หัวข้อ: ก่อนอื่น ผมต้องขอโทษ ทุกคนด้วย ที่หายไป หลายปีเลย55555555555555

[Wps_sch]

  รอน้องนิวครับคิดถึงจังหูแล้วนิ

[Yarkrak]

รอเกณฑ์ทหาร 2 ครับ

 

[day9day]

มาได้แล้วม้างงงงง

[kinny]

คิดถึงอ่ะมากมาย  ฮือออออ   อัพเดทน่าาาาาาาาาาาาาา

[Requiem]

ในที่สุด ในที่สุด ก็ ตาม ทัน แล้ววววววววววว โดยใช้เวลาเพียง 2วัน กว่าๆ 55555+ เรื่องนี้ เห็นมานานและ แต่ไม่เคยคิดที่จะแวะ เข้ามาเลย แต่พอแวะ เข้ามาเท่านั้น แหละ แวะ เลย    ตอนนี้ เป็น Fc นัด-นิวไปแล้วอ่ะ  ชอบ ชอบ ชอบ แนวเดียว กะ ปอ-ที เลย 

[ดวงตะวัน]

รอผลเกณฑ์ทหารน้องนิว

[new10]

ตอนที่297

ยังไม่จบนะคับ ตอนหน้า 
น่าจะจบ เพราะผมไม่ค่อยมีเวลาพิมพ์

จบจากตอนเกณฑ์ทหาร ก็สงกรานต์  มันช้าเนอะ

ไม่ค่อยมีเวลาได้อัพเดตเลย

...


กลับถึงบ้านตี1 ใช่ว่าจะได้นอนต่อนะคับ
“หวัดดีคับยาย  หิวข้าวจังคับ กับข้าวเหลือบ้างไมยาย”ไอ่นัดบ่นหิวตั้งแต่เกือบถึงบ้านละ เพิ่งกินไปเองนะ
“จะมาก็ไม่โทรมาบอกยายล่วงหน้า ยายก็ไม่รู้เลยไม่ได้ทำอะไรไว้ให้กินเลย”ผมไม่สนใจมัน เอาของขึ้นไปเก็บบนห้อง เปิดหน้าต่างแล้วล้มตัวลงนอนทั้งแบบนั้นเลย

สักพักใหญ่ๆมันก็ตามขึ้นมา
“ตัวเองๆ”ผมกำลังเคลิ้มๆ จะหลับ ได้ยินมันเรียก แต่ไม่อยากขาน
“....................”
“ตัวเอง”
“.......................”
“ตัวเอง  ตื่นแปบนึงดิ”
“อะไรนักหนาวะนัด กรูง่วง จะนอน”
“หิว”
“แล้วไปไหนมาซะนาน คิดว่ากินแล้ว”
“ดูมอไซด์”
“ทำไมเมิงไม่เอามอไซต้มกินไปเลยละ”
“โห ตัวเองก็ว่าไป พูดมาได้ไง เอามอไซไปต้มกิน 5555 เค้าชอบกินสดๆฮาๆๆๆ”
“เมิงตลกหรอ”
“ป่าวๆ อย่าดุดิ ดึกแล้ว” มันก็รู้ว่าดึก แต่ก็ยังกวนทีนไม่เลิก
“แล้วถามยายยังว่ามีอะไรเหลือบ้าง”
“ยายเค้าจะทำให้กินนั่นแหละ แต่เค้าเกรงใจ”
“เมิงเกรงใจเป็นด้วย”
“เป็นดิ โหหหหห”
“เหรอ  ถ้าเมิงเกรงใจ เมิงจะมาปลุกกรูแบบนี้หรอ”
“ก็เค้าหิวอะ ทำอะไรให้กินหน่อยดิ” ผมนอนจ้องตามันนิ่งสักพัก
“.....โว้ยยยยยย”
สุดท้ายผมก็ต้องลุก ไปหาอะไรให้มันกิน

มันก็เดินตามผมติดๆ  นั่งอยู่ให้ครัวมองผมไปเปิดตู้เย็น ก่อนผมจะเปิดตู้เย็น ผมก็หันไปมองหน้ามันนิดหน่อย   มันทำหน้าสลด เอาคางวางบนโต๊ะอย่างกับลูกหมาไม่มีผิด
“มีแต่ถั่วงอก  ไข่  หมู ต้นหอม  จะกินไม”
“กิน”

ผมเพิ่งคนพบทฤษฎีการทำอาหารว่า   เรามีวัตถุดิบอะไร เราก็เรียกอาหารที่ออกมาตามวัตถุดิบนั่น  ถึงมันจะมีอะไรก็ใส่ๆไปก็ช่างเถอะ
เช่นมีถั่วงอก เราก็เรียกผิดถั่วงอก  ถ้าใส่น้ำเยอะเกินไปก็เรียกว่าแกงถั่วงอก จบปะ555+

“ไปตักข้าว จะเสร็จแล้ว”ผมบอกมัน
“ตัวเองกินไม”
“ไม่”
“มันตักข้าวเสร็จก็มานั่งรอ”
“อะเสร็จละ กินซะ กินแล้วเลิกงี่เง่านะ”ผมเดินไปหยิบน้ำในตู้เย็นมาให้มัน
“ตัวเองไม่กินจิงอะ อร่อยนะ”
“ไม่อะ ไปละ”
“ไปไหนอะ”
“ไปนอนสิ ง่วง”
“โห นั่งเป็นเพื่อนเค้าแปปนึงดิ กลัวผี”
“ผีบ้าอะไร”
“นะๆ แปปเดียวไม่เกิน5นาที”
“เออๆ ไวไว”
“ตัวเอง กินไม”
“ไม่เอา”
“อร่อยนะ เดี๋ยวเค้าป้อน นะนะ”
“เออๆ”
ป้อนไปป้อนมา ผมก็ต้องไปตักข้าวมากินกับมันจนได้  แต่ก็ต้องเจียวไข่เพิ่ม  เพราะไม่อิ่ม

กว่าจะได้นอนกัน ก็เกือบตี3
ผมอะเกือบ3  ไอ่นัด อะเช้า เลย เพราะมันดีดไง กินกาแฟไปซะเยอะ  ปกติมันไม่ค่อยกินกาแฟ แต่มันนึกอะไรอยู่ไม่รู้ไปกินกาแฟตั้ง3แก้ว

ผมตื่นตอน7โมงกว่า

“รถใครจอดอยู่หน้าบ้าน”ยายถาม
“รถหนูเอง ทำไมอะยาย”
“เอาดีๆ”
“จิงๆ ดูหน้าดิจิงจังนะยาย”
“เรื่องมันยาว”
“แล้วแขนขาไปโดนอะไรมารอยเต็มเลย”
“รถชน”
“มันใช่เรื่องที่จะมาพูดเล่นไม พูดเล่นอะไรอะ ดูบ้าง คนโบราณเค้าถือนะ”
“พูดจิงๆยาย”ยายหันมามองหน้า
“เมื่อไหร่”
“เดือนก่อน”
“แล้วทำไมไม่ใครบอกยาย”
“หนูไม่อยากบอก เดี๋ยวยายคิดมาก ความดันขึ้น”
“รอให้ยายเสียหลานไปก่อนใช่ไม ถึงจะบอก”
“โถ่ยาย ก็เหมือนแม่อีกคนละ ชอบมาดราม่าใส่ ไปอาบน้ำละร้อนมาก”
“รีบไปอาบไปจะได้มากินข้าว”
“คับ”
“แล้วเจ้านัดละ”
“มันคงตื่นง่ายหรอกยาย เพิ่งนอนตอนตี5กว่าเองมั้ง”


ผมไปอาบน้ำ  ขึ้นไปแต่งตัว
“นัด นอนดีๆดิ เดี๋ยวปวดคอ”
“อือออ”มันก็ขยับแปบนึงแล้วนอนต่อ

ผมปล่อยให้มันนอนเต็มที่ก่อน

“ยายคับ  ทำไรกินข้าวอะ”
“น้ำพริกปลาทู ต้มยำปลานิล”
“โห พูดละหิวเลย”
“ไปปลุกเจ้านัดมากินข้าวก่อน เดี๋ยวค่อยนอนต่อ”
“มันไม่ตื่นหรอก เชื่อดิ”
“เดี๋ยวยายไปปลุกมันเอง  ไปตามตามากินข้าวไป”
“ตาอยู่ไหนอะยาย”
“บ้านลุงสอน”
“คับ”

ผมไปตามตากลับมา ไอ่นัดนั่งอยู่โต๊ะกินข้าวแล้ว
“เอ้ายายไปทำยังไงมันถึงตื่นอะ”
“ปลุกแปปเดียวเอง”
“กินข้าวๆกัน”

ระหว่างกินข้าว ส่วนมากมีแต่ผมทั้งนั่น   
ที่โดนตา กับยายด่าเรื่องรถชน แต่ไม่มีใครบอกเค้า
ผมกับไอ่นัดนั่งเงียบเลย  ฟังอย่างเดียว  ไม่ใช่อะไรหรอกหิว  กินอย่างเดียว

พอกินข้าวเสร็จหูชากันเป็นแถบๆ

“ไปเลื่อนรถไว้ในร่มไป”ตาบอก
“ยายจะไปไหน”ผมเห็นยายอาบน้ำแต่งตัวอย่างสวยเลย
“ไปหาหมอไง หมอนัดวันนี้”
“ไปยังไง”
“รถสองแถวเยอะแยะ”
“โหห ไม่เอา เดี๋ยวผมไปส่ง”
“เปลืองน้ำมัน”
“โอ้ย ยาย คิดมากจัง  รอแปปเดี๋ยวขึ้นไปเอากุญแจรถก่อน”


“นัดนอนอยู่บ้านนะ อย่าไปไหนนะเดี๋ยวกรูพายายไปหาหมอก่อน”
“ไปด้วย”
“ไม่ต้อง เมิงนอนอยู่นี่แหละ”
“ไม่เอา” มันกระโดดจากเตียงใส่เสื้อผ้าอย่างไว
“ไปจิงอะ นานอย่าบ่นนะ”
“อืม”

ลงไปข้างล่าง ยายก็นั่งรออยู่ที่แคร่หน้าบ้านละ
“เอ้า เจ้านัดไปด้วยหรอ”
“คับยาย”
“ไปทำไมลูก  ลำบากเปล่าๆ นานด้วยนะ นอนอยู่บ้านไม่ดีกว่าหรอ”
“ไม่เป็นไรคับ ผมอยากขับรถให้ยายนั่ง”
“มันดื้อแบบนี้แหละยาย หนูถึงขี้เกียจพูดไง”ผมแทรกไป
“เอ็งก็ไปว่าน้อง ไปๆ ไปกันหมดนี่แหละ” ผมหันไปมองหน้าไอ่นัด  มันแลบลิ้นปลิ้นตาใส่ผม เห็นละหมั่นไส้จิงๆ

“ยายนั่งเป็นคุณนายอยู่ข้างหลังเลยคับ”ไอ่นัดเปิดประตูให้ยาย
“ขับดีๆนะ อย่ากระชากไปมา ยายจะเมารถ”
“คับ”

พอรถออกตัวได้ มันก็เริ่มโม้นั่น โม้นี่  แถมยังใส่ร้ายผมให้ยายฟังอีก ผมก็นั่งเงียบๆ ไม่อยากมีพูดอะไรออกไป เดี๋ยวหาว่าเถียงอีก
“นัด ปิดแอร์ลดกระจกลงให้หมดดิ”ผมบอกมัน พยายามเบี่ยงเบนมัน
“ได้คับ” เดี๋ยวกลับกรุงเทพก่อนเหอะเมิง กรูจะเล่นให้หนักเลย
“แล้วสรุปนี่รถใคร”จู่ๆยายก็ถามอีก
“นัดบอกยายดิ”ผมพูดแล้วเหมือนเค้าไม่เชื่อ
“จิงๆคับเป็นรถของพวกเราคับยาย  แม่ผมดาวน์ให้แต่ให้พวกเราผ่อนกันเอง”
“อ้อ พูดแบบนี้ ค่อยน่าเชื่อหน่อย”
“หนูพูดไม่น่าเชื่อถือขนาดนั้นเลยหรอยาย”ผมงอนจิงๆนะ
“งอนเฉยเลย”ไอ่นัดพูดลอยๆขึ้นมา
“โอย ไปกันใหญ่ละ  โตๆกันละ ยังทำตัวไม่รู้จักโตอีก”ยายผมบ่น
“เอากันเข้าไป เป็นปี่เป็นขลุ่ย หนูยังไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อยยาย”
“เอ้าก็เห็นเงียบ  ยายทำไมจะดูไม่ออกเลี้ยงเอ็งมาตั้งแต่เล็ก”
“คับๆ ยายเก่ง   นัด ขับช้าๆหน่อยเดี๋ยวเลย”
“จะถึงแล้วหรอ”
“อืมมม   ตีไฟเลี้ยวซ้ายเลย เห็นป้ายโรงบาลไม”
“ไม่เห็นอะ”
“ผ่านมาละ ป้ายบอกทางมันบอกว่าอีก100เมตร”
“อ้อ  เห็นโรงบาละ”
“เออ เลี้ยวเข้าเลย”


“เดี๋ยวเอารถไปจอดแล้วตามเค้าไปนะนัด ถ้าหาไม่เจอ ก็โทรเข้ามา”
“ok รู้เรื่อง”
ผมก็พายาย ไปยื่นบัตร วัดความดัน ช่างน้ำหนัก  แล้วก็ไปนั่งรอเรียกชื่อ

ไม่นานนัก ไอ่นัดก็มา

“พากันไปเดินเล่นก่อนก็ได้ อีกนานกว่าจะโดนเรียกชื่อ”
“นานแค่ไหนอะยาย คนก็ไม่ได้เยอะเลย”
“เป็นชั่วโมงแน่ๆ”
“โหหห”
“หิวน้ำอะตัวเอง”
“แล้วทำไมไม่ลองเดินหาดูละ”
“กลัวหาตัวเองไม่เจอไง เลยรีบมา”
“เฮ้ออ”

“ยายเอาอะไรไม เดี๋ยวพาไอ่นัดไปหาอะไรกินก่อน”
“ไม่เอาหรอก  แถวๆนั้นมีร้านกาแฟอยู่ ลองเดินไปดูสิ”ยายผมชี้มีไป
“งั้นเดียวมานะยาย  ถ้ามีอะไรก็โทรมานะคับ”
“อืมม”
“ปะนัด”
“ปะ”

ผมก็พามันเดินหาร้านกาแฟ

“ใช่ร้านนั้นปะตัวเอง”
“เมิงตลกหรอนัด นั่นมันร้านข้าวแกง”
“5555  เค้าไม่อยากให้ตัวเองเครียด”
“กรูจะเครียดก็เพราะเมิงนั่นแหละ”
“โน้นไงๆ เจอละ  อันนี้จิงๆ”
“เออ ไปดิ”

“สวัสดีคับ รับอะไรดีคับ”
“เอาอะไรนัด”
“ไม่รู้อะ”
“เอ่อออออออออออออ เอา”
“งั้นนั่งรอสักครู่นะคับ  เดี๋ยวเอาเมนูมาให้เลือกนะคับ”
“คับ”

ไอ่นัดเดินไปนั่ง  ผมก็เดินไปดูตู้เบเกอร์รี่ 
“เอาไอ่นี่ กับไอ่นี่คับ”ผมบอกเค้า
“2อย่างนะคับ  บราวนี่อุ่นร้อนไมคับ”
“คับ”
“นี่เมนูเครื่องดื่ม เดี๋ยวเชิญนั่งดูก่อนได้คับ เดี๋ยวผมไปรับออเดอร์ที่โต๊ะ”
“คับ ขอบคุณคับ”

“อะเมนู เอาอะไรนัด”
“ไปจีบคนขายมาหรอ”
“เหอะๆ รู้ได้ไง”
“เห็นมันหล่อหน่อยไม่ได้เนอะ”
“ก็ธรรมดา” เอาสิ เมิงประชดมา กรูก็ประชดกลับ

“สรุป จะเอาอะไร”ผมถามมัน มันมองผมด้วยหางตา
“ชาเขียวปั่น”
“เออ ก็แค่เนี่ย”

“เบเกอร์รี่ได้แล้วคับ  เครื่องรับเป็นอะไรดีคับ” เค้าวางเค้กลงบนโต๊ะ
“เหอะๆ บราวนี่”จู่ๆไอ่นัดก็พูดขึ้นมา
“เอาเป็นชาเขียวปั่น  กับมอคค่าปั่นคับ”
“รับเป็นแก้วใหญ่เลยไมคับ”
“คับ”
“เดี๋ยวรอสักครู่นะคับ”
“ตรงนี้ดูดบุหรี่ได้ไมคับ”
“ได้คับ”
ผมรู้ว่าดูดได้ เพราะที่เขี่ยตั้งอยู่บนโต๊ะหร่าเลย   แต่แค่ถามเป็นมารยาท

พอเค้าไป

“นัด เมิงพูดอะไร เมิงก็คิดนิดนึงนัด”
“คิดอะไร”
“ “เหอะๆ บราวนี่”  เมิงพูดแบบนี้แล้วคนขายเค้าจะคิดยังไง  มารยาทอะมีป่าววะ โตแล้วนะนัด ให้กรูต้องบอกทุกๆเรื่องมันก็ไม่ไหวนะ”
“ก็แค่พูดว่า เหอะๆ บราวนี่ มันผิดตรงไหน”
“น้ำเสียงเมิงมันไม่น่าฟังไง”
“เออ  อะไรเค้าก็ผิดหมดแหละ”
“กรูไม่ได้หมายความว่าอย่างงั้น”
“แล้วยังไง”
“เออ  ช่างแมร่งเหอะ”
“มีอะไรกับบราวนี่หรือป่าว”จู่ๆมันก็พูดขึ้นมาอีกละ
“เรื่องประชดประชันเมิงนี่ถนัดจังนะนัด กรูอยากแดรกกรูก็ซื้อมา  ถ้าไม่อยากให้กรูแดรก ก็โยนให้หมาไป”
“เครื่องดื่มได้ละคับ  ทานให้อร่อยนะคับ”
“คับ ขอบคุณคับ”

ต่างคนต่างเงียบเลยทีนี้
ผมหยิบแว่นดำมาใส่นั่งเล่นโทรศัพท์   ที่หยิบมาใส่ไม่ใช่อะไรหรอก ไอ่นัดมันชอบจ้องตาเหมือนมันสงสัยอะไร ผมก็เลยหยิบมาใส่ตัดรำคาน
“หึ”แล้วมันมันก็หยิบบุหรี่ขึ้นมาดูดแล้วเฉหน้าไปทางอื่น  ผมก็ไม่สน นั่งเล่นโทรศัพท์กินกาแฟ กินขนมไป


ยิ่งอยู่นานยิ่งอึดอัด ผมหยิบแก้วกาแฟแล้วไปจ่ายตังแล้วเดินไปหายาย
“ยังไม่ถึงคิวหรอยาย”
“ยังเลย”
“ไหนบัตรคิวยายอะคับ” ยายก็ยื่นบัตรคิวให้

ผมถือบัตรคิวเดินไปหาพยาบาล
“พี่คับ อีกนานไมคับ กว่าจะถึงคิวนี้”ผมยื่นบัตรให้ดู
“ยังคะ รอก่อน”
“ตอนนี้ห้องตรวจมีกี่ห้องหรอคับ”
“4ห้อง”
“มีหมอทุกป่าวคับ”
“มี3 ท่าน”
“มีหมอ3ท่าน คนไข้ที่นั่งอยู่หน้าห้อง ยังไม่ถึง50คนเลย  ผมเห็นแต่ละคนเข้าไปพบหมอ ไม่ถึงคนละ5 นาที แล้วทำไม คนไข้หน้าเดิมๆยังนั่งอยู่ที่เดิมแทนที่จะได้กลับไปแล้ว แล้วบัตรคิวที่ผมได้มา ได้รับตอน 8.46 น นี่เกือบ11โมงแล้วนะคับ  ใช้เวลานานไปหรือเปล่าครับ  ถ้าเกิดคนใกล้ตาย รอให้ตายก่อนใช่ไมคับ ถึงจะตื่นตัวกัน”คนเริ่มมองแล้ว  ส่วนมากมีแต่คนสูงอายุทั้งนั้น
“ดิชั้นก็ให้คำตอบไม่ได้นะคะ เดี๋ยวคุณคุยกับหัวหน้าดิชั้นนะคะ”
เค้าก็เรียกหัวหน้าเค้ามา  ผมก็หงุดหงิดอยู่แล้ว เลยคุมอารมณ์

ผมคุยกับหัวหน้าเค้า  ผมก็พูดเหมือนเดิม
“ถึงจะใช้บัตรทอง  และเป็นโรงบาลรัฐ แต่ก็ไม่สมควรนานขนาดนี้นะคับ  บางคนเค้าก็ต้องมีธุระ มีงานต้องไปทำต่อนะคับ  คนส่วนใหญ่ที่มาใช้บริการพี่ก็รู้ว่าเป็นแค่คนหาเช้ากินค่ำ  เค้าคงไม่มีเวลามานั่งรอหมออย่างเดียวหรอกคับ ผมขอเบอร์ ผ อ โรงบาลหน่อยได้ไมคับ”ผมเน้นเสียง ไอ่นัดเดินมาหาผม ผมก็ไม่รู้ว่ามันกลับมาตอนไหน
พยาบาลหน้าเสียกันใหญ่เลย  คงด่าผมในใจมันส์เลย
“ผมไม่ได้จะร้องเรียนพวกคุณหรอกคับ แต่อยากให้ทราบถึงระบบการทำงานว่ามันเป็นยังไง เผื่อจะได้หาทางปรังปรุง”
“ได้คะ” เค้าให้เบอร์มา


“นัดเดี๋ยวเมิงอยู่กับยายนะ เดี่ยวกรูมา”
“มีอะไรหรอ”
“ป่าว  อย่าไปไหนนัด อย่าให้กรูโมโหไปกว่านี้นะ”


ผมก็ไปยืนโทรศัพท์หน้าห้องจ่ายยา
เพราะเงียบที่สุด แต่ผมรู้ตัวว่าถูกจับจ้องด้วยสายตาที่ไม่เป็นมิตรหายคู่เลยละ

“สวัสดีคับ ผมขอเรียนสายกับ นายแพทย์......................”
“จากไหนคะ”
“ญาติคนไข้คับ”
“สักครู่นะคะ”
“คับ”

“สวัสดีคับ”
“สวัสดีคับ ผมเป็นญาติคนไข้นะคับ”
“คับผม ไม่ทราบว่ามีเรื่องอะไรหรอคับ”
“ผมอยากจะให้ข้อติชมโรงพยาบาลนิดหน่อยนะคับ”ผมก็เข้าใจนะ โรงบาลรัฐ จะสู้เอกชนได้ไง
“อ้อ ยินดีครับ  ตอนนี้คุณอยู่ที่โรงพยาบาลหรือเปล่าคับ”
“คับ”
“อ้อ งั้นดีเลย  พอดีผมว่าง เดี๋ยวผมไปพบนะคับ  ไม่ทราบว่าคุณอยู่ตรงไหนของโรงบาลคับ”
“หน้าห้องจ่ายยา ตึกหน้าๆเลยคับ”
“คับ เดี๋ยวผมลงไปพบนะคับ ขอเบอร์ติดต่อกลับ จะสะดวกไมคับ”เค้าก็พูดเพราะนะ เพราะมากเลย
“ได้คับ”ผมให้เบอร์เค้า  นั่งรออยู่แถวนั้นสักพัก เค้าก็โทรหาผม

พอผมเจอเค้าก็ยกมือไหว้เค้า เพราะเค้าอายุมากกว่าผม
“สวัสดีคับ”
“สวัสดีคับ  ไม่ทราบว่าจะให้ทางปรับปรุงเรื่องไหนคับ”อยากจะบอกว่าทุกเรื่องเลยคับ แต่เกรงใจ
“การให้บริการที่ล่าช้ามากคับ  บัตรคิวนี้ผมได้มาตอนเวลา8.46 เวลาบนบัตรคิวก็มี คุณหมอรบกวนดูเวลาตอนนี้สิคับ”
“อืมมม  ผมขออธิบายอย่างนี้นะคับ จิงๆมันเกิดได้จากหลายสาเหตุนะคับที่จะล่าช้า เพราะคนไข้แต่ละรายที่เข้ามา ป่วยด้วยโรคที่ไม่เหมือนกัน”
“ตรงนี้ผมเข้าใจคับ”
“เลยให้เวลาทำการวินิจฉัยโรค  ใช้เวลาไม่เท่ากัน”
“หรอคับ  แต่เท่าที่ผมนั่งมองนะคับ   คนไข้แต่ละท่านเข้าพบแพทย์คนไม่ถึง5นาทีด้วยซ้ำ แล้วทิ้งช่วงแต่ละคิวนานมาก เค้าทำอะไรอยู่หรอคับ  ผมไม่ได้เรียนมาทางด้านนี้ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน   ผมอยากทราบนะคับ เผื่อจะเปลี่ยนทัศนคติผมได้”
“ระบบที่เราใช้ในปัจจุบัน เราใช้ระบบคอมพิวเตอร์ซะส่วนใหญ่ในการให้บริการ เดี๋ยวผมขอพาคุณทัวร์เป็นกรณีพิเศษเลยแล้วกันนะคับถ้าสะดวก”
“ยินดีคับ”   พยาบาลเห็นผมเดินกับหมอ  ทำหน้างงกันใหญ่เลย
เค้าก็อธิบายให้ฟังว่าเมื่อเรามายื่นบัตร ขั้นตอนการทำงานทั้งหมดเป็นยังไง การดึงข้อมูลเป็นยังไง อันนี้ผมเข้าใจนะ เพราะผมก็มีพื้นฐานคอมพิวเตอร์ แต่ผมไม่เข้าใจ ว่ามันช้าได้ยังไง  เค้าก็ไม่ได้ให้ผมดูระบบอะไรหรอก แค่เดินอธิบายให้ฟัง ว่าการทำงานเป็นยังไง  ถ้า ทางคอม เค้าเรียกว่า er diagram  ประมาณนี้

จนไอ่นัดโทรตามอะ บอกว่ารอที่รถนานแล้ว
 ผมถึงได้ขอตัวออกจากเค้าได้

“ไปไหนมาซะนาน”
“ไปโวยวายอะยาย นานเกิน”
“เฮ้อ เอ็งนี่อามรณ์ร้อนจิงๆเลย”
“ก็มันนานเกินนี่ยาย”
“พายายแวะตลาดด้วย เดี๋ยวจะไปซื้อกับข้าว”
“ไม่เอา เดี๋ยวพายายไปเดินห้างดีกว่านัด”
“เออดีเลย”

ยายผมไม่เคยเดินห้างเลย  ขนาดอยู่ห่างจากกบ้านแค่ไม่กี่โลเอง
เค้าให้เหตุผลว่ามันไม่ใช่ที่ที่คนจนอย่างเค้าจะเดิน
   

 “เดี๋ยวผมไปเอารถเข็นมานะคับยายอยากได้อะไรมั้งคับ”ไอ่นัดถาม
“อยากได้ไม่กี่อย่างหรอก”
“ตัวเองพายายเดินไปก่อนก็ได้ เดี๋ยวเค้าไปเอารถเข็นแล้วตามไป”
“เออ ไปตรงของสดนะ  ตามไปเจอกันที่นั่นนะ”
“อืมม”
ผมก็พายายเดินไปก่อน

ไอ่นัดก็เข็นรถเข็นตามมาติดๆ

“นัดเย็นนี้กินไรดี”ผมถามมัน
“ไม่รู้อะตัวเอง แลวแต่เลย”
“งั้นเอา ของทะเลไปนะ กรูอยากกิน”
“ตามใจดิ” ได้หมู หมึก กุ้ง ปู ไปตามระเบียบ
“ยายอยากได้อะไรอะ”
“ไม่รู้ เดินดูก่อน”

แล้วก็เดินดูของแห้ง
“นัด เจออะไรที่เราเคยใช้หยิบมาเลยนะ ซื้อเก็บไว้ให้ยาย”
“ได้ จัดไป  ว่าแต่มีงบเท่าไร”
“ไม่เกิน5000 คงพอมั้ง”
“จัดไป เดี๋ยวคอยดูนะ พอดีเป๊ะ”
“เหลือไว้บ้างก็ได้นะ”
“5555+”

ผมก็พายายเดินเล่นไปเรื่อยๆ หันมาจะคุยกับไอ่นัด หาย

ผมโทรหามัน มันโยกมือเหยงๆ อยู่ข้างหน้า

“ได้อะไรเยอะแยะนัด”ยายผมตาม
“ไม่รู้อะยาย หลายอย่างมากคับ”
“แถวกรุงเทพไม่มีขายหรอ  มาซื้อถึงนี่เลย”
“5555”ไอ่นัดมันขำ


“ได้อะไรบ้างนัด”ผมมองไปที่รถเข็น เกือบเต็มละ
“ของใช้อะ สบู่ ผงซักฟอก ยาสระผม ครีมอาบน้ำ”
“ไปดูพวกของใช้ในครัวบ้างดิ  พวกเครื่องปรุงอะ”
“เอาเยอะไม”
“ปะไปด้วยกันเลย”
ผมก็พายาย เดินไปไปดู
ยายเค้าหยิบอย่างละขวด ผมเห็นแล้วก็ไปหยิบเพิ่ม อีก อย่างละ3-4 ขวด (หวังมามันคงไม่หมดอายุก่อนใช้หมดนะ
“เอาอะไรอีกไมยาย”
“ไม่เอา พอแล้ว”
“งั้นไปดูพวกนมก่อนนะค่อยกลับ”
“ตามใจพวกเอ็งเถอะ”
“ยายเหนื่อยยัง”ไอ่นัดถาม
“ยัง  แค่นี้จิ๊บๆ ยายไปเดินป่า วันๆนึง เดินเกือบ10โล ได้มั้ง”
“ นั่นไง ผมว่าแล้ว เห็นแม่บอกแล้ว  ยายก็นะ ยังดื้อไปทำไมไม่ก็ไม่รู้ ไกลก็ไกลเดี๋ยวก็หลงทางอีกทำไง”
“โอ้ย  ป่าแถวนั่นเดินตั้งแต่ไหน แต่ไรแล้ว หลับตาเดินยังไม่หลงเลย”  เอาเข้าไป

สรุปได้นมสำหรับคนแก่(แบบชง)แล้วก็นมตราหมี2ลังก็กลับ

ตอนคิดเงิน
“นัดมีตังเท่าไรวะ”เพราะตัวเลขเลยตังในหระเป๋าผมแล้ว
“ไม่ถึงพัน   ทำไมไม่พอหรอ”
“เออดิ”
“ตัวเองทำบัตรเครดิตมาก็ใช้บ้างเถอะ เดี๋ยวมันจะบูดทิ้งเปล่าๆ”บัตรเครดิตนะ ไม่ใช่กับข้าว
“มันก็คงต้องใช้แล้วละ”
“จ่ายด้วยบัตรได้ด้วยหรอ”ยายผมถามตอนออกมาจากห้าง
“ได้ดิยาย  ในกรุงเทพเค้าก็ใช้บัตรกันซะส่วนใหญ่”
“สะดวกดีนะยายว่า”
“ไอ่สะดวกอะ ไม่เถียง แต่ตอนใช้หนี้คืนนี่สิ ขนหน้าแข้งจะร่วงเอา”
“ของเต็มรถเข็นเลย หมดไปเยอะไม”
“นิดหน่อยอะยาย”
“ถึงพันไม”
“เกินนิดนึง”
“เท่าไร เดี๋ยวยายช่วยออก”
“3พันกว่าๆเอง”
 “โอ้ยตายๆ ของแค่นี้หมด3-4พันเลยหรอ  ตายๆ”
ไอ่นัดนี่ขำน้ำตาไหลเลย  โอ้ย ตายๆ 
“แวะตลาดด้วยนะ”ยายบอกอีก
“แวะทำไมอีกอะยาย”
“ซื้อผลไม้”
“เอ้า เมื่อกี้ทำไมไม่ซื้อละ”
“มันแพง ซื้อตลาดนั่นแหละ ถูกๆ”
“okๆ” เรื่องงก ไม่เคยมีใครชนะ



กลับถึงบ้าน4โมงเย็นได้มั้ง
“นัด ขนของลงจากรถด้วยนะ”
“โห ตัวเองช่วยขนดิ”
“เออ  รู้ ถอยตูดมาใกล้ๆดิ จะได้ไม่ต้องเดินไกล”

ยายเค้าเตรียมของเซ่นไหว้ เหมือนคล้ายกับการบนไม่ให้ผมติดทหารละนั่นแหละ

“ตัวเอง เค้าเอามอไซไปร้านพี่รุตแปปนะ น้ำมันเครื่องชอบรั่วออกมาเอง”
“เออ  ไปไหนก็ไปเหอะ”
“โห ดูพูดเข้า”
“อยู่ไม่เคยติดบ้านเลยนะเจ้านัด”ยายผมก็บ่น
“แปปเดียวคับยาย เดี๋ยวผมมา เอารถไปดูแปปเดียว”
“รีบมาให้ทันข้าวเย็นนะ”
“คับบบบบบ”
แล้วมันก็เข็นรถไป

“เอ้านิว มาเมื่อไร”ยายบ้านเยื้องๆแกทัก
“สวัสดีคับ  มาถึงเมื่อคืนคับ”
“มาทำอะไร เอาตังมาให้ยายหรอ”
“คับ” ผมไม่ค่อยชอบเท่าไรหรอก เพราะชอบนินทา เหมือนกับว่าหน้าไหว้ หลังหลอก อะไรประมาณนี้
“แล้วนี่รถใคร”
“รถผมเองคับ”
“มีตังซื้อด้วยหรอ” นี่ประโยคแรกก็เริ่มกัดผมแล้ว
“ก็ผมไปทำงานคับ เลยมีตังซื้อ ไม่ได้อยู่บ้าน ขอตังแม่ใช้ไปวันๆ”หมายถึงลูกเค้านั่นแหละ รักลูกไม่ถูกวิธี เค้าเป็นอะไรไม่รู้ ชอบหาเรื่องผม  เมื่อตอนเด็กๆ ชอบล้อว่าลูกไม่มีพ่อบ้างละ แม่ทิ้งบ้างละ
“ก็ดีแล้ว รู้จักหาการหางานทำ”
“คับ”
“ไปซื้อพริกสดให้ยายหน่อยไวไว”ยายผมรู้ ว่าผมไม่เหมือนตอนเด็กๆแล้ว ต่อปากต่อคำเป็นว่าเล่นเลย ผมไม่ยอมให้ใครมาว่าเหมือนตอนเด็กหรอก  แต่ก็มีอยู่คนเดียวนี่แหละ โตเหมือนไม่รู้จักโต

แค่นี้ก่อนเดี๋ยววันหลังมาต่อใหม่นะคับ  จะจบก็ไม่จบเนอะ 5555

[Yarkrak]

แปะก่อน อิอิ

 

โห........ เส้นใหญ่จังคุยกับ ผอ.โรงบาล แล้วเขาจะปรับปรุงระบบของเขาป่าวเนี่ย ฮ่าๆ

น่ารักทั้งยายทั้งหลานเนาะ 


มาจับฉลากทหารไวๆเด้อหล่า รอทุกวันน๊า

 

[Infinity 888]

การอดนอน ทำให้ความอดทนต่ำ ใจเย็นๆนะ

เรื่อง รพ. เป็นเรื่องที่ชาวบ้านทุกคนทำใจเลยหล่ะ เตรียมให้เลยครึ่งวันทุกที่

ไม่ว่าชาวบ้านจะรีบมาแต่เช้าแค่ไหนก็ตาม ต้องให้คนที่ทำโดนเองบ้างนั่นแหล่ะ ถึงจะเข้าใจ

สู้ๆนะ นัดนิว ทำใจสบายๆบ้าง เครียดไปเราก็เหนื่อยเปล่าๆ

ยายจะได้มีความสุขด้วย ลูกหลานมาพาไปหาหมอ พาไปเดินห้าง ความสุขของคนแก่ ^^

[nicksrisat]

ยังไม่ได้เกณฑ์ สักทีอะอยากรู้แล้วววว  ถ้าได้ใบแดงนัดจะทำไงนะ 5555

[Au_y]

นัดนี่พูดเก่งนะ ชอบเวลาต่อล้อต่อเถียงกัน
อ่านแล้วยิ้มตาม ดูแลรักษาสุขภาพกันด้วยนะ
คิดถึงเสมอ รอนะ
นัดนิว นิวนัด 

[Paparazzi]

ช่วงนี้อ่านแล้วรู้สึกน่ารักทั้งคู่ กุ๊กกิ๊กๆ ตีกันก็กุ๊กกิ๊ก 555555
รออ่านๆๆๆๆ 

[Captain]

ไม่จบได้ไหมครับ ถ้าพี่จบแล้วผมจะทำยังไง เอาเป็นว่าไม่ค่อยมีเวลาก็ไม่เป็นไรครับ ว่างเมื่อไหร่ก็มาต่อได้ ผมไม่ว่าหลอก คิดซะว่ามาแชร์เรื่องราวดีๆให้คนอื่นได้รับรู้ได้ไหมครับ พูดตรงๆนะครับ ถ้าพี่จะจบเรื่องนี้แล้ว ผมทำใจไม่ได้ 

[nekko]

ห่วงมอไซค์มากๆๆเลยน้องนัด

ไป รพ. ต้องทำไจจ่ะ

 

[mamacub]

รักจริงๆเลยมอไซเนี่ย 

[why yyy]

ขอบคุณ

[ดวงตะวัน]

มีหลานน่ารักๆอย่างนี้คุณยายคงปลื้มใจมากๆแน่

[MeepadA]

555 เลยพันมาหน่อยเดียวเองคับยาย   

[gwaiplay]

ยายนะร้ากกกกก 

[kinny]

รออยู่น่ะ  คิดถึงน่ะ  
มาน่ะ  ตามเลย  รักเลย

[Doranaii]

https://www.youtube.com/watch?v=dl54P7DmEi8
เพลงนี้เป็นอะไรที่ผมคิดว่าเข้ากับ  พี่นัด-พี่นิว ที่สุดแล้วอะ เพราะเมื่อก่อนก้ไม่เคยคิดอะไรกัน
จนมาถึงตอนนี้ ก็รักกันดี เกือบ 10 ปีแล้ว มีหวานบ้าง ขัดใจกันบ้าง สีสัน ของชีวิตเนอะ
ผมก็ไม่มีอะไรมากหรอก แค่อยากบอกว่า ขอให้พี่ๆทั้งคู่รักกันนานๆ มีอะไรขัดใจกันก้ค่อยๆคุยกัน
เพราะตอนอ่านที่บอกว่าเลิกกันผมอะ น้ำตาไหลเลย อินจัด 555 

รักกัน นานนาน นัด&นิว
ปล. ผมใช้เวลาติดตามเรื่องทั้งหมดแค่ 5วัน 4คืน ไม่หลับไม่นอน55555555 มีความสุขมากๆนะครับพี่ทั้งคู่เลย
ปล.1 มาต่อไวๆนะครับ อยากรู้เหมือนกันผลทหาร พี่นิวจะเป็นยังไง อย่า ไบแดง มานะคร๊าบบบบบ 

[Wps_sch]

" ไม่จบได้ไหมครับ ถ้าพี่จบแล้วผมจะทำยังไง เอาเป็นว่าไม่ค่อยมีเวลาก็ไม่เป็นไรครับ ว่างเมื่อไหร่ก็มาต่อได้ ผมไม่ว่าหลอก คิดซะว่ามาแชร์เรื่องราวดีๆให้คนอื่นได้รับรู้ได้ไหมครับ พูดตรงๆนะครับ ถ้าพี่จะจบเรื่องนี้แล้ว ผมทำใจไม่ได้  "
... ขอสนับสนุนตามข้อความนี้นะครับ....เพราะทุกครั้งที่เข้าเน็ตสิ่งแรกที่ต้องเปิดดูคือเว็บนี้ครับ แล้วรีบหา"กรูส์รักเมิงได้ไงว่ะ ไอ้เด็กเเว้น "

[ultue]

จะจบจริงหรอเราอยู่กันมาจะคนบปีแล้ว เหมือนพวกพี่คือส่วนหนึ่ง เข้าเล้าที่ไรรอพ่อัพทุก ยังจบเลยนานที่อัพก็รอได้ เดือนละตอนก็ยังดี ถ้าพี่นิวจัดมิสติ้งแฟนคลับหนูจะไปเลย

[Yarkrak]

สวัสดีวันแรงงานแห่งชาติ น้องนิวหยุดไม่ได้ไปไหน ก็มาต่อนะ

หรือจะใช้เวลาวันหยุดสวีทกัน คริดคริ

รอวีระกำของแสบนัดที่บ้านนอกครับ


 

[NUTTYZERO]

ถ้านิวติดทหาร นัดมันจะทำตัวยังไงละหนิ 5555

รอติดตามตอนผึ้งไป เอ้ย ตอนต่อไป เอ้ย ถูกแล้ว!! อยู่นะคับคู่นักไอดอลของผม

[gambee]

นัดขี้หึงมากกกกก แค่สั่งบราวนี่ก็หึงแล้ว โถวววว 

[mamacub]

 

[day9day]

รอตอนจบของ ตอนที่297 เทณฑ์ทหารนะครับ จะได้อ่านตอนที่298 วันแรงงาน

เป็นกำลังใจให้เช่นเคยนะครับ

[mukmaoY]

มาต่อไม่รู้ตัวเลย

[Sohso]

พากันไปใช้จ่ายตังค์ 5555