หัวข้อ: __________, ปรารถนา "รัก" . . เป็นดั่งใจ ,__________ [ จบแล้วจ้า ]

[poterdow]

ความรักเป็นสิ่งสวยงาม
 

[loverken]

เศร้าและซึ้ง

[lovenut]

ประทับใจเรื่องนี้ที่สุด ตั้งแต่อ่านนิยายในเล้ามา

[litlittledragon]

ตอนแรกไม่คิดว่าจะจบเศร้า แต่พอมากลางๆ เรื่องก็เริ่มเห็นความน่าจะเป็น แต่ก็ยังนึกว่า ถ้ารวยขนาดเด็กเส้นของเกษรวิทยาละก็
น่าจะหาทางรักษาได้สิ แปลกใจไม่น้อยที่เหมือนเลือกจะบรรเทา แทนที่จะพยายามรักษา
หรือจะเป็นการตัดสินใจของอักษรหรือเปล่า ถ้าเป็นอย่างนั้นเท่านั้นไม่มีใครพยายามขอให้เทียนเปลี่ยนใจอักษรละ
ผิดไหมถ้าจะบอกว่าสงสารน้องธูป บทน้องน้อยมาก เสียดาย

[himehero]

สวยงาม ... มันเป็นความรักที่สวยงาม แน่นอนว่าเป็นนิยายที่สวยงามมากด้วยเช่นกัน
ชอบมากนะคะ ทุกอย่าง
ทั้งเนื้อเรื่อง ภาษา วิธีการสื่อความหมาย อารมณ์ ... ชอบทุกอย่างเลย

พออ่านมาถึงตอนสุดท้ายมันก็... โหวง ... เคว้ง

ตื้นตันจนไม่รู้จะพูดออกมายังไงจริงๆ
ไม่ว่ายังไง การจากลาก็ยังคงเป็นเรื่องน่าเศร้าเสมอ

(พูดไม่ค่อยรู้เรื่อง ขอโทษค่ะ TTT_______TTT)

[JustWait]

มีหลายเรื่องที่ทำเราร้อง แต่เรื่องนี้ทำเราร้องหนักที่สุดค่ะ

ร้องจนหูอื้อ..

ความรักของผม จะไปกับคุณ พออ่านจบประโยคนี้เราร้องเป็นบ้าเป็นหลังเลย


...เรื่องนี้จะอยู่ในความทรงจำเราแน่นอนค่ะ..ทั้งเทียนไข และอักษร

[rainystreet22]

 

พิมพ์ไม่ออกเลย
รักอักษรนะ

 

[AgotoZ]

เข้ามาอ่านรอบ 2 ค่ะ ก้อยังน้ำตาท่วมอยู่ดี   

คิดถึงเทียน + ษร มากมายยยยย   

[ordinary_girl]

กลับมาอ่านต่อหลังจากที่หยุดอ่านไปเป็นปี
เนื่องจากพี่โอดองนานไปหน่อย(กรี๊ดดดดด เค้าป่าวว่าน๊า 555)
คือหลังจากอ่านเอ็กซ์วายตอนแจงก็ไม่คิดอยากอ่านนิยายที่มีการจากลาอีก
มันเศร้ามันหดหู่ มันร้องไห้ไม่หยุดเลยยยยยยยย ฮือๆๆ 
รักอักษรมากๆๆๆๆๆ จะน่ารักไปไหน
แอบหมั่นไส้เทียนไขแต่ก็สงสารละเกิน
เป็นนิยายอีกเรื่องที่ชอบมากๆ
คิดถึงหนุ่มๆรักร้ายสุดๆ ว้ากกกกกกกก พ่นไฟๆๆ ให้พี่โอมาแต่งคู่อื่นต่อ
พลีสสสสสสสสสสสสสสสสสสส

[war]

ขอบคุณที่จบได้งดงามขนาดนี้ นับว่าเป็นเรื่องแรกในรอบหลายปีที่รู้ว่าตอบจนต้องมีน้ำตาไม่โสภาแน่ๆ แต่ก็กดเข้ามาอ่านจนที่สุด  ร้องไห้นิดหน่อย

ถูกของผู้เขียนที่ความรักทำให้เราโตขึ้น. แอบอยากรู้ตอนต่อของเทียนไข.

[pure_ka]

มันแปลกที่อ่านจบแล้วเรามองไม่เห็นว่ามันจบ  มันจบจริงๆเหรอ
จริงดิ จบแล้วเหรอ เราถามตัวเองแบบนี้ซ้ำๆหลายหน

เทียน กับ ษร เป็นรักที่เราเจอบ่อยๆ จนแบบมันก้อรักที่เจอบ่อยๆ
แต่กว่าจะได้รัก กว่าจะใจตรงกัน นี่หล่ะที่ทำให้เราอึ้ง

ถ้าตอนจบเปลี่ยนเป็นแบบอื่น  จะเป็นไงนะ  นึกไม่ออกจริงๆ
สงสารเทียน  สงสารษร  สงสารตัวเอง ที่ยังนั่งถามตัวเองอยู่

จบแบบนี้  ดีจริงๆแล้วเหรอ

[momomo]

อ่านจบร้องไห้ไม่หยุดเลย   

ความรักของเทียนและอักษรจะอยู่ตลอดไป

[การจากลาเพื่อพบกัน]

จบงี้เอามีดมาปาดคอเราเหอะ

อ่านไปร้องไห้ไป

เป็นนิยายเรื่องที่2ที่เราอ่านแล้วร้องไห้ด้วย

 

[lipure]

อ่านตั้งแต่ต้นจน-จบ

บอกได้คำเดียวว่า เจ็บปวดใจ

ทำไมๆ อักษรต้องตายด้วย

ฮือออออ TT-TT

[white_gik]

ถึงจะรู้ว่าตอนจบจะต้องจบแบบนี้ ทำใจตั้งนานกว่าจะอ่านได้แต่ก็ร้องไห้อยู่ดีซึ้งมากๆเลยยยยย สงสารทั้งเทียนและอักษร แต่ก็จะไม่ลืมคู่นี้ เป็นคู่ที่ประทับใจคู่หนึ่งเลยยยยยยยยย 

[GimNgek]

เป็นเรื่องราวที่ดีมากเลยค่ะ ซึ้ง ตื่นตัน จุกไปหมดเลย

[gad ly» love yyy]

ฮือๆๆคนเขียนหาความรักครั้งใหม่ให้เทียนเลยนะ

[samsung009]

 

[timeturbo]

อ่านจบแล้วว ตั้งแต่กลางเรื่องมา หน่วงถึงขั้นปวดใจ
จนมาตอนจบ น้ำตาไหลเป็นก็อกแตกเลย

ขอบคุณที่แต่งเรื่องดีๆให้อ่านค่ะ

[lahlunla]

 
รักษรนะ  รักเทียนด้วย

ขอบคุณพี่โอนะคะสำหรับนิยายทุกเรื่องของรักร้าย จะตามอ่านต่อไปค่ะ

เรื่องนี้จบอย่างมีความสุขใช่ไหมคะ 

[kamikame]

ความรักยังคงสวยงามเสมอ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี ๆ นะฮ๊าฟฟฟฟ

[milkteabeige]

เพิ่งมีโอกาสได้เข้ามาอ่านจริงจังครั้งแรกค่ะ

เปิดๆ ปิดๆ บทนำอยู่ราว 1 รอบครึ่งได้ แล้วเวลาก็ผ่านไปเป็นเกือบ 2 ปี วันนี้ก็มาถึงค่ะ
พล่ามมากขนาดนี้ คือจะบอกว่า อ่านจบแล้วพร้อมน้ำตา T^T


ขอสารภาพว่าร้องไห้ค่ะ! แบบว่าร้องไห้เลยอ่ะ ไม่ใช่แค่น้ำตาไหลนะ
อ่านมาได้กลางๆ เรื่อง เริ่มเดาตอนจบได้ลางๆ แต่ก็ยังลุ้นปาฏิหาริย์อยู่ จนกระทั่ง LAST DAY ใจก็หายทันที
ตอนที่ ตัวอักษร "ติ๊ด ติ๊ด" ดังขึ้น ใจเรานี่รัวยิ่งกว่ากลอง จนมันเงียบไป เหมือนหัวใจเราก็ไปด้วยเลย


- ปรารถนารักเป็นดั่งใจ - เรื่องราวความรักที่โคตรบริสุทธิ์และเป็นนิรันดร์
แต่นอกจากรักคือการเสียสละแล้ว มันยังไม่มีเงื่อนไขอะไรมากไปกว่า "รัก"
แค่รัก ที่อาจจะไม่ต้องการอะไรตอบแทนเลย นอกจาก "อยู่เคียงข้าง" เท่านั้นเอง

ขอบคุณคุณโอที่ถ่ายทอดเรื่องราวของเทียนไขกับอักษรออกมาได้ตราตรึงและประทับใจมากๆ
และขอบคุณตัวเองที่สุดท้ายก็อ่านจบและได้สัมผัสกับเรื่องราวดีๆ ระหว่างทางช่วงสุดท้ายที่อักษรทำให้มันงดงามและส่องสว่าง

เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องราวดีๆ ที่จบด้วยความเศร้า
แต่ระหว่างทางคือความสุข และสอนให้รู้ว่า "จงทำวันนี้ให้ดีที่สุด เพราะพรุ่งนี้อาจมาไม่ถึง"



จากตัวหนังสือที่เรียงร้อยมาทั้งหมด 17 ตอนถ้วน ทำให้หลงรักความน่ารักของอักษรได้ไม่ยากจริงๆ คนที่บริสุทธิ์เหมือนทารก
และสุดท้ายปาฏิหาริย์ก็ไม่มีจริง ทั้งๆ ที่อยากให้จบแบบแฮปปี้เอนดิ้งค่ะ แต่ก็รู้ดีว่าแบบนี้มันทำให้เรื่องราวสมบูรณ์
มันเป็นเรื่องราวระหว่างทาง ที่ทำให้หัวใจฟูด้วยความรักที่บริสุทธิ์

ขอบคุณคุณโอมากค่ะ เพิ่งมีโอกาสได้ติดตามครั้งแรก นี่เป็นเรื่องแรกที่ได้เริ่มอ่าน(แกมาช้าไปมากนะยะ = =) และตอนนี้กำลังติดตามเรื่องอื่นๆ อยู่ค่ะ ^^

[muio]

เราร้องไห้เหมือนจะตายตามอักษรเลย เขียนดีมากค่ะ แต่ทำร้ายจิตรใจเรามากจริงๆ หดหู่มากเลยค่ะ
เพิ่มอีกเวอร์ชั่นมั้ยค่ะ ที่อักษรไม่ตาย
เราทำใจไม่ได้จริงๆคะ
//ร้องไห้หนักมาก
 

[Nunun_B2UTY]

ชอบาก ขอบคุณที่ทำเรื่องนี้ขึ้นมานะค่ะ   

[tsubasa_6927]

จะบอกว่าตอนอ่านจนจบนี่ เม้นอะไรไม่ออกเลยค่ะ
ขอเวลาทำใจหลายๆวัน แล้วก็เข้ามาใหม่
มันหน่วง มันซึ้ง มันเศร้า และมันก็สวยงาม.... บรรยานไม่ถูกเลย แต่เรารู้สึกว่าตอนจบแบบนี้มันใช่อะ แล้วคุณโอก็ถ่ายทอดมุมมองของความรักได้งดงามมากๆ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ(ที่ทำให้ร้องไห้หนักมาก)นะคะ

[yok_devil]

เศร้าเกิน สงสาร"เทียนไข"ที่ต้องอยู่โดดเดียวต่อไป อุส่าได้มีความรักที่แท้จริง มีคนที่รักเขาอย่างสุดหัวใจอย่าง"อักษร" แต่สุดท้ายก็ต้องจากกัน อย่างให้มีปาฏิหาริย์แบบว่า ษรกลับมาเกิดใหม่หลังจากนั้นอีกสัก 6-7ปี แล้วยังจำเรื่องขอชาติที่แล้วได้เลยกลับไปหาเทียน และก็ได้รักกัน อะไรแบบนี้ คือ หนูขอมโนเพื่อคลายความเศร้าหน่อยนะคะ พออ่านจบแล้วมันเศร้าจนอ่านหนังสือเตรียมสอบไม่รู้เรื่องจริงๆๆ 

[reborn]

 

[SOMCHAREE]

เป็นความรักที่สวยงามมากๆเลยค่ะ อักษรไม่ต้องกลัวเลย เพราะความรักของเทียนไขคงมีเหลือเฟือที่จะคอยปกป้องอักษรให้บินไปถึงสวรรค์ได้ ขอบคุณนะค่ะที่เขียนเรื่องดีๆแบบนี้ เศร้า แต่ก็อิ่มใจค่ะ

[Zeaf]

นิยาย เมื่อรู้จุดจบ เดาจุดจบออก ก็มักหมดความสนุก หมดอารมณ์ร่วม

แต่นิยายพี่ไม่เหมือนกัน ถึงรู้ว่าษรจะตายแน่ๆ แต่พอถึงฉากนั้นก็ยังคงร้องไห้อยู่ดี

ระหว่างที่อ่านตอนหลังๆ ที่รู้ว่าษรป่วยหนูหยุดอ่านบ่อยมาก

เพราะกลัวทำใจไม่ได้

ระหว่างอ่านยังแอบคาดหวัง ว่ามันต้องมีปาฏิหารมาช่วยให้ษรรอด

เหมือนกับมีอารมณ์ร่วมไปกับตัวละครยังไงอย่างงั้น

แต่สุดท้ายษรก็ไม่รอดอยู่ดี หลายคนอาจไม่ชอบนะจบแบดเอนแบบนี้

แต่ตามชีวิตจริง คงไม่มีใครสามารถอยู่กันไปตลอดจริงไหม?

กระชากใจมากค่ะ เก็บเป็นเรื่องนึงในความทรงจำตลอกไป

[TachibanaRain]

เป็นเรื่องแรกในเซ็ตรักร้ายที่ทำเราเสียน้ำตาขนาดนี้ ความรู้สึกที่ต้องรู้ว่าคนที่รักกำลังจะจากไปมันเป็นความรู้สึกที่หน่วงอยู่ในอกมากๆ เวลามองทุกการกระทำของเขาแล้วคิดว่าวันนึงจะไม่ได้เห็นแบบนี้อีกมันจุกจริงๆ และพอถึงวันที่เขาจากไปความทรงจำทุกอย่างที่มีร่วมกันมักหลั่งไหลเข้าในในห้วงความคิดเสมอ สงสารเทียนไขและอักษร ความรักของทั้งคู่จะเป็นความทรงจำของเราเช่นกัน