[BBoy Series] Dream...ขีดเส้นฝัน ในวันที่มีรัก
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [BBoy Series] Dream...ขีดเส้นฝัน ในวันที่มีรัก  (อ่าน 104470 ครั้ง)

ออฟไลน์ ~ScAreD:SAcreD~

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1811
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-2
พอดีขออนุญาตบอยลงเรื่องนี้ได้เป็นที่เรียบร้อยครับ แฮะ แฮะ

ขอลงต้อนรับเรื่องใหม่ของนักเขียนในดวงใจ ที่กำลังจะเอาเรื่องใหม่มาลงซะหน่อย
อยากอ่าน Loving Course เร็วๆจังเลย  :m13: แอบกดดันนิ๊ดนึงนะครับ บอย  :m29:

เรื่องนี้อยู่ในรวมเล่มของ BBoyseries เล่มหนึ่ง ครับ
ใครสนใจไปซื้อรวมเล่มเลยนะครับ

คำเตือน : นิยายของบอยทุกเรื่องได้จำการจดลิขสิทธิ์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ห้ามผู้ใดกระทำการลอกเลียนแบบหรือว่าดัดแปลงใดๆทั้งสิ้น มิฉะนั้นจะต้องถูกดำเนินคดีตามทางกฎหมาย จึงเรียนมาเพื่อทราบกันโดยถ้วนหน้า

ขอความกรุณาให้เกียรติกับผู้แต่งด้วย ขอบคุณล่วงหน้านะครับ

==================================

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความที่ไม่เหมาะสมและเกิดความขัดแย้ง
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

===================================

- 1 -

JUSTIN..ซุปเปอร์สตาร์หน้าใหม่ทำวงการเพลงสะเทือน….

ประโยคสั้นๆที่โปรยพาดหัวหนังสือพิมพ์บันเทิงรายสัปดาห์ฉบับหนึ่งที่วางแผ่หราอยู่ตรงกลางโต๊ะในที่ประชุมดึงให้ทุกสายตาจับจ้องอยู่ที่มันด้วยสีหน้าครุ่นคิด

“เราประมาทไม่ได้แล้วนะเด็กคนนี้มีดีกว่าที่เราคิด”

หนุ่มใหญ่ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้หัวโต๊ะและเป็นคนเรียกประชุมในครั้งนี้เอ่ยขึ้นทำให้ทุกสายตาหันมองไปที่เขา

“แรกๆที่เห็นเด็กคนนี้ที่ทางค่ายเขายิงทีเซอร์ออกมา ไม่น่าเชื่อว่าเด็กคนนี้จะดังได้เร็วขนาดนี้ สถานการณ์ค่ายเราตอนนี้กำลังตกเป็นรองค่ายคู่แข่งในสายตาของสื่อนะ ผมก็อยากจะถามทุกคนว่ามันเกิดอะไรขึ้น เราเคยเป็นที่หนึ่งมาโดยตลอด ทำไมพักหลังนี้นักร้องที่พวกคุณผลิตงานเพลงให้ถึงได้แป้กไม่เป็นท่าทั้ งหน้าเก่าหน้าใหม่ ตอนนี้เราไม่มีมีนักร้องเบอร์เจ๋งๆที่จะออกมาต้านกระแสของนายจัสตินได้เลยนะ หรือทุกคนว่าไง เด็กๆที่พวกคุณกำลังดูแลอยู่ ใครบ้างที่พอจะมีแววเรียกความนิยมของคนฟังให้กลับมาหาเราได้”

เงียบ…ไม่มีคำตอบใดๆหลุดออกจากปากทีม producerที่นั่งเรียงรายอยู่ต่อหน้าเมที จนเขาต้องผ่อนลมหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะหันหน้าไปมองชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงข้ามเขา และกำลังมองสบตาเขาอยู่พอดี

เสมือนรู้ว่าสถานการณ์เช่นนี้ ผู้บริหารค่ายเทปหนุ่มใหญ่อย่างเมทีจะต้องขอความเห็นจากเขาอย่างแน่นอน ด้วยเครดิตที่นักร้องที่อยู่ในความดูแลของเขา ล้วนแต่สร้างยอดขายเกินเป้าให้กับบริษัทแทบทั้งสิ้น

“ธีระ ตอนนี้งานใหม่ของคุณเป็นไงบ้าง”

“คุณเมทีหมายถึงอัลบั้มของฟิลิปเหรอ”

ธีระเอ่ยถึงฟิลิปนักร้องหน้าใหม่ที่ได้จากการประกวดที่ทางค่ายจัดขึ้นและตอนนี้กำลังอยู่ในความดูแลของเขากับการออกอัลบั้มแรก

“ใช่เด็กคนนี้คุณคิดว่าพอจะมีแววไปได้แค่ไหน”

“อืมตอนนี้อลบั้มก็เสร็จไปกว่า 80% แล้วล่ะ ส่วนจะไปได้ไกลแค่ใหน อันนี้ผมก็ว่าน่าลุ้นนะ เพราะฟิลิปเขาก็มีความเป็นศิลปินที่โดดเด่นอยู่แล้ว คุณเมทีก็คงจะเห็นในวันประกวดอ่ะนะ”

เมทีพยักหน้าคล้อยตามคำบอกเล่าของธีระ producer มือหนึ่งของค่าย และก็ได้แต่หวังว่า ฟิลิปนักร้องชายวัยรุ่นคนใหม่ที่อยู่ในทีมผลิตของธีระ จะช่วยกู้วิกฤตขาลงของค่ายเพลงที่เคยเป็นอันดับหนึ่งในตลาดเพลงวัยรุ่นให้กลับมาผงาดได้อีกครั้ง หลังจากที่ค่ายคู่แข่งได้เปิดตัว 'จัสติน' นักร้องหนุ่มวัย20ลูกครึ่งไทย อังกฤษกับรูปร่างหน้าตาที่โดดเด่นผสมกับแนวเพลง pop dance ที่กำลังครองความนิยมในตลาดเพลงวัยรุ่นเพียงคนเดียวในขณะนี้

“ผมอยากให้คุณเร่งทำเพลงหน่อยนะ ธีระ เรายังมีโอกาสที่จะต้านกระแสของคู่แข่งได้ ก่อนที่จัสตินจะมีคอนเสิร์ตใหญ่ เพราะถึงตอนนั้นคงยากที่เราจะดึงตลาดกลับมา”

“คุณเมทีคงไม่ได้หมายความว่า จะให้ฟิลิปเป็นคู่แข่งของจัสตินนะ”

“แล้วมันจะผิดอะไรล่ะ ธีระ เพราะเท่าที่ผมดูแผนงานของแต่ละท่าน ผมว่าฟิลิปน่าจะต้านกระแสของฝั่งโน้นเขาได้หรือทุกคนว่าไง”

ธีระหันไปสบตาเพื่อนร่วมงานที่นั่งเงียบ ไม่มีคำคัดค้านใดๆ

“อีกอย่างผมเชื่อในฝีมือคุณนะธีระ”

“แต่กำหนดออกอัลบั้มของฟิลิปคือกลางปีหน้านะ ส่วนจัสติน ตอนนี้ก็มีข่าววงในออกมาแล้วว่าปลายปีนี้เขาจะมีคอนเสิร์ตใหญ่อย่างแน่นอน ผมคิดว่าคุณเมทีน่าที่จะลองมองนักร้องคนอื่นๆ ที่กำลังจะออกช่วงนี้ดูก่อนมั๊ย”

“แต่คุณสมบัติของฟิลิปดูจะสมน้ำสมเนื้อ ที่พอจะเป็นคู่แข่งของจัสตินได้ไม่ยาก ผมว่าผมมองคนไม่ผิดและผมก็ขอย้ำว่าผมเชื่อในฝีมือคุณธีระ”

“เมื่อคุณเมทีไว้ใจผมผมก็เต็มที่อยู่แล้ว”

“แต่ความจริงนักร้องเบอร์เก่าๆของเรา ที่พอจะขายได้ก็มีนะ ผมว่าจะเป็นการฆ่าตัวตายหรือเปล่า ทีจะทำงานลวกๆออกมาไม่โดนก็แป้กเอาง่ายๆนะ เผลอๆอาจจะโดนด่าเอานะ เพียงเพราะอยากที่จะต้านกระแสเพียงอย่างเดียวแต่ไม่ดูคุณภาพของงาน”

พีรพลที่นั่งฟังการสนทนาอยู่นาน เสนอความคิดขึ้นมาค้าน เพราะเขาคิดว่ามันเสี่ยงเกินไปที่จะเอานักร้องใหม่ที่ชั่วโมงบินยังไม่มีออกมา ในขณะที่กระแสตอบรับของจัสตินกำลังเป็นที่กล่าวถึงในวงกว้างว่า จะกำลังจะขึ้นแท่นเป็นซุปเปอร์สตาร์คนต่อไปของวงการเพลง

“แล้วใครล่ะ คุณพีรพล ลองเสนอผมมาดูสิ ขนาดเรย์นักร้องเบอร์ขายของคุณ และเป็นความหวังของค่ายยังวืดไม่เป็นท่า เพียงแค่อัลบั้มของจัสตินเปิดตัวได้ไม่ถึงเดือน จนต้องพับงานคอนเสิร์ต”  

พีรพลเงียบไม่มีคำตอบรู้สึกน้อยใจขึ้นมา เมื่อโดนผู้บริหารมองว่า เรย์ ศิลปินเบอร์หนึ่งของค่ายที่อยู่ในทีมผลิตของเขามาหลายปีก่อนที่ธีระจะก้าวเข้ามา ไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควรกับงานใหม่ชุดล่าสุด

“ผมว่าเราควรจะมีกิจกรรมร่วมกับอัลบั้มของฟิลิปนะ”

ธีระเสนอความคิดออกมาอีกครั้ง ซึ่งข้อเสนอของเขาก็ทำให้ผู้บริหารอย่างเมทีเห็นด้วยได้ไม่ยาก

“อืม..ผมว่าก็ดีนะ ลำพังแค่งานเพลงอย่างเดียวก็คงจะไม่พอหรอก แล้วคุณคิดว่าควรจะเป็นกิจกรรมอะไรดีล่ะธีระ”

“ฟิลิปเกิดมาจากการประกวด กิจกรรมของเขาก็น่าจะเป็นการประกวดนะ มันอาจจะช่วยให้คนสนใจงานของเขามากขึ้นด้วย”

“คุณนี่สมเป็นโปรดิวเซอร์คนเก่งจริงๆนะ ธีระ”  

พีรพลเอ่ยชมในใจ ก็คิดว่าเขาคงหมดความสามารถลงไปเยอะในสายตาของเมที

“มันก็เหมือนเป็นแผนสำรองไง คุณพีรพล เพราะถ้าฟิลิปทำไม่ได้อย่างที่เราหวังกัน ก็จะได้มีตัวตายตัวแทนได้ทัน”

“คุณนี่รอบคอบจริงๆ ธีระ ยังไงผมอาจจะต้องคุยเรื่องนี้กับทีมการตลาดอีกที แต่ตอนนี้ผมอย่างให้คุณเคี่ยวฟิลิปให้แน่น ความหวังอยู่ที่เด็กของคุณ แล้วผมอยากให้ฟิลิปเปิดตัวก่อนงานแถลงข่าวคอนเสิร์ตใหญ่ของจัสติน”  

ธีระมองสบตาผู้บริหารอย่างมุ่งมั่น งานนี้ของเขาน่าจะเป็นงานที่ท้าทายที่สุดเท่าที่เคยทำเพลงมา และเขาก็มั่นใจในศักยภาพของ ฟิลิป เด็กหนุ่มที่เขาเทคะแนนให้อย่างไร้คู่แข่งในการประกวดค้นหาดาวดวงใหม่
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19-09-2010 18:57:03 โดย THIP »

ออฟไลน์ ~ScAreD:SAcreD~

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1811
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-2
ต่อกันเลยแบบกำลังฟิต  :a2:

======================
JUSTIN อัลบั้มที่ร้อนแรงที่สุดที่ทุกคนยอมรับว่าเป็นอันดับหนึ่งของวันนี้

เอมีนส่งเงินค่าหนังสือพิมพ์ให้คนขาย เพียงเพราะประโยคพาดหัวตัวใหญ่เกี่ยวกับจัสติน เด็กหนุ่มเดินหาที่หลบมุมอ่านรายละเอียดด้านในทันที ก่อนจะวางหนังสือพิมพ์แล้วถอนหายใจให้กับตัวเอง

“เมื่อใหร่มึงจะมีโอกาสแบบนี้บ้างวะไอ้เอเอ้ย”

เขาพึมพำกับตัวเองเบาๆ พลางหวนนึกถึงถ้อยคำที่เขาได้รับจากทีมผู้คัดเลือกการค้นหานักร้องหน้าใหม่ ที่ค่ายเพลงของเมที


“พอเลยน้อง แค่นี้ก็รู้ผลแล้ว เรากำลังค้นหานักร้องตัวจริงมืออาชีพที่พร้อมจะเป็นดาวนะ ไม่ได้หาเซียนคาราโอเกะ ถ้าน้องจะร้องเล่นในร้านคาราโอเกะ น้องสอบผ่าน แต่เวทีนี้ต้องขอบอกว่าน้องต้องปรับปรุงอย่างแรงไว้เจอกันในโอกาสหน้านะ”

ถ้อยคำเพียงแค่นั้นที่ทำให้เขาหน้าชาเดินคอตกออกจากห้องทดสอบ เผชิญหน้ากับสายตานับสิบคู่ที่มองจ้องมาที่เขา

“อย่างงี้ตกรอบชัวร์ว่ะ”

เสียงพูดคุยเบาๆที่ดังอยู่ในกลุ่มคนที่รอทดสอบ  ทำให้เขามองสบตาเจ้าของเสียงด้วยความรู้สึกไม่ชอบใจ เพราะคิดว่าคนพูดน่าจะมีมารยาทที่ดีกว่านี้ รูปร่างหน้าตาและบุคลิคก็ถือว่าโดดเด่นอยู่คนเดียวภายในกลุ่ม   ตอนนั้นเขาอดไม่ได้ที่จะจ้องมองป้ายชื่อที่ติดอยู่กลางอก พร้อมหมายเลขที่เป็นคนลำดับต่อไปจากเขา เขาเห็นชัดเจนว่าคนพูดนั้นชื่อ  ฟิลิป


“ชีวิตนี้กูก็คงจะเป็นได้แค่เซียนคาราโอเกะแหละวะ”

เด็กหนุ่มพึมพำกับตัวเองในตอนปัจจุบัน พลางเริ่มถอดใจกับการตามหาความฝัน ในเมื่อก็กี่ครั้งต่อกี่ครั้งที่เขาลงสมัคร ก็พบเจอแต่ความผิดหวัง ไม่เคยมีสักครั้งที่เขาจะได้แสดงความสามารถบนเวที 

ด้วยเหตุผลไม่มีความดึงดูดพอที่จะเรียกความสนใจได้ ทั้งที่เขาเพียงแค่ขอโอกาสสักครั้งที่จะยืนอยู่บนเวทีท่ามกลางสายตาหลายคู่ มันเป็นความฝันที่ติดตัวเขามาตั้งแต่เด็ก การเป็นนักร้อง การได้ออกอัลบั้มเพลงคือความฝันสูงสุดของเด็กหนุ่มอย่างเขา

แต่วันนี้เขาเริ่มที่จะเหนื่อยกับการออกล่าความฝัน เขาควรที่จะอยู่ในโลกของความเป็นจริงซะที นั่นคือการตั้งใจเรียนให้จบ แล้วหางานที่มั่นคงทำ ดีกว่าการมาตามล่าฝันลมๆแล้งๆที่คงไม่มีวันเป็นจริงขึ้นมาได้

   

แสงแฟลตวูบวาบพร้อมเสียงชัตเตอร์ดังขึ้ถี่ยิบขึ้นทันที เมื่อเด็กหนุ่มร่างสูง ผิวขาวสะอาด หน้าตาคมใส ก้าวขึ้นมาบนเวทีแถลงข่าวในชุดทะมัดทะแมงที่รับกับรูปร่างที่แข็งแรง ทำให้ตัวเขาเป็นที่โดดเด่นน่ามองมากที่สุดในงาน

จัสตินยิ้มทักทายแฟนคลับที่เข้ามาให้กำลังใจอย่างล้นหลาม แถมยังพร้อมกันส่งเสียงกรี๊ดสนั่นห้อง เพียงแค่เห็นเขาโบกมือให้ ก่อนที่จะนั่งลงเตรียมที่จะแถลงข่าวคอนเสิร์ตใหญ่คอนเสิร์ตแรกให้กับสื่อมวลชน ที่พร้อมใจเข้ามาทำข่าวกัน เสียจนห้องแถลงข่าวแคบไปถนัดตา ซึ่งผู้จัดการส่วนตัวได้แอบกระซิบเขาว่านี่เป็นครั้งแรกเลยทีเดียว ที่ห้องแถลงข่าวของบริษัทไม่เพียงพอต่อกองทัพนักข่าวและบรรดาแฟนคลับที่มาดักรอกันก่อนที่งานจะเริ่มนานหลายชั่วโมง

“รู้สึกยังไงบ้าง ที่ตอนนี้จัสตินกลายเป็นนักร้องหน้าใหม่ที่มาแรงที่สุดในตอนนี้ และกำลังจะมีคอนเสิร์ตใหญ่และดูท่าว่าจะมีจำนวนรอบเยอะที่สุดในรอบปี ทุบสถิติที่เรย์เคยทำเอาไว้” 

คำถามแรกที่ถูกถามขึ้นหลังจากการแถลงข่าวจบลง ถึงแม้เด็กหนุ่มจะรู้สึกไม่ดีที่สื่อเอาเขาไปเปรียบกับเรย์ นักร้องรุ่นพี่ต่างค่ายที่กำลังโดนสื่อยัดเยียดให้เป็นซุปเปอร์สตาร์ขาลง เพราะโดนกระแสความแรงของเขากลบเสียสนิท แต่จัสตินก็ยิ้มตอบคำถามนั่นให้ตรงตามสคริปที่ถูกเตรียมกันมาอย่างดี จากทีมงานของเขาเสมือนเป็นการจงใจที่จะให้ทางค่ายเพลงของเมทีที่เป็นคู่แข่งกันมานานรับรู้ ว่าตำแหน่งซุปเปอร์สตาร์อันดับหนึ่งกำลังจะกลายเป็นของเขา

“ก็ดีใจครับ ดีใจมากที่ทุกคนให้การต้อนรับกับอัลบั้มแรกของผมมากมายขนาดนี้ มันเป็นสิ่งเหนือความคาดหมายเลยล่ะ และกับคอนเสิร์ตแรกของผมที่อาจจะมีการจัดถึง 4 รอบตามที่เป็นข่าว ก็อยากจะให้ทุกคนติดตามกันดูนะครับ รับรองมีทีเด็ดที่แฟนเพลงของผมต้องสนุกและมันส์กับคอนเสิร์ตครั้งนี้แน่นอน”

“แสดงว่าคอนเสิร์ตครั้งนี้จะจัดถึง 4 รอบจริงๆใช่มั๊ยคะ”

“ก็น่าจะเป็นอย่างงั้น เพราะกระแสเรียกร้องตอนนี้มีมาเยอะมาก ยังไงก็ขอขอบคุณทุกกำลังใจไว้ ณ.ที่นี้ด้วยนะครับ แล้วเดี๋ยวเราจะได้สนุกร่วมกันกับโชว์ของผมแน่นอน รับรองว่าแปลกแหวกแนวอย่างที่ทุกคนไม่เคยเห็นมาก่อนแต่เป็นความแปลกที่ผมมั่นใจว่าทุกๆคนจะต้องชอบ”

“อย่างนี้จะมีการเพิ่มรอบหรือเปล่าคะถ้ากระแสเรียกร้องมีเข้ามาอีก”

“อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายๆอ่ะนะ แต่โดยส่วนตัวผมแล้วผมพร้อมที่จะมอบความสุขความสนุกให้กับทุกคนได้อยู่แล้ว”

“แต่แค่ 4 รอบก็เป็นสถิติที่เยอะที่สุดในรอบปีของวงการเพลงตอนนี้เลยนะ จัสตินคิดว่ามันจะประสบความสำเร็จมากน้อยแค่ใหน”

“ผมมั่นใจถ้าทุกคนได้ดูโชว์รอบแรกของผม คิดว่ารอบที่เหลือคงไม่มีปัญหาอะไร”

“อะไรที่ทำให้จัสตินมั่นใจขนาดนั้น”

“เพราะโชว์ของผมไม่เหมือนใคร และไม่มีใครเหมือนแน่นอน” 

นักร้องหนุ่มตอบอย่างมั่นใจในศักยภาพของตัวเอง ที่ทางค่ายพยายามผลักดันให้เขาขึ้นมาเป็นซุปเปอร์สตาร์อันดับหนึ่ง และดูท่าว่าทุกอย่างจะเป็นไปตามคาด เพราะแค่บรรยากาศในงานแถลงข่าวในครั้งนี้ ก็น่าจะยืนยันได้ดีว่าเขาเป็นคนที่น่าจับตามองที่สุดในตอนนี้



 “แล้วจะได้รู้กันว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า” 

เมทีเอ่ยออกมาเบาๆ เมื่อเพิ่งอ่านถ้อยคำแถลงข่าวคอนเสิร์ตใหญ่ของจัสตินจบลง พร้อมๆกับกดรีเพล์ย ดูเทปทีเซอร์ตัวแรกของฟิลิป ที่พร้อมจะปล่อยสู่สายตาประชาชนในอีกไม่กี่ชั่วโมง   

ภาพค่อยๆโฟกัสที่ใบหน้าของเด็กหนุ่ม ผมตั้งชี้รับกับใบหน้าเนียนใสที่คมได้รูปตามแบบฉบับลูกครึ่ง วัยไล่เลี่ยกับจัสตินก่อนจะฉายออกในมุมกว้าง  ฟิลิปกำลังเคลื่อนกายพริ้วไหว แต่ทว่าแข็งแรงไปกับแนวดนตรีแดนซ์แปลกใหม่ล้ำสมัย ภายใต้ฝีมือโปรดิวซ์ของธีระ ทุกอย่างดูลงตัวและน่าจะสะกดสายตาใครต่อใครได้ไม่ยากจ นผู้บริหารอย่างเมทียิ้มกว้างที่อีกไม่นานค่ายเพลงของเขาก็คงจะกลับมาผงาดได้อีกครั้ง

หนุ่มใหญ่คิดไว้แล้วว่า ทันทีที่ฟิลิปถูกเปิดตัว เขาจะทำการเปิดโครงการค้นหาดาวดาวดวงใหม่โครงการสองต่อทันที เพื่อที่จะได้เป็นแนวทางโปรโมท 'ว่าที่ซุปเปอร์สตาร์คนใหม่' ไปในตัว
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 28-01-2008 22:40:03 โดย ~ScAreD:SAcreD~ »

Bboyseries

  • บุคคลทั่วไป
มาต่อนิยายเหมือนกัน เจอกระทู้ของป้อม ก็ขอเจิมกระทู้ให้เลยละกันนะครับ  DREAM นี่ก็นานโขอยู่นะ (เรื่องที่ 3 ที่เขียน )เนื้อหาอาจะแปร่งๆหน่อยนะครับ สำหรับใครที่ยังไม่เคยอ่าน (เรื่องเทรนนักร้อง แหะๆ) ยังไงก็ฝากเนื้อเรื่องกะคนโพสด้วยนะ และสำหรับนักอ่าน ก็ลองติดตามเรื่องราวกันดูนะครับ

ขอบคุณครับ

Boy

myLoveIsYOu

  • บุคคลทั่วไป
รวมเล่มนี่หาซื้อได้ที่ไหนบ้างครับ  :m23:

ออฟไลน์ ~ScAreD:SAcreD~

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1811
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-2
รวมเล่มนี่หาซื้อได้ที่ไหนบ้างครับ  :m23:

ลองส่งเมลล์ไปถามรายละเอียดกับบอยดูก็ได้ครับ ว่ามีขายที่ไหนบ้าง

ส่วนใครที่ตามอ่าน จะเอาลงให้เย็นนี้นะครับ

ออฟไลน์ pongsj

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +213/-9
นิยายคุณบอยสนุกทุกเรื่อง ไม่พลาดอยู่แล้ววววววววววววววววว

ออฟไลน์ oaw_eang

  • Global Moderator
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2122/-586
เอาไปหนึ่งบวกสำหรับนิยายใหม่จ้า

อิอิ

อยากกินเหล้า.....................................โว้ย  :mc2:

ออฟไลน์ zandwizz

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2245
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +148/-7
 :mc2: :mc2: :mc2: :mc2: :mc2:

เคยอ่านในรวมเล่มของพี่บอย เล่มแรก

สนุกมากครับ

แล้วจะมาตามอ่านในบอร์ดอีกรอบนะ

 :mc1: :mc1: :mc1: :mc1: :mc1:

ออฟไลน์ ~ScAreD:SAcreD~

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1811
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-2

อยากกินเหล้า.....................................โว้ย  :mc2:

เออ อันนี้ ส่วนตั๊ววว ส่วนตัวนะ ป้า 555 :m20: ยังจะมาหิวอีก
ไปอยู่ทุกอาทิตย์

ปล. วันศุกร์ออกนะค๊าบบบบบบ อิอิ

นอกเรื่องล่ะ ต่อดีกว่า
============================
-2-

“ไอ้ปากเสียนั่นนี่หว่า” 

เอมีนอุทานออกมา ตาก็จับจ้องอยู่หน้าจอพลาสม่าบนสถานีรถไฟฟ้า เมื่อเห็นทีเซอร์ที่กำลังฉายอยู่ ไม่ใช่เพียงเขาคนเดียวที่ยืนจ้อง รอบๆตัวเด็กหนุ่มแทบจะทุกสายตากำลังแหงนมองภาพการเคลื่อนใหว ร่างกายที่พลิ้วใหวไปตามจังหวะเสียงเพลงที่เร้าใจให้น่าขยับตามของฟิลิป  เขาเองแม้จะเคยมีอคติกับคนในจอนั่น แต่เขาก็ดูทีเซอร์นั่นจนจบ

"โปรโมทกันน่าดูแย่แน่ๆนายจัสติน” เ

ด็กหนุ่มถอนหายใจ ยิ่งเห็นภาพแบบนี้ เขาก็ยิ่งอดที่จะคิดถึงตัวเองไม่ได้โอกาสที่เขาจะโลดแล่นไปตามจังหวะเสียงเพลงให้คนอื่นจ้องมองด้วยแววตาชื่นชมคงจะไม่มี

 

รถไฟฟ้าเข้ามาจอดเทียบแล้ว ในขณะที่เอมีนจ้องมองจอพลาสม่าที่ฉายทีเซอร์ของฟิลิปเป็นรอบที่เท่าใหร่แล้วไม่รู้ เหมือนเขาจะต้องอยู่ในมนต์สะกดอย่างไงอย่างงั้น ยิ่งดูเขาก็ยิ่งติดตากับภาพการเปิดตัวที่ดูลงทุน เหมือนเป็นการคาดหวังอย่างมาก ว่าจะไล่บี้ความนิยมของจัสติน

“อ้าวเฮ้ย..ตายโหงล่ะกูรอด้วย”

เด็กหนุ่มอุทานออกมาเมื่อเห็นประตูของขบวนรถที่ยืนรอกว่ายี่สิบนาที กำลังจะปิดลงหลังจากที่มันเปิดออกเมื่อไหร่ไม่รู้  ขายาวรีบวิ่งตาลีตาเหลือกเพื่อที่จะเข้าไปในตัวรถให้ได้ก่อนที่ประตูจะปิดลงสนิท แต่โชคร้ายก็เป็นของคนออกวิ่ง เมื่อร่างหนึ่งที่รีบวิ่งออกมาจากตัวรถชนเขาเข้าอย่างจังจนเขาล้มไม่เป็นท่า

“เฮ้ย..โทษทีเป็นไงบ้าง”

เสียงคนชนเอ่ยขอโทษ เอมีนไม่สนใจแม้แต่นิด ลุกขึ้นปัดไม้ปัดมือมองตามขบวนรถที่วิ่งฉิวไปต่อหน้าต่อตา ก่อนจะหันมาจัดการคนขอโทษ

“เพราะคุณแท้ๆเชียว ผมคงไปสอบไม่ทันแน่ๆ”

ปากก็ว่าไปแต่สายตากลับพยายามจ้องเด็กหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้าด้วยความรู้สึกที่คุ้นมากๆ เหมือนเขาเคยเห็นที่ใหนมาก่อน ถ้าเพียงเขาสามารถถอดหมวกและแว่นดำที่เด็กหนุ่มนั่นสวมไว้อยู่ออกได้ เขาต้องจดจำได้แน่ๆเพราะรูปร่างบุคลิคมันคุ้นตาจนเสียเขายื่นใบหน้าเข้าไปเพ่งมองอย่างลืมตัว

“เฮ้ยมองอะไรกันคุณ” 

เด็กหนุ่มนั่นถอยหนีและพยายามจะเลี่ยงเพื่อที่จะหลบหน้าคนมอง แต่อาการนั่นกลับเพิ่มความรู้สึกสงสัยของคนที่ถูกเลี่ยงหนีมากขึ้น จนต้องเอื้อมมือไปดึงแว่นดำนั่นออก

“เหี้ย..ทำไรวะ”

คนโดนดึงแว่นสบถออกมาอย่างลืมตัว แต่คนดึงไม่ได้ตกใจกับคำด่านั้น นอกจากยืนอึ้งเพราะแทบไม่เชื่อกับสิ่งที่เห็นอยู่

“จัสติน”

เอมีนครางชื่อคนตรงหน้าออกมาเบาๆ นี่เขากำลังยืนประจันหน้าอยู่กับน้องร้องวัยรุ่นที่กำลังดังสุดกู่อยู่หรือนี่ เป็นไปไม่ได้

“เฮ้ยจำผิดคนแล้ว เอาแว่นคืนมา”

จัสตินแย่งแว่นคืนมาอย่างนึกหัวเสีย ช่วงนี้ชีวิตเขาหาความเป็นส่วนตัวแทบไม่ได้อุตส่าห์แอบปลอมตัวมาใช้ชีวิตวัยรุ่นธรรมดาในวันว่างที่มีน้อยเต็มที ก็ยังไม่วายที่จะโดนจับได้

“ไม่ผิด ยังไงก็ไม่ผิด ผมจำคุณได้ดีใจจัง นึกออกแล้ว เซ็นซีดีให้ผมหน่อยนะ”

เอมีนกุลีกุจอค้นหาซีดีในเป้สะพายที่พกติดตัวตลอดยื่นให้จัสติน แต่แล้วเขาก็ต้องใจหล่นวูบ เมื่อซีดีที่เขายื่นให้โดนจัสตินทิ้งลงที่พื้นอย่างไม่ไยดี พร้อมคำพูดทิ้งท้าย

“หูแตกหรือไงไม่ใช่จัสตินโว้ย แม่งคลั่งนักร้องจนตาลายแล้วนายน่ะ”

เอมีนอึ้งไปนิด ก่อนก้มลงหยิบแผ่นซีดีที่คนเพิ่งเดินหนีไปโยนทิ้งลงพื้น เด็กหนุ่มเชื่อว่า ยังไงเขาก็จำคนไม่ผิด

ความรู้สึกบางอย่างมันบอกว่า รับไม่ได้กับการกระทำของนักร้องที่เขากำลังชื่นชมคนนี้

piyakorn

  • บุคคลทั่วไป
 :a4:เป็นกำลังใจให้นักเขียนครับ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ BIRD

  • บี เบิ๊ด นก ^___^
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 161
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0
ชอบนิยายของคุณบอยหลายเรื่องแล้วฮะ

มารออ่านตอนต่อไป = =

ขอบคุณคนโพสต์ด้วยน๊าค๊าบ  :m1:

ออฟไลน์ ~ScAreD:SAcreD~

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1811
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-2
มาล่ะครับ ในเช้าที่อากาศน่านอนมากกกก
อยากมีคนมาให้กอดจริง จริ๊งงงง บรรยากาศเป็นใจเหลือหลาย เหอะ เหอะ
นอกเรื่องล่ะ
=============================

“เมื่อวานไปใหนมาจัสติน”

อิ๋งอิ๋งผู้จัดการส่วนตัวของจัสติน เอ่ยถามเด็กหนุ่มด้วยสีหน้าเคร่งเครียดที่รู้ว่า เด็กหนุ่มแอบหนีเที่ยวตามลำพังในช่วงที่โดนคำสั่งให้เก็บตัวซ้อมคอนเสิร์ตใหญ่

“ก็ไปเดินเล่นทั่วๆไปทำไมเหรอ”

“ยังจะมาถามอีกเหรอว่าทำไม รู้ก็รู้อยู่ว่าตอนนี้เธอกำลังเป็นที่สนใจของประชาชนแค่ใหน นักข่าวอิสระก็ตาเป็นสัปปะรด เกิดเธอไปทำอะไรที่มันเสื่อมเสียต่อชื่อเสียงขึ้นมาก็จบกันเลยนะ”

“แล้วพี่อิ๋งคิดว่าผมจะไปทำอะไรเสื่อมเสียล่ะ”

“พี่เป็นผู้จัดการเธอนะ มีอะไรบ้างเกี่ยวกับตัวเธอที่พี่ไม่รู้ และพี่ก็รู้ดัวยว่าเมื่อวานเธอไปหาใครมาพี่เคยขอร้องแล้วฟังพี่บ้างหรือเปล่า”

จัสตินเงียบมองหน้าผู้จัดการสาว บางทีเขาก็นึกอึดอัดกับการสวมหัวโขนเล่นละครปิดบังตัวตนที่แท้จริงของตัวเองเพื่อแลกกับชื่อเสียงที่กำลังดังเป็นพลุแตกของเขา แรกเริ่มที่เขาเข้ามาสมัครเป็นนักร้อง ก็เพียงแค่นึกอย่างสนุกตามประสาวัยรุ่นทั่วไป โดยที่เขาไม่รู้ว่าทางค่ายกำลังหานักร้องหน้าใหม่เพื่อที่จะตีตลาดเพลงวัยรุ่นที่กำลังซบเซา และสุดท้ายเขาก็เป็นตัวเลือกนั่น

แรกๆ เขาก็รู้สึกภูมิใจที่มีใครต่อใครชื่นชอบ แต่ถ้ามองหวนกลับไปในก่อนหน้านี้ ชีวิตเขาแทบจะไม่มีใครสนใจ เขาสามารถทำตามใจตัวเองในทุกอย่างที่อยากจะทำ แม้วิถีทางการดำเนินชีวิตเขา มันอาจจะดูแปลกไปบ้างในสายตาของสังคม และก็เป็นเหตุผลที่ทางค่ายพยายามปกปิดวิถีชีวิตส่วนนั้นของเขาให้เป็นความลับให้มากที่สุด เพราะทุกอย่างคงจบอย่างไม่สวยงามแน่ หากเขาเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของตัวเองออกมาว่า เขามีคนที่กำลังคบหาอยู่นอกวงการ และคนๆนั้นก็เป็นผู้ชายเหมือนๆกับเขา…..

“ผมอึดอัดนะพี่อิ๋ง ผมแค่ขอเวลาไปเจอหน้าเขาบ้าง ไม่ใช่พอจะดังแล้วหายไปอย่างนี้”

“แล้วถ้าเกิดเธอโดนจับได้ขึ้นมาล่ะ ทุกอย่างมันกำลังจะไปได้สวยและถ้าบาสเขารักเธอจริงนะ เขาก็ย่อมเข้าใจในตัวเธอ”

“ถ้าผมรู้ว่าชื่อเสียงบ้าๆนี่ มันต้องแลกมาด้วยความเป็นส่วนตัวของผม ผมจะไม่ก้าวเข้ามาในวงการนี้เด็ดขาดให้ตายสิ”

“แต่เธอก็เข้ามาแล้ว มันถอยไม่ทันแล้วล่ะ ในเมื่อเธอกำลังจะเป็นซุปเปอร์สตาร์คนต่อไป”

“มันก็ไม่แน่หรอก พี่อิ๋งยังไม่เห็นคู่แข่งผมหรือไง”

“เธอหมายถึงนายฟิลิปนั่นนะเหรอ”

จัสตินพยักหนัาแทนคำตอบ แต่อิ๋งอิ๋งกับหัวเราะออกมาอย่างหยันๆ

“เธอคิดว่านายนั่นจะตามเธอทันเหรอิ ขนาดเรย์ที่ว่าเป็นที่สุดยังโดนกระแสเธอจนล้มไม่เป็นท่า ล่าสุดมีข่าววงในว่ายุบคอนเสิร์ตใหญ่ตัวเองลงไปแล้ว นักร้องหน้าใหม่อย่างนายฟิลิปแค่เห็นทีเซอร์พี่ก็เอือมแล้ว กอปปี้กันชัดๆ”

“แต่ดูเขาก็ลงทุนดีนี่”

“นั่นแหละที่เธอต้องระวังกับความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับบาสมากขึ้น อดทนเอาหน่อย มันอีกไม่นานหรอกหมดช่วงโปรโมทเธอ แล้วจะพากันไปรื่นเริงที่มันไกลหูไกลตาคนที่นี่ จะประเทศใหนเมืองใหนก็เรื่องของเธอ แต่ช่วงนี้พี่ขอล่ะนะ เธอควรจะเอาเวลาไปซ้อมคอนเสิร์ตดีกว่า”

เด็กหนุ่มถอนหายใจพยักหน้ารับช้าๆ ในเมื่อเขาได้เลือกทางเดินนี้แล้ว เขาก็คงต้องทน



“ผมไม่เข้าใจอ่ะจัสติน ว่าทำไมคุณต้องทำถึงขนาดนั้นด้วย”

ถ้อยคำที่ตัดพ้อของบาส  จัสตินได้แต่ก้มหน้ารับฟัง เขาคิดผิดที่คิดว่าบาสเด็กหนุ่มที่คบกันมาหลายปีจะเข้าใจในสิ่งที่เขาบอกว่าช่วงนี้จะเลิกติดต่อกันสักพัก

“จะให้ผมทำไงล่ะบาส ก็เรามันเปิดเผยไม่ได้ ขนาดผู้หญิงผู้ชายที่อยู่ในสังกัดผมทางค่ายเขายังปกปิดเรื่องการมีแฟน แล้วนี่เราเป็นคู่เกย์นะ”

“คู่เกย์แล้วไง เราเคยอยู่ของเรายังไง ผมก็อยากให้มันกลับไปเป็นอย่างนั้น”

“มันคงจะไม่ได้หรอกบาส คุณก็รู้ว่าตอนนี้ผมไม่ใช่คนธรรมดาทั่วๆไปที่จะเดินไปไหนมาไหนได้ตามสะดวกแล้วนะ”

“แล้วมันอีกนานแค่ไหนล่ะที่เราจะกลับไปเป็นอย่างเดิมได้”

“ผมก็ไม่รู้ คุณรอผมได้มั๊ยบาส ผมสัญญาว่าถ้าจบจากงานชุดนี้ผมไปแล้ว ผมจะขอยกเลิกสัญญากับทางค่าย”

“นั่นมันหมายถึงการตัดอนาคตคุณเลยนะ จัสติน”

“ทำไงได้ที่ผมเข้ามาตรงนี้ ผมไม่คิดว่าเรื่องมันจะเป็นอย่างงี้ ผมยังรักคุณนะ”

จากอารมณ์ที่กำลังร้อนของบาสกลับเย็นขึ้นมาได้ เมื่อเห็นแววตาหม่นๆของคนพูด

“จัสติน ผมขอโทษ คุณไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นก็ได้ เอาล่ะผมเข้าใจคุณก็ได้ แต่คุณอย่าถึงขนาดที่ต้องห้ามไม่ให้เราพบกันเลยนะ” 

บาสเอื้อมมือไปจับมือจัสตินก่อนที่จะโน้มตัวเข้าไปใกล้ แต่ความรู้สึกบางอย่างของจัสตินบอกให้เขาต้องเบี่ยงตัวหลบ ถึงเขาจะรู้ตัวว่ามีความรู้สึกดีๆกับผู้ชายตรงหน้าเท่าใหร่ แต่เวลาเนิ่นนานที่คบกันมา เขาก็ให้สิทธิ์บาสแค่จับมือโดนตัวได้เพียงนิดเท่านั้นเขายังไม่เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งใดๆ

………ความรักของเขาไม่ควรที่จะเกี่ยวข้องกับเรื่องเซ็กส์………

เหตุผลที่เขาใช้อ้างกับบาสในทุกๆเวลา ที่บาสพยายามที่จะเข้าใกล้ตัวเขาเกินกว่าที่เขาจะตอบสนองให้ได้ เด็กหนุ่มไม่รู้ว่าอีกฝ่ายรู้สึกเบื่อหน่ายมากเพียงไร และเขาก็คงไม่มีวันรู้เพราะบาสยังคงไม่มีท่าทีเปลี่ยนไปจากเดิม ยังคงทำตัวเป็นคนรักที่ดีของเขามันทำให้เขาเชื่อมั่นในตัวบาสมากขึ้น ว่าไม่ได้คบกับเขาเพราะอารมณ์ใคร่เท่านั้น ทั้งที่ความจริงในใจบาสเขาเองไม่อาจที่จะคาดเดาได้

“คุณยังเหมือนเดิมนะจัสติน”

“ขอโทษนะบาส ผมอยากให้เราคบกันด้วยใจ”

“แล้วเมื่อไหร่ที่คุณจะพร้อม”

“ผมบอกไม่ได้หรอก แต่ที่ผ่านมาผมเองก็ไม่เคยมีใครคุณไว้ใจผมเถอะ คุณเท่านั้นที่เข้าใกล้ผมได้มากที่สุด” 

บาสพอที่จะยิ้มออกมาได้บ้างนึกคิดอยู่เหมือนกันว่า ถ้าวันใดที่จัสตินรู้เข้าว่าเขาไม่ได้ซื่อตรงอย่างที่ภาพที่เขาแสดงออกมาจั สตินจะรู้สึกเช่นใร แต่จะให้โทษเขาก็คงจะไม่ได้ ในเมื่อเขาก็เป็นคนๆหนึ่งที่มีความต้องการเหมือนคนทั่วไป เมื่อจัสตินให้เขาไม่ได้ในสิ่งที่เขาต้องการ เขาเองก็ต้องมีคนที่พร้อมจะตอบสนองเขาได้ และเขาก็คงจะไม่มีทางที่จะให้จัสตินรู้เรื่องนี้ เพราะคนอย่างจัสตินคงหาไม่ได้ง่ายๆนัก ถึงเขาจะผ่านใครมาเท่าไหร่แต่ที่สุดเขาก็ย่อมเลือกคนที่มีอนาคตที่ดีอย่างคนๆนี้อยู่แล้ว

ออฟไลน์ pongsj

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +213/-9
ใครจะคู่ใครเนี่ยยยยยยยยยยยยย

ปล. มานั่งทำงานนี้ หาวหวอดดดดดดดดดดดดดดดดดด ง่วงสุดๆ

ยิ่งตึกสูงๆมองออกไป มืดๆครึ้มๆ น่านอนมากกกกกกกกกก

ออฟไลน์ ~ScAreD:SAcreD~

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1811
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-2
ง่วงๆ เบื่อๆ เซ็งๆ
ไปเที่ยวดีก่า
=========================

วงการเพลงคึกคักยักษ์ชนยักษ์..เมทีส่งฟิลิปต้านกระแสจัสติน

เอมีนยอมเสียเงินซื้อหนังสือพิมพ์บันเทิงที่พาดหัวข่าวแบบนี้อีกครั้ง หลังเดินผ่านเห็นมันในเช้าวันใหม่ เด็กหนุ่มรีบเปิดอ่านรายละเอียดด้านในทันที ก่อนจะพึมพำออกมาถึงความมันส์ที่จะเกิดขึ้น กับเนื้อข่าวที่บอกเล่าถึงการเปิดศึกแย่งชิงตำแหน่งซุปเปอร์สตาร์ของนักร้องหน้าใหม่ ระหว่าง จัสตินกับฟิลิป   

คนอ่านข่าวจ้องภาพประกอบ ที่เป็นภาพของชายหนุ่มที่ยืนคู่อยู่กับฟิลิป เขาจดจำใบหน้านี้ได้ดี ก็คนๆนี้แหละที่ทำให้เขาหมดกำลังที่จะตามล่าฝันตัวเองต่อ เพียงเพราะคำพูดที่เขาได้รับจากวันคัดเลือกวันนั้น

อ๋อ นี่ลงมือมาโปรดิวซ์งานให้กับแชมป์ของโครงการนั่นเลยหรือนี่ คงจะรุ่งหรอกนะปากดีด้วยกันทั้งคู่  เด็กหนุ่มยิ้มหยันที่มุมปากแต่ก็กวาดสายตาอ่านรายละเอียดต่อไป จึงไปสะดุดกับช่วงท้ายๆที่ในข่าวบอกว่าจะมีการจัดประกวดอีกรอบกับโครงการที่ยึดฟิลิปเป็นต้นแบบ

“โอ้โหท่าทางจะดันกันสุดๆแฮะ”

คนอ่านเจอเผลอพูดออกมาอย่างอดไม่ได้ ก่อนจะเงยหน้าครุ่นคิดถึงคนที่กำลังถูกท้าชิงตำแหน่ง เด็กหนุ่มหยิบบัตรคอนเสิร์ตที่อยู่ในกระเป๋าพกมาดูด้วยอารมณ์หลายอย่างที่เกิดขึ้น  มันเป็นบัตรคอนเสิร์ตที่เขาเฝ้ารอ เพราะมันเป็นโชว์ของนักร้องคนโปรดอย่างจัสติน เขาอุตส่าห์ห์ตามไปซื้อได้ทันก่อนที่มันจะหมดลงไปทั้งสี่รอบอย่างรวดเร็ว

แต่ภาพในวันที่เขาเจอกับจัสตินจังๆตอนนั้นมันยังติดอยู่ในหัวเขาความรู้สึกที่เสียไปมันยังกู้กลับคืนมาไม่หมด  เขาควรที่จะไปดูคอนเสิร์ตในครั้งนี้ดีหรือเปล่า?  เขาควรจะไปดูคอนเสิร์ตของนักร้องจอมสร้างภาพว่ารักแฟนคลับอย่างงั้นหรือ? 

เด็กหนุ่มสะบัดหัวเพื่อสลัดความคิดที่ขัดแย้งกัน ทำไมเขาจะต้องมานั่งเสียความรู้สึกขนาดนี้ ทั้งๆที่ก่อนหน้าเขาเองก็เคยชื่นชอบนักร้องหลายคน แล้วที่เจอก็ใช่ว่าจะทำตัวดีๆกันสักเท่าใหร่ แต่เขาเองกลับไม่ใส่ใจก็แค่เลิกสนใจนักร้องคนนั้นก็เท่านั้น แต่กับจัสตินทำไมมันไม่ง่ายอย่างงั้นนะ แล้วนี่ถ้าเจ้าตัวได้เห็นข่าวที่อยู่ในมือเขานี่ เจ้าตัวจะรู้สึกยังไงนะ



“ท่าทางจะประมาทไม่ได้แล้วนะเธอจัสติน”

อิ๋งอิ๋งเอ่ยขึ้นมาพร้อมๆกับโยนหนังสือพิมพ์ให้กับจัสติน ซึ่งเด็กหนุ่มก็อ่านเพียงแค่พาดหัวเท่านั้นก่อนจะนั่งเฉยๆเหมือนไม่รู้สึกอะไรจ นคนโยนต้องเอ่ยถาม

“นี่เธอไม่รู้สึกอะไรบ้างเหรอจัสติน”

“จะให้รู้สึกอะไรล่ะพี่อิ๋ง”

“ก็นายฟิลิปไง นี่ทางค่ายโน้นเขาจงใจที่จะส่งมาเป็นคู่แข่งเธอเลยนะ”

“คิดมากนะพี่ ก็คนออกอัลบั้มคนหนึ่งไม่เห็นจะเกี่ยวกับผมเลย”

“นี่พี่เพิ่งเข้าประชุมมานะ มันจะไม่เกี่ยวได้ไง ก็ผู้ใหญ่ในค่ายเขากำลังเครียดที่ดูท่าว่านายนั่นจะมาแรงไม่เบา”

“ก็ดีแล้วนี่ผมจะได้ตกกระป๋องไปเร็วๆ”

“จะได้กลับไปหาคู่ขาเธอใช่มั๊ย”   

คนโดนว่านึกไม่พอใจขึ้นมา ที่ได้ยินผู้จัดการส่วนตัวเรียกเขากับบาสว่าอย่างนั้น เด็กหนุ่มจะลุกเดินหนีแต่ก็โดนอิ๋งอิ๋งทักไว้

“จะไปไหน”

“กลับบ้านสิ ก็งานผมหมดแล้วนิ ตรงตามตารางเป๊ะๆที่พี่ให้มา ผมก็คงกลับไปนอนได้บ้างนะ”

“กลับบ้านแน่นะ”

“แล้วพี่คิดว่าผมจะไปไหนล่ะ เหนื่อยขนาดนี้”

“เธอก็รู้ว่าพี่หมายความว่ายังไง”

“ไว้ใจเถอะ ผมกับบาสตกลงกันเรียบร้อยแล้ว”

“ก็ดีจริงๆ ถ้าเธอมีแฟนเป็นผู้หญิงมันก็คงจะไม่ลำบากกันขนาดนี้หรอกนะ”

“ผมว่าจริงๆแล้ว ผมไม่ควรที่จะก้าวเข้ามาในวงการนี้ต่างหากล่ะ”  จั

สตินทิ้งท้ายไว้ก่อนจะผลุนลันออกจากห้อง คนอยู่ในห้องได้แต่ส่ายหน้าตาม ที่จริงๆก็นึกเห็นใจ  แต่ทุกอย่างมันดำเนินมาไกลจนยากที่จะหวนกลับ และเธอก็ต้องทำหน้าที่ผู้จัดการที่ดี สมกับทางค่ายอุตส่าห์เชื่อมั่นในฝีมือส่งเธอมาเพื่อดูแลคนที่เพิ่งเดินจากไปโดยเฉพาะ

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
ถ้าทำแล้วทุกข์ ไม่มีสุขทำไปทำไม

ออฟไลน์ ~ScAreD:SAcreD~

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1811
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-2
มาต่อแหล่ววววว ค๊าบบบ  :mc2:
================================
จัสตินไม่ได้กลับบ้านอย่างที่บอกเมื่อความมืดเริ่มปกคลุม เด็กหนุ่มหวังว่าถ้าเขาทำตัวอิสระอีกสักวัน คงจะไม่มีใครจำเขาได้

ในช่วงเวลากลางคืนแบบนี้ เขาตัดสินใจขับรถตรงไปที่คอนโดของบาสทันที คิดว่าบาสคงจะดีใจที่เห็นเขา  หลายวันแล้วที่เขาทำงานตลอดโดยไม่มีเวลาว่างที่จะไปหาฝ่ายนั้นเเลย   

ทันทีที่ถึงคอนโดของคนรัก จัสตินนำรถจอดเข้าที่เรียบร้อย หยิบหมวกกับแว่นตาสีดำขึ้นมาจัดการอำพรางใบหน้าตัวเอง แล้วรีบก้าวออกจากรถตรงไปที่ลิฟท์ เด็กหนุ่มรู้สึกโล่งใจที่ไม่มีใครใช้ลิฟท์นั่นตอนนี้ คนโล่งใจ รีบกดชั้นห้องพักของคนรักทันที

ประตูลิฟท์เปิดออกอีกชั้นก่อนที่จะถึงที่หมายทำให้จัสตินใจเสียขึ้นมา เด็กหนุ่มยืนก้มหน้าไม่ยอมที่จะเงยหน้าขึ้นมามองผู้ที่เข้ามาใหม่จนประตูลิฟท์ปิดลง

เสียงโทรศัพท์ของผู้ที่เข้ามามันดังขึ้นทำให้เขาจำใจเงยหน้าขึ้นมองนิดๆ เมื่อเสียงเรียกเข้านั่นมันเป็นเสียงเพลงของเขา

“เออกูจะถึงแล้ว โทรตามจัง”

เจ้าของโทรศัพท์กรอกเสียงไปตามสายโดยไม่สนใจสายตาใครจ้องอยู่ คนจ้องเลยจัดการจ้องให้เต็มตา
 
“มึงอย่าถามได้มั๊ยว่าทำไมกูไม่อยากไปดูคอนเสิร์ตของนายจัสตินนั่น กูอุตส่าห์ห์เอาบัตรมาให้มึงนะ จะเอาไม่เอา ก่อนที่กูจะเอาไปสับทิ้ง แม่งคนห่าอะไรไม่รู้สร้างภาพชิบเป๋ง ออกทีวีให้สัมภาษณ์นะ จัสตินอย่างโน้นจัสตินอย่างนี้ กูจะอ้วก!!!  ขอให้นายฟิลิปมาเขี่ยมันตกกระป๋องทีเหอะ” 

คนพูดโทรศัพท์พูดไปเรื่อยตามอารมณ์หงุดหงิด โดยจัดการด่าคนที่กำลังพูดถึงหลายคำอนิจจา คนด่าไม่รู้ว่าคนที่โดนเอ่ยถึงกำลังยืนกำกำปั้นแน่นพยายามข่มอารมณ์อยู่ทางด้านหลัง 

ลิฟท์ได้มาถึงชั้นที่คนคุยโทรศัพท์กดไว้ ทันทีที่เจ้าก้าวออกมาพ้นประตูแล้วประตูปิดลง คนอยู่ในลิฟท์โพล่งออกมาอย่างเหลืออดทันที

“กูไปทำอะไรให้มึงวะ ด่าซะกูจุกไปหลายคำ แต่หน้าแม่งคุ้นๆว่ะ”

เด็กหนุ่มหยุดความสงสัยเอาไว้แค่นั้นเมื่อประตูลิฟท์เปิดออกอีกครั้ง เขาผ่อนลมหายใจอย่างโล่งอกที่ขึ้นมาถึงห้องของบาสโดยทีไม่มีใครจับได้  มือเรียวยาวของคนเพิ่งมาถึงที่หมาย กำลังจะเอื้อมไปเคาะประตูห้อง แต่สุดท้ายกลับเปลี่ยนใจ เด็กหนุ่มนึกหาวิธีที่จะทำให้คนในห้องแปลกใจเล่น

เมื่อคิดได้ จึงจัดการหยิบกุญแจห้องสำรองที่มีที่ตนไขเข้าไปเบาๆ ด้วยคิดว่าคนในนั้นคงจะหลับไปแล้วเพราะไฟด้านนอกได้ปิดสนิท 



ทุกอย่างเงียบจนเขาอดแปลกใจไม่ได้ มือที่กำลังจะเอื้อมไปเปิดไฟกลับชะงักไว้เมื่อใจยังต้องการที่จะให้เจ้าของห้องแปลกใจอีก อืม เขาควรที่จะเข้าไปทั้งความมืดสินะ ฝ่ายนั้นถึงจะแปลกใจ  ร่างสูงโปร่งหยุดยืนอยู่ที่ประตูหน้าห้องนอนแสงไฟสลัวลอดผ่านออกมาจากจากช่วงล่างของบานประตู  อีกครั้งที่คนคิดแผนถือวิสาสะไขกุญแจห้องนั้น

เสียงประตูลูกบิดที่ถูกเปิดออกทำให้สองร่างที่กำลังนัวเนียกันอยู่บนเตียงต้องแยกตัวออกจากกันด้วยความตกใจ โดยเฉพาะบาสที่ร่างเปลือยเปล่าตอนนี้ชุ่มไปด้วยเหงื่อ เพราะคนที่ถือวิสาสะเข้ามาในห้องนอนเขาได้แบบนี้คงไม่ใช่ใคร

“จัสติน”

ชายหนุ่มครางออกมาเบาๆ เมื่อมองเห็นร่างสูงโปร่งของเด็กหนุ่มกำลังยืนนิ่ง คล้ายๆยังอึ้งกับสภาพร่างเปลือยเปล่าของเขาที่กำลังแนบชิดอยู่กับเด็กหนุ่มหน้าตาดีอีกคนในสภาพที่เปลือยเปล่าเช่นกัน

“ไม่มีไร ขอโทษที่มาโดยไม่บอกก่อน”

คนยืนอึ้งบอกด้วยรอยยิ้มที่พยายามฝืนมันออกมาเต็มที่ ความรู้สึกตอนนี้ของเขามันชาไปหมด เพราะยังไม่อยากเชื่อกับภาพที่เห็น เขารีบหันหลังก้าวออกมาจากห้องนั่นโดยไม่สนใจต่อเสียงเรียกของบาสเลยสักนิด เขาคงไม่ต้องฟังคำอธิบายใดๆ เมื่อทุกอย่างมันชัดเจนอยู่แล้วว่าบาสไม่ได้ซื่อตรงกับเขาอย่างที่เขาคิดมาโดยตลอด
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 01-02-2008 11:07:08 โดย ~ScAreD:SAcreD~ »

wutwit

  • บุคคลทั่วไป
อยากรู้ใครเป็นพระเอกเนี่ย อิอิ

มาเป็นกำลังใจให้คับ

 :m4: :m4:

myLoveIsYOu

  • บุคคลทั่วไป
เชียร์ จัสติน กับ เอมีน ครับ  :m1:

armani

  • บุคคลทั่วไป
รออ่านต่อนะคร้าบบบ

ออฟไลน์ ~ScAreD:SAcreD~

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1811
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-2
มาล่ะ ขอโทษที่วันนี้ลงช้าไปหน่อยค๊าบ
พอดีช่วงเช้า งานยุ่งๆน่ะ

ต่อกันเลยล่ะกัน
===============================
-3-

“โอ้ย..!!! จะรีบไปตายหรือไงวะ”

เอมีนตะคอกสุดเสียงใส่หน้าร่างหนึ่งที่เดินชนเขาเข้าจังๆ ขณะที่กำลังจะเปิดประตูออกจากคอนโด

“ขวางทางทำไมเล่า แม่งเดินช้าเป็นเต่า” 

จัสตินตะคอกกลับโดยไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น ตอนนี้เขากำลังควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่ เอมีนกำลังจะตอกกลับแต่ใบหน้าคมใสที่เขากำลังจ้องอยู่ มันทำให้เขานิ่งเหมือนโดนมนต์สะกดอีกครั้ง

“นี่นายอีกแล้วเหรอ”  จัสตินบอกออกมาเมื่อเจอหน้ากับเอมีนอีกครั้ง

“ที่แท้ก็นายนี้เองที่ด่าฉันในลิฟท์ใช่มั๊ย”

เอมีนทั้งตกใจและงง เมื่อร่างของเขาโดนมือแข็งแรงของจัสตินจับเขย่าราวกับโกรธแค้นเขามาจากชาติปางไหน ก็แน่ล่ะ เด็กหนุ่มไม่รู้ถึงสาเหตุที่แท้จริงของคนที่ออกแรงจับเขาเขย่านี่ ว่ากำลังระบายอารมณ์ครุกรุ่นกับสิ่งที่ไปเจอะเจอมา 

เด็กหนุ่มรู้สึกเจ็บขึ้นมาที่หน้าผาก เมื่อร่างทั้งร่างของเขาโดนเหวี่ยงจนล้มคว่ำหัวไปแฉลบกับเสาด้านหลัง เด็กหนุ่มใจหายวูบเมื่อเอามือไปสัมผัสกับหน้าผากที่กำลังเจ็บเอามาดู แล้วเห็นเลือดสีแดงเข้มติดมาที่มือ เด็กหนุ่มเขาเงยหน้าขึ้นมองจัสตินที่กำลังยืนตกใจกับภาพที่เห็น

“มีเรื่องอะไรกัน”

เสียง รปภ.ของคอนโดดังมาทางด้านหลัง คนโดนมองหน้าเสียขึ้นมาทันทีเมื่อนึกภาพถึงพาดหัวข่าวของวันพรุ่งนี้ เขาคงจะหลบหลีกไปไม่ได้แน่ๆ

รปภ.กำลังจะเดินเข้ามาถึงแล้ว เด็กหนุ่มที่กำลังนั่งกุมแผลตัวเองบนพื้นก็คงจะไม่ปล่อยเขาเอาไว้แน่ๆ เอาไงดีวะ คนใจเสียคิดหนัก สุดท้ายก็คิดว่าเป็นไงเป็นกัน จึงตัดสินใจคิดจะหันไปเผชิญหน้า กับ รปภ.

แต่แล้วคนคิดแบบนั้นก็ต้องอึ้งขึ้นมา กับการกระทำและคำพูดของคนที่เขาคิดว่าจะเอาเรื่องเขา ฝ่ายนั้นได้ลุกขึ้นคว้าตัวเขาไว้ไม่ให้หันไปเจอะกับรปภ.โดยที่เอาตัวเองเป็นฝ่ายไปยืนประจันหน้าไว้

“ไม่มีอะไรพี่เพื่อนผมมันเมามา เนี่ยกำลังจะพามันกลับแล้ว ขอบคุณนะครับที่เข้ามาดูแต่ไม่มีอะไร พวกผมจะกลับแล้ว”

เอมีนรีบเอ่ยออกไปเมื่อซ่อนใบหน้าจัสตินได้สำเร็จ เด็กหนุ่มไม่ปล่อยให้คนโดนซ่อนหน้าต้องงงนาน จึงจัดการลากแขนของเจ้าตัวไปหลบยังมุมมืดของลานจอดรถ เมื่อไปถึงก็รีบปล่อยมือนุ่มที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อนั่นทำท่าจะเดินจากไปแต่ก็ต้องชะงักกับเสียงเรียก

“เฮ้ย !! เดี๋ยวสิ” 

คนโดนเรียกหันไปมองสบตากับคนเรียก ด้วยที่ฝ่ายนั้นเป็นถึงซุปเปอร์สตาร์อาการประหม่าจึงเกิดขึ้นอย่างไม่รู้ตัว แล้วก็เหมือนฝันเมื่อมือของคนๆนั้นหยิบผ้าเช็ดหน้าสีขาวสะอาดออกมา ค่อยๆซับเลือดให้เขา +

“ไม่ต้อง ผมมีผ้า”

คนที่คิดว่าตัวเองกำลังฝันไปปัดมือคนในฝันออก ในใจเต้นระส่ำด้วยความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก ก็คนที่วัยรุ่นและคนทั่วไปกำลังคลั่งไคล้ทั้งประเทศ มาอยู่แนบตัวเขาในมุมมืดแบบนี้ จะไม่ให้เขาหวั่นไหวได้ยังไงล่ะ

“แต่ฉันทำนายเจ็บนะ” จัสตินบอกอย่างรู้สึกผิดเมื่อโดนปฎิเสธความหวังดี

“ไม่ต้องห่วงหรอก พรุ่งนี้เช้าเตรียมตัวอ่านข่าวของนายก็แล้วกัน”

คำพูดที่เอ่ยออกมาเพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกของเอมีน ทำเอาคนหวังดีแสดงออกถึงแววตาแข็งกร้าวขึ้นมาทันที ก่อนจะโยนผ้าเช็ดหน้าเปื้อนเลือดในมือใส่หน้าฝ่ายนั้น เอ่ยตะคอก

“ที่แท้ก็พวกอยากขายข่าว” 

คนตะคอกเดินหนีไปแล้ว เอมีนได้แต่มองตามด้วยความรู้สึกสับสนว่าทำไมโอกาสดีๆแบบนี้เขาถึงยอมให้มันผ่านไปเร็ว ทั้งๆที่เขาเริ่มรู้ใจตัวเองว่าความรู้สึกที่มีให้กับจัสติน มันมากกว่าการคลั่งใคล้นักร้องทั่วๆไป

เด็กหนุ่มก้มลงเก็บผ้าเช็ดหน้านั่น กำมันไว้แน่นมองตามรถของจัสตินที่เลี้ยวผ่านหน้าเขาไป พร้อมๆกับแววตาสุดท้ายที่จัสตินหันมามองเขา ก่อนที่รถเก๋งคันหรูจะเคลื่อนออกไปสู่ถนนใหญ่




“นี่มันอะไรกัน จัสติน”

หนังสือพิมพ์ถูกเหวี่ยงลงไปวางลงที่หน้าจัสตินอีกครั้ง เด็กหนุ่มจำต้องหยิบมันขึ้นมาอ่านก่อนจะสบถออกมา

“จนได้นะมึง” เด็กหนุ่มกัดฟันแน่นเมื่อพาดหัวข่าวที่โปรยอยู่ มันทำให้เขาแทบคุมอารมณ์ไม่อยู่

“บอกแล้วใช่มั๊ยว่าไม่ให้ไปที่คอนโดนั่นอีก เป็นข่าวขึ้นมาจนได้…ลับสุดยอดนักร้องหนุ่มอักษร จ.ที่กำลังดังสุดกู่ แอบไปหาเพื่อนหนุ่มกลางดึกที่คอนโดหรู…ไง จะแก้ตัวมายังไงบอกพี่มาสิ” 

อิ๋งอิ๋งตะคอกออกมาด้วยความโมโหที่เด็กที่อยู่ในความดูแลไม่เชื่อฟังคำสั่ง จนเกิดเรื่องขึ้นมาจนได้

“จะให้แก้อะไรล่ะ พี่อิ๋งใ นเมื่อเขาไม่ได้ระบุชื่อผมสักหน่อย”

“ยังจะเถียงข้างๆคูๆอีกนะ แม้แต่เด็กประถมมันยังรู้เลยว่าในข่าวนี้มันหมายถึงเธอ จะให้พี่ทำยังไง เฮอะ! เธอถึงจะยอมฟังพี่นะ จัสติน”

“พี่อิ๋งไม่ต้องทำอะไรหรอก ต่อไปผมคงไม่ไปที่นั่นอีกแล้ว”

“หมายความว่าไง”

“ผมคงต้องเลิกคบกับบาสแล้วล่ะ”

“นี่เธอไม่ได้หลอกพี่ใช่มั๊ย”

“ผมไม่ได้หลอกพี่ ผมจะเลิกคบกับบาสจริงๆ”

“ถ้าเธอทำได้มันก็ดี แต่จะด้วยสาเหตุไหนพี่ไม่อยากจะรู้หรอกนะ แต่ตอนนี้กระแสข่าวนี้มันแรงมากนะเธอรู้ตัวบ้างหรือเปล่า จบกันพอดีอย่างนี้มันก็เข้าทางคุณเมทีที่จะดันนายฟิลิปนะสิ ไม่น่ามาตายตอนจบเลยจริงๆให้ตายสิ”

“แล้วพี่อิ๋งจะกังวลไปทำไมล่ะ บัตรคอนเสิร์ตผมก็ขายเกลี้ยง ยอดขายผมก็จะแตะหลักล้านอยู่แล้ว ผมว่าเราปล่อยวางบ้างก็ดีนะ”

“มันไม่ใช่พี่ที่กังวล ผู้ใหญ่ต่างหากล่ะที่กังวล เธอมันก็คิดได้แค่นี้เมื่อใหร่จะรู้จักโต เฮอะ!จัสติน”

“ที่ผมทนมาทุกวันนี้มันก็ยังไม่พอหรือพี่อิ๋ง ผมต้องเสียแฟนห่างเพื่อนห่างครอบครัว ชีวิตมีแต่หลบๆซ่อนระหว่างบริษัทกับคอนโดเพื่อแลกกับชื่อเสียงเงินทองบ้าๆนี่ ผมก็แค่อยากมีอิสระเดินดินกินข้าวแกงเหมือนวัยรุ่นคนอื่นๆเขาบ้างไม่ได้หรือไง”

“คนตั้งมากมายเขาต้องการที่จะมายืนอยู่บนจุดนี้ แต่โอกาสมาตกอยู่ที่เธอนะจัสติน เธอยังจะมาพูดแบบนี้อีกเหรอตั้งแต่พี่ดูแลนักร้องมานะ เธอมันดื้อด้านที่สุด เธอรู้ตัวหรือเปล่า”

จัสตินเริ่มมีท่าทีอ่อนลงบ้าง เมื่อเห็นท่าทีถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อนของผู้จัดการสาว  เขาเดินเข้าไปใกล้อิ๋งอิ๋งเมื่อเห็นฝ่ายนั้นนั่งลงกุมขมับ

“ผมขอโทษ พี่อิ๋ง พี่คงเหนื่อยกับผมมากสินะ”

“มันก็มีบ้าง ก็เธอเป็นถึงคนที่ทางค่ายกำลังผลักดันให้เป็นเบอร์หนึ่ง ทุกอย่างมันก็เลยเคร่งกว่าคนอื่นหน่อยเห็นใจพี่บ้างเถอะนะ จัสติน อย่าให้พี่ต้องคอยวิ่งตามแก้ต่างให้เธอกับผู้ใหญ่อีกเลยนะ พี่เหนื่อยมากๆ”

“ต่อไปนี้ผมสัญญาพี่อิ๋งว่าผมจะเชื่อพี่ทุกอย่าง ผมจะไม่ทำให้พี่กับทางค่ายผิดหวัง”   

อิ๋งอิ๋งเงยหน้าขึ้นมองสบตาของเด็กหนุ่ม รับรู้ได้ถึงแววตาที่มุ่งมั่นของฝ่ายนั้นโดยไม่รู้เลยว่าเหตุการณ์ที่ทำให้เจ้าตัวตัดสินใจเลิกคบกับบาสคืออะไร แต่เธอก็พลอยสบายใจขึ้นมาได้เมื่อได้รับคำสัญญา ว่าเจ้าตัวจะกลับมาทำตัวเป็นนักร้องเบอร์หนึ่งของค่ายอย่างที่ผู้ใหญ่ต้องการ และพร้อมผลักดันที่จะให้เป็นซุปเปอร์สตาร์อันดับหนึ่งของประเทศ 

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






myLoveIsYOu

  • บุคคลทั่วไป
จัสติน & เอมีน มารอลุ้น

แต่เป็นนักร้องดังอย่างจัสติน คงอึดอัดน่าดู  :เฮ้อ:

myLoveIsYOu

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ ~ScAreD:SAcreD~

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1811
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-2
มาต่ออย่างรวดเร็วค๊าบบบบ
Happy Chinese New Year น๊า  :mc4:
===============================

ใกล้วันที่จัสตินจะได้พิสูจน์ความสามารถการแสดงบนเวทีคอนเสิร์ตใหญ่ครั้งแรกของเขา สิ่งที่เด็กหนุ่มต้องการจัดการตอนนี้ก่อนที่คอนเสิร์ตใหญ่จะเริ่ม ก็คือหาตัวคนปล่อยข่าวของเขาให้เป็นที่พูดถึงกันทั่วทั้งประเทศ  ซึ่งก็คงเป็นใครไปไม่ได้ ภาพใบหน้าของเอมีนเด่นชัดขึ้นมาในห้วงความคิดของเด็กหนุ่มทันที


ข่าวเกี่ยวกับจัสตินแพร่สะพัดออกไปอย่างรวดเร็ว ด้วยความสนใจของสื่อต่างๆเกี่ยวกับเพื่อนหนุ่มของเขา ที่เป็นข่าวว่าเขาแอบไปหากลางดึก ทำให้กระแสสังคมเริ่มที่จะมองเขาแปลกๆ ทั้งที่ทางค่ายได้ออกมาปฎิเสธข่าวหลายครั้ง ว่าเป็นการเข้าใจผิดกัน

แต่ยิ่งปิดก็เหมือนเป็นการเติมเชื้อไฟให้ลามทุ่งไปเรื่อยๆ ซึ่งคนที่พอใจในกระแสข่าวครั้งนี้ก็คงหนีไม่พ้นเมทีที่มองเห็นช่องทางที่จะทวงความนิยมกลับมาให้ทางค่ายของตัวเอง

“ฝันไปป่าววะ จัสตินเป็นเกย์ โอ้ย!!! ไม่น่าเชื่อ”

เอมีนอุทานออกมาเมื่ออ่านข่าวซุบซิบนั่นจบไป พลางหวนนึกถึงเหตุการณ์ในวันนั้น นึกอยากรู้ขึ้นมาว่า

“ตกลงว่านายนั่นมีคู่ขาอยู่คอนโดนั่นเหรอ”

เด็กหนุ่มพึมพำกับตัวเองได้แค่นั้น ก็ต้องตัวปลิวด้วยแรงกระชากจากมือแข็งแรงที่ลากเขาไปที่รถ โดยที่เขาไม่ทันได้ตั้งตัว

“เฮ้ยอะไรวะ”  

เอมีนโวยวายออกมาทันทีที่คนลากเข้ามานั่งข้างๆเขา ภายในรถไม่มีคำตอบกลับมานอกเสียจากรถเก๋งคันหรูได้กระชากตัวออกอย่างรวดเร็วจนเขาหัวคะมำ เด็กหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองอีกฝ่ายด้วยอารมณ์โมโหก่อนจะตะคอกถามแกมออกคำสั่ง

“เฮ้ย!! อะไรวะ จอดรถนะโว้ย”

“หุบปากแล้วเงียบไปเลย”  

แม้ใบหน้านั่นจะเสริมหนวดเคราจนดูรกตา แต่เสียงที่ตะคอกตอบกลับมานั่นเอมีนฟังดูคุ้นจนถือวิสาสะ ยื่นมือไปดึงหนวดเครานั่น ที่ดูยังไงก็เป็นของปลอมจนหลุดพร้อมกับเสียงร้องที่เจ็บปวดของคนถูกดึง

“โอ้ย..เจ็บนะมึง”

เอมีนไม่ได้สนใจกับเสียงตวาดนั่น เท่ากับที่รู้ว่าคนที่ตวาดเมื่อครู่คือนักร้องดัง ที่กำลังเป็นอันดับหนึ่งของประเทศ เด็กหนุ่มพยามขยี้ตาพร้อมๆกับหยิกแขนตัวเองหลายครั้งให้แน่ใจว่าไม่ได้ฝันไป

“นี่นายจัสตินจริงๆเหรอเนี่ย”

คนหยิกแขนตัวเองหลุดปากถามออกมาเมื่อแน่ใจแล้วว่า ตัวเองไม่ได้ฝันไป แต่หน้าก็ต้องเจื่อนลงไปเมื่อจัสตินตะคอกตอบกลับมาแบบไม่เป็นมิตรนัก

“เออผมเอง ไงขายข่าวไปได้เท่าใหร่ล่ะ”
 
“นี่คุณพูดเรื่องอะไร”

“อย่ามาแกล้งตีหน้าซื่อ คุณใช่มั๊ยที่เป็นคนปล่อยข่าวเรื่องวันนั้น”

“เฮ้ยอะไร ผมไม่รู้เรื่องนะ”

“ไม่ใช่คุณแล้วจะใคร ก็มีคุณคนเดียวที่รู้ว่าผมไปที่นั่น”

“นี่อย่าโง่ไปหน่อยเลยคุณ คุณไม่ใช่ตาแป๊ะขายถั่วนะ จะเป็นไปได้ไงว่าผมจะจำคุณได้คนเดียว”

“แต่ผมมั่นใจว่าไม่มีใครจำผมได้ นอกจากคุณ”

“แล้วไง เหตุผลอะไรที่ผมจะต้องไปบอกนักข่าว”

“ถามโง่ๆ ตอนนี้ใครๆก็อยากได้ข่าวผมทั้งนั้นแหละ มันมีราคา”

ความรู้สึกดีๆของเอมีนหายไปอีกครั้ง เมื่อเห็นแววตาดูถูกและรอยยิ้มหยันๆของคนข้างตัว

“นั่นมันคนอื่นไม่ใช่ผม จะบอกให้ผมไม่เคยสนใจในตัวคุณเลยซักนิด ไอ้พวกนักร้องจอมสร้างภาพ”

“จริงเหรอ แค่เห็นแววตาผมก็รู้แล้วว่าคุณคลั่งผมขนาดไหน วันนี้เอาซีดีมาหรือเปล่าล่ะจะเซ็นให้ ถือว่าสงเคราะห์พวกบ้าดารา”  

อีกครั้งที่เอมีนนึกเสียใจกับคำพูดเหยียดๆนั่น เด็กหนุ่มถอนหายใจเฮือกใหญ่

“จัสตินรู้หรือเปล่าว่าคุณกำลังฆ่าตัวเองชัดๆ ทุกคำพูดของคุณ ถ้าผมเอาออกไปเผยแพร่ รู้มั๊ยอะไรมันจะเกิดขึ้น”

“แล้วไหนล่ะหลักฐานที่จะเอาคำพูดผมไปเผยแพร่”  

จัสตินยิ้มออกมาอย่างเป็นต่อ แค่คำพูดลอยๆของเขาถ้าไม่มีหลักฐานคนข้างตัวตอนนี้ จะทำอะไรเขาได้ในเมื่อเขามีทีมที่คอยดูแลภาพพจน์เขาอยู่แล้ว ซึ่งถ้าเขาไม่มั่นใจในฝีมือทีมงานเขาคงจะไม่กล้าทำอะไรบ้าบิ่นอย่างนี้  ความรู้สึกตอนนี้เขาแค่นึกโกรธคนๆนี้ คนที่เขาเริ่มจะรู้สึกดีๆด้วยตอนที่ปกป้องเขาไม่ให้เจอกับ รปภ.ในวันนั้น แต่เพียงไม่กี่วันกลับมีข่าวของเขาออกมาแบบนี้ เขาต้องการเพียงแค่คำอธิบายว่าเจ้าตัวต้องการอะไรกันแน่

“นี่ไงหลักฐาน”

เอมีนโชว์เครื่องเล่น MP3ที่สามารถบันทึกเสียงได้ของเขา พลางยิ้มอย่างเป็นต่อเมื่อเห็นหน้าซีดๆของจัสติน

“คราวนี้จะได้รู้กันว่าซุปเปอร์สตาร์อย่างคุณ ที่แท้มันก็คือนักร้องจอมสร้างภาพ”

“นึกเหรอว่าผมจะยอมง่ายๆ”

พูดจบคนหน้าซีดก็หักรถลงไปทางเปลี่ยวที่ไร้ผู้คนสัญจร จนคนที่นั่งมาด้วยนึกใจเสีย

“เฮ้ยจะพาผมไปใหน”  ไม่มีคำตอบนอกเสียจากรถที่แล่นเร็วขึ้นและจอดนิ่งในที่สุดบนทางร้าง

“เอาเทปนั้นมา” จั

สตินหันไปบอกคนข้างตัวเสียงนิ่งๆ แต่ฝ่ายนั้นกลับยัดเทปนั้นลงกระเป๋าจะรีบเปิดประตูออกไป แต่ก็ทำไม่สำเร็จ

“คุณจะไปใหนไม่ได้ทั้งนั้นจนกว่าจะเอาเทปนั่นมา”

“ไม่..ทำไมเกิดกลัวขึ้นมาเหรอ กลัวว่าตำแหน่งซุปเปอร์สตาร์จะหลุดไปอยู่ในมือนายฟิลิปหรือไง เล่นกะใครไม่เล่นมาเล่นกะไอ้เอ”

“บอกให้เอาเทปมา”  

จัสตินตะคอกกลับจนคนเอ่ยประโยคเมื่อครู่สะดุ้ง พยายามเปิดประตูรถอีกครา แต่คราวนี้สองมือแข็งแรงของจัสตินกลับยื่นมาคว้าตัวเขาเพื่อที่จะแย่งเทปนั่นไป แต่ก็ไม่สำเร็จเมื่อคนโดนคว้าตัวถือโอกาสช่วงชุลมุลนั่นเอื้อมมือไปบีบแตรค้างไว้จนทำให้เกิดเสียงที่ดังลั่น จัสตินตกใจที่เห็นเหตุการณ์เป็นแบบนี้เลยรีบออกรถไปโดยเร็วเมื่อคิดว่าคนจะแห่กันมาเจอเข้า

myLoveIsYOu

  • บุคคลทั่วไป
เข้าใจผิดกันเข้าไปใหญ่แล้ว จะไปดีกันตอนไหนหว่า...

คนปล่อยข่าว อาจเป็นบาสก็ได้เดาเอา  :m23:

ออฟไลน์ BIRD

  • บี เบิ๊ด นก ^___^
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 161
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0
มารอตอนต่อไปนะคร้าบ  :m1:

ออฟไลน์ momo_2007

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 88
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
มารออ่านต่อครับ เงอะ จะเป็นไงต่อไปน้าา
มาต่อเร็วๆนะคับผม

ออฟไลน์ pongsj

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +213/-9
จัสตินดูนิสัยแย่ๆเนอะ

myLoveIsYOu

  • บุคคลทั่วไป
วันนี้ยังไม่มาอีกเหรอครับ  :m23: :m4:

ออฟไลน์ ~ScAreD:SAcreD~

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1811
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-2
โทษทีครับ วันนี้มาช้าไปหน่อย งานท่วมหัว
========================
“จอดรถนะ คุณนี่บ้าไปแล้วหรือไงวะ”

เสียงคนข้างตัวโวยขึ้นอีกครั้ง แต่คนขับรถไม่ทำตาม แถมยังเอ่ยต่อรองอีก

“อยากให้จอดก็ส่งเทปนั่นมาก่อนดิ”

“นี่คุณยังจะกลัวอะไรอีก คุณทำตัวขนาดนี้ถึงผมไม่มีเทปนะ ผมก็สามารถเอาเรื่องของคุณไปเผยแพร่ได้”

“อย่างที่เคยทำใช่มั๊ย เสียดายที่ผมเคยรู้สึกดีๆกับคุณ” 

เอมีนแทบไม่เชื่อหูตัวเองซุปเปอร์สตาร์อย่างจัสตินจะมีความรู้สึกดีๆกับเขา นี่มันอะไรกัน นายนี่ต้องเพี้ยนไปแล้วแน่ๆ

“ท่าทางคุณจะเพี้ยนๆ จอดรถเหอะ ผมสัญญาจะไม่เอาเรื่องของคุณไปแฉ เทปนี้ผมโกหกน่ะ แบตผมหมดไปตั้งนานแล้วมันใช้งานอะไรไม่ได้หรอก” 

จัสตินจ้องหน้าคนพูด สองสายตาเผลอจ้องมองกันความรู้สึกบางอย่างทำให้เขาเริ่มอารมณ์เย็นลงเชื่อในคำพูดของคนตรงหน้า แต่ก็ไม่ยอมหยุดรถยังคงขับต่อไปเรื่อยๆอย่างไม่มีจุดหมาย

“ผมบอกแล้วไงว่าจะไม่เอาเรื่อง คุณจะจอดรถให้ผมลงไปได้ยัง”  เอมีนขอร้อง แต่ก็ไม่เป็นผล

“นั่งไปกับผมมันอึดอัดนักหรือไง ผมก็แค่อยากมีเพื่อนคุยบ้าง”

คนขอร้องรับรู้ในน้ำเสียงเหงาๆนั่นจนเขาอดสงสัยไม่ได้ ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตที่กำลังจะประสบความสำเร็จอย่างจัสตินถึงได้มีหน้าตาอมทุกข์แบบนี้

“มีปัญหาอะไรหรือเปล่า”

จัสตินหันไปมองหน้าคนถามรู้สึกอบอุ่นแปลกๆ เมื่อได้ยินถ้อยคำที่เหมือนจะห่วงใย

“โทษทีไม่ต้องตอบก็ได้”เอมีนบอกเสียงเบายังไม่อยากจะเชื่อว่าตัวเองนั่งอยู่กับนักร้องดังเพียงลำพัง

“นายอยากรู้จริงๆเหรอ”

จัสตินถามพลางเรียกฝ่ายนั้นในน้ำเสียงที่ดูสนิทกันมากขึ้น จนคนโดนเรียกกล้าที่จะหันไปสบตาเขา

“ถามว่าอยากรู้จริงหรือเปล่า” จัสตินถามซ้ำเมื่อยังไม่ได้รับคำตอบจากคนข้างๆ

เอมีนส่ายหน้า มันเป็นไปไม่ได้ที่จัสตินจะบอกเรื่องราวใดๆกับเขา ในเมื่อเจ้าตัวเป็นคนบอกเองว่าช่วงนี้เรื่องราวของเขามันมีราคา

“ทำไมส่ายหัวล่ะ” จัสตินถาม

“เปล่า”

“ท่าทางนายดูเกร็งๆนะ”

“คิดไปเองหรือเปล่าคุณ ผมจะไปเกร็งทำไม”

“จะไปรู้กะนายเหรอ แล้วก็เลิกเรียกเราว่าคุณได้แล้ว จริงๆเราก็น่าจะวัยเดียวกันนะน่าจะเป็นเพื่อนกันได้”

“ตลกล่ะ ใครจะกล้าไปเป็นเพื่อนกะนาย”

“ทำไมวะ ทำไมจะเป็นไม่ได้”

“นายเป็นใครแล้วเราเป็นใคร”

“ก็คนเหมือนกัน”  จัสตินสวนตอบ

คำพูดที่ได้ยินเมื่อครู่เขาไม่ชอบใจนัก ก็เขาไม่อยากให้ใครมามองเขาเป็นคนสูงส่งเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว

“คนเหมือนกัน แต่นายมันคนของประชาชน”

“แล้วไงก็เลยไม่มีสิทธิ์ทำอะไรได้เลยงั้นสิ”

“นี่นายกำลังประชดตัวเองอยู่หรือป่าว”

“ประชดแล้วได้อะไร ตอนนี้เรามันไม่เหลืออะไรแล้วนิ”  จัสตินยิ้มหยันตัวเองจนเอมีนรู้สึกได้เด็กหนุ่มเลยจำใจต้องเอ่ยถาม

“โทษทีนะ ถามอะไรอย่างดิตกลงข่าวที่ลงไป มันเรื่องจริงใช่ป่ะ”

“ไหนบอกไม่อยากรู้ไง” จัสตินย้อน คนถามจึงได้แต่ยิ้มแห้งๆก่อนจะพึมพำออกมาเบาๆ

“ไม่อยากบอก ก็ไม่ต้องย้อนสิวะ”

“ข่าวมันไม่มีมูลมันคงเขียนไม่ได้หรอก” จัสตินบอกมาเป็นนัยๆให้คนพึมพำตีความหมายเอาเอง แต่ฝ่ายนั้นก็ไม่ได้แย้งอะไรออกมา

“ตกลงนายจะไม่ไปดูคอนเสิร์ตเราจริงๆเหรอ” คนเอ่ยคำพูดนัยๆถามออกมาทำลายความเงียบ แต่เอมีนกลับใจกระตุกก่อนจะบอก

“ให้บัตรเพื่อนไปแล้ว”

“แล้วอยากไปหรือเปล่าล่ะ”

“ก็เฉยๆ” เด็กหนุ่มตอบอย่างไว้เชิงทั้งๆที่ใจยังนึกเสียดาย

“ก็ตามใจอยากไปก็บอกแล้วกัน จะหามาให้” 

แม้คนพูดจะบอกโดยไม่หันมามอง แต่เอมีนก็รู้สึกดีจนบอกไม่ถูก ไม่อยากจะคิดว่ามันเป็นการชวนจากเจ้าของคอนเสิร์ตแต่ก็ยังไม่ยอมรับใจตัวเอง

“ก็ดูเทปเอาก็ได้ นายไม่ต้องลำบากหรอก แล้วก็จอดรถด้วยไม่อยากตายโหง แม่ง!!! ขับรถเร็วฉิบหาย”  จัสตินหันมามองคนเอ่ยอมยิ้มนิดๆแต่ก็ยอมจอดรถให้

“ขอบใจ” เอมีนบอกพลางจะเปิดประตูลงจากรถ แต่โดนเจ้าของรถเรียกไว้

“เดี๋ยว”

“อะไรอีกล่ะ” เอมีนถาม ก่อนจะแปลกใจเมื่อมองเห็นบัตรคอนเสิร์ตที่ฝ่ายนั้นยื่นให้

“เหลือใบสุดท้าย จะไปก็ไป ไม่ไปก็สับมันทิ้งอย่างที่นายอยากจะทำแล้วกัน” จัสตินยัดบัตรใบนั้นลงในกระเป๋าเสื้อนักศึกษาของคนอึ้ง ก่อนจะออกรถเมื่อเจ้าตัวลงไปแล้ว

“อะไรกันแล้วงี้ กูจะกล้าไปได้ไงวะ” เอมีนยืนเกาหัวมองบัตรคอนเสิร์ตที่หยิบออกมาดู มันเป็นที่นั่งวีไอพีของคนที่ศิลปินอยากให้เป็นพิเศษ

ออฟไลน์ momo_2007

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 88
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
โอยย ค้างคาคับ มาต่อไวๆน้าาา

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด