(ห้าทุ่มห้านาที: ร่างบางที่กำลังขะมักเขม้นกับ Report ตรงหน้าสะดุ้งตกใจเมื่อเสียงเพลงจากมือถือดังขึ้นทำลายความเงียบเหงาวังเวงของชั้นที่มีตัวเองอยู่เพียงคนเดียว... จำเสียงเพลงได้ ชายหนุ่มหยิบมากดรับ พูดยิ้มๆ)
ครับ
นอนยัง
ยังอยู่ที่ทำงานอยู่เลยครับ
ทำอะไร
Report ครับ หัวหน้าต้องใช้พรุ่งนี้
แล้วอยู่กับใคร
คนเดียวครับ
ทำไมไม่มีใครช่วย
ผมทำผิดเองครับ เก็บข้อมูลผิด เพิ่งมารู้ตอนห้าโมง
ทำไมไม่เอามาทำที่ห้อง
ข้อมูลมันเยอะ ต้องดูโน่นดูนี่ประกอบ กลับไปทำที่ห้องเดี๋ยวทำไม่เสร็จ
แล้วเมื่อไหร่จะเสร็จ
เกือบแล้วครับ
โอเค เสร็จแล้วก็รอพี่อยู่นั่นแหละ เดี๋ยวไปรับ
เอ้ย ไม่ต้องครับ กลับเองได้ ยังไม่ดึกเท่าไหร่
จะเที่ยงคืนแล้วเนี่ยนะ บอกไม่ดึก
อู๊ยย ไปกินเหล้ากับพี่กานต์ดึกกว่านี้อีก สบายมาก
เดี๋ยวพี่ไปรับ ไม่ต้องแย้ง
%%%%%
หิวมั้ย
หิวมากกก ตั้งกะเย็นยังไม่ได้กินไรเลย
งั้นข้างหน้านี่แล้วกันนะ (ตาวันหักรถจอดชิดริมฟุตบาทข้างๆ ร้านชายสี่บะหมี่เกี๊ยว)
นึกว่าพี่ปอนด์ไม่กินอาหารข้างทางซะอีก
ใครบอก
เอ้า ก็ครั้งก่อนยังบอกกลัวท้องเสียอยู่เลย
เชื่อคนง่ายเนาะ ฮ่า ฮ่า
%%%%%
อิ่มมมม
ไม่อิ่มก็ไม่ใช่คนแล้ว กินเข้าไปตั้งสามชาม
ก็หิวอ่ะ
มันก็เยอะเกิ๊น
ฮ่า ฮ่า ฮ่า
กินเยอะขนาดนี้เอาไปเก็บไว้ไหนหมด ไมมีแต่กระดูก
หูยย หุ่นอย่างนี้แหละ ทรมานใจสาว
ยังไง เห็นแล้วอยากถีบ?
เบื่อพี่ปอนด์ว่ะ ชอบว่า
ฮ่า ฮ่า ฮ่า
%%%%%
ขอบคุณครับ
เดี๋ยว
ครับ
พี่เดินขึ้นไปส่ง
ไม่ต้องครับ ไปเองได้
ทำไม ห้องมันรกมากจนไม่กล้ารับแขก?
เอ้า อยากไปก็ไป แต่ขอบอก ไม่มีลิฟท์นะคร๊าบบ
%%%%%
นี่ครับ น้ำเย็นๆ เดี๋ยวจะเป็นลมเป็นแล้งไปซะก่อน ฮ่า ฮ่า ฮ่า
(มือนึงก็รับน้ำมาถือไว้ ส่วนอีกมือก็ยกขึ้นจะโบกหัวทุยๆ ของอีกฝ่าย แต่เจ้าตัวรู้แกวรีบเบี่ยงหลบ)
ไรอ่ะ แก่แล้วก็ไม่ยอมรับ
เออ ไม่แก่มั่งก็แล้วไป
ฮ่า ฮ่า ฮ่า
(กำลังหัวเราะขำอยู่ดีๆ เผลอแป๊บเดียวคนที่ยืนอยู่ไกลๆ ก็ก้าวมาถึงตัว สุรพลรีบกระโดดถอยหลังหนีแต่ไม่ทัน โดนดึงไปปะทะอกแข็งแรงของชายหนุ่มที่มีอายุมากกว่าอย่างแรง)
โอ๊ะ!
เฮ้ย!!
โครม!!!
เพล๊ง!!!!
(เสียงแรกเป็นของคนตัวเล็กที่ร้องอย่างตกใจเมื่อโดนดึงไปปะทะอกแข็งแรงของคนตัวโตกว่า เสียงที่สองเป็นของตาวันเพราะโดนคนตัวเล็กขัดขาจนเสียหลัก และเสียงที่สามเป็นเตียงและที่นอนที่พังลงไปปะทะกับพื้นกระเบื้องเพราะคนตัวโตๆ สองคนล้มลงมาใส่อย่างแรง และเสียงสุดท้ายคือเสียงแก้วน้ำที่ยังอยู่ในมือของแขกที่ลอยหวือลงไปปะทะกับพื้นจนแตกกระจาย)
หนัก
(คนตัวโตกว่าที่อยู่ข้างบนรีบลุกออกจากตัวของคนที่ทำท่าเหมือนจะหายใจไม่ออก ดึงให้ลุกขึ้นนั่งสำรวจร่างกายหาร่องรอยของการบาดเจ็บ)
เจ็บมั้ย
ไม่เจ็บ แต่จุก
ไหนดูซิ
(นิ้วเรียวยาวแตะใบหน้าของอีกฝ่ายให้หันซ้ายหันขวา สำรวจที่แขน ที่ตัว และที่ขา ไม่เห็นมีบาดแผลใดๆ ก็โล่งใจ มองเตียงที่พังและหน้าเอ๋อๆ ของอีกฝ่ายแล้วต้องปล่อยก๊ากออกมา)
ฮ่า ฮ่า ฮ่า
(ร่างบางมองคนที่เงยหน้าหัวเราะเสียงดังแล้วก็อดไม่ได้ต้องปล่อยก๊ากตาม)
ฮ่า ฮ่า ฮ่า
(ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูดังๆ ทำให้ชายหนุ่มทั้งสองคนชะงักค้าง สุรพลเดินไปเปิดประตู เห็นเพื่อนข้างห้องมองเข้ามาในห้องอย่างเป็นห่วงยิ้มแหยๆให้ ลืมไปว่าทำเสียงรบกวนอีกฝ่าย)
เสียงอะไรโครมคราม
ล้ม เตียงหัก
(คนข้างห้องสำรวจหน้าตาเพื่อนรุ่นน้องเห็นเป็นปกติดี แถมใบหน้าก็ยังเปื้อนยิ้มอยู่ก็เลยคลายใจ เพราะตอนแรกนึกว่าขโมยขึ้นห้องแล้วชายหนุ่มถูกทำร้าย)
เออ ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว แต่เบาเสียงหน่อย เดี๋ยวใครก็ลุกมาด่าเอา
ครับพี่ โทษที
(พอคนข้างห้องเดินจากไปแล้ว สุรพลก็ปิดประตู หันกลับมาสำรวจความเสียหายที่เกิดขึ้นในห้องแล้วก็ถอนหายใจ เดินไปหยิบไม้กวาดกับที่ตักผงมากวาดเศษแก้วออกไป เสร็จแล้วก็มายืนเท้าสะเอวดูเตียงที่หักลงไป)
พี่ปอนด์ลุกดิ
จะทำอะไร
เดี๋ยวเอาเตียงออก นอนแต่ที่นอนก็ได้
มา พี่ช่วย
ก็ต้องอย่างนั้นอยู่แล้ว มาบ้านคนอื่นครั้งแรกก็ทำเตียงเค้าพังซะและ
(มือขาวแข็งแรงยกขึ้นโบกอีกฝ่ายเบาๆ) แล้วใครขัดขาพี่
ฮ่า ฮ่า ฮ่า มันเป็นปฏิกิริยาตอบสนองอัตโนมัติ
@@@@@@@@@@
พล
ครับ
ไปไหนมา away ตลอด
audit ลงครับ ต้องหาข้อมูล support เลยไม่ค่อยได้อยู่โต๊ะ
พูดเหมือนเชื้อโรค audit นะ ไม่ใช่ห่า
5555
แล้วเสร็จยัง
ยังครับ อาทิตย์หน้ามาอีก -- พี่ปอนด์มีไรป่าวครับ
หยุดยาวไปเที่ยวไหน
ยังไม่มี program ครับ ว่าจะกลับพิจิตร -- พี่ปอนด์หละครับ
เพื่อนมันชวนไปเกาะสีชัง กำลังคิดอยู่ว่าจะไปดีมั้ย
น่าสนุกออก ไปซิครับ
ไปกับพี่มั้ย
อืมม... ขอคิดดูก่อน
ทำไมต้องคิด
เดี๋ยวมีคนหาว่าใจง่ายอีก
555
@@@@@@@@@@
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
