หัวข้อ: เด็กชายตะวัน ฝันหวานของเจ้าชายกบกับน้องชายที่ใครบอกว่าไม่มีบทบ้านใกล้ๆ# จบ

[ho-mo_mikiiz]

อ่านเรื่องนี้ถึงได้เข้าใจว่า ฉายเป็น"คนที่ใช่ ในวันที่ผิด"(มาแตกหนุ่ม หล่อเหลา เอาตอนที่ตะวันดันมีพี่ขุนแล้ว)
และฉายก็บอกรักตะวันครั้งแรกแบบ "ถูกที่ ผิดเวลา"(ถูกที่คือที่บ้าน เหมาะแก่การรวบหัวรวบหาง แต่ว่าผิดเวลาคือ บอกตอนที่ยังไม่ทำให้ตะวันตื่นเต้นได้)
  หลังจากอ่านทำให้แผลชีช้ำจากการอ่านเรื่องโน้นทุเลาเบาบางจรแทบหายเป็นปลิดทิ้ง ยอมรับว่าดีใจมาที่รู้ว่าจริงๆแล้ว ตะวันไม่ได้รักฉายแค่แบบพี่น้อง เพียงแต่ว่าตะวันเค้าอึน  ใครจะเกลียดลงละเนี่ย (พยามจะเกลียดแล้วนะ บอกตรงๆสงสารฉาย แต่ว่าก็ไม่เคยเกลียดตะวันลงจริงๆ คนอาร๊ายยย น่ารักเกินไป ทั้งคำพูดคำจา การทำตัว น่ารักซะ )

อยากตะโกนบอกฉายว่า จงลามกต่อไป อย่าหยุด 

[libra82]

มาสารภาพว่าเพิ่งมาอ่านเรื่องนีี้หลังจากที่ได้รับรางวัลนิยายสุดโศกประจำปี
และอีกเรื่องก็คือ ยังไม่เคยอ่านนิยายเต็ม ๆ ของตะวันกับตะวันฉาย
แต่เพียงแค่การบรรยายตัวละครของฝั่งตะวันเพียงคนเดียวก็พอจะจับใจความได้บ้าง
ตอนแรกที่อ่านก็แปลกใจว่ามันโศกตรงไหน แต่พออ่านถึงตอนที่ทั้งพี่ขุน น้าโอ๋น้าเจค จากไป
น้ำตาไหลทันที แม้จะไม่มีการบรรยายถึงความโศก แต่มันได้อารมณ์ของความว้าเหว่ อ้างว้าง
และเดียวดายของตะวันได้ดีมาก ทำให้เราู้รู้สึกว่าหากจะต้องขาดคนที่เรารักไปมันคงไม่ต่างจากตะวัน
ที่เลือกที่นอนแล้วอยู่กับความฝันดีกว่าต้องตื่นมาแล้วพบกับความจริง
ตัวละครที่ชื่อตะวัน แปลกที่สุดเท่าที่เคยอ่านมาเลยค่ะ ไม่ได้โง่อย่างที่คนอื่นว่า
แต่เป็นคนที่ซื่อตรงกับความรู้สึกและความคิดของตัวเอง ไม่มีฉากเอ็นซีหวือหวาแต่กลับมีการเล่นคำชวนให้อมยิ้มและเศร้าในเวลาเดียวกัน
ขอบคุณนะคะที่ทำให้คนอ่านรู้สึกหลากหลาย นิยายสั้นๆ แต่สนุกมากค่ะสมกับรางวัลที่ไ้ด้จริง ๆ

[zerea]

ยังไม่ได้อ่านเรื่องของตะวันฉาย

แต่อ่านเรื่องนี้จบแล้ว ต่อไปก็ไปตามอ่านเรื่องนั้น (ไม่รู้ชื่อเรื่องอะไรแต่เหมือนจะเคยเห็น)

ขอบคุณค๊าบบ

[pure_ka]

เค้ามาแสดงความดีใจด้วยนะ ตะวัน เรื่องของตัวเอง ได้รับรางวัลเรื่องโศกแห่งปี ซึ่งเค้ามะค่อยเข้าใจว่าตัวเองโศกตรงไหน
เห็นมีแต่มึนๆอึน ๆ ทำให้ฉายรักเก้อ ทำให้พี่ขุนปวดหัว  ทำให้พี่กบยิ้มค้าง ทำให้น้าโอ๋ อยากงับหัว เลยไม่ค่อยเข้าใจ

สงสัยเค้าคงต้องอ่านเรื่องตัวเองอีกรอบแล้วหล่ะ น่าจะเข้าใจได้ว่าเรื่องของตะวัน มันโศกตรงไหนฟร่ะ ว่ะ ค่ะ 555

ดีใจกับคุณภัคD ด้วยนะค่ะ  คุณเขียนเรื่องตะวัน กับ ฉาย ได้น่าอ่านที่สุดเลยค่ะ ไม่เสียแรงที่เราเททั้งใจให้เรื่องนี้

[ordkrub]

เพิ่งได้มีโอกาสอ่านครับ
อยากบอกว่า.......
สนุก  ฮา  ซึ้ง  เศร้า......,.สุข
ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆที่มอบให้ครับ

[ISee]

ชอบเรื่องนี้จัง ครบรส  รักตัวตัวละครทุกตัวเลยค่ะ ทุกคนมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวมากๆ
อยากอ่านอีกไม่อยากให้จบเลย

[lazat.mchub]

หลงรักพี่ขุนแบบที่ตะวันหลงรัก

[Bowmeyo]

ได้มาอ่านเรื่องนี้ในมุมมองของตะวันก็รู้สึกไปอีกแบบ
ตะวันก็รักฉายห่วงฉายไม่ต่างกันเลย
ยิ่งตอนที่พี่ปาจะไปทำร้ายฉาย แล้วตะวันไปขวางไว้นะ
โอ้ยยย จะร้องไห้ เข้าใจความรู้สึกตะวันแล้ว
ตอนสุดท้ายก็ลุ้นว่า ความสัมพันธ์จะเปลี่ยนไปมั้ยระหว่างตะวันกับฉาย
แต่ไม่ว่าจะเปลี่ยนหรือไม่เปลี่ยน ยังไงตะวันก็จะอยู่คู่กับฉายตลอดไปใช่มั้ย
อ่านแล้วก็เหมือนได้เยียวยาจากเรื่องของฉายเลยอ่ะ
ชอบค่ะ แต่งดีเหลือเกิน 

[kungfoopungpon]

หลงรักตัวละครเรื่องนี้จังโดยเฉพาะ หน้าโอ๋ น้าเจต พี่ขุน ตะวัน ฉาย
อยากให้มีเรื่องต่อของตะวันกับฉายเพิ่มอะแต่เอาเป็นแบบ happy ending นะ
ขอบคุณคนแต่งมากน๊าา
จะติดตามผลงานและเป็นกำลังใจให้น๊าา

[funland]

ต้องไปตามหา เรื่อง ก่อนหน้าใช่ไหมค่ะเนียะ ดูเหมื่อน หลายๆคน พูดถึง จน ชักอยากอ่านแล้วอ่ะ แต่เรื่องนี้อ่านแล้ว ก็ รู้สึก อืม
อธิบายความรู้สึกตัวเองไม่ออกเลยแหะหลังจากอ่านจบ

[evz]

อ่านเรื่องนี้ถึงตอนสุดท้าย ฉายเพิ่งมีบทเต็มๆก็ตอนจบนี่แหละ ถ้าพี่ขุนยังอยู่ฉายจะมีตัวตนในเรื่องนี้บ้างมั้ยเนี่ย ๕๕๕
ในเรื่องของฉาย ฉายพูดถึงตะวันตลอดเวลาจนเราไม่ได้คิดว่าตะวันจะมีช่วงที่เหงาที่เศร้าอยู่คนเดียวเลย แต่พอเรื่องราวถูกถ่ายถอดผ่านมุมตะวัน ทำให้เราพบว่าตะวันมีมุมบางมุมที่แอบเหงาแอบเศร้าแต่ไม่มีใครรู้ แล้วในที่สุดตะวันก็พบกับพี่ขุน สองคนนี้ถ้าให้นิยามก็คงเป็นคนที่มีเคมีเข้ากัน สามารถเข้าใจกันได้ในเรื่องที่คนอื่นไม่เข้าใจ สองคนนี้เติมเต็มกันและกันยิ่งอ่านก็รู้สึกดีกับความรักของทั้งคู่ แต่ก็แอบรู้สึกเจ็บแปลบๆแบบอกกลัดหนองเพราะเราเคยมองผ่านมุมฉายมาก่อน ทำให้รู้สึกว่าเรื่องที่พี่ขุนเข้าใจตะวันเนี่ยบางทีฉายยังไม่เข้าใจเลย ดูเขาเหมาะสมกันจนเราแทรกไม่ได้เลยอะไรประมาณนั้น ๕๕๕
ตอนที่น้าโอ๋ น้าเจด กับพี่ขุนตาย ถึงจะรู้มาบ้างแล้วแต่ก็อดเศร้าไม่ได้ ทั้งสามคนมีความหมายกับตะวันมากจริงๆ
แต่ตอนสุดท้ายก็ทำให้เรายิ้มได้ โดยเฉพาะตอนที่ตะวันโทรคุยกับพี่กบเนี่ย ฮามากจริงๆ ฉายกับอากาศออกซิเจน บลาๆ ๕๕๕
สุดท้ายแอบดีใจแทนฉายนะที่ตะวันเริ่มมองฉายบ้างแล้วถึงแล้วถึงฉายจะมองตะวันมาสิบกว่าปีแล้วก็เถอะ ๕๕๕๕
จะเป็นได้แค่น้องชายหรือจะได้เป็นมากกว่าน้องชายมันก็เป็นเรื่องของอนาคตอ่ะเนอะ แค่วันนี้ฉายมีตะวัน ตะวันมีฉาย มีกันสองคนก็คงมีความสุขแล้ว
จะว่าไปฉายพูดถึงพี่กบเยอะกว่าตะวันอีกนะเนี่ย ตกลงพี่กบแฟนเก่าใครกัน ๕๕๕
ขอบคุณคุณภักดีมากเลยค่ะที่เขียนเรื่องนี้ขึ้น ทำให้เราเข้าใจตะวันมากขึ้น ตอนอ่านผ่านฉายก็ยังไม่เข้าใจตะวันเท่าไหร่ว่าทำไมใครๆก็รักตะวัน ตอนแรกก็กล้าๆกลัวที่จะอ่านเพราะก็คิดไว้แล้วว่าถ้าเล่าผ่านตะวันเนี่ยคงจะเป็นเรื่องของตะวันกับพี่ขุนซะมาก อ่านแล้วคงจะปวดใจแทนฉาย ซึ่งพออ่านแล้วเราก็ปวดใจแทนฉายจริงๆนั่นแหละ แต่ตะวันก็มีความสุขดี ฉายก็คงมีความสุขที่ตะวันมีความสุขดีกับพี่ขุน ณ ตอนนั้น

[ladypenelopy]

555 อย่าเปรียบเทียบตะวันกับเจ๊เหยาคะนางกระดูกคนละเบอร์คะ 555เจ๊นางรับศึกหนักกว่ามากนักตะวันนางเทียบไม่ติดคะ5555

[loverken]

 

รักน้องตะวันมากกกกก....

[Zeitkey]

หัวของตะวันคิดอะไรอยู่นะ อยากจะรุ้เสียจริง

อ่านเรื่องนี้ถึงได้รุ้ว่า ตะวันที่เป็นตัวละครเอกในหัวของฉาย แต่สำหรับตะวันทั้งโลกนี้มีแค่ตะวันกับพี่ขุน ฉายเป็นแค่ตัวประกอบ

อ่านแล้วสงสารฉายจริงๆ เรื่องนู้นแอบหมั่นไส้พี่ขุนโพล่มาจากไหน มาแย่งตะวันไปจากฉาย

แต่พออ่านเรื่องนี้ก็รู้สึกรักพี่ขุนมา แม้จะตื่นเร็วไปหน่อยก็เถอะ พี่ขุนอาจจะมีความสุขอยู่กับคนรักของพี่ขุนที่ตื่นก่อนและลเ่าเรื่องเจ้าชายกบให้ฟัง

ดีใจแต่เมื่อเวลาผ่านไปตะวันก็เข้มแข็งและมีความสุขอยุ่กับฉาย และเริ่มมองฉายในฐานะผู้ชายคนนึงบ้าง

เอาใจช่วยฉายนะ ฮี่ฮี่

[duaen12]

อ่านจบแล้ว เกิดอาการพูดไม่ออก อืม... ไม่ว่าจะอ่านในมุมของใครสุดท้ายพี่ขุนก็ไม่กลับมา เราก็เศร้าเหมือนเดิม เพราะเรารักพี่ขุน .. แต่พี่ขุนคงดีใจที่ตะวันยังหลับฝันได้อย่างมีความสุขโดยมีฉายดูแลอยู่ใกล้ ๆ   

[snack]

เพิ่งได้อ่านเรื่องนี้..อ่านแล้วรู้สึกหดหู่และเศร้าใจไปกับความเหงาในใจของตะวัน

แต่ก็ขำในความคิดและมุมมองบางอย่างของตะวันสงสารพี่ขุนที่ไม่น่าจากไป

แต่ยังโชคดีที่ตะวันยังมีฉาย..แอบเสียน้ำตาไปหลายหยดกับเรื่องนี้เขียนได้น่าประทับใจมากค่ะ

[Chichi Yuki]

อ่านแล้วเศร้า
รับรู้ความรู้สึกของตะวันเลย
ร้องไห้ไปกับตอนที่ตะวันเสียน้าโอ๋ น้าเจดและพี่ขุน
รู้สึกประทับใจมากเลยค่ะ
ของคุณ คุณภัค D สำหรับนิยายดีๆ เรื่องนี้นะคะ
ขอบคุณค่ะ

[butter.juliet]

พอได้อ่านเรื่องของตะวันบางทีก็ทำให้คิดไปว่าตะวันกับพี่ขุนรักกันเพราะมีอะไรหลายอย่างที่เหมือนเติมเต็มกันมากกว่า แบบต่างคนต่างเข้าใจกัน แต่กับฉายไม่ใช่ จากที่ตะวันบอกว่า "จะต่างกันก็มีฉายเป็นคนแรกนี่แหละที่เวลาถูกจ้องแบบนี้แล้วมันทำให้ผมอึดอัด...หายใจไม่ลงท้องเพราะหัวใจมันเต้นขยับออกมาขวางทางหายใจ"แสดงว่าตะวันไม่ได้ใจเต้นกับพี่ขุน แต่เต้นกับฉาย ไม่รู้เข้าใจไปเองรึเปล่าว่ากับพี่ขุนแค่เคมีตรงกัน หัวอกเดียวกัน มันเลยเกิดเป็นความผูกพันธ์ขึ้น สานต่อเป็นความรัก

แต่ยังไงเค้าก็เชียร์ฉายน้าาา อยากให้มีภาคต่อจัง อยากให้ฉายสมหวัง สงสารมันเถอะ มันรักของมันมาตั้งสิบกว่าปี 5555 

[inuyacha]

เพิ่งได้มาอ่าน  ครับ  อยากบอกว่าชอบ นิยาย คุณ ภักD มากมาย    มี ทำขายที่ไหนปะครับ ผมจะซื้อเก็บ

[MESAAAAA]

พี่ขุนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน โอ้ยยยยยยยยยย!! พี่ขุนนนนนนนนนนนนนนน

ม่ายน๊าาาาาาาาาาาาาาาา จะเอาอะ จะเอาพี่ขุนนนนน กลับมาน๊าาาาาาาาาาาาาา

อย่าเพิ่งรีบตื่นดิ แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

#คร่ำครวญประหนึ่งเป็นเมียเค้า 55555



ชอบเรื่องนี้นะ ถึงจะเศร้า แต่ชอบการแต่ง และสำนวนของพี่ภัคDอยู่แล้ว ติดตามมาหลายเรื่อง เพราะติดใจพี่ฉานพี่เมฆ 555555 ยกให้เป็น top5ในใจไปแล้วเรื่องนั้น <3 จะติดตามผลงานต่อๆๆๆไปนะคะ รักกกกกกกกกก

[Simple]

ห่างหายจากเล้าไปนานมาก

ดีใจที่กลับเข้ามาแล้วเห็นผลงานของคุณภัคD

และยิ่งตื่นเต้นที่รู้ว่าเรื่องนี้เล่าผ่านมุมมองของตะวัน

ได้อ่านผ่านมุมมองของทั้งสองคนแล้ว ก็รัก

รัก ฉาย

รัก ตะวัน

รัก พี่ขุน

รัก พ่อกับแม่ของตะวัน

รักเพราะอินไปกับความรักของตัวละครแต่ละตัวที่มีให้กัน

อ่านแล้วอิ่มใจจริงๆคับ ผลงานของคุณภัคD ทุกเรื่องสะกดให้

ผมอ่านทุกตัวอักษร อิ่มเอมไปกับเรื่องราว ไม่มีการเอานิ้วเคาะ

คีย์บอร์ดบอร์ดเพื่ออ่านข้ามเลย ยังคงยอดเยื่ยมเหมือนเดิมครับ

[Chichi Yuki]

มาอ่านเรื่องของตะวันก่อนที่จะไปอ่านเรื่องของตะวันฉาย
เรื่องนี้เคยอ่านไปแล้วรอบหนึ่งไม่รู้ว่าเม้นแล้วหรือยังไม่แน่ใจ
ตะวันเล่าเรื่องได้เหงาๆ เศร้าๆ บางทีก็ดูเหมือนไร้เดียงสาราวกับเด็ก
อ่านช่วงแรกๆ เห็นเม้นอื่นขอกว่าไม่ชอบตะวัน เอ๊ะ! ยังไงตะวันก็น่ารักดี เดี๋ยวต้องไปลองอ่านของฉายดูว่าทำไมถึงมีคนไม่ชอบตะวันอยู่ด้วย
สุดท้ายนี้ก็ขอบคุณคนเขียนสำหรับนิยายดีๆ เรื่องนี้นะคะ ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ

[koppi]

สุดยอดครับตามอ่านมาตั้งแต่เรื่องที่แล้วรวมทั้งเหยาเอก

[nookik]

ตะวัน.. ในมุมที่ทั้งน่ารัก น่าหมั่นไส้ และน่าสงสาร

ที่เหมือนจะไม่คิดอะไร แต่ก็คิดอะไร

ใสซื่อ ในแบบที่ตัวเองเป็น

เหมือนอะไรบางอย่าง ที่อยู่ใกล้ๆแล้ว ก็อดจะยิ้มไม่ได้

คุณภัคD บรรยายอารมณ์ของจะวันได้ สุดยอดมากๆ

อ่านไป ยิ้มไป ขำไป และก็ร้องไห้ไปค่ะ ><

อ่านแบบรวดเดียวจบ ไม่ลุกไปไหน ติดงอมแงม

ปล. ซู่ซ่ากับฉายแล้วสินะคะ >///<

ขอบคุณมากค่ะ >///////<

[U-Zero]

ดีใจจังครับ ที่ได้มาอ่านเรื่องนี้ ต่อจากเรื่องของเด็กชายตะวันฉายฯ

เพราะมันช่วยเติมเต็มเรื่องกันและกันให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น โดยเฉพาะตอนจบ ที่จบแฮปปี้แบบนี้ ปลื้มเลยครับ

ออ แถมยังได้ช่วยให้เราเข้าใจด้วยว่า ทำไม ตะวันถึงรักขุนมากมายขนาดนั้น

ขอบคุณมากๆครับ คุณภัคD 

[wargroup]

เรื่องนู้นชอบพี่ขุนที่สุด เรื่องนี้ก็ยังคงชอบพี่ขุนที่สุด ...ขอโทษด้วยนะตัวละครหลักทั้งสอง

[lahlunla]

อ่านเรื่องนี้แล้ว ต้องรีบหาอีกด้านของเรื่องนี้มาอ่านในทันที

[Supak-davil]

อ่านทั้งสองเรื่องแล้ว เลยขอดันกระทู้ให้คนอื่นๆ ที่ไม่รู้ว่ามันมี ได้อ่านบ้าง
อ่านเรื่องโน้น เราร้องให้ตอนฉายเปลี่ยนชื่อจากตะวันฉายเป็นกรินทร์กร เพราะในความรู้สึกเรา มันเป็นการทีฉายจะตัดใจจากตะวัน ซึ่งเรารับไม่ได้ พอมาอ่านเรื่องนี้ เราก็ไม่เข้าใจฉายเพิ่มขึ้นหรอก แต่เราก็ดีใจที่ใด้อ่านนั่นแหละ มันเหมือนกับว่าบางเรื่องที่เราไม่เข้าใจจากเรื่องตะวันฉาย มันพอจะเข้าใจเพิ่มขึ้นนิดหน่อย
ขอบคุณ คนเขียน 
ขอบคุณคนอ่านทุกท่านค่ะ

[U-Zero]

กลับมาอ่านเรื่องนี้รอบ 2 หลังอ่าน เรื่องของตะวันฉายรอบ 2 เหมือนกัน
ยังชอบมากๆ เหมือนเดิมทั้งยิ้ม และเศร้า จนถึงเสียน้ำตาในตอนเดิมๆ
ส่วนตัวผมมองว่า เรื่อง "เด็กชายตะวันฉาย นายกรินกร กับพี่ชายปากบอนบัานข้างๆ"
และ "เด็กชายตะวัน ฝันหวานของเจ้าชายกบ กับน้องชายที่เกือบจะไม่มีบทบัานใกล้ๆ"
เป็นนิยายเรื่องเดียว ที่ถูกแบ่งออกเป็น 2 พาร์ทมากกว่า
เพราะอย่างที่บอกนั่นแหละ ว่าทั้ง 2 พาร์ท เติมเต็มเรื่องราวกันและกัน
จนเป็นเรื่องราวความรักที่สมบูรณ์ ของ "ตะวัน" และ "ตะวันฉาย"

[PHA_]

เราร้องไห้อีกแล้ว อ่านเรื่องนู้นก็ร้อง เรื่องนี้ก็ร้อง
ยิ่งคิดถึงยิ่งเจ็บ แต่ก็ยังอยากคิดถึง
เรื่องเจ้าชายกบน่ารัก เหมือนพยายามปลอบใจคนที่สูญเสียว่าเค้าไม่ได้ไปไหน ยังอยู่ข้างๆเราเสมอ
เราแค่หลับอยู่ส่วนเค้าตื่นแล้วก็แค่นั้น
ดีใจที่ได้รู้ว่าวันนึงตะวันก็สมารถใช้ชีวิตต่อไปได้
เรื่องให้ลืมคงเป็นไปไม่ได้
หัวใจเมื่อวางลงบนมือใครไปแล้ว มันก็เอากลับมาไม่ได้อีก
แต่ก็ใช่ว่าชีวิตเราจะจบเมื่อเค้าจาก
เราเชื่อตามหนังสือเรื่องนึงเสมอ ว่า หัวใจของคนที่รักเราจะยังคงอยู่ภายในตัวเรา
เราต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป เพื่อรักษาเค้าเอาไว้ให้มีชีวิตอยู่ในหัวใจเราอย่างที่เคยเป็น
รักฉาย รักตะวัน พี่ขุน เราเองก็หวังว่าซักวัน จะวางหัวใจลงบนมือใครได้แบบที่ตะวันเป็น
เรื่องนี้ทำให้คิดถึงพ่อแม่ และครอบครัว เพราะไม่ว่าเมื่อไรคนเหล่านี้ก็ทรงคุณค่าเสมอ

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ ที่ดีเกินคำว่าดีอีกหนึ่งเรื่องนะคะ
จากใจเราเลย