HEARTBREAKER
27
(50%)
ผมงัวเงียตื่นขึ้นมาอาบน้ำในช่วงสาย รู้สึกมึนหัว คงเพราะผมนอนนานไปหน่อย จำได้ว่าเมื่อคืนที่ผับ ผมนั่งดูพวกพี่ๆเล่นไพ่กันหลังจากที่พี่เท็นกลับไปแล้ว ผมสัปหงกอยู่หลายครั้ง หาวแล้วหาวอีก คาดว่าผมคงหลับไปหลังจากนั้น พวกเขาคงแบกผมกลับบ้าน ไม่รู้ว่าพี่พอลกับเพื่อนๆของเขาจะว่ายังไงที่เห็นสภาพผมแบบนั้น ได้แต่หวังว่าผมคงไม่ได้นอนหลับน้ำลายยืดให้พวกเขาเห็นนะ
เสียงโทรศัพท์ดังรั้งผมไว้ก่อนที่จะเปิดประตูออกไป ผมเดินกลับไปรับสาย ชื่อพร้อมรูปที่โชว์ขึ้นหน้าจอทำให้ผมยิ้มกว้างด้วยความดีใจ
“พี่เนส คิดถึงที่สุดเลย พี่กลับมาแล้วเหรอฮะ แล้วตอนนี้อยู่ไหน”
ผมส่งเสียงทักทายพร้อมรัวคำถามใส่พี่ชาย ได้ยินปลายสายหัวเราะเสียงใสกลับมา
“กลับมาแล้ว มาถึงเมื่อเช้า ตอนนี้พี่อยู่ที่บ้านเรา แล้วต้าร์ล่ะอยู่ไหนตอนนี้”
“อยู่หัวหินฮะ พวกเขาพาผมมาเที่ยว”
พี่เนสเงียบไป ผมถอนหายใจ รู้ดีว่าพี่ชายคงไม่พอใจ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้
“ปิดเทอมแล้ว ต้าร์ต้องกลับมาอยู่บ้านนะ พี่ต้องไปฝึกงานที่สมุทรปราการ ต้องไปอยู่หอพักพนักงานที่เขาจัดไว้ให้”
ผมใจแป่วที่ได้ยินว่าพี่ชายต้องไปอยู่หอ
“เสาร์อาทิตย์พี่ก็กลับมาอยู่กับต้าร์ อย่าคิดมากนะ บริษัทที่พี่ต้องไปฝึกงานมันอยู่ไกลบ้านเรา เดินทางลำบาก”
“ครับ ผมเข้าใจ”
“งั้นต้าร์รีบกลับบ้านนะ พี่ต้องรีบไปรายงายตัวที่บริษัทแล้ว”
“จะไปแล้วเหรอครับ”
“อืม เริ่มฝึกงานพรุ่งนี้เลย ต้าร์รีบกลับบ้านนะ ว่างแล้วพี่จะโทรหา”
“ครับ”
พี่เนสวางสายไปแล้ว ผมมองหน้าจอโทรศัพท์ด้วยความรู้สึกวูบโหวงในใจ ทำไมต้องมีเหตุให้เราสองพี่น้องห่างไกลกันอยู่เรื่อยเลย
เสียงเตือนข้อความดัง ผมเปิดดู เฟียสส่งมา แต่ไม่ใช่ข้อความ มันเป็นคลิป ผมขมวดคิ้วก่อนเปิดคลิปดู
“เฮ้ย! นี่มัน…”
ผมเบิกตาโต อ้าปากค้างกับสิ่งที่เห็น ภาพเคลื่อนไหวในคลิปทำให้ผมอึ้ง เฟียสได้คลิปนี้มายังไง แล้วทำไมคนในคลิปถึงเป็นคนคนนั้น!
ในขณะที่ผมกำลังตกใจ เสียงเรียกเข้าก็ดังขึ้น ผมรีบรับสายเมื่อเห็นชื่อคนโทรมา
“เฟียซ ได้คลิปนี่มายังไง”
ผมถามเข้าประเด็นทันที ไม่ได้สนใจจะทักทายเพื่อน
“เว็บโป๊ดิวะ มีทุกเว็บอ่ะ เป็นไง ร้อนแรงดีมั้ย คลิปนี่โคตรฮอตเลยนะเว้ย ของเขาดีจริงๆ ฮ่าๆๆ”
“ยังจะมาหัวเราะอีก มันไม่ใช่เรื่องตลกเลยนะ”
ผมติงเพื่อนเสียงแข็ง
“มึงจะแคร์ทำไมวะ ก็แค่คนเลวคนนึงที่ได้รับกรรม”
ผมนิ่งไปกับคำพูดเฟียซ ก็จริง ผมจะแคร์ทำไม ในเมื่อมันก็ไม่ใช่เรื่องของผม
“มึงเห็นกับตาตัวเองแล้วนะต้าร์ เวรกรรมมันมีจริง ไม่ต้องรอให้ถึงชาติหน้า ชาตินี้กรรมมันก็ตามทัน”
ใช่ ไม่ต้องรอให้ถึงชาติหน้าอย่างที่เฟียซบอกจริงๆ
“ลบคลิปทิ้งไปถ้ามันทำให้มึงไม่สบายใจ กูแค่อยากให้มึงเห็น ว่าคนที่คิดเลวทำเลวกับมึงมันได้รับผลกรรมยังไง”
“เฟียซ”
ผมเรียกเพื่อนเสียงแผ่ว อธิบายความรู้สึกตัวเองตอนนี้ไม่ถูก มันสับสนวุ่นวายไปหมด
“อย่าคิดมาก มึงอยู่กับปัจจุบันก็พอ อย่าไปสนใจอดีต มันผ่านไปแล้ว”
ผมยิ้มกับน้ำเสียงห่วงใยของเฟียซ
“อืม ขอบคุณนะ ต้าร์ไม่คิดมากหรอก เพราะมันไม่ใช่เรื่องของต้าร์นี่นา”
“เออ คิดได้อย่างนั้นก็ดี งั้นแค่นี้ ไปทำงานแระ”
เฟียซวางสายไปแล้ว ผมถือโทรศัพท์ค้างไว้ก่อนเปิดคลิปดูอีกครั้ง คลิปที่ไม่มีเสียงมีแต่ภาพเคลื่อนไหวแบบคมชัดระดับHD ผมมองผู้หญิงในคลิปที่ดูจะมีความสุขกับเซ็กซ์หมู่กับเหล่าชายฉกรรจ์3คนบนเตียงนอน ร่างกายเปลือยเปล่าขาวโพลนของเธอโยกย้ายไปตามแรงกระแทกกระทั้น เธอเต็มใจกระทั่งทำออรัลเซ็กซ์ให้พวกเขา ผมได้แต่ส่ายหน้ากับสิ่งที่เห็น รู้สึกเวทนาเธอขึ้นมา ไม่ว่าเธอจะเต็มใจหรือโดนยากระตุ้น สิ่งที่ผมเห็นก็คือผลกรรมที่เธอได้รับแล้ว
“สิ่งที่เธอเคยทำ มันย้อนกลับมาทำร้ายตัวเธอเอง ฉันขออโหสิให้เธอนะเมเปิ้ล ต่อจากนี้ไปขออย่าให้เราได้เจอกันอีกเลย”
ผมบอกกับผู้หญิงในคลิป อดีตเพื่อน ที่ผมเคยมีความรู้สึกดีดีให้กับเธอ ผมลบคลิปทิ้ง โยนโทรศัพท์ไว้บนเตียง นึกถึงเรื่องผับเมื่อคืนนี้ ผมว่าผมรู้แล้วหล่ะว่าทำไมคลิปนี้ถึงหลุดออกมาได้
พวกเขาสองคนต้องมีส่วนรู้เห็นกับเรื่องนี้แน่ๆ!
“เหี้ยเท็น มึงไม่ได้โง่นี่หว่า ไอ้สัดล่อแม่ง3คน เปรมเลยดิลูกน้องมึง”
ผมมองพี่แซทที่ยืนคุยโทรศัพท์อยู่ริมระเบียง เขายืนหันหลังอยู่เลยไม่เห็นว่าผมเดินเข้ามา
“เออ ปั๊มแผ่นขายแม่งเลย เอาเงินมาเลี้ยงเหล้าพวกกู”
ผมกอดอกยืนฟังเขาคุย ความคิดของพวกผู้ชายที่ไม่มีจิตสำนึกมันช่างน่ากลัวจริงๆ
“เออ ไว้เจอกัน”
“แซท ต้าร์ไม่อยู่ในห้องว่ะ”
ผมหันไปมองตามเสียงพี่ควิน ยิ้มกับสีหน้าตกใจแวบนึงของเขาที่หันมาเห็นว่าผมยืนอยู่ตรงนี้
“ผมอยู่นี้ฮะ ตามหาผมอยู่หรอ”
ผมยิ้ม เดินกลับไปหาเขา พี่ควินดูเกร็งๆที่จู่ๆผมก็เป็นฝ่ายกอดเขาก่อน
“กลับบ้านกันนะครับ ผมอยากกลับไปอยู่ที่บ้าน ปิดเทอมทั้งที่ พวกพี่ก็ไปอยู่กับผมด้วย”
ผมบอกทั้งที่ยังกอดเขาอยู่
“ไหนบอกว่าชอบที่นี่”
พี่ควินดันผมออก นัยน์ตาคมจ้องตาผมนิ่ง
“ชอบครับ แต่ผมอยากกลับไปอยู่บ้านมากกว่า นะครับ กลับไปอยู่ที่บ้านผมนะ”
ผมอ้อนพี่ควินแล้วหันไปพยักหน้าให้พี่แซท
“ตามใจ”
พี่แซทบอกเสียงเรียบ ผมยิ้มกว้างผละจากพี่ควินเดินเข้าไปหาพี่แซท ผมเกาะแขนเขาไว้แน่น
“ขอบคุณครับ”
พี่แซทเหล่ตามอง ผมเลยยืดตัวหอมแก้มเขาเร็วๆทีนึง
“ทานข้าวเสร็จแล้ว เรากลับกันเลยนะฮะ”
“อืม”
พี่แซทตอบรับในลำคอ ดูเหมือนเขาจะแปลกใจที่ผมหอมแก้มเขาไปเมื่อกี้นี่
“ผมได้ยินพี่แซทคุยโทรศัพท์กับพี่เท็น คุยเรื่องอะไรกันหรอฮะ”
ผมแกล้งถาม ลอบสังเกตปฏิกิริยาของพวกเขา
“เรื่องของผู้ใหญ่”
มามุกนี่อีกแล้ว ผมหรี่ตามองพี่แซท เขาเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋ายกมือขึ้นกอดอก มีพิรุธชัดๆ
“ผมได้ยินแว่วๆว่าปั๊มแผ่นขาย แผ่นอะไรหรอ”
ผมยังรุกต่อ คราวนี้พี่ควินเดินเข้ามา เขาวางมือไว้กับระเบียงสูดหายใจลึกจนได้ยินเสียง
“อากาศดี”
ผมเลิกคิ้วมอง หลุดยิ้มกับวิธีการเบี่ยงเบนความสนใจของเขา ร่วมมือกันปกปิดดีจริงๆ เห็นพวกเขาพร้อมใจกันปากแข็งอย่างนี้แล้ว ผมเลิกยุ่งก็ได้ เพราะมันก็ไม่ใช่เรื่องของผมอยู่แล้ว ผู้หญิงคนนั้นไม่มีค่าพอให้ผมใส่ใจ อย่างที่เฟียซบอก
‘อยู่กับปัจจุบันก็พอ อย่าไปสนใจอดีต มันผ่านไปแล้ว’
“งั้นเราลงไปทานข้าวกันเถอะครับ ผมหิวแล้ว”
ผมว่าแล้วเดินนำออกไป
ผมจะพยายามทำทุกวันให้ดีที่สุด จะพยายามเข้าใจและมีความสุขในทุกวันที่อยู่กับพวกเขา
หลังจากทานข้าวเสร็จ ผมก็ขึ้นมาเก็บกระเป๋า อังเดรกับอะดอนิสสแตนบายรออยู่ที่รถแล้ว ผมหยิบเสื้อแจ็กเก็ตสวมทับเสื้อยืด หยิบโทรศัพท์แล้วหิ้วกระเป๋าเดินออกจากห้อง พี่แซทเดินขึ้นบันไดมาพอดี เขาเข้ามาดึงกระเป๋าจากมือผมไป
“ขอบคุณครับ”
ผมยิ้ม จับมือเขาข้างที่ว่าง พี่แซทมองมือผม เขานิ่งไปแป็ปนึงก็จับกระชับมือผมแน่นแล้วจูงให้เดินตามเขาลงบันไดไป ลงมาข้างล่าง ผมมองพี่ควินที่ยืนพิงอยู่หน้ากระโปรงรถ ในมือเขาคีบมวนบุหรี่อยู่ พออังเดรหันไปคุยกับเขาแล้วหันหน้ามาทางผม เขาก็ทิ้งมวนบุหรี่ พอผมเดินมาถึงรถเขาก็เปิดประตูหลังให้ ผมยิ้มขอบคุณเขา เข้าไปนั่งในรถ ผมเลือกนั่งตรงกลางให้พวกเขานั่งขนาบข้างผม พอพวกเขาขึ้นมานั่งปิดประตูเรียบร้อย รถเคลื่อนตัวออก ผมก็ขยับเอนตัวพิงไหล่พี่แซท
“อยากกินลูกอม”
ผมพูดขึ้นเมื่อเห็นพี่ควินควักลูกอมเม็ดนึงออกมาจากกระเป๋ากางเกง เขาหันมามองผมยื่นลูกอมให้ ผมรับมาแกะเข้าปาก เหล่มองเจ้าของ มีอยู่เม็ดเดียวสินะ ผมรู้ว่าพักหลังๆมานี่หลังจากพวกเขาสูบบุหรี่ พวกเขาจะชอบอมลูกอมไม่ก็เคี้ยวหมากฝรั่งเพื่อดับกลิ่น พวกเขารู้ว่าผมไม่ชอบกลิ่นบุหรี่ ผมไม่เคยบอกให้พวกเขาเลิกสูบ แต่ผมรู้ว่าพวกเขาพยายามสูบมันให้น้อยลง ไม่ว่าพวกเขาจะทำเพื่อผมหรือเพื่อสุขภาพของพวกเขาเอง ผมก็ดีใจ
“มีอยู่เม็ดเดียวหรอ”
ผมแสร้งถาม เพราะถ้าเขายังมีอีกเขาคงเอาออกมาแกะอมไปแล้ว
พี่ควินพยักหน้าแทนคำตอบ ผมยิ้มก่อนขยับนั่งตัวตรงกวักมือเรียกให้เขาเข้ามาใกล้ๆ
“อะไร”
เขาถามเสียงเข้ม จ้องผมเขม็ง แต่ผมก็ยังยิ้ม
“เข้ามาใกล้ๆสิฮะ เร็วๆ”
ผมเร่ง พอเขาขยับเข้ามาใกล้ผมก็ยกแขนขึ้นคล้องคอเขาไว้รั้งให้เขาโน้มหน้าต่ำลงมาจนจมูกเราชนกัน ผมขยิบตา เอียงคอเล็กน้อยให้จมูกเราเคลื่อนออกจากตำแหน่งเดิมแล้วผมก็ประกบปากจูบเขา พอผมจู่โจม เขาก็ตอบรับกลับมาทันที ปลายลิ้นร้อนชื้นสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากผม ลูกอมรสมินต์เลื่อนมาอยู่ตรงปลายลิ้น ผมส่งมันเข้าปากเขาไปแล้วถอนจูบออกมา
“คืนให้”
ผมบอกเขาที่ยังดูงงๆอยู่ กลับมาเอนหลังพิงไหล่พี่แซทเหมือนเดิม ผมแสร้งหาวยกมือขึ้นปิดปากไถลตัวลงนอนตักพี่แซท
“ง่วง”
ผมบอกสั้นๆแล้วหลับตา สักพักก็มีมือใหญ่มาจับมือผมไว้ สัมผัสอุ่นๆของลมหายใจและความอ่อนโยนของริมฝีปากตามมาฝากรอยประทับที่หลังมือผม ก่อนจะตามต่อด้วยเสียงกระซิบที่ข้างหู
“น่ารัก”
พี่แซทจับคลึงนิ้วมือผมเล่น ผมยิ้มทั้งที่ยังหลับตา
ถ้าผมลืมอดีตไปได้ ผมจะมีความสุขใช่มั้ย?
ถ้าผมพยายามลืมมัน ผมจะอยู่กับพวกเขาอย่างมีความสุขใช่หรือเปล่า?
แค่ลืม ปล่อยวาง อยู่กับปัจจุบัน อย่าไปสนใจอดีต แค่นั้นก็พอใช่มั้ย?
ผมจะพยายาม ผมจะลืมให้ได้ อาจจะต้องใช้เวลา แต่ผมจะพยายาม
-------------------------------------------------------------------------------------------
กราบขอโทษที่หาย(หัว)ไปนานค่ะ
ตอนนี้เอาไป 50% ก่อนน้าาาา
วันอังคารนี้มีสอบ 2 ตัว (ไม่จบไม่สิ้นสักที)
สอบเสร็จแล้วจะมาอัพที่เหลือนะคะ
ขอบคุณสำหรับคอมเมนท์และการติดตามนะคะ
เก๋อ่านทุกคอมเมนท์นะ
เจอกันหลังสอบเสร็จค่าาาา
หัวข้อ: HEARTBREAKER P.I [ UP! : SPECIAL : Tar’s birthday ] 1/3/59 : P.151 (อ่าน 1308763 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก