หัวข้อ: i'm not & you don't - END รีปริ้นท์ถึง15/02/60

[bulldog17]

พี่พอสนี่อะไรของพี่เนี่ย

ส่วนพี่วอร์มดวงเนื้อคู่คงเพิ่งจุติ 555555

[milkshake✰]

รอตอนพิเศษพี่วอร์มเด็กซับน้ำนะคะ 55555555555555555555555555555
พี่พอสโอ๊ยทำคะแนนไปไกลล้ะ

[nunnuns]

พระเอกแม่ง เจ้าชู้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[coon_all]

พอสจับแกรสด์ปล้ำเลย
พี่วอร์มเจอคู่แล้วอ่ะเปล่าเนี่ย
ปล.กอดคนเขียนหนึ่งที
ปลล. รอตอนต่อไปอยู่นะ ^^

[Scream]

เเอร๊ยยยยยย น่ารักขนาด รอตอนต่อไปจ้า

[pooinfinity]

ประเด็นคือ อิพี่พอสแกล้งคุยกะคนอื่นให้น้องหึงแน่นอน

[MaRiTt_TCL]

น่ารักอ่ะ พี่พอส >///<

[jimmyFG]

ไอพี่พอสไปคุยกับสาวทำไมว่ะ

สนใจแต่แกรนดิ

[่patsaporn]

แ่ค่เค้าไม่กัดกันก็ถือว่าพัฒนาความสัมพันธ์ไปมากจริง ๆ
ถ้าพี่พอสคิดจะจริงจังกับน้องต้องรีบนะจ๊ะ น้องยิ่งน่ารักอยู่
มัวแต่คุยโทรศัพท์กับใครน้านนานปล่อยให้น้องรอ บู่วววว

ขอบคุณค่ะ

[why yyy]

พี่พอสแกล้งน้องแน่เลย น้องมันหลับคาไอแพดเลยนะ

[❝CHŌN❞]

น้องแกรนด์หวั่นไหวใหญ่แล้ว

พี่พอสรุกหนัก เค้าชอบเวลาน้องทำตัวไม่ถูก ฮ่าๆๆๆ

[Dwammy]

ตายละ มีแอบลักหลับปะเนี่ย น่ารักโคตรรร

[cher7343]

น่าน หนูแกรน เริ่มหึงพี่พอสแล้วมั้ยละ

พี่พอสทำไมไม่สนน้องเลย น้องอุตส่าห์มาหาถึงเตียงเลยนะ!!

[zabzebra]

พี่พอสรุกอีกๆๆ แกรนด์ใจเต้นตลอดเบยยยย

อย่างงี้ต้องจาก นายแทนไทและทัชมาชงบ่อยๆ คิคิ

[sunshadow]

   ง่า หวานเชียว แต่ไม่รู้ว่าตอนตื่นจะออกมาสภาพไหนนะ

[EverGreen™]

บร๊ะะ!!

 

[takara]

แกรนด์น้อยน่ารักอะ มีแอบหึงด้วย

[PetitDragon]

 

อุตส่าห์มาถึงห้องแล้ว พี่พอสไม่ได้ความเลย

[ammamooty]

เย่อ่านตามทันแล้ว ตอนแรกกัดกันปานจะฆ่ากัน ปต่ตอนนี้กิ๊วๆ(กิ๊วไรเท อ) ห้าๆๆ><

[Mulberry]

พี่พอสปล่อยให้น้องแกรนด์นอนรอเก้ออะ
 

[Alone Alone]

อั้ยยะ แอบมาหวานตอนจบนะยะ

แล้วเค้าจะรู้ด้วยไหมเนี่ยพี่พอส

[matilda.taon]

เชียร์ๆ พี่พอสๆ เอาอีกๆ 

[malula]

หุหุหุ เหมือนพี่พอสแกมีความสุขมากเลยนะตอนนี้ มีน้องแกรนด์มาดูแลทำกับข้าวให้กินถึงห้อง
ส่วนน้องแกรนด์ก็วุ่นวายใจไปตามประสาคนที่ยังไม่รู้ใจตัวเอง

เด็กซับน้ำคนนั้นสินะ เนื้อคู่พี่วอร์ม

[sulsul]

พี่พอสท้องจะแตกมั้ยอ่ะ กินเข้าไปเยอะขนาดนี้
อยากอ่านของพี่พอสบ้างอ่ะ
เฮียแอบเนียนนะเนี่ย เอาไปนอนด้วยใช่ป่ะเนี่ย

[aoihimeko]

กรนสียรู้พอสล้วมั้ง

[nine_molly]

เขินแทน ด้วยคน

[Quizzim]

กรี๊ด  เมื่อไหร่จะได้เป็นแฟนกันนนนน รอต่อจ้า

[✿PIERRE]

16 - GET OUT OF MY HEAD! (3)



“ฮ้าวววววววววววว” ผมขยี้ตา หันไปมองนาฬิกา เอ่อ เพิ่งจะ6โมงกว่าๆ ปกติผมไม่ใช่คนแบบนี้นะ สงสัยเพราะเมื่อคืนมันครึ่งหลับครึ่งตื่น เลยนอนได้ไม่เต็มที่มั้ง

เหมือนจะฝันด้วยว่าโดนไอ้คนข้างๆนี่กอด....แต่มันก็รู้สึกได้จริง ชักไม่แน่ใจ
ผมหันไปมอง ซึ่งมันนอนหันหลังให้ ไม่มีทีท่าว่ามันจะเอาแขนมาพาดที่ท้องผมแต่อย่างใด
นี่กูคิดเรื่องของมันมากจนเก็บเอาไปฝันเลยเหรอวะ?

“อ่า...กี่โมงแล้วเนี่ย?” สงสัยผมขยับตัวไอ้คนที่นอนข้างๆเลยตื่น
“6โมงกว่า” ผมตอบมัน
“อ่ออืม กูมีเรียน10โมง มึงอะ?” หันตะแคงหันหน้าเข้าหาผม
“8โมงครึ่ง...งั้นเดี๋ยวกูไปอาบน้ำละ” ผมจะลุกจากที่นอนแต่ก็ดันโดนไอ้พอสดึงตัวไว้ให้ล้มลงไปนอนเหมือนเดิม
“เดี๋ยวก่อนดิ”
“มีไร” มันไม่ตอบด้วยคำพูด เพราะการกระทำของมันชัดเจน ทั้งขาและแขนพาดอยู่บนตัวผม ราวกับผมเป็นหมอนข้าง

คนละฟิลกับในฝันเลยสาดดดดดดดดด
กูหลงคิดไปได้ไงเนี่ยว่ามันจะกอดผมแบบอ่อนโยน เหอๆๆๆ

“เชี่ย เอาแขนขามึงออกไป กูอึดอัด” ด่ามันไปพร้อมๆกับพยายามเอาท่อนแขนที่หนีบผมราวกับคีมออก แต่เหมือนมันจะยิ่งกดแนบตัวผมมากขึ้น
“อื้ออออ ขอนอนก่อน เดี๋ยวกูไปส่ง จะรีบไปทำไม” พูดทั้งๆที่หลับตา ไม่สนว่าผมต้องการให้มันไปส่งหรือเปล่า
“แม่ง..” กูต้องยอมมันอีกจนได้ ไม่อยากเห็นหน้าหล่อๆของมัน เลยตะแคงหันหลังหนี แต่กลับกลายเป็นว่ามันยิ่งเขยิบเข้ามาชิดมากกว่าเดิม ความร้อนอุ่นวาบที่แผ่นหลัง

ตึกตักตึกตักตึกตัก

ใจผมเต้นแรงโดยไม่ต้องอาศัยการออกกำลังกายยามเช้า

แล้วแบบนี้จะให้ผมหลับลงได้ยังไง?

ผมมองไปยังผ้าม่าน มีแสงลอดผ่านบางๆ อยากออกไปสูดอากาศตรงระเบียงนั่นจัง นี่ถ้าไม่ติดว่ามีแขนหนักๆพาดตัวอยู่ละก็นะ...

สุดท้ายก็ได้แต่ปลง ข่มตาให้หลับ แต่...

เนื่องจากขามันพาดขาผม แถมตอนนี้ตัวยังแนบสนิทกัน แล้วเวลาเช้าๆของคุณผู้ชายก็มักจะตื่นมาเคารพธงชาติ คือไอ้ตัวผมน่ะยังไม่ตื่นหรอก แต่ไอ้คนที่กำลังเอาเปรียบผมอยู่เนี่ยดิ จะรีบเคารพไปไหนวะ ยังไม่7โมงเลยสัด ที่ผมรู้ได้ก็เพราะมันกำลังพองขยายอยู่แถวๆก้นผมเนี่ยละ .. ชักไม่ปลอดภัย

ขยับตัวสักนิดให้มันรู้ว่าผมอึดอัด เผื่อมันจะมีน้ำใจคลายออกบ้าง แต่มันดันเข้าใจไปอีกอย่าง

มือหนาสอดเข้ามาใต้เสื้อบาง ลูบไล้ไปถึงยอดอก ใช้นิ้วเขี่ยเล่น

“เหี้ยพอส เอามือออกไป!” ผมคว้ามือมันแล้วพลิกตัวมาเผชิญหน้ามันทันที แต่ผมว่าผมคิดผิดล่ะ มันลืมตาจ้องผมเขม็ง ไม่มีเค้าของคนที่เพิ่งตื่นเลยสักนิด
“16”
“อะไรของมึง”
“17”

งงแดกสิครับ อยู่ดีๆมานับเลขใส่ กูเรียนมาโว้ยยย ไม่ต้องสอน

“มึงพูด หยาบใส่กู 17 คำแล้ว” มันเฉลย


ไอ้สาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด กูนึกว่ามึงลืมไปแล้วนะเนี่ยยยย

“ทีมึงยังพูดหยาบใส่กูเลย ห่า” ผมอุทธรณ์ เรื่องไรจะยอมละ ซึ่งมันก็สตั๊นนิ่งงันไปสักพัก ผมใช้โอกาสนั้นลุกลงจากเตียง

“จะไปไหน”
“อาบน้ำสิวะ”

คนกำลังจะเดินเข้าห้องน้ำ แต่อีกคนก็ดันลุกแล้วเดินตามมาด้วย

“อะไรของมึง กูจะอาบน้ำ ออกไปสัด” มันไม่ฟังผมแต่กลับปิดประตูห้องน้ำแทน

“กูเจ็บข้อมือ อาบเองไม่ได้” มันบอกหน้าตาย

“แล้ว...?” ผมค้างไว้แค่นั้น
“อาบให้กูด้วย”

ห๊ะ! มึงบ้าเปล่าวะ

“ไม่ต้องมาอ้าง ทีเมื่อคืนมึงยังอาบเองเลยสัด”
“มึงเห็นเหรอว่ากูอาบ?” มันยักคิ้วกวนๆ

เชี่ยยยยยยยยยยยยยยยย นี่กูนอนกับคนที่ไม่อาบน้ำทั้งคืนเหรอวะ สาดดดดดดดดดด

“ซกมก สกปรก” ด่าเข้าให้
“ก็กูเจ็บข้อมือ กะว่าจะให้มึงอาบให้ แต่ก็ดันหลับไปซะก่อน ไม่อยากปลุก กูเป็นคนดีมั้ยละ?”

ดีพ่องงงงงงงงงง

“ไม่!! มึงอาบเองเถอะสัด” ผมปฏิเสธหัวชนฝา พยายามผลักร่างเน่าๆให้ออกไป แต่แปลกที่คราวนี้มันไม่บังคับผมหรือฝืนตัว ยอมออกไปนอกห้องน้ำง่ายๆ สำรวจว่าล๊อคกลอนเรียบร้อยก็ทำการชำระล้างตัวเองใช้เวลาไม่นานนัก แต่ดันนึกขึ้นได้ว่าไม่ได้หยิบชุดเข้ามาเปลี่ยน เลยต้องจำใจใส่ชุดคลุมเพื่อไปเปลี่ยนข้างนอก

ผมเปิดประตูห้องน้ำออกมา ก็เกือบร้องลั่น เพราะไอ้พอสมันยืนกังจ้าอยู่หน้าประตู ทำหน้าหมาหงอย ลูบข้อมือข้างที่เจ็บไปพลาง

สาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เก่งนักนะไอ้เรื่องทำให้กูรู้สึกผิดเนี่ย

“เหี้ยเหอะ...” ผมสบถกับตัวเองเบาๆก่อนจะหันไปบอกมัน “สัด เข้ามาเร็วๆอย่าช้า” พอได้ยินก็ยิ้มกว้าง ไม่รอช้าเข้ามาในห้องน้ำที่พื้นเปียก มีไอน้ำเกาะจางๆ ขึ้นฝ้าเพราะกระแดะอาบน้ำอุ่น

ไอ้คนที่ผมต้องอาบน้ำให้มันแปรงฟันด้วยมือข้างซ้าย ไม่รู้ว่าสะอาดเปล่านั่น แปรงเสร็จก็พยายามที่จะถอดเสื้อทางหัว แต่ติดที่ข้อมือขวา เลยถอดไม่ถนัด ผมต้องเข้าไปช่วยจนได้สิน่า คราวนี้ไม่มีพิธีรีตรองอะไรทั้งนั้น กลัวเป็นแบบในห้องเปลี่ยนชุดนั่น ต่อด้วยผ้าพันข้อมือ พอแกะออกมาแล้วก็เหมือนข้อมือปกติ ไม่ได้เป็นอะไรด้วยซ้ำ ไม่มีอาการบวมช้ำแต่อย่างใด

หรือมันจะหลอกกูวะ?
ไม่มั้ง...

พอมาถึงกางเกง ผมชะงักไปครู่หนึ่ง ไอ้สิ่งที่ต้านแรงโน้มถ่วงโลกก็ยังต้านอยู่แบบนั้น นูนเด่นชัดจนสังเกตได้ ผมพยายามทำเป็นไม่สน ปลดเปลื้องกางเกงนอนของมันออก เหลือไว้แต่บ๊อกเซอร์

“นี่มึงรู้มั้ย กูให้เกียรติมึงสุดๆเลยนะ...” มันเกริ่น

อะไรอีกวะ

“ปกติกูนอนแก้ผ้า ไม่ก็ใส่บ๊อกเซอร์แค่ตัวเดียว นี่กูอุตสาห์ไปขุดชุดนอนมาจากหลุมตู้เลยนะ”

น่าสรรเสริญและขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงเลยสัด!!

“นี่เล่นใส่ครบเซ็ท อึดอัดชิบหาย”
“ใครขอ?”
“หึหึ กลัวใครบางคนจะอิจฉากูอะดิ”

ผมเอาชุดมันไปวางไว้บนชั้น เดินไปเปิดฝักบัว ลากสายฉีดลงบนตัวขาวๆนั่นทันที

“เห้ยยยยยย เย็น!!!” มันดีดตัวหนีผม
“ฮ่าๆๆๆๆๆ” ผมตั้งใจปรับเป็นน้ำเย็นเองแหละ กร๊ากกกก สะใจ ผมไล่ฉีดบนตัวมันซึ่งวิ่งหนีไปทั่ว ขอบคุณที่สายฝักบัวยาว เผื่อนน้ำเย็นจะทำให้น้องพอสน้อยมันสงบลงบ้าง หึหึ
“ไอ้แกน พอ หยุด!!!!!” มันตะโกนห้ามลั่นห้องน้ำ ยืนตัวสั่นอยู่ตรงประตูงกๆ
“ฮ่าๆๆ เออๆ กูไม่แกล้งละ มานี่มา” ผมเรียกมันปนหัวเราะ แม่งหมดสภาพสุดหล่อ
“เล่นเหี้ยไรพิเรนท์ๆ” แน่ะ ไม่วายแอบด่า

กดสบู่เหลวลงบนฝ่ามือ ไอ้พอสมันลังเลเล็กน้อย ผมเลยต้องกระตุ้นมัน
“จะถูมั้ยสบู่อะ?”

เป็นบุญแค่ไหนได้แดกกับข้าวที่กูทำ แถมยังมีบริการอาบน้ำให้อีก ยังจะเล่นตัวนะมึง สาวๆเป็นร้อยใฝ่ฝันแบบนี้แต่ก็ยังไม่มีโอกาสเลย มึงโชคดีแค่ไหนละ

มันเข้ามาใกล้ ผมจับตัวเปียกๆของมันแล้วละเลงสบู่ลงบนกล้ามแน่นๆ ไอ้พอสยืนนิ่งแข็งเป็นหิน ผมเลยต้องเดินวนรอบตัวเพื่อที่จะถูหลังบ้าง จับแขนมันยืดออกมา ถูๆพอให้มีฟองทั้ง2ข้าง เหมือนอาบน้ำให้เด็กเลยวุ้ย ขั้นต่อมาก็ทำการล้างน้ำ ซึ่งผมปรับเป็นน้ำอุ่นเรียบร้อยแล้ว แต่จู่ๆมันก็ฉกฝักบัวไปซะงั้น

“เห้ยยยยย อย่า กูไม่เล่นนนนนนน!!” แม่งเอาฝักบัวมาฉีดใส่ผมครับ ให้ตายเหอะ ผ้าคลุมเปียกหมดเลย
“ฮ่าๆๆๆๆ น่าเสียดายที่ไม่ใช่น้ำเย็น ฮ่าๆๆๆ”

หนอยยยยยยยยยยยยยยยย

และแล้วสงครามฉีดน้ำก็เริ่มขึ้น โดยมีนายพอสเป็นผู้บุกและนายแกรนด์วิ่งพล่านเพื่อหลบหลีก แต่ก็ยังไม่ยอมแพ้ พยายามที่จะยึดอาวุธมาไว้ในมือให้ได้

แล้วสงครามก็ต้องสิ้นสุดลงเมื่อ...

พรืดดดดดดด

“โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยย”

ล้มลงไปทั้งคู่ครับ โดยมีผมเป็นฐานรองมันอยู่
“เห้ย เป็นไรมั้ยแกรนด์” ไอ้พอสมันรีบถามผม เอามือจับหัวผมพลิกไปมา
“ไม่ แต่มึงช่วยลุกก่อน กูหนัก” สภาพผมตอนนี้ทั้งเปียกทั้งดูไม่ได้ ยังจะมาล้มอีก ดีที่ว่าไม่เจ็บตรงไหนมาก “เอ้า ลุกดิเห้ย” ผมย้ำมันอีกครั้ง แต่คนที่ทับกลับมองหน้าแปลกๆ

ชิบหายละ...มาอีหรอบนี้ทีไร กูละเสียวประตูหลังทุกที

ยิ่งตอนนี้...ผ้าคลุมผม...มัน....หลุดลุ่ยหมดแล้ว...ตั้งแต่เอวลงไปไม่มีอะไรปกคลุมปิดบัง...นอกจากร่างของคนที่กำลังทาบทับ ซึ่งนั่น ก็ไม่ได้ช่วยให้รู้สึกคลายกังวลสักนิด ซ้ำยังจะเครียดมากกว่าเดิมเพราะไอ้ที่โป่งนูนกลางลำตัวมันเริ่มพองขยายอีกครั้ง บ๊อกเซอร์ที่เปียกราวกับไม่ได้ใส่อะไร ความร้อนกำลังพุ่งขึ้นสูงโดยไม่ต้องพึ่งเครื่องทำน้ำอุ่น

“เอ่อ...มึง...พอส...ลุก” จะเสียงสั่นทำไมวะ ยากที่จะควบคุมเสียงให้นิ่งเป็นปกติได้ ในอกเต้นตุบๆอย่างบ้าคลั่ง แต่ก็ยังฝืนจ้องเข้าไปในดวงตามัน

“ลุก...อุ๊บ!”


กลิ่นมินท์จากยาสีฟันที่ไม่รู้ว่าของมันหรือของผม...เรื่องนั้นช่างมันเถอะ...เอาเป็นว่าผมกำลังเคลิบเคลิ้มละกัน ลิ้นตวัดเกี่ยวพัน ดูดดึงราวกับไม่มีอะไรเอร็ดอร่อยไปมากกว่านี้แล้วมันทำให้ผมระทวย แต่จู่ๆลิ้นนั้นก็กลับไปสู่ปากเจ้าของ ผมสอดแทรกลิ้นเข้าไปในปากอีกฝ่าย อยากลองดูว่าลิ้นมันจะอร่อยเหมือนที่มันดูดลิ้นผมไหม คำตอบคือที่สุดของที่สุด ทั้งนุ่มนวล เรียกร้อง ไม่รู้จักเบื่อ

“แกรนด์...” ละจากปากผม มือลูบไล้ใบหน้า ต่ำลงไปยังไหปลาร้า ส่วนอีกข้างก็พยายามที่จะถอดชุดคลุม “ยังไม่ได้ถูสบู่ส่วนล่างให้พี่เลยนะ...” ทำหน้าเจ้าเล่ห์ สมกับเป็นจิ้งจอก



แต่เดี๋ยวนะ...
ไหนว่าข้อมือซ้น...?




“ถูเองสิสาดดดดดดดดด!!!!!” ผมด่ามันเต็มหน้า ผลักมันแล้วรีบลุกขึ้นมาจัดแจงเสื้อคลุมออกจากสถานการณ์ล่อแหลมนี้ทันที

เกือบไปแล้วมั้ยละกู....

ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆตามมามันยิ่งทำให้ผมหน้าดำหน้าแดง
แม่งงงงงงงง คอยดูเถอะ ผมต้องเป็นฝ่ายอยู่ข้างบน!!!


จากการทำสงครามครั้งนี้ ทำให้ได้รู้ว่าหากพลาดท่าเสียที อาจะเสียประตูหลังได้โดยไม่รู้ตัว








โปรดติดตามตอนต่อไป



สำหรับคนที่อ่านมาถึงตอนนี้แพรไม่มีอะไรจะกล่าวนอกจากคำว่า 'ขอบคุณคะ' ตัวโตๆ
โดยเฉพาะคอมเม้นต์ที่ทำให้แพรมีกำลังใจแต่งต่อทุกวัน นั่งจิ้มคีบอร์ดเป็นบ้าเป็นหลังถึงตี1ตี2 แหะๆ
แต่นักอ่านเงาก็ไม่ต้องน้อยใจน้า .. แค่เพียงคุณกดเข้ามาอ่านถึงตรงนี้แพรก็ขอบคุณมากแล้วคะ
นิยายเรื่องนี้ยาวค่ะ ยาวจริงๆ ไม่รู้ว่าจะจบลงเมื่อไหร่ ไม่มีพล๊อต
การดำเนินเรื่องคืออาศัยอารมณ์แพรเท่านั้น ฮ่าๆๆๆๆ
ยังไงก็อยากให้ติดตามกันต่อไปนะคะ
รักคนอ่าน<3
 

[sayhi11]

อ้ายๆๆๆๆๆ อยากอ่านตอนต่อไปแล้วอ่ะ
สนุกมากๆๆเลย ชอบแกรนด์อ่ะ

[mild-dy]

รอจ้า