.
.
พอตอนบ่าย ผมก็ลากไอ้จีนออกมาเดินสวนจตุจักร เอารถจอดที่บ้านไอ้จีนนั่นแหล่ะครับ แล้วเรียกแท็กซี่มาลงสถานีรถไฟฟ้าใต้ดิน นั่งไปลงสถานีกำแพงเพชรทีเดียว ก็โผล่เข้าไปกลางสวนจตุจักรแล้ว ผมคว้ามือมันมาจับไว้ ไม่รู้ว่าจะมีอะไรที่ทำให้มันมั่นใจได้เหมือนกัน แต่ในเมื่อสิ่งที่ทำให้มันไม่มั่นใจคือตัวผม ก็ต้องเป็นตัวผมอีกเช่นกันที่ทำให้มันมั่นใจ
ตอนที่เดินจูงมือมันเดินก็เห็นมีหลายคนมองนะครับ บางคนก็ซุบซิบด้วย พอไอ้จีนมันเห็นมันก็พยายามจะดึงมือออก ผมเลยต้องจับมือมันแน่นกว่าเดิม พอรำคาญมากเข้า เลยต้องหันไปถามมันเสียงดุ
“ทำไมจะจับไม่ได้”
“ก็คนอื่นมอง” มันตอบเสียงเบา
“กูไม่แคร์หรือว่ามึงแคร์”
มันส่ายหน้าไปมา ผมก็รู้ว่ามันคงกลัวผมอายมากกว่า ผมเลยบีบกระชับมือมันแน่น
“ไม่แคร์ก็ดี เพราะกูจะจับ ถ้าสะบัดอีกทีจะจูบโชว์”
ผมไม่ได้คิดจะทำจริงหรอกครับ ผมก็คนน่ะครับ ต้องมียางอายบ้าง จะให้มาทำประเจิดประเจ้อในที่สาธารณะนี่ก็เกินไป ถ้าอยู่กับมันแค่สองคนก็ว่าไปอย่าง แต่ไอ้เด็กดื้ออย่างมันเนี่ยนะ ถ้าไม่ขู่ มีเหรอที่มันจะยอมฟังผม
ผมกับมันเดินดูของไปเรื่อย ไม่ได้ซื้ออะไรเป็นจริงเป็นจังเท่าไหร่ ที่ซื้อมาก็มีแค่เสื้อยืดสกรีน ที่ผมชอบใส่ เลือกแบบคล้ายๆกันแต่ไซส์เล็กกว่าให้มันมาสามตัว ขำเหมือนกัน ตอนพี่คนขายที่รู้จักกันดันทักว่ามันเป็นทอม
“เฮ้ย! เดี๋ยวนี้มึงเปลี่ยนมาควงทอมแล้วเหรอวะเวย์”
“ไม่ใช่ล่ะพี่ นี่ผู้ชายครับ” ผมแก้ตัวหน้ายิ้มๆ ยังขำอยู่ไม่หาย หันไปมองก็ต้องเห็นด้วยกับพี่เขาทันที มันจะเหมือนทอมไปไหนเนี่ย
“น้องชายเหรอวะ? น่ารักนะเนี่ย”
“แฟนผม”
ไม่ใช่แค่พี่เขาที่ตกตะลึง ไอ้คนข้างตัวผมก็ทำหน้าเหวอไปเหมือนกัน มันคงไม่คิดว่าผมจะกล้าเปิดเผย ประกาศสถานะให้คนข้างนอกรู้ แต่มันเป็นแฟนผม ผมก็ต้องให้เกียรติมัน จะให้มาบอกว่ามันเป็นน้องชายเหรอ ก็มันไม่ใช่น้องชายผมนี่ มันเป็นแฟน ผมก็ต้องบอกว่าเป็นแฟนสิ
“ตัวแค่นี้ต้องใส่ไซส์อะไรล่ะพี่”
“เอ็มผู้ชาย หรือว่าแอลผู้หญิงดีล่ะ”
ร้านเสื้อยืดพี่เขาจะมีของผู้หญิงและของผู้ชาย ของผู้หญิงก็จะเป็นไซส์เอส เอ็ม แอล ส่วนของผู้ชายก็จะเป็นเอ็ม แอล เอ็กซ์แอล ผมหันไปมองขนาดตัวมันก่อนจะบอกว่า
“เอามาลองทั้งสองแบบเลยพี่”
พี่เขาหยิบเสื้อตัวอย่างมาให้มันลอง มันทำท่าจะถอดลองเหมือนผม ผมรีบคว้าแขนมันไว้ทันที แล้วบุ้ยปากไปที่ห้องลองที่อยู่ข้างใน ความจริงก็แค่ฉากกั้นนั่นแหล่ะครับ มันทำหน้าบึ้งก่อนจะบ่น
“ไม่ใช่ผู้หญิงซะหน่อย ทำไมต้องไปลองในห้องลองด้วยวะ”
“ถ้าช้าเดี๋ยวจะเข้าไปเปลี่ยนให้ ลองแล้วเดินออกมาให้ดูด้วยนะ”
ต้องให้ขู่ตลอด มันคว้าเสื้อสองตัวจากมือผมแล้วเดินเข้าไปตรงฉากกั้นที่ทำเป็นห้องลอง พอมันเดินหายเข้าไป พี่คนขายก็หันมาแซวผมทันที
“นี่กูยังนึกว่าถ้ามึงจะมีแฟนเป็นผู้ชาย คนนั้นต้องเป็นแอลซะอีกนะเนี่ย”
ผมกับพวกเพื่อนมาร้านพี่แกประจำ เลยรู้จักกันทุกคน ฟังแล้วก็ยิ้มขำออกมาอีก กับไอ้น้องแอลนี่ผมรักมันมากนะ แต่ไม่เคยคิดภาพมันเป็นแฟนผมได้ซะที แค่คิดอยากจะจีบมันยังไม่เคยเลย แต่ยอมรับว่ามันน่ารักมาก แค่รู้สึกอยากดูแลมันมากกว่า
“เสร็จแล้ว...”
ได้ยินเสียงไอ้จีน ผมเลยหันไปมอง และเนื่องจากมันไม่ใช่ละครหลังข่าว ผมเลยไม่จำเป็นต้องตกตะลึงอะไร เพราะผมแค่พามันมาลองเสื้อยืด ไม่ได้ลองชุดแต่งงาน ที่หันไปแล้วต้องอ้าปากค้าง ผมมองเสื้อยืดที่อยู่บนตัวมันก่อนจะขมวดคิ้วนิดๆ
“นี่ไซส์อะไร”
“เอ็ม ผู้ชาย”
“ไหนลองไซส์แอลผู้หญิงดูหน่อย”
“ทำไมต้องลองของผู้หญิงด้วยเล่า นี่ก็ใส่ได้แล้ว”
“ก็มันใหญ่ไป จะลองเองหรือว่า...”
ไม่ต้องรอให้พูดจบ ไอ้จีนมันก็วิ่งกลับเข้าไปในห้องลองทันที ผมได้แต่หัวเราะเบาๆ ไม่รู้เหมือนกันว่า ตกลงแล้วเป็นผมที่แพ้ทางมัน หรือเป็นมันที่แพ้ทางผม ไม่อยากจะคิดให้ปวดหัวเหมือนกัน
ยืนรอไม่นานซักพักมันก็ออกมา อย่างที่คิดไว้ไม่มีผิด ขนาดไอ้น้องแอลยังใส่เอ็มผู้ชาย แล้วตัวเล็กกว่าอย่างไอ้จีนจะใส่เอ็มผู้ชายได้ยังไง แอลผู้หญิงสิ ถึงจะพอดีกับมัน ผมเลยหันไปบอกพี่เขา
“เอาไซส์แอลผู้หญิงนะพี่ เอาสีเหมือนของผมมาสามตัวอ่ะ ส่วนลายสกรีนยังไงก็ได้”
ไอ้จีนมันทำหน้ายุ่งทันที ที่รู้ว่าผมจะให้มันใส่เสื้อผู้หญิง ก็คงไม่มีผู้ชายคนไหนอยากใส่เสื้อผู้หญิงหรอกครับ แต่ทำยังไงได้ เห็นขนาดตัวมันแล้ว ไซส์เล็กสุดของผู้ชายยังใหญ่ไปสำหรับมันเลย
“ทำไมต้องใส่ของผู้หญิงด้วยล่ะ”
“ก็ของผู้ชายมันใหญ่ไป สูงกว่านี้ให้ได้อีกซักห้าเซนต์นะ แล้วจะซื้อของผู้ชายให้” ผมพูดแล้วก็ยักคิ้วให้มัน
พอมันเดินกลับเข้าไปเปลี่ยนเสื้อ ผมก็หันกลับมาดูลายสกรีน ลายสกรีนของผู้หญิงจะไม่แมนเท่าของผู้ชาย แต่ผมก็พยายามเลือกอันที่มันไม่แหววเกินไปให้ ยืนต่อรองราคานิดหน่อยระหว่างรอมัน พอจ่ายเงินเสร็จเรียบร้อยมันก็ออกมาพอดี
จบจากร้านเสื้อก็ไม่รู้จะซื้ออะไรแล้ว เพราะปกติเวลามาที่นี่ผมก็มาซื้อแค่เสื้อยืดอย่างเดียว ขาช็อปมันต้องไอ้น้องแอลโน่น พอถามไอ้จีนว่าอยากดูอะไรหรือเปล่า มันก็ส่ายหัว เป็นอันว่าไม่รู้จะดูอะไรอีกเหมือนกัน เดินเล่นซักพักก็เห็นมันไปยืนจดๆจ้องๆ ลูกหมาชาวบ้านเขา เห็นตามันตอนมองลูกหมาแล้วก็ขำ ก็ตามันเป็นประกายเชียวครับ
“อยากเลี้ยงบ้างเหรอ” ผมถามมัน หลังจากที่เจ้าของเขาอุ้มลูกหมาเดินไปไกลแล้ว
“อือ...อยากเลี้ยงมาตลอดเลย แต่แม่ไม่ให้ แม่บอกดูแลตัวเองให้ได้ก่อน” มันพูดแล้วก็ทำหน้าจ๋อยเชียว
“หึหึ แม่พูดก็ถูกแล้วนี่นา เลี้ยงหมามันภาระเยอะนะ”
“แต่มันโคตรน่ารักเลยนะ” ไอ้คนที่กำลังยืนมองผมตาแป๋วๆ นี่น่ารักกว่าลูกหมาเมื่อกี้อีก
“แค่น่ารักไม่พอหรอก ต้องดูด้วยว่าเราพร้อมที่จะดูแลมันหรือเปล่า ดูว่ามันเหมาะกับนิสัยและการใช้ชีวิตของเราหรือเปล่า”
แค่น่ารักไม่พอจริงๆ มันก็คงเหมือนการมีแฟน ถ้าผมเลือกแค่ผู้หญิงที่สวย ผมก็คงจีบผู้หญิงทุกคนที่สวยแล้ว แค่น่ารัก แค่สวย ใช่ว่ามันจะเข้ากับเราได้ บางคนสวยยิ่งกว่าดารา แต่ก็ไม่ได้ทำให้ผมใจเต้น แต่กับไอ้เปี๊ยกข้างๆผม ที่น่ารักแบบเด็กผู้ชาย กลับทำให้ผมรู้สึกอยากอยู่กับมันไปเรื่อยๆ มันเป็นความสบายใจ มันคงไม่รู้หรอกว่า ผมเป็นตัวของตัวเองมากแค่ไหนเวลาอยู่กับมัน
“พูดอะไรมีสาระก็เป็นเหมือนกันนิ” มันแกล้งพึมพำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
เห็นท่าลอยหน้าลอยตาของมันแล้วก็มันเขี้ยว ถ้าไม่อยู่ข้างนอก นี่จะจับจูบให้ปากเจ่อจริงๆนะเนี่ย
.
.
พอเดินจนไม่รู้จะซื้ออะไรแล้ว ผมก็พาไอ้จีนมานั่งร้านส้มตำเจ้าประจำ กะว่ากินข้าวเสร็จแล้วเดี๋ยวก็จะพามันกลับเลย ไม่อยากให้มันกลับดึกมาก เพราะพรุ่งนี้มันต้องไปโรงเรียน
“ตำไทยใส่พริกสองเม็ด ไก่ย่างครึ่งตัว ลาบหมู คอหมูย่าง ยำวุ้นเส้น ข้าวเหนียวสอง” ผมจัดการสั่งอาหารด้วยเคยชิน พอสั่งเสร็จหันมาเห็นไอ้จีนมันนั่งหน้าเหวอ ก็สงสัยทันที “เป็นอะไรไป?”
“จะมีคนมากินกับเราด้วยเหรอ”
“เปล่า กินกันสองคน ทำไม”
“จะกินหมดเหรอไง สั่งเยอะขนาดนั้นน่ะ ปกติจีนกินแค่นิดเดียวเองนะ”
“เออ! ลืมหว่ะ เพราะทุกทีมากับแอลก็สั่งเท่านี้ตลอด”
ผมลืมไปว่าไอ้จีนมันกินข้าวยิ่งกว่าแมวดม ไม่เหมือนไอ้น้องแอล กินยิ่งกว่าห่าลง สงสัยงานนี้ผมคงได้เป็นผู้รับเหมา ไม่ก็ห่อกลับบ้านแน่นอน พออาหารมา ไอ้จีนก็ก้มลงมองอาหารที่วางเต็มโต๊ะสลับกับมองหน้าผม
“ปกติพี่แอลกินเยอะมากเลยเหรอ”
“มันกินยิ่งกว่ายัดอีก แต่กินเสร็จไม่รู้ไปไหนหมด ตัวถึงได้เหลือแค่นั้น”
ไอ้จีนพยักหน้า แล้วผมกับมันก็เริ่มก้มหน้าก้มตากิน โชคดีที่ระหว่างวันตอนที่เดินเราไม่ได้กินอะไรกันเลย นอกจากน้ำเปล่า ผมเลยมีที่ในกระเพาะให้ใส่ได้หลายอย่าง สุดท้ายก็กินจนหมด แต่ถึงกับนั่งอืด ขยับตัวไม่ได้เลย จะเรียกเก็บเงินก็ต้องรอ เพราเริ่มเย็น ลูกค้าก็เริ่มเยอะ จีนมันเลยขอไปเข้าห้องน้ำก่อน ผมก็บอกว่าถ้าเสร็จเร็วจะไปรอหน้าห้องน้ำละกัน
ระหว่างนั่งรอเก็บเงิน ผมก็มองซ้ายมองขวาไปเรื่อยเปื่อย ก่อนจะเจอคนคุ้นเคย จะหลบก็ไม่ทันซะแล้ว เพราะแม่คุณดันเห็นผมเข้า แล้วก็เดินปรี่เข้ามาหาผมทันที
“ไม่เจอกันนานเลยนะเวย์” ก็แค่หนึ่งในผู้หญิงหลายคนที่เคยคบกับผม
“อืม เป็นยังไงบ้างล่ะ”
“ก็เรื่อยๆนะ เวย์สบายดีใช่ไหมล่ะ นี่รอเก็บเงินอยู่ล่ะสิ ฝนกำลังหาโต๊ะนั่งพอดี ขอนั่งต่อจากเวย์ละกัน”
พอผมพยักหน้ารับ ฝนก็นั่งลงตรงข้ามผมทันที รออยู่ซักพัก ก็ถึงคิวเก็บเงินของผม ผมควักแบงก์ห้าร้อยจ่ายไป ก็ต้องมานั่งเสียเวลารอเงินทอนอีก ฝนก็ชวนผมคุยถามสารทุกข์สุขดิบไปเรื่อยเปื่อย
“ไม่น่าเชื่อเลยนะ ว่าจะได้เห็นเวย์อยู่คนเดียว”
“ทำไมล่ะ ผมอยู่คนเดียวนี่มันแปลกมากเลยเหรอ”
“แปลกมาก ปกติเวย์ต้องมีสาวๆอยู่ข้างตัวตลอดเลย หรือไม่ก็ก็ต้องอยู่กัยพวกเพื่อนโน่น นี่คิดยังไงถึงมาคนเดียวล่ะ”
“ไม่ได้มาคนเดียวหรอก มากับแฟน แต่แฟนไปเข้าห้องน้ำอยู่”
พนักงานเอาเงินทอนมาให้ผม พร้อมกับที่ไอ้จีนเดินกลับมาพอดี ผมเลยหันมาลาฝน
“นั่นไง มาพอดีเลย ผมไปแล้วนะฝน”
กำลังจะหันไป เห็นฝนเบิกตากว้างนิดๆก็ต้องหัวเราะออกมา กี่คนกี่คนที่เห็นแฟนผมก็ต้องตกใจทุกคน คงไม่คิดว่าคนที่เคยเปลี่ยนผู้หญิงควงเป็นว่าเล่นอย่างผม สุดท้ายจะมาหยุดอยู่ที่เด็กผู้ชายคนหนึ่ง
ผมจับมือมัน พากันเดินไปที่รถไฟใต้ดิน ตอนเย็นคนก็เยอะขึ้น เดินก็ต้องระวังโดนเบียด ผมเลยเอาตัวมากันมันเอาไว้ ให้มันคอยเดินอยู่ข้างใน กว่าจะหลุดมาถึงรถไฟใต้ดินก็เหนื่อยเอาเรื่อง พอขึ้นรถไฟใต้ดินมา ผมก็ดันมันเดินเข้าไปยืนชิดอีกฝั่ง ก่อนจะเอาตัวเองกันเอาไว้เหมือนเดิม
“เมื่อกี้เพื่อนเหรอ?”
“เปล่า คนที่เคยคบด้วยน่ะ หึงหรือเปล่า”
“แล้วมีสิทธิ์ไหมล่ะ”“มีสิ หึงไปเลย หึงเยอะๆด้วย ชอบ...” ผมพูดหน้าตาเฉย
ไอ้จีนมันขมวดคิ้วมองผม คงคิดว่าผมบ้าไปแล้ว
“ทีกูยังหึงไอ้เต้เลย”
“ทำไม ชอบไอ้เต้เหรอ...”
“อย่ามาเกรียน ขอร้อง”
“ตัวเองไม่เคยเกรียนเลยเนอะ”
“สบายใจได้เลย บอกเค้าไปแล้วว่าวันนี้มากับแฟน”
พอนั่งมาถึงปลายทาง ผมกับมันก็ลงมา แล้วก็เรียกแท็กซี่กลับไปส่งมันที่บ้านเหมือนเดิม จะได้ไปเอารถผมที่จอดไว้ที่บ้านมันด้วย ไม่ลืมบอกมันว่าพรุ่งนี้ผมจะมารับเหมือนทุกที แต่ถ้าเกิดวันไหนมันไม่ไปเรียนก็ให้โทรบอก มันก็พยักหน้ารับคำ ก่อนจะวิ่งหายไปหยิบขนมปังถุงใหญ่มาให้ผม
“ฝากให้แม่พี่เวย์ด้วยนะ”
“เดี๋ยวนี้หัดเอาใจแม่สามี จะเลียนแบบไอ้น้องแอลมันเหรอไง”
พอผมล้อมันเข้าหน่อย มันก็ค้อนประหลับประเหลือก ผมหิ้วถุงขนมปังเดินกลับมาที่รถอย่างอารมณ์ดี พอถึงบ้านเห็นม๊ายังอยู่ข้างล่าง เลยส่งถุงขนมปังให้
“เอาไปเก็บสิ มายื่นให้ม๊าทำไมเนี่ย”
“จะได้รู้ว่ามีคนฝากมาให้”
“ว่างๆก็พาน้องมาที่นี่บ้างสิ” ม๊ามองทีวีอยู่ แต่มือก็หยิบขนมปังเข้าปากเรียบร้อย ผมก็ยิ้มกริ่มเลย เป็นคนแรกเลยนะเนี่ย ที่ม๊าบอกให้พามาบ้าน
“อยากเจอเหรอ”
“เปล่า อยากเห็นเด็กที่ลูกชายม๊าไปติดบ้าง ปกติมีแต่เด็กมาติดลูกชายม๊าเต็มไปหมด”
ผมได้แต่หัวเราะ อยากจะพามาอยู่เหมือนกัน แต่กลัวพามาแล้วผมจะเละน่ะสิ ม๊าผมมีหวังขุดคุ้ยประวัติผมขึ้นมาแฉเรียบ ที่ผ่านมามีแต่เรื่องดีๆทั้งนั้น
“วันก่อนม๊าบอกว่าบ้านเพื่อนม๊า หมาเค้าเพิ่งคลอดลูกนี่ ขอให้ตัวสิ”
“อะไร? นี่จะเลี้ยงเหรอเวย์ อย่าตลกนะ ขืนเอามาม๊าก็ต้องเป็นคนเลี้ยงเองพอดี เราน่ะเคยอยู่บ้านซะที่ไหน” ร่ายยาวมาเป็นชุดเลยม๊าผม ต้องรีบยกมือเบรกก่อนที่จะกู่ไม่กลับ
“ไม่ใช่ ไม่ฟังให้จบก่อนเลยม๊า จะเอาไปให้ไอ้จีนมัน มันอยากเลี้ยง”
“เรียกน้องว่าไอ้ เรียกน้องว่ามัน เดี๋ยวตบปากเลย”
“น่า...อย่าลืมไปขอมาให้ด้วยนะ เอาน่ารักๆเหมือนผมนะม๊า”
“ถ้าเหมือนแก ม๊าคงต้องไปหาร็อตไวเลอร์มาให้น้องเลี้ยงแล้วล่ะมั้งเวย์”
ฮ่วย!!...จะมีแม่ใครเปรียบลูกตัวเองเป็นร็อตไวเลอร์ เหมือนม๊าผมไหมเนี่ย- END STEP 45 -
ขออนุญาตตอบคอมเม้นท์แบบรวมๆเลยนะคะ
๐ ลืมพระเอกหื่นกามก่อนค่ะ มาเสพคู่เวย์จีนก่อน ปล่อยพี่เภาน้องแอลไปหื่นกันในที่ลับสองคน >///<
๐ สารภาพว่า เขียนเอง จิ้นเวย์แอลเองเหมือนกัน เอาเป็นว่าเวย์จีนดีกว่าเนอะ ส่วนเวย์แอลก็...แอบฟินเป็นระยะ ฮา...
อาจจะมีตอนมัธยมนิดหน่อย โป๊ะเช๊ะเลย เค้าเจอกันก่อนพี่เภากับน้องจีนจะมา
๐ เอ็นซีเวย์จีนก็รอก่อนเนอะ ยังเป็นคู่รักมัธยมอยู่เลย คู่หลักมันแอ๊ดว๊านซ์(บายพี่เภา) จนกู่ไม่กลับแล้ว นายเอกช้ำหมด -*-
๐ ขอบคุณทุกคอมเม้นท์นะคะ อาจจะมาช้านิดนึง แต่ยังรักคนอ่านทุกคนเหมือนเดิมค่ะ คำผิดเดี๋ยวมาตามแก้นะคะขอบคุณทุกคนนะคะ ตกหล่นชื่อใครขออภัยด้วยค่ะ 
poggojang fay 13 Lipoil slurpee04 seaz arisa_sa gupalz jj@room SiCK_SENt™
Rafael Gnannanz gookgik jojobuffy warnana001 Satanza321 Pupay nayne
sittikorn mellowshroom mild-dy railay moredee วายซ่า powderje nongrak
popeye NOoTuNE udongjay iammz tawan bobie praseat coon_all Pumpkin
yeyong nu-tarn inspirer_bear SnowyJJ Millet patsaporn myd3ar bon punchnaja
saradino1 ลู่เคอOlive♥ ice_spok VINC_MIKI Pam_Teukky maru pui takara
So_Da_Za ka[ze]na BAKA greensnake shoi_toei Pe๊aNu๊T Asuke 4559 omuya
POPEA Ali$a฿eth opordo boong086 murasakisama GETIIZ ชัดเจนกาบ badbadsumaru
wan Vavaviz Lemon_Tea kenghan leknoey Rukki poohdim ormn sam3sam zelesz
หัวข้อ: [MY BUTLER] ❤ คุณพ่อบ้านของผม // แจ้งข่าวรีปรินต์ 05.06.2020 หน้า 135 (อ่าน 1504513 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก