หัวข้อ: [กระซิบ] + [บอก] จบในตัว

[yeyong]

กำลังสนุกเลย ดูมะยมน่าจะมีคนมาแอบชอบเยอะ
แต่อกหักกับเด็กๆ ซะงั้น

[Salome]

อย่าเศร้านะ ที่เราอ่านเพราะคนเขียนทำลิ้งค์ไว้ ว่าเป็นโหมดน่ารัก ไม่บีบตับนะตัวเอง 
ช้าแค่ไหนเราก็รอ เศร้าในเนื้อเรื่องยังทนได้ มันก็เป็นสีสรรดี ขอแค่อย่าจบเศร้าละกัน ขอร้องคนเขียน จุ๊บๆ 
นี่ใครจะคู่กับน้องมะยมเนี่ย มีคนเข้ามาเรื่อยๆเลย อยากรู้ใครจะเป็นตัวหลอก
ว่าแต่น้องมะยม ทำงานที่เดียวกับเขา ในเรื่องกระดาษหรือเปล่าคะ สั่งข้าวสองหน้าเหมือนกันเลย

เข้าไปอ่านเรื่อง แอบแล้ว แงๆ คนเขียนหลอกเค้า เศร้าอ่ะ แม้จะเข้าใจเหตุผล แต่มันก็เศร้านะเคอะ 

[alekung103]

แล้วใครจะคู่กับมะยมล่ะคะ

[Rafael]

อ๊ากกก แอบเชียร์พ่อมึงนะ 5555
ส่วนนายศรนี่ก็มีสิทธิ์แต่ดูเหมือนจะไม่ใช่
ส่วนอีกสองคน เด็กเกิ๊น ไม่ไหวๆ 5555
อย่างนายมะยมนี่ต้องเจอหัวหน้า คิคิ

[Bronc]

ทายว่า หัวหน้า ฮะๆ เพราะ พูดน้อย ควรค่าแก่การกระซิบ

[koikoi]

แล้วมะยมจะเลือกใคร

[CarToonMiZa]

เลือกไม่ถูก

บวกเป็ด

[warin]

มาลงชื่อ เชียร์หัวหน้าจ้า

[Sye.B]

โป้งค่ะโป้ง!
คุณคนเขียน [กระซิบ] หน่อยสิคะว่าใคร~~
อยากรู้ใจจะขาดดดดดดด

รอรอรอรอ นะคะ จุ๊บ~

ปล. เค้าชอบพี่ศรค่ะ!!!!! จุ๊บบบบ~~

[BaoBao]

ท่านผู้มีอุปการะคุณทุกท่าน

ผู้เขียนกำลังจะไปทำหน้าที่น้องสาวที่ดีของเฮียซินอยู่ .....  :oni1:กับ Singular Khon Kaen Road show

คาดว่าวันอาทิตย์นี้..... หัวคงกลวงโบ๋ด้วยตัวอักษร.....และถูกแทนที่ด้วย "เฮียของน้อง"
จึงขออำภัยทุกๆ ท่านมา ณ ที่นี้

เรียนอีกครั้ง.....
[กระซิบ] มีการเปลี่ยนแปลงเนื้อหาจากเดิม (เปลี่ยนเมื่อวานค่ะ) ดังนั้น ฉากอันเป็นรอยต่อกับช่วงต้นและตอนจบจึงยังไม่บังเกิด..... รบกวนรอกันอีกสักพักนะคะ
เข้าใจกันน๊า

สุดท้ายขอขอบคุณทุกแรงใจทั้งรีพลายแอนด์ตัวเลขทุกๆ เลข

ท่านผู้มีอุปการะคุณทุกท่านคือแรงใจของผู้เขียนเสมอมา...และตลอดไป


แสดงความเห็นได้...มอบอิสระให้ทุกๆ ท่านที่มาอ่านครับผม
พิมพ์เลยไม่ต้องกั๊ก

[malula]

เลือกไม่ถูกกันเลยทีเดียว

[BaoBao]

ผู้เขียน:
ขอบคุณไฟฟ้าที่ดับจนเทียนหมดเล่มในเมื่อคืน .....
ขอบคุณที่ทำให้คนคนหนึ่งหลับไม่ลง
ขอบคุณความร้อนระอุที่ทำให้คนหนึ่งที่เพิ่งจะได้หลับต้องตื่น
ขอบคุณความเครียดจากงานที่ทำให้คนคนหนึ่งต้องหนีมาในโลกไซเบอร์
เพราะมีสิ่งเหล่านี้ จึงมีอักษรมากมายด้านล่าง.....











































....

...

..

.

สามวันในญี่ปุ่นหมดไปกับการวิ่งไปดูงานและดูสินค้าที่โรงงาน.... หัวหน้า นายมะยม และป๋องต้องไปด้วยกันทั้งหมด

สามวันที่น่าเบื่อของนายป๋องกำลังจะผ่านไป

วันพรุ่งนี้ ค่อนข้างสบายๆ สำหรับนายมะยมและหัวหน้า เพราะงานต่อไปคือการพาป๋องไปดูสินค้า.... ในทางกลับกันอาจเป็นวันที่น่าเบื่อของหัวหน้าก็เป็นได้

หือ?... นายมะยมน่ะเหรอ?

....

...

..

.













































“หัวหน้าครับ พรุ่งนี้เสร็จงานของป๋องแล้ว ผมขอไปซื้อของฝากหน่อยนะครับ เราไปทางนั้นพอดีด้วย” นายมะยมเงยหน้าจากหม้อไฟขึ้นมาบอกหัวหน้าตัวเอง

“อือ” รับคำในลำคอและคีบเนื้อวัวเข้าปาก พอเคี้ยวและกลืนไปแล้วเขาก็ยกมือร้องบอกพนักงานเป็นภาษาญี่ปุ่น

“พี่มะยมจะไปไหนอ่ะ?” นายป๋องที่นั่งข้างๆ หันหน้ามาถาม

“นี่..” นายมะยมเอาแผ่นพับอันหนึ่งยื่นให้ป๋อง

“โหหหหหห....ไปด้วยน๊าาาาา” นายป๋องฉีกยิ้มกว้างและเขย่าแขนร้องขอ

นายมะยมทำหน้าบุ้ยใบ้ไปทางอีกคนที่กำลังรับจานเนื้ออันใหม่มาจากพนักงาน

“คุณภักครับ เสร็จงานพรุ่งนี้แล้วผมขอไปกับพี่มะยมด้วย....ได้ไหมครับ?” นายป๋องขอความเห็น

“........งั้นก็ไปด้วยกันหมด แล้วค่อยกลับพร้อมกันเลยละกัน” หัวหน้าพูดพลางค่อยๆ คีบเนื้อไปแกว่งในหม้อ

พอมันสุกแล้วเขานำมันเข้าปากโดยไม่จิ้มน้ำจิ้มอะไรให้เสียรสชาติความสดของมัน.... เขาเคี้ยวเนื้อในปากไปพลางมองดูลูกน้องในแผนกตัวเองและเด็กรุ่นน้องในออฟฟิศพูดคุยกันด้วยความตื่นเต้น




























































....

...

..

.


ญี่ปุ่นมาแล้วหลายครั้ง แต่ไม่เคยสนใจที่จะซื้ออะไรเป็นจริงเป็นจัง...ของฝาก เขาก็เลือกเอาจากที่ที่ผ่านทาง หรือไม่ก็ซื้อเอาตามร้านแถวโรงแรมที่ไปพัก

ครั้งนี้งานกดดันพอตัว ยอมรับเลยว่านอนไม่ค่อยจะหลับ...แต่ทุกอย่างก็ยังปิดจบได้โดยสวัสดิภาพ เขาจึงคิดว่าไม่เสียหายอะไรนัก หากเขาจะไปเดินเล่นบ้าง----คลายเครียด


....

...

..

.


ต่อ...reply #74

[Rafael]

ต่อๆๆ
รอมาต่อนะคะ

[koikoi]

 

[BaoBao]

....

...

..

.

ย่านชอปปิ้งแหล่งใหญ่ของญี่ปุ่น คลาคล่ำไปด้วยผู้คนมากมายหลากหลายเชื้อชาติ....

เนื่องจากเวลาที่พวกเขาสามคนมาที่แห่งนี้เป็นช่วงหลังเลิกงาน บรรยากาศจึงค่อนข้างคึกคัก.... แม้มัเวลาเดินดูของได้แค่ไม่กี่ชั่วโมง แต่ระยะเวลานั้นก็เพียงพอแล้วที่จะให้ผู้ชายเค้ามาชอปปิ้งกัน

....

...

..

.


นายป๋องกับนายมะยม คล้องคอกันแบะฉีกยิ้มอยู่หน้าสี่แยกที่ปรากฏภาพอยู่ในภาพยนตร์หลายเรื่อง....

“หนึ่ง สอง สาม!” เสียงไฟจากล้องสว่างวาบ

“ขอดูหน่อยครับ ขอดูหน่อย” นายป๋องวิ่งกลับมาดูภาพที่หัวหน้าถ่ายให้ และวิพากษ์วิจารณ์กับนายมะยมอย่างเอาจริงเอาจัง

“หัวหน้า.....” นายมะยมสะกิดไหล่หัวหน้าตัวเอง

คนที่ถูกสะกิดเบนสายตาจากของที่วางโชว์ในร้านหนึ่งในบริเวณนั้นมาหาคนที่เรียกตัวเอง “ครับ”

“ขออีกแอ๊คนะครับ” นายมะยมยิ้ม....แบบเอาใจ แบบขอความเอ็นดู

คนที่ถูกร้องขอถอนหายใจอย่างเอือมระอา แต่แล้วก็ยังรับกล้องมาไว้ในมือ พร้อมพูดด้วยเสียงเฉียบขาดว่า “ครั้งสุดท้ายแล้วนะ”

....

...

..

.

จุดสุดท้ายที่นายมะยมและนายป๋องถ่ายรูป.... แต่ไม่ใช่ภาพสุดท้ายที่พวกเขาต้องการถ่าย หนุ่มๆ เค้าคลีเอทท่ากันเต็มที่ เลยต้องมีการถ่ายหลายเทค---มาก

....

...

..

.


“หนึ่ง สอง สาม” เสียงพูดรัวเร็วและเสียงไฟก็สว่างวาบแทบจะในทันทีที่คำพูดสุดท้ายหลุดออกจากปาก

ไร้ปัญหาว่าแอ๊คท่าไม่ทัน เพราะท่านั้นตกลงกันและตั้งท่าเตรียมไว้นานแล้ว ก่อนร้องบอกให้เขาถ่ายให้

เขายื่นกล้องให้คนที่เดินมา และเอามือทั้งสองข้างของตัวเองล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง.... วันนี้อากาศเย็นพิกล เขาคิดว่าอาจมีฝนเทลงมาได้....เมื่อไหร่ก็ไม่แน่

คนอื่นอาจร้อนหรือว่าอากาศตอนนี้กำลังดี แต่เขาเป็นขี้หนาว แค่แอร์ในห้องทำงานก็หนาวได้แล้ว... เขายินนิ่งดมกลิ่นชื้นของน้ำที่เริ่มลอยมาในอากาศ อยู่ดีๆ ก็มีคนเดินมาชิดไหล่เขา และบอกว่า “ยิ้มครับ”

เขาหันหน้าไปด้านข้างเพื่อมองคนที่พูด..... คนนั้นหันไปอีกทาง และฉีกยิ้มเหมือนกำลังสนุก

เสียงไฟจากกล้องถ่ายรูปสว่างวาบ..... เขาหันขวับไปยังข้างหน้าทันที

“ว๊า------- เอาใหม่ๆ คุณภักหันหน้ามาทางนี้สิครับ... เอาน๊า...เตรียม หนึ่ง สอง สาม ยิ้ม!” นายป๋องร้องบอก

....

...

..

.

แสงไฟสว่างวาบมาอีกครั้ง แล้วคนที่ยืนข้างๆ ก็เดินไปหาคนที่ถ่ายรูปให้ พวกเขาสำหรับตำแหน่งกัน และเขาก็ต้องยืนถ่ายรูปกับอีกคน

....

...

..

.

เสร็จจากรูปนั้น ก็ต้องถ่ายร่วมกันสามคนอีกสองสามใบ----กดเผื่อเลือก

....

...

..

.

การบันทึกภาพเป็นที่ระลึกจบลง และการเดินทางชอปปิ้งก็เริ่มขึ้น

เขาไม่มีจุดหมายปลายทางหรือเป้าหมายว่าจะไปที่ไหนซื้ออะไร...จึงเดินตามอีกสองคนไปเรื่อยๆ หยุดดูของที่น่าสนใจและเตะตาตัวเองบ้างในบางครั้ง

....

...

..

.


พอเดินเข้าไปลึกขึ้น คนก็เยอะมากขึ้น... พวกเขาก็เดินเกาะกลุ่มกันเหนียวแน่นมากขึ้น

เขาเดินตรงกลาง มีนายป๋องอยู่ซ้าย มีนายมะยมอยู่ขวา หากใครจะเข้าไปดูร้านไหน ก็ให้ดึงคนที่เหลือตามกันไปด้วย

อันที่จริงถนนสายนี้ก็ไม่กว้างจนหากันไม่เจอหากพลัดหลงกันไป...นั่นไม่ใช่ประเด็น สิ่งที่ไม่อยากให้เกิดคืออุบัติเหตุมากกว่า.... อาธิ กระเป๋าเงินหาย หรือหนึ่งในกลุ่มหายตัวไปอยู่ในโรงพยาบาล เป็นต้น

....

...

..

.

“ป๋องอยู่ร้านนี้นะ เดี๋ยวพี่มา” นายมะยมบอกนายป๋องที่หูตาเป็นประกายกับของในร้านหนึ่ง.....

กางเกงยีนส์และเสื้อแจ๊คเกต ร้านนี้มีสไตล์และทำแบบเองจึงหาซื้อที่อื่นไม่ได้ นายป๋องเลยขอพี่มะยมจ่อมอยู่ในร้านนี้นานหน่อย

นายมะยมสอนนายป๋องไว้ว่า เวลาซื้อของทำอย่างไร แล้วก็ฝากเจ้าของร้านให้ช่วยดูให้ด้วยแล้ว จึงขอไปต่อที่ร้านอื่น

“หัวหน้าจะซื้ออะไรรึเปล่าครับ?” นายมะยมเดินเข้ามาถามเขา

เขาส่ายหน้า

“งั้นไปกับผมหน่อยนะครับ” นายมะยมบอก

เขาพยักหน้า และเดินเคียงไปกับนายมะยม....

....

...

..

.

นายมะยมมาถึงหน้าประตูของร้านหนึ่ง.... ทีแรกเขาก็ไม่คิดอะไร แต่พอเดินเข้าไปในร้าน และเดินตามนายมะยมไปที่---ชั้นวางของนั้น!!!!!!
























































....

...

..

.

“คุณจะซื้ออะไรไม่ทราบ?” เขากระชากปกคอเสื้อของลูกน้องตัวเองมากระซิบเสียงเข้ม

“อ๋าว ก็ซื้อไอ้นี่สิครับ” ลูกน้องของเขาชี้ไปที่ของบนชั้น

“ผมจะไปรอข้างนอก!” เขาปล่อยมือจากคอเสื้ออีกฝ่าย แล้วหันหลังจะเดินออกไปนอกร้าน ทว่า กลับถูกอีกฝ่ายคว้าข้อมือเอาไว้เสียก่อน

“เดี๋ยวสิครับ! ช่วยผมเลือกก่อนสิ ผมเลือกไม่เป็น!” อีกฝ่ายบอกเขา

“ผมก็เลือกไม่เป็น! คุณอยากได้ก็เลือกเองสิ!” เขาตอบเสียงเฉียบขาด....เลือดกำลังจะขึ้นหน้า

“ไม่ได้อยากได้ครับ แต่จะซื้อฝากเค้า!” ลูกน้องของเขาบอกเหตุผล

“คุณชอบยังไงก็หยิบไปแบบนั้นเหอะ! ปล่อยผม!” เขากัดฟันกรอด

เขาพยายามสะบัดข้อมือให้หลุดจากอุ้งมือนั้น.....เท่าไหร่ก็ไม่หลุด

“ให้เกย์เลือกหนังโป้ให้ผู้ชายเนี่ยนะ! เพื่อนผมมันก็อ้วกกันหมดสิครับ!” นี่คือเหตุผลสำคัญ

“คุณ!.....” เขาพูดไม่ออก

“น่านะ... ขอยื๊มความเป็นผู้ชายของหัวหน้าหน่อยนะครับ เลือกให้ผมหน่อย เอาแบบสาวๆ น่ารัก ไม่เอาวัยทำงาน ไอ้คนฝากมันบอกมางี้น่ะครับ” ลูกน้องเขาบอกแนวให้เขาพร้อมสรรพ

....

...

..

.

 




ต่อ...reply #78

[Rafael]

กร๊าสสสส 555
ให้มันได้อย่างนี้สินายมะยมคนดี
ยืมความเป็นผู้ชายของท่านพ่อเลือกหนังโป๊ให้เพื่อน 55
ฮาจริงอะไรจริง

[koikoi]

แล้วนายมะยมรู้ได้ไงว่าหัวหน้าไม่ใช่เกย์หัวหน้าอาจจะใช่ก็ได้นะ

[Sye.B]

>_____<
 อะไรอะ อะไรอ๊าาาาา
ละถ้าหัวหน้าไม่ดูชาย-หญิงแล้วทำไงอ้า เอิ้กๆๆๆๆ
จะว่าไปคุณหัวหน้าก็น่ารักดีเนอะ *ยิ้มเขิล*

ปล. ขอบคุณ คุณคนแต่งด้วยนะคะ ถ้าไม่มีคุณคนแต่งเราคงไม่มีนิยายน่ารักๆอย่างนี้อ่านแน่นอน

ขอบคุณค่ะ จุ๊บบบบ~   

[BaoBao]

....

...

..

.

นายมะยมดึงข้อมือเขาให้เดินตามเข้าไปในชั้นหนังสำหรับผู้ใหญ่.....

“เดี๋ยวผมไปเอาตะกร้าก่อนนะครับ” นายมะยมบอกแล้วเดินหายไป

....

...

..

.

เขาถูกทิ้งให้อยู่ตรงชั้นหนังสำหรับผู้ใหญ่ซึ่งตั้งตะหง่านราวกับกำแพง.....

เขามองซ้ายมองขวาดูภาพที่อยู่บนปกพร้อมครวญคราวอยู่ในใจคนเดียวเงียบๆ

....

...

..

.

จะให้เลือกยังไง?















































....

...

..

.

 
ไม่เคยดูของแบบนี้เหมือนกัน!































































....

...

..

.

 
ถ้าจะให้เลือกขอเป็นชั้นที่อยู่ข้างๆ เหอะ!












































































....

...

..

.

“ตะกร้าครับ ไอ้นี่มันแผ่นละเท่าไหร่น่ะครับ?” นายมะยมเดินมาแล้วหยิบแผ่นหนังอันหนึ่งมาพลิกดูราคา

“ของแท้ก็แพงหน่อยล่ะ เอากี่แผ่นล่ะ” เขาถาม

“เท่ากันหมดมั้ยครับ?” นายมะยมหันหน้าไปถาม

“ไม่....แล้วแต่เรื่อง แล้วแต่ค่าย” เขาบอก

“ฮั่นแน่! ไหนว่าเลือกไม่เป็น” นายมะยมยิ้มยั่ว

“จะเอากี่แผ่น!” เขาถามเสียงเข้ม.... อยากออกไปจากตรงนี้เร็วๆ!

“หึหึหึ....เอาที่เด็ดๆ อ่ะครับ 10 เรื่องก็ได้” นายมะยมพูดกลั้วหัวเราะ

เขาฉวยตะกร้ามาถือแล้งเดินเข้าไปด้านใน เขาไล่ดูตามป้ายของแต่ละชั้นวาง---- ไม่มีหมวดหมู่ให้ดู ....

เขาจึงเดินไปถามพนักงาน โดยบอกว่า ขอแผ่นขายดี แนวเด็กหน้าตาน่ารัก ไม่เอาผู้ใหญ่ ไม่เอา SM ไม่เอาแอบถ่าย เอาของใหม่ของปีนี้เท่านั้น

พนักงานเดินนำเขามาที่แต่ละชั้นแล้วหยิบแผ่นตามที่เขาบอกประเภทมาใส่ให้ในตะกร้า.... เขาขอบคุณพนักงานแล้วเดินกลับมาหาลูกน้องของตัวเอง

“เอ้า! เอาไปเลือกเอง!” เขายื่นตะกร้าให้

“ไหน?” นายมะยมไม่รับตะกร้า แต่เอามาล้วงเข้ามาหยิบแผ่นหนึ่งไปอ่านบรรยายหลังปก เขาขมวดคิ้ว “ไม่ค่อยเข้าใจอ่ะครับ ประโยคนี้คืออะไร?” นายมะยมชี้นิ้วที่ประโยคหนึ่งตรงกลางของคำบรรยายหลังปกดีวีดี

“ก็....แปลไทยว่าอะไรดีล่ะ....” เขาเอามือจับที่คางตัวเองพลางนึกเทียบคำ

“อ๊ะ...นี่หรือเปล่าครับ.....” นายมะยมเหมือนนึกคำออก

....

...

..

.

และโดยไม่มีใครทันรู้ตัว นายมะยมและนายภักดีก็เรียนภาษาญี่ปุ่นผ่านคำโปรยปกดีวีดีโป้กันเป็นนานสองนาน------ฮา






































































....

...

..

.

“เกินสิบแล้ว” เขาบอกอีกฝ่าย

“คนนี้น่ารักเนอะ” นายมะยมมองผู้หญิงที่สวมแค่กางเกงชั้นในตัวจิ๋วบนหน้าปกดีวีดีด้วยสายตาเคลิ้ม

เขายื่นหน้าไปดูหน้าที่ “น่ารัก” ตามที่ลูกน้องตัวเองบอก..... เขาอ่านชื่อของนักแสดงเอวี----Risa Tsukino

เขาเงยหน้าจ้องลูกน้องตัวเอง....สักพักฝ่ายที่มองดีวีดีตาเยิ้มก็รู้สึกตัวว่าถูกมองจ้องอยู่

....

...

..

.


นายมะยมจ้องตาที่กำลังมองตัวเองเขม็ง


....

...

..

.


ด้วยความงุนงง??


....

...

..

.

แล้วจู่ๆ เขาก็นึกอย่างหนึ่งขึ้นมาได้!

“ไม่ใช่ๆ คนที่ผมชอบเค้าหน้าตาเหมือนผู้หญิงคนนี้... ผม 100 % ครับ” นายมะยมบอกด้วยเสียงร้อนรน และการันตีความเป็นชายรักชายของตัวเองกับอีกฝ่าย

“ใครถาม?” เขาเบ้ปากแค่นๆ เหมือนไม่เชื่อ “ตกลงเอาหมดนี่ใช่มั้ย?”

“ไม่อ่ะครับ อันนี้ไม่เอา นี่ด้วย” นายมะยมหยิบดีวีดีสองแผ่นออกมาจากตะกร้า

เขามองตาม “สองแผ่นนั้นก็ดีนี่”

นายมะยมมองหน้าเขา และเอาหน้าปกพลิกกลับมาดู.... “ฮันแน่! ชอบแบบนี้นี่เอง....โอ๊ย!”

ฝ่ามือลงทัณฑ์กลางหน้าผากของนายมะยมอย่างแรงไม่มียั้ง!

“เอาไปจ่ายซะ!”

พูดจบตะกร้าก็ถูกอีกฝ่ายเสือกใส่เข้ามาใส่มือของนายมะยม

....

...

..

.

นายมะยมมองตามหลังของคนที่สวมเสื้อสูทสีเทาแกมกรมท่าเข้าชุดกับกางเกงไปด้วยรอยยิ้มขบขัน จากนั้นก็หิ้วตะกร้าเดินลึกเข้าไปยังชั้นที่อยู่ด้านใน

เขาไม่ได้มีความสนใจกับหนังผู้ใหญ่ชาย-หญิง

เป้าหมายของนายมะยมอยู่ชั้นวางด้านในซึ่งอยู่ข้างๆ กันต่างหาก-------ดีวีดีเกย์

....

...

..

.

นายมะยมยืนเลือกด้วยความตั้งใจและรวดเร็ว.... กับความชอบของตัวเอง แป๊บเดียวก็เสร็จ
















































































....

...

..

.

นายมะยมเอาแผ่นของตัวเองใส่ลงในตะกร้าและเดินไปจ่ายเงิน จากนั้นก็ตามไปสมทบกับนายป๋องที่ร้านเดิม

ตอนที่เขาเดินเข้ามา เขามองไม่เห็นหัวหน้าของตัวเอง พอถามนายป๋อง ก็เลยรู้ว่าหัวหน้ากำลังลองกางเกงยีนส์อยู่

....

...

..

.

พรืด------ เสียงรูดผ้าม่าน ดังลอยขึ้น เขาหันไปตามเสียงนั้น


....

...

..

.

ใจนายมะยมกระตุกวูบ










































































































....

...

..

.

กางเกงยีนส์สีดำแกมน้ำเงินเข้มรัดขาคู่หนึ่งแบบพอดีๆ ไม่มากจนเกินไป....หรือคนที่สวมใส่มันต่างหากที่มีขาซึ่งได้รูปอยู่แล้ว

เสื้อเชิ้ตสีขาวซึ่งก่อนนี้อยู่ในสูทตัวเข้มถูกนำชายของเยื้อยัดไว้กางเกงยีนส์ พอคนนั้นเดินเลยเขาไปที่ราวกางเกงยีนส์ บั้นท้ายในดวงใจของนายมะยมก็สะท้อนเข้าสู่ลูกนัยน์ตาของเขา

กลมได้รูป ยกกระชับน่าจับ พอมาหุ้มด้วยกางเกงยีนส์นั้นด้วยแล้ว----นายมะยมถึงกับลืมหายใจไปเลย

....

...

..

.

[BaoBao]

....

...

..

.


“โห คุณภัก ขาสวยมาก พอดีเด๊ะเลย” นายป๋องชมและเดินเข้าไปลองของตัวเองต่อ

“ไม่ชอบเหรอครับ ผมว่าก็ใส่เหมาะนะ” นายมะยมเดินไปที่ราวกางเกงยีนส์

“มันก็พอดี เลยว่าจะดูสีอื่นด้วย” หัวหน้าตอบพวกเขาแต่ไม่วางตาจากราวกางเกงยีนส์

นายมะยมมองเห็นสีที่ชอบ เขายื่นมือไปจับที่ไม้แขวน มือของอีกคนที่วางทับที่หลังมือเขาพอดี

นายมะยมหันไปมองหน้าที่เรียบเฉยไม่เคยเปลี่ยนพร้อมบอกว่า “จะเอาสีนี้เหรอครับ?”

มือที่วางทับอยู่ด้านบนถูกดึงกลับไปและไล่ดูสีอื่นต่อ “สีสวยดี แต่ผมไม่ชอบ ใส่กับเชิ้ตไม่ได้”

นายมะยมยกไม้แขวนยีนส์ที่ตัวเองหมายตาขึ้นมาดูสักพักก็พูดว่า “ก็ใส่ได้นะครับ”

“ผมไม่ชอบ มันดูเหมือนใส่เล่นๆ” นายภักดีตอบอีกฝ่ายและหยิบยีนส์อีกตัวที่อยู่ในราวออกมาดู

“เอาแต่สีดำมันก็ไม่ใช่ยีนส์สิครับหัวหน้า” นายมะยมมองอีกตัวที่อยู่ในมือของอีกฝ่ายแล้วอดท้วงขึ้นมาไม่ได้

นายภักดีหันหน้ามาหานายมะยม เขามองกางเกงยีนส์ในมือของอีกฝ่ายสลับกับหน้าของอีกฝ่าย สองสามครั้ง จากนั้นจึงบอกอีกฝ่ายว่า “ถ้าคุณชอบก็เอาไปสิ ผมชอบของผมแบบนี้”

นายมะยมส่งยิ้มให้ “สีสวยเนอะ งั้นผมอิ๊บตัวนี้นะ หัวหน้าเปลี่ยนใจทีหลังไม่ได้นะครับ”

นายภักดีไม่ตอบอะไร เขาเอาหน้าที่ไม่เปลี่ยนอารมณ์เลยของตัวเองกลับมาเลือกกางเกงยีนส์ในราวนั้นต่อ... โดยพร้อมกับฟังสิ่งที่คนข้างๆ พูดจ้อไม่หยุดไปพร้อมกัน


































































....

...

..

.

ชายหนุ่มในชุดสูทสามคนเดินหิ้วถุงใหญ่ๆ มาเต็มสองมือกันถ้วนหน้า

ขากลับ พวกเขาเดินออกมาจากแหล่งท่องเที่ยวนั้นมาประมาณ 20 นาทีก็เข้าไปในร้านอาหารหนึ่งซึ่งนายมะยมหาข้อมูลเตรียมไว้ก่อนมา

มื้อเย็นกลายเป็นมื้อดึก.....

แต่ไม่ใช่ปัญหาสำหรับพวกเขา เพราะพรุ่งนี้กว่าจะเริ่มออกไปดูงานก็ช่วงบ่ายสอง แถมบริษัทที่จะไปก็อยู่ใกล้กับโรงแรมด้วย

พวกเขาจึงนั่งกินไปอย่างไม่รีบร้อน แล้วค่อยนั่งรถแท๊กซี่กลับที่พัก





ต่อ...reply #81

[Bronc]

หัวหน้า ก็ เลือกไม่เป็นนี่นา

มะยมเอ๊ย ....  ได้ดูหนังด้วยกันแน่ๆ ฮ่ะๆ

[BaoBao]

....

...

..

.

“เหนื่อยจังเลยยยย” นายป๋องวางถุงลงพื้นและพุ่งหลาวไปที่เตียง

“ไปอาบน้ำก่อน จะได้มานอนทีเดียว” นายภักดีบอกแล้วเดินเลยเข้าไปวางถุงที่มุมห้องใกล้กับกระเป๋าเดินทางของตัวเอง

นายมะยมที่เดินตามหลังมาเป็นคนสุดท้ายจึงต้องเป็นคนปิดประตูห้อง พอเขาเดินเข้ามาอยู่ดีๆ คนที่นอนบนเตียงก็ผุดลุกขึ้น “ไปแช่น้ำร้อนกันครับ!”

“ไม่เอา ร้อนจะตาย” นายมะยมบ่นพึมแล้วเดินเอาถุงไปวางตรงข้างๆ กระเป๋าเดินทางของตัวเอง

“พี่มะยม ไปด้วยกันน๊า น๊า .....ผมไม่กล้าไปคนเดียวอ่ะ” นายป๋องเดินมาเขย่าแขน

“ไม่อ่ะ พี่ร้อน ไปเองเหอะ” นายมะยมหลุดคอนเซปของการเป็นพี่ชายแสนดีเป็นการชั่วคราว.... นายมะยมเป็นพวกขี้ร้อน... อากาศวันนี้อ้าวสำหรับเขา หากมองอากาศให้ดีๆ แบบนี้หมายถึงอีกไม่นานฝนจะตก แต่ช่วงที่มันยังไม่ตกนี่ละตัวดี----ร้อนบรรลัยสำหรับนายมะยมเค้าทีเดียว

นายป๋องเปลี่ยนเป้าหมาย “คุณภัก ไปกับผมมั้ย?” ทำหน้าตาเว้าวอน

นายภักดีหันไปมองหน้าลูกน้องตัวเองสลับกับหน้าของรุ่นน้องในที่ทำงาน พลางนึกในใจ---- บทจะตามใจก็ตามใจไปหมด แต่บทไม่ชอบก็ไม่ทำซะงั้น!

“อื้อ.... เปลี่ยนไปใส่ยูคาตะไป” นายภักดีพยักหน้าเล็กน้อยแล้วลุกขึ้นเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า

“เหรอ ได้ใส่ด้วยอ่ะ.... ว่าแต่มันใส่ไงอ่ะพี่” นายป๋องปลื้มใจที่จะได้ใส่ชุดคลุมแบบญี่ปุ่น แต่พอคิดได้ว่าไม่เคยใส่และไม่รู้ว่ามันใส่ยังไงก็เลยหันกลับไปถามพี่มะยม

“ก็ถอดให้หมดไม่ให้เหลือสักชิ้น แล้วก็ใส่มัน ผูกเชือก เสร็จ!” นายมะยมบอก

“ถอดหมดตั้งแต่อยู่นี่เลยเหรอ?” นายป๋องถาม เพราะคิดว่าควรไปถอดปราการด่านสุดท้ายที่ห้องแช่น้ำร้อน

“ถอดไปเลยเถอะ จะได้สะดวก เอาผ้าเช็ดตัวไปก็พอ จะอาบน้ำไปก่อนก็ได้ หรือไปอาบที่นั่นก็ได้” นายภักดีที่หายเข้าไปในห้องน้ำและเปลี่ยนมาใส่ยูคาตะเสร็จแล้วบอกนายป๋อง

“คุณภักอาบไหนล่ะครับ” นายป่องถาม

“ผมว่าจะไปอาบที่นั่นครับ” นายภักดีบอก

“งั้นผมเปลี่ยนเสื้อแป๊บนึงนะครับ” นายป๋องผละออกมาจากพี่มะยม เดินไปหยิบชุดของตัวเองและหายเข้าไปในห้องน้ำ

นายภักดีเดินมานั่งที่ปลายเตียง เขากดรีโมทและเลือกช่องหนึ่งมาดู

นายมะยมเอาของที่ซื้อมาจัดเก็บไว้ในกระเป๋าเดินทางเสร็จ ก็เดินไปนั่งที่เก้าอี้


....

...

..

.

“คุณควรไปหน่อยนะ” เสียงจากคนที่มองทีวีดังลอยมา

“ไม่ล่ะครับ ผมไม่ชอบ มันร้อน” นายมะยมที่ถอดรองเท้าเสร็จแล้วและกำลังปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกพูดตอบเขา

“อย่างน้อยก็ควรไปแช่เท้า วันนี้เดินกันเยอะไป” เสียงจากคนที่ยังไม่วางตาจากทีวีดังลอยขึ้นมาอีกครั้ง

“เดี๋ยวผมแช่ในห้องก็ได้ ไปกันเถอะครับ” นายมะยมถอดเสื้อเชิ้ตออกจากตัว พลางเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ หลับตา ระบายลมหายใจด้วยความโล่งออก เสื้อที่สวมค่อนข้างระคายตัวเขาเพราะมันชื้นเหงื่อ พอผิวของลำตัวได้สัมผัสกับไอเย็นภายในห้อง เขาก็จึงอดไม่ได้ที่จะผ่อนลมหายใจ----เสียงดัง

นายมะยมรีบลืมตาขึ้นมาทันควันเมื่อรู้สึกถึงการสัมผัสของผิวและผิวที่เหนือเท้าตัวเอง

“เจ็บนะครับ” นายมะยมบอกอีกฝ่าย

“บวมขนาดนี้ สมควรที่จะไป ไปเปลี่ยนชุด!” คนที่เขาเท้ามาเหยียบหลังเท้าของนายมะยมยกเท้าตัวเองออกมา และ----สั่งด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด

....

...

..

.




ต่อ...reply #83

[P.PIM]

ก๊ากๆๆๆ
ให้หัวหน้าเลือกหนังโป๊ให้ นายมะยมนะ นายมะยม

[BaoBao]

....

...

..

.



ชายหนุ่มสามคนวิ่งฝ่าสายฝนเข้ามาในโรงแรมที่พวกเขาพัก....นั่นคือปัจจุบัน

แต่เมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนพวกเขาไม่ได้อยู่ที่นี่

วันนี้เป็นทำงานวันสุดท้าย แต่เป็นการสั่งลาประเทศนี้ด้วยความ....ทรหด

เริ่มด้วยการออกมาจากโรงงานที่พานายป๋องเข้าไปดูสินค้า ทีแรกอากาศก็โปร่งใสดี พวกเขาจึงตัดสินใจว่าจะเดินไปที่ป้ายรถเมลกันเอง แต่แล้วเดินมาได้นิดเดียวท้องฟ้าก็เริ่มครึ้ม และท้องฟ้ายังไม่ทันมืดดีพวกเขาต้องวิ่งฝ่าฝนเม็ดโตมาที่ป้ายรถประจำทาง...

นายมะยมวิ่งมาถึงเป็นคนสุดท้าย.... ที่ป้ายมีนักเรียนและแม่บ้านจำนวนหนึ่งหลบฝนอยู่แล้ว นายมะยมจึงเหลือพื้นที่เพียงคลุมหัวไม่ให้เปียก...แค่นั้น

พอสักพักใหญ่แท๊กซี่ก็มา พวกเขาวิ่งขึ้นไปและไปต่ออีกที่.....

รถวิ่งมาถึงครึ่งทางก็เกิดเสีย พวกเขาต้องรอเปลี่ยนรถคันใหม่อีกเกือบชั่วโมง..... และเนื่องจากขาเข้าเมืองเกิดมีอุบัติเหตุ พวกเขาจึงต้องใช้เวลาอีกนานกว่าที่รถจะกระดึ๊บพาพวกเขามาถึงโรงแรมที่พัก

จากการเผชิญความเย็นมาทั้งที่ตัวเปียกครึ่งหนึ่ง ขณะขึ้นลิฟท์มายังห้องพัก นายมะยมจึงจามติดๆ กันจนผิดปกติ และถูกนายป๋องและหัวหน้ารบเร้าให้ไปแช่น้ำอุ่นก่อนมานอน

....

...

..

.

นายมะยมเดินหน้าบูดเข้ามาในห้องแช่น้ำร้อน

ที่ด้านในนั้นมีคนสี่ห้าคนแช่ตัวอยู่ในบ่อใหญ่.... นายมะยมล้างตัวเสร็จก็เดินลงไปในบ่อน้ำอีกอันซึ่งทำเลียนแบบธรรมชาติ

นายมะยมเอนหลังพิงบ่อ โดยหันหน้าไปทางประตูเข้าออก... เขาหลับตา นั่งอยู่ในนั้นนิ่งๆ ----- กะว่าจะนับให้ถึงร้อยแล้วจะขึ้นเลย แต่พอนับได้ 52 เสียงประตูครืดก็ดังขึ้น

นายมะยมลืมตาขึ้นมาโดยอัตโนมัติ

....

...

..

.









































































แล้วนายมะยมก็ลืมหายใจ----อีกครั้ง

....

...

..

.






ต่อ...reply #88

[MiSS-U]

ท่านหัวหน้าภักน่าสงสัยจริงๆ

ได้แผ่นGV มาด้วย  ก็ดูด้วยกันซะเลยสิ 555

[yeyong]

หัวหน้าเริ่มมีบทมากขึ้นเรื่อยๆ

[Sye.B]

'พ่อ'ของพี่มะยมเนี่ยยยยยยยยยยย น่ารักจังเบยย
ไม่ดูชาย-หญิงแต่ก็ยังเลือกได้ ถ้าเป็นชาย-ชาย หลับตาเลือกก็รู้ใช่มั้ยว่าเรื่องไหนแจ่ม 555
ชอบ.. ชอบพี่มะยมใจกระตุก
เป็นแบบนี้กับ'พ่อ'บ่อยๆก็ดีนะคะ ....โคตรน่ารักเลย
แล้ว'พ่อ'จะทำอะไรให้นายมะยมคนนี้เค้าใจกระตุกอีก
กรี๊ด เขิลอาย~~

ไปนอนแล้วน้า เค้าจะไปฝันถึงบั้นท้ายคุณภักดี ฮี่ฮี่~~~
มารอต่อทูโมโร่วนะคะ นะคะ .. วันนี้ลาแล้ว ราตรีสวัสดิ์ค่า

จุ๊บ~~

[MiSS-U]

มะยมใจกระตุกเพราะเห็นหัวหน้าแก้ผ้าป่ะเนี่ย

 

[BaoBao]

....

...

..

.

ชายคนหนึ่ง.....


....

...

..

.































































ใบหน้าที่คุ้นตาเดินเข้ามา


....

...

..

.

เขาเดินพาร่างกายที่พร้อมไปด้วยกล้ามเนื้อสวยกระชับซึ่งระบายด้วยสีขาวเหมือนน้ำนมไปยังฝักบัวซึ่งมีไว้สำหรับให้ล้างตัวก่อนลงแช่ตัวในบ่อ

ชายคนนั้นหันหลังมาทางบ่อและหันหน้าไปหาฝักบัว

ผมที่เคยถูกเซ็ทเก็บอย่างเรียบร้อยเปียกน้ำ และมันก็ถูกเขาเสยขึ้นไป..... เป็นทรงคล้ายเดิมดูไม่ต่างกัน ทว่า ในความรู้สึกของคนมองนั้น-----มันช่างต่างกันอย่างสิ้นเชิง

นายมะยมมองคนคนนั้นอย่างไม่วางตา----โดยไม่รู้ตัว

....

...

..

.















































































ชายเจ้าของบอดี้ในฝันของนายมะยมเอาผ้าขนหนูผืนเล็กที่พาดราวใกล้ๆ ไว้มาพาดบ่า และหันหลังเดินตรงมายังบ่อเล็กที่นายมะยมนั่งแช่อยู่-----คนเดียว

....

...

..

.

ร่างแน่นเนื้อและมีส่วนเว้าไปตามรูปกล้ามสวยกระชับนั้นค่อยๆ จมหายลงไปในน้ำอุ่นซึ่งใสแต่มัวด้วยไอร้อน

....

...

..

.

นายมะยมกลืนน้ำลายลงคอเอื๊อกใหญ่

....

...

..

.

คนคนนั้นนั่งอยู่ในตำแหน่งตรงกันข้ามกับเขา

....

...

..

.

ในห้องแช่น้ำนี้มีบ่อเล็กและบ่อใหญ่... เมื่อสามวันก่อนนายมะยมมาแช่เท้าก็เลือกแช่ที่บ่อเล็ก เพราะมีก่อที่นั่งให้แบบพอดีกับตัวเขาซึ่งน้ำจะท่วมแค่ระดับเอว

ทำให้เวลานี้เขาได้เห็นผิวกายท่อนของคนที่นั่งไม่ไกลกันกำลังเริ่มค่อยๆ เป็น-----สีกุหลาบ

....

...

..

.


































































































แขนอันน้อยซึ่งเป็นสมบัติส่วนตัวของนายมะยมเริ่มเคารพธงชาติ!!

....

...

..

.

นายมะยมรับเอาผ้าที่วางบนหัวลงไปบังมันไว้ พร้อมมือทั้งสองข้างของตัวเอง

....

...

..

.

เขามองคนที่นั่งตรงข้ามนิ่ง------นาน

แต่อีกฝ่ายมองเลยเขาไปเฉย คล้ายกับว่าไม่เห็นกันมากกว่าที่จะตั้งใจไม่ทักทายกัน

นายมะยมจึงลองเอ่ยปากทดสอบ ... “เก็บกระเป๋าเสร็จแล้วเหรอครับ”

“อ้าว นั่นคุณหรอกเหรอ?” สีหน้าเรียบนิ่งเฉยนั้นพลันเปลี่ยนเป็นมีชีวิตขึ้นมาเล็กน้อย

“อ้าว มองไม่เห็นผมเหรอครับ?” นายมะยมลองถามอย่างที่สงสัย

“ผมถอดคอนแทคแลนส์ก่อนเข้ามาน่ะ เห็นแค่เบลอๆ” เขาบอกอีกฝ่าย

“เออ ผมไม่ยักรู้เลยว่าหัวหน้าสายตาไม่ดี ค่าสายตามากมั้ยล่ะครับ” นายมะยมชวนคุยด้วยหวังในใจว่า หากพอไม่คิดอะไรเลยเถิดสมบัติส่วนตัวจะหยุดเคารพธงชาติไปเอง

“ก็เยอะอยู่” หัวหน้าบอก

“แค่ไหนถึงเห็นล่ะครับ” นายมะยมชวนคุยต่อ....

เสียงเคลื่อนไหวของน้ำดังลอยมาพร้อมที่คนอีกคนเลื่อนตัวเดินมาหาเขา




































































....

...

..

.

หน้าท้องในฝันของนายมะยมซึ่งเป็นลอนสวยและกลายเป็นสีกุหลาบไปแล้วนั้น เวลานี้มันมาอยู่ตรงหน้านายมะยม...ในระยะแค่ยืดมือไปเพียงครึ่งหนึ่ง...ไม่ต้องสุดแขน เขาก็สามารถสัมผัสมันได้

....

...

..

.

นายมะยมลืมหายใจอีกครั้ง

























































































....

...

..

.

เสียงจอแจของคนกลุ่มหนึ่งซึ่งเคยแช่ตัวอยู่ในบ่อใหญ่ดังเคลื่อนไปทางประตูเข้า-ออก แล้วก็เงียบไป

....

...

..

.

“ถ้าระยะนี้ก็เห็นชัด....ผมไปบ่อใหญ่นะ”

คนที่พูดเดินไปทางขอบบ่อ ขาสวยได้รูปลากขึ้นมาจากน้ำ และค่อยๆ พาร่างกายเดินไปยังบ่อใหญ่

คนคนนั้นยังไม่ลงไปในบ่อทันที เขาก้มมองอีกสักพักเพื่อความแน่ใจ และค่อยๆ หยั่งเท้าลงไปเหยียบ----ทีละก้าว

พาร่างกายตัวเองให้ค่อยๆ จมลงไปในน้ำที่มีควันจางๆ ลอยคลุ้ง------จนระดับน้ำถึงช่วงไหล่

เขาคงนั่งได้ที่แล้ว เพราะนายมะยมเห็นเขาแหงนหน้าพิงกับขอบบ่อ และเอาผ้าขนหนูที่ไหล่มาคลุมหน้า


....

...

..

.























































































คนในบ่อใหญ่เป็นคนในลัทธิชอบแช่น้ำร้อน---- แต่เขาไม่ใช่!

....

...

..

.
























































































ผิดที่เขาเผลอมองมากเกินไป!

....

...

..

.

ผิดที่เขาคิดไปเยอะ!

....

...

..

.

ถึงเกลียดน้ำร้อนแทบตาย แต่นายมะยมก็ยังต้องนั่งแช่อยู่ในน้ำร้อนนั้น..... อีกเป็นนานกว่าที่ตัวเองจะหยุดเคารพธงชาติได้!

....

...

..

.

ช่างเป็นวันสั่งลาที่----ทรหดสุดๆ!!!!

....

...

..

.







ต่อ...reply #90

[malula]

แล้วเราก็ได้รู้ความลับของคุณหัวหน้าที่มะยมไม่รู้ เหอ เหอ