หัวข้อ: ก็คนมันรักทำไงได้ # IMG PAI 2-6-58 #

[DoubleBass]

สนุกมากเลยจ้า เป็นกำลังใจให้นักเขียนอีก 1 แรงนะจ๊ะ 

[CarToonMiZa]

รออยู่น๊า

[goonglovenut]

ตอนที่ 82  อาร์มส ต้าร์ โอม  End Parts

**เริ่มต้น**

“ใครให้เข้ามา”พ่อถาม

“ฉันเองคะ”แม่บอก”น้องแฝดเขาก็มาเป็นประจำ”บอกต่อด้วยรอยยิ้ม เป็นที่ขัดใจพ่อ แต่ถูกใจผม ก่อนจะเดินไปสวน

“ไม่ต้อง ยกเอง”พ่อยกกระถางต้นไม้ ลุงคนสวนไม่อยู่ พอดีเป๊ะ

“ครับ”โอมรับคำ แต่หยิบจากมือไปวางเอง พ่อฮึดฮัดแต่ไม่พูด

“อันนี้ไว้ไหนครับ”อาร์มสถาม”ไว้ตรงนี้ดีกว่า สวยดี”มันไม่รอพ่อตอบ ยกไปวางเรียบร้อย

“มันสวยที่ไหน เอามาวางนี่”พ่อบ่นพร้อมกับชี้ให้ยกไปวางตรงที่ตัวเองชอบ มันสองตัวแอบยกยิ้ม และยักคิ้วให้ผม

**สองวันถัดมา**

“มาอีกและ ข้าวบ้านไม่มีกินกันไงวะ”พ่อเท้าเอวถามมันสองคน ที่ยกมือไหว้และส่งของให้ป้าแม่บ้านที่รับและยิ้มน้อยๆ พ่อเหล่มองแต่ไม่กล้าว่า เพราะอยู่กันมานานและเป็นแม่นมพวกพี่ๆและผมด้วย

“มีครับ แต่ที่นี่อร่อยครับ”โอม

“เปลี่ยนบรรยากาศบ้าง”อาร์มส แล้วมันสองตัวก็ยิ้ม

“ป๊ากับม๊าฝากของมาให้ครับ”มันพูดและส่งของอีกถุงส่งให้ มันบอกผมแล้วล่ะ ว่าป๊ากับม๊าไปฮ่องกงมีของมาฝากพ่อแม่ผม

“ฝากขอบคุณด้วย”พ่อรับอย่างเสียไม่ได้ เพราะยังไงก็เพื่อนกัน ก่อนจะเข้าบ้านแต่ไม่ชวนพวกมัน

“น้องแฝดเข้ามาก่อน”แม่กวักมือเรียก มันถึงได้เดินเข้ามา พวกเราก็คุยกัน ยกเว้นพ่อที่อ่านหนังสือพิมพ์ สักพักก็เปิดทีวีเสียงดัง พวกผมก็เงียบหันไปดูทีวีกับพ่อ พ่อเอะใจหันมาเห็นพวกผมนั่งดูกันหน้าตาเฉย พ่อก็เปลี่ยนไปเรื่อย พวกผมหันไปมองแต่ไม่พูดและก็นั่งดูต่อ อันไหนตลกก็ขำ และวิพากษ์วิจารณ์ไปตามเรื่อง มีบางครั้งพ่อหลุดร่วมด้วย ก่อนจะนึกได้ก็เงียบ พวกผมก็อมยิ้ม

“ต้าร์กินผักสิ”โอมตักผักให้ผมกิน

“ไม่ขมหรอก”อาร์มสบอก

“มีสิทธิ์อะไรบังคับลูกฉัน”พ่อถามอย่างอดไม่ได้

“เป็นห่วงครับ”โอม

“เพื่อสุขภาพที่ดี”อาร์มส พูดจบมันก็พยักหน้าให้ผม

“อืม ไม่ขมจริงด้วย”ผมกินและบอกยิ้มๆ แม่แอบยิ้ม แต่พ่อหน้าบึ้ง

“มันเผ็ดนะต้าร์”พ่อบอกผมอย่างทุกครั้งเมื่อเห็นผมตักแกงที่มีสีสันจัดจ้าน แต่ดูน่ากินมาก

“ต้าร์กินได้ฮะ”ผมบอกก่อนจะตักใส่จานและกินให้พ่อดู

“เก่งมาก”ไม่ใช่พ่อผมหรอกครับ แต่เป็นเสียงชมจากพ่อทูนหัวผมเอง อายจัง  >_<

“เดี๋ยวนี้ต้ารกินผักและอาหารรสจัดได้เยอะแล้วนะคุณ”แม่ช่วยอวยอีกแรง

“ไม่เห็นจะดี กินมากๆแสบกระเพาะหมด”พ่อยังขวางตามเคย แต่พวกเราอมยิ้มไม่โต้ตอบ ก่อนจะกินต่อ อีกหลายอย่างที่มันทำกับผมเหมือนปกติ พ่อก็ขัดมัน ๆ ก็ยกเหตุผลร้อยสิบมาบอกตลอด จากที่ตอนแรกพ่อไม่ค่อยคุยกับพวกมัน เดี๋ยวนี้ต่อปากต่อคำกับพวกมันตลอด เข้าทางมันเลย

**อาทิตย์ถัดมา**

“เรียบร้อยแล้วครับ”โอมพูดพลางเช็ดมือที่เปื้อนน้ำมัน หน้ามอมทั้งคู่

“ลุงควรถ่ายน้ำมันเครื่องให้ตรงเวลา”อาร์มส มันช่วยดูและซ่อมรถให้ พ่อกอดอกยืนมอง ผมบอกพ่อแล้วว่าพวกมันเรียนอะไร ท่านไม่อยากจะเชื่อ และอีกหลายอย่างที่พวกมันมาและทำให้ อันไหนทำไม่ได้มันก็บอกตามตรงไม่มีโชว์พาว หรืออวดรู้แต่อย่างใด

“แค่เบื้องต้น ใครก็รู้ ไม่เห็นจะแปลกตรงไหนเลย”พ่อพูดเหมือนกลบเกลื่อนสีหน้าที่ดูจะชื่นชมพวกมันนิดนึง และเดินออกไป ผมส่ายหน้ายิ้มๆ ก่อนจะยกมือแบบ สู้ๆๆ มันสองคนก็ทำตอบกลับมา แต่มีขยิบตาส่งซิกส์ด้วย

**ล่าสุด (ตัดสินชะตา)**

“มาทำไม นี่พวกเธอไม่ได้ฟังที่ฉันพูดใช่ไหม ว่าอย่ายุ่งกับต้าร์อีก”เสียงพ่อถามสองคนนี้มาเกือบสองอาทิตย์แล้วที่สองคนก็ทำตัวปกติมาหาผมเกือบตลอด ทานข้าว คุยกัน ติวหนังสือ ช่วยทำโน่นทำนี่ให้ ยกเว้นไปข้างนอก พ่อไม่ให้ไป พวกผมก็ไม่ได้ขัดและลับหลังก็ไม่ได้ทำเหมือนกัน ไปกลับตามปกติ  มันก็ไปลามาไหว้เสมอ ของฝากก็มีมาบ้างไม่ได้แพงหรือหายากอะไร พี่ต้านกลับไปดูงานแล้วก่อนไปก็ให้กำลังใจผม พี่ต้อลก็เหมือนกัน

“มาหาต้าร์ครับ”มันพูดพร้อมกัน อย่างทุกครั้ง

ในฐานะอะไร”พ่อพูดและถามคำถามเดิมๆ

“แฟนครับ”พวกมันก็ตอบเดิมๆ

“ก็บอกแล้วไงไม่ให้เป็นแฟนกัน นี่แสดงว่าพวกเธออยากลองดีใช่ไหม ฉันอดทนกับพวกเธอมาพอแล้วนะ”พ่อเริ่มเสียงดังมากขึ้น ผมจะเดินออกไปแต่แม่ส่ายหน้าให้อยู่เฉยๆก่อน

“เปล่าครับ”โอม

“พวกเราพูดความจริง”อาร์มส

“แต่ฉันไม่อนุญาต”พ่อเน้นคำพูดบอกไปอีก

“ครับ”รับพร้อมกัน พ่อเริ่มสีหน้าดีขึ้น

“แต่เราจะขออนุญาตต่อไปครับ”มันพร้อมกันอีกแล้ว พ่อแทบจะตาถลนเมื่อได้ฟังจบ

“งั้นก็รอต่อไป”พ่อบอกแบบประชด เอามือไพล่หลัง

“ครับ”มันก็รับคำอีก พ่อแทบจะถอนหายใจ

“ฉันพูดจริงนะไม่ได้พูดเล่น”พ่อย้ำอีก

“ทราบครับ”และพูดต่อ“แค่อนุญาตให้รอก็ถือว่ากรุณาแล้วครับ”ทั้งคู่มันเลยพูดด้วยรอยยิ้ม ถ้าพ่อจะสังเกตสักนิดจะรู้ว่าพวกมันเจ้าเล่ห์ขนาดไหน แม่กับผมเอาปิดปากกลั้นขำ พ่อไม่รู้จะพูดอะไรต่อ

“กลับไปได้แล้ว”พ่อไล่อีก แต่เสียงไม่ดังอย่างวันแรกๆ

“คุยก่อนไม่ได้เหรอครับ”อาร์มสถามกึ่งขออนุญาต

“ขอคุยกับต้าร์สักครึ่งชั่วโมงนะครับ”โอมพูดเรียบ แต่หน้าตาดูขอร้อง พ่อมองอย่างชั่งใจ ก่อนจะได้พูดอะไร

“เข้ามาเถอะ แม่ว่าวันนี้พ่อเขาคงจะให้คำตอบพวกเราแล้วล่ะ”แม่เดินไปจับมือพ่อและชวนเข้าบ้าน แถมพูดตอนท้ายซะจนพ่อต้องมองหน้า

“คุณพูดอะไรของคุณ ผมยังยืนยันคำตอบเดิม”พ่อพูดเหมือนจะงงๆกับแม่ แต่ยังไม่ทิ้งความตั้งใจเดิม

“เข้ามากันก่อน”แม่ไม่ตอบแต่พยักหน้าให้เดินเข้ามาที่ห้องรับแขก สาวใช้เอาน้ำมาเสริฟ ก่อนจะถอยออกไป ป้าอิ่มแม่นมผมพยักหน้าและยกนิ้วให้แบบสู้ๆ ทำเอาผมอมยิ้ม ไม่มีใครพูดอะไร ต่างนั่งนิ่งมองหน้ากันไปมา

“คุณจะพูดอะไรก็พูดสิคะ”แม่หันไปพูดกับพ่อที่หันขวับมามองหน้าแม่ ที่อยู่ก็พูดเหมือนโยนไปให้พ่อ

“ผมพูดไปแล้ว”พ่อบอก ก่อนจะหันมามองพวกผม”ต้าร์ พ่อไม่อยากให้คบกันแบบแฟน เหตุผลตามที่พ่อบอกไปนั่นแหละ”พ่อพูดกับผมสีหน้าจริงจังแต่แววตาท่านอ่อนโยนปนขอร้อง ทำเอาผมที่ตอนแรกใจฟูถึงฟู่ลงไปเลย หันไปมองสองคนที่หน้ายังนิ่งสงบแต่พอสบตาถึงได้รู้ว่ามันก็หวั่นใจไม่ใช่น้อย

“พ่อยอมรับมาตลอดว่าต้าร์เป็นเกย์ ไม่เคยนึกเสียใจเลยสักครั้ง”พ่อพูดต่ออย่างอ่อนโยน ผมรับรู้มาตลอดว่าพ่อรักผมแค่ไหน เลี้ยงประคบประหงมอย่างเด็กผู้หญิงเลยก็ว่าได้”ต้าร์มีแฟนพ่อก็ไม่ว่า ขอแค่คนเดียวเท่านั้นได้ไหม”

“ต้าร์รู้ ว่าพ่อกับแม่ และพี่ๆ รักต้าร์มากแค่ไหน ถ้าต้องเลือกระหว่างพ่อกับแฟน ต้าร์เลือกพ่ออยู่แล้ว”ผมตัดสินใจพูดออกไป มันสองคนมองหน้าผมก่อนจะหลุบตาลง”แต่ถ้าต้าร์ต้องเลือกคนใดคนหนึ่ง ต้าร์เลือกไม่ได้ ขอไม่มีดีกว่า”ผมพูดต่อไปอีกพยายามบังคับเสียงไม่ให้สั่น ยิ้มให้มันสองคน

“โอม อาร์มส ตั้งแต่คบกันมาจนถึงวันนี้ ต้าร์รู้สึกดีมาก อุ่นใจทุกครั้งที่ได้อยู่ด้วย”ผมจับมือมันสองคนมากุมไว้

“จะเลิกเหรอ”โอม

“ทำไมล่ะ”อาร์มส

“ก็ได้ยินไม่ใช่เหรอ ว่าพ่อไม่ยอม”ผมบอกพวกมัน ปากก็พยักเพยิดไปทางพ่อที่นั่งมองนิ่งๆ แม่มองหน้าพวกเรายังไม่พูดอะไรออกมา

“ไม่ได้ยินอ่ะ”มันสองตัว แม่กลั้นยิ้ม พ่อชักสีหน้า ผมมองหน้ามันสองคนว่าพูดจริงหรือกวนประสาทพ่อเล่น ขยับปากจะพูด แต่โดนขัดซะก่อน

“ไม่ได้ยินจริงๆ ได้ยินว่าก็ให้รอไปแล้วกัน”โอมพูดหน้าตาเฉย

“อืม และก็ขอให้ต้าร์มีแฟนคนเดียว”อาร์มสทำหน้าไม่ต่างกัน

“ก็นั่นแหละ”ผมพูดอีก มันบีบมือผม

“ต้าร์ก็ทำถูกแล้วนิ”โอม

“ถูกยังไง”ผมถามต่ออย่างสงสัย

“ก็เราเป็นคนเดียวกันและมีหัวใจพร้อมที่จะรักคนๆเดียว”ทั้งคู่

“โอม อาร์มส”ผมเรียกมันสองคนอย่างไม่รู้จะพูดอะไรอีก แน่นในอกไปหมด

“พวกเรารักต้าร์”มันมองหน้าผมและพูด ก่อนจะหันไปมองพ่อ

“ผมไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไง คุณลุงถึงจะเชื่อว่าเรารักต้าร์จริงๆ”โอม

“สิ่งที่เราทำไม่ใช่เป็นการพิสูจน์แต่เป็นสิ่งที่เราเต็มใจทำ”อาร์มส

“ผมไม่ได้ท้าทายคุณลุง หรือเอาความเป็นเพื่อนของป๊ากับม๊ามาอ้าง ผมบอกท่านและขอทำให้คุณลุงยอมรับเราเอง ถ้าไม่เราก็จะทำต่อไป”โอมที่น้อยมากจะพูดอะไรยาวๆ พอกับอาร์มสที่ไม่ค่อยทำหน้าจริงจังมากนัก

“พ่อแม่เธอรู้ด้วยเหรอ”พ่อผมถาม

“ครับ”

“ผมไม่เคยทำแบบนี้มาก่อน”โอม

“ไม่เคยบอกป๊ากับม๊าเกี่ยวกับเรื่องแฟน”อาร์มส  ผมเชื่อในสิ่งที่มันพูด ผมเป็นคนแรกที่มันเอ่ยปากกับป๊าม๊ามันว่าเป็นแฟน ก่อนนั้น มันเคยพากายไปบ้านแต่ไม่เคยค้าง บอกว่าเป็นเพื่อน กายเกือบจะได้เป็นคนแรกแล้วถ้าไม่หักหลังมันซะก่อน

“................”

“.............”

“เฮ้อ”พ่อถอนหายใจ หลังจากเงียบกันไปอีก”ต้าร์เลือกพ่อด้วยความเต็มใจ แต่เลิกกับสองคนนี้ด้วยความไม่เต็มใจ และไม่มีความสุขใช่ไหม”พ่อหันมาถามผม

“ฮะ ต้าร์รักพ่อยังไงก็เลือกพ่อ แต่ต้าร์เสียใจที่ต้องเลิกกับสองคนนี้ ถ้าโอมกับอาร์มสบอกว่าต้าร์เป็นคนแรกที่เขาเลือก ต้าร์ก็อยากจะบอกว่าเขาสองคนก็เป็นคนแรกที่ต้าร์เลือกเหมือนกัน”ผมบอกพ่ออย่างมั่นใจที่สุด

“และคิดว่าพ่ออยากเห็นต้าร์เสียใจเหรอ”พ่อพูดออกมา ทำเอาพวกเราอึ้งไป”ถ้ามีคนอื่นมาว่าต้าร์ พ่อคงทนไม่ได้ พ่อไม่ได้กลัวตัวเองเสียหน้า แต่กลัวต้าร์เสียใจและรับไม่ไหว ทุกอย่างไม่ได้สวยงามและได้รับการยอมรับไปหมดหรอกนะต้าร์ “พ่อพูดอย่างห่วงใยความรู้สึกของผม

“ก็เพราะอย่างนี้ไงคะ ลูกถึงต้องการกำลังใจจากเราที่จะช่วยประคับประคองพวกแก อยากให้เราชี้แนะเป็นที่ปรึกษาเวลาที่พวกแกคิดอะไรไม่ออก หรือหมดกำลังใจ พวกแกถึงได้มาบอกเราตรงๆ ถ้าคุณกลัวลูกเสียใจและรับไม่ไหวกับสังคมในทุกวันนี้ คุณก็เป็นแรงหนุนให้แกสิคะ อย่าผลักไสให้พวกแกไปหาที่พึ่งพิงอื่นที่ไม่ใช่เราเลย”แม่ที่นั่งฟังมาเงียบๆตลอด พูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้มจับมือพ่อไว้และพูดต่อไปอีก

“คุณบอกลูกอ่อนแอ แต่ฉันว่าลูกเข้มแข็งขึ้นนะ แม้แต่กินเผ็ดลูกแทบจะไม่เคยกินเลย ลูกก็กิน ผักที่เขี่ยทิ้ง ก็กลับมากิน ฉันไม่รู้ว่าเพราะอะไร ปลูกต้นไม้ ซ่อมรถ และทำในสิ่งที่เด็กผู้ชายทั่วไปทำ ต้าร์ก็ทำได้ทั้งที่แต่ก่อนเรามักจะห้ามและตามใจเสมอ มันอาจจะดูเป็นเรื่องเล็กน้อยไม่เห็นจะแปลกตรงไหน แต่สำหรับคนเป็นแม่ บอกตรงๆปลื้มใจและดีใจที่ลูกเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น”แม่พูดด้วยน้ำเสียงว่าปลื้มใจอย่างที่พูดจริงๆ ผมลุกไปกอดพ่อกับแม่ อย่างที่แม่พูดผมถูกเลี้ยงดูมาอย่างลูกคุณหนูมาก มีแต่คนตามใจ พอคบกับไอ้สองคนนี้ มันก็เอาใจและตามใจ แต่มีข้อยกเว้นในเรื่องที่ไม่ควร มันสองคนก็มีเรื่องที่ให้ผมสอนเหมือนกัน ขัดใจกันบ้าง งอนกันบ้าง ตามแบบของพวกเรา

“คุณจะบอกว่าสองคนนี้ทำให้ลูกเราเปลี่ยนเหรอ”พ่อถามแม่เสียงเหมือนหาเรื่อง แต่เริ่มยกยิ้ม

“ไม่มีนะ ฉันยังไม่ได้พูดเลยว่าเพราะน้องแฝด ไม่มี๊”แม่ทำหน้าทำเสียงใส่พ่อเหมือนจะเนียนมาก

“เพราะตัวต้าร์เองครับ”โอม

“ถ้าต้าร์ไม่ยอม พวกเราก็บังคับไม่ได้”อาร์มส

“เธอสองคนมั่นใจแค่ไหนที่จะดูแลต้าร์”พ่อถามย้ำมันสองคน

“ผมบอกไม่ได้ว่าแค่ไหน”โอมพูดเหมือนไม่มีหลักประกัน แต่หน้าตาไม่ได้บอกว่าไม่มั่นใจ

“แต่มั่นใจว่าจะรักและดูแลให้ดีที่สุด”อาร์มส สรุปรวบยอดด้วยสีหน้าไม่ต่างกัน ทำเอาผมยิ้มออก แต่ไม่นอกหน้ากลัวพ่อว่าอยากมีแฟนจนตัวสั่น ทั้งที่ผมก็คิดอย่างนั่นแหละ ก็ผมรักพวกมันนี่ พวกมันก็คิดเหมือนผมแหละ

“แค่พูดว่ารักแค่เนี้ยะเหรอ ไม่เห็นจะเป็นหลักประกันอะไรได้เลย”พ่อทำหน้าแบบไม่เชื่อ ทำเอาผมหน้าเสียอีกรอบ

“ความรักมันมีรูปร่างและต้องเซ็นเอกสารเหมือนประกันชีวิตด้วยเหรอคะ”แม่หันไปถามพ่อหน้าตาเฉย เล่นเอาพวกผมมองแม่อย่างทึ่งๆ ไม่คิดว่าแม่จะพูดออกมาแบบนี้

“อะไรของคุณ”พ่อยังไม่ยอมสยบ หันมาเลิกคิ้วพูดใส่แม่

“ก็อย่างที่ถาม ตอนคุณไปขอฉันกับพ่อแม่ ไม่เห็นคุณเอาเอกสารไปให้ท่านเซ็นเลย ท่านก็ยกฉันให้คุณแล้ว ทั้งที่ตอนนั้นมีคนทั้งหล่อทั้งรวยกว่าคุณตั้งเยอะมาให้เลือก”แม่พูดอย่างอดหมั่นไส้ไม่ได้

“แต่คุณก็เลือกผม”พ่อพูดยิ้มๆอย่างมั่นใจในความหล่อของตัวเอง ที่ชนะใจแม่ได้

“คะ ฉันเลือกคุณก็เพราะรัก รักที่ความดีและจริงใจ ไม่ได้รักที่ทรัพย์สมบัติ ฉันถึงถามว่าคุณจะเอาหลักประกันอะไรนักหนา กับเด็กที่อายุแค่นี้ แค่เขากล้าเข้ามาแสดงตัวกับเราก็ดีแล้ว สมัยนี้มีไหมล่ะเข้าหาผู้ใหญ่ ยิ่งลูกเป็นเกย์ด้วยแล้วน้อยมาก คิดว่าได้เสียกันไปก็ไม่ได้ท้องสักหน่อย นี่ถ้าต้าร์เป็นผู้หญิงฉันก็ไม่ยอมง่ายๆหรอก”แม่กระแทกเสียงใส่ แต่เป็นแบบหมั่นไส้พ่อมากกว่าจะโกรธจริงจัง ทำเอาพวกผมแอบอมยิ้ม

“จะเอาลูกเขยแฝดว่างั้นเถอะ พูดมาเลยไม่ต้องเอาชีวิตผมกับคุณมาพูดหรอก”พ่อเลยกระแทกกลับไปบ้าง กลายเป็นว่าผมกับแฟน เอ้ย ไอ้แฝด นั่งดูพ่อกับแม่งอนใส่กันซะงั้น

“ใช่ ฉันอยากได้ลูกเขยแฝด ไม่เหมือนใครดี มีให้อิจฉากันไปเลย และถ้าใครมาว่าลูกฉันนะ ได้เจอแน่”แม่ยอมรับหน้าชื่นตาบาน แถมข่มขู่ในตอนท้ายด้วย ผมลืมบอกไป แม่ผมเห็นอ่อนหวาน พูดจาอ่อนโยน แต่อย่าให้โกรธมีเหวี่ยงเหมือนกัน คุณตาผมเป็นตำรวจเก่าและเถรตรงมาก แม่นี่รับดีเอ็นเอมาเต็มๆเลย แต่งานบ้านงานเรือนก็รับจากคุณยายมาไม่ใช่น้อย

“ผมต้องยอมรับใช่ไหม”พ่อเอ่ยออกมาอีก

“แล้วแต่คุณสิคะ ตัวของคุณใจของคุณ แต่ฉันยอมรับเพราะลูกเรายอมรับเขา”แม่ยักไหล่พูดกลับแต่หนักแน่น พ่อส่ายหน้าน้อยๆ อย่างไม่รู้ว่าจะพูดหรือเถียงอะไรกับแม่ต่อ

“รักกันจริงๆเหรอ”พ่อถามผมแต่คงครอบคลุมมันไปด้วย

“ครับ”ตอบพร้อมกัน

“หึหึ สงสัยจะอย่างเธอว่า ลูกเรารักเขาและซึมซับความเป็นแฝดไปด้วยแล้วมั้ง”พ่อเริ่มยิ้มออกได้ และพูดแหย่เล่นเป็นครั้งแรก มองหน้าผมและมองหน้าพวกมัน ก่อนจะเอ่ยออกมา“ตามใจ อยากคบกันก็คบไป มาขนาดนี้แล้วถ้ายังห้ามก็จะหาว่าพ่อทำตัวน้ำเน่า”พอพ่อพูดจบ มันลุกมากราบพ่อที่เข่าเลยครับ ส่วนผมก็กราบที่อกและกอดท่าน

“ว่าแต่ทำไมพ่อถึงว่าตัวเองน้ำเน่าล่ะ”ผมถามพ่ออย่างสงสัย

“ก็ขัดขวาง จัดฉาก สร้างโน่นสร้างนี่ลองใจให้มันยุ่งยากตามแบบฉบับละครหรือนิยายอะไรหลายแหล่ที่แม่เราเขาชอบดูและก็อ่านนั่นแหละ”พ่ออธิบายแต่ไม่วายเหน็บแม่เข้าให้อีก

“นี่คุณ ทำตัวเหมือนเองอย่ามาว่าฉันนะ เดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อย”แม่พูดจบก็ค้อนขวับเข้าให้ พ่ออมยิ้ม

“ยิ่งงอนยิ่งสวยนะคุณเนี่ยะ”พ่อหยอดเข้าให้ แม่อมยิ้มแต่ยังวางท่าอยู่

“ขอบคุณครับ คุณลุง”มันพูดพร้อมกัน

“ถามจริงเถอะ พูดอย่างนี้มาตั้งแต่เด็กเลยเปล่าวะ”พ่ออดถามไม่ได้

“ครับ”มันก็ตอบพร้อมกันอีก

“เรียบร้อยแล้วยังวะ ไอ้แฝด”เสียงทักดังขึ้น ทำเอาพวกเราหันไปมองต้นเสียง

“ป๊า”มันเรียกอย่างตกใจ มองหน้าพ่อผม กลัวจะถูกหาว่าพาป๊ามาด้วย แต่พวกผมไม่ได้ชวนท่านเลยนะ

“มาได้ไง”มันถามพร้อมกันอีกแล้ว

“ตามพวกมึงมาน่ะสิ”ป๊าพูดก่อนจะนั่งลง และกวักมือเรียกมัน พอเข้าไปใกล้

“โอ้ยยยยย ป๊าๆๆๆ เจ็บๆๆๆ”มันสองคนโอครวญทันที เมื่อโดนเขกหัวไปคนละสองที

“อย่าร้องนะมึง”ป๊าพูดขู่เหมือนดุเด็กให้เงียบ มันหุบปากทันที”ทำอะไรไม่คิด มึงคิดว่าเก่งกันหรือไง ห๊ะ”ป๊าดุแกมตำหนิพวกมัน

“โธ่ ป๊า เราก็แค่ไม่อยากอาศัยความสัมพันธ์ของป๊าที่มีต่อคุณลุงคุณป้าแค่นั้นเองนะ”อาร์มสพูดกับป๊าอย่างอ้อนๆ 

“ใช่ เรากลัวว่าพ่อต้าร์จะหาว่าเอาป๊ามาอ้างน่ะ”โอมพูดบ้าง ก่อนจะมองไปรอบๆ ผมว่ามันต้องมองหาม๊าแน่เลย

“ไม่ต้องมอง ม๊าไม่มาหรอก”ป๊าพูดอย่างรู้ทัน มันสองคนยิ้มแหะๆ ก่อนจะพูดต่อ”มึงคิดว่า ถ้าเอากูมาอ้างแล้วพ่อเขาจะยอมงั้นเหรอ ลูกเขาเป็นฝ่ายเสียเปรียบนะโว้ย ไม่ใช่พวกมึง”ป๊าว่าและยกมือจะเขกอีก แต่พวกมันหลบซะก่อน

“เสียเปรียบอะไรเล่าป๊า”โอมเข้าไปหาใหม่ เอามือบีบนวดต้นขา

“ใช่ เราไม่เคยเอาเปรียบต้าร์เลยนะ”อาร์มสเอามั่ง ผมแอบเบะปาก อยากจะบอกเหลือเกินว่ามันแหล ยิ่งลับตามันยิ่งทำ แต่ขืนพูดไปจบเห่กันพอดี อด เอ้ย ไม่ใช่นะ นี่ผมไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นเลยจริงๆ มันเหล่มองผมยิ้มๆ

“เซ็งพวกมึงจริงๆ”ป๊าถอนหายใจพูดออกมาก่อนจะนั่งให้ลูกชายตัวแสบอ้อนต่อ พ่อผมมองอย่างอดยิ้มไม่ได้ แต่แค่นิดๆ ส่วนแม่ยิ้มเต็มๆพอกับผมเลย

“มานานยัง”พ่อถามป๊าที่นั่งสบายอารมณ์อยู่

“นานจนคิดว่าไอ้สองตัวนี้มันจะโดนเมื่อไร น่าจะจัดให้พวกมันสักหน่อยนะ ไม่ต้องเกรงใจ”ป๊าพูดกับพ่ออย่างเข้าข้างเต็มที่

“เราไม่ใจร้ายขนาดนั้นหรอกคะ น้องแฝดน่ารักออก”คุณแม่นอกหน้าอีกแล้ว ทำเอามันสองตัวฉีกยิ้มอย่างได้ใจ
“หึ น่ารัก จนผมกับม๊ามันอยากจะสลบวันหลายรอบ วีรกรรมมันเยอะสุดจะบรรยาย คิดดีแล้วเหรอ ต้าร์”ป๊าพูดอย่างระอากับความแสบของมันสองตัวที่ผมก็ได้รับฟังจากปากมันเองมาเหมือนกัน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นมันก็แนบเหตุผลที่ฟังยังไงก็เหมือนข้ออ้างเข้ามาด้วยทุกที

“ป๊า พวกเราเลิกแล้ว”ทั้งคู่ มองแล้วเหมือนเด็กที่ทำผิดและอ้อนวอนไม่ให้ทำโทษและให้โอกาสในการปรับตัวใหม่

“สอดตลอด กูถามต้าร์ไม่ได้ถามมึงสองตัว”ป๊าตบโหลกไปอีกคนละที ก่อนจะมองผม

“ฮะ โอมกับอาร์มสดีขึ้น”ผมพูดแค่นั้น พูดมากไปจะหาว่านอกหน้ากลัวไม่ได้ลูกชายเขา

“งั้นจะเรียกเท่าไรล่ะ”ป๊าหันมาถามพ่อที่หน้าเหวอ แต่แม่ยิ้มแป้น

“อุ้ย ไอ้เรื่องนั้นไม่ต้องคิดหรอกคะ แค่เราเฝ้าดูพวกเขาก็พอแล้ว”แม่ออกตัวยิ้มๆ แต่พูดจากใจจริง

“ผมเข้าใจนะ ว่าคุณรู้สึกยังไง ที่มาวันนี้ไม่ใช่จะมาเกลี้ยกล่อมให้ยกลูกชายให้มันสองตัวหรอกนะ แค่อยากจะมาดูว่ามันจะจัดการยังไง ในฐานะพ่อพวกมันผมว่ามันก็ยังไม่ได้ทำอะไรให้น่าประทับใจสักเท่าไร นอกจากความพยายามในแบบเด็กๆ คิดยังไงก็ทำอย่างนั้น ยังต้องเรียนรู้อีกเยอะ ยังไงก็ช่วยเอ็นดูและสอนพวกมันด้วยนะ”ป๊าพูดแบบไม่เข้าข้างแต่ไม่ได้ประจบเอาใจ ป๊าพูดจริงๆ นี่ผมไม่ได้พูดเข้าข้างว่าทีพ่อแฟนผมนะ เท่าที่ได้สัมผัส ท่านไม่ค่อยตามใจพวกมันมากนัก ออกจะเข้มงวดด้วยซ้ำ อยากได้อะไรก็ต้องรู้จักหาเอง ส่วนใหญ่ม๊ากับเจ๊มันซะมากกว่าที่ตามใจ

“ป๊า พวกเราจะไม่ทำให้ป๊าโดนถอนหงอกแน่นอน”อาร์มสจับมือและบอกป๊า โอมที่น่าจะรู้ว่าน้องจะพูดอะไรปิดปากไม่ทัน

“มึงก็ลองสิ กูจะถอนขนพวกมึงให้เกลี้ยงเลย”ป๊าชี้หน้าและขู่พวกมันไปด้วย

“เอาล่ะๆ ก็ติดตามกันต่อไป ในเมื่อพวกเขาอยากจะคบและเรียนรู้กันก็ตามใจ แต่มีอะไรต้องบอกพ่อกับแม่นะ ไม่จำเป็นต้องทุกเรื่อง แค่มีเรื่องไม่สบายใจหรือเป็นทุกข์ให้นึกถึงพ่อแม่เอาไว้”พ่อที่ไม่รู้ว่าทำใจได้ตั้งแต่ตอนไหน พูดกับพวกผมด้วยความห่วงใย

“ครับ”

“ป๊าไม่ได้กลัวจะโดนถอนงอก แต่พูดแล้วต้องทำให้ได้ อย่าเป็นคนผิดคำพูดกับใคร ยิ่งกับตัวเองยิ่งต้องรักษาให้ดี จำไว้นะ ไอ้แฝด ป๊ารักพวกเอ็งนะ และก็รักคนที่พวกเอ็งรักด้วย”ป๊าลูบหัวลูกชายตัวแสบ ก่อนจะรับไหว้จากผม

“ขอบคุณนะป๊า” พวกเรามองหน้าและกุมมือกัน รู้สึกถึงความรักที่พ่อแม่มีให้

“จำไว้นะลูก มีอะไรก็มาคุยกัน อย่ามองพ่อแม่เป็นเหมือนคนที่อายุล่วงเลยไปตามวันเวลา ไม่รู้จักโลกของวัยรุ่น ไม่เข้าใจสังคมที่เปลี่ยนไป แม่ยอมรับบางครั้งก็ไม่เข้าใจจริงๆ ก็เลยอยากให้ลูกๆมาคุยมาบอกหรือแนะนำกันบ้าง ใช้เวลาที่เหลืออยู่ด้วยกันให้คุ้มค่าที่สุด”แม่ดึงผมมากอดและสอนพวกเราไปด้วย ผมกอดแม่แน่นขึ้น

“ครับ”แค่คำสั้นๆที่พวกเราตอบรับ เพราะไม่รู้จะพูดอะไรออกไปได้อีก มันล้นออกมาจากใจแล้วด้วยซ้ำกับความรักของพ่อแม่ที่มีให้ แค่รักและเข้าใจเราก็เกินพอแล้วที่ท่านได้ให้มา

*
*
*
ต่อจ๊ะ

[goonglovenut]

หลังจากเหตุการณ์ครั้งนั้นก็ผ่านมามาหนึ่งอาทิตย์แล้ว ผมรู้สึกโล่งใจที่ไม่ต้องปกปิดที่บ้าน ทั้งสองคนเข้าออกบ้านผมได้อย่างสะดวกใจ พวกมันก็ทำตัวเหมือนเดิมเป็นยังไงก็อย่างนั้น ทะเลาะกัน งอนกัน งี่เง่าใส่กัน ถ้าผมงอนมันสองคนก็หาสารพัดวิธีมาง้อ งี่เง่ากับเรื่องไม่เป็นเรื่องมันก็ทำเสียงเข้มใส่แถมงอนผมด้วย พอผมง้อมันก็เล่นตัวซะจนน่าถีบ จนไม่รู้จะทำไง เลยหอมแก้มจุ๊บปากมันไปคนละสองที มันหายเลย โธ่ รู้งี้ทำตั้งนานและให้พูดอยู่ได้ เพื่อนๆ พี่ๆ ก็ดีใจด้วย ตอนนี้ผมมองพี่ไผ่และคุยได้อย่างสนิทใจมาก และคิดว่าดีแล้วล่ะที่ไม่ได้เป็นแฟนกับแก บางทีเห็นแกเฉย นิ่ง เดาใจไม่ถูกเลย เวลาดุก็เอาเรื่อง ยิ่งกับไอ้ฝิ่นนี่บางทีคุยกันผมนึกว่าตีกันทุกที ยังเคยคุยกับไอ้แฝดเลย มันสองคนหัวเราะบอกว่าคนอย่างไอ้ฝิ่นน่ะเหมาะแล้วจะมีผัวอย่างพี่ไผ่ ส่วนผมก็เหมาะแล้วที่มีผัวอย่างพวกมัน ผมตบปากมันคนละที พูดซะอายเลย

“ยิ้มอย่างกับคนบ้า”เสียงทักเยาะๆเอ่ยขึ้นขัดอารมณ์ที่กำลังดีของผม ก่อนจะนั่งลงข้างๆ ตอนนี้ผมนั่งรอมันสองคนที่หน้าคณะตัวเอง จะไปรอที่นั่นมันบอกว่าไม่ต้องเดี๋ยวมีคนมาจีบ มันอดไม่ได้จะกระทืบเข้าให้ ทำเอาผมเซ็งแต่แอบดีใจที่มันหวง

“ทำไม ดีใจที่มีผัว เอ้ย แฟนสองคนเหรอ”ทั้งสีหน้าและคำพูดบอกได้เลยว่าเสแสร้ง หาเรื่อง “พูดไม่ออกเลยสิ ไม่เห็นต้องอายเลย ปรึกษาได้นะ เพราะยังไงก็เคยผ่านมาก่อน และยังเป็นคนคุ้นเคยซะด้วย”พูดยิ้มๆใส่อีก ผมมองหน้า กาย อดีตคนคุ้นเคยของไอ้แฝด

“ไม่ล่ะ”ผมตอบออกไป

“ไม่ต้องเกรงใจ”ลอยหน้าใส่ ผมยกยิ้ม

“ไม่ได้เกรงใจ แต่กลัวจะโดนทิ้งเหมือนคนให้คำปรึกษาน่ะ”ผมบอกเรียบๆแต่ยังยิ้มอยู่ แต่คนลอยหน้าหุบยิ้มไปแล้ว

“และคิดว่าตัวเองจะไม่โดนหรือไง ใหม่ๆก็อย่างนี้แหละ อีกหน่อยพอเก่าก็โดนโละ”โต้ตอบกลับมา จิกตาใส่

“ก็เป็นธรรมดา ของเก่าที่ใช้แล้วก็ต้องโดนทิ้ง แต่ไม่ได้หมายความว่าของเก่าจะถูกทิ้งเสมอไปนะ มันอยู่ที่ว่าของเก่านั้นมีคุณค่าแค่ไหนถึงสมควรจะเก็บรักษาเอาไว้”ผมบอกออกไป อย่างไม่ยอมอีกแล้ว คราวก่อนก็ส่งข้อความมาก่อกวน สวนกันก็เขม่นจิกใส่ตลอดตั้งแต่รู้ว่าผมคบกับไอ้แฝด เกลกับนัมเบอร์ถ้าอยู่ด้วยได้โดนดีแน่

“นี่”กายเริ่มเสียงดังใส่

“ทำไมต้องมาหาเรื่องด้วย เรื่องระหว่างนายกับสองคนนั่นมันจบไปแล้ว”ผมพูดกลับไปอีกอย่างใจเย็น ไม่อยากมีเรื่องกับใคร โดยเฉพาะแฟนเก่าของแฟนเรา

“ก็อยากจะหา แล้วจะทำไม”ตอบด้วยน้ำเสียงยียวนใส่”หึ ปากดีเหมือนกันนิ คุณหนูต้าร์ จะบอกอะไรให้นะ สองคนนั่นน่ะเก่งเรื่องอย่างว่าจะตาย คู่นอนแต่ล่ะคนของเขาก็ต้องถึงใจด้วย แต่ไม่เคยมีใครทำให้สองคนนั่นถึงจุดสุดยอดได้ดีเท่าฉันหรอก ถ้าไม่เชื่อลองถามเขาดูก็ได้ เตรียมตัวเตรียมใจให้ดีล่ะ”กายโน้มหน้ามากระซิบใส่ผมด้วยถ้อยคำที่ฟังแค่นี้ก็รู้แล้วว่าจะสื่ออะไร

“ดีซะจนโดนเพื่อนกูเขี่ยทิ้งนะเหรอ”ไม่ใช่ผมหรอกครับ เป็นเสียงของออยที่เดินมาพร้อมไอ้ฝิ่นพอดี แต่สองคนนั่นยังไม่มา

“ไม่ทิ้งธรรมดานะ ทิ้งแบบไม่นำกลับมารีไซเคิลได้อีก”คงไม่ต้องบอกมั้งครับว่าใคร ยิ้มและแกะเยลลี่เข้าปาก

“เสือกไม่เข้าเรื่อง”กายหันไปว่าสองคน มองอย่างเหยียดๆ

“อยากจะเข้าเรื่องไหมล่ะ”ออยเดินเข้าไปถามใกล้ๆ

“เข้าเรื่องไหนก่อนดีนะ เรื่องชู้ แพศยา ร่าน นี่เล่นทุกเรื่องแล้วนิ”ไอ้ฝิ่นเท้าคางพูดใส่สบายๆ แต่คนฟังคงไม่สบาย หน้าเริ่มแดงขึ้น ๆ”อุ้ย อย่าบอกนะว่าอาย ไม่เชื่อหรอก”ไอ้ฝิ่นทำหน้าใส่ ผมมองมันขำๆ

“กูก็ดูทุกเรื่องที่อีนี่เขาเล่นซะด้วยสิ”ออยหันมาพูดกับไอ้ฝิ่น ก่อนจะนั่งลง

“ต้าร์ มึงจะดูก็ได้นะ สิบแปดบวกแล้วนิ คงไม่ต้องให้คำแนะนำแล้วมั้ง ว่าสมควรจะเอาเป็นตัวอย่างหรือเปล่า”ไอ้ฝิ่นพูดยิ้มเอามือกอดไหล่ผม

“พูดอย่างกับมึงสองคนดีตาย ทำอย่างกับไม่เคยผ่านมาก่อนอย่างนั้นแหละ”กายยังไม่ยอมแพ้ว่ากลับอย่างโกรธจัด

“ถึงจะหลายหน แต่ก็ผ่านทีละคนโว้ย ไม่ใช่ควงกะอย่างมึง”ออยลุกขึ้นเถียงกลับอีกอย่างไม่ยอมเช่นกัน

“และกูไม่ใช่พวกชอบของเซล เห็นป้ายลดราคาอดไม่ได้จะกระโจนเข้าใส่”ไอ้ฝิ่นก็ตอกกลับไปอีก”และหุบปากได้แล้ว ถ้าไม่อยากมีเรื่อง จำไม่ได้ใช่ไหมว่าจะเจออะไร หรือต้องให้ฟื้นความจำ”กายจะอ้าปากแต่เจอไอ้ฝิ่นพูดเสียงเย็นๆใส่ ทำเอาพูดไม่ออก ผมพอจะรู้มาบ้างว่าเกิดอะไรขึ้นกับกายในตอนนั้น อดคิดไม่ได้ว่าแต่ก่อนที่เคยทะเลาะต่อปากต่อคำกับมันนั่นแค่เด็กอนุบาลทะเลาะกันเฉยๆ ไอ้แฝดบอกไอ้ฝิ่นไม่เคยเกลียดหรือโกรธผมจริงจังหรอก แค่รำคาญและด่าแก้เหงาปากเท่านั้นเอง กูเพิ่งรู้นะเนี่ยะว่าเป็นที่ระบายความเหงาของปากมึง กายสะบัดหน้าเดินไปทันที สองคนส่ายหน้า

“เลิกไม่รู้จักเลิก อีนี่นิ”ออยพูดด้วยเสียงไม่ค่อยพอใจเท่าไร

“มึงก็อย่าไปใส่ใจคำพูดมันเลย คนมันแพ้แล้วพาล มีอะไรก็คุยกับพวกมันไปตรงๆ”ไอ้ฝิ่นพูดกับผมก่อนจะส่งขนมให้

“ไม่หรอก แค่เบื่อที่เขาชอบมาว่าเท่านั้นเอง”ผมบอกมัน ก่อนจะหยิบขนมกินบ้าง มันกินเก่งมากเลย ทั้งกลุ่มเลยดีกว่า เคยไปกินข้าวด้วยกัน ผมยัดไม่ทันพวกมันเลย

“ก็ตอบโต้มันไปซะบ้าง ไอ้กายมันประเภทถ้าใครหงอใส่มันยิ่งข่ม แต่ก่อนกิ๊กไอ้แฝดโดนแทบทุกรายไอ้ที่ร้ายๆก็ไม่เท่าไรแต่ไอ้ดีไม่ทันมันหรอก ขอโทษที่กูพูดตรงๆ ไม่ใช่จะสร้างความร้าวฉานแต่บอกไว้ เพราะยังไงตอนนี้พวกมันก็มีแค่มึงเท่านั้น”ไอ้ฝิ่นบอกผมอย่างรู้นิสัยเพื่อนตัวเองและคงจะให้ผมระวังตัวไว้ด้วย

“ตอนนี้มันไม่กล้าทำอะไรหรอก ยิ่งถ้าไอ้แฝดรู้มันจะยิ่งโดน มึงจะบอกมันสองคนไหม”ออยพูดให้ผมสบายใจก่อนจะถามกลับ ผมส่ายหน้า

“ไม่หรอก เอาไว้ถ้าเยอะเมื่อไรค่อยพูดทีเดียวเลย”ผมบอกมันสองคน ที่พยักหน้าไม่ว่าอะไร

“เออ แล้วเพื่อนมึงไปไหนวะ”ออยตามถึงสองคนนั่น

“เกลไปธุระกับแม่ ส่วนนัมเบอร์แฟนมันไม่สบาย ตอนแรกมันก็จะอยู่เป็นเพื่อนแต่กูบอกให้มันไปเองแหละ”ผมตอบก่อนจะมองเห็นสองคนนั้นมาพอดี

“ไอ้ฝิ่น พี่เจี๊ยบกับพี่ลอร่าตามหามึงอยู่ ออยด้วย”โอมพูดก่อนจะแทรกนั่งข้างผม ตามด้วยอาร์มสที่ดันออยไปนั่งอีกข้าง
 
“ไม่โทรเข้ามาล่ะ”มันบอกก่อนจะหยิบไอโฟนมาดู”อ้าว กูลืมเปิดเครื่อง”มันอุทานก่อนจะรีบเปิด

“ตามทำไมวะ”ออยถามพวกมันหลังจากตบแขนอาร์มสไปสองทีอย่างหมั่นไส้ ก่อนจะยิ้มและลุกไปรับโทรศัพท์ เป็นใครไม่ได้นอกจากเป๊บ

“ไม่รู้ว่ะ แกบอกว่าถ้าเจอให้โทรกลับไปหาด้วย”อาร์มสบอกก่อนจะมองหน้าผมอ้อนๆ ผมหยิบผ้าในกระเป๋าเช็ดหน้าให้ และหันไปทำให้อีกคนเหมือนกัน

“อืม กูไปดีกว่าเดี๋ยวไอ้ไผ่แม่งบ่นกูอีก”ไอ้ฝิ่นรับคำก่อนจะพึมพำถึงแฟนตัวเอง

“มึงกลัวด้วย”โอมถามยิ้มๆ

“เขาเรียกรำคาญโว้ย”มันก็ตอบกลับใส่หน้า

“เหรออออ”มันสองตัว เลยโดนมันจิกหัวซะก่อนจะบอกลาและรีบไป

“อีฝิ่น รอกูด้วย”ออยที่หันมาเห็น รีบตามไปทันที พวกผมมองก่อนจะหัวเราะกัน ก่อนจะพากันไปจากตรงนั้นบ้าง
*
*
*

“อืม เรียบร้อย”ผมยกกับข้าววางไว้บนโต๊ะกินข้าว ไม่มีอะไรพิเศษแค่กับข้าวง่ายๆ วันหยุดผมขอแม่มาคอนโดพวกมัน พ่อเดินทางอีกแล้วคราวนี้เป็นเดือนเลย ผมกับไอ้แฝดก็ไปส่งท่านนะ ก่อนไปท่านไม่ได้พูดอะไรมากนักบอกให้ดูแลกันให้ดีๆ

“โอม อาร์มส เลิกเล่นเกมได้แล้ว กินข้าว”ผมเรียกสองคนนั้นที่ประชันเกมกันเกือบสามชั่วโมงแล้ว ตอนแรกผมก็เล่นด้วยหรอกแต่แพ้พวกมันตลอด ไอ้แพ้ไม่เท่า ทั้งแก้มทั้งปากช้ำไปหมด นี่นะไม่เอาเปรียบ ใช่ แต่เอาผมแทนไง อ๊าคคคค คิดอีกแล้ว ติดนิสัยหื่นจากพวกมันแน่เลยผม

“โอม เก็บ”อาร์มสยื่นให้โอมเป็นคนเก็บ

“หัดเก็บมั่ง คราวก่อน กูเก็บให้แล้ว”โอมบอกและเอาตีนยันไปด้วย

“เหรอ ทำไมกูจำไม่ได้วะ”อาร์มสทำหน้าลืมๆ น่าจะแกล้งนะผมว่า

“แดกเป๊บตีนนี่มา จะได้จำได้”โอมยื่นตีนไปให้อีก อาร์มสก็ทำมั่ง

“เดี๋ยวให้แดกทั้งคู่เลย”ผมสวนกลับไปทันที พวกมันหันขวับตาโต

“เฮ้ย เดี๋ยวนี้หยาบว่ะ”โอม

“เออ พูดกับแฟนไม่เพราะเลย”อาร์มส

“ติดพวกนายนั่นแหละ ตัวดีเลย”ผมโยนความผิดให้พวกมัน

“ไม่เกี่ยว”ทั้งคู่ ก่อนจะเดินมาโต๊ะกินข้าว ยื่นจานให้ผมตักข้าวให้ ก่อนจะลงมือกิน ผมก็ทำหน้าลุ้นๆนะ

“มองไร ต้าร์”โอม

“จะกินเราแทนข้าวเหรอ”อาร์มส ยิ้มกรุ้มกริ่มพอกัน

“มั่ว แค่อยากรู้ว่ารสชาติเป็นไงบ้าง”ผมจิ๊ปากใส่ ก่อนจะถาม

“ไม่บูด”โอม

“ไม่เน่า”อาร์มส

“ไม่อร่อย”ทั้งคู่

“ไมต้องกินเลย ปากเสียดีนัก”ผมลุกขึ้นหยิบจานกับข้าวจะเททิ้ง มันก็ลุกพรวดจับข้อมือไว้คนละข้าง

“ล้อเล่น”พวกมัน

“อุตส่าห์ทำ จะให้กำลังใจสักนิดไม่มีอ่ะ”ผมบ่นก่อนจะนั่งลง ทำหน้าตูม ก่อนจะหน้าแดงเมื่อโดนกระซิบข้างหูและขบเม้ม

“อ๊ะ”ผมอุทานออกมา

“อร่อยมากครับ”

“แต่อยากกินคนนี้มากกว่า”

“พอเลย”ผมผลักออกทั้งคู่ ก่อนจะนั่งกินต่อ มันก็หัวเราะจิตๆ กว่าจะกินกว่าจะเก็บ มันสองคนนัวเนียไม่ห่างเลย แต่ไม่น่ารำคาญเลยสักนิด

“สอบเสร็จไปกระบี่กับพวกเรานะ”โอมเอ่ยขึ้นมา จับมือผมไว้ข้างหนึ่ง หัวหนุนตัก

“เราอยากให้ต้าร์เห็นบ้านเราที่นั่น ติดทะเลสวยมาก”อาร์มสพูดและนอนด้วยท่าทางไม่ต่างกัน

“ติดบ้านฝิ่นหรือเปล่า”ผมถามอีก แต่ใจนี่จินตนาการไปเรื่อยแล้ว

“โอย บ้านไอ้ฝิ่นอยู่ในหุบเลยดีกว่า”โอมพูดขำๆ เหมือนบ้านเพื่อนมันกันดาร

“ปู่ชอบที่สงบเงียบ จะคื้นเครงทีก็ต่อเมื่อไอ้ฝิ่น พวกเราไปเท่านั้นแหละ นอกนั้นปู่ไม่ค่อยเปิดรับแขกหรอก”อาร์มสพูดอย่างรู้นิสัยเพื่อนและปู่เพื่อนดี

“แล้วสวยเหมือนกันไหม”ผมถามต่ออีก

“สวยมากกกกกก”โอมลากเสียง

“ต้องไปดูเอง แล้วจะชอบบบบบ”อาร์มสก็ทำมั่ง ทำเอาผมหัวเราะออกมา

“น่าสนใจ ไปขอกับแม่สิ”ผมพยักหน้าและบอก มันสองคนเงยหน้าขึ้นมามองเอามือจับแก้มลูบเบาๆ

“ก็ไปขอมาแล้วไง”มันพูดยิ้มๆ ผมงงว่าตอนไหน ก่อนจะนึกถึงวันนั้นหน้าแดงอีกแล้ว อายอะไรนักหนา เบื่อตัวเองว่ะ

“บ้า ไม่ใช่สักหน่อย”ผมพูดอุบอิบดึงผมมันแก้เขิน

“ก็เหมือนกันแหละ”โอม

“เอาไว้มีงานทำก่อนจะเอาสินสอดไปให้”อาร์มส

“พูดจริง”ผมทำเสียงแบบไม่เชื่อ

“จริงสิ”พร้อมกัน

“ต้าร์”มันเรียกอีกแล้ว

“เราสองคนรักต้าร์นะ”โอม

“ตอนนี้เราจะทำให้ดีที่สุด อยู่กับเรานะ”อาร์มส

“ก็อยู่แล้วไง”ผมบอกมันบ้าง

“ไม่ขอให้อยู่ด้วยตลอด”โอม

“แต่ขอไม่มีกำหนดนะ”อาร์มส

“ก็ทำให้ดีสิ แล้วจะอยู่ด้วย”ผมพูดอีก มันสองตัวจูบมือผมเอาไปแนบแก้ม ที่จริงหน้ามันสองคนไม่ใช่หล่อแบบสะดุดตานะ ออกจะน่ารักมากกว่าถ้าตัวเท่าๆกัน มันคงโดนผู้ชายไล่จีบแน่ แต่นี่มันสูงโปร่งเลยดูแมนหน่อย ผมยิ้มระหว่างที่คิด

“เมื่อวันก่อน กายว่าอะไรเหรอ”จู่ ๆ โอมก็ถามขึ้นมา

“บอกหน่อยสิ”อาร์มสพูดและพยักหน้า ผมเงียบไป คิดว่าไอ้ฝิ่นกับออยหรือเปล่า เพราะเกลกับนัมเบอร์ผมก็ไม่ได้เล่าให้ฟัง กลัวจะเกิดปัญหาไม่จบ

“ไม่มีใครบอกเราหรอก”โอม

“เจ้าตัวเขาพูดเอง”อาร์มส

“เขามาหาเหรอ”ผมถามออกไป ในใจคิดว่าตอนไหน ทำไมผมไม่รู้ นี่พวกมันยังไม่เลิกอีกเหรอ

“ไม่ใช่อย่างที่ต้าร์คิด”โอม

“เราไม่เคยติดต่อเขา”อาร์มส ทั้งสองคนมองหน้าผมและพูดออกมาอย่างกับรู้ว่าผมคิดอะไร และถูกซะด้วยสิ

“เราเลิกกันแล้ว”โอม

“ไม่มีทางกลับไป”อาร์มส บอกว่าเขาส่งข้อความมาหา และฟ้องว่าต้าร์กับสองคนนั้นรุมด่า ผมคิดว่ากายโง่มากที่ทำแบบนั้น เพราะถ้ากายรู้จักสองนี้ดีก็น่าจะรู้ว่าสองคนนี้จะเชื่อใคร เพราะสิ่งที่กายทำกับสองคนนี้ไม่น่าให้อภัยเลย

“เชื่อเรานะ”จับมือผม ที่พยักหน้าให้

“แล้วเขาพูดอะไร”ถามซ้ำอีก หน้าตาเหมือนจะเอาเรื่องฝ่ายนั้น ผมส่ายหน้า เอามือลูบหน้าพวกมัน

“มีเรื่องจะขอ”ผมบอก

“เอาสิ”โอม

“ต้าร์อยากได้อะไร”อาร์มส

“อยากให้นายรักเรา”ผมพูดออกไปอย่างตัดสินใจแล้ว

“ก็รักแล้วไง”โอม

“รักมากด้วย”อาร์มส ผมส่ายหน้า

“รักให้มากกว่านี้ รักแบบเป็นคนๆเดียวกัน”ผมพูดสื่อออกไปอีก ทั้งสองคนมองหน้าอย่างอึ้งๆ

“ต้าร์”เรียกแผ่วเบาลุกขึ้นนั่ง ผมจับมือมันสองคนแนบตรงหัวใจ

“รักต้าร์นะ ได้ไหม”ผมพูดอย่างข่มความอาย ไม่ใช่เพราะใจง่ายหรือแค่มันพูดว่ารักและผมถึงยอม แต่ผมอยากรู้อะไรบางอย่าง และจะไม่เสียใจที่ตัดสินแบบนี้ ทั้งสองคนยิ้มบางๆ ก่อนจะโน้มหน้ามาหาผมหอมแก้ม และซอกคอ ขบเบาทำเอาผมย่นหนี

“อย่าหนีสิ”

“ก็มัน”

“ใจเย็นนะ”

“เราจะทำให้ต้าร์รู้สึกดี”

“เชื่อใจเรานะ”

“เดี๋ยว”ผมเอามือทั้งคู่ไว้

“เปลี่ยนใจล่ะสิ”

“กลัวเหรอ”

“ปะ เปล่า เอ้อ ก็นิดหน่อย แต่”ผมพูดลิ้นพันกันไปหมดเลย ทั้งสองคนเลิกคิ้ว ผมลุกฉุดมือทั้งสองคนเข้าไปนั่งในห้อง

“ว่าไง”

“แล้ว ใครก่อนล่ะ”ผมถามออกไปอยากจะกัดลิ้น

“แล้วต้าร์จะให้ใครก่อนล่ะ”โอมถามผม

“ต้องจับฉลากไหม”อาร์มสพูดล้อๆ

“พูดจริงๆนะ เรากลัวว่าพวกนายจะหาว่าเราลำเอียง ที่จริงมันก็ไม่ได้มีค่า อะ”ผมทำหน้าและพูดจริงจังมากก่อนจะเบาตอนท้ายเหมือนกับอายที่เอาตัวเองมายกให้เขาและทำเหมือนสำคัญ แต่โดนทั้งคู่เอามือปิดปากไว้

“อย่าพูดอย่างนี้”

“ต้าร์คือทุกอย่าง”

“ขอบใจนะ แล้ว”ผมกอดมันทั้งคู่แต่ยังอดถามไม่ได้

“เลิกคิดซะ ไม่ว่าจะใครก่อนหรือหลัง ไม่ใช่เรื่องสำคัญสำหรับเรา”โอม

“เราคือคนเดียวกัน และรักต้าร์เหมือนกัน จำไว้แค่นี้พอ”อาร์มส ผมยิ้มและพยักหน้าก่อนจะเข้าสู่หลักสูตรกันต่อ
*
*
*
“อืม อ๊ะ”ผมส่งเสียงออกมาเมื่อโดนจูบปากและไล่มาที่อก อืกมือที่โอบกอดด้านหลังก็ลูบไปทั่วท้องน้อย ปากก็ซุกไซ้ใบหู ไล่มาต้นคอ ตอนนี้เราสามคนไม่อะไรติดตัวแล้ว มีเนื้อที่สัมผัสและโลมไล้กัน

“อ๊า อืม”ร้องออกมาอีก เมื่อถูกขบเม้มที่ยอดอก ปากก็ถูกจูบส่งลิ้นเข้าไปพัวพัน

“ต้าร์”

“ต้าร์”

“อืม”

เสียงเรียกอย่างอ่อนโยน ทำเอาผมเบาหวิวไปหมด ในหัวสมองไม่มีอะไรแล้วมีแต่ความรู้สึกดีไปหมด มือผมจับไหล่คนตัวโตที่ประคองอยู่ เมื่อถูกชันเข่าและขบเม้มต้นขาด้านใน ไล้ไปมา ก่อนจะเอนตัวลงราบกับที่นอน มือที่ประคองเปลี่ยนมาบีบยอดอกและอีกข้างก็ขบเบาๆ เรียกความเสียวซ่านจนต้องแอ่นหลังขึ้นมา มือจิกผ้าปูที่นอน

“อืม อ๊ะ อ๊ะ”ผมส่งเสียงเมื่อส่วนกลางถูกครอบด้วยความร้อนแต่อุ่น ทำเอาบิดตัวไปมาด้วยสัมผัสที่ไม่เคยมาก่อน แต่ทำไมถึงได้คุ้นเคยและรู้สึกดีอย่างนี้ก็ไม่รู้

“อ๊ะ อ๊ะ”

“ต้าร์”

“ต้าร์”

“มะ ไม่ไหว จะออก”

“ปล่อยได้ครับ”

“อืม ๆ”ผมเม้มปาก แต่ก็โดนเปิดปากด้วยปากร้อนก่อนจะปลดปล่อยออกมาเต็มๆ แต่ก็ยังโดนเล้าโลมไม่เลิก ทั้งบนทั้งล่าง นอนตาปรือหอบหายใจ คนที่อยู่ส่วนล่างก็โน้มตัวมาหา เอามือลูบเหงื่อให้ อีกคนก็ลงไปแทน ไม่รู้ว่ายิ้มและบีบอะไรใส่มือ จะมองก็โดนเบี่ยงเบนอีกแล้ว เล่นซะเพลินเลย ก่อนจะสะดุ้ง น้ำตาแทบเล็ดเมื่อส่วนหลังที่รู้อยู่แล้วว่าคืออะไร ตอนแรกก็วนๆสีไปมาด้วยความเย็นของเจลแน่นอน ก่อนจะถูกแยกออกเบาๆแต่สะดุ้งตอนเข้าไป

“จะ เจ็บ ฮึก”ผมคิดว่าตัวเองร้องไห้ แต่ก็ถูกจูบแผ่วเบา และถูกเรียกร้องให้ลืมความเจ็บนั้น

“จิกแขนไว้ กัดก็ได้ถ้าเจ็บมาก”เสียงปลอบโยนดังชิด

“อย่าเกร็งนะครับ”คนที่ทำหน้าที่ส่วนล่างก็พูดบ้าง ก่อนจะขยับตัวเล็กของผมที่คอพับไปเมื่อกี้ให้สู้อีกครั้ง ส่วนนั้นก็ถูกสอดเข้าสอดออกจนเริ่มคล่องและเพิ่มเข้าไปอีก ผมผวาแทบทั้งตัว แต่รู้สึกดีชะมัด

“พร้อมนะ”เสียงพูดบอก และคนสองคนสบตายิ้มให้กัน ก่อนจะยิ้มให้ผมและจูบปาก ลูบไล้ส่วนบนให้รู้สึกดี จนผมลืมไปแล้วว่าจะถูกทำอะไร ก่อนจะร้องออกมาแต่ก็แค่ลำคอ

“อื๊อ อื๊อ”คิดว่าส่งเสียงได้แค่นั้น มือก็จิกไหล่คนตัวโตแน่น พอกับส่วนล่างที่แน่นไม่แพ้กัน

“ซี๊ดดด ต้าร์ผ่อนหน่อย”เสียงร้องเหมือนกลั้น บอกผม

“อืม อ๊ะ”ผมทำตามที่บอก แยกขาให้กว้างกว่าเดิม มันเป็นไปโดยอัตโนมัติ

“เก่งมาก”เสียงชม และมือก็ขยับส่วนนั้นเพื่อบรรเทาไปด้วย

“ช่วยหน่อยนะ”เสียงเหมือนร้องขอ พร้อมกับจับมือผมไปวางตรงส่วนนั้นที่เหมือนผมแต่ต่างกันมาก ผมก็ขยับให้ไม่รู้ว่าทำถูกหรือเปล่า แต่คนขอก็ส่งเสียง

“อืม อา อา”

“อ๊ะๆๆๆ”ผมร้องมากขึ้นเมื่อโดนขยับส่วนล่างจากช้าๆก็เริ่มเร็วขึ้น ตอนนี้ผมไม่รู้แล้วว่าความเจ็บหายไปไหน กลายเป็นความรู้สึกอื่นแทน

“อืม ที่รัก”ผมเรียกออกไป โดยไม่เอ่ยชื่อใครทั้งนั้นแต่อยากให้รู้ว่าทั้งคู่คือที่รักของผม

“ครับ”เสียงตอบรับและขยับไปพร้อมกัน ก่อนจะถึงจุดสุดท้าย ไม่รู้เสียงใครเป็นเสียงใคร และไม่รู้ว่าผมกลายเป็นคนมือขยันไปตั้งแต่เมื่อไรถึงขยับได้ขนาดนี้

“อ๊ะ อ๊ะ”

“อา อา”

และเสียงสุดท้ายก็ออกมาพร้อมกันทั้งหมด ก่อนจะทรุดทาบทับผม ไล่เก็บไล้เลียอย่างไม่พอ

“อีกนิดนะครับ”เสียงพูดพร้อมกับสลับที่ พอกับที่มือผมก็เปลี่ยนข้างไปทำให้ไม่ต่างกัน ผมหัวไวไปไหมในการที่จะเรียนรู้ ก่อนจะสะดุ้ง เมื่อถูกสอดใส่เข้าที่เดิม ยังรู้สึกอุ่นและแน่นไม่ต่างจากหนแรก และรู้สึกดีเมื่อมันเริ่มขยับอีกครั้ง

“อืม”

“อ๊ะ อ๊ะ”

“อา อา”

“ที่รัก ที่รัก อา อา”ผมไม่อายอะไรแล้ว มาถึงขนาดนี้

“ครับ รักนะ”

“รักต้าร์”

“รักเหมือนกัน ฮึก อื๊อๆ”

ยิ่งพูดเหมือนตัวผมจะตัวโยนไปหมด มือก็เร็วขึ้น ส่วนนั้นของผมก็ไม่น้อยหน้ามือตัวเองเลย ถูกทำให้รู้สึกดีไปหมด และเข้าเส้นชัยอย่างเช่นเคยด้วยความเหนื่อยหอบ เราจูบกันให้นัวไปหมด ไม่มีส่วนไหนที่จะเล็ดลอดปากและฝ่ามือของทั้งคู่ไปได้ กว่าจะเข้าที่และนอนกกกอดกันไว้ก็นานพอสมควร

“เจ็บมากไหม”โอมถามผมจูบขมับ

“เพี้ยง หายนะ”อาร์มสเป่าหูและจูบแก้ม

“เมื่อยไปหมดเลย”ผมบอก ขานี่รู้สึกหุบไม่ลงเลย เหมือนมีอะไรคาอยู่ แต่ไม่น่าใช่นะเพราะทั้งคู่ก็ถอดชุดสม็อคออกแล้วนี่นา มันผละออกไปหยิบเดินโล่งโจ้งทั้งอย่างนั้น ผมก็เพิ่งสังเกต โอ้โห นี่ผมเก่งขนาดรับไอ้สองอันนั้นได้ด้วยเหรอ ดีนะมันไม่ใส่มาพร้อมกัน ตายแน่ และไปไหนวะ อย่าบอกนะจะทิ้งให้ผมนอนตายซากอย่างนี้ สักพักมันกลับเข้ามา มีอ่างใส่น้ำพร้อมผ้าเช็ดผืนเล็ก และขวดยาพร้อมน้ำดื่ม

“โอมเช็ดตัวให้นะ”พูดจบก็ตวัดผ้าออก ผมอายมากแต่ต้องทำเป็นหน้าหนาเข้าไว้ ไอ้ฝิ่นบอกพยายามนิ่งสยบเข้าไว้ แต่หน้ามันก็แดงใช่น้อย และผมคิดว่าตอนนี้ผมก็ไม่ต่างกัน มือเบามากยิ่งส่วนนั้นยิ่งเบาแต่เน้นซะเหลือเกิน มีอมยิ้มอีกนะทั้งคู่เลย

“แต่งตัวนะ”อาร์มสหยิบชุดนอนมาให้ ผมมองอย่างสงสัยของใครวะ”เสื้อเราเอง”รู้ทันอีกแหละ

“กินยาดักไว้ก่อน”โอมบอกก่อนจะป้อนยาให้ แต่ประทานโทษใช้ปากครับ ก่อนจะตามด้วยน้ำไม่ต้องมั้งว่าใครป้อน

“ยี้ ขี้ปาก”ผมทำหน้าแหยงใส่ มันเลยเขกหัว

“รังเกียจผัวไง”พูดพร้อมกันอีกแล้วนะ

“ไอ้บ้า”ผมว่ามันก่อนจะเอาหมอนตี จนรู้สึกเมื่อยตัวเลยนอนลง ตามด้วยสามีบอดี้เคียงข้าง หุหุ

“มีไรจะบอก”ผมบอกพวกมัน

“อะไร”

“กายบอกว่า พวกนายเก่งเรื่องนี้”ผมพูดออกไป

“แล้วจริงไหม”

“ไม่”

“อ้าว”

“ไม่รู้ ต้าร์ไม่ได้วัดเรื่องนี้ที่ความเก่ง ต้าร์วัดที่ความรู้สึก ต้าร์รู้สึกดีกับสิ่งที่ทำให้”ผมพูดแต่เอามือปิดหน้าไว้ ได้ยินเสียงหัวเราะอย่างถูกใจพร้อมกับจูบปากและแก้ม ยังไม่พออีกเหรอ

“ขอบคุณนะครับ”

“ที่ไว้ใจเรา”

“แล้วเขาก็บอกอีกว่า ไม่มีใครทำให้โอมกับอาร์มสรู้สึกถึงจุดสุดยอดได้เท่าเขา จริงหรือเปล่า”ผมพูดและถามอีก ไม่รู้ว่าตัวเองส่งเสียงและหน้าตาแบบไหน ทั้งสองคนยิ้มน้อยๆเอามือบิดจมูกเบาๆ

“เราสองคนไม่ได้วัดเรื่องนี้ที่ความถึง”โอม

“เราวัดที่ความรู้สึก เหมือนต้าร์นั่นแหละ”อาร์มส

“และเรารู้สึกดี”โอม

“เพราะรักต้าร์”อาร์มส

“รักนะ”ทั้งคู่ และจุ๊บแก้มพร้อมกับกอด ผมยิ้มและจับมือทั้งสองคน

“ขอบคุณนะที่รักกัน ฝันดีนะ”ผมพูดและหลับตาลง ไม่มีเสียงตอบกลับมีแต่อ้อมกอดที่กระชับบอกได้ว่า พวกเราจะมีกันและกันไปให้นานที่สุด  แต่ตอนนี้ผมคงต้องพักก่อนแล้วล่ะ ไม่บอกแล้วนะว่าเพราะอะไร อายจัง ผมจะเป็นพาสต้าหรือวีต้าพรุนกันแน่นะ แต่ในความคิดมันสองคนผมว่ามันกินหมดแหละ หุหุ

******************************************************************************************
ปล.เอ้อ ไม่รู้ไส้อะไรแต่ประกบกันไปแล้ว ไม่มีคะดราม่า กีดกัน ขังกระต๊อบ ข้ามภูเขา เราเน้นใช้เหตุผลและความรักในการแก้ปัญหาคะ ในความเป็นจริงก็อยากให้เป็นแบบนี้นะจะได้ลดปัญหาอาชญากรรมไปด้วย เกี่ยวไรกันวะ อุ้ย อีนี่เพ้อเจ้ออะไรไม่รู้ ขอบคุณกันเช่นเคยคะ ช่วยติช่วยบอกกันด้วยนะคะ เป็นกำลังใจให้กันต่อไปเรื่อยๆนะคะ ขอบคุณจ้า ไปแล้วววววว งานสุมมมมม

[Ryoooo]

อ๊ายย ประสบความสำเร็จจจจ พ่อตาร์ยอมรับแล้วว
ดีใจกับแฝดด้วย
แถมตอนนี้ยัง....หุหุ ได้กันแล้ววววววว ฮิ้วววว
ชอบ รักแบบนี้ก็รักกันยืดได้ แค่เข้าใจกัน

แต่เบื่อกายมากกก เมื่อไรจะเข้าใจ

รอๆพี่ไผ่น้องฝิ่นจ๊าาจ๊าาา

[yayee2]

ฮ่วย...เข้ามากินแซนวิชเป็นคนที่สอง

[NewYearzz]

ในที่สุดก็นะ....


รอตอนต่อไปครับ

[harumi]

 

[tuckky]

  น้องต้าร์ขอเองเลยเหรอจ้ะ ใช่เล่นนะเรา 
 

[smirnoi]

นายสามคนนี้อะไรเนี่ย
สวีทงุ้งงิ้งนะ

[snack]

ไอ้คู่แฝดพอผู้ใหญ่ไฟเขียวก็เขมือบต้าร์เลยนะ

[rujaya]

 ไม่มีไรจะพูดนอกจาก

[kataiyai]

พ่อกับแม่ต้าน่ารักมาก 

ตาแฝดทำมึนได้น่ารักดี 

[Rafael]

ชอบจริงๆก็ตรงไม่ดราม่านี่แหละ ฮ่าๆ
ขำๆกันไปนะทุกคน
ว่าแต่เขาหวานกันจริงอะไรจริงนะ อิอิ

[Still_14OC]

แซนวิชเคลือบคาราเมล หวานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

[yolp]

คู่ไผ่ฝิ่นนี้เหมือนจากหลัก มีเปรี้ยวๆเผ็ดๆ
แต่คู่ต้าร์แฝดเหมือนของหวาน ละมุนมาก อิจฉาเลย

ต้าร์น่าร้ากกกก โอมอาร์มสหลงแย่เลย หวานมาก

[@Iriz]

ในที่สุดคุณพ่อก็รับได้ 
และในที่สุดน้องต้าร์ก็เสร็จคู่แฝด 
ส่วนหนึ่งเป็นเพราะคำพูดของกายด้วยเปล่าเนี่ย
ปล.รอตอนต่อไปค่ะ เริ่มคิดถึงพี่ไผ่กับน้องฝิ่นแล้ว 

[CarToonMiZa]

นู๋ตาร์ก็เรียบร้อยจนได้
แถมขอเองอีกต่างหาก

[noy]

 

[greensnake]

และแล้วก็....... ผ่านไปได้ด้วยดี ทั้งเรื่องคุณพ่อและบทเรียนแรก
เจ้าแฝดนี่มันน่ารักชะมัด ดีใจกับต้าร์ที่เจอคนที่รักอย่างแท้จริง
และที่สำคัญโชคดีที่สุดที่ครอบครัวเข้าใจและเป็นกำลังใจให้ทั้งสาม
ความเข้าใจและเชื่อใจเป็นสิ่งที่สำคัญ ทั้งสามคนผ่านมาได้อย่างดี
ต่อไปคงจะแข่งกันหวานแน่ๆ ออกเรือนกันไปจนจะหมดแล้วนี่นา
ขอให้รักกันไปอย่างนี้ตลอดนะจ๊ะ เป็นกำลังใจให้ทุกคู่
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ

[Poes]

อี๋ๆ เลี่ยนๆ แต่ ขออีกได้มะ 

น้องฝิ่นนี่สุดยอดตลอดเลย คิดถึงพี่ไผ่  ว่าแต่คู่น้องออยไปถึงไหนกันแล้วมั้งนิ

[norimakii]

กริ้ดดด จุดพลุ!!! 
น้องต้าน่ารักอ้ะ

[arisa_sa]

กำลังหิวพอดี ได้กินแซนวิชสมใจอยาก อิอิ       ในที่สุดน้องต้าร์ก็ถึงฝั่งอีกคนอิอิรอลุ้นใครอีกน้อ เป็นกำลังใจให้คนแต่งค่ะ งานเยอะเหมือนกันแต่ยังแอบแวบมาอ่านได้ อิอิ บอสเห็นเขม่นตาย เพื่อโบนัส สู้วุ้ย

ขอบคุณมากค่ะ 

[yeyong]

ในที่สุดก็ได้กินแซนวิช

[indy❣zaka]

น้องตาร์ออกเรือนแล้ว 

[rinia]

ดีใจสำหรับแฝด และตาร์นะ 

[่patsaporn]

อั๊ยยะ    เรียบร้อยโรงเรียนโอมอาร์ม
ดีใจที่สองคนชนะใจพ่อแม่ได้แล้ว คุณพ่อน่ารักนะ มีจัดฉากพิสูจน์ใจ
กายแหลมมาทำไม...สมควรจะโดนด่า นิสัยไม่ดีเองนะ ชริ...
เขินแทนน้องต้าร์มากๆๆๆๆ คือน้องต้าร์แบบคุณหนูเรียบร้อยไง
คราวนี้สองแฝดนัวเนียไม่มีปล่อยแน่ ปกติก็รักหลงมากอยู่แล้ว

ขอบคุณค่ะ

[nongrak]

เห็นตอนใหม่แล้วต้องมาเร่งตอนเก่าให้ทันซะแล้ว

[lovely1714]

ชอบๆๆๆ น่ารักสามคนเลย
คิดถึงพี่ไผ่

[mild-dy]

แซนวิชอร่อยเนอะ
อิจฉา หวานด้วย
รอจ้า