สั้น ๆ ออกกำลัง
ไผ่ : ทำไรของมึง (ถามเด็กที่เต้นตามคลิป ผมเห็นมันเต้นมาสองวันแล้ว แต่ขี้เกียจถาม เดี๋ยวมันชวนเต้นด้วย)
ฝิ่น : เต้น มึงถามก็ดีแล้ว มาเต้นด้วยกัน (มันหันมาตอบแต่บิดก้นวนสะโพกยกขาไปด้วย อืม ชวนทำอย่างอื่น ผมคงปรี่เข้าไปช่วยมันแล้วล่ะ แล้วเป็นไง อย่างที่คิด)
ไผ่ : กูขี้เกียจ แล้วมึงเต้นเพื่อ? (ตอบพร้อมถามเอนตัวลงโซฟา ตามองก้นมันต่อ อย่างนี้เพลินกว่า)
ฝิ่น : ฟิตแอนด์เฟริม์ ฮึบ ฮึบ (มันตอบพร้อมทำเสียง แยกขาด้วย ขออุทานว่า อุต๊ะ ถ่างได้ขนาดนี้มึงไม่ต้องฟิตแอนด์เฟริม์แล้วมั้ง)
ไผ่: สตรีพญานาค ไม่แดกเข้าไปล่ะ (ผมจำไม่ผิดนะ เป็นยาบำรุงอะไรสักอย่าง)
ฝิ่น : คือ อัลลลลลลไลลลลลล (หันมาพูดด้วยสีหน้าแรดๆของมัน แต่ดูว่ามันงงจริง)
ไผ่ : ยาบำรุง อะไรไม่รู้จัก (เสียงเซ็ง เมียไม่เก็ท สงสัยจะไม่รู้จริงๆ)
ฝิ่น : ควายยยย ถามอะไรนึกบ้าง กูเกิดหรือยัง (เท้าเอวด่าทำผมเงียบ มันก็อ่อนกว่ากูไม่กี่ปี ทำไมมันไม่รู้จักวะ แม่ยายก็น่าจะเคยกินบ้างสิ)
ไผ่ : แล้วมึงทำเพื่ออะไร ปกติกูเห็นเล่นโยคะ ก็หอบแดกแล้วพักนี้ (ผมถามซ้ำอีกครั้ง มันหันมามองทำหน้าเบื่อหน่าย คงไม่ใช่เบื่อกูใช่ไหม)
ฝิ่น : กูเผาผลาญร่างกาย เขาบอกว่ามันได้ผลเร็ว ทำแค่วันล่ะไม่กี่นาที พักนี้กูกินเก่งมาก เพราะมึงนั่นแหละทำให้กูเคยตัว ทำโน่นทำนี่ให้กิน กูไม่กินก็บ่น @@##!!!!**^^^ เฮ้อ มึงเข้าใจใช่ไหม (จัดแบบยาวไป แล้วก็เหนื่อยเอง สม)
ไผ่ : กูก็ชดเชยโดยการเผาผลาญมึงบนเตียง และ นั่งให้มึงด่าเป็นการย่อยสลายพลังงานด้วยปาก แล้วไง จะบ่นทำไม (ผมนั่งฟังอย่างสงบก่อนจะตอบมันเรียบๆ)
ฝิ่น : นั่นมันคือการตอกย้ำซ้ำเติมโว้ย มึงอย่ามาลำเหลิบทวงบุญคุณ (เดินมายืนถ่างและชี้หน้า ที่จริงมันคงอยากจิกหัวผมนั่นแหละ แต่มันเห็นผมตั้งกราด์ด้วยส้นเท้าเลยชะงักมือทัน แค่เมื่อยไม่เคยใช้อยากถีบ อยากเตะ มันสักนิด นอกจากกดลงตามตัวเวลามันใช้ให้เหยียบเท่านั้น น่าสงสารไหมล่ะชีวิตผม แล้วผมกดมันบ้าง ทำบ่น)
ไผ่ : เออ แล้วแต่มึงจะมโน สรุปคืออะไรไอ้ที่มึงทำอยู่ (ผมยอมก็ได้ เห็นว่าเป็นเมียหรอกนะเลยยอมให้)
ฝิ่น : เขาเรียกว่า T25 เป็นการออกกำลังกายตามเสต็ปแค่ 25 นาที กูว่ามันดีอ่ะ รู้สึกได้เลย (มันเฉลยเอามือลูบหน้าท้องที่ไม่มีจะยื่น ไอ้ฝิ่นเวลามันอึดอัดมันชอบมโนว่าอ้วน ที่จริงมันก็แค่เครียดไม่รู้ตัวแล้วไม่ขี้ออกมาแค่นั้นเอง ผมให้กินผัก ดื่มน้ำที่ช่วยขับถ่าย มันก็หายแล้ว ถ้าคนอย่างมันอ้วน คำว่าไม้เสียบผีไม่ต้องมีหรอก)
ไผ่ : ....................
ฝิ่น : มีประโยชน์นะมึง ลองทำดิ พุงมึงจะนำหำแล้วเนี่ยะ (ไม่พูดเปล่าจับอีก เดี๋ยวมันก็นำไปใส่ตัวมึงแทนหรอก)
ไผ่: แค่นี้ (ผมเลิกคิ้ว)
ฝิ่น : เออสิ ไม่นานด้วย
ไผ่ : กูมีวิธีดีกว่านั้นอีก
ฝิ่น : จริงดิ ยังไง (มันทำหน้าตื่นเต้น ผมแสยะยิ้ม)
ผ่านไปแป๊บแม้ววววว
ฝิ่น : แฮ่ก แฮ่ก พะ พอแล้ว สาดดดดดดดดด (มันทุบพูดด้วยสีหน้าหอบแดก)
ไผ่ : อะไร กูแถมให้ตั้งสามสิบ(กว่า) ที ยังไม่เหนื่อยเลย หึหึ (ว่าแล้วก็ต่ออีกหลายๆๆๆที ให้สั่นคลอนสะเทือนซางกันไปเลย)
ฝิ่น : ไอ้ อื้ออออ เอี้ย อัด อออออออ
ไผ่ : T 25 มันจะสู้ 25 T ได้ยังไงวะ ดีกว่า เผาผลาญเร็วกว่า มันส์กว่า ไม่กี่ท่าก็เบาแล้ว หึหึ
***อีกนิด ช่วงบอลโลก***
เซ็งเมีย หาว่าสนบอลมากกว่ามัน การบ่งการบ้านไม่ทำ บ่น ถือว่าอ่อยไม่ประสพความสำเร็จ มันเลยแก้เผ็ดด้วยการ
‘สี่ปีครั้ง’นั่นคืออัตราการผสมพันธ์ที่เมียให้ผม ด้วยเหตุผลที่ว่า ในเมื่อมึงสนบอลโลกมากนัก กูจัดให้ตามปีที่จัดฟุตบอลโลก ผมก็แก้กลับด้วยการ
‘ฝึกซ้อม’ด้วยเหตุผลที่ว่า กว่าจะถึงอีกสี่ปีข้างหน้า จะหมดน้ำยากันไปซะก่อน หึหึ อย่าเพิ่งไปบอกมันนะครับ ปล่อยให้มันได้ใจว่าชนะผมไปก่อน เป็นการให้มันพักผ่อนไปในตัว ก่อนจะเข้าครอส์ฝึกซ้อมตามตารางที่ผมกำหนด ซึ่งเกิน 25 (นา)ที แน่นอนครับ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ไอ้หนอนเอ้ย
*******************************************************************************************************
ปล. ยังคิดถึงกันอยู่ไหม ขอการยืนยันหน่อยยยยยย (เฮ้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงตัวเอง)
และก็แอบกระซิบว่า รออีกนิดนะ ของฝากใกล้จะเรียบร้อยแล้ว ยุ่งวุ่นวายกันนิดหน่อย ต้องขอโทษด้วยนะ และ ขอบคุณกันด้วยที่ช่วยรับเด็กๆไปดูแลกัน ขอบคุณค่ะ
คนเขียนอาจจะไม่ค่อยอัพเดตเท่าไหร่ ด้วยส่วนตัวก็ยุ่งกับงานเหลือเกิน ไม่ได้อยากแก้ตัวหรืออะไรนะคะ แต่ได้กำลังใจก็ช่วยผ่อนคลายไปได้เยอะ เหนื่อยๆ เข้ามาอ่านเม้นท์ก็มีความสุข ไม่เบื่อ อ่านแล้วอ่านอีก ขอบคุณนะคะ