กาลกีรตี บทที่ 24
'อื้อออออออออออ.......ทำอะไร?! ไอ้มังคุด!!!!'
อึ้งครับ! อึ้ง!!! อึ้งจนตัวแข็งไปแล้ว ผมหน้าชาไปหมด ต่อหน้าประชาชี หน้าพี่นพของกูด้วย หน้าน้องโฟร์ด้วย แล้วยังไอ้เด็กหัวแดงนั่นอีก......โฮ......แต่งงานไม่ได้แล้วกู...หมดกันความเป็นชายที่เคยมี .....
......
...................เว่อร์ไปหล่ะมึง ไอเดียร์ ....
เว่อร์ไปหล่ะ !!!กลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริง สักที!!!
"เอล??"
ไม่ได้ผลักหรือตบหน้าไอ้มังคุดมันหรอก ทำแบบนั้นมันสะดิ้งเกินชาย ..บางทีมังคุดมันอาจแค่เมามากก็ได้ ....แค่โดนจูบทีสองที ต๋อมแต๋วผมมันคงไม่แตกกระจายเต็มร้านหรอก...
ได้แต่ถอนหายใจเฮือกใหญ่ตอนมังคุดมันปล่อยคืนริมฝีให้ แต่ไม่จบ มันโอบเอวผมมากอดไว้ทั้งตัว กลิ่นเหล้าฟุ้งเต็มไปหมด มันเมามากหรือมันอาบเหล้ามากันแน่ ? มันเมามากไปหรือเปล่า ?ผมห่วงมันตรงนี้มากกว่า ....
"Lui,Non la tua. ,La mia mente."
เสียงมังคุดกระซิบเบาๆ พร้อมกระชับวงแขนที่โอบผมไว้ให้แน่นขึ้นอีกจนเหมือนจะกลืนผมเข้าไปทั้งตัว ...กอดแบบนี้ทำให้รู้สึกแปลกๆ
"..........!!!!"
เสียงของโฟร์ดังแทรกขึ้นมา สำเนียงในประโยคนั่นคล้ายๆเอล ....ผมจะหันไปหาโฟร์ แต่เอลกลับขืนวงแขนตรึงโอบหน้าผมไว้ แล้วล็อควงแขนอีกข้างไว้ที่ช่วงเอวของผม .....
.... ไม่ชินกับบรรยากาศมาคุแบบนี้ .....
"พี่เดียร์ชอบไอ้บ้านี้หรือ??!!!"
เอาแล้วครับ อดีตกระสวยอวกาศของผมเริ่มวีนแตกแล้วครับ ถึงไม่เห็นแต่ก็พอเดาสีหน้าโฟร์ออก รับรู้ได้ในความรู้สึก และลามมาถึงร่างกาย ก็โฟร์ เริ่มฉุดกระชากไอ้คุณมังคุดที่นั่งอยู่บนตักผมออก ไอ้มังคุดบ้านี้ก็เสือกโอบผมไว้แน่น ...
คิดภาพตามนะครับ ....เวลากระสวยอวกาศกับดาวหางมันพุ่งชนกัน ...คนที่ซวยที่สุดก็มักจะเป็น มนุษย์ตัวน้อยๆอย่างผม ....แล้วก็คงเหมือนกับที่ทางโบราณท่านว่าหล่ะครับ
'ยามช้างสารชนกัน.....ที่แหลกลาญ คือ.....หญ้าแพรก..'
ผมไม่รู้ว่าใครดึงใคร ? ยังไง? ท่าไหน? เพราะมันเร็วมาก และเท่าที่รับรู้ตอนนี้ ผมล้มโครมลงไปแล้วครับ แถมหลังผมมันยังกระแทกโดนเข้ากับเศษแก้วชิ้นใหญ่ที่ไม่รู้ว่ามาอยู่ใต้โต๊ะได้ยังไง ?[ก็ว่าที่แฟนแกมันบีบแตกคามืออ่ะ ไอเดียร์------> คนเขียน ] รู้สึกเย็นวาบเป็นทางยาวตามแนวหลังแผ่นหลัง แล้วความรู้สึกเจ็บจี๊ดที่เริ่มกลายเป็นความปวด....หลังจากนั่นความชื้นเหนอะมันก็เริ่มไล่ลงมาที่แผ่นหลัง ......ผมได้แต่ถอนหายใจเฮือก......
....เจ็บตัวอีกแล้วกู....
จะขยับตัวลุกก็ทำไม่ได้ ความเจ็บมันพุ่งขึ้นมาตามแนวไขสันหลังเลย หันไปมองช้างสองตัวที่ยังประสานงาชนกันอยู่...ผมถึงกับปลง...
กระสวยอวกาศกับดาวหางยังเถียงกันไม่เลิก ซ้ำไม่สนด้วยว่าผมเป็นอะไรไปแล้ว ....
ไอ้เด็กแสบหัวแดงมันวิ่งเข้ามาหาผมก่อนใคร แล้วก็เป็นมันที่ช่วยพยุงผม....ไม่ใช่เอลหรือโฟร์
......เจ็บจี๊ดที่ใจอยู่เหมือนกัน....
"ไอเดียร์ยืนไหวไหม?"
ไอ้เด็กแสบหัวแดงมันถามผมครับ ....ทำเอาน้ำตาผมเริ่มไหลพรากอีกแล้ว เจ็บหลัง ....ความเจ็บปนความชื้นที่รู้สึกได้ ...ทั้งๆที่กูเจ็บขนาดนี้แม่งยังทะเลาะกันอีก คนของกูแท้ๆแต่ไม่มีใครมาดูกูเลย .......สาดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!
"ไอเดียร์เป็นอะไรไหม? ไปหลังเคาว์เตอร์ก่อนไหม?"
เสียงปลอบพร้อมอ้อมกอดหลวมๆของไอ้เด็กแสบทำผมเข้าโหมต สำออยเต็มวอลลุ่ม ต่อมน้ำตามันแตกออกมาทำนบใหญ่ มาพร้อมเสียงสะอื้นเลย ผมปล่อยโฮแล้วโถมตัวเข้าไปกอดไอ้เด็กหัวแดง
"เจ็บ...เจ็บหลัง!! ฮืออออออออออ......."
ไม่ต้องถามว่าผมร้องดังขนาดไหน .....ก็เอาเป็นว่า หยุดนิ่งกันทั้ง คลับ....พี่นพเป็นคนที่สองที่ได้สติวิ่งเข้ามาดูผม ไอ้เด็กหัวแดงมันคลายมือที่โอบหลังผมออก แล้วเอาให้พี่นพดู เลือดสีแดงเลอะติดมือมันออกมาด้วย ...
โฟร์กับเอล สงบศึกชั่วคราว แล้วหันมามองที่ผมเหมือนกัน พอไอ้เด็กหัวแดงมันโชวว์มือที่เลอะเลือดของผมให้พี่นพดูแล้วบอกว่าผมเป็นอะไรเท่านั้น พี่นพก็หันไปตะหวาดโฟร์ ส่วนเอลได้แต่ยืนนิ่ง.......
........เอ่อ......สนใจกูสักทีเถอะ...มัวแต่กัดกัน!!!..มันไหมหล่ะ ....ไม่ได้สนใจกูเล๊ยยยยยยยยยย....
โฟร์เหมือนจะเดินเข้ามาหาผม แต่โดน เอลดึงไว้ก่อน ...แล้วก็เหมือนเดิม สองคนนั้นเริ่มเถียงกันอีกด้วยภาษาที่ผมไม่เข้าใจ ....
....
................หลังจากนั้นก็.....
.......................
............................
เสียงดังฉาดใหญ่ !!!
........
.................
เอลใช้หลังมือตบโฟร์เต็มแรง ..................
เฮ้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
แมนเหี้ยไปแล้วมึง!!!!!!!!!!!!
จากโหมดสำออยน้ำตาประดั่งเขื่อนป่าสักแตก ผมช็อค ครับ ไอ้ความเจ็บเป็นยังไงไม่ได้รับรู้แล้ว ผมรีบปาดน้ำตาแล้วรีบก้าวยาวๆไปหาโฟร์ ....ยังไม่ทันถึงไอ้มังคุดมันก็หันมาคว้าผมแล้ว ผลักโฟร์ออก ซะงั้น...
...โคตรแมนอีกแล้วมังคุดกู....
และก่อนที่จะทันรู้ตัว ผมก็ถูกมังคุดมันยกตัวขึ้นพาดบ่าแล้วมันก็ก้าวเท้าออกจากคลับไปทั้งอย่างนั้น....นิ่งไปทั้งร้าน ....กับสภาพของผมตอนนี้ ...จบแล้ว ชีวิตไอเดียร์ สุดหล่อ...จบสิ้นกัน.....อุตสาสร้างมากับมือ....หมดสิ้นกัน ....
หลังที่เจ็บ.....ตอนนี้ยังไม่เท่า ใจที่เจ็บ
'แล้วฉันจะมองหน้าเธออย่างไร ?'
ทั้งคลับเลยนะ ...คนกันเองทั้งนั้น.....ไม่ตายวันนี้จะตายวันไหนว๊ะ ไอเดียร์...
โพลล์
หัวข้อ: กาลกีรตี บทที่ 81 [30/04/58 - P.61-จบภาค 1] (อ่าน 594846 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก