เรื่อง(สั้น) บังคับรัก ^^
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: เรื่อง(สั้น) บังคับรัก ^^  (อ่าน 49265 ครั้ง)

ออฟไลน์ kamikame

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 708
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-1
สนุกมากมายเลยฮ๊าฟฟฟฟ
อิอิ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี ๆ นะฮ๊าฟฟฟฟฟฟ

ออฟไลน์ hibatsumoe

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 211
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0
ขอกรี๊ดเบาๆ
เขินแทนอ่าาาา ไม่ไหวแล้วๆ  :-[ :-[ :-[

 :pig4:

LiTTlE [A]

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ kun

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3593
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +122/-10
ยุ่งกะหินน่ารักอ่ะ
ยุ่งหื่น ฮ่า ตลอดเลย
หินแม่ศรีเรือนจริงๆๆ
พ่อกำนัน นักเลงได้ใจมากกก

รอตอนเลือดสาดน่ะ ไม่ใช่ ตอนพิเศษ 3 อิอิ

archaeoloable

  • บุคคลทั่วไป
                                                                              ตอนพิเศษ 3 





หลังจากที่เฟิร์นได้ไปฝึกวิทยายุทธ์จากเส้าหลิน(เกี่ยว?ไรกับNC) ก็คลอดตอน NC ครั้งแรกในชีวิต :mc4: ปรับปรุงตรงไหนบอกได้เลยคะ แล้วมาพร้อมเซอร์ไพร์สนิดๆ ให้มันครบรสสักนิดนึง ขอบอกว่า อ่านให้จบนะคะ เราเน้น HAPPY ENDING





Yoong’s part
สวัสดีครับ นายยุ่ง ก็กลับมารายงานตัวเช่นเดิมหลังจาก หลายคนๆอยากรู้ความสัมพันธ์ลับๆของผมกับหิน วันนี้ผมกำลังจะมาเปิดเผยกับทุกคนแล้วนะครับ


“พี่ยุ่ง อาบน้ำเสร็จยัง หินทำข้าวเช้าเสร็จแล้วรีบๆมากินได้แล้ว”


“ครับๆ เสร็จแล้วครับ”
หลังจากที่ผมตื่นเช้า นั่งเอ๋อสลอนหน้านั่งบนเตียงเป็นเวลาสามสิบวินาทีผมจึงได้ฤกษ์ไปอาบน้ำ โดยที่น้องหินตื่นก่อนผมไปทำกับข้าวเรียบร้อยแล้ว วันนี้วันเสาร์พวกเราสองคนจึงว่างไม่ไปไหน พวกเราเลยตกลงว่าจะเช่าหนังมาดูให้ตาแฉะ ผมใส่บ๊อกเซอร์ตัวเดียวเดินออกไปหาหิน แต่นั่นทำให้ผมตาค้างกับภาพสโลโมชั่นที่หินหันมา


“พี่ยุ่งมีอะไรเหรอ”


“ทะ ทะ ทะ ทะ ทำไมหินแต่งตัวแบบนั้น”


“ทำไมเหรอ ก็เสื้อมันยาว หินเลยไม่ได้ใส่กางเกง”


“ละ ละ แล้ว หินไม่ใส่อะไรข้างในเหรอ”


“ก็มันร้อน”
โอย เอ็กซ์เกินไปครับสำหรับเมียผม น้องหินของผมตอนนี้ ณ เวลานี้ ใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวที่ยาวเลยมาประมาณหน้าแข้ง แถมแสงแดดยังตกกระทบทำให้เสื้อบางๆอย่างเสื้อเชิ้ตไม่ได้บังอะไรๆเลย เป็นภาพที่สวยกว่าโมนาลิซ่าอีกครับ รับรอง


“จะกินข้าวไหม”


“ไม่กิน”


“เป็นบ้าไร ไม่กิน”


“พี่ไม่กินข้าว”


“แล้ว”


“วันนี้พี่ขอกินหินนะ รอบเช้าอีกสักรอบ”


“จะบ้าเหรอ อุ๊บ”


ไม่รอช้า ผมรีบประกบปากหินอย่างรวดเร็ว ผมไล้มือไปตามร่างกายหินที่มันเย้ายวนสำหรับผม ไม่ว่าจะกี่ครั้ง หรือกี่หนหินก็ยังมีเสน่ห์ดึงดูดผมได้ทุกครั้ง ผมไล้มือลงไปเรื่อยๆ



“อ๊า พี่ยุ่ง”
ผมรู้ว่าจุดอ่อนหินอยู่ไหน ผมปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตบนออก แล้วผมก็ประกบปากลงไปกับยอดอกที่แข็งเป็นไตชูชันเชิญชวนผมอยู่ทุกครั้งที่มีอะไรกัน มันยังอร่อยสำหรับผมและเป็นจุดอ่อนของหินเสมอ ผมใช้มืออีกข้างบีบมัน เพื่อจะได้ไม่น้อยใจอีกข้างหนึ่งที่ผมใช้ปากหยอกล้อ ส่วนมืออีกข้างผมไปเล่นกับเจ้าหินน้อย ตอนนี้มันรับมือกับผมเหลือเกินครับ


“พี่ยุ่ง อึก อ๊า”
ผมเล่นกับยอดอกของหินจนพอใจ ผมเลียไปเรื่อยจนมาถึงสะดือ ผมไล้มันไปรอบๆจนหินต้องร้องคราง



“อ๊า”
และกระดุมอีกสามเม็ดสุดท้ายที่ผมเพิ่งปลดมันเมื่อกี้ หินน้อยก็โผล่มา ผมลากลิ้นไล้ไปตามหินน้อยอันนั้นทั้งอัน


“พี่ยุ่ง อย่า อุ๊บ”
ผมกลับมาประกบปากของหินอีกครั้งหนึ่ง และผมก็กลับไปสนใจเจ้าหินน้อยต่อโดยผมลากลิ้นผ่านเจ้าหินน้อยไปมาเพื่อทำให้หินเสียวซ่านกว่าที่เป็นอยู่ โดยที่มือผมข้างหนึ่งยังควานในช่องปากของหิน อีกข้างพยายามเค้นยอดอกสีชมพูที่ผมกลัวว่ามันจะน้อยใจถ้าผมไม่แตะมัน


“สกปรก พี่ยุ่ง”


“ยังไม่ชินอีกเหรอหิน”
ผมพูดเสร็จผมก็จัดการถอดกางเกงเสร็จสับ ผมจับหินพลิกหันหน้าเข้าหากำแพง มือข้างหนึ่งผมก็ควานในช่องปากของหิน อีกข้างก็กำลังปนเปรอให้เจ้าหินน้อยที่มันตั้งรับอย่างดี ไม่นานผมก็เอามือทั้งสองข้างจับก้อนเนื้อนูนทั้งสองแยกออกจากกัน ใช้ลิ้นเลียไปมา


“อ๊า พี่ยุ่ง หิน หิน อ๊า” 
ผมกลับขึ้นไปข้างบนโดยประกบหลังหิน ผมยกแขนทั้งสองข้างของหินขึ้น ผมใช้มือเดียวในการจับข้อมือหิน แล้วเอามืออีกข้าง ดันเข้าไปในช่องทางของหิน


“อึก พี่ยุ่ง “
ผมเริ่มจาก นิ้วเดียว ควานไปมา แล้วเพิ่มเป็นสองนิ้ว ไม่นานผมก็เริ่มเป็นสามนิ้ว


“อ๊า พี่ยุ่งหินเจ็บ”


“ทำกันออกบ่อย ยังเจ็บอยู่อีกเหรอหิน”


“อื้อ อ๊า อึก”
ผมกระซิบข้างหูหิน ผมใช้ลิ้นเลียติ่งหู ลากไปแก้มแล้วกลับมาเลียติ่งหูอีกครั้งหนึ่ง สามนิ้วของผมยังค้างในตัวหิน ผมควานไปมาเพื่อเตรียมช่องทางสำหรับของที่มันใหญ่กว่า แล้วผมก็ชักนิ้วออก


“พร้อมนะ”


“อื้อ”


“อะไรนะหิน”


“อื้อ  พร้อม”


“อะไรนะ”


“พร้อมแล้วโว้ย อุ๊บ”
ผมเอามือจับหน้าหินให้หันแล้วผมก็ประกบจูบพร้อมกับดันส่วนของผมที่มันตั้งหน้าตั้งตารอเดินทางสู่ช่องทางสวรรค์


“อ๊า พะ พี่ยุ่ง”


“ซี๊ด หิน”


“อึดอัด”


“อย่าเกร็งนะครับคนดี”
ผมแช่ยุ่งน้อยของผมอยู่อย่างนั้น


“เริ่มเถอะ”


“ครับ ที่รัก”
ไม่ถึงเสี้ยวนาที ผมก็เริ่มขยับเข้าออก จากช้า กลายเป็นเร็ว แล้วเร่งจังหวะขึ้นเรื่อยๆ


“อ๊า หิน สุดยอดมาก”


“อึก พะ พี่ยุ่ง เสียว อ๊า”
น้องหินของผมครางเสียงสั่นและมันก็ทำให้ผมเสียวมากกว่าเดิม


“อ่ะ อ๊า อึก”
เสียงหินกระเส่าโดนใจพี่มากเลยครับน้องหิน


“ไม่ไหวแล้ว พี่ยุ่ง”


“พร้อมกันนะ ไอ้ที่รักของพี่ยุ่ง”


“อื้อ”
ผมดันยุ่งน้อยของผม สองสามที เน้นย้ำๆ ดันเข้าไปจนสุดแล้วชักออก แล้วดันเข้าเข้าอย่างรวดเร็ว โดยที่ผมก็ไม่ลืมที่จะเอามือผมรูดเจ้าหินน้อยขึ้นลง  ไม่นานผมกับหินก็เห็นทางสวรรค์


“เสร็จแล้วนะครับ น้องหิน”
หินทรุดตัวลงไปนั่งกับพื้นครัว


“อื้อ”
ผมเห็นหินตาปรือๆ หน้าแดงๆ ตัวแดงๆ เหงื่อออก บอกได้คำเดียวว่ามันไม่พอสำหรับผม ไม่พอแน่ๆ ผมเริ่มปฏิบัติการอีกครั้ง ผมเริ่มซุกไซร้ซอกคอหินไปมา ถึงพวกเราจะทำกิจกรรมเข้าจังหวะแล้วเหงื่อออกเยอะ ตัวหินก็ไม่เคยเหม็น หอมตลอดเวลา เป็นกลิ่นที่ผมชอบที่สุดแล้ว




“หินเหนื่อยแล้วนะ”


“แต่พี่ยังไม่อิ่มนี่”
 ผมไซร้ซอกคอหิน ผมทำเครื่องหมายที่แสดงความเป็นเจ้าของไว้บนคอหินสามสี่รอย ประกาศให้ทุกคนรู้ว่าน้องหินของผมนั้น เป็นของผมแค่คนเดียวและตลอดไป ผมอุ้มหินไปวางไว้บนโต๊ะทานเข้าจัดการทำให้เค้านั่งห้อยขา


“พี่ยุ่ง บน บน”


“เปลี่ยนบรรยากาศน่ะหิน”
ผมแหวกขาหินออก แล้วผมก็เริ่มใช้ปากผมขูดไปตามความยาวของหินน้อย ผมขบกัดยอดของมันเบาๆ แค่นั้นก็ทำให้หินครางกระเส่า จนผมเริ่มอดใจไม่อยู่ แต่ผมก็อยากแกล้งหิน


“หินวันนี้พี่เหนื่อย”


“ว่าไงนะ”


“พี่เหนื่อย”


“มึง”


“ทำให้หน่อยนะหิน”
ผมขึ้นไปบนโต๊ะ แล้วนอนแผ่หลา โดยที่ยุ่งน้อยของผมชูเด่นสง่า ผมสังเกตเห็นหินกลืนน้ำลาย สะใจโว้ย
ผมว่าหินของผมเริ่มทำอะไรไม่ถูก หึหึ


“เร็วๆสิหิน เดี๋ยวมันเหี่ยวคนจะซวย คือหินนะ”


“มึง”


“เร็วๆ”
หินทำหน้าเอ๋อที่ผมคิดว่ามันน่ารักที่สุดในเวลานี้ หึหึ หินเริ่มโดยการใช้มือทั้งสองข้างของหิน จับยุ่งน้อยแล้วเริ่มชักขึ้นชักลงเบาๆ ก่อนที่หินจะทำในสิ่งที่ผมไม่คาดคิด (ถึงผมจะแอบหวังก็เถอะ) หินก้มลงมาใช้ปากกับของๆผม ทั้งลากลิ้นร้อนๆตามความยาวของยุ่งน้อยแล้วเริ่มฟันขบนิดๆ แล้วอมเข้าอมออก


“ซี้ดดดดดดด อ๊า สุดยอดเลยหิน”


“อื้ม”
ผมได้แต่ครางเสียงสั่น จนผมรู้สึกว่าผมกำลังจะแตกในปากของหิน  ไม่ได้การล่ะ ผมต้องทำอะไรสักอย่าง


“พอแล้วหิน”


“ทะ ทำไม”


“ต้องฝึกอีกเยอะ”
ผมจับหินขึ้นมาบนโต๊ะโดยที่หินนั่งคร่อมผมอยู่ ต้องขอบคุณที่ผมซื้อโต๊ะกินข้าวที่ยาวและกว้างมา


“จะให้ทำอะไร”


“ก็รู้ๆอยู่”
ผมก็ได้เห็นหินกลืนน้ำลายรอบที่สอง หินใช้นิ้วตัวเองดันเข้าช่องทางของตัวเองก่อนจะนั่งทับบนยุ่งน้อยของผม


“อื้อ ข้างในหินร้อนมาก”


“อ๊า เจ็บ”
ผมบีบต้นขาของหินแน่น หินได้แต่แช่ไว้ย่างนั้น จนเริ่มลดความเกร็งบ้างแล้ว หินเริ่มขยับ แต่มันยังไม่ได้ใจผมอยู่ดี ผมเลยจับเอวหิน เร่งจังหวะขึ้นไปอีก



“คราวนี้ถือว่าพี่ช่วยนะหิน”



“อ๊าๆ ซี้ดดดดด พี่ยุ่ง หิน หิน”
จะบอกว่ามันสุดยอดมากครับไม่ว่าผมกับหินจะทำกันกี่ครั้งแต่ช่องทางของหินก็ยังคับเหมือนเดิม ผมชอบมาก แล้วนี่ก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่งแน่ๆที่ทำให้ผมหลงรักหินหัวปักหัวปำ 


“พร้อมกันเลยนะหิน”


“อื้ออ อ๊า  อ๊ะ พี่ ยุ่ง”
ในขณะที่ผมกำลังจะปลดปล่อยครั้งที่สอง









“พี่ยุ่ง พี่ยุ่ง”
หือ ใครมาเรียกตอนผมกำลังเข้าได้เข้าเข็มเนี่ย


“พี่ยุ่งโว้ย พี่ยุ่ง มึงจะตื่นหรือไม่ตื่น”
เท่านั้นแหละครับ ผมลืมตาขึ้น เจอเข้ากับหน้าน้องหิน



“เสร็จแล้วเหรอ”


“อะไรเสร็จ ห๊ะ ไอ้พี่ยุ่ง”
ผมมองการแต่งตัวของหิน เห้ย ทำไมมันใส่เต็มยศ ชุดนอนเสื้อแขนยาว กางเกงขายาว ทำไม ทำไม


“จะตื่นได้หรือยัง ห๊ะ วันนี้ต้องไปทำบุญนะ วันนี้วันเกิดหิน ไหนสัญญาว่าจะตื่นเช้าไปทำบุญไง”
เออใช่ วันนี้วันเกิดหิน ผมสัญญากับหินไว้ว่าผมจะพาหินไปทำบุญที่วัดใกล้ๆ



“เร็วๆๆเลยไปอาบน้ำ ลงไปซื้อโจ๊กมาให้แล้วด้วย จะได้รีบไป ชิ พระฉันท์ไม่เกินเที่ยงนะ ไม่ใช่ฉันท์ตอนสองทุ่ม”


“ครับๆ พี่รู้แล้วครับ กำลังจะไปเดี๋ยวนี้ล่ะครับ คุณศรีภรรยา”


“ไอ้พี่ยุ่ง”


“จ้า”
ผมได้แต่เดินหน้าเซ็งๆ หลังเหี่ยวๆเดินเข้าห้องน้ำ


“เป็นไรของไอ้พี่ยุ่งนะ”
เพราะน้องและครับน้องหิน ที่ทำให้เป็นแบบนี้ แต่ว่าเมื่อกี้เดี๋ยวก่อน สรุป กูแค่ฝันไป ใช่ไหมมมมมมมมมมมม? กระผมยุ่งอยากกระโดดตึกตายครับ กูเสียดาย ทำไมหินไม่ปลุกพี่หลังจากที่พี่เสร็จรอบสองล่ะหา
ตึง ตึง ตึง



“ให้อาบน้ำ ไม่ได้ให้นอนตายในห้องน้ำนะพี่ยุ่ง”


“ครับ”
หินเดินมาเคาะประตูผม ผมยังไม่หายจากอาการโซแซด เรื่องมันเศร้า  ผมเอามือตบแปะ ตบแปะ กับหน้าตัวเอง เอาไว้คืนนี้ก็ได้วะ ไปทำบุญ อย่าคิดอกุศล
หลังจากที่ผมทานข้าวเช้ากับหินเสร็จผมก็เดินฮัมเพลงลงมาข้างล่างจับมือหินแกว่งไปมา เอ๊ะผมรู้สึกว่าผมจะดูปัญญาอ่อนตามที่หินบอกจริงๆแล้วสิ พอขึ้นรถมาได้ หินไม่รอช้าเลยที่จะถามผมถึงเรื่องเมื่อเช้า



“เมื่อเช้าทำไมถึงถามแปลกๆ ห๊ะ ไอ้พี่ยุ่ง”



“ก็ฝันอะไรที่มันสำคัญ นิดโหน่ยยยยยย” ผมทำเสียงยานคาง ฮ่าๆๆเห็นหินทำหน้ารับไม่ได้แล้วผมขำว่ะ


“ฝันว่าอะไร เหรอ?”



“นั่นแน่ อยากรู้เหรอ”



“เออดิ”


“ได้เดี๋ยวเล่าให้ฟังว่าแต่ หินต้องสัญญาก่อนนะว่าจะทำอะไรก็ได้ตามใจพี่คืนนี้”


“งั้นไม่ฟัง”


“แต่มันสำคัญมากๆเลยนะ เกี่ยวกับหินด้วย”


“งะ งั้นเหรอ”


“ใช่ ถ้าไม่ฟังนี่หินเสียใจมากแน่ๆ”
ผมพยายามไซโค เป่าหู อะไรก็ได้ที่มันกำลังจะทำให้ผมมีความสุขในคืนนี้


“งั้น โอเค ตกลงฟังก็ฟัง”
ผมขับรถออกจากลานจอดรถ พร้อมกับเล่าเรื่องความฝันของผมให้หินฟังแบบอย่างละเอียด


“ไอ้พี่หื่น”


“กะแล้วเชียวว่าหินต้องด่าพี่คำนี้”


“ไอ้โรคจิต”


“เป็นคำที่สองที่พี่คิดว่าหินจะด่าพี่”



“ไอ้บ้ากาม”



“เป็นคำที่สะ เอ๊ะ คำนี้พี่คิดไม่ถึงว่ะ”


“ไอ้บ้า ฝันอะไรลามกงั้นห๊ะ”


“โอยไม่เคยได้ยินเหรอหินเขาว่ากันว่าถ้าฝันอะไรๆแสดงว่าจิตใต้สำนึกอยากให้เป็นอย่างนั้น”


“อยากบอกนะว่ามึง”


“ถูกเผงเลยครับน้องหิน คืนนี้สัญญาของเรา”


“ไม่”


“คนขี้จุ๊ บาปนะครับแถมเรายังกำลังจะไปทำบุญอีก”



“ไอ้”



“สัญญาต้องเป็นสัญญา”
ผมเห็นหินทำหน้ามุ่ยแล้วกระแทกหลังกับเบาะรถผม ฮ่าๆน่ารักจังน้องหินของผม ก่อนเข้าวัดผมกับหินก็แวะไปตลาดก่อน ผมถามว่าไปทำไร หินบอกผมว่าจะไปซื้อปลาที่ตลาด เพราะพวกมันกำลังจะโดนฆ่าถ้าเราไปซื้อมาก่อนก็เหมือนช่วยชีวิตเฮือกสุดท้ายของมัน ด้วยความที่ผมเห็นหินเป็นคนใจดีผมเลยเหมาปลาทั้งกะละมัง เพื่อมาปล่อย พวกเราทำบุญถวายสังฆฑานเสร็จ ผมพาหินมาร้านกาแฟที่ผมชอบมาบ่อยที่สุดร้านหนึ่ง   โดยที่ผมไม่รู้เลยว่าความสุขของผมกับหินมันจะจบลงแล้ว



“พี่ยุ่งที่นี่สวยจัง”


“อืม พี่กะแล้วว่าหินต้องชอบ”


“ที่นี่ชอคโกแลตร้อนอร่อยนะ ของโปรดหินพี่รู้” 


“อื้ม พี่ยุ่งก็ชอบคาปูชิโน่ไม่ใช่เหรอ”


“แหะๆรู้ใจพี่ที่สุดเลยน้องหิน”
ผมเดินไปสั่ง พนังงานที่เคาท์เตอร์แล้วบอกให้หินนั่งรอที่บาร์ที่ตรงข้ามจะเป็นกระจกแล้วมองออกไปจะเป็นถนน สีแยกที่รถวิ่งไปมา  ผมนั่งรอให้พนักงานเสิร์ฟ แต่ด้วยความซุ่มซ่ามของพนักงานหรือการไม่มองของหินก็ไม่รู้ ทำให้หินปัดมือมาโดนแก้วคาปูชิโน่ผมแตกกระจาย


“ขอโทษครับๆ”


“ไม่ใช่ความผิดของน้องหรอก แฟนพี่ไม่ได้มอง”


“O///O”
ผมบอกพนักงานไปแบบนั้น พนักงานทำหน้าเหลือเชื่อให้ผมแล้วรีบกลับไปเคาท์เตอร์เลย ส่วนคนที่นั่งอยู่กับผมหน้าแดงมาก เห็นแล้วน่าฟัดสุดๆ


“หน้าแดงเหรอหิน”


“จะบ้าหรือไงห๊ะ แล้วทำไมบอกไปงั้น”


“อ้าวก็หินเป็นแฟนพี่จริงๆนี่ เอ้อพี่ขอตัวไปหยิบของที่รถก่อนนะ”
ใช่แล้วครับไหนๆ วันนี้เป็นวันเกิดหินผมจะต้องมีอะไรมาเซอร์ไพร์สหิน ผมแอบไปซื้อแหวนทองคำขาว และดอกไม้ช่อโตไว้แล้ว ผมฝากไว้กับร้านดอกไม้ตรงข้ามร้านกาแฟ ซึ่งผมต้องเดินผ่านสี่แยกด้วยความที่ผมเป็นคนระมัดระวังสุดๆผมจะไม่ข้ามเลยถ้าหากมันยังไม่ไฟแดง


“มารับดอกไม้แล้วเหรอคะ”



“ครับผม”


“ขอให้โชคดีนะคะ”


“ขอบคุณครับ”
ผมขอบคุณพนักงานร้านขายดอกไม้ แล้วเดินถือดอกไม้ช่อโตกับแหวนทองคำขาว หินเงยหน้ามามองผมพอดีผมเอาดอกไม้ โบกไปโบกมา หินทำหน้าอึ้งไปเล็กน้อย ต่อให้ทำหน้ายังไงน้องหินของผมก็น่ารักเสมอ พอผมเงยหน้ามองเห็นสัญญาณไฟจราจรเปลี่ยนจากสีเขียวเป็นสีแดงผมก็รีบข้าม โดยที่ผมไม่รู้เลยว่ามีรถคันหนึ่งฝ่าไฟแดงมา ผมเห็นสีหน้าครั้งสุดท้ายของหินที่มีสีหน้าตะลึง กับเสียงกรี๊ดที่ดังระงม








เอี๊ยดดดดดด โครม






ตอนนั้นผมรู้แค่ว่า ตัวผมโดนกระแทกอย่างแรง ผมกำแหวนไว้แน่น
“พี่...........รัก..........หิน”



“ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย พี่ยุ่ง”     

archaeoloable

  • บุคคลทั่วไป
Hin’s part


ผมเห็นรถชนพี่ยุ่งต่อหน้าต่อตาผม ผมรีบวิ่งไปหาพี่ยุ่งที่มีแต่กองเลือดเต็มไปหมด
“พี่ยุ่งอย่าเป็นไรนะ พี่ยุ่ง พี่ยุ่งฟื้นสิ พี่ยุ่งฟื้นสิ พี่ยุ่งอย่าทำแบบนี้นะ พี่ยุ่งแกล้งหินใช่ไหม พี่ยุ่งไม่ตลกนะ หินรักพี่ยุ่งนะ หินรักพี่ยุ่ง ฟื้นสิพี่ยุ่ง ฟื้นสิ พี่ยุ่ง พี่ยุ่ง ไม่ ไม่ มันไม่ใช่ความจริง พี่ยุ่งแกล้งหินใช่ไหม  พี่ยุ่ง”
ผมพูดราวกับคนบ้าโดยที่ผมกอดพี่ยุ่งไว้แน่น ไม่มีวัน ไม่มีวันเป็นได้ พี่ยุ่งต้องไม่ทิ้งผมแบบนี้แน่ๆ พี่ยุ่ง ผมรักพี่ยุ่ง ผมไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ รู้แค่ว่าผมได้ยินเสียงหวอของรถพยาบาล



“ถอยออกไปหน่อยครับ ถอยออกไปหน่อย”



“เอ่อ น้องครับพี่ขอตัวคนเจ็บขึ้นรถพยาบาลนะครับ ถอยหน่อยนะครับน้อง”
มีผู้ชายคนหนึ่งพูดกับผม แล้วก็มีผู้ชายอีกคนที่จับผมถอยออกมา ผมเห็นเขาวางเปลลงกับพื้นแล้วครอบออกซิเจนใส่พี่ยุ่ง ผมมึนไปหมดแล้ว ผมไม่รู้ ผม ผม



“น้องเป็นคนรู้จักกับคนเจ็บใช่รึป่าวครับ”


“ครับ”


“งั้นขึ้นรถมาเลยครับ”
ผมขึ้นรถไป ผมเห็นพี่ยุ่งนอนหมดสติ ไม่ลืมตา ไม่หัวเราะกับผม ไม่ยิ้มให้ผม ผมกลัว ผมจับมือพี่ยุ่งยกขึ้น  ผมกุมมือพี่ยุ่งไว้ ตอนนี้ผมไม่มีแรง ผมรู้สึกเสียศูนย์



“พี่ยุ่ง พี่ยุ่งยังติดสัญญาผมไว้นะ”
ผมกุมมือพี่ยุ่งได้สักพัก  ผมไม่รู้ว่ารถกระแทกอะไรสักอย่าง มือพี่ยุ่งกุมอยู่หล่นลงไป พร้อมกับแหวนที่ตกลงมาในมือผม พอผมเห็นผมได้แต่ปากคอสั่น ผมไม่อยากเสียพี่ยุ่งไป ผมรักพี่ยุ่ง ฟ้าคงไม่ได้ใจร้ายที่จะเอาคนอย่างพี่ยุ่งไปใช่ไหม ผมขอร้อง อย่าเอาพี่ยุ่งผมไปเลยนะ


“พี่ยุ่ง ผมรักพี่ยุ่งนะ พี่ยุ่งฟื้นขึ้นมานะ ต้องฟื้นขึ้นมา”
ผมกลับมากุมมือพี่ยุ่งไว้เหมือนเดิม จนมาถึงโรงบาล เขารีบพากันเข็นเตียงพี่ยุ่งเข้าห้องฉุกเฉิน ผมวิ่งตามเข้าไป



“ญาติรออยู่ข้างนอกก่อนนะคะ”
ผมได้แต่ปล่อยให้น้ำตาผมไหลนองหน้า ทำไม ทำไม  ทำไมต้องเป็นอย่างนี้ พวกผมทำอะไรผิด พวกผมไม่เคยเบียดเบียนใครแล้วทำไมถึงทำกับพี่ยุ่งของผมขนาดนี้  ผมยกมือพนมขึ้น


“ขอร้องล่ะ ฟ้าหรือสิ่งศักดิ์สิทธ์อะไรก็แล้วแต่ขออย่าให้พี่ยุ่งเป็นอะไรเลย”
ผมทรุดตัวลงนั่งกับพื้น ผมไม่มีเรี่ยวแรงจะทำอะไรทั้งนั้น


“ผมรักพี่ยุ่งนะครับ”
ผมปล่อยให้เวลาผ่านไปเรื่อยๆจนเลือดพี่ยุ่งที่อยู่บนตัวผมแห้ง ผมก้มหน้าลงกับพื้น ผมกลัว ถ้าพี่ยุ่งเป็นอะไรไปผมจะไม่มีวันให้อภัยกับตัวเองเด็ดขาด



“หนูชื่อหินรึป่าว”



“ครับ”
ผมตอบกลับไปพร้อมกับเงยหน้าขึ้นไปมอง ผู้ชายที่มีอายุคนนี้ หน้าคล้ายพี่ยุ่งมาก อย่าบอกนะว่า



“งั้นก็แฟนเจ้ายุ่งล่ะสิ ฉันเป็นพ่อของเจ้ายุ่งมันน่ะ”



“พ่อของพี่ยุ่ง”


“ใช่”



“ฮึก ๆๆๆ ฮือออออออๆ”
ผมลุกขึ้นยืนพร้อมกับบ่อน้ำตาแตกอีกรอบ



“โอ๋ๆๆ อย่าร้องนะ เจ้ายุ่งไม่เป็นไร เชื่อพ่อสิ”




“แต่ แต่พี่เขา”



“ขนาดคนที่มันรักที่สุดยังไม่เชื่อในตัวมัน แล้วมันจะเชื่อตัวเองได้ยังไงล่ะ หิน”



“ครับ”



“พ่อเชื่อว่ามันต้องรอด มันดวงแข็งแต่ไหนแต่ไรแล้ว” 



“ฮึกๆ ฮืออๆๆ ครับ ผมจะเชื่อครับ”
ผมร้องไห้หนักมากจนพ่อของพี่ยุ่งต้องปลอบแล้วพาผมไปนั่งบนเก้าอี้หน้าห้องฉุกเฉิน ผมนั่งไม่ทันไรคุณหมอก็เปิดประตูออกมา



“คุณหมอครับ พี่ยุ่งเป็นไงมั่งครับ”



“ลูกผมเป็นอะไรรึป่าวครับ”



“หมอก็ตอบไม่ได้ แต่ขอให้ญาติคนไข้ทำใจเผื่อบ้าง ถึงจะฟื้นขึ้นมาหมอก็ไม่แน่ใจว่ายังครบ 32 ประการรึป่าว หรือไม่อาจจะเป็น
เจ้าชายนิทรา”


“พี่ยุ่ง/ลูกพ่อ”
ขอเถอะนะ ขอร้องวันนี้วันเกิดผมขออย่าให้พี่ยุ่งเป็นอะไรเลย



“หิน มาช่วยสวดมนต์ภาวนาให้ไอ้ยุ่งมันฟื้นเถอะ”



“ครับคุณพ่อ”
ผมภาวนาในใจ สวดมนต์อ้อนวอนทุกๆอย่างที่จะสามารถทำให้พี่ยุ่งฟื้นได้ เวลาผ่านไปแปดชั่วโมงที่ผมกับพ่อของพี่ยุ่งนั่งรออย่างใจจดใจจ่อ คุณหมอก็ออกมาอีกครั้งนึง



“คุณหมอ พี่ยุ่ง”



“ลูกผมล่ะครับ”


“ตอนนี้เขายังไม่พ้นขีดอันตรายนะครับ หมอจะรอดูอาการอีกห้าวัน ถ้าหมอถอดเครื่องออกซิเจนออกแล้วคนไข้หัวใจยังเต้นอยู่ จะพ้นขีดอันตรายอย่างแท้จริง หมอไม่รับประกันว่าจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมหรือไม่ แต่ถ้าหมอถอดเครื่องออกซิเจนออกแล้ว หัวใจของเขากลับหยุดเต้น หมอคงเสียใจด้วย เพราะอาการเขาหนักไม่ใช่น้อย มีกระดูกซี่โครงหักหลายซี่ สมองได้รับกระทบกระเทือน หมอจึงไม่สามารถรับประกันได้เลย”



“ขอบคุณคุณหมอมากครับ ผมหวังว่าลูกผมจะไม่เป็นอะไร”
คุณหมอก็เดินจากไป โดยที่มีนางพยาบาลมาติดต่อห้องกับพ่อพี่ยุ่ง ผมได้แค่หวังว่าอีกห้าวัน อีกห้าวันที่เป็นตัวชี้ชะตาว่าพี่ยุ่งของผมจะอยู่กับผมรึป่าว ช่วยดลบันดาลให้ผมด้วยเถิดครับ



“พวกเรามาเฝ้าภาวนากันนะหิน ขอให้เจ้ายุ่งมันรอด พ่อเชื่อว่าคำภาวนาของพวกเราจะส่งถึงยุ่งแน่นอน”
ผมรับอาสาเฝ้าพี่ยุ่ง แต่พ่อพี่ยุ่งบอกให้ผมไปอาบน้ำอาบท่าแล้วไปเอาเสื้อผ้าที่คอนโดเพื่อมาเตรียมตัวเฝ้า พ่อพี่ยุ่งให้คนขับรถพาผมไปคอนโดแล้วกลับมาส่งที่โรงพยาบาล ทันทีที่ผมเห็นพี่ยุ่งนอนที่ห้องพักที่มีแต่สายระโยงระยางเต็มตัวพี่ยุ่งผมดันน้ำตาไหลลงมาอีก 



“พี่ยุ่ง พี่ยุ่งผิดสัญญากับผมนะ พี่ยุ่งบอกว่าจะไม่ทำให้ผมร้องไห้ ตอนนี้ผมร้องไห้เพราะพี่ยุ่งหนักมากเลย รีบฟื้นขึ้นมานะถ้าไม่อยากให้ผมโกรธ แล้วไหนสัญญาคืนนี้ของเราอีก ผมรู้ว่าพี่ยุ่งหมายถึงอะไร ถ้าไม่รีบฟื้นจะอด ผมเตือนไว้ก่อน  ผมรออยู่ ไอ้พี่หื่น”
ผมเฝ้าพี่ยุ่งทุกวัน ทุกวันทั้งสามเวลาที่นางพยาบาลมาวัดความดัน เช็คสัญญาณต่างๆ เมื่อก่อนผมไม่เคยสวดมนต์นอนเลยสักครั้ง แต่ตอนนี้ผมกลับสวดทุกวัน และขอให้บุญทั้งหมดที่ทำมาทำให้พี่ยุ่งฟื้น ผมไม่รู้หรอกว่าที่ผมสวดตอนนี้จะทันไหมแต่ผมขอแค่ว่าขอให้พี่ยุ่งฟื้นก็พอ ผมไปๆกลับๆระหว่างคอนโด ผมทำเรื่องที่โรงเรียน


คืนนี้เป็นคืนก่อนวันสุดท้ายที่จะถอดเครื่องออกซิเจน



“ขอร้องล่ะ พี่ยุ่งพี่ฟื้นขึ้นมาสักที พรุ่งนี้เป็นวันสุดท้ายแล้วนะพี่ยุ่ง พี่ยุ่งอย่าหลับต่อไปอีกเลยทุกคนรอพี่ยุ่งอยู่นะ พี่ยุ่งกำลังจะทำให้ผมน้ำตาไหลอีกรอบแล้วนะ ผมรอพี่ยุ่งอยู่นะ ผมรักพี่ยุ่งครับ”
ผมพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลลงมา ผมกำลังหวังขอให้ปาฏิหาริย์มีจริง ถึงแม้หมอจะบอกว่าขอให้หัวใจพี่ยุ่งเต้นต่อแต่ผมอยากให้พี่ยุ่งฟื้น อยากให้พี่ยุ่งสวมแหวนวงที่พี่ยุ่งตั้งใจจะให้ผม ขอร้องล่ะพี่ยุ่งขอให้ความรักของพวกเราสร้างปาฏิหาริย์ขึ้นมา ผมเอามือคลำแหวนที่ลำคอของผม ผมเอาแหวนไปร้อยใส่สร้อยของผม ขอร้องล่ะ   ขอให้ปาฏิหาริย์มีจริง 
ผมได้แต่หลับตาและภาวนาในใจ ผมพยายามหลับและคอยลุ้นปาฏิหาริย์วันพรุ่งนี้




“คุณหินคะ วันนี้คุณหมอจะมาถอดเครื่องออกซิเจนตอน เก้าโมงเช้านะคะ”
ตอนนี้สายระโยงรยางค์ของพี่ยุ่งได้ถอดออกเกือบหมดแล้วจะเห็นก็เหลือแค่สายน้ำเกลือกับสายที่เข้ากับถุงเลือด
ผมนั่งรอใจจดใจจ่อ พร้อมพ่อของพี่ยุ่ง




“สวัสดีครับคุณหมอ”



“สวัสดีครับ”
ผมรู้ตัวอีกทีตอนที่พ่อพี่ยุ่งหันไปสวัสดีคุณหมอ ผมกับพ่อพี่ยุ่งจับมือกันแน่น



“ผมขอรบกวนให้ญาติออกไปรอนอกห้องก่อนนะครับ”



“ครับ”
ผมกับพ่อพี่ยุ่งได้แต่ออกมานอกห้องแต่ผมสงสัยทำไมเขาต้องให้ผมออกมานอกห้อง



“คุณพ่อครับทำไม หมอต้องให้เราออกมานอกห้อง”


“คงไม่อยากให้คนไข้ติดเชื้อแล้วแย่ลงมั้ง เรามาช่วยอธิษฐานกันเถอะ ยุ่งมันดวงแข็ง”




เคร้ง




ในขณะที่ผมกำลังสวดภาวนา มีนางพยาบาลคนหนึ่งทำถาดเข็มฉีดยาตก จนทำให้ผมสะดุ้ง ผมกลัว   ผมมีลางสังหรณ์แปลกๆ  ไม่นะ พี่ยุ่งต้องไม่เป็นอะไร ผมเชื่ออย่างนั้น 


“คุณหมอครับ ลูกผมเป็นอย่างไรบ้างครับ”



“หมอ”


“คุณหมอ พี่ยุ่งเป็นอะไร”



“หมอเสียใจด้วย ทันทีหมอเอาออกซิเจนออก หัวใจเขาก็หยุดเต้น”



“ไม่จริงใช่ไหมครับคุณหมอ ลูกผมต้องไม่เป็นอะไร ลูกผมมันดวงแข็ง”



“แล้ว แล้ว”



“หมอพยายามเต็มที่แล้วครับ”
ผมฟิวส์ขาดทันที



“แล้ว แล้ว ทำไม ทำไมมึงต้องเอาออก ทำไม ทำไมมึงต้องพรากพี่ยุ่งไป ทำไม”
ผมเข้าไปขยำคอเสื้อกราวน์หมอ แล้วตวาดใส่หมอ พ่อพี่ยุ่งจับตัวผมไว้แล้วก็มีบุรุษพยาบาลอีกคนดึงตัวผมไว้



“หมอคิดว่าพวกคุณเข้าไปเองเถอะครับ ผมขอให้คุณพ่อของคุณยุ่งไปจัดการเรื่องศพคุณยุ่ง แล้วอีกสองชั่วโมงสามารถนำตัวไปทำพิธีทางศาสนาได้เลยครับ” 



“ไม่จริงใช่ไหม ไม่จริง ไม่จริง พ่อครับ พ่อบอกผมสิว่าพี่ยุ่งต้องไม่เป็นอะไร”
 ผมน้ำตาไหลราวกับเขื่อนแตก มันทะลักออกมา ทำไม คนที่ผมรักที่สุดถึงต้องจากผมไปเร็วอย่างนี้ทำไมกัน



“หิน ยุ่งเขาไปสบายแล้ว เดี๋ยวพ่อไปจัดการเรื่องศพกับคุณหมอก่อน พ่อฝากหินไปดูยุ่งด้วยนะ”
พ่อพี่ยุ่งเดินไปกับหมอเพื่อจะทำธุระเกี่ยวกับเรื่อง ศพ ของพี่ยุ่ง ผมไม่เชื่อหรอก พี่ยุ่งต้องอยู่กับผม  ผมเดินเข้าไปในเห็นนางพยาบาลกำลังเอาผ้าคลุมหน้าพี่ยุ่ง



“เดี๋ยวก่อนได้ไหมครับ ผมขอทำเองแต่ผมขออยู่กับพี่ยุ่งก่อน”



“อ่อ ได้ค่ะเดี๋ยวฉันไปรอข้างนอกนะคะ”
ผมพยายามยืนทรงตัวอยู่ให้ได้ ตอนนี้แม้กระทั่งสายน้ำเกลือก็ยังไม่เหลือ ทำไมพี่ยุ่งทิ้งผมไปอย่างนี้ล่ะ ทำไมล่ะ 



“พี่ยุ่ง พี่ยุ่งครับ ไม่รักผมแล้วเหรอ ทำไมถึงทิ้งผมไป ผมร้องไห้แล้วนะ พี่ยุ่งผิดสัญญากับผม พี่ยุ่งเคยบอกผมไม่ใช่เหรอว่าพี่ยุ่งไม่ชอบผิดสัญญากับใครแล้วทำไม พี่ยุ่งไม่ตื่นมารักษาสัญญาล่ะ  ผมรอพี่ยุ่งนะ หินรออยู่ หินไม่เชื่อหรอกว่าพี่ยุ่งจะจากหินไปจริงๆ พี่ยุ่งแค่หลับนานไปหน่อยเท่านั้นเอง พี่ยุ่งอยากพักใช่ไหม หินให้พักอีกแปปเดียวนะ พี่ควรจะตื่นมาได้แล้วตอนนี้น้ำตาหินไม่หยุดไหลเลย ทำไงก็ไม่หยุดไหล ถ้าพี่ยุ่งไม่ตื่นมาผมจะน้ำตาไหลไปเรื่อยๆ ตื่นเถอะนะ พี่ยุ่ง พี่ยุ่งของผม ผมรักพี่ยุ่ง หินรักพี่ยุ่งนะ มีแต่พี่ยุ่งคนเดียวเท่านั้นที่ทำให้น้ำตาผมหยุดไหลได้ เห็นไหมพี่ยุ่งน้ำตาผมไหลตลอดเลย ทำไมไม่ตื่นขึ้นมาสักทีล่ะ พี่ยุ่ง ตื่นเหอะ ไอ้พี่หื่นตื่นขึ้นมาสิ ไอ้โรคจิต นอนหลับอยู่ได้  ไอ้บ้ากาม ไอ้ยุ่งย่างหื่น นอนนานไปแล้ว ตื่นสิ หินบอกให้ตื่น”
ผมพูดไปด้วยน้ำตาไหลไปด้วย ผมตะโกนแล้วทุบเตียงพี่ยุ่งอย่างบ้าคลั่ง ทำไม ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ผมสวดมนต์ภาวนาแต่ทำไมฟ้าไม่รับคำร้องขอของผมเลย ผมทรุดลงไปกองกับพื้นแต่ผมก็ไม่วายทุบเตียงไปด้วย





“พี่ยุ่ง ผมรักพี่ยุ่ง ลาก่อนครับ หลับฝันดีนะ”


















“อื้ม พี่ก็รักหินนะ”



“ห๊ะ”
ผมยืนขึ้นมองหน้าพี่ยุ่ง ทำไมหน้าตาใสแจ๋วแป๋วแว๋วงั้นล่ะ ถึงมันจะมีสีหน้าอิดโรยบ้างก็ตามที




“พี่ยุ่งๆๆ พี่ยุ่งฟื้นแล้ว”
ผมรีบเข้าไปกอด



“โอ๊ย”



“อ๊ะ โดนเหรอ หินขอโทษ”



“ร้องไห้เหรอหิน ขยับมาใกล้ๆพี่ทีสิ”
ผมขยับไปใกล้ จนปากผมกับปากพี่ยุ่งตรงกัน พี่ยุ่งผงกหัวเข้ามาจุ๊บปากผม




“นี่ไงน้ำตาหยุดไหลแล้ว”



“ยังมาหื่นอีกนะไอ้พี่บ้า”



“เข้ามาใกล้ๆอีกสิ”
แล้วคำกระซิบที่ผมอยากจะเอามีดจ้วงมันให้ตาย




“พี่ตื่นตั้งแต่สองวันที่แล้วๆ หมอยังบอกเลยว่าไม่น่าเชื่อ ร่างกายพี่แข็งแรงโคตร”
ผมดันตัวออกห่าง วันนี้ พี่ยุ่งวันนี้



“พี่ก็ว่าอยู่ แหมทำกับหินได้ตั้งหลายรอบโดนรถชนแค่นี้จิ๊บๆ”
ยังไม่รู้ตัวๆ




“พี่เลยเตี๊ยมกับหมอกับพยาบาล ฮู้ตอนแกล้งหลับที่มีหินอยู่ใกล้ๆนี่โคตรลำบากเลย เอ๊ะว่าแต่ทำไมหินหน้าตาถมึงทึงแบบนั้นอ่ะ”



“พี่ยุ่ง”




“ครับ”



“รู้จักไหม”



“อะไร”



“คำว่า”



“ครับ”











“เตรียม...ตัว..ตาย”
ผมขอตัวไปฆ่าพี่ยุ่งก่อนนะครับ 





Yoong’s part
แทนที่ผมจะได้ออกจากโรงบาลเร็วๆ สงสัยหินลืมว่าผมเป็นคนถูกรถชนเล่นต่อยหน้าผมซะบวมปูด แล้วหินก็งอนผมไปตามระเบียบ แหม ผมก็อยากให้ชีวิตคู่ของเรามีสีสัน ลัลล้า ตื่นเต้นเล้าใจ แต่ผมก็ดีใจที่หินรักผมมาก ผมก็รักหินมากเช่นกัน หินกับผมจะขอหยุดเล่าไว้เท่านี้ แต่ความสัมพันธ์ของผมกับหินยังจะดำเนินต่อไปเรื่อยๆและเรื่อยๆ








“ท่านเซบัสครับ  ท่านเป็นยมทูตทำไมถึงปล่อยวิญญาณนั่นไปล่ะครับ”
“หึ วันนี้ข้าแค่อยากเป็นยมทูตที่ใจดีขึ้นมา”
“แต่ไอ้หนุ่มคนนั้นมันถึงคราวแล้วนะท่าน”
“งั้นเจ้าเคยทำบุญก่อนตาย ที่เป็นมหากุศลหรือป่าวล่ะ”
“ยังไงครับท่าน”
“ไปปล่อยปลาที่ตลาดสัก 1 กะละมังสิ เจ้าก็รู้เอง”

 
   The end!!!The end!!! The end!!!




ในที่สุดพี่ยุ่งกับน้องหิน ก็จบ รอติดตามเรื่องใหม่ได้แล้วนะคะหลังจากที่เรา เสนอชื่อพระเอกเรื่องใหม่ไปแล้วว 555


ออฟไลน์ maru

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3553
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +162/-7
ยุ่งแกลงหินแบบนั้นไม่ดีเลยนะ หินน่ารัก

Ella Killer

  • บุคคลทั่วไป
โห ไอ้เราก็นึกว่าจะมาม่า แต่ไม่มาม่าอ่ะดีแล้ว  o13

มาฮาตอนสุดท้ายอ่ะ เดี๋ยวจะไปทำบุญบ้าง

ปล่อยปลา 1 กะละมัง  :m20: :m20:

ออฟไลน์ NIMME

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 557
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-1
อ่านจบ ตอนเช้าว่าจะไปปล่อยปลาสัก 1 กะละมัง 555

ออฟไลน์ MooJi

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 190
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +115/-0
กำลังจะซึ้งอยู่แล้วเชียว แล้วมาฮาตอนจบ เอิ๊กๆ
พี่ยุ่งต้องกลับไปขอบคุณปลากะละมังนั้นแล้วล่ะ
ที่ทำให้รอดกลับมาแกล้งน้องหินได้เหมือนเดิม
นี้ถ้ารีบตื่นมาตั้งแตแรกก็ได้ทวงสัญญากับน้องหินแล้วนะเนี้ย
เลยโดนซ้ำต้องออกจากโรงบาลช้ากว่าเดิมเลย

ชอบๆๆๆๆๆ
เป็นกำลังใจให้น๊าคร๊าบ


CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ fannan

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2453
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +141/-6
แหมแอบตกใจนึกว่าน้องยุ่งจะตายแล้วจบเศร้าเสียอีก


ชอบมากครับน่ารักสุดๆๆขอบคุณมากครับ

ออฟไลน์ kun

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3593
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +122/-10
5555555+
ที่แท้ก็แกล้งนี้เอง
ขนาด nc ครั้งแรกยังมีหลายท่าด้วย อิอิ
ยุ่งกะหินน่ารักมากกกกกกก

รอเรื่องใหม่จ้าาาาา

archaeoloable

  • บุคคลทั่วไป
 :z3: :z3: :z3:


สงกรานต์ปีนี้นักเขียนไม่ไปไหน อยู่บ้าน สิงเล้าเป็นกิจวรรต เพราะฉะนั้นก็จะสามารถแต่งเรื่องใหม่ได้สบายๆ(มั้ง) ปีนี้ก็ขอให้นักอ่านทุกท่านเที่ยวสงกรานต์กันให้สนุก NC ออกจะอนุบาลไปนิด แต่ก็พยายามปรับ แล้วพยายามเขียนให้นึกภาพออกให้มากกว่านี้  :haun4: สวัสดีปีใหม่ไทยนะคะ ทุกคน ตัวข้าพเจ้านั้นไซร์ขอไปคิดเนื้อเรื่อง และพล๊อตเรื่อง ขอบคุณทุกคนที่ติดตามน้องหินกับพี่ยุ่งนะเจ้าคะ !!!  :pig4:


 :bye2: :bye2: :bye2:


 :z10: :z10:

P.S. ตอนนี้พยายามเอาหัวไถกับพื้นให้คิดเนื้อเรื่อง ออก TOT 


...Do not allow people to dim your shine because they are blinded. Tell them to put on some sunglasses, cuz we were born this way

...อย่ายอมให้ผู้คนทำให้แสงสว่างในความเป็นตัวคุณมัวหมอง หากมันจะทำให้พวกเขาตาบอด บอกพวกเขาไปว่า 'ไปหาแว่นมาสวมซะ' เพราะเราเกิดมาเป็นแบบนี้ไง BY LADY GAGA

Dee15

  • บุคคลทั่วไป
สั้นๆ แต่ได้ใจความ   :haun4: :m20:
หินน่ารักอ่ะ ชอบจังเลย
มาให้กำลังใจคนแต่งคร่าาาาาาา +1 ไปเลย
แต่งมาอีกนะ  :impress2:

ออฟไลน์ heaven13

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 569
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-1
ฮาตอนจบ
อยากบอกว่าเรื่องนี้น่ารักอ่ะ

ออฟไลน์ pedgampong

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 193
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
 :กอด1: น่ารักๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ รออ่านเซบัสนะคะ

archaeoloable

  • บุคคลทั่วไป


บังเอิญไปเจอรูปนี้มา >< คล้ายพี่ยุ่งน้องหินสุดๆๆ แบบอารมณ์มันใช่เลย  :z2:



ออฟไลน์ bulldog17

  • ❤GOT7
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3689
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +265/-12
อืมมมม...เพิ่งเจอสักทีบุญติดจรวด :m4:

Moonmaid

  • บุคคลทั่วไป
 :call:ท่านเซบัสอย่างใจดีีีีี

ออฟไลน์ cartoons

  • "ละอองกอ"
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1135
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +55/-2
 :-[ ชอบเรื่องนี้มากอ่ะ คนเขียนแต่งเก่งเป็นธรรมชาติดีอ่ะ ชอบๆๆๆๆ โคตรชอบ  :impress2:

ฮาและน่ารักได้อีก ขอบคุณมากๆนะคะ >////< สำหรับเรื่องน่ารักๆ

 :กอด1: โหวตให้มีตอนพิเศษอีก อิอิ เพราะชอบมาก รอๆๆๆๆๆๆๆ คร่ะ  :call:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ witchhound

  • เบื่อ เบื่ออ เบื่อออ
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 290
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-1
พี่ยุ่งกับน้องหินน่ารักมากเลยค่ะ :กอด1:
แอบฮาตอนจบ
พี่ยุ่งรอดมาเพราะปลา 1 กาละมัง
 o13

ออฟไลน์ supizpiz

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 692
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-0
โห้ววววว ไอ่พี่หื่นเกือบตายจริงแล้วมั้ยล่ะ ดีนะไปปล่อยปลาก่อนมา   :sad4:
โล่งอกไปที  :เฮ้อ:

ออฟไลน์ Pakbung Mazo

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 505
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +96/-3
น้ำตาแตกไป 2 รอบ แต่สุดท้ายก็ Happy Ending :)
  ><" น้องหิน กะ พี่ยุ่ง น่ารักมากกกกก

ออฟไลน์ insunhwen

  • FREEDOM!!!!
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 867
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +53/-5
Re: เรื่อง(สั้น) บังคับรัก ^^
«ตอบ #53 เมื่อ16-04-2012 19:08:02 »

รอดเพราะไปปล่อยปลาเหรอเนี่ย  :laugh: o13

ออฟไลน์ CarToonMiZa

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +820/-41
Re: เรื่อง(สั้น) บังคับรัก ^^
«ตอบ #54 เมื่อ18-04-2012 10:34:17 »

คำเดียวสั้นๆ  น่ารัก

 :กอด1: :L1:

บวกเป็ด

archaeoloable

  • บุคคลทั่วไป
Re: เรื่อง(สั้น) บังคับรัก ^^
«ตอบ #55 เมื่อ18-04-2012 21:27:59 »

ขอขอบคุณนักอ่านทุกคน ทุกคอมเมนต์ นะคะ ตอนแรกเฟิร์นกะจะก็อปแล้วขอบคุณทุกคอมเมนต์ (แต่ติดที่ว่าทำไม่เป็นทำเป็นแต่อ้างคำพูด 555) ตอนนี้เฟิร์นแต่งเพิ่มอีกสองเรื่องแล้ว  :impress2: :impress2: :impress2:



เรื่องที่สอง My angel of dead http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32616.0 เรื่องนี้จบแล้ว(แต่แบบเฟิร์นคิดว่าอารมณ์มันติดๆ)  :m31: :m16: :m31:

เรื่องที่สาม Fashion season แฟชั่นฤดูรัก http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32662.0 แนะนำให้ไปอ่านก่อนเรื่องที่สองอีก (ฮ่าๆเฟิร์นชอบ เคะเรื่องนี้ แต่งเองกรี๊ดเอง) ยังไม่จบนะคะมีแค่บทนำ

 :haun4: :haun4: :haun4: :z1: :z1: :z1: :pighaun:


ปอลิง ชอบเคะเรื่องที่สามที่สุด(เคะแรด 555) o13


ปอลิง ปอลิง ส่วนตอนพิเศษ 4เฟิร์นไม่ได้คิดไว้ (อาจจะ)ไม่มี ไว้รอแต่งเรื่องที่สามเสร็จเมื่อไหร่ จะลองคิดอีกทีนะคะ ขอบคุณมากนะคะที่เชียร์น้องหินกับพี่ยุ่ง(กรี๊ด มีคนปลื้มด้วย 55^^)
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 18-04-2012 23:04:06 โดย archaeoloable »

ออฟไลน์ jimmyFG

  • Ich Liebe dich.
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2276
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +203/-4
    • @Facebook
Re: เรื่อง(สั้น) บังคับรัก ^^
«ตอบ #56 เมื่อ18-04-2012 22:54:18 »

แหม่เล่นตอนจบแบบว่าแทบเป็นลม น้ำตาเล็ดเลย น่ารักดีคู่นี้นะเอ่อ
จะติดตามผลงานเรื่องอื่นนะเออ.

ออฟไลน์ maykiz

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 549
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
Re: เรื่อง(สั้น) บังคับรัก ^^
«ตอบ #57 เมื่อ19-04-2012 02:08:27 »

 o13 o13 สุดๆอะ ฮาตอนจบเนี่ยแหละเน้อ

FaAS

  • บุคคลทั่วไป
Re: เรื่อง(สั้น) บังคับรัก ^^
«ตอบ #58 เมื่อ19-04-2012 17:14:13 »

น่ารักทั้งยุ่งทั้งหิน

แต่เหนืออื่นใดคือคุณพ่อ ผู้ให้การสนับสนุนอย่างเป็นทางการ อิอิ

ขอบคุณสำหรับเรื่องสนุกๆ จ้า

gummin

  • บุคคลทั่วไป
Re: เรื่อง(สั้น) บังคับรัก ^^
«ตอบ #59 เมื่อ20-04-2012 06:47:04 »

ขอบคุณค่ะ :กอด1:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด