HEARTBREAKER
48
ต่อ
หลังจากที่ควินพูดประโยคนั้น ผมก็เอาแต่นั่งเงียบจนกระทั่งพิซซ่ามาส่ง พี่ควินลุกขึ้นเดินตามพี่แซทไปช่วยถือของ ผมก็เลยลุกเดินเข้าห้องครัวเพื่อเตรียมจานกับน้ำดื่ม พอออกมาก็เห็นว่าพวกเขากำลังช่วยกันเคลียร์พื้นที่ในห้องนั่งเล่นอยู่ พี่ควินหันมาพยักหน้าให้เมื่อเขาจัดที่เสร็จ ผมเดินเข้าไปวางของ นั่งลงตรงกลางโดยมีพวกเขานั่งขนาบข้าง พี่แซทจัดการเปิดถาดพิซซ่า พี่ควินก็หันไปเปิดถังไก่ ผมเอื้อมมือไปหยิบซองซอสพริกกับซอสมะเขือเทศมาฉีกแล้วบีบใส่จาน
“กินเยอะๆ”
พี่แซทตักพิซซ่าใส่จานให้2ชิ้น ผมยิ้มขอบคุณเขาแล้วลงมือทาน
“เลอะ”
กินไปได้สักพัก พี่ควินก็ทักขึ้น ผมกำลังจะยกมือขึ้นเช็ดปาก แต่ช้าไป เพราะพี่ควินยื่นมือเข้ามาเช็ดคราบซอสให้ผมก่อน ผมยิ้มขอบคุณเขา ตอนนี้ในจานผมมีทั้งพิซซ่าทั้งไก่ นั่งกินไปเรื่อยๆจนพิซซ่าหมดไปหนึ่งถาด ไก่ก็พร่องไปครึ่งถัง ผมเอามือลูบท้องเพราะเริ่มรู้สึกอิ่มก่อนจะดื่มน้ำ
“บอกให้กินเยอะๆ”
พี่แซทหันมาบอก แต่ผมส่ายหน้า ไม่ไหวแล้ว ผมอิ่มจนจุกแล้วเนี่ย
“มึงผอม รู้ตัวรึเปล่า”
พี่ควินบอกพร้อมกับจับข้อมือผม ไม่รู้ว่ามือเขาใหญ่หรือเพราะข้อมือผมเล็กกันแน่มันถึงไม่เต็มมือเขา
“น้ำหนักผมก็เท่าเดิมนะครับ ไม่ได้ลดลง”
ผมตอบเสียงเบาอย่างไม่มั่นใจนัก เพราะไม่ได้ชั่งน้ำหนักมานานแล้ว แต่ผมว่าตัวเองกินเยอะนะ ตั้งแต่ปิดเทอมมา ผมก็กินเยอะขึ้นกว่าเดิม ทั้งข้าว ทั้งขนม ก่อนนอนก็ดื่มนม ตื่นเช้ามาก็ดื่มนม แต่ไม่รู้ทำไมตัวผมยังเท่าเดิม
“ต้องอัดวิตามิน”
พี่แซทว่า แต่ผมตาโต แค่นึกถึงเม็ดวิตามินอันใหญ่ๆกับกลิ่นของมันผมก็อยากจะอ้วกแล้ว
“ไม่นะครับ ไม่เอา ผมไม่กินนะ ผมไม่ชอบวิตามิน”
ผมบอกรัวเร็ว ชักมือออกจากมือพี่ควินแล้วรีบลุกขึ้นทันที
“วิตามินมันมีประโยชน์”
เหมือนพี่แซทต้องการกล่อมให้ผมยอม แต่ผมก็ยังส่ายหน้าปฏิเสธ หันหลังให้พวกเขาแล้วรีบเดินกลับเข้าห้องตัวเอง
วิตามินบ้าบออะไร คอยดูนะ ถ้าพวกเขาบังคับให้ผมกิน ผมจะเหวี่ยงให้กระเจิงเลย!
ก็อกๆๆ
เสียงเคาะประตูห้องดังพอดีกับที่ผมเปิดประตูห้องน้ำออกมา เดินไปเปิดก็เห็นพี่แซทยืนหน้านิ่งอยู่ ผมหลบให้เขาเดินเข้ามาในห้อง กำลังจะปิดประตูพี่ควินก็โผล่หน้าเข้ามา
“เพิ่งอาบน้ำเสร็จ”
พี่ควินถามพลางมองผมตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า
“ครับ”
ผมตอบแล้วจับกระชับชุดคลุมไว้เพราะผูกสายชุดคลุมไว้หลวมๆ พอพี่ควินเดินเข้ามาในห้องผมก็ปิดประตู เดินไปที่ตู้เสื้อผ้า
“จะ4ทุ่มแล้ว มัวทำอะไรอยู่ ทำไมเพิ่งอาบน้ำ”
พี่แซทถามเสียงเรียบ เขามองผมอย่างจับผิด
“เล่นเกมครับ”
ผมตอบไปตามตรงพลางเปิดตู้เสื้อผ้าหาชุดนอน กินมาอิ่มๆจะให้รีบอาบน้ำเลยได้ยังไง มันก็ต้องนั่งย่อยก่อนสิ ผมเล่นเกมไปไม่ถึงชั่วโมงเลยนะ
“เฮ้ย! พี่แซท เล่นอะไรฮะ ตกใจหมดเลย”
ผมร้องเพราะจู่ๆเขาก็เข้ามากอดจากข้างหลังโดยที่ผมไม่ทันได้ตั้งตัว
“ไม่ต้องเปลี่ยนชุดหรอก”
ลมหายใจร้อนๆรินรดอยู่หลังท้ายทอยจนผมต้องย่นคอหนี
“พูดแบบนี้หมายความว่าไงครับ”
ผมจับแขนที่โอบรอบเอวออก หันไปมองหน้าคนพูด
“จะเปลี่ยนไปทำไม เดี๋ยวก็ต้องถอด”
พี่แซทกระตุกยิ้ม แต่ผมก้าวถอยหลัง เจตนาส่อออกทาทางสายตาขนาดนี้แล้ว ผมจะยืนนิ่งรอให้เขาเขมือบเหรอ!
“จะหนีทำไม กูไม่ได้จะฆ่ามึง”
ร่างสูงตามมารวบตัวไว้แน่น ผมน่าจะคิดได้นะ ว่าต้องให้หนีพวกเขายังไง ผมก็หนีไม่รอด!
“เดี๋ยวครับ เดี๋ยว”
ผมรีบบอกพลางยกมือขึ้นดันอกกว้างไว้จังหวะที่เขาก้มหน้าลงมาใกล้
“ทำไมทุกครั้งที่พวกกูจะกอด มึงต้องอิดออดด้วย”
น้ำเสียงจริงจังทำให้ผมชะงัก มองหน้าเขาอย่างไม่รู้จะตอบยังไงดี แขนแกร่งที่กอดรัดผมไว้คลายออกแล้วปล่อยผมในที่สุด ร่างสูงเดินไปนั่งตรงปลายเตียงหันหลังให้พี่ควินที่นอนกอดอกพิงหัวเตียงมองมาที่ผมอยู่ ผมจับกระชับชุดคลุม มองพวกเขาสลับกันไปมาอย่างประหม่า ถ้าผมถามออกไปตรงๆพวกเขาจะโกรธผมมั้ย แต่ผมอยากรู้จริงๆนะ
“เซ็กซ์ มันสำคัญกับพวกพี่มากเหรอครับ”
ถามออกไปแล้วผมก็เม้มปากแน่น รอฟังคำตอบ
“มานั่งนี่ แล้วกูจะตอบ”
พี่ควินสั่งให้ผมไปนั่งบนเตียงใกล้ๆเขา พอผมเดินไปนั่ง เขาก็ขยับเข้ามาใกล้
“มันจะไม่มีความหมายอะไรเลย ถ้าคนที่กูมีเซ็กซ์ด้วยไม่ใช่มึง”
ผมตาโตกับคำตอบ มองหน้าเขาอย่างไม่คาดคิดว่าเขาจะตอบแบบนี้
“ก่อนที่กูจะรู้จักมึง เซ็กซ์มันก็แค่เรื่องสนุกฆ่าเวลา ไม่ได้สำคัญอะไร”
นัยน์ตาคมที่มองผมนิ่งคล้ายจะสะกดให้ผมหลงเข้าไปในความคิดของเขา
“แต่พอได้รู้จักมึง เพราะมึงทำให้กูคิดว่าเซ็กซ์มันสำคัญ เฉพาะเวลาที่มึงอยู่ใกล้กู”
พูดจบเขาก็จับแขนผมดึงเข้าหาตัว กอดผมไว้หลวมๆ ไม่ได้ทำอะไรเกินเลยมากกว่านั้น
“ที่นี่รู้หรือยัง ว่าเซ็กซ์มันสำคัญกับกูมั้ย”
ผมพูดไม่ออก ได้แต่ซุกหน้ากับอกกว้าง
“กูรู้ว่ามึงยังไม่ลืมเรื่องคืนนั้น แต่ช่วยพยายามลืมมันไปได้มั้ย”
ผมเผลอกำชายเสื้อเขาไว้แน่นที่เขาพูดถึงเรื่องในอดีต ความทรงจำเลวร้ายในคืนนั้น
“กูห้ามอารมณ์ตัวเองไม่ได้หรอกเวลามีเซ็กซ์กับมึง กูรู้ว่ามึงต้องเจ็บตัว แต่กูอยากให้มึงรู้ กูมีแค่มึงคนเดียว”
ผมผละจากอ้อมกอดพี่ควิน หันไปมองคนพูด พี่แซทจ้องตาผมอย่างจะบอกให้ผมเชื่อในคำพูดเขา
“ไปแต่งตัวแล้วก็เข้านอนซะ”
พี่ควินบอกพลางลูบแก้มผมเบาๆแล้วลงจากเตียง พี่แซทก็ตามเพื่อนไป ผมนั่งนิ่งคิดทบทวนคำพูดของพวกเขา ตาก็มองตามแผ่นหลังที่เดินห่างออกไปเรื่อยๆ จนประตูห้องเปิดและพวกเขากำลังจะก้าวออกไป ผมก็โพล่งขึ้นด้วยเสียงสั่นๆ
“ถ้าพวกพี่เห็นว่าผมสำคัญ…แล้วมีผมแค่คนเดียว ทำไมคืนนี้…พวกพี่ไม่นอนกับผมล่ะฮะ”
ผมรู้ตัวว่าพูดอะไรออกไป รู้ว่าตัวเองยังมีสติ และรู้ว่าต่อจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น สำหรับผม เซ็กซ์ไม่สำคัญหรอก แต่ที่ผมยอมพวกเขาโดยดี เพราะผมเชื่อในแววตาของพวกเขา แววตาที่บอกผมว่าสิ่งที่พวกเขาพูดคือความจริง
ผมสำคัญสำหรับพวกเขา และพวกเขามีผมแค่คนเดียว
เสียงลมหายใจสม่ำเสมอบอกให้รู้ว่าพวกเขาหลับไปแล้วหลังจากที่ยุ่งอยู่กับผมมาหลายชั่วโมง ผมมองมือพี่ควินที่วางทาบอยู่บนหน้าท้องแล้วหันไปมองแขนพี่แซทที่พาดเอวผมอยู่ พวกเขานอนเปลือยท่อนบน ท่อนล่างสวมแค่เบอร์เซอร์ ในขณะที่ผมนอนตัวเปล่าเปลือยไร้เสื้อผ้าติดตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม ผมจับผ้าห่มคลุมตัวให้พวกเขา ค่อยๆขยับลงจากเตียงเบาๆด้วยกลัวว่าพวกเขาจะตื่น หยิบชุดคลุมที่พื้นขึ้นสวม เดินช้าๆไปเข้าห้องน้ำ ผมถอดชุดคลุมพาดไว้บนราว มองรอยแดงช้ำเป็นจ้ำๆที่คอและหน้าอกผ่านกระจกบานใหญ่ที่สะท้อนให้เห็นตัวผม รอยนิ้วมือที่สะโพกทำให้หวนคิดถึงตอนที่พวกเขาบีบเคล้นมัน ผมส่ายหน้าแล้วอาบน้ำชำระล้างร่างกาย กัดฟันอดกลั้นความเจ็บเมื่อต้องสอดนิ้วเข้าไปภายในเพื่อเอาน้ำที่คั่งค้างอยู่ในตัวออก กว่าจะอาบเสร็จก็ใช้เวลานานพอสมควร
ก็อกๆๆ
“เป็นอะไรหรือเปล่า”
เสียงเคาะประตูตามมาด้วยเสียงเรียกทำให้ผมที่กำลังผูกสายชุดคลุมสะดุ้ง พอผมเปิดประตูห้องน้ำออกไปก็เห็นพวกเขาสองยืนอยู่ตรงหน้าด้วยท่าทีเคร่งขรึม
“ตื่นมาทำไมฮะ ทำไมไม่นอนต่อ”
ผมถามอย่างแปลกใจ ก็ตอนที่ผมลุกมา พวกเขายังนอนหลับสนิทอยู่เลย
“เป็นอะไรหรือเปล่า”
พี่ควินถามคำเดิม ผมยิ้ม ดูออกว่าเขาเป็นห่วง
“ผมแค่อาบน้ำ ไม่ได้เป็นอะไรครับ”
“อาบน้ำทำไมไม่เรียก กูจะได้ช่วย”
“แค่อาบน้ำ ผมอาบเองได้ครับ”
ผมตอบพี่แซทอย่างอ่อนใจ ดูเหมือนพวกเขาจะกังวลว่าผมจะป่วย เพราะเกือบทุกครั้งหลังจากมีเซ็กซ์ ผมมักจะไข้ขึ้น
“เจ็บมากมั้ย”
พี่ควินถามพลางจับมือผม เขาพลิกดูข้อมือที่มีรอยนิ้วให้เห็นอยู่
“ไม่ครับ ผมไม่เจ็บ”
ผมยิ้มตอบ พี่ควินประคองหน้าผมไว้ เขาจูบเบาๆที่ปลายจมูกแล้วผละออกไป
“ไปนั่งรอ เดี๋ยวหยิบชุดให้”
พอพี่ควินเดินไปเอาชุดที่ตู้ให้ผม พี่แซทก็โอบเอวประคองให้ผมเดินไปนั่งที่เตียง
“ไม่เห็นต้องยุ่งยากเลย ผมไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย”
ผมบอกพี่ควินอย่างไม่เข้าใจ ทำไมพวกเขาต้องทำเหมือนผมเป็นเด็ก ผมโตแล้วนะ ดูแลตัวเองได้
“ถอดชุดคลุมให้กูดูหน่อย มีรอยตรงไหนบ้าง จะได้ทายา”
“พี่แซท”
ผมเรียกเขาอย่างเหนื่อยใจ นี่เขาไม่ฟังที่ผมพูดเลยใช่มั้ย
“ถอดเร็วๆ ทายาแล้วจะได้เปลี่ยนชุด จะได้นอนสักที”
พี่ควินบอกพลางเดินเข้ามานั่งลงข้างๆผม ในมือเขาถือชุดนอน แถมยังเป็นชุดโปรดที่ผมชอบใส่บ่อยๆด้วย ผมถอนหายใจ ยอมถอดชุดคลุมออก พี่แซทเอี้ยวตัวไปหยิบหลอดยาบนโต๊ะข้างหัวเตียง ดูเหมือนว่าพวกเขาจะเตรียมการไว้ตอนที่ผมกำลังอาบน้ำอยู่
“เจ็บมั้ย”
พี่แซทถามแล้วค่อยๆป้ายยาทาบนรอยช้ำเป็นจ้ำๆที่คอและอก ผมส่ายหน้า เม้มปากแน่น
“กินยากันไว้ด้วย เพื่อไข้ขึ้น”
ผมมองตามพี่ควินเดินไปหยิบแผงยาพาราฯบนโต๊ะ เขาแกะออกมา2เม็ดแล้วหยิบแก้วน้ำยื่นให้
ผมรับมา กลืนเม็ดยาลงคอตามด้วยน้ำแล้วส่งแก้วคืนให้ พี่แซทยังทายาให้ผมไม่เสร็จ เขาดูตั้งใจและเบามือจนผมอดยิ้มไม่ได้
“อ้าขา”
“ที่ขาไม่ต้องทาหรอกครับ เดี๋ยวมันก็หายเอง ทาแค่นี้ก็พอ ผมง่วงแล้ว”
ผมบอกเสียงเบา ยื่นมือไปขอชุดนอนจากพี่ควิน
“เดี๋ยวกูช่วยใส่”
“ไม่ต้องครับ ผมใส่เองได้ อย่าทำเหมือนผมเป็นเด็กได้มั้ย ผมโตแล้วนะ”
ผมว่าพี่แซทเสียงขุ่น เปิดเทอมนี้ผมก็ได้เป็นรุ่นพี่ปี2แล้ว ไม่ใช่เด็กมอปลายเหมือนเมื่อก่อน
“ยังไงมึงก็เด็กกว่ากู”
ผมเบ้ปากใส่พี่แซท เขาเก็บหลอดยาวางไว้ที่เดิม ถอยห่างออกไปให้ผมใส่ชุดนอนได้สะดวก
พอจัดการตัวเองเสร็จโดยมีพวกเขานั่งมองอยู่ ผมก็คลานไปคว้าผ้าห่มมาคลุมตัว นอนตะแคงหันหลังให้พวกเขา
“ปิดไฟด้วยครับ จะนอนแล้ว”
ไฟในห้องดับทันทีที่ผมพูดจบ เสียงยวบของเตียงบอกให้รู้ว่าพวกเขาขึ้นมานอนขนาบข้าง ผมซุกหน้ากับผ้าห่ม รับรู้ได้ถึงแรงกอดรัดตามมา
“ผมไม่ใช่หมอนข้างนะ พวกพี่กอดแบบนี้ แล้วผมจะพลิกตัวยังไง”
“พลิกไม่ได้ก็มานอนบนตัวกู”
“พี่แซท!”
ผมแหวขึ้น เอาเปรียบผมไปตั้งเยอะแล้วยังจะมาหื่นอีก
“ได้นอนบนเตียงเดียวกัน ถ้าไม่ได้กอดมึง กูจะนอนหลับได้ยังไง”
พี่ควินบอกพร้อมเพิ่มแรงกอดแน่นขึ้น ผมเม้มปาก คลำหาแขนเขาแล้วหยิกไปทีนึงจนเขาสะดุ้ง
“นอนได้แล้วครับ ถ้ามีเสียงใครพูดขึ้นมาผมจะโกรธจริงๆด้วย”
-------------------------------------------------
ในที่สุดก็จบตอนนี้ได้
ขอบคุณสำหรับคอมเมนท์และการติดตามนะคะ
ตอนต่อไปจะมีตัวละครสำคัญโผล่มาคนนึง
บอกเลย คนนี้มาแรงงงส์
เพราะเขาคือคนที่จะจบเรื่องนี้
หัวข้อ: HEARTBREAKER P.I [ UP! : SPECIAL : Tar’s birthday ] 1/3/59 : P.151 (อ่าน 1308769 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก