ตอนที่ 25กัสหลังกลับมาจากการออกหน่วยเคลื่อนที่ก็ผ่านมาครบหนึ่งสัปดาห์แล้ววินได้ กลับไปกรุงเทพฯในเย็นของวันต่อมา ชีวิตผมก็ดำเนินมาตามปกติในเรื่องของการทำงานก็ไม่มีอะไรที่แตกต่างจากเดิม แต่ที่ต่างออกไปก็คือคนต่างหากหลังจากที่ผมได้คุยกับหมอพจน์ในวันที่เราไปออกหน่วยในหมู่บ้านด้วยกันแล้ว หมอพจน์ที่แต่ก่อนต้องมารับมาส่งหรือรอทานข้าวด้วยแม้จะน้อยลงกว่าก่อนที่จะรู้ว่าผมคบกับวินก็ตาม แต่มาตอนนี้หมอพจน์วางตัวกับผมเหมือนเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ ซึ่งทำให้ผมสบายใจเพราะนั่นหมายความว่าหมอพจน์ได้พยายามเลิกคิดกับผมเกินเพื่อนร่วมงานแล้ว และมันก็ดีกับตัวหมอพจน์เองที่จะได้เปิดโอกาสให้ได้พบคนที่ใช่ไม่ต้องมาหยุดที่ผม ซึ่งผมคงตอบรับไม่ได้เพราะมีวินอยู่แล้วทั้งคน และที่สำคัญผมแคร์ความรู้สึกของวินไม่อยากให้คิดมากกับเรื่องนี้
ส่วนวินเองก็ได้พิสูจน์ตัวเองแล้วในเรื่องของความสม่ำเสมอในการปฏิบัติตัวให้เห็นว่าวินจริงจังกับผมมากแค่ไหน นี่ก็ใกล้เวลาที่วินจะมารับแล้วสัปดาห์นี้พิเศษตรงที่เราจะไปเที่ยวอัมพวากับเพื่อนๆกันคนที่ตื่นเต้นมากๆก็ไม่พ้น ‘มิค’ ที่เตรียมคิดแผนท่องเที่ยวไว้ซะมากมายและต้องคอยรับโทรศัพท์จาก ‘ฟิน’ บ่อยๆก็สองคนนี้เค้าเป็นผู้จัดทริปร่วมกัน เห็นว่าทริปนี้เราจะเลยไปเที่ยวถึงหัวหินกันด้วยมิคให้เหตุผลว่าไหนๆก็ไปแล้ว ไปต่ออีกนิดก็ได้เที่ยวอีกหลายแห่งและนานๆได้ไปกันสักทีขอไปให้คุ้มหน่อย ผมและคนอื่นๆไม่มีใครขัดหรอกเพราะงานนี้ก็หวังเที่ยวให้เต็มที่อยู่แล้ว เสียงโทรศัพท์จากวินดังขึ้นว่ามาถึงแล้วผมจึงเดินไปเรียกมิคที่ห้องเพื่อลงไปที่รถกันเลย
“วินจะลงมาเข้าห้องน้ำก่อนมั้ย อ้าวฟินมาได้ไง ทำไมถึงมากับวินได้ล่ะ” ผมเปิดประตูรถมาเจอฟินก็ออกแปลกใจที่มีฟินมาพร้อมวินด้วยแบบนี้
“ไม่เข้าครับกัส ส่วนไอ้ฟินมันมาช่วยขับรถน่ะ”
“หวัดดีครับหมอกัส แล้วหมอมิคล่ะครับอยู่ไหน”
“เข้าห้องน้ำอยู่เดี๋ยวคงออกมา นั่นมาแล้ว”
ฟินเดินไปช่วยมิคขนกระเป๋าที่เจ้าตัวเตรียมสำหรับไปเที่ยว ส่วนของผมไม่เยอะเท่าเพื่อนเพราะเดี๋ยวไปจัดเพิ่มที่ห้องวินต่อได้ ผมก็ยังแปลกใจเรื่องฟินอยู่ไอ้ข้ออ้างที่มาช่วยขับรถเนี่ยก็ไม่หนักแน่นพอเพราะแต่ไหนแต่ไรวินก็ขับเองได้ และไอ้ท่าทีที่คอยดูแลมิคช่วยขนของและแววตาหวานๆที่มองเพื่อนผมอีกมันชักแปลกๆแล้วสิ จึงหันไปทางวินส่งสายตาเป็นคำถามไปให้เมื่อเราเข้ามานั่งตอนหน้าของรถด้วยกันแล้ว วินส่งยิ้มน้อยๆมาให้ก่อนเอ่ย
“เดี๋ยววินค่อยตอบสิ่งที่กัสอยากรู้ที่ห้องนะ” วินพยักพเยิดไปทางคนสองคนที่กำลังเปิดประตูรถเข้ามา หลังจากใส่ของหลังรถแล้วคงกลัวสองคนนี้ได้ยินว่าเราแอบพูดถึง
หมายความว่าฟินต้องคิดอะไรกับมิคเหมือนที่ผมคิดไว้สินะ ส่วนมิคนั้นคงไม่รู้ตัวหรอกเพราะความสนใจส่วนใหญ่นอกจากเรื่องงานเรื่องเพื่อนและครอบครัวแล้วก็มีแต่เรื่องของกินนั่นแหละ นายฟินนี่ตาถึงชะมัดเพราะเพื่อนสนิทคนนี้ของผมจริงๆเป็นคนน่ารักตัวเล็กใกล้เคียงกับผมเลย ส่วนผิวก็ขาวแต่เสียอย่างไม่ค่อยสนใจตัวเองเท่าไหร่ มิคเหมือนเด็กเส้นผมบนหัวมักจะฟูฟ่องแถมมีแว่นหนาบนใบหน้าบดบังหน้าตาน่ารักไปหมด ถ้าลองจับมิคมาแต่งตัวสักหน่อยนะคนคงมองกันเหลียวหลังและหลงในความน่ารักแน่ๆ นายฟินไปเห็นความน่ารักที่ซ่อนอยู่นี่ตอนไหนกันทั้งๆที่รู้จักกันมาตั้งนานแล้ว
บรรยากาศบนรถในตอนแรกก็เฮฮาสนุกสนานดีเพราะได้มิคที่ช่างพูดชวนคุยตลอด และคนที่สนใจตอบคำซักถามมิคก็จะใครถ้าไม่ใช่นายฟิน แต่พลังขนมที่มิคทานไปคงหมดเพราะตอนนี้เงียบเสียงลงแล้ว ผมหันไปก็เห็นมิคหลับพิงไหล่ฟินอยู่แล้วจึงมองสบตาตรงๆกับฟินที่ตอนแรกไม่ได้มองผมเลยเพราะมัวแต่ก้มมองหน้ามิคที่ไหล่ตัวเอง สายตาของผมที่มองไปนิ่งๆก็ทำให้ฟินรู้ตัวและขยับให้มิคหนุนนอนที่ตักตัวเองแทนก่อนมองสบตาผมกลับอย่างแน่วแน่
“กัสครับผมยังไม่ค่อยแน่ใจแต่ก็รู้สึกพิเศษกับมิคมากกว่าใครที่เคยพบ ขอโอกาสให้ผมได้พิสูจน์อีกนิดแล้วจะมีคำตอบให้แน่ๆครับ และระหว่างนี้ผมจะไม่ทำให้มิคลำบากใจเลย”
เมื่อได้ฟังพร้อมได้เห็นสายตาที่จริงใจของฟิน ผมก็ได้แต่ถอนใจออกมาคงต้องแล้วแต่พรหมลิขิตล่ะนะ ถึงผมจะห้ามหรือขัดขวางถ้าคนเค้าคู่กันทำไปก็ไม่มีประโยชน์เหมือนคู่ของผมกับวินนั่นแหละ แม้ผมจะรู้และออกจะขัดใจว่าฟินนั้นเจ้าชู้มีทั้งหญิงและชายมาติดพันมากมายก็ตามคงได้แต่คอยจับตาเท่านั้น ระหว่างทางเราก็แวะเข้าห้องน้ำตามปั๊มบ้างและอาศัยทานของว่างที่ซื้อมากันบนรถ ฟินผลัดไปขับรถแทนวินผมจึงมานั่งข้างหลังคู่กับมิคแทนและตอนนี้เจ้าเพื่อนสนิทผมคนนี้ก็ตื่นมานั่งจ้อข้างๆกันแล้ว
“พรุ่งนี้เราออกเดินทางกันสายหน่อยก็ได้สักสิบโมงเช้าดีมั้ย เพราะวินกับฟินจะได้พักก่อนวันนี้ก็ขับรถเดี๋ยวจะเหนื่อยไป” มิคหันมาขอความเห็นจากผมและสบตากับฟินทางกระจกส่องหลัง ฟินก็พยักหน้าตกลงตอนนี้ฟินก็คงไม่กล้าขัดมิคหรอกออกจะเต็มใจปฏิบัติตามอยู่แล้ว
“แล้วตกลงเราไปไหนกันบ้างล่ะมิค นอกจากอัมพวาน่ะ” ผมหันไปถามรายละเอียดการเดินทางจากมิค
“กว่าจะไปถึงแถวสมุทรสงครามก็คงใกล้เที่ยงเราจะยังไม่เข้าไปที่พัก แต่จะเลยไปให้ถึงดอนหอยหลอดแวะทานข้าวที่ร้านอาหารทะเลริมชายหาด มีอยู่ร้านหนึ่งนะกัสขายแฮมเบอร์เกอร์ปลาทูด้วยน่าอร่อยมิคอยากลองอ่ะ หลังจากนั้นเราก็กลับมาที่พักที่จองไว้ใกล้ตลาดน้ำอัมพวาพักผ่อนตามอัธยาศัย ช่วงเย็นก็ว่าจะเหมาเรือนั่งไปตลาดน้ำช่วงเย็นกัน หาข้าวทานกันที่ตลาดเลยเค้าว่าของกินเพียบเนี่ยมิคก็เตรียมท้องรอแล้วนะ”
“ฮ่าๆ ขนาดนั้นเลยหรอครับหมอมิค งั้นเดี๋ยวผมจะไปสืบดูว่าร้านไหนเค้าชวนชิมบ้าง แต่อืมเหมือนมีไอศกรีมดอกไม้ขายด้วยนะ” นายฟินเอาของกินเข้าล่อมิคให้ติดกับตัวเองรึเปล่านะ ดูท่าจะได้ผลเพราะเพื่อนสนิทผมสนใจใหญ่ นั่นเอามือเกาะบ่านายฟินและถามอย่างตื่นเต้นด้วย
“แล้วไงต่ออ่ะมิค เราจะไปไหนหลังจากนั้นล่ะ” ผมจับมือเพื่อนออกจากบ่าของฟิน ผมขอหวงเพื่อนหน่อยเถอะครับ แม้มิคจะไม่ได้รู้เรื่องด้วยก็ตามและแอบได้ยินเสียงหัวเราะในคอจากวินด้วย คนนี้ก็รู้ทันผมไปซะทุกเรื่องเชียว ผมจึงส่งค้อนผ่านกระจกไปให้วินเจ้าตัวกลับยิ้มซะกว้างแถมขยิบตามาให้อีกแน่ะ ผมกลับมาสนใจเพื่อนตัวเองที่ร่ายโปรแกรมเที่ยวต่อดีกว่า
“ค่ำๆเราก็นั่งเรือไปดูหิ่งห้อยกัน เค้าว่ามีเพียบเลยนะกัสต้องสวยมากแน่ๆ มิคอยากไปเห็นเร็วๆจัง” มิคหันมาส่งยิ้มกว้างอย่างตื่นเต้นให้ผม หน้าตาเหมือนเด็กๆเลยเชียวล่ะแบบนี้สินะที่ทำเอานายฟินมาหลงได้ ผมแอบหันไปมองคนขับรถที่ไม่ได้มองมาทางเราสองคนหรอกครับ แต่ปากนายฟินนี่จะยิ้มกว้างไปไหนกันนะ
“วันต่อไปมิคว่าจะชวนไปเที่ยวต่อถึงหัวหินนอนริมทะเลอีกหนึ่งคืน อืมมีตลาดเพลินวานที่เค้าไปถ่ายรูปกันด้วยมิคเห็นจากรูปภาพสวยเชียวล่ะ และตอนเย็นค่อยไปหาของอร่อยที่ตลาดหัวหินกันของกินเพียบเหมือนเดิมหรือจะหาของทะเลมาทำเองหน้าบ้านพักก็ได้ แล้วค่อยกลับมาเล่นน้ำทะเลตอนเย็นๆ ทริปนี้ได้ทั้งเที่ยวตลาดน้ำและทะเลควบกับไปเลย ฮิๆๆ โอเคมั้ยกัส” มิคหัวเราะปากกว้างแววตาระยิบอย่างถูกใจ ก่อนจะเหลือแค่คลี่ยิ้มหวานส่งคำถามมาให้ผม
“เท่าที่ฟังมากัสว่าโอเคเลยล่ะ น่าสนุกเพราะทั้งที่เที่ยวที่กินครบเลย กัสวางใจมิคอยู่แล้วเรื่องเที่ยวเนี่ย”
“โห เนี่ยกัสชมมิคใช่มั้ย แต่ถ้าเกิดไม่ชอบไม่ถูกใจให้ไปว่านายฟินนะ มิคไม่เกี่ยว”
“อ้าวทำไมเป็นแบบนี้ล่ะครับมิค ความดีเข้าตัวความชั่วมาให้ผมซะงั้น ฮึๆๆ”
“อ้าว ก็นายช่วยเราคิดนี่หน่าก็ต้องรับไปสิ”
“สิ่งดีๆให้มาชมผมแทนไม่ได้เหรอครับมิค” ฟินพูดพร้อมส่งสายตาหวานวิบวับให้มิคแต่มิคไม่รู้เรื่องด้วยเลย ผมล่ะอยากขำออกมาให้กับความน่าหมั่นไส้ของนายฟิน
“ไม่อ่ะนายรับคำติไปส่วนเราจะรับคำชมเท่านั้น”
หลังจากนั้นบทสนทนาในรถก็มีแต่เสียงของสองคนนี้ ส่วนผมและวินต่างนั่งเงียบคอยฟังมากกว่าและผมได้สบตาหวานๆที่ส่งมาจากวินบ้าง หันมาสนใจบทสนทนาจากฟินและมิคบ้างจนมาถึงกรุงเทพฯ พวกเรากลับมาที่คอนโดของวินซึ่งฟินจอดรถทิ้งไว้และมีทุ่มเถียงกันนิดหน่อยเรื่องไปส่งมิคที่บ้าน แต่ผมก็ต้องยอมแพ้ให้ฟินไปส่งเพื่อนตัวเล็ก ด้วยเหตุผลที่มิคบอกว่าไม่อยากให้ผมกับวินขับไปขับมาเสียเวลาพักผ่อน และพรุ่งนี้พวกเราก็ต้องไปเที่ยวกันด้วย หลังจากส่งมิคขึ้นรถฟินแล้วผมกับวินจึงขึ้นห้องเพื่อพักผ่อนบ้าง ตอนแรกคุณแม่ของวินชวนให้ผมไปค้างที่บ้านด้วยแต่วินปฏิเสธไปเพราะว่ากว่าจะถึงก็ดึกแล้วไม่อยากรบกวนเด็กรับใช้ให้มาคอยเปิดประตู พรุ่งนี้เช้าเราค่อยไปทานข้าวต้มฝีมือคุณแม่ที่ย้ำแล้วย้ำอีกให้ผมไปทานให้ได้ เพราะท่านอยากเจอผมก่อนไปเที่ยวและถึงยังไงเราต้องไปขึ้นรถที่บ้านวินกันอยู่แล้ว ขนของขึ้นมาถึงห้องได้วินก็หาซุปร้อนๆมาทานเพราะเจ้าตัวทานของในรถไม่มากนักและวินก็ทำเผื่อผมอีกด้วยเลยสบายท้องไป หลังจากทานเสร็จผมก็ไล่วินไปอาบน้ำทีแรกก็อิดออดเข้ามานัวเนียกอดรัด จนผมต้องขู่ไปวินถึงยอมเพราะวันนี้วินเหนื่อยมาทั้งวันแล้วอยากให้พักผ่อนพรุ่งนี้เราต้องไปเที่ยวกันอีก วินทำหน้างอนเข้าไปอาบน้ำส่วนผมรีบมาจัดของทั้งของผมและวินเพื่อใช้ตอนไปเที่ยวก่อนจัดเก็บไว้ในกระเป๋าใบเดียวกันจะได้สะดวกในการขนของด้วย อยู่ๆก็มีความเย็นชื้นมาสัมผัสที่แก้มของผมไม่บอกก็รู้ว่าโดนขโมยหอมแก้มจากวินซะแล้ว
“กัสรู้มั้ยกว่าจะครบเดือนวินแทบขาดใจ” ตามมาด้วยการระดมหอมทั้งแก้มทั้งคอจนผมทั้งขำและจั๊กจี้ไปหมดกับไรหนวดของวินที่เริ่มโผล่มามีแสบผิวนิดๆด้วยสิ
“พอแล้ววิน ฮ่าๆๆ หยุดนะกัสเจ็บแล้วอ่ะ ฮิๆๆ” วินจึงยอมปล่อยผมเราสบตากัน ก่อนวินจะโน้มหน้าลงมาใกล้ริมฝีปากของเราเกือบชนกัน แต่ผมเบี่ยงหน้าหลบซะก่อน ริมฝีปากวินจึงชนกับแก้มผมแทน
“เดี๋ยวกัสไปอาบน้ำแล้ว วินก็แต่งตัวให้เรียบร้อยจะได้พักผ่อนนะครับ”
เอื้อมมือลูบใบหน้าวินและส่งยิ้มอ้อนๆไปให้ ก็ผมไม่อยากโดนจับกินตอนนี้นี่เพราะพรุ่งนี้เรามีโปรแกรมเที่ยวเพียบเลย ผมก็พอรู้ตัวหรอกตลอดเวลาหนึ่งเดือนที่ผ่านมานั้นแกล้งยั่ววินไปมากเพราะแน่ใจว่าวินไม่กล้าทำอะไรผมแน่ วินต้องรักษาสัญญาที่ให้ไว้ มันก็สนุกดีหรอกตอนที่ได้แกล้งแต่ตอนนี้ขอเอาตัวรอดไปก่อนแม้จะไม่แน่ใจนักว่าจะรอดมั้ย สายตาวินตอนนี้มันเจ้าเล่ห์มากเหมือนจะจับผมกินให้ได้ซะงั้น
“ฮึๆ กัสไม่ต้องอ้อนวินเลยนะวินรู้หนึ่งเดือนที่ผ่านมากัสแกล้งยั่ววินไว้เยอะนะครับ รู้มั้ยวินอดทนแค่ไหน หืมคนดี” ผมส่งยิ้มหวานอ้อนๆไปให้ให้วินใจอ่อนแต่มันไม่ได้ผล
“ยิ่งทำหน้าแบบนี้ยิ่งหน้าฟัดมากรู้มั้ยครับ”
จบประโยควินโน้มหน้าเอาริมฝีปากมาสัมผัสริมฝีปากผมแผ่วเบาเป็นสัมผัสบางเบาไม่ได้บีบบังคับ วินคลอเคลียดูดเม้มที่ปากล่างหลายทีพรมจูบมาที่มุมปากแลบเลียขอบปากเพื่อชิมรสชาติความหวาน จนผมเผลอเปิดปากออกลิ้นร้อนอ่อนนุ่มฉกเข้ามาในโพรงปากกวาดต้อนหาลิ้นผมเพื่อดูดกลืนหยอกเย้า ขยับเปลี่ยนองศาของปากเพื่อจะได้ดูดกลืนกันและกันได้ลึกซึ้งขึ้น ผมเผลอตอบโต้ลิ้นที่รุกรานนี้กลับจนได้รับเสียงครางอย่างพอใจจากวิน
“อืมมม”
มือโอบรอบคอวินเพื่อพยุงตัวที่ตอนนี้ผมเริ่มยืนไม่อยู่โอนน้ำหนักไปที่วินทั้งตัวและได้รับการโอบประคองที่แผ่นหลังและต้นคอ วินผละจากจูบแสนหวานพาเอาผมขัดใจก็มันยังไม่พอยังเคลิบเคลิ้มกับรสจูบที่คุ้นเคยนี้ ปรือตามองอีกฝ่ายที่ละมาจูบคลอเคลียแก้มผ่านไปหลังหูดูดเม้มติ่งหูฝังจูบที่หลังใบหูเล่นเอาผมเข่าอ่อนหมดแรงยืน ได้วินพยุงร่างไปนั่งขอบเตียงเราสบตากันสายตาที่วิน ส่งมาให้นั้นหวานเยิ้มจนผมต้องหลบตา ก่อนผมจะยื่นหน้ากระซิบข้างหูวิน
“แค่ข้างนอกนะ พรุ่งนี้กัสยังอยากไปเที่ยว”
ผมซุกหน้าที่ซอกคอหอมๆของวินที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จ ได้ยินเสียงหัวเราะในคอวินด้วย ถ้าเป็นเวลาปกติคงต้องทำให้เจ็บตัวกันบ้างแต่เวลานี้แค่แรงจะยืนยังไม่มีเลย วินสูดความหอมที่ซอกคอและดูดเม้มแผ่วเบาลงมือปลดกระดุมเสื้อผมทั้งหมด ลูบมือผ่านผิวเนื้อข้างลำตัวขึ้นมาจนถึงหน้าอก สะกิดยอดอกจนผมสะดุ้งเพราะความเสียวแผ่ซ่านเผลอแอ่นอกรับฝ่ามือร้อนที่ลูบไล้ ลิ้นร้อนเลียชิมผิวเนื้อผมตั้งแต่ลาดไหล่ถึงตุ่มไตแข็งนูนก่อนดูดกลืนพร้อมขบกัดแผ่วเบา
“ซี้ดดดด วิน อ๊ะ”
ตะขอถูกปลดและซิบถูกรูดลงกางเกงถูกถอดออกจากตัว ฝ่ามือหนาสัมผัสผมผ่านกางเกงในเนื้อนุ่มที่ตอนนี้ตั้งรับฝ่ามือที่หยอกล้อลูบไล้ตามความยาว ริมฝีปากไล่จากยอดอกมาที่หน้าท้องเรียบแบนที่หดเกร็งเพราะความเสียวซ่าน ผมรู้สึกได้ว่าถูกดูดผิวอย่างแรงจนรู้สึกเสียววาบตั้งแต่หน้าท้องยันปลายเท้า
“อ๊า เจ็บ ซี้ดดด วินๆ”
จูบร้อนไล่ต่ำมาที่ขอบกางเกงในสีขาวจูบปลายยอดผ่านเนื้อผ้า วินเหลือบตามองขึ้นสบตาผมที่มองการกระทำที่เสียวซ่านนี้อยู่ สายตาวินยั่วยวนเจ้าเล่ห์มากแถมเลียมุมปากตัวเองอีกทำเอาผมทนไม่ไหวจับหน้าวินขึ้นมารับจูบดูดดื่มเพื่อบรรเทาอาการเสียวซ่านและกัดแรงๆไปที่ริมฝีปากล่างของคนช่างแกล้ง แทนที่วินจะร้องเจ็บกลับหัวเราะในคออย่างถูกใจ ผละจากจูบผมเห็นเจ้าของริมฝีปากที่บวมเจ่อส่งยิ้มกลับมาและจูบกลับเบาๆที่ปากผม มือวินก็ไม่ละไปจากส่วนล่างของผมที่ตอนนี้ไม่มีเจ้ากางเกงในตัวน้อยปิดแล้ว ร่างกายผมเหลือเพียงเสื้อที่ถูกปลดกระดุมเท่านั้นส่วนวินมีแค่ผ้าขนหนูพันกายและส่วนนูนกลางลำตัวก็ตั้งชันให้เห็นชัด ผมเลื่อนสายตากลับมามองวินที่ยิ้มล้อเลียนด้วยรู้ทันว่าผมแอบมองสำรวจตัววินอยู่
“อ๊ะ วิน อย่าแกล้งกัสสิ โอ๊ะ มันเร็วไปแล ว วว น้า ซี้ด”
วินขยับมือรูดรั้งให้ผมแรงและเร็วเหมือนแกล้งกัน ผมจึงเอื้อมมือปลดผ้าขนหนู ออกและคว้าหมับที่เจ้าหนูน้อยที่ตัวไม่น้อยของวินทันที
“โอ๊ะ ซี้ด กัสอย่าบีบครับ อ๊า”
วินขยับมือช้าลงเพราะแรงบีบจากผม เราสบตากันผมจึงส่งยิ้มยั่วยวนไปให้พร้อมรั้งร่างวินให้มานั่งด้วยกับบนเตียง เราหันหน้าเข้าหากันชันเข่าขึ้นทั้งสองข้างในมือต่างมีแท่งร้อนของกันจะกันต่างขยับรูดรั้งในจังหวะเดียวกัน ผมซบหน้าฝังรอยจูบที่ลาดไหล่ดูดเม้มอย่างแรงเพื่อระบายความเสียวซ่านจากการขยับมือของวินซึ่งผมก็ทำสิ่งเดียวกันตอบแทน
“อ๊าๆๆ กัส ครับ อืม / อื้ออ ซี้ดด วิน กัสจะไม่ไหวแล้ว”
เสียงของเราสองคนต่างส่งออกมาเพื่อปลดปล่อยบรรเทาความเสียวซ่านที่ต่างปรนเปรอให้กันในจังหวะรักจังหวะเดียวกัน จนกระทั่งถึงจุดหมายในเวลาต่อมา
“อ๊าๆๆๆๆ วินๆ / อื้มมม พร้อมกันครับ อ๊าๆๆ กัสสส”
เราต่างปลดปล่อยสายธารรักขาวขุ่นเปรอะเปื้อนเต็มฝ่ามือและหน้าท้องของกันและกัน ขยับมือเบาๆอีกไม่กี่ครั้งก็หมดสิ้นเรียวแรงต่างซบไปที่ซอกคอของกันและกันอย่างเหนื่อยอ่อน วินจูบซอกคอและขมับผมแรงๆก่อนเอ่ยคำรักกระซิบข้างหู
“ขอบคุณครับที่รัก วินรักกัสนะ”
ผมตอบรับคำรักกลับอย่างแผ่วเบาข้างหูว่า ‘รัก’ กลับเหมือนกัน หลังจากนั้นวินก็อุ้มผมไปส่งที่ห้องน้ำทีแรกจะอาบให้ผมด้วยซ้ำแต่ผมไม่ยอม วินจึงออกมาเปลี่ยนผ้าปูที่นอนที่เลอะเทอะจากฝีมือเราทั้งคู่ ผมรู้เมื่อออกมาจากห้องน้ำแล้วและวินจึงกลับไปเข้าห้องน้ำอีกครั้งก่อนออกมานอนกอดกันบนเตียง ผมหลับไปพร้อมคำอวยพรและจูบอ่อนโยนที่ริมฝีปากก่อนนอนจากวิน
“ฝันดีครับที่รัก ฝันถึงวินด้วยนะ”
....................................
โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ ^O^
หนูกัสช่างน่ารักแสนดี และเอาใจขนาดนี้
วินไปไหนไม่รอดแล้ว
ตอนหน้าเราจะพาไปเที่ยวอัมพวา&หัวหินกันนะคะ
ใครอยากไปเตรียมตัวไว้ค่ะ
+1และเป็ดให้ทุกเม้นท์แล้วนะคะ
ปล.อีกเพียงอาทิตย์เดียวก็หมดเวลาพาหนุ่มๆของเรา
ไปนอนกอดแล้วนะคะ ใครสนใจรีบจับจ้องเข้าน้าติดตามรายละเอียดการรวมเล่มได้ที่หน้าแรกค่ะ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=33594.0เปิดจอง & โอน หนังสือตั้งแต่ วันนี้ ถึง 16 ก.ค. 55 
1.เสน่ห์รักปักใจ 1 เล่ม (ฉบับรีไรท์) >>> กัส+วิน
38 ตอน 5 ตอนพิเศษ
จำนวน 420 หน้า ราคาเล่มละ 350 บาท
หัวข้อ: ^O^{เสน่ห์รักปักใจ} กัส & วิน...The End...THX. MiSS-U (อ่าน 204896 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก