หัวข้อ: นิรันดร์..รักนี้บันดาลผ่านฟ้า byTRomance ตอน อวสาน P.47 แจ้งเลขพัสดุค่ะ P.50

[ลู่เคอOlive♥]

หวังว่าการมาของโทมัสจะช่ายให้ใต้ฟ้ารู้ใจตัวเองบ้างนะ

[yakkaru]

คนเขียนมัน คนอ่านก็มันค่ะ ติดตามกันต่อ

[nemesis]

รอต่อๆ

[Naenprin]

 

ตอนต่อไป รออยู่น้าาาาาาาาาาาา
 

[greensnake]

ดูท่าจะวุ่นวายกันไปอีกนาน สงสารก็แต่พี่ใต้ฟ้า
เจอทั้งศึกนอกศึกใน ไอ้ศึกนอกน่ะไม่เท่าไรหรอก
ศึกในนี่สิ เวลาโกรธขนาดควาญช้างยังเอาไม่อยู่เลยอ่ะ
คิดดูเอาจะปวดหัวขนาดไหน เอาใจช่วยพี่ใต้ฟ้า
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ

[จันทร์ผา]

ความวุ่นวายตามมาแน่ๆ

[Key Mine]

ชอบบบบบบบอ่าาาาาา

ชอบแบบนี้ มาต่อไวๆนะค้าาาาา

[mundoo]

สนุกๆ นิสัยดื้อๆของน้องธาร
มันน่ารักมากกว่าจะเกลียดอีก!

ใต้ฟ้ายังสับสนอยู่ใช่ใหมว่ารักน้องธารแบบใหน?
ลุ้นๆอยากให้ใต้ฟ้ารู้ใจตัวเองเร็วๆ

[PRiiNZE]

อั๊ยยะๆ เรื่องใหม่ อ่านทันแล้ววววว
ชอบจังเลย
ธารดูมีปมเยอะอ่ะน่าสงสารน้องอ่ะ T^T
หมั่นไส้ใต้ฟ้าจริงๆ
ชักช้าเดี๋ยวโดนคาบไปหรอก ฮึ่ยๆ

[Seiki]

ตอนที่ 11 น่าจะอย่างงั้น เซเองจ้า คนเขียนติดภารกิจ เซเลยต้องมาลง ผลัดเปลี่ยนกันไม่ได้ลงเองซะนาน เกือบลงนิยายไม่ถูก 

-------------

“เฮ้ย หล่ออะ หล่อจริงๆ ไม่น่าเป็นเกย์เลย เสียดาย”
ไปรยาพร่ำเพ้อออกมา จนใต้ฟ้าต้องชักสีหน้าโดยไม่รู้ตัว แขกคนใหม่ของไร่เป็นฝรั่งตาน้ำข้าวที่ดูดีทั้งหน้าตาและรูปร่าง เรียกสายตาคนมองได้ดีเมื่อเขาเดินออกมาจากเกทขาเข้า หากใต้ฟ้าเป็นผู้หญิงหรือเกย์แบบเดียวกันก็คงจะสนใจผู้ชายที่ชื่อโทมัสคนนี้ อยู่ไม่น้อย
“เฮ้ย!!”
ไปรยาร้องเสียงหลงขึ้นมาอีกครั้งจนใต้ฟ้าสะดุ้งตกใจ พอหันไปยังต้นเหตุก็ได้แต่ยืนตรึงอยู่กับที่เหมือนถูกสต๊าฟ
ฝรั่ง คนนั้นโผเข้าหาธาราธารเหมือนเฝ้ารอวันพบหน้าจนอดใจไม่ไหว สรีระของหนุ่มต่างชาติเมื่อเทียบกับผู้ชายตัวเล็กอย่างธาราธารแล้วคงไม่แปลก อะไรที่เหมือนธาราธารจะจมหายเข้าไปในอกของหมอนั่น แต่มันเป็นภาพที่ทำให้เจ้าของไร่หนุ่มรู้สึกไม่พอใจมาก หงุดหงิดจนรำคาญตัวเอง
“ไปรอที่รถเถอะปราย”
ใต้ฟ้าลากเพื่อนสาวที่ ยืนหน้าเศร้ากับภาพตรงหน้าให้ออกมาจากสถานที่ตรงนั้น แค่กอดแล้วเหวี่ยงหวือกันเหมือนในละครใต้ฟ้าก็รู้สึกว่าประเจิดประเจ้อมากพอ แล้ว ไอ้ที่หอมที่จูบกันนับไม่ถ้วนนั้นทำให้ความอดทนเจ้าของไร่หนุ่มขาดผึง
ใต้ฟ้าเข้าใจธรรมเนียมฝรั่งดี แต่ภาพที่เห็นเมื่อกี้มันบอกชัดว่าเกินกว่าคำทักทาย
 ••.•´¯`•.•• ••.•´¯`•.•• ••.•´¯`•.•• ••.•´¯`•.••
เด็กหนุ่มลอบยิ้มให้กับความสำเร็จขั้นแรกของตัวเองแต่กลับทำให้อีกฝ่ายหนึ่งงงเมื่ออ้อมกอดถูกผลักไสกระทันหัน
“มีอะไรหรือเปล่า”
เสียง ต่างภาษาเอ่ยถามเมื่อธาราธารผละมายืนขนาบอยู่ข้างๆ ไม่มีความยินดียินร้ายกับการมาของโทมัสเหมือนที่พบเจอกันตอนออกมาจากเกท เด็กหนุ่มส่ายหน้าน้อยๆแทนคำปฏิเสธ ส่งยิ้มอย่างสำนึกผิดเมื่อนึกขึ้นได้ว่าตัวเองทำไม่ถูกที่เฉยชากับโทมัส เมื่อเห็นว่าเขาหมดประโยชน์แล้วอย่างนี้
“คนไทยไม่คุ้นชินกับการทักทายของเราเมื่อกี้น่ะ มันไม่เหมาะสม”
“คนไทยไม่ชอบกอดกันเหรอ”
“ชอบสิ แต่เขาไม่ทำกันในที่สาธารณะอย่างนี้น่ะ”
“แปลกจังเลยนะ ทั้งๆที่การกอดหรือจูบกันน่ะ ดีจะตาย”
“ตอนกูไปบ้านเมืองมึงกูก็คิดว่าแปลกเหอะ”
เด็กหนุ่มพึมพำเป็นภาษาตัวเองเพื่อไม่ให้รู้ว่ากำลังหลอกด่าคนขี้สงสัย
“แทนนี่”
ธาราธารหยุดเดินแล้วหันไปมองโทมัสด้วยความไม่พอใจ หนุ่มต่างชาติชะงักกึกเมื่อแววตาวาวโรจน์นั่น
“บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าเรียกแบบนี้ มันตุ๊ด”
“โทษที่ครับที่รัก ผมไม่ได้ตั้งใจ”
โทมัสตีหน้าอ้อนขอโทษกับเด็กหนุ่มที่ทำให้เขาต้องข้ามน้ำข้ามทะเลมาหา เขาหลงเสน่ห์เด็กหนุ่มชาวไทยก็ตรงหยิ่งผยองและเหมือนจะเข้าถึงตัวตนยากแบบนี้แหละ มันน่าภูมิใจหากเขาได้ควงแขนผู้ชายตัวเล็กๆแต่วางมาดดุจนางพญาคนนี้ได้ ในยุโรปหรืออเมริกามีคู่เกย์ส่วนน้อยที่อีกฝ่ายจะดูน่าทนุถนอมและน่าเอาอก เอาใจเหมือนอย่างหนุ่มไทยคนนี้ โทมัสเคยเจอแต่ผู้ชายที่หุ่นเท่ากันกับเขา ลุย สมบุกสมบันและผลัดกันรุกผลัดกันรับ แต่ธาราธารแตกต่างจากที่พบมาโดยสิ้นเชิง ธาราธารไม่ใช่ผู้ชายออกกำลังกาย เพาะกล้าม ไม่ลุย ไม่สมบุกสมบัน รักสบายและเอาแต่ใจตัวเองเป็นที่หนึ่ง
ความ แปลกใหม่ที่น่าลิ้มลองนี้คือแรงขับเคลื่อนให้เขามาเมืองไทย แล้วที่ยิ่งใหญ่ไปกว่านั้น โทมัสไม่เคยจีบใครแล้วถูกทิ้งแบบง่ายๆอย่างนี้มาก่อน ต่อให้ธาราธารจะบอกว่ากลับมาเพื่อเคลียร์ปัญหาส่วนตัวที่นี่ก็ตาม
ธาราธารกดโทรศัพท์หาใต้ฟ้าก็ได้ยินเสียงทุ้มขรึมตอบกลับมาว่ารออยู่ที่รถ เด็กหนุ่มยิ้มรับกับความหงุดหงิดที่เจ้าของไร่หนุ่มยังทิ้งร่องรอยเอาไว้ให้ เด็กหนุ่มจับได้
‘แล้วก็ทำเป็นไม่สนใจธารนะพี่ใต้ฟ้า ธารจะเดินหน้าชนแล้วนะ เจ็บเป็นเจ็บ จบเป็นจบกันงานนี้แหละ’
เด็กหนุ่มมุ่งมั่นกับความตั้งใจที่วางเอาไว้มาก ธาราธารสับสนและอ่อนไหวมาพอแล้ว ตอนนี้ธาราธารต้องเลือกเอาสักทางที่ตรงกับความรู้สึกตัวเองมากที่สุด เพราะศึกมารุมกันหลายทางแบบนี้หากมัวแต่หวั่นไหวไปกับท่าที ที่อ่านใจยากของ ใต้ฟ้าก็ไม่รู้คำตอบกันพอดีว่าคิดยังไงกับตัวเองกันแน่ ครั้นจะถามตรงๆมันคงบ้าระห่ำเกินไป
ส่วนสิ่งที่ธาราธารทำอยู่ไม่อยากจะเรียกว่าลองใจได้แต่ปลอบใจตัวเองว่าต้องการจะมั่นใจจริงๆเท่านั้น
 ••.•´¯`•.•• ••.•´¯`•.•• ••.•´¯`•.•• ••.•´¯`•.••
“แฟนน้องธารเค้ามีเสน่ห์ดึงดูดนะฟ้า ไม่ต้องแปลกใจหรอกถ้าจะมีใครสนใจ ไม่ว่าหญิงหรือชาย”
ไปรยาพูดทำลายความเงียบขึ้นมาเมื่อเจ้าของไร่หนุ่มสร้างโลกส่วนตัวให้ตัวเองโดยลืมไปว่าลากเพื่อนสาวอย่างเธอมาด้วย
“ปรายจะบอกว่าธารแค่นึกสนุกเพราะหน้าตาหมอนั่นเหรอ”
เสียง แหบระโหยโต้ตอบออกมาทันท่วงทีแสดงว่ายังมีสติอยู่ ไปรยามองเจ้าของไร่ที่ชาวบ้านนับหน้าถือตาแล้วได้แต่ถอนใจ บุคลิกน่าเชื่อถือหายไปหมดสิ้นถ้าเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับน้องชายคนนี้
“เฮ้อ ปรายจะอธิบายยังไงดีล่ะ มันก็ไม่เชิงว่าหลงรูปหรอกนะใต้ฟ้า เพียงแต่คนที่มีรูปเป็นทุนมักจะเข้าหาคนอื่นๆได้ง่ายกว่าไม่ใช่เหรอ”
“ฟ้าไม่เข้าใจเลยปราย”
เจ้าของไร่หนุ่มพิงหัวไว้กับพนักพิงแล้วหลับตาเหมือนคนที่อยากจะปลดปล่อยจากความเหนื่อยล้า
“ตอน นี้ฟ้ากังวลเรื่องไรอยู่ล่ะ ถ้าฟ้ากังวลเรื่องโทมัสกับน้องธารปรายอยากจะให้ฟ้าคอยดูอย่างใจเย็น ทั้งคู่ยังเป็นวัยรุ่นยังเป็นเด็กกันอยู่ บางทีเขาก็แค่ปั๊บปี้เลิฟ แค่อยากจะเอาชนะกันก็ได้นะ”
“แล้วเรื่องธารเป็นเกย์ล่ะปราย”
“ฟ้า ทุกอย่างในโลกนี้ที่เกิดขึ้นมามันต้องมีเหตุผลนะ แล้วถ้ามันเกิดขึ้นแล้ว เราต้องตอบตัวเองว่ารับมันให้ได้ หรือแก้ไขมัน”
“เรื่อง ธารเป็นเกย์หรือไม่เป็นจริงๆแล้วฟ้าไม่ได้ซีเรียสหรอก แต่ฟ้ากลัวว่าที่ธารทำไปและเดินมาไกลขนาดนี้เพื่อจะประชดประชันน่ะสิ ฟ้าถึงอยากให้ธารโตได้แล้ว อยากให้เขาทำอะไรโดยใช้เหตุผล”
“ถ้าฟ้าคิดว่า ปัญหาทั้งหลายที่น้องธารก่อขึ้นมาเป็นการประชดประชด ฟ้าก็ต้องหาว่าน้องธารประชดใครและทำไปทำไม เรามาคอยช่วยน้องเค้าอยู่ห่างๆดีกว่า”
“ช่วยให้เค้ารักกันหรือเลิกกันล่ะปราย”
“นั่นต้องถามใจฟ้านะไม่ใช่ปราย”
ครู สาวกระเซ้าเพราะไม่ว่าจะหว่านล้อมให้เจ้าของไร่หนุ่มสบายใจขึ้นแค่ไหนก็ เหมือนจะไม่เป็นผล ใต้ฟ้าสับสนจนจับต้นชนปลายไม่ถูกระหว่างธาราธารเป็นเกย์กับธาราธารจะมีใคร สักคน
“เข้าใจยากเนอะความรู้สึกเนี่ย”
“ฟ้า คนเราไม่จำเป็นต้องเก่งต้องรู้ไปซะทุกอย่างหรอก เรื่องแบบนี้มันละเอียดอ่อน กว่าไร่จะเป็นอย่างทุกวันนี้ฟ้าก็ต้องใช้เวลาศึกษาและลองผิดลองถูกไม่ใช่ เหรอ แล้วถ้าจะค่อยๆเรียนรู้ลองผิดลองถูกอีกสักเรื่องจะเป็นไรไป”
“ขอบใจนะคุณครูคนเก่ง”
“จริงๆแล้วปรายก็อยากได้อย่างอื่นมากกว่าคำขอบคุณอยู่หรอกนะ แต่วันนี้ปรายพอจะรู้แล้วล่ะว่าไม่ใช่ทุกเรื่องที่เราจะสมหวัง”
“ปรายหมายถึงอะไร”
“ไม่มีอะไรหรอกฟ้า ไร้สาระน่ะ ขำๆ”
 ••.•´¯`•.•• ••.•´¯`•.•• ••.•´¯`•.•• ••.•´¯`•.••
แขกต่างเมืองรูปหล่อเป็นที่สนอกสนใจของคนในไร่มาก ใครแวะเวียนผ่านไปผ่านมาบ้านนายก็มักจะหยุดมองเสมอ แต่คนรูปหล่อก็ไม่ได้สนใจหรืออยากจะเป็นมิตรกับใครนอกจากธาราธารเพียงคน เดียว
ธาราธารค่อนข้างจะหงุดหงิดที่ใต้ฟ้าไม่ค่อยอยู่ให้สังเกตอาการ อย่างที่อยากทำเลย โทมัสเองก็ดูจะมีความสุขมากที่เด็กหนุ่มทำดีด้วยจนคล้ายๆจะเอาใจ ธาราธารรู้ดีว่าโทมัสเป็นพวกที่ชอบอะไรที่ได้มายากๆและภูมิใจเมื่อสิ่งที่ ได้มาเหมือนจะสิ้นฤทธิ์อยู่ในกำมือ เด็กหนุ่มไม่อยากทิ้งเวลาไว้นานจนโทมัสหลงคิดไปว่าตัวเองมาหลอกให้รักอีก แต่ครั้นจะเปิดอกพูดกับโทมัสตรงๆก็เกรงว่าชาวต่างชาติคนนี้จะเหวี่ยงจนไร่ ใต้ฟ้าราบเป็นหน้ากลองได้
แต่สภาพที่เป็นอยู่นี้เหมือนใต้ฟ้าเปิดทางให้เขาพรอดรักกับโทมัสชัดๆเลย
เสียงรถยนต์ของคนที่ธาราธารไม่ชอบเอาเสียเลยมาจอดอีกแล้ว ทำไมว่านน้ำถึงได้มีความอดทนอย่างนี้นะ เท่าที่สังเกตเห็นใต้ฟ้าเองก็ดูจะไม่ได้สนใจว่านน้ำสักเท่าไหร่เมื่อเทียบ กับไปรยาแล้ว แต่ว่านน้ำเองก็ยังไม่ละความพยายามที่จะยัดเยียดตัวเองเข้ามาเป็นส่วนหนึ่ง ของที่นี่ ธาราธารไม่เข้าใจว่าอะไรที่ทำให้ว่านน้ำลดค่าตัวเองลงไปอย่างนี้
ว่านน้ำเชิดหน้าและมองมาด้วยแววตาเย้ยหยันแกมรังเกียจเมื่อเห็นว่าเบื้องหลังธาราธารมีโทมัสอยู่ด้วยไม่ต่างจากเงา
“แหม นอกจากจะมาเกาะคนเดียวแล้ว ยังมีเรือพ่วงมาอีกเหรอคะน้องธาร ดีจังเลยนะคะ ฉลาดจัง”
“ครับ พอดีพี่ใต้ฟ้ารวยมาก เงินเหลือใช้น่ะครับ พี่ว่านน้ำไม่สนใจมาช่วยใช้เหรอ”
“ไม่หรอกค่ะ เท่าที่พี่มีก็ใช้ไม่หมดแล้ว”
“เหรอครับ งั้นพี่ว่านน้ำคงสนใจจะใช้อย่างอื่นสินะครับ แวะเวียนมาบ่อยเหมือนบ้านตัวเองอย่างนี้”
ว่านน้ำพลาดแล้วล่ะไอ้ที่จะยั่วให้ธาราธารโกรธหรือเจ็บใจนั้นฝันไปเถอะ เขาไม่สนว่ากำลังต่อปากอยู่กับสุภาพสตรีหรอก ธาราธารจะให้เกียรติเป็นกรณีๆไปเท่านั้น
แต่น่าแปลกใจอยู่อย่าง ว่านน้ำมักจะมาตอนที่ใต้ฟ้าไม่ค่อยอยู่บ้านเสมอ ทั้งๆที่น่าจะรู้ว่าช่วงไหนที่ใต้ฟ้าจะอยู่หรือไม่อยู่บ้าน และที่สำคัญ คนอย่างว่านน้ำไม่น่าจะชอบอ่านหนังสือ แต่เวลาเธอมา มักจะเข้าไปรอใต้ฟ้าในห้องทำงานที่เต็มไปด้วยหนังสือตลอด จากที่ไม่เคยคิดจะย่างกรายเข้าไปในห้องนั้นเพราะเด็กหนุ่มไม่ใช่คนรักการ อ่านอะไร แต่พอเจอประเด็นที่น่าสงสัยแล้วทำให้ธาราธารอยากจะเข้าไปดูในห้องนั้นสัก ครั้งว่ามีอะไรที่ดึงดูดคนอย่างว่านน้ำได้
••.•´¯`•.•• ••.•´¯`•.•• ••.•´¯`•.•• ••.•´¯`•.••
“แทน ที่นี่ไม่เห็นมีอะไรเลยอะ เรากลับกันเถอะ ฉันไม่เห็นว่าจะมีอะไรน่าสนใจตรงไหน”
ชาว ต่างชาติบ่นงอแงเมื่อแต่ละวันผ่านไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยังไม่เห็นปัญหาที่ธาราธารบอกว่าต้องมาเคลียร์ คนที่เด็กหนุ่มเรียกว่าปู่ก็ไม่ได้ตามมาอยู่ที่นี่ แล้วพี่ชายคนนั้นก็แทบจะไม่มีบทบาทอะไรเลยด้วยซ้ำนอกจากสั่งให้คนในบ้านแยก ห้องนอนเขากับธาราธาร นอกจากนั้นก็ไม่เห็นว่าจะมีอะไรซีเรียสถึงขนาดแฟนหนุ่มจะต้องถูกเรียกตัว กลับกระทันหันเลย
ธาราธารชักสีหน้าไม่พอใจเมื่อเห็นคนมาใหม่เริ่มจะออก ฤทธิ์เอาแต่ใจออกมาแล้ว อีกอย่างเด็กหนุ่มเองก็แปลกใจที่ไม่ค่อยเห็นใต้ฟ้ากลับบ้านตั้งแต่ออกไปไร่ หลังจากที่กลับมาจากรับโทมัสที่สนามบินแล้ว
“ฉันคิดว่านายรู้แล้วซะอีกนะโทมัสว่าฉันกำลังถูกกักบริเวณไงล่ะ”
“กักบริเวณ ทำไมล่ะ ทำไมเขาต้องทำอย่างนั้นกับนาย”
“เพราะฉันเป็นคนไม่เอาไหนไง”
“แล้วการกักขังนายไว้ที่นี่มันช่วยอะไรได้เหรอ มันแก้ปัญหาอะไรได้”
“จริงๆแล้วฉันต้องเข้าไปช่วยงานในไร่ แต่เพราะนายมามั้งเขาเลยให้ฉันอยู่ดูแลนาย”
“แล้วมันจนถึงเมื่อไหร่ละแทน”
“ไม่รู้สิ”
ธารา ธารไหวไหล่แต่สีหน้าเต็มไปด้วยความกังวล สภาพตอนนี้เหมือนธาราธารถูกใต้ฟ้าตัดหางปล่อยวัดยังไงอย่างนั้น หากใต้ฟ้าไม่ได้สนใจใยดีตัวเองกับโทมัสแล้วทำไมต้องให้เพื่อนชาวต่างชาติ ดั้นด้นมาถึงกลางหุบเขานี่ แทนที่จะเป็นส่งตัวธาราธารขึ้นไปที่กรุงเทพแทน
หรือ เพราะปู่ขอร้องเอาไว้ใต้ฟ้าถึงได้จำใจให้โทมัสมาที่นี่ เพราะปู่คงกลัวธาราธารหนีไปกับโทมัสสินะ สรุปว่าใต้ฟ้าไม่ได้สนใจธาราธารอย่างที่หวังไว้จริงๆ ที่ทำไปทั้งหมดคงทำไปเพราะช่วยคนแก่ที่ตัวเองนับถือเหมือนญาติคนเดียวที่ เหลืออยู่อย่างปู่สินะ
“แทนฉันมาที่นี่เพื่อจะมารับนายนะ งั้นฉันจะเป็นคนกำหนดเองเลยแล้วกันว่าเราจะไปจากที่นี่เมื่อไหร่ ที่นี่ไม่มีห้างสรรพสินค้า ไม่มีผับ ไม่มีสปา ไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกอะไรสักอย่าง ที่นี่ไม่มีอะไรเหมาะกับนายเลยแทน”
“แล้วที่ไหนถึงจะเหมาะกับฉันล่ะ”
“ที่ๆนายจากมาไง นะ กลับไปกับฉัน เราจะอยู่ด้วยกัน”
“แล้วถ้าไม่ล่ะโทมัส”
“ฉันจะไม่มีวันยอมหรอก”
น้ำเสียงทุ้มกดลึกอยู่ในลำคอ กรามขบกันแน่นเหมือนประโยคสุดท้ายไม่ใช่ความตั้งใจแต่คล้ายๆจะเป็นคำขู่ ธาราธารเริ่มรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งหัวทั้งๆระบบความคิดว่างเปล่าจับต้นชนปลาย ไม่ถูกว่าจะทำยังไงต่อไปดี เหมือนปัญหาจะพันกันอีรุงตุงนังไปซะหมด มันเป็นปัญหาที่ตัวเองขมวดปมขึ้นมาเองยาวนาน ความฝังใจที่สร้างเรื่องราวจนกลายเป็นปัญหาที่คิดไม่ตกและเหมือนมันจะไม่จบ ไม่สิ้นไม่คลี่คลายปัญหาไหนสักปัญหา ยิ่งโทมัสรุกเร้าหนักตอนที่ใต้ฟ้าไม่มีปฏิกิริยาอะไรตอบกลับมาเลยแบบนี้ มันทำให้ธาราธารไปต่อไม่เป็น
“กลับไปห้องนายก่อนนะโทมัส ฉันขอเวลาส่วนตัวสักครู่”

[NewYearzz]

  จิ้มๆๆๆ

.......................................

เหมือนตอนนี้ตัดจบสั้นๆยังไงไม่รู้อ่าครับ

ปรายหลงรักฟ้าชัวร์ๆ

ธารเอ๊ย โทมัสนี่น่ากลัวอ่า


รอตอนต่อไปครับ

[YouandMe]

ไม่จิ้มมมมมมมม แต่แตะเบาๆ 55555+

เซกิมาลงแบบไม่มีหัวไม่มีท้ายเลย ทำเอางงว่าลงแค่นี้ช่ายม้ายยยยยยยยยย 
โทมัสเริ่มแผลงฤทธิ์แล้ว พี่ใต้ฟ้าก็ไม่ยอมโผล่มาช่วยน้องธารเลย 
น้องธารจะต้องรับมือคนเดียวหรือนี่ 

ตอนนี้เค้าหาคำผิดไม่เจอหล่ะ 
เอ....หรือว่าเค้่าง่วง 

[StillLoveThem]

..ธารก็น่าจะลองขอกับพี่ใต้ฟ้าดูสิ ว่าจะกลับเมืองนอกกับโทมัส ทีนี้แหละจะได้รู้่ว่าหมู่หรือจ่า
..่ครูปราย นี่ท่าจะแอบหลงรัก พี่ใต้ฟ้าเหมือนกันนะเนี่ย
..จบตอนแล้วเหรอจ๊ะ ดูมันเหมือนยังไม่จบเลย

[roseen]

 

[Yunatsu]

จบตอนอ่ายางอ่าาาา

หวังว่า พี่ใต้ฟ้าจะไม่ปาหนักแบบนายใหญ่ ระฟ้านะ
55555

[NOoTuNE]

 

อีรุงตุงนัง ปรายก็ชอบใต้ฟ้า

อิพี่ใต้ฟ้าก็หึงน้อง จนทำใจดูไม่ได้


ส่วนน้องก็ขยันกดตัวเอง


ส่วนอิตาโทมัส แรงนะยะ น่ากลัวคนแบบนี้


 ส่วนยัยว่านน้ำ กลับไปหาสาหร่ายกินที่บ่อไป

[MiSS-U]

อ้าว ปรายชอบใต้ฟ้า ส่วนว่านน้ำอาจไม่ได้ชอบแต่ที่เข้าหา

เพราะมีแผนต้องการหาอะไรบางอย่างในห้องทำงาน

ส่วนโทมัสก็เอาแต่ใจที่สุดอยากเอาชนะน้องธาร 

พันกันยุ่งไปหมด  ตอนหน้าจะเป็นยังไงต่อน้า

บวกเป็ด

[bulldog17]

ไมเกรนจะขึ้น

[ลู่เคอOlive♥]

เริ่มปวดหัวแทนธารและ เรื่องจะดูยุ่งยากมากขึ้น
สงสัยยัยว่านน้ำ นางมากำอะไรกันแน่
พี่ใต้ฟ้า ทำไมไม่มาดูน้องเลย

[เฉาก๊วย]

 

[พระสนมฝ่ายซ้าย]

โถๆๆน้องธารน่าสงสาร 
พี่ใต้ฟ้าทำเป็นไม่สนใจไม่ได้นานหรอค่ะ
หมั่นไส้ยัยว่านน้ำชะมัดเลยค่า 

[kinjikung]

บักโทมัสนี่น่ากลัวแท้
ธารจะทำยังไงหล่ะเนี่ย ทางออกมืดมนเหลือเกินนน

[taroni]

ปัญหารุมเร้าน้องธาร 

[Horizon]

กลุ้มใจแทน
+1

[PRiiNZE]

เอ๋....? มีแค่นี้เองหรอ ?
สั้นอ่ะ TT__________TT

[special]

มาสั้นๆ แต่อย่างน้อยพี่ใต้ฟ้าก็พอจะรู้สึกอะไรมากขึ้นแล้วววววว

[mild-dy]

รอจ้ารอ

[IaminLove]

ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ทำไมมมมมมมมมมมมมม มันสั้นเยี่ยงนี้ T____________T
กะลังมันส์เลย ใต้ฟ้าเริ่มแล้ววววว เริ่มสับสน เหมือนที่ปรายบอกจริงๆ ด้วย อิอิ
ธารมีลุ้นแล้วจ้าาาา

ปล โทมัสนี่แอบน่ากลัว ดูเปนพวกซาดิสต์ (- -")

[nemesis]

 

[ladyzakura]

แอบหวั่นโทมัสยังไงไม่รู้อ่ะ! >[]<

ใต้ฟ้าก็ทำตัวหน้าเตะ หึงน้องธารแท้ๆ แต่ก็ทำเมินอยู่ได้