[รวมซีรี่ย์]เมื่อแมวไม่ได้เดินสี่ขาอีกต่อไป-ภาค3P - บทที่7 ครอบครัวสุขสันต์ (จบ) ย้ายได้เลยครับ
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [รวมซีรี่ย์]เมื่อแมวไม่ได้เดินสี่ขาอีกต่อไป-ภาค3P - บทที่7 ครอบครัวสุขสันต์ (จบ) ย้ายได้เลยครับ  (อ่าน 128234 ครั้ง)

ออฟไลน์ ekuto

  • ถ้าวันไหนไม่เข้ามาในเล้า วันนั้นเหมือนชีวิตขาดบางอย่าง
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 605
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +52/-5
                                   บทที่6 แอบ หนี ท้อง
                      ภาค แมวขโมยตัวร้าย กับ สองตัวร้ายสุดหื่น
                                ( เรียวมะxจิเอโกะxเคียวยะ)

                                         6.3 ท้อง


           หลังจากนั้น ก็ผ่านมา1เดือน อาคารร้างที่พวกเขาทั้งสามอยู่ ถูกปรับปรุงด้วยเงินจำนวนหลายล้านจนกลายมาเป็นโรงแรมระดับ5ดาว พนักงานที่นี่ทุกคน คือ หัวขโมยมืออาชีพที่เปลี่ยนตัวเองมาทำงานปกติ ด้วยความช่วยเหลือจาก ชายหนุ่มทั้งสอง จากการรับฟังเรื่องต่างๆของคนรักของพวกเขา พนักงานทุกคนที่นี่ จึงให้ความเคารพแก่ จิเอโกะมากๆ พวกเขาจะเรียกเธอว่า คุณหนู หรือ นายน้อย แล้วแต่กันไป

         "วันนี้ ที่โรงแรมเป็นไงบัาง"แฝดผู้น้องเป็นคนเปิดประเด็น บนโต๊ะอาหารมื้อเย็นก่อน

         "ก็ดีครับ ลูกค้าเริ่มเข้ามาใช้บริการมากยิ่งขึ้น ทั้งในส่วนห้องพักและสปา จะมีก็แต่คาสิโน ที่ชอบมีเรื่องทะเลาะกันระหว่างลูกค้าประจำ"หางสีชมพูสะบัดไหวระหว่างรายงาน

         "ไม่โดนทำร้ายตรงไหนใช่มั๊ย"เคียวยะถามด้วยความห่วงใย

         "ไม่หรอกครับ เพราะทุกคนที่นั้นช่วยกันไว้ให้น่ะครับ"หูสีชมพู่กระดิกพร้อมรอยยิ้มที่มอบให้ชายหนุ่มทั้งสอง

         "รู้สึกว่าช่วงนี้จะอ้วนขึ้นหรือป่าว ดูอวบๆนะ"เรียวมะถ้าพร้อมดึงแมวตัวเล็กมานั่งบนตัก

         "ก็...ไม่รู้สิครับ ช่วงนี้ผมหิวมากๆเลย แล้วก็ง่วงบ่อยๆ"

         "ไปหาหมอมั๊ย"เคียวยะถาม มือหนาลูบผมนุ่มและหยุดเล่นหูเล็กน่ารักนั้น

         "อือ... ผมก็อยากไปนะครับ แต่ผมกลัวนี่นา เพราะผมไม่เหมือนคนอื่นเขา ต้องไปที่ศูนย์อย่างเดียว แล้วมันก็... "

         "มีอะไรหรือป่าว"เคียวยะจ้องมองที่แมวตัวเล็กที่กำลังผูกโบว์บนคิ้วตัวเองจนยุ่ง

         "ก็.. ผมหนีออกมา เขาคง...จับตัวผมกลับไปแน่ๆเลย"ดวงตาใสเริ่มคลอไปด้วยน้ำตร

         "ไม่มีอะไรต้องกลัวทั้งนั้น จิเอะมีฉัน แล้วก็พี่อยู่ทั้งคน เพราะงั้นไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น"เรียวมะกระชับกอดยิ่งขึ้น เคียวยะจับมือนุ่มขึ้นมากดจูบเบาๆปลอบใจ 1เดือนที่ผ่านมา การอยู่ด้วยกันมากขึ้นทำให้ทั้งสองรู้ว่า แมวตัวนี้ของพวกเขา ขี้น้อยใจและขี้เหงาแค่ไหน แค่เรื่องเล็กน้อยก็ทำให้ร้องได้ เหมือนกับตอนนี้ พี่พวกเขาต้องช่วยกันปลอบโยน

         "อย่าทิ้ง ฮึก..ผมนะ อย่าไปไหน"

         "ไม่ไปหรอกครับ"แฝดพี่กระซิบบอก

         "น่ารักแบบนี้ จะทิ้งไปได้ไง"ตามด้วยแฝดน้อง ที่ทิ้งท้ายด้วยการงับหูนุ่มเบาๆ

         "ผมรักพวกพี่นะครับ"เสียงหวานอ้อน

         "รักเหมือนกันครับ"

         "ให้ใจทั้งดวงกับแมวตัวนี้เลย"

         ชายหนุ่มทั้งสองพาแมวสีชมพู่นุ่มของพวกเขาไปยังห้องนอน บทเรียนแสนเร้าร้อนถูกนำมาสอนให้แก่แมวตัวนี้อีกครั้ง พร้อมจูบแสนหวานของคนรักที่ช่วยเยียวยาจิตใจ บนชั้นบนสุดของโรงแรมนี้ คือที่ๆพวกเขาอยู่ครองรักกัน

      - - - ศูนย์ฯ - - -

          เช้าวันต่อมา ชายหนุ่มทั้งสองพาคนรักมาหาหมอที่นี่ ตอนแรกเกิดความวุ่นวายมาก เมื่อทุกคนเห็น แมวที่หายไปนานเป็นปี อยู่ๆก็มาปรากฎตัวอีกครั้งพร้อมกับหัวหน้ามาเฟียทั้งสอง ที่เป็นที่รู้จักกันดี แต่ทุกอย่างก็จบลงด้วยดี เมื่อหัวหน้าศูนย์ออกมาคุย ตอนแรกเขาต้องการร่างทดลองคืน เพราะเป็นสิ่งที่ค่ามาก แต่หลังจากที่ตรวจร่างกายเรียบร้อย เขายอมคืนให้ พร้อมรอยยิ้ม

          "ผลตรวจว่าอย่างไงครับ"ร่างเล็กถาม พร้อมมีชายหนุ่มทั้งสองอยู่ข้างๆ

          "อย่างที่ผมคุยกับคุณทั้งสองตอนแรก ว่าเขาไม่เหมือนกันคนอื่นๆ เพราะว่าเขาพิเศษกว่า"

          "อย่ารีรา รีบๆบอกมา"เรียวมะเร่ง เพราะเขาไม่ค่อยชอบน้ำเสียงแบบนี้นัก

          "...เขาท้องได้เดือนครึ่งแล้วครับ"

          ".......อะไรนะ"เคียวยะถามทวนอีกครั้ง

          "คนไข้ตั้งครรท์ได้1เดือน14วันแล้วครับ แล้วก็เป็นแฝด4เสียด้วย เพราะตอนนั้นรังไข่ทั้งสองตกไข่พร้อมกันพอดี ซึ่งหาได้ยาก แต่เพราะคนไข้มียีนของแมวอยู่ด้วย ทำให้มีลูกได้มากกว่า1 และเท่าที่ผมตรวจดูด้วยเครื่องที่ศูนย์ ...ผลแสดงว่า แฝดสี่เกิดจากพ่อสองคน ซึ่งคือคุณ และคุณแสดงความยินดีด้วยครับ"

          "....หมอล้อเล่นใช่มั๊ยครับ"ร่างบางถาม

          "นี่เราจะมีลูกแล้วหรอ"เคียวยะนิ่งๆอย่างใช้ความคิด

          "เย้!! วู้ๆๆ หมอๆแล้วรู้เพศยังครับ"เรียวมะร้องดีใจ

          "อันนั้นก็คือที่ผมกำลังจะบอก โดยปกติ มนุษย์จะตั้งครรท์ประมาณ9เดือน แต่สำหรับคนไข้ ที่ผมบอกว่าพิเศษเพราะเขาตั้งครรท์แค่4เดือนเท่านั้น นั้นหมายความว่า อีกประมาณ2เดือน น่าจะรู้เพศได้"

          " โห เร็วจัง"

          "งั้นหมอขอตัวนะครับ"

          "จิเอะ เป็นอะไรหรือป่าว ไม่ดีใจหรอ"เรียวมะถามเพราะเห็นทั้งเคียวยะ และแมวชมพูเงียบไป

          "ดีใจครับ แต่พี่เคียวเหมือนไม่ดีใจเลย...ผมก็เลย อึก..."มือหนาของแฝดพี่จับมือเล็กขึ้นมากุมไว้

          "พี่ก็ดีใจ แค่กำลังใช้ความคิด ว่าจะแต่งห้องอย่างไง เลือกเตียงแบบไหน แล้วให้ลูกเราใส่ชุดอะไรดี "

          "บ้า!! ลูกเรายังไม่ได้ออกมาเลยนะ ยังอยู่ในท้องผมเลย"

          "ไม่หรอกนะ พี่เคียวคิดถูกแล้ว เดี๋ยวเราไปเตรียมตัวเลยดีกว่าดูของแต่งห้องก่อนอย่างแรกเลย"เรียวมะเสนอ

           "หึหึ งั้นเราไปกันเถอะ"เคียวยะกุมมือร่างบางพาเดินออกไป พร้อมกับเรียวมะที่เดินมากอดเอวบางแล้วลูบไปที่ท้องเบาๆ

         

ออฟไลน์ ekuto

  • ถ้าวันไหนไม่เข้ามาในเล้า วันนั้นเหมือนชีวิตขาดบางอย่าง
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 605
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +52/-5
Cat33
                                   บทที่7 ครอบครัวสุขสันต์
                        ภาค แมวขโมยตัวร้าย กับ สองตัวร้ายสุดหื่น
                                ( เรียวมะxจิเอโกะxเคียวยะ)


         - - - 2 เดือนต่อมา - - -

                 หลังจากที่ทุกคนในโรงแรมรู้ข่าว ว่า นายน้อย ของพวกเขาท้อง จิเอโกะ แทบไม่ได้ทำอะไรเลย เพราะทุกคนบอกว่า เดี๋ยวเด็กในท้องจะกระทบกระเทือน รวมถึงเจ้านายหนุ่มทั้งสอง สั่งห้าม และให้ทุกคนช่วยดูไม่ให้แมวน้อยทำอะไรเด็ดขาด

                 เพียงแค่1เดือนหลังจากรู้ว่าจิเอโกะท้อง ช้ันบนสุดของที่นี้ก็ถูกตกแต่งเต็มไปด้วยของเด็กเล็ก ห้องนอนหนึ่งห้อง มีเตียงนอนสำหรับเด็ก และเตียงเปล ซึ่งดูเหมือนคู่คุณพ่อมือใหม่ไม่รู้ว่า ต้องเตรียมอะไรบ้าง แต่อะไรที่อยากได้ ก็ขนซื้อมาเสียหมด

                 "ผมว่า มันเยอะไปนะ"

                 "ไม่หรอก น้อยไปด้วยซ้ำ"เรียวมะว่า

                 "นั้นสิ ยังขาดรถเข็น"เคียวยะบอก

                 "นั้นสิ ฮัลโหล ช่วยหารถเข็นเด็กให้ด้วยอีก4คัน หืมม มีแบบเด็กนั่งได้สี่คนด้วย ไม่ล่ะ เอาแบบนั่ง2คนพอ จะได้แบ่งกันดู ขอบใจมาก"เรียวมะวางสายที่ต่อลงไปประชาสัมพันธ์ด้านล่าง และเจอสายตาค้อนของจิเอโกะเข้า

                 "พวกพี่จริงจังไปมั๊ยครับเนี่ย ลูกยังไม่เกิดเลย"

                "เตรียมไว้ก่อน ไม่เป็นไรหรอก"เคียวยะเดินเข้าไปกอดจากด้านหลังคนตัวเล็กที่ตอนนี้ท้องใหญ่มากมาย เขาหัวเราะ หึหึ แล้วขโมยหอมแก้มเขาเบาๆ และกระซิบถ้อยคำหวาน

                "รักนะครับ คนดี" แค่นั้น คนในอ้อมกอดก็หน้าขึ้นสีจนเห็นได้ชัด

                "รักเหมือนกัน คุณภรรยา"เรียวมะเดินเข้ามากอดด้านหน้า แม้จะติดท้องกลมเล็กน้อย แต่เขาก็กอดจนได้

                "ผมก็รักทั้งสองคนนะครับ"

               - - เพราะคำบอกรัก คือ 'ยา'
                    ยาที่ค่อยรักษาจิตใจ
                    และค่อยเยียวยาฉันไว้
                    ให้อยู่กับ เธอ ไปแสนนาน - -






       - - - ภายในห้องบนสุดของโรงแรม - - -
 
               "จิเอะ เสร็จหรือยัง รถเตรียมเสร็จแล้วนะ"ชายหนุ่มตะโกนถาม

               "คร้าบบบ ใกล้แลัวครับ เหลือแค่ จิโฮะคนเดียว  เด็กๆไปหาคุณพ่อเรียวนะครับ"เสียงหวานตอบรับ พร้อมสั่งลูกน้อยทั้ง3ให้เดินออกไปก่อน

               "ครัาบบบ" x3 เสียงเล็กทั้งสามตามมาด้วยเสียงวิ่งตุบตับออกไป

               "แม่ฮะ ผะ..ผมไม่อยาก ฮึก ไปที่นั้นเลยครับ "ลูกชายคนสุดท้องร้องงอแง

               "แต่ถัาหนูไม่ไปที่ศูนย์ แล้วฉีกวักซีน หนูจะไม่แข็งแรงนะครับ"จิเอโกะ พยายามบอกลูกน้อย

               "แต่มันเจ็บ...ฮึก ผมกลัว"

               "จิโฮะ แม่รักหนูนะ หนูรักแม่มั๊ยครับ"

               "รักครับ"
         
               "แม่หวังดีนะ อยากให้หนูแข็งแรง ได้วิ่งเล่นกัน พี่ๆไม่อยากให้หนูนอนอยู่กังห้องแบบนี้ แม่...เสียใจนะครับ ที่ดูแลหนูได้ไม่ดี"

               "ฮึก พ่อเรียว บอกว่า ลูกผู้ชายต้องไม่ร้องไห้ เพราะงั้นผม...ผมจะไม่ร้องฮะ"

               "เก่งมากครับ เด็กดี" ด้วยความกล้าหาญของจิโฮะ จึงได้รับกอดจากคุณแม่ตอบแทน

               หลายปีที่ผ่าน หลังจากคลอดเจ้าตัวน้อยทั้งสี่คน ความวุ่นวาย และรักฟุ้งกระจายไปทั่วโรงแรมแห่งนี้ ทุกอย่างค่อยๆลบตัวไปตามวันเวลา เด็กน้อยโตขึ้นอย่างแข็งแรง ด้วยตอนนี้ อายุ5ขวบแล้ว

                เรียวตะ เป็นพี่คนโต สุขภาพแข็ง และชอบเล่นกีฬามากๆ ผมสีน้ำตาลเหมือนพ่อเรียว และผิวขาวเหมือนแม่ แต่เรียวตะไม่หูแมว มีหูเหมือนเด็กทั่วไป แต่มีแค่หางแมวสีนำ้ตาล ดูธรรมดาจึงคิดว่าเป็นเด็กผู้ชายธรรมดา

                เช่นเดียวกัน เคียวโนะฮาระ ที่มีแค่หางเหมือนกัน แต่เคียวโนะฮาระได้ผมและหางสีดำสลวยเหมือนพ่อเคียวของเขา แต่ได้ตาสีชมพูที่ออกแดงเสียมากว่า มาจากแม่ เคียวโนะฮาระ เกิดต่อจากเรียวตะ ได้1นาที จึงเป็นพี่ชายคนรอง แต่บุคลิกเงียบของเขา ทำให้ดูเป็นพี่มากกว่าเรียวตะ ที่เล่นซุกซนมากกว่า

               รินะ ลูกชายคนที่3 เกิดต่อจากเคียวโนะฮาระ2นาทีกว่า ตัวเล็วกว่าพี่ชายทั้งสองเล็กน้อย แต่แข็งแรงสมบูรณ์ดี รินะได้แม่มาเต็ม ทั้งผิวพันธุ์ สีผม และดวงตา แทบจะเป็นเหมือนจิเอโกะ2 เวอชั่นเด็กเลยก็ว่าได้ และรินะยังชอบดูแล ทุกๆคน
         
               ไม่ว่าเรียวตะ จะเล่นซนจนเจ็บ รินะ จะเป็นทำแผลให้ (แต่จิเอโกะก็ต้องทำใหัอีกที)
               หรือจะชงกาแฟ และโกโก้ ให้พ่อและพี่น้อง (ซึ่งจิเอโกะ ก็ต้องเก็บกวาดอีกอยู่ดี)เพราะความเป็นเด็ก อะไรๆจึงเป็นเรื่องยาก แต่ถ้าโตขึ้น รินะต้องเป็นเด็กที่ดีมากๆแน่นอน
   
               คนสุดท้อง น้องคนสุดท้าย รินะ น้องคนเล็กที่ตัวเล็กที่สุด คุณบอกเคยบอกแล้วตั้งแต่ตอนช่วง6เดือน ว่าน้องอาจไม่รอดเพราะตัวเล็กมา แต่ถึงแบบนี้ น้องก็แข็งแรงดี ไม่แผ้พวกพี่ เพราะได้รับการดูแลที่ดี พี่น้องไม่เคนทะเลาะกัน เพราะมีน้องเล็กที่ต้องดูแล พี่ทั้งสามคนค่อยอยู่ข้างๆเสมอ แม้ยามน้องอ่อนแอ เพราะน้องแตกต่างจากพวกเขา น้องตัวเล็ก ผมสีฟ้าน้ำทะเลใสสะดุดตา ดวงตาสีเขียวมรกต ผิวขาวอมพูและนุ่นนิ่ม พวกเขารักน้องมากๆ

                และวันนี้ก็เป็นอีกวันที่เด็ก ไปเรียนที่ศูนย์ เพราะโรงเรียนทั่วไป ไม่มีการสอนที่รวมถึงการใช้ชีวิตประจำวันเหมือนที่ศูยน์ เคียวยะและเรียวมะ จึงตกลงกันว่าที่นี่ ดีที่สุดแลัว และทุกวัน คุณแม่จิเอโกะ จะมานั่งรอลูกๆที่นี่เสมอ ก่อนที่พวกพ่อๆจะแยกตัวไปทำงาน และตอนเย็นจะมารับ

                "ไปก่อนนะครับ จิเอะ"เคียวยะจูบหน้าผากของคนรักเบาๆ
 
                "ไปนะครับ เด็กๆ เย็นเจอกัน จิเอะ"เรียวมะหอมแก้มคนรัก

                "บายๆครับ คุณพ่อ X4"

                "เดินทางดีๆนะครับ"จิเอโกะโบกมือลา หลังจากชายหนุ่มทั้งสองเดินออกไป คุณแม่แมวจะพาลูกน้องไปที่ห้องเรียน ส่วนตัวเองก็ไปช่วยพวกคนครัวทำอาหารกลางวันให้เด็ก รสมือของคุณแม่เป็นที่ถูกใจเด็กๆที่นี่มากๆ

                และหลังจากกลับบ้านพวกเขาจะใช้เวลา พูดคุยกันในยามเย็นที่ห้องชั้นบนสุด และ เข้านอนในบ้านแสนสุข ของพวกเขา


                        จบ

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

   ตัดจบสุดๆ เพราะทิ้งไว้ข้ามปี ด้วยเหตุผม เพราะ ไปต่างประเทศ เข้ามาในเล้าแบบอ่านเรื่องคนอื่นบ้าง แต่ของตัวเองไม่ยอมแต่ง เป็นคนใช้ไม่ได้เลย อนึ่งเพราะเรื่องนี้เป็แบบ แต่งสดด้วย มีแพลนจะลงเรื่องใหม่ แต่ว่าจะทำสต็อกไวัหลายๆตอนก่อน ขอบคุนบางคนที่เข้ามาอ่านน่ะครับ

ออฟไลน์ mystery Y

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7697
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +585/-12
Re: [รวมซีรี่ย์]เมื่อแมวไม่ได้
«ตอบ #452 เมื่อ26-09-2014 08:50:56 »

จบซะแล้ว ขอบคุณนะคะสนุกมากๆเลย

ออฟไลน์ Maytbb

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1763
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +54/-4

ออฟไลน์ Chichi Yuki

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1584
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +94/-3
คนเขียนรวบรัดไปเราตามไม่ทัน 55+
อยากให้เป็นแบบดูที่ล่ะย่างก้าวไป เดือน สองเดือน สามเดือน สี่เดือน อะไรอย่างนี้จะได้รู้ถึงอารมณ์ของคุณแม่จิเอะ แต่ก็เข้าใจว่าว่าคนเขียน ((อดเสียดายไม่ได้))
มารอเรื่องของ...เอ่อ ((จำชื่อหนูแมวไม่ได้)) ลูกชายของคู่แรก อันนี้น่าสนุก

ออฟไลน์ plengpit

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-2

ออฟไลน์ nekko

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1467
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +422/-4

ออฟไลน์ zuu_zaa

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2003
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +115/-1

ออฟไลน์ Sohso

  • You are my precious thing And I will always love you.
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1373
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-3

ออฟไลน์ Blue

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 337
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ kaew203

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 58
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-1
อ่านทันแล้วว ชอบฮาจิกับมาซาโตะสุด มาต่อไวๆนะคะ ขอคู่นี้ก่อนเลยย><
ขอบคุณที่แต่งมาให้อ่านค่ะ เหมือนอ่านการ์ตูนญี่ปุ่นภาคบรรยายเลยค่ะ

ออฟไลน์ boonpa

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +132/-9
 :L2: น่ารักดีค่ะ สมชื่อตอนครอบครัวสุขสันต์มาก

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6774
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
 :mew1:  ชอบมากค่ะ
อิมเมจน้องแมวในหัวนี่แบบ โอ้ว แต่ละตัวน่ารักละลายจิตใจทาสแมวเหลือเกิน
ขอบคุณนะคะ

ออฟไลน์ แฟนตาเซีย

  • หืมม...?
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 557
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-1

ออฟไลน์ patchylove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1585
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +134/-4

ออฟไลน์ Gatjang_naka

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 620
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
แมว รึ้สึกไคโต๊ะจะแหวกแนวนะ มีลูกด้วยอยากอ่านภาคน้งเล็กสุดอะ น่ารักจัง   :pig4:

ออฟไลน์ KKKwanGGG

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1365
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-2

ออฟไลน์ plengpit

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 347
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-2

ออฟไลน์ Ice_Iris

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1227
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +74/-0


อยากมีแมวแบบนี้บ้างจัง

ขอบคุณที่แบ่งปันขอรับ


 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด