หัวข้อ: กาลกีรตี บทที่ 81 [30/04/58 - P.61-จบภาค 1]

[nunnan]

น้อยยยจังงง

[→Yakuza★]

อึ่มหืม สปอยไง้ซะดิบดี ตอนจริงๆมาจำนวนพอพอกะสปอยเลย  น้อยเกิ๊นนนนน 

[RainyMooD]

กำลังตื่นเต้นกับอิทธิฤทธิ์ของไอเดียร์  มาเจอสองลูกน้องเกี่ยงกัน
เป่ายิงฉุบ...


สูงขึ้นไปแล้วพลันร่วงกราวลงเป็นเม็ดฝนอันพรั่งพรม>>>พร่าง
ดวงตาสีเงินสว่างวาวแล้วรี่ลงอย่างไม่สบอารมณ์>>>หรี่
แผ่นหลังอัดฝิ่นกระแทกกับผนังหนังห้องอีกครั้ง
ฝิ่นสูดหายใจยาว แล้วประมวณเหตุการณ์>>>ประมวล
ฝิ่นลงไปฟาดกับพื้นห้อง ...ยังไม่ทันกระพริบตา>>>กะพริบ
ช่วงกลางลำตัวที่เลือมไปด้วยเกล็ด>>>เลื่อม
ส่งสัยคงต้องสั่งเฟอร์นิเจอร์ใหม่>>>สง
สองบอร์ดี้การ์ด สำรวจความเสียหาย>>>บอดี้การ์ด
   

[wiwari]

ทำไมภัทรกลายร่างเป็นงู  โอ้ม่ายยยยย แล้วอย่างงี้ภัทรจะกลับร่างเดิมได้มั๊ย

เค้าอยากอ่านต่อแล้ว

[sunshadow]

    เละ!
    ใช่สิ ก็ศุภะมันไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาซากสิ่งไม่มีชีวิตนี่
    คราวนี้ฝิ่นเลยจัดการให้เนียนไม่ได้เหมือนเคย
    แล้วพี่รามใช้วิธีไหนกำหราบเจ้าตัวทำลายข้าวของกันนะ
    มารอดูกันดีกว่าว่าพอเอลกลับมาแล้วจะมีเละรอบสองไหม หุหุ

[sarama]

น่าสงสารฝิ่น โดยหลายงานแล้ว เหอๆ

[$VAN$]

ตัวประหลาดของเหล่าตัวประหลาดอีกที เหอๆๆ
รู้สึกฝิ่นจะเอียงๆไปทางคุณรามอ๊ะป่าว^^

[๛ﾞ★βra_11!☆ﾞ]

ชาตินี้ฝิ่นมีปีกด้วย 
จูบกันด้วยอ้ะ

[why yyy]

ฝิ่นมีปีกด้วยอ่า!! คึคึ

[Tuna Omega]

ชอบลูกน้องสองคนนี่จัง ตั้งแต่ตอนเจอไอเดียร์เดินผ่านแล้วจำไม่ได้ทีนึงแล้ว... แอ๊บรั่วมาเป็นระยะ ไม่รู้ว่ากลัวนายกันจริงๆรึเปล่า

[yowyow]

55555 รู้สึกบอดี้การ์ดจะเกรียนนะ มีเป่ายิ้งฉุบกันด้วยอ่ะ

 

[entirom]

ไม่ต้องเกียงกันก้อได้มัง
เพราะจะโดนทั้งคู่

 

[hewlett]

อเล็กซ์เจ้าเล่ห์มาก เล่นพี่รามเผลอทำให้ไอเดียร์กลายเป็นพวกตนก่อนเลย
พี่รามสู้ๆ อย่ายอมแพ้เอมไอเดียร์กลับมาเป็นปกติให้ได้

[iforgive]

เอางัยดีล่ะ  ให้ท่อนบนเป็นครุฑแล้วท่อนล่างเป็นนาคไหวมั๊ยอ่ะ  แบ่งให้เท่า ๆ กัน 
แล้วบอร์ดี้การ์ดสองคนยังจะมาเป่ายิงฉุบเอาฮากันอีกนะ

[Zitraphat]

กาลกีรตี บทที่ 64-สปอยยยยยยยยยย  [แถมตอนพิเศษมั๊กๆ – เรื่องของคนข้างๆ]


…
หุบยิ้มไม่ได้...
.
.

...นี้เป็นครั้งที่สองแล้วที่อเล็กซ์ เป็นแบบนี้ ....
ครั้งแรกอาการแบบนี้เป็นตอนที่เจอ ภัทร...เจอ... แล้วมีอะไรกัน...ครั้งแรก ...

ส่วนครั้งที่สองนี้อาการ เริ่มเป็นตั้งแต่เมื่อเช้า...ตอนที่ตื่นนอนแล้วเห็น ร่างข้างๆ กลายเป็นอย่างที่คิด...
.
.
.
ไม่สิ...
.
.
.
มันยิ่งกว่าที่คิด ...
สวย...กว่าที่เคยคิด...งดงาม...กว่าที่เคยคิด...
.
.
.
ถึงจะอารมณ์ร้ายไปบ้างก็เถอะ...แต่ก็นะ....อเล็กซ์ ไม่เคยคิดถึงเรื่องนั้นอยู่แล้ว เพราะเรื่องอื่นๆมันกลบเสียมิด ...อย่างเรื่องของ... 'รสชาติ' 

รสของ..เลือด...มันหวานกว่าที่เคยรู้สึก...
รสชาติละมุนยังกรุ่นซ่านอยู่ปลายลิ้น... ความจริงแทบไม่อยากคายเลือดหวานใส่หลอดทิวป์  ไม่อยากแม้แต่จะละสายตาออกจากร่างนั้น ...ไม่อยากห่าง..ไม่อยากอยู่ไกลกันแม้แต่วินาที ..
แต่จะทำไงได้ บางทีผลแห่งความสำเร็จ มันก็ต้องการการรับรู้ การ ‘ทำ’ ให้ 'แอนตี้ฯ' กลายเป็น 'พันธุ์แท้' ได้บางทีมันก็ต้องป่าวประกาศ…หรือไม่จริง??


...
“May I help you?”

เสียงพนักงานขายแทรกเข้ามาในห้วงความคิด อเล็กซ์ หันไปตามเสียงแล้วหุบยิ้ม จริงสิ.. เสียเวลามามากพอดูแล้ว...ทั้งๆที่อยากจะตรงกลับคอนโดใจจะขาด แต่อเล็กซ์กลับเลือกที่จะแวะเลือกของพิเศษ... ตอนนี้เรื่องของ ภัทร อเล็กซ์ยังคงวางใจ ...ไม่เป็นไร เพราะยังไงก็ส่งคาร์โล กับมาร์โคร ไปดูแลก่อนล่วงหน้า ... ค่อยพอวางใจได้บ้าง อเล็กซ์ ถึงหันไปมองสายหนังที่แขวนเรียงกัน แล้วไล่สายตาดูอย่างพิจารณา  ...

"ปลอกคอหนัง แบบนี้ไม่บาดผิวใช่ไหม?"

ภาษาไทยสำเนียงแปร่งเอ่ยถามพร้อมกับหัวคิ้วที่ขมวดเป็นปม อเล็กซ์มองแล้วชั่งใจ อยากรู้รายละเอียดของของที่ได้มากกว่านี้ ...อยากได้สิ่งที่ดีที่สุด และเหมาะสมที่สุด  ...

"ปลอกคอที่โชว์นี้หนังแท้ค่ะ เหนียวแต่นิ่ม แล้วก็ทนต่อแรงดึงอย่างที่ต้องการค่ะ ถ้าเทียบแล้วสามารถใช้ล่าม เสือหรือสุนัขระดับ มาสทิฟฟ์ ได้ค่ะ "

เมื่อลูกค้าถามมาเป็นภาษาไทย พนักงานขายจึงเลือกที่จะใช้ภาษาไทยสนทนาเสนอสินค้าสำหรับลูกค้าพิเศษ ...

มีการนัดล่วงหน้าแบบฉุกละหุกแล้ว สำหรับลูกค้าหนุ่มหล่อท่านนี้  เมื่อของที่สั่งทำ มีคำสั่งซื้อตรงแค่ครึ่งวันแล้วโหลดส่งใต้เครื่องส่งตรงมาจาก อิตาลี่ เพื่อให้ลูกค้าเลือก...  มันไม่ใช่ จิวเวอร์รี่ หรือเครื่องทองเข้าชุดแบบที่ทางร้านเคยทำแต่กลับเป็น ปลอกคอหนัง...ที่มีโซ่เงินแท้เส้นหนาเชื่อมติดกันเป็นเหมือนโซ่ที่ใช้ล่ามสัตว์เลี้ยง...
 
พนักงานขายไม่แปลกใจเท่าไหร่นักสำหรับพวกคนรวย...ที่อาจจะทุ่มสุดตัวเพื่อสัตว์เลี้ยงสุดหรู สุนัขราคาเป็นล้านระดับมาสทิฟฟ์...เสือ หรืออาจไม่เว้นแม้แต่ สิงโต ... พาให้อดสงสัยไม่ได้ หนุ่มหล่อแบบร้ายกาจ ในมาดนักธุรกิจสุดเนี้ยบท่านนี้เลี้ยงอะไร? สัตว์ประเภทไหนที่ต้องใช้สายปลอกคอหนังแท้ที่ทนแรงดึงได้ในระดับสูง และสัตว์ประเภทไหนที่สำคัญขนาดต้องใช้เงินบริสุทธิ์ทำเป็นโซ่เส้นหนา ...

อเล็กซ์ ใช้ปลายนิ้วเกลี่ยไล้สัมผัสผิวของปลอกคอหนังที่แขวนรวมกันไว้สามสี่เส้น ก่อนจะปลดปลอกคอเส้นหนึ่งออกมาแล้วส่งให้ พนักงาน...

"เอาทั้งหมด แต่แยกเส้นนี้กับสร้อยเงินที่สั่งทำพิเศษไว้...ใส่กล่องให้ด้วย "

"ขอประทานโทษคะ ..สำหรับสัตว์เลี้ยงพิเศษหรือคะ? ไม่ทราบว่าเป็นเสือ หรือสิงห์โตคะ?" 

รอยยิ้มหวานของพนักงานขายถูกส่งให้เพื่อเชื่อมสัมพันธ์กับลูกค้ากระเป๋าหนัก อเล็กซ์มองปลอกคอหนังที่กำลังถูกวางใส่กล่องพร้อมโซ่เงินเส้นยาวแล้วยิ้มกว้าง...

.
.
.

"..ไม่... นี่ของคนรักผม..."



***


.
.
.


...
แล้วทอร์นาโด ก็ลงรอบสองอย่างไม่ต้องคาดเดา.. คุณอเล็กซ์อาละวาดฟาดหางคำรามก้อง หลังจากกลับมาเจอสถานการณ์จริง ...

คาร์โล กับมาร์โคร ไม่ได้โทรบอกบอส แน่ล่ะเพราะผลการเป่ายิงฉุบมันออกมาเสมอตลอดๆ สองหนุ่มเลยตกลงกันว่า ให้บอสมาเจอสถานการณ์หน้างานเองดีกว่าให้เกิดทอร์นาโดหลายรอบ...
 
โดนฟาดหัวฟาดหางกันไปพอยับเยิน ก่อนจะโดนบอสไล่ให้ออกไปตามคุณไอเดียร์ที่หายไป ...

.
.
.
 
สองการ์ดร่างใหญ่ ออกมายืนหน้าตึกแล้วมองหน้ากันนิ่ง ....
เอาไงกันดีล่ะทีนี้ การตามคุณไอเดียร์ แม่งเหมือนงานประจำไปแล้ว คราวที่แล้วก็ครั้งหนึ่ง ตอนนั้นโดนไล่ให้ไปถึงจันทบุรี แล้วครั้งนี้จะไปไหนดี ??

คาร์โลกับมาร์โคลรู้ดีว่าคุณไอเดียร์ หายตัวไปได้ด้วยหลายสาเหตุ แต่จากการติดตามและการคอยคุ้มกันอยู่ห่างๆ ตลอดเวลาตั้งแต่ที่ได้รับคำสั่ง ...ไม่ว่าคุณไอเดียร์จะอยู่ที่ไหน...

.
.
.

มีแค่คนเดียวที่รู้ที่อยู่ของคุณไอเดียร์... รู้แม้กระทั่งเวลาและสถานที่ที่คุณไอเดียร์ตกอยู่ในอันตราย 
.
.
...คนที่รู้ความเป็นอยู่ของคุณไอเดียร์แบบเจาะลึกเข้าขั้น สโตกเกอร์ ...มีแค่คนเดียว
.
.
.

แต่คนที่มี 'ปีก' เขาเรียกกันว่าคนหรือเปล่าวะ???

 




***ปลากลม

สปอยให้ทำใจก่อน สำหรับตอน 64 เป็นตอนพิเศษ ของบรรดาผู้ช่วยที่มักจะซวยเพราะเจ้านายตลอดๆ  สนองนี้ดตัวเองล้วนๆกับ 3P. คู่ของ 2 บอร์ดี้การ์ด หน้ามึนกับอารักษ์หน้าตาย  ชดเชยตอนที่ 63 ที่ว่าสั้นเกิน...
.
.
.

 

[nunnan]

เดี่ยวให้งูจับกินเลยย 

[fuku]

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย โดนสุดๆ

แบบนี้แหละที่เฝ้ารอ

แต่ว่า ตะเองรอบหน้าอย่าลืม GPS ด้วยนะ

[Tuna Omega]

มาแบบต่อเนื่อง....

เจอสปอยแล้วอยากอ่านต่อไวไว...ไม่คิดว่าคู่หูคู่ฮาจะมีคู่(คี่)กะเค้าด้วย...กรีดร้อง...

[acidic_crazy]

น่าสนุกจังเลยค่ะ  เป็นสัตว์ในเทพนิยายก็ดีนะ แต่ปรสิตไม่เอาาาาาา ....(แอบมีกดดัน)
เหมือนเคยเห็น ตัวอะไรซักอย่างในเรื่องแวน เฮลซิงน้า ที่ท่อนบนเป็นคนแต่มีปีก ท่อนล่างเป็นงู แต่ดันมีเขี้ยวนี่สิ
ไม่รู้ว่าเรียกอะไรเหมือนกัน แต่ไม่ว่ายังไงก็ติดตาม ติดหนึบ เรื่องนี้แล้วค่ะ

ตอนอาละวาด  คิดถึงฉากพี่น้องกอร์กอร์นที่ตีกะลูฟี่ที่เกาะสตรีเลยล่ะ (ตกลงตอนนี้ เรามิกซทั้งไทย ฝรั่ง ญี่ปุ่นแล้วนะ)
รอเฉลยดีกวา เดี๋ยวเราจะกู่ไม่กลับ 

[RainyMooD]

ระวังนะคุณมังคุด 10 มาสทิฟฟ์ อาจจะไม่สู้ 1 ไอเดียร์ ก็ได้นะ
รู้ๆ กันอยู่ว่า ของเค้าแรง!!!
อั๊ยยะ บรรดาคนข้างนาย ใครจะเสียสาวกันล่ะนิ




อเล็กซ์มองแล้วช่างใจ>>>ชั่ง
และสัตว์ประเภทไหนที่สำคัญขนาดต้องใช้เงินบริสุทธ์ทำเป็นโซ่เส้นหนา>>>บริสุทธิ์
 

[sunshadow]

      หาไอเดียร์ไม่เจอแล้วหาอารักษ์เจอได้ไงละเนี่ย
      เราว่าไอเดียร์เค้าแค่เดินดินธรรมดาแบบมึนๆ
      แต่อารักษ์น่ะมันบินได้นะ แถมยังผลุบๆโผล่ๆอีกตะหาก
      หาอารักษ์นี่น่าจะยากกว่าเห็นๆ
      แต่ไอเดียร์แค่ดื้อดิ้นแรงไปนิดเดียว นายเอลเล่นสั่งซื้อปลอกคอเลยเรอะ
      หรือตระกูลท่านเค้าเลี้ยงกันอย่างนี้เป็นปกติ

[wiwari]

เค้าชอบบบบบบ    อยากให้ฝิ่นมีคู่มานานแล้ว กรี๊ดดดดดดดดดด อยากอ่านมากมาย

[why yyy]

ขอให้ตามเจอคนมีปีกนะ

[ratnalin]

อ่านข้ามสปอย มาดูตรงที่พิเศษ ^^ 3p โอ้หลั่นล่า แอบหวังให้พ่อคนหน้าตายกดนะ 555
ส่วนตอน 49 เนี่ย ท่าทางพี่รามแกจะมีวิธีจัดการ ถึงพาไอเเดียร์ออกไปได้แฮะ (สมน้ำหน้าที่เอลออกไปข้างนอก วะฮะฮะฮ่า! เจ้างูจอมฉวยโอกาส!) แต่ว่าพอไอเดียร์เป็นงี้ คงไปหลั่นล้าหาใครไม่ได้แล้วมั้ง  หุหุหุ

ปอลิง ฮาสองบอดี้การ์ดเป่ายิ้งฉุบ เหมือนวัดดวงกันไปตายเลย แต่เหมือนพวกเอ็งจะไม่ทุกข์ร้อนเลยนะ!

[รอยเขียน]

ไล่อ่านเองแล้วหยุดอ่านไม่ได้ ตอนนี้อ่านไล่มาบทที่ 52 แล้ว...   

อยากอ่านเรื่องฝิ่นกับพวกสองเกรียนแล้วดิ...ใครรุกใครรับคาดเดาได้ยาก ...ฝิ่นมันก็แมน ไอ้สองตัวนั้นมันก็มีนายดี หรือฝิ่นจะเป็นราชินีตามไอเดียร์อะ?   

[entirom]

รอตอนพิเศษ

[Zitraphat]

กาลกีรตี บทที่ 64 - [เรื่องของคนข้างๆ  #1 -3P.]


…
หุบยิ้มไม่ได้...
.
.

...นี้เป็นครั้งที่สองแล้วที่อเล็กซ์ เป็นแบบนี้ ....
ครั้งแรกอาการแบบนี้เป็นตอนที่เจอ ภัทร...เจอคนในฝัน... แล้วมีอะไรกัน...ครั้งแรก ...
ครั้งแรกที่อเล็กซ์ยิ้มกว้างได้อย่างที่ไม่เคยยิ้มมาก่อน...
ส่วนครั้งที่สองนี้อาการ เริ่มเป็นตั้งแต่เมื่อเช้า...ตอนที่ตื่นนอนแล้วเห็น ร่างข้างๆ กลายเป็นอย่างที่คิด...
.
.
.
ไม่สิ...
.
.
.
มันยิ่งกว่าที่คิด ...
สวย...กว่าที่เคยคิด...งดงาม...กว่าที่เคยคิด...
.
.
.
ถึงจะอารมณ์ร้ายไปบ้างก็เถอะ...แต่ก็นะ....อเล็กซ์ ไม่เคยคิดถึงเรื่องนั้นอยู่แล้ว เพราะเรื่องอื่นๆมันกลบเสียมิด ...อย่างเรื่องของ... 'รสชาติ' 

รสของ..เลือด...มันหวานกว่าที่เคยรู้สึก...
รสชาติละมุนยังกรุ่นซ่านอยู่ปลายลิ้น... ความจริงแทบไม่อยากคายเลือดหวานใส่หลอดทิวป์  ไม่อยากแม้แต่จะละสายตาออกจากร่างนั้น ...ไม่อยากห่าง..ไม่อยากอยู่ไกลกันแม้แต่วินาที ..
แต่จะทำไงได้ บางทีผลแห่งความสำเร็จ มันก็ต้องการการรับรู้ การ ‘ทำ’ ให้ 'แอนตี้ฯ' กลายเป็น 'พันธุ์แท้' ได้บางทีมันก็ต้องป่าวประกาศ…หรือไม่จริง??


...
“May I help you?”

เสียงพนักงานขายแทรกเข้ามาในห้วงความคิด อเล็กซ์ หันไปตามเสียงแล้วหุบยิ้ม จริงสิ.. เสียเวลามามากพอดูแล้ว...ทั้งๆที่อยากจะตรงกลับคอนโดใจจะขาด แต่อเล็กซ์กลับเลือกที่จะแวะเลือกของพิเศษ... ตอนนี้เรื่องของ ภัทร อเล็กซ์ยังคงวางใจ ...ไม่เป็นไร เพราะยังไงก็ส่งคาร์โล กับมาร์โคล ไปดูแลก่อนล่วงหน้า ... ค่อยพอวางใจได้บ้าง อเล็กซ์ ถึงหันไปมองสายหนังที่แขวนเรียงกัน แล้วไล่สายตาดูอย่างพิจารณา  ...

"ปลอกคอหนัง แบบนี้ไม่บาดผิวใช่ไหม?"

ภาษาไทยสำเนียงแปร่งเอ่ยถามพร้อมกับหัวคิ้วที่ขมวดเป็นปม อเล็กซ์มองแล้วชั่งใจ อยากรู้รายละเอียดของของที่ได้มากกว่านี้ ...อยากได้สิ่งที่ดีที่สุด และเหมาะสมที่สุด  ...

"ปลอกคอที่โชว์นี้หนังแท้ค่ะ เหนียวแต่นิ่ม แล้วก็ทนต่อแรงดึงอย่างที่ต้องการค่ะ ถ้าเทียบแล้วสามารถใช้ล่าม เสือหรือสุนัขระดับ มาสทิฟฟ์ ได้ค่ะ "

เมื่อลูกค้าถามมาเป็นภาษาไทย พนักงานขายจึงเลือกที่จะใช้ภาษาไทยสนทนาเสนอสินค้าสำหรับลูกค้าพิเศษ ...

มีการนัดล่วงหน้าแบบฉุกละหุกแล้ว สำหรับลูกค้าหนุ่มหล่อท่านนี้  เมื่อของที่สั่งทำ มีคำสั่งซื้อตรงแค่ครึ่งวันแล้วโหลดลงใต้เครื่องส่งตรงมาจากอิตาลี่เพื่อให้ลูกค้าเลือก...  มันไม่ใช่ จิวเวอร์รี่ หรือเครื่องทองเข้าชุดแบบที่ทางร้านเคยทำแต่กลับเป็น ปลอกคอหนัง...ที่มีโซ่เงินแท้เส้นหนาเชื่อมติดกันเป็นเหมือนโซ่ที่ใช้ล่ามสัตว์เลี้ยง...
 
พนักงานขายไม่แปลกใจเท่าไหร่นักสำหรับพวกคนรวย...ที่อาจจะทุ่มสุดตัวเพื่อสัตว์เลี้ยงสุดหรู สุนัขราคาเป็นล้านระดับมาสทิฟฟ์...เสือ หรืออาจไม่เว้นแม้แต่ สิงโต ... พาให้อดสงสัยไม่ได้ หนุ่มหล่อแบบร้ายกาจ ในมาดนักธุรกิจสุดเนี้ยบท่านนี้เลี้ยงอะไร? สัตว์ประเภทไหนที่ต้องใช้สายปลอกคอหนังแท้ที่ทนแรงดึงได้ในระดับสูง และสัตว์ประเภทไหนที่สำคัญขนาดต้องใช้เงินบริสุทธิ์ทำเป็นโซ่เส้นหนา ...

อเล็กซ์ ใช้ปลายนิ้วเกลี่ยไล้สัมผัสผิวของปลอกคอหนังที่แขวนรวมกันไว้สามสี่เส้น ก่อนจะปลดปลอกคอเส้นหนึ่งออกมาแล้วส่งให้ พนักงาน...

"เอาทั้งหมด แต่แยกเส้นนี้กับสร้อยเงินที่สั่งทำพิเศษไว้...ใส่กล่องให้ด้วย "

"ขอประทานโทษคะ ..สำหรับสัตว์เลี้ยงพิเศษหรือคะ? ไม่ทราบว่าเป็นเสือ หรือสิงโตคะ?" 

รอยยิ้มหวานของพนักงานขายถูกส่งให้เพื่อเชื่อมสัมพันธ์กับลูกค้ากระเป๋าหนัก อเล็กซ์มองปลอกคอหนังที่กำลังถูกวางใส่กล่องพร้อมโซ่เงินเส้นยาวแล้วยิ้มกว้าง...

.
.
.

"..ไม่... นี่ของคนรักผม..."



***


.
.
.
...เหลื่อมกันไม่กี่นาที ระหว่างที่อเล็กซ์กำลังสาละวนอยู่กับปลอกคอหนังในร้านจิวเวอร์รี่  ...ที่คอนโดฯ ไอเดียร์กำลังเกรี้ยวกราดและคำรามขู่... ในสายตาฝิ่น คุณรามดูตื่นตะลึงไม่น้อยกับสภาพของไอเดียร์ หากแต่รอยยิ้มที่ฉาบไว้บนใบหน้าคม ฝิ่นกลับดูไม่ออกว่ามันเป็นความรู้สึกไหน ?

…
สำหรับไอเดียร์ตอนนี้ จิตใต้สำนึกรู้ดีว่ากริ่งเกรงและครามครัน หากแต่สัญชาตญาณกลับ ขัดขืน และต่อต้าน  ...

‘สายพันธุ์..เจ้าแห่งปีก’

...ในตอนแรกฝิ่นยังสงสัยอยู่เหมือนกันว่า คุณรามจะเอาไอเดียร์ในสภาพครึ่งคนครึ่งงูออกจากคอนโดฯ ยังไง แต่พอมาตอนนี้ข้อสงสัยทั้งหมด...หายลับไป..
 
ฝิ่น...ถึงกลับเบนหน้าหลบสิ่งที่คุณรามกำลังทำ ...


...
คุณรามกอดยึดตัวไอเดียร์ที่กำลังอาละวาดไว้แน่น ...

ปีกใหญ่สีเพลิงกางปกคุ้มห่อร่างนั้นไว้ดั่งหวงแหน..กรงเล็บคมของอินทรี กรีดฝังที่ท่อนแขนใหญ่ของตนเองแล้วกดลากให้ เกิดแผลลึก ....เลือดสีแดงสดที่ไหลนองถูกคุณรามแนบริมฝีปากดูดซับไว้...แล้วป้อนคายให้..อสรพิษ...

ถ้อยคำของผู้เป็นนาย..แว่วเข้ามาในจิตใต้สำนึก...


'...อย่าให้องค์ราพณ์ทราบความใดเกี่ยวกับลางร้ายแห่งข้า...เพราะหากองค์รู้..องค์จักทรงทำทุกอย่างเพื่อให้ข้าได้รอด...' 




***




...
แล้วทอร์นาโด ก็ลงรอบสองอย่างไม่ต้องคาดเดา.. คุณอเล็กซ์อาละวาดฟาดหางคำรามก้อง หลังจากกลับมาเจอสถานการณ์จริง ...

คาร์โล กับมาร์โคล ไม่ได้โทรบอกบอส แน่ล่ะเพราะผลการเป่ายิงฉุบมันออกมาเสมอตลอดๆ สองหนุ่มเลยตกลงกันว่า ให้บอสมาเจอสถานการณ์หน้างานเองดีกว่าให้เกิดทอร์นาโดแบบไม่รู้จักจบจักสิ้น...
และก็ดูเหมือนจะตัดสินใจไม่ผิดจากที่คาด โดยสรุปคาร์โล กับมาร์โคล โดนฟาดหัวฟาดหางกันไปพอยับเยิน ก่อนจะโดนบอสไล่ให้ออกไปตามคุณไอเดียร์ที่หายไป ...

.
.
.
 
สองการ์ดร่างใหญ่ ออกมายืนหน้าตึกแล้วมองหน้ากันนิ่ง ....
เอาไงกันดีล่ะทีนี้ การตามคุณไอเดียร์ แม่งเหมือนงานประจำไปแล้ว คราวที่แล้วก็ครั้งหนึ่ง ตอนนั้นโดนไล่ให้ไปถึงจันทบุรี แล้วครั้งนี้จะไปไหนดี ??

คาร์โลกับมาร์โคลรู้ดีว่าคุณไอเดียร์ หายตัวไปได้ด้วยหลายสาเหตุ แต่จากการติดตามและการคอยคุ้มกันอยู่ห่างๆ ตลอดเวลาตั้งแต่ที่ได้รับคำสั่ง ...ไม่ว่าคุณไอเดียร์จะอยู่ที่ไหน...

.
.
.

มีแค่คนเดียวที่รู้ที่อยู่ของคุณไอเดียร์... รู้แม้กระทั่งเวลาและสถานที่ที่คุณไอเดียร์ตกอยู่ในอันตราย 
.
.
...คนที่รู้ความเป็นอยู่ของคุณไอเดียร์แบบเจาะลึกเข้าขั้น สโตกเกอร์ ...มีแค่คนเดียว
.
.
.

แต่คนที่มี 'ปีก' เขาเรียกกันว่าคนหรือเปล่าวะ???

.
.
“โทรตามดิ...”

คาร์โล กระทุ้งศอกใส่ มาร์โคล แล้วยื่นโทรศัพท์ให้ ...ไม่ต้องถามว่าให้โทรหาใคร ก็คนๆนั้นคนเดียวนั่นล่ะจะใครซะอีกคนคนเดียวที่เป็นสโตกเกอร์ คุณไอเดียร์นั่นล่ะ

“..ตามแล้วจะมางั้นเหรอ?  รายนั้นก็ดื้อไม่ต่างจากคุณไอเดียร์เท่าไหร่นักหรอก...”

"ก็ลองโทรดูก่อน เผื่อจะรับสาย ... ถึงจะดื้อไม่ต่างกัน...แต่ก็ดีกว่าอยู่อย่างหนึ่ง....คุณฝิ่นไม่เคยปิดโทรศัพท์ ...หรือไม่จริง?"

"...."

 
***


.
.
.
...
ลึกลงไปในห้วงเหวแห่งปราณสำนึก...
…กรงเกล็ดสีทองวาว เริ่มขัดซ้อนกันเป็นกำแพงหนา ท่อนแขนเนียนเกร็งกางกรงเล็บยาวยื่นคว้าหาอิสรภาพ แล้วกรีดร้องเมื่อพื้นที่ส่วนตัวกำลังถูกรุกคืบและขังกั้นด้วยโซ่เกล็ดเลื่อม...
ปลายมือเรียว กางกรงเล็บพยายามยื่นหาอิสระอันน้อยนิด... 'พลำ' พยายามขืนตัวดิ้นรนให้พ้นแผ่นเกล็ดที่เรียงร้อยกันเป็นโซ่เส้นเขื่อง พันล่ามยึดตรึงตนเองไว้ทั้งแขนและขา... พันธนาการที่ไม่อาจขัดขืน ร่างปราณ พยายามดิ้นรนต่อต้านสุดแรง หากแต่สุดท้ายกลับไร้เรี่ยวแรงใดๆที่จะขัดขืน เมื่อปีกขนสีเพลิงกลับทับถมแผ่ปกคลุมพื้นที่แห่งอิสรภาพให้ปิดสนิท !!!

...
ไร้เรี่ยวแรงใดๆ จะต่อต้าน... ความสิ้นหวังสั่งให้ปราณกรีดร้องเพรียกชื่อหนึ่งที่โหยหา ...




‘อรชุน!!!’



...เสียงคำรามเรียกเสียดแทงเข้ามาในเสี้ยวหนึ่งของสมอง เสียงที่ไม่มีใครได้ยิน นอกจากอารักษ์ ที่ใช้ปราณเดียวกันกับปราณแห่งพลำที่ถูกล่ามฝังในเกล็ดโซ่ และปิดทับหนทางด้วยขนแห่งอินทรี ... ปราณแฝงเฉกกาฝาก!!

ฝิ่นสะดุ้งเฮือกแล้ว กอดตัวเองแน่น ...เสียงกรีดร้องของพลำ...กำลังเสียดแทงอยู่ในจิตใจ...ทรมาน ไม่ต่างจากเจ้าของเสียง ร่างช้ำของฝิ่น บิดตัวด้วยความเจ็บปวด...เจ็บ..ทั้งร่างกายและจิตใจ ...ทุกสิ่งกำลังถูกปราณแฝงเกี่ยวดึงให้ตกต่ำเสมอตน เกือบจะแหลกเหลวตามความทรมานของ พลำถ้าไม่มีเสียงโทรศัพท์ดังเข้ามาปลุกสติให้ตื่นขึ้นก่อน ...

"....Ciao...."

เบอร์ที่คุ้นชิน กับเสียงที่คุ้นหูแว่วเข้ามา พร้อมๆกันสองเสียง...
เวลาปกติคงรำคาญถึงขั้นเขวี้ยงโทรศัพท์ทิ้ง แต่พอมาตอนนี้เพิ่งได้รู้....เสียงโทรศัพท์มันยิ่งกว่าเสียงร่ายมนต์ที่กำลังดึงตัวเองออกมาจากห้วงแห่งนรก

"...อยู่ที่ห้อง.."

ฝิ่นเค้นกรอกเสียงที่แผ่วเบาของตัวเองลงไปในสาย.....ร่างกายที่ช้ำระบมจากแรงฟาดและบีบรัดของ ไอเดียร์ ยังพอฟื้นตัวได้ยังไงก็ไม่น่าเกิน สามสี่ชั่วโมง  ....แต่ที่หมดสภาพอยู่อย่างนี้ เพราะพลำต่างหาก ...จิตใจถูกปราณของพลำเหนี่ยวดึงให้ตกต่ำเสมอกัน ....มันโคตรทรมาน...

จริงสินะ... โฟร์ท คงยังไม่รู้เรื่องนี้... ฝิ่นได้แต่ถอนหายใจ เมื่อนึกถึง โฟร์ท เด็กสาวที่ครั้งหนึ่งเคยเป็น อรชุน ท่าน ...ในอดีตที่แสนนาน อรชุน ท่าน เป็นเหตุในสนามรบจนทำให้ พลำนั้น จงเกลียดจงชัง ไศรพมหินทร์ ...แต่ครั้งนี้มันคงกลับกัน ตอนนี้ พลำถูกฝังทั้งเป็นในจิตใต้สำนึก...ถ้าโฟร์ท รู้เข้า..เรื่องราวมันจะเป็นยังไง? นึกแล้วสมเพชกับชะตากรรม ...

..ทั้งโฟร์ทและพลำ... ทั้งๆที่รักกันมาก..มากจนยอมทำทุกอย่าง..แม้แต่จะต้องเป็นแค่เงาของความสัมพันธ์ ..หากแต่กลับต้องเสียไป...

ฝิ่นถอนหายใจยาว ...เสียงของลมหายใจ กรอกเข้าไปในโทรศัพท์ที่เปิด โฟน...
อีกฟากกำลังหมดพลังใจ....ส่วนอีกสองคนที่ปลายสาย... กำลังกังวลใจ !!!

ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับคุณฝิ่น ..แต่เสียงที่ได้ยินในโทรศัทพ์กำลังทำให้ร้อนรน ...มาร์โคล สตาร์ทรถ ในขณะที่คาร์โล ใส่หูฟังพ่วงเข้ากับโทรศัพท์เพื่อฟังเสียงแผ่วเบาของปลายสาย...

.
.
.

...

ต่อให้โดนบอส ไล่ออกหรือกระทืบให้ตาย.....




สองบอดี้การ์ด ยังไม่กระวนกระวายเท่าได้ยินเสียงคุณฝิ่นเหมือนจะร้องไห้เลย พับผ่าสิ!!!
 




TBC.  #2

[wiwari]

สองบอร์ดี้การ์ดเป็นห่วงฝิ่นด้วย กรี๊ดๆ

[รอยเขียน]

รู้...ขนาดเบอร์โทรศัพท์ ...รู้ที่อยู่ ...รู้ด้วยว่าไม่เคยปิดโทรศัพท์ แถมยังรู้ความลับด้วยว่า ฝิ่น มีปีก....

มีซัมติงอะไรกันก่อนหน้านี้รึเปล่า?? ลืมไปแล้วนะว่าคราวที่แล้วทำไมถึงรู้ว่า ไอเดียร์ ไปอยู่ที่จันทบุรี ???
ที่รู้เป็นเพราะตามจับตาไอเดียร์หรือว่าตามมองใครกันแน่....
คุณลูกน้อง...

[nunnan]