ตอนที่ 4
วันนี้วันแห่งความรัก
ผมตั้งใจจะพาฟ้าไปแกลอรี่ของพี่ชาย ของขวัญของผมอยู่ในนั้น รูปของฟ้าที่ผมถ่ายไว้เต็มไปหมด
“ป้ารักครับ ฟ้าละ”
“เอ่อ ป้ายังไม่เห็นเลยนะคะ”
“งั้นเพลงเอาของไปเก็บนะครับ”
…
เอ๊ะ!
“ประตูห้อง ทำไม...”
“เพลง...” ประตูเปิดออกพร้อมกับใต้ฟ้าที่ร้องชื่อผมออกมาเบาๆ
ตาล น้องสาวของตาร์ที่ฟ้าเกลียดนักเกลียดหนา นอนเปลือยอยู่ บนเตียง เตียงของผมกับฟ้า ในขณะที่ฟ้ากำลังแต่งตัว
“ฟ้า”
“เพลง เพลงฟังก่อนนะ ฟ้าไม่ได้...เพลง! เพลง!”
ผมวิ่งออกจากห้องนั้น น้ำตาไหลจนบังทางข้างหน้า ผมเชื่อใจฟ้าเสมอ ขอเพลงทำใจก่อนจะฟังนะฟ้า “เพลง!”
โครม!!!
“เพลง!”
สิ่งสุดท้ายที่ได้เห็นคือเสียงของฟ้าที่ตะโกนดังจนแตกพร่าและน้ำตาของเขาเอง
ตอนที่ผมเสียพ่อกับแม่ไป ชีวิตผมย่ำแย่ลง จนมาเจอเด็กชายใต้ฟ้าที่มากับครอบครัวในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เราจ้องตากันอยู่
นานไม่มีใครพูดอะไรออกมา จนแม่ของฟ้าเดินมาหา เขาบอกแม่ว่า อยากได้คนนี้
ผมที่นั่งร้องไห้มองตาเขาอย่างไม่เข้าใจ
ถ้าเปรียบใต้ฟ้ากับชีวิตผมน่ะหรอ มันมากกว่านั้น ฟ้าคือคนที่สร้างนายเพลงขึ้นมาใหม่
เกิดมาก็มีหัวใจหนึ่ง
แต่ไม่เคยรู้ถึงความหมาย
มีค่าแค่เพียงประคองให้
ชีวิตไม่สิ้นสุดลง มีใจก็เหมือนฉันไม่มี
ร่างกายที่มีก็สับสน
จนได้มาพบใครบางคน
ร่วมเดินบนทางว่างเปล่า
เธอมาแต่งเติมท้องฟ้า
ที่มืดมัวให้ได้มีดวงดาว
เธอมาทาสีให้ห้องเทา ๆ หมดความเหงาไป
ขอบคุณที่ฟ้าสร้างเธอ
ให้เธอสร้างฉันขึ้นมา
ให้ร่างกายของฉันได้มาค้นพบ
สิ่งที่เรียกว่าหัวใจ ขอบใจที่มารักกัน
ให้ฉันเพิ่งได้รักใคร ก็ไม่เคยนึกฝัน
ว่าชีวิตฉัน จะได้เข้าใจ คำว่ารัก
“เพลง! ขอร้องละตื่นขึ้นมา”
“...”
ฟ้าอยู่ไหนน่ะ เพลงมองไม่เห็นฟ้าเลย
“เพลง! อย่าทิ้งฟ้าไป....”
“...”
เพลงไม่เคยทิ้งฟ้านะ
“เพลง ได้ยินฟ้ามั้ย ฟ้ารักเพลงนะ ตื่นมาเถอะ”
ขอโทษนะที่ตั้งแต่เกิดมาเพลงยังไม่เคยบอกรักฟ้าเลย
....ขอโทษจริงๆ
“..ติ๊ดดดด..”
“หัวใจหยุดเต้น 2 นาทีค่ะหมอ”
“เพลง!!!!!”
ความมืดกลับมาอีกครั้ง เสียงของฟ้าที่สั่นเทาทำให้ผมมั่นใจที่จะก้าวเดินไปข้างหน้า น้ำอุ่นๆ ไหลออกมาจากดวงตาของผม อยู่ดีๆ ก็อยากร้องไห้ สองแขนยังกางออกเหมือนเดิม ผมคงนอนนานเกินไป อยู่ในฝันนานเกินไปแล้ว
“ฟ้า...”
“เฮ้อบอกแล้วไม่ฟัง อย่าไปเดินตากฝน”
“เพลงนอนไปกี่วันเนี่ย”
“สิบปี”
“ห๊ะ! จะ...จริงหรอ”
นี่ผมนอนนานขนาดนั้นเลยหรอ ภาพเหตุการณ์ในฝันยังชัดเจนสำหรับผม
“ล้อเล่นสองวันน่ะ”
เพลงเอ้ยเพลง ฝันเป็นตุเป็นตะ
แต่สิ่งหนึ่งที่ได้เรียนรู้จากเหตุการณ์ในฝัน ซึ่งผมจะไม่มีวันให้มันเกิดขึ้น การกระทำที่คิดว่าบอกทุกสิ่งทุกอย่าง ...
บางที... มันก็สำคัญพอๆ กับคำพูด ผมต้องรีบบอกก่อนจะไม่มีโอกาส
ใต้ฟ้าปอกเปลือกแอปเปิ้ลอยู่ข้างๆ เงยหน้าขึ้นมามองผม ที่จ้องอยู่นานแล้ว
“รักฟ้าจัง”
“หือ...”
ไม่บ่อยนักที่จะเห็นหน้าตาแบบนี้ของฟ้า ฮะๆ
“นึกว่าจะไม่ได้ยินซะแล้ว”
ผมยิ้ม หัวใจที่อกซ้ายเต้นรัว
“รักเพลงเหมือนกัน”
……
วันหนึ่งในหน้าร้อนอีกหน หลังจากที่ผมออกจากโรงพยาบาล ครอบครัวเราไปเที่ยวทะเลกัน
“ฟ้า เพลงฝันว่าฟ้านอกใจ”
“งั้นหรอ”
“กับใครละ”
“น้องตาล”
“...”
“น้องของตาร์ไง”
“ฝันติงต๊องจริงๆ”
“หลบตาแสดงว่าจริง”
“บ้าหรอ ไม่จริง”
“ไม่เชื่อ”
“อยากรู้มั้ย ทำไมฝันติงต๊อง”
“อยาก”
“ก็เพราะน้องตาลอะไรนั่น เป็นทอมน่ะสิ” ใต้ฟ้าหัวเราะผมที่หน้าเหวอกับคำตอบที่ได้ยิน “ยังเคยเห็นจูบกับผู้หญิงสวยที่ข้างโรง
อาหารคณะฟ้าอยู่เลย”
.
.
.
“อึ้งเลย คิดได้นะเรา”
เอาเถอะนายเพลงคงจะนอนมากเกินไป
_______________________________________________________________
หุหุ จบแล้วค่า เป็นยังไงกันบ้างกับเรื่องฝัน ฝันซะเป็นเรื่องเป็นราว ฮ่าๆ อยากโพสเพลงฝันหวานอายจูบลงมาก แต่ทำไม่เป็น
พรุ่งนี้จะโพสเรื่อง หวานนะคะ เรื่องของผู้แต่งแต่งเองอิอิ เขิลจิงๆ ฝากไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของทุกท่านด้วย
ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: ซีรี่ย์เรื่องสั้น 4 เรื่อง ฝัน หวาน อาย จูบ (จูบ...ปลายฟ้า+บัวบูชา) ตอนที่5 จบ (อ่าน 23194 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก