“พี่ครับ.....ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ”
ตอนที่ 4 (50%)
มาต่อกันเลยครับ....................
เช้ามืดของวันใหม่เริ่มขึ้นแล้ว ผมแอบหนีออกจากอ้อมกอดอุ่นๆ ของชายคนนึงที่เรารู้จักกันในฐานะ พี่ น้อง ร่วมคณะ ร่วมสถาบัน ร่วมสาขา
เมื่อคืนผมทำอะไรลงไปเนี่ย? ผมดันไปตกลงมีอะไรกับน้องมันและก็มีไปเรียบร้อยแล้วด้วย เออ....รู้สึกดีด้วยแฮะ???? ผมต้องบ้าไปแล้วแน่เลย? ผมใจง่ายไปกับคำชวน? เปล่าหรอกผมแค่อยากลองอยากรู้ว่ามันมีความรู้สึกยังไงทำไมวิชมันถึงขอมีอะไรกับผมบ่อยมาก? แต่ตอนนี้ผมเลิกกับวิชไปแล้วผมคงไม่มีวันได้ย้อนเวลากลับไปได้อีกแล้ว หากผมอยากจะให้วิชกลับมามีอะไรกับผม ณ ตอนนี้ แต่เหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อ “เฟิร์ส” น้องร่วมสาขา ที่เรารู้จักกันมาเกือบปีตั้งแต่มันเข้ามาเป็นน้องใหม่แห่งรั้วมหาวิทยาลัยเดียวกับผม
วันแรกผมยังจำได้ที่เจอน้องมัน น้องมันน่ารักครับ น่าตาดี หุ่นดี อารมณ์ดี เป็นที่จับตามองของคนทั้งคณะตอนที่รายงานตัว มีแต่คนมองน้องมัน อ้าว!!!!! ก็คนมันน่าตาดีเนอะ ขนาดผมยังแอบมองเลยครับ เพื่อนผมหลายคนยังมองมันเลยครับ สมส่วนซะขนาดนั้นเต็มพร้อมสรรพไปด้วยรูปสมบัติแบบไม่ขาดตกบกพร่องเลย หน่วยก้านก็ใช้ได้เลยครับ จนถูกจับตัวให้เข้าร่วมกับทีมบาสของคณะไปโดยปริยาย เวลาน้องมันแข่งกำลังใจล้นหลามครับ แต่เหตุที่มันไม่น่าเข้าใกล้เลยก็คือ มันเปลี่ยนแฟนไม่ซ้ำหน้าเลยครับ บางคนคบกันแค่วันเดียวก็เลิกครับ แต่ก็มีบ้างบางคนที่ตามตื้อน้องมัน แต่มันก็ไม่เล่นด้วยครับ ผมว่ามันใจร้ายนะครับ อย่างนี้แหละหล่อเลือกได้ ชิส์!!!!(ผมขอเม้าท์นะครับแฟนมันก็เป็นผู้ชายแบบผมนี่แหละครับ เพราะรสนิยมเดียวกันครับ เรารักษ์โลกครับเลยช่วยกันปลูกป่าครับ)
แต่จู่ๆ หลังจากที่เรามีอะไรกันเสร็จ ไอ้เด็กบ้านั้นกลับมาบอกว่า “มันรักผม” รักมานานแล้วด้วย แถมยังขอโทษผมอีก หรือนี่คือคารมคมคายของมันกันนะ
“ฝันดีนะครับที่รักของเฟิร์ส!!! เฟิร์สรักพี่บัสนะครับ รักคนเดียว รักมานานแล้ว รักมาตลอดตั้งแต่ครั้งแรกที่เราเจอกัน....ผมรักพี่นะครับ!!!”
ไอ้ประโยคตัวปัญหานี่แหละครับวนเวียนในหัวผมไม่หยุดเลยครับ ขนาดนี้มาอยู่ห้องของตัวเองเลเวนะครับ ยังจะตามมากวนใจกันอีกถึงในความคิดอีกนะ ไอ้เด็กบ้า
จะให้ผมทำอย่างไรล่ะครับ ผมเพิ่งผ่านการอกหักมายังไม่นานเลยครับ แต่ผมก็เลิกเสียใจแล้วครับ เศร้าไปก็เท่านั้นครับไม่มีอะไรคืบหน้า หรือช่วยอะไรได้ครับ ยังไงซะเขาคนนั้นก็จากผมไปแล้ว ไปคบกับคนใหม่น่ารักกว่าผมด้วยครับและน้องคนนั้นคงยอมให้ในสิ่งที่วิชเขาขอผมมาตลอด และผมพยายามบ่ายเบี่ยงมาตลอดด้วยเหคุผลว่า “ไม่พร้อม” ถึงผมจะเป็นผู้ชายไม่มีอะไรเสียหายแต่ยังไงผมก็นะครับ ยังไม่พร้อมจริงๆ คัรบ
ทุกคนอาจจะยังไม่รู้จักวิชคือใคร วิช คือเด็กวิศวะ รุ่นเดียวกับผมนี่แหละครับ สูง หล่อ ขาว ตี๋ เป็นที่ต้องการของตลาดเกย์ ณ ตอนนี้ครับ เพราะกระแสเกาหลีฟีเวอร์ เคป๊อปมาแรง ขาวตี๋เลยเป็นที่ต้องการของตลาดครับ
เรารู้จักกันมานานครับแรกๆ วิชเขาก็เข้ามาทักทายผมตามปกติ ผมก็ไม่ไดคิดอะไรมากมาย เพราเขาน่าตาดีเกินกว่าที่ผมคิดจะเอื้อม เพราะเขาก็เนื้อหอมใช่ย่อยครับ
แต่จู่ๆ วันนึงเขาก็เดินเข้ามาบอกผมว่าชอบผมท่ามกลางเพื่อนฝูงผมที่ห้อมล้อมครับ เขาไม่อายเลยครับตอนที่ขอผมเป็นแฟนกลางฝูงชน ผมที่แอบปลื้มอยู่แล้วเพราะตามเอาใจเช้าถึงเย็นถึงขนาดนี้ไม่ให้คิดอะไรด้วยก็บ้าแล้วครับ แล้วผมก็คิดว่าเขาคงชอบผมบ้าง(ผมไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะครับ)
ผมจึงตกลงคบกับวิชครับ วิชเขายังเหมือนเดิมครับตามรับตามส่ง เอาใจทุกอย่างไม่ขาดตกบกพร่องดูแลดีเยี่ยมครับ จนเพื่อนทุกคนยังอิจฉาผมเลยครับ มีบ้างที่วิชถึงเนื้อถึงตัว อย่างมากสุดก็แค่จูบครับ เขาขอมีอะไรกับผมบ่อยมากเขาบอกว่า เขารักผม เขาอยากให้ผมเป็นของเรา แต่ผมก็ยังให้เหตุผลเดิมครับว่ายังไม่พร้อม.............
..........จนวันสุดท้ายของการรับน้องในห้องเชียร์ เหมือนเดิมครับเขามารอรับผมหน้าทางเข้าห้องเชียร์ เราคุยกันอยู่สักพักวิชก็ชวนผมกลับแล้วไปส่งผมที่ห้อง ผมไม่เคยเลยแม้แต่ครั้งเดียวที่จะชวนเขาไปนั่งเล่นที่ห้องหรือมานอนค้างที่ห้อง ทั้งๆ ที่เราคบกันในฐานะแฟน ผมคิดเพียงว่า หากเขารักผมจริงเขาต้องรอผมได้ รอวันที่ผมพร้อมทั้งกายและใจที่จะเป็นของเขา เพราะตอนนี้หัวใจผมยกให้เขาไปแล้วหวังว่าเขาจะรอผมได้นะครับ
ผมลงรถหน้าหอ วิชยืนทำท่าเอื่อยๆๆ ก่อนจะเอื้อมมือหนามาคว้าผมไว้และกอดเบาๆ ผมไม่ได้อายนะครับ ผมกลับชอบมากกว่า ผมคิดในใจว่า อีกไม่นานผมจะยอมให้เขาเข้ามาอยู่ในตัวผมแล้ว วิช ทน รอผมอีกหน่อยนะครับ ผมรักเขานะคัรบ รักจริงๆ เพราเขาคือรักแรกของผมครับ
แต่ตอนนี้ผมยังไม่พร้อมจริงๆ ขอผมทำใจอีกนิดนึง ขอเวลาบัสทำใจอีกนิดนะครับ...แล้วเราจะเป็นของกันและกันทั้งตัวและหัวใจ ไม่ใช่ผมไม่อยากนะครับ แต่ผมไม่พร้อม เพราะอะไรผมก็ให้เหตุผลกับตัวเองและคนรักของผมไม่ได้เหมือนกันเพราะเขาเคยขอเหตุผลกับผมครั้งนึงตอนที่ผมปฏิเสธไป
ถึงผมจะรู้ตัวเองดีว่า ผมไม่ได้มีรสนิยมชมชอบผู้หญิง ผมชอบผู้ชายชอบมากด้วย แต่ผมก็ยังไม่พร้อมจริงๆ นะครับ ทุกคนคงเข้าใจนะครับ(รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นสาวน้อยแรกรุ่นที่ต้องเก็บพรมจรรย์ไว้เป็นสิ่งสำคัญเลยแฮะ)
วิชกอดผมอยู่นานครับไม่มีทีว่าว่าจะปล่อยผมจึงถามว่าวันนี้เป็นอะไร ทำไมแปลกจัง เขาก็บอกว่าไม่มีอะไร ผมก็เชื่อครับ แล้วเขาก็เอ่ย ประโยคเดิมที่ผมปฏิเสธมาตลอดอีกครั้ง
วิชบอกผมว่าวันนี้เขาจะขอผมเป็นครั้งสุดท้ายและถ้าผมปฏิเสธเขาอีก เขาก็จะไม่ขอผมอีกเลย เหมือนขู่ผมนะคัรบ ผมยืนนิ่งคิดสักครู่ ก่อนจะเขยิบเข้าใกล้เข้าอีกนิดโอบแขนรัดตัวเขาเบาๆ แล้วยังยืนยันคำตอบเดิมว่า ผมยังไม่พร้อม ผมหอมแก้มวิชเบาๆ แล้วเดินจากเขามา โดยที่เขาโบกมือและยิ้มหวานๆ ให้ผมเหมือนเดิม
เช่นเคยครับผมไม่เพียงไม่ยอมเขา แถมยังไม่คิดที่จะชวนเขาไปนั่งห้องเล่นๆ หรืออะไรเลย แต่ผมคิดไว้แล้วครับว่าอาทิตย์หน้าผมจะชวนเขาไปทานข้าวที่ร้านประจำของเรา
และผมจะชวนเขามาที่ห้องและวันนั้นผมจะผมให้เขาโดยที่เขาไม่ต้องขออะไรผมก็จะให้เขาเอง ผมก็ไม่ใช่เด็กแล้วครับผมก็ศึกษามาบ้างเรื่องประมาณนี้ว่าการ Born to be รับ จะเป็นอย่างไรบ้าง ผมไม่ได้ลามกนะผมก็ศึกษาเป็นกรณีศึกษาครับ
ผมว่าอาทิตย์หน้าก่อนจะชวนวิชไปทานข้าวผมจะซื้ออุปกรณ์สำหรับการนี้มาให้พร้อม เพราะผมสงสารวิชที่เขาอ้อนขอผมหลายครั้งแล้วผมก็ปฏิเสธเขา ผมว่าเขาคงขายหน้ามากที่ถูกผมปฏิเสธไป
วิชทนอีกนิดนะอีกนิดเดียวบัสขอเวลาอีกไม่กี่วันบัสจะยอมวิชโดยไม่มีข้อโต้เถียงใด ยอมทุกอย่างที่วิชขอ ถึงวิชไม่ขอผมก็จะทำให้เพราผมรักวิช แค่คำเดียวเลย แต่ถ้าวิชรักบัสจริงวิชก็ต้องรอนะครับ
ผมไม่เคยบอกสิ่งเหล่านี้กับวิชเลยเพราะผมจะให้เป็นของขวัญในวันครบรอบที่เราคบกันครับ 3 เดือน ผมคิดว่าวิชคงดีใจแน่เลยครับกับของขวัญจากผมในครั้งนี้ ผมคิดเองนั่งยิ้มเองในห้อง
เวลาผ่านไปเรื่อยๆ ผมก็ใช้ชีวิตปกติตามเคย แต่ที่แปลกไปก็คือสามวันแล้วที่วิชหายไปโทรหาก็ไม่ยอมรับสายและไม่โทรกลับด้วย
ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมากมายเพราะคิดว่าวิชคงงานยุ่งแน่นอน จนล่วงเลยมาถึงวันที่ผมจะเริ่มแผนการที่ผมเตรียมไว้กะจะเซอร์ไพร์สที่รักของผม
วันพรุ่งนี้แล้วสินะครับ ที่ผมกับเขาจะได้เป็นคนคนเดียวกันแล้ว อายครับ ผมนั่งหน้าแดงคนเดียวเป็นเอามากครับ
เย็นวันนี้หลังเลิกเรียนผมกำลังจะแยกย้ายกับเพื่อนเพื่อกลับห้อง ไม่สิผมต้องไปเตรียมอุปกรณ์ก่อนสินะ ก็มีน้องปีหนึ่งหน้าตาน่ารักคนหนึ่งครับเดินเข้ามาหาผม
แล้วบอกกับผมด้วยเสียงที่ดังและฟังชัดครับ เขาบอกว่าเขาเป็นแฟนวิชและขอให้ผมเลิกยุ่งวุ่นวายกับวิชได้แล้ว ไม่ต้องโทรไปหาอีก
ที่วิชเขาไม่รับโทรศัพท์ผมเพราอยู่กับน้องเขา แล้วยังบอกต่อให้ผมหน้าชาเล่นด้วยว่า วิชฝากมาบอกว่า “รำคาญ” ผมยืนนิ่งครับ คิดอะไรไม่ออกเลยครับ มันอึ้งครับ
ผมว่าน้องเขาอำผมเล่นหรือเปล่า พอได้สติผมก็ยังยิ้มสู้ เอ่ยถามน้องด้วยเสียงนิ่งๆ ที่เริ่มแกว่งๆ บ้างก็ตาม แต่น้องก็ยืนยันว่าไม่ได้โกหกหรืออำเล่นเลย แถมยังเอารูปหน้าจอโทรศัพท์ขึ้นมาให้ดู มันเสียดแทงใจทันทีเลยครับรูปที่น้องหน้าหวานกำลังจูบปากกับผู้ชายคนนั้นที่ผมคุ้นหน้ามากที่สุด
นี่สินะคือเหตุผลที่เขาหายไปจากผม แค่ไม่กี่วันเองเขาสามารถมีคนใหม่ได้แล้วเหรอ?
วิชน่ะเหรอรำคาญผม เมื่อก่อนไม่เห็นจะพูดเลย ไม่เห็นว่าอะไรเลย ไหนวิชบอกว่าชอบในสิ่งที่ผมเป็น ชอบที่ผมเป็นแบบนี้ ชอบรอยยิ้มของผม ไม่เครียดกับเรื่องอะไรเลย นี่แหละคือเสน่ห์ของผม นี่คือสิ่งที่วิชชอบและวิชรักผม!!!!! แล้วสิ่งเหล่านัน้มันหายไปไหนหมดแล้ว?
มันทำให้ผมนึกถึงประโยคที่เขาพูดกับผมวันนั้น วันที่ผมเห็นหน้าเขาเป็นครั้งสุดท้าย ได้ยินเสียงเขาเป็นครั้งสุดท้ายได้กอดเขาเป็นครั้งสุดท้าย ได้หอมเขาเป็นครั้งสุดท้าย ได้อะไรอีกหลายๆ อย่างเป็นครั้งสุดท้ายกับเขา
หรือเป็นเพราะผมที่ไม่ยอมเขา
ไม่ยอมให้เขามีอะไรกับผมสักที
ก็ตอนนี่ไงตอนนี้ผมพร้อมแล้วไง
ผมจะเซอร์ไพร์สเขาไง
เขาไม่รอผมแล้วใช่ไหม?
แต่ว่ามันสำคัญด้วยเหรอกับเรื่องแบบนี้ที่ผมจะยอมเขาก็เพราผมรักเขา ผมอุตส่าห์เตรียมการทุกอย่างแต่มันกลับพังไม่เป็นท่าซะแล้ว.....
ที่ผ่านมาผมก็ไม่ได้ทำหน้าที่แฟนที่ดีขาดตกบกพร่องไปเลยนิครับ หรือผมทำอะไรผิดไปอีก ผมพยายามใช้สมองที่ตอนนี้มันขาวโพลนเต็มไปด้วยความหนักอึ้ง
ราวกับผมโดนค้อนปอนด์ทุบลงมาอย่างจังเลยครับ น้ำใสๆ ไหลออกมาจากดวงตาที่ใครๆ ก็บอกว่าสวย ไหลมาเองเลยครับไม่ต้องสั่งเลยครับ
จนเพื่อนๆ รุมกันเข้ามาดูและบอกให้น้องคนนั้นให้ไปไกลๆ ต้องใช้ว่าบอกน่าจะสุขภาพเพราะเพื่อนผมแต่ละคนไม่ได้เป็นอย่างที่ผมบอกเลยมันต่างกับคำว่า “บอก” นะครับ จะออกอาการของการ “ไล่ตะเพิด” ซะมากกว่า
ไงล่ะครับเซอร์ไพรส์จริงๆ ครับ
กับวันครบรอบการคบกันของผมที่ผมเตรียมการทุกอย่างไว้
หวังว่าเขาคนนั้นจะชอบและพอใจกับสิ่งที่ผมเตรียมไว้
แต่กลับเป็นผมซะเองที่เซอร์ไพรส์ซะมากกว่าหลายพันเท่า
ผมเลิกติดต่อ ลบเบอร์ และพยายามลบทุกอย่างออกจากสมองให้หมดร่องรอยระหว่างเราผมก็พยายามลบทีละนิด ผมล่องลอยอย่างคนไร้วิญญาณอยู่ได้ประมาณอาทิตย์กว่าๆ แต่น้องหน้าหวานเด็กวิทยาฯ แฟนของวิชก็ยังมารังควานไม่หยุด ไม่หย่อน ทั้งทีผมเองก็ไม่ได้ติดต่อกับแฟนเขาแล้ว แต่เขาคงไม่ไว้ใจอยู่ดีแหละครับ แต่ผมไม่ทางกลับยุ่งกับแฟนเขาได้หรอกครับ เพราะในเมื่อเขาสองคนกำลังคบกันอยู่ เพราผมก็ไม่อยากให้น้องมันต้องมาตกที่นั่งเดียวกับผมตอนนี้
แต่เพื่อนๆ ผมก็รำคาญครับต้องออกโรงเองเรียกน้องหน้าหวานและวิช มาเคีลยร์กันกันจนวางมวยไปรอบนึงเรื่อจึงจบตอนแรกเพื่อนๆ คนอื่นกะจะสั่งสอนวิชให้รู้สำนึกแต่ผมก็ไม่อยากสร้างเวรกับใคร จึงขอร้องไว้ แต่วิชก็ยังน่ารักเหมือนเดิมครับยอมรับผิดแต่โดยดีโดยไม่ตอบโต้อะไรเลยที่ต้อ เพื่อนผมคนหนึ่งที่เป็นหัวหน้าทีมบาสต่อยเขาเข้าไปสองที โดยให้เหตุผลว่าทำร้ายผมและไม่ดูแลแฟนเด็กหน้าแหลมคนนั้นให้ดีปล่อยให้มาหลอกหลอนอยู่ได้
จากนั้นมาผมก็เจอวิชบ้าง ผมก็เฉยๆ นะครับถึงวิชจะพยายามที่จะเข้ามาทักหรืออะไรๆ ก็ตามแต่ผมก็จะเลี่ยงและหลบหลีกให้ไวที่สุด ผมใช้ชีวิตเป็นปกติสุขมาได้ก็นานแล้วครับ ผมลืมเรื่องราวได้บ้างแต่ก็ยังไม่หมดครับ จนวันนี้ผมก็นั่งทบทวนเรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านมาว่าทำไม? ทำไม? และทำไม? ผมก็ยังไม่ได้คำตอบอยู่ดี หากถามว่าตอนนี้ผมลืมวิชได้รึยังผมก็บอกได้ว่าลืมได้แล้วและถ้าจะให้กลับไปคบกันอีกผมคงต้องขอเวลาคิดนิดนึงแต่ตอนนี้คงต้องตั้งใจเรียนให้มากที่สุดแล้วครับ
ตึ๊ง!!!!!เสียงข้อความในเฟซบุ๊คดังขึ้นครับทำให้ผมเลิกคิดอะไรไร้สาระได้บ้าง หันมาอยู่กับความเป็นจริงดีกว่าเนอะ
*****************************
TBC...........นะครับ ตอนนี้ปวดข้อมมือมากเร่ง เขียน เร่งพิมพ์
ตอนนี้หัวสมองกระฉูดครับแต่มือไม้มันไม่ทำงาน
ดันออกมาได้แค่นี้ ขอโทษด้วยนะครั เอาไปก่อนครึ่งนึงนะครับ
แล้วจะมาต่อครึ่งหลังให้นะครับ
ยังไงก็อย่าลืมมาติดตามกันนะครับ ฝากด้วยครับ
ขอบคุณครับ
ฝากติดตามนิยายเรื่องอื่นๆ ด้วยนะคัรบ
ที่อัพเดทเเล้ว วันที่ 06/06/55
1 http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13376.270 Brother I Love You
2.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32310.msg2017123#msg2017123 ปิ๊งรักพี่ชายหน้าหวาน-น้องชายจอมป่วน...
3.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=12662.msg2017153#msg2017153 ผมหลงรักชายโฉดที่ยังไม่ได้อัพ(ขาดต้นฉบับฝากช่วยกันทวงหน่อยนะคัรบ555+)
1.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=13217.0 พ่อครับ ลูกชายพ่อฯ
2.http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=9114.1200 Sweet Sleeping Beauty
โพลล์
หัวข้อ: "พี่ครับ...ผมขอ(เอา)พี่ได้ไหมครับ".......จบบริบูรณ์ แจ้งย้ายเลยครับผม...(^_^) (อ่าน 396929 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก