ตอนที่ 85
ผมยืนพิงเสาตรงหน้าคอนโดมาเกือบชั่วโมงแล้ว หลังจากไอ้เมียตัวดีโทรมาบอกว่าจะเข้ามาหา ผมเลยรีบอาบน้ำรอมัน ฮึ ผมไม่ได้ทำหรอกครับพูดเล่นเฉยๆ ไม่ได้อยากขนาดนั้น แต่รออยู่บนห้องไม่เห็นมันแหกปากโผล่หน้ามาสักทีเลยลงมารอข้างล่างเท่านั้นเอง นานไปแล้วมั้ง บุหรี่หมดไปเกือบครึ่งซองแล้ว งดมาได้ตั้งนาน มาเครียดมึงนี่แหละ รู้งี้ไม่เอาลงมาซะก็ดี เปลืองโดยใช่เหตุ ล่าสุดมันบอกรอคิวกับข้าวอยู่คนเยอะเหมือนกัน ผมว่าจะบอกมันแล้วว่าไม่ต้องรอ มาหากินแถวนี้เอา แต่ไม่อยากให้มันเสียความตั้งใจอุตส่าห์หาเงินเลี้ยงผัวได้ หึหึ แต่มันน่าจะมาถึงได้แล้ว มันจะรู้ไหมว่าผมเป็นห่วงกระวนกระวายขนาดไหน โทรครั้งสุดท้ายมันไม่ได้รับ จะกดอีกก็มีเสียงเฉพาะคนสำคัญเข้ามาทันที
“อยู่ไหนแล้ว”ผมถามทันทีเมื่อกดรับ ไม่รอให้มันพูดก่อน
“ใกล้แล้ว มึงลงมารอได้เลย”มันบอกและพูดแกมสั่ง
“ทำไมกูต้องลงไป ยังไงมึงก็ต้องขึ้นมาอยู่แล้ว”ผมบอกมันแต่ยกยิ้ม ได้ยินเสียงจิ๊ปาก
“ก็ลงมารับไม่ได้ไง”มันพูดใส่เสียงงอนๆ
“ขี้เกียจ”ผมตอบก่อนจะนั่งที่ม้าหิน
“งั้นไม่ต้องเอา”มันพูดอีกส่อความหมาย ไม่เกรงใจแท็กซี่ไงวะ
“กูไม่ได้อยาก”ผมเหมือนจะกัดฟันบอกมัน
“เหรออออ”ลากเสียงดัดๆ แต่โคตรชัดเลย
“เหี้ยะ”ผมด่าอย่างตกใจลุกแทบไม่ทัน หลุดเลยกู แม่งยื่นหน้ามาลากเสียงใกล้หูกูนี่เอง ถึงได้ชัดเจนขนาดนี้
“ฮ่าๆๆๆๆ”มันหัวเราะชอบใจ ดีกูไม่ฟันศอกฟันมึงหัก ทีนี้ใส่ฟันปลอมเถอะมึง
“สัด”ผมว่ามัน ยกมือจะโบกหัว แต่มันจับเอาไปจูบดังจ๊วบบบ ว่าแต่กูชอบหม้อมึงก็ชอบอ่อยกูเหมือนกันแหละ
“ขวัญเอ้ย ขวัญมา ยกเว้น ขวัญ อุษามณี ไม่ต้องมาเน้อ”มันเอียงหน้าซบไหล่เอามือลูบเรียกขวัญให้ผม
“นั่นแหละขวัญที่กูต้องการ มึงเรียกมาให้กูเลย”ผมเอามือผลักหัวมันออก
“แค่ขวัญอนงค์คนเดียวก็พอแล้ว”มันยังทะลึ่งตอบให้อีก”จุ๊กกรู จุ๊กกรู ไม่โกรธน้องนะ ไป ไป ขึ้นห้องกัน”มันทำปากจู๋ ประเลาะผมขึ้นไปล่อบนห้อง เดี๊ยะมึงจะเจอของจริง
“มึงมาช้าเกินไป”ผมพูดอีกครั้ง เอามือหยิบของมาถือ
“ก็คนมันเยอะ”มันพูดไม่มองหน้า แต่มือคล้องแขน
“............”ผมไม่ถามต่อ แต่รู้ว่ามันโกหกต้องมีอะไรมากกว่านั้นแน่
“มึงอ่ะ”มันร้องเอาหน้าซบแขน ตอนนี้ลิฟท์กำลังพาขึ้น ผมไม่มองลิฟท์เปิดก็เดินออก มันเป็นคนเปิดห้อง วางของเสร็จผมจะเดินออกไปทำงานต่อเป็นการระงับสติอารมณ์ไปในตัวด้วย มันก็พุ่งเข้ามากอดด้านหลัง”กินข้าวก่อน น้องจะเล่าให้ฟัง”มันพูดออกมาเหมือนรู้ว่าผมอารมณ์ไม่ดีเพราะสาเหตุอะไร
“ไม่เล่าก็เรื่องของมึง”ผมโมโหในเรื่องที่ไม่ควรโมโห
“อย่าเพิ่งโกรธสิ”มันเปลี่ยนมากอดข้างหน้าทันที”นะ นะ น้องขอโทษ พี่ไผ่”
“ถ้าเหตุผลมึงฟังไม่ขึ้น เตรียมตัวได้เลย”ผมชี้หน้ามัน ก่อนจะไปจัดอาหารใส่จาน มันรีบเข้ามาช่วยทันที
“กินเยอะๆจะได้มีแรง”มันยิ้มตักขาหมูให้ ส่งสายตากรุ้มกริ่ม อย่าได้หลงกล
“ดี มึงจะได้ติดข้างฝา”ผมจ้องหน้ามันที่ทำเป็นกลืนน้ำลาย
“เมียนะ ไม่ใช่วอลเปเปอร์”ยังจะมาเล่นมุก ยิ้มเข้าไป
“นาบติดดี”ผมพูดแต่ตักปลาราดพริกที่ทำเองก่อนมันจะมา นึกได้ว่ามันอยากกิน เลยไปตลาดเมื่อตอนเย็น คิดแล้วก็ขำตัวเองที่จำอะไรเกี่ยวกับมันได้หมด บางครั้งอยากจะแกล้งลืมๆไปบ้าง ยิ่งไอ้เรื่องหงุงหงิง งี่เง่าจะเอาให้ได้ นี่แหละที่จำได้ขึ้นใจเลย
“ใจร้ายอ่ะ”ทำเป็นเสียงหงอย ขยับมานั่งบนตัก”ทำไงจะหายโกรธน้า ฟันโอก็ไม่ได้ซื้อมา ฟันเขาแทนได้ไหมอ่ะ”ทำเสียงแอ๊บพอกับหน้ามันที่แนบแก้มผมถูไปมา
“มึงจะโดนฟันศอกก่อน ไปกินให้เสร็จ”ผมจิ้มหน้ามันก่อนจะจับลง ไม่ได้เดี๋ยวระงับไม่อยู่ มันจะกลายเป็นสำรับอาหารแทน
“เชอะ”มาสะบัดเสียงใส่กูอีก
/
/
/
“อืม สบายตัวหน่อย”มันอาบน้ำหอมฟุ้ง มือก็เช็ดผม มานั่งโซฟาข้างๆผมที่กำลังรวบรวมเอกสารอยู่ เข้าใจเลือกใส่ชุดมาโดนสอบสวนนะมึง เสื้อยืดตัวใหญ่ย้วยหน้าย้วยหลังบ่งบอกว่าใช้จนคุ้ม คุมขาเรียวขาว ไม่แน่ใจว่าข้างล่างใส่อะไรหรือเปล่า เหมือนจะรู้ว่าผมคิดอะไร มันยกขาขึ้นสองข้างทำให้รู้ว่า ใส่กางเกงในตัวเดียว อืม แล้วใครใส่กางเกงในสองตัววะ
ฟุ่บบบ เต็มหน้ากูเลย ผ้าเช็ดหัว แต่หอมโว้ย ซี๊ดดดด เริ่มจิตแล้ว
“รู้นะว่าเล็งเป้าหมายอยู่น่ะ”มันพูดยิ้มๆ ล้มตัวลงไปนอนตะแคงเอามือหนุนหัว ยกขามาทับกัน ยั่วกูชัดๆ
“ทุเรศกางเกงไม่นุ่ง”ผมว่ามันที่พูดแทงใจมือเปิดทีวี
“นุ่งนะ หันมาดูสิ”มันบอกเอามือเลิกเสื้อขึ้น จนเห็นชั้นในอันเซ็กซี่ มือก็ลูบหน้าท้องแบนราบ ต่ำลงๆ หยุดตรงขอบกางเกงเอานิ้วเกี่ยวเหมือนจะปลด
“พร้อมยัง”ผมถามมัน
“พร้อมแล้วครับ”พูดจบมันก็ถอดทันที
“มึงถอดทำไม”ผมถามมันที่อ้าแขนรอ แต่หุบขาแสดงเหมือนว่าไม่อยากจะโดน แต่ทำท่าเหมือนอยากได้
“อ้าว ก็มึงถามว่าพร้อมยัง กูก็ถอดสิ”มันทำหน้าแบบ มันพูดผิดตรงไหน
“มึงจะเล่าได้ยัง ว่าทำไมมาช้า”ผมบอกมัน ก่อนจะเอามือปัดแทบไม่ทัน เมื่อมันขว้าง กกน. ตัวสวยมาใส่หน้า อ้า หอม ไม่ใช่ผมไม่ได้หยิบมาดม แค่เหล่มองเฉยๆ ปล่อยให้มันกองอยู่ตรงนั้นก่อน
“โธ่เอ้ย นึกว่าลืมไปแล้วซะอีก อุตส่าห์เบี่ยงประเด็น จิ๊”มันทำเป็นอุทาน กัดปากหรี่ตา น่าลุกไปถีบให้ร่วงมาที่ตักผมจริงๆ
“มึงปิดบังอะไร ถึงทำการแสดงให้กูลืม”กลายเป็นผมที่หรี่ตาใส่มัน
“ไม่ได้ปิด เคยทำหรือไง”มันเริ่มขึ้นเสียง ไม่ล้อเล่นแล้ว”แค่อยากให้อารมณ์มึงดีๆหน่อย ก็แค่นั้นเอง”มันพูดเหมือนจะน้อยใจที่ผมพูดเหมือนจับผิดมัน ลุกมาหยิบกางเกงจะนุ่ง ผมฉุดมันลงมานั่งตรงตัก
“ไม่ต้องใส่ ถ้าฟังไม่เข้าหู ชิ้นนี้จะเป็นชิ้นสุดท้ายที่จะโดนกระชากออก”ผมพูดข้างหูมัน มือดึงเสื้อที่ใส่เป็นการเตือน
“มึงก็ข่มขืนกูซะเลยสิ”มันพูดประชด
“อย่าท้า”ผมจับหน้ามันให้หันมามอง
“ไม่ได้ท้า เป็นบ้าอะไร กูไม่เคยคิดจะปิดอะไรมึงอยู่แล้ว พูดเหมือนกูมีชู้อย่างนั่นแหละ”มันหันหน้ามาพูดใส่ผม มือก็แกะมือผมออกจากเอวมัน
“และตอนอยู่ข้างล่างกูถาม มึงหลบสายตาทำไม”ผมไม่ปล่อยรัดแน่นกว่าเดิม ยื่นหน้าไปถามจนชิดแก้มนิ่ม
“กูตั้งตัวไม่ทัน และคิดว่าค่อยคุยกันในห้องดีกว่าที่จะเล่าตอนนั้น”มันก็สวนกลับมาทันที แก้มเลยชนจมูกผมเข้าให้ แต่มันสะบัดหน้ากลับ
“จะเล่าได้ยัง”ผมถามมันอีก
“มึงก็คลายออกหน่อยสิ รัดซะกูจุกอกพูดไม่ออกแล้ว”มันก็แว๊ดกลับมา แก้วหูแทบแตก
“เรื่องมาก ทำเป็นอึดอัด”ว่ามันแต่คลายนิดหน่อย
“มึงเหอะ เยอะๆๆๆๆๆ”มันว่าใส่เอามือทึ้งหัวผมไปมา”ชราภาพแล้วสิมึง ถึงได้ขี้ระแวง”มันพูดเหมือนจะขำแต่เก๊กหน้าใส่
“ตีนเหอะ”ผมชักเริ่มอยากจะข่มขืนไปให้มันเล่าไปซะแล้วสิ ถ้าจะได้อารมณ์ดี มันเบะปากก่อนจะพาผมล้มตัวลงไปนอน ยกขาก่าย มือก็ลูบหน้าอก เปิดปากเล่าเรื่องให้ฟัง เหมือนเล่านิทานกล่อมกูนอนเลยเน๊าะ
“แม่ง หาเรื่องกูชัดๆ ดอกกกก อยู่ดีไม่ว่าดีเดินมาให้กูด่าซะงั้น”มันเล่าไปด่าไป ถึงอริคนล่าสุด
“ไอ้นิคมาได้ไง”ผมถามมันต่อ นึกถึงหน้าไอ้คนที่เคยเจอ มันส่ายหน้า
“ไม่รู้มัน กูนั่งรอของอยู่เงยหน้ามาก็เจอมันแล้ว”มันพูดไม่ได้ใส่ใจ มือเริ่มล้วงเข้าไปในเสื้อผม ต้องจับให้หยุดก่อน ไอ้นี่ไม่ได้ลูบเดี๋ยวขึ้นมือมันยิ่งนุ่มๆหยุ่นๆพอกับก้นมันแหละ
“คุยกับมันทำไม”ผมถามมันอย่างพาลๆ ยอมรับผมพาลจริง ไม่ชอบให้มันคุยกับใครหรือเห็นใครมาคุยกับมัน ขวางหูขวางตาถ้ายิ่งมันคุยด้วยดี ผมจะยิ่งไม่ชอบมากเท่านั้น ถึงมันจะไม่คิดอะไรก็เถอะ
“ก็มันคุยด้วยและไม่ได้คิดอะไรสักหน่อย”มันบอกผมช้อนตาขึ้นมอง หน้าไม่บ่งบอกว่ากวนตีนหรือประชดแต่อย่างใด ความหมายตามที่พูด
“ไม่ต้องคุยกับมันอีก”ผมบอกแค่นั้น ก่อนจะดึงมันขึ้นมาเกยบนตัว
“..............”
“เงียบคืออะไร”ผมถามเมื่อมันไม่รับปากเหมือนทุกครั้ง มันจ้องหน้าผม ก่อนจะก้มมาจูบจมูกไล่ลงมาที่ริมฝีปาก บดเบียดไปมา แต่ผมยังไม่ยอมตอบสนองความต้องการ อดใจเอาไว้จนกว่าจะได้คำตอบที่น่าพอใจ
“มีเหตุผลหน่อยสิ”มันพูดเบาๆขบปากล่าง
“ไม่จำเป็น”ผมเน้นคำตอบให้มัน
“พี่ไผ่”มันเรียกเสียงอ้อน มือลูบหน้าผม
“มึงชอบมันเหรอ”ผมชักเริ่มจะคิดอย่างคนพาลแล้ว
“ไม่ชอบ”มันก็ตอบทันทีโดยไม่ต้องคิด
“แล้วทำไมไม่รับปาก”ผมพลิกมันไปด้านล่าง กอดรัดมันอย่างแรง อยากจะบีบให้ตายนักถ้าพูดไม่ดีล่ะก็
“เจ็บ ปล่อยก่อน”มันร้องบอกด้วยสีหน้าว่าเจ็บจริงๆ
“ก็รับปากมาสิ”ผมตะคอกใส่อย่างที่ไม่ได้ทำมานานแล้ว และตอนนี้กำลังจะระเบิดออกมาเมื่อคนข้างใต้ขึ้นชื่อว่าเป็นเมียกำลังขัดใจอย่างแรง ผมเคยบอกไปแล้วว่า หวง มากด้วย
“น้องมีเรื่องอยากเคลียร์กับมัน”มันพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเหมือนขอร้อง
“มึงนัดเจอมันเหรอ ห๊ะ”เสียงดังจนมันเบ้หน้าหลับตาปี๋”ลืมตา กูบอกให้ลืมตา อย่าบังคับให้กูต้องบีบคอมึง”ผมเอามือกำรอบคอที่ไม่ได้สั่นหวาดกลัวเหมือนสีหน้า มันค่อยๆลืมตาขึ้นมา
“ยังไม่ได้นัด ไม่เคยคิดจะนัดใคร แต่อยากจะเคลียร์เรื่องรูปที่อยู่ในเครื่องมัน โอเค มันไม่สำคัญอะไรแต่น้องไม่อยากให้รูปตัวเองไปอยู่กับคนอื่น อยากให้แค่พี่เท่านั้นที่มีสิทธิ์เก็บไว้”มันพูดออกมาเสียงเหมือนจะร้องไห้กลั้นบางอย่างเอาไว้ไม่ให้ออกมา ผมจ้องหน้ามันที่รู้ว่าพูดความจริง นอกจากเพื่อนในกลุ่มมันและเพื่อนผม ถ้าไม่จำเป็นจริงๆมันจะไม่ถ่ายรูปพร่ำเพื่อกับใครเป็นเด็ดขาด เคยมีคนแอบถ่ายรูปมัน ๆ รู้และสั่งให้ลบออกทันที โดยไม่สนว่าจะคิดยังไงกับมัน
“มันให้เบอร์ไว้ แต่ถ้าพี่ไม่ชอบน้องก็จะไม่ทำ ก็ปล่อยมันไป”มันพูดออกมาอีก เมื่อผมไม่พูดอะไร สัด แอบถ่ายรูปเมียกู พอกับไอ้เหี้ยแทนเลย มึงคงไม่อยากตายดี
“กูไม่ปล่อย จัดการให้เรียบร้อย”ผมบอกมันก่อนจะลุกเดินไปที่ระเบียงปิดอย่างแรง คิดว่ามันคงลุกตามมากอดข้างหลังและพูดอ้อนให้หายโกรธ ผมคงจะคาดหวังและเคยตัวละมั้งถึงได้คิดแบบนี้ แต่ผมชอบเวลาที่มันอ้อนหาสารพัดวิธีมาใช้ให้ผมสนใจมัน แต่นานพอควรก็ไม่มีวงแขนเล็กๆมาโอบ จนต้องหันกลับเข้าไปมองก็ไม่เห็นมันอยู่ตรงนั้นแล้ว ผมเดินเข้าไปทันที เปิดประตูห้องนอนไม่มี และทุกห้องก็ไม่มีแม้แต่เงา
“เหี้ยะเอ้ย”ผมด่าตัวเองเอามือทุบกำแพงอย่างแรง โทรเข้าก็ได้ยินเสียงที่ตั้งไว้ ’ผัวโทรมา โทรมาทำไม รีบรับไวไว’ ดังซ้ำไปซ้ำมาเพราะไอโฟนมันนอนกองอยู่ตรงตีนผมนี่เอง ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าอยู่ที่ไหน และอย่างที่คิดอยู่จริงๆ นอนขดตัวตรงที่นอนเล่นมีเบาะรอง ผมทำเองแหละไว้นอนเล่นกัน บางทีนอนเปลมันเมื่อย โล่งใจหน่อย เดินเข้าไปใกล้ก่อนจะนอนลงข้างๆ กำลังจะกอด มันพลิกตัวกลับมาคว้าหมับเอาหน้าซุก
“อารมณ์ดียัง”มันถามผมเสียงอ้อนๆ แต่ไม่มองหน้า
“อยากจะเตะซ้ำ”ผมพูดแต่เอามือกอดมันไปด้วย กลัวมันหนีไปอีก
“อะไรว้า อุตส่าห์ไม่กวนใจ หนีมาหลบส้นตีน ยังจะตามมาซ้ำอีก”มันทำเป็นพูดน้อยใจ เสียงหงุงหงิงส่ายหน้าไปมา
“เลิกไปขายของซะ”ผมสั่งมัน ที่เลิกคิ้วใส่
“โหย กำลังสนุกเลยขายดีด้วย ต่ออีกหน่อยนะ นะ”มันท้วงประเลาะขอไปขายต่อ
“ไม่”ผมไม่ใจอ่อนแล้ว
“พี่”เรียกเอาหน้าซุก
“...................”
“ขอแค่ของหมดพอ นะๆๆๆ”ต่อรองไม่เลิก
“...................”
“งั้นพี่ไปด้วยกัน โอไหม”มันพูดยิ้มๆขึ้นมาคร่อมทั้งตัว
“กูไม่ไป”ผมบอกมันดึงมันลงมาจูบปิดปากช่างต่อรอง ไล่สอดลิ้นจนมันตอบกลับมาอย่างรู้ดี มือเรียวก็ลูบหน้าอก ก่อนจะถอดเสื้อผมออก มือผมก็ถอดของมันเหมือนกัน จนเหลือแต่กางเกงในตัวเดียว ที่เบียดช่วงล่าง ช่วงบนก็เบียดเข้าหา
“หนาวอ่ะ กอดน้องหน่อย”มันพูดกระซิบติดปาก ทำไมมึงยั่วกูเก่งจังวะ กูไม่เคยรอดจากมึงเหมือนที่มึงก็ไม่รอดจากกูเหมือนกัน
“เลิกไปนะ”ผมเสียงอ่อนลง เมื่อโดนมันรุกมากเข้า ผมขยุ้มผมมันเบาๆตอนนี้มันขบเม้มยอดอกผม ไล่ดุนดันทั้งสองข้าง กัดจนเกือบร้องออกมา เงยหน้ายกยิ้ม ปากยังไม่ละออกจากจุกนมผมเลย
“เอาไว้คุยกันทีหลังนะ ตอนนี้น้องหนาวมาก”มันเอานิ้วชี้ปิดปากผม ตาอย่างเยิ้มเลย และผมจะพูดอะไรล่ะครับ หนาวเหมือนกัน
“อืม ซี๊ด”ผมพยายามกลั้นเสียง ปรือตามองไอ้ตัวดีที่ก้มหน้าเล่นกับลูกผมอยู่ สะโพกลอยเด่นจนต้องเอื้อมมือไปบีบขย้ำอย่างอดใจไม่ไหว ลิ้นพลิ้วไหวไล้เลียปลายจรดโคน ก่อนจะถูกฮุบเข้าไปขึ้นลงจากช้าเป็นเร็ว ผมดึงมันออกก่อนจะเสร็จคาปากนุ่ม ดึงมันขึ้นมาคร่อมทั้งตัว ไล่จูบปากบดเบียด เม้มซอกคอกัดทำรอย
“อ๊ะ จะ เจ็บ”มันร้องแต่เงยหน้าเปิดให้ทำอีกข้าง
“จะได้จำไว้ว่ามึงเป็นของใคร”ผมกระซิบบอก มือก็บี้ยอดอก
“ของพี่ไผ่”มันตอบรับ มือขยุ้มหัวผมที่ดันมันขึ้นมา เม้มยอดอกอย่างแรง”อา อ๊ะ”จนมันส่งเสียง และทึ้งผมแรงขึ้นด้วยความเสียวซ่าน ด้านล่างมันก็ใช่ย่อยเบียดซะลูกผมโด่ขึ้นมาอีกแล้วหลังจากสงบไปพัก ชั้นในถูกถอดออกทันทีทำให้สัมผัสกันแนบชิดมากขึ้น ผมพลิกตัวมันลงด้านล่าง ไม่สนใจแล้วว่าตอนนี้เราทำรักกันที่ไหน ยังไงมันก็ที่ของเราอยู่ดี
“อา อ๊ะ พี่ไผ่”มันร้องออกมาอีก เมื่อผมดูดไซร้หนอนมันบ้าง ขามันถูกยกมาพาดบ่า
“อา อ๊า”
“พะ พอ ใส่”
“หึหึ”ผมหัวเราะและเล่นต่อ จนร่างขาวบิดส่ายไปมา มันเอื้อมมือมาดึงลูกผมมั่ง
“อืม ฝิ่น”ผมครางเหมือนกันเมื่อมันขยำรูดเบาๆ จนได้ที่ มันเลื่อนมาดึงผมให้ขึ้นไปจูบ หลังแอ่นขึ้นมาส่งเสียงในลำคอ เมื่อโดนสอดใส่ไม่ตั้งตัว แต่ผมตั้งใจ
“อื๊อ อื๊อ”เสียงอู้อี้ พร้อมกับตอดรัดไม่ให้ขยับ ทำเอาปวดตุบๆ
“อืม ซี๊ด ฝิ่น ผ่อนหน่อย”ผมบอกมันที่ปรือตา ปากยกยิ้มแต่ยังไม่ยอมให้ผ่าน จนผมต้องกระชับสะโพกมันเข้าหา มือก็บี้หนอนมันไปมาขยับจนเป็นที่พอใจและหยุด มันส่งเสียงขัดใจก่อนจะยอมผ่อนให้ผมได้ขยับบ้าง
“ อ๊ะ ! ”
“รีแพร์เหรอวะ” ผมแซวมัน ที่กัดปากมือก็เลื่อนมาจิกหลังเมื่อโดนกระทุ้งใส่สองสามที
“ไอ้เชี่ยะ มันจุกนะ อื๊อ”มันทุบหลังอย่างแรง
“หึหึ”
“ อ๊ะ..อา ”มันส่งเสียงครางออกมาทันทีทำหน้าเหยเก ไม่ได้ทำกันมาเกือบเดือนเล่นเอาแทบอยากจะเล่นบทรุนแรงผสมความหวงมันเหมือนกันถ้าไม่กลัวว่ามันจะเจ็บ แต่มันเข็ดที่ไหนล่ะมีแต่ยั่วยุตลอด ผมเริ่มขยับเอวเป็นจังหวะไปพร้อมกัน ขยับเข้าไปเรื่อยๆจนสุดลำ ผมครางในลำคอด้วยความเสียวซ่านเพราะช่องทางมันคับแน่นและตอดเป็นจังหวะดีเหลือเกิน
“ อ๊ะ...อา...อืมม...พี่ไผ่”
“ อือ อา ”
“ พี่ไผ่...อ๊า ”
มันส่งเสียงเรียกชื่อผมไม่หยุด สะโพกขยับตอบรับส่วนที่ถาโถมเข้าใส่ทั้งรุนแรง อ่อนโยน สลับกันไป ก่อนจะโดนซอยถี่ๆแต่เน้นๆ ยิ่งทำให้มันส่งเสียงมากขึ้น เล็บครูดไปตามหลังจนน่าจะเกิดรอยเช่นกัน แต่ก็ไม่ทำให้เราหยุดขยับใส่กันได้ ผมถอดออกจับมันพลิกตัวยกสะโพกและสวนเข้าไปใหม่
“อา อ๊า พี่ไผ่ มันลึก”มันร้องบอกแต่ขยับเข้าหาไม่หยุดหย่อน แล้วผมจะหยุดตามคำร้องมันได้ไง
“ฝิ่น อา อา”
“อืม อ๊า” ผมเริ่มขยับเข้าออกแรงขึ้นเมื่อเรากำลังจะถึงปลายทาง และอย่างที่คิดผมกระชับสะโพกมนไว้แน่นและใส่ไม่ยั้งจนหัวสั่นหัวคลอนไปหมด ก่อนจะปลดปล่อยออกมา แต่ยังไม่หยุดขยับใส่กัน จับหน้ามันหันมารับจูบและส่วนล่างเริ่มช้าลงจนโน้มตัวลงไปทาบทับกัน ปากเลาะเล็มเป็นการปรับระดับลมหายใจ ผมพลิกมานอนตะแคงสวมกอดมันเอาไว้ ยังไม่ได้ถอดออก มันกระชับมือผมแน่นขึ้น เราไม่ได้พูดอะไรกันอีก หลับตาลงเหมือนพักสายตา สักพักผมถอดออกหยิบกางเกงมาใส่ และแต่งตัวให้มันบ้าง อุ้มมันขึ้นเพราะดูแล้วเดินไม่ไหวแน่ กลับห้อง
“นวดให้กูเลยนะ”มันท้วงทันทีเมื่ออาบน้ำและนาบกันอีกรอบ มันนั่นแหละยั่วผม เอามือมาจับลูบคลำจนเกิดอารมณ์ จัดให้ซะ พอเสร็จจะมาโวย
“ก็นาบให้แล้วไง”ผมบอกมันแต่มือก็นวดสะโพกให้ ก่อนจะก่ายขาทับมันไว้ ไซ้คอมันไปมา
“พอแล้ว ง่วง”มันบอกตาเริ่มปรือ จับมือผมให้ไปเกาหลังมันแทน หน้าซุกอก
“มึงโกรธกูหรือเปล่า”ผมถามมันถึงเหตุการณ์เมื่อหัวค่ำ
“เปล่านิ”มันบอกจูบคอผม
“ทั้งที่กูงี่เง่า ขึ้นเสียงใส่มึง”ผมถามอีก
“แล้วมึงทำเพราะอะไรล่ะ”มันย้อนถามผม
“กูหวงมึง ไม่ชอบให้ใครมายุ่งด้วย”ผมบอกมันและกอดกระชับ
“เหตุผลแค่นี้ก็พอแล้ว”มันพูดยิ้มๆ จุ๊บปากผม”น้องรักพี่ไผ่ ไม่เคยคิดจะมีใครอีก เราคิดเหมือนกันหรือเปล่า”มันช้อนตาใส่ผม
“ไม่เหมือน กูจะเป็นขนาดนี้เหรอ”ผมบอกมันที่ยิ้มรับ ก่อนจะกอดผมแน่นขึ้น”แค่มึงเท่านั้น คนเดียว”ผมจูบหน้าผากมันที่หลับตาลง ผมหลับตาลงบ้างและหลับไปจริงๆ
/
/
/
“อร่อยว่ะ”เสียงไอ้หวายพูดชม หลังจากหยิบขนมที่มีทั้งคุกกี้ เค้ก แยมโรล และสารพัดขนมกรุบกริบ วางเต็มโต๊ะ
“ยกเว้นขี้ กูเห็นมึงอร่อยหมดแหละ”ไอ้เจย์พูดใส่ก่อนจะแย่งในมือมันมากิน
“ไอ้สัด ไม่มีใครทำบุญให้มึงไงวะ ชอบแย่ง”มันด่า ก่อนจะหยิบชิ้นใหม่
“เมียมึงเหมามาหมดร้านยังวะ”ไอ้บลูถามมั่งหลังจากกินหมดปาก ไอ้พายส่งน้ำให้ มีของโปรดมันด้วย เมื่อเช้าไอ้ฝิ่นฝากให้ผมเอามาให้พวกมัน ส่วนของผมเก็บไว้ที่ห้องแล้ว
“ไม่รู้”ผมบอกแค่นั้น ก่อนจะมองกล่องขนมที่เริ่มพร่องไป
“อารมณ์เสียอะไรนักหนาวะ แค่มันไปขายของอาทิตย์นี้สุดท้ายแล้ว ฉิบหาย ทนมาได้ตั้งสองอาทิตย์”ไอ้พายพูดขึ้นมาบ้างเมื่อเห็นหน้าผม หลังจากวันนั้น มันก็ยังไปขายต่อ บอกว่าอยากขายให้หมดด้วยตัวเอง ทำแล้วก็อยากทำให้สุด สารพัดจะจัดโปรให้ผมยอมมัน สุดท้ายก็อย่างที่เห็น ต้องยอมเพราะโปรเขาดีจริง
“กูรำคาญ”ผมบอกมัน
“ไอ้ไผ่ มึงบ้าเปล่า คนขายของเขาก็ต้องมีมนุษสัมพันธ์ที่ดีกับลูกค้า ปกติเมียมึงถลาไปคุยกับใครที่ไหนล่ะ มองแม่งยังไม่อยากจะมองใครเลยถ้าไม่จำเป็นจริงๆ”ไอ้หวายออกความเห็นที่น่าจะแจกตีนในตอนแรกแต่น่าให้รางวัลในประโยคหลังที่รู้นิสัยเมียผมเป็นอย่างดี
“ใช่ ปล่อยให้มันไปหาผัวใหม่ เอ้ย ประสบการณ์ใหม่ๆบ้าง มันเอาตัวรอดได้หรอกน่า ถ้าห่วงมึงไม่ไปกับมันล่ะ มานั่งหน้างอเป็นตีนอยู่ได้”ไม่ต้องมั้งครับว่าใครที่คอยประกบตูดไอ้หวายตลอด
“คนมันเยอะ”ขี้เกียจคุยกับพวกมันแล้ว ไม่มีใครเข้าข้างกูเลย
“ตลาดไม่ใช่สุสานนะมึง กูว่าพักนี้มึงชักเริ่มเยอะแล้วนะ”ไอ้บลูพูดใส่ผมบ้างแต่หน้ามันเหมือนจะขำๆ
“กูเยอะมานานแล้ว”ผมเถียงมัน
“ถุย”ทั้งคู่มัน
“พวกกูจะพยายามเชื่อนะ”ไอ้พายพูดขำๆบ้าง
“ไปล่ะ”ผมบอกและลุกเดินออก
“เฮ้ย ยังไม่ได้เวลาเลย”ไอ้หวายตะโกนท้วง
“เมียมึงยังไม่โทรมาเลย รีบไปไหนวะ”ไอ้เจย์ตามติด
“เบื่อพวกมึง”ผมหันไปบอกแต่ยกยิ้มยักคิ้วให้
“ไอ้เชี่ยะ กลัวคนอื่นสีเมียมึงสิ”
“ขอให้ผู้ชายอยู่หน้าร้านเมียมึงเยอะๆ สาธุ” ยังมีไล่ตามหลังมา แต่ผมถอยรถออกมาแล้ว ถ้าเป็นอย่างที่พวกมึงพูด กูจะทำอะไรได้ต่อหน้าเมียกูนะเดี๋ยวเสียลูกค้าหมด นอกจากดักกระทืบทีหลังถ้ามีใครสีเมียกูจริงๆ หึหึ
/
/
/
ต่อๆๆๆ
หัวข้อ: ก็คนมันรักทำไงได้ # IMG PAI 2-6-58 # (อ่าน 2561626 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก