สวัสดีปีใหม่ค่ะ ทุกๆคน
ไรท์ขอให้ทุกคนมีความสุขตลอดปีใหม่นี้นะคะ
สมหวังทุกเรื่องน้า ขอให้คนโสดมีแฟนดี ส่วนใครที่มีคู่อยู่แล้วก็ขอให้รักกันไปนานๆนะคะ
LOVE LOVE
วันนี้มาตามสัญญาเนอะ สั้นๆตอนรับปีใหม่ค่ะ
วันปีใหม่ บ้านปิ่นปิ๊น
วันปีใหม่แบบนี้ผู้คนต่างพากันกลับบ้านเกิดหรือไม่ก็ไปเที่ยวต่างจังหวัด ผมเองก็กลับมาที่บ้านเช่นกัน
บ้านที่เป็นตึกแถวที่พี่ปูนเพิ่งจะทาสีทับไปใหม่ให้สวยงามน่ามองยิ่งขึ้น สีเหลืองอ่อนดูทั้งสดใสและอบอุ่นในคราวเดียวกัน เห็นแล้วก็อยากย้ายกลับมาอยู่ที่บ้านนี้ แต่ด้วยหน้าที่การงานทำให้ผมต้องไปเช่าคอนโดใกล้ๆที่ทำงานแทน
สงสัยกันล่ะสิว่าคนหวงห่วงพี่ชายอย่างผมทำไมถึงได้ยอมออกจากบ้านไปได้ เหตุผลก็เพราะว่า พี่ปูนมีคนดูแลที่ดีมากๆแล้วน่ะสิครับ ^^ ให้ทายว่าใคร
ติ้กติอก
ติ้กต้อก
ติ้กต้อก
เฉลยยยยยยยย
พี่เสือครับ 555555
จริงๆ พี่เสือก็ชอบๆพี่ปูนเขามานานแล้วล่ะครับ แต่ไม่กล้าจีบ แล้วพอช่วงนั้นที่พี่ปูนโดนเท พี่เสือเองก็ดูแลพี่ปูนเช่นกัน แบบหาหนังสือดีๆมาให้อ่าน พาไปเที่ยวให้คลายทุกข์คลายเศร้าบ้าง แล้วมาเริ่มรุกจีบจริงจังก็ตอนพี่ปูนเรียนจบนี่แหละครับ พี่เสือเป็นคนประเภทไม่ใช่จีบแบบโต้งๆ แต่พี่เขาใช้การจีบแบบขอดูแล เทคแคร์ มีปัญหาอะไรพี่เสือก็เข้ามาช่วยจัดการ คอยรับฟังพี่ปูนตลอด ทำให้พี่ปูนยิ้มหัวเราะมีความสุขได้น่ะครับ เหมือนน้ำรดลงหินทุกวันมันยังกร่อน หัวใจพี่ปูนที่เคยปิดตายก็เปิดรับคนใหม่เข้ามาอีกครั้ง
ผมเองก็โอเคมากที่เป็นพี่เสือ เพราะผมสนิทกับพี่เขาไงรู้ว่าพี่เขาเป็นคนดีขนาดไหน แถมคู่นี้เขาเปิดตัวคุยกับผู้ใหญ่แล้วนะครับท่านผู้ชม ^^ ตอนแรกผมกังวลแทนพวกเขามาก กลัวแทนไปทุกอย่าง กลัวพ่อแม่ไม่ยอมรับ กลัวบ้านแตก กลัวพี่ปูนต้องเสียใจอีก กลัวยิ่งกว่าคู่พี่ผมอีก ฮ่าๆๆ แต่สุดท้ายพี่ปูนก็โทรตามพ่อกับแม่ที่อยู่กันคนละทิศ คนละทางมาที่บ้าน เพราะต้องการบอกเรื่องสำคัญ แล้วพอทั้งคู่บอกกับพ่อและแม่ว่าคบกัน พี่เสือก็พูดอย่างลูกผู้ชายว่าเขารักพี่ปูน อยากดูแลไปตลอด พี่ปูนเองก็บอกว่าเขาเชื่อใจพี่เสือว่าจะไม่ทำให้เขาเสียใจแน่ๆ ขอให้พ่อกับแม่เข้าใจและอยากให้อวยพรกับความรักครั้งนี้
พ่อกับแม่นิ่งไปพักใหญ่ ผมนั่งลุ้นจนเยี่ยวเหนียวเลยล่ะ มันแบบไม่กล้าลุกกลัวลุกไปห้องน้ำแล้วพลาดช๊อตสำคัญไปแบบนี้อ่ะครับ (ขี้เสือกว่างั้น)
จนสุดท้ายแม่ก็เรียกพี่ปูนเข้ามากอดแล้วก็บอกว่า
“แม่อยู่ข้างลูกเสมอ ปูน” มันเป็นประโยคสั้นๆแต่กลับมีพลังมหาศาล ถึงขนาดทำให้พี่ปูนแล้วก็ผมน้ำตาคลอได้ รู้สึกดีใจไปกับพี่ปูนด้วยที่แม่ยอมรับ ส่วนพ่อนั้นเขาก็ไม่ได้พูดอะไรครับ เดินไปชงไมโลกินซะงั้น
ตอนแรกพวกเราก็งงๆ เพราะไม่รู้ว่าพ่อยังไง ยอมรับ หรือ ไม่ยอมรับ แต่แม่ก็บอกว่าให้เวลาพ่อเขาหน่อย แล้วพี่เสือกับพี่ปูนก็ต้องพิสูจน์ตัวเองด้วยว่าจริงจังกับความรักครั้งนี้มากแค่ไหน
และแน่นอนว่าความรักชนะทุกสิ่ง พี่เสือดูแลและรักพี่ปูนตามคำมั่นที่ให้แถมยังรู้จักเอาอกเอาใจผู้ใหญ่ เพียงแค่สองปี พ่อผมก็เรียกพี่เสือว่าไอ้ลูกเขยแล้วละครับ ฮ่าๆๆ
และจากเหตุการณ์นี้ ผมก็ได้เรียนรู้ว่า ‘อย่ากลัวอะไรจนเกินไป’ เพราะบางทีมันอาจจะไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้น...
และเพราะความขี้กลัวของผม ที่ทำให้ต้องเสียสิ่งสำคัญไป อย่างไม่รู้ว่าจะได้กลับคืนมาอีกไหม
ผมไขกุญแจเข้ามาในบ้านเพราะพี่ปูนกับพี่เสือไปห้างเพื่อซื้อของมาทำอาหารกินฉลองปีใหม่ในตอนเย็น เข้ามาในบ้านที่ไม่ได้กลับมานานก็มีอะไรแปลกตาไปนิดหน่อยแต่ก็ดูมีชีวิตชีวาดี อาจเพราะพี่เสือย้ายเข้ามาอยู่ด้วย บ้านก็เลยมีทีมฟุตบอลและเหรียญรางวัลต่างๆของพี่เสือมาตกแต่งเพิ่ม
เปิดตู้เย็นดื่มน้ำจนชื่นใจผมก็จัดการแบกกระเป๋าเสื้อผ้าขึ้นไปบนห้องนอน แขวนเสื้อผ้าใส่ในตู้เสร็จจก็กระโดดขึ้นนอนเล่นโทรศัพท์บนเตียงสบายใจเฉิบ เพราะพี่ปูนคงซักที่นอนให้ใหม่หอมมากๆเลยครับ เข้าเฟสบุ๊คไปก็เห็นคนโพสบอกลาปีเก่าเตรียมต้อนรับปีใหม่ บางคนก็เช็คอินว่าอยยู่ที่ไหน เตรียมรอเคาดาวน์กันทั้งตามห้างและแหล่งท่องเที่ยว
ไอ้ตงเองก็ไปเคาดาวน์กับไอ้ดิสโก้ที่ปารีสนู่นนนครับ โพสภาพพร้อมกับสเตตัสน่าขำ
จะผ่านไปกี่ปีๆ กูก็ขอแค่มีมึงอยู่ข้างๆกันก็พอ รักนะครับ คนน่ารัก//โพสภาพจูบเหม่งไอ้ดิสโก้ตรงระเบียงโรงแรม วิวหอไอเฟล
เป็นไงล่ะครับ หวานจนน้ำตาลจืดเลยใช่ไหมล่ะ เหอๆ นึกถึงตอนนั้นที่ยังอยู่ม.ปลาย มันบอกเป็นตายร้ายดียังไงก็ไม่เอาไอ้ดิสโก้ทำแฟนแน่นอน ถ้าจะเป็นแฟนก็คงแค่เอาไว้คั่นเวลา แล้วดูตอนนี้สิครับ คนหลงเมีย ฉิบหายฮ่าๆๆ แต่ก็นะกว่าจะมาถึงจุดนี้พวกมันทั้งคู่ผ่านอะไรมาเยอะมากจริงๆครับ ครบทุกรสชาติเลยก็ว่าได้
ส่วนไอ้เจส ตอนนี้มันไม่ได้คบกับมิ้งแล้วนะครับ เลิกกันตั้งแต่เข้ามหาลัยปี 1 เหตุผลก็เพราะรักแท้แพ้ระยะทางครับ มิ้งไปเรียนต่อที่ภาคเหนือ ไอ้เจสมันเรียนที่กรุงเทพมหาลัยเดียวกันกับผม คือจริงๆมันก็เลือกที่ภาคเหนือเหมือนมิ้งแหละครับแต่ไม่ติดเลยได้มาเรียนกับผมแทน แล้วก็ที่รู้ๆกันปี 1 กิจกรรมเยอะจะตายก็ไม่มีเวลาให้กัน อีกอย่างพอขึ้นมหาลัยก็ต่างได้พบเจอผู้คนมากขึ้น อะไรๆมันก็เลยเปลี่ยนไปรวมถึงความรู้สึกของทั้งสองคนเช่นกัน ก็เลิกไปตามระเบียบ ตอนนี้ไอ้เจสก็เหมือนมีคนคุยไปเรื่อยๆอ่ะครับ
ส่วนไอ้ปอ ตอนนี้เป็นนักธุรกิจหน้าใหม่ไฟแรงมากครับ พอมันเรียนจบด้วยเกียรตินิยมอันดับ 1 ก็เข้ามาช่วยงานพ่อมันที่บริษัททันที แถมทำได้ดีมากซะด้วยผลกำไรของบริษัทเพิ่มขึ้นถึง 16% เลยทีเดียวครับ กลายเป็นนักธุรกิจรุ่นใหม่ที่น่าจับตามองที่สุดไปเลย และแน่นอนว่าความสำเร็จก็ย่อมแลกมาด้วยการไร้คู่เคียงข้าง เพราะมันเอาเวลาไปทุ่มกับงานหมดจริงๆ ตอนนี้ก็เลยโสดให้สาวๆมองด้วยความพร่ำเพ้อไปครับ ตอนนี้มันเองก็ยังคงทำงานรอเวลาเคาดาวน์กับกองแฟ้มเอกสารมันนั่นแหละ!
ผมได้แต่เลื่อนเฟสบุ๊คไปมาจนไม่มีอะไรจะดูแล้ว นั่งมองจอไปเฉยๆก็ตัดสินใจกดตรงช่องค้นหา เพียงแค่กดไปก็เด้งรายชื่อผู้ที่ผมเคยค้นหาขึ้นมาทันที และชื่อแรกที่ขึ้นมาก็คือ
Kris
ใช่ครับ มันเป็นชื่อที่ผมกดเข้าไปดูบ่อยๆ ถึงแม้จะรู้ว่าต้องเข้าไปพบกับ
ความว่างเปล่า
คริสมันไม่ได้อัพเดทสถานะหรือรูปภาพอะไรเลยสักอย่างตั้งแต่ไปเมืองนอก มัน.....หายไปเลย
หลังจากวันที่รู้ว่ามันต้องไปเมืองนอกกระทันหัน ผมที่ตอนแรกคิดว่าจะทำใจได้กลับยิ่งนอยด์ขึ้นกว่าเดิม
เคยไหมครับที่คิดว่า สิ่งที่เราตัดสินใจนะดีแล้ว ทั้งที่จริงมันไม่ใช่เลย
ถ้าตอนนั้นผมรู้ว่ามันจะไม่อยู่ไทยอีกต่อไป ผมคงพูดกับมันให้มากกว่านี้ ไปกินข้าวส่งท้ายสักมื้อ หรืออย่างน้อยก็มีคำบอกลากันหน่อยก็ยังดี...
แต่ก็นะผมไม่รู้อนาคตนี่ครับ ได้แต่พึงระลึกว่า ถ้ามีโอกาสอีกครั้งผมจะรักษาเอาไว้ให้ดี
ส่วนสาเหตุที่ไอ้คริสต้องไปกระทันหัน ผมมารู้ตอนที่ไอ้ตงมันเล่าให้ฟัง ว่าพ่อไอ้คริสไปเซนต์ค้ำประกันให้เพื่อนแล้วเพื่อนหนีหนี้ให้พ่อคริสใช้แทน 200 ล้าน จากครอบครัวที่ก็ถือว่าร่ำรวยกว่ามนุษย์ทำงานกลายเป็นบุคคลล้มละลายทันที เลยกลายเป็นต้องย้ายครอบครัวหนีเจ้าหนี้ไปเมืองนอกแทน แล้วที่เจ็บสุดคือ
“ มึงรู้ไหมไอ้ปิ๊น จริงๆวันที่ไปติว ตรงกับวันที่มันจองตั๋วเครื่องบินไว้ แต่มันขอเลื่อนเวลาออกไปเพื่อไปเจอมึงครั้งสุดท้าย มันคงชอบมึงมากจริงๆ”
หลังจากรู้สาเหตุ ผมแม่งนอนน้ำตาไหลไป 3 ชั่วโมง ได้แต่ก่นด่าโทษความคิดโง่ๆของตัวเอง อยากขอโทษมันเป็นพันครั้งที่ต้องมาเจอแฟนโง่ๆแบบผม หลังจากนั้นผมรอเวลาที่มันจะออนเฟสบุ๊ก จะเป็นฝ่ายหน้าด้านขอคืนดีเองด้วย และตั้งแต่จากวันจนถึงวันนี้เวลาผ่านไปนาน 5 ปีแล้ว คริสก็ไม่เคยเล่นเฟสบุ๊ก ไลน์ หรืออินสตราแกรมอีกเลย
การที่เราคิดถึงใครคนนึงทุกวันมาตลอด 5 ปี ความรู้สึกแบบนี้เขาเรียกว่าอะไรหรือครับ
หัวข้อ: My Angel ผมไม่ใช้นางฟ้า(โว๊ยยย)ตอนพิเศษ ของขวัญวันปีใหม่ 1/1/2018 (อ่าน 24042 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก