สาป...รากไทร พิเศษในเล่ม [แย้มๆ ๒๖ ๐๙ ๕๗]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

โพลล์

เริ่มสองจิตสองใจแล้วเน้อสำหรับสาป...รากไทร เอาไงดี  ? TT___TT

เป็นเรื่องสั้นตามเดิม...ไม่เกิน 10 ตอน ทิ้งรายละเอียดไว้ให้สงสัยกันนิดนึง
12 (8.8%)
ยาวแบบหลอนๆกันไป...ตอบจบเคลียร์ซะจะได้เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้นบ้าง
125 (91.2%)

จำนวนผู้โหวตทั้งหมด: 98

ผู้เขียน หัวข้อ: สาป...รากไทร พิเศษในเล่ม [แย้มๆ ๒๖ ๐๙ ๕๗]  (อ่าน 151211 ครั้ง)

ออฟไลน์ paojijank

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 157
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-0
อ่านตอนแรก นึกว่าผีน้องเตยจะมาแก้แคน

ออฟไลน์ Zitraphat

  • ความแน่นอนตั้งอยู่บนฐานแห่งความไม่แน่นอน
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1447
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1025/-43
    • https://www.facebook.com/zitraphat.chonlavade
[เรื่องสั้น วรรคที่ ๑๑-๑๔....สาป................รากไทร...#๓ ]






"...หมอสัตรา....ไปรับเคสด่วนหน่ะค่ะ ... บลูด็อกส์ ...ท้องแรก...ธรรมดาพี่แอมว่าจะปิดคลินิก แต่หมอกรนี่สิ บอกให้เปิดก่อนกลัวมีเคสด่วนอีก...เพิ่งบินกลับมาจากอินโดฯ ยังจะฝืนมาอีก .....ยังไงน้องก็อย่าเพิ่งกลับแล้วกัน .....อยู่เป็นเพื่อนหมอกร รอ หมอ สัตรา ก่อนก็ได้ ...ข้างนอกฝนตกหนักด้วย ....แต่พี่แอมคงไม่ไหวแล้วหล่ะ ....วันนี้วันเกิดลูกชายพี่ ...รบกวนน้องเปลี่ยนอาชีพมาเป็นผู้ช่วยสัตวแพทย์ก่อนแล้วกันนะ ....พี่แอมขอโทษด้วยจริงๆ ...หมอกร ..แอมขอโทษน้า.....อยู่กับน้องเขาไปก่อนแล้วกันนะคะ....พี่ไปแล้วนะ บ๊ายหล่ะ ..เอ่อ น้องคะ ....พี่หมอกรไม่ดุนะ ตามสบาย....."

แอม ยกกาแฟถ้วยที่ห้ามาให้ ผม แต่ สายตากับประโยคที่ร่ายมายาวๆนั่น ไม่ได้ ส่งมาที่ผมเลย รู้ตัวอีกทีคุณผู้ช่วยลูกหนึ่ง ก็หายออกไปจาก  คลินิกแล้ว .....เหลือแต่ผมที่ถูกรวบรัดให้อยู่ตามลำพังกับเด็กหนุ่ม ....
..............
.....
..
.................ความเงียบเกิดขึ้นในบรรยากาศหน้าอึดอัด ....เด็กหนุ่มไม่กล้าหันหน้าขึ้นมามองผม ....เหนียมอายและ....ประหม่า....กลัวงั้นหรอ?
......
....น่าแกล้ง...
...........
........น่ากินเข้าไปทั้งตัว .....
..ลำคอสีนวล ไม่ถึงกับขาว เป็นสีออกแทนมากกว่า....ถ้ากัดลงไปเต็มแรง สีผิวจะเปลี่ยนเป็นสีอะไร ?..จะแดงเหมือนผิวสีขาวๆไหม?....ปลายนิ้วมือเรียว ....ถ้าได้สอดประสานตอนจับข้อมือนั้นมัดไว้ ...จะดิ้นพล่านหลุดออกมาจาก พันธนาการได้ไหม?....

...."หมอ...กร ...หิวไหมครับ ? เดี๋ยวผมทำกับข้าวให้ ..."

เจ้าของริมฝีปากอิ่ม เอ่ยออกมาดึงสติผมไว้...ก่อนจะ เลี่ยงเดินหายเข้าไปที่แคนทีน  .... เหมือนกวางตัวน้อยที่หลบหายเข้าไปในดงไม้.....กลิ่นหอมอ่อนๆของใบเตย ลอยฟุ้งออกมาจากแคนทีน ....กลิ่นที่ทำให้ผมคิดถึง....ความรู้สึก ในตอนนั้น
.....' หนามเตย '.....
..................
ความรู้สึกของเลือดลมที่สูบฉีดพลุ้งพล่าน ....ความตื่นตัวที่ทำให้หัวใจเต้นแรง ....นาฬิกาบนผนัง ชี้บอกเวลาว่าตอนนี้  เกือบสี่ทุ่มแล้ว ...ผมหลับตาข่มแกนกายที่ตั้งชันให้ สงบลง ....ผ่านไปสักพัก ถึงได้ เดินไปหน้าคลินิก .....
.......................
....ปิดไฟหน้าร้าน แล้ว ...
............
...ล็อกประตูปิด.....
............
..


เด็กหนุ่มที่ใส่หูฟังส่งเสียงฮัมส์เพลงเบาๆ เขาคงมัวแต่สนใจเนื้อและผักบนเคาว์เตอร์เล็กๆ จน ทำให้ผมรู้เลยว่าเขาไม่ได้สนใจ รอบข้างมากนัก ผมสอดวงแขนโอบรอบเอวเด็กหนุ่มไว้หลวมๆ กว่าเขาจะรู้ตัว แขนใหญ่ของผมก็ล็อคตัวเขาไว้ทั้งตัวแล้ว...

..."ทำอะไรหรือครับ?"

ผมเดินเข้าไปชิดตัว พ่อครัวจำเป็น โอบวงแขนล็อคเอวเขาไว้....กลิ่นใบเตยลอยอวลไปทั่วห้อง ....กลิ่นซอกคอหอมๆ ของเด็กหนุ่มนี่ก็เหมือนกัน...มันหอมเย้ายวน ...  เขาย่นคอหนีทันทีที่ผมฝังจมูกลงไป...

"ตัวหอมนะเรา"

"ไม่ใช่กลิ่นผมหรอกครับ กลิ่นชาใบเตยในหม้อ"

เสียงเบา ตอบพลางเริ่มเบี่ยงตัวแกะมือผมออกจากเอว  ความสั่นไหวจากไหล่บางที่ลู่ลง  ทำให้ผมรู้สึกว่าผมเป็นเหมือน เสือ...ที่กำลังต้อนเหยื่อ....

"....หมอกร...ปล่อยผมเถอะครับ ...ผมทำกับข้าวอยู่..."

  "ก็ทำต่อสิครับเด็กดี....หมอไม่ได้ ...กวนอะไรเรานี่ ...หรือจะให้หมอช่วยก็ได้นะ"

ผมเกร็งวงแขนข้างหนึ่งล็อกเด็กหนุ่มไว้แน่น ส่วนมืออีกข้างก็หยิบ มีดผ่าตัด ที่มักจะใส่ไว้ในกระเป๋าออกมา.....เด็กหนุ่มถึงกับนิ่งไปเมื่อเห็นว่าผมล้วงอะไรออกมา .....คมมีดวาวส่องแสงวาบตอนผมดึงปลอกหุ้มที่ทำเฉพาะเอาไว้ออก...
......กลิ่นหอมของใบเตย เหมือนจะแรงขึ้น.....   
.........
...ไหล่ลู่ที่ผมแนบสัมผัส เริ่มจะไหวสั่น....ผมค่อยใช้มีดนั้นกรีดลงบนชิ้นเนื้อที่ เด็กหนุ่มหั่นค้างอยู่ แค่ลงข้อมือเบาๆ เนื้อชิ้นนั้นก็ขาดออกจากกัน....ผมแค่แสดงให้เด็กหนุ่มเห็นว่า..มีดผ่าตัดประจำตัวผม.....มันคมแค่ไหน.....
.........
....ผมให้วงแขนของตัวเองขังร่างเด็กหนุ่มไว้... พิงคางลงบนไหล่ลู่ที่เริ่มสั่น.... และอดใจไม่ได้ที่จะแลบลิ้นเลียชิมเบาๆที่ติงหูนิ่ม ....เด็กหนุ่มเงียบจนผมได้ยินเสียงเต้นของหัวใจเขา....

"กลัวหรอ? หมอไม่ได้ทำอะไรนิครับ ....แค่จะช่วยหั่นเนื้อให้"

เขาเกร็งตัวนิ่งปล่อยให้ผมจับมือทั้งสองข้างมากำไว้กับมีดผ่าตัด....

"ไม่ต้องกลัวหรอกน่า....มันไม่น่ากลัวสักนิด...."

ผมยืนมือขาวของตัวเองออกมาแล้ว ค่อยๆ ใช้มีดผ่าตัดกรีดลงบนปลายนิ้วมือตัวเองเบาๆ เลือดสีแดงค่อยๆไหลเอ่อออกมาตามรอยกรีดของคมมีด....เสียววาบและชา....ความรู้สึกที่...ก่อให้เกิดความสุข.....

"เลือดหมอสีสวยไหม? .....สวยกว่าสีแดงที่เคยเห็นมาใช่ไหม? ......เราอยากลองชิมไหม? อยากรู้ไหมว่ารสชาติมันอร่อยแค่ไหน? "

ผมแนบตัวดันให้เด็กหนุ่ม ติดไปกับ โต๊ะเคาว์เตอร์  แล้ว ค่อยๆยกปลายนิ้วมือที่เลือดสีสวยค่อยๆหยดไหลเข้าไปใกล้ริมฝีปากอิ่ม  แตะปลายนิ้วเปื้อนเลือดลงบนริมฝีปากล่างที่เผยอออก....

"ลองเลียดูไหม? ไม่อยากชิมหรอ?"

เป็นเพราะยืนซ้อนหลังเด็กหนุ่มนี่อยู่ผมเลยไม่ได้เห็นสีหน้าและแววตาเขา แต่เสียงเต้นของหัวใจ กับ การสะท้านสั่นที่สัมผัสได้ผ่านร่างกาย มันก็ทำให้ เลือดลมสูบฉีด  ริมฝีปากเย็นๆ ค่อยๆ เผยอออก ความรู้สึกเย็นชื้นค่อยๆ ลากเลีย ปลายนิ้วผมเบาๆ ....ร่างกายของเด็กหนุ่มไหวสั่นน้อยๆ ....
.....ลูกกวางกำลังสั่นกลัว ....
.....
............
'พี่กร.......หนามเตย.....รักพี่กรนะ.....รัก.....รักมากที่สุด.....รักมากที่สุดเลย....... '

ประโยคนั้นมันดังแว่วเข้ามาในหัวผม.....เชิญชวนให้หลงไหล ......เชิญชวนให้สัมผัส .....
.......ผมวางมีดผ่าตัดลงบนโต๊ะ ปลายนิ้วที่เจิ่งนองไปด้วยเลือดที่ค่อยๆไหลซึมออกมา ถูกดันเข้าริมฝีปากอิ่ม  มือที่ยังเหลือว่างอีกข้างของผม ล้วงแล้วลากไล้ ผิวเนื้อเรียบที่ไม่สะดุดมือ ลากไล้ไปจนสะดุดเข้าที่ เม็ดไต ที่เริ่มแข็งชูชัน สู้มือ ..ตัวเด็กหนุ่มสั้นสะท้าน ...แต่...ริมฝีปากอิ่มค่อยๆ ดูดเลียเลือดบนปลายนิ้วผมอย่างช้าๆ เสียงครางเบาๆ เริ่มส่งออกมาดึงอารมณ์ดิบที่เก็บไว้ภายในของผมให้เริ่มพุ่งสูงขึ้น .......
...........................
...ผม สะกดอารมณ์ตัวเอง ค่อยๆ ลากมือผ่านเนื้อลื่นออกมาจาก เสื้อของเด็กหนุ่ม  บอกไม่ถูกกับความรู้สึก .....ผมอยากได้ยินเสียงกรีดร้องของเด็กนี่....... อยากเห็นเลือดสีแดงที่ไหลออกมาจากผิวสีนวล ...
....มีดผ่าตัด....ถูกจรดคมลงบนแผ่นหน้าอกเด็กหนุ่ม .....หัวใจผมเต้นแรง ....มากกว่าที่เคย ...
.....อดที่จะกระสันอยากรู้ไม่ได้ ....
.....กลิ่นหอมของคาวเลือด มันจะเป็นกลิ่นใบเตยแบบที่ผม....
...........
................เคยรู้สึกหรือเปล่า?....
....
.....................................
..................




'ปัง!!!!!'




เสียงทุบประตูห้องแคนทีนดังขึ้น ครั้งหนึ่ง.....หลังจากนั้นมันก็ดังรัวติดกัน ....
การถูกขัดจังหว่ะแบบไม่คาดคิด ....
...ทำให้มือของผมที่กำลังจะกดกรีดมีดลงบนแผ่นอกเด็กหนุ่มละมือลง......................

.........ผมถอยออกมายืนข้างๆเด็กหนุ่ม พอดีกับจังหว่ะที่ ประตูแคนทีนถูกเปิดออกมา ....ร่างใหญ่ ที่เปียกซกไปทั้งตัว หอบหายใจแรง.... ชุดกราวที่ใส่ไว้เปรอะเลอะคราบเลือดไปทั้งตัว.....

..หมออีกคนของคลินิก ...

.หมอไฟแรงที่เด็กหนุ่มนี่มารอ.......
..................
....

...'หมอสัตรา'......

............
...........................





กลิ่นใบเตยคลุ้งไปกับกลิ่นข้าวต้มหมู ....ผมตักเข้าปากไปโดยไม่ใส่ใจกับความร้อนมากนัก ...
หมอสัตรา...หมอหนุ่มรุ่นน้องผม นั่งกินข้าวต้มอีกถ้วยเงียบๆ แถมยังยึดตัวเด็กหนุ่มนั่นไว้ข้างๆ  แววตาวาวที่เหลือบมองมาทางผม เหมือน แววตาของหมาหวงของ ......
...ภาพข้างหน้าผม เหมือน หมาตัวหนึ่งกำลังเฝ้าลูกแกะ ....
......................
.....ยิ่งหวง....ยิ่งดี....
..ยิ่งยาก....ยิ่งทำให้ผมอยากได้ยินเสียง กรีดร้องของลูกแกะ....
..............


"จะกลับพร้อมหมอสัตราเลยหรอ?..."

"ครับ ...กลับพร้อมกันเลย "

ไอ้หมอไร้มารยาทตอบแทนเด็กหนุ่ม แถมมันยัง ถือโอกาสโอบไหล่เด็กนั่นด้วย

"นี่....พี่หมอยังไม่รู้ชื่อเราเลย.....แนะนำอีกครั้งแล้วกัน พี่...พี่กร แล้วเราหล่ะ?"





"หนามเตย......"






ไอ้หมอหมาปากดีมันตอบแทน เด็กหนุ่มที่ มันพลักดันตัวให้เดินออกไปยืนรอหน้าคลิกนิก.....

"อย่ามายุ่งกับของๆผม....หมอกร..."

เสียงมันดังรอดไรฟันออกมา .....ก่อนมันจะหันหลังเดินกลับไปจูงมือเด็กหนุ่มนั้นออกไปที่ถนน  เม็ดฝนเริ่มซาลงแล้ว ....
.......................
..................





'พี่กร.......หนามเตย.....รักพี่กรนะ.....รัก.....รักมากที่สุด.....รักมากที่สุดเลย....... '

เสียงกระซิบเบา ที่ยังอยู่ในหัวผม ดังขึ้นมาอีกครั้ง ....
.....
.......เหมือนกัน ...พี่กร....
.....
.....ก็รัก หนามเตยเหมือนกัน .....
.....
.............รัก............
....
...........จนอยากจะเห็นทุกชิ้นส่วน....
..............................


.
...
..
 ..ของ.....
...


....


......' หนามเตย'.........


   



 
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10-06-2012 00:23:47 โดย Zitraphat »

Loveyoujung

  • บุคคลทั่วไป
แม่ม...โรคจิตสุดดดดดๆๆๆๆๆๆๆ สรุปว่าเป็นหนามเตยคนเดียวกันหรือว่าคนละคนอะค่ะ???
อ่านแล้วงงนิดหน่อย...ก็ต้องรอตอนต่อไปค่าาาาาาาา
หนุกจิงๆๆๆๆๆ
ขอบคุณที่มาต่อบ่อยๆนะคะ

ออฟไลน์ coon_all

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 471
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-1
เราว่าหมอโรคจิตทั้งคู่อ่ะ
สงสารหนามเตย

ออฟไลน์ Yuthaiz2

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 70
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
อยากให้หนามเตยกลับมาแก้แค้นกรให้หนักๆเลย

ออฟไลน์ ลูกแมวหลงทาง

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 66
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
ขอตามอ่านด้วยคนนะ    สารภาพเลยอ่านแล้วหลอนมากมาก T T

ออฟไลน์ BeeRY

  • ❤。◕‿◕。ยิ้มเข้าไว้นะ。◕‿◕。❤
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 9405
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +897/-8
รักมากจนอยากจะกลืนกินเลยใช่มะเนี่ย o22
แต่คนอ่านจะอ้วกออกมาก่อน กรี๊ดดด โรคจิตมากไอ้หมอกร :z3:

ออฟไลน์ ๛ナーリバス๛

  • ~~~๛NaaribuS๛~~~ ~ [TBL-081-588]
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1500
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +898/-26
    • NaaribuSS
โรคจิตมาก ดาร์คจริงๆ พี่กรเป็นพระเอกหรือเป็นตัวโกง??

ถ้าเป็นพระเอก เราคงต้องของเผ่นก่อนนน่ะ ยังจิตไม่พอ!!

ออฟไลน์ aoihimeko

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3133
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +155/-9

ออฟไลน์ yongsulewa

  • 나는 상처를 줬어.
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 241
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-1

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Sirada_T

  • We Will [Luk] You!!
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 454
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-0
หนุกๆ

ออฟไลน์ Zitraphat

  • ความแน่นอนตั้งอยู่บนฐานแห่งความไม่แน่นอน
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1447
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1025/-43
    • https://www.facebook.com/zitraphat.chonlavade
 :oni3: เรื่องสั้นๆๆๆๆ สะกดจิตตัวเองว่านี้ต้องเป็นเรื่องสั้น น่าจะไม่ถึง 70 ตอน หง่ะ!!! พูดเล่น  น่าจะประมาณ ไม่เกิน 10 ตอน จบสาธุ .... ทำให้ได้ด้วยเน้อ

เรื่องนี้ฉีกกฎเกือบทุกเรื่องที่เคยเขียน

.....ว่าจะไม่เขียนฉาก 3P เพราะความคิดเห็นส่วนตัว ถ้ารักจริงๆ คงไม่ยอมให้ใครมาแตะของๆเราหรอก....ก็ดันเขียนเป็นฉากเปิด  :z3:



เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องในหลายๆเรื่องที่บอกว่าอย่าเดาเลยเน้อ...เดาทางไม่ออกหรอก....

***เคยอ่านบทความอยู่เรื่องหนึ่ง  วงจรห่วงโซ่อาหาร มีหลายประเภท ประเภทที่เป็นผู้ล่า ประเภทที่เป็นผู้ถูกล่า และอีกประเภทที่ ....... 

ใครอยากเดาเนื้อเรื่องที่เขียนทุกเรื่องถูก ทำความเข้าใจกับชื่อเรื่องก็ตามทางได้แล้วเน้อ ...
เกือบลืม ...เรื่องนี้เป็นอย่างที่คนอ่านคิดไว้

แนวเรื่อง เป็น Dark.... ตามที่อ่านในบทนำ.......Dark  ในทุกความหมายของ Dark จริงๆ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10-06-2012 00:29:05 โดย Zitraphat »

ออฟไลน์ ratnalin

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 743
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +71/-2
จิตได้อีก -*-  ดีนะหมอสัตรามาทัน
อยากรู้เรื่องของหนามเตยมากกว่านี้จัง
รอตอนหน้าค่ะ ^^

ออฟไลน์ Yuthaiz2

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 70
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
อีกประเภทหนึ่งคือเป็นทั้งผู้ล่าและผู้ถูกล่า????

มาสปอยล์กันแบบนี้ยิ่งอยากรู้เร็วๆ

ออฟไลน์ jing_sng

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 761
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-1
ชอบอ่ะ ไม่ได้อ่านจิตๆ แบบนี้มานานมากตั้งแต่
เลิกอ่านฟิคบางวงไป จะดาร์กแค่ไหนจัดมาเลยคะ
อยากเห็นหนามเตย "ล่า" บ้าง ไอ้ประเภทข่มขืนคนเดียวยังไม่เท่าไหร่
แต่รุมโทรมนี่มันต้องตอบแทนให้สาสม

ออฟไลน์ jimmyFG

  • Ich Liebe dich.
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2276
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +203/-4
    • @Facebook
ชอบอ่ะ เราชอบมาเลยแนวนี้
จิตดีจัดมาอีก

ออฟไลน์ j_world

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 398
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +57/-4
ไอโรคจิตกร..ขอให้แกถูกล่าบ้าง   อยากเห็นหัวใจแก..มันจะมืดมิดขนาดไหน !! :m16:

หนูจะเอ้า

  • บุคคลทั่วไป
 :o8:
เรื่องนี้ไม่มีผมไม่ได้หรอก  อิอิ  ขาโหด  :impress2:
แต่งเป็นเรื่องยาว ๆ เลยก็ได้นะครับ 
โตขึ้นหมอกร ยิ่ง เพิ่มความโหด....

ตอนเกิดเหตุหมอกร ยังไม่ ม.6 หนามเต้ยน่าจะ ม.3 -ม.4
หมอกร เปิดคลีนิก อายุก็น่าจะ  27- 32
หน้าตาหมอกรอาจจะเปลี่ยนจนหนามเตยจำไม่ได้ หรือไม่ก็ แค่คิดว่าคงคลาย เหมือนดั่งหมอกรที่จำหน้าไม่ได้ตอนแรก


 :กอด1:  คนแต่งครับ  :กอด1:
 
ขอกลับไปอ่านใหม่อีกรอบ เพื่อดูดชับความโหดร้ายรุนแรงของหมอกรก่อนนะครับ  :o8:

--------------------------------------------------------------------
หมอกรอาจจะไม่ใช่พระเอกก็ได้...เพราะ เวย์ เป็นคนแรกที่ได้ หนามเต้ย....ปกติพระเอกต้องเป็นคนเริ่ม อ๋อลืมไปเรื่องนี้ไม่ปกติ  :laugh:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 09-06-2012 22:59:22 โดย หนูจะเอ้า »

numyzaa

  • บุคคลทั่วไป
เรื่องนี้ Dark มาก เปิดเรื่องมาก็....
 :z3: :z3: :z3:
รอมาต่ออยู่นะฮับบบ หมอกรโรคจิตไปมั้ย?55

ออฟไลน์ kisskiss

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 128
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-1
กร โหดจัง หนามเตยจำพี่กรได้รึป่าว

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ O[]OVampire

  • เพียงเธอสบตา...แทบลืมหายใจ เพียงเธอ...จากไป...ตราบชั่วลมหายใจ ...ไม่ลืม
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 426
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +115/-0
ชอบมากอ่ะ จิตๆแบบนี้รอติดตามต่อ

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8896
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80
รีบๆมาต่อนะคับ :call:

ออฟไลน์ mellowshroom

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 980
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-1
 :angry2:    :angry2:    :angry2:

หมอกร แกมันโรคจิต

โตแล้วยังไม่เลิกทำ แถมหนักกว่าเดิมอีก

หนามเตย ท่าจะหนีไปไหนไม่ได้แล้วซิ

ยังจะมาเจอกันได้ หนีไม่พ้นจริงๆ

 :เฮ้อ:    :เฮ้อ:    :เฮ้อ:


ออฟไลน์ witchhound

  • เบื่อ เบื่ออ เบื่อออ
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 290
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-1
...หึหึ...มันจิตได้ใจจริงๆ!
โคตรชอบเลยอะ...

sunshadow

  • บุคคลทั่วไป




    เหอะๆๆ มัน Dark จริงๆด้วย
    แต่เด็กคนนั้นมันยังไงกันละเนี่ย
    แถมยังไปพ่วงหมอสัตรามาอีก
    หมอสมิงคนนี้เป็นพวกดึงดูดผู้มีสันดานดิบรึเปล่าเนี่ย




ออฟไลน์ maru

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3553
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +162/-7
กรรู้สึกยังไงกับหนามเตยกันแน่ ถ้ารักหนามเตยทำไมทำกับหนามเตยแบบนั้น แล้วหนามเตยคนนี้กับคนนั้นคนเดียวกันหรือเปล่า

ออฟไลน์ chin-ruyze

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 226
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +60/-10
อ๊ากกกก ดาร์คๆๆๆโคตรๆๆ o22
ถูกใจอ่ะๆๆๆ :z3:
เอาแบบจิตกู่ไม่กลับไปเล้ยยย :z2:
ปล.คาดว่าเรื่องนี้จะมีคนต้องตายอีกแน่ๆๆเชื่อดิ  o13

amyrang

  • บุคคลทั่วไป
โหย
อินี่ โรคจิตสุดๆอ่ะ

 o22 o22

ka~O

  • บุคคลทั่วไป
เพิ่งว่างงาน ที่จริงก็กำลังทำอยู่ แ่ต่ดันมาเจอเรื่องจิต ๆ ในเล้าเลยอ่านซะเลย
แมร่ง พระเอกจิตสุดยอดเลยค่ะ

YenOh

  • บุคคลทั่วไป
คนที่ดูเหมือนจะเป็นเหยื่อ แต่ไม่ใช่เหยื่อ เดาว่าพระเอกคงจะเป็นเหยื่อเสียเอง

ตามที่บอกไว้   >>> 'กาลกีรตี'  วรรคที่   ๑๑-๑๔

ลางซ่อนร่างในรูปเหยื่อ                   ลางเผยเนื้อล่อให้หาย(นะ)
ลางบางคืนคืบคลานคลาย              ขย้อนหยอกแล้วกัด(กิน)กลืน


คนที่อยู่กับหมอสัตราเป็นผู้ชาย เป็นภัทร หรือภัทรในร่างตรินทร์ ???

อ่าว ภัทรเป็นผู้หญิงนี่น่า แต่ดวงตาสีสวยแปลก

@_____@"" รอเฉลยฮะ!!


 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด