที่ไม่ใช่กับข้าวใส่ลิ้นชักตรงทีวี หันมามองต้นขาขาวๆของเมียเพลินตาดี ยิ่งตอนมันหลับและไม่ได้ใส่อะไรเลยผมยิ่งชอบ โดยเฉพาะรอยสักตรงสะโพกที่สยายปีกยาวถึงก้นและต้นขา ที่เห็นกี่ครั้งก็กระตุ้นทุกครั้ง ไม่เคยเบื่อเลยมีแต่มากขึ้นๆ

“ไม่เอา มึงอ่ะ โว้ยยยยย ทำไมต้องทำกับกูแบบนี้”มันไม่ยอมดิ้นไปมาโทษผมที่เป็นต้นเหตุให้มันนอนหง่าวอยู่ห้อง จะไปหาปู่ ปู่ไม่อยู่ จะไปหาแม่ แม่ก็ไม่ว่าง ทั้งสองคนยินยอมให้ผมทำโทษมัน โทษฐานทำเกรดไม่ถึงเกณฑ์ที่กำหนด และที่สำคัญคนกำหนดคือตัวมันเอง เลยงดทุกอย่างยกเว้นของกินที่ให้ได้

“มึงทำตัวเอง”ผมบอกก่อนจะเปิดเพลงฟังอีกรอบ

“พี่ น้องเบื่ออ่ะ ฮือๆๆๆ”มันลุกมานั่งคร่อมเอาหน้าซุกคอ ร้องไปมา”น้องสัญญา เทอมหน้าจะทำให้ดี ฮึกๆๆ”มีสะอื้นตบท้าย ดูน่าสงสารแต่มันคือกลลวง อย่าได้หลงไปกับเสียง อย่าให้ครอบงำ

“พูดอย่างนี้ทุกที ไม่เห็นจะทำได้”ผมบอกเอามือตบก้นมันไปมา

“มันก็ไม่ได้ต่ำสักหน่อย สามกว่าเชียวนะ”มันยังอู้อี้ มือขยุ้มหัวผมไปมา

“บอกเท่าไรก็เท่านั้น ทำไมไม่ให้สูงอีกหน่อยล่ะ”ผมจับมันออกมามองหน้าที่ไม่มีน้ำตา มีแต่ลิ้นที่จุกปาก ก่อนจะตั้งสติปรับสีหน้าใหม่เมื่อเสียงอ้อนและน้ำตาไม่ได้ผล

“กูไม่ได้เรียนเก่งเหมือนกิ๊กมึงนิ”เปลี่ยนเป็นหาเรื่องซะ

“ใครกิ๊กกู”ผมถามมัน ที่กอดอกเชิดหน้าใส่

“ไม่รู้ ใครเข้าใกล้มึง กิ๊กมึงทั้งนั้นแหละ”ตอบอย่างไร้สติและเหตุผล

“ก็มึงอะดิ กิ๊กกู เพราะอยู่ใกล้ที่สุด”ผมทำตัวมันเอนๆแบบจะปล่อยแต่ไม่ปล่อย ขืนปล่อยร่วงไปทีนี้กูไม่ต้องหลับต้องนอน นิดหน่อยต้องอ้อนประดุจว่าเจ็บสาหัส

“กูเมียโว้ย”มันพยายามโน้มตัวขึ้นมาพูดใส่

“หึหึ”

“วันก่อนกูยังไม่จัดการมึงเลยนะ”มันยกเรื่องเมื่อสองวันก่อนมาพูด

“มึงอย่ามั่ว มันผ่านไปแล้ว”ผมตอบมันกดมันไว้อีก มันเอาเข่ายันท้องผมไว้

“ไม่มีทาง นังเก้ นังเปรียว นังหน้าไหนๆโทรมาอีกกูจะจับปี้ให้”มันไม่ยอมแถมจะข่มขืนเขาอีก

“มึงกล้า”ผมเลิกคิ้วใส่

“เออ กูไม่ตบหรอก จะหาว่ารังแกผู้หญิง เปลี่ยนเป็นจับปี้ทำเมียให้หมด ดูสิจะยังจะแรดโทรมาอีกไหม”มันหรี่ตาทำท่าทางอย่างเอาจริงเอาจังมาก ถ้าคนที่มันพูดถึงเห็นนะได้ขำตายแทนที่จะกลัว

“ซ้อมก่อนไหม ก่อนจะไปล่อเขา เกิดปลวกมึงไม่ขึ้น เขาจะหัวเราะเยาะเอาได้ หึหึ”ผมแกล้งแหย่มันเข้าไปอีก

“ไม่ มึงไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลย”มันไม่ยอมหลงกล

“มึงนั่นแหละเปลี่ยน กูพูดถึงเรื่องเรียน มึงพาลมาเรื่องนี้เอง”ผมเขย่ามันไปมา

“กูเปลี่ยนใจแล้ว ยกเลิกทั้งหมด”มันพูดอย่างเอาแต่ใจ

“เฮ้ย เกย์พูดแล้วไม่คืนคำ”ผมบอกมันอย่างรู้ทัน ถ้าผมใช้คำว่าลูกผู้ชาย มันจะเอาคำนี้มาอ้าง มันมองหน้าอย่างขัดใจ แต่ยังไม่ยอมแพ้

“ไม่มีสัจจะในหมู่เกย์ มึงเคยได้ยินไหม” หาข้ออ้างมาจนได้ ผมเขย่ามันสองทีจนได้ยินเสียงหงุงหงิง”อื๊อๆๆ”ส่ายหัวส่ายตัวไปมา

“น้อง”ผมเรียกมัน ก่อนจะดึงขึ้นมากอด เอามือตบหลังเบาๆ”ไม่งอแงนะ น้องกำหนดเองอย่าผิดคำพูดสิ ต่อไปเวลาน้องพูดอะไรจะไม่มีใครเชื่อ”ผมปลอบใจและสอนมันไปด้วย

“ก็พี่ไงที่เชื่อ ช่างหัวคนอื่น”มันยังงอแงไม่เลิก หน้าซบไหล่

“คิดแบบนี้จริงๆเหรอ”ผมย้ำอีกครั้ง เพราะรู้ว่าไม่ใช่นิสัยเจ้าตัว ต่อให้งี่เง่า หงุดหงิด ยังไง เมียผมก็จะไม่สร้างความลำบากใจให้คนอื่นแน่ ยกเว้นกับผมจัดเต็มตลอด

“แต่น้องเบื่อ อยากออกไปข้างนอกบ้าง”มันพูดอีก หอมแก้ม”พี่ไผ่จ๋า”เรียกเสียงหวานจ๋อย ดูไปก็น่าสงสาร ห้าวันแล้วที่มันโดนกักบริเวณไกลสุดได้แค่ปากซอยแต่มีผมไปด้วยทุกครั้ง แรกๆก็แข็งขันทำตามทุกอย่างพอเข้าวันที่สามเริ่มออกอาการ แรกๆผมเฉยไม่สนใจ แต่คนอย่างไอ้ฝิ่นไม่มีซะล่ะจะถูกเมินโดยเฉพาะกับของใหญ่ๆที่เรียกว่าผัว หึหึ

“สิบจบเขียนครบยัง”ผมถามมันถึงสูตรคำนวณที่ให้ทำ

“ครบแล้ว”บอกและพยักหน้าให้ไปหยิบมาดู

“ลงสีล่ะ”งานผมที่ให้มันทำ

“เหลือแต่โมเดลที่กูยังไม่ได้ทำ”มันประชด ปากมู่ทู่ไปหมด ผมหมั่นเขี้ยวเลยจุ๊บไปสองที

“ไป”ผมบอกแค่นั้น มันตาโตอ้าปากงับจมูกผม

“ขอบคุณฮับ จ๊วฟฟ ม๊วฟฟฟฟฟ”วิ่งไปแต่งตัวทันที ผมส่ายหน้า ไม่ใช่ว่าไม่อยากพามันไปเที่ยวไหนนะ แต่เจ้าตัวเป็นคนพูดเองก็ต้องรักษาคำพูดด้วย เอาไว้ให้ผ่านไปสักพักค่อยทำเนียนพามันไป ไม่งั้นก็ได้ใจไม่เปลี่ยนนิสัยสักที แต่สิ่งเดียวที่มันรักษาเป็นอย่างดีคือมันรักและเชื่อใจผมเหมือนที่ผมก็รู้สึกเช่นเดียวกับมัน
*
*
*
ต่อจ๊ะ

[goonglovenut]

ตอนนี้เราอยู่บนรถไฟฟ้ามุ่งหน้าไปสยามกัน เจ้าตัวขอซื้อของถ้าเกิดถูกใจ สัญญาว่าจะไม่แพงมากและจะออกตังค์เอง ผมก็ตามใจเพราะไม่ใช่เงินตัวเอง แต่ความแน่นอนของเมียคือความไม่แน่นอน ผมควรเผื่อใจไว้ครึ่งหนึ่ง
 
“ดูๆไปเหมือนตอนเราไปลอนดอนเลยเน๊าะ”มันพูดแต่หน้าหันออกไปมองนอกกระจก มันบอกไปขึ้นจุดเริ่มต้นเลยดีกว่าจะได้ไกลดี และก็พูดเจื้อยแจ้วเมื่อคราวที่พามันไปอังกฤษด้วย ผมไปหาอาที่เปิดร้านอาหารอยู่ที่นั่น พอดีแกจะขยายร้านแต่ไม่อยากจ้างช่างที่โน่นออกแบบเพราะแพงมากไอ้เรื่องก่อสร้างไม่เท่าไรเพราะมีคนทำแล้ว  ผมก็ออกแบบและวางแผนให้เสร็จสรรพ

“อืม”ผมรับคำเฉยๆ ตามองวัยรุ่นอยู่กลุ่มที่ยืนคุยและมองมาทางพวกผม น่าจะรุ่นเดียวกับไอ้ฝิ่น แต่มันคงไม่รู้ว่าผมมองอยู่เพราะผมใส่แว่นดำ ไอ้ฝิ่นก็ใส่ มันย้อมผมสีทองเหลือบแดงเหมือนเด็กฝรั่งเลยตอนนี้ ใส่กางเกงขาสั้นเลยต้นขาลงมาหน่อยลายพร้อยเข้ากับรองเท้าบั๊ดดี้ลายน่าเวียนหัวไม่ต่างกัน เสื้อยืดคอเอียงเห็นหัวไหล่ขาวๆ โชว์รอยสักรูปดอกฝิ่นตรงหน้าอกวับๆแวมๆ มันสะกิดแขนผมให้หันไปมอง ยิ้มแป้นจนเห็นฟันติดเหล็กดัดกันขโมย

“อะไร”ผมถาม

“มีอะไรจะบอก”มันเอามือป้องปากกระซิบ

“ว่า”ผมเลิกคิ้ว

“กูลืมเอาเป๋าตังค์มา”พูดจบยิ้มแหะๆ

“ลืมหรือวางแผนไว้แล้ว”ผมกอดไหล่ถามมัน ไอ้กลุ่มนั้นก็ยังมองอยู่ มันกอดเอวช้อนตาหวานๆภายใต้แว่นดำมอง

“ลืมจริงๆ ยืมมึงก่อนนะ ๆๆๆ”มันบอกอ้อนๆ

“ดอกแพงนะมึง”ผมก้มไปกระซิบบอกมันบ้าง

“โอ้ยย จะถูกจะแพงกูไม่เห็นจะต่างกันตรงไหนเลย โดนเต็มๆแม่งทุกดอก”มันทำปากยื่นๆว่าใส่ ผมยกยิ้ม

“มึงก็ได้เปรียบไง ราคาไหนกูจัดเต็มและแถมให้อีก หาได้ที่ไหนโปรแบบนี้”ผมบิดจมูกมันไปมา

“หาได้ที่มึงนี่ไง โปรเสียวๆพี่จัดให้สำหรับน้องคนเดียว แหวะ”มันพูดประชดเสียงเล็กเสียงน้อยใส่มั่ง ผมผลักหัวมันเบาๆ  มีคนมองเราด้วยแต่ส่วนใหญ่วัยรุ่นทั้งนั้น ปกติครับคนรักกันก็แหย่กัน  ถ้าผมหรือมันไปแหย่คนรักคนอื่นสิ แปลก จนใกล้ถึงสถานีข้างหน้าก็ลุกไปยืนตรงประตูกัน ใกล้ๆไอ้กลุ่มนั้น ไอ้ฝิ่นยืนข้างหน้าผมหลังพิงสบายๆ

“น้องพี่น่ารักจังเลย”หนึ่งในกลุ่มพูดอย่างสุภาพ ผมยกยิ้มเฉยๆ

“พี่หน้าคุ้นๆนะคะเหมือนเคยเห็นที่ไหน”น้องผู้หญิงเอ่ยถามยิ้มๆ ไม่รู้ว่าเรื่องจริงหรือหาเรื่องคุยด้วย ผมไม่ได้ทำไมหรอก แต่ไอ้ตัวดีจิกขาผมก่อนจะหันมา

“พี่อย่าคุย”มันสั่งเอามือปิดปากผมไม่ให้พูด

“หวงพี่ซะด้วย”ผู้หญิงอีกคนพูดบ้าง มันหันไปมองจะเอ่ยปาก ไอ้หนุ่มอีกสองคนยืนอมยิ้ม มองเมียผมตั้งแต่หัวจดเท้า เดี๋ยวมึงจะได้อมตีนแทนอมยิ้มถ้ายังไม่เลิกจ้อง มันเงยหน้ามาเจอสายตาผมที่ถอดแว่นเหน็บตรงคอเสื้อไว้ เลยยิ้มแหยๆมองไปทางอื่นแทน

“ไม่เอาครับ”ผมบอกมันพลางส่ายหน้า พอดีกับที่ประตูเปิดก็เดินลงมันฉุดมือผมให้เดินทันที ก่อนจะเดินช้าลงเอามือเกาะแขน พอดีกับที่ไอ้พวกนั้นอัฟรูปส่งมาให้ ผมส่งให้มันดู

“เยาะเย้ยเหรอ”พูดอย่างแค้นๆแต่ไม่ได้จริงจังดูตลกมาก ทั้งที่ไอ้พวกนั้นไม่ได้อะไรเลย แต่มันพาล ก่อนมันจะเม้นท์กลับไป

‘ได้กันแล้วละสิ ถึงได้รีบส่งข่าวมาบอก’ส่งให้ไอ้หวายกับไอ้เจย์ ที่เริงร่าท้าแดดที่หาดแห่งหนึ่ง “ฮ่าๆๆๆๆ” ไอ้สองตัวก็ตอบมันมา’อีเด็กขี้อิจฉา สมน้ำหน้าไม่ได้ไปไหนอยู่บ้านกับผัวไปเถอะมึง 55555555’ มันเลยส่งรูปเก้งได้เสียกันกลับไปให้

‘เตียงที่บ้านไม่มีนอนเหรอ ถึงถ่อสังขารไปซะไกล’ส่งให้ไอ้บลูกับไอ้พายที่ฉีกยิ้มหวานที่ห้องสูทอย่างหรู”คริคริ” ผมส่ายหน้ากับมันที่หัวเราะชอบใจเมื่อได้จิกกัดเขาไปจนเป็นที่พอใจ ก่อนจะเดินต่อ เข้าร้านโน้นออกร้านนี้แต่ไม่ซื้ออะไรสักอย่างทั้งที่ไม่ได้ห้ามนะแต่ต้องอยู่ในลิมิตพอเพียง

“ไม่ซื้ออะไรเหรอ”ผมถามมันที่เกาะแขนตามเดิม ส่ายหน้าอย่างเซ็งๆ

“หิวข้าวอ่ะ”หันมาพูดเรื่องอื่นแทน

“ยังไม่เที่ยงเลย”ผมถามมัน เอามือกอดไหล่

“ตามใจกูหน่อย ไปไหนก็ไม่ได้ไป ของอยากได้ก็ไม่ได้”คร่ำครวญถึงสิ่งที่ตัวเองทำเอง เขย่าแขนผมไปมา

“อยากได้อะไร”ผมถามมันเมื่อเห็นว่าชักเริ่มจะเยอะแล้ว

“.........”

“คราวหลังถ้าทำไม่ได้ ไม่มีความอดทนก็ไม่ต้องพูดออกมา”ผมบอกแค่นั้นก่อนจะแกะแขนมันและเดินออก ไปหยุดตรงมุมหนึ่งหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบ ผมไม่หันไปมองอีกเกือบครึ่งชั่วโมงถึงได้มองไป มันไม่อยู่ตรงนั้นแล้ว ลองโทรเข้าก็ไม่ตอบรับ บทมันจะงี่เง่าเอาแต่ใจ เมียผมเขาก็เต็มที่ ก่อนจะรู้สึกถึงแรงดึงเสื้อ

“โกรธทำไม ยังไม่ได้ทำอะไรให้เลย”มันถามก้มหน้าเอาแว่นปิดบังสายตา จมูกแดงแป๊ด สงสัยแอบไปร้องไห้มา

“พูดไม่รู้เรื่อง พามาแล้วก็ยังจะงี่เง่า อยู่กับกูมันน่าเบื่อนักใช่ไหม”ผมว่าจะพูดปลอบแต่พอนึกแล้วก็โมโห มันส่ายหน้า

“เปล่า อย่าดุ”มันบอกก่อนจะยืนชิดๆ ผมเลยดึงมันไปที่ห้องน้ำ โมโหเดี๋ยวปั๊ดเตะคนมองซะนี่

“ขนาดกูดุ มึงยังทำตัวเยอะเลย”ผมว่ามันก่อนจะเอาแว่นเสยหัว เปิดน้ำลูบหน้าให้ เอาชายเสื้อนี่แหละเช็ด”ทำอย่างกับกูไม่เคยพาไปไหน แค่เทอมนี้อยู่บ้านเฉยๆยังจะงอแงไม่เข้าเรื่อง”ผมบ่นมันอีก

“รู้แล้ว บ่นกูจัง นี่เมียนะ”มันพูดอีกเอามือกอดเอว

“กูก็เตะได้สิ”ผมยกขาจะเตะมัน แต่โดนมันเอาตีนเตะกั้นไว้ก่อน

“ไม่ได้ ห้ามทำ ไหนบอกจะไม่ทำให้เจ็บไง”มันทวงสัญญา

“ก็มึงกวนตีน”ผมผลักหัวมัน

“หัวเถิกหมดแล้ว”มันบ่นจะให้ขำ แต่ผมไม่ขำ

“ให้มึงล้านไปเลย และถ้ามึงยังไม่เลิกงี่เง่านะ กูจะจิกผมมึงทีละเส้นเลยทีนี้”ผมแช่งและขู่มันไปอีก

“กูไม่กลัว”มันหายและถลึงตาใส่ อาการดีขึ้นแล้ว

“ไม่กลัวแล้วมึงหนีทำไม”ผมเสยผมให้มันใหม่

“ไปตั้งหลักโว้ย”มันบอกด้วยหน้ากวนๆ

“ตาขาวเอ้ย”ผมว่ามัน ก่อนจะเดินออกมาข้างนอก

“กูตัวขาว ตาก็ต้องขาว ไม่เห็นจะแปลกเลย”มันก็เถียงไปเรื่อยอย่างไม่ยอม ผมเลยเขกหัวไปที

“งี่เง่าอีกทีโดนเตะแน่”ผมคาดโทษมัน

“ถ้าเตะจะไม่ให้แตะ ไม่ให้ล่อ ไม่ให้ทำอะไรทั้งนั้น”มันขู่เสียงแว๊ด หน้าง้ำ

“ก็ได้”ผมบอกมัน

“ไม่ได้”มันไม่ยอม

“โรคจิต ไม่เอาก็จะให้เอา”ผมยกยิ้มใส่มัน

“มึงต้องเอา และกูจะทำเป็นขัดขืน แบบจูบแต่ห้ามตบ โอเคนะ”มันสั่งและแนะแนวทางให้ตัวเองเสร็จสรรพ มองผมยิ้มๆ

“เออ กูจัดให้”มันหัวเราะออกมาได้”และมึงงี่เง่าทำไม”ผมถามมันอีก

“ถ้ารู้แล้วกูจะงี่เง่าเหรอ ถามอะไรโง่ๆอีกและ”มันลอยหน้าพูดใส่ ผมดีดปากมันซะ ก่อนจะเดินไปหาที่กินข้าวกัน

“อุ้ย เจอกันอีกแล้ว”สาวคนที่เจอบนรถไฟฟ้าเอ่ยทักพวกผมที่นั่งอยู่ก่อนแล้ว

“ใครอยากจะเจอ”มันพูดใส่เขา เล่นเอาเงียบเลยครับ ผมตบหลังมือมันเบาๆ

“น้องพี่ท่าทางอารมณ์ไม่ดีนะครับ”ไอ้คนที่ทักผมคนแรกพูดเหมือนจะแหย่มัน

“ใช่ ยิ่งเจอคนไม่ได้อยากจะรู้จักยิ่งไม่ดีใหญ่เลย เป็นบ้ากันหรือไง เข้ามาทักอยู่ได้”อารมณ์เสียของจริง

“น้อง”ผมเรียกมัน ก่อนจะหันไปมองคนพวกนี้ แต่ก็จริงนะไม่รู้จักก็เข้ามาทักทำไม แค่ยิ้มและผ่านไปก็พอแล้ว

“นึกออกแล้ว พี่เคยเล่นดนตรีห้างxxxเมื่อตอนโน้นน่ะ พวกเราเรียน ม. ที่อาจารย์บีมสอนอยู่น่ะคะ”น้องผู้หญิงพูดโพล่งออกมาอย่างนึกขึ้นได้ว่าเคยเจอผมที่ไหน

“เออ ใช่ๆๆ ยิ่งน้องคนนี้ พี่ยิ่งคุ้นใหญ่ ขายของกับพี่ที่น่ารักๆอีกคน”ไอ้นั่นความจำดีขึ้นมาทันที

“ลูกคนเดียวโว้ย ไม่มีพี่ อื๊อๆๆๆ”มันไม่ยินดียินร้ายอะไรทั้งนั้น พูดใส่อีก ผมเลยเอามืออุดปากไว้ก่อน ยังไงก็คนรู้จักในระดับหนึ่งถึงไม่ใช่ทางตรงแต่เป็นอ้อมๆ

“อย่างนี้เราก็รู้จักกันแล้วนะคะ ไอติมคะ”น้องผู้หญิงยิ้มหวานและแนะนำชื่อ

“หน้าอย่างโอเลี้ยง ชื่อไอติม”เมียผมที่เอามือผมออกพูดใส่ทันที เล่นเอาน้องไอติมชักสีหน้า ตอนแรกผมว่ามันอารมณ์ดีแล้วนะ

“เราไวด์นะ”ไอ้คนที่แหย่ไอ้ฝิ่นแนะนำชื่อแต่มองหน้าไอ้ฝิ่นที่หรี่ตามองมัน

“ไวด์เล่อร์เหรอ”มันพูดใส่ไอ้นั่นที่หุบยิ้มก่อนจะยักไหล่ ผมว่ามันชักเริ่มกวนๆเหมือนกัน

“ทำไมน้องพี่ดูไม่ค่อยเป็นมิตรเลยคะ เราแค่อยากคุยด้วยเฉยๆเอง”น้องด้าถามอย่างสงสัยจริงๆหรือยั่วประสาทมันก็ไม่รู้

”เอาเป็นว่า เราขอส่วนตัวนะ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนแล้วกัน”ผมพูดแค่นั้นเป็นการบอกอ้อมๆ กอดไหล่มันที่หน้าบึ้งเข้าไปทุกที

“ใจร้ายจัง”น้องไอติมพูดตัดพ้อแต่ไม่จริงจัง ทำหน้ายิ้มๆ

“ขนาดหน้าบึ้งยังน่ารักเลย ผมจีบน้องพี่ได้ไหม”ไอ้ไวด์หยอดมันหันมาขอกับผม ตอนนี้กูเริ่มอารมณ์ไม่ดีแทนเมียแล้ว

“ไม่ได้”ผมบอกมัน

“โห พี่หวงน้องจังเลย”มันยังพูดเล่นต่อ ผมยื่นหน้าไปหามัน ก่อนจะดึงคอเสื้อจนมันตกใจ เพื่อนพวกมันก็ตกใจ

“นี่เมียกู ถ้ามึงเข้าใจในสิ่งที่กูพูดไม่ต้องแปลอีก ก็ลุกไปซะ”ผมพูดเสร็จก็ปล่อยคอเสื้อมัน น้องไอติมอ้าปากพอกับคนอื่น ทีนี้เดินออกแทบไม่ทัน สักพักอาหารก็มา เมียน่าจะอารมณ์ดีขึ้นเพราะยิ้มออกเมื่อผมจัดการไล่ตัวเกะกะไปหมดแล้ว ผมมองมันที่กินอย่างเอร็ดอร่อย มันเงยหน้ามองเอามือเช็ดมุมปากตัวเองก่อนจะป้ายปากผม ยั่วชัดๆ มือนิ่มๆลูบต้นขาผมไปมา ผมจับมือมันไว้ก่อนจะลามและลุก ได้ยินมันหัวเราะชอบใจ ผมเลยห้ามใจไม่จูบมันมองไปทางอื่นแทน

“อิ่มแล้วเหรอ”เสียงมันเอ่ยขึ้นมาทำลายความคิดหื่นๆของผม

 “อะไรนะ”ผมถามมัน

“คิดอะไรอยู่  น้องพูดก็ไม่ฟัง”มันถามงอนๆ แต่พูดเพราะโว้ย

“พี่ฟังอยู่”ผมก็บอกมันไป ตักกับข้าวใส่จานให้ มันมองเหมือนจะจับผิด ก่อนจะกางเล็บ จนผมจับไว้ก่อน

“ห้ามทำร้ายร่างกาย”ผมบอก มันก็ลอยหน้า

“น้องจะเกาต่างหาก”พูดเสร็จมันก็เกาแขนผม ซึ่งผมจำได้ว่าไม่ได้รู้สึกคันสักนิด

“ทำหน้าดีๆสิ”ผมบอกยิ้มๆ จับมือมันไว้

“น้องรู้นะ”มันทำหน้าหรี่ตาใส่

“รู้อะไร”ผมถามกลับ

“มองโต๊ะนั้นล่ะสิ”มันพูดจบก็ทำปากยื่นไปโต๊ะข้างหน้า มีผู้หญิงผู้ชายรวมกันเกือบสิบคน น่าจะเลี้ยงอะไรสักอย่าง ผมขยี้หัวมันก่อนจะกอดเอว

“มองเหมือนกันล่ะสิถึงได้รู้”ผมแหย่มัน

“น้องมองได้ พี่ห้ามมอง”มันบอกผมต่อ ผมเลิกคิ้วใส่ประมาณว่าทำไม มันยิ้ม”น้องเป็นเกย์ มองแล้วไม่เกิดกิเลส เข้าใจมั้ย”เหตุผลฟังขึ้นมาก

“ได้ไงล่ะ ตัวผู้ก็มีนะ”ผมก็ท้วงใส่บ้าง

“แมนแท้ๆทั้งนั้น ถึงไม่ใช่ น้องก็ไม่มองหรอก คนนี้น่ามองกว่าตั้งเยอะ คริคริ”มันพูดก่อนจะยิ้มแป้น ชมใครเหรอ

“แม่นแล้ว”ผมเลยตอบรับซะ เราก็เลยหัวเราะกัน แต่หันไปคนกลุ่มนั้นมองยิ้มๆ แต่เหมือนจะเยาะ ผมกับเมียมองหน้ากันแสยะยิ้ม เพราะรู้ว่าพวกนั้นคงคิดอะไร แต่จะสนใจทำไมล่ะครับ ไม่ได้ไปกินด้วยสักหน่อย แต่ดูแล้วเขาจะสนใจเพราะเดินมาที่โต๊ะพวกผม เป็นผู้ชายกับผู้หญิง ก็หน้าตาดีทั้งคู่ ผมก็กอดมันอยู่อย่างนั้นแหละไม่ได้ปล่อย

“เป็นแฟนกันเหรอคะ”ผู้หญิงถามขึ้นมา ด้วยรอยยิ้มดูมั่นใจมาก พอกับผู้ชายที่ยืนข้างๆ

“ครับ”ผมตอบเอง ผู้ชายเลิกคิ้วใส่เลย

“คู่เกย์”ผู้ชายพูดยิ้มๆ

“แล้วจะทำไม”เมียผมถามเรียบๆ

“นั่งกอดกันไม่รู้สึกอายบ้างเหรอ”ผู้หญิงทำมือแบบชี้ไปชี้มา

“นั่นสิ”ผู้ชายถามบ้าง

“ก็ปกติ”ผมบอกหน้าตาเฉย

“ปกติเหรอ”ผู้หญิงอุทานแบบเวอร์มาก

“ใช่ ปกติของเรา”ไอ้ฝิ่นตอบก่อนจะยิ้มหวานๆ เล่นเอาไอ้ตัวผู้แท้ๆหน้าแดงเลย”แต่พวกคุณคงไม่ปกติ ที่เข้ามายุ่งกับเราโดยไม่ได้รับเชิญ”พูดจบทั้งสองคนอึ้งมาก ผมก็คิดเหมือนมันแหละ บ้าหรือเปล่านั่งดีๆก็มาถาม

“ที่ถามน่ะไม่ใช่ทำไมหรอก แต่นายมองกลุ่มพวกเราทำไม”ผู้หญิงเปิดปากออกมา ด้วยท่าทีถือตัว ผมกับเมียมองหน้ากันว่าตอนไหน คือที่ผมคุยกับมันเป็นการล้อเล่นไม่ได้มองหรอก อย่างที่บอกผมใจลอยคิดเรื่องไอ้ฝิ่นอยู่ก็เลยมองตรงไปข้างหน้าที่เป็นโต๊ะของพวกเขา

“ไม่ได้มอง และโต๊ะพวกคุณอยู่ข้างหน้าเราพอดีก็แค่นั้นเอง”ไอ้ฝิ่นบอกเสียงเรียบๆ ดีนะที่มันอารมณ์ดีบ้างแล้ว ถ้ามาตอนเมื่อกี้ได้โดนดีแน่

“จริงเหรอ”ผู้ชายถามเอามือกอดอก

“นึกว่ามองแฟนชั้นซะอีก”ผู้หญิงเอ่ยออกมาเยาะ พวกผมตกตะลึง ลนลาน รีบปฏิเสธ ตัดไปเลยครับกับอาการแบบนั้น เมียผมหัวเราะชอบใจ ผมก็ยกยิ้มบางๆ มันหยุดหัวเราะมองไอ้คนข้างหน้าหัวจดเท้า ด้วยสายตาแบบดูแคลนมาก มันหน้าตาดีแต่ไม่น่าหลงตัวเองขนาดนี้

“เก็บไว้มองกันสองคนเถอะ ซ่อนไว้เลยก็ได้”ไอ้ฝิ่นพูดยิ้มๆใส่ “อ้อ แล้วช่วยกรุณาเอาสายตาเธอออกจากแฟนชั้นด้วย แฟนเธอดีก็มองไปสิ”ไอ้ฝิ่นพูดต่ออีกแบบเชิดหน้าใส่ ผมก็เงียบว่ามันเล่นมุกไหนอยู่ แต่รู้แล้วมุกเสี้ยมเขานี่เอง ไอ้นั่นหันไปมองทันที ผู้หญิงทำหน้าเหวอ

“ไม่ใช่นะ”ผู้หญิงรีบพูดกับแฟนทันที

“ไอ้มุกหาเรื่องแต่อยากมามองใกล้ๆ ก็เลิกใช้ซะ มันเก่า คุณก็หน้าตาดีนะแต่ไม่ทันแฟนตัวเองเลย เฮ้อ ไม่ไหวๆ”ไอ้ฝิ่นพูดต่อไปอีกทำหน้าทำมือด้วย ทำเอาผู้ชายเริ่มสั่นคลอนแล้ว ก่อนจะดึงแขนผู้หญิงให้กลับโต๊ะ ผมมองหน้ามันที่ตอนนี้ซุกอกมองไปทางนั้นยิ้มๆ แถมหรี่ตาใส่ไอ้นั่นด้วย จนเป็นฝ่ายโดนผู้หญิงบ้าง พวกเพื่อนมันที่สังเกตการณ์เมื่อกี้ต้องห้าม ก่อนจะพูดบางอย่างที่พวกผมไม่ได้ยิน สองคนเลยนั่งใกล้กันเหมือนเดิม แปลกกว่าพวกกูอีก อยู่ดีๆก็เดินมาให้ด่าซะงั้น พอกับไอ้กลุ่มเมื่อกี้เลย วันนี้แทนที่กูกับเมียจะส่วนตัว

“ใจร้ายจัง”ผมว่ามัน แต่ฟังดูก็รู้ว่าแกล้งว่า

“ช่วยไม่ได้อยากหาเรื่องใส่ตัว อุตส่าห์ไม่ปรี๊ด น้องน่ารักไหม”มันยักไหล่ตอบก่อนจะเกาะแขนช้อนตาถามผมตรงประโยคท้าย ผมบิดจมูกมัน

“น่ารักมากกก”เป็นคำตอบสุดท้าย ก่อนจะมันจะยิ้มอย่างถูกใจ และกินกันต่ออย่างมีความสุขบนความสนุกของคนอื่นนิดหน่อย หึหึ

“กลับยัง”ผมถามมันเมื่อเห็นว่าจะสองทุ่มแล้ว ตัวว่างเปล่าทั้งคู่เดินดู เดินเที่ยว และกินอย่างเดียว

“อืม ก็ได้ จูบก่อนดิ”มันบอกและยื่นปากให้

“ตรงนี้เนื่ยะนะ”ผมถามมัน ตอนนี้เรายืนรอรถแท็กซี่อยู่

“อืม ตรงปากเนื่ยะแหละ”มันตอบกลับหน้าซื่อมาก

“กวนตีนและ”ผมว่ามันก่อนจะฉุดมันขึ้นรถเมื่อโบกได้
*
*
*
“โอย เหนื่อย เมื่อย”มันบ่นทันทีเมื่อถึงห้อง แต่ยังไม่ลงจากหลังผม ที่แบกมันขึ้นมา

“กูไม่เมื่อยเลยเน๊าะ”ผมพูดใส่มัน

“ม๊วฟฟฟฟ”มันหอมแก้มอย่างแรงเหมือนเป็นรางวัล ผมถอดรองเท้าตัวเอง และถอดของมันไปด้วย”โอ้ย”มันร้อง

“เป็นอะไร”ผมถามก่อนจะเอาไปวางตรงโซฟา

“น้องเจ็บตีน นั่นไง แดงเลย พี่ดูดิ”มันยกตีนขึ้นมาดู และยื่นมาจ่อตรงหน้าผมพอดีเมื่อเจอสาเหตุ

“มึงไม่เอาเข้าปากกูเลยล่ะ”ผมประชดแต่ต้องรีบหยิบมาดูก่อนจะได้กินจริงๆ ตรงตาตุ่มกับหลังข้อเท้าแดงเลย”รองเท้ากัด ก่อนใส่มึงไม่กัดมันก่อนวะ”ผมบอกก่อนจะหยิบทิชชู่เช็ดเบาๆ ตรงน้ำใสๆ และมันทนเดินเกือบทั้งวันได้ยังไงวะ

“กัดแล้ว แต่มันไม่เชื่อง เจ็บบบบบบ”มันบอกและร้องออกมา”ไม่อาบน้ำนะ เดี๋ยวแผลเน่า”

“มึงอย่าเว่อร์ แผลแค่นิดเดียว”ผมว่าและดึงให้มันลุก

“นิดเดียว ลองขึ้นที่ปากมึงไหมล่ะ”มันทำหน้าใส่และพูดอย่างพาลๆ

“เดี๋ยวจะขึ้นที่ปากมึงนี่แหละ ไม่อาบก็ไปเช็ดตัว”ผมตบก้นมันยื่นข้อเสนอให้ใหม่ยุติความรำคาญ

“ปฏิบัติ”มันพูดทันทีแถมยกมือทำความเคารพแบบทหาร และชูแขนให้อุ้ม”พี่ทำนะ น้องเหนื่อย เมื่อย เพลีย งะ”

“พอแล้ว สรุปที่ปฏิบัตินี่กูใช่ไหม”ผมยันมันเบาๆให้ลงไปนอนตามเดิม มันก็กระเด้งลุกมายิ้มใส่

“น่า เดี๋ยวน้องนวดแบบบีคอสให้”มันยื่นข้อเสนอบ้าง

“บีคอสอะไรของมึง กูเห็นนวดที ขยำๆ แล้วก็บ่นเมื่อยมือ มึงอย่าๆ”ผมไม่เชื่อมันหรอก มันกอดคอและจุ๊บปาก

“บีคอส ไอ เลิฟ ยู ไง”มันพูดยิ้มๆ

“ถุย”ผมทำใส่หน้ามันก่อนจะกระเตงเข้าห้องไปปฏิบัติการชำระล้าง

หลังจากนั้น ผมก็เกาแบบบีคอสให้มัน

“พี่เกา”

“ตรงนี้”

“ตีนด้วย”

“พี่”

“อีกคำมึงไม่ต้องนอน”ผมกระซิบเน้นๆข้างหูมันที่ยกแขนกอดหมับ

“คร่อกกกกก”เสียงกรนทันที อย่างรู้ว่าถ้าไม่หลับผมจะทำอะไรแบบไม่ต้องหลับต้องนอนกัน หึหึ

**********************************************************************************************
 ปล. หมดไปหนึ่งวันสั้นๆ เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่ระบุ วัน เดือน ปี ไม่เกี่ยวข้องกับตอนไหนๆๆๆๆทั้งนั้น ให้อ่านคลายคิดถึงสองคนนี้กัน(ทั้งที่มันสองคนก็ไม่ได้ไปไหนนะ) ตอนหน้าเราจะพาไปกินแซนด์วิช ฮี่ๆๆ เหลืออีกไม่กี่ตอนก็น่าจะจบแล้วคะ เหรออออ ขอบคุณทุกอ่านทุกเม้นท์กันเหมือนเคยที่เป็นกำลังใจให้คนเขียนมาตลอด มีอะไรแนะนำติได้คะ

[Rafael]

โอ๊ะ
ตอนหน้ามีแซนวิชหรอ หุหุ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคะ อิอิ

[Ball]

เออเนาะ คนเราก้แปลกอยู่ดีๆเสือกเดินมาหาเรื่องให้โดนด่าซะงั้น

ชอบพี่ไผ่กับน้องฝิ่นเสมอเลยยยยย
คู่นี้น่ารักมาก ฝิ่นมันน่าหยิกจริงๆนะ
และนับวันพี่ไผ่นี่ยิ่งกว่าสามีและยิ่งกว่าพ่ออีก
อ่านทีไรก้ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกก

[yolp]

น่ารักมากก อ่านไปอิจฉาไป เป็นวันธรรมดาๆที่น่ารักจริงๆ
ฝิ่นนี่กัดเจ็บได้อีก อยากมีเพื่อนแบบนี้ น่าจะฮาดี 555 เป็นเพื่อนฝิ่นจะได้เจอพี่ไผ่บ่อยๆด้วย อิอิ

รอตอนหน้ามากๆคะ ต้าร์แฝดคู่โปรด แต่ยังไม่อยากให้เรื่องนี้ใกล้จบเลย รู้สึกสนิทเหมือนเป็นเพื่อนกับตัวละครทุกตัวจริงๆ อย่าเพิ่งจบเลบน้า ^^

[harumi]

 

[Bowbonk]

โดนกันเป็นเเถวๆ

[yeyong]

วันธรรมดาที่ไม่ธรรมดาของคู่รักคู่นี้
เวียนเฮดแทนพี่ไผ่จริงๆ  ทำยังไงได้ก็เค้ารักของเค้านี่นา

แซนวิชไส้อะไรคะ

ยังไม่อยากให้จบเลยค่ะ

[พลอยสวย]

 ...ฝิ่นจะน่ารักไปไหนนนเนี่ย 

[chatori]

คู่นี้น่ารักเสมอต้นเสมอปลาย
ตอกกลับได้สะใจมาก 555
ยังไม่อยากให้จบเลยอ่ะ
อยากอ่านไปเรื่อยๆ แงๆ
เป็นกำลังใจให้นะคะ
รออ่านคู่แซนวิช อิอิ

 

[zuu_zaa]

จะน่ารักไปไหนนะ

[arisa_sa]

อยากกินแซนวิชอิอิ     ไม่อยากให้จบเลย ต่อไปเรีอยๆๆๆ ไม่ได้เหรอ รักคุณน้อง กับพี่ไผ่มากมาย คู่อื่นๆด้วย จบไปคงใจหายแย่เลย   

ขอบคุณมากค่ะ 

[CHADMM]

ฮิฮิ คู่นี้เค้าแสบกันทั้งผัวทั้งเมียจริงๆ ..  ชอบเหมือนเดิม

ปล.. อ่านมาถึงตอนท้ายย  เฮ้ยยยยยย!!!!  ใกล้จะจบแล้วหรอคะ TT อย่าเพิ่งเลยน้า  แต่งต่อไปเรื่อยๆเถอะคะ อยากอ่านเรื่องนี้ต่อไปเรื่อยๆเลยอ่ะ ไม่อยากให้จบเลย

[bulldog17]

ชอบคู่นี้จริงโว้ยยยย

ฝิ่นน่ารักตรงที่งี่เง่า(แบบมีลิมิต)

ส่วนพี่ไผ่ถึงจะดูดุๆ(แต่ก็ยอมเมียตล๊อดๆ)

>>>>>เพลงนี้ให้ทั้งคู่<<<<<

http://www.youtube.com/v/DpBtrcFrLbo

รักเธอไม่มีปิดบัง ก็ใจของฉันไม่มีปิดใคร
โลกกลมๆจะโตแค่ไหน ไม่อาจปิดหัวใจฉันได้เลย
รักเธอไม่มีปิดบัง ก็ใจของฉันไม่มีปิดใคร
คิดยังไงก็พูดออกไป
อยากจะเปิดเผยความจริงจากใจ (ให้เธอ)

[qq_oo]

อ่านเรื่องนี้ทีไร ไม่เคยขาดรอยยิ้มเลย
รักพี่ไผ่กับน้องฝิ่นมากๆๆ

[่patsaporn]

รักกก คู่นี้ที่สุดค่ะ โคตรน่ารักและโคตรธรรมชาติเลย
อ้อนให้ไปเที่ยวสุดท้ายเมียเมื่อยก็ต้องมานวดเมียอีกเนอะพี่ไผ่เนอะ
ก็เมียคือเมีย นวดต่อไปจ๊ะ...อีน้องมีบอกจะนวดแบบบีคอสไปเลิฟยู แม๊ เยอะตลอด...

สองคนเค้าอยู่กันดี ๆ คนอื่นก็จ้องจะมายุ่งด้วยเนอะ คนหน้าตาดีก็เงี้ยะ
แล้วแต่ละคนโคตรกวน แต่จะสู้คู่นี้เค้าได้ไง ฮาอีตอนน้องฝิ่นหงุดหงิดด่าไม่เลิกมาก เอาแต่ใจแต่น่ารักนะ
ก็มายุ่งกับน้องเองนี่ อีสองคนแฟนนั่นอีก สม...เจอเสี้ยม คงเคลียร์กันอีกพักแหละ

เจย์หวายไปฮันนี่มูนกันหรา 555 บลูพายก็เหมือนกัน ไอ้น้องฝิ่นมันอิจฉานะ

 

[kabung]

เป็นวันธรรมดาที่น่ารักมากกก เหมือนจะเรื่อยๆแต่มันไม่น่าเบื่อเลย อ่านไปยิ้มไป เพลินมาก

อย่าเพิ่งรีบจบเลยน๊า งื้อออ

[snack]

เป็นคู่ที่สมน้ำสมเนื้อกันดีจริงๆ ทำให้วันธรรมดากลายเป็นวันที่ไม่ธรรมดาไปได้..น่ารัก

 

[noy]

จะจบแล้วเหรอ ยังไม่อยากให้จบเลย อยากอ่านไปเรื่อยๆ ผิ่นและไผ่น่ารัก

[•♀NoM!_KunG♀•]

น่ารักงะ เกรียนโคตรรรรรร 5555+++

[CarToonMiZa]

โดนกันไปทุกคนนนนนน

[Angel]

อ๊ากไม่ไหว จะน่ารักกันไปไหนนิ น่ารักอ่ะ 

[tuckky]

อิคู่รัก คู่เกรียน 
ยังคงรักกันเหนียวแน่นไม่มีสั่นคลอนจริงๆ 
รอตอนหน้าอย่างตั้งใจ 

ถึงคุณคนเขียน อย่าพึ่งจบเลยนะ นานๆจะเจอนิยายที่เขียนแล้วอ่านได้ไม่เบื่อ ไม่ซ้ำซาก ไม่ดราม่า ซักเรื่อง
เขียนต่อไปเรื่อยๆ ก็ยังมีคนรออ่านนะจ้ะ รักเรื่องนี้จัง 

[mild-dy]

น่ารักเกิน อิจฉาาา
รอจ้า

[indy❣zaka]

อ๊าาาาาาาาา  หนูฝิ่นอ้อนได้น่ารักน่าฟัดมากกกกก 
เห็นแล้ว อยากจับมากอดมาฟัดแทนพี่ไผ่จริงๆเลยวุ้ย 

[Poes]

เหมือนจะเรื่อยๆจริงๆแต่น่ารักมากกกกกก 

[murasakisama]

ขอแซนวิชหลายๆตอนหน่อยนะคะ

[BeeRY]

วันธรรมดาที่ไม่ธรรมดาสำหรับเรา น่ารักมากทั้งคู่เลย
ถ้าเราไปเจอพี่ไผ่กับน้องฝิ่น อาจโดนไล่ตะเพิดเหมือนเด็กกลุ่มแรกนะ
แต่คู่เจือกที่เป็นแฟนกันนี่สมน้ำหน้าจริงๆ น่าจะโดนฝิ่นจัดเต็มกว่านี้อีกหน่อย แต่แค่นี้ก็มีปัญหาครอบครัวแล้วล่ะ
แอร๊ย ไม่อยากให้จบเลยอ๊า อยากอ่านต่อไปเรื่อยๆ รักคู่นี้มากมาย

[sunshinesunrise]

กรี๊ดกับประโยคสุดท้าย แซนด์วิช อร๊ายยยย รอคอยยย
อย่ารีบจบเลยนะคะคนเขียน ขอทุกคู่แบบเน้นๆก่อนได้ไหมคะ สนุกมากเลย ไม่อยากให้จบเลย ฮรือออ

ปล. คนที่เข้ามาทักไผ่ฝิ่นนี่แปลกอ่ะ ปกติมั้ยเนี่ย