หัวข้อ: ก่อนอื่น ผมต้องขอโทษ ทุกคนด้วย ที่หายไป หลายปีเลย55555555555555

[Supak-davil]

นัด เก็บเงินได้ครบล้านแล้ว
มาประกาศล่วงหน้าเลยนะ
ป้าจะไปงานแต่งด้วย
คนในนี้คงจะไปด้วยอีกหลายคน
หยอดปุกไว้ซื้อชุดรอเหมือนกัน
อันนี้เอาจริงนะ

[whynotme]

แค่นัดคิดเรื่องแต่งงานกับพี่นิว
พี่ ๆ น้อง ๆ ในนี้ ก็เป็นปลื้ม.... ยิ้มแก้มปริแล้ว ^___^
ดีใจกับนิวมาก ๆ เลย มีแฟนน่ารัก.....ขนาดนี้
 

[drasil]

มี .1 นี่แปลว่าเดี๋ยว .2 ตามมาใช่ไหมคะ 5555

ปล.คิดถึงเน้อออ ดูแลสุขภาพด้วยนะพี่

[Yarkrak]

สวัสดีวันอาทิตย์
หยุดยาว สองหนุ่มจะเรื่องมาเล่าอีกไหมหนอ
อยากรู้วีระกำของแสบในแต่ละครั้งแต่ละที่ๆไป ฮ่าๆ

คิดถึงครับ 

[♥►MAGNOLIA◄♥]

ใครก็มองนัด ง้องแง้ง ไม่รู้จักโต กับนิว
แต่นัด รู้คิด กว่าที่เห็น อยากแต่งงานกับนิว
จะเก็บเงินเองด้วย สุดยอด (เอาเงินที่คิดจะแต่งรถมารวม คงได้แต่งเร็วแน่)
ขำนัด ไม่ระวังตัวเรื่องเสื้อผ้ากางเกง
ถอดกางเกงก็เอาลงทีเดียวสองตัว ดีที่เห็นแค่ทุ่งหญ้า อีกนิดเดียวก็เป็นป่า  ฮามาก
บ๊อกเซอร์ก็บาง ลงน้ำ ขึ้นมา ก็เห็นเป็นพวง  กร๊ากกกกก
รอ คิดถึง 
 

[snowboxs]

นัดเริ่มโตขึ้นอีกนิด
นิวรักนัดมากเลยนะนั่น

[Nano PL]

แต่งเลย แต่งเลย แต่งเลย แต่งเลย ^^

[anukul]

แต่งเลยครับ หนับหนุนๆๆ5555 

[yowyow]

 

[Yarkrak]

สุขสันต์วันอาสาฬหบูชา
งดดื่ม งดเที่ยว งดกามกิจ

 

[sarawutcom]

หยุดยาว  เที่ยวไหนกันเลย  นัด-นิว

[ดวงตะวัน]

เข้าพรรษาปีนี้พี่นิวกับน้องนัดงดเหล้ากันหรือเปล่าน้าาาา

[sarawutcom]

ิติดตามอ่านมา  3  ปีกว่า ๆ  แล้ว  จะติดตามต่อไป

[Yarkrak]

สวัสดีวันเสาร์
สุขสบายดีไหมน้องนิว แสบนัด
 

[zelesz]

คิดถึงพี่นิวพี่นัดมากกกกกก สบายดีกันไหมเอ่ยย   

[new10]

ตอนที่331



กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆ
“ไรนัด”
“ตัวเอง  ที่ทำงานตัวเองรับเด็กฝึกงานปะ”
“ใครจะมาฝึก”
“เค้านี่แหละ”
“แล้วไม่ไปกับเพื่อนอะ”
“ไม่อะ ที่นั่นเขารับแค่4 คนเอง”
“แล้ว”
“เอ้า ก็พวกมันไป เขาไม่มีที่ไปไง”
“แล้วเมิงไม่มีเพื่อนอีกหรอ”
“มี แต่ไม่อยากไป ไกล”
“ก็ลองหาที่อื่นดูก่อนดิ”
“ก็อยากไปที่ทำงานตัวเองอะ”
“แล้วทำไมต้องที่นี่วะ”
“ก็อยากไป”
“เออ เดี๋ยวลองถามหัวหน้าดูก่อน”
“น่ารักที่สุด”
“เดี๋ยว มาฝึกที่นี่แล้วมันตรงกับสายงานเมิงหรอ”
“ก็ตรงดิ ทำไมอะ หรือไม่อยากให้ไป”
“ใช่  ไม่อยากปวดหัว”
“โห ดูพูดเข้า ทำร้ายจิตใจกันมากที่รักกรู”
“เออ เดี๋ยวถามให้แค่นี้แหละ”
“ครับ”
“เดี๋ยวๆ ไม่เรียนหรือโดดเรียน ทำไมเสียงดังกันจัง”
“โห ไม่เคยเป็นคนดีเลยเรา”
“หรือจะเถียงละ”
“......เถียง  อาจารย์ไม่อยู่ ติดประชุมอะไรไม่รู้ เขาเลยให้ลงชื่อที่ฝึกงาน แล้วให้คนเอาไปส่งเขา”
“แน่นะ”
“แน่ดิ”
“แล้วเลิกเรียนทำงานปะเมิงอะ”
“ไม่อะ ให้ไปรับป่าว”
“ไม่ต้องหรอก คงค่ำๆแหละ”
“กินไรไมอะ เดี๋ยวเขาซื้อกับข้าวรอ”
“อยากกินทุเรียนนิ่มๆ ลูกโตๆ”
“หยี๊ ไม่เอาๆ เหม็น” ตั้งแต่ผมอยู่กับมันมา ผมยังไม่เคยได้กินทุเรียนเลย  กินครั้งล่าสุด ที่ทำงานเนี้ยแหละ เมื่อปีที่แล้ว บอสซื้อมาฝากจากระยอง
“โห แล้วจะถามทำไมอะ”
“หมายถึงกับข้าว ไม่ใช่ทุเรียนดิ”
“อะไรก็ได้ กินได้หมดอะ”
“เอ๊อ ซื้อมาหลายๆอย่างหน่อยก็ได้ ไอ่ธีร์บอกจะมากินด้วย มันเหงา สงสารมัน”
“แหม เป็นห่วงจังนะผัวน้อยเนี้ย”
“ก็นิดนึงอะ”
“มันอยู่ไหนอะ”
“ไม่รู้ โทรหามันดิ”
“จะชวนมันนี่แหละไป ไม่กล้าเดินตลาดคนเดียว เดี๋ยวแม่ค้าหลง”
“เพ้อเจ้อ แค่เนี้ยแหละ ทำงานอยู่”






ตอนเย็น ผมกลับเลิกงานก็กับไอ่ต้าร์

ให้มันแวะส่งปากซอย แล้วโทรให้ไอ่นัดออกมารับ

“เป็นไร ทำหน้างั้นอะ”ผมถามมัน เห็นมันทำหน้าเหมือนหน้าก้างติดคอ
“ปวดหัว”
“เรียนเยอะหรอ”
“ป่าวเลย ไม่ค่อยได้เรียนด้วยซ้ำ”
“แล้วเป็นไรอะ ไม่สบายหรอ”
“ไม่นะ”
“แวะซื้อกาแฟโบรานก่อนได้ป่ะ”
“อืม ซื้อชานมให้ด้วย”
“อืม”

ระหว่างที่รอกาแฟ

“ได้กับข้าวอะไรมั้งอะ”
“ปลาเผา ต้มแซบ น้ำพริก ที่ตัวเองชอบ”
“โห พูดละหิวข้าวเลย ปะ ได้ละ กลับกันหิวข้าวละ”
“ขึ้นรถดิ”
“ยิ้มหน่อย เป็นไรเนี่ย ทำหน้าเป็นตูดเลย”   
“ไปตลาดมาเหม็นทุเรียน”

พอไปถึงห้อง ผมเปิดประตูเข้าไปได้กินเหมือนทุเรียนอ่อนๆ   แต่ตอนนั้นยังไม่สงสัยอะไร
แต่ไอ่นัดเอาสเปรย์ปรับอากาศมาฉีดทั่วห้อง ผมก็ยัง ไม่เอะใจอีก

พอเปิดตู้เย็นจะเอากาแฟแช่  กลิ่นทุเรียนหอมล้นตู้เย็นออกมาเลย

ผมมองหน้ามัน มันยิ้มให้ผม ดีใจสุดๆ
วิ่งจะไปกอดมัน  แต่เพราะยังไม่ได้ถอดถุงผมลื่น ตูดทิ้มพื้นเลย (เวลาใส่ถุงเท้าเดินบนกระเบื้อง ปกติก็ลื่นอยู่แล้ว ผมนี่วิ่งเลย ดีนะหัวไม่ไปฟาดขอบอะไร)
“โอ๊ย สัส เจ็บตูด”
“เฮ้ย เป็นไรป่าว ตัวเอง” มันเดินมาดูผม ดูจิงๆไม่ช่วยด้วย
“เจ็บดิสัส แมร่ง”
“แล้ววิ่งทำไม”
“จะไปหอมแก้มเมิงไง แต่แมร่งลื่น”
“เอ้า มาให้หอมละ หอมดิ”
“ไม่มีอารมณ์ละสัส เจ็บ”
“5555555555 ลุกไหวป่าว ถอดเกงดูดิ ไข่แตกป่าว”
“ไม่ต้องมายุ่ง ขออยู่แบบนี้แปบนึง ไม่ไหว”
“ลุกนั่งบนเตียงก่อน”
“เจ็บอะเมิง”
“ไปหาหมอป่าวละ”
“ไม่อะ เดี๋ยวก็หาย”
“ลุกดิ นั่งบนเตียง”
“ไม่ไหว”
“มา!! ช่วยอุ้ม”
“อย่าเลย ขออยู่แบบนี้แปบนึง ไม่ไหว”
“ตามใจ ไม่อยากลุกไปกินทุเรียนดิ”
“แปปนึงดิ เจ็บ”  มันจุดบุหรี่แล้วเดินออกไปดูบุหรี่นอกระเบียงอย่างสบายใจ

กว่าผมจะลุกได้ ก็เกือบ10นาที
“เอ้า ลุกได้แล้วหรอ”มันไปดูดบุหรี่เสร็จ เดินเข้ามาพอดี
“เป็นไงมั้ง”
“ดีขึ้นแล้ว”
“ไปกินทุเรียนดิ”
“เอามาให้กินหน่อย”
“ไม่เอาตัวเอง ออกไปกินที่ระเบียงเลยเหม็นห้อง”
“โหหห มันไม่ได้เห็น มันออกจะหอม  ที่เมิงบอกว่าเหม็นอะ จมูกเมิงรสนิยมต่ำ”
“นั่นแหละ  ออกไปกินข้างนอก”
“แล้วเมื่อไรจะกินข้าว หิวแล้ว”
ผมเดินไปเปิดกล่องพลาสติกที่มันใส่ทุเรียนไว้
“โหห บอกให้ออกไปกินนอกห้อง พูดไม่รู้ฟังนะตัวเอง”
“ก็นี่ไง จะออกไปกินนอกห้องไง”
“ทำไมไม่ยกออกไปเปิดนอกห้องละครับ ตัวเองเปิดตรงนี้ มันต่างอะไรกับกินตรงนี้ละ”
“เออวะ  เค้าขอโทษ”
“จะกินข้าวเลยปะ”
“หิวยังละ”
“หิวแล้ว สรุปจะให้กินในห้องหรือข้างนอก”
“แล้วแต่เลย ดื้อเหมือนกันนะเนี้ย เดี๋ยวไปถามไอ่ธีร์มากินข้าวก่อน”
“อืมม ไวไว หิวแล้ว”


ผมถือกระปุก ออกไปกินนอกระเบียงเหมือน มาขโมยเขากิน

“โธ่พี่นิว  ทำไมทำแบบนี้อะ”
“ไอ่ธีร์เปิดประตูมาถาม”
“ทำอะไร”
“ทำไมมานั่งกินแบบนี้อะ  เหมือนอะไรรู้ปะ”
“เหมือนอะไร”
“ในหนังอะ ผีมากินของเซ่นไหว้อะ” ผมหยุดกินทันทีเลย
ไอ่นัดเดินมาหัวเราะใส่หน้าผม

“ไม่แดรกละ กินข้าวดีกว่า”ผมเก็บให้กล่องปิดผา เอาไปใส่ตู้เย็นไว้เหมือนเดิม”
“เอ้าไม่กินแล้วหรอพี่ 600 เท่าไรนะนัด”
“640”ไอ่นัดตอบ

“หือออ ทุเรียนเนี้ยนะ 640”
“ใช่ไง”
“ไมแพงจัง”
“ไอ่แพงไม่เท่าไรหรอก  เนี่ยๆ (มันชี้ไปที่พวกมัน2 คน) ยืนตากแดดรอคิวเกือบครึ่ง ช ม”
“โหห ลงทุนเนอะ”
“แล้วใครละ บ่นอยากกิน  เอานิ๊มๆ ลูกใหญ๊ๆ”ได้ทีย้อนเลยนะเมิง

“55555555 พี่กูสัส  กรูยอมได้”
“พี่เมิงหรอ  แต่เมียกรู”
“พี่นิว  ผมถามจริงๆนะ ไม่เบื่อมันบ้างหรอ”
“ก็เบื่อนะ ทำไงได้ละ  จากที่เฉยๆ กลายเป็นชินไปแล้ว ” ถ้าวันนี้ ไม่มีมันก็ คงเหมือนเรา มีไฝ แล้วเราไปเอาออก ความรู้สึกคงเหมือนกันละมั้งนะ 555555555

“มาๆ กินข้าว”ไอ่นัดตัดบท
“ใครหุงข้าวนิ”ไอ่ธีร์ถาม
“กรูเอง ทำไม”ไอ่นัดตอบ
“กลัวไม่สุก”
“โหหห สาส ลองแดรกดู อร่อยเหาะ”
“กินๆเถอะ คุยกันอยู่ได้ กรูหิวแล้ว”ผมจ้วงก่อนใครเลย
“ทำไมพี่กินเหมือนทหารเลยอะ” ไอธีร์ถามผม
“ทำไมอะ”
“ก็กินฉากไง ขึ้นตรงแล้วตรงเข้าปาก”
“ปวดแขนนิดหน่อย”ผมเลยพลิกข้อศอกดู
“โหห เขียวขนาดนี้ ไอ่นัด เมิงทำอะไรพี่นิววะ”
“กรูป๋าวววววววววววววววว!!”มันทำหน้าหรอหรา
“แล้วทำไมแขนเขียวขนาดนี้”
“ก็เขาวิ่งเอง ล้มเองนิ กรูจะช่วยก็ไม่ยอมให้ช่วย”
“ไม่ไปหาหมออะพี่ เดี๋ยวเผื่อกระดูกร้าว ทำไง”
“นิดหน่อย เดี๋ยวมันก็หายเองแหละ”ผมบอก

พอกินข้าวเสร็จ ผมก็อาบน้ำแปรงฟัน

แล้วเอากระปุกทุเรียนออกไปกินนอกระเบียง ส่วนไอ่นัดนอนดูหนังอยู่


กินเสร็จ ก็เข้าไปแปรงฟันอีกที แล้วนอนดูหนังกับมัน

หนังกำลังจะปล้นธนาคาร กำลังมันเลย
ผมก็ เรอ เงียบๆ ไม่มีเสียงเลย


“โหหหหหหหหห  ทุเรียนทั้งสวนปะเนี้ยเหม็น แหวะ”
“โห  นัด เมิงก็พูดเกินไป เพิ่งกินไปเม็ดเดียวเองนะ”
“เหรออออ วันนี้เขาไม่นอนกอดด้วย นอนห่างๆเลย”
“ก็แล้วแต่     กรูก็กอดหมอนข้างกะได้”
 พอก่อนจะนอนก็ไปกินอีกเม็ด แล้วแปรงฟันนอน  มันก็รอดูบอล ผมเลยกระแซะๆ เข้าไปใกล้ๆ มันแล้วกอดมัน พอผมกอดมัน  มันเอามือผมออก
“โอ๊ยย!!! เจ็บนะนัด สะบัดสะแรงเลย” ผมเลยหันหลังให้มัน  ไอ่ที่ล้ม ยังไม่หายเจ็บเลย มันก็มาเหวี่ยงแขนผมซะแรงเลย
“ขอโทษ ลืมๆ มาให้กอดก็ได้”
“ไม่”
“ตามใจ”
พอผมเริ่มจะเคลิ้มหลับ ผมก็หันไปกอดมันอีก แต่เล็งต่ำไปนิดนึง ตะปบโดนหนอนมัน ก็เลยแกล้งบีบเบาๆ มันก็ไม่ได้ว่าอะไร เลยว่ามือไว้อย่างงั้น แล้วหลับไปจริงๆ


ตื่นเช้า ก็ปกติ ไม่ปกติตรงเจ็บข้อศอกเนี้ยแหละ  อาบน้ำกินทุเรียนไปทำงาน
“กินอีกละ”
“เอ้า ซื้อมาให้กินก็กินสิ ถ้าไม่กินจะให้มันเน่าทิ้งหรอ”
“เน่าก็ทิ้งสิ”
“เสียดาย ตั้งหลายบาทนะ”
“อย่าลืม ที่ฝึกงานเขานะ”
“อืมมม  รู้แล้ว ครั้งเดียวก็รู้เรื่อง”
 “เป็นพี่เลี้ยงให้เขาด้วยนะ”
“เยอะไปละนัด เมิงอย่ามาบ้า”
“เอ้าก็ต้องมีพี่เลี้ยง”
“คนในบริษัท กรูมีเยอะแยะ”
“ไม่เอา  จะเอาตัวเอง”
“เหอะๆ ไร้สาระ”



ผมก็ไปคุยกับหัวหน้าผม  เขาก็ให้ผมรับผิดชอบชีวิตมัน  ค่าแรงเขาก็ยังใจดีให้ วันละตั้ง 150  ที่อื่นไม่ได้นะเนี่ย  ดีกว่าไม่ได้อะไรเลย

ตอนเย็น ผมกลับไปก็บอกมัน ว่าหาให้ได้แล้ว

มันดีใจใหญ่เลย
“นัด กรูบอกไว้ก่อนนะ อยู่ที่ทำงาน การวางตัวสำคัญ ไม่เหมือนอยู่บ้านนะ จะเรียกใคร ก็ต้องขึ้นต้นด้วยพี่ รวมถึงกรูด้วย แล้วอีกอย่างใครใช้อะไรห้ามบ่น  ไม่ว่าจะชงกาแฟ  ส่งเอกสาร ถ่ายเอกสารก็ต้องใช้เป็น เดี๋ยวสอนให้ การแต่ตัว ต้องเป็นชุดนักศึกษาที่ถูกระเบียบ ยกเว้นวันไหนมีออกไปนอกสถานที่ จะบอกอีกทีว่าควรแต่งตัวยัง  เก่งได้ แต่ห้ามหร่างใส่คนอื่น ถ้ารู้ถึงหูหรูเมื่อไหร่ หาที่ฝึกงานใหม่ทัน และหาเองด้วย เข้าใจที่พูดไม”
“...................”
“เข้าใจไม”
“เข้....เข้า...เข้าใจ   ทำไมกฎเยอะจังอะ  จะจำไหวไมนิ”
“ถ้าคิดว่าทำไมไม่ได้ก็หาที่อื่น”
“ทำได้  ทำได้อยู่แล้ว”
“เริ่มวันไหน อีก7-8 วันมั้ง”
“เออ ไปหาวันที่แน่นอนมาไป”
“อืม”

[♥►MAGNOLIA◄♥]

นัด น่ารัก พูดจาน่ารัก มีที่รักกรู ตลอด
นิว อยากกินทุเรียน นัดก็ตามใจซื้อให้กินด้วย
ทั้งที่ตัวเองไม่กิน เหม็นทุเรียนแท้ๆ น่าร้ากกกก มากกก
ขำนัด ไม่กล้าเดินตลาดคนเดียว กลัวแม่ค้าหลง
รอ นัดไปฝึกงาน จะทำนิวหัวหมุน วุ่นวายหรือเปล่า ?
 
 

[tararatart]

นัดเรียนถึงไหนล่ะพี่นิวอ่านไปอ่านมานับไม่ถูกเลย อิอิ นางน่ารักน้าซื้อทุเรียนมาให้ด้วย  แปปๆกลางปีอีกล่ะ อยู่ไปด้วยกันนานๆนะพี่นิว อุตส่าแบ่งเวลามาอัพให้ น่ารักที่สู๊ดดดดดดด

[mukmaoY]

นัดน่ารักจัง ก็ออกจะตามใจตลอด 

[markco05]

 
เย้ๆๆ พี่นิวมาต่อแล้ว
มาส่องทุกวันเลยนะเนี่ย
พี่นัดน่ารักกก
 

[why yyy]

ขอบคุณ

[broke-back]

ลืมนัดคนก่อนไปเลย
นิวคิดถูก..ที่ให้โอกาสนัดหลายครั้ง
เพราะปั๋วคนนี้..มันน่ารักขึ้นทุกวันๆ

ยิ่งอยู่กันไปใจยิ่งหล่อมาก
อิจฉาหนิ

[Kfc_Pizza]

 

[คนอ่าน]

อ่านทีไรก็สนุกผ่อนคลาย
ชอบในความเป็นธรรมชาติของคู่นี้จังเลยค่ะ
ฮาทุเรียน

[Yarkrak]

น่ารักมากแสบนัด
ขอให้รักกันยืนยาวและรักกันแบบนี้ตลอดไป
เหม็นทุเรียนแต่ก็ทนไปต่อคิวซื้อให้ที่รัก

ดีใจด้วยที่จะฝึกงานแล้ว และขอให้ผ่านไปด้วยดี
 

[Infinity 888]

อ่านจบ อยากกินทุเรียนเลย ^^

[nekko]

นัดน่ารักนะนิ แลโตขึ้นเยอะเลย

ทุเรียนอร่อยไหมน้องนิว

 

[Sohso]

ฝึกงานๆ สงสัยจะสนุก

[ดวงตะวัน]

ตัวแสบฝึกงานกับพี่นิว จะป่วนพี่นิวใหมหนอ ทุเรียนลูกตั้ง640ปีนี้กินลูกเดียวพอนะพี่นิวอิอิอิอิ

[top_fy]

อ่านตอนนี้แล้วอมยิ้มไป555 พี่นัดน่ารักดีซื้อทุเรียนตามใจพี่นิวอีก555 รู้ทั้งรู้ว่าเหม็นก็ยังซื้อมาอีก ไหนจะต่อแถวอีก ลูกละตั้ง640  น่ารักอะไรเบอร์นั้น