มาอ่านอีกรอบเพราะคิดถึงต้น สน. รอบนี้ขอคอมเม้นต์ค่ะ. เราชอบในความดราม่าที่ไม่เหมือนใคร. พระเอกไม่จำเป็นต้องเป็นฮี่โร่. ไม่จำเป็นต้องเป็นคนเก่ง. พระเอกก้ออ่อนแอได้. ไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมคนอื่นก้อได้. ถ้าขายสินค้านี่คือจุดขายเลยค่ะ. เพราะมันแปลกแตกต่างจากทั่วไป. มาม่าชามโต. เจ็บปวด. หน่วงทั้งหลายเกิดจากความไม่ทันคนของสน. แต่เป็นคนที่ซื่อตรงต่อความรู้สึกตัวเอง. ส่วนบูมก้อเป็นพระเอกที่อ่อนแอจากการเลี้ยงดู.ไม่กล้าตัดสินใจ ทิวนี่น่าสงสารที่สุด. ความเจ็บปวดมาจากการกระทำของคนอื่น(พ่อแม่). เคร้าเคล้าน้ำตา. ตาบวม. เราชอบแนวนี้นะ.ทั้งสองเรื่อง เด่วตามอ่าน. V. 16 ค่ะคุณนักเขียน. sarawatta. ขอบคุณจร่า
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
