ตอนที่ 10 : 4-5-55
คุณคงเคยได้ยินมาบ้าง ประโยคคลาสสิคที่มันจะพบเจอได้ทั้งจากนิยาย การ์ตูนหรือกระทั้งละคร
'เกลียดอย่างไรได้อย่างนั้น'
ผมอ่ะซึ้งแล้วว่าแม่งจริง!!!
ตรงหน้าผมนี่ หนุ่มหล่อกระชากลำไส้(ใหญ่) เจ้าของกลิ่นเบอร์เบอรี่ผู้ตามหลอกหลอนผมมา3วัน แถมพ่วงไอ้หล่อขี้ขโมยเข้าไปใหม่ด้วย ไอ้ห่าน้องพลเวร!!!
ขอย้อนกลับไปนิดกันงงกันซักหน่อย ผมที่กำลังเดินคุยกระแซะแต๊ะอั๊งพี่วินเข้าไปในร้านอาหารจีนในโรงแรมหรูอู่ฝ้าแห่งหนึ่ง จู่ๆก็โดนกระชากขวับไปชนอะไรแข็งๆเข้า เดาได้กันใช่ไหม ง่ายกว่าเลขป.4 ไอ้ห่าน้องพลเวรนั้นแหละครับ แม่งกระชากผมชนอกมันดังอั่ก บีบแขนผมแน่นจนขึ้น5รอย แต่หน้าเสือกยิ้มหวานหล่อล่อหลอกแลดูเป็นเด็กดีชิบหายให้พี่วินกับผม
"สวัสดีครับ ไม่นึกเลยว่าจะได้เจอกันที่นี่"ไอ้น้องพลหันมาพูดเพราะสุภ๊าพสุภาพใส่ผม
"อ้าว เพื่อนสงกรานต์เหรอ?"พี่วินเอ่ยถาม
"หืม...สงกรานต์ เมษา อื้อหือ"ไอ้น้องพลทวนชื่อผมแล้วหันมายิ้มมุมปากติดจะเหี้ยมให้ผมที่หัวเราะแหะๆใส่
"สวัสดีครับ ผมวัชรพลครับ เรียกผมพลก็ได้ครับ แล้วพี่?"ไอ้น้องพลปล่อยมือจากแขนผม(ซะที)แล้วหันไปไหว้พี่วินอย่างมารยาทงาม แถมเนียนถามชื่อพี่วินอย่างสุภาพอีก
"พี่พิชิต เรียกพี่วินก็ได้"พี่วินเอ่ยแนะนำตัว ถ้าไม่ติดว่าอีกฝ่ายเป็นไอ้น้องพลนะ มันจะเป็นอะไรที่อาหารตาชิบหาย หนุ่มหล่อหน้าตาดีล่ำและรวยยืนคุยกันต่อหน้าผมเนี่ย
"พี่วินเรารีบไปกันเหอะ สงกรานต์หิวแล้ว"ผมกระตุกแขนเสื้อพี่วินให้รีบชิ่งซะที ไอ้น้องพลมันจ้องจนตัวผมจะพรุนแล้ว!
"กำลังจะไปทานข้าวกันเหรอครับ?ผมก็กำลังหาอะไรกินพอดี ไม่ทราบผมไปด้วยได้ไหมครับ?"อ๊าค ไอ้หน้าด้านน้องพล!!!
"เอาสิ"โอ๊ย!!!นี่ก็อีกคนจะง่ายไปไหน!!!ถามกูหน่อย!!!
"แต่สงกรานต์อยากกินกับพี่วิน!"ผมโพล่งออกไป ไม่ไหวนะ เมื่อวานแม่งพึ่งจะอะจึ๋ยๆแถมจกกระเป๋าตังค์ผมไปนะ ผมยังหาแผนลอบฆ่ามันไม่ทันนะ!!!
"งั้นเหรอครับ...ผมขอโทษที่รบกวน..."สาด!!!ไอ้หมาน้อยหูลู่หางตกน้ำตาคลอตรงหน้ากูนี่ใคร?!!!
"สงกรานต์ให้น้องเขาไปกินกับเราเถอะ"โฮ ทำไมพี่วินต้องหน้าดุแต่ใจดีอย่างนี้ด้วย!!!
จบครับ จบเห่
"พี่วินเป็นพี่ชายของสงกรานต์เหรอครับ"นั้น มาทำเนียนล้วงกูอีกแล้ว
"เปล่าหรอก พี่เป็นเพื่อนกับพี่ชายของสงกรานต์น่ะ แต่สงกรานต์ก็เหมือนน้องชายพี่แหละ"พี่วินว่า แอร๊ย ผมรู้ว่าพี่คิดว่าผมเหมือนน้อง แต่ขอเป็นมากกว่าน้องได้ไหมล่า~
"อืม แบบนี้เอง"ไม่รู้ไอ้น้องพลมันคิดอะไรแต่หันมายิ้มปนเหี้ยมให้ผมอีกแล้วอะ อะไร อ่านใจกูออกรึไงวะ
"กินข้าวเถอะๆ"ผมรีบตัดบทสนทนา ก่อนที่เรื่องตัวผมมันจะถูกขุดมากไปกว่านี้ แม่ง
"กินนี่สิ"เสียงทุ้มนุ่มของพี่วินว่า กับตะเกียบที่คีบกุ้งพัดซอสxoมาให้ แอร๊ย
"อร่อย~"อร่อยจริงอร่อยจัง ยิ่งมองหน้าพี่วินไปกินไปยิ่งอร่อย!
*เป๊าะ*
เสียงอะไรวะ?หรือเนื้อผมแตกหนุ่ม?
"ขอโทษครับ ดูเหมือนตะเกียบของที่นี่จะเก่าแล้ว"ไอ้น้องพลว่าหน้ายิ้ม แต่ในมือมีเศษไม้ อดีตตะเกียบไฮโซวอยู่ในมือ4ท่อน
"คุณวัชรพลได้รับบาดเจ็บรึเปล่าครับ?"คนที่ดูท่าทางเหมือนผู้จัดการร้านรีบเข้ามาดู ขอโทษขอโพยแทบจะกราบได้น้องพลอยู่แล้ว พี่แกเอาตะเกียบใหม่มาเปลี่ยนให้ก่อนจะขอโทษอีกรอบ
"ทำไมเขารู้ชื่อพลอ่ะ?"ผมอดทนความหล่อ เอ๊ย ความสงสัยไม่ได้เลยถามไป
"ไม่มีอะไรหรอก ก็พลเป็นลูกเจ้าของนี่"ไอ้น้องพลว่าพลางคีบเนื้ออบเข้าปากเคี้ยวตุ่ยๆ อืม กินก็ยังหล่อ
เอะ?
"อืม พี่ก็ว่าเราหน้าคุ้นๆอยู่ ที่แท้ก็ลูกชายคุณสมภพนี่เอง"พี่วิน อะไรอะ ทำไมพี่รู้ผมไม่รู้ ผมเซาะกราวใช่ไหม?ไม่นะ~~~
"พี่วินรู้จักเหรอ?"ผมหันไปถามแบบปิดความสงสัยไม่มิด
"พี่ก็เคยพบกับคุณสมภพบ้างตามงานน่ะ แต่ก็พึ่งจะเคยเจอพลเนี่ยละ เราเถอะ ไปรู้จักกับพลเข้าได้ยังไง พึ่งกลับมาไม่ใช่เหรอ?"
อั่ก!จุกเลยผม เจอคำถามนี้ จะให้ผมตอบจริงๆเหรอครับพี่วินสุดหล่อของผม~~~
ผมเสสายตาไปมองไอ้น้องพล แม่ง ดันยิ้มกวนตีน ส่งสายตาแฝงคำพูดมาว่า 'บอกเขาไปสิ ว่าเรารู้จักลึกซึ้งแนบนาบกันขนาดไหน'
แม่งเอ๊ย ถ้าไม่อยู่ต่อหน้าพี่พลนะ กูปาตะเกียบไปจิ้มตามันแล้ว!
"ก็ รู้จักกันโดยบังเอิญน่ะครับ ไม่มีอะไรหรอก"ผมแถแล้วก้มหน้าก้มตายัดหมูจักรพรรดิเข้าปากไป กูอยากกลับบ้านแล้ว~~~
ในที่สุดก็จบอ่ะ มื้ออันแทนทรมานของผม ทั้งที่มีคนหล่อแสนเลิศอยู่2คน แต่คนนึงแม่งเด็กเหี้ย อีกคนแม่งพี่ชาย โอ๊ย ทำไมสงกรานต์อาภัพแบบนี้ เขาว่าคนสวยมักอาภัพเป็นเรื่องจริงนะนี่!
"พี่วินกับสงกรานต์กลับยังไงกันครับ?"นั้น ประโยคแลดูดีนะ มีชื่อสองคน แต่ทำไมมือมึงจับกูคนเดียวไม่ทราบ
"สงกรานต์มากับพี่เองแหละ พลไม่ต้องเป็นห่วง"เยี่ยมมากครับพี่วินสุดหล่อของผม!
"งั้นเหรอครับ"เฮือก ไอเย็นแผ่ซ่านออกมาจากร่างหนุ่มหล่อข้างกายผม
"เดี๋ยวผมขอยืมตัวสงกรานต์ซักครู่นะครับพี่วิน"ไอ้น้องพลหันไปยิ้มเด็กดีใส่พี่วินแล้วลากผมไปแล้วอ่ะ แง พี่วิน ไหงยืนหล่อปล่อยน้องปล่อยนุ้งโดนฉุดต่อหน้าต่อตาได้เนี่ย
อุ๊ย ฉากแม่งคุ้นมาก เหมือนละครน้ำเน่าที่พึ่งดูเมื่อวานมาก ไอ้ฉากพระเอกพลักนางเอกมาชิดมุมแล้วขมขื่นเนี่ย!
ไม่น๊า~~~เวลาไม่พอหรอกน้องพล~~~
"มะ มีอะไร?"ผมเอ่ยถามเสียงแผ่วก้มหน้าก้มตาหลบใบหน้าหล่อๆ ไม่ใช่เขินอาย ไม่ใช่หวาดกลัว แต่กลัวอดใจไม่อยู่งาบซะ!
"พี่วินนี่พี่ชายแน่นะ?"ไอ้น้องพลมึงถามดีๆก็ได้จะกระซิบทำไม จะไซ้ทำไม
"แน่สิ นี่ เอาหน้าออกไปห่างๆหน่อย!"ผมว่าแต่หยิกมือตัวเองไม่ให้เอื้อมไปโอบรอบคออีกฝ่ายอยู่
"ทำไม จะหอมแแฟนแค่นี้หน่อยไม่ได้เหรอ?"
"หน้าด้าน!ใครเข้าตกลงกัน!"ผมว่าแล้วดันหน้าไอ้น้องพลออกไปไกลๆ
"ก็ตกลงซะทีสิ นะครับ"ไอ้น้องพลอ้อนอะ!ทำหน้าปิ้งๆใส่ น่าสงสารตายละ แน่ะๆ อย่ามากุมมือ อย่ามาจุ๊บมือด้วย ไม่หลงกลหรอกเฟ๊ย
"ไม่!แล้วก็เอากระเป๋าตังค์คืนมาด้วย!!!"ผมทำเสียงแข็งแล้วแบมือขอกระเป๋าตังค์คืน มั่นใจมากว่าต้องอยู่กับไอ้น้องพลแน่!
"อ๊ะ!ทำบ้าอะไรน่ะ!"ผมเกือบหลุดแน่ะ แม่ง ไอ้น้องพลมันก้มลงมาเลียมือผมอ่ะ กรี๊ด กูไม่ใช่กระดูกนะไอ้หมาพล!
"คืนไม่ได้"ไอ้น้องพลตอบยักไหล่
"ทำไม?!"ผมนี่แทบจะโดดถีบขาคู่ใส่ กวนตีนอะ!
"ก็ไม่ได้อยู่กับตัวนี่"
"แล้วอยู่ไหน!"
"บ้านพล"
หา!!!
TBC.
สวัสดีคะ มาลงแล้ว ไม่ทันเที่ยงคืนทุกทีเลย เหอๆ
ขอชี้แจ้งนิดคะ คือหมอวินหรือก็คือหมอพิชิตเรานี่เองอ่ะ วินเป็นชื่อเล่นอ่ะ เป็นตัวละครจากอีกเรื่องของเราเองอ่ะ ส่วนหนุ่มหน้าสวยอีกคนก็คงจะเดาได้เนอะว่าใคร เหอๆ คือสารภาพว่าคนเขียนขี้เกียจนึกคาแรคเตอร์ใหม่ เลยเอาจากที่มีในสต๊อกมาใช้ซะให้คุ้มอ่ะคะ แอร๊ย ขอโทษด้วยที่ทำให้งงกัน
แจงอีกนิด ที่หมอวินแลดูใจดีและอ่อย(?)ผิดจากอีกเรื่องมาก เป็นเพราะหมอแกเอ็นดูสงกรานต์เราเป็นน้องน่ะคะ เลยไม่ได้เก็กอะไรมากมายน่ะ
ตอบเมนต์
yeyong - แอร๊ย หมายถึงเชียร์ให้เขาได้กันใช่ไหมคะ? เลิศ~~~
gupalz - ตอนหน้า!ตอนหน้านะคะสัญญาเลย!อะจึ๋ยๆในหน้องครัวกับผ้ากันเปื้อนสุดหวิว กรี๊ด~~~
นอนกินแรง - อรั๊ง ขอบคุณมากนะคะ ยินดีต้อนรับเข้าสู่เล่ห์+มารยาของลุงนะคะๆ
๛ナーリバス๛ - โอ้ย ฮาที่คุณนิถามว่าพลเป็นพระเอกจริงเหรอ กร๊าก คือคนเขียนก็ไม่แน่ใจ แต่ก็ปูทางให้ไอ้น้องพลมาตลอดอะ เปล่าเลยนะ เปล่าลำเอียงแม้แต่น้อย ที่สงกรานต์ต้องไปตก มองข้ามพี่วินไป เพราะว่าเห็นพี่แกเป็นพี่อ่ะคะ แค่อาหารตาให้ตอดเล็กตอดน้อยเท่านั้นนนนนน(แต่ได้ก็เอา) กรั่กๆๆๆ
NOoTuNE - อีกคู่จริงๆด้วย แต่เป็นอีกคู่ของอีกเรื่องเลย555555
Rafael - โฮก ให้เปลี่ยนเลยเหรอ แล้วน้องพลสุดหล่อลีลาเด็ดของเราล่ะคะ!ใจร้ายยยยยยยยยยยยยย
Lemon_Tea - เขาคู่กันคะ แอร๊ย~~~ พี่พลฉะกับวินอาจไม่ได้เห็น แต่ถ้าคนเจาะเลือดละก็ไม่แน่นะ!
gohong - กรี๊ด!!!!เคะราชินี!!!คำนี้ช่างไพเราะยิ่งนักคะ!!!ชอบที่สุด!!!
Cherry Red - ท่านเข้าใจถูกแล้วววววววววว คนเขียนคนนี้คิดอะไรไม่ซับซ้อน(เพราะคิดไม่ได้) เขามีคู่อยู่แล้ววววววว และสงกรานต์เขาเห็นพี่แกเป็นพี่อ่ะคะ ไม่งั้นพี่แกคงไม่รอดมือรอดปากสงกรานต์ไปได้อ่ะ ก็ครบทุกเม็ดขนาดนั้นนี่เนอะ!
Pakbung Mazo - โรงพยาบาลแน่นอนคะ มีจริงๆนะคะ รพ.ที่มีแผนกต้อนรับ มีCSค่อยดูแลอ่ะ จริงๆนะ ส่วนเรื่องส่วนสูง สงกรานต์เราไม่เกิน162ถ้วนคะ ฮา พี่วินเราก็ซัก185 ไม่ได้แจ้งไว้ในเรื่อง ขอโทษด้วยคะ จริงๆคงเลยซิกแพค แต่สงกรานต์จงใจจะซบซิกแพคอ่ะ มันซี๊สดี อร๊าง~~~~ และหนุ่มหน้าสวยกับหมอวินคงได้โผล่แน่นอนคะ เพราะคนเขียนชอบ ส่วนตัวสุดๆ5555555
coon_all - กรี๊ด!!!เปล่านะคะ สงกรานต์ไม่ได้แรด สงกรานต์แค่มีเล่ห์+มารยาพอให้มีชีวิตจัดจ้าน จริงจริ๊งงงงงงงงงงงงง ยินดีต้อนรับเข้าสู่เล่ห์+มารยาของลุงนะคะๆ
รักคนอ่าน
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
