:really2:เอ๋อเล็กน้อยค่ะ ฮ่าๆ ปั่นสุด ๆ พอโพสตอนที่แล้วเสร็จก็มาปั่นตอนนี้ต่อ
ใกล้แล้ว หึหึ ใกล้จบ
และแล้วพรุ่งนี้ก็เป็นวันจันทร์ นั่นหมายความว่าจะไม่มีเวลาแต่ง หรือมีเวลาน้อยมากค่ะ
แต่จะพยายาม ปั่นตอนจบสุดชีวิต อิอิ
อ่านให้สนุกนะคะ ^_______^ ยังไงก็อย่าลืมให้กำลังใจกันด้วยนะคะ เม้นต์ๆ หน่อย
เลือก.....ที่จะรัก
http://www.youtube.com/watch?v=ONLKW4I2Oloรุจ ศุภรุจ - คนไม่มีหัวใจ
ให้อภัยสักหน ช่วยอดทนอีกทีได้ไหม
ไม่มีเธอก็ไม่มีใครในชีวิตนี้
พูดให้เธอต้องช้ำ ทุกๆคำก็เจ็บทุกที
แต่หัวใจมันกลับไม่รักดี ไม่เคยแก้ไข
ภายในใจนั้นรักมาก แต่หัวใจกับปากสวนทาง
ไม่เคยมีใคร เข้ามารักมาสนใจ
ก็เลยเป็นอย่างนี้ ขอเธอได้โปรด
ช่วยยกโทษคนที่รักเธอ
ฉันขอให้รู้ไว้สักอย่าง ว่าไม่มีทางทอดทิ้งเธอไป
ช่วยเปลี่ยนคนไม่มีหัวใจ
ให้เข้าใจความรักของเธอสักที
ไออุ่นในมือเธอ คำปลอบโยนจากในแววตา
คือช่วงเวลาที่แสนมีค่าในชีวิตฉัน
ต้องตอบแทนยังไง ต้องขอบคุณออกไปเช่นไร
รักของเราจะสอนให้ฉันได้เรียนรู้
ภายในใจนั้นรักมาก แต่หัวใจกับปากสวนทาง
ไม่เคยมีใคร เข้ามารักมาสนใจ
ก็เลยเป็นอย่างนี้ ขอเธอได้โปรด
ช่วยยกโทษคนที่รักเธอ
ฉันขอให้รู้ไว้สักอย่าง ว่าไม่มีทางทอดทิ้งเธอไป
ช่วยเปลี่ยนคนไม่มีหัวใจ
ให้เข้าใจความรักของเธอสักที
ไม่เคยมีใคร เข้ามารักมาสนใจ
ก็เลยเป็นอย่างนี้ ขอเธอได้โปรด
ช่วยยกโทษคนที่รักเธอ
ฉันขอให้รู้ไว้สักอย่าง ว่าไม่มีทางทอดทิ้งเธอไป
ช่วยเปลี่ยนคนไม่มีหัวใจ
ให้เข้าใจความรักของเธอสักที
เสียงเพลงเดิมเล่นวนไปมาซ้ำๆ .... ผมหลับตานิ่ง จมจ่อมอยู่กับความคิดที่วกไปวนมา เหมือนจะรู้คำตอบดีอยู่แล้วคือ ...ไม่
อาจจะแค่ทำใจไม่ได้ ได้แต่ปล่อยตัวปล่อยใจให้ล่องลอยไปอย่างไร้จุดหมายกับทะเล ผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่รู้
ที่นอนนิ่งอยู่ในเปลริมหาดทราย ดวงตะวันกำลังจะลาลับขอบฟ้า ตะวัน.......ที่กำลังอับแสงในยามเย็น ก็เหมือนผมตอนนี้
ที่ไม่มีเหลือแล้ว..............หัวใจ ถูกคนบางคนทิ้งมันไปแล้วด้วยซ้ำ .......แต่ทั้งหมดก็เพราะตัวเอง ลมเย็นพัดมาเป็นระยะ
ผมรู้สึกได้ถึงสัมผัสบางเบาที่แตะลงบนแก้มผม ค่อยๆ ลืมตา ....... พบใบหน้าแสนหวานที่ผมคิดถึง .....อีกแล้ว
“ไนท์” ผมเอ่ยเรียกแผ่วเบา ดึงคนตรงหน้าให้โน้มตัวลงมารับจุมพิศจากผม ผมกดจูบบางเบา ...ค่อยๆ ไล้เล็มอย่างถวิลหา
แทรกลิ้นเข้าไปชิมปากหวานๆ ของคนตรงหน้าอยู่อย่างนั้นสักพัก ...... แล้วดันคนตรงหน้าออก หลับตาแน่น กอดตุ๊กตาเพนกวิน
ที่อยู่บนอก ยกแขนขึ้นมาปิดบังดวงตาที่ร้อนผ่าวปล่อยให้น้ำตาไหลเอ่อนองใบหน้า และความอ่อนแอ
จนทำให้เห็นภาพหลอนอย่างนี้ทั้งวัน
“ไม่ไหว....เหมือนจริงเกินไปแล้ว ......” ผมสบถก่นด่าตัวเองที่เฝ้าหลอกหลอนตัวเองด้วยการสร้างน้องไนท์ในจิตนาการขึ้นมา
มือบางๆ ดึงมือผมออก ส่งยิ้มมาให้......ผมมันบ้า ทำใจไม่ได้จริง ๆ สินะ ผมยิ้มตอบ....มันอดยิ้มตอบไม่ได้ ถึงจะรู้ว่าตัวเอง
สร้างมันขึ้นมา มือเล็กๆ ของน้องเกลี่ยน้ำตาที่เปื้อนบนใบหน้าของผม กระซิบเสียงแผ่วเบา
“อย่าร้องนะครับคนดี....ไนท์อยู่ตรงนี้แล้ว” ผมเม้มปากแน่น รักจน......ทุกพื้นที่ในหัวใจมีแต่คนๆนี้ ค่อย ๆ ดันตัวขึ้น
ลุกจากเปลอีกด้านที่ไม่มีน้องไนท์คนนั้น กอดเพนกวินแน่นๆ เตือนตัวเองว่าให้หยุด.......หยุดคิดได้แล้วไม่งั้น
ได้เป็นบ้าแน่ๆ ผมเดินตรงไปยังทะเล......อาจจะเป็นเพราะ นอนคิดถึงน้องอยู่ตรงนั้นทั้งวัน ภาพของน้องถึงได้
เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำอีก ...... ไม่รู้จะหลอกตัวเองไปถึงเมื่อไหร่ ความจริง....กับความฝันมันต่างกันเกินไป
เพราะผมกำลังไขว่คว้าความสุขจากจินตนาการ.....ที่คอยสร้างมันขึ้นมาแทนน้อง ผมก้มมองเพนกวินตรงหน้า
นี่แหล่ะคือความจริง ผมมีแค่ตัวแทนน้องที่เป็นเพนกวิน......กดจูบเบา ๆ สองเท้าก้าวเดินไปเรื่อย ๆ
ได้ยินเสียงฝีเท้าของใครอีกคน ..... วิ่งตามมาอย่างไม่ลดละ ผมหันกลับไปมอง.......แล้วหันกลับมาตามเดิม
แน่นอน....ที่หาดนี้มีผมพักแค่คนเดียว แต่ตอนนี้ .....มีน้องไนท์ที่ผมสร้างขึ้นอีกคน ผมหยุดเดินแค่นั้นอยากรู้ว่า
ตัวเองจะสร้างภาพอะไรหลอกตัวเองได้อีก ผมหยุดยืนหันหลังอยู่อย่างนั้น ..... เสียงฝีเท้าของใครอีกคนเบาลง
จนหยุดยืนนิ่งๆ ข้างหลัง สองแขนเล็กๆ นั่นค่อย ๆ สอดจากด้านหลังกอดรัดแน่นที่ตัวผม จนลำตัวของเราแนบชิดกัน
ใจผมมันแทบขาด หัวใจที่เต้นรัวราวกับกลอง ....... ทั้งดีใจของสัมผัสที่ได้รับ ทั้งเจ็บปวดที่หลอกตัวเอง
ผมมันบ้าไปแล้ว....... ลืมไม่ได้จริง ๆ ผมอยู่ในโลกที่ไม่มีน้องไม่ได้จริงๆ ถึงจะยอมเดินจากมาแต่โดยดี
เพราะอะไรนะเหรอ ก็เพราะผมทำน้องเจ็บและเสียใจมามากแล้วนะสิ ...... ก็ถ้าน้องไม่ต้องการจะยืนข้างๆ ผม
ผมก็จะไม่ทำให้น้องระคายสักนิดในความรู้สึก จะจากมาด้วยรอยยิ้ม ......
ผมพร้อมและยินดีจะทำทุกอย่างเพื่อไนท์อยู่แล้ว มันสมควรแล้วที่น้องจะได้ในสิ่งที่ต้องการ ถึงสุดท้ายมันจะลงเอยแบบนี้
ถึงผมจะต้องกักขังตัวเองให้อยู่กับจิตนาการ ไม่สามารถรับรู้ความเป็นจริงอีก ..... ก็ช่างปะไร ในเมื่อชีวิตจริงๆ ถ้าผม
ไม่มีน้องยืนข้างๆ มันก็เหมือนผมตายไปแล้วอยู่ดี ความสุข......ผมคงไม่สามารถสัมผัสมันได้อีก อยากให้น้องรับรู้ว่า..
มันไม่ใช่ความผิดของน้อง เป็นเพราะพี่ซันคนนี้อ่อนแอเกินไป...ที่จะยืนอยู่บนโลกนี้โดยไม่มีไนท์ คงไม่ว่ากันหรอกนะ
ถ้าพี่จะสร้างน้องไนท์(2) มาเก็บไว้เป็นของพี่คนเดียว ผมค่อยๆ หันกลับไป มองน้องไนท์(2) ให้เต็มตา เหมือนเหลือเกิน
ราวกับเป็นคนเดียวกัน ผมใช้มือลูบไล้ใบหน้าหวานของอีกฝ่าย แววตาน้องยังมีเค้าแห่งความเศร้าหลงเหลืออยู่
“ไนท์รักพี่ซันครับ” ปากเล็กๆ นั่นขยับบอก แค่ฝันก็ดีใจแล้ว ผมร้องไห้อีกแล้ว ดึงน้องเข้ามากอดแน่น ๆ ทั้งที่มีความสุข
แต่ก็เจ็บเหลือเกิน รู้ว่าความจริงก็แค่...............หลอกตัวเอง
“พี่ก็รักไนท์ครับ รักเหลือเกิน อย่าโกรธพี่ที่ทำอย่างนี้ ที่พี่สร้างไนท์อีกคนในฝัน ” ผมพร่ำบอกอีกฝ่าย ใบหน้างงงัน นั้น
ช่างน่ารักน่าเอ็นดู ผมกดจูบแผ่วเบาที่ริมฝีปากนั่น น้องหลับตาพริ้มรอรับสัมผัส อดไม่ได้ที่จะแทรกลิ้นๆ แวะชิมความหวาน
ของอีกฝ่าย ใบหน้าแดงระเรื่อของน้องทำให้ผมพอใจ จูงมืออีกฝ่ายกลับไปยังที่พัก ไม่มีเสียงพูดใด
มีแต่ความเงียบงันหลังจากนั้น .... เราทั้งคู่จูงมือกันไป มองพระอาทิตย์ที่ลับขอบฟ้า รวมถึงผมที่พร้อมแล้วที่จะจาก
โลกแห่งความจริง ไปอยู่ยังโลกแห่งจิตนการที่สร้างขึ้นด้วยตัวเอง
.
.
.
ผมไล่จูบเบาๆ ที่หน้าผาก ดวงตา แก้มทั้งสองข้าง มองสบตาน้องไนท์(2) ที่มองมาที่ผม....มีความสุข ผมเขี่ยจมูกของตัวเอง
เล่นกับจมูกของอีกฝ่าย แก้มสองข้างของน้องขึ้นสีแดงระเรื่อ ผมเม้มปากที่ริมฝีปากอีกฝ่ายบางเบา หยอกเย้า แทะเล็ม
อยู่หลายที ก่อนจะบดจูบหนักๆ ......แทรกลิ้นควานหาความหวานของอีกฝ่าย
“อืออออออออ” เสียงครางแผ่วเบา ลิ้นที่เกาะเกี่ยวกันอย่างไม่ลดละ ราวกับพยายามต่อสู้เพื่อกำชัยชนะจากอีกฝ่าย
เราจูบตอบกันไปมาอยู่เนิ่นนาน มือเล็กไล่สัมผัสไปทั่วเนื้อตัวผม ดันเสื้อที่สวมอยู่จนหลุดไป เช่นเดียวกับผม
ที่มือวาดไปทั่วลำตัวของอีกฝ่าย ดันเสื้อขึ้นจนเห็นเม็ดสีหวานน่าชิม ริมฝีปากผมก็พุ่งเข้าหา ไล้เลีย ดูดกลืน ลากลิ้นร้อนๆ
วนรอบอย่างคุ้นเคย ดูดแรงๆ จนอีกฝ่ายสะดุ้ง ครางเสียงกระเส่าเร้าใจ มือเล็กนั่นเร่งถอนเสื้อตัวเอง
“อ๊ะ ... อ๊าส์” สองมือแทรกเข้ามาในไรผมขยุ้มแน่นอย่างเสียวซ่าน ผมดูดเม็ดสีสลับไปมา แล้วปล่อยเป็นหน้าที่ของมือ
ยื่นจมูกคมของซุกไซร้ซอกคอหอมๆ ของอีกฝ่าย ดูดกลืนทำรอยแสดงความเป็นเจ้าของ ไม่ไหว...... ต้องการแทบขาดใจ
ทั้ง ๆ ที่อยากทนุถนอมมากกว่านี้แท้ๆ ผมกดจูบดูดดื่มที่ริมฝีปากหวานอีกครั้ง เร่าร้อน รุนแรง และเรียกร้อง น้องจูบตอบ
ทั้งเร่าร้อน และรุนแรงพอกัน ยังไม่ทันที่ผมจะถอดกางเกงข้างล่าง มือเล็ก ก็แกะซิบล้วงเข้าไปสัมผัสแกนกลางที่ร้อนระอุ
“อ๊าสสสสสสสสส์” ผมกัดฟันแน่นครางเสียงต่ำ ซุกหน้าลงกับซอกคอหอม ซุกไซร้ ดอมดม ยกมือทั้งสองข้างรั้งกางเกงลงต่ำ
ได้แค่ครึ่งน่อง น้องก็หยุดมือ...หันดันให้ผมนอนหงาย ริมฝีปากระเรื่อกดจูบเร่าร้อนมาที่ปากผม ก่อนจะละออก
“อย่า.... เดี๋ยวไนท์ถอดให้เองนะ” น้องซุกหน้ามาที่ซอกคอผม ค่อยแทรกขามาตรงกลางระหว่างขาสองข้างของผม
ใช้เท้าดันเกาเกงให้หลุดไป อีกมือไล่ถอดกางเกงตัวเอง ผมยื่นมือเข้าไปช่วยรูดซิปเปิดออก สอดมือเข้าด้านหลัง ค่อยๆ ดัน
กางเกงตัวนั้นให้ล่นลงช้าๆ แล้วแวะนวดคลึงสะโพกหวานของอีกฝ่ายอยู่นาน นิ้ววนจ่อที่ปากทางจนอีกคน ส่งเสียงครางกระเส่า
แล้วดึงกางเกงให้ต่ำมาถึงหัวเข่า ไนท์ถอนจูบจากซอกคอผม ลุกขึ้นดึงกางเกงทิ้งอย่างรวดเร็วก้มหน้าลงมาที่หว่างขา
ไล้เลียแกนกลางที่ตื่นเต็มตัว ปากเล็กๆ นั่น ครอบครองแก่นกายที่ร้อนระอุไปทั้งอัน
“อือออออออ” ผมครางกระเส่า เสียวแทบขาดใจ ก่อนจับหัวอีกฝ่ายให้เงยหน้าขึ้น น้องมองผมอย่างสงสัย
ผมอมยิ้มเล็ก ๆ ไปให้ ชอบเวลาน้องทำหน้าอย่างนั้น ทั้งดูไร้เดียงสา และบริสุทธิ์
“หันหลังมาให้พี่ชิมด้วยสิครับคนดี” น้องกระตุกยิ้มนิดๆ ราวกับกลั้นขำ ก่อนจะทำตามอย่างว่าง่าย
สะโพกหวานมาจ่อตรงหน้า น้องก้มหน้าครอบปากหวานๆ กับแท่งลำอันร้อนแรงของผม ผมดึงไนท์มาใกล้ปาก
แลบลิ้นเลียส่วนหัว คนข้างบนครางหวาน ทั้งๆ ที่ปากยังครอบแท่งร้อนอยู่ในปาก สะโพกขยับด้วยความเสียวซ่าน
ผมขยับปากครอบทีเดียวทั้งลำ ดูดดุนแรงๆ ก่อนขยับขึ้นลงอย่างรวดเร็ว น้องละปากจากของผม
“อ๊ะ ...อ๊าสสสสสสสสสสสสส์” ส่งเสียงครางกระเส่า เพราะผมเร่งความเร็วเต็มสปีค สะโพกหวานแอ่นโค้ง
กระแทกเข้าปากผมด้วยความเสียวซ่าน มือจิกแน่นที่ขาผม ใบหน้าหวานหลับตาพริ้ม ปากอ้าเผยอ อยากจูบเหลือเกิน
เอี๊ยวตัวหันมามองผม ทั้งที่ยังหลับตา
“อ่ะ อ๊ะ อืมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม ” น้องกระตุกวาบบบ ปล่อยน้ำรักในปากผมจนหมด ทิ้งตัวลงนอนบนตัวผม
หายใจกระเส่า ส่งสายตาหวาดเยิ้มมาทางผม ผมจับน้องพลิกกลับมานอนด้านบน ในท่าที่พลิกคว่ำดังเดิม
รั้งสะโพกหวานให้ชันขึ้น จูบลงบนปากทางค่อยปล่อยน้ำรักที่เหลือในปากรอบบริเวณ ค่อยๆ สอดนิ้วเข้าไป
“อ๊ะ ...เจ็บ” น้องสะดุ้งสุดตัว ด้านในตอดรัดนิ้วผมอย่างแรง ผมพลิกตัวนอนหงาย สอดหัวเข้าไปหว่างขาน้อง
อ้าปากครอบไอ้ตัวเล็กที่ยังอ้วนพีแต่ไม่แข็งขืน ได้ยินเสียงครางกระเส่า จากปากน้อง นิ้วด้านหลังก็เริ่มขยับ
น้องชะงักเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆ ส่ายสะโพกดันเข้าหานิ้ว ผมเพิ่มจำนวนนิ้วขึ้นเรื่อยๆ ควานเปิดทาง จนน้องพร้อม
“อื๊อออออออออ......อ๊ะ” น้องครางหวาน ขยับสะโพกตามไม่ขาดสาย ก็จะร้องขึ้นด้วยความขัดใจเมื่อผมละทั้งนิ้วทั้งปากออก
ผมเลื่อนตัวลงให้พ้นหว่างขา ลุกขึ้นเอาแท่งร้อน วนรอบปากทางเข้า น้องร่อนสะโพกตามด้วยความหวามไหว ร้องเสียงจิ๊จ๊ะ
อยู่ในลำคอที่ผมไม่ยอมเอาเข้าสักที ผมยิ้มกริ่ม.........ค่อยกดหัวน้องชายเข้าไป แล้วดันทีเดียวจนมิดด้าม
“อึก อืออออออออออออออ พ...พี่ซัน” น้องเรียกผมเสียงหลงด้วยความเสียวซ่าน ผมขยับช้า ๆ เมื่อเห็นว่าน้องพร้อมถึง
ได้รีบเร่งจังหวะ กระแทกสวนสะโพกหวาน ที่แอ่นโค้งรอรับสัมผัส
“อ่าสสสสสสสส์ เด็กดี อืมม .......ขยับตามพี่เลยครับ” ผมบอกเสียงสั่น กระแทกทั้งเร็ว ทั้งรัว จนเด็กน้อยหัวโยกคอน
“อ๊ะ......จะเสร็จแล้ว......เร็วอีก ....อื๊ออออออออออออออออ” เสียงหวานครางปานจะขาดใจ ก่อนจะพ่นน้ำรัก สาดใส่เต็มเตียง
ร่างกายบิดเร่าด้วยความเสียวซ่านนนนนนนนนน ช่องหวานบีบรัดแน่นจนแทบทนไม่ไหว ผมกระแทกรัว ๆ
ทั้งหนัก ทั้งแรง ไม่มีพักยก จนร่างกายเกร็งกระตุก ฉีดพ่นน้ำรัก..................ใส่ช่องหวานไป
“อ๊ะ อ๊ะ อืมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม” ผมกัดริมฝีปากแน่น ส่งเสียงครางต่ำลอดไรฟัน
ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนข้างน้อง ค่อยๆ ดึงน้องเข้ามากอด จากด้านหลัง ของของผมยังคาไว้อย่างนั้น ไม่อยากเอาออก
เอาแขนเท้ากับที่นอน ดันตัวขึ้น กดจูบเบาๆ ที่หน้าฝากคนตรงหน้า ริมฝีปากแดงบวมเจ่อ ทั่วทั้งตัวมีแต่รอยคิสมาร์ค
ที่ผมทำไว้ น้องหันมาจูบตอบแลกลิ้นหวาน เข้ามาชิมปากผม ผมเองก็จูบตอบอย่างเร่าร้อน แล้วไล้มือไปจับไอ้ตัวเล็ก
ลูดขึ้นลงอีกครั้ง น้องส่งเสียงประท้วงทั้งที่ริมฝีปากเรายังดูดดื่มอยู่ด้วยกัน
“อืมมมมมมมม” สักพักไอ้ตัวเล็กก็ตื่นเต็มตัว ผมละจากปาก ซุกจมุกสูดซอกคอหอม ดูดกลืนไล้เลีย ขบเบา ๆ ตามไหล่
และด้านหลัง ส่วนด้านล่างขยับหนุบหนับไปตั้งนานแล้ว ผมจับขาน้องด้านบนให้ยกขึ้น แล้วแทรกขาตัวเองไปตรงหว่างกลาง
ค่อยๆ ดันน้องชายให้ลึกสุด กระแทก กระทั้น จนได้ยินเสียงเนื้อกระทบกันเป็นจังหวะ แต่....เร็วจนจับจังหวะไม่ได้
มีเพียงเสียงครางของเราทั้งคู่ ที่ทำให้รู้ว่ารสรักมันหวานหวามแค่ไหน เสียงกรีดร้องราวเจ็บปวด หากแต่สุขสม
ไม่นานนัก....ทั้งผมทั้งน้อง ก็บินสู่สรวงสวรรค์ หายใจหอบกระเส่าราวจะขาดใจ โอบกอดแนบแน่นเหมือนหลอมเป็นเนื้อเดียว
.
.
.
ไม่นานนัก ราวกับว่าสวิชซ์ได้ถูกเปิด ริมฝีปากที่ถูไถ กลิ่นกายที่โหยตา สัมผัสที่ต้องตา สะกิดเพียงนิด เปลวเพลิงก็พร้อม
จะโชนแสง ต่างฝ่ายต่างโหมแรงเพลิงแห่งปรารถนาใส่กัน ..... ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่
ไม่รู้ว่าค่ำคืนนี้ .....ราตรีนี้จะอีกยามไกลแค่ไหน รู้แต่แค่ทุกอย่างกำลังปลดปล่อยพันธนาการแห่งความเกลียดชัง
ให้ย่อยสลาย เหลือเพียงพันธนาการแห่งความรัก................ที่ผูกมัดเราให้เป็นนิรันทร์
แม้จะเป็นเพียงฝัน ......ในห้วงเสน่หา เป็นเพียงจินตนาการที่ผมสร้างขึ้น ผมยินดีละทิ้งทุกอย่าง....จากโลกความจริง
ไม่รับรู้ว่าน้อง ..................ไม่ได้ปรารถนาในตัวผม แค่ผมได้อยู่ตรงนี้ กับน้องที่อยู่ในจินตนาการของผม
ก็เพียงพอแล้ว โลก.....ที่ไม่มีน้อง มันก็ย่อมไม่อาจมีผมได้เช่นกัน
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
