หัวข้อ: ก็คนมันรักทำไงได้ # IMG PAI 2-6-58 #

[goonglovenut]

ตอนที่ 84

“ป้านวล หิวววววววววว”ผมเดินลงมาจากบนบ้าน ก็ร้องเรียกป้านวล เมื่อคืนนอนไปพักหลังจากคุยกับไอ้ไผ่ ดันตื่นมาตีสาม ทีนี้นอนไม่หลับ สงสัยจะตื่นเต้นที่จะได้ไปขายของ ดูทีวีก็แล้ว ฟังเพลงก็แล้ว อ่านหนังสือทบทวนสามรอบก็ยัง(ตา)แข็งอยู่ จะโทรหาไอ้ไผ่คลายความแข็งคงได้โดนด่าแน่ถ้ามันหลับไปแล้ว แต่ถ้ามันทำงานอยู่ก็ไม่เป็นไร

“อาบน้ำแปรงฟันยังคะ จะทานข้าวเนี่ยะ”ป้านวลเดินมาชะโงกมองผมที่นอนเหยียดตรงที่นอนเล่นประจำ

“ยัง”ผมพูดเสียงเบาเอาหน้าซุกหมอน แต่ป้านวลก็ยังหูดีไม่ยักกะตึงเหมือนผิว

“อีกแล้วนะคะ ทานข้าวก่อนอาบน้ำแปรงฟัน อ๊ะ อย่ามาอ้างคะ ว่ามันขมเสียรสชาติ ไปเดี๋ยวนี้เลยคะ”ป้านวลพูดดักคอยิ้มๆเมื่อผมจะอ้าปาก”อยู่ห้องพี่ไผ่เป็นแบบนี้ไหมคะ”ป้านวลกึ่งฉุดกึ่งลากพร้อมกับถาม

“เป็น”ผมยอมรับ ไม่ใช่ยอกย้อน

“พี่ไผ่เหม็นขี้ฟันตาย”ป้านวลพูดขำๆ

“ด่าอย่างเดียว ถ้าไม่อาบก็ไม่ให้กิน ใจร้ายยยยย ไม่เข้าใจความรู้สึกต่อมรับรสของน้องเลย จิ๊”ผมพูดต่อพร้อมคร่ำครวญหงุงหงิง ป้านวลดูจะถูกใจมาก

“พี่ไผ่เก่งจังเลย สงสัยต้องบอกสักหน่อยว่าคุณน้องอยู่บ้านซ๊กม๊กมาก”ป้านวลพูดชมมันและเหน็บจูงจนถึงห้อง และผมจะลงไปเพื่ออะไรเนี่ยะ

“ขี้ฟ้อง มันคือภาพลวง 3D”ผมบอกก่อนจะลงไปนอนกองกับพื้น นานๆแกล้งป้านวลทีก็ดีเหมือนกันแฮะ รำลึกสมัยละอ่อน

“คุณน้อง อ้าว ตายแล้วทำไมเป็นแบบนี้คะ ลุกเดี๋ยวนี้เลย อยากถูกตีใช่ไหมคะ”ป้านวลหยิบผ้าหันมาไม่เห็นผมก่อนจะตกใจเมื่อผมเลื้อยไปนอนคว่ำหน้ายกขาแบบตีน้ำไปมาข้างเท้าแก

“ป้านวลไม่ตีหรอก ป้านวลใจดี”ผมอ้อนกอดขาแกไว้หลวมๆ จนแกต้องแกะออกและทรุดลงนั่ง

“อย่ามาอ้อนซะให้ยาก ไปคะ อาบน้ำนะคะ วันนี้ทำไมดื้อจังเลย”ป้านวลพูดอย่างรู้ทัน ก่อนจะพาลุกขึ้นนั่ง

“อาบให้หน่อยสิ”ผมแกล้งป้านวลต่อ นึกว่าป้านวลจะตกใจ

“ได้เลยคะ มาเลย นี่ๆๆ”ป้านวลจับผมถอดเสื้อจี๋ไปมา

“ฮ่าๆๆๆ ไม่อาวววววว พอแล้วววววววว น้องจั๊กจี๊ คิกๆๆๆๆ”ผมนอนบิดตัวงอหนีมือแม่นมที่เลี้ยงผมมาตั้งแต่เล็ก รักเหมือนแม่เลยล่ะ แกยิ้มชอบใจก่อนจะหยุดและกอดผมเอามือลูบผมเบาๆ

“อาบน้ำนะคะ คุณน้องคนดี”เวลาผมอ้อนและดื้อป้านวลจะพูดอย่างนี้ทุกครั้ง ไม่ว่าผมจะทำอะไรที่เฮี้ยวสุดๆ ไม่เคยมีคำไหนที่เอ่ยให้ผมเสียใจสักครั้ง และไม่ใช่เพราะว่าแกเจียมตัวว่าเป็นแค่แม่บ้าน ปู่กับแม่ผมให้สิทธิ์เต็มที่ ว่าได้ ตีได้ มีอยู่ครั้งตอนแปดขวบแกตีผมไม่ได้แรงอะไรเลย แต่ผมงอนปนน้อยใจไม่ยอมกินข้าว ป้านวลโอ๋ผมจนแกร้องไห้ ทำเอาผมตกใจและไม่เคยกล้าทำอีกเลยเพราะไม่อยากเห็นป้านวลร้องไห้อีก

“แต่มันเสียรสชาติจริงๆนะ”ผมเงยหน้าบอกแกอีก แหย่อีกนิด

“คุณน้องขี้เกียจมากกว่า ตอนเด็กๆทำไม่เป็นไร แต่โตแล้วต้องเลิกคะ”ป้านวลพูดและส่งผ้าเช็ดตัวให้

“รู้ทันอีกแหละ เดี๋ยวส่งไปอยู่กับไอ้ไผ่เลย”ผมปากยื่นก่อนจะถอดเสื้อผ้าออก แต่ไม่ได้หันไปหาแกหรอก เดี๋ยวช๊อคตาย

“ถ้าพี่ไผ่มาหลงรักป้าจะมาว่าไม่ได้นะคะ ตายแล้วคุณน้อง ทะลึ่งจริงเชียว มานี่เลย”ป้านวลพูดแซวก่อนจะหันมาเอ็ดเมื่อเห็นผมโชว์ก้นแพมๆส่ายนิดๆแบบชินจัง ก่อนจะวิ่งปรู๊ดเข้าห้องน้ำหนีฝ่ามือพิฆาตที่คงจะพันผ้านวมไว้โดนทีไรไม่เคยขึ้นรอยสักที 5555
*
*
*
“กำลังจะออก มึงไม่มาเป็นกำลังใจให้กูหน่อยเหรอ”ผมแนบไอโฟน มือก็หยิบกล่องข้าวกับขนมที่ป้านวลเตรียมไว้ เดินไปที่รถมอไซด์คันจิ๋ว ของที่เอาไปขายเอาไปฝากไว้ที่ร้านพี่ชัคกี้แล้ว ชื่อแกเหมือนตุ๊กตาโรคจิตที่ชอบถือมืด แต่ตัวจริงหน้าตาไม่ต่างครับ หล่อเซอร์ครับแกเป็นลูกผสมแขกมัวร์ แต่ก่อนเคยกิ๊กกันอยู่แบบจีบกันเล่นๆ

“กี่วัน”มันตอบไม่ตรงคำถามแต่ถามกลับ

“อะไร”ผมถามก่อนจะคร่อมรถ

“จะทนได้กี่วัน”มันบอกได้ยินเสียงแกร่กๆๆสงสัยจะสแคชเป้าตัวเองอยู่ ฮี่ฮี่

“คงจะน้อยกว่าที่อยู่กับมึงหน่อย ห่านิ เหน็บกูจนสีข้างถลอกเห็นซี่โคลงหมดแล้ว”ผมพูดใส่มันอย่างเซ็งๆไม่อยากจะแว๊ดให้เจ็บคอและเสียประสาทแล้ว

“จะไปขายกี่วัน”มันเปลี่ยนถามจริงจังหลังจากเหน็บจนพอใจ

“ไม่รู้ดิ๊ หมดไวก็เลิก ถ้าไม่หมดก็ไปใหม่”ผมก็ตอบไป

“อย่า”มันจะพูดสั่ง ผมชิงก่อนเลย

“ไม่เสียการเรียนแน่นอน น้องอ่านแล้ว ทบทวนหมด จดทุกอย่าง ไม่มีลืม โอนะพี่”ผมรายงานให้ผู้ปกครองฟัง

“กูจะบอกว่าอย่าไปด่าเขา จนได้ตีนแทนตังค์มาล่ะ”มันพูดเสียงเหมือนจะหัวเราะ

“มึงนั่นแหละจะได้กินตีนกูก่อน แทนที่จะอวยพรให้ขายดี เสือกแช่ง ผัวกูเปล่าเนี่ยะ ห๊ะ”ออกจากบ้านจะให้แจ่มใส หน้าตาสดชื่นไปเรียกลูกค้า เจอมลพิษทางปากผัวเข้าให้ทำกูจะไปวีนลูกค้าแทนซะแล้ว ข้อหาโมโหผัวและขายไม่ได้สักตัว

“หึหึ หวังดีโว้ย”มันหัวเราะจิตๆตามแบบของมัน

“ประสงค์ร้ายกูน่ะสิ เร็วๆ จะพูดไม่พูด”ผมเหน็บก่อนจะเร้ารื๊อต่อ

“ไอ้ชัคกี้นี่ใคร”ไม่อวยแต่ถามด้วยเสียงคุมคาม

“พี่ที่ชวนกูเนี่ยะแหละ รู้จักกันมานานแล้ว เขาเปิดร้านขายของมือสองที่ใหญ่ในย่านนี้ และกูเป็นลูกค้าประจำเขา”ผมก็บอกตามความจริงที่น่าจะจบแค่นั้น

“แค่นี้”ยกเสียงหน่อยๆ ประมาณว่ามีอะไรที่กูไม่รู้อีกไหม

“เออสิ จะมาหึงอะไรตอนนี้”นี่หาเรื่องกลับแม่งเลย แต่ถ้าอยู่ตรงหน้ามันจะต้องเห็นผมยิ้มแน่

“กูพูดตอนไหนว่าหึง”มันย้อนถาม

“ไม่ได้พูดแต่กูจับน้ำเสียงได้ มึงหึงใช่ไหมล่ะ”ผมแหย่มันต่ออีก

“กูเคยเหรอ”ถามเสียงเย้ยๆ

“เคย บ่อยด้วย”ผมว๊าคกลับ อย่ามาพูดเหมือนกูจิตตกคิดเองเออเองนะมึง

“มึงคงจะเข้าใจผิด”มันก็ยังพูดกลับขำๆ เหมือนเห็นเป็นเรื่องตลก

“เออ ไม่หึงก็ไม่หึง กูคิดคนเดียวก็ได้ มีอะไรอีกไหม”ขี้เกียจเถียงกับมึงแหละ สัด จะพูดให้กูรู้สึกดีมั่งก็ไม่ได้ นอยด์โว้ย ได้ยินเสียงมันหัวเราะ

“มี”มันพูดขำๆ

“ทำร้ายจิตใจอะไรกูอีกล่ะ”ประชดมันกลับ หน้างอจนจะถึงตีนอยู่แล้วกูตอนนี้

“จะบอกว่า”มันพูดให้ลุ้น ขอทีเถอะเจ้าที่เจ้าทาง ช่วยดลใจให้มันพูดอะไรเข้าหูทะลุถึงใจลูกหน่อยเถอะ สาธุจุดพลุปุ้งๆ

“..............”ผมกลั้นใจฟัง และก็ได้ยิน

“ไม่หึงแต่กูหวง”บอกกลับเรียบๆ แต่ทำให้หน้าที่งอเงยขึ้นมายิ้มแทบไม่ทัน ยังไม่ทันจะพูดกลับพูดต่อมาอีก”ดูแลตัวเองให้ดี และถ้าให้ดีดูแค่กูคนเดียวพอ”คลิ๊ก เสียงกดวางหลังจากพูดจบ ง่ายๆแต่กว่าจะพูดออกมาได้ กูลุ้นจนเยี่ยวจะก่อตัวเป็นแคปซูลอยู่แล้ว พูดแบบนี้กูได้ฟังพาลจะขี่รถตกท่อได้นะเนี่ยะ

“ฮ่าๆๆๆๆ อายสิมึง ทำเป็นเสียงเข้มใส่  กูว่าเลิกออกแบบหันมาเป็นช่างหม้อส่วนตัวกูดีกว่ามั้ง คริคริ”ผมหัวเราะคิกคักชอบใจ ในหัวก็คิดว่ากูจะเอาตัวไปเซ่นมึง หรือหาของเซ่นไหว้เจ้าที่ที่บ้านดีวะ 

“โย่ว มาแต่วันเลยโว้ย”เสียงทักจากพี่ชัคกี้ที่กำลังทำให้ลูกค้ากัดปาก ปรือตาด้วยความเจ็บปนเสียว อยู่บนที่นอนแบบขาหยั่ง ผมจะบอกว่าแกเป็นช่างสัก Tattoo Colur ด้วยครับ ไม่ใช่หมอเถื่อนตามคลีนิกที่เขาไล่ทลายกันอยู่

“ชัคกี้ เสร็จยังวะ แม่งเอ้ย”เสียงพี่ล่ำบึก ร้องถามเหมือนจะทนไม่ไหว อะไรวะตัวก็ใหญ่ สักแค่นี้อย่างกับถูกฟัน

“เสร็จห่าไรล่ะ กูเพิ่งได้แค่ส่วนหัวเอง ใจเสาะจังวะมึง”พี่ชัคกี้ว่าและบ่นขำๆ

“ตัวไรวะพี่”ผมถามเพราะยังมองไม่ออกว่าอะไร

“ตัวเหี้ยะ”แกตอบขำๆ

“สัด มึงด่ากูโดยตรงก็ได้”พี่ล่ำบึกที่นอนค้อนใส่แก อย่างกับสาวน้อยขัดกับรูปร่างมาก ไม่เป็นไรใจแกคงรัก

“กูก็ด่ามึงนั่นแหละ น้องมันถาม”พี่ชัคกี้พูดขำๆ

“น้องคนสวยเขาถามถึงรอยสัก ไม่ใช่กู”แกพูดส่งสายตาให้ผมปริบๆ ทำเอาหัวเราะไม่ได้โกรธอะไรที่โดนแซว ดูแล้วแกล้อเล่นมากกว่า

“กูเหมารวม”แกพูดอีก ก่อนจะเช็ด”อ้าว แดกข้าวก่อน ค่อยต่อ”แกปาผ้าใส่หน้าพี่บึก ก่อนจะเดินไปล้างมือ

“ซี๊ดดดด ทนไม่ไหวแล้วโว้ยยย”แกทำปากซี๊ดซ๊าดเอามือกุมเป้าวิ่งเข้าห้องน้ำหลังร้านทันที

“ต่ออีกนิด ขี้แตกแน่”ผมพูดยิ้มๆ ก่อนจะเดินไปนั่งเก้าอี้

“ก็ว่างั้น สวยขึ้นนะเรา”แกพูดเห็นด้วยพร้อมกับหยอดและส่งสายตาให้ ผมก็ยักคิ้วใส่

“เสียดายล่ะสิ”ทำใส่กลับไปบ้าง

“พูดอย่างนี้ เดี๋ยวจะโดนนะจ๊ะ”แกยิ้มนิดๆ เปิดกระป๋องโค้กส่งให้ แล้วนั่งตรงข้ามหยิบบุหรี่มาสูบ”แฟนไม่มาด้วยวะ ได้ข่าวดุฉิบหาย”แกแซวต่อ สงสัยรู้จากไอ้แฝด

“ตัวไม่มาแต่ส่งใจมาให้”^______^ กล้าพูดนะกู ติดไอ้ไผ่แน่ๆ

“แหวะ เดี๋ยวนี้พูดจาเลี่ยนๆนะเรา”แกทำท่าเอามือมาโยกหัวผม แกนิสัยดีนะ”ดุจริงเปล่าวะ”แกยังถามต่ออีก

“ไม่รู้ดิ ต้องเจอเอง เอาไว้จะชวนมาถล่มร้าน”ผมบอกกลับกวนๆ

“ดีๆ กูจะได้รวย”แกคิดไปอีกอย่าง ก่อนจะคุยกันต่อ

“ชัคกี้ แก้รอยสักให้หน่อยสิ”เสียงผู้หญิงส่งเสียงเข้ามา ก่อนจะปรากฏกลายในชุดเสื้อกล้าม กางเกงขาสั้นมาก เรียกว่าหุ่นเนเจอกริฟดีกว่า ก่อนจะชะงักเมื่อเห็นผมนั่งอยู่

“ไม่ว่าง”พี่ชัคกี้ตอบเฉยๆ ไม่ได้สะทกสะท้านกับหน้าอกดูมๆที่ลงไปนั่งเบียด เหมือนแสดงความเป็นของ คงจะมีอะไรมากกว่าลูกค้าทั่วไปแต่ไม่ได้เป็นแฟนแน่ๆ

“วันก่อนยังว่างเลย”ส่งสายตาให้เพื่อเสริมคำพูดที่ส่อความหมาย ผมยิ้มมุมปาก คิดจะจับพี่ชัคกี้สวยอย่างเดียวเอาไม่อยู่หรอกจะบอกให้ ยิ่งแบบนี้ตกขอบไปเลย

“แล้ววันนี้ใช่วันก่อนไหม”นั่นแหละคำตอบ ทำเอาสาวเจ้าชักสีหน้า ก่อนจะปรับใหม่

“แหม พูดเหมือนเราไม่ได้”ทำเสียงอ้อนพูดยิ้มเป็นนัยๆ เหมือนจะบอกผม อยากจะพูดเหลือเกิ๊นว่า ไม่ใช่ผัวกูๆไม่สนหรอก

“ได้ แต่ไม่ใช่ไง”เอาไปอีก ทีนี้หน้าเหวอเลยครับ

“ชัคกี้ พูดไม่แคร์กันเลยนะ”ทำเสียงงอนแอบวีนใส่

“ก็พูดไม่รู้เรื่อง บอกว่าไม่ว่าง ก็น่าจะจบแล้ว”พี่ชัคกี้พูดใส่อย่างไม่แคร์จริงๆนั่นแหละ

“ไม่ว่างหรือว่า”พูดพลางปลายตามาทางผม

“ถ้าใช่และจะทำไม”ผมถามกลับยิ้มๆ

“ชอบแบบนี้ด้วยเหรอ”ถามพร้อมเหยียดปาก

“อืม น่ารักออก”พี่ชัคกี้บอก กระดกโค้กต่อ เล่นเอาแทบเต้น

“ยังไงก็เกย์ ไม่เหมือน”พูดใส่อีก แต่ยังไม่ทันจบ

“ไม่เหมือนเธออยู่แล้ว ถึงเป็นเกย์ก็ไม่เคยวิ่งตามผู้ชายมีแต่ผู้ชายวิ่งเข้ามาหา วรรณะต่างกันเห็นๆ”ผมตอบและยักคิ้วใส่ นังเนเจอกิฟขยับปากจะว่าอีก

“พอได้แล้ว วันนี้ไม่ว่างติดลูกค้า ถ้าจะทำไว้คราวหน้า ถ้าไม่ก็ตามใจ”พี่ชัคกี้ตัดบท นิสัยแกอีกอย่างที่ควรรู้ คือ แกหวงชีวิตโสดมาก เท่าที่รู้จักกันมาแกไม่เคยมีแฟนเป็นตัวเป็นตนเลย ใครทนอยู่ได้ก็ทนไป ม๊ะแกจะจับแต่งงาน แกรู้ทันและหนีทุกทีบางทีไปต่างประเทศเป็นเดือนๆ

“ก็ได้ จิ๊”กระแทกเสียงก่อนจะเดินออกไป แกส่ายหน้าเลย ผมหัวเราะหน่อยๆ

“สงสัยต้องไปทำบุญไถ่ชีวิตชะนีบ้างแล้ว อยู่ดีๆพวกชีช่างมายุ่งกับกูเหลือเกิน”ผมเปรยออกมาขำๆ แกเลิกคิ้ว ผมหัวเราะก่อนจะเล่าให้ฟังคร่าวๆ ทำเอาหัวเราะกัน ก่อนแกจะทำงานต่อ ผมก็ลากของไปเตรียมตั้งร้าน พี่แกจัดการให้เรียบร้อยแล้ว

“เรียบร้อย”ผมพูดกับตัวเอง ก่อนจะสำรวจอีกที วันนี้ไม่เยอะมาก เน้นเสื้อกับกางเกง อย่างอื่นก็อย่างละสามสี่ชิ้น เหมาะกับร้านเล็กๆแต่เจ้าของร้านน่ารักเว่อร์ๆ ชมตัวเองเอาฤกษ์เอาชัยหน่อย หุหุ  มองไปรอบตัวก็ตั้งกันเรียบร้อยแล้ว สักพักคนเริ่มมากขึ้น วันนี้อากาศดีด้วยฝนไม่ตก นั่งมองคนอื่นขายของเพลินเลย แล้วร้านกูล่ะ เอาวะสู้ๆ อุตส่าห์ได้กำลังใจมาดี ไอ้พวกเพื่อนผมก็ส่งข้อความมาให้ เพื่อนมันก็มีแซว อ่านไปก็ขำไป อวยมาได้ขอให้ฮวบฮวบ หมายถึงขอให้ขายของหมด

“น้องคะ ตัวนี้เท่าไรคะ”เสียงหวานๆถามผม จนต้องรีบเก็บไอโฟนหันมาสนใจลูกค้าคนแรกทันที

“ร้อยนึง ต่อได้ครับ”ผมบอก ทำเอาพี่สาวยิ้มหวาน

“ใจดีจังเลยคะ พี่ใส่แล้วจะเหมาะไหมเนี่ยะ”พี่สาวบอกก่อนจะหยิบเสื้อยืดพอดีตัวทาบ ถ้าใส่ผมก็พอดี ถ้าใส่พี่กลัวจะติดหน้าอกที่ยื่นออกมาน่ะสิ แต่ก็ดูเซ็กซี่นะคุณพี่

“เหมาะครับ พี่ผิวขาว ใส่สีไหนก็ขึ้น”ผมชมด้วยใจจริง ไม่ใช่เพราะอยากขาย

“ปากหวานด้วย นี่ถ้าพี่ไม่มีแฟนจะลองมีแฟนเป็นทอมสักที”พี่สาวพูดไปหัวเราะไป ผมก็หัวเราะแหยๆ ทอมก็ทอมวะ ก่อนจะซื้ออีกสองสามตัวแหนะ ผมก็ใจดีแถมเข็มกลัดให้

“ว้าว เงินประเดิมร้าน อ้าว เฮงๆๆ”ผมหยิบแบ็งค์ร้อยสี่ใบที่ได้รับ โบกอวยพรตัวเองไปมาและเก็บเข้ากระเป๋า และก็มีทยอยมาเรื่อยๆ เจอหลากหลายดี ผมไม่เคยคุยกับคนแปลกหน้ามากขนาดนี้มาก่อนเลย

“เจ๊ เสื้อยืดผู้ชายระบายลูกไม้มีไหม”เด็กผู้ชายท่าทางกวนๆ แต่ยิ้มตาหยี

“เหลือแต่เชิ้ตสวมทับไม้หน้าสาม ลองไหม”ผมบอกไอ้ตาตี่พยายามเบิ่งให้โต

“อั๊ยยะ ยอกย้อนนะจ๊ะ”มันทำตาวิ้งๆใส่ ลามปามแล้วมึง มีจ๊ะมีแจ๊ะ เดี๊ยะเรียกผัวมาโบกเกรียนแตกเลย ผมคิดอย่างขำๆกับท่าทางไอ้เด็กทโมนสองคน น่าจะมอสาม ได้มั้ง

“เดฟขาบานล่ะเจ๊”เพื่อนมัน กวนกูแหละ

“หมด เหลือแต่กางเกงในเลคกิ้งขาย้วยไม่ได้เอามาแต่สั่งได้ เอาป่ะ”ผมกวนมันกับบ้าง

“แรงส์ว่ะ แต่ชอบ”มันยิ้มอีก ก่อนจะหยิบหมวกลองใส่ “เจ๊ มีกระจกเปล่า” นี่ถ้ากูไม่ขายของจะดีดหูพวกมึงให้ ผมหันไปหยิบและส่งให้มัน อืม หล่อแฮะ

“เท่าไร เจ๊”มันถามแต่ไม่มอง พลิกหมวกไปมา

“300”ผมบอก เป็นของมียี่ห้อนะ ตอนซื้อมาก็เป็นพันแล้ว มันพยักหน้า

“แล้วใบนี้ล่ะ”อีกคนหยิบคล้ายๆกัน อย่าบอกนะมึงเป็นคู่จิ้นกันเลือกของคล้ายกันเลย ฮ่าๆๆๆ

“เท่ากัน”ผมบอก ก่อนจะหยิบกระจกส่งให้

“หล่อไหม”ไอ้น้องคนแรกถามผม

“ใส่แล้วหล่อ ถอดแล้วก็งั้นๆแหละ”ผมพูดหน้านิ่งแต่อมยิ้มหน่อยๆ

“โด่ เจ๊จะขายอะดิ”มันทำเสียงทำหน้าใส่ขำๆ

“ลดหน่อยดิ นะๆ”ไอ้คู่จิ้นมันต่อราคาทำหน้าอ้อนวอน

“สองแปดอ่ะ”ผมลดให้ใบล่ะยี่สิบ มันหยิบกระเป๋าเงินออกมานับ

“ไม่พอว่ะ มึงมีอีกป่ะ”มันถามเพื่อนมัน ที่นับอยู่

“มีสองห้า ค่ารถกูอีก”มันบอก นี่มึงคุยกันเองหรือบอกกูไปด้วยว่าถ้าคิดราคานี้พวกมึงไม่มีค่ารถกลับบ้านแน่ อย่าหันมามองกูด้วยสายตาแบบนี้ ไม่ กูไม่ใจอ่อนกับเด็กที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ หรือจะเป็นแผนพวกมัน อคติเข้าไว้ไม่งั้นจะขาดทุน แต่พอสบแววตาที่ไม่น่าจะโกหก

“เจ๊ ตังค์ไม่พอ จองไว้ก่อนได้ไหม อาทิตย์หน้าจะมาเอา”มันบอก

“มัดจำคนละร้อยก็ได้นะ อ่ะ”มันส่งเงินให้ ผมหยิบมาเพื่อจะดูสีหน้ามันสองคนว่าจะทำยังไง นึกว่ามันจะดึงกลับหรือหน้าเสีย แต่มันสองคนยิ้มแป้น

“ตกลงเจ๊เก็บให้พวกเขาแล้วนะ”มันพูดอย่างดีใจ

“นี่เงินค่าอะไร”ผมถามมันสองคน

“ค่าขนมแล้วก็อื่นๆ”มันบอกเสียงอ่อยๆ

“แล้วเอามาซื้อ จะเอาที่ไหนกิน”ผมถามอีก

“ก็ขอใหม่ บอกแม่ว่าทำรายงาน”มันตอบหน้าตาซื่อหรือหน้าเฉยดีนะ

“ทำบ่อยไหมแบบนี้”ผมถามอีก

“ไม่บ่อยหรอกนอกจากอยากได้จริงๆ”มันพูดอีกยิ้มแหยๆ

“ป๊าบ”

“โอ้ยย”

ผมเอาหมวกฟาดหัวมันสองคน จนร้องแต่ไม่ดังมากนักกับสิ่งที่พวกมันตอบ ไม่ใช่ว่าผมไม่เคยโกหกปู่ บ่อยไปตอนเด็กๆ กว่าจะซึมซับและหักห้ามไม่ให้ทำอีกก็นานอยู่ ปัจจุบันไม่โกหกแล้วไม่ใช่มีผัวคอยจ่ายให้ แต่มันเริ่มคิดได้มั้ง ยิ่งเห็นพวกมันทำยิ่งสะท้อนตัวเองเด๊ะเลย ผมไม่ชอบสั่งสอนใครหรอกเพราะตัวเองก็ไม่ได้ดีมากนัก อะไรพอจะบอกได้ก็บอก

“อยากได้ไหม”ผมถามมันสองคน ที่พยักหน้าเร็วๆ

“อยาก”พูดเหมือนเพื่อนกูเลย

“ทำงานสิ”ผมบอก

“โธ่ จะให้ทำอะไรล่ะเจ๊ ยังเรียนไม่จบเลย”มันครวญเหมือนหมดหวัง

“หรือว่าเจ๊จะให้เดินโพยส่งยา เขาไม่เอานะ”ไอ้ตาตี่พูดอย่างตกใจ

“มึงจะบ้าเหรอ กูยังไม่อยากติดคุกก่อนเรียนจบโว้ย”ผมโบ้หัวมันไปอีก ทำเอาร้านรอบข้างเริ่มมองแล้ว สงสัยนึกว่าผมจะกระทำชำเราเด็ก

“นึกว่าก่อนแต่งงาน อะคึๆๆ”มันพูดล้อๆ ผมค้อนมันที่เอาเรื่องจริงมาพูด อะคิ๊ อะคิ๊

“เดี๋ยวโดนอีก จะทำไหม”ผมยกมือมันทำหัวหด

“ทำสิ”มันตอบ

“รีบกลับหรือเปล่า ถ้ารีบก็ไม่เป็นไร”ผมถามย้ำกลัวว่าจะหน่วงเหนี่ยวเยาวชนไว้ใช้แรงงาน

“ไม่รีบ บ้านอยู่ถัดไปสองป้ายเอง”ความอยากได้มันรีบพูดทันที ผมพยักหน้า

“งั้นก็เริ่มงาน”ผมบอก มันสองคนมองหน้าผมก่อนจะมองหน้ากันและมองผมอีกรอบ”ถ้าขายของได้เท่าราคาหมวก จะยกให้”ผมบอก มันตาโตเลยครับ

“เจ๊พูดจริงนะ”กูจะไม่จริงตอนมึงเรียกกูเจ๊อยู่นี่แหละ

“เออ”ผมบอก มันวางเป้ เข้ามายืนประกบข้างผมทันที และส่งเสียงยั่วยวนร้องเรียกลูกค้า

“เชิญครับ เชิญ เลือกซื้อ เลือกจับ เลือกถาม ของสวยๆงามๆทั้งนั้น เร้วๆๆๆๆๆ”

“ช้าหมด อดได้ ของดี ยกเว้นเจ๊เจ้าของร้าน ไม่ขายจ้าๆๆๆๆ” แม่งเอ้ย กูอายฉิบหาย คิดผิดคิดถูกที่ให้พวกมึงช่วยวะ หลังจากนั้นมันก็ทำเต็มที่ จากอายผมขำแทน แต่คนก็เข้ามาซื้อนะ ไอ้พวกนี้ปากหวานแต่เด็กเลย ไม่ถึงชั่วโมง มันสองคนทำยอดได้มากกว่าที่กำหนด

“เป็นไงเจ๊ เกินคาดใช่ไหม”มันยกหางตัวเอง

“นี่ถ้าไม่ได้ความหล่อพวกเขานะ เจ๊นั่งหลับแน่”นั่น ย้อนศรกูอีก

“พูดซะไม่น่าให้เลย”ผมแกล้งพูดใส่ มันบีบนวดแขนผมสองข้างทันที

“โอ๋ เจ๊คนสวย เขาพูดเล่น”

“ใช่ มันเป็นเพราะหน้าตาเจ๊แปดสิบเปอร์เซ็นต์ที่ขายออก”

^________________^ดูรอยยิ้มพวกมึงจริงใจมาก ก่อนจะสลัดมันสองคนออกแต่ไม่แรงนัก หยิบหมวกใส่หัวมันคนล่ะใบ มันทำหน้างงๆ สักพัก ก่อนจะยกมือไหว้

“ขอบคุณคร้าบบบบบบบบบ”

“เออ ไอ้ที่ชอบโกหกเลิกได้ก็เลิกซะ ค่อยๆเลิกก็ได้ไม่ต้องหักดิบหรอก เดี๋ยวจะลงแดงซะวันไหนไม่ได้โกหก”ผมพยักหน้าก่อนจะพูดแกมแหย่พวกมัน

“ไม่ได้ติดยา เจ๊ ก็พูดไปได้”มันทำเสียงขำๆ

“มันก็เหมือนกันนั่นแหละ เสพติดการโกหกมากเท่าไรก็จะยิ่งติดไปมากเท่านั้น จะเลิกหรือไม่เลิกก็ตามใจไปคิดเอาเอง”ผมพูดและตีหัวมันเบาๆคนละที

“คร๊าบบบ”ไม่รู้รับแล้วทำไหม ช่างเถอะแค่คนเพิ่งเจอ มันหยิบเป้เตรียมจะกลับ

“อ่ะ ค่ารถ”ผมหยิบแบงค็ร้อยให้คนละใบ

“เจ๊ก็ให้ของแล้วไง”

“เจ๊เก็บไว้เหอะ”

“เอาไปเถอะ เจ๊รวย”ผมยักคิ้วกวนๆและยัดใส่มือมัน”และถ้าจะให้ดี เรียกกูเฮียหรือพี่เฉยๆก็ได้”ผมกำชับมัน

“อ้าว ไม่ใช่เจ๊เหรอ”มันพูดเหมือนไม่รู้จริงๆ ถ้าผมไม่เห็นมันแอบอมยิ้มนะ

“ไปได้แล้ว เดี๋ยวจะมืด”ผมไล่ให้มันกลับบ้าน มันโบกมือและพูดต่อ

“ไปนะเจ๊ๆๆๆๆๆ”เด็กเปตร ด่าในใจไม่ได้ตะโกนเดี๋ยวเสียภาพพจน์ ก่อนจะติ๊กรายการที่ขายออกและแจกไปบ้าง หักลบแล้วก็ได้กำไรอยู่นะ วันนี้ถือว่าโชคดีที่ขายออก มองอีกทียิ่งเย็นคนยิ่งเยอะมากขึ้น โซนผมส่วนใหญ่วัยรุ่นจะเยอะ บางคนมาเป็นคู่ซื้อของกัน หยอกกัน มองตัวเองแซดมาก โทรหาสามีให้มันปลอบใจดีกว่า


ต่อๆๆๆๆ

[goonglovenut]

“อยู่ สน.ไหน”มันถามทันทีที่รับสาย กูไม่น่าโทรเลย

“สน.มักกะเสียว เสียวจะได้ฆ่าผัว สัด กูมาขายของไม่ได้มีเรื่อง”ผมเล่นตามก่อนจะแว๊ดใส่มันที่ส่งเสียงหัวเราะสองหึ เหมือนเคย”จะพูดให้กูดูดีไม่มีหรอก”

“ก็นึกว่าโทรมาให้กูไปประกันตัวนี่หว่า”นั่นๆ ยังไม่เลิก อารมณ์ดีจริงแหย่กูให้อารมณ์เสียแทน

“งั้นไม่ต้องแดก”อดไปเลยมึง

“หึหึ ไอ้เถิก”ว่ากูอีก

“มึงสิไอ้ล้าน จะแดกไหม”ผมว่ามันมั่ง เดี๋ยวจะจิกหัวให้ล้านเลย

“รวยไง”มันทำเสียงเย้ยๆ

“ไม่รวยก็ซื้อให้ผัวกินได้”ผมก็ทำกลับบ้าง “เดี๋ยวนะ มีลูกค้าอย่าเพิ่งวาง”ผมบอกแกมสั่ง

“เท่าไรครับใบนี้”หล่อทั้งเสียงทั้งตัวเลยโว้ย

“600”ผมบอก

“ทำจากหนังอะไรครับ”มันถามอีกยิ้มให้ ไม่รู้กูไม่ได้เป็นคนผลิต และได้มาฟรี

“ไม่รู้สิ ตอนซื้อมาก็ไม่ได้ถามเขา แต่หนังแท้นะ”ผมทำหน้าแบบไม่รู้ แต่จริงๆแอ๊บมันเงียบไปก่อนจะมองหน้าผมอีกที่ยังแกล้งขมวดคิ้วอยู่

“หนังคนตรงส่วนหัวใจหรือเปล่า”เพื่อนมันอีกคนถามยิ้มๆ เจ้าชู้ใส่ ข่มใจไว้ดอกฝิ่นเดี๋ยวขายไม่ออก

ผมยิ้มกำลังจะพูดแต่ก่อนจะได้ยินเสียงลอดออกมา”อะไรนะ จะให้กูบอกเขาว่าทำจากหนังตีน  มึงจะบ้าเหรอ เกิดกูพูดแบบนั้นเขาจะซื้อไงล่ะ เอ๊ะ อย่าเพิ่งวาง”ผมเอ็ดใส่ไอ้คนในสายแต่ไม่ได้จริงจังหรอก แต่ที่ทำเสียงจริงจังอยากให้มันสองตัวได้ยินเป็นการหลอกด่ามันไปด้วย”เอ้อ โทษทีนะ พอดีพี่ชายอารมณ์ไม่ค่อยดีน่ะ แล้วจะซื้อป่ะ”ผมทำเป็นขอโทษยิ้มๆและถามหน้าซื่อเพื่อขายของ

“พี่ชายดุเน๊าะ”มันพูดต่อเหมือนจะกลัว ใช่มึงยังไม่เจอของจริงเลยพูดแบบนี้

“น้องน่ารักขนาดนี้พี่ก็ต้องหวงเป็นธรรมดา”เพื่อนมันทำตาใส่อีก

“อืม แล้วซื้อไหม เดี๋ยวลดให้ก็ได้”ผมรับๆไปซะก่อนจะต่อให้มันอีกหน่อย

“มีเบอร์ไหม”มันพูดไปอีกอย่าง กูแอบเซ็ง

“มี จะจองโลงเหรอ”ผมบอกและถาม มันทำหน้างงๆ”ที่บ้านขายโลงอยู่ ก็เลยถาม”ผมพูดต่อยิ้มๆ

“อ๋อ ฮ่าๆๆๆ”เสือกหัวเราะชอบใจอีก แม่งไม่ไปสักที ผมยกยิ้มพูดใส่ไปในสาย

“อะไรอีกล่ะ ห๊ะ เออ เดี๋ยวกลับ ไม่ต้องมาหรอก มึงเพิ่งออกจากคุกมา อยู่ในช่วงคุมความประพฤติอยู่นะ ไม่มีอะไรหรอก เขามาซื้อของเดี๋ยวก็ไปแล้ว จ้าๆ ตามใจยังไม่วางก็ฟังไป”ผมพูดไปเรื่อยทำเสียงแบบอ่อนใจใส่ ได้ยินมันแอบขำกับความแหลของผม

“แล้วจะซื้อไหม จะเก็บร้านแล้ว”ผมบอกมือก็หยิบของที่เหลือใส่กล่องแบบลากได้

“พี่เพิ่งออกจากคุกเหรอ”มันกระซิบถามคงจะได้ยินที่ผมพูดและไฟตรงหน้าจอยังไม่ดับ

“อืม”ผมพยักหน้า ก่อนจะหยิบกระเป๋าใส่ถุงและทอนเงินให้

“ข้อหาอะไร”เพื่อนมันที่ตอนแรกตาวิบวับ ตอนนี้หน้าตื่นเลย

“กระทืบผิดคน ดีนะเขาไม่ตายแค่ดั้งแหมบ กามหัก ไอ้นั่นไม่ต้องพูดถึง”ผมบอกและทำท่าแหยงชี้ตรงนั้นพวกมันแหละ ทำเอาหุบขาทันที”สงสัยเพื่อนมันที่อยู่แถวนี้โทรไปบอกแน่เลย ถึงได้โทรมา”ผมสร้างสถานการณ์ต่อ

“เหรอ งั้นไปนะ”มันบอกและรีบเดินกันไปทันที พอลับตาผมเอามือปิดปากหัวเราะน้ำตาเล็ด

“ตลกมากนะมึงให้ไปขายของ ดันแผ่ออแรด แหลพวกมันอีก”ไอ้ไผ่พูดเหน็บมาตามสาย

“มึงต้องเห็นหน้าพวกมัน คิกๆๆ โคตรฮาเลย”ผมยังขำไม่หาย

“ไม่บอกกูเป็นผัวมึงล่ะ”มันพูดมาอีก เหมือนจะอารมณ์ไม่ดีนิดๆ

“บอกไปมันจะรู้จักมึงไหมล่ะ”ผมถามกลับเสียงกวนๆ

“แล้วบอกเป็นพี่ พวกมันรู้จักกูไหมล่ะ”มันก็ย้อนมาอีก

“งี่เง่านะเรา หึงไม่เข้าเรื่อง”ผมพูดใส่

“แรด”มันว่า

“แรดยังไงกูก็เมียมึง ฮ่าๆๆๆๆ”ผมก็ว่ามั่ง ก่อนจะหัวเราะใส่

“จะกลับยัง”มันถามอีกสงสัยจะยอมรับความจริง

“เก็บของแล้วเนี่ยะ เอาไรไหม”ผมบอกและถามอีก

“จะมาเหรอ”มันถามเรียบๆ แต่ดีใจล่ะสิ

“กูส่งพัสดุมั้ง ถามขนาดนี้แล้ว”ผมว่ากลับขำๆ

“ถ้ามาไม่ได้กลับนะ”มีขู่ แต่กูรู้ว่ามึงยิ้มและเอา(กู)จริง

“น้องกลัวมากจนอยากจะบอกว่าพี่อาบน้ำนอนรอเลยดีกว่า คิกๆ”ผมพูดพลางหัวเราะ เก็บของเสร็จพอดีและเดินลากไปเก็บที่ร้านกิ๊กเก่า หุหุ

“รอมึงมาอาบให้ดีกว่า”มันตอบกลับมาเหมือนเสียงที่กระซิบข้างหู

“กูอาบให้ มึงเหนื่อยน้า”ยั่วมันเข้าไปอีก

“กูแค่เหนื่อยแต่มึงน่ะจุกแน่ หึหึ”หน้าแม่งต้องหื่นแน่ๆเลยตอนนี้

“จุกไม่กลัว กลัวไม่เสียว”ผมบอกกลับเบาๆ มันไม่ตอบกลับได้แต่หัวเราะจิตๆ ก่อนจะวางสาย อ้าว แล้วไม่บอกว่าจะกินอะไร งั้นตามใจคนออกตังค์แล้วกัน ผมยิ้มเมื่อรู้ว่าไปแล้วจะโดนอะไร เอ้อ ไม่ใช่ครับ แค่ตัวสั่นเพราะจะได้ไปนอนด้วยกันเท่านั้นเอง อิอิ

“พี่ชัคกี้ ฝาก ขะ”ผมร้องเรียก แต่ยังพูดไม่จบดี เมื่อเห็นพี่ชัคกี้กำลังแลกสารอาหารทางลิ้นกับผู้หญิงหุ่นเอ็กซ์อยู่ แต่คนนี้ดูเป็นมิตร ออกจะลูกครึ่ง ยืนกอดอกเอียงคอมองผมยิ้มๆ

“เอ้อ โทษที ฝิ่นไม่รู้ว่าพี่ยุ่งอยู่ ไปแหละ คราวหน้าจะเลี้ยงยอดข้าวนะ”ผมรีบบอกรีบเก็บจะรีบไป”ฝากเก็บรถให้ด้วย”ไปแท็กซี่ดีกว่า

“รีบไปหาผัวเหรอ”พี่ชัคกี้ที่น่าจะชักแง่กๆ ผมมองก่อนจะยักไหล่ ตอบอย่างมีสปิริต

“เยส”ผมตอบ ทำเอาสองคนหัวเราะ ผมโบกมือสะพายกระเป๋าเดินออกไป ตรงดิ่งไปหาของกินทันที และโทรบอกป้านวลจะได้ไม่เป็นห่วง
/
/
/
“ขาหมูเยอรมันพิเศษ ต้มยำรวมมิตรรสแซ่บ แขนงปลาเค็ม อืม อะไรอีกดีน้า พอแล้วเฮีย”ผมสั่งเจ้าของร้านที่ยิ้มรับ ก่อนจะเดินไปนั่งรออ่านหนังสือพิมพ์ไปด้วย คิวเยอะเหมือนกัน 

“นั่งด้วยนะครับ”เสียงถาม ผมพยักหน้าไม่ได้เงยไปมองหรอก

“คนเยอะนะครับ”มันพูดอีก ก็ชุมชนไม่ใช่ป่าช้าคนก็เยอะสิ

“อืม”

“มาคนเดียวเหรอ”ครับหายไปแล้ว ทะลึ่งทำมาตีสนิทกู

“..........”

“พี่ไม่มาด้วยเหรอ”ถามต่อ ผมขมวดคิ้วก่อนจะเงยหน้าไปมอง อึ้งไปสองวิ

“............”

“อ้าว เงียบเลย”มันพูดใส่ด้วยรอยยิ้มโชว์ฟันสวย

“เป็นใคร”ผมถามแบบไม่รู้จัก แต่จำได้ว่าเป็นใคร

“อะไร จำไม่ได้ รู้งี้แกล้งให้จมน้ำที่สังขละซะก็ดี”มันพูดตัดพ้อทำหน้าเศร้าๆ  มึงสิจะโดนผัวกูกดจมน้ำเข้าให้ ไอ้นิค คนที่เคยเข้ามาคุยกับผมที่ตอนไปน้ำตก

“ใครจะโดนกันแน่”ผมพูดกลับ

“เหอ เหอ พี่หวง แต่ไม่มาคุมล่ะวันนี้”มันทำเป็นหัวเราะพูดล้อเลียน

“ใครบอกว่าเป็นพี่”ผมเลิกคิ้ว มันก็ยื่นหน้าเข้ามา

“ก็ได้ยินเรียกพี่ และนายก็แทนตัวเองว่าน้อง”มันทำหน้าเลียนแบบผม

“เลยคิดว่าพี่น้อง”ผมพูดอีกเอนตัวพิงพนักเก้าอี้

“อื๊อหื๊อ”มันก็พิงมั่ง

“ไม่คิดว่าเป็นอย่างอื่นมั่งเหรอ นอกจากพี่น้อง”ผมถามอีก ที่จริงผมจะบอกเลยก็ได้ แต่ผมรู้ว่ามันดูออกและแกล้งถามผม

“อืม ก็น่าคิดนะ”มันก็ทำเป็นคิด ก่อนจะมองหน้าและยิ้ม มันจัดว่าเป็นผู้ชายที่ยิ้มสวยมากคนหนึ่ง มันเอามือชี้ผมที่ตัดไถเกรียนไม่สั้นมากนัก”ตัดผมน่ารักเน๊าะ หน้าตาไม่ดีไม่เจิดนะเนี่ยะ”มันแซวทรงผม เอามือวางบนโต๊ะ และมองยิ้มๆ

“ก็ว่างั้นแหละ”ผมยกยิ้มยอมรับ ไม่มีทีท่าว่าจะอายเมื่อได้รับคำชม ไม่ใช่ว่าผมหน้าหนาหรอก มันอยู่ที่ว่าใครชมถ้าเป็นคนที่เรามีใจด้วยก็จะรู้เกิดความรู้สึกโดยทันที กับคนที่ไม่ได้คิดอะไรฟังไปก็เหมือนประโยคบอกเล่า จะพูดจริงพูดเท็จก็ช่าง

“โห ถ่อมตัวบ้างก็ได้”มันท้วงขำๆ

“ก็มันเรื่องจริงนี่หว่า”ผมก็ย้อนมันกลับ ไปๆมาๆก็ปักหลักคุยกันเลย ระหว่างนั้นผมก็ส่งข้อความบอกไอ้ไผ่ว่าซื้อของอยู่แต่ต้องรอนานหน่อย ของอร่อยต้องใจเย็น มันก็ตอบกลับมา เออ โอเคจบ

“เรียนที่ ม.xxxx คณะดุริยางคศิลป์ เอกดนตรีสากล ปีสาม”มันแนะนำตัวเองว่าเรียนที่ไหน 

“อืม ก็ดี เล่นได้หมดเลยเหรอ”ผมดูดน้ำปั่น ที่มันสั่งให้

“เกือบหมด บางทีก็แต่งเพลงบ้าง แต่ยังไม่ค่อยดีเท่าไร”ดูมันไม่ใช่คนขี้คุยออกจะถ่อมตัว

“ก็น่าจะอย่างนั้น ดูหน้าไม่ค่อยฉลาดเท่าไร”ผมแหย่มันกลับหน้าตาเฉย

“นี่ ชมผมบ้างก็ได้ครับ ไม่ใช่จี้เส้นเห็นด้วยไปซะหมด”มันพูดไปเอาหลอดจิ้มมือผมไปด้วย ผมก็ชักกลับ

“แสดงว่าชอบคนโกหกล่ะสิ”ผมพยักหน้าใส่

“ก็ต้องดูก่อนว่าโกหกเรื่องอะไร สมควรไหมกับเรื่องที่โกหก”ตอบเป็นการเป็นงานมาก แต่จะมองหน้ากูทำไมล่ะ กูไม่ได้โกหกอะไรมึงสักหน่อย

“จะโกหกต้องตั้งชื่อเรื่องด้วยเหรอ”ผมทำหน้าใส่

“อีกแหละ กวนจังวะ”มันทำหน้าเอือมแต่อมยิ้ม “แล้วฝิ่นมาทำอะไรแถวนี้”มันนึกได้ถามกลับ

“ขายของ”ผมตอบตรงๆไม่ใช่เรื่องที่จะต้องปกปิดอะไร

“จริงอ่ะ”ทำหน้าไม่เชื่อกูอีกคนแหละ ผมขมวดคิ้ว”เปล่าๆ ไม่ใช่ไม่เชื่อนะ โอเคๆ “มันรีบปฏิเสธแต่ทำหน้าขำๆ

“ตลกอะไรแค่มาขายของ ไม่ได้มาเต้นเมียงู บ้าเปล่า”ผมว่ามันอีก ก่อนจะรับของและจ่ายเงิน เตรียมจะกลับ”ไปนะ”ผมบอกและลุกเดินไป

“เดี๋ยวสิ ไปไง”มันเรียกวางเงินที่โต๊ะและก้าวยาวๆมาหา มือก็จับแขนก่อนจะปล่อยเมื่อผมมองหน้า

“แท็กซี่”ตอบเตรียมจะโบก มันจับมือผมลงก่อนจะรีบปล่อยและหลบตีนผมที่เตะขามัน”ยุ่งวะ รถไม่รับกูเลย”ผมบ่นมันที่ยิ้มรับ

“เดี๋ยวไปส่ง”มันบอก

“ไม่ต้องเลย”ผมชักสีหน้าใส่ และฟาดมือใส่มันอีก

“อะไรเล่า”มันก็ยังทำหน้าล้อๆ จะเอามือหยิบถุงไปถือ ผมก็เอาหลบ มันก็ยังจะคว้า ผมก็ยกตีนจะยันถ้ามันเข้ามาใกล้อีก มันก็หัวเราะ ห่านิ เห็นกูไม่ด่าเอาใหญ่ แต่เห็นหน้ามันดูเป็นมิตรก็ด่าไม่ลง

“พี่นิค”เสียงเรียกอย่างดังเลย ทำเอาหันไปมอง”นี่เหรอ ที่พี่บอกไม่มีอะไร แล้วหมายความว่าไงคะ”ดึงแขนจนเกือบกระชาก

“ซีน”มันเรียกเสียงเข้ม อ้าว อีซึนกับมึง รู้จักกันเหรอ แล้วทำไมมันพูดเหมือนว่าไอ้นิคมีอะไรกับผมอย่างนั้นแหละ

“หน้าด้าน ชอบแย่งผัวคนอื่น สมกับที่เขาตั้งให้จริงๆ เมื่อวันก่อนฉันยังไม่ได้เอาเรื่องแกเลย”หันมาด่าผมและพูดถึงเรื่องเมื่อสองวันก่อนที่ผมคิดว่าน่าจะจบไปได้แล้ว

“ซีน หยุดเดี๋ยวนี้นะ”มันเรียกอีก เมื่อเห็นว่าอีซึนนี่เริ่มเสียงดัง เพื่อนเธออีกสองคนก็มองหน้าผมเชิดๆ

“ไม่”อีซึนขึ้นเสียงใส่สะบัดมือออกและพูดต่อ”คราวก่อนซีนเห็นแค่รูปในมือถือพี่ ข่มใจไม่ถาม แต่คราวนี้ถึงกับนัดแนะออกมาเจอกันหมายความว่าไงคะ หึ นี่คงเพิ่งออกจากโรงแรมกันมาล่ะสิ”ชี้หน้าผมจ้องตาเขม็ง ผมงงกับสิ่งที่ได้ยิน รูปอะไร และเกี่ยวอะไรกับผมแถมพูดไม่ดีอีก ชักเริ่มปรี๊ดแล้วนะถ้าไม่หุบปาก

“นี่ซีน จะเกินไปแล้วนะ มาก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวพี่ได้ยังไง”มันเสียงเข้มกว่าเดิม

“ไม่เกินหรอกคะ และทำไมซีนจะดูไม่ได้”เชิดหน้าพูดใส่อย่างถือดี หันมาทางผม“เพราะแกนั่นแหละ”หันมาชี้หน้าผมเต็มๆเลยที่ทำให้โดนไอ้นิคว่า

“เกี่ยวไรด้วย”ผมถามกลับนิ่ง ๆ แต่เตรียมพร้อมเสมอถ้าเจอปัญหา

 “คนเขารักกันมาทำให้เขาแตกแยก หน้าด้านหน้าทน ไม่มีปัญญาหาผัวหรือไง ถ้าอยากมีนักก็ไปยืนแถวสวนลุม สีลมประเภทเดียวกับแกโน่น”หันมาชี้หน้าใส่ผมและพูดดูถูกด้วยถ้อยคำที่รุนแรงแต่ไม่แทงใจ

“มี๊ ไม่ต้องไปยืนให้เมื่อยด้วย”ผมบอกและตอกหน้าไปอีก”และหัวเนี่ยะประดับด้วยกะลาเหรอ ถึงไม่เคยรู้ว่าแฟนฉันหล่อและดูดีแค่ไหน หน้าตาก็บ่งบอกว่าชอบสอดเรื่องชาวบ้านไม่น่าพลาด และไอ้ที่ไม่มีปัญญาหาผัว นี่บอกตัวเองที่ยืนสั่นเพราะความอยากจะมีผัวดีกว่ามั้ง ถึงได้มาแหกปากบากหน้าด้านๆมาหาผู้ชายถึงที่”ผมพูดใส่คนตรงหน้าที่อ้าปากหวอ ไอ้นิคอึ้งไปเลยครับเจอผมเวอร์ชั่นนี้เข้าไป

“อีบ้า แกกล้าดียังไงมาด่าฉัน ไม่รู้เหรอว่าฉันเป็นใคร คราวก่อนบุญเท่าไรแล้วที่ฉันไม่เอาเรื่อง”อีซึนแผดเสียงใส่ผมที่ยืนแสยะยิ้มอย่างไม่สะทกสะท้าน

“คุณหนูซึนเดอแรด ความจำเสื่อมหรือไงถึงไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร งั้นจะตอบแทนบุญคุณโดยการบอกให้ก็ได้”ผมเดินไปใกล้และเอานิ้วจิ้มๆแต่ไม่โดนตัว”ผู้หญิงคนนี้ชื่อ นางสาว นรินท์ธารา ชูสกุลฤทธิ์ เป็นบุตรสาวของคุณหญิงนลินธร นามสกุล ชูสกุลฤทธิ์  ที่ตอนนี้ทำตัวเหมือนส้วมสาธารณะ ปากเหมือนคอห่านมีความต้องการให้คนแวะเวียนเข้ามาปลดปล่อย ถูกต้องตามสูติบัตรแจ้งเกิดไหม ไม่ถูกบอกได้นะเดี๋ยวจะมีปัญหาครั้งสุดท้ายในชีวิตเวลาออกใบมรณะบัตร”ผมเตือนความจำโดยการประกาศแนบประจานด้วยน้ำเสียงยียวนสุดขีด คนที่เริ่มเดินผ่านมาแถวนี้ เริ่มหันมามองอย่างสนใจซุบซิบกัน ทำเอาอีซึนพูดไม่ออกหันรีหันขวางเกาะแขนไอ้นิคที่ยืนทำหน้าไม่ถูกเช่นกัน แต่รู้ได้ว่ามันคงจะเริ่มโกรธแล้ว โกรธใครก็เรื่องของมึงถ้าโกรธกูมีปัญหาแน่

”อี อี พี่นิคจัดการให้ซีนเดี๋ยวนี้”ด่าไม่ออกหันไปหาไอ้นิคที่ตวัดสายตามอง แกะมือออก

“จัดการอะไร ซีนมาถึงก็ว่าเขากับพี่โดยไม่ถามสักนิดว่าเรื่องเป็นยังไง”มันพูดใส่

“อย่ามาแก้ตัวดีกว่า ซีนเห็นขนาดนี้แล้วยังต้องถามอะไรอีก”อีซึนยังไม่ยอมคิดตามคำพูดเถียงกลับ

“ไม่ต้องถามใช่ไหม ซีนลืมอะไรไปหรือเปล่า”ไอ้นิคพูดเสียงเย็นใส่ เพื่อนสองคนที่มายืนเป็นตัวประกอบพูดอะไรไม่ออกเหมือนกัน “ว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกัน”ไอ้นิคพูดต่อทำเอาหน้าซีดลงทันตา

“พี่นิค นี่พี่ปกป้องมันทั้งที่มันด่าซีนเสียๆหายๆ”ชี้หน้าผมพูดเสียงโกรธแต่หน้าเหมือนจะร้องไห้ ตอนนี้ผมเดาได้แล้วว่าทำไมอีซึนถึงได้ไม่ชอบหน้าผมอย่างแรง

“ซีนก็ว่าเขาเหมือนกัน ถ้าซีนพูดจาดีๆเขาจะว่าซีนหรือเปล่า อีกอย่างซีนพูดไม่ให้เกียรติตัวเองและที่บ้านเลย พูดได้ไงว่าเราเป็นอะไรกันถึงขนาดนั้น”ไอ้นิคพูดพอให้ได้ยินกันแค่นั้น

“พี่นิค”เรียกเสียงดัง กำมือแน่น ท่าประจำที่ผู้หญิงมักจะทำเวลาไม่ได้อะไรดั่งใจ แต่บางทีผมก็แอบยืมมาใช้นะ

“พอได้แล้ว ถ้ายังไม่หยุดล่ะก็”ไอ้นิคหันไปพูดเสียงเข้มใส่อีก ทำเอาหุบปาก ก่อนจะหันมาหาผม”ขอโทษนะฝิ่น ไว้จะอธิบายให้ฟัง วันนี้ขอตัวก่อน ซีน กลับ”มันพูดรัวเร็วและจับแขนอีซึนให้เดินตาม แต่ผมดึงแขนไว้ก่อน

“ถ้ายังไม่เลิกยุ่งและจบที่ตรงนี้ จะทำให้ดูว่ากัดไม่ปล่อยเป็นยังไง”ผมไม่พูดเล่นแล้วบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง”อย่าคิดว่าตัวเองเป็นลูกคุณหญิงแล้วจะทำอะไรก็ได้ ดีซะอีกดังดี”ผมปล่อยแขนและกวาดตามองทุกคน ไอ้นิคเงียบ อีซึนกับเพื่อนที่คงลืมกล่องเสียงไว้ที่ล็อคเกอร์ไม่รู้จะพกมาทำไม ได้แต่ฮึดฮัดจนไอ้นิคต้องดึงให้เดินไป

 “แม่ง สงสัยกูต้องหาที่ไถ่ชีวิตชะนีให้ได้เร็วๆซะแล้ว ชงกับกูตลอด อุตส่าห์เว้นระยะมานานแล้วนะไอ้เรื่องด่าเนี่ยะ”ผมไม่ได้สนใจว่าไอ้นิคจะมาพูดอธิบายอะไรหรอกถึงจะสงสัยแต่ตอนนี้หงุดหงิดฉิบหายต้องมาเจอกับเรื่องไร้สาระก่อนจะนึกขึ้นได้

 “ว๊าคคคค นี่ก็ปีชงกูอีกคนมั้ง กำลังไปแล้วโว้ย”ผมรีบโบกรถและบอกจุดหมายทันที ชงคนอื่นไม่เท่าไร ชงกับผัวจะจุกไม่ใช่น้อย

********************************************************************************************
ปล. คนเขียนก็ต้องรีบไปมั่ง เดี๋ยวชงกับเจ้านายจะโดนไม่ใช่น้อยเหมือนกัน อิอิ ขอโทษพาอีหนูฝิ่นไปห้องพี่ไผ่ไม่ทันติดเคลียร์คดีอยู่ เอาไว้ตอนหน้าเน๊าะ ขอบคุณผู้มีอุปการะเม้นท์และอ่านทุกท่านด้วยนะคะที่ติดตามกัน ขอบคุณคะ ตุ่ง ตุ้ง ตุ๊ง  เอามาลงให้ก่อน ต้องเดินทางอีกแล้วววววว

[Ploy Poy]

ยังไม่ได่อ่านเบยย ย! ลงมาจิ้มตูดคนแรกก่อนน น! <3น้องฝิ่นพี่ไผ่

[tuckky]

  ซ้อน 
ฝิ่นอนงค์แซ่บเวอร์ 
นังซึนมีที่มาอย่างนี้นี่เอง 
 สงสัยต้องไปทำบุญปล่อยชะนีเข้าป่าจริงๆละฝิ่น 

[iforgive]

โหะ โหะ ฝิ่นจัดหนักให้ยัยซีนอย่างสะใจไปเลยว่ะ 

[snack]

ฝื่นอยู่กับป้านวลน่ารักจัง

[murasakisama]

ไม่ได้เห็นฝิ่นเวอร์ชั่นนี้มานานแล้วนะเนี่ย  o13ยังแร้งงงงงและเลิศเหมือนเดิมค่ะคุณน้อง 

[nokkaling]

ฝิ่นจัดให้ซีนได้มันส์ มาก 

[gupalz]

ฝิ่นจัดเต็มอ่ะ
รอลุ้นชะนีจะเลิกราอ่ะป่าว

[Poes]

ว้ายยยยยย น้องฝิ่นเอาใจไปเลย  แบบนี้แหละชอบ
ส่วนพี่ไผ่ก็ไดเใจอย่างแรง อยากให้น้องฝิ่นฉะให้แรงกว่านี้หน่อย เพื่อความสะใจส่วนตัว ช่วงนี้แอบเลว 

[ka[ze]na]

รอคอยวันจัดหนัก....เหอะๆๆๆ

[yeyong]

ที่แท้มันมีที่มาอย่างนี้นี่เอง
มัวแต่ทะเลาะกับนางซีน สามีถือไม่หน้าสามรออยู่ที่บ้านแล้ว

[NewYearzz]

น่ารักตลอด

รอตอนต่อไปครับ 

[Rafael]

อ๋อที่นี่ ยัยชะนีซีนมีที่มาแบบนี้นี่เอง
กร๊ากกกก

 

[่patsaporn]

อ่อ นังซีนวีนเรื่องนี้นี่เอง ช่วยไม่ได้ย่ะ น้องฝิ่นน่ารักเสน่ห์แรงก็ย่อมมีคนมาชอบเป็นธรรมดา
ฝิ่นตอกซะหงาย สะใจชะมัด ผู้ชายเค้าอายยังกับเธอเลยย่ะ แล้วอย่างนี้เค้าจะเอาทำแฟนมั้ยล่ะ

ฝิ่นขายของเก่งน้า ปล่อยออแรด (ติดพี่ไผ่มา) เอ๊ย ออร่ากระจาย  ชอบตอนสอนเด็กสองคนนั้นนะ
น้องฝิ่นโตแล้วไม่ขี้โกหกแล้วจ้า มีหนุ่มแวะเวียนมาจีบเป็นระยะ ชอบตอนคุยกับไผ่ไปขู่สองคนหน้าหม้อไป
เธอลื่นจริง ๆ คนเนี้ย แฟนยังภูมิใจ แต่หงุดหงิดนิดหน่อยไม่ยอมบอกว่าเป็นแฟน ฮิ้ววววว พี่ไผ่เค้าก็มีมุมนี้เนอะ
ไม่หึงแต่หวงโอเคป่ะ น่าร้อกอ่า
 

[sunshinesunrise]

วอนตลอด ดวงชะนีตามจิก 55555 ฝิ่นด่ามันส์มาก สะใจ ! 

[arisa_sa]

น่าจะจัดอีกดอกอิอิ น้องฝิ่นองค์ลงนิดส์เดียวเอง ว่างๆพาพี่ไผ่มาเป็นลูกคู่ด้วย จัดหนักจัดเต็มไปเล้ย 

ขอบคุณจ้า

[rujaya]

อีนังซีนมันน่าจะโดนฝิ่นตบซักทีนะ 

[เก้าแต้ม]

ปากนู๋ฝิ่นสุดยอดจิงๆ แต่นังซีนเดอเรแรดก็สมควรจะโดนเจรงๆ

[mild-dy]

มาต่อแล้วววววววววววว
ดีใจจุงเบยยยยยย
รีบมาต่อนะ

[indy❣zaka]

มีเรื่องกับชะนีตลอด
สงสัยชาติที่แล้ว ไปแกล้งชะนีในป่าที่ไหนมารึป่าว 

[nongrak]

นังซีนนี่ยังโดนฝิ่นด่าไม่สะใจเลย มาถึงก็ปากดีก่อนเเลย
สมน้ำหน้ามากแต่อีกสักชุดก็ดีนะจะได้เงียบปากได้

[kanda53]

ยอมรับว่าหลงรักน้องฝิ่นสุดใจ....
เริ่มมาก็อ้อนน่ารักน่าชัง...ต่อมาก็เกรียนลดวัยกับเด็ก...
และจบด้วยวาจาพิฆาตที่ไม่เคยแพ้ใคร....
เมียพี่ไผ่นี่ครบเครื่องจริง ๆ อ่ะ....

  & 

[Noo_Patchy]

    น้องไปหาพี่ไผ่แล้ว อิอิ

[ao16]

 

[KhunToOk]

   ชอบมากเลยค่ะ  อ่านไปยิ้มไป คราวหน้าพาพี่ไผ่มาขายของด้วยนะคุณน้อง อิอิ

อยากอ่านต่อแล้วอ่า  จะรอนะคะ เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ

[shoi_toei]

อยู่เฉยก็มีเรื่องวุ้ย เซงแทนฝิ่น

[koikoi]

น้องฝิ่นไม่พอเอาอีกยังไม่สะใจเลย

[kataiyai]

เอาน่าไม่ว่าหน้าไหนฝิ่นก็ชนะ

[jojobuffy]

มาแล้วๆๆๆ น่ารักๆๆๆๆเวอร์

มาไวๆนะ เค้ารออยู่ๆๆๆ