หัวข้อ: สวัสดีครับคุณสามีที่รัก @@ ตอนพิเศษ || รวมมิตร || part 2 /?? @@(P.10) 1 -7-2556

[P-o-r-m-u-h-M]

วันนี้มีนัดทานข้าวกับเพื่อนเก่า นางชื่อเข้ม เอ้ย!! วุ้นเส้น ที่รู้สึกจะสวยวันสวยคืน หลังจากเรียนจบมันก็ไปเสริมภูเขาย่อมๆให้เป็นของจริงเพื่อช่วยลดโลกร้อนทันทีที่เรียนจบ

ก็นะ!! วันๆหนึ่งวุ้นเส้นมันยัดทิชชู่เป็นกล่องๆ นับรวมๆทิชชู่ที่มันใช้ไปผมว่าเสริมเต้าได้หลายเต้าแล้วละนั้น

แต่ก่อนที่จะไปเจอวุ้น ผมต้องมารอคุณแฟนอยู่ที่ที่ทำงานของมันซะก่อนครับ เพราะวันนี้ผมมีเรียนแต่โดด เอิ้กเอิ้ก ปีสีแล้ว!! อย่าซีเรียสดิ!! สุดท้ายก็ต้องมานั่งทำตาหล่อเหลาอยู่ที่โต๊ะของเดย์

ด้วยความเป็นคนที่พ่อแม่สั่งสอนมาดีครับ...เปิดลิ้นชักค้นๆๆๆ!! ฮ่า!! บ้าเหรอ!! ใครเขาจะทำแบบนั้น แค่นั่งอยู่เฉยๆก็เกร็งแล้ว แผนกนี้แมร่งมีแต่ผู้ชาย หล่อบ้างไม่หล่อบ้างปะปนไปครับ

นั่งรอไปซักพักไอ้เดย์ก็เดินกลับมาจากเข้าไปหาหัวหน้า ยื่นมือมาเพื่อขอมือผมไปจับอย่างไม่เกรงใจหน้าไหนๆ ไอ้ผมก็หน้ามึนยื่นมือไปจับแล้วลุกขึ้นเดินตามมันออกไปจากห้องโดยที่มันหันไปลาพี่คนนู้นคนนี้ตลอด แต่ก็ไม่ได้ปล่อยมือผมนะ...เอิ้กเอิ้ก เขินว่ะ!!

บางครั้งก็ชิน บางครั้งก็ชินไม่ลงซักทีครับ ไอ้เดย์มันเป็นคนโรคจิต ชอบจับมือเดิน แน่นอนว่าผมก็ชอบเพราะมันดูเป็นอะไรที่มองปุ๊บก็รู้ปั๊บว่าไอ้สองตัวเนี้ยเป็นอะไรที่มากกว่าเพื่อนแน่ๆ

แหม บางทีมันก็นะ...เขินกันบ้าง เพราะมันจับมือตลอดจริงๆนะ เวลาเดินห้างเวลาดูหนังหรือเวลาที่อยู่ต่อหน้าคนมากๆอะไรแบบนี้  แต่ก็อดภูมิใจเล็กๆไม่ได้นะเวลาเดินผ่านไปแล้วมีคนหันมองแล้วทำสายตาประมาณว่าอิจฉาอะไรเทือกนั้น

หาหล่อๆไม่ได้แบบกูกันล่ะซิ๊ เอิ้กเอิ้ก

“วันนี้ไปค้างที่บ้านเดย์นะ”เดย์บอกตอนที่กำลังจะเคลื่อนรถออก ผมหันหน้ามองนิดหนึ่งแล้วก็พยักหน้าให้มัน

บ้านที่มันหมายถึงคือคอนโดฯของมันที่พ่อกับแม่มันซื้อให้เป็นของขวัญเรียนจบ ซึ่งแน่นอนว่าราคาไม่ใช่น้อยๆเลย แถมยังมีการบอกว่าซื้อๆไว้ให้เป็นรังรักของผมกับมันด้วย

อ๊ะ!! แน่นอนครับว่าพ่อแม่ไอ้เดย์รู้เรื่องที่ผมกับมันคบกันแล้ว...รู้ตั้งแต่สมัยนู้นนนนน คบกันแรกๆนู้นเลย เพราะผมไม่ใช่ผู้ชายคนแรกที่ไอ้เดย์มันคบเป็นแฟน แล้วก็ไม่ใช่คนแรกที่มันพาไปให้พ่อแม่มันรู้จัก

แต่เป็นคนแรกที่คบกันไอ้เดย์ได้นานเกินสองปี เอิ้กเอิ้ก

พ่อแม่มันเลยยอมรับได้มานานแล้วเรื่องลูกชายเป็นเกย์ ยอมให้คบอย่างง่ายดายไม่เหมือนในหนังในนิยายหรอกครับ แต่พวกท่านแค่เคยถามว่าไปคบไปรู้จักกันได้ยังไง? เพราะคนก่อนๆของลูกชายนี่ออกแนวมองก็รู้ว่าเป็นเกย์

แต่สำหรับผมนี่มองยังไงก็ดูแมนเต็มพิกัด...ผมขอโทษแล้วกันที่แมน เหอะๆ

“แล้วนี่จะไปแบบไม่มีของขวัญไปให้พี่วุ้นเลยเหรอ?”

“อืม ไม่ต้องมีหรอก เดี๋ยวก่อนมันไปค่อยให้”ไอ้วุ้นมันจะไปต่อโทที่ต่างประเทศครับ ก็เลยต้องไปนัดกินข้าวเลี้ยงส่งมัน ซึ่งเดย์กับวุ้นมันรู้จักกันดีพอสมควรเลย แหม...เป็นแฟนผมมาตั้งหลายปี จะรู้จักกับเพื่อนแฟนก็ไม่เป็นเรื่องแปลกจริงมั้ยครับ เอิ้กเอิ้ก

“เดย์ก็อยากไปต่อโทบ้างเหมือนกัน เจเรียนจบแล้วเราไม่ต่อที่อังกฤษกันมั้ย?”ถามเสียงนุ่มแล้วยกมือผมขึ้นไปกุมเล่นตามเคย เป็นเพราะแมร่งของจับมือ กุมมือแฟนหรือเปล่าก็ไม่รู้นะ เลยทำให้เดย์เป็นคนขับรถมือเดียวเก่งมาก!!

“ไม่มีตังค์ เรียนจบของทำงานก่อน แล้วก็ไม่รู้จะต่อโทอะไรด้วย”บ้านผมไม่ได้มีธุรกิจเหมือนพวกมันนี่ครับ เคยบอกแล้วว่าเป็นครอบครัวแบบธรรมดาแบบเบสิคสุดๆ

“ก็นี่ไง ไปกับเดย์ ชิวๆว่ะแฟนคนเดียวแค่นี้”พูดซะน่าตบกะโหลก

“ถามทำไม? เดย์จะไปเรียนต่อเหรอ”

“อือ คิดไว้เหมือนกันว่าอยากเรียน ขี้เกียจทำงาน แล้วก็ไม่อยากเรียนเมืองไทย ถ้าเรียนนี่รับรองว่าป๊าต้องให้ช่วยงานที่บ้านแน่ๆเลย เจก็เถ๊อะ คอยดูนะถ้าเรียนจบเมื่อไรป๊าต้องชวนไปทำงานที่บ้านแน่ๆ”

“โหว...จริงดิ!! “

“แน่นอน คอยดูแล้วกัน ป๊าต้องถามแน่”พูดอย่างแน่วแน่จนคิดภาพเวลาป๊าเดย์มันชอบชวนไอ้เดย์ไปช่วยงานที่บ้านเลย เหอะๆ ไม่เวิร์คๆ

ก็บ้านไอ้เดย์ทำธุรกิจเกี่ยวกับพวกรถยนต์ พวกอะไหล่ต่างนานาๆ แล้วผมจบออกแบบนิเทศฯ...จะให้ไปออกแบบลายดอกยางหรือไง!!

“เหอะๆ งั้นเรียนต่อที่อังกฤษก็เป็นทางเลือกที่ไม่เลวนักนะ เดี๋ยวคงต้องไปคุยกับพ่อแม่บ้างล่ะ”ไอ้เดย์หันมารับยิ้มๆก่อนจะยกมือขึ้นมาจุ๊บเบาๆ ไม่ได้เขินอะไรมากมาย เพราะมันทำบ่อย เอิ้กเอิ้ก

พอมาถึงร้านที่นัดวุ้นเส้นเอาไว้ก็ตรงเข้าไปข้างในอย่างรีบร้อน เพราะเห็นรถวุ้นมันจอดอยู่ที่ลานจอดรถป่านนี้มันคงนั่งรออยุ่นานแล้วแน่ๆเลย ช่วยไม่ได้ครับเพราะรถมันติด...

รถติดจริงๆไม่ใช่ว่าไอ้เดย์มันขับรถช้าเพราะมั่วแต่หวานกับผมอยู่นะ!! เอิ้กเอิ้ก

“ค่ะ!! กำลังจะโทรไปสถานีตำรวจแจ้งเพื่อนหายตัวแล้วค่ะ!! มาก็สายแถมยังไม่รับโทรศัพท์ทั้งคู่ นึกว่ารถคว่ำแหกโค้งเป็นผีคู่รักผัวเมียอยู่ที่ไหนซักโค้งแล้วนะ!!”โอ้ว!! เพื่อนวุ้นแลดูจะหงุดหงิด ก็บอกแล้วว่ารถมันติ๊ดดดด เรื่องโทรศัพท์ก็มันปิดเสียงทั้งคู่ แล้วก็พยายามมองถนนไงเลยไม่ได้สนใจโทรศัพท์อ่ะ

“เออออออ ขอโทษน้าสุดสวย”อ้อนๆมันก่อนรู้ว่าตัวเองผิด

“กูจะอภัย ถ้ายอมยกเดย์ให้กูนอนกกซักสองสามคืน ฮี่ฮี่ สวัสดีค่ะน้องเดย์ ไม่เจอกันนานหล่อขึ้นนะ”ดูมันเอาแล้วกันนะ ทำเป็นโกรธกู!! ทีไอ้เดย์ทำเป็นเสียงอ่อนเสียงหวาน มันน่ะตัวการทำให้มาที่นี่ช้าเลยมั่วแต่หยอดมั่วแต่คุยเล่นกับกู

เฮ้ย!! ไม่ใช่ๆ!! รถติด!! รถติ๊ดดดด ติด!!

“วันเดียวไม่ได้เหรอครับพี่วุ้น สองสามวันนานไปนะ เดี๋ยวผมขาดใจตายพอดีที่ต้องห่างกับเจเจ”....โอ้ย!!ก่อนมึงตายกูว่ากูตายก่อนแน่ๆ!! ไอ้วุ้นขำใหญ่เลยอ่ะ อ้ากๆๆ เขินว่ะ

“จะกินกันมั้ย หิวแล้วนะ”เปลี่ยนเรื่องครับ ไม่ชอบให้มันมาหวานกันต่อหน้าคนอื่น ทำหน้าไม่ถูกเว้ย!!

“หึหึ ทานกันเหอะ แซวมากกว่านี้คงได้ทำหน้ายักษ์กว่าเดิม”นั้นแหละไอ้วุ้นเลยขำหนักกว่าเดิม...คงเพราะผมทำหน้ายักษ์แบบที่ไอ้เดย์พูด...มันบอกเวลาผมเขินชอบตีเก๊กขรึม...แล้วไอ้วุ้นนี่มันชอบขำตอนผมทำหน้าโกรธ...เจริญดีจริงๆ

“....อึก ฮ่าๆ..ดะ..เดี๋ยวมีคนมากินด้วยนะ”นางนี่ก็ขำเกิน!!

“ใครครับ ผมรู้จักมั้ย?”

“เดย์ไม่รู้จักค่ะ แต่เจเจเคยเจอนะไม่รู้จะจำได้หรือเปล่า”

“ใครว่ะ??”

“ปอมปอมน่ะ บังเอิญเจอกันที่ห้างก่อนมานี่เขาเลยบอกว่าเดี๋ยวตามมาขอซื้อของต่อก่อน แล้วเขาก็อยากมาเจอแกด้วย”

“ใครน่ะ”ไอ้หล่อถามเสียงเครียด...มันขี้หึงน่ะ เอิ้กเอิ้ก

“ไม่รู้ดิ จำไม่ได้แล้วอ่ะ”จำไม่ได้จริงๆครับ ผมพวกแรมต่ำโคตร จำชื่อใครไม่ค่อยได้เท่าไรจำได้แต่หน้าแต่ถ้ายิ่งไม่เคยเจอกันนานๆนี่ลืมทั้งชื่อทั้งหน้าแบบถาวร

“นั้นไงมาแล้ว”วุ้นมันชี้ไปทางประตูทางเข้าที่พวกผมพึ่งเข้ามา ผมหันตามมือเรียวๆของมันไปดูเจอผู้ชายตัวสูงโปร่งติดล่ำหน่อยๆ ผิวขาวเหลืองแบบที่ผมชอบ หน้าเนียนเป็นสันได้รูปมีโหนกแก้มนิดๆ คิ้วเข้มตาสวยปากกระจับ...ลักษณะเดียวกับไอ้มีนเลย

“อ่ออออออ!!!”

“คิดออกแล้วซิ”ไอ้วุ้นทักผมเลยหันกลับไปพยักหน้าให้มัน แหม...ใครจะไปลืมมันลง ไอ้ตัวตนเหตุที่ทำให้รสนิยมบนเตียงผมเปิดเผย!!!

“หวัดดีๆ เจเจใช่มั้ย? หล่อขึ้นนะเว้ยเนี้ยแทบจำไม่ได้เลย อ้าว นั้นใครน่ะ หวัดดีนะครับ ผมชื่อปอมปอมนะครับ”มาถึงก็มนุษย์สัมพันธ์ดีเหมือนเดิมเด๊ะ...ไอ้พวกหล่อแล้วแถมยังพูดเก่ง...ฉิบ!!!

“หวัดดีครับ ชื่อเดย์ครับ”แต่ไอ้หล่อของผมจากที่พูดเก่งกลับตีขรึมใส่ ไม่ต้องหันไปมองก็รู้ว่าคงกำลังประเมินปอมปอมอยู่ เพราะเดย์มันขี้หึงครับ ขี้หึงมาก...แหม ว่าไม่ได้นะก็แฟนมันน่ารักนี่หว่า เอิ้กเอิ้ก

“แล้วเจเจเป็นไง สบายดีป่ะเนี้ย แล้วที่สำคัญ...ได้ของที่ชอบหรือยัง?”

“ของชอบ??”

“อ่อ...เดย์ไม่รู้อ่ะดิ ก็เจเจเคยบอกเราไว้ว่า ‘เราเป็นเกย์รับ เราชอบโดนเอา’”...ทำเสียงตอแหลสุดใจ เคยพูดนะแต่ไม่เคยตอแหลแบบมึง!!

แต่ประเด็นคือไม่เกี่ยวว่าปอมปอมมันแสดงอาการอะไร...นาทีนี้สนใจไอ้เสียงหัวเราะในลำคอคนข้างๆมากกว่า อึ่ยยยย!!

“หึหึ...เจเจเขาได้ของชอบแล้วล่ะ...จนพรุนแล้ว หึหึหึ”....อ้ากกกก!! กูอาย กูเขิน กูทำหน้าไม่ถูกว้อยยย ยิ่งคนอื่นหัวเราะอีก!! หัวเราะจนโต๊ะข้างๆแมร่งหันมามอง สงสัยแมร่งจะอยากรู้เรื่องเผื่อจะหัวเราะตาม

เชี่ยเดย์!! ทำไมมึงพูดงี้ว้า ไม่ไว้หน้ากูเลยนะ!!....ถึงว่ามันจะเป็นความจริงก็เถอะะะะะะ ~ ~ ~ ~


ขอบคุณทุกคอมเม้นครับ 

หล่อแล้วยังใจดีอีกนะคนแต่ง

โอ๊ะ คุณ jimmyFG  รู้จริง ครับ อิอิ

ย้อนไปตอนจีบด้วยได้ป่าวครับ

เรื่องสั้นครับเรื่องสั้น อิอิ เดี๋ยวมันเป็นเรื่องยาวววววน้า เพราะรักกันมาตั้งหลายปี 


ตอบเม้นขำๆนะครับ ฮ่าๆ
ขอบคุณทุกคนอีกครั้งครับผม

[fuku]

คสม.เดย์นี่ เพอร์เฟคเกิ๊น
ดีใจกับเจเจที่มีคสม.ดีเยี่ยงนี้ *ทิชชู่ซับหัวตา

[vocaloid]

เจเจ เดย์เดย์ น่ารักมากกกกกกกกกกก
ชอบอ่ะ อยากให้เรื่องนี้เป็นเรื่องยาวได้ไหมคะ 

[love2y]

คู่นี้น่ารักดีนะ ชอบอ่ะ คึคึ

[gupalz]

น่ารักอ่ะ

[roseen]

 

[ทิวลิปสีส้ม]

อั๊ยยะ พรุนเลยเรอะ!!! 

[seaz]

ทำไมเพิ่งเห็นเนี่ย ^^
เพิ่งได้มาอ่าน ฮ่าๆ น่ารักจัง

[jimmyFG]

ชอบพระเอกขี้หึงอ่ะ ฮ่าๆ ชอบสุดๆ

ป.ล. สเปกเลยเลยนะนั่นทั้งหล่อทั้งใจดี อิอิ

[choijiin]

“หึหึ...เจเจเขาได้ของชอบแล้วล่ะ...จนพรุนแล้ว หึหึหึ”

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 
เจเจพรุนแล้วจริงอ่ะ
 

[a_tapha]

น่ารักทั้งคู่ 

[Tiamo_jamsai]

‘เราเป็นเกย์รับ เราชอบโดนเอา’


    ประโยคนี้ทำเอาหงายหลังไปเลยยยยยย

[aoihimeko]

ดย์น่รัก

[zero3]

เจเจ อารมณ์ดีไม่เคยเปลี่ยน
ชอบที่เป็นคนแบบนี้ล่ะนะ
เวลาหัวเราะ เอิ๊กเอิ๊ก แบบมันได้ใจไปเต็มๆ น่ารักดี
เดย์ขี้หึง ไม่แปลกใจเลย

[nongrak]

เจอปอมปอมนี่เราอึ้งเลย พูดตรงมากแถมเดย์ยังเล่นด้วยอีก
น่าสงสารเจเจมีแต่คนแกล้งแม้แต่สามี

+1แจกเป็ดให้ค่ะ

[CarToonMiZa]

เปลี่ยนจากเรื่องสั้น
เป็นเรื่องยาวเต๊อะ

[$VAN$]

อิอิ อายแทนเจเจจริงจริ๊งงงง~

[P-o-r-m-u-h-M]

เหตุการณ์อับอายขายขี้หน้าผ่านไปอย่างเชื่องช้าโคตรๆ...ไอ้คุณแฟนสุดหล่อของผมก็เลิกเก๊กกลายเป็นพวกเม้าแตกพูดมากน้ำลายแตกฟองกับไอ้วุ้นและไอ้คุณปอมปอมแต่ปากพี่ท่านนี่คงเป็นพันธุ์รอคไวเลอร์ซะมากกว่า

ไม่ได้อยากด่า!! แต่นี่มึงคิดบ้างนะว่าทำให้กูอ๊ายอาย อายจนตลอดสองชั่วโมงนี่แทบจะนับคำนับเสียงของกูได้เลยอ่ะ แต่พวกแมร่งสามคนนี่ไม่ได้สนใจผมกันเลยนะ นั่งกินข้าวกินน้ำกันไปสบายอารมณ์

ได้ข่าวว่ามื้อนี้กูเลี้ยงนะเว้ย!!!

ไอ้เดย์ยิ่งแล้วใหญ่ เมื่อไรที่สายตาเราหันมาป๊ะกัน มันจะส่งสายตามาประมาณว่า...เรามีเรื่องต้องเคลียร์...แล้วมันก็หันไปกินไปคุยอะไรของมันต่อ

แต่ผมเหรอ...ไม่กลัวหรอก ไม่ได้ทำอะไรผิดซักหน่อยนี่ครับ

“ฮัลโหลมีน”โทรหาไอ้มีนดีกว่า กลางโต๊ะแมร่งเลย ไอ้วุ้นหันมาถามว่ามีนไหนแต่ผมไม่สนใจ ไอ้เดย์ก็หันมามองผมแว่บหนึ่งก่อนจะกลับไปคุยกับไอ้ปอมปอมต่อ

“ว่าไงพี่เจเจ”เสียงนุ่มทุ้มสดใสเหมือนเคย พ่อยอดขมองอิ่มของเจเจ เอิ้กเอิ้ก

“อยู่ห้องยังเนี้ย”

“อยู่แล้วพี่ นั่งท่องแลปจนปวดใจแล้วเนี่ย แล้วเมื่อไรพี่เจเจจะกลับอ่ะ”ฟังมันบ่นแล้วขำ อยู่กับมันมาเกือบห้าปีทำให้ความสนิทของพวกเราเหมือนพี่น้อง จากที่เคยเห็นมันเท่ห์ๆหล่อๆตอนนี้มันกลายเป็นคนน่ารักไปแล้ว

“เออ เดี๋ยวกินข้าวเสร็จแล้วบอกให้มาด้วยกันก็ไม่มา ไอ้วุ้นมันบ่นคิดถึงอยู่”

“ฮ่าๆๆ ฝากบอกว่าเดินทางโดยสวัสดีภาพด้วยนะพี่ ผมคงไปส่งไม่ได้แน่ๆ”

“คุยกับมันเองเลยแล้วกัน”ยื่นโทรศัพท์ไปให้วุ้นเส้น ยัยนี่ดี้ด้ากระวีกระวาดรับสายสุดๆ

“ก็วันนี้เดย์บอกให้ไปนอนที่บ้านเราไง”ไอ้เดย์หันมาพูดนิ่งๆ ผมหยักไหล่ตอบ ไม่ใช่ว่าจำไม่ได้ครับ ตอนแรกก็กะโทรไปหาไอ้มีนแล้วบอกว่าวันนี้จะไม่กลับ แต่เผอิญไอ้เดย์มันหันมาทำหน้ากวนตีนตอนผมโทรศัพท์อยู่

โด่ๆ บังอาจมาเล่นกับนายเจเจ มึงก็รู้ไม่ใช่เหรอเดย์ว่าแฟนมึงมันใจร้าย เอิ้กเอิ้ก!!

แหม!! ที่จริงไม่ได้ใจร้ายอะไรมากมายครับ แค่อยากเรียกร้องความสนใจบ้างก็เท่านั้น!!

“กวนจริงๆนะเจเจ อยากกลับไปหาชู้ซะจริ๊ง”ไม่ง้อแถมยังมาทำงอนใส่ ไอ้หล่อเอ๊ยยยย นาทีนี้มึงต้องง้อกูนะไม่ใช่กูต้องง้อมึง

“มีนไม่ได้เป็นชู้เว้ย มีนมันมาก่อน”ยักคิ้วท้าทาย ไอ้เดย์ทำหน้าไม่พอใจ ชี้นิ้วใส่หน้าผม

“เดี๊ยะๆ เดี๊ยะจะโดนไม่ใช่น้อยนะ”ทำเสียงไม่ได้เหมาะกับหน้าหล่อๆของมันเล๊ยให้ตายดิ แต่ว่าไปมันก็น่ารักดีจนอดขำออกมาไม่ได้ น่ารักแบบแปลกๆ

“โกรธเว้ย งอนอยู่เว้ย ง้อดิไม่ใช่มาหัวเราะ”

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า”หนักเลยผม...ก็มันขำอ่ะ ไอ้มีนมันก็ทำบ่อยนะแต่ ขุนมีนมันทำแล้วน่าร๊ากกก น่าเอ็นดู แต่พอขุนเดย์ทำแบบนี้แล้วมันไม่เข้าเลยให้ตายดิ

“มีแฟนแบบเจเจแล้วปวดหัวจริง เฮ้อออ”มันส่ายหัวยิ้มๆ ไอ้ผมก็รู้แต่แรกแล้วว่ามันแกล้งทำไปงั้น ก็เคยบอกแล้วว่าสำหรับสองคน เรื่องมือที่สาม สี่ ห้า เป็นเรื่องไร้สาระมาก

หวานป่ะล่ะ!! เอิ้กเอิ้ก

“อ่าวนี่เดย์กับเจเจเป็นแฟนกันเหรอ”ปอมปอมถามแล้วมองรอคำตอบ ไอ้เดย์พยักหน้าแต่ยังแกล้งทำสีหน้าหงุดหงิดๆ ผมเลยยิ้มรับ ทีนี้ไอ้คนได้รับคำตอบถึงกับผงะ

“อ่อ ถึงว่าเดย์รู้ว่าเจเจมันพรุนแล้ว ทีแท้มึงเป็นคนเจาะเองนี่หว่า ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ”เหอะๆ ปากมึงนี่นะ แถมยังไม่รู้ตัวว่าพูดมากพี่ท่านยังหัวเราะแบบเสียงกินใจ ดังสนั่นจนคนต้องหันมามองกันหมด

ยกเว้น...นางวุ้นเส้นที่ส่งเสียงออดอ้อนผู้ชายผ่านสายโทรศัพท์จนอยากเอื้อมมือไปตบกบาลซักทีสองที

ไม่ได้หึงไอ้มีน...แต่หมั่นไส้เว้ย!!

“แต่ไม่น่าเชื่อเนอะ กูว่าเจเจดูแมนกว่ามึงอีกเดย์”ไอ้เดย์หันมามองหน้าผมนิ่งๆแล้วก็หันกลับไปบอกไอ้เดย์

“แต่กูไม่ได้ชอบโดนเอาเหมือนเจเจแล้วกันน่ะ”

“...แต่แมร่งชอบเอาฉิบหาย”...โอ๊ะ...หลุดปากพูดอะไรออกไป?...ขนาดวุ้นที่คุยโทรศัพท์อยู่ยังหันมามอง ไอ้เดย์ก็อมยิ้มขำ ไอ้ปอมปอมนี่ไม่ต้องบอก....แมร่งขำล่วงหน้าไปล่ะ

แต่ประเด็นหลัก!! เหมือนได้ยินเสียงหัวเราะดังมาจากโทรศัพท์...โอ้!! นี่กูมาเลี้ยงส่งไอ้วุ้นหรือมา ขาย ‘ขี้หน้า’ ตัวเองว่ะเนี้ยยยยย ~ ~ ~ ~




สั้นเหมาะกับเรื่องสั้นเลย ฮ่าๆๆ มาก็ช้า แถมมาสั้นๆ น่า.............รักจริงๆไอ้คนเขียน !! อิอิ

ขอบคุณทุกคอมเม้นเหมือนเดิมครับ 

[vocaloid]

คู่นี้น่ารักอีกแล้้ววว 

[roseen]

 

[jimmyFG]

ถ้าสั้นแล้วแบบนี้เขาไม่โกรธหรอก
ฮ่าๆขนาดมาเรื่องนี้แล้ว ยังสร้างวีรกรรมได้อีกนะเจเจ
 

[TanyaPuech]

   น่ารักมากกกกก 

[Pakbung Mazo]

มาขายหน้าแหง 55555

[gupalz]

ฮาเจเจอ่ะ

[♠DekDoy♠]

เจเจขายตัวเองเรียบร้อยเลย 555

[bulldog17]

เย็บซิปติดปากให้มั้ยอิหนู 5555

[P-o-r-m-u-h-M]

“อ๊า!!???”เสียงๆ...เชื่อว่าทุกคนคงเดากันไม่ผิด...แหม เรารู้ว่าคุณรู้ว่าเสียงอะไร อย่าให้ผมต้องพูดเลยว่ามันคือ...บอกตรงๆว่าเจเจก็อายเป็นครับ!!

“เจเจ พร้อมรึยังครับ”เสียงทุ้มนุ่มของเดย์กระซิบข้างๆหู ผมพยักหน้าแล้วแนบแก้มตัวเองไปที่แก้มของไอ้คนที่อยู่บนตัวผม

เฮ้ย!! เปิดตอนมาแมร่งก็จะใส่กันแล้ว??? ทุกคนกำลังคิดแบบนี้อยู่แน่ๆเลย

แต่มันมีเหตุผลของมันนะครับ...ก็มันเป็นผลพ่วงจากไอ้การที่ผมไปเลี้ยงส่งไอ้วุ้นแล้วแกล้งงอนกันไปงอนกันมาจนทำตัวเองขายขี้โคตรๆ สุดท้ายก็ต้องมานอนที่คอนโดของเดย์ เพราะอายไอ้มีนที่ดันมารู้เรื่องด้วย

พอเข้ามาในห้องปุ๊บไอ้เดย์ก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง...กอดๆไซร้ๆ ที่จริงก็รู้ตั้งแต่มันชวนมาค้างด้วยกันแล้วล่ะ แหม...ไอ้ผมก็ไม่ได้อินโนเซ้นนะคร๊าบบบบบ

จนกว่าจะรู้ตัวอีกทีก็ไม่มีอะไรเหลือปกปิดร่างกายแถมในช่อง...ด้านหลังของผมยังมีนิ้วของไอ้เดย์ควงเล่นอยู่ซะงั้น!!

แต่ตอนนี้มันจะไม่ใช่แค่นิ้วแล้ว!! มันเป็นอะไรที่...ใหญ่กว่านิ้ว...เอิ้กเอิ้ก

“อืออออ!!” ทันทีที่ไอ้เดย์มันดันเดย์น้อยที่กำลังแข็งโป้กเข้าในตัวของผมโดยมีตัวช่วยเป็นเจลหล่อลื่นเจ้าประจำ ไม่นานมันก็ดันเข้ามาจนหมด...ก็นะ ช่องทางคุ้นเคยกันดีนี่ครับ!!

“เจเจ...”เดย์มันแช่ของมันไว้แบบนั้นแล้วก้มลงมาดึงหน้าผมไปจูบ จูบแบบดูดดื่ม น้ำลายงี้ไหลย้อยลงมาตามข้างๆปากเพราะกลืนไม่ทัน

“อ๊ะ...โอ้ย..!!!”เจ็บ!! ความรู้สึกแรกหลังจากที่ไอ้เดย์มันกระแทกเข้ามาอย่างแรง ถึงจะครั้งเดียวแต่เหมือนมันจะกระแทกแรกมาก!! หันไปมองหน้ามันแบบโกรธๆก็เจอไอ้ตัวการทำหน้าตายิ้มเยาะเหมือนสนุกที่ได้แกล้ง

“ชอบโดนนะเหรอ!!”

“โอ้ยย!!...เจ็บนะเดย์!!”พูดเสียงกวนแล้วกระแทกเข้ามาอีกรอบแรงๆ

เป็นที่แน่ชัดแล้วว่าไอ้เดย์มันอยากจะแกล้งผมจริงๆ!!

ได้เลยยยยยยยยยยย...บอกแล้วใช่มั้ยว่ามึงก็รู้ว่าแฟนมึงใจร้ายยยยยยยย เอิ้กเอิ้ก

“ถ้าแกล้งกันอีกที...เดย์โดนเจกดแน่!!”ขู่ครับขู่...แต่...ชู่ววว์ ห้ามบอกมันเลยนะว่าผมแค่ขู่

ไอ้เดย์หน้าเสียทำหน้าขัดใจที่คงไม่ได้แกล้งผมต่อก่อนจะยักคิ้วให้แล้วเริ่มบรรเลงเพลงรักช้าๆไม่แกล้งกระแทกเข้ามาแล้ว...กลัวกูแน่ๆ เอิ้กเอิ้ก

“ยอมก็ได้ เดย์ยังไม่อยากก้นขาดหรอก”

ไม่ใช่อะไรหรอกครับ...เพราะตอนแรกที่ไอ้เดย์มาจีบๆผมมันก็ไม่ได้แน่ใจอะไรหรอกว่าผมจะเป็นสายรับ มันบอกแค่ว่ามองแล้วถูกใจ คุยแล้วสนุก ยิ่งเวลาผมทำหน้านิ่งๆมันยิ่งชอบ มันรู้ว่าตอนผมทำหน้านิ่งๆคือตอนที่กำลังด่าคนอยู่ในใจ

แล้วเดย์มันก็เคยคิดว่า...ถ้าผมไม่รับ มันคงต้องขอสลับบทกัน คือยังไงๆมันก็อยากเป็นแฟนกับผม อันนี้ผมปลื้มนะตอนมันเล่าให้ฟัง แต่ผมก็ไม่เคยบอกหรอกว่าผมอ่ะรุกไม่เป็น

ได้แต่บอกมันไปว่า...ถ้าเดย์ไม่อยากรับก็ไม่ต้องก็ได้ เจอย่างไงก็ได้...ทั้งๆที่จริง...คุณๆก็รู้กันอยู่ เอิ้กเอิ้ก

ผมเลยใช้เหตุผลนั้นแกล้งแหย่มันบ่อยๆ แถมผมอ่ะดันแมนกว่ามัน ไม่ใช่แค่หน้าตา...แต่รวมไปถึง...น้องชายของผมด้วย เหอะๆ ไม่ได้ดีใจอะไรหรอกนะ เพราะต้องแต่รู้รสนิยมตัวเองก็พยายามจะทำตัวเล็กๆน่ารักๆ แต่นับวันผมยิ่งแมนเอาๆ

แถม...พ่อยังคงรักผมมากเกินไป...ทุกวันนี้ก็ยังอยากบอกกับพ่อ...ว่าไม่ต้องรักผมมากขนาดนั้นก็ได้ เพราะผมไม่ได้ใช้!! เอิ้กเอิ้ก

“อือ...เดย์ เร็วๆหน่อย”เป็นผมที่เรียกร้อง...แหม ก็มันช้าๆ เนิบๆ กว่าจะเข้ากว่าจะออกแต่ละทีทำเอาผมแทบขาดใจ ตอนเข้ามันจุกปนเสียวๆ ตอนออกมันแสบปนซีดๆ นี่หว่า

“หึหึ จูบเดย์ก่อน แล้วบอกว่ารักเดย์ที่สุด”

แล้วจะรออะไร.....จูบแมร่งตามอารมณ์พาไป จูบซ้ำๆ ย้ำๆ ก่อนจะเลื่อนปากไปข้างๆหูแล้วบอกด้วยเสียงทุ้มๆของตัวเองว่ารัก

“รักมีนมากกว่า หึหึ...โอ้ย!!”เรื่องไรจะยอมทำที่มันบอกตลอด!! ไอ้เดย์หน้างอใส่แล้วก้มมากัดคอจนผมต้องร้องเสียงดัง แมร่ง ซาดิสฉิบหาย

“สมน้ำหน้า กวนฉิบ...ไม่บอกเดย์จะไม่ทำให้เจจริงๆด้วย”หอมแก้มขาวเนียนแรงๆ แกล้งทำให้งอนเฉยๆ ไม่มีอะไรหรอกครับ เพราะผมกับเดย์มันเข้ากันได้ดีเกินไป ไม่เคยมีเรื่องอะไรทะเลาะแรงๆกันซักที แรกๆก็ดี แต่ช่วงสามปีที่ผ่านมามันเบื่อๆ เดย์เองก็คงเหมือนกัน เลยสรรหาเรื่องมาแกล้งมาทำให้อีกฝ่ายงอนกัน แต่ก็ไม่เคยโกรธกันจริงๆนะ

“รักดิ...รักเดย์ที่สุดแล้วล่ะ ทำให้เจหน่อยนะ”

“หึหึ จัดไปเลย”สิ้นคำมันก็ขยับเอวช้าๆเหมือนเดิมก่อนจะเริ่มแรงขึ้นๆจนผมแทบส่ายเอวตามความเร็วของมันไม่ทัน ทั้งห้องได้ยินแต่เสียงคราง อื้อๆ!! อ๊าๆ!! ของพวกเราสองคนดังไปหมด

โชคดีที่คอนโดมันคอนข้างมีระดับและไม่งกคอนกรีตเลยทำให้ผนังมันหนาไม่ต้องกลัวห้องข้างๆได้ยินเสียงเสียงสั่น เอิ้กเอิ้ก

“กำไม่รอบเลย จะใหญ่ไปไหนว่ะเนี้ย หึหึ”เสียงแซวขำๆของไอ้คนที่ขนาบอยู่ข้างหลังผมบ่น ไอ้เดย์เอื้อมมือมาช่วยผมที่มีอารมณ์ไม่ต่างกับมัน

แต่ถึงจะบ่นว่าของผมใหญ่งู้นงี้ก็เถอะ...แต่ของมันก็ไม่ใช่เล็กๆนะ แต่ก็เล็กว่าของผมอยู่ดีง่ะ!!

“พูดมาก เร็วๆเถอะ เจจะถึงแล้ว”

“หึหึ”หัวเราะแค่นั้นแล้วก็เร่งตามที่ผมบอก ไอ้ผมก็ร้องไม่เป็นภาษาเลย ขนาดจะเรียกชื่อเดย์ยังออกมาไม่เป็นคำ แหม...ว่าไม่ได้ครับ เอวแฟนผมเขาดีจริงๆ เจเจคอนเฟิร์ม เอิ้กเอิ้ก

“อ๊าาาา!!”เสียงผมร้องลั่นก่อนที่จะปลดปล่อย ไม่นานก็มีเสียงที่คล้ายคลึงกันของเดย์พร้อมกับแรงกระตุกในร่างกายของตัวผม นี่ขนาดใส่ถุงพ่อยังพุ่งแรงขนาดนี้ ถ้าไม่ใส่...จะทะลุปากกูมั้ยเนี้ย

“แฮ่ก...เหนื่อยเลย”ไอ้เดย์บ่นพร้อมกับฟุบลงที่หลังของผม หนักเหมือนกันแต่ก็รู้สึกอบอุ่นดี

“อะไร? เหนื่อยแล้ว”แกล้งแซวๆ

“ปากดีนะเจเจ ระวังจะโดนยันเช้า”ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ แล้วก็แรงจูบที่หลังคอ

“เอาดิ รออยู่ ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ”พูดไปก็ขำไป...ขำตัวเอง พูดมาได้นะกู เอิ้กเอิ้ก

“ขอพักเหนื่อยก่อนนะ”

“งั้นเจทำเองป่ะ เดย์จะได้ไม่เหนื่อย”พลิกตัวกลับจนเดย์กลิ้งไปข้างๆตัว แกล้งจะคร่อมไอ้เดย์ที่ทำหน้าเหว่อหน่อยๆ แต่ก็ตั้งสติได้เลยรวบผมเข้ามากอดแทน

“กวนจริงๆนะ ใครจะรู้บ้างเนี้ยว่าเจเจเป็นคนกวนได้ขนาดนี้”

“เดย์คนเดียวนั้นล่ะที่เห็น”ไม่ได้โกหกหรือหวานใส่กัน แต่มีเดย์คนเดียวที่ผมกวนตีนใส่แบบนี้ เพราะไม่อยากให้เบื่อเลยหาเรื่องให้งอนแล้วง้อ ทั้งๆที่ผมเป็นคนนิ่งๆอย่างที่ทุกคนเข้าใจนั้นแหละ

“ก็ดีแล้ว อย่าไปกวนใส่คนอื่นแล้วกัน”

“อ่อ...มีนอีกคน หึหึ”เอิ้กเอิ้กเอิ้กเอิ้ก ไอ้เดย์หน้ายับตามเคย ปล่อยกอดผมแล้วลุกเดินหนีไปเลย หนีไปๆ งอนไปๆ

“นับหนึ่งถึงสิบ ถ้าไม่กลับมาขึ้นเตียงเจจะนอนแล้วไม่มียกสอง สาม สี่นะ!!”ตะโกนบอกไอ้คนขี้งอน แต่ไม่ทันได้นับกระทั่งเลขหนึ่งก็มีเสียง ฟึ่บบบบ!! กับแรงยวบของเตียง...ไวเชียวนะมึงงงงงงง ~ ~ ~ ~




เป็นฉากดึ๋ยๆ :impress2:ที่เกรียนที่สุดเท่าที่เคยเขียนมา ๕๕๕
วันนี้ลงสองตอนนะครับ คาดว่าจะอัพอีกทีหลังวันที่ ๒๒ นะ

ขอบคุณทุกคอมเม้นนะครับ 

[gupalz]

หึหึ ขนาดจึ๋ยจึ๋ยกันยังฮาเลย

[vocaloid]

555 สองคนนี้เกรียนกันจริงๆ 

[♠DekDoy♠]

เป็นคู่เกรียนจริงจริ๊งงงง 555