ตอนที่ 327
มาสั้นๆ
สั้นจิงๆ
หลังจากสึก จริงๆต้องนอนวัดอีก7 วัดรดน้ำต้นโพธิ์ด้วย แต่ผมไม่มีเวลาไง เลยรดน้ำต้นโพธิ์ได้แค่วันเดียว ก็เดินทางกลับ กทม แล้ว
เพราะต้องทำงาน
ก่อนกลับก็ให้ยาย ตำน้ำพริกให้ 1 กระปุก ปลาแดดเดียว แล้วก็เอาข้าวสารกลับด้วย เพราะอะไร รู้ไม ไม่มีตัง เหลือติดบัญชี 1000 ในตัวอีก 700 ไอ่นัด มี300 2 คนต้องอยู่ให้ได้จนถึงสิ้นเดือน
ถ้าถามว่าทำไม ไม่ยืมเงินคนอื่นล่ะ???
ส่วนตัวผมคิดว่ามันก็ไม่ได้ลำบากมากมายอะไรขนาดนั้น ก็แค่ต้องประหยัดลงเยอะหน่อย และอีกอยากหนึ่ง ก็อยากพิสูจน์คนว่าจะอยู่กับเราได้ไม ยามที่เราไม่มีเงิน
กลับมาก็ใช้ชีวิตในกรุงเทพแบบประหยัดมาก จริงๆจะตื่นมาหุงข้าวกินด้วยซ้ำ แต่ตื่นไม่ทัน อาหารกลางวัน ตั้งงบไว้ไม่เกิน มื้อ50 บาท จากที่เคยกินกาแฟ แก้วละ 50-60 บาท ก็มากิน แก้วละ 25 บาท จากที่ดูดบุหรี่ซองละ 125 ก็ซื้อแบบแบ่งขาย พอรถยนต์น้ำมันหมด ก็เปลี่ยนมาขี่มอไซ เติม 100อยู่ได้10กว่าวัน (ถ้ามันไม่เอาขับไปไหนนะ)
ตอนเย็นก็มาหุงข้าวกินเอง ซื้อกับข้าวมา อย่าง 2 อย่าง แล้วทอดปลาแดดเดียวกิน กับน้ำพริก จริงๆผมจะกินแต่น้ำพริกกับปลาแดดเดียวนั่นแหละ แต่ผมสงสารไอ่นัด เลยซื้อกับข้าวมาให้มัน ซื้อไข่มาเก็บไว้ แต่มันก็เข้าใจผม (มั้งนะ) ผมกินอะไร มันก็ทนกินแบบนั้น ไม่เคยบ่นสักคำ (รักเมิงตรงนี้แหละ)
พูดถึงไข่แล้วฮา ขนาดไข่ยังใช้บัตรเครดิตซื้อ 5555 หมายถึงซื้อในห้างนะ แต่ก็ซื้อเกือบถึงพันเหมือนกันแหละ เดี๋ยวเค้าจะด่าว่า แค่ไม่กี่ร้อย ยังจะใช้บัตรเครดิตอีก (จริงๆคือตูจน)
“ตัวเอง สิ้นเดือนเราไปทะเลมันไม”
“ไม่มีตัง ก็รู้ๆกันอยู่”
“หลังสิ้นเดือนไง ไปแบบประหยัดๆ ตั้งงบไว้น้อยๆ คนละ1000 ok ไม”
“คิดดูก่อน”
“ไปรถไฟฟรีก็ได้ หัวหินใกล้ๆ หาที่พักถูกๆ”
“อยากไปหรอ”
“อือ”
“ไม่เบื่อหรือไง”
“ไปเอาบรรยากาศเฉยๆ”
“รอดูเงินเดือนออกก่อน ว่าจะบริหารแล้วเหลือเท่าไร อย่าลืมดิ กรูไม่มีเงินเก็บแล้วนะ”ก่อนบวช ผมมีเงินห้าหมื่นกว่า เอาไปจัดงานหมดเลย ให้ไอ่นัดเอาไปจ่ายค่าเทอมด้วย
“ลืมบอก เค้าไปสมัครงานได้แล้วนะ”
“งานอะไร”
“ส่งอาหาร เพื่อนมันทำอยู่เลยให้มันพาไปทำ”
“จะทำได้กี่วันอีกละ”
“อย่าดูถูกดิ”
“ก็ดีกว่าดูผิดนะ”
“จริงจังนะเนี่ย เค้าเห็นตัวเองเหนื่อยทุกวัน ข้าวก็กินน้อย”
“น้อยบ้าไร”
“ตัวเองเครียดเรื่องอะไร ก็คุยให้เค้าฟังได้นะ”
“เฮ้ย ป่าว ไม่มีสักหน่อย”
“แน่นะ”
“อืมม”
“ชัวร์”
“เออ อย่ามายั่วโมโหนะ”
“okๆ เค้าเห็นตัวเองชอบขมวดคิ้ว เหมือนคิดอะไรอยู่ตลอดเวลา”
“หรอ หน้ากูเป็นขนาดนั้นเลย”
“เออดิ”
“ไม่รู้อะ สงสัยหิวมั้ง”
“ปะกินข้าวกัน หม้อดีดละมั้ง”
“อืม ปะ”
เมนูก็เดิมๆอะ ไม่ไข่เจียวก็ไข่ตุ๋น ไข่ต้ม ไข่ดาว ปลาแดดเดียว น้ำพริกปลาร้า มีผักบ้าง ถ้าขยันเดินไปตลาด ซื้อผักมาใส่ตู้เย็นไว้ลวก (ชีวิตรันทดเนอะ) แต่ผมว่าก็ปกตินะ เวลาอยู่บ้านนอกก็กินแบบนี้แหละ พอมาอยู่กรุงเทพ ติดหรูไง 555 กินแต่อาหารตามสั่ง
“กินข้าวเสร็จตัวเองไปอาบน้ำก่อนเลยนะ เดี๋ยวเค้าเก็บจานเอง” มันดีตรงนี้แหละ
จากที่นัดไม่เคยทำอะไร มันก็เริ่มทำเป็นหมดละ
เดี๋ยวนี้นัดเริ่มทำกับข้าว (ที่ไม่ใช่เมนูไข่) เป็นแล้วนะ
แต่ติดที่อยู่หอพัก พื้นที่ทำกับข้าวไม่สะดวก
ถ้าถูกหวยสัก30 ล้านนะ จะซื้อบ้านหลังโตๆ มีพื้นที่เยอะๆ
แต่ติดตรงที่ซื้อแต่ใต้ดิน 555 เลยไม่ถึง30ล้านซะที
ถูกอย่างมากก็ 30-50 บาท 2000 - 3000 ตั้งแต่เกิดมา เพิ่งถูก 2 ครั้งเอง 5555555
ต่อๆๆๆๆๆ
“รู้แล้ว”
“ทำแท้งด้วยนะ วันนี้ขอหน่อย”
“ขอบ้าอะไรอีก”
“รู้ๆกัน”
“ไม่เว้ย ไม่มีอารมณ์”
“โห เดี๋ยวบิ้วให้”
“ไม่เอาอะ วันหลังนะ”
“โถ่ น้ำค้างไข่เต็มละเนี่ย”
“เรื่องของเมิง”
“งั้นอาบพร้อมกันเลยแล้วกัน ลีลานัก” ผมกำลังจะเดินเข้าห้องน้ำ มันรีบวิ่งมาที่ประตูห้องน้ำ ผมรีบปิดประตูมันที
มันทั้งเคาะ ทั้งเรียก ผมไม่เปิด
แล้วมันก็เงียบไปสักพัก
แกร๊กกกกกกกกก
มันเปิดประตูเข้ามา
“เฮ้ย ตกใจหมด เข้ามาได้ไง”
“นี่ไง”มันยื่นกุญแจให้ดู
“กรูว่าละกุญแจหายไปไหน” ช่างเพิ่งมาเปลี่ยนกุญแจลูกบิดให้ แล้วเค้าก็ให้กุญแจสำรองไว้ มันเอาไปเก็บเฉยเลย
“อาบด้วย เดี๋ยวถูหลังให้”
“ถูเองได้”
“ถูขี้ไคลให้เค้าหน่อยดิ” แล้วมันก็เนียนถอดผ้าขนหนูออกให้ผมอาบน้ำให้
“สระผมให้ด้วยนะ”
“เออ”
“ล้างจู๋ให้ด้วยนะ”
“เยอะละๆ”
“ให้ตัวเองล้างเองไง เดี๋ยวเค้าล้าง ตัวเองบอกว่าเค็มๆเปรี้ยวๆอีก”
“จัญ...ละไง”
“ก็พูดเรื่องจริง”
“บางที มันก็ไม่จำเป็นต้องพูดก็ได้ปะวะ”
“ตัวเองพูดก่อนอะ”
“ก็มันเปรี้ยวจริงๆนิ”
กว่าจะอาบน้ำเสร็จ นานแสนนาน ไม่ใช่อะไรหรอก มัวแต่เถียงกัน
อาบน้ำเสร็จก็นะ 555555555
นอนสิ รออะไร
แต่ก่อนนอนก็มีกิจกรรมเข้าขากันบ้าง เดี๋ยวเขาจะว่าเราไม่มีน้ำยา 55555555555
พอสิ้นเดือนมาก็เริ่ม ลืมตา อ้าปากได้อีกครั้ง
ไอ่นัด เงินเดือนออก ตั้ง 3200 ทำแค่ไม่ถึง10วัน(ก่อนตัดเงินเดือน) มันก็เริ่มหาเรื่องชวนเที่ยวอีกครั้ง แต่ผมยังไม่รับปากไง ยังไม่มีเวลาที่แน่นอน เพราะเสาร์ อาทิตย์ ผมหยุด มันทำงาน