ณ ฐานทัพคือห้องนอน
ฝิ่น : มีข่าวดีมาบอก ฟังไหมๆๆๆๆๆ (แอคโค่วใส่คุณสามีที่นอนเปลือยท่อนบนอันเซ็กซี่สุดฤทธิ์)
ไผ่ : ไม่ฟัง กูจะนอน (ตอบหน้าตาเฉย ให้ผ่านไปเท่าไร แม่ง ตื่นเต้นอยู่ไม่กี่เรื่อง แต่มักเป็นเรื่องที่กูไม่รู้)
ฝิ่น : ต้องฟัง มันเกี่ยวกับการมีตัวตนที่จะถูกสรรสร้างด้วยแท่งยาวๆ (ขึ้นไปขี่หลัง ทำหน้าบรรยายแบบบรรเจิด มือไต่ๆ)
ไผ่ : ไม่มีทาง (มันตอบทันที)
ฝิ่น : มีสิ มึงฟังก่อนสิวะ นะ นะ พี่ไผ่คนดี๊ คนดี ปี้เก่งไม่มีใครเกินในสามโลก ของกู ของกู ของกู (พูดกรอกหูยกย่องเรื่องที่มันชอบแต่ไม่บอกแสดงออกอย่างเดียว)
ไผ่ : แน่นอน แต่มันเป็นไปไม่ได้มึงก็รู้ และกูเคยบอกไปแล้ว ว่าไม่ได้สนใจ มึงก็ต้องไม่สนใจด้วย (ยอมรับ แต่มีขัด)
ฝิ่น : มันเป็นไปแล้ว กำลังจะเกิดขึ้น มึงไม่สนใจ กูสนใจ และรวมกันคือ เราต้องสนใจและใส่ใจ โว้ยยยยย (กรอกหูมันไปอีกทีนี้มันพลิกตัวให้ไปอยู่ใต้ร่างที่ทุกคืนโดนทับพอกับที่ได้โอกาสอยู่ข้างบนตลอด)
ไผ่ : มึงแน่ใจ (เลิกคิ้วใส่ ไอ้นั่นก็เลิกด้วย เสื้อกูเอง ช่างมัน ปกติกูก็ถูกถอดเป็นประจำอยู่แล้ว เดี๋ยวกางเกงขาคู่ก็ตามติด)
ฝิ่น : แน่ยิ่งกว่าแน่ กูคิดนะว่าจะออกมาหน้าตาเป็นยังไง ตัวจริงดูดีเหมือนกูไหม แถมมึงอีก (ทำหน้าเพ้อฝัน ทั้งที่รู้ว่ากำลังจะถูกฟัน แต่ช่างมัน อย่าทำกูค้างเป็นพอ)
ไผ่: ถ้ามึงอยากให้กูสนใจ โดยการต่อเติมแขน ขา หรือ อวัยวะต่างๆ กูจะทำให้สุดฝีมือเลย (พูดอย่างมุ่งมั่นจะฟันกูให้ได้)
ฝิ่น : เฮ้ย ไม่ต้อง เขามีคนทำให้แล้ว เราแค่รอดูก็พอ
ไผ่ : มึงหมายความว่ายังไง ห๊ะ ใครมาช่วยต่อยอดกู มึงให้กูหยุดตีนหยุดมือไปสัมผัสหน้าคนอื่นมั่งได้ไหม เจ็บนะโว้ย (ชักเริ่มอารมณ์ขึ้นพอกับไอ้นั่นกระดกตาม ทำไมมึงต้องโกรธด้วยวะ)
ฝิ่น : อะไรของมึง เป็นบ้าอะไรเนี่ยะ ห๊ะ อัณฑะผลิตสเปริม์ไม่ทันหรือไงถึงได้หงุดหงิด (เริ่มขึ้นมั่ง เอามือไปตรวจสอบก็ยังดีนี่หว่าเด้งสู้มือตลอด)
ไผ่ : มึงนั่นแหละ ทำไมต้องให้คนอื่นมาร่วมทำด้วย กูรู้ว่าเรามีไม่ได้ไม่ว่ากูจะฉีดหรือมึงกินเข้าไป ก็ไม่สามารถ น่าจะทำใจได้แล้ว แค่หลานๆ ลูกไอ้หวาย ไอ้เจย์ ก็ปวดหัวพอ ไอ้พายไอ้บลูมันไม่เห็นซีเรียสเลย ทำไมมึงต้องคิดมากด้วยวะ
ฝิ่น : (อ้าปากค้างพอกับอ้าขา ก่อนจะตั้งสติได้ส่งเสียงดัดจริตถามทันที) OMG ที่รักคิดได้ยังไง อะไรทำให้มึงตีความหมายกูล่มปากอ่าวขนาดนี้ (จับหน้าผัวมองอย่างพิจารณา)
ไผ่ : ก็มึงไง อยากมีลูก แถมหาใครมาช่วยทำทั้งที่กูก็พยายามมาตลอด แต่จะว่าไป ความผิดมึงส่วนหนึ่ง ชอบให้กูใส่ถุงเลยไม่มีสักที หึหึ (ความผิดกูทั้งหมด)
ฝิ่น: ควายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย (แผดเสียงใส่หน้าจนมันหลับตาแต่ไม่พ้นรัศมีน้ำลายที่กระจาย) ให้ฟังไม่ฟัง จะเถียงจะปี้กูตลอด มึงฟังนะ
ไผ่: (หูฟัง ตัวขยับ)
ฝิ่น : กูได้รับแจ้งจาก สนพ. ว่าตอนนี้ เขาได้นักวาดมีฝีมือมาร่างรูปพวกเราแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยยยย
ไผ่: มึงผิด อยากไม่รวบรัดพูดกระชับเอง มัวแต่ลีลาเองนี่หว่า ไม่ต้องหุบเลย(พูดเสร็จตาดีเห็นขากูอีก)
ฝิ่น: กูเป็นคนลีลาดีนี่หว่า มึงน่ะแหละผิดไม่ฟัง คิดเองเออเอง พะ พอเลย อื๊อออออ (จิกหัวมันที่เริ่มจะก่อร่างสร้างตัวอีก กี่ปีๆ กูยอมรับมึงเรื่องนี้แหละ เสมอต้นเสมอปลายแต่บานดอกตล๊อดดดดดดดดดดดดด)
ไผ่: ใช่กูเป็นคนชอบคิด(ท่า)เองเอาเอง หึหึ
และแล้วไม่ว่าจะเรื่องอะไร ก็เคลียร์ได้ดีที่เตียงนี่แหละหวา อา อา อ๊ะ อ๊ะ อื๊อออออออออออออออออออออออ แต่ยังไงกูต้องรอดไปโทรแจ้งพวกพี่และเพื่อนๆ ให้ได้ สู้ๆๆ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เขียนแม่งซะยาวแค่อยากแจ้งว่า ตอนนี้ กำลังจะเริ่มรูปร่างทำเป็นปก แค่นั้นเอง ไม่มีอะไรจริงจริ๊งงงงง เดี๋ยวถ้าก่อตัวจะเอามาลงให้ดูนะจ๊ะ การจองก็ประมาณปลายปี เบ็ดเสร็จคงยกยอดไปปีหน้า คงไม่ช้าไปเน๊าะ รอกันเน๊าะๆๆๆๆๆๆ คิดในแง่ดี จะได้มีเวลาเก็บเงินนานๆๆๆๆๆๆๆ (ที่จริงมีใครอยากซื้อหรือเปล่า มึงถามเขายัง) อิอิ ไปดีกว่า อีกนิด เป็นกำลังใจให้เรื่องใหม่ที่กำลังออนแอร์แช่แข็งด้วยเด้อ
ตามดูฝีมือคนวาดได้ที่
http://www.facebook.com/pages/Sweet-Surrender/486354378094128?fref=ts
หัวข้อ: ก็คนมันรักทำไงได้ # IMG PAI 2-6-58 # (อ่าน 2561700 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก