หัวข้อ: ...จอมร้าย...ตอนพิเศษ Christmas…again and again...หน้า 143 (24/12/2021)

[vanny]

 

กรี๊ดดดดดดดดดดด.....สุดท้ายคงต้องบอกว่าญาตินางเอกชนะเลิศ ใช่ไหมคะ?

ขอบคุณสำหรับนิยายอีกหนึ่งเรื่องที่คุณบัวสร้างสรรค์มาให้เราได้อ่านกันค่ะ

 

[mint_852]

สุดท้ายญาตินายเอกก็ชนะไป
แต่งตามประเพณีและฤกธิ์ยามได้เป๊ะ
ทั้งๆที่นายเอกเรายังไม่รู้ตัว

[chisarachi]

และแล้วกอ่านจบแล้วววววว
นั่งไล่อ่านเรียงคิวตามที่เก็บFav ไว้
เรื่องนี้จำได้ว่าคลิกเข้าๆมาส่องดูไว้หลายเดือนก่อน จากนั้นก็จิ้มเก็บFavไว้
เพิ่งมีโอกาสได้มาอ่าน

รู้สึกชอบคำว่าครอบครัวของสามบ้านจังค่ะ
แต่ละบ้านเลี้ยงลูก่างกันเลย
แต่ที่ทุกคนมีเหมือนกันคือ "รักลูก"
แสดงให้เห็นว่าไม่ว่าจะเกิดในครอบครัวไหน รวยจน อาจไม่เหมือนกัน
แต่สิ่งที่มีเหมือนกันคือมี "ครอบครัวที่รักเรา"
จอมขวัญ บุคลิกตั้งแต่เริ่มเรื่องนี้ก็รู้สึกหงิดๆในใจ
คือคนๆนี้ไม่ใช่คนที่จะสามารถดูแลใครได้ แบบเหมาะแก่การดูแลมากกว่า ก๊ากกกก
ยิ่งตอนเลือกร้านอาหารตอนแรกๆที่พี่โต็นแววตาน้องอยากกินร้านนี้นั้น รู้สึกน้องเหมาะมาก
กับการดูแลเอาใจใส่
เรื่องนี้น่ารักค่ะ อ่านสบายๆอ่านง่าย
แต่คำพูดบางคำที่พูดกันตอนที่เขางอนกัน โกรธกัน น้อยใจงี้
เวลาอ่านแล้วรู้สึกเสียวแป๊บในใจเลย อย่าง "ขวัญไม่น่าเกิดมาเลย"
อ่านแล้วรู้สึกวูบกับคำพูดน้องขวัญเลย

ติดตามเรื่องอื่นของคุณบัวต่อค่ะ จริงๆFav ถ้วยฟูไว้ แต่่เรื่องนี้อยู่ก่อนเลยอ่านก่อน
ไม่คิดว่ามันเชื่อมกันนะนี่ ฮ่าๆ

[Momichi]

อ่านรวดเดียวจบเลยค่ะ ไม่อยากให้จบเลยอ่ะ ขอตอนพิเศษเพิ่มด้วยนะค่ะ
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆเรื่องนี้นะค่ะ
เรื่องนี้ให้แง่คิดได้หลายๆๆอย่างโดยเฉพาะเรื่อง"ครอบครัว"ที่ไม่ว่าังไงก็ไม่ทิ้งกันอยู่แล้ว
ประทับใจความรักของพี่โต กับ น้องของขวัญมากๆ
ถูกใจกับคุณแม่ยกทั้ง 3 คน
รักพี่จักรพี่ชายที่แสนดี
คุณน้ำทิพย์ผู้แสนดี

[finn~luv]

งื้ออออออ เป็นเรื่องที่น่ารักมากๆเลยค่ะ
อ่านรวดเดียวแล้วมาเม้นทีเดียวเลย ไม่ว่ากันนะคะ
อ่านแล้วแบบ เขินนนนนนน ตลอดเวลาเลย
เนื้อเรื่องจริงจังนะคะ แต่ฉากสวีทของอธิปของขวัญมาทีไร ลืทไปหมดทุกที ได้แต่นั่งเขินตัวบิด 5555555555 อ่านตอนของขวัญอยู่กับอธิปใครจะคิดว่าเคยเป็นคนเจ้าชู้ ผู้หญิงรอบตัวละเนี่ย !!!!

อ่านแล้วมีสิ่งนึงที่ชอบและประทับใจมากในเรื่อง
คือครอบครัวของขวัญ คือน่ารักมากจริงๆ รู้สึกว่าของขวัญโชคดีมากๆที่มีครอบครัวแบบนี้ในเรื่องเนอะ

สรุปแล้วเรื่องน่ารักมากเยยยยย ชอบมากเลยยยยย
 

[lizzii]

น่ารักมากๆ เลย
ตอนแรกแอบไม่ชอบคุณรุ่งนะ
แต่ถ้าไม่ได้คุณรุ่งเนี่ย ของขวัญกะพี่โตไม่ได้ลงเลยกันแน่ ฮ่าๆๆ

แล้วพี่จักรนี่จะไม่มีคู่จริงๆ หรออ

[PoP~Pu]

น่ารักมากทั้งของขวัญและพี่โต ชอบบบบ
ชอบทุกตัวละครในเรื่องเลย โดยเฉพาะเหล่าบรรดาแม่ๆ ฮ่าๆ

[l2_in*]

น่ารักกกกกกก ตามมาจากเรื่องพี่ธัน น้องถ้วยฟู 55
ชอบมากเลยค่ะ รู้สึกว่าพระเอกเป็นคนดีทั้งคู่ อบอุ่นอ่าา
มีต่ออีกไหมเนี่ย เหลือคู่พี่ชายน้องชายอ่ะ ^^






















 <a href=http://download.cnet.com/YouTube-To-MP3/3000-2071_4-75810474.html >youtube to mp3</a>

[Dezair]

จอมร้าย
By : Dezair
ตอนพิเศษ…เล็กๆ

……………………………………….


   มีใครบางคนหงุดหงิด…ร่างสูงเหลือบตามองเป็นครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ เขาอยากเอ่ยปากถาม แต่อารมณ์มึนตึงที่คนรักแสดงออกผ่านทางสีหน้าและความเงียบกริบนั้น ก็บอกได้เป็นอย่างดีว่าเขาไม่ควรเข้าไปขวางอารมณ์คนเลือดร้อนอย่างจอมขวัญเป็นอันขาด


   …แต่…จะปล่อยเอาไว้แบบนี้น่ะหรือ?...จะปล่อยให้จอมขวัญอารมณ์บูดแบบนี้ต่อไปจะดีหรือ?...


   อธิปตัดสินใจเดินเข้าไปทรุดกายลงนั่งเคียงข้างคนรักที่นั่งนิ่งอยู่บนโซฟามาตั้งแต่กลับจากทำงาน วันนี้จอมขวัญกลับมาทีหลังเขา และเพราะแบบนั้นชายหนุ่มจึงเห็นทุกเหตุการณ์นับตั้งแต่คนรักก้าวเท้าเข้ามาในบ้าน


   …ทั้งๆที่ทุกทีต้องทักทายเขาสั้นๆว่า ‘พี่โต…’ แล้วยื่นหน้ายื่นตามาให้เขาเห็น แต่คราวนี้ เจ้าตัวเข้าบ้านมาเงียบๆ มาถึงก็ทรุดตัวลงนั่งบนโซฟา คิ้วมุ่นหน้าหงิก เรียกให้ไปทานข้าวเย็นก็ปฏิเสธบอกว่าไม่หิว อธิปเลยต้องพลอยไม่หิวไปด้วย เพราะจะให้เขากินลงได้อย่างไรในเมื่อคนรักไม่แม้แต่จะปรายตามองว่ากับข้าววันนี้เป็นอะไร?!


   ร่างสูงปล่อยให้จอมขวัญนั่งสงบสติอารมณ์มาพักใหญ่ และพักใหญ่นั้นมันก็นานเพียงพอแล้วที่เขาควรจะเอาตัวเองเข้าไปเกี่ยวข้องกับอารมณ์ของคนรักเสียที


   “ของขวัญ เป็นอะไร”


   “ขวัญ…” จอมขวัญกำลังจะตอบปฏิเสธว่าเขาไม่ได้เป็นอะไร แต่มืออุ่นของคนรักลับกอบกุมมือเขาเอาไว้เบาๆ ราวกับจะบอกให้รู้ว่าอธิปอยู่เคียงข้างเขาเสมอ อธิปไม่เคยทอดทิ้งให้เขาโดดเดี่ยว อธิปไม่เคยทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองเหลือตัวคนเดียว…


   “ขวัญทะเลาะกับพี่จักร”


คนฟังนิ่งงันไปในทันที นับตั้งแต่คบกันมา อธิปไม่เคยได้ยินประโยคนี้จากปากของจอมขวัญเลยแม้แต่ครั้งเดียว ทั้งจอมขวัญและจักรกฤษณ์พี่ชายลูกพี่ลูกน้องนั้นทั้งรักใคร่สนิทสนมกลมเกลียวกันยิ่งกว่าอะไร แต่…มาวันนี้ จอมขวัญกลับประกาศกร้าวว่า ‘ทะเลาะกับพี่จักร’


   “เรื่องใหญ่มากมั้ย”


   “ใหญ่”


   “ทะเลาะกันเรื่องอะไร บอกพี่ได้รึเปล่า” น้ำเสียงของอธิปยังคงนุ่มทุ้ม จอมขวัญสูดลมหายใจเข้าลึก ก่อนจะหันมามองคนรักเจ้าของคำถาม


   “ขวัญบอกให้ใช้เค้กไอติมในงานวันเกิดป้ารี แต่พี่จักรไม่ยอม”


“อะไรนะ?” อธิปทวนถามเหมือนเมื่อครู่นี้เขาคิดว่าตัวเองหูฟาด จอมขวัญตวัดสายตาที่ยังคงมีแววหงุดหงิดมามองเขา ก่อนจะพูดอีกรอบ


“พี่จักรไม่ยอมให้ใช้เค้กไอติมในงานวันเกิดป้ารี แถมยังบอกว่าป้ารีแก่เกินไป! มันน่าโมโหมั้ยล่ะ! เรื่องอะไรมาหาว่าป้ารีแก่วะ!! ป้ารีเพิ่งจะหกสิบเองนะ!! ถึงจะเป็นย่าคนแล้ว แต่ก็ยังไม่ได้เป็นทวดใครสักหน่อย!!” จอมขวัญโวยวายอย่างไม่พออกพอใจ แต่ประเด็นที่เจ้าตัวว่ามานั้น ก็ทำเอาอธิปชะงักไปเล็กน้อย


   “ของขวัญทะเลาะกับคุณจักรเรื่องนี้เหรอ”


   “ใช่!! ทั้งๆที่ขวัญน่ะมีเข้ม มีข้าว มีขนมเป็นแบ็กอัพแท้ๆ! พี่จักรยังจะเอาแต่เค้กฝอยทองอยู่ได้!!” จอมขวัญนึกถึงตอนที่ลูกชายสามทหารเสือของจักรกฤษณ์ดาหน้ามาเข้าข้างเขาเป็นพรวนแต่จักรกฤษณ์ยังยืนกรานหนักแน่นว่างานวันเกิดคุณพัชรีจะไม่มีเค้กไอศกรีมเด็ดขาด!!


   …ยิ่งคิดก็ยิ่งน่าโมโห!!!...


   “ของขวัญมีหลานๆเป็นแบ็กด้วย?”


   “ก็ใช่น่ะสิ!! รู้มั้ยว่าเจ้าสามเด็กนั่นทำหน้าสลดแค่ไหนตอนที่พ่อมันบอกว่าไม่ให้เอาเค้กไอติมมาปักเทียน แต่ให้ใช้เค้กฝอยทองแทน! เค้กฝอยทองอีกแล้ว! ปีที่แล้วก็เค้กฝอยทอง ปีก่อนก็เค้กฝอยทอง! จะหาแม่ใหม่ให้หลานขวัญเป็นแม่ค้าขายเค้กฝอยทองรึไงวะ!!” ดูเหมือนเจ้าตัวจะเริ่มพาลพาโล อธิปต้องตบไหล่ปลอบประโลมแต่นึกคำพูดดีๆให้คนรักใจเย็นไม่ออก


   …ก็เรื่องที่จอมขวัญบอกว่า ‘เป็นเรื่องใหญ่’ จนถึงขั้นปั้นปึ่งกับพี่ชายที่ทั้งรักทั้งเทิดทูน เขากลับมองว่าเป็นเรื่องไร้สาระอย่างที่สุดน่ะสิ!


...กับแค่เรื่องเค้กงานวันเกิดคุณพัชรี มันถึงขั้นต้องแตกหักหน้าบูดหน้าบึ้งกลับมาบ้านขนาดนี้เชียว?...


   “หลานๆก็คงจะอยากกินเค้กไอติมมากกว่าล่ะนะ” อธิปว่าอย่างนั้น เขามองตามความเป็นจริง เค้กไอศกรีมดึงดูดความสนใจของเด็กๆมากกว่า


   “ใช่มั้ยล่ะ!! พี่โตก็คิดแบบขวัญว่าเค้กไอติมมันดีกว่า! แต่พี่จักรอยากได้แต่เค้กฝอยทอง! ฮึ้ย! อดกันหมดก็เพราะพี่จักรนี่แหละ!!”


   “หมายความว่านอกจากหลานๆจะอยากเค้กไอติมแล้ว อาของหลานก็อยากเค้กไอติมด้วยเหรอ?”


   “ก็!...เอ่อ…” จอมขวัญกำลังจะตอบว่า ‘ก็ใช่’ แต่…ผู้ชายอายุสามสิบกว่าที่มีคนรักเป็นตัวเป็นตน แถมมีหลานชายอีกสามคนเดินตามตูดต้อยๆมองเขาเป็นไอดอลมาแต่ไหนแต่ไร จะให้มายอมรับว่า ‘อยากเค้กไอติม’


 แล้วเอางานวันเกิดป้ามาอ้างเพื่อจะได้ซื้อมากินนั้น…เป็นเรื่องที่ไม่ควรทำเป็นอย่างยิ่ง!!!


   จอมขวัญมองเห็นแวววิบวับในดวงตาคมของอธิปที่จับจ้องเขาอยู่ ร่างโปร่งกลืนน้ำลายเอื้อกลงคอ ก่อนจะอ้อมแอ้มเปลี่ยนคำพูด


   “ก็…ไม่ขนาดนั้น ขวัญแค่คิดว่าเค้กไอติมมัน…เอ่อ…มันแปลกดี แล้วหลานก็ชอบกินไอติมกันด้วย ก็เท่านั้น…” ที่หลานชายสามคนชอบไอศกรีมก็เป็นเพราะ ‘อาของขวัญ’ คนนี้พาไปกินบ่อยจนติดเป็นนิสัยนั่นล่ะ! เพราะฉะนั้น จะบอกว่าหลานชอบก็ไม่ถูก ต้องบอกว่า อาชอบ หลานก็เลยชอบ!!


   อธิปอมยิ้มกริ่มเมื่อเห็นคนรักแถไปได้อย่างหน้าตาเฉย


   “พี่โตยิ้มอะไร?!!” นั่น…คนแถดันช่างดุเสียด้วย ร่างสูงส่ายศีรษะไปมาก่อนจะเอ่ยปากพูด


   “เรื่องเค้กไอติม พี่เห็นด้วยว่าหลานๆคงชอบมากกว่าเค้กฝอยทอง แต่งานนี้เป็นงานวันเกิดป้ารี ของขวัญคิดว่าป้ารีน่าจะชอบเค้กไอติมหรือเค้กฝอยทองมากกว่ากัน” ไม่ต้องวิ่งโร่ไปถามคุณพัชรี จอมขวัญก็รู้ดีว่าคุณป้าร่างอวบของเขานิยมชมชอบขนมไทยมากกว่าไอศกรีมอยู่แล้ว    “แต่!...แต่ก็น่าจะเปลี่ยนบ้างนี่นา! ป้ารีกินเค้กฝอยทองติดกันมาหลายปีแล้ว!!”


   “แต่ของขวัญพูดเองว่านี่เป็นงานวันเกิดป้ารี ของขวัญก็ต้องให้ป้ารีเลือกว่าอยากเป่าเทียนกินเค้กฝอยทองหรือเค้กไอติม”


   “แต่…”


   “ถ้าของขวัญยังมีข้อแม้ พี่ว่าคนที่อยากกินเค้กไอติมไม่ใช่เด็กๆแล้วล่ะ…” ดูเหมือนจอมขวัญจะเริ่มรู้สึกตัวว่าเขาสู้เพื่อเค้กไอศกรีมมากไปหน่อยจนคนรักจับไต๋ได้แบบทะลุปรุโปร่ง ร่างโปร่งทำเป็นกระแอมไอ ยืดคอแข็ง


   “ไม่ใช่เด็กๆแล้วใคร?! พี่โตไม่เห็นสายตาของเจ้าขนมนี่! สายตามันน่ะอยากกินเค้กไอติมจะตายไป! ขวัญอยากให้หลานได้กินแล้วผิดตรงไหน?!”


   “พี่ไม่ได้บอกสักคำว่าของขวัญผิด แต่พี่บอกว่าของขวัญไม่ได้ทำเพื่อหลานอย่างเดียวต่างหาก…”


   “…ของขวัญเองก็อยากกินใช่มั้ย?” พอถูกต้อนเสียจนมุมขนาดนี้ ผู้ชายอายุสามสิบกว่าอย่างนายจอมขวัญ วิมลกิตติเลยเงียบกริบไม่มีเถียงสักคำ!


   …ปฏิเสธก็กลายเป็นโกหก แต่จะให้ยอมรับอย่างนั้นหรือว่าผู้ชายอย่างเขาอยากกินเค้กไอศกรีมจนต้องไปหาแนวร่วมเป็นหลานสามคนที่นับอายุรวมกันแล้วยังน้อยกว่าอายุเขาคนเดียวเลย!!


   “ทีอย่างนี้ล่ะเงียบ…” อธิปหยอกแล้วหัวเราะเบาๆ เลยได้สายตาขุ่นๆจากดวงตาเรียวๆตวัดมามองเสียทีหนึ่ง เขาโยกศีรษะคนรักไปมาอย่างเอ็นดู


   “งานวันเกิดป้ารีอาทิตย์หน้าใช่มั้ย”


   “อืม”


   “งั้นพรุ่งนี้ พี่จะโทร.บอกคุณจักรว่าพี่จะเป็นคนไปรับเด็กๆจากที่โรงเรียน ของขวัญเลิกงานเร็วได้มั้ย แล้วกลับมาเจอกันที่บ้าน”


   “พี่โตจะทำอะไร” จอมขวัญหันมาถามคนรักด้วยความงุนงง


   “พอดี…มีใครบางคนที่นี่อยากกินเค้กไอติม แต่เขาฟอร์มเยอะ จะสั่งมากินคนเดียวก็กินไม่หมด เลยต้องอ้างวันเกิดป้า แต่ก็ดันถูกพี่ชายขัดคอจนงอนกลับมา พี่เลยกะว่าจะซื้อเค้กมากินที่นี่ พาหลานๆมากินด้วย ถ้ามีใครถามว่าทำไมอยู่ดีๆถึงกินเค้ก พี่ก็จะออกรับแทนว่าพี่เองที่อยากกิน”


   “งั้นเหรอ? ออกรับแทนเลยใช่มั้ย” จอมขวัญถามหน้านิ่ง แบบนี้ค่อยหายอารมณ์บูดขึ้นมาหน่อย


   “อืม พี่รับเอง”


   “ก็ดี” คนอยากกินเค้กไอศกรีมยังทำหน้านิ่งตอบรับ จนอธิปนึกขันคนรักจนต้องหยอกเพิ่ม


   “ถ้าไม่รักจริง ไม่ยอมขนาดนี้นะเนี่ย” จอมขวัญเริ่มรู้สึกตัวว่าเขากำลังถูกล้อถูกหยอกและถูกบอกรักไปในคราวเดียว ชายหนุ่มพยายามตั้งสติและตีสีหน้าเรียบเฉยก่อนจะพูด


   “ดีแล้ว รักหลานๆให้มากๆ” เขาว่าอย่างนั้นแล้วลุกขึ้นเดินหนีเข้าครัวไปหาของกินแก้หิว พออารมณ์บูดเริ่มคลาย ท้องที่ว่างเปล่าก็เริ่มร้องเรียน


   อธิปดุนลิ้นกับกระพุงแก้มอย่างนึกสนุกเมื่อเห็นคนรักทำเนียนเดินหนี ดูก็รู้ว่าเจ้าตัวอายเพราะคำพูดของเขา


   “รักหลานป้ารีที่ชื่อของขวัญน่ะสิ” เขาได้แต่พึมพำกับตัวเอง ก่อนจะลุกขึ้นเดินตามไปแกล้งจอมขวัญต่อในครัว เสียงร่างโปร่งโวยวายที่อธิปตามไปล้อ แต่เพียงคู่เดียวก็กลายเป็นเสียงหัวเราะเพราะแกล้งกันไปแกล้งกันมาของทั้งคู่เสียเอง

   

FIN

มีใครคิดถึงของขวัญและพี่โตม้ายยยยยย
มาอย่างสั้นๆเพื่อให้ทุกคนไม่ลืมของขวัญและพี่โตกันไปซะก่อน
และมาบอกให้ทุกคนรู้ว่าพวกเขายังรักกันดีนะ ฮิ้ววววว
ที่สำคัญ พี่จักรมีลูก!! อุว้าวววว ขอบอกว่าเป็น ‘ลูกชายสามใบเถา’ ด้วยแหละ กร๊ากๆๆๆ
ใบ้ให้ว่าแม่เด็กไม่ใช่ทรงพลแน่นอน ฮ่าฮ่า

ไปแหละ ช่วงนี้ใช้ชีวิตอย่างมนุษย์เงินเดือน เช้าออกไปเจอรถติด เย็น กลับถึงบ้าน ผมที่สระยังไม่ทันแห้งก็หลับ เฮ้ออออออ
แล้วเรื่องใหม่จะได้มาลงเมื่อไหร่เนี่ยยยยยย T__________T
(ที่พูดเรื่องเป็นมนุษย์เงินเดือนก็เพื่อเอามาเป็นข้ออ้างที่ยังไม่ได้เอาเรื่องใหม่มาลงนั่นเองแหละค่ะ ฮ่าฮ่า)


ขอบคุณคนอ่าน คนเม้นท์ คนติดตาม และทุกๆคนที่ยังคิดถึงของขวัญและพี่โตนะคะ ^^

[chisarachi]

อ๊างงงงบงน้องของขวัญ
น่าร้ากกกกกกก
น่ารักฉันใดฉันนั้น
รู้สึกว่าน่าเอ็นดูมากแม้อายุจะพุ่งขึ้น
คำพูดที่ว่า ออกรับหมดเลยใช่ไหม
มันน่ารักกก><

[kinjikung]

ฮ่า ฮ่า สมกับเป็นของขวัญจริง ๆ

[yeyong]

พี่จักรคงปวดหัวน่าดูที่เด็กๆมีจอมขวัญเป็นไอดอล

[Ra poo]

เห็นชื่อแล้วต้องรีบจิ้มเข้ามาอ่าน คิดถึงจอมขวัญกับพี่โตมากๆๆๆๆ

จอมขวัญน่าร้ากกกกอ่ะ!

อ่านแล้วอยากกินเค้กไอติมไปด้วยเลย ไม่ได้กินนานแล้วอ่าT_T


แล้วพี่จักรมีลูก! มีกับครายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย บอกมานะๆๆ*เขย่าคอ*
แต่ชื่อลูกแนวมาก เข้ม(ไทยม้าก) ข้าว(ชอบชื่อนี้ๆๆ) ขนม(ผู้ชาย?)


 

[timtam]

คิดถึง คิดถึงมาก น่ารักที่สุด เป็นอารมณ์แบบว่านี่แหละความรัก คนรักกันอยู่ด้วยกันต้องอาศัยความเข้าใจกันแบบนี้ น่ารักที่สุดเลยทั้งของขวัญทั้งพี่โต แต่น่ารักที่สุดก็คนแต่งนี่แหละ รักนะคะนิยายเรื่องนี้

[gumrai3]

หลานๆนับถือของขวัญ เป็นไอดอล ก๊ากๆ เด็กพอๆกันเลย

เเซบมาอาหลาน

[aiaea83]

อายุมันเป็นเพียงตัวเลขใช่มั้ยของขวัญ อิอิ

คิดถึงของขวัญและพี่โตมากค่าาา ตอนพิเศษก็น่ารักมากกกก

 

[ammlovey]

สามสิบกว่าไม่ได้ทำให้ความเป็นเด็กลดลงจริงๆ555
 

[หมอตัวเปียก]

คิดถึงพี่โตกะของขวัญมากถึงมากที่สุด 

กรี๊ด!!!! พี่จักรมีลูก แถมแม่ของลูกไม่ใช่ทรงพล  (มันก็ต้องแบบนั้นสิ ทรงพลจะท้องได้ไง ไอ้นี้ )

ปล. ถึงทรงพลจะไม่ใช่แม่จริงๆแต่ก็เป็นแม่เลี้ยงใช่มิ  (ยังไม่เลิกเพ้อ )

[gonna.be]

โอ้โห คิดถึงมากกกกกกกกกกกกกกกก น้องของขวัญ:L1:พี่โต

[patchylove]

  คิดถึงนะคะ

[kyoya11]

พี่จักรมีลูกแล้ว
ของขวัญอายุ30กว่า แต่ยังทำตัวน่ารักเหมือนเดิม มีพี่โตคอยดูแล หวาน

[NewYearzz]

ขอบคุณที่เอามาลงให้ได้ทราบว่าพวกเขาเหล่านี้ยังคงน่ารักและควรคู่อยู่ในความทรงจำเสมอครับ 

[Nankoong]

คิดถึงของขวัญ......

[paintshinki]

น่ารักมากกกกยังอ่านไปยิ้มไปเลย
แอบงงว่าพี่จักรมีลูกเมื่อไร!!
ป.ล.รักคนเขียนนิยายเหมือนกัน อิอิ 

[urmein]

คิดถึงของขวัญกับพี่โตที่ซู้ดดดดดดด >< น่ารักเหมือนเดิม
คิดถึงคุณบัวด้วยยยย รอติดตามเรื่องใหม่นะคะ อิอิ

[nemesis]

ชอบอะ

[milkteabeige]

ของขวัญเป็นหัวโจกกกกกกกก

 

[iforgive]

ฟินจริง ๆ แหละ

[sirikanda28]

ของขวัญเหมือนเด็ก
เลยอ่ะ  อย่างนี้พี่จักร
คงปวดหัวพอๆกับพี่
โตเลยนะ

[yearrayoeng]

นั่งเกาะขอบจอ รอตอนพิเศษใหญ่ๆ หุหุ