หัวข้อ: ก็คนมันรักทำไงได้ # IMG PAI 2-6-58 #

[why yyy]

กินเบียร์แกล้มดอกฝิ่น แหม่ คิดได้เนาะ

[mystery Y]

เชื่อแล้วว่าที่ไหนก็เสร็จได้ แค่มีพี่ไผ่กับฝิ่น...เนอะ

[punchnaja]

รักกันดีจ๊างงงคู่นี้

[poppycake]

ตอนนี้นี่มันหลากหลายอารมณ์ดีจิงๆเลย หุหุหุ

[Poes]

เข้ามาโหวต แล้วจองไว้เลยได้มั้ย กลัวลืม 

[kenghan]

เขาทันกัน ไม่มีใครยอมใครเลย

[ญาณัท]

รักมากมายอ่ะคู่นี้
คนแต่งรวมเล่มเหอะอยากได้ๆ 
แต่งสนุกมากๆ
จองเลยๆๆ
ปล. รักคนแต่งจุ๊บบบบ

[greensnake]

ตอนนี้ปล่อยให้พี่กับน้องเค้าสวีทหวานกันไป
ตีกันบ้างทุกครั้งก็อย่าได้ถือสาหาความ
เพราะมันเป็นการเพิ่มรสชาดให้ชีวิต
หวานที่ภูเก็ตซะจนน้องต้องพักร่างกายเลย
แล้วอย่างนี้จะมีแรงเหลือไปถึงหนองคายไหมเนี่ย
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ
+1และเป็ดน้อย
ป.ล. อยากได้น้องฝิ่นและพี่ไผ่เป็นหนังสือเอาไว้นอนกอด

[feili]

  ยิ่งอ่านยิ่งสนุก...ก๊ากกกก

[ninghyuk]

น่ารัก รวมเล่มเถอะค่ะ ^____^

[kanda53]

ทะเลหวานนนน...
รวมเล่ม....ok  สนับสนุนค่ะ

  & 

[superr]

คิดถึงพายบลูเบอรี่

[nongrak]

พี่ไผ่กลัวเมียเหงาตอนตัวเองเรียนจบแล้วล่ะสิ

[พลอยสวย]

 

[lingdoiy]

มาแอบดูความเคลื่อนไหวทุกวัน วันไหนไม่ได้อ่านเหมือนชีวิตมันขาดอะไรไปสักอย่าง(แบบว่าว่างไปเลยไม่มีอะไรทำ)

[Ploy Poy]

รอออ '

[GintoniC]

ตอนแรกยังไม่ได้อ่าน โผล่มาอ่านตอนล่าสุด แต่ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แปะ

[CarToonMiZa]

 

[KhunToOk]

   มารอเน้อ

[CarToonMiZa]

 

[goonglovenut]

ตอนที่ 93  พายบลูเบอรี่

“พาย”

“พาย”

ผมส่งเสียงเรียกคนข้างตัวที่นัวเนียเมื่อคืน พอตื่นมาก็ไม่รู้แว่บไปไหน แต่ปกติพายตื่นเช้าอยู่แล้ว ขนาดว่าแฮ็งค์ๆก็ยังตื่น หลังกลับมาจากบ้านไอ้ฝิ่นได้เกือบอาทิตย์ ผมก็ลากมาคุกวงในต่อที่บ้าน อยู่โน่นจะทำแต่ล่ะที อิดออดอยู่นั่นแหละกลัวไอ้พวกนั้นแอบฟัง มันจะมาฟังได้ไง ไอ้ไผ่มันก็ตั้งตั้งตาฟันเมียมันอยู่แล้ว ไอ้สามตัวเมาทีก็หลับเป็นตาย สุดท้ายผมก็ได้อยู่ดี ฮ่าๆๆๆ แล้วจะมาบ่นเพื่ออะไรวะ

“เออๆ เหรอ ฮ่าๆๆ อืม มันยังไม่ตื่นเลย บ้าเห๊อะ มึงนั่นแหละจะโดนซ้ำซ้อน ถ่อตามไปบ้านมันอีก คริคริ”เสียงใสๆคุยไปหัวเราะไป มือก็คนต้มอะไรสักอย่างน่าจะเป็นข้าวต้ม “อ๊ะ เหี้ยะนิ เดี๋ยวทัพพียัดปาก”ตกใจเกือบฟาดด้วยทัพพีเมื่อโดนกอดและจ่อยิงประตูหลัง หึหึ ยืมไอ้ไผ่มาใช้มั่ง

“คุยกับใคร หัวเราะคิกคัก”ผมหอมแก้มไปทีและถามเสียงเข้มๆเป็นการข่มขู่

“ผัวใหม่กูแต่เมียคนอื่น มึงจะคุยด้วยไหม”พายตอบมือก็คนต่อ ผมได้ยินเสียงในสายหัวเราะ พายเปิดโฟน

“อีเด็กแรดโทรมาทำไมแต่เช้า เหงาสิมึงถูกผัวทิ้งให้อยู่คนเดียว”ผมพูดแหย่ไอ้คนในสาย นึกถึงหน้ามันก็อดขำไม่ได้ กวนตีนก็เท่านั้น แต่พอบทเศร้าก็เล่นซะกูเกือบต่อมน้ำตาแตกไปด้วย ไม่คิดว่ามันจะมีปมในใจที่เศร้าขนาดนั้น

“เมียตัวเองเห๊อะ โทรหาเขา และไม่ได้ถูกทิ้งสักหน่อย”มันตอบกลับเสียงใสๆปนเยาะเย้ย ถ้าอยู่ต่อหน้านะมันต้องลอยหน้าลอยตาแบบน่าประเคนมะเหงกเขกกระบาลเข้าให้

“ไม่ถูกทิ้งยังไง ไอ้ไผ่มันกลับหนองคายแล้ว”ผมทำเสียงเยาะมันกลับบ้างแต่เป็นแบบแหย่มัน ไอ้นี่เรื่องอื่นไม่ค่อยรน ถ้าเรื่องผัวนี่ก้นร้อนปากไวทันทีเลย อย่าได้คิดแฮบของมันเป็นอันขาด แต่พอกันขี้หึงขี้หวงทั้งคู่

 “ตัวเองรู้ไม่จริงอ่ะดิ ว่าแฟนเหน็บเขามาด้วย คริคริ”มันทำเสียงใส่ผมแบบให้รู้ว่าผัวขาดมันไม่ได้ต้องเอามาด้วย

“กูว่ามึงร้องตามจนมันรำคาญมากกว่าก็เลยต้องเอามาด้วยน่ะสิ”ผมแหย่มันอีก ถึงจะเข้าเค้าความจริงก็เถอะแต่แขวะมันไว้ก่อน

“ตีนแหนะ เอ้ย ไม่ใช่ พี่บลูเขาขอโต๊สสสส”มันเผลอแจกตีนให้ผมเหมือนที่ผมชอบแจกคนอื่นเหมือนกันเวลากวนตีนมากๆ

“มึงอย่าไอ้ฝิ่น มึงทำเป็นแกล้งพูดผิดแต่ที่จริงมึงตั้งใจ”ผมพูดใส่ แต่หน้าอมยิ้ม ไม่ว่ามันหรอกครับเพราะรู้นิสัยมันไม่ใช่เด็กก้าวร้าว พายส่ายหน้าก่อนจะปิดแก๊ส หันไปพูดกับเด็กที่บ้าน เดี๋ยวนี้รู้จักใช้สถานะตัวเองเป็นแล้วนี่หว่า ผมยิ้มให้เมียที่ยกนิ้วกลางเป็นการตอบรับ อยากได้ก็บอกสิจ๊ะ บลูจัดให้

“รู้ทันอีกและ เซ็งว่ะ คริคริ”มันทำเสียงจิ๊ปากหัวเราะคิกคัก ก่อนจะได้ยินเสียงแว๊ด”เออ ชู้กูแต่ผัวเพื่อนมึงนั่นแหละ อย่ามาทำเสียงใส่นะ อื๊ออออ”มันแว็ดแล้วเสียงก็อู้อี้ไป

“มึงคุยเสร็จยัง”เสียงไอ้ไผ่พูดมาในสาย แต่เสียงเมียมันยังอู้อี้เหมือนเดิมไม่รู้โดนอะไรอุดปาก

“สัด ทำเสียงอย่างกับกูเป็นชู้เมียมึงจริงๆงั้นแหละ”ผมพูดใส่มันขำๆ มันก็หัวเราะสองหึตอบ ก่อนจะได้ยินเสียงแหวต่อสงสัยคงจะหลุดมาได้แล้ว พูดเร็วๆเสียงหอบๆ

“พี่บลูอย่าเพิ่งวาง ตามพี่พายให้หน่อย อื๊อๆๆ ไอ้ไผ่ ปล่อย กูจะคุยกับพี่พายต่อ กูจะถามว่า อีนั่นมัน ปะ”เสียงมันขาดๆหายๆเหมือนจะมีเรื่องอะไรจะพูด แล้วอยู่ตั้งนานมึงไม่ถามเมียกูว่ะ เพิ่งจะนึกได้ไงไม่น่าเป็นไปได้ที่ไอ้ฝิ่นมันจะลืม

“อะไรของมันวะ มึงทำไรมันอีกล่ะ”ผมถามกลับ คาดว่าอีนั่นคงจะเป็นชนวนเหตุ

“หึหึ คนมันบ้าสติไม่ค่อยดี เดี๋ยวกูเอายาให้แดกก่อน”มันหัวเราะบอกผมก่อนจะได้ยินเสียงตุบตับ สงสัยจะโดนทุบ

“กูว่ามึงฉีดเลยดีกว่าจะได้เข้าในกระแส หึหึ เออๆ เสร็จแล้วก็โทรมาใหม่ ”ผมบอกไอ้คนในสายที่คาดว่าคงจะหรรษาฆาตกรรมด้วยการโดนฟันคาเตียงไปแล้ว หื่นกันจังวะ ช่วยเผื่อแผ่ให้เมียกูหน่อยเหอะนิสัยแบบนี้ ต้องเมาจริงๆถึงจะจัดให้ผมแบบยกเซ็ทฟลูออฟชั่น

“อ้าว ไอ้ฝิ่นวางไปและ”พายโผล่หน้าเข้ามา วางโอวัลติลให้ แม่บ้านตักข้าวต้มใส่ชามเรียบร้อยก่อนจะเดินออกไป พ่อแม่ผมไปฮันนีมูนรอบที่เท่าไรไม่รู้ พี่โบว์ไปดูโรงงานเจียระไนที่จันทบุรี ฝากให้ผมเข้าออฟฟิสที่นี่แทน และก็ไปดูสาขาต่างๆด้วย ผมเลยลากพายมาช่วยด้วยจะได้เป็นการเรียนรู้กิจการในครอบครัวเราซะเลย

“อืม โดนไอ้ไผ่จัดยาให้”ผมตอบยิ้มๆ เป็นอันรู้กันว่ายาขนานไหน

“เพื่อนกูเงียบแฝงเงี่ยนจริงๆ”พายพูดพลางส่ายหน้าเอือมๆ ถึงเพื่อนกึ่งญาติตัวเอง

“ก็คนเดียวแหละที่มันออกอาการขนาดนี้”ผมบอกกลับ ก่อนจะเอื้อมมือไปจับมือนุ่มแต่หนักฉิบหายเวลาซัดเข้าให้”ไม่เหมือนบลูเน๊าะ เงี่ยนเปิดเผย”ผมยิ้มกว้างลูบไล้มือเรียวไปมา พายยิ้มก่อนจะโน้มคอผมไปใกล้ๆ ทำปากจูจุ๊บรอเลย

“เหรอ”สิ้นเสียง

“โอ้ยยยย จิกหัวผัวทำไม”ผมร้องออกมาเมื่อโดนจิกหัวอย่างแรง แถมยัดปากด้วยปาท่องโก๋

“เงี่ยนเปิดเผยนักเหรอ ห๊ะ”เสียงแว็ดแต่เน้นๆ

“ก็แค่กับพายเองนะ”ผมเคี้ยวจนหมดก่อนจะซบไหล่อ้อนๆ

“หึ กูจับไม่ได้น่ะสิ”ย้ำอีก

“มีที่ไหนเล่า ใครเป่าหูมาอีกล่ะ”ผมคลอเคลียต่อไปอีก

“หูกูไม่ใช่นกหวีดจะได้มีใครมาเป่า ไม่มีก็แล้วไป”ว่าก่อนจะผลักออก ผมยิ้มกริ่ม ชอบนะเวลาพายเป็นแบบนี้แสดงว่ามีความหึงหวงผมบ้าง บางครั้งผมไม่เคยเห็นพายแสดงออกเท่าไร ถึงจะมีบรรดากิ๊กเก่าเข้ามาคุยด้วยพายก็จะเฉยๆไม่มีพูดกระแหนะกระแหนผม หรืองอนใส่ จะแว๊ดก็ต่อเมื่อโดนผมกระตุ้นให้เต้นและแจกตีนกลับมาให้เป็นการตอบแทน ไม่มีปัญหาครับยกปุ๊บคว้าเข้าเอวปั๊บเข้าท่าพอดิบพอดี ครึครึ แต่ผมก็บอกเลยว่าตั้งแต่มีพายผมไม่เคยคิดจะมีใครอีกเลย

“หึงบ้างสิ บลูอยากให้พายหึงหวงมั่งอ่ะ”ผมบอกอ้อนๆยักคิ้วให้

“โรคจิต ชอบไงให้กูตามจิกตามทึ้งแบบบรรดากิ๊กๆมึงอ่ะ”ปรายตามองพูดใส่ มือก็ตักข้าวต้มใส่ปาก

“แค่พายเท่านั้นแหละที่บลูยอมให้”ฮุกใส่เลยครับ เบะปากใส่แต่อมยิ้มน้อยๆ

“แล้วมันรีบวางทำไมวะ ว่าจะคุยต่อสักหน่อย”ย้อนมาถามถึงไอ้เด็กกวนประสาทนั่นอีก

“มันไม่ได้อยากจะวาง แต่ไอ้ไผ่มันรีบให้วาง”ผมตอบยิ้มๆ ตักข้าวต้มกินต่อ อร่อยจริงๆฝีมือเมีย

“กัดกินอีกล่ะสิ”พายพูดขำๆ ก่อนจะตักเพิ่มให้

“อืม เห็นมันพูดว่าจะถามพายเรื่อง อีนั่นๆ อะไรเนี่ยะแหละ แล้วผัวมันก็จัดการซะ”ผมพยักหน้าก่อนจะเล่าสาเหตุ

“สงสัยไปเจอกิ๊กเก่าไอ้ไผ่ล่ะมั้ง แต่ที่บ้านก็ไม่เห็นจะมีอีนั่นที่ว่าเลยนะ”พายตอบพลางนึกถึงอีนั่นไปด้วย

“ไม่มีเลยเหรอ”ผมช่วยเร่งกระตุ้น สาระบบความจำให้พาย

“มันก็มีบ้าง แต่กูนึกไม่ออกว่าใครทำให้ไอ้ฝิ่นมันออกปากเรียกอีนั่น แค่นั้นเอง”พายก็ยังทำหน้านึกต่อไป ก่อนจะหันมาถามความเห็นผม”โทรไปถามมันดีไหม”

“โอ้ย ไม่ต้องหรอกปล่อยให้มันเคลียร์กันเองเถอะ แค่นั้นไอ้ไผ่มันเอาอยู่”ผมโบกมือทำหน้าห้ามไปด้วยยกยิ้มเมื่อนึกถึงวิธีที่มันจะเคลียร์กับเมียให้เข้าใจได้ไง ปกติเมียมันก็เข้าใจอะไรง่ายอยู่แล้ว นอกจากทำตัวกวนตีนไม่เข้าใจเอง

“แต่กูอยากรู้ว่ะ อีนั่นเป็นใครเมียมันถึงได้ถาม”พายยังสงสัยไม่เลิก

“สรุปที่จะโทรคืออยากรู้เองว่างั้นเถอะ”ผมพยักเพยิดใส่

“มึงว่ากูเสือกเรื่องชาวบ้านเหรอ”หันมาว่าทันที ยกตีนถีบขาผมอีก

“เปล่าจ๊ะ แหมใครจะกล้าว่า แค่สรุปจากสมมุติฐานหน้าตาพายแค่นั้นเอง”ผมอดจะแหย่ต่อไม่ได้

“ไอ้สัด นั่นแหละเขาเรียกว่ากูเสือก”ทีนี้เต็มๆหน้ากูเลย สงสัยยกมาทั้งสวนสัตว์

“เอ๊ะ พายนิ บอกไม่ใช่ก็ไม่ใช่สิ ถึงคำพูดจะส่อไปในทางให้คิด แต่บลูไม่ได้คิดว่าพายเป็นอย่างนั้นสักหน่อย ไม่เอาและ เลิกคุยเรื่องมัน คุยเรื่องเผือกดีกว่า”ผมเย้าต่อก่อนจะเล่นมุกดักทาง

“กูไม่ขำ วันนี้กูจะกลับไปนอนบ้าน”เน้นๆ ประโยคแรกไม่เท่าไร ไอ้ประโยคหลัง กูไม่ยอมมมมม

“ไม่เอา บลูขอโทษ นะๆๆๆๆๆ ตบปากก็ได้”ผมเริ่มปฏิบัติการอ้อนเมียทันทีโดยการตบปาก แต่มันคงจะเบาไป

“เอาตีนกูไปช่วยตบไหม จะได้ไม่เห่าออกมาอีก”ส่งตัวช่วยพร้อมท่าทาง ผมส่ายหน้าอย่างเร็ว

“เอามาตบ สู้เอามาเกี่ยวเอวดีกว่า”ผมพูดต่ออย่างหื่นๆ ทีนี้กล่องทิชชู่มาเต็มๆ แต่มือแม่เหล็กครับ มาปุ๊บรับปั๊บ จนไม่มีอะไรจะขว้าง ผมก็เข้าไปกอดปลอบให้หายเหนื่อย กำลังจะหอมแก้มสักหน่อย เสือกมีมารร่วมสายเลือดมาขัด

“พี่พายยยยย”เสียงดังมาแต่ไกล ก่อนจะถลามากอด ปากจะจุ๊บแก้ม”อ๊าคคค พี่พายช่วยเขาด้วย”แต่ไม่ทันมือผมหรอกครับที่จิกหัวมันเอาไว้ก่อน

“เมียกู”ผมบอกไอ้บราวน์สั้นๆ แต่ยังไม่ปล่อย

“พี่สะใภ้เขานะ”มันก็เถียงกลับเสียงอ่อน แต่หน้าตากวนตีน ดีนะหล่อติดกูเลยทำแล้วดูดี

“ปล่อยได้แล้ว”เมียผมดึงมันออก ให้ไปนั่งกินข้าว มันแอบแลบลิ้นใส่ผม

“กินตีนแทนไหม”ผมพยักหน้าใส่มัน ก่อนจะนั่งที่ตัวเองมั่ง

“ใจร้ายจัง ไม่เหมือนพี่ใภ้เขาเลย”มันกวนไม่เลิก เอาหน้าซบแขนถูไปมา ผมหยิบส้มจะเขวี้ยงแต่เจอสายตาพิฆาต

“ไอ้บลู กับน้องนี่อะไรนักหนา”บ่นใส่กูอีก ไอ้น้องเวรยิ้มแฉ่ง

“มันกวนตีน”ผมบอกพายแต่มองไอ้บราวน์ที่ยังออเซาะไม่เลิก

“ติดมึงนั่นแหละ”พายตอกกลับ

“โอ้ย ถูกใจเขาจังพี่ใภ้”ไอ้เด็กเวรนี่ได้ใจอ้อล้อเมียกูไม่เลิก

“เดี๋ยวมึงถูกตีนแทนแน่ๆ รีบกินๆและไปติวเลย”ผมรีบไล่มัน”ผัวเมียเขากำลังสวีทเสือกโผล่มาทำห่าไร”

“โธ่ หวงไม่เข้าเรื่อง น้องนะไม่ใช่กิ๊กพี่ใภ้สักหน่อย เขามาตามกลิ่นอาหารอันยั่วยวนหรอก”มันยักไหล่พูดใส่ก่อนจะกินจริงๆสักที เมียก็โคตรเอาใจฉีกปาท่องโก๋ใส่ให้มันอีก

“ของบลูล่ะ”ผมสะกิดขอมั่ง

“มึงรีบเหรอ”ถามกลับเสียงกวนๆ

“เปล่า”บอกเรียบๆแต่พยักหน้าจะเอาให้ได้ ไอ้น้องในไส้ที่น่าควักไส้ทำหน้าล้อเลียน

“งั้นก็รอก่อน บราวน์มันต้องรีบไปติว มึงไล่มันไม่ใช่เหรอ”พูดใส่ก็หันไปยิ้มให้ไอ้บราวน์ ก่อนจะยิ้มให้กัน น่าสังเวชจริงกู เมียกับน้องรวมหัวกันแกล้ง

“ฝากไว้ก่อน คืนนี้จะอาววววววววววว คืน”ผมบอกยานๆแต่หมายมั่น คืนนี้ต้องเอาคืนให้ได้ หรือจะเอาตอนวันๆดีวะ
/
/
/
“อืม กลับยังล่ะ”ใครอีกวะขยันโทรหาเมียกูจัง หัวเราะด้วย”เออๆ มึงก็ยอมๆมันไปเถอะ ฮ่าๆๆๆๆ”เหลือบตามองผมที่ขับรถอยู่ หลังส่งไอ้บราวน์แล้วก็เข้าออฟฟิสก่อนเลยว่ามีอะไรด่วนหรือเปล่า เสร็จแล้วจะได้เข้าสาขาที่สยามด้วยเลยถือโอกาสแวบออกเดทไปในตัว สาขานี้ผมลงทุนลงแรงเองเลยเจาะตลาดวัยรุ่นถึงวัยทำงาน การออกแบบก็จะตามสมัยนิยมและตามแต่ลูกค้าต้องการ และคนข้างๆก็หุ้นส่วนด้วย ชวนให้มาหุ้นด้วยความรักอย่างเดียวไม่เอา อย่าเพิ่งสำรอกออกมาครับผมพูดจากใจจริง แต่เจ้าตัวไม่ยอมบอกต้องเอาทรัพย์หุ้นด้วยไม่งั้นจะไม่ช่วยทำอะไรให้ทั้งนั้นก็เลยต้องยอม เดี๋ยวจะไม่ได้เอา ผมหมายถึงเอามาเป็นหุ้นชีวิต อย่าคิดลึกครับผมไม่ใช่ไอ้คู่นั้นแต่ก็ใกล้เคียง หึหึ

“แด๊ดดีขึ้นเยอะไหม”อ้อ ไอ้เชี่ยะหวายแน่นอน ไม่รู้มันติดหนึบอะไรกันนักหนา พอกลับมาไอ้เจย์ลากไปบ้านมันทันที ไอ้วอร์มไปไม่ได้ต้องกลับไปจัดการเรื่องเรียนมันก่อน คิดอีกทีไวเหมือนกันแป๊บๆห้าปีแล้วเหมือนเพิ่งเข้าปีหนึ่งเมื่อนี่เอง

‘ดีขึ้นเยอะ แต่เบื่อไอ้เหี้ยะเจย์ แม่ง ถ้ากูเป็นผู้หญิงได้เสียตัวเสียผีแน่เลย ห่างไม่ได้’เสียงบ่นรอดมาตามสาย ด่าบ่นแต่มันก็ทำ ในทางกลับกันไอ้หวายด่าบ่นไอ้เจย์ก็ด่าบ่นปนยิ้มรับและทำตาม มันก็คงเป็นความเคยชินของกันและกันไปแล้ว นี่ผมจิ้นพวกมันมากไปแล้วมั้ง

“เสียผีไม่ว่า มึงระวังเสียตูดให้มันดีกว่ามั้ง คริคริ”หยอกเพื่อนที่เป็นญาติผู้พี่ไปด้วย

“หรือเสียไปแล้วตั้งแต่กระบี่วะ”ผมอดแทรกไม่ได้

‘จวยยยยย พวกมึงไม่ต้องยุให้กูเอาตูดไปใช้ในทางที่ผิดหรอก’พวกผมก็หัวเราะกับเสียงโวยของมัน

“ไอ้ควาย เขาเรียกเพิ่มประโยชน์การใช้สอยโว้ย”ผมย้อนใส่มัน พายขำก๊ากแต่มือตีผมปึกๆเลย

‘มึงเพิ่มสองคนกับเมียมึงเหอะ อ้อไอ้เชี่ยะไผ่กับเมียด้วย อะไร สัด เออ กูคุยอยู่ ฉิบหายขาดกูไม่ได้เลยไง แค่นี้ก่อน ไอ้เชี่ยะเจย์เรียกกูอีกและ ตั้งแต่มาใช้หัวไม่วางหำไม่เว้น @#$%^&&&**()@#$%’สารพัดมันจะบ่นจนหยดสุดท้ายก็ต้องวางสายตามไอ้เจย์ไปอยู่ดี มันพอกันเวลาไอ้เจย์ไปโน่นมันก็ใช้หำไม่วางหัวไม่เว้นเหมือนกัน เห็นไหมว่ามันเคยชินซึ่งกันและกัน

“ถ้ามันได้กันไม่ต้องแปลกใจ ติดซะยิ่งกว่าคู่ผัวตัวเมียอีก”พายส่ายหน้าขำๆ ทำเอาผมพยักหน้าเห็นด้วย แต่ก็ไม่มีวี่แววนะ ยังหม้อหญิงกันตามปกติพวกมัน ผลัดกันไปรับไปส่งคอนโดเด็กพวกมันอยู่เรื่อย

“ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆล่ะ”ผมถามกลับถึงเรื่องที่จะมีโอกาสเป็นไปได้บ้างไหม

“ก็เป็นเรื่องของมันสองคน แล้วมึงล่ะ”พายยักไหล่ตอบและย้อนถามผม

“ก็ตามกัน เรื่องแบบนี้ไม่มีใครบังคับกันได้หรอกอยู่ที่ใจ เหมือนบลูที่ชอบพายไง”ผมตอบก่อนจะหยอดกลับ

“ตลอด วกกลับมาตัวเองตลอด”พายส่ายหน้าเบะปากพูดเอือมๆแต่อมยิ้ม

“ก็พูดเรื่องจริง พายไม่คิดเหมือนบลูเหรอ”ผมทำหน้าเป็นและถามกลับบ้าง

“ไม่เหมือน กูจะมานั่งมานอนให้มึงกระทำชำเราหรือไง”ตอกกลับอย่างคนปากกล้าแต่หน้าแดงแปร๊ด ไม่มองด้วยนะ ทำเอาผมหัวเราะกับความน่ารักแบบตรงๆแต่เม้มนิดๆของคนข้าง

“ถามจริงๆตอนแรกชอบบลูบ้างไหม”ผมถามไปถึงครั้งแรกที่เจอหน้ากัน อีกฝ่ายนั่งนิ่งตอนผมคุยด้วยแต่ตอบกวนชะมัด อะไรไม่รู้ทำให้อยากแหย่คนตัวเล็กที่นั่งข้างๆตอนรับน้องด้วยกัน

“เฉยๆ”ตอบได้ไร้ความรู้สึกมาก

“เฮ้ย ความจริงดิ”ผมจับมือเขย่าเบาๆ

“ก็จริงนิ ตอนแรกเฉยๆ ไม่ได้อยากคุยด้วยสักนิด คิดว่าไอ้บ้านี่จะชวนกูคุยอะไรนักหนาวะ น่ารำคาญ นั่งเงียบๆไม่เป็นหรือไง”พายพูดดูจริงจังแต่หน้าขำๆ

“บลูน่ารำคาญขนาดนั้นเลยเหรอ”ผมถามเสียงเบาๆ เหลือบมองพายที่มองมาทำหน้าอึ้งไปนิดๆ

“ก็ ไม่ได้ขนาดนั้น แค่คิดว่าไม่รู้จักกันสักหน่อย จะมาแหย่ทำไม”พายตอบอ้ำอึ้งนิดๆและเบาไป ผมหันไปมองก็เห็นสีหน้านิ่งๆเหมือนจะรู้สึกว่าตัวเองพูดอะไรผิดไปหรือเปล่า

“พาย เป็นอะไร”ผมถามแต่ต้องหันกลับมามองทางข้างหน้าก่อนเพราะขับรถอยู่

“เปล่า”ส่ายหน้ามองออกข้างนอก เหมือนจะร้องไห้

“พาย บลูล้อเล่น ขอโทษนะ”ผมเอื้อมมือไปจับและพูดปลอบคนตัวเล็กที่พยักหน้าส่งๆ

“ก็ไม่ได้ว่าอะไรนิ”เริ่มทำเสียงงอน ทำเอาอยากจะง้อ พอรถติดไฟแดงผมก็จับมือคนข้างๆดึงตัวเข้ามาใกล้ๆ

“โอ๋ แค่แกล้งน้อยใจเอง ถึงพายรำคาญบลูก็ไม่ถอยหรอก ยังไงก็ต้องเอาให้ได้ โอ้ย”ผมกอดไหล่จูบมือไปด้วย แต่โดนกระแทกหลังมือกลับ

“อ๋อ นี่มึงคิดจะเอากูแต่แรกว่างั้นเถอะ ไหนบอกไม่ได้คิดอะไรไง”ลอยหน้าถามแบบเอาเรื่องมาก

“เอามาเป็นเพื่อน ไม่ใช่จะเอาอย่างนั้น อูย ปากแหกหมด”ผมรีบบอกเมื่อเตรียมจะกระทุ้งใส่ถ้าตอบไม่ดี มือก็คลำปากไปด้วยไม่ได้เจ็บมากหรอกแต่สำออยครับ

“เจ็บจริงอ่ะ”พายเอามือคลำมั่ง คิ้วขมวด ผมโน้มไปใกล้ๆ

“เป่าจูจุ๊บให้หน่อยสิ”พูดอ้อนๆ

“เป่ายิงฉุบเอาค้อนอุดปากดีกว่ามั้ง”ทำมือออกค้อนพอกับตาที่ตวัดใส่ เกือบโดนอีกดอก แต่ยังไม่ทันถอยห่างดีก็ถูกคนแจกค้อนดึงหัวไปจุ๊บปาก ผมก็ถือโอกาสบดบี้ให้ยาดีออกฤทธิ์สักหน่อยจะได้ติดนานๆ

“พอแล้ว กูอายเขา”ผลักออกมองไปมา ไม่มีใครมองสักหน่อยรถก็ติดฟิลม์ออกจะมืดนะ

“อายหรือกลัวหยุดไม่ได้”ผมแหย่กลับก่อนจะยกมือป้องมือเล็กที่ตบลงมาทันที ต้องนึกไปถึงวันที่จัดเต็มให้ผมในรถแน่ๆ ผมอยากจะได้อีกจังไม่รู้ว่าจะมีโอกาสอีกเมื่อไรหนอ อืม กูก็เสือกลืมอีกไอ้เหล้าลืมอายวันนั้นยี่ห้ออะไรวะ

“มึงหุบปากไปเลย กูจะไม่พลาดอีกแล้ว”ว่าแล้วต้องนึกจริงๆ หน้าเริ่มแดงอีกแล้ว

“โธ่ พาย พลาดให้ผัวไม่มีอะไรน่ากังวลเลยนะ”ผมพ้อหน่อยๆแต่ทำหน้าเรียกร้องสุด กูอยากได้อีกอ่ะ จัดให้ผัวเถอะนะ

“กูไม่ได้กังวล”พายกอดอกตอบก่อนจะเบือนหน้าออก สะกิดให้รู้ว่าไฟเขียวแล้ว ผมออกตัวผ่านช่องทางแออัดขึ้นทางด่วน

“แล้วไมไม่จัดให้อีกล่ะ”ผมถามต่อ พายเหล่ตามอง พูดพึมพำ”อะไรนะ”ผมถามย้ำเอียงหูไปใกล้

“เมื่อย”สั้นๆแต่ทำเอาปล่อยก๊าก

“ฮ่าๆๆๆๆๆ แค่เนี้ยะ”ผมถามขำๆ พายมองก่อนจะอมยิ้ม”อายมากกว่ามั้ง”ผมแซวอีก นึกว่าจะเขินและทุบกลับ

“เออ กูยอมรับก็ได้ทีนี้มึงจะได้เลิกเซ้าซี้จะเอากูในรถสักที”แม่ง ตอบกูหน้าตาเฉย อดสิทีนี้

“โห อายอะไรว่ะ เราสี่กันมาหลายหนแล้วนะ เล่นท่าก็คิดว่าไม่น้อยหน้าต้นฉบับ อ๊าคคคค”ผมพูดแต่ยังไม่จบดี โดนตบปากและจิกหัวให้อีก

“ไอ้ไร้ยาง ไอ้เชี่ยยยยะ มึงจะพูดออกมาทำด๋อยอะไร ห๊ะ”พายด่าแต่เหมือนไม่รู้จะขุดอะไรมาด่าผมดี

“ก็บลูพูดความจริงนิ ไม่ใช่เพราะว่าพูดให้อายหรือแค่ความอยาก แต่เราเป็นคนรักและผ่านอะไรมาได้ไม่น้อยแล้ว เรื่องแบบนี้ก็อยากให้เปิดใจให้รู้บ้าง ตอนทำที่บลูถามไม่ใช่เพราะอยากให้รู้สึกว่าเก่งแต่อยากให้พายรู้สึกดีกับสิ่งที่ทำให้ ถ้ามันฝืนจะได้ไม่ทำ บลูอยากให้เรามีความสุขไปพร้อมกัน”ผมบอกคนที่อยู่ข้างๆมาตลอดห้าปีตั้งแต่ความสัมพันธ์แบบเพื่อนจนเลื่อนเป็นแฟนและอะจึ๊ยๆกันได้เกือบปีแล้ว ไม่อยากให้เรื่องแค่นี้มาทำให้เรารู้สึกไม่ดีกันหรอก พายกำลังจะยิ้มรับอ้าปาก

“ถึงจะเสร็จไม่พร้อมกันก็ไม่เป็นไร”ผมแหย่กลับยักคิ้วกรุ้มกริ่ม

“สัด กูกำลังจะซึ้งเสือกอุบาทว์”ด่าพร้อมกับเอานิ้มจิ้มหัวผมอย่างแรง

“แหย่เล่นน่า แต่เป็นความจริงนะ รู้สึกยังไงก็บอกกันบ้าง”ผมยิ้มลูบมือเรียวไปมาก่อนจะสนใจทางข้างหน้าต่อ และมีเสียงหงุงหงิงตอบรับกลับมาเบาๆแต่ผมได้ยินเหมือนกระซิบติดหูเลยล่ะ

“กูไม่ได้ว่ามึงเป็นคนมักมากสักหน่อย แค่บางครั้งมันก็อายขึ้นมาโดยไม่รู้ตัวเหมือนกัน”พายจับมือผมและบอกความรู้สึก

“ของอย่างนี้สำหรับพายไม่ใช่เรื่องเสแสร้งหรอก บลูสัมผัสได้ถึงความจริงที่แสดงออกมา และก็ชอบทุกครั้งเพราะมันน่ารักมากและไม่อยากให้พายไปทำแบบนี้กับคนอื่นด้วย”ผมยกมือขึ้นมาจูบคราวนี้มีแต่รอยยิ้มไม่มีการกระแทกกลับ

“ขอบใจนะที่เข้าใจกู”พายเอียงมาซบไหล่

“ขอบใจเหมือนกันครับที่เป็นแฟนด้วย”ผมตบแก้มเบาๆก่อนจะขับรถต่อ

“ครั้งต่อไป กูจะบอกนะว่าต้องการอะไร”พูดจบก็ซบหน้าเอามือปิดปากผม ผมจับออก

“คืนนี้เลยนะ จะได้ชิน”ผมพูดยิ้มๆ พายไม่ตอบซุกไหล่ยิ่งกว่าเดิม ก่อนจะหอมแก้มเป็นคำตอบหรือเปล่านะ
/
/
/
“สวัสดีคะ คุณบูรณา”เสียงใสทักทายผมพร้อมกับยกมือ ผมยกตอบเพราะเธอเป็นเลขาอาวุโสของพี่สาวผม ก่อนจะมองเลยไปยังพาย เธอส่งยกมือไหว้ยิ้มให้”อ้าว มองไม่เห็นคุณพระพาย”เรียกเต็มยศเลยครับ ผมรู้ชื่อพายใหม่ๆยังล้อเลยว่าเป็นพระพายหรือมเหสีพระพายวะหน้าแบบนี้ มันไล่เตะผมอุตลุดเลยแต่ก่อนนะ

“สวัสดีครับ คุณสุนีย์”พายยกมือตอบรับพร้อมทักทาย”เรียกพายก็พอครับ คุณสุนีย์”บอกอย่างไม่ถือตัวว่าเป็นแฟนผม

“งั้นน้องพายก็เรียกพี่สุมั่งสิคะ จะได้เสมอกัน”คุณสุนีย์ตอบกลับยิ้มๆ

“ครับๆ พี่สุก็พี่สุ”พายยิ้มรับ

“งั้นก็เรียกชื่อตามศักดิ์กันดีกว่านะครับ พี่สุ”ผมเลยแทรกกลางสนทนาขึ้นมาบ้าง ทำเอาคุณสุหรือพี่สุหัวเราะ ก่อนจะเปิดประตูเดินนำเข้าไปโต๊ะทำงานของผมเอง แต่ยังไม่ได้มานั่งเป็นการถาวร อีกหน่อยคงได้มาแน่ เธอยกโทรศัพท์สั่งเครื่องดื่มกับของว่างให้

“นี่เป็นเอกสารของคุณบูรญาที่ฝากให้คุณบลูดูค่ะ”เธอวางแฟ้มพร้อมบอก ให้ยังไงเธอก็ยังเรียกคุณนำหน้าชื่อผมอยู่ดี ไม่เป็นไรดีกว่าชื่อเต็มหน่อย ก่อนจะมีคนเปิดประตูเข้ามาเป็นแม่บ้านที่นี่ หลังวางของแล้วก็ยกมือไหว้และเดินออกไปพร้อมปิดประตูให้ ก่อนจะสนใจงานตรงหน้าต่อ คุณสุก็อธิบายรายละเอียดไปเรื่อยๆ ไม่อยากเลยกับการฟังที่จับใจความสำคัญมาสรุปให้

“แบบนี้ก็ดีนะ แต่ผมว่าเพิ่มรายละเอียดไปอีกหน่อยก็ดีนะจะได้ไม่ยึดติดกับของเดิม”ผมเสริมก่อนจะร่างคร่าวๆส่งให้คุณสุ ผมไม่ได้เรียนการออกแบบพวกอัญมณีโดยตรง พี่โบว์ก็เหมือนกัน แต่พ่อจะส่งไปเรียนที่สถาบันทั้งในและนอกช่วงปิดเทอมตลอด ผมถูกส่งไปเรียนตั้งแต่ขึ้น ม.ปลาย จนปัจจุบันก็ยังต้องเพิ่มเติมให้ตัวเองตลอด
 
“สวยมากเลยค่ะ น้องพายดูสิคะ”พี่สุชมพร้อมส่งให้พายที่ตักเค้กเข้าปากพอดีดู

“ตัดลายเส้นตรงนี้ออกหน่อยก็ดีนะบลู”พายชี้ตรงจุดที่เป็นแนวตัดกันของลายเส้น ผมรับมาและพยักหน้าเห็นด้วยก่อนจะแก้ไขและส่งให้คุณสุอีกที

“เป๊ะค่ะ ช่วยกันคิดช่วยกันทำ อุ้ย เจริญเว่อร์แน่นอนค่ะ เอาไปให้ฝ่ายศิลป์ทำแบบเต็มดีกว่า”พี่สุพูดอย่างอารมณ์ดีแฝงอารมณ์ขันไปด้วย นานๆจะเห็นเธอแสดงท่าทีแบบนี้สักที ก่อนจะรีบไปทันทีทำเอาผมหัวเราะกัน ก่อนจะนั่งกินของว่างไปตรวจเอกสารที่เหลือไปด้วย ผู้ช่วยก็ป้อนแบบยัดๆไม่ขาดปาก เป็นกำลังใจที่ดีจริงๆ

ต่อ

[goonglovenut]

“ครับ”ผมกดโฟนเมื่อผู้ช่วยคุณสุโทรเข้ามาแจ้งว่ามีคนขอพบ

“คุณบูรณาให้เข้าไหมคะ”เสียงถามกลับเบาๆเหมือนจะเกรงอะไรบางอย่าง

“นี่ฉันรอนานแล้วนะ”เสียงพูดออกแหลม ทำเอาผมรู้เลยว่าแขกคนนี้เป็นใคร

“เข้ามาเถอะ”ผมบอกออกไปเพราะไม่อยากให้เธอต้องลำบากใจ ถ้าเป็นคุณสุจะมีวิธีรับมือดีกว่านี้  ก่อนประตูจะเปิดออกนำหน้าด้วยผู้หญิงรุ่นๆผมที่ปรี่เข้ามา

“บลู คิดถึงจัง จุ๊ฟฟฟฟฟฟ”หอมแก้มผมที่ยังตั้งตัวไม่ทันไม่คิดว่ามิ้นท์จะทักผมแบบนี้

“เฮ้ย มิ้นท์”ผมท้วงอย่างตกใจหน่อยๆ จับออก ปรายตามองคนนั่งตรงโซฟาที่มองนิ่งๆ แต่กระดิกตีน

“สวัสดีครับ พี่เกล”ผมยกมือไหว้เพื่อนพี่สาวที่ทำหน้าเบื่อๆเดินตามหลังมาไม่ห่างเท่าไรนัก พายก็ทำตาม เธอรับไหว้ก่อนจะมองหน้าผมสองคนสื่อว่า ‘กูห้ามแล้วแต่มันไม่ฟัง’ พายอมยิ้ม ผมกรอกตาไปมาอดจะขำพี่เกลไม่ได้ พี่เกลนิสัยตรงข้ามกับพี่สาวผมทุกอย่าง ออกห้าวๆลุยๆ ชิวๆ แต่ไม่รู้คบกันได้ยังไงตัวพี่เกลเองเป็นดีไซด์เนอร์แบรนด์เสื้อผ้าตัวเอง

“มิ้นท์ คราวหลังอย่าทำแบบนี้ เธอเป็นผู้หญิงนะ”ผมบอกเธอในฐานะที่เป็นเพื่อน และไม่เคยมีอะไรกัน เธอเป็นญาติพี่เกล

“ทำไม เพื่อนกันหอมไม่ได้เหรอ ไม่ได้คิดอะไรสักหน่อย”มิ้นท์ยักไหล่พูดยิ้มๆ ก่อนจะนั่งลงบ้าง ผมนั่งข้างพายที่ยังสนใจไอโฟนอยู่อมยิ้มน้อยๆ พอผมชะโงกไปดูมั่งก็เอาหลบ

“เหรอ”พี่เกลทำเสียงก่อนจะไข่วห้าง พี่เกลเป็นเหมือนเพื่อนกึ่งญาติ ครอบครัวเราสนิทกันมากพ่อพี่เกลถือหุ้นที่นี่ด้วย แต่ก่อนมีการสัญญากันว่าถ้ามีลูกจะให้หมั้นหมายกัน บังเอิญลูกคนโตเป็นผู้หญิงทั้งคู่ และน้องพี่เกลก็เป็นผู้ชายสองคนเหมือนบ้านผมเปี๊ยบเลย ข้อตกลงเลยยกเลิกไป กลายเป็นเรื่องขำๆ แต่ไอ้บาร์วก็ไม่ค่อยถูกกับน้องพี่เกลเท่าไรเจอกันมันก็คุยทับกันตลอด เหมือนไอ้หวายกับไอ้เจย์เลย

“พี่เกล ถ้ามิ้นท์จะเป็นแฟนกับบลูคงเป็นตั้งนานแล้วล่ะไม่ปล่อยให้นอกลู่นอกทางหรอก”พูดใส่พี่เกลแต่ตาจิกมองอีกคนที่ยังนิ่ง ไม่ใช่ว่าพายไม่เคยเจอ แต่เจ้าตัวไม่อยากยุ่งด้วยเพราะเห็นว่าเป็นเพื่อนผมและสนิทกับที่บ้านด้วย

“แกไม่ปล่อยหรือไอ้บลูไม่เอา”พี่เกลตอกกลับ ทำเอามิ้นท์หันขวับ

“พี่เกล พูดว่าน้องได้ไง”เรียกเสียงสูงหน้าเริ่มงอ

“ไม่ได้ว่า ฉันแค่พูดความจริง ก็แกบอกว่าไม่ได้คิดอะไรเพื่อนเฉยๆ ไม่ใช่เหรอ”พี่เกลพิงโซฟาเอาไหล่ชนพายนิดๆเป็นการส่งซิค พายยิ้มรับอย่างเดียว ส่วนมิ้นท์หรี่ตาพูดไม่ออกเชิดหน้าไว้ก่อน

“เอ้อ แล้วนึกไงเข้ามาหาบลู”ผมเปลี่ยนเรื่อง คลายความตึงเครียด

“คิดถึงน่ะสิ จะชวนไปทานข้าวกลางวันด้วยกัน”มิ้นท์อารมณ์ดีทันทีพูดพลางเกาะแขน

“อืม บลูต้องไปดูงานต่อน่ะ เอาไว้คราวหน้าได้ไหม”ผมตอบความจริงที่เอามาเลี่ยงได้

“ไม่เป็นไรนิ ดูเสร็จก็ทานที่ห้างเลย ทำอย่างกับมิ้นท์ไม่เคยรอ พายคงไม่ว่าอะไรหรอกมั้งถ้าเพื่อนจะกินข้าวด้วยกัน”อ้าว เคยไปรอกูตอนไหนวะ นอกจากเจอกันเฉยๆ พูดไปก็หักหน้าผู้หญิงอีก และคงจะเพิ่งสายตาดีถึงได้ทักพาย

“ไม่ว่าหรอกแล้วแต่บลู ถ้าบลูไปเราก็ไป”พายตอบยิ้มๆ แต่ถ้าสังเกตให้ดีตาวาววับเลย พี่เกลยกยิ้มชอบใจ

“แต่เราไม่ได้ชวนนะ”มิ้นท์พูดเหมือนจะล้อเล่น เหยียดยิ้ม

“ถ้าอย่างนั้นบลูก็ไม่ต้องไป”ตอบกลับทำเอาอึ้งถ้วนหน้า

“นี่จะกีดกันเพื่อนเหรอ”มิ้นท์ถามเสียงไม่พอใจนิดๆ ผมจะอ้าปากพูดแต่โดนสายตาพี่เกลบอกว่า ‘มึงหุบปากให้เมียมึงพูด’

“ไม่ได้กีดกัน แค่ใช้สิทธิ์แฟนเท่านั้นเอง จริงไหมบลู”พายตอบก่อนจะถามผมด้วยรอยยิ้มหวานฉาบมีดโกนคบกริบ

“ครับ”สั้นๆเป็นอันเข้าใจ

“แหม เชื่อฟังดีจัง รู้งี้จีบบลูซะก็ดี ว่าแต่ขอได้ไหม”มิ้นท์ยักไหล่ก่อนจะคล้องแขน ยกยิ้ม

“ที่บ้านน้ำยังท่วมอยู่อีกเหรอ”พายถามมิ้นท์ที่ทำหน้างงๆ

“เกี่ยวไรกับบ้านฉัน”มิ้นท์ถามกลับ ผมมองหน้าพายที่ยังยิ้มใจเย็น

“ก็ขออย่างกับถุงยังชีพ ก็นึกว่าเดือดร้อนในพื้นที่น้ำยังไม่ลด”พายก็ตอบกลับยิ้มๆเหมือนกันเน้นตรงพื้นที่ฟังดูโคตรกำกวมเลยแฟนกู พี่เกลหัวเราะคิกชอบใจ

“เออ เข้าใจเปรียบดีโว้ย แกก็ของ่ายดีเน๊าะ”หัวเราะไม่พอพูดตอกย้ำญาติตัวเองอีก ทำเอามิ้นท์เม้มปากอย่างไม่พอใจ

“บลู มิ้นท์พูดเล่นเฉยๆ ทำไมต้องแขวะกันด้วย”หันมาหากูอีก

“แขวะอะไรกันมิ้นท์ พายเขาก็พูดเล่นเหมือนกัน คิดมากไปเปล่า”ผมบอกเพื่อนอย่างเป็นกลาง แต่เข้าข้างเมียมากกว่า ผมพอจะรู้ว่ามิ้นท์คิดยังไงกับผมและหลายครั้งก็พูดเหน็บพายตลอด ถ้าไม่ใช่เพื่อนกันคงได้ตอกกลับบ้าง แต่ถ้ามากไปผมก็พร้อมจะปกป้องแฟนผมอยู่แล้ว

“พอแล้วยายมิ้นท์”พี่เกลพูดห้ามเมื่อมิ้นท์อ้าปากจะพูด”บลูมันไม่ว่าง แกจะอะไรนักหนา เอาไว้คราวหน้าค่อยไปกินก็ได้ แกไม่เคยกินหรือไง”

“พี่เกล มิ้นท์แค่ชวนบลูไปกินข้าว ไม่ว่างก็ไม่ว่างสิ”หันไปว่าญาติผู้พี่แทน

“ก็แค่เนี้ยะ ถ้าแกเข้าใจตั้งแต่แรกก็จบแล้ว เซ็งจริงๆ ไปหรือยังฉันต้องไปทำธุระต่อ”พี่เกลตัดบท ทำเอามิ้นท์ชักสีหน้าแต่ไม่กล้าพูดออกมาอีก “ไปล่ะ ว่างๆก็ไปกินข้าวที่บ้านพี่มั่ง ไปนะพาย”พี่เกลถือโอกาสลาและชวนไปในตัว

“ถ้าบลูพาไปพายก็ไปอยู่แล้ว”พายตอบพี่เกลยิ้มๆ ผมเห็นมิ้นท์เบะปากแบบหมั่นไส้ พี่เกลพยักหน้าก่อนจะเดินออกแต่ลากญาติผู้น้องตัวเองไปด้วย

“เฮ้อ ดีนะพี่เกลมาด้วย”ผมถอนหายใจก่อนจะนั่งข้างพาย

“ทำไม ถ้ามาคนเดียวมึงจะล่อเพื่อนมึงในนี้ไง”เสียงเหน็บแนมแกมประชดพูดออกมา

“ล่อคนนี้ไม่ดีกว่าเหรอ”ผมกอดมาแนบอกหอมหน้าผาก ทำเสียงกรุ้มกริ่มใส่ ไม่คิดว่าพายงี่เง่าหรอก ผมโคตรชอบเลยที่พายแสดงออกมาบ้าง

“มึงไม่ต้องมากอดกูเลย”พายหยิกและผลักออกแต่ผมไม่ปล่อย

“ไม่กอดพายจะให้ไปกอดใครล่ะ”ผมยิ้มยังไม่คลายออกกอดแน่นกว่าเดิม

“ก็กอดกูนี่แหละ”พายตอบออกมา

“อ้าว แล้วห้ามทำไมวะ”ผมจับคนพูดกวนๆมามองหน้า

“ถ้ากูบอกว่าเรื่องของมึง มึงก็กอดกูอยู่ดี”พายพูดอย่างรู้ทัน

“เก่งจังวะ เมียใครเนี่ยะทั้งเก่งทั้งฉลาดรู้ทันผัวไปหมด น่าให้รางวัล ม๊วฟฟฟฟ”ผมชมก่อนจะหอมแก้มซ้ายขวาบี้ไปมาจนหนำใจไอ้คนโดนหอมได้แต่อู้อี้บี้หน้าหลบแต่ไม่พ้นรัศมีความหื่นของปากผมได้หรอก

“ปล่อยก่อน”เสียงเบาๆร้องห้าม เมื่อโดนรุกมากกว่าเดิม

“อืม พายอยากกินพายอ่ะ”ผมกระซิบก่อนจะปิดปากสอดลิ้นเข้าไปเรียกร้องให้จูบตอบ

“อย่าสิ จะมากินอะไรตอนนี้ อื๊อ บลู”ห้ามด้วยมือแต่ปากก็จูบตอบเมื่อโดนรุกมากขึ้น

“คืนนี้กินได้ไหม”ผมถามอีก

“มึงเพิ่งกินเมื่อคืนเองนะ อื๊อๆๆๆ”ท้วงก่อนจะเสียงหายเมื่อโดนกดแนบโซฟาและซุกไซ้ทั้งมือทั้งปาก

“อยากกินทุกวันนี่หว่า นะๆ”อ้อนเข้าไปอีก ก่อนจะโดนดันหน้าออก คนใต้ล่างหอบนิดๆ

“ตะกละ แดกทุกวันกูก็ระบมหมดสิ”ว่าแต่ออกจะอายๆ

“กินเบาแล้วนะ ยังระบมอีกเหรอ”ผมถามเอานิ้วเกลี่ยจมูกรั้นๆ

“มึงไม่ได้แดกกูรอบเดียวนิ พอเลย ปล่อยได้แล้ว เดี๋ยวใครเข้ามาเห็นจะดูไม่ดี”พายตอบก่อนจะเตือนกลายๆ ผมลุกมาแต่ยังไม่ปล่อยกอดเอาไว้อีก

“ก็มันอร่อยนิ ก็เลยอยากสอดไส้บ่อยๆ”ผมยิ้มกริ่ม

“มึงคิดว่ามันบูดหรือราขึ้นบ้างก็ได้ ไอ้ห่า”จิกหัวผมก่อนจะจัดเสื้อผ้าหน้าผมตัวเอง

“ฮ่าๆๆๆๆๆ คิดไปได้”ผมหัวเราะพลางส่ายหน้า ก่อนจะลุกไปเคลียร์งานต่อจนเสร็จ ก็พากันไปสาขาต่อ
/
/
/
“วันนี้กินข้าวนอกบ้านเลยแล้วกัน”ผมบอกพายหลังจากเช็คความเรียบร้อยของสาขาแล้ว

“แล้วบราวน์มันจะกินกับใครล่ะ”พายถามถึงน้องผมอย่างเป็นห่วง ผมกอดเอวอย่างรักมากกับคนนี้ ใส่ใจทุกอย่าง

“มันโทรมาบอกว่าจะค้างบ้านเพื่อน”ผมบอกให้คลายกังวล พายพนักหน้ารับ ก่อนจะแวะกินข้าวกัน เรียบร้อยก็เดินซื้อของต่อเพราะอาทิตย์หน้าจะไปบ้านพายต่อ
 
“เมื่อยจัง”ผมบ่นออกมาก่อนจะทิ้งตัวลงนอนบนเตียง วันนี้เหมือนไม่ได้เที่ยวเลย ไปดูงานก็งานจริงๆ ดีนะที่มีพายไปด้วยช่วยได้มากเลย แถมยังคอยบีบคอยนวดให้ จนผมอยากจะขย้ำเป็นการตอบแทนบ้างจัง หึหึ

“อาบน้ำสิ จะได้สบายตัว”พายเดินมามองก่อนจะกดขมับคลึงเบาๆ

“อาบให้หน่อยสิ”ผมอ้อนทั้งที่หลับตาอยู่

“ตลอดล่ะมึง”พายพูดอย่างรู้ทัน ก่อนจะกดแรงๆ

“อายอะไร ใครๆเขาก็ทำกัน”ผมจูบมือก่อนจะพลิกตัวเข้ากอด

“แต่มึงมันมากกว่าใครๆ”มีการย้อนอย่างรู้ไส้รู้พุงอีก

“ไอ้ไผ่ ไอ้เจย์ ไอ้หวาย ไอ้วอร์ม มันก็เป็น”ผมยกตัวอย่าง

“แต่ไอ้เชี่ยะนี่เยอะกว่าเพื่อน”พายเอานิ้วจิ้มไอ้เชี่ยะนี่อย่างแรง

“พวกมันเยอะกว่าไม่เชื่อไปถามเลย”ผมท้าแบบเด็กๆ ก่อนจะรู้สึกว่าโดนลวนลามด้วยมือนิ่มๆ

“เด็กว่ะมึง จะอาบก็ลุกมา”ผมเด้งตัวชูแขนให้ถอดเสื้อทันที เสร็จแล้วก็มองพายที่เดินลับเข้าไปในห้องน้ำ ผมถอดกางเกงหยิบผ้าขนหนูพันรอบเอวรีบตามไปติดๆ พายเปิดน้ำอุ่นใส่อ่างใส่สบู่เหลวตีจนเกิดฟองนุ่มๆ หันมามองผม ที่ตอนนี้มองคนตรงหน้าตะลึงหน่อยๆ กับเสื้อเชิ้ตสีแดงเลือดนก อวดเรียวขาขาว

“นั่งสิ”พายบอกด้วยเสียงธรรมดา แต่ทำไมผมฟังมันโคตรจะยั่วยวนเลยวะ เอื้อมมือมาปลดผ้าออกไปแขวนไว้  ก่อนจะกดผม คือกดให้นั่งลงเก้าอี้เล็กๆ หยิบน้ำมันหอมมาทาและนวดเบา ทำเอาเคลิ้มกับกลิ่นที่ไม่รู้ว่าจากน้ำมันหรือตัวคนนวด

“อืม สบายตัวจัง”ผมบอกอย่างเคลิ้มๆ

“มากไหม”เสียงกระซิบถาม ก่อนจะตวัดใบหูทำเอาเสียวซ่าน นึกไม่ออกว่าดื่มเหล้ากันหรือเปล่าทำไมพายถึงเริ่มก่อน แต่ไม่ถามหรอกปล่อยให้เขาทำไป เกิดถามจะอายซะเปล่าๆ

“มาก”ผมตอบมือก็ลูบไล้บั้นท้ายที่คุกเข่าข้างหน้าไปด้วย ก่อนจะรู้สึกเย็นๆนิดเมื่อโดนราดน้ำที่หัว พร้อมมือนุ่มๆก็เกาจนเกิดฟองจากเบาๆแรงนิดๆและกดคลึงไปมา ผมลืมตามองคนตรงหน้า เอามือลูบไล้หน้าไล่ลงมาอก ยื่นหน้าไปใกล้

“พาย รักพายนะ”ผมบอกพร้อมจูบปากอิ่มที่เผยอรับและตอบกลับด้วยแรงเท่ากัน

“อืม อา บลู”เสียงครางพร้อมกับมือที่ขยำหัวผมมากขึ้น เมื่อโดนขบเม้มซอกคอ ก่อนจะถูกยกขึ้นไปนั่งคร่อมตัวผม พายเปลี่ยนจากหัวมาเกาะไหล่ เอนกายไปข้างหลังเมื่อโดนรุกหนัก

“พาย”ผมเรียกเมื่อมือเริ่มซุกซนไปจับบั้นท้ายผมบ้าง ลูบหลังและจิกแผ่นหลังเมื่อโดนเม้มยอดอก ตอนนี้ผมจับพายพิงขอบอ่าง ปลดกระดุมเสื้อแทบจะกระชาก ส่งลิ้นไปล้อยอดอกขบเม้มทำรอย พายส่งเสียงในลำคอก่อนจะดึงกางเกงชิ้นสุดท้ายผมออกจากตัว ลูบคลำคลึงเค้นจนมันเริ่มตื่นตัวเต็มที่ ผมสอดมือเข้าไปภายในไม่เจออะไรเลย ยิ้มใส่ตาคนตรงหน้าที่ตาปรือ

“เตรียมพร้อมเลยนะ”ผมล้อจับพายประจำตัวเล่นบ้าง

“อ๊ะ ไอ้ ถ้าพูดอีก จะเลิก”พายทำเสียงดุแต่ไม่น่ากลัวสักนิด กลับกระตุ้นให้ผมคลึงหนักยิ่งขึ้น ก่อนที่อะไรจะออกก็ผละมือกันเสียก่อน ผมประกบริมฝีปากและมอบจูบเร่าร้อนให้พายแบบตั้งรับแทบไม่ทัน  หลังจากจูบจนพอใจ   มือพายก็ไล้วนที่แผ่นอกอย่างรู้ใจ บี้เม็ดตุ่มไตทั้งสองผ่านความลื่นของฟองแชมพูและน้ำมันหอมทำให้ผมรู้สึกเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก


 “ อืออ ” ผมส่งเสียงก่อนจะมองพายที่ผละไปนั่งคุกเข่า และให้ผมยืนขึ้น มองหน้าก่อนจะจับบลูส่วนล่างขึ้นลงเบาๆไปมา ผมมองอย่างรอคอยว่าเมื่อไรจะถูกควบคุมด้วยความอุ่นของริมฝีปากสักที แรกๆ ก็เก้ๆกังๆ แต่หลังๆนักเรียนส่วนตัวผมเชี่ยวขึ้นเยอะไม่ใช่ว่าชินแต่เพราะความรักที่มอบให้กันทำให้เรารู้สึกดีกับเรื่องนี้ตลอด และเวลาที่รอคอยสิ้นสุด

“อืม พาย อา” ปากอุ่นๆบวกลิ้นร้อนเล็มเลียในส่วนนั้น ผมขยุ้มหัวคนตรงหน้ากดเข้าออกตามจังหวะที่ป้อนให้สัมผัสอุ่นร้อนทำให้ผมถึงกับครางและเอนร่างพิงผนังทางด้านหลังไว้


 “ อา ”พายขยับปากเข้าออกพร้อมกับใช้ลิ้นไล้เลียส่วนไวสัมผัสของผมจนทั่ว  ทำให้รู้สึกเสียวซ่านที่เกินจะทน


 “ พะ...พอแล้ว ”ผมบอกก่อนจะจับพายขึ้นมาจูบปิดปาก ถ้ายังต่อได้พ่นออกมาแน่

“ไม่ดีเหรอ”พายถามผม

“เกินดีอีก”ผมบอกก่อนจะคุกเข่าและเป็นฝ่ายปรนเปรอให้บ้าง นักเรียนทำยังไงคนสอนก็ทำอย่างนั้น ยกขาพาดไหล่กันทรุดลงมา

“อ๊ะ อา บลู”เสียงเรียกเร่งเร้าให้ผมยิ่งทำมากขึ้น

“อา พะ พอ มะ ไม่ไหว”พายจับไหล่ผมก่อนยกขาลง ผมยืดตัวไปกอดจูบปากบาง บีบสบู่เหลวใส่มือไล้วนส่วนล่าง ส่งนิ้วเข้าไปเบิกทางเป็นทัพหน้าก่อน 

“อืม อื๊อ”เสียงครางรับพร้อมตอดรัดนิ้วผมทำเอาแทบอยากจะสอดอย่างอื่นเข้าไปแทนที่ แต่กลัวจะเจ็บถึงจะมีอะไรกันหลายต่อหลายครั้งแต่ผมก็ไม่เคยรุนแรงกับพายสักที

“ใส่เถอะ นะ ๆ”เสียงร้องขอทำเอาผมอึ้ง ไม่คิดว่าจะเรียกร้องขนาดนี้

“มันจะเจ็บนะ”ผมถามอย่างเป็นห่วง พายมองหน้าเม้มปาก

“มึงพูดได้ขัดกับหน้ามาก”พายกัดจมูก ผมหัวเราะ

“งั้นไม่เกรงใจแล้วนะ อยากเข้าไปจะตายอยู่แล้ว”ผมกระซิบก่อนจะจับพายหันหลังกระชับสะโพก

“ไม่ใส่เหรอ”พายถามถึงถุงยังชีพ เอ้ย ถุงยางที่ใส่มั่งไม่ใส่มั่ง เลือกได้ไม่ใส่แม่งหรอก

“ไม่ทันแล้ว”ผมบอกก่อนจะเสียดสีร่องก้นขาวเชิญชวนให้รู้ว่ามันพร้อมขนาดไหน


“ มะ มึงไม่ต้อง บะ บอกก็ได้ อื๊อ !! ”พายบอกกระท่อนกระแท่น


 “ ฮ่ะ ๆ ๆ ”  ผมหัวเราะอย่างอารมณ์ดี แล้วจัดท่าทางให้เข้าที่“ถ่างขาหน่อยสิ”

“อะไรอีกล่ะ ไม่พอไง”พายบ่นเสียงหงุงหงิง มือก็จิกแขนผมอย่างจะควบอารมณ์ไม่อยู่แล้ว แต่ก็ทำตาม


  “ ดีมาก ”  ผมชมก่อนจะสอดเข้าไปช้าๆ ขยับเข้าออกเรียกเสียงครางและการเกร็ง”พาย ผ่อนหน่อย ซี๊ดดด”


“ อ๊ะ “ร้องพร้อมตอดรัด


 “อา ซี๊ดดด”ผมกัดปากตัวเองบ้างเมื่อโดนรัดก่อนจะค่อยๆคลายลง ทำให้ขยับได้มากขึ้น จนสุดท้ายเข้าไปจนสุดลำ


“ อื้ออ ”ส่งเสียงครางผ่านลำคอ

  “ อ๊ะ  อ๊ะ”มากขึ้นเมื่อผมเริ่มขยับเข้าออกเป็นจังหวะ กดกระชับสะโพกให้รับแรงส่งมากขึ้น เสียงครางแข่งกันลั่นห้องน้ำ ก่อนจะใกล้ผมสาวออก พายผ่อนหายใจยาวหันมามองหน้าผมจูบก่อนจะขยับเข้าไปใหม่ทำอย่างนี้อยู่หลายครั้งเล่นเอาเจ้าตัวครางอย่างไม่เก็บเสียง ก่อนจะเปลี่ยนเป็นอุ้มผมกระชับคนที่กลัวตกพิงผนังมือจับราวเหล็ก เป็นการช่วยผมผ่อนแรง

“บลู บลู อา อา”

“ครับ อา อา”ผมรับคำก่อนจะครางเมื่อถูกตอบรับภายในร้อนรุ่มบีบรัด เร่งขยับจังหวะเมื่อใกล้ปลายทาง

“อา อืม อ๊ะ อ๊ะ”

“อีกนิด อึก อา อา”ผมเร่งมากขึ้นจนอุ่นตรงท้องเมื่อโดนคนที่อุ้มอยู่พ่นน้ำสีขุ่นออกมา และกลายเป็นผมที่ต้องปล่อยบ้าง พายร้องเกาะคอผมแน่นเมื่อขยับสุดท้ายผมใส่เต็มๆ ก่อนจะค่อยๆผ่อนตัวลงนอนกอดกันที่พื้น ผมยกขาเกี่ยวเอวเอาไว้จูบไล่ความเหนื่อยไปด้วย

“เหนื่อยไหม”ผมถามเอามือลูบหน้าผาก

“อืม ไม่ยั้งเลยนะมึง”พยักหน้าทุบไหล่อย่างหมดแรงจริงๆ แต่ก่อนจะลุกผมทับเอาไว้อีก

“อีกนะ”ผมบอกก่อนจะสอดใส่เข้าไปเมื่อมีความลื่นอยู่แล้ว ไม่รอให้ประท้วงแต่ทำให้ครางแทน สุดท้ายกลายเป็นผมครางบ้างเมื่อโดนคุมเกม

“อา ดีจัง เร่งหน่อยครับ”ผมครางรับมือกดสะโพกคนข้างบนให้ขึ้นลงเร็วขึ้น

“มึงรีบเหรอ อ๊ะ อ๊ะ”มีการมาถามอีก เลยโดนสวนขึ้น ผมยิ้มใส่คนหน้างอ แต่ก้นงอนขยับไม่หยุด

“อีกรอบป๊ะล่ะ จะได้ไม่รีบ”ผมบอกก่อนจะนิ่วหน้าเมื่อเจอคุณพายเวอร์ชั่นขยับวนช้าลง”พาย อย่าแกล้งสิ อูย”ผมขยำสะโพกจนเกิดรอยแดง คนบนตอ เอ้ย ตัวผมยิ้มเจ้าเล่ห์และแกล้งไม่หยุด เอาสิบทจะร้อนแรงแกล้งให้ร้องก็ทำพูดไม่ออก จนทนไม่ไหว

“อ๊ะ ไอ้”พายร้องอย่างตกใจเมื่อโดนพลิกไปใต้ร่างและถูกขยับอย่างเร็วๆเน้นๆทีนี้ร้องเสียงหลงบ้าง ผมยิ้มพอใจที่เห็นคนตรงหน้านอนบิดไปมา”ระ เร็วสิ เร็ว”ผมก็จัดให้ตามเรียกร้องเพราะตัวเองก็ทนไม่ไหวเหมือนกัน อีกครั้งที่ซุกซบกัน เงยหน้ามองได้ต่างคนต่างยิ้มและกอดลูบไล้พร้อมกับอาบน้ำจริงๆสักที
/
/
/

“เออ แล้ว”เสียงพายที่คุยสไกปกับอีเด็กเจ้าปัญหาที่ยังงอแงไม่เลิก

“ถามมันๆก็กวนตีน”มันทำหน้าทำเสียงมาตามสาย แม่งแป้งมึงหมดกระป๋องยังวะ ทาซะขาวไปหมด

“เพื่อนหรือเปล่า กูไม่เห็นมันมีใครนะที่บ้านน่ะ”เมียผมก็ตอบมันเกือบทุกคำถาม

“มีสิ อ๊ะ ไอ้เชี่ยยยยยะ”ตอบก่อนจะร้องเพราะโดนถีบ มันก็จับขาไอ้ไผ่กัดๆๆๆๆ ไอ้นั่นสลัดได้ยันอีกทีก่อนจะหนีมัน

“ฮ่าๆๆๆ สมน้ำหน้า กูขอเพิ่มอีกที ไอ้ไผ่ ไม่รู้จักเวล่ำเวลา ผัวเมียเขาจะกุ๊กกรูกันมั่ง”ผมหัวเราะชอบใจปนสะใจ

“พี่บลูนั่นแหละหื่นไม่รู้จักเวลาล่ำเวลา ไม่รู้จักพอ มักมาก”มันลุกได้ชี้หน้าด่าผมทีทำหน้าใส่มัน พายส่ายหน้า ไอ้ไผ่แม่งหลบมุมไปไหนแล้วไม่รู้

“บอกผัวมึงโน่น”ผมพูดใส่มัน

“บอกพี่นั่นแหละทำแล้วยังจะทำอีก พี่พายอย่าไปยอม”มันสั่งเมียผมที่ยอมไปสองรอบแล้ว ว่าจะต่อในห้องสักหน่อยแต่เสือกโดนขัดโดยอีเด็กเจ้าปัญหานี่ซะก่อน

“อะไร กูยังไม่ได้ทำอะไรเลย”ผมไม่ยอมรับและคิดว่าถ้ายอมรับได้โดนเมียถีบร่วงเก้าอี้แน่ พายนั่งตักตบหัวผมไปที

“เห๊อะ อย่ามาเนียน คอแดงทั้งคู่ แถมด้วยรอยเล็บอีก คงไม่เล่นชักกะเย่อกันหรอกมั้ง”มันทำเสียงพูดกลับมาชี้ๆๆๆๆๆแทบจะทะลุจอออกมา

“เฮ้ย มึงเห็นเหรอ”ไม่ใช่ผมหรอกครับ คุณพายเอามือปิดโน่นปิดนี่ให้วุ่นไปหมด ก่อนจะได้ยินเสียงหัวเราะ

“ฮ่าๆๆๆๆ แค่นี้ก็รู้แล้ว โดนไปกี่ดอกล่ะอ้าย”กลายเป็นมันล้อพายแทน ลืมเรื่องนั้นไปแล้วมั้ง

“ไอ้ฝิ่น ไอ้เด็กบ้า มึงอย่าหนีนะ”พายว่าอย่างกับมันอยู่ตรงหน้าแล้ววิ่งหนี มันหัวเราะทำหน้าล้อเลียนก่อนจะโดนผัวมันล็อคคอปิดการสนทนาไปโดยปริยาย สรุปก็ยังไม่รู้ว่า อีนั่น มันเป็นใคร ช่างเถอะ สนใจอีนี่ เอ้ย เมียตรงหน้าดีกว่าที่ยังบ่นไม่เลิก

“ให้มาก่อนเถอะมึงจะเตะให้ เด็กห่านิ”บ่นแต่ยิ้ม

“ไปโทษมัน ตัวเองหลุดให้มันจับได้แทนที่จะเนียนหน้าหนาซะก็จบ”ผมตวัดมานอนบนเตียงรัดไปมา

“ไม่ใช่มึงที่หน้าหนาไม่ต้องเนียน เพราะมึงนั่นแหละทำให้กูโดนล้อ อดยาวไปเลยมึง”พายชี้หน้าผมก่อนจะโทษและคาดโทษ ผมมัวแต่ตกใจก่อนจะเสียหลักถูกถีบจนจุก

“โอ้ยยย พาย กลับมานี่นะ”ผมร้องเรียก

“เรื่องไร กูจะอยู่ให้มึงล่ออีก นอนสำนึกความผิดเล่นว่าวไปเถอะมึง”พูดจบปิดประตูดังปัง ผมตามทันทีแต่ไม่ทันพายเข้าห้องไอ้บราวน์กดล็อคพร้อมลงกรเสร็จสรรพ ทีนี้กูจะเข้าไงล่ะ เพราะมึงไอ้บราวน์ ไอ้น้องเวร เสือกกลัวผีไม่เข้าเรื่อง มึงเอากลอนมาใส่มันจะกันผีได้ไหม แถมกูต้องนอนเปลี่ยวอีก ไอ้เด็กเชี่ยะพอกับอีเด็กนั่น

“พาย ออกมาเถอะ นะ”ผมร้องเรียกหน้าประตู แต่ไม่มีเสียงตอบ สารพัดจะสรรหามาพูด ก็ไม่ตอบ ได้ยินแต่เสียงหัวเราะคิกคักตรงประตู หึ อย่าออกมานะ ออกมาจะทำประตูให้เยอะกว่าทุกทีเลยคอยดู ผมหมายมั่นก่อนจะเดินกลับห้องรอฟังเสียงเปิดประตู ไม่มี และ ไม่มี และ ก็ไม่มีอยู่ดี และ และ คร่อกกกกกกกก รู้สึกอีกทีมีผ้ามาคุมให้ตรงผ้าเช็ดเท้าหน้าห้องและเสียงนุ่มๆ เอามือลูบหัวไปมาเหมือนสัตว์เลี้ยงแสนรักไม่มีผิด

“รักนะ ไอ้บลูเบอรี่ของพาย จุ๊บๆ”อืม โอเช ฝันดีจริงๆ

**********************************************************************************

ปล. อย่าเพิ่งตบตีนะคะ ขอโทษที่หายไม่ได้แจ้งวันอัพ งานเข้าของจริง เลยไม่รู้ว่าจะอัพวันไหน เกิดแจ้งไปแล้วไม่อัพจะเสียแมวเปล่าๆ คริคริ ตอนนี้ก็ยกให้คู่นี้เขาแล้วกันนะคะ คู่นั้นให้ไปพักก่อน มีรับเชิญนิดหน่อย ขอบคุณนะคะที่ถามไถ่กันอยู่ ไม่บอกหรอกค่ะว่าอย่าลืมกัน เพราะติดตามกันมาขนาดนี้แล้ว ขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆค่ะ ไปเคลียร์งานแล้วจะรีบมาลงให้ไวที่สุด อย่าลืมช่วยโหวตกันนะคะ ไปแล้ววววววว อีกนิดถ้ามีตรงไหนผิดบอกด้วยค่ะ ไปจริงแล้ว

[gumrai3]

กริ๊ดคู่นี้สะใจมาก เลยพายตอบซะยัยมิ้นไปไม่ถูกเลย

หวานกันจริงเเล้วหื่นกันจริงๆ 

เเอบจิ้นคู่เพื่อนสนิทเจย์หวาย อิอิ

อีนั้นของฝิ่นคือใครเค้าอยากรู้เเล้ว ผัวเมียคู่นี้เล่นกันเเรงแท้ๆ

[PK37]

พายบลูเบอรี่ชิ้นนี้ไส้ทะลักทลายจริงๆ เลยนะ 
ที่พายจัดเต็มในการอาบน้ำให้กับบลูครั้งนี้น่าจะมีผลมาจากการคุยกันในรถนะ และหวังว่าคราวหน้าพายก็จะจัดเต็มอีก
แต่พายคงไม่จัดให้บลูบ่อยหรอก เพราะเดี๋ยวบลูจะเคยตัว เลยหนีไปนอนห้องน้องบาร์วแทนเลย 
แอบหมั่นไส้เพื่อนมิ้นท์ของบลูจริงๆ เลยอ่ะ ถ้ามาพูดแบบนี้บ่อยๆ นะจะยุให้พายเล่นกลับให้หงายเงิบไปเลย 

เป็นกำลังใจให้นะคะ 

[koikoi]

ใครคืออีนั่นของฝิ่นอ่ะอยากรู้

[gupalz]

มันหื่นกันทุกคู่จริงๆ

[Ella Killer]

จัดเต็ม 

[่patsaporn]

ไอ้น้องฝิ่นควรโดนจัดการโทษฐานทำให้ผัวเมียร้าวฉานเบา ๆ 555 ที่พายบอกรักตอนท้ายน่ารักมากเลยนะ
บทจะยั่วพายเค้าก็ทำได้ไม่มีตกหล่นนะจ๊ะ นาน ๆ มาทีมันก็เร้าใจเนอะ บลูรักพายมาก รักแบบสุดติ่งเลย
มีทำธุรกิจร่วมกันด้วยลงหลักปักฐานแล้วล่ะคู่นี้ ยัยมิ้นท์นี่แฮดเนอะ ขอกันซึ่งหน้าไม่อายแฟนเค้าบ้างเลย
พายก็ตอกกลับไปได้สะใจดี นี่ถ้ามีฝิ่นร่วมอีกคนล่ะมันส์แซ่บกว่านี้ แล้วอีนั่นของไอ้น้องฝิ่นนี่มันใคร
คนอ่านอยากรู้ ทำให้เธอหงุดหงิดตั้งแต่เช้ายันเย็นเนี่ย

ขอบคุณค่ะ

[KilGharRah]

ชอบคู่นี้จัง พายน่ารักอะ เหมือนจะใจแข็งแต่จริงๆก็ยอมบลูตลอด 

[Poes]

คู่นี้ก็น่ารัก  ว่าแต่ "อีนั่น"ของน้องฝิ่นนี่คือใคร อยากรู้ อยากให้น้องฝิ่นได้ออกกำลังมั้ง