รอจีนอาบน้ำเสร็จ เราสองคนก็เดินไปที่ล็อบบี ผมบอกทางรีสอร์ทไว้แล้วมาจะขอเช่ามอเตอร์ไซค์ ซักพักพนักงานก็พาไปเอามอเตอร์ไซค์คันที่จะเช่า พอลองเครื่องลองอะไรเรียบร้อย ก็กวักมือเรียกสก๊อยส่วนตัวมาซ้อนท้าย
“เกาะแน่นๆนะ เดี๋ยวจะซิ่ง ถ้าตกลงไปไม่มีไปคืนแม่นะ บอกไว้ก่อนเลย” ผมแกล้งขู่มัน
ผมออกตัวแรงๆให้มันรีบถลามากอดผมไว้ทั้งตัว หัวเราะออกมาเบาๆอย่างมีความสุข ก่อนจะผ่อนความเร็วลง ไอ้จีนคงรู้ตัวว่าโดนแกล้ง ถึงได้ทุบมาเต็มหลัง ไม่เจ็บเท่าไหร่หรอก ตัวเล็กๆแค่นั้นจะมีแรงแค่ไหนกันเชียว
ผมขี่มาที่หาดทรายแก้วที่อยู่ติดกับท่าเรือหน้าด่าน หาดนี้นักท่องเที่ยวจะค่อนข้างพลุ่กพล่าน แต่ก็คึกคักพอสมควร ร้านอาหาร ร้านขายของมากมาย แต่ผมอยากมาพักผ่อน เลยเลือกไปพักที่หาดอื่นแทน ถึงแม้จะไม่สะดวกเท่าหาดทรายแก้ว แต่ก็ได้ความเงียบสงบกลับมาแทน
เราสองคนเดินดูร้านอาหารว่าจะเลือกร้านไหนดี ท้องฟ้าก็ค่อยๆมืดลง สุดท้ายเลยเลือกร้านที่มีคนเยอะพอสมควร แต่อาหารก็หน้าตาน่ากิน ร้านนี้ตั้งอยู่บนหาดทรายเลย พนักงานบอกว่าดึกหน่อยจะมีโชว์กระบองไฟด้วย แต่ผมยังไม่รู้เลยว่าจะได้อยู่ดูหรือเปล่า เผื่อบางทีต้องหอบหิ้วเด็กอนามัยแถวนี้กลับไปนอนแต่หัวค่ำ
ผมเลือกสั่งอาหารไปสามอย่าง เพราะรู้ดีว่าคนข้างตัวกินเหมือนแมวดม สั่งมาเยอะๆมีหวังได้รับผิดชอบเองแน่ๆ พนักงานก็ถามว่าจะเอาเบียร์หรือค็อกเทลอะไรไหม ผมก็ส่ายหน้าก่อนจะสั่งเป็นโค้กไปแทน เพราะพาไอ้จีนมาด้วย เลยไม่อยากกิน ถึงแม้ว่ากินเข้าไปแล้วจะไม่เมา แต่ก็กลัวว่าจะดูแลมันได้ไม่เต็มที่
ทั้งๆที่ผมตั้งใจที่จะไม่กิน แต่เจ้าตัวแสบข้างๆนี่สิ ดึงเสื้อผมยิกๆ แล้วก็มองค็อกเทลสีสวยตาปรอยเชียว ผมรีบส่ายหน้าเป็นเชิงห้ามทันที
“ไม่ต้องคิดเลยนะ”
“นะ...นะ...พี่เวย์นะ”
วุ๊ย! เดี๋ยวนี้อ้อนเก่งจริงนะ ไปหัดมาจากไหนวะเนี่ย ถึงกับตัวแข็งไปต่อไม่เป็นเลยผม ปกติมันก็ไม่ได้อ้อนอะไรผมมากมายหรอก แทบไม่ค่อยได้อ้อนเลยด้วย วันนี้ไม่รู้มันกินอะไรผิดสำแดงถึงมาอ้อนผม แต่ขนาดไม่อ้อน ผมยังแพ้ตลอด แล้วนี่เล่นมาทำตาโตๆอ้อนใส่กันอีก ไอ้จีนเอ๊ย...น่ารักไม่ทนจริงๆหว่ะ สุดท้ายก็ต้องยอมตามเคย
“ให้แค่แก้วเดียวนะ”
พอได้รับคำอนุญาตจากผม ไอ้จีนก็ยิ้มร่าทันที มันหยิบรายการค็อกเทลมาดูเหมือนเป็นรายการของหวาน ปกติผมให้มันกินมากสุดแค่สปายเองนะ แต่ค็อกเทลมันก็ไม่ค่อยแรงมากเท่าไหร่ เอาวะ...หยวนๆหน่อยแล้วกัน
อย่างที่รู้ๆอยู่ ถึงจีนมันจะสนิทกับไอ้ภามมากแค่ไหน แต่ไอ้จีนมันก็เป็นเด็กดีจริงๆ มีกินบ้างก็เวลาที่สังสรรค์กับพวกผม มันเลยได้แต่กวาดตาดูรายการเครื่องดื่มอย่างงงๆ ผมเลยได้ทีหัวเราะหึๆก่อนจะบอกหน้าตาเฉย
“ถ้าเลือกไม่ได้ก็ไม่ต้องกิน”
มันค้อนประหลับประเหลือกให้ผม ก่อนจะหลับหูหลับตาจิ้มไปซักอัน นี่ถ้าไม่ได้มาเที่ยวกัน ผมก็คงไม่ยอมหรอก อีกอย่าง ถือว่าฝึกให้มันชินด้วยละกัน เพราะเดี๋ยวมันจะกลายมาเป็นเฟรชชี่คณะผม ที่ขึ้นชื่ออยู่แล้วว่าหาเรื่องเมากันได้ทุกวันไม่เว้นวันหยุดราชการ ถ้าผมยังมัวแต่ประคบประหงม พอเปิดเทอมมันลำบากแน่ๆ แต่ของแบบนี้ก็ค่อยๆหัด จะให้จับมันกรอกเหล้าในวันเดียวเลยก็ไม่ใช่ แต่ถ้าได้มันมาอยู่สายรหัสผมนะ รับน้องได้กินแต่น้ำอัดลมชัวร์!!
ซักพักค็อกเทลที่สั่งไปก็มา สีชมพูสวยมาเชียว ผมก็ไม่รู้หรอกว่าไอ้จีนมันสั่งอะไรไป ไอ้จีนยื่นหน้ามาดมๆ ได้กลิ่นแอลกอฮอล์จางๆ แล้วคนสั่งเขาก็ค่อยๆละเลียดค็อกเทลสีสวย พอเข้าปากไปได้นิดหน่อยก็บ่นออกมาเบาๆ
“หวานเจี๊ยบเหมือนน้ำหวานเลย”
ผมหัวเราะออกมา ระวังเถอะ ไอ้หวานๆนี่แหล่ะที่จะทำให้เมาไม่รู้ตัว พอพนักงานยกอาหารมาเสิร์ฟ ผมก็หันไปสนใจอาหารแทน ไม่รู้มันจะกลัวอ้วนหรือไง พอตักอะไรใส่จานหน่อยก็โวยทันที
“ไม่เอา จีนกินไม่หมด”
“กินๆเข้าไปเถอะน่า กินไปเรื่อยๆ เดี๋ยวมันก็หมดเอง” ผมตอบเสียงเรียบๆ ไม่สนใจเสียงประท้วงของมัน
เรานั่งกินกันไปซักพักอย่างไม่รู้เวลา เพราะไม่ได้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู นาฬิกาก็ไม่ได้ใส่ เขาก็เริ่มโชว์ควงกระบองไฟกัน ไอ้จีนหันไปมองตาโตเชียว เห็นแล้วก็ต้องยิ้มออกมานิดๆ บางทีมันก็ยังเหมือนเด็กๆอยู่เลย
คนที่ออกมาโชว์เขาก็คล่องน่าดู คงเพราะต้องโชว์เป็นประจำ มีหยอกเล่นกับคนดูด้วย พวกฝรั่งก็ชอบกันใหญ่ พอแสดงเสร็จ คนที่มากินข้าวก็ปรบมือให้เกรียวกราว ผมเองก็ยังปรบมือให้เหมือนกัน หันกลับมาหาคนข้างๆก็ต้องส่ายหน้าเบาๆ ค็อกเทลหมดแก้วไปตอนไหนไม่รู้ แต่ที่รู้คือ หน้าขาวๆนั่นเริ่มแดงระเรื่อแล้ว ผมเลยถือโอกาสเรียกพนักงานมาเก็บเงินเลย
ตอนแรกก็คิดว่าคงจะเอาไอ้จีนกลับโรงแรมเองได้ แต่พอพยุงมาที่มอเตอร์ไซค์ที่จอดเอาไว้ ไอ้ตัวแสบก็ทำท่าจะล้มแหล่ไม่ล้มแหล่อยู่ตลอด ผมเลยกลัวว่าขืนจับมันซ้อนไปด้วยแล้วพาลูกเขาตกรถขึ้นมา จะเอาที่ไหนไปใช้คืนพ่อแม่มันล่ะ ครั้นจะเอามันมาซ้อนข้างหน้า ตัวก็ไม่ใช่เล็กๆ ท้ายที่สุดแล้วเลยต้องให้พนักงานที่ร้านเรียกรถรับจ้างให้ แล้วก็จ้างให้พนักงานอีกคนขี่มอเตอร์ไซค์ไปที่รีสอร์ทให้ด้วย ยอมเสียเงินเล็กๆน้อยๆดีกว่าปล่อยให้เกิดปัญหาทีหลัง
พอขึ้นมาบนรถรับจ้าง จีนก็เอนตัวมาพิงผมทันที ผมต้องพยายามจับให้มันนั่งดีๆ ได้แค่ส่ายหน้าอย่างระอา นี่ขนาดมันกินค็อกเทลไปแค่แก้วเดียวนะเนี่ย ปกติมันกินสปายก็ไม่เห็นจะเมาเลย ไอ้ตัวผมก็ลืมดูด้วยว่ามันสั่งอะไรไป เห็นมันเงยหน้าแดงๆ ตาเยิ้มๆมามอง ผมก็ต้องรีบเบือนหน้าหนีทันที
ไม่ไหว! อันตรายกับความอดทนผมจริงๆตอนนี้มันไม่น่ารักเลยซักนิด แต่...มึงจะเซ็กซี่ไปไหนวะครับจีน!!.
.
พอถึงรีสอร์ท ผมก็ประคองไอ้จีนลงมาอย่างทุลักทุเล ตัวมันไม่ได้หนักหรอก แต่พอมันเมาแล้วมันอยู่ไม่สุขนี่สิ ที่เป็นปัญาใหญ่ของผม จ่ายเงินให้รถรับจ้างเสร็จก็ประคองไอ้ตัวเล็กไปที่บังกะโล พอเข้าห้องมาได้มันก็ลงไปนอนแผ่บนเตียงเลยครับ ผมได้แต่ยืนส่ายหัว
“คราวหลังถ้ากินไม่ได้ก็ไม่ต้องกินเลยนะ”
ไอ้จีนมันไม่หือ ไม่อืออะไรทั้งสิ้น นอนหลับตาพริ้มอย่างเดียว ผมถอนหายใจช้าๆ ตกลงมีแฟนหรือว่ามีลูกล่ะเนี่ย ปล่อยมันนอนไว้อย่างนั้น ส่วนผมก็เดินเข้าห้องน้ำ เอาผ้าขนหนูผืนเล็กมาซักน้ำอุ่นบิดหมาดๆ นอจากเพื่อนสนิทสามคนแล้ว ก็ไม่เคยต้องมาทำอะไรแบบนี้ให้ใครเลย
เดินออกมาจากห้องน้ำ จีนก็ยังนอนอยู่ท่าเดิม สภาพเดิมเด๊ะ ผมกะว่าจะเช็ดหน้าเช็ดตาให้ เสร็จแล้วค่อยปลุกให้ลุกไปอาบน้ำ เอื้อมมือไปแตะผ้าขนหนูไปตามแก้มมันเบาๆ ก่อนจะเช็ดไล่ลงมาที่ซอกคอ แล้วก็ต้องเป็นฝ่ายสะดุ้ง เพราะคนเมาเขาลืมตาขึ้นมาแล้วก็คว้ามือผมเอาไว้แน่น
“ตื่นแล้วก็รีบลุกไปอาบน้ำเลยไป เสร็จแล้วจะได้มานอน”
มันไม่ตอบรับ เอาแต่นอนยิ้มหวานอย่างเดียว ผมเลยแกล้งดีดหน้าผากมันไปเบาๆทีนึง มันลูบหน้าผากตัวเองป้อยๆเลย ผมก็หัวเราะขำ ทำท่าจะผละออกมา แต่มือเล็กก็เอื้อมมาคล้องคอแล้วดึงผมลงไป โชคดีหรือโชคร้ายก็ไม่รู้ที่ผมยันตัวเองไว้ทัน เลยกลายว่าตอนนี้ผมคร่อมอยู่บนตัวมันด้วยท่าที่ล่อแหลมสุดๆ
“เมาใหญ่แล้ว รีบลุกไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้เลย”
ผมบอกแล้วก็พยายามแกะมือไอ้จีนออก แต่สงสัยเมื่อตอนเย็นจะให้มันกินปลาหมึกเยอะไป เกาะแน่นเป็นปลาหมึกเชียว ถ้าถามว่าชอบไหม ตอบได้เลยว่าชอบมาก แต่มันก็อันตรายมากๆเหมือนกัน กูจะทนไม่ไหวเอานะครับ มันรู้ตัวบ้างหรือเปล่าว่ากำลังทำอะไรอยู่
“จูบหน่อย...” บอกเสียงเบา อ้อนๆแบบนี้ แล้วใครมันจะไปทนได้ล่ะครับ
“จะยั่วกันเหรอไง เด็กบ้า”
ถึงจะถามไปแบบนั้น แต่ผมก็ก้มลงแตะริมฝีปากตัวเองกับกลีบปากบางเบาๆ รู้สึกถึงรสหวานๆของค็อกเทลที่ซึมซับได้จากริมฝีปากบาง ไม่อยากจะเอาเปรียบคนเมาเท่าไหร่ ผมเลยทำท่าจะถอนริมฝีปากออกมา แต่แล้วก็ต้องเบิกตากว้าง เมื่อลิ้นเล็กๆขยับเข้ามาในโพรงปากของผมอย่างไม่ประสีประสา
จีนมันจะรู้หรือเปล่า...ว่าความไม่ประสีประสาของมันกำลังทรมานผมให้ตายทั้งเป็น !!ผมถึงกับตัวแข็ง ปล่อยให้ลิ้นเล็กรุกรานผมอย่างอุกอาจอยู่ฝ่ายเดียว มือที่ยันฟูกเอาไว้ เกร็งแน่นจนเส้นเลือดปูด พยายามข่มความต้องการของตัวเองอย่างยากลำบาก แต่อดทนทำได้ไม่เท่าไหร่ก็ต้องเป็นฝ่ายรุกกลับไป ผมค่อยๆซึมซับความหวานจากริมฝีปากบาง เหมือนคนติดยา ได้เท่าไหร่ก็ไม่รู้จักพอ
มือเล็กโอบรอบคอผมไว้แน่น มือผมก็ลูบไล้ไปตามแผ่นหลังบางที่แอ่นเข้าหาผมอย่างไม่รู้ตัว ลากเรื่อยจนสอดเข้าไปใต้เสื้อตัวบาง พอฝ่ามือร้อนผ่าวของผมสัมผัสกับผิวเนื้อเนียนละเอียด ก็เหมือนสติสัมปชัญญะที่หลุดลอยจะกลับคืนมาทันที ผมผละออกห่างก่อนจะต้องเบือนหน้าหนี ริมฝีปากบางที่เห็นแดงก่ำเพราะฝีมือผม ดวงตากลมโตที่มีหยาดน้ำคลอมองมาที่ผมอย่างต้องการ
ผมเองก็ต้องการไม่ต่างกัน แต่จีนกำลังเมาและไม่รู้สึกตัว
ผมถอยออกมานั่งอยู่ที่ปลายเตียงแล้วหันหลังให้กับจีน พยายามข่มความปวดหนึบที่กลางลำตัว ปกติก็ควบคุมตัวเองดี แต่ทำไมพอเป็นมัน...พอเป็นไอ้จีน ผมถึงได้สูญเสียการควบคุมตัวอย่างง่ายดาย
“พี่เวย์...”เสียงเล็กๆที่เรียกยังคงมีอิทธิพลกับผมเสมอ แต่ที่ทำได้เวลานี้ คงมีแต่การอยู่ห่างจากมัน พอผมจะลุกขึ้นจากเตียง จีนก็ผวาเข้ามากอดผมไว้ทั้งตัวจนผมถึงกับทำอะไรไม่ถูก
“เฮ้ย! จีนอย่า ปล่อยพี่ก่อน”
“พี่เวย์...จะทิ้งจีนไปไหน”
“ไม่ได้ทิ้ง จะไปห้องน้ำ” ผมตอบไม่เต็มเสียงนัก สารภาพเลยว่า จะไปจัดการกับตัวเองนี่แหล่ะ เพราะถ้าขืนผมยังไม่จัดการตัวเองให้เรียบร้อย ผมได้จัดการมันก่อนแน่ๆ
“อึดอัดเหรอ”
โว๊ยยยยยยยยยย!! ที่ร้านเขาทำค็อกเทลสูตรไหนให้ไอ้จีนกินวะเนี่ยผมพยายามแกะมือมันที่กอดผมแน่นออก แต่มันก็ไม่ยอมปล่อยซะที แล้วไอ้ตาโต หน้าอ้อนๆนั่นมันอะไรกัน จะเอาให้ผมคลั่งตายให้ได้เลยใช่ไหม
“จีน! ปล่อยก่อน”
“เดี๋ยวจีนช่วยนะ...”
ห๊ะ!! พ่อแก้วแม่แก้ว นี่ผมเมาอาหารทะเลตามไอ้จีนหรือว่าผมกำลังหูฝาดอยู่ครับ มองหน้ามันเต็มตา ก็เห็นมันส่งยิ้มตาใสมาให้ น่ารักไม่ทนจริงๆโว๊ย
“เฮ้ย! จีนกำลังเมาอยู่ มันไม่ดีน่า เดี๋ยวพี่มา ปล่อยก่อนนะ”
“จีนไม่ได้เมาซะหน่อย”
“เออ! ไม่มีคนเมาที่ไหนเขายอมรับว่าตัวเองเมากันหรอก”
“จีนไม่ได้เมาจริงๆ จีนแกล้งเมา”ห๊ะ!! ผมอุทานในใจเป็นรอบที่สอง วันนี้มันวันอะไรวะครับ เทวดาเบื้องบนท่านถึงเกิดอยากจะทดสอบความอดทนของผมขึ้นมา หรือจริงๆแล้วอยากจะลงโทษผมกันแน่ ที่ริอาจพามันมาเที่ยวเกาะเสม็ด แต่ผมบริสุทธิ์ใจจริงๆนะเออ แค่อยากพามันมาเที่ยวบ้างก็แค่นั้นเอง ไมได้คิดอะไรเลยจริงๆ พับผ่าสิ!! แล้วสงสัยว่าผมจะคิดนานไปหน่อย ไอ้คนแกล้งเมาถึงได้คว้าหมับเข้าที่ลูกชายผมเต็มแรงเลย
“เฮ้ยยยยยย!! เล่นอะไรเนี่ย”
“จีนไม่ได้เล่น จีนเอาจริง”สภาพตอนนี้ล่อแหลมกว่าเมื่อกี้อีกครับ กลายเป็นว่าผมหงายหลังลงไปนอนแผ่อยู่บนเตียง มีจีนนั่งทับอยู่บนตัวผม ทับอย่างเดียวไม่ว่าอะไรหรอก แล้วที่กำลังสาละวนกับการปลดกระดุมกางเกงยีนส์ผมนี่มันอะไรเนี่ย เอาไอ้ตัวแสบคนเดิมของผมคืนมาเดี๋ยวนี้นะ!!
“พี่เวย์โกหก ไหนบอกว่าถ้าถึงเวลาแล้วจะสอนให้ไง” คนที่กำลังง่วนอยู่กับการปลดกางเกงผมตัดพ้อออกมาเบาๆ
“ก็มันยังไม่ถึงเวลาซะหน่อย” ผมเถียงค้างๆคูๆ
“ถึงแล้ว จีนโตแล้ว”
“เลิกเล่นได้แล้วน่าจีน ไม่สนุกนะ” ผมยังพยายามที่จะปรามมันอยู่
“ก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้เล่น จีนเอาจริง”
ถึงปากผมจะห้าม แต่ผมก็รู้ตัวว่าผมก็ห้ามมันแต่ปากเท่านั้นแหล่ะ เพราะตอนที่มันกำลังปลดกางเกงผมอยู่ ผมก็ไม่ได้ห้ามมันแบบจริงๆจังๆเลยซักนิด ผมไม่ใช่คนดีที่มีความอดทนอะไรมากมาย แล้วถ้ามันจะทำขนาดนี้ คิดว่าผมจะปล่อยให้ทุกอย่างจบลงครึ่งๆกลางๆเหรอ
“ถ้าจะยั่วกันขนาดนี้ อย่ามาบอกให้หยุดทีหลังนะ ไม่หยุดแล้วจริงๆ” ผมพึมพำเสียงพร่า ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีถูกปัดทิ้งไป พร้อมๆกับกางเกงที่ถูกถอดออก แล้วผมก็เป็นฝ่ายพลิกตัวคร่อมมันเอาไว้
จีนเบิกตาเล็กน้อยก่อนจะยิ้มใส่ตาผม มือเล็กๆก็พยายามขยับจะมาแตะต้องตัวผม จนผมต้องใช้มือข้างหนึ่ง ยึดข้อมือสองข้างของมันไว้เหนือหัว ก้มลงไปกระซิบบอกมันข้างหู
“ไม่รู้หรือไง ว่าเพราะรัก ถึงไม่อยากทำ”ปากพึมพำบอกมันเสร็จ ก็ขยับพรมจูบไล่ไปตามซอกคอและลาดไหล่ของมัน ดูดดุนให้เป็นรอยเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ
“ก็เพราะรัก ถึงอยากให้ทำ” แค่ประโยคเดียว ก็เหมือนเส้นความอดทนที่ตึงมานานจะขาดผึงลงทันที ฝ่ามือข้างที่ว่างของผมลูบไล้เข้าไปใต้เสื้อมัน ทุกครั้งที่ถูกผมแตะต้อง จีนก็ตัวสั่นระริกเหมือนลูกนกตัวเล็กๆ ไม่ใช่แค่มือที่ทำหน้าที่ ริมฝีปากของผมก็ไม่ต่างกัน จนจีนถึงกับผวาเฮือก หลุดเสียงครางออกมาให้กับสัมผัสที่ไม่คุ้นเคย พอผมปล่อยให้ข้อมือของมันเป็นอิสระ ไอ้จีนก็กอดผมแน่นทันที
ชายเสื้อที่ถูกร่นขึ้นมาถึงคอ ถูกผมดึงออกไปทางหัว ตัวของมันเล็ก ผิวของมันขาวกระจ่าง ถึงตอนนี้จะมีร่องรอยที่ผมทำไว้แต่งแต้มประปราย แต่กลับทำให้ดูน่ามองยิ่งขึ้น ผมพยายามที่จะอ่อนโยน พยายามจะที่จะระมัดระวัง แต่มันก็ยากที่จะควบคุมอารมณ์
ในไม่ช้า ปราการทุกอย่างก็ถูกเหวี่ยงลงไปกองอยู่ข้างเตียง ฝ่ามือเล็กสองข้างยกขึ้นปิดหน้าตัวเอง ทั้งๆที่ปิดยังไงก็ไม่มิด ให้ผมได้แต่ยิ้มด้วยความเอ็นดู เมื่อกี้ยังทำเป็นเก่งกล้ามายั่วผม ตอนนี้กลับเอามือปิดหน้า มันน่านักเชียว
“อ๊ะ...ยะ...อย่า...อย่านะ...”
จีนมันครางเสียงหลง มือเล็กๆเอื้อมมาพยายามดันหน้าผมออก แต่ผมก็ไม่สน ใช้ริมฝีปากของตัวเองปรนเปรอคนที่อยู่ใต้ร่าง เสียงครางที่ดังเข้าหู ยิ่งเร่งเร้าให้ผมขยับริมฝีปากเร็วและแรง มือที่พยายามผลักไสก็เปลี่ยนเป็นกดหัวผมไว้แน่น ปลายเท้าเล็กๆจิกเกร็งเข้าหาเตียง ก่อนจะปลดปล่อยความต้องการออกมาในที่สุด
ผมเก็บซับทุกหยาดหยดอย่างไม่นึกรังเกียจ ทั้งที่ไม่เคยทำให้ใครมาก่อน ไม่คิดเหมือนกันว่าครั้งแรกที่ใช้ปาก จะใช้กับผู้ชายด้วยกัน แต่จะเป็นอะไรไป...ในเมื่อเป็นผู้ชายที่ผมรักมากๆ
ผมพลิกตัวลงนอนหงายข้างจีน ถึงจะรู้สึกทรมานจนแทบทนไม่ได้ แต่ก็คงไม่อาจหาญที่จะรุกรานมันหรอก ครั้งแรกมักจะมาพร้อมความเจ็บปวด ผมเองก็ไม่ได้เตรียมการอะไรมาซักอย่าง เพราะไม่คิดว่าจะเลยเถิดถึงขั้นนี้ เลยได้แต่นอนหงายๆ แล้วหลับตาลงช้าๆ ตัวช่วยที่ดีที่สุดในเวลานี้ก็คงหนีไม่พ้นมือตัวเอง แต่ไม่ทันได้ทำอย่างใจคิด มือเล็กๆก็ถือวิสาสะมาแตะเนื้อต้องตัวลูกชายผม พร้อมกับกระซิบข้างหู
“ให้จีนทำนะ...”
ผมพยักหน้าตอบรับไปทั้งที่ยังรับตาอยู่ มือเล็กๆนั่นขยับอยู่ไม่กี่ที ลูกชายผมก็อวดศักดาและความยิ่งใหญ่ทันที ได้แต่นอนหลับตาเคลิ้มๆเพื่อที่จะรับรู้ว่า ของจริงนี่มันดีกว่าที่จินตนาการไว้เยอะ ถึงจะเป็นแค่มือก็เถอะ แต่ยังไม่ทันจะได้ถึงปลายทางฝั่งฝัน มือเล็กก็ขยับออกให้ผมนิ่วหน้าเล็กน้อย ผมปรือตาขึ้นมาดูแล้วก็ต้องเบิกตากว้าง
“เฮ้ยยยยย!! อ๊ะ...อา...”
อุทานออกมาได้คำเดียว ก็ต้องเปลี่ยนเป็นส่งเสียงครางแทบไม่ทัน เมื่อไอ้ตัวเล็กของผม มันกดตัวเองลงมารับผมเอาไว้ทั้งหมด ความคับและรัดแน่นจากภายในกำลังทำให้ผมแทบคลั่ง หน้าเล็กๆนั่นก็เหยเกไปเล็กน้อย จนอยากจะจับมาฟาดก้นแรงๆ นี่มันครั้งแรกแล้วยังริอาจคุมเกมส์เองอีกนะ ถ้าไม่เจ็บให้มาเหยียบหน้าผมเลย
แต่เดี๋ยวก่อน...ในมือไอ้จีนนั่นมันอะไร มันใช่อุปกรณ์ที่เจ้าตัวแสบของผมควรมีเร๊อะ??
แฟนใครวะเนี่ย!?! ถึงกับเตรียมเจลมาด้วย มันน่านักเชียว!!จีนมันอยู่นิ่งๆ ค่อยๆปรับตัว ผมเองก็ไม่กล้าไปเร่งเร้าอะไรมาก ที่มันทำให้ทุกอย่างนี่ก็มากเกินพอแล้ว เกินความคาดหมายของผมไปไกลเลย ผมแตะแก้มจีนเบาๆก่อนจะถามเสียงอ่อนยังเป็นห่วง
“เจ็บมากไหม”
“มาก...แต่จีนทนได้”
ผมปล่อยให้จีนขยับไม่กี่ที ก่อนจะพลิกตัวให้จีนลงไปอยู่ข้างล่าง แล้วเป็นฝ่ายคุมเกมส์แทน อาจจะเพราะคนที่นอนอยู่ใต้ร่างที่ขยันยั่วความอดทนผมได้ตลอด หรือจะเป็นเพราะอะไรก็ตาม ไม่นานผมก็ไปถึงฝั่งฝันพร้อมๆกับจีน ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนหอบบนเตียงกันทั้งคู่
ในห้องที่แอร์เย็นฉ่ำ ตัวของผมและจีนกลับชื้นไปด้วยเหงื่อ นอกจากเสียงแอร์ที่ดัง ก็มีเสียงหอบหายใจระรัวของเราสองคน ผมรั้งจีนเข้ามากอดแน่น อยากพูด อยากถามอะไรมากมาย แต่วันนี้มันคงเหนื่อยมากแล้ว
“รักนะ...” ผมกระซิบบอกข้างหู จีนปรือตามามองก่อนจะยิ้มให้ผม
“จีนนอนเลยได้ไหม”
“นอนเถอะ เดี่ยวเช็ดตัวแล้วทำความสะอาดให้”
ผมจัดท่าให้จีนนอนดีๆ ซักพักคนตัวเล็กนั่นก็หลับไป ผมเลยถือโอกาสลุกไปเอาผ้าชุบน้ำอุ่นมาทำความสะอาดคราบไคลต่างๆ และก็เช็ดตัวคนที่หลับไปแล้วให้เรียบร้อย ก่อนจะจัดการเปลี่ยนชุดนอนให้ เสร็จแล้วผมก็ไปจัดการตัวเองในห้องน้ำบ้าง ก่อนจะตามมาสอดตัวลงในผ้าห่ม รั้งคนที่นอนข้างๆเข้ามากอดแน่นๆ กระซิบบอก แม้จะรู้ว่าคนที่หลับไปแล้วคงไม่ได้ยิน
“ฝันดีนะ...ไอ้เด็กจอมยั่วเอ๊ย!!”.
.
บ๊ะ!! ผิดจากที่คิดเสียที่ไหนล่ะ
ตื่นเช้ามาวิญญาณคนช่างยั่วเมื่อคืนก็หายวับ เหลือแต่คนที่นอนโยเยเพราะไม่สบายและไข้ขึ้น โชคดีที่ผมพอจะเดาได้ล่วงหน้า ถึงได้ขอยาจากทางรีสอร์ท และโทรศัพท์สั่งให้รูมเซอร์วิสเอาช้าวต้มมาส่งที่ห้อง
“หึ! เจ็บล่ะสิ เป็นยังไงล่ะ อดเที่ยวเลยเห็นไหม”
คนที่นอนอยู่บนเตียงทำหน้าเบ้ใส่ผม
“ก็รู้อยู่แล้วว่ามันเจ็บ แต่ไม่คิดว่าจะเจ็บขนาดนี้นี่นา หนังที่ไอ้ภามเอามาให้ดูไม่เห็นบอกว่าเจ็บมากนี่”
นั่นไง!! หลุดชื่อผู้ต้องสงสัยออกมาให้ผมหูผึ่งทันที
“ไอ้ภามเอาหนังอะไรมาให้ดู” ผมถามเสียงเรียบๆ หน้านิ่งๆ ไม่อยากให้ไก่ตื่น
“หนังโป๊เกย์”
ไอ้เชี่ยยยยย!! ไอ้ภาม ไอ้น้องเลว มันเอาหนังโป๊เกย์มาให้ไอ้จีนดูเนี่ยนะ เดี๋ยวผมกับมันมีเคลียร์กันยาวแน่ๆ
“อย่างเดียว??” ผมเลิกคิ้วใส่มัน คราวนี้มันหน้าแดงๆ ทีเมื่อคืนไม่ยักอายนะ ทำหลบตาจนผมต้องถามซ้ำ “เล่ามาให้หมดเลย ไอ้ภามมันพูดอะไรไว้บ้าง”
“กะ...ก็ไอ้ภามมันก็เอาเจลมาให้ แล้วก็บอกว่าถ้ากลัวก็ให้กินเหล้ากินอะไรย้อมใจก็ได้ แต่จีนรู้ว่าพี่เวย์คงไม่ให้แน่ๆ เลยกินแค่ค็อกเทลแล้วก็แกล้งทำเป็นเมา จะได้ไม่อายมากไงเล่า...ฮึ้ย! เลิกถามได้ยัง” ตอบเสร็จมันก็เอาผ้าห่มคลุมโปงหนีผมเลย
ผมล่ะอดยิ้มขำออกมาไม่ได้ มันจะขยันทำตัวน่ารักให้ผมรักให้ผมหลงไปถึงไหนกัน ผมเปลี่ยนที่นั่งไปนั่งข้างจีน ดึงคนที่ขดตัวอยู่ในผ้าห่มเข้ามากอด ก่อนจะเลิกผ้าห่มออก
“เป็นไงล่ะ...เชื่อไอ้ภามแล้วตัวเองก็เจ็บตัว”
“ก็ไอ้ภามมันบอกว่า...พี่เวย์ไม่ได้มีอะไรกับใครนานแล้ว จีนไม่อยากให้พี่เวย์มีความสุขเหรอ จีนก็เลยเชื่อ...” มันอ้อมแอ้มตอบผมไม่เต็มเสียง ทั้งหน้าทั้งหูแดงหมดเหมือนเป็นคนละคนกับเมื่อคืน
“จะให้ไปมีอะไรกับใครได้ยังไงล่ะ ก็มีจีนแล้วนี่ แล้วที่สำคัญ...กับคนที่รักน่ะ รอได้เสมอ”
“แล้วทำไมเมื่อคืนไม่รอ” อ้าว...คราวนี้ทำท่าจะมาโทษผมซะงั้น
“หึ! จะรอยังไงไหวล่ะ ในเมื่อเด็กมันยั่ว”หมอนใบเล็กถูกปาใส่หน้าผมทันที โชคดีที่ผมรับไว้ได้ทัน
“ฮือออออ...ไม่ต้องมาล้อเลย ไม่เอาแล้ว เจ็บจะตาย”
“อ้าว...ไม่เคยได้ยินเหรอ เจ็บบ่อยๆค่อยๆชิน”ผมหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนจะรั้งก้อนกลมๆที่มุดหน้าซุกตัวอยู่ในผ้าห่มมากอดไว้แน่น กำลังคิดอยู่ว่ากลับไปนี่ควรจะไปคิดบัญชีกับไอ้ภามดี หรือว่าควรจะตบรางวัลให้มันดี
“มาเสม็ดที ถึงกับเสียแฟนเลย” ผมแกล้งพูดหน้านิ่งๆ ไอ้จีนก็ทำหน้างง
“ทำไมล่ะ?”
“ก็ได้เมียมาแทนไง ว่าไงจ๊ะ...เมียจ๋า” ผมบีบแก้มมันแล้วก็รีบกระโดดหนีออกมาทันที แต่วันนี้จีนมันคงทำอะไรผมไม่ได้มากหรอกครับ เพราะแค่จะขยับตัวยังลำบาก อย่างดีก็ทำได้แค่คว้าหมอนปาบนเตียงใส่ผม
“ไอ้พี่เวย์บ้า!! บอกให้หยุดล้อไง หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ ฮือ...คราวหลังไม่เอาด้วยแล้ว”จบตอนพิเศษ
... เขียนเองและตายเองอย่างสงบ!! หวังว่าจะถูกใจกับตอนพิเศษของคู่รองอย่างเวย์จีนนะคะ ยาวจุใจมากๆ
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามกันมานะคะ ไม่ได้เขียนมานาน มีตกหล่นตรงไหนขออภัยด้วยน๊า นี่เป็นตอนพิเศษตอนสุดท้ายที่จะลงเล้าแล้วค่ะ ที่เหลือก็รอติดตามตอนเป็นรูปเล่มนะคะ
ส่วนที่ลงเล้าก็จะจบสมบูรณ์ลงตรงนี้ค่ะ ขอบคุณคนอ่านทุกคน สำหรับคอมเม้นท์ สำหรับกำลังใจ สำหรับบวก สำหรับเป็ด ยังไงถ้ามีอะไรผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยค่ะ
ขอบคุณมากๆค่ะ 
อีดิท : ขอบคุณที่ช่วยตรวจทานคำผิดนะคะ เมื่อวานรีบลงจัด >///<
ปล. ตอนพิเศษเวย์จีนยาวซะจนพี่เภาน้องแอลกลายเป็นลูกเมียน้อยเลย
หัวข้อ: [MY BUTLER] ❤ คุณพ่อบ้านของผม // แจ้งข่าวรีปรินต์ 05.06.2020 หน้า 135 (อ่าน 1504953 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก