หัวข้อ: เรื่องสั้น... [รู้แล้ว] จบในตัว

[Rafael]

เศร้าอะ
แต่มันก็นะ
ถึงจะบอกแบบนั้นแต่ก็แสดงว่าทั้งสองคนก็ยังรักกันอยู่
ธรรมชาติเป็นสิ่งที่ฝืนไม่ได้
ถึงอีกคนจะไม่อยู่แล้ว แต่อีกคนที่อยู่ก็ต้อง 'อยู่' ให้ได้
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆค่ะ

[Maprang_W]

อ่านจบแล้วยิ้ม บร้าไปแล้ว หักมุมๆๆ
เศร้ามาก ตอนแรกก็เชียร์ให้เขาหนีไปเลย
แต่พออ่านต่อมาเรื่อยๆเริ่มแปลกใจ พอมาเจอตอนจบเลยยิ้ม โล่งใจเพราะแอบคิดไปว่าวีจะทำอะไรที่มันไม่ดีมากๆ
พอรู้ว่าไม่ใช่ก็ค่อยยังชั่ว
แต่เนื้อเรื่องสั้นไปนิดเลยบีบหัวใจได้แป๊บเดียว หุหุ

[yeyong]

ต้องตั้งใจอ่านมากเลยถึงจะ get
เศร้าจัง

[arjinn]

ชอบค่ะ สนุกและลุ้นดี แอบโล่งตอนจบ

[obab]

T,.T อ่านสองรอบแล้วก็ไม่เข้าใจว่า "เขาตายเพราะอะไร"

เหอๆ

[♠DekDoy♠]

ทำไมถึงเลิกกัน เลิกกันหลังจากนะตายใช่ป่าว งงค่ะ

[aoommy]

อ่านแล้วรู้สึกเลยว่าเค้ารักกันมาก วียังสัมผัสได้ถึงอีกคนหนึ่งตลอดใช่ไหม
เขาเสียตอนไหนนะ ชักงง 555

[gupalz]

555 เราเพิ่งจะรู้เรื่องเอาตอนสุดท้ายอ่ะ ว่าอีกคนนึงได้ตายจากไปแล้ว

[MiSS-U]

 

เศร้าแต่อยากรู้ว่าที่เลิกกันนี่เลิกจริงๆหรือแค่เปรียบเทียบ

[$VAN$]

อยู่กันมา 3 ปี
เลิกกันมา 3 เดือน
ตายมาแล้ว 3 วัน
แต่ยังมา...
เปิดเพลงจนวีต้องบอกให้เงียบๆหน่อย
นั่งพิมพ์นิยายให้อ่าน
แง้มๆประตู
รินน้ำส้มให้ (คาดว่าวีคงตกใจจนปัดแก้วแตก)

ขนลุกซู่...  จิตวิญญาณนี้ช่างแรงกล้า

นายเศร้าเราก็เศร้า นายมีความสุขเราก็มีความสุข นายร้องไห้เราก็จะร้องไห้เป็นเพื่อนนาย เรารักนาย…นะ

ทั้งซึ้งและหลอน
 

[CarToonMiZa]

 

[BitterSweet~]

เพราะยังรักและห่วง
เลยไม่ยอมไปไหน

เศร้าอ่ะ
แต่ก็รู้สึกดีที่ยังรักกันอยู่ไม่เปลี่ยนแปลง

[yakkaru]

เสียใจอ่ะ

[malula]

อะไรกันนี่ นอกจากเศร้าแล้วก็น่าสงสารสุด ๆ เลยนะ

[sukie_moo]

สรุปว่าเลิกกันก่อน แต่ยังอยู่ด้วยกัน  แล้วมาวันหนึ่งก็ตายแต่ไม่รู้ตัวว่าตายใช่ไหมเนี่ย

[BaoBao]

สรุปว่าเลิกกันก่อน แต่ยังอยู่ด้วยกัน  แล้วมาวันหนึ่งก็ตายแต่ไม่รู้ตัวว่าตายใช่ไหมเนี่ย

ถูกที่สุดคร๊าบบบบบบบบ

[pnatbutter]

ไม่เก็ทอะค่ะ ว่าผู้ชายที่สีไวโอลินทำให้รู้ตัวว่าตายไปแล้วคือใคร?
คนคนนั้นเกี่ยวข้องอะไรกับวีและบุรุษนิรนามผู้บอกเล่าเรื่อง แล้วทำไมแค่บรรเลงถึงทำให้รู้ได้ว่าตัวเองตายไปแล้ว?

[nokkaling]

 

[TONG]

มัน ไม่มีคำบรรยายสำหรับเรื่องนี้จริงๆ

งงกับเรื่องกระซิบเลยตามมาอ่านเรื่องนี้ มันแบบว่าอึ้งทึ้งพูดอะไรไม่ถูกจริงๆ

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ

[drasil]

เศร้ามาก
ร้องไห้เลย

[nco1236]

เป็นอะไรตายอะ

แต่ก็เศร้า....เศร้าตรงเพลงนี้แหละ 

[witchhound]

เศร้า น้ำตานองเลยเนี่ย
ตอนแรกๆสงสารคนที่ตายอยู่หรอกนะ(ก็ไม่รู้ว่าตายไปแล้ว)
ตอนหลังรู้สึกสงสารวีอะ คงอยากให้คนที่รักไปสู่สุขคติ
แต่คนที่ตายก็ยังไปไหนไม่ได้อยู่ดี นี่ที่เขาเรียกว่าจิตผูกพันธ์ใช่ไหม?
วิญญาณยังมีห่วงอยู่ ถ้าวียังไม่มีความสุขวิญญาณก็คงยังไปไหนไม่ได้สินะ

[kamikame]

เศร้าอ่ะ แต่ก็ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี ๆ นะฮ๊าฟฟฟฟ

[ร้ายนะครับ]

ยิ้มทั้งน้ำตาค่ะ

[BaoBao]

[รู้ใจ] ตั้งทู้ใหม่แล้ว

เชิญติดตามได้ที่นี่>>> *คลิ๊ก

รู้ใจ

เปิดม่าน

“เราเลิกกันเถอะ…” คนที่พูดประโยคนี้ก้มหน้าและนิ่ง

เขามองคนที่ยืนอยู่ตรงข้ามกับตนเอง….ด้วยใจที่หายวาบ

เสียงนุ่มทุ้มที่เขาชอบมันเสมอมา…ทว่า เขาไม่อยากให้เสียงที่เขารักนี้พูดประโยคนี้กับเขา

......

.....

....

....

...

..

.

เขาผิดอะไร?

เขาทำไม่ดีอะไร?

เขายังขาดอะไรไปอีกเหรอ?

......

.....

....

....

...

..

.

ถึงเหมือนรู้แล้วว่า…อาจมีวันนี้ในเร็ววันนี้ หากแต่เขาขอแก้ตัวได้ไหม?

......

.....

....

....

...

..

.

เขารู้ดีว่าตัวเองไม่เคยเป็นแฟนที่ดีให้กับวี

รู้ตัวเองดีว่าไม่เคยสร้างประโยชน์ใดๆ ให้กับวีเลย  ดีก็แต่สร้างภาระให้กับวีเสมอมา ….เป็นแฟนที่เป็นได้แค่แฟน

หากแต่เขาไม่ได้คบกับวีเพียงเพื่อ “ฐานะ” แค่นี้….เพราะวีไม่ใช่แค่แฟนสำหรับตัวเขา วีเป็นมากกว่านั้น

ทั้งหมดของหัวใจ…นี่คือสิ่งที่วีเป็น

ดังนั้นขอ…เขาขอเวลาอีกนิดได้ไหม?

ยังไม่ใช่ตอนนี้

......

.....

....

....

...

..

.

ความตั้งใจเกิดขึ้นได้ หากแต่มันก็เปลี่ยนได้….เช่นกัน

......

.....

....

....

...

..

.

ห้องนั่งเล่นที่มีเพียงแค่โฟชุดใหญ่สีดำและชั้นวางทีวีขนาดใหญ่กับทีวีขนาดสามสิบนิ้ว...เจ้าของห้องไม่ชอบอะไรที่รุงรังสายตา ในที่แห่งนี้จึงค่อนข้างโล่งตามเกินไปในสายตาคนอื่น แต่มันสบายดีสำหรับเขาและเพื่อนร่วมห้อง

เขานั่งนิ่งพิงโซฟาตัวนุ่ม....พลางคิดถึงวันหยุดที่เพิ่งผ่านมา

….เขาผ่านมันมาได้อย่างไร เขาเองก็ยังไม่รู้

ไม่เคยคิดด้วยซ้ำว่าจะทำมันได้

......

.....

....

....

...

..

.

“วี…เราในคำพูดของวี ผมไม่เกี่ยวนะครับ ผมรักคุณ และยังรักคุณ คุณมีเหตุผลไหมที่จะขอเลิกกับผม” เขาบอกอีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบซึ่งต่างจากความรู้สึกในหัวใจของเขา…ในเวลานี้ อย่างสิ้นเชิง

“กู…เหมือนว่ากูชอบคนอื่น…มันไม่แฟร์ หากกูจะนอกใจมึงทั้งที่ยังคบกับมึงอยู่ กูเลยคิดว่าเราเลิกกันดีกว่า” วียังพูดทั้งที่ก้มหน้าแบบนั้น

“แล้วคนนั้นเขา…หรือว่าเธอ…อะไรก็แล้วแต่ อีกฝ่ายเค้าชอบวีมั้ย?” เขากัดปากถาม

วีเงยหน้าขึ้นมามองเขา สายตาที่เต็มไปด้วยความละอายและรู้สึกผิดจ้องตรงมาที่เขา “ยังไม่รู้…เขา…เขายังไม่รู้ กูยังไม่ได้บอกอะไรเขา กูไม่รู้ว่าเขาจะชอบผู้ชายรึเปล่า?”

เขายกยิ้มที่มุมปาก---- รู้อีกหนึ่งอย่างแล้วว่า ‘คนคนนั้น’ เป็นผู้ชาย

......

.....

....

....

...

..

.

เขาสาวเท้าก้าวเข้าไปหาวี ยกมือทั้งคู่ของตัวเองไปจับที่แก้มของอีกฝ่าย บอกด้วยรอยยิ้มและทุกสิ่งที่จริงใจ “งั้นเราห่างกันสักพัก ผมให้คุณไปถามหัวใจตัวเองให้ดีๆ ก่อนเราค่อยเลิกกันจริงๆ ไม่ว่าอีกฝ่ายเขาจะชอบคุณเหมือนที่คุณชอบเขาไหม ผมจะรอคุณอยู่ตรงนี้”

“มึงอย่าทำแบบนี้สิ กูมันเลว…เลวขนาดนี้แม่งมึงจะ….” วีกลืนน้ำลายลงคอเฮือกใหญ่แล้วกัดริมฝีปากตัวเองไว้แน่น

เหมือนจะร้องไห้หากแต่คนที่ชื่อ ‘วี’ ซึ่งเขารู้จัก ไม่มีวันร้องไห้ง่ายๆ…

......

.....

....

....

...

..

.

“เรารักของเรา และจะรักต่อไป หวังว่าคงไม่ทำให้นายรำคาญ…ใช่ไหม?” เขาเอ่ยปากถามย้ำกับอีกฝ่าย…เพื่อให้ความมั่นใจกับตัวเอง

......

.....

....

....

...

..

.

ไม่มีคำตอบจากวี หากแต่อ้อมกอดของวียังอบอุ่น…เฉกเช่นเดิม

......

.....

....

....

...

..

.

เขาปล่อยให้วีกอดรัดตัวเองแน่น…เท่าไหร่ก็ได้ ตามแต่วีต้องการ

หายใจลำบากก็ช่าง ขาดใจตายไปในอ้อมกอดของวีเลยก็ได้

......

.....

....

....

...

..

.

ความดีชนะทุกอย่าง…จริงใช่ไหม

งั้นเขาก็จะให้ความดีเอาชนะใจวีให้ได้… แม้ว่า ‘ใครคนนั้น’ เดินเข้ามายึดครองหัวใจวีไปแล้วเกินกว่าครึ่ง หากแต่ยังมีพื้นที่เหลือให้เขายืน

......

.....

....

....

...

..

.

ทุกอย่างย่อมมีความหวัง… เมื่อมีหวังเขาย่อมสู้ได้

......

.....

....

....

...

..

.

[$VAN$]

  มาต่อแล้ว

อ๋อ ที่แท้ก็เลิกกันอย่างนี้นี่เอง เศร้าเล็กๆอ่ะ
แล้ววีจะลงเอยกับใคร คนหรือวิญญาณ
รอลุ้นๆ ฮุๆ

[Rafael]

เฮ้อออออ
เห็นเรื่องนี้แล้วได้แต่ถอนหายใจกัยเลยทีเดียว อิอิ
มาต่อแล้ว ตามต่อนะคะ

[Salome]

เปิดมาก็เสียน้ำตาในทันใด บีบหัวใจเหลืิอเกิน

[roseen]

 

[CarToonMiZa]

อ่านให้บีบหัวใจเล่น