ลูกแกะสีขาวตัวสุดท้าย [Invisibile]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

โพลล์

[รอ ตอน ต่อ ไป นะ] มาประชดชีวิตกันไหม? กับตอนต่อไปของลูกแกะและสี่หมา ?

จัดมา!
328 (94.8%)
พอเถอะ!
18 (5.2%)

จำนวนผู้โหวตทั้งหมด: 270

ผู้เขียน หัวข้อ: ลูกแกะสีขาวตัวสุดท้าย [Invisibile]  (อ่าน 215723 ครั้ง)

ออฟไลน์ Zitraphat

  • ความแน่นอนตั้งอยู่บนฐานแห่งความไม่แน่นอน
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1447
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1025/-43
    • https://www.facebook.com/zitraphat.chonlavade
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ด
 เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วย

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน

ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0


********************************************************************************************
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 16-09-2014 22:15:54 โดย Zitraphat »

ออฟไลน์ Zitraphat

  • ความแน่นอนตั้งอยู่บนฐานแห่งความไม่แน่นอน
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1447
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1025/-43
    • https://www.facebook.com/zitraphat.chonlavade
ลูกแกะสีขาวตัวสุดท้าย [เรื่องสั้น ตอนเดียวจบ..โผล่ไป P.20 แล้ว T^T]    

.......
.
"อื้ออ...ไม่เอา..ไม่เอา!....ปล่อย...ปล่อยนะ!!...ฟรอส์ท!! ปล่อย...ไม่เอา....อื้อออออออ..!!"

ดิวมันดิ้น....ดิ้นขยับอยู่ใต้ตัวผม.....ห้องกว้างในหอพักที่นอนระเกะระกะกันอยู่ 5 ชีวิตนี้...ไม่ได้ทำให้ผมระยีอะไรเลย....ไอ้วิทย์เมากลิ้งแบบกู่ไม่กลับ...ไอ้ก้องซุกหน้าไปกับกองผ้าที่ยังไม่ซัก ส่วนไอ้นะมันกอดขาเตียงแถมยังส่งเสียงกรนสนั่น.....
.....คนที่ตื่น..ตอนนี้มีแค่ผม กับดิว...จะว่าดิวมันตื่นก็คงไม่ถูกนัก...ตอนนี้มันเมามาก....สะตงสติมันคงไม่ค่อยมีนักหรอก....แต่มันก็ยังพอจะขยับหนีผมได้.....

....แสงจันทร์ที่ส่องเข้ามาในห้องมันสว่างแต่ไม่มากนัก ...ยังไงก็ถือว่ามันสว่างพอให้ผมเห็นผิวนวลๆของดิวมันหล่ะน่า....ดิวมันน่ารัก....น่ารักทั้งนิสัยทั้งการวางตัว....ตอนนี้รำคาญมันอยู่บ้างก็ที่มันดิ้นไปดิ้นมานี่หล่ะ...

"...หอม..."

ผมทั้งพูดทั้งทำ....ทำให้มันรู้ว่าผมกำลังจะทำอะไรบ้าง.....ผมเมา...แต่ไม่ได้มากมายอะไร ของที่เคยดื่มเคยกินทั้งนั้น .....แต่ไอ้ที่ผมทำกับมันแบบนี้....บอกตรงๆผมเมา ....เมากลิ่นเมาสัมผัสของดิวมัน....

ผ้านวมผืนใหญ่ถูกผมลากมาคลุมเราสองคนไว้ด้วยกัน  กางเกงขาสั้นของดิว ถูกผมเกี่ยวดึงลงไปกองข้างๆเตียงแล้ว ...ที่ทำตอนนี้ก็แค่ปิดปากมันด้วยปากผม...ถึงจะมีขัดขืนหรือดิ้นรนไปบ้าง...แต่มันก็ไม่ได้ โต้ตอบอะไรมากนัก ...นิสัยดิวมัน...ถึงพวกผมสี่ตัวจะชั่วแค่ไหน ...ดิวมันก็ไม่เคยร้ายตอบ ... ที่มันทำก็แค่ปัดป้อง และพยายามจะลุกหนี.....

"จะร้องหรอ?...ไม่กลัวพวกมันตื่นหรือไง? "

ผมกระซิบข้างๆหูดิวแล้วถือโอกาสเลียใบหูนิ่มๆ....ว่าแล้ว..... ดิวนิ่งไปแล้วตามที่คาด....ก็มันขี้เกรงใจ ออกขนาดนั้น...เข้าทางผมสิ พอมันนิ่งผมก็เริ่มล้วงเลย .....ดิวบีบขาเข้าด้วยกันแน่น แต่พอผมค่อยๆลากมือสัมผัสผ่าน เนินแกนมันซ้ำๆ จากที่เคยถอยหนีมันก็ค่อยๆจะสู้มือผมหล่ะ...

"...ฟรอส์ท...พอแล้ว .....ไม่เล่นแล้ว ...."

เสียงแผ่วๆ เหมือนครางเลยนะ....หัวใจมันเต้นแรงจนผมรู้สึกได้ .....เต้นแรงพอๆกับเสียงหัวใจผมเลย ....ทั้งๆที่ผมเคยกับผู้หญิงมามาก...แต่นี้ครั้งแรกเลยนะที่ผมอดทนไม่ขย้ำมัน...แต่ค่อยๆ กอดและค่อยๆ ทำให้มันรู้ว่าผมต้องการอะไร ......
....
.
ถึงจะเป็นการค่อยๆทำท่ามกลางไอ้พวกบ้าที่ยังเมากลิ้งอยู่ทั่วห้องก็เถอะ......
......
...
"จะกินแล้วนะ...."

ผมกระซิบบอกดิว แล้วค่อยๆ แทรกแกนของผมเข้าไปในตัวมัน ....ทั้งร้อนทั้งแน่นเลย ...ขยับนิดเดียวยังเจ็บ....เข้าไปได้นิดเดียว ดิวมันก็ทำท่าจะร้องแล้ว ...นี่ผมว่าผมมอมมันเข้าไปเยอะแล้วนะ .....แต่มันก็ยังพอรู้สึกตัว...สงสารมันอยู่เหมือนกัน บางทีถ้ามันเมามากกว่านี้ ...ผมอาจทำอะไรๆได้ง่ายกว่านี้ก็ได้ ...

 จับมือมันให้โอบรอบคอผมไว้แล้วกระซิบบอกให้มันกัดช่วงไหล่ผมไว้ ....ถ้ามันร้องแล้วไอ้พวกเวรๆตื่น.....ผมไม่อยากคิดภาพ.....
...
.
.......สำหรับดิว มันคงแค่อาย..เพราะคงไม่มีใครว่ามันหรอก แต่สำหรับผม ผมคงโดนยำตีน 3X2 รวมเป็น 6 ตีนสินะ...

ผมสลัดความคิดที่ไม่สมควรออกแล้วค่อยๆ ขยับสะโพก .... ดิวครางเสียงอื้อแล้วกัดเข้าซอกคอผมเต็มๆ เจ็บ..... แต่ก็มีความสุข....สุข....จนผมหยุดตัวเองไม่ได้ ....ที่ผ่านมายอมรับเลยว่าผมมั่วมาตลอด ....กับเรื่องเซ็กส์..
.แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึก ....กับ...ดิว.........

........ผมไม่อยากให้มันจบแค่เซ็กส์.....
....
..ผมรู้ตัวว่าผมแอบลักมันกิน....แอบขโมยดิวมันจากไอ้พวกเวรๆที่คอยจ้องจะงาบมันเหมือนผม ...ที่ผมชนะอาจจะเป็นเพราะผมชั่วกว่าพวกมันสามตัวก็ได้ ....
...
.พวกผมเหมือนหมาเฝ้าลูกแกะ....ในฝูงหมาสี่ตัว ...อยากเขมือบลูกแกะทุกตัว แต่บทบาทและหน้าที่ มันค้ำคอพวกเราอยู่ ....ยากที่จะอยู่กับดิวตามลำพัง....ผมเลยเลือกที่จะกิน...กลางฝูงนี้หล่ะ... ชั่วไหมหล่ะ?
..
.เซ็กส์ที่โคตรตื่นเต้นกว่าครั้งไหนๆ....จบลงด้วยความสุขของผม.....สุขจนแทบจะลำสัก....
..
.....มีแค่หมาเฝ้าแกะอย่างผมที่ค่อยๆละเลียดกินเนื้อลูกแกะตัวน้อยโดยที่ไอ้หมาบ้าอีก สามตัวไม่รับรู้อะไรเลย....

....ผมเพิ่งเคยภูมิใจในความชั่วของตัวเอง.........

.....ก็วันนี้นี่หล่ะ...
...........................................
...........................


"ดิวกลับไปตอนไหนว๊ะ?"

ไอ้นะเป็นคนแรกที่รู้ตัว....พอสำนึกได้ว่าไอ้นะพูดอะไร ผมก็ลุกพรวดขึ้นมาเลย เดินหาดิวมันในห้องน้ำก็แล้วที่หน้าระเบียงก็แล้วแต่ก็ไม่เห็นแม้เงา...พวกหมาต้อนแกะอีกสามตัวเริ่มกระวนกระวายกันแล้ว ....ไอ้ก้องวิ่งเข้าห้องน้ำไปสักพักออกมามันก็รีบใส่เสื้อแล้วเปิดประตูกึ่งเดินกึ่งวิ่งออกไป...ไอ้นะเริ่มกระสับกระส่ายแล้วตามออกไปอีกคน ....เหลือไอ้วิทย์ที่ เดินออกไปที่ระเบียงแล้วชะโงกหน้ามองหา ลูกแกะของพวกเรา....
..ในห้องเหลือแค่ผมที่ ก้มหน้า.....
....
.
..อมยิ้มให้กับตัวเอง...
..
.'กู....กินเข้าไปแล้ว...ได้แดกเข้าไปแล้ว...อร่อยโคตร...เสียงครางในลำคอก็เพราะโคตร...มีแค่กู..แค่กู...ที่ได้....กอดดิว...แค่กู...'

เหมือนบ้าไปแล้ว...ผมอดยิ้มให้ตัวเองไม่ได้ หยุดความคิดที่วนเวียนในสมองก็ไม่ได้ .....ถ้อยคำที่ผมพูดกับตัวเองมันวนเวียนไปมา....ความสุข...มันเหมือนกับภาพผีเสื้อโบยบินโปรยดอกไม้กระจายทั่วห้อง.....
. ..............................
....................



ผมกับไอ้วิทย์..เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก...เหี้ยชั่วมั่วเลวมาด้วยกัน... ส่วนไอ้ก้องเราเจอมันตอนแข่งรถ สนิทกันจนตายแทนกันได้ แล้วก็ไอ้นะไอ้นี่มันเด็กเดินยา...สนิทกันก็เพราะ...เล่นยามาด้วยกัน......กลุ่มพวกผมสี่ตัว เรียกได้ว่า ชั่วตัวพ่อ...พ่อไอ้วิทย์เป็นตำรวจ พวกเราเลยลอยลำมาตลอด พ่อผมก็ทหารระดับสูง....เวลามีเรื่องกับใคร ถ้าผมเล่นมันไม่ได้ ขอแค่ไม่ให้พ่อรู้ ส่วนผมบอกแม่คำเดียวก็มีคนเล่นแทนผมแล้ว....ไอ้ก้องแม่มันเปิดผับ...พวกเราเลยเมากันได้ แบบไม่ต้องกลัวฟ้าสว่าง แล้วก็ไอ้นะไอ้ตี๋นี้บ้านมันเป็นนักธุรกิจค้าข้าว แต่เกือบครึ่งของญาติเป็นนักการเมือง....
....กลุ่มพวกเราเหมือนรวมตัวกันมาเพื่อ..คำว่า....'นรก'  โดยเฉพาะ ดื่มเหล้าเป็นน้ำ เล่นยาเป็นกินขนม เรื่องซั่มนี่ถือเป็นงานอดิเรก....
..
และก็สุดท้าย...ดิว....
...เด็กบ้านสวนธรรมดาๆ .....ออกจะธรรมดาเว่อร์ไปด้วยซ้ำ...
ดิว..เข้ามาในสังคมของพวกผม....แบบงงๆ....พวกเราเจอมันกับฝูงหมา....หมาเกือบ  25 ตัว..นี่... เรียกว่าฝูงหมาได้ไหม?  ดิวมันรับจ้างเลี้ยงหมา....จูงหมา...หมาพันธุ์ทั้งนั้นที่มันรับเลี้ยง...พันธุ์ พิตบูล บลูด็อก บูลเทอร์เรีย ร็อตไวเลอร์ ...และ เยอรมันฯ  ดิว....คุมหมาพวกนั้นอยู่ พอๆกับมันคุมหมาล่าเนื้ออย่างพวกเราอยู่ ....
....
............ดิว รับงานที่พวกเราไม่เคยคิดจะทำ ...เด็กบ้านสวนอย่างมัน ฉลาดอย่างหาตัวจับยาก แนวคิดแปลกๆของมัน ทำให้พวกผมอึ้งในบางครั้ง ...พวกผมได้เงินจากพ่อแม่ ...เงินที่ถลุงทั้งชาติก็ไม่หมด...

แต่ดิวมัน...หาเงินใช้เอง..เงินมันได้หลายทางมาก ..รับเลี้ยงหมา (ทั้งฝูง)  รับทำรายงาน รับจัดสวน รับเคสเทส(พวกผมเรียกมันว่าหนูลองยาหมาฝึกหัด) รับวาดภาพ ฯ ......และจากการใช้ชีวิตที่แปลกๆของมัน ดิวมันเลยได้เข้ามาในกลุ่มพวกผม...
....ซ้ำ..พอมันหลงเข้ามา ...กลับเป็นพวกผมเสียอีกที่ไม่ยอมปล่อยมันไป...

พวกเราใช้หอพักเดียวกัน...นอนด้วยกัน ....ไม่มีอะไรที่ปิดบังกัน .....การใช้ชีวิตในห้อง..เหมือนกับสิ่งสะท้อนสังคมภายนอก....ในโลกที่ความชั่วมากกว่าความดี...อันน้อยนิด
..
...ไอ้ก้องพี้ยาแบบไม่อายฟ้าดิน..จนมันเสี้ยนยาในวันหยุดยาว....ดิวมันคอยเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้...หลังจากนั้นรู้สึกว่าไอ้ก้องมันจะหักดิบเรื่องยา....มันบอกไม่อยากทำตัวทุเรศๆต่อหน้าดิว...

ไอ้นะ....โดนเฉี่ยวล้มในสนามแข่ง ขาหัก...ในวันปิดเทอม มันไม่ได้กลับบ้านเหมือนพวกผม...ดิวมันก็เลยอยู่ดูแลไอ้นะตลอดเทอม...ในขณะที่ผม ไอ้วิทย์ ไอ้ก้อง ทิ้งไอ้นะกลับบ้านแบบชิวๆ.....กลับมาอีกทีพวกผมก็ลามือในสนามแข่ง....ไม่อยากให้ดิวมันร้องไห้เป็นเผาเต่าตอนเห็นพวกผมหมดสภาพแขนขาหัก...

.....ไอ้วิทย์มีปัญหากับพ่อ....มันทำผู้หญิงท้องแล้วเด็กก็แท้ง ไม่รู้ว่าแท้งเองหรือโดนทำให้แท้ง....แต่คนที่คอยนั่งเฝ้าผู้หญิงคนนั้นเป็นดิว....ดิวมันดูแลให้ทุกอย่าง อย่างกับมันเป็นพ่อเด็ก...ทางฝ่ายผู้หญิงเขาเลยยอมความ....ส่วนพวกผมก็ยอมเพลาๆเรื่องความสัมพันธ์แบบฟรีเซ็กส์ลง...

แล้วก็...ผม...ผม..ดื่มมากไปนิด เลยไปสะกิดตีนพวกเจ้าถิ่น.....งานนี้กะว่าอาจมีฟาดกันสักหมัดสองหมัดมันแย่ที่พ่อผมดันอยู่ตรงนั้นด้วย....ผมโดนพ่อฟาดด้วยด้ามปืน...และคนที่กล้าหิ้วปีกพาผมกลับมาก็คือ....ดิว.....

..ในห้อง..ดิวมันคือสิ่งดีงามที่สุดในห้องแล้วมั้ง.....ไม่ดื่ม.... ไม่พี้.....ไม่ขี้หลี.....ไม่มั่ว..... จะมีก็แต่เรื่องรักเพื่อนแบบสุดๆ ....ซึ่งไอ้เพื่อนของมันก็คงมีแต่พวกเรานั่นหล่ะ....ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ที่ดิวมันไม่มีคนคบ.....นอกจากพวกผม...
....คงตั้งแต่ที่พวกเราเริ่มทนไม่ได้เวลาเห็นดิวคุยกับคนอื่นหล่ะมั้ง........รู้สึกตัวอีกที....มันก็เหมือนว่าพวกผมเป็นหมาล่าเนื้อ..ที่คอยเฝ้าลูกแกะอย่างดิว....

...หมาล่าเนื้อ สี่ตัวที่คอยจะงาบลูกแกะมาแดกเอง....
และ..หมาสามตัวนั้น....ก็ทำสิ่งที่ผมทำไปแล้วไม่ได้!!!!

...มีแค่ผม..ที่ได้ยินเสียงดิวคราง...มีแค่ผม...ที่ได้กอดดิวอย่างคนรัก....มีแค่ผม...ที่ได้บอกรักดิวในทุกๆการกระทำ....ทั้งคืน....
..................................ถึงสิ่งที่ผมได้มาจะมาจากการใช้เหล้ามอมดิวมันล้วนๆก็เถอะ...อ๊ะ! ทำไมผมหุบยิ้มไม่ลงนะ...
.................................................................



"เหี้ยฟรอส์ท !!! มึงพี้เนื้อมาหรือไง? ยิ้มอยู่ได้มึง!! ตื่นได้แล้วไอ้สันดาน ดิวมันถูกยิง !!!! "

ไอ้วิทย์มันวิ่งเข้ามาในห้องแล้วคว้าเสื้อเปิดประตูออกไป...ทิ้งให้ผมนั่งนิ่ง ...
'.....ดิวถูกยิง??.....'
 ไม่ต้องมาคิดอะไรแล้ว ผมคว้ากางเกงใส่ทับบ๊อกเซอร์ หยิบเสื้อยืดของใครสักคนในห้องมาสวมแล้ววิ่งตามไอ้วิทย์ออกไป....
...............
..
.

ที่โรงพยาบาล..สายน้ำเกลือระโยงระยางกันไปหมด... ผิวนวลๆที่ผมได้กอดเมื่อคืนนี้.... ตอนนี้มันขาวซีด....ร่างกายที่เปลือยเปล่าอยู่ใต้ผ้าห่มกับผมเมื่อคืน...ดูไม่ดีเลยเมื่ออยู่ในชุดคนไข้.....ผมไม่เห็นริมฝีปากที่ผมระดมจูบเมื่อคืนเพราะมันถูกปิดครอบด้วยหน้ากากอ๊อกซิเจน...................
......
.

"ใครเป็นคนยิง....?"

ผมถามไอ้วิทย์ที่นั่งก้มหน้ากุมขมับ....ถามไอ้นะที่จับมือดิวแน่น...สุดท้ายก็หันไปถามไอ้ก้องที่มองหน้าดิวอย่างไม่ละสายตา...

"โจทย์เก่าพวกเราหว่ะ....คนที่ยิง...ดิว....คนเดียวกันกับคนที่มีเรื่องกับพวกเรา เจ้าของอู่รถที่ไอ้ก้องเคยท้าไว้ พี่ของเมียเก่าไอ้วิทย์ คนที่กูเคยเดินยาให้ แล้วก็อดีตลูกน้องพ่อมึง...ที่มึงเคยมีเรื่องด้วย....มันน่าจะเล่นพวกเราไม่ได้....เลยไปลงที่ ....ดิว... "

....นั่นเป็นสิ่งที่ ไอ้ก้องรวบรวมและสรุปผล.....สมองผมหมุนติ้วไปหมด...
...ภาพที่พ่อผมเคยพูดในวันที่ ดิวมันหิ้วปีกผมออกมาผุดขึ้นมาอีกครั้ง...

'เด็กดีๆอย่างเธอ....จะอยู่ในสังคมของไอ้พวกนี้ได้รึ? สักวันลูกฉันกับเพื่อนของมัน...ก็จะพาเธอตกต่ำไปด้วย... แกะดำ..มันยังอยู่ในฝูงได้ ...แต่แกะขาวอย่างเธอ...จะอยู่ในฝูงหมาได้นานแค่ไหน ....สีขาว...มันเลอะง่าย ดิว... ถึงไม่เลอะด้วยตัวเธอเอง..สักวันมันก็ต้องเลอะด้วยน้ำมือคนอื่น....จะเป็นเพื่อนลูกฉัน...เธอก็ต้องเลวให้ทันมัน ดิว....'

ถึงพ่อจะพูดอย่างนั้น แต่ดิวมันก็ไม่เคยคิดจะชั่วอย่างที่พ่อผมบอก....ผมได้แต่มองหน้าซีดๆของมันที่หายใจแผ่วๆผ่านเครื่องช่วยหายใจ....คนดีๆ ทำไมต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ ....ทำไมต้องมาซวยเพราะพวกชั่วๆอย่างพวกผม...
....

"....พวกมึง...จะออกไปหาไอ้คนที่ทำดิวกับกูไหม?"

ผมถามเสียงปกติเหมือนตอนชวนพวกมันไปกินข้าวกลางวัน..
...ไม่ใช่ว่าผมอยากจะไปเหี้ยเหมือนเดิม...
ผมอยากเป็นคนดี ที่ดูแลดิวได้...

...แต่...

ตอนนี้....
......ขอผมชั่วแบบสุดๆก่อนแล้วกัน ไอ้เหี้ยที่มันยิง...ดิว... ชื่ออะไรนะ???!!

...แล้วหลังจากนั้นค่อยว่ากัน...

....คราวนี้ไม่ต้องขอไม่ต้องห้าม.....เรื่องทะเลาะวิวาท พวกผมเลี่ยงได้ก็จะเลี่ยง....พวกผมกลัว....กลัวว่าคนซวยจะไม่ใช่พวกผม...แต่เป็น ดิว....
...........


..ลูกแกะสีขาว....มันก็ยังคงเป็นสีขาว.....ส่วนหมาล่าเนื้อที่ผันตัวมาเป็น หมาเฝ้าแกะ....มันก็ไม่ทิ้งสันดานดิบแน่......ถ้ามีอะไรมาทำร้ายลูกแกะ สีขาวตัวเดียวของฝูง!!!!




« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 13-04-2013 22:07:37 โดย Zitraphat »

ออฟไลน์ eastwind

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 367
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +32/-4
ไม่เอานะ ดิวอย่าเป็นอะไรนะ

iDistort

  • บุคคลทั่วไป
เสียดายจังเป็นเรื่องสั้นอะ  :sad4: :sad4:

iDistort

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ jimmyFG

  • Ich Liebe dich.
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2276
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +203/-4
    • @Facebook
จบแล้วงั้นหรอ

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8896
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80
รอ ตอน ต่อ ไป นะ :z2:

ออฟไลน์ jilantern

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 465
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-1
รอตอนต่อไปค่ะ ^^

ออฟไลน์ moobarpalang

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1081
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +185/-6
เฮ้ยยยยยยยยยย
จบแล้วจริงๆอะ
ไม่เอานะแล้วงี้จะรู้ไหมเนี่ยว่าดิวจะรอดหรือป่าว
อย่างน้อยๆขอตอนพิเศษหน่อยจิ-3-

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ yuyie

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +92/-5
จบแล้วเหรอ เหมือนยังค้างๆอยู่นะ   o22

มาทำให้จบบริบูรณ์ทีเถอะ    :call:

ออฟไลน์ BitterSweet~

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 788
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +104/-0
ขออีกสักตอนได้มั้ย
เป็นเรื่องสั้นตอนเดียวจบที่อ่านแล้วค้างงงง
มาต่อให้หายค้างหน่อยนะคะ คนเขียนคนดี ^^

ออฟไลน์ bulldog17

  • ❤GOT7
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3689
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +265/-12
 o22
จบแล้ว!
สงสารลูกแกะอ่ะ
ตอนแรกนึกว่าจะมีหักมุม
แบบหมาป่าห่มหนังแกะอะไรอย่างงี้
แต่จบอย่างนี้นี่แหละลูกแกะสีขาวสะอาดตัวจริง

ออฟไลน์ พี่วันเสาร์

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1381
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +282/-3
เป็นเรื่องสั้นที่อ่านแล้วมีความรู้สึกว่า
คนที่พอมีความรักก็สามารถที่จะ
ก้าวเท้าออกมาจากสิ่งที่เลวและไมดีได้
ดิวน่ารักมากถึงแม้จะอยู่กับเพื่อนที่เลว
ก็ไม่คิดจะทำตามแบบอย่าง
แต่กลับคอยฉุดรั้งเพื่อนออกจากสิ่งเหล่านั้น
บวกบวกจ้า :L2:

ออฟไลน์ ♠DekDoy♠

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4514
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +421/-8
เง้ออออ จบแล้ว

หวังว่าดิวคงรอดนะ อย่าเป็นอะไรไปเน้อออ
ไอ้คนยิงไม่ตายดีแหง ๆ

 :กอด1:

ออฟไลน์ yogurtjung

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 739
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +26/-11
อ้าววว จบง่สยจังเลยค่ะ

แล้วสรุปพวกที่ยิง กับดิวจะเป็นไงมั้ง่ะเนี่ย

55 ไงก็ขอบคุณมากๆนะค่ะ

 :L1:

ออฟไลน์ ratnalin

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 743
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +71/-2
กดเข้ามาเพราะชื่อเรื่อง แล้วเหลือบมองชื่อคนเขียน อยากจะแซวว่า "แล้วเรื่องอื่นล่ะท่านนน" แต่แซวไม่ได้ เพราะเรื่องนี้จบแล้ว โฮฮฮฮฮฮฮฮ จบแล้วอ่า T[]T ชอบสุดๆเลยเรื่องนี้ อ้อนวอนขอตอนพิเศษ นะๆๆๆๆ >< (/โดนโบก)
ไม่น่าเชื่อว่าเลวๆขนาดนี้จะยอมปรับปรุงตัวเองเพื่อคนที่รักได้ พลังความรัก(และความแสนดี)นี่ช่างสุดยอดแท้ๆ
ตอนที่ฟรอสท์ยิ้มอ่ะ จิตสุดๆ เรานึกว่านอกจากกินแล้ว จะฆ่าดิวด้วย เพื่อให้เป็นผองตัวเองคนเดียวตลอดไป บรึ๋ยยย
ขอบคุณสำหรับเรื่องน่ารักโหดๆนี้ค่ะ ^^
หมาเฝ้าแกะทั้งหลาย ดูแลแกะให้ดีๆล่ะ! (เดี๋ยวอิชั้นจะไปงาบ 555)
 
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 30-06-2012 16:11:11 โดย ratnalin »

ออฟไลน์ BitterSweet~

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 788
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +104/-0
เค ๆๆๆ
คนเขียนว่าไง คนอ่านก็ว่างั้นเนอะ
เราเข้าใจคนเขียนนิยาย(ที่ทุกเรื่องยังไม่จบ)
ว่าคงอยากจะมีสักเรื่องแหละที่มันจบจริง ๆ  :L2:

เราชอบพล็อตของคุณทุกเรื่องเลยนะ
แต่เรื่องของคุณ ส่วนมากต้องตั้งใจอ่าน
ค่อย ๆ คิด ค่อย ๆ ตาม
แถมเราเป็นคนนิสัยไม่ดี
ชอบเรื่องไหนจะติดตามแบบติดหนึบ
งานการไม่ยอมทำ
เราถึงค่อย ๆ อ่านของคุณทีละเรื่องไง
ไม่งั้นมีลงแดงตายกันไปข้างนึงล่ะ  :เฮ้อ:

เป็นกำลังใจให้คนเขียนคนดีน๊า
ถ้ามีเวลาก็มาอัพเรื่องหนุก ๆ ที่เราติดหนึบอยู่ด้วยนะคะ  :กอด1:

ออฟไลน์ $VAN$

  • Moderator
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1738
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +307/-6
ค้างจริงด้วย!
หนุกอ่ะ อยากอ่านต่อง่ะ ชอบดิวอ่ะ :impress2:
อยากรู้ว่าแกะน้อยดิวโดนหมาฟรอส์ทขย้ำจนน่วมอย่างนั้น จะโกรธ จะเลิกคบมั้ย
และถ้าหมาๆอีกสามตัวรู้เข้า จะลงโทษหมาขโมยตัวนี้ยังไง
    แต่เอาเหอะ คนเขียนบอกว่าจบก็จบ ตื๊อมากเด๋วโดนโบก 555
แอบหมั่นไส้หมาฟรอส์ท ตื่นมาไม่เห็นดิวสุดเลิฟ
แทนที่จะรีบหาตัว ยิ้มเพ้ออยู่ได้ :beat:


YenOh

  • บุคคลทั่วไป
จบจริงเหรอค้า ? 

เหมือนเนื้อเรื่องยังไม่จบเลยง่ะ เหมือนจะยังมีต่ออีก

ปมหลาย ๆ อย่างมันยังไม่คลี่คลายเลยเอ่าะ

พล็อตซับซ้อนชวนคิดมากตามฉบับคุณ Zitraphat เหมาะจะเป็นเรื่องยาวมากกว่านะคะ :)

ปล. เรื่องสั้นต้องมีเนื้อหาจบในตัวมันเองน้า

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ JS.Lee

  • แต่งนิยายกุ๊กกิ๊กและเฮฮาประชดชีวิตรักที่ดราม่าซะไม่มี
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 77
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-0
เป็นอะไรที่ค้างมากมายมหาศาลอลังการงานสร้าง พี่คนเขียนคะ สรุปคือค้างมาก แต่เป็นเรื่องสั้นที่ใช้ภาษาสวยงามมาก ขอบคุณที่แต่งค่ะ จะติดตามต่อไป ^^

sunshadow

  • บุคคลทั่วไป



    แล้วก็สรุปว่าพวกนั้นก็กลายเป็นหมาล่าเนื้อสีเทาๆเกือบขาวที่กำลังบ้าเลือดสินะ. . .




ออฟไลน์ Zitraphat

  • ความแน่นอนตั้งอยู่บนฐานแห่งความไม่แน่นอน
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1447
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1025/-43
    • https://www.facebook.com/zitraphat.chonlavade
อ้างจาก: eastwind ที่ 30-06-2012 05:37:40 
ไม่เอานะ ดิวอย่าเป็นอะไรนะ

V
V
V
คงไม่เป็นอะไรมากกว่านี้แล้วเน้อ...นอกจากเป็นที่รักของพวกหมาล่าเนื้อ....จากนี้ที่ห่วงก็คงแค่ ไอ้คนที่ยิงอะ ....น่าจะไม่ได้ตายดี


อ้างจาก: iDistort ที่ 30-06-2012 06:38:16 
เสียดายจังเป็นเรื่องสั้นอะ  :sad4: :sad4:  จบแล้วหรอ  o22 o22   

V
V
V
จบแล้วเน้อ อยากลองเขียนเรื่องสั้นดูบ้าง เพราะเรื่องที่เขียนยังไม่จบซักเรื่อง เลย อยากได้ความรู้สึกประมาณว่า
‘จบแล้ว ! เขียนจบแล้ว!! เย้ๆๆๆ!!’


อ้างจาก: jimmyFG ที่ 30-06-2012 07:06:00 
จบแล้วงั้นหรอ

V
V
V
จบแล้วจ้า ขอบคุณที่ตามอ่านเน้อ


อ้างจาก: roseen ที่ 30-06-2012 07:34:23 
:กอด1:

V
V
V
:กอด1:

อ้างจาก: moobarpalang ที่ 30-06-2012 10:23:48 
เฮ้ยยยยยยยยยย   จบแล้วจริงๆอะ  ไม่เอานะแล้วงี้จะรู้ไหมเนี่ยว่าดิวจะรอดหรือป่าว  อย่างน้อยๆขอตอนพิเศษหน่อยจิ-3-

V
V
จบแล้วเน้อ....เรื่องของดิวทิ้งไว้แบบนี้หล่ะให้เป็นบทเรียนของพวกหมาล่าเนื้อทั้งสี่ตัว เรื่องตอนพิเศษจะรับไว้พิจารณาเน้อ

อ้างจาก: yuyie ที่ 30-06-2012 11:27:05 
จบแล้วเหรอ เหมือนยังค้างๆอยู่นะ   o22   มาทำให้จบบริบูรณ์ทีเถอะ    :call:   

V
V
ชีวิตมันต้องเดินต่อไปเน้อ เลยไม่อยากให้บทสรุปอะไรทั้งนั้น 

อ้างจาก: BitterSweet~ ที่ 30-06-2012 12:40:19 
ขออีกสักตอนได้มั้ย   เป็นเรื่องสั้นตอนเดียวจบที่อ่านแล้วค้างงงง  มาต่อให้หายค้างหน่อยนะคะ คนเขียนคนดี ^^

V
V
รู้นิสัยคนเขียนอยู่แล้วนี้นา เรื่องค้าง เรื่องนำความซวยมาใส่นายเอกนี่เรื่องถนัด....แต่ไม่แน่อาจมีต่ออีกนิดนึง
 
อ้างจาก: bulldog17 ที่ 30-06-2012 13:10:53 
o22 จบแล้ว!  สงสารลูกแกะอ่ะ  ตอนแรกนึกว่าจะมีหักมุม  แบบหมาป่าห่มหนังแกะอะไรอย่างงี้ แต่จบอย่างนี้นี่แหละลูกแกะสีขาวสะอาดตัวจริง 

V
V
เรื่องหมาป่าห่มหนังแกะเขียนไปสองเรื่องแล้วเลยไม่เขียนในเรื่องนี้เน้อ ....อยากฉีกแนวออกมาบ้าง อะไรบ้างเน้อ

อ้างจาก: yogurtjung ที่ 30-06-2012 14:11:37 
อ้าววว จบง่ายจังเลยค่ะ แล้วสรุปพวกที่ยิง กับดิวจะเป็นไงมั้งง่ะเนี่ย  55 ไงก็ขอบคุณมากๆนะค่ะ   :L1:

V
V
ชอบของง่ายๆเน้อ บทสรุปให้ไปคิดกันเองแล้วกัน จิ้นได้ตามสบาย... ขอบคุณเช่นกันที่อ่านเรื่องนี้เน้อ

อ้างจาก: iamnan ที่ 30-06-2012 14:09:28 
เง้ออออ จบแล้ว  หวังว่าดิวคงรอดนะ อย่าเป็นอะไรไปเน้อออ ไอ้คนยิงไม่ตายดีแหง ๆ    :กอด1:

V
V
จบแล้วววววววววววววววววว ดิวคงไม่ซวยซ้ำซ้อนไปกว่านี้แน่ บางทีนะ เหอเหอเหอ แต่ไอ้คนยิง ท่าจะรอดยาก พวกหมามันรวมฝูงกันล่าขนาดนั้น

อ้างจาก: พี่วันเสาร์ ที่ 30-06-2012 13:40:55 
เป็น เรื่องสั้นที่อ่านแล้วมีความรู้สึกว่า คนที่พอมีความรักก็สามารถที่จะ ก้าวเท้าออกมาจากสิ่งที่เลวและไมดีได้ ดิวน่ารักมากถึงแม้จะอยู่กับเพื่อนที่เลว ก็ไม่คิดจะทำตามแบบอย่าง แต่กลับคอยฉุดรั้งเพื่อนออกจากสิ่งเหล่านั้น  บวกบวกจ้า :L2: 

V
V
ขอบ คุณท่านผู้มีอุปการคุณเน้อ เรื่องนี้คิดไว้นานแล้วแต่ไม่มีโอกาสได้เขียน สักที โดนสบประมาทว่ายังเขียนไม่จบสักเรื่องเลยอยากได้ความรู้สึกว่า เขาเขียนจบแล้วนะ สักเรื่องเถอะ สุขใจจริงๆ ความจริง ดิวในเรื่องจะกวนแบบเงียบๆ ใช้จิตวิทยากับไอ้พวกหมาสี่ตัวนี่ แต่พอเป็นเรื่องที่ตั้งใจตัดให้มันจบในบทเดียวเลยตัดทิ้งไปบ้าง แต่ก็ยังคงแนวหลักไว้ คือไม่ว่าใครจะชั่วยังไง ดิวต้องเป็นหลักของฝูงให้ได้ ....เรื่องนี้ดราม่าดาร์ก แน่ถ้าเป็นเรื่องยาว เอาแค่นี้แล้วกัน หวิวๆ ชิมพอรู้รสหวามๆหวานๆ  ส่วนบทสรุปของดิวกับหมาอีกสี่ตัว ให้จิ้นกันเองแล้วกัน ...อย่างน้อยก็พอจะรู้ได้ลางๆแล้วนะว่า หมาๆเริ่มจะวางเขี้ยวเล็บลงแล้ว เพราะดิว....

     "สักวัน.... ฉันจะดีพอ.... ให้เธอรัก.....สักวัน.....ฉันจะดีพอ.....ให้เธอภูมิใจ ”   


อ้างจาก: sunshadow ที่ 01-07-2012 00:39:40 
แล้วก็สรุปว่าพวกนั้นก็กลายเป็นหมาล่าเนื้อสีเทาๆเกือบขาวที่กำลังบ้าเลือดสินะ. . .

V
V
เขารักซันชาจัง... :man1: :man1: :man1: :man1:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 14-04-2013 03:01:55 โดย Zitraphat »

ออฟไลน์ cancan

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +581/-0
ชอบอ่ะ...

ชื่อ  ลูกแกะสีขาว  พอเติมว่า  ตัวสุดท้าย แล้วมันก็รู้สึกเศร้าๆแฮะ

เป็นเรื่องสั้นที่เข้มข้นจริงๆเลยอ่ะ  คิดว่าดิวคงจะไม่เป็นไร  ถึงจะยังไม่รู้ว่าดิวจะโกรธฟรอส์ทรึเปล่าแต่ก็แอบคิดว่าต้องมีซำติงบ้างล่ะ
+เป็ด  ให้เป็ดไปเลี้ยงนะ  อย่าเอาไปกินซะล่ะคุณหมาป่า

หนูจะเอ้า

  • บุคคลทั่วไป
อ้างถึง
'เด็กดีๆอย่างเธอ....จะอยู่ในสังคมของไอ้พวกนี้ได้รึ? สักวันลูกฉันกับเพื่อนของมัน...ก็จะพาเธอตกต่ำไปด้วย... แกะดำ..มันยังอยู่ในฝูงได้ ...แต่แกะขาวอย่างเธอ...จะอยู่ในฝูงหมาได้นานแค่ไหน ....สีขาว...มันเลอะง่าย ดิว... ถึงไม่เลอะด้วยตัวเธอเอง..สักวันมันก็ต้องเลอะด้วยน้ำมือคนอื่น....
คมคายครับ    o13

--------------------------------------------------------------------------
จบแบบให้คิดเอง...  ผมก็จะขอคิดสรุปว่า (ใครถามแก่  :impress3:)
- ดิวไม่เป็นไร  o18 (ส่วนตัวไม่ชอบจบเศร้า คนอื่นก็น่าจะเช่นกัน ดิวเลยไม่ตายแน่นอน  :z2:)
- ไม่นาน หมาป่าตัวอื่น ๆ ก็จะรู้เรื่องที่ลูกแกะถูกกิน!!!
- แนวโน้ม หลาย P

ออฟไลน์ Whatever it is

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3960
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +380/-8
อ้าวว จบซะงั้น หุๆ

ออฟไลน์ arun

  • 我是水。
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 89
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-0
ขอบอกว่าไม่จุใจเลยค่ะ  :a5:  o22
อยากให้มีตอนต่อ แต่ก็คิดไม่ออกเหมือนกันว่าจะจบยังไง
แต่น้ำขอนะค่ะ เรื่องอื่นๆๆที่แต่อยู่อย่าจบแบบนี้นะค่ะ มันคาใจ   :z3:

รักคนเขียนค่ะ ตามมาจากเรื่องกาลกีรดิ จ้า :L1: :L2:

ออฟไลน์ kakaris

  • หากชีวิตเป็นเพียงสิ่งเดียวที่เราสามารถให้ผู้เป็นที่รักยิ่งนั้นได้ แล้วเราจะไม่มอบให้เ
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 149
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-0
 :a5:ง่ะ   จบแล้ว

ค้างอ่ะ :o12:

ฮืออออ อยากรู้ดิวจะลงเอยกะใครอ่ะ

ออฟไลน์ RainyMooD

  • กลิ่นของต้นหญ้าในฤดูร้อน สายลมในหมู่เมฆสีขาว ไม่ว่าจะผ่านไปอีกสักกี่ปี ก็เหลือเราอยู่เพียงลำพัง...
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 367
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +208/-3

ที่รู้ๆ โจทย์เก่าคนนั้น ไอ้ทหารเก่า อดีตพี่เขยไอ้วิทย์ ที่เปิดอู่รถบังหน้าเอาไว้ค้ายา  ดูท่า่จะศพไม่สวย o18
 (ตัวเองเค้าให้ยืม "ศุภะ" เอาป่าว  พอดีว่าแอบจิ๊กมาจากคนบางคน   :m20:)

ความจริง หนูดิวไม่เหมาะกับการเป็นลูกแกะสีขาวหรอก แต่เป็น ลูกแพะ แบร๊ะ แบร๊ะ ........  ฟิ้วววววว  วิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว

สุดท้ายนี้ บอสของพวกหมาล่าเนื้อ อย่าพึ่งสั่งลูกน้องมาแหกอกเค้าน้าาาาาา



ไม่ได้ทำให้ผมระยีอะไรเลย = ??
กลุ่มพวกเราเหมือนร่วมตัว
เงินที่ถลุงทั้งชาติก็ไม่หมด
ไอ้นะ....โดนเฉียว
ร้องไห้เป็นเผาเตา
ร่างกายที่เปลื่อยเปล่า


ออฟไลน์ emmybblood

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 188
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-2

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด