หัวข้อ: ก็คนมันรักทำไงได้ # IMG PAI 2-6-58 #

[kenghan]

หึงโหดมากพี่ไผ่ แต่เราชอบบบบบบบ

[ladymoon_yy]

 

[poppycake]

อ๊ายยยย~~~~~~~~~~~!!!!!!
ชอบตอนนี้จังเลยอ่ะ
พี่ไผ่เท่มากๆๆๆ สุดยอดอ่ะ หึงโหดได้ใจจิงๆ 555+
ส่วนฝิ่นก้อน่ารักตลอดกาล คิคิคิ

[bulldog17]

น่ารักกันตลอดคู่นี้ ><

[kabung]

ดันๆ รอๆๆ อิอิ

[goonglovenut]

ตอนที่ 86

“เหลือภาคปฏิบัติ ก็เสร็จแล้วโว้ยยยย”เสียงโวกเวก ของบรรดาเด็กวิด’วะ ที่ดี๊ด๊าดีใจที่จะหมดไปอีกเทอม และเป็นเทอมตัดสินชะตาว่าจะได้เลื่อนไปอีกชั้นปีหรือเปล่า ถึงผมจะมั่นใจว่าได้ไปต่อแน่ ก็ยังอดตื่นเต้นไม่ได้ เพราะผลโหวตยังไม่ออก

“คุณฝิ่นครับ คุณฝิ่น”เสียงห้าวเรียกอย่างไพเราะเพราะพริ้ง

“ครับ คุณปริณ”ผมตอบรับผู้ชายร่างสูง ใส่แว่นไร้กรอบ เรียนเก่งที่สุดในคลาสและสายเลยครับ อนาคตเกรียตินิยมแน่นอน นิสัยดีมาก ไม่หวงวิชา ใครไม่เข้าใจบอกคุณปริณ ช่วยได้เสมอ และนี่เป็นการพูดตามปกติของเขาไม่ได้แอ๊บแต่อย่างใด

“ก่อนปิดจะมีกีฬาเชื่อมความสัมพันธ์คณะกันครับ มีให้เลือกลงแข่ง คุณฝิ่นกับเพื่อนสนใจอันไหนกรอกให้ทีครับ อยากให้ลงแข่งด้วยกัน”คุณปริณยื่นเอกสารให้ผม นั่งลงข้างๆมองด้วยแววตาไม่บ่งบอกกูอารมณ์ไหน เห็นแก่เรียนอย่างนี้ เดือนคณะผมนะครับ ไม่ใช่เด็กแก่เรียนที่เห็นทั่วไป เนี๊ยบหัวจดเท้า แต่งตัวทันสมัย แต่การวางตัวเหมือนคุณชายแค่นั้นเอง

“ไงจ๊ะคุณปริ๊น จีบเพื่อนเขาเหรอ”เสียงนังออยพร้อมถลามานั่งข้างๆคุณปริณที่ไม่ได้ตกใจอะไร ยิ้มน้อยๆ

“ผมอยากมีชีวิตอยู่ต่อครับ คุณออย”พูดแซวเล่นอย่างรู้อยู่แล้ว ว่าผมแฟนใครหว่า ฮ่าๆๆๆ

“เหรออออ จีบเขาก็ได้นะ”มันยังแซวต่อ คุณปริณส่ายหน้า

“ไม่ดีกว่าครับ เดี๋ยวนักว่ายน้ำมหาลัยฟรีสไตล์คิ๊กใส่หน้าผม”แซวกลับหน้าอมยิ้ม นังออยจิ๊ปากที่ทำอะไรไม่ได้

“ไอ้สองตัวไปไหน”ผมถามถึงไอ้แฝดที่เมื่อเช้าอารมณ์เสียอยู่ แต่ยังไม่รู้ว่าเรื่องอะไร

“งอนไอ้ต้าร์เรื่องยังไม่ตอบตกลงว่าจะไปกระบี่ด้วยหรือเปล่า เลยไปลงที่ไอ้บอสกับเพื่อนมัน ที่กวนตีนแต่เช้า”อีออยเล่าได้หน้าระรื่นมาก ไม่รู้สึกรู้สาอะไร

“เดี๋ยวเรื่องถึงอาจารย์นะครับ”คุณปริณเตือนอย่างหวังดี

“ไม่หรอก มันแค่ด่าและวางมวยไปนี๊ดสสสสสนึง”อีออยบอกทำมือให้รู้ว่า นี๊ดสสสสสนึงจริงๆ

“มาพอดี”ผมบอก มันสองตัวนั่งลงข้างผม ไอ้โอมมองหน้าผม

“พี่ไผ่กระทืบไอ้แมนกับไอ้กรณ์เมื่ออาทิตย์ก่อนเหรอวะ”มันถามผม สีหน้าไม่ได้ตกใจอะไร ออกจะปลาบปลื้มเหมือนหน้าไอ้อาร์มสที่รอคำตอบอยู่ ผมไม่ได้เล่าให้พวกมันฟัง อีออยหันขวับ พวกมันรู้แค่เรื่องผมประจานนังซึนเดอแรดอย่างเดียว

“จริงเหรอวะ”อีออยเกาะแขนผม เบิ่งตาใส่

“อืม”ผมพยักหน้า

“เออ ผมขอตัวนะครับ นี่เอกสารของทุกคน”คุณปริณพูดพร้อมกับวางเอกสารบนโต๊ะ เดินออกไปทันที เป็นนิสัยที่ดีอีกอย่างของคุณปริณไม่ยุ่งเรื่องของใคร แต่ถ้าใครจะให้ช่วยเหลือบอกได้

“ยังไงวะ เจอกันได้ไง ไหนเขาบอกว่าพ่อมันส่งไปเรียนเมืองนอกไง”อีออยถามรัวเป็นชุด

“มันไปจริง แต่เรียนไม่จบพ่อมันเรียกตัวกลับ โทษทีเพื่อน ไม่ได้เล่าให้ฟังเพราะคิดว่ามึงไม่อยากรู้อยู่แล้ว แต่ไม่คิดว่าแม่งจะกลับมาหาเรื่องมึงอีก”ไอ้อาร์มสกอดไหล่ผม

“ช่างเถอะ มันคงไม่มายุ่งแล้วล่ะ”ผมตบหลังมือมันเป็นการบอกว่าไม่เป็นไร ไม่มีใครรู้ล่วงหน้าหรอกว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าผมรู้ก็คงจะหาทางป้องกันไม่ให้เกิดเรื่องแน่ถ้าเลี่ยงได้และไอ้แมนมันก็คงไม่โดนแบบนี้หรอก ไม่ใช่ว่าห่วงมันแต่เพราะไม่อยากข้องเกี่ยวด้วยต่างหาก

“มึงเล่าหน่อยสิกูอยากรู้อ่ะ นะๆๆๆอีฝิ่น ผัวมึงต้องเท่ห์มากแน่ๆ”อีออยยังเร้ารื้อไม่เลิก จนผมต้องเล่าให้ฟัง พวกมันหัวเราะชอบใจเกือบตลอดระหว่างที่เล่ากระทั่งจบ

“ฮ่าๆๆๆๆ ไอ้เหี้ยแมน ตูดบานแล้วมั้ง”นังออยหัวเราะน้ำตาเล็ด

“ไอ้สองตัวนั่น กูเห็นเมื่อเช้าหน้ายังมีรอยช้ำอยู่เลยขนาดผ่านมาหลายวันแล้วนะ”ไอ้โอมพูดยิ้มๆ

“สม แดกข้าวดีๆไม่ชอบ ๆชอบแดกตีน”ไอ้อาร์มสพูดอย่างสะใจ

“ดอกนะมึง ผู้ชายแอบถ่ายรูปจนได้เรื่อง มิน่าล่ะ อีซึนถึงหาเรื่องมึงตั้งแต่ตอนนั้น หล่อไหมวะ ไอ้นิคอะไรเนี่ยะ กูว่าต้องหล่อแน่เลย พี่ไผ่ถึงได้จัดหนัก”อีออยจิกตาจิกเสียงใส่ผม พูดถึงนังซึนอย่างหมั่นไส้แกมชอบใจที่โดนผมด่า ก่อนจะกระแทกไหล่ผมถามถึงไอ้นิค

“ก็ดูดี”ผมพูดอย่างไม่ใส่ใจ มันหรี่ตาใส่”อะไรของมึง เดี๋ยวกูจะบอกไอ้เป๊บว่ามึงนอกใจ”ผมพูดใส่มัน เมื่อวันก่อนกิ๊กเก่าอีออยมาคุยด้วย มันก็คุยจนลืมไอ้เป๊บที่ยืนอยู่ด้วย กว่าจะรู้ว่าไอ้เป๊บงอน มันโดนจูบจนปากระบมไปหมด แรกๆก็งงว่าทำไม ถามมันๆก็จูบๆๆๆ มันโมโหก็เลยจูบกลับไปบ้างจนไอ้เป๊บเปิดปากสารภาพว่า งอนและหึงมัน ผมนี่หัวเราะก๊ากเลย มันเล่าไปก็อายไป นานแล้วที่ไม่ได้เห็นมันอายจริงๆจังๆแบบนี้ แสดงว่าคนนี้คงใช่แล้ว

“กรูปรี กูแค่ถามเฉยๆ แต่ถึงมึงบอกมันกูก็ไม่กลัวหรอก”มันเอานิ้วจิ้มหัวผม ก่อนจะยักไหล่แบบฉันไม่แคร์

“เฮ้ย ทางนี้”ผมเงยหน้ากวักมือ อีออยหันขวับทันทีหน้าตาเลิ่กลั่ก

“ฮ่าๆๆๆๆ”เสียงพวกผม

“กลัวโดนฉีดฟิลเล่อร์ที่ปากอีกเหรอ”ผมยื่นหน้าไปล้อมัน ก่อนจะพากันหนีมันไปห้องสอบภาคปฏิบัติ

“เพื่อนเลว เชี่ยะ”มันไล่ทุบพวกผมอย่างเขินจัด
/
/
/
“เออ รู้แล้ว”ผมบอกไอ้คนในสาย จะเป็นใครได้ นอกจากสิ่งเร้าใจที่เรียกว่า ผัว ตอนแรกมันบอกให้ผมรอที่คณะ แต่มันเปลี่ยนใจให้ผมเดินไปหามันที่คณะเอง ติดประชุมงานของคณะอยู่ “เดี๋ยวกูถีบยอดหน้า มาแช่งกู”ด่ามันอีก เสือกมาเยาะเรื่องสอบ “ถ้ากูไม่จบ ก็เกาะมึงแดกนั่นแหละ”หัวเราะสไตล์มันและวางสาย

“โรคจิต ผัวด่าเสือกยิ้ม”อีออยพูดใส่ผมอย่างหมั่นไส้ หน้าผมยิ้มระรื่นขัดกับน้ำเสียงที่โต้ตอบมัน สนุกดีชีวิตมีสีสัน

“โรคจิตตรงไหน มันเรื่องปกติของกูต่างหาก ลองคนอื่นมาด่ากูสิ”ผมพูดใส่มันยิ้มๆ

“อีฝิ่น กูรู้แล้วว่ามึงเลิฟฟฟฟฟกันแค่ไหน หุบปากซะมั่งเถอะมึง บานจะเท่าแก่งกระจานแล้ว”มันว่าและจิ้มหัวผมที่ไม่หุบยิ้มตามมันบอก ไอ้แฝดสอบเสร็จโกยแนบไปหาเมียก่อนเลย ไอ้ต้าร์มึงไม่รอดแน่ กูดูจากสถานการณ์แล้วถ้ามันสองตัวได้คำตอบไม่เป็นที่พอใจนะ มึงเตรียมได้เลย

“เป๊บไปด้วยไหม”ผมถามอีออยที่จัดแต่งทรงผมอยู่

“ตามไปทีหลัง”มันพูดเหมือนจะงอน

“งอนเหรอ”ผมถามมันที่เงยหน้ามา

“เปล่า”มันยักไหล่

“ตอ กูรู้หรอกน่าว่ามึงอยากให้มันไปพร้อมด้วย”ผมกอดไหล่มัน หยิกแก้มมันเบาๆ

“กูจะบังคับอะไรได้ มันต้องทำธุระให้พ่อมันก่อน ช่างเถอะ ครอบครัวต้องมาก่อน”มันพูดเหมือนไม่คิดอะไรแต่มันคิด

“แล้วมึงจะรอให้มันตามไปทำไมล่ะ”ผมพูดยิ้มๆใส่มันที่มองงงๆ”อินโนเซ้นท์นะมึง”

“กูแอ๊บอะไร”มันยังทำหน้าแบบไม่รู้จริงๆ

“อีออย ลดความเยอะตามเขาบ้างก็ไม่เป็นไรหรอกนะ”ผมเรียกมันดึงแก้มมันส่ายไปมา มันขมวดคิ้ว”มึงก็ไปพร้อมมันสิ”ผมเฉลยให้มันฟัง ทนมองหน้าใสซื่อที่ไม่เหมาะกับมันไม่ไหว อิอิ

“จะบ้าเหรอ อีห่า มันไม่ได้ชวนสักหน่อย”มันเสียงดังก่อนจะเบาในตอนท้าย

“มันไม่ชวน มึงก็เสนอสิ แต่ก่อนล่ะแนะนำกูดีจัง”ผมผลักหัวมันเบาๆ

“มันจะดีเหรอ เกิดมันไม่สะดวกใจล่ะ”มันถามเสียงไม่มั่นใจ

“ดีสิ กูว่าไอ้เป๊บมันอาจจะอยากชวนมึงไปพร้อมมันก็ได้นะ แต่ไม่กล้าพูดออกมา”ผมออกความเห็น

“เป็นเมียมันไง มึงถึงได้รู้”มันพูดกวนๆใส่ผม

“ถ้ากูเป็นเมียมัน กูจะไปพร้อมมัน”ผมพูดจริงจังใส่มัน แต่ยักคิ้วสลับกันไปมา”อีออย มึงกลัวอะไร มาขนาดนี้แล้ว พูดไปเถอะ เรื่องจิ๊บๆ มึงคิดให้บิ๊กทำไมวะ”ผมบอกมันอีกที มันจ้องหน้าผมอย่างพิจารณาก่อนจะพูดออกมา

“มึงหยุดตัดผมสักพักนะ หน้าตากวนตีนไงไม่รู้”มันพูดคนละเรื่องออกมา ตอนนี้ผมเกือบจะรองทรงแล้วแต่เหลือผูกจุกได้อยู่ ถ้าไม่มัดก็หวีปัดหน่อยๆ รอยไถก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆแล้วแต่ความชอบ 

“ส้นตีน มึงไม่ต้องมาเขินเปลี่ยนเรื่อง หัวกูตัดทรงไหนก็เป๊ะ”ผมทึ้งหัวมันไปมา หัวเราะคิกคัก

“เออ กูจะไปเสนอให้มันเอง”มันตอบรับในที่สุด

“แรด”ผมว่ามัน

“และถ้ามันไม่รับข้อเสนอกูล่ะ”มันยังเสือกถามต่อ

“มึงก็รุกใส่มันเลย ดูสิมันจะยอมเป็นรับไหม”ผมบอกมันมือก็สะพายกระเป๋าใบโปรด

“แรดกว่ากู”มันว่าผมกลับมาบ้าง

“กูว่าที่จริงมึงอยากเปิดซิงไอ้เป๊บใจจะขาดล่ะไม่ว่า”ผมกอดคอมันมาแซวข้างหูที่แดงเถือกทันที

“อีฝิ่น อีห่าจิก พูดไป”มันจิกหัวผมเอามืออุดปาก มองไปมา

“ทำไม”ผมยื่นหน้าใส่มัน

“เดี๋ยวใครได้ยินไปบอกมัน กูก็อดน่ะสิ”มันหันกลับมาพูดใส่ผม ก่อนจะหลุดหัวเราะใส่กัน

“ฮ่าๆๆๆๆ เชี่ยะ ไร้ยางอาย”ผมหัวเราะไปด่ามันที่หัวเราะไปด้วย ก่อนจะถีบส่งมันหน้าชมรมว่ายน้ำที่มันต้องมานั่งรอ และผมก็ลัลล้าไปถาปัด หุหุ

“คนเยอะฉิบหาย”ผมบ่นก่อนจะดูดน้ำมะนาวปั่นที่แวะซื้อที่โรงอาหารคณะมัน ปากดูด ตูดนั่ง ตาสอดส่ายมองผู้ชายบ้างนิดหน่อย อย่าไปบอกมันนะครับ คนที่รู้จักก็ยิ้มทักทาย ส่วนใหญ่ผู้ชาย ผู้หญิงก็มีแต่เพื่อนมันนั่นแหละที่ทัก

“ฝิ่นไม่เข้าไปข้างในล่ะ”พี่เปิ้ลเพื่อนร่วมห้องมันทักผม พี่เปิ้ลตัดผมได้ใจมากเลย สั้นติดหนังหัวเลยก็ว่าได้ มั่นมาก

“นั่นดิ เข้าได้นะไปพร้อมพี่ไหม”พี่ไอซ์พยักหน้าชวนผม พี่ไอซ์เป็นผู้หญิงที่น้ำหนักเกือบร้อย แต่แกคล่องแคล่วว่องไว ทำอะไรใครไม่ได้นั่งทับแม่งเลย ผมเคยเห็นพี่เจย์โดนแกทับมาแล้วโทษฐานซื้ออ้อยไปฝากแก

“ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวฝิ่นรอตรงนี้ดีกว่า ไปไหนกันมาเหรอพี่”ผมถามพี่สาวสองคนที่หิ้วของเต็มมือ

“อีหวานน่ะสิ ใช้ให้ซื้อของกิน ไม่รู้มันจะประชุมพร้อมค้างคืนหรือไงกัน”พี่เปิ้ลเรียกจิกพี่หวานแต่เป็นแบบขำๆ ทำเอาผมอมยิ้มกับท่าทางแก ถึงจะคนละกลุ่มกันแต่เพื่อนมันก็รักกันดีนะครับ ผู้หญิงคณะนี้สวยแต่ห้าว

“พี่ไปก่อนนะ อีเตยมันชูนอเรียกแล้ว เดี๋ยวบอกไผ่ให้ว่าเมียมารอแล้ว คิกๆ ไปนะ”พี่ไอซ์แอบจิกพี่เตยที่โบกมือปากขมุบขมิบด่าไปด้วย แกแซวผมก่อนจะเดินไป ผมเห็นหน้ามันแหละมองมาแว่บนึงและก็หันกลับ สัด ทำเป็นเมินกูเดี๋ยวมึงจะโดนจ้องตาและกระทำชำเรา อิอิ แล้วผมก็หยิบหนังสือแต่งรถฉบับล่าสุดมาดู เกือบชั่วโมงเงยหน้ามองไปก็ยังไม่เลิก พี่กราฟกับพี่เทรนด์ยกกระดาษมาเป็นปึกเลยก่อนจะบอกพี่พายกับพี่หวานให้แจก พี่ๆคนอื่นก็ช่วยด้วย ไอ้ไผ่เขียนอะไรไม่รู้ส่งให้พี่หวายกับพี่เจย์ไปดำเนินการ พี่บลูกับพี่แพมรับเอกสารจากรุ่นน้องอยู่ ดูทุกคนวุ่นวายไปหมด ยิ่งปีสุดท้ายด้วยคงจะหน่วงหน่อย ก่อนจะสบตากับมันอีกรอบผมกำลังจะยิ้มส่งกำลังใจให้สักหน่อย มันเสือกยกนิ้วกลางให้พร้อมยักคิ้ว ผมเลยยกส้นตีนให้มันเป็นการตอบแทน นิ้วกลางสู้มันไม่ไหว

“ไอ้ประสาท”ผมว่ามัน ก่อนจะสนใจหนังสือต่อ สักพักก็มีเสียงคุยกันดังมา

“แม่ง กูนึกว่าจะเลิกพรุ่งนี้ เมื่อยฉิบหาย”เสียงพี่หวายมาก่อนตัวอีก

“ไอ้พาย มึงจัดการแล้วกัน”พี่เจย์โยนให้พี่พาย

“มึงจะบอกทำไม ทุกทีก็กูทั้งนั้น สัด”พี่พายด่าเข้าให้

“ให้ผัวมึงช่วยสิ”พี่หวายส่งเสริม

“กูช่วยอยู่แล้ว แต่พวกมึงต้องช่วยด้วย เกี่ยงแม่งตลอด”พี่บลูเสนอหน้ารับแถมด่ากลับเป็นการปกป้องภรรยา แกยังไม่เลิกคิดที่จะจัดหนักอาจารย์หนุ่มชาวสเปนที่มาคุยกับพี่พายบ่อยๆเลย บอกให้กูจบก่อนจะเล่นแม่งให้น่วมเลย ไอ้แซนด์เลิกไปแล้วถ้าไม่เลิกก็คงจะอยู่ยาก เห็นมาดบอยแบรนด์แต่เถื่อนฉิบหาย

“เจ๋งนะมึง ไอ้เด็กวิดวะ มานั่งถิ่นกูเนี่ยะ”พี่หวายมาถึงยกขาข้างหนึ่งทำเป็นพูดข่มใส่เหมือนตัวร้ายในละคร แต่แกเว่อร์มากกว่านั้น

“เจ๋งไม่เจ๋ง เอาเด็กถา’ปัด มาเป็นผัวได้แล้วกัน”ผมก็ทำเสียงข่มใส่แกบ้าง ก่อนจะเซ เมื่อโดนผลักหัวโดยผัวผมเอง นึกว่าเอาตีนผลักหนักฉิบหาย

“เออว่ะ แถมเด็กคณะกูก็ไปได้ผัววิด’วะอีก เฮ้อ”พี่เจย์เห็นด้วยทำเป็นถอนหายใจ ถ้าไอ้ต้าร์อยู่ด้วยหน้าแดงไปแล้ว เพราะโดนแซวบ่อยเพื่อให้เกิดความเคยชิน เหมือนจะหวังดีเน๊าะ

“เขาเรียกเจ๋งสองต่อ หุหุ”ผมได้ทีเลยเยาะซะ พากันเบะปาก พี่พายหัวเราะก่อนจะหยิบหนังสือแต่งรถไปเปิดดู

“เล่มใหม่เหรอวะ”พี่บลูถามพร้อมชะโงกหน้าไปดูบ้าง แต่แอบหอมแก้ม เลยโดนจิกหัวซะ

“เล่มใหม่สิพี่บลู ใครจะซื้อเล่มเก่ามาอ่านล่ะ บ้าเปล่า”ผมลอยหน้าพูดใส่แก พี่บลูตีไหล่ผมเข้าให้แต่ไม่เต็มที่เพราะพี่พายกั้นอยู่ ผมแล่บลิ้นใส่ ทีเมียล่ะไม่กล้า

“มึงเล่นกีฬาอะไรป่ะ”พี่เจย์ถามผม ขณะที่ไอ้ไผ่ลุกไปคุยโทรศัพท์ น่าจะที่บ้านโทรมาเพราะสำเนียงบอกภาษา หน้าตาบอกภูมิภาค โดยเฉพาะจมูกที่โด่งบ่งบอกว่าอยู่ที่ราบสูง ฮี่ฮี่ ผมเคยถามมันนะว่ามีเชื้อแขกหรือคนทางใต้หรือเปล่า มันบอกมีแต่เชื้อสายเทพปกรณ์ ลัมภ์ อย่างเดียว สัด

“ว่าจะลงอยู่”ผมบอกแก ตาก็ชำเลืองมองมันไปด้วย หรือว่ามึงคุยกับกิ๊กแถวบ้านมึงวะ พี่อากิ พี่แกรนด์ พี่ออม ถ้าว่างก็โทรมาคุยเรื่อย ผมชวนพวกแกไปเที่ยวที่บ้านด้วย พี่วอร์มรับปากแล้ว เหลือสามสาวนี่แหละที่เขามีแพลนไว้แล้ว ถ้าเลื่อนได้ก็จะไปด้วย

“มึงเนี่ยะนะจะเล่นกีฬา”พี่หวายทำหน้าแบบไม่เชื่อ”กูเห็นวิ่งรอบบ้านก็ลิ้นห้อยเป็นสองแฉกแล้ว”ทำท่าด้วยโคตรเหมือนเลย

“ทำไม คนหน้าตาดีอย่างฝิ่นไม่ได้มีไว้หาแฟนหล่อๆอย่างเดียวนะ กีฬาก็เลิศ”ผมยื่นหน้าไปพูดใส่แก จนโดนแกจิ้มหน้าผากเข้าให้

“ถุย ชมผัวตัวเอง”พี่เจย์เบะปาก”นั่นๆ มึงเห็นไหม คุยกับกิ๊กแน่กูว่า”มีใส่ไฟอีก แต่ก็น่าสงสัยคุยนานไปและ

“มึงด่าเลย เชื่อกู”พี่หวายเชียร์

“เดี๋ยวมึงสองตัวก็ได้โดนมันกระทืบเอาหรอก ยุไม่เข้าเรื่อง”พี่พายโบกด้วยหนังสือเต็มๆหัวพี่หวายกับพี่เจย์ พี่บลูยิ้มชอบใจ

“ไอ้กรณ์แม่งหน้าช้ำไม่หายเลย ดีนะลากสังขารมาสอบได้”พี่บลูพูดยิ้มๆ เมื่อเช้าผมเจอหน้าพวกมัน พอสบตากันมันหลบหน้าผมทันทีเลย

“ถ้าจะเข็ดไปอีกนาน แล้วไอ้นั่นยังโทรมาหามึงอยู่ไหม ระวังเพื่อนกูจะจัดให้อีกนะ”พี่หวายถามผมถึงเรื่องไอ้นิค

“โทรมาก็ไม่เจอหรอก”ผมบอกก่อนจะมองไอ้ไผ่ที่ไม่เลิกคุยสักที

“ทำไมวะ มันไม่มีโทรศัพท์”พี่เจย์เลิกคิ้วเป็นเชิงถาม

“ถูกส่วนหนึ่ง  แต่มีก็โทรไม่ติดหรอกเพราะฝิ่นไม่ได้ให้เบอร์มันไป”ผมบอกแกที่วิเคราะห์ได้แสนรู้มาก

“อ้าว แล้วที่มึงนัดเคลียร์กับมันล่ะ ใช้โทรจิตเหรอ”พี่พายเล่นมุกซะน่ารักเชียว พี่บลูเลยหยิกแก้มเข้าให้

“ใช้ซิมที่เขาแจกฟรีนั่นแหละโทร”ผมบอกแกยิ้มๆ เรื่องอะไรผมจะให้เบอร์มันไป เข้าทางมันสิมีการให้เบอร์ผมเพราะมันคิดว่าผมอยากรู้เรื่องรูปในเครื่องมัน เคลียร์เสร็จผมต่อยมันไปทีข้อหาพาชะนีมาราวีผม ดีนะไม่โดนไอ้ไผ่ซ้ำเข้าไปอีกเลยพังแค่ไอโฟนรุ่นใหม่อย่างเดียว แต่โดยรวมมันก็นิสัยดีเหมือนกัน นังซีนตั้งแต่วันนั้นก็ไม่เจอหน้าเลย เอาสิไม่จบก็จะจัดให้อีก

“รอดตีนไปมึง นึกว่าให้เบอร์มัน”พี่หวายพยักหน้าเข้าใจ

“แต่ไม่รอดโดนแทง ฮ่าๆๆๆ”พี่เจย์ต่อให้อย่างเห็นภาพ พากันขำถ้วนหน้า อันนี้ไม่ได้เล่าให้ใครฟังหรอกครับ แต่เดาจากสถานการณ์คงไม่รอดแน่

“อันนี้เขาเต็มใจโดนหรอก”ผมลอยหน้าตอบแก เลยได้แหวะกลับมาแทน ก่อนมันจะมานั่งข้างๆ

“เมียมึงเขาสงสัยคุยกับใครวะ”พี่หวายแม่งใส่ผมก่อนเลย ตัวเองนั่นแหละอยากรู้ มีการหันมายักคิ้วให้ผมอีก

“คน”มันบอก เล่นเอาอึ้งแดกไป

“สัด ไม่น่าถามเลยกู”พี่หวายจิ๊ปาก ผมยักคิ้วใส่แกบ้าง สะใจอ่ะ

“สรุป เดินทางตอนกลางคืนนะ ใกล้ๆให้ไอ้บลูจองตั๋ว”พี่พายเปลี่ยนเรื่องพูด มาคุยเรื่องไปบ้านผมกัน ผมออกค่าตั๋วให้แต่พวกแกไม่รับ ใช้ระบบแฟมิลี่แชร์ ก็เลยต้องยอม

“ไอ้วอร์มมาทันเปล่า”พี่หวายถาม

“มันจะมาล่วงหน้าสองวัน”พี่พายบอก ผมยิ้มอย่างดีใจที่พวกแกไปบ้านผม

“จัดเต็มนะมึง”พี่เจย์บอกพร้อมทำหน้าใส่ผม

“ไม่ต้องห่วง จะสมน้ำหน้าคุณ ให้สาแก่ใจจนกระอักเลย”ผมบอกด้วยความยินดีมากกกกก

“เออ เมื่อกี้คุยเรื่องกีฬา ไอ้ฝิ่นมึงเล่นกีฬาอะไรเป็นวะ”พี่หวายยังสงสัยไม่เลิก

“วอลเลย์บอลทั้งบก ทั้งชายหาด ฟุตบอลก็เล่นได้นิดหน่อย ตะกร้อ ว่ายน้ำ แบดมินตัน เทนนิส อะไรอีกวะ”ผมทำท่านึก

“เยอะ แต่ไม่ได้ดีสักอย่าง”ไอ้ผัวประสาทกลับหักหน้ากูอีกแล้ว

“กูแค่เล่น ไม่ได้ยึดเป็นอาชีพโว้ยจะได้เก่งระดับโลก”ผมพูดใส่หน้ามันที่ยกยิ้มแบบเยาะๆ

“แล้วมึงคิดยังจะลงอะไร”พี่เจย์ถามมั่ง

“ว่าจะลงวอลเล่ย์นะ”ผมบอกก่อนจะหยิกมือมันที่ลักลอบจับก้นผม ไม่ต้องมาง้อกูด้วยการสัมผัสเลย เชี่ยะ

“เหมาะกับเพศมึงแล้ว”พี่หวายเห็นด้วย เหมือนจะจริงใจมาก

“แน่นอน เรื่องตบขอให้บอก ทั้งในสนามและนอกรอบ หนูเอาอยู่ยยยยย”ผมบอกด้วยสีหน้าภูมิใจ น้ำเสียงมั่นใจมาก จนผัวเบือนหน้าหนี กูเห็นนะมึงแอบขำ

“พี่เชื่อว่าจ๊ะทำได้”พี่เจย์ตบไหล่ผมเป็นการให้กำลังใจ ฮ่าๆๆ ดีมาก แต่กูไม่ได้ชื่อจ๊ะ เล่นเอาฮากันไป ก่อนจะสรุปวันเดินทางที่แน่นอนและโฟนอินบอกไซด์ไลท์ให้ทั่วกัน

“สอบเป็นไง”มันถามผม ก่อนจะคร่อมรถ ผมใส่หมวกเสร็จขึ้นซ้อนก็ออกตัวพอดี

“ผ่านแน่นอน”ผมบอกพอพ้นเขตมหาลัย ก็เลยกอดเอวมันซะ

“พี่อ้อโทรมา”มันพูดขึ้นมาลอยๆ ผมเลิกคิ้วให้มันพูดต่อ”ไม่ทำไม บอกเฉยๆ”

“ไอ้บ้า มึงไม่ต้องพูดมาก็ได้”ผมเตะขามัน

“กูพูดจริงไม่ได้กวนตีน พี่อ้อโทรมาถามว่าเดินทางเมื่อไร แค่เนี้ยะ”มันอธิบายต่ออีกนิด เมื่อนี่พี่ๆมันก็เพิ่งโทรมาคุยด้วยและชวนให้ไปเที่ยวบ้านอีก ปลื้มซะไม่มี สงสัยไปอีกทีลูกพี่หลิวกับพี่ตวงคลอดพอดี

“แหม กลัวกูเข้าใจผิดละสิ ชิมิ๊ๆ”ผมเลยแกล้งแหย่มัน หน้าเกยไหล่

“พูดได้จ๊ะมากมึง”มันพูดเรียบๆ

“พูดเพราะชิมิ๊”ผมยังไม่สำเนียก มันส่ายหน้าก่อนจะพูดต่อ

“สตรอเบอแหล”บอกเสร็จยักคิ้วเป็นการยืนยัน

“เชี่ยะ ว่ากู อย่ามาล่อจ๊ะ เอ้ย ล่อกูนะมึง”ผมตีมันและกัดๆๆๆอย่างหมั่นเขี้ยว เมื่อกี้ก็พี่เจย์ทีแหละ

“โอ้ย เดี๋ยวล้ม พอแล้ว”มันร้องและบอกผมที่หน้างอ ปากยื่น มันก็หัวเราะจิตๆ และขี่ต่อจนถึงที่หมาย เป็นร้านที่มีอาหาร ขนม เครื่องดื่ม และหนังสือให้เลือกอ่าน ผมกับมันมาไม่บ่อยนัก เคยมานั่งนานสุดก็เกือบเช้า พอได้ของแล้วก็พากันไปนั่ง ได้เค้กมาสามชิ้น กาแฟของมัน และนมปั่นของผม คนยังไม่เยอะเท่าไรเดี๋ยวสักพักเถอะ ตรึม

“มึงลงกีฬาป่ะ”ผมถามมัน มือก็ตักเค้กใส่ปากมันไปด้วย มันอ้ารับแต่ตาสนใจหนังสือตกแต่งที่หยิบมาดู

“ขี้เกียจ”สั้นๆไม่ต้องอธิบายว่าเพราะอะไร ผมอิงไหล่มัน

“กูว่าจะลงวอลเล่ย์ว่ะ”ผมบอกหยิบหนังสือออกให้สนใจผมแทน แค่แวบมันก็ยกดูต่อ

“ตามใจ”มันพูด แต่เอามือมากอดเอวให้รู้ว่าสนใจนะ

“มึงต้องไปเชียร์กูนะ”ผมพูดอีก นิ้วเขี่ยเสื้อมันไปมา สะกิดนิดหน่อย มันตะครุบทันที ก้มมามองผมที่ยิ้มใส่ มันยกยิ้มก่อนจะยกหนังสือขึ้นมาพอระดับสายตา มือดันผมไปชิดไม่ทันจะถาม กลายเป็นเผยอปากให้มันประกบซะนี่ ผมผงะไปนิดตั้งสติได้เลยโต้กลับ เหมือนจะได้ยินคนเดินมา ก็ผละออก

“กลับเถอะ”มันชวนผมยิ้มๆ ตาโคตรบ่งบอกเลยว่าอยากอะไร เพราะผมก็เป็นเหมือนมัน

“จวยเหอะ ของยังไม่ได้ซื้อเลย”ผมบิดมันไปทีก่อนจะนั่งปกติ 

“ซื้อวันหลัง”มันกระซิบ ไม่น่าเลยกูดันไปกระตุ้นต่อมหื่นมันซะได้ นึกถึงอาทิตย์ก่อนเราใช้เวลาอยู่ด้วยกัน คือทำแต่เรื่องนี้ตลอดเลยก็ว่าได้มันสรรหาเรื่องมาทำโทษผมซะจนไม่รู้ว่าผมทำจริงหรือเปล่าแต่มีหรือผมจะยอม ผมก็หาเรื่องมาทำโทษมันเหมือนกันเรื่องไรผมจะยอมเสียเปรียบให้มันว่าและทำฝ่ายเดียวล่ะ ผลที่ออกมานอนยาวหนึ่งวันเต็มๆทั้งคู่

“กลับห้องก่อน น้องไม่หนีไปไหนหรอก นะ ซื้อของก่อน”ผมประเลาะมัน

“ได้ แต่เบิ้ลนะ”มันยอมแต่ต่อรอง

“แหม ปกติคุณพี่ก็เบิ้ลอยู่แล้วทำมาดัดจริตขอ”ผมจิกตาว่ามันอย่างหมั่นไส้ มีเหรอรอบเดียวให้เสียวเล่นไม่มีหรอก มันยักไหล่ ก่อนจะนั่งกินนั่งดูดกันต่อ มันก็สนใจหนังสือมันตามเดิม

“เดี๋ยวมานะ ไปห้องน้ำก่อน”ผมบอกมัน ที่พยักหน้ารับ”ก็ปล่อยสิ”ผมบอกมันที่ยังกอดเอวผมไม่เลิก

“ลืม”มันพูดและละออก พูดมาได้ลืม ผมส่ายหน้าก่อนจะเดินไปห้องน้ำ เดินเข้าไปมีผู้ชายน่าจะรุ่นๆกัน อยู่สองคนยืนฉี่อยู่ ห้องน้ำคนเข้าทุกห้อง พร้อมใจกันขี้แตกหรือไงก็ไม่รู้ ผมเลยยืนส่องกระจกจัดเสื้อผ้าหน้าผมไปตามเรื่อง แต่สังเกตว่าไอ้สองคนที่ยืนฉี่อยู่มองยิ้มๆ ก่อนจะเดินมาล้างมือ

“ห้องน้ำผู้หญิง ทอมก็เข้าได้นะ”มันพูดแซว ผมมองหน้ามันที่ยิ้มกวนๆให้ ก่อนจะเดินไปโถฉี่ริมสุด มันมองแต่ไม่ได้เดินตาม

“บังเอิญเพิ่งแปลงเพศมา อยากทดสอบของหน่อยว่าดีไหม”ผมบอกยิ้มๆและยืนฉี่สบายๆ ทำเอามันเงียบและมองหน้ากัน พอเรียบร้อย ก็เดินมาล้างมือ

“แปลงแล้วเหรอ น่าเสียดาย”มันถามและทำหน้าอย่างที่พูด

“ถ้ายังนะว่าจะเปลี่ยนใจให้มาชอบซะหน่อย เฮ้อ”เพื่อนมันอีกคนพูดมั่ง ก่อนจะเดินออกไปกัน ผมก็ขำ อะไรจะเชื่อง่ายจังวะ สำรวจความเรียบร้อยอีกทีก็เดินออก กำลังจะถึงโต๊ะต้องทำเอาหรี่ตามอง เมื่อมันไม่ได้นั่งคนเดียว มีชะนีภเวสีนั่งแทนที่อยู่ ผมเดินอ้อมไปทางข้างหลัง ไม่ให้ทั้งคู่เห็น หยิบถาดตบกะบาลแม่งทั้งคู่ แค่มโนภาพครับยังไม่ได้กระทำ

“ไผ่ วันนั้นเปรียวขอโทษนะ”เสียงหวานพูดอ้อน

“จำไม่ได้”มันตอบตาก็สนใจหนังสือตามเดิม

“ยังโกรธเปรียวอยู่เหรอ เปรียวยังคิดถึงไผ่อยู่นะ”ทั้งเสียงทั้งหน้า จ๊ะยิ่งกว่ากูอีก เดี๋ยวก่อนขอสังเกตการณ์ก่อน ว่าไอ้คุณผัวจะทำยังไง ยังอาลัยอาวรณ์อยู่ไหม ยายเจ๊นี่ใช่ย่อยทั้งสวยทั้งเก่ง 

“ไปได้แล้ว”มันไม่ตอบเอ่ยปากไล่

“ยังโกรธจริงๆด้วย เปรียวขอโทษ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้เหรอ”คอนกรีตชัดๆ เขาไล่ยังคิดแง่ดีอีก มันวางหนังสือแกะมือออก มองหน้าสวยๆที่ยิ้มให้ไม่เลิก มือลูบหลังมือมัน มึงทำไมไม่เอาออก เดี๊ยะๆ

“ทำตัวแบบนี้ ผัวปัจจุบันไม่ว่าเหรอ”มันถามกลับเรียบๆ เล่นเอาหน้าเหวอเลยครับ ผมยังอึ้งเลยที่ได้ยินมันปากจัดใส่ผู้หญิง น้อยมากที่มันจะว่า

“ไผ่พูดอย่างนี้ได้ไง เปรียวยังโสดอยู่นะ นั่นแค่เพื่อนกัน”ยังฝืนพูดต่อ

“เพื่อนนอนเหมือนที่เราเคยเป็นนะเหรอ”มันถามกลับ เล่นเอายายเปรียวเชิดหน้าทันที”ไม่มีอะไรก็ไปได้แล้ว อย่าให้พูดซ้ำอีก”มันพูดเตือน

“ทำไม กลัวเมียเกย์เข้าใจผิดหรือไง”ถามเชิดๆแต่ลามปามมาหากูจนได้”นึกว่าจะไปได้ดี โง่จริงๆคว้าเกย์มาเป็นเมีย”พูดเยาะๆใส่ ผมชักเริ่มปรี๊ดแล้ว จะลุกเข้าไปแต่โดนดักด้วยเสียงก่อน

“ก็ดีกว่าฉลาดแล้วได้ผู้หญิงอย่างเธอ”มันบอกกลับหน้านิ่งๆ ยายเปรียวเม้มปาก

“ทำไมผู้หญิงอย่างฉัน ครั้งหนึ่งเธอก็เคยมาแล้ว”ถามกลับและพูดอย่างไม่อายปาก

“ก็เพราะเคยมาแล้วไงถึงไม่คว้าเอาไว้ ไม่งั้นเขาคงจะงอกเหมือนไอ้เพื่อนเธอคนล่าสุดแน่”มันตอกกลับแทบหน้าหงาย

“ไผ่”เรียกเสียงดังลุกขึ้น พอคนหันมามองก็ทำหน้าปกติลงไปนั่ง

“หนังสือในนี้มีเยอะ คงจะมีสักเล่มที่แนะนำการนำของใช้แล้วมารีไซเคิลให้เกิดประโยชน์ ไปหาอ่านซะจะได้ทำตัวเองให้มีค่าขึ้นมาบ้าง”มันพูดใส่เรียบๆเป็นการแนะวิธีหาความรู้ให้ชะนีเก่ามัน

“ไอ้บ้า”ยายเจ๊เปรียวว่าอย่างเจ็บใจแต่ด่าไม่ออก ก่อนจะสะบัดก้นลุกไปเมื่อไม่เป็นอย่างใจคิด

ต่ออีกจ๊ะ

[goonglovenut]

ผมมองและเดินตามไปทันที คว้าแขนเอาไว้ หันกลับมามองอย่างตกใจก่อนจะเปลี่ยนเป็นไปไม่พอใจ”มาจับฉันทำไม”พูดและสะบัดอย่างแรง ผมดึงมานั่งตรงเก้าอี้ว่าง เอามือกอดเอวเอาไว้ไม่ให้หนี ในสายตาคงเหมือนทอมกับดี้ง้อกันมั้ง

“จะทำอะไร”ถามผมที่จ้องหน้า

“ผมสิต้องถามว่าเจ๊ไปทำอะไรตรงนั้น”ผมถามกลับ

“ก็ไปถามผัวแกดูสิ ว่าเรียกฉันไปนั่งด้วยทำไม คงจะอยากกลับมาเข้าให้ถูกทางละมั้ง”พูดเยาะใส่ผม นี่ถ้าผมไม่เห็นกับตาคงจะเอนบ้าง

“เหรอออ แต่ที่ผมได้ยิน คร่าวๆก็ประมาณให้ทำตัวดีๆมีประโยชน์เหมือนขยะที่เอามารีไซเคิลได้ ไม่ใช่เหรอ”ผมทำเสียงพูดกลับยิ้มๆทำเอาอีเจ๊อึ้งแดกที่โดนรู้ทัน

“แกต้องการอะไร”ถามพลางชักสีหน้าใส่

“ไม่ต้องการอะไร ผมน่ะพอแล้ว เจ๊นั่นแหละพอหรือยัง”ผมพูดกวนๆแต่แฝงธรรมะ

“อย่ามาทะลึ่งเรียกฉันแบบนี้ ฉันไม่ใช่แม่ค้าตามตลาด”พูดถือตัวอย่างไม่ชอบใจ

“นี่ให้เกรียตินะถึงได้เรียก”ผมพูดใส่อีก มือก็กระชับมาใกล้อีก

“แกจะพูดอะไรก็พูดมา ไอ้พวกวิปริตรกสายตา”พูดดูถูกยิ้มเหยียดสะบัดหน้าหนี

“จะบอกว่าเลิกทำตัวสับปะรดซะ”ผมพูดพร้อมเอามือบิดหน้าให้หันกลับมาฟัง

“แกหมายความว่าไง”ถามพลางเอามือแกะมือผมออกจากคาง เดี๋ยวจะบีบให้ซิลิโคนเบี้ยวเลยปากเสียนัก

“ก็แบบมีตารอบตัว มีผัวรอบเอวมั้ง”ผมยักไหล่บอกกวน ทำเอาตาลุก

“อีบ้า อื้อ”ด่าได้แค่นั้นก็ร้องเมื่อเจอบีบเข้าไปอีก

“ที่จริงไม่ได้อยากจะตามมาซ้ำเติมหรอกนะ แต่อยากให้แน่ใจว่า อีป้าจะไม่คันหูแล้ววิ่งไปหาผัวผมอีก เพราะถ้ายังคันไม่เลิก ผมจะส่งคลิปนี้ไปให้ไม้แหย่หูคนปัจจุบันดูซะ”ผมพูดอย่างใจดี มือก็โอบให้เข้ามาดูคลิปใกล้ๆ ทำเอาหน้าซีด”และบอกเขาว่าไอ้ที่มีอยู่ไม่หายคัน เลยอยากจะมันส์ของคนอื่น ดีไหม” ก่อนผมจะผละออกและเก็บเดินไปไม่รอฟังคำตอบ หันไปมองอีกทีอีเจ๊เปรียวก็ลุกไปหาไม้แหย่หูที่ผมพูดถึงซะแล้ว คงจะคุยกับผัวกูค่าเวลาล่ะสิเผื่อฟลุ๊ค ผมปรับสีหน้าใหม่เดินเข้าไปนั่งตามปกติ มันไม่ได้มองแต่มือคว้าหมับเข้าให้

“ขี้รดกางเกงหรือไงถึงได้ช้า”มันถามแต่ไม่มอง

“จะขี้รดปากมึงนี่แหละ หึ”ผมพูดกลับและทุบท้องมันดังปึก

“เฮ้ย อะไรวะ”มันถามงงๆ หันมามองผมที่หน้าตาเอาเรื่อง ก่อนจะบิดพุงมันอีก อย่างหมั่นไส้”ซี๊ดดด พอแล้ว พาลไรกูเนี่ยะ”มันวางหนังสือจับมือผมให้หยุดประทุษร้ายมันให้ยุ่งไปหมด

“กวนตีน”ผมว่ามัน ที่ยื่นหน้ามาใกล้ๆ

“เป็นไร ขี้ไม่ออก”มันยังแหย่ไม่เลิก”ไป กลับ จะทะลวงให้จะได้ขี้คล่อง”

“เชี่ยะๆ นิสัยไม่ดี”ผมว่าและจะกัดมันให้ได้ ยังไม่ยอมพูดอีก

“น้อง”

“ไม่ต้องมาเรียก”

“งอนเรื่องเมื่อกี้เหรอ”มันดึงผมเข้าไปใกล้ และถาม

“เออ กูเคืองเรื่องชะนีเก่ามึง”ผมบอกมัน ก่อนจะนึกได้ว่าหลุดอะไรออกไป มันหรี่ตาใส่ ก่อนจะดึงผมที่เหลือน้อยของผมทึ้งไปมาไม่แรงนัก

“เรื่องอะไรนะ”มันยกยิ้มถามผม

“เปล่า”ผมรีบบอก

“เหรอ”มันโยกไปมา เร็วขึ้น

“พอแล้วววว เวียนหัววววว”ผมร้องบอก ก่อนจะซบมันแม่งเลย ไม่สนใจใครแล้ว”พี่โกหก”

“มึงบ้าเปล่า”มันก็ไม่ได้จับออก ตบหลังเบาๆแต่เน้น”มาถึงก็ทุบกูไม่พูดไม่ถาม และกูโกหกมึงเรื่องอะไร”

“เรื่องนี้แหละ”ผมเถียงมันเลยตบหัวไปอีกที

“กูยังไม่ได้เล่าจะโกหกมึงได้ไง”มันย้อนถาม

“มึงก็ไม่เล่าอยู่ดี ทีกูมีอะไรยังไม่ปิดมึงเลย ขี้โกง เอาเปรียบ”ผมใส่มันอีก

“ก็มึงนั่งฟังอยู่จะให้เล่าอีกไง”มันเสียงแข็งใส่แต่เหมือนจะกลั้นหัวเราะไปด้วย ผมผละออกมองหน้ามัน

“เห็นเหรอ”ผมถามมัน

“มึงเดินออแรดกระแทกตามาแต่ไกล ทำไมจะไม่เห็น”มันจิกผมมั่งจ้องตาใส่ ผมอมยิ้มกอดมันอีกเมื่อรู้ว่ามันเห็นผมอยู่ในสายตาตลอดเวลา ก่อนจะนึกได้

“อ๋อ มึงเลยทำเป็นแกล้งพูดตัดเยื่อใยกับเขาให้กูตายใจใช่ไหม”ผมหรี่ตาใส่มัน พูดอย่างไม่ยอม

“มึงอยากหัวกระแทกโต๊ะไหม จะได้มีความคิดดีขึ้น”มันพูดและจับหัวผมกดเกือบถึงโต๊ะ

“นี่ไง มึงจะทำร้ายกูกลบเกลื่อนความผิด”เรื่องไรกูจะยอม มันเลยตบก้นผมสองที

“แค่เตือน ถึงห้องก่อนจะตบด้วยอย่างอื่น”มันขู่ยิ้มๆแต่เอาจริงทุกครั้ง

“ไม่กลัว”ผมกอดมันอีก เอาให้คนเลิกมองไปเลย ของกูไม่ต้องมาจ้อง

“โชว์พอยัง”มันถามผมอย่างรู้ทัน ผมส่ายหน้าไปมาเร็วๆ”น้องโรคจิต”

“เหมือนพี่แหละ”ผมสวนกลับ แต่ก็ไม่ปล่อย อยากอ้อน อยากกอด อยากอวด อยากบอกให้รู้ว่าอย่ามายุ่ง กูหวง

“ถ้าเหมือนงั้นน้องก็ต้องรู้สิว่าที่ได้ยินเป็นความจริง แต่น้องอยากงี่เง่าใช่ไหม”มันพูดกลับมาอย่างรู้นิสัยผมทุกอย่าง ผมพยักหน้า มันไม่ได้พูดอะไรอีกนอกจากลูบหลังไปมา ไม่รู้นานเท่าไร ลืมตาอีกทีผมกับมันก็ยังนั่งท่าเดิม นี่ผมหลับเหรอวะ

“หายยัง”มันถามผม ที่ยิ้มอย่างอารมณ์ดี

“กลับห้องนะ น้องอยากอ้อน”ผมบอกได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ ก่อนจะกอดคอ

“อืม อยากทำโทษเหมือนกัน”มันกระซิบบอกมั่งก่อนจะออกจากที่นั่น ไม่ซื้อแล้วของค่อยซื้อวันหลัง กลับไปนอนเคลียร์กันดีกว่า หุหุ
*
*
*
*
*
“อีฝิ่น มึงรู้ไหมว่าเราเจอคณะอะไร”อีออยเรียกผมจนตกใจ ทำเอาขวดน้ำร่วงจากมือ”อีนี่ มือไม้อ่อน โดนสิมึง”พูดอย่างรู้ทัน

“เออ ยังยอกไม่หายเลย”ผมยอมรับ เมื่อคืนถ้าไม่หลับก่อนซะก่อน วันนี้หยุดแน่ ดีนะสอบเสร็จแล้ว มีแต่กิจกรรมคลายความเคลียดกัน

“แต่สีหน้ามึงไม่ได้บอกว่าไม่ชอบเลย อีห่ายิ้มแม่งอยู่นั่นแหละ”มันนั่งลงกระแทกใส่ ก่อนจะส่งตารางแข่งให้ดู“ถา’ปัด นะมึง”อีออยพูดดี๊ด๊าไม่ได้ตกใจอะไร

“แล้วไง”ผมถามมัน

“ไม่แล้วไง แต่ตัวเกร็งทั้งนั้น”อีออยยักไหล่พูดต่อนิดๆ

“ให้แม่งเกร็งจนตะคริวแดกไปเลย จะได้แพ้กู ฮ่าๆๆๆๆ”ผมบอกมันขำๆ

“มึงก็เล่นมุกเสี่ยวๆไม่เข้าเรื่อง โดนมากซะจิตหลุดและ”มันผลักหัวผมแต่หน้ามันน่ะเห็นด้วยสุดๆ ไอ้แฝดมาพอดีไปส่งเมียมันมา หน้าตาร่าเริงไอ้ต้าร์โอเคแล้ว มันเดินขัดซะขนาดนั้นไม่ยอมกูก็ไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว

“ยิ้มพอกับอีนี่เลยพวกมึง”อีออยแซวทันที

“อยากยิ้มก็รีบฮุบซะทีสิ ออดี้”ไอ้อาร์มสกอดไหล่กระซิบบอก

“กูเก็บไว้กินทีหลังดังกว่าโว้ย”มันก็พูดใส่กลับไป ต่อปากต่อคำกันจนพอได้ที่ รุ่นพี่ก็เรียกประชุมทันที
/
/
/
“ฮ่าๆๆๆๆ เมิงๆๆ เสร็จคณะกูแน่”พี่หวายแม่งเยาะเย้ย

“จะตบให้กระเจิงกลิ้งเป็นลูกฟุตบอลเลย หึหึ”พี่เจย์ที่เหมาะแล้วจะเป็นผัวพี่หวาย เข้ากันดีฉิบหาย

“งานนี้ อ้อนผัวให้ล้มมวยไม่ได้นะโว้ย”พี่บลูเอามั่ง พี่พายไม่อยู่ได้ใจนะ ไอ้ไผ่มองเฉยๆ

“เชอะ ใครกันแน่จะโดนตบกระเจิง”เรื่องไรจะให้ถากถาง ศักดิ์ศรีมีอยู่ถึงนอกสนามจะโดนข่มบนเตียงก็เถอะแต่ก็ผลัดกันในบางครั้ง

“เด็กๆกูตัวท็อปทั้งนั้น ขอบอก”พี่หวายยังข่มไม่เลิก

“เหอเหอ เดี๋ยวจะออนท็อปให้หดให้หมดเลย”ผมหัวเราะขู่กลับบ้าง พากันมองหน้าและปล่อยก๊ากออกมา”พูดผิดตรงไหน เหนือท็อปคือออนท็อปไม่ถูกไง”ผมลอยหน้าใส่

“ครึครึ มึงพูดไม่ผิดหรอก”พี่หวายกลั้นขำ

“แต่มึงใช้ผิดสถานที่ไปหน่อย”พี่บลูกอดไหล่และบอกผมยิ้มๆ ไม่ต้องมาปลอบกูเลย เดี๋ยวจะยุพี่พายให้งดออนท็อปซะ

“บ่อยไหมล่ะมึง”พี่เจย์พูดยิ้มถามผมแต่ตามองไอ้ไผ่ ที่ยกยิ้มเฉยๆ ไม่บอกไปล่ะเมื่อคืนโดนไปหยกๆ

“หัวเราะไปเถอะ คอยดู โดยเฉพาะมึง ถ้าชนะคณะกูเมื่อไร งดออนท็อปไปเลย”ผมลุกขึ้นบอกเรียงตัวเลย ก่อนจะชี้หน้าผัว

“ไม่เกี่ยวโว้ย กูไม่ได้แข่งด้วย”มันทำหน้าใส่

“กูไม่สน ชิ๊”ผมบอกและสะบัดก้นเดินไป

“อูย ทนฟังไม่ได้”เสียงพูดล้อๆตามหลัง

“กูปวดขี้หรอกโว้ย”ผมตะโกนบอกปิดประตูห้องน้ำดังปัง ก่อนจะได้ยินเสียงพวกแม่งหัวเราะชอบใจ เดี๋ยวเจอๆ
/
/
/

วันแข่งจริง

หลังจากเตรียมตัวแค่หนึ่งอาทิตย์ พวกเราไม่พร้อมก็ต้องพร้อมครับ รุ่นพี่เรียกคุยก่อนลงแข่งขัน

“เต็มที่ เราแพ้เป็นพระ มันชนะก็เป็นเจ้าอาวาส พวกมึงไม่ต้องคิดมาก”เหมือนให้กำลังใจฉิบหาย รุ่นพี่ที่ดี

“อีฝิ่น ไอ้แฝด ไม่ต้องไว้หน้าผัวกับเมียพวกมึงเลยนะ เกมคือเกม นอกรอบค่อยคิดบัญชีถ้ามันชนะเรา เข้าใจ๊”พี่เจี๊ยบพูดกับพวกผมที่ถอดชุดวอร์มออก เมื่อเช้ามันบ่นผมทำไมไม่ใส่เลคกิ้งไว้ข้างใน มึงจะบ้าเหรอ แทนที่กรรมการเขาจะปรับแพ้ คนทั้งสนามเขาจะขำกูตาย ก่อนจะได้ยินเสียงนกหวีดเรียกลงสนาม พวกมึงแดกเสาไฟต้มเปตรไงวะ ดีนะไอ้แฝดกับคุณปริณพอสูสี ของอย่างนี้อาศัยจังหวะโว้ย กูจะโกงแม่งให้

“โอ้วววว วันนี้สวดยวดการแข่งขัน วิศวะกับสถาปัตย์ เจอกันแล้วครับ”พิธีกรภาคสนามคณะนิเทศฯ

“ปกติเขาไม่เคยเจอกันเหรอครับ คณะก็อยู่รั้วเดียวกัน”อีกคนพูดแซว รุ่นพี่คณะบริหารฯ

“ก็คงเหมือนมึงกับกูนี่แหละ ต่อยกันก่อนไหม”หยอกกันต่อ ใช้คำหยาบได้บ้าง อาจารย์และคณะบดีไม่ได้ว่าอะไรเพราะแข่งภายในไม่ได้จริงจัง

“อํยยะ แซวเล่นเฉยๆ นักกีฬาจับมือกันแล้วครับ เสื้อยังไม่ต้องถอดแลกเปลี่ยนนะครับ ยังไม่จบเกม”รับมุกและพูดต่อ

“จับมือ แต่ไฟทางสายตาแลบแพรบๆเลยครับ”ทำท่าล่อกแล่กแลบลิ้นไปมา

ตอนนี้เกมเริ่มมาเกือบหมดเซตแรก ผลัดกันรับผลัดกันตบ อีออยเซตลูก ผมเล่นลูกเร็วตบลงไปตรงกลางพอดี เรียกเสียงเฮของคณะได้เลยครับ

“เห็นเหมือนผมเห็นไหมครับ”

“เห็นคะ”ทำเสียง

“พี่จวนเห็นอะไรครับ บอกทิดหน่อย ตรงไหนครับ”รับมุกกันต่อ

“ตรงกลางคะ ดิฉันสัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่าง ดูดลูกตกลงไปตรงกลางเป๊ะเว่อร์”พี่จวนญาณทิพย์ทำเสียงได้แซ่บมาก ผู้ชมฮาทั้งสนาม ก่อนจะแข่งกันต่อไม่งั้นขำท้องแข็งก่อนจบเกมแน่ เซตแรกคณะผมชนะ

“เหนื่อยฉิบหาย แม่งพวกมันแทบไม่ต้องกระโดดออกแรงเลย”อีออยบ่นก่อนจะดื่มน้ำ

“หืดเลย”เก่ง เพื่อนอีกคนพูดมั่ง มันกันข้างหลังได้เหนียวมาก

“ใจเย็นๆ สู้ๆๆ”รุ่นพี่บอกและจับมือกันอีกครั้ง ก่อนจะลงต่อในเซตที่สอง คราวนี้หนักกว่าที่คิด ฝ่ายตรงข้ามเริ่มตอบโต้มากขึ้นแน่จริงพวกมึงเจอกูข้างนอกไหม ไอ้โอมตั้ง ไอ้อาร์มสตบอย่างแรงเฉียดเส้นไปหน่อย คะแนนเริ่มตามติด

“วิดวะ อ่อนแรงหรือเปล่าครับ ไม่ต้องอ่อยครับ”

“แค่ความขาวก็พานอกสนามน้ำลายหกแล้วครับ”

“ถาปัด ใช้แรงบวกความหล่อล่อหลอกต่อไปครับ”

กูอยากตบไปทางพิธีกรซะแล้ว มาอีกทีลูกไปทางอีออยเต็มๆ มันรับจนหลายหลัง ผมวิ่งเข้าไปตั้งลูกต่อ คุณปริณตบลูกยาวแต่ติดบล็อก จบเซตสอง ถา’ปัด นำ เสมอกัน ตัดสินเซตสาม

“พี่จวนว่าไงครับ”

“เซตนี้ ถา’ปัดบอกว่า เรามาดี  ไม่อยากมีเรื่อง ขอชนะเซตนี้บ้าง”แม่งเอาฮาอีกแล้ว พวกผมพักไปก็อดขำไปไม่ได้ ไอ้ฝ่ายนั้นก็หัวเราะชอบใจ

“เหี้ย จ้ำเบ้าเลยกู”อีออยร้อง
 
“ไหวไหมออย”ไอ้เป๊บถามอย่างเป็นห่วง เอาผ้าเย็นส่งให้ ไอ้แฝดอมยิ้มเมื่อมีน้องผู้หญิงส่งของให้ แรกๆมันก็งง พอน้องทำมือชี้ไปตรงไอ้ต้าร์ที่อมยิ้มกับเพื่อนนั่งอยู่ก็เข้าใจและรับไว้

“ไหวอยู่”มันบอกและชูนิ้ว ผมมองไปเจอไอ้ไผ่กับพวกเพื่อนมันนั่งอยู่ พี่พายแอบชูนิ้วให้ พี่หวาย พี่เจย์ พี่บลู ก็พยักหน้ายักคิ้วใส่ เอามือปาดคอ ไอ้ไผ่กวนตีนทำหน้าเอ๋อไม่รู้ไม่ชี้แต่พอมองต่ำไป เลือดวิ่งมากองที่หน้าเลย มันทำนิ้วบอกสัญลักษณ์  I L U กูก็อายเป็นนะมึง เชี่ยะนิ

“คุณฝิ่นกัดผ้าทำไมครับ ไม่ต้องแค้นครับ แค่เล่นชิวๆ”คุณปริณพูดกับผมและพยักหน้าให้แบบไม่ต้องคิดมาก

“โอเค”ผมไม่รู้จะพูดอะไร ความรักจุกอก แหวะ ก่อนจะแข่งต่อ

“อ้าว ตัดสินครับตัดสิน เอ๊ะเดี๋ยว แต่เท่าที่ผมรู้นะ วิดวะ เขา มีแฟนอยู่ ถา’ปัด นะ”พิธีกรเริ่มแซวแล้วครับ ทำเอาโห่ ฮิ้ว

“อ้าว แล่ววววว จังซี้ เขาตกลงกันยังไงล่ะครับ”อีกคนก็ทำเสียง

“โอย คุณ เดี๋ยวเขาก็เคลียร์กันเองแหละครับ ปล่อยให้เป็นเรื่องบนเตียง เอ้ย เรื่องส่วนตัวเขาเถอะ พอแล้ว ติดเรทเดี๋ยวได้โดนริบเกรด ต่อๆๆๆ”

“เอ้า ก็ผมอยากรู้ว่าเขาจะแบบมีซัมติ้งรองอะไรหรือเปล่า บอกหน่อยนะๆ”

“เอางี้ คุณลองหาผัว เอ้ย แฟน สองคณะนี้ดูแล้วกันจะได้รู้”

“ผมว่าเราตัดเข้าสู่การแข่งขันต่อเลยดีกว่า พิธีกรจะได้ต่อยกันต่อเลย”เล่นเอาฮากันอีกรอบ ก่อนจะแข่งรอบตัดสิน คราวนี้ดุเดือดมาก เล่นไม่มีออมแรงเลย จนลูกสุดท้าย กรรมการเป่านกหวีดจบการแข่งขัน แพ้ครับ แค่ลูกเดียวเอง เจ็บจี๊ดๆ

“โอ้ย สมศักดิ์ ชลาชลมากครับ คู่นี้”

“จะไปทำผมต่อเหรอครับ”

“ผมว่าหยุดเล่นมุกดีกว่าครับ ร่าเริงเกินเหตุเดี๋ยวจะกลายเป็นเราสองคนโดนสองคณะนี้ยำทีนเข้าให้แทน”

“ครับ ที่สำคัญอยู่ที่น้ำใจของนักกีฬาและความสามัคคีของสถาบันกันนะครับ วันนี้เกมจบแล้ว แต่ความเป็นมิตรไม่ได้จบลงไปด้วย ผมเลยมีกิจกรรมเสริมให้ครับทั้งสองทีม แลกเบอร์กันเสร็จแล้วใช่ไหมครับ”พิธีกรพูดได้ดีมากแต่ยังไม่วายหยอดตอนท้าย ขณะที่ถอดเสื้อแลกกัน ดีนะที่ใส่เสื้อกล้ามข้างใน ไอ้ไผ่สั่งไว้

“เขาแลกเสื้อกันครับ ผมว่าสักพักเราสองคนจะได้ส้นเท้าเสริมนะครับ กิจกรรมอะไรรีบพูดเลยดีกว่า”

“ก็ไม่มีอะไรมากครับ จับคู่กับคนที่แลกเสื้อด้วย และก็เต้นคู่กันจนกว่าจะจบเพลงที่กำหนด แค่นี้เอง”เป็นที่ถูกใจ มีทั้งเสียงปรบมือ เป่าปาก ชอบใจ เอาสิกูเรื่องเล็กแต่กูไม่อยาก ผมมองไอ้คนเต้นคู่ด้วยมันก็ยิ้มแหย มันเอาเสื้อผมคล้องคอไว้ มันใส่ไม่ได้หรอกครับ ไซด์ต่างกันเยอะ ของมันผมก็เอาผูกเอวไว้ ใส่ไม่ลงแฉะไปหมด

“ขออนุญาตนะ”มันบอกก้มหัวหน่อยๆ

“เออ ไม่เป็นไร”ผมบอกมัน มองหน้าไอ้พวกนั้นและคนอื่นๆ ก่อนจะเริ่มแปลงร่าง เมื่อไรมึงจะหมดวะ กูแทบจะทุกสเต็ปแล้วโว้ย ทั้งลีลาศ เซิ้ง ดิสโก้ เกาหลี หอบจะแดกอยู่แล้ว

“วู้ๆๆๆๆ”

“ฮิ้วๆๆๆๆ”

“เก่งมากครับทั้งสองทีม ปรบมือให้ด้วยคร๊าบบบบบ”เป็นอันเสร็จสิ้น ไม่มีรางวัลอะไรหรอกครับ นอกจากคำสอนและอวยพรของคณะบดี ก่อนจะถ่ายรูปเป็นที่ระลึกและแยกย้ายกัน อาบน้ำเปลี่ยนชุดเรียบร้อยก็ไปเจอกันตามที่นัดหมาย วันนี้ไม่ว่าผลจะออกมายังไง พวกเรานัดกันจะไปเที่ยวผ่อนคลายกัน ณ ผับ ที่ไม่ได้ไปเยือนนานแล้ว

“สุดยอดโว้ย น้องกู เจ๋งๆๆๆๆ”พี่หวายกอดผมขยี้หัว ชมจากใจจริง ไอ้พวกนั้นเดี๋ยวตามมา หามุมสวีทกันอยู่

“ออนท็อปของจริงวะ”พี่บลูตบไหล่

“ไม่เสียชื่อเมียไอ้ไผ่ ตบแหลก ฮ่าๆๆ”พี่เจย์หัวเราะ พี่พายยืนคุยงานอยู่หันมายิ้มและโบกมือให้

“เด็กพวกพี่ แม่งต้องเป็นลูกไม่รักดีแน่”ผมบ่นก่อนจะนั่งลง

“ทำไมวะ”

“มือแม่งยังกับใบลาน ดีนะไม่โดนหน้า ตายแน่”ผมบอก พวกแกขำ

“ว่าเด็กคณะกูซะเสียเลยมึง”พี่บลูผลักหัว”เออ ไอ้ไผ่ให้ไปหาข้างใน”จับผมและดันให้เดินเข้าไปในห้องข้างๆ มันยืนหันหลังดูเอกสารอยู่ ผมยิ้มก่อนจะถลาเข้าไปกอด

“อื๊อๆๆๆๆ”ส่ายหน้ากับหลังมันไปมา ก่อนมันจะหันกลับมากอดและอุ้มผมนั่งบนโต๊ะ ก้มมาจูบปากที่รอรับอยู่แล้วนานเหมือนกันที่สอดลิ้นไล่กันไปมา ก่อนจะย้ายไปแก้ม จมูก และหน้าผาก

“เอาไว้กลับห้องจะล้างออกให้ตรงที่ถูกจับ”มันบอกผม มือเขี่ยแก้มไปมา ผมยิ้มก่อนจะเลิกคิ้ว มันหยิบเสื้อกีฬาที่ผมใส่ลงแข่งมาจูบ

“ของน้องนิ”ผมจะหยิบแต่มันไม่ให้ ผมหน้าเสียเมื่อคิดว่ามันไปเอามายังไง แต่ไม่ทันได้พูดอะไร

“เอามาแบบเต็มใจ”มันบอกเหมือนจะรู้ว่าผมคิดอะไร ผมกอดมันให้รู้ว่าไม่ได้มองมันในแง่ร้าย”ทุกอย่างที่เป็นมึง แม้แต่กลิ่นก็ไม่ควรจะไปอยู่ที่คนอื่นที่ไม่ใช่กู”มันกระซิบบอกผม ที่จูบปิดปากมันทันทีอย่างถูกใจ

“เฮ้ยๆๆ ต่อที่ห้อง ตอนนี้พร้อมแล้ว”พี่บลูเป็นคนขัดไว้ซะก่อน ทำมือให้รู้ว่าพร้อมแล้ว มันมองและพยักหน้า ทำมือขอต่ออีกนิดและจูบผมต่อ

“สาดดดด ทำกูขึ้น พายอยู่ไหน”พี่บลูปิดประตูร้องหาพี่พาย สักพักก็พากันออกจากห้อง ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าบ้านพี่พายก่อนยกทัพไปผับกัน และที่สำคัญหลังพักผ่อนเราเตรียมพร้อมจะเดินทางไปดำดูปะการังกันแล้ว ไปเที่ยวทะเลกันไหม ใครไปยกมือขึ้นนนนนน
*
*
*
*

**อีกนิด**

ณ คณะสถาปัตย์ บรรยากาศกำลังได้ที่ รุ่นพี่อภิปรายกับรุ่นน้องกันอยู่ (ทำเสียงบรรยายแบบรายการคนอวดผีด้วยจะได้อารมณ์)

ไอ้การฟ : พรุ่งนี้ลงแข่งแล้ว เต็มที่  ชนะก็ดี แต่ก่อนชนะคิดให้ดีด้วย กูขอบอกแทนคนบางคน (เหล่มองมาทางผม)

ไอ้บลู : เฮ้ย มึงพูดอย่างนั้น น้องมันเสียกำลังใจ ไอ้คนบางคนของมึง มันแยกแยะได้ (เหล่มาทางกูอีก)

ไอ้หวาย : ไอ้คนบางคนนี่มันใครวะ (เหล่กูทำเชี่ยะไร)

ไอ้เจย์ : วู้ๆๆ ไอ้คนบางคน มึงจะพูดอะไรกับน้องๆไหม (ตะโกนเรียกญาติมึงเหรอ)

ไอ้พาย: มึงเรียกชื่อมันเลยก็ได้

ไอ้เทรนด์: มึงพูดเถอะไอ้ไผ่ น้องๆรออยู่

ผมมองหน้าพวกมันก่อนจะมองหน้ารุ่นน้องที่ฉีกยิ้ม และก้มหน้าลง

“ไม่มีอะไร เล่นให้เต็มที่ ชนะได้ก็ดี (พูดจบหน้ารุ่นน้องดีขึ้น ก้มหน้าขึ้นมาสบตาด้วย) ตบก็อย่าให้แรงมากนัก (เน้นเสียงและเพ่งมองพวกมันที่เริ่มก้มหน้าลงไปอีก) และที่สำคัญ(ผมหยุดเว้นวรรคและมองก่อนจะพูดต่อ) ใครได้เสื้อเมียกูไปเอามาคืนให้ถึงมือด้วย อย่าให้ไปตาม เข้าใจนะ”

รุ่นน้อง: ครับพี่ (เสียงหนักแน่นดีมาก)

ผมพยักหน้าเป็นอันจบการพูด กูสบายใจและ ที่เหลือพวกมึงก็ทำตามที่กูบอกให้ดีแล้วกัน โดยเฉพาะไอ้คนได้เสื้อเมียกูไป หึหึ

******************************************************************************************
ปล. ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ยื้อกันไปอีกตอน ไม่คิดว่าเวียนว่ายตายวนกันเน้อ ตอนหน้าได้เดินทางกันแล้ว เตรียมบิกินี่กันเด้อ ยังไงจะลงให้ได้ก่อนปิดปีใหม่ งานราษฎร์งานหลวงประดังมาพร้อมกันเลย เฮ้อ แต่ดีใจที่ได้อ่านเม้นส์ซึ่งถือเป็นกำลังใจให้คะ ขอบคุณนะคะ

[Mini Green]

^
^
 

ไผ่ปากจัดมากอ่ะ

ส่วนน้องฝิ่นแรงดีไม่มีตก

เลิฟๆพี่ไผ่น้องฝิ่น   

[kabung]

โอ๊ยยยยยยยยยย ตอนนี้น้องฝิ่นกับพี่ไผ่น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มันลงตัวแบบบอกไม่ถูก อ่านไม่เบื่อเลยอ๊าาา งื้ออออ

รอๆๆตอนหน้านะคะ อิอิ

[PK37]

อ่านตามทันตอนล่าสุดแล้ว ดีใจจริงๆ เลย

น้องฝิ่นแรงมากกกกกก แต่ได้ใจเค้าไปเต็มๆ

น่ารักๆ แบบน้องฝิ่นเนี่ยหาที่ไหนได้อีกคะ จะได้ไปจีบ คิคิ

พี่ไผ่ก็น่ารัก แถมหวงน้องฝิ่นเวอร์ อารมณ์รัก(มาก)นะ แต่ไม่(ค่อย)แสดงออก

ขอบคุณที่เขียนเรื่องราวสนุกๆ มาให้ติดตาม

อ่านไปขำไป แต่ละช็อตแต่ละมุกเนี่ยฮากระจาย

แอบเทใจให้อีพ่อกับแดดดี้ด้วย ฮ่าๆ

พายบลู(เบอรี่) โอมต้าอาร์ม ออยเป๊บ น่ารักทุกคนเลยค่ะ

ตอนนี้อ่านเจอคุณปริณ แอบอยากให้คุณปริณมีคู่กับเขาบ้างจัง ^+++++^

[Rafael]

กร๊ากกก อีพี่ไผ่ยังได้ใจเหมือนเดิม
ขำตอนสุดท้ายที่สุดละ
หวงน้องเวอร์ค่ะ อิอิ

[patee]

ตอนนี้ฮาจริงๆ

[ao16]

 

[nolirin]

  จิ้มก่อนอ่าน
========================
"ใครได้เสื้อเมียกูไปเอามาคืนให้ถึงมือด้วย อย่าให้ไปตาม เข้าใจนะ”
ของเค้าดีต้องบอกต่อจริงๆ หวงทุกอย่างที่เป็นของๆเมีย

[Noipatt]

พี่ไผ่ รักทุกอย่างของน้องฝิ่นจริงๆนะ

[Yunatsu]

โอ้ยยยยย

เขินนนนนนนน

 

[CHADMM]

พี่ไผ่โครตน่ารักเลยอ่ะ แหม กะไม่ให้อะไรที่เป็นของน้องตกไปอยู่ที่คนอื่นเลยสิ ชอบๆ นับวันๆพี่ไผ่ก็หวงน้องมากขึ้นเรื่อยๆ ชอบที่สุดเล้ยย 

ขอบคุณสำหรับตอนใหม่ค่ะ

[่patsaporn]

พี่ไผ่น่ารักอ่ะ  ใช้อำนาจในทางไม่ชอบป่ะเนี่ยไปเค้นเอาเสื้อเมียคืน 555
แม้แต่เหงื่อและกลิ่นก็จะไม่ปล่อยให้ใครเลยเห้ออออ หวานเว่อร์นะพี่นะ
ชอบตอนฝิ่นเอาหน้าซุกๆๆๆ กัดมั่ง เขี่ยมั่งอะไรของเค้าน่ะ โคตรอ้อนจนของขึ้น
แล้วก็ไม่ได้ไปไหนนอกจากห้องคือเดิม 
ฝิ่นเล่นวอลเลย์เก่งจัง แฟนโคตรหวงนะให้ใส่เสื้อกล้าไม่พอจะให้ใส่เลกกิ้งด้วย
สุด ๆ อ่ะพี่ไผ่
ตอนหน้าไปเที่ยวแล้ว เย้ๆๆๆ

ขอบคุณค่ะ 

[พลอยสวย]

  นู๋รักพี่ไผ่ค่ะ

[envylover]

ชอบช่วงท้ายจัง พี่ไผ่หึงเว่อร์มาก พวกรุ่นน้องท่าจะกลัวอย่างแรง

ชอบๆ อยากอ่านคู่แฝดมั่งอะ ต้าร์ท่าจะหนัก

[yeyong]

แม้แต่เสื้อยังต้องเอาคืน
โอ้ย!!! อิจฉาฝิ่นจัง

[lovely1714]

พี่ไผ่จัดเต็มจ้า

[gumrai3]

ก๊ากไผ่โคตรหวงฝิ่นเลยนะคะ คิกคิก 

เจ๊เปียวมาทางไหนก็กลับไปทางนั้นเลยคะ

ตอนครบทุกคู่เลยอิอิ

กดเป็ดก๊าบๆ

[makimaki]

 พี่ไผ่ หวานไม่แคร์สื่ออีกแล้วนะ 

[Bowbonk]

 

[oopa2012]

555 ฝิ่นแม่งสุดยอด ขอไปดำน้ำดูปะการังด้วยคนหน่า
จากทะเลสีฟ้า  เกรงว่ามันจะกลายเป็นสีชมพู เน้องานนี้

[bulldog17]

พี่ไผ่แมร่งเตรียมการมาดี5555

[ณยฎา]

ชูป้ายไฟ 'รักพี่เสียดายน้อง' 555
ขอตามไปเที่ยวด้วยคนนะ

[Poes]

เข้ามากรี๊ดดดดดดด พี่ไผ่  ต้องอย่างงี้ดิ เด็ดขาด

[yolp]

ตอนนี้ยาวสะใจมาก ขอบคุณมากๆนะคะ
รอตอนไปทะเล ^^