หัวข้อ: ". . 2 Broken Hearts เมื่อคนอกหักมารักกัน! ♥♥ . ."

[Monkey D lufy]

ค้างเวอร์อ่ะ

มาต่อเร็วๆนะจ๊ะ

[Loste]

 

ค้างอ่ะ มาต่อเร้ว ๆนะฮับ

[Namiirin]

  รักธาม

[nemesis]

อ๊าอยากอ่านต่อจังเลย

[marionatte]

งานนี้ไฟต์ค่ะธาม อิอิ

[makilu]

เนยนี้แสบและแอบเจ้าเล่ห์นะเนี่ย
ตอนต่อไปมันส์ล่ะงานนี้ 5555

[kitty08]

จบตอนกำลังมันมาก ๆ 
ตามมาจากเรื่องเหนือคินจ้า ระหว่างกำลังรอหนังสืออย่างใจจดจ่อ  ก้อมาตายรังกับเรื่องนี้จ้ะ แอบหลงรักปอนด์ตั้งแต่เรื่องที่แล้ว ๆ ล่ะ แล้วก้อดีใจมาก ๆ ที่คนเขียนไม่ใจร้ายให้เขาได้สมหวังกับรักครั้งใหม่ที่มีนายเอกไม่แพ้ตัวของคินเลยน่ะ
ขอสารภาพน่ะจ้ะว่าแรก ๆ ที่อ่านไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่ เพราะ จะไม่ค่อยชอบตัวละครที่มีความหลังครั้งเก่าเท่าไหร่น่ะ แต่ก้อทิ้งไม่ลง เพราะรักปอนด์ เลยอ่านไปเรื่อย ๆ แต่ฝีมือคุณเค้กดีมาก ๆ จ้ะ ทำให้เราค่อย ๆ หลงรักตัวของธามไปด้วยน่ะ ช่างน่ารักน่าชังเสียเหลือเกิน และปอนด์ก้อน่ารักมาก ๆ ยิ่งอ่านยิ่งหลงรักนิยายเรื่องนี้มาก ๆ เลยจ้ะ ปอนด์กับธามเวลาอยู่ด้วยกันน่ารักมากกกกกกกกก อ่านไปยิ้มไปเลยน่ะ ยังไงรีบ ๆ มาต่อน่ะจ้ะ เรื่องนี้รวมเล่มเมื่อไหร่ขอซื้อเลยจ้ะ

[nightsza]

ประกาศตัวไปเล้ยยยยย

[fuku]

อ่านแล้วตะโกนว่า

เฮ่ยยยยยยย อินาง เค้าเป็นแฟนเพื่อนหล่อนนะยะ
อินี่มันยังไงเนี่ย

[infinitize]

ธาม...!!! จัดเต็มจัดหนักยัยเนยไปเลย!!!!

ให้มันรู้ซะบ้างว่าของใครเป็นของใคร

ปอนด์...นายหัดปฏิเสธบ้างเถอะนะ

ถ้าเจอธามหึงโหดขึ้นมาแล้วอย่าหาว่าไม่เตือนกัน 555555



ยัยเนยโดนแน่......

[runma]

ปอนด์จะสุภาพบุรุษไปถึงไหนกันครับ เกือบต้องผิดใจกับธามแล้วนะเนี่ย
ผู้หญิงนิสัยอย่างเนยน่ากลัวนะครับ แฟนของเพื่อนสนิทแท้ๆ ก็ยังไม่เว้นเลย
ไม่รู้ว่าธามจะแก้เกมส์นี้ยังไง ในงานวันเกิดของน้องสาวเซนก็น่าจะอยู่ด้วย
จะมีเรื่องราวทำให้ผิดใจกันอีกป่าวหว่า
 

[КίmY]

หื้มมม ค้างแบบงงๆแฮ่ะ   
รอตอนต่อไปฮะ  :')

[blood_dark]

(อี)คุณเนยค่ะเขารักกันก็ปล่อยเขาไปสิคะหน้าด้านหน้าทนเป็นสีโฟร์ซีซั่นอยู่ทำไมคะ

[ott1212]

 ..........คงเป็นเรื่องที่ทำใจยากสำหรับเนย....

เพราะตั้งใจแต่แรกแล้วว่าจะให้เป็นแฟนตัวเอง

ให้ธามช่วยเหลือ..เนยก็คงเคืองธาม..........

เนยคงรู้สึกเหมือนธามหักหลัง แย่งคนรักไป

ทั้งที่ความจริง คนที่ตัดสินใจ และเลือกธาม

ก็คือ ปอนด์  และไม่เคยแสดงออกว่าจะเลือกเนยเลย

แต่เนยก็ยังคงใช้ทิฐิ เพื่อแย่งชิงให้มาเป็นของตัวเอง

คงคิดว่า ปอนด์มีใจ แต่โดนธามแย่งไป เพราะเนยไม่รู้เรื่องของทั้งสองคน

ไม่รู้ในมุมมองของธาม และของปอนด์  รู้แต่ตัวเองถูกเพื่อนแย่งไป

คงเสียใจ และโกรธธามมาก แต่ทุกอย่างก็อยู่ที่ปอนด์

ซึ่งปอนด์ก็พร้อมจะแสดงออกชัดเจนต่อหน้าทุกคน

คราวนี้จะเป็นข่าวอีกไหม............

รอ....รอ......ลุ้น.......

[Chiffon_cake]

ตอนที่ 22/2







   “ใครอ่ะคะปอนด์” ยัยเนยเขย่าแขนปอนด์ราวกับต้องการเค้นความจริง ส่วนปอนด์ก็ได้แต่ยิ้ม มองไปรอบๆเพื่อรอให้คนอื่นๆในงานให้ความสนอกสนใจ
   ยัยซัน เจ้าของวันเกิดจ้องมองมาที่ผมเขม็ง ยัยนี่ฉลาดมากครับ . . ผมคิดว่าเธอดูปราดเดียวเธอก็รู้ว่าผมเป็นใคร ไม่เหมือนเนย ที่เอาแต่จ้องมองไปที่ปอนด์อย่างเดียวด้วยความฉงนและสนเท่ห์
   พอทุกคนในงานจ้อง . . ปอนด์ก็ได้ฤกษ์ตอบ
   “คนพิเศษครับ”
   เสียงฮือฮาดังขึ้นมาในทันที ผมนี่เคยชินกับเสียงแบบนี้ซะยิ่งกว่าอะไรทั้งหมดซะอีก ปอนด์แกะมือของเนยออกแล้วเอามือของมันมากุมมือผมไว้หลวมๆ
   “อย่าถอดหมวกนะ” ปอนด์กระซิบ “ก้มหน้าเข้าไว้”
   เออจริง . . มัวแต่หึงไรไม่เข้าเรื่อง เกือบลืมไปว่าตัวเองอยู่ในฐานะอะไร ถ้าวันนี้เปิดตัวออกไป สักวันก็รู้ถึงหูพี่แอน ถึงหูแฟนคลับ และถึงหูคนทั้งประเทศ
   ใครเค้าจะยอมรับกันง่ายๆ . .
   แต่แค่นี้ผมก็ดีใจแล้วที่ปอนด์มันทำเพื่อผม ผมยิ้มให้กับตัวเอง บีบมือเรียวๆของมัน
   “กูกลับได้ยังวะคิก” ปอนด์หันไปถามเพื่อน
   “เอ่อ คือ . . จะกลับเลยเหรอวะ” คิก . . กิ๊กยัยซันนี่หว่า งานนี้วันเกิดยัยซันจะไม่มีไอ้คิกได้ไง ว่าแต่ไอ้บูมล่ะ มันหายหัวไปไหนของมัน?!
   ตอนนี้ยัยเนยหน้าเป็นตูดไปแล้วครับ ขอโทษทีนะ . . แต่มันจำเป็นต้องทำแบบนี้จริงๆ
   “อยู่เป็นเพื่อนกูก่อนได้มั้ยแป๊บนึง” คิกเดินเข้ามากระซิบใส่หูปอนด์ ซึ่งแน่นอน ผมที่เตี้ยกว่ามันทั้งคู่ได้ยินโคตรชัด ก็ตัวผมติดกับปอนด์นี่นา มันจับมือผมไว้แน่นเลย ราวกับว่าถ้าปล่อยผมให้อยู่ห่างเดี๋ยวจะโดนใครบางคนเข้ามาทำร้ายยังไงยังงั้น
   “ทำไมวะ มึงไม่เห็นรึไงว่ากูอึดอัดจะแย่” ปอนด์เหลียวมามองผมแว้บนึง “แล้วนี่ก็ธามด้วย กูเปิดตัวเค้าไปแล้ว เรื่องนี้ถึงหูนักข่าวล่ะก็ . .แย่แน่ๆ”
   “แต่กูกำลังจะบอกเลิกพี่ซันนะ”
   โอ้มายก้อด . . เห้ย ปอนด์! อยู่ต่อได้มั้ย อยากเห็นฉากนั้นอ่ะ T____T
   “อะไรนะ!”
   “ก็ที่กูต้องหาของขวัญแพงๆ และก็ชวนมึงมาเป็นเพื่อนนี่ก็เพราะเรื่องนี้อ่ะ”
   “บอกเลิกเค้าในวันเกิดเค้าเนี่ยนะ และก็บอกเลิก . . ทั้งๆที่ยังไม่ได้เป็นแฟนกันเนี่ยอ่ะเหรอ!” อีกนิดพวกมันสองคนจะพูดกันดังมากกว่าคำว่ากระซิบแล้วครับ
   “อันที่จริง . .” หน้าของคิกหมองลงไปถนัดตา
   “หะ นี่อย่าบอกนะว่า”
   “ก็ประมาณอาทิตย์นึงได้แล้วอ่ะ”
   O_O คบกันได้อาทิตย์นึงแล้วเหรอ!!! แต่ยัยซันมีอะไรที่คนอยากคิกมันจะทนไม่ได้กันหว่า . . อืม แทบไม่ต้องเสียเวลาคิด
   “คิก จะถึงเวลาเป่าเค้กแล้วนะ ช่วยไปอยู่กับซันหน่อยน้า” ยัยซันดูเหมือนจะรับรู้ถึงสถานการณ์แปลกๆนี้ดี จึงดึงแขนคิกให้ไปประชิดติดกันกับตัว “ส่วนคนอื่น ถ้าไม่เกี่ยวข้อง ช่วยออกไปจากงานด้วยนะคะ”
   โธ่ . . กะจะดูฉากยัยซันใจสลายสักหน่อย แต่ในเมื่อยัยซันเธอชี้เฉพาะเจาะจงมาที่ผมขนาดนี้ ผมก็ไม่หน้าด้านที่จะอยู่ต่อแล้ว ไอ้คิก ขอให้มึงโชคดี ส่วนยัยซัน . . ก็อย่าเผลอกรี๊ดออกมากลางงานก็แล้วกัน
   “ไอ้คิก . . งั้นพวกกูไปรอหน้าโรงแรม”


   “มายังไงครับเนี่ย” ปอนด์ถาม . . ขณะที่เราสองคนตัดสินใจนั่งจุมปุกอยู่ในม้านั่งของสวนแถวๆโรงแรม เปิดไฟสีส้ม สวยเชียวครับ
   “ขับรถมา” นอกจากจะขับรถแล้ว กูยังไปซื้อของเข้าคอนโดมึงด้วยเฟ้ย เหนื่อยชิบหาย
   “เหนื่อยป่าว”
   “นิดหน่อย”
   “ตลกดีนะ ขับตามมาซะได้”
   “ก็กูนึกว่ามึงจะนอกใจกูอ่ะ”
   “โหย ไม่มีทางอะ” ปอนด์ที่นั่งห่างออกไป คว้ามือผมมาเกาะกุม มือของเราทั้งคู่สัมผัสกันอยู่ระหว่างเราสองคน
   “ให้มันจริง” ผมรีบพูด “มึงนี่นะ ทำไมไม่รู้จักปฏิเสธคนซะบ้าง ดูก็รู้ว่าผู้หญิงเค้าคิดยังไงกับมึง . . แต่ทำไมมึง . .”
   “กูไม่ได้คิดอะไรกับเค้าเลยน่ะสิ กูถึงกล้าที่จะไปกับเค้า” ปอนด์รำพึง “บอกแล้วงานนี้คิกบอกว่าให้มาเป็นเพื่อน กูก็เลยต้องมา อันที่จริงวันนี้อยากอยู่ห้องรอโทรศัพท์มึงมากกว่า . . มึงอ่ะ . . ปิดเครื่องทั้งวันเลยนะ”
   “ก็ . .” จะเซอร์ไพรส์มันยังไงดีวะ แผนที่คิดไว้พลิกโผหมดเมื่อผมเจอมันที่สตาบั๊กกับยัยเนยอบเชย!
   “หนำซ้ำยังมาเจอตอนที่อยู่กับโอ๊ตอีก”
   “มันบังเอิญเหอะ” ใครจะอยากไปนัดเจอกับไอ้เอี้ยโอ๊ต คิดผิดคิดใหม่ได้นะเว้ย!
   “ระวังตัวหน่อยสิ ก็รู้ใช่มั้ยว่าตัวเองน่ะน่าดึงดูดขนาดไหน” เจอมันพูดตรงๆใส่แบบนี้ผมก็ใจเต้นสิครับ มันพูดราวกับว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาโคตรๆ แต่สำหรับผมมันไม่ธรรมดาเอาเสียเลย “คนรู้จักธามเยอะนะ ถ้าเกิดมีอะไรเสียหายขึ้นมาล่ะก็ . .”
   “ตอนนั้นปอนด์จะมาช่วยทันใช่ป่าว” ผมแกล้งแย่
   แต่โดนมันค้อนขวับ เล่นเอาผมต้องหลบค้อนทันควัน กลัวโดนทุบหัว “มันก็ไม่ทุกครั้งเสมอไปหรอกนะธาม อย่าพูดแบบนี้ดิ พูดเหมือนกับว่าจะต้องเจอเรื่องอะไรแบบนี้หลายๆครั้งยังไงยังงั้นแหละ”
   “มันก็ไม่แน่” นี่ผมยียวนเกินไปใช่มั้ย ไอ้ปอนด์ถึงเริ่มหน้าหงิกขึ้นมาอย่างงี้ “มึงก็ตัวติดกันกับกูสิ จะได้ช่วยกูได้ทันทุกครั้ง”
   “คิดได้เนอะ ธามงานเยอะจะตายไป”
   “หึหึ” ผมหยิบเอากระดาษเอสี่ที่จิ๊กจากมือโทมัสมา สภาพแม่งเชี่ยอย่างหาที่สุดไม่ได้ แต่ตัวเลขและตัวหนังสือยังพอจะอ่านออกได้
   “อะไรอ่ะ” แต่ผมคิดผิดแฮะ . . ปอนด์มันดูแล้วมันยังงงเลย
   “ตารางงาน แก้ใหม่ของโทมัส รอบที่สิบกว่าๆแล้วมั้ง”
   “แล้ว?”
   “ว่างหนึ่งอาทิตย์เต็มๆ”
   “เห้ย จริงอ่ะ!!!!!!!” ปอนด์ดึงกระดาษออกไปจากมือผมแล้วร้องด้วยน้ำเสียงที่ไม่เชื่อหูตัวเอง
   “จริงสิ”
   “ดีใจจังเลยว่ะ!!!!!!” แม่งคว้าคอผมเข้าไปกอดหมับ ไอ้สัด!!! ไม่ใช่เพื่อนมึงนะเว้ย!!!!
   “โอ้ยยยย ปล่อยสิ!!!!”
   “ไปขอนแก่นกัน!!!!!!!!!!!”
   “ฮะ?”
   “ไปขอนแก่น!!!”
   “อะไรนะ เดี๋ยวสิ!!!!” จู่ๆจะลากไปบ้านเกิดแบบนี้ มันตั้งตัวไม่ทันนะเว้ย
   “ไม่ต้องด๋งต้องเดี๋ยวแล้ว ไปขอนแก่นกัน พ่อกับแม่อยากเจอมึงจะแย่”
   “แต่กู . .”
   “ไม่พร้อมใช่มั้ย ไม่พร้อมก็ต้องพร้อมแล้ว กว่าจะหาเวลาว่างได้!” เห้ย นี่มึงอย่าคิดเองเออเองสิฟะ!!!!!!
   “เห้ยยยยยยยยยยยยยย”
   “เถอะนะ ไปเที่ยวบ้านปอนด์กัน”
   ใบหน้าสดใสที่เป็นประกายอย่างนั้น รอยยิ้มเหมือนเด็กได้ของเล่นอย่างนั้น ใครมันจะไปปฏิเสธได้ยังไงไหว T_______________________T
   “โอเค งั้นไปขอนแก่นกันนะ”
   “ไปไหนกัน กูไปด้วย!”
   เสียงใคร ? . . ผมหันขวับไปเห็นไอ้บูมเดินลิ่วๆตรงมาหาพวกเรา กลิ่นบุหรี่หึ่งจนผมถึงกับต้องไอ . . ผมแพ้ควันบุหรี่น่ะครับ   
   “ไอ้สัด ธามแพ้เลยเห็นมั้ย” ปอนด์ลูบหัวลูบหลังผมเป็นการใหญ่ “แต่เห้ย กูยังไม่ได้อึ้งเลยดิ มึงกลับจากอังกฤษเมื่อไหร่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
   “ฮะ . . กูไปอังกฤษมาเหรอ กูไม่เห็นรู้ตัวเลย”
   “อ้าวไอ้สัด กวนตีนนะมึง เอาดีๆ”
   “กูไม่ได้ไป เชี่ยคิกมันตอแหลใส่มึงรึเปล่า”
   “แล้วนี่มึงหายไปไหนมาวะ หายหัวไปตั้งแต่สอบเสร็จอ่ะ”
   “หายไปคิดอะไรสักอย่างมา”
   “แล้วทำไมถึงโผล่หัวมาที่นี่ได้”
   “ก็กูได้ยินว่ามึงกับมันมาอยู่ที่นี่ เพื่อนอยู่ไหนกูก็ต้องตามมาดิวะ!”
   “เชี่ยไร หายไปแบบนี้ = = แล้วยังมาโกหกว่าไปอังกฤษอีก ไอ้สัด กูควรโกรธมึงดีมั้ย”
   “ไปโกรธเชี่ยคิกโน่น มันโกหก!”
   “กูจะโกรธมึงเนี่ยยยยย หายไปทำเหี้ย!!!”
   “สรุป . . จะให้กูไปขอนแก่นด้วยป่ะวะ”
   “ไม่!”
   “ไอ้ปอนด์ พลีสสสสสสสสสสสส”
   ผมเงยหน้าขึ้นมองไอ้ปอนด์ แขนของมันที่โอบรอบไหล่ของผมไม่สั่นกระตุกเลย
   “ชิ ไม่ให้ไป”
   “ง่ะ อยากไปเยี่ยมพ่อกับแม่มึงอ่ะ”
   “ไปอยู่กับพ่อกับแม่มึงโน่น”
   “พ่อกับแม่กูไม่น่ารักเหมือนพ่อกับแม่มึงนี่หว่าเชี่ยปอนด์”
   “นี่จะไปให้ได้เลยใช่ป่ะ”
   “อย่างอนเป็นตุ๊ดเลย สัดปอนด์ นะๆๆ ให้กูไปด้วย กูชอบขอนแก่น^^”
   ผมว่ายังไงไอ้ปอนด์มันก็ให้ไปด้วยอยู่แล้วล่ะครับ แต่ตีหน้าปั้นปึ่งไปงั้นเพราะมันคงนึกอยู่ตลอดว่าไอ้เชี่ยบูมอยู่อังกฤษ มาเจอแบบนี้มันคงโกรธนิดหน่อยแหละ
   “ว่าแต่ .  เพื่อนมึงอีกคนไปไหน”
   “ข้างในโน่น”
   “ข้างในมีอะไร”
   “วันเกิดพี่ซัน”
   “อ๋อเหรอ”
   บูมเกาหัว จากนั้นก็ . .
   “กลับกันเหอะ”
   “แล้วไอ้คิกล่ะ”
   “ช่างหัวแม่ง”
   “เห้ย กูบอกกูจะรอมัน”
   “เดี๋ยวกูเคลียร์กับมันเอง พี่ธามเค้าทำหน้าตาเหมือนเวียนหัวแล้ว มึงรีบๆพาเค้ากลับดีกว่า”
   เอ้า . . กูทำหน้าแบบนั้นเหรอวะ ผมขมวดคิ้วงงๆ ไอ้ปอนด์มองมาที่ผมอย่างตกใจก่อนที่จะ . .
   “เห้ย จริงด้วย ธาม ไม่สบายเหรอ เชี่ยคิก ไปขอนแก่นครั้งนี้มึงห้ามสูบบุหรี่นะโว้ย!”
   กูก็ไม่ได้เป็นอะไรขนาดนั้นนนนนนนนนนนนน . .
   “ได้อยู่แล้ว ถ้าทริปครั้งนี้ไม่ล่มเหมือนตอนไปทะเลในครั้งนั้น”
   สัดบูม มึงกัดกูเหรอ ?
   “ล้อเล่นครับพี่ธาม” ไอ้บูมยกมือไหว้ผม
   “กลับกันดีกว่าๆ” ปอนด์ลุกขึ้นยืน
   “อ้าว ไอ้คิกล่ะ” ผมถาม
   “ช่างหัวแม่ง”


   ซะงั้นไป . .

   “บูมมึงก็รอคิกละกัน เจอกันคอนโดกู . . กูจองตั๋วไปขอนแก่นคืนพรุ่งนี้เลยนะ เอาตังค์มาจ่ายกูด้วยล่ะ” ปอนด์โอบไหล่ผมแล้วผลักให้เดินนำหน้าไป
   “แล้วไอ้คิกมันจะไปด้วยรึเปล่า” บูมถาม น้ำเสียงฟังดูแปร่งๆ
   “มึงก็ถามมันดูสิ”
   “เอ่อ อืม”
















   แปลกๆดีแฮะ คู่นี้ . .

[smirnoi]

อยากอ่านอีกต่อนะคนเขียน
รักเรื่องนี้ อินๆๆ

[ryokame]

  เค้ารอตั้งนาน ในที่สุดก็มาแล้วววว
รีบๆมาต่อนะคะ

[naneku]

ซัมทิง วรองงงงงงงง

เอ๊ะเเอ๋

[nunnuns]

อั๊ยย๊ะ! อัพวันพ่อ
น่ารักที่สุด

[tumtok]

มาสั้นจัง
รอวันไปเอ๊ะมาขอนแก่นซิ

[wikawee]

หึๆ พี่บูมกับพี่คิก  น่าคิดน่ะเนี่ย~ กิ้วๆๆ

ปอนด์กับธามน่ารัก   >3<

[Mura_saki]

อะไรยังไง บูม คิก อะไรกันๆๆๆๆๆ

[NOoTuNE]

 

สะใจทั้งยัยเนย ยัยซันซัน

ว่าแต่บูมคิกนี่ยังไงอะไร 

[sunshinesunrise]

จะเปิดตัวแล้วอ่ะ!!!!! บูมคิกนี่ต้องมีซัมติง!

[Cacao]

ขอตามไปขอนแก่นด้วย จะต้องป๊ะกับคินเหนือแน่ๆจ้า

[taroni]

คิกกับบูมมีเรื่องอะไรกันหรือป่าว

[nunamicky]

คู่รักคู่ใหม่จงบังเกิด

[special]

มาน้อยๆแต่ก็กรี๊ดได้แค่คำว่าคนพิเศษ อิอิ

จริงๆอยากจะเห็นภาพตอนตัดไปที่หน้าเนยตอนที่ปอนด์บอกคำนี้พร้อมดึงมือออกมากๆเลย ฮ่าๆๆๆๆ

[Ali$a฿eth]

KB คู่นี้มีซัมตงรองในกอไผ่ ชิมิๆ

[jelatin99]

นั่นไงๆๆบูม..เอาเลยดับเครื่องชนเลย ที่เงียบหายไปคิดเนี่ย ใช่เรื่อง คิก ป่าว ส่วนคิกก่อนหน้านี้ค่อนข้างชัดแล้วนะ ว่าคิดไรกับบูมอ่ะ แถมบอกเลิกยัยซันในวันเกิดเจ้าตัวด้วย โอ๊ยสุดยอด เอาให้เจ้าหล่อนเต้นผางเป็นเจ้าเข้าเลยนะ ถือว่าแก้แค้นแทนธามซะเลย 555 ส่วนยัยเนย...ฉายาเนยอบเชยก็ไม่เลวนะ ไงล่ะ เจอปอนด์เปิดตัวแฟนเข้าไป โฮ่ๆๆสะจายย..รอตอนต่อไปค่ะ