ตอนที่ 30
Pyramid 4-0
พ่อง เจ็บสัดสัดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!
ผมใส่เสื้อคลุมชุดนอนลุกขึ้นมาดื่มน้ำด้วยความยากลำบาก ไอ้เชี่ยปอนด์ เมี่ยงเอ๊ยยยย ไปตายอดตายอยากมาจากไหน สี่รอบ สี่รอบบบบบบบบ มึงคิดว่ากูผ่านคนอื่นมาเยอะแล้วตรงนั้นกูจะเข้านอกออกในได้ง่ายๆงั้นรึ
กู . . กูฟิตนะเว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เจ็บโคตร น้ำตาเล็ดเลย . . ยิ่งไอ้นั่นของปอนด์นะ ยิ่งไม่อยากพูดถึง เพราะงั้น . .ผมเลยต้องเจ็บแบบนี้ไง!!! >///< (นางหน้าแดงค้า คุณผู้ชม)
ว่าแต่ ซากอะไรมานอนตายอยู่ตรงโซฟาวะเนี่ย
อุบร๊ะจ๊ะเฮ่ย O_O
ผมไม่น่าส่งเสียงเลย . . พวกแม่งลืมตากันแล้วทำหน้าสลอนเมื่อเห็นผม ที่ซึ่งคิดว่าไม่มีใครอยู่ข้างนอกก็เลยใส่เสื้อคลุมออกมาดื่มน้ำเพื่อที่จะไปนอนพักต่อ
กลับกลายเป็นว่า . . เป็นการประกาศให้ทั้งสี่รับทราบว่าผมเสียตัวให้ไอ้ปอนด์ . . ราวกับเป็นการแจ้งให้ทราบอย่างทั่วถึงกัน
พูดไม่ออกเลยกู = =
ผมเซทำท่าจะล้ม . . แน่นอนว่าพระเอกของเรื่องก็โผล่มาทันทุกที
แถมยังโผล่มาในสภาพที่ล่อแหลมเกินจะทน ปอนด์เปลือยท่อนบน มีผ้าขนหนูสีขาวพันรอบเอว ==
พวกแม่งไม่ต้องจิ้นกันแล้ว เรียลสาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด “ปอนด์มึงไปใส่เสื้อเลย เมียกูมองมึงใหญ่แล้ว” เหนือลากคินตาเข้าไปนอนพิงเหมือนเดิมพร้อมทั้งเอามือปิดตา ไอ้คินดิ้นขลุกขลักๆพร้อมทั้งเถียงชิบหายว่าไม่ได้มอง แค่ฟิน ==
ฟินเชี่ยไร . .
“เดินไหวป่ะ” ไอ้เหี้ยปอนด์ยิ้มร่า พร้อมกับกระซิบที่ข้างหู ทำตัวสดชื่นมากราวกับได้ปลดปล่อยทุกข์ที่อัดอั้นมานาน
แต่กูนี่เสียหายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
“ข้างในได้ใส่อะไรป่าวเนี่ย บูมกับคิกก็อยู่นะ เข้าไปในห้องเหอะ”
“หะ จะต่อกันอีกเหรอ รอแดกข้าวอยู่นะเนี่ย” คินโวย
“เอ่อ = = แล้วแต่พี่ธามละกันนะถ้าพี่จะต่อ” ไอ้บูม
“หลับรอก็ได้วะ” เหนือ
“แหะๆ ยังไงก็ได้ครับพี่” ไอ้คิก
ฮ่วยยยยยยยยยยยย นี่ชีวิตกูต้องมีสัมภเวสีสี่ตนคอยติดตามแล้วเหรอเนี่ย กูจะทำอะไรยังไงกับใครมันก็เรื่องของกูป่ะวะ . . มารอกูทำไม มีอะไรทำก็ไปทำสิ!!!!!!
ด่าราวกับว่าอยากต่อ . .
เปล่าหรอก ผมก็แค่โวยวาย(ในใจ) กลบเกลื่อนความอับอายของผมน่ะ TT
ผมเดินเข้าไปใส่เสื้อผ้าในห้อง . .ได้ยินเสียงไอ้ปอนด์ตีมือกับเพื่อนทั้งสองยกใหญ่ ส่วนคู่รักในตำนานงุ้งงิ้งกันอยู่บนโซฟาไม่สนใจโลก
“กี่รอบไอ้สาด”
“สี่” เสียงปอนด์ดูภูมิใจมาก
“โอ้ววว ท่านเทพเจ้าปอนด์ กูขอคารวะ!!!!!!!!!!!”
เอาไปคุยกันสนุกปากเชียวนะ สงสารกูบ้าง TT กูเป็นคนเจ็บ กูเป็นคนที่ถูก(มีด)แทงนะโว้ยยยยยยยย
“หึหึ แป๊บนะ ไปดูเมียก่อน”
“เชี่ยยย ไอ้เห่อเมียยยยย”
“ก็เมียกูดี”
“อย่าให้กูมีบ้าง!!!!!!”
“คนข้างๆมึงไงบูม!!!!”
ปอนด์ตะโกนบอกบูมก่อนที่จะปิดประตูห้อง อยู่ในห้องไม่ถึงสองวิแม่งก็วิ่งมากอดมาหอมซอกคอผมใหญ่ . .
อยู่ใกล้ไอ้หื่นนี่ . . มีแววได้เสียตัวบ่อย
ผมรักอาชีพดาราขึ้นมาในบัดดล . .
. . 2 BROKEN HEARTS FALL IN LOVE . .
คอนเสิร์ตใหญ่ริมทะเล . .
“ธาม วันนี้ร้องเพลงดีมาก!!!!!!!” พี่เจิ้นตบไหล่ของผม หลังจากนั้นก็กอดคอผมกับเพื่อนๆในวงกันใหญ่
“คุณหนูครับ ‘กำลังใจ’ ถือสายรอแล้วครับ” โทมัสยิ้มอย่างยินดี ขณะยื่นโทรศัพท์ส่วนตัวของผม
ผมแปะมือกับสมาชิกในวง ก่อนรับสายปอนด์ด้วยรอยยิ้ม
“ว่าไง”
“ฮ่าๆๆๆๆ ร้องผิดคีย์ด้วยท่อนนึง!” ไอ้ปอนด์แลดูสะใจมากกกกก
เสียเซลฟ์ว่ะ . . แต่พี่เจิ้นก็ชมว่าร้องดีนี่หว่า “ดูถ่ายทอดสดด้วยเหรอ”
“เปล่า”
“แล้วรู้ได้ไง ถ้างั้นก็แสดงว่ามั่วแล้ว” กูร้องดี กูร้องดีเว้ย อย่ามามั่ว . .
“ก็ฟังเสียงสดไง ถึงรู้เนี่ย”
“อะไรของมึง”
“ข้างหลัง หันมาสิ”
ผมหันหลังไปทันที . . ดอกไม้เต็มหน้าผมไปหมด
“เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยย” ผมกดวางทันที “เซอร์ไพรส์จัง”
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ ปิดเทอมมันว่าง” ปอนด์ยิ้ม มาให้กำลังใจหลังเวทีเลยเหรอเนี่ย รู้สึกดีจังแฮะ
“ขอบคุณน้า” ผมอดยิ้มไม่ได้ ดีใจจริงๆครับ เพราะผมนึกว่ามันนอนส่ายพุงเลยอยู่คอนโด’ของเรา’โน่น
“จำได้มั้ย . .ที่นี่ไง หัวหิน เราเจอกันครั้งแรก” ปอนด์บอก “เกือบปีแล้วสินะ”
“ฮ่า ใครจะลืมคนอกหักคนนั้นได้ลงล่ะ”
“ไม่ได้ต่างอะไรกันเลยยยยยยย” ปอนด์ขยี้หัวผม น้อยๆหน่อย กูแก่กว่านะ!!!!!!!
“ถอยไป!!!!!!!” มีคนตั้งใจเดินชนผม
“พวกผิดเพศ” “ไอ้เหี้ย” ปอนด์อารมณ์ขึ้นทันที ใจเย็น . . ปอนด์ มึงเจ้าชายนะเว้ย มึงใจเย็นนนนนนนนนนนน . . ผมจับแขนของปอนด์เอาไว้ไม่ให้ไปกระโดดตะครุบไอ้หมอนั่น “ใครอ่ะธาม เถื่อนชิบ”
“ฟาน นักร้องนำแบล็คเอกซ์น่ะ” ผมบอก “ช่วงนี้เรตติ้งเค้าตกมาก . . ซิงเกิ้ลใหม่ธามนำหน้าเค้า เสียงกรี๊ดก็นำหน้าวงเค้า . . ก็เลยเป็นอย่างที่เห็น”
“แถมข้างนอกยังฝนตกด้วยครับ” โทมัสโผล่หน้ามาบอก “แบล็คเอกซ์เล่นได้ไม่ถึงครึ่งเพลง งานต้องยกเลิกไปซะก่อน”
“ก็เลยอารมณ์เสียสินะ” ปอนด์ยังทำหน้าขุ่นมัวไม่เลิก
“เอาน่า ปล่อยเค้าไปเหอะ” ผมรีบพูด “ถ้าเป็นธาม ธามก็คงวีนไปแล้ว ปอนด์ก็รู้นี่ = =”
“เออแฮะ”
“หึหึ”
ผมกับปอนด์โบกมือทักทายพี่เจิ้น ก่อนไปขึ้นรถตู้ของที่บ้าน ขอย้ำ . .ที่บ้าน ปอนด์มาหาทั้งทีผมไม่นอนกับพวกทีมงานหรอก
. . . บางทีก็อยากให้ความสุขแบบนี้ อยู่กับเราไปอีกนานแสนนาน
ขณะเดียวกัน
ผมกำลังนั่งอยู่ในร้านเหล้าด้วยความมึนงง . .
ทำไมกูถูกลากมาตรงนี้ได้วะเนี่ย == อ๋อใช่ เชี่ยบูมแม่งลากผมมา ไอ้ผมก็เหงาๆก็เลยมากับมัน นึกว่าเชี่ยปอนด์มันจะมาด้วยครับ แต่เปล่าเลย มันไปซ้อมฮันนีมูนกับเมียหมาดๆของมันที่หัวหินโน่น ผมกับไอ้บูมก็เลยมานั่งแด๊กกันสองคน
บรรยากาศเก่าๆกับคนเดิมๆ ที่ปั้นปึ่งใส่กันมาเป็นเวลาเกือบสองเดือน ..
เชี่ยบูมแม่งก็ยังฮอตเหมือนเดิม หย่อนก้นลงนั่งได้ไม่ทันไร . . สาวๆก็พร้อมใจเข้ามาเดินอ่อยกันให้พรึ่บ คนกลางคืนแบบพวกผมเค้ามองกันออกแหละครับว่าใครต้องการอะไร . .
แต่คราวนี้ดูเหมือนตัวผมเองจะแปลกออกไป . .
“โทรศัพท์พังน่ะครับ ช่วงนี้ไม่มีโทรศัพท์ใช้ ^^” บูมพูดด้วยรอยยิ้ม ยื่นไอโฟนของมันมาใส่มือผมผ่านใต้โต๊ะ . . เพื่อความเนียน สาวที่เข้ามาขอเบอร์มันถึงกับทำหน้าจ๋อย แต่เธอไม่เชื่อแน่นอนล่ะ (แหม ใครจะเชื่อ) สงสัยคงรู้ว่าไอ้บูมไม่เล่นด้วยมั้ง เลยเดินไปโน่นแล้ว = =
“เชี่ย ขี้ฮกนี่หว่า” ผมส่งโทรศัพท์ให้มันคืน
“ไม่ต้องเอามาคืน กูฝากไว้” บูมพูดเซ็งๆ “เดี๋ยวแม่งก็มีมาอีก”
เหวยยยยย . . ไอ้หล่อชิบหาย ไอ้หล่อโคตร ไอ้หล่อไม่บันยะบันยัง . . หมั่นไส้ว่ะ แต่ก็จริงของมัน ผู้หญิงนี่จ้องมันกันเป็นพรวน ไม่รู้ว่าไอ้เชี่ยนี่มีอะไรดี
ผมเป็นเพื่อนกับมันมาตั้งแต่มอปลาย ผมรู้ว่าเพื่อนผมมันมีเสน่ห์ต่อเพศตรงข้ามมากขนาดไหน แต่ผมไม่เคยสังเกตเลยว่ามันก็หล่อเหมือนกัน (CUคิ้วบอยคงจะเคยลงรูปมันอ่ะนะ) ใบหน้าหล่อแบบไทยๆ แต่ตัวขาวแบบจีนๆ แถมยังสูงชะลูด . . สเปกผู้หญิงส่วนใหญ่เลยแหละ
“จ้องไม” มันยกแก้วเหล้าขึ้นกระดก
“ก็เปล่า” ผมยักไหล่ “แค่สงสัยว่าทำไมวันนี้ไม่มีใครมาขอเบอร์กูสักคน”
ปกติต้องมีนี่หว่า . . ถึงแม้จะมีน้อยกว่าไอ้บูมก็เหอะ ขอล่ะ . . มีมาสักคนหน่อยเหอะนะ จะได้เกทับใส่มันด้ายยยยยยยยยย
“ให้ตายยังไงก็ไม่มีหรอกเว้ย”
“ดูถูก เดี๋ยวมึงคอยดู”
“หึหึ ก็ดูอยู่ตลอดเนี่ย” “อีกไม่เกินสามนาที” อ้าวชิบ . . กูควรจะพูดว่าชั่วโมงดิถึงจะถูก แล้วนี่อะไร . . 3 นาที เชี่ยแล้วววว มันจะมีมาได้ยังไง
T_________T
“ฮ่าๆๆๆ ถ้ามีมานะ . . กูยอมจูบกับมึงเลยอ่ะ”
“หะ เหี้ยอะไร!!!!!!!!!” นั่นเป็นสิ่งที่กูต้องการที่ไหนกันเล่า . . มึงบ้าไปแล้ว
“ก็ได้ ๆ ถ้ามีคนมาขอเบอร์มึงภายในสามนาทีนี้ . . กูยอมจูบกับใครก็ได้ที่มึงบอก”
“โหยยย เอาแน่เหรอวะ” ผมเริ่มนึกสนุก มองไปเห็นกระเทยขาประจำที่ชอบไอ้บูมมานานนม . . พวกผมมาร้านนี้ทีไรเป็นอันเจอเจ๊แกมองไอ้บูมอย่างหลงใหลอยู่ร่ำไป หึหึ คราวนี้แหละ . . ผมจะช่วยให้เจ๊เค้าสมหวังกับเชี่ยบูมสักที . .
“แต่ถ้าไม่มีมาล่ะก็ . .”
เออว่ะ . . ผมลืมเงื่อนไขข้อนี้ไป
“มึงต้องจูบกับกูนะ” “เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย” กูตกใจนะเว้ย!!!!!!!
“ทำไมไอ้สัด หรือมึงป๊อด”
“ไม่เคยเหอะ!!!” อย่าเอาศักดิ์ศรีมาเล่นนะโว้ย ให้มันอยู่ค้ำคอกูนี่แหละ . .
แต่จูบ . . จูบกันเนี่ยนะ ผมกับไอ้บูม . . เนี่ยน่ะเหรอ ใช่เรื่องที่ไหนกันเล่า
“ทำไมหน้าเหมือนไม่เคยหึหึ มึงเคยหอมแก้มกูตอนมอห้า!!!”
“ก็นั่นมันวันเกิดมึง ใครๆก็ทำกัน . .”
“แล้วทำไมคราวนี้จะทำไม่ได้”
“เออๆ ไอ้เชี่ย สามนาที จับเวลา!!!!!!!”
“เหลือสองนาทีแล้ว”
“ว่าไงนะ!”
บูมยักคิ้วจึกๆ . .ให้ตายสิ . . ยังไงผมก็อยากชนะอ่ะ . . ใครจะไปอยากจะ . . จูบกับเพื่อนกันเล่า ไอ้เชี่ยบูม คิดอะไรของมันอยู่นะเนี่ย แม่ง . .
“หนึ่งนาที”
โธ่เว้ยยยย . . ไม่น่าพูดจากชั่วโมงเป็นนาทีเลยว่ะ อยากตีปากตัวเองชิบหาย . . T__________T ผมเริ่มมองซ้ายมองขวา มองหาคนที่น่าจะอยากได้เบอร์ผม ซึ่งก็นะ . . ไม่ค่อยมีใครสบตากับผมเลย . .นี่ผมจะรอดมั้ยเนี่ย = =
“หมดเว . .”
“ขอโทษนะ” เช้ดดดดด นั่นไง!!!! กูรอดแล้ว ผมจุ๊ปากใส่ไอ้บูมแล้วหันไปหาต้นเสียงที่พูดเมื่อกี้
อ้าวเช้ดดดดดดดดดดด . . ทำไมเป็นผู้ชายล่ะ!!!!!!!!!!!!!!
“กระเป๋าตังค์ตกน่ะครับ” หมอนั่นยิ้มๆให้ผมขณะยื่นกระเป๋าตังค์กุชชี่ของผมมาให้ . .ไม่ได้ขอเบอร์หรอกรึ เอิ่มมม ก็ดีนะ ก็ไอ้นี่มันเป็นผู้ชายอ่ะ!!!!
ผมบอกขอบคุณมัน มันยิ้มให้แล้วเดินจากไป . .ไอ้บูมมองตามไอ้นั่น แล้วหันมายิ้มให้ผมอย่างผู้กุมชัยชนะ = =
“มึงเสร็จกูละ”
เสียหายเหี้ยๆ เสร็จด๋อยไร ยังไม่ได้อยู่บนเตียง! (เสื่อมจริง)
“หึหึ ยังว่ะ” ผมชูกระดาษสีขาวที่มีตัวเลขเรียงรายสิบหลักให้ไอ้บูมดู “อยากได้บัตรนิสิตคืน โทรมาที่เบอร์นี้นะคับ 087XXYYYZZ ฮ่าๆๆๆๆ”
มานาทีสุดท้ายก็ยังดีวะ . . มันก็ไม่หลุดข้อตกลงเท่าไหร่หรอก มีคนมาขอเบอร์กับมีคนมาให้เบอร์ซะเองเนี่ย = =
ไอ้บูมทำหน้าเซ็งชิบหาย . .อ่ะโด่ว ๆ ๆ ผิดคาดล่ะสิ . . หึหึ มึงเสร็จอิเจ๊คนนั้นแน่ๆคืนนี้อ่ะ!!!!
“เออก็ได้วะ!!” บูมร้อง “อ้าวบอกมา!!! จะให้กูไปจูบกับคนไหน เลือกมา!!”
“ได้ทุกเพศด้วยใช่มะ” ผมยิ้มกริ่ม
“ไอ้ . .” บูมดูเหมือนไม่รู้จะด่ายังไงดี “ถ้ามึงให้กูไปจูบกับผู้ชาย แล้วเชี่ยแม่งเกิดต่อยกูขึ้นมาล่ะวะ!”
“ถ้างั้นมันก็ยิ่งหนุกอ่ะดิ”
“เออๆ ยังไงก็ช่าง คนเดียว เลือกมา!!!”
“อืมมม เอาใครดีน้า . .” ผมทำเป็นมองหาแต่ในใจยังไงก็จะบอกว่าเป็นเจ๊คนนั้นอยู่แล้ว ท่าทางไอ้บูมมันจะแหยงๆนางชอบกล นี่แหละความสนุกอย่างแท้จริง บูมเอ๊ย . . ถึงเค้าจะเป็นกระเทยนะ แต่เค้าก็เหมือนผู้หญิงจริงๆตั้งแต่หัวจรดเท้าเลยนะโว้ยยยยยยยยย
“คิดนานจัง ไอ้เหี้ยเอ๊ย”
“แหมก็ต้องคิดนิดนึง . . ความสะใจส่วนตัวเลยนะ!” เกมที่มันคิดเอง . . และมันแพ้เอง
“ช้าจังแม่ง” ช้าเหี้ยไร ยังไม่ถึงนาทีเลย “เดี๋ยวกูมาละกัน”
“อ้าวไอ้สัด อย่าหนีดิ!”
“ไม่ได้หนี . . แต่เดี๋ยวกูมา”
แม่ง . .ผมไม่น่าทำเป็นคิดนานเลยว่ะ . .ผมยกแก้วเหล้าขึ้นมากระดกแล้วนั่งรอมัน หายไปทำใจรึยังไง . . แหงล่ะ . .ผมกำลังจะสร้างปัญหาให้มันนี่นา ว่าแต่เอาเจ๊คนนั้นมันจะดีเหรอ หรือว่าเป็นผู้หญิงคนนั้นดีนะ หรือว่าเป็นไอ้กล้ามใหญ่ที่นั่งข้างหลังนี่ดี
โอ้ยยย แค่คิดก็สนุกแล้ววววววววววววววววววววว . . .
แต่ไอ้บูมหายไปนานมากครับ . . นานจนผมต้องเดินออกไปตาม เห็นมันเดินออกไปทางหน้าร้าน ไม่แน่ใจว่ามันไปสูบบุหรี่รึเปล่า . .เท่าที่จำได้ มันเป็นคนไม่สูบบุหรี่นี่หว่า = =
ผมเห็นมันยืนอยู่หน้าร้านหันหลังให้ผมอยู่ ผมจะเดินเข้าไปหาแล้ว ถ้าเกิดไอ้คนที่คุยกับมันมันไม่ใช่คนที่ให้เบอร์ผมเมื่อตะกี้น่ะ
ผมเลยซุ่มดูตามพุ่มไม้
“ขอบัตรนิสิตของแฟนเราด้วยครับ” O_O ชัดเต็มสองรูหูกูเลยเห้ย ทำไมไปพูดอะไรแบบนั้นฟะบูม!!!!
แต่ก็ดีมากครับ . .ผมไม่คิดจะสานต่ออะไรกับไอ้หนุ่มคนนั้นอยู่แล้ว แค่คิดก็แหยงๆยังไงชอบกล มันไม่ใช่อ่ะ
มันกำลังช่วยผมเหรอเนี่ย
“อ้าว นายเป็นแฟนกับคนนั้นเหรอ” ไอ้นั่นดูงงๆ “เห็นมีคนเข้ามาขอเบอร์นายเยอะ นึกว่าเป็นเพื่อนกันเฉยๆซะอีก”
นี่สังเกตมานานแล้วเหรอ . . แต่ก็ช่างเหอะ รีบคืนบัตรมาเร็วๆเข้า กูขี้เกียจไปทำเรื่องบัตรใหม่
“ขอบัตรคืนด้วยครับ” เสียงไอ้บูมดูเซ็งเต็มทน . . ท่าทางมันคงเหนื่อยหน่ายและก็ขอบัตรของผมคืนนานมากพอดู . . แต่ไอ้นั่นคงไม่ยอมให้ง่ายๆ
“เสียดายจัง” หมอนั่นบ่นอุบ มองบัตรของผมอย่างเสียดาย อ้าวไอ้นี่ มึงจะเอาบัตรกูไปทำพรือ ต้องการมันไปทำมายยยยยยยยยยยยยยยยยย
แอบเห็นไอ้บูมฉกมาจากมือของไอ้นั่นแล้วเดินออกมาเลย . .มันเดินผ่านหน้าผมไป ส่วนผมยืนแข็งทื่อในความมืด ไอ้บูมแม่งมองไม่เห็นผมหรอก
แต่คนที่เห็นผมคือคนที่เดินตามหลังไอ้บูมเข้าไปในร้านน่ะสิ ก็ไอ้คนขี้ขโมยบัตรคนอื่นนั่นแหละ มันดูตกใจเล็กๆ แต่ผมนี่ตกใจเวอร์ ไม่รู้จะทำหน้ายังไง
“แหะๆ” ผมยิ้มเจื่อนๆ “โทษทีนาย เราไม่ใช่พวกแบบนายน่ะ” หน้ามันโหดนิดๆ โคตรกลัวว่าจะมีเรื่องเลย “เพื่อนเราเลยมาช่วยเรา ไม่ว่าอะไรนะ”
“อ้าว สรุปยังไงนี่” หมอนั่นเกาหัว “คนหนึ่งก็บอกว่าแฟน อีกคนก็บอกว่าเพื่อน”
“เอ่อ เอาเป็นว่า .. เราขอโทษละกันนะ”
“หมอนั่นดูชอบคุณนะ” จู่ๆคำพูดของไอ้คนนั้นก็ดูจริงจังขึ้นมา “เค้าทำหน้าซีเรียสใส่ผมมากเลย อันที่จริงผมก็เสียดายคุณ แต่เค้าคนนั้นดูจะชอบคุณเอามากๆ เพียงแต่เค้ายังไม่ได้บอก”
มึงมั่วละ . . !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“ก่อนหน้านั้นเค้าทำจะต่อยผมเลยด้วยซ้ำ หึหึ” หมอนั่นโบกมือลา “ยังไงก็ลองมองเค้าใหม่ดูนะ เค้าอาจจะดูโหดไปนิด แต่เค้าก็จริงจังน่าดู”
พูดทิ้งท้ายแล้วเดินจากไป . .ทิ้งให้ผมยืนตรงแหน่วอยู่หน้าร้านด้วยความงง ไปกันใหญ่แล้ว ไอ้บูมเนี่ยนะชอบผม ไม่ใช่พี่เจิ้นเหรอ . . ก็เห็นคุยแต่กับพี่เจิ้นตลอดเวลานี่ มั่วแล้วแหละ . .
ผมพยายามจะไม่เก็บมาใส่ใจ แต่ทว่า . .
“มึงหายหัวไปไหนมา!!!!!!!!!!!!!!!!” ไอ้บูมร้องเสียงดัง ตั้งแต่อยู่หน้าประตูร้าน เชี่ยยย ร้องดังทำไมวะ อายสาวๆเค้า!
“กู . . ออกมาสูดอากาศ” ตามหามึงนั่นแหละ
“เชี่ย อย่าออกมาคนเดียวอีกนะมึง” ไอ้บูมลากแขนผมไปทางลานจอดรถ “กลับดีกว่า . .แม่ง เสียบรรยากาศ”
“อารมณ์เสียไรมาเนี่ย!!!!”
“เพราะมึงนั่นแหละ”
“กูทำอะไรอ่ะ” งง . . งงมากเลยไอ้สัดเอ๊ย
“ช่างแม่งเหอะ!!!!” โคตรงงกับคนอย่างไอ้บูมในตอนนี้เลย กูอยากจะรู้นักว่ามึงเป็นเชี่ยอารายยยยยยยยยยยยย . . ผมโดนลากไปเกือบจะถึงรถแล้วแต่เพิ่งนึกออก!
“เชี่ย มึงยังไม่ได้ทำตามเงื่อนไขที่แพ้เลยนี่หว่า!!!” ที่ต้องไปจูบกับเจ๊กระเทยคนนั้นน่ะ!
“อะไร!!!” แม่งทำหน้าโหดชิบหาย จนผมไม่กล้าพูดต่อ “อ๋อ เรื่องนั้นน่ะเหรอ” มันเดินไปฝั่งคนขับรถแล้วแท้ๆ ก็ยังจะเสือกอ้อมกลับมายืนตรงหน้าผมทำไมไม่รู้ “นี่ไง”
จุ๊บ <3 สตั๊นไปประมาณ 60 วิ!
ไอ้บูม . . จุ๊บปากผม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
อะไรกัน อะไรกัน นี่มันอะไรกัน!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
หรือสิ่งที่ไอ้โจรขโมยบัตรพูด . . มันมีเค้าของความจริงแฝงอยู่วะ ?นับถอยหลังกับตอนจบแล้วค่ะ
ผูกพันกับตัวละครมากเหลือเกิน T_____T
ใจหายว้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
หัวข้อ: ". . 2 Broken Hearts เมื่อคนอกหักมารักกัน! ♥♥ . ." (อ่าน 622426 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก